Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for Νοεμβρίου, 2013

ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 30th, 2013 | filed Filed under: ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 89-90

ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

«Ανθ’ ων την αγάπην της αληθείας ουκ εδέξαντο εις το σωθήναι αυτούς» (Β Θεσ. 2,10).

XRISTOS η Xaos ιστΛέει εδώ ποιοι θα πέσουν στα δίχτυα του αντιχρίστου. Θα πέσουν άραγε όλοι οι άνθρωποι; Όχι, δεν θα πέσουν όλοι, διότι τότε θα ήταν άδικος ο Θεός. Θα πέσουν μόνο όσοι είναι χάνοι. Ξέρετε τους χάνους; Είναι κάτι ψάρια που πιάνονται αμέσως από τον ψαρά, γιατί ταξιδεύουν μέσα στη θάλασσα μ’ ανοιχτό το στόμα – ενώ υπάρχουν άλλα ψάρια που δύσκολα πιάνονται.
Θα πέσουν λοιπόν στα δίχτυα του αντιχρίστου αυτοί, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να κάνουν διάκριση. Θα πέσουν, όπως λέει εδώ, όσοι «την αγάπην της αληθείας ουκ εδέξαντο». Αυτοί που δεν δέχθηκαν και δεν αγάπησαν την αλήθεια. Η δε Αλήθεια είναι ο Χριστός…
Θα πέσουν στα δίχτυα του σατανά εκείνοι που θα το θέλουν. Γιατί οι άνθρωποι δεν είναι χάνοι και ψάρια, αλλά έχουν κάποιο μυαλό και κάποια διάθεση. Άλλοι δεν έχουν καλή διάθεση, έχουν χάσει τα ανώτερα αισθητήρια και ζουν σαν ρεμάλια…
Θα συλληφθούν στα δίχτυα της απάτης αυτοί που δεν έχουν διάθεση, που δεν αγαπούν την αλήθεια, που τους αρέσει να ζούνε στο ψέμα.
Οι άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια είναι πολύ λίγοι…
Υπάρχει πνεύμα πλάνης στον κόσμο. Και ζούμε σ’ ένα τεράστιο παγκόσμιο ρεύμα πλάνης, που αρχίζει από τα μικρότερα και φθάνει έως τα μεγαλύτερα. Θα πέσουν, λέει εδώ ο απόστολος, στα δίχτυα του αντιχρίστου όχι όλοι, αλλά αυτοί που δεν έχουν καλή διάθεση. Αυτοί που τεντώνουν τ’ αυτιά τους πότε εδώ και πότε εκεί…
Φρικτή είναι η κατάσταση. Πνεύμα πλάνης εξαπλώνεται με καταπληκτικό ρυθμό. Δεν είναι τίποτε, σου λέει, η μοιχεία, δεν είναι τίποτε η πορνεία, δεν είναι κακά πράγματα αυτά, τι κάθεσαι και μου λες εσύ;…
Το προφήτευσε αυτό η αγία Γραφή. Είπε, ότι θα έρθει ημέρα, που οι άνθρωποι, ενώ θα πορνεύωνται και θα κάνουν τα αίσχη, θα το θεωρούν κάτι αθώο, σα να πίνουν ένα ποτήρι νερό, ένα γλυκό πιοτό («εβδελυγμένος και ακάθαρτος ανήρ, πίνων αδικίας ίσα ποτώ» Ιωβ 15,16). Αυτό είναι το πνεύμα της πλάνης που θα έχει τεραστία διάδοση.
Και αυτά μεν θα συμβαίνουν στον κόσμο, που θα πέφτει στα δίχτυα που απλώνει η αμαρτία.

ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Εσείς που πιστεύετε στο Χριστό· Θα ήτο φοβερώτερο από το θάνατο, αν σας έλεγαν ότι κάποιος από σας θα προδώσει την πίστη του. Το να πεθάνουμε είναι φυσικό πράγμα, το να προδώσουμε την πίστη είναι απαίσιο και αποτρόπαιο.

«Κάποιος από σας», είπε ο Χριστός στους μαθητάς, «θα με προδώσει», και εγένετο διαταραχή μεταξύ των μαθητών.

ΣYNEXIZETAI

 

како треба да живимо

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 30th, 2013 | filed Filed under: Cрпски језик

како треба да живимо

(Πως πρέπει να ζούμε;)

«Рече Господ·И како хоћете да чине вама људи чините и ви њима онако.» (Лука. 6,31)

  π. Αυγουστ..Постоје, драги моји непријатељи Христове Цркве, који је непрестално оптужују. Шта они говоре? Неке од њихових отпужби су и ове, да се Црква не одазива захтевима времена у којем живимо, да су јој непознате недаће савремених људи, да се Јеванђеље занима само за живот после смрти и да је равнодушно за садашњи живот, да са својим проповедима о рају и паклу усмерава наш ум на метафизички свет и да успављује народ, који постаје жртва експлоатације. Шта имамо да одговоримо на ове оптужбе?
Одговарамо следеће: Црква неће никада престати да проповеда да постоји загробни живот, вечни живот, и да је трајање садашњег живота у поређењу са вечношћу, само  једна мала капљица воде у океану. И док Црква показује народу небо и говори да је одредиште човеково вечност, у толико не престаје да се интресује и за садашњи живот својих чланова. Проповеда, да нико не може стићи до вечног живота, ако не живи овде, ово мало година како му је Свемогући Бог одредио, сагласно са Његовом светом вољом. Земаљски живот је карта за вечност. Зато наша вера и проповеда о вредностима узвишеног живота. Ако живиш као звер, тада су затворена врата раја за тебе, као што је негде рекао песник Данте, тамо не могу да уђу људи који имају понорну душу. Једну свињу не уносиш у дневни боравак, и у кућу Божију, у вечно боравиште, не може ући душа која је озверена и нечиста. Треба да живиш као човек «Заиста, дивно је биће човек, када је човек », као што су говорили наши стари преци  (Менандрос). Твоје ноге ће ходати земљом али свој поглед да имаш уперен ка небу. Живи стално у усавршавању, обожењу, да би постао син Божији, Бог по благодати. Наша вера не презире земаљски живот. За нас је овај живот предграђе вечности. Доказ да Христос придаје велику важност земаљском животу и како ћемо живети, је и данашње Јеванђеље. Шта нам данас оно говори?

* * *

Данашње Јеванђеље поставља један закон, који одређује међуљудске односе. То је одличан закон. Овај закон не сличи са мањкавим скупштинским законима овог света. Као што из пећи излазе векне, тако и из скупштине разних земаља излазе закони. Од када смо постали слободна земља, издали смо, пребројте, 20.000 закона! Под уставном краљевином, под демократијом, под диктаторијом… Хиљаде закона, са члановима, параграфима и одредбама. Закони искривљени, због којих мућкају главама правници и судије да би их некако протумачили. Несавршени закони. Закон  Господњи је савршен и једноставан, сачињен од само дванаест речи! Не постоји вага која би измерила њихову вредност. То је закон који решава све проблеме. Послушајте његових дванаест речи: «Рече Господ· И како хоћете да чине вама људи чините и ви њима онако.» (Лука. 6,31). О људи, каже, како желите да се други понашају према вама, тако се и ви понашајте према њима. Да ли постоји једноставнији  и разумљивији закон од овога? Овај закон разумеју и најнеписменији људи. Иако је толико разумљив, наводим неке примере, који показују његову вредност.

* * *

Човек је драги моји хришћани, двојан, састоји се од душе и тела. Због тога има и духовне и материјалне потребе. Да би живео на земљи, потребне су одређене ствари. Да ли био краљ, да ли  био подвижник, да ли био Диоген, имаш своје потребе. Које су то потребе? Имовина. Када кажемо реч имовина, не мислимо на велике главнице, фирме, твртке и предузећа настала  нечасним поткрадањем других људи. Не, такву имовину не благосиља Христос. Христос благосиља земљорадника, чобанина, радника, службеника, војника, официра…., благосиља једном речју сваки рад који настаје трудом и знојем. Благосиља мале и часне економије. Боље је бити сиромах са Христом, него милијардер са ђаволом. Колико сиромашан и да јеси,имаћеш једну колибу, један пар ципела, једну одећу, неколико новчића за потребе. Пита те сада Христос: Да ли желиш да неко украде твој новчаник, да ти учини неправду, да радиш и да те не плате? Да ли желиш да неко ноћу иде на твоју њиву и искорењује твоје дрвеће и плодове, да ти запали твоју колибу? Не желиш. Као што ти дакле не желиш да неко учини штету твојој имовини, тако и теби није дозвољено да чиниш неправду и да оштећујеш имовину другог човека. Изнад имовине је и неко друго добро, то је живот и здравље човека. И пита нас Господ: Да ли желиш да неко краде млеко или другу храну? Да ли желиш да ти неко сипа отров у твоју храну? Да ли желиш да ствараш нехигијену на терет другој особи? Да ли желиш да неко узме маказе и да ти одсече твоје уши, нос, да ти извади језик, да те оглуви или ослепи, да постанеш инвалид?Да ли желиш да неко узме пиштољ и убије те? Не, не, сви без изузетка одговарају на ова питања. Дакле, на свим тим одговорима «не» утемељен је закон нашег Христа. Као што ти желиш да други поштују твој живот, тако и ти треба да поштујеш њихов живот, који је основа постојања. Значи једно је имовина а нешто сасвим друго је живот. Изнад новца и живота – за нас Грке – је драги моји част и углед наше породице. И опет те пита Господ: Да ли желиш у кафани да те неко оптужује и вара? Да ли желиш да неко лажно сведочи на суду о теби и да те представи кривцем? Да ли желиш да  ти радиш у иностраној земљи а неко да твојој жени напише да си постао прељубник? Да ли желиш док си на послу,  да се неко као змија увуче у твоју кући и да ти обешчасти твоју супругу, кћерку или сестру? Да ли желиш нешто од тога да ти се деси? Не. не! Одговара невина душа Грка, који увек изнад новца и свога живота увек је постављао  частољубље и своју част и  углед. Као што ти не желиш неко други да угрози  твоју породичну част и углед, тако ни ти не угрожавај част и углед неке друге породице.

* * *

Драги моји хришћани, све ово што смо до сада говорили је једна страна новчића, пре свега негативна страна. Постоји и позитивна страна. Која је то страна? Ти, који не желиш да ти други чине зло, но желиш да ти други људи чине добро. Ако си гладан, желиш да ти дају хлеба. Ако си жедан, желиш да ти дају воде. Ако си наг, желиш да ти дају одећу. Ако си болестан, желиш да те посете и да ти дају лек. Ако је неко твој се упокојио, желиш да други људи дођу и да те утеше. Дакле, као што ти очекујеш у твојим потешкоћама други људи да ти притрче, и ти да притрчиш другим људима у њиховим потешкоћама. На том закону су утемељени наши односи са другим људима. Тај закон је прозван «златни закон». Говоре да је један владар у првом веку после Христа, од свих закона које су му принели мудри људи одабрао Христов закон, и наредио да га запишу свуда на таблама: « И како хоћете да чине вама људи чините и ви њима онако». Када бих имао право, отишао бих у Уједињене Нације, које не могу пронаћи решења а њихови проблеми су се претворили у замршено клупко, и истакао бих овај закон у просторији у којој заседају и доносе важне одлуке: « И како хоћете да чине вама људи чините и ви њима онако». Зато што овај закон се односи на све људе, породице, а много више на мале и велике народе. Када би се овај закон испуњавао, тада би земља постала рај. На крају још и говоре да се Јеванђеље тобож  не интересује за земаљски живот? Не. Јеванђеље као што је рекао Корај, је рецепт за земаљску и небеску срећу.  Колико ти као појединац желиш да живиш срећно, исто тако свака породица, друштво, народ жели да живи срећно и слободно на свим дужинама и ширинама наше планете. Овог закона  драги моји хришћани се придржавајмо и испуњавајмо га. Тада ће мир и срећа владати, у славу Цркве, мира свог човечанства, и среће целог света. Амин.
 
† ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος
(Св. Пантелејмон Флорина 2-10-1977)

H ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΗΜΕΙΟ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 25th, 2013 | filed Filed under: ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

ΑΝΑΡΧΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ

[Βλέπουμε στις μέρες μας να πραγματοποιήται·

Οι σκοτεινές δυνάμεις  πλέον φανερά οδηγούν τους λαούς στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση, τους οδηγούν στον αλληλοσπαραγμό και χρηματοδοτούν την αναρχία]

Χριστ. Εσχ.Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.85-86

(Τα παρακάτω λόγια που είναι πολύ επίκαιρα, ελέχθηκαν στον Κύκλο της Αγίας Γραφής, που έκανε ο  Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος στους άνδρες, στην  Β΄ Θεσσαλονικής κεφ. 2, το 1976)

  • Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι έρχεται ο αντίχριστος. Και εδώ μας δίνει ο απόστολος Παύλος τα γνωρίσματα του, για να τον καταλάβουμε.
  • Λέει, ότι θα έρθει ο αντίχριστος· αλλά το πότε θα έρθει, είναι ένα πράγμα που δεν μπορούμε ακριβώς να το ορίσουμε. Μας δίνει όμως ορισμένα σημάδια και αυτά είναι τα εξής.

  ΑΝΑΡΧΙΑ

Κακό πράγμα είναι η εξουσία, αλλά αναγκαία. Γιατί αν πέσει η εξουσία, τότε έρχεται κάτι φοβερό. Έρχεται η αναρχία. Και αυτό επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Να κλονίσουν όλα τα καθεστώτα, είτε δεξιά είτε αριστερά είτε κεντρώα και να φέρουν αναρχία.

Τι θα πει αναρχία; Ας υποθέσουμε, ότι αυτή την ώρα δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχει χωροφυλακή, δεν υπάρχει καμία εξουσία. Φαντάζεστε τι μπορεί να γίνει; Θα επικρατήσουν αμέσως τα άτακτα στοιχεία. Τριάντα – σαράντα – πενήντα, τα πλέον απίθανα άτομα, θα έρθουν επάνω στην επιφάνεια και θα δημιουργήσουν μια χαώδη κατάσταση. Θα στήσουν στην πλατεία καρμανιόλα και θα κόβουν κεφάλια, εν ονόματι κάποιας αγνώστου δυνάμεως.

Θα πέσουν λοιπόν, τα καθεστώτα και θα δημιουργηθεί μία αναρχία παγκόσμια. Θα γίνει αυτό που επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Και μέσα στο κλίμα αυτό της αναρχίας θα εκπηδήσει ο αντίχριστος. Αυτός θα είναι ο παγκόσμιος δικτάτωρ.

Το «κατέχον» σήμερα είναι άλλο. Και βλέπομε την αναρχία να επεκτείνεται.

Θα στραφούν οι γονείς κατά των τέκνων, τα τέκνα κατά των γονέων. Οι γυναίκες κατά των ανδρών, οι άνδρες κατά των γυναικών. Οι εργάτες κατά των πλουσίων, οι πλούσιοι κατά των εργατών, οι μικροί κατά μεγάλων. Οι ιερείς κατά ιερέων, οι αρχιερείς κατά αρχιερέων…

Το ίδιο το παιδί σου θα σε σκοτώσει και θα έχει το σπίτι σου ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού. Και δε θα τολμάς να του μιλήσεις. Θα έρθει λοιπόν μία αναρχία στον κόσμο. Και αυτή η αναρχία θα είναι το κατάλληλο κλίμα, που θα γεννηθεί ο αντίχριστος. Αυτός θα συγκεντρώσει επάνω του πάσαν εξουσίαν και θα διοικεί κατά τρόπον απαίσιον και ελεινόν.

Αυτό λοιπόν είναι το «κατέχον». Αυτός θα καταργήσει όλες τις εξουσίες και θα μείνει μονοκράτωρ και κοσμοκράτωρ στον κόσμο. Τι μυστήρια πράγματα θα γίνουν!

Στα Ηνωμένα Έθνη είναι τώρα 145 σημαίες. Θα φύγουν όλες αυτές και θα υψωθεί η σημαία του αντίχριστου. Και θα είναι φοβερά και τρομερά τα πράγματα. Και δεν θα συγκρίνεται σε φρίκη η δουλεία αυτή ούτε με τη δουλεία του Νέρωνος ούτε με του Στάλιν ή του Χίτλερ. Αλλά «άξια ών επράξαμεν απολαμβάνομεν».

Ως τιμωρία της ανθρωπότητας θα επέλθει αυτή η κατάσταση.

Θα μείνει για πάντα ο αντίχριστος;                         

(ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ)

 

«ΚYΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ»

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 24th, 2013 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ ΙΔ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 18,35-43)

 

«ΚYΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ»

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, θὰ κηρύξω, καὶ πάλι θὰ διδάξω. Τί θὰ πῶ, δικά μου λόγια; Δὲν ἔχουν ἀξία. Ἀκόμη καὶ ὁ πιὸ σοφὸς ΤΥΦΛΟΥἄνθρωπος μπορεῖ νὰ σφάλλῃ. «Πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης», λέει ἡ ἁγία Γραφή (Ψαλμ. 115,2· Ῥωμ. 3,4). Ἕνας εἶνε ὁ ἀλάθητος, ὁ τέλειος, ὁ ἀληθινός· ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Γι᾿ αὐτὸ τὰ λόγια ποὺ θὰ πῶ θὰ τὰ ἀντλήσω ἀπὸ τὴν ἀστείρευτη πηγὴ τοῦ θείου λόγου, ἀπὸ τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο Εὐαγγέλιο, στὸ ὁποῖο εἶνε ἀποθησαυρισμένη ἡ σοφία, ἡ θεία σοφία. «Σοφία· ὀρθοί» (θ. Λειτ.)· σοφία εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ εἶπε ὁ Κύριος, καὶ ἡ ἱστορία εκοσι αἰώνων τὸ βεβαιώνει, ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε ἀθάνατα· «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35· Λουκ. 21,33). Θὰ ἔρθῃ μέρα ποὺ καὶ τὰ ποτάμια θὰ ξεραθοῦν, καὶ τὰ δέντρα θὰ ξεῤῥιζωθοῦν, καὶ τὰ βουνὰ θὰ λειώσουν σὰ μολύβι, καὶ τὰ ἄστρα θὰ πέσουν, καὶ ὁ ἥλιος θὰ σβήσῃ· ἕνα θὰ μείνῃ αἰώνιο καὶ ἀκατάλυτο, ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὰ λόγια τοῦ Εὐαγγελίου.

* * *

Ἀκούσαμε καὶ σήμερα τὸ εὐαγγέλιο. Τί λέει; Εἶνε ἡ ἱστορία ἑνὸς ταπεινοῦ ἀνθρώπου, ἑνὸς τυφλοῦ. Τί μᾶς λέει; Ὅτι στὰ χρόνια τοῦ Χριστοῦ σὲ κάποιο σταυροδρόμι μιᾶς μικρᾶς πόλεως, ποὺ ὠνομάζετο Ἰεριχώ, στεκόταν ἕνας ἄνθρωπος. Καλοκαίρι κάτω ἀπὸ τὸν καυστικὸ ἥλιο, χειμῶνα μέσα στὸ ψῦχος, στεκόταν ἐκεῖ καὶ ζητοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη τῶν διαβατῶν, ἀφοῦ ἦταν τυφλός. Κάποιο σπλαχνικὸ χέρι τὸν ἔφερνε ἐκεῖ τὸ πρωὶ καὶ τὸν ἔπαιρνε τὸ βράδυ νὰ πάῃ στὸ σπίτι του νὰ κοιμηθῇ. Ζωὴ μέσα σὲ σκοτάδι ἀπέραντο. Δὲν ἔβλεπε τίποτε ἀπὸ τὰ ὡραῖα ποὺ δημιούργησε ὁ Θεός. Ἄχ πόσο ἀχάριστοι εμεθα ἐμεῖς, ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς τὰ μάτια κ᾿ ἕνα εὐχαριστῶ δὲν τοῦ λέμε!

Ἀλλὰ ἦρθε καὶ γιὰ τὸν τυφλὸ αὐτὸν ἡ ὥρα νὰ χαρῇ. Μιὰ μέρα, καθὼς καθόταν ἐκεῖ στὸ σταυροδρόμι λέγοντας «Μιὰ βοήθεια, ἐλεῆστε με», ἀκούει θόρυβο· δὲν ἔβλεπε, ἀλλὰ ἄκουγε ὀχλοβοή. Λαὸς πολύς, ἄντρες γυναῖκες παιδιά, ὅλοι εἶχαν βγῆ στὸ δρόμο νὰ ὑποδεχθοῦν κάποιον. Ποιός ἐρχόταν; κανένας πρίγκιπας; κανένας βασιλιᾶς; κανένας μεγάλος καὶ ἰσχυρὸς τῆς γῆς; Ὄχι. Ἀπόρησε ὁ τυφλός. ―Τί συμβαίνει; ρώτησε. ―Περνάει ὁ Χριστός, τοῦ λένε. Ἡ φήμη τοῦ Χριστοῦ ἦταν μεγάλη καὶ ὅλοι ἤθελαν νὰ τὸν δοῦν, νὰ τὸν ἀκούσουν, νὰ βεβαιωθοῦν γιὰ τὰ θαύματά του. Ἤθελαν ὅλοι, ἤθελε κι ὁ τυφλὸς νὰ τὸν δῇ· ἀλλὰ πῶς, ἀφοῦ δὲν εἶχε μάτια; Ἦταν μιὰ εὐκαιρία αὐτὴ νὰ πάῃ κοντά του, μὰ πῶς νὰ πλησιάσῃ; Τί ἔκανε λοιπόν· ἔκανε τὸ στόμα του τηλεβόα κι ἄρχισε νὰ φωνάζῃ δυνατά· «Ἰησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με» (Λουκ. 18,38). Φώναζε συνεχῶς ζητώντας τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ, νὰ τὸν κάνῃ καλά. Ἀλλὰ οἱ ἄλλοι, σκληροὶ καὶ ἀπάνθρωποι, τοῦ ἔλεγαν· ―Κλεῖσ᾿ τὸ στόμα σου, βούλωσέ το, μὴ φωνάζεις, μᾶς ἐνοχλεῖς…

Αὐτὸ ποὺ εἶπαν στὸν τυφλὸ οἱ σκληροὶ ἐκεῖνοι συμπολῖτες του, τὸ λένε καὶ μέχρι σήμερα. Ὅταν δοῦν κανένα νὰ μιλάῃ γιὰ τὸ Χριστό, προσπαθοῦν νὰ τοῦ κλείσουν τὸ στόμα. Αὐτὸ συμβαίνει καὶ σ᾿ ἐμένα, ἀγαπητοί μου. Ἀπὸ τότε ποὺ βγῆκα στὸ κήρυγμα μέχρι σήμερα, ἄνθρωποι τοῦ κόσμου προσπαθοῦν μὲ ποικίλους τρόπους νὰ μὲ κάνουν νὰ μὴ κηρύττω. Ὄχι, λένε· μπορεῖς νά ᾿σαι ἐπίσκοπος, νὰ λειτουργᾷς, νὰ εὐλογᾷς, νὰ μοιράζῃς τὸ ἀντίδωρο, καλὰ ὅλ᾿ αὐτά· νὰ κηρύττῃς ὅμως ὄχι. Διότι τὸ κήρυγμα εἶνε ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, κ᾿ ἡ ἀλήθεια δὲν ἀρέσει στοὺς ἀνθρώπους. Παρ᾿ ὅλες ὅμως τὶς ἀντιδράσεις, τοὺς διωγμοὺς καὶ τὶς περιπέτειες, ἐξακολουθῶ, σὰν τὸν τυφλὸ κ᾿ ἐγώ, νὰ κηρύττω καὶ νὰ φωνάζω μέχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς.

«Ἐπετίμων», λέει, «αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ»· οἱ ὄχλοι τὸν μάλωναν καὶ τοῦ ἔλεγαν νὰ κλείσῃ τὸ στόμα του. Ἀλλ᾿ αὐτὸς συνέχιζε. Κι ὁ Χριστὸς τί ἔκανε; Μήπως δὲν τὸν ἄκουγε; Ὤ! Ὁ Χριστός, ποὺ εἶνε ὠκεανὸς θείας ἀγάπης καὶ στοργῆς, τὸν ἄκουσε, καὶ διατάζει νὰ τὸν φέρουν κοντά του. Κι ὅταν πλησίασε τὸν ρωτάει· «Τί θέλεις;». Ἑκατομμύρια νὰ τοῦ δίνατε, τσουβάλια λίρες νὰ τοῦ δίνατε, δὲν ἄξιζαν ὅσο αὐτὸ ποὺ ζητοῦσε· ἤθελε τὸ φῶς του. Θέλω, λέει, «Κύριε, νὰ ἀναβλέψω», θέλω νὰ δῶ. Κι ὁ Κύριος τί τοῦ εἶπε; Μία λέξι· ναί, μία λέξι· «Ἀνάβλεψον» (ἔ.ἀ. 18,42). Χωρὶς χρονοτριβή, μέσα σ᾿ ἕνα λεπτό, τὰ μάτια ἐκεῖνα τὰ κλειστὰ ἄνοιξαν.

Ὤ τί εἶδε! πανόραμα, Read more »

ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 24th, 2013 | filed Filed under: ΒΙΝΤΕΟ ΘΡΗΣΚ. ΠΕΡΙΕΧ, εορτολογιο

Τοῦ ἀποστ. Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου

______

 

_____

ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Αποστολος ΑνδρεαςΣήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε 30 Νοεμβρίου. Ἀ­πὸ αὔριο ἀρχίζει ὁ χειμώνας (Δεκέμβριος-Ἰανουάριος-Φεβρουάριος). Σήμε­ρα ἑορτάζει ἕνας κορυφαῖος ἅ­γι­ος, ὁ ἀπόστολος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος.

Ἑορτάζουν σήμερα πολλοί. Ἑορτάζουν ἄν­­τρες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀνδρέας ἀλλὰ καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀν­δρι­άνα. Ἑορτάζει στὴν Πελοπόννησο ἡ Πάτρα, ὅπου μαρτύρησε ὁ ἅγιος Ἀν­δρέας. Ἑορτάζει καὶ ἡ πολύδακρυς Κύπρος μας· στὸ ἄκρο τοῦ νησιοῦ, ποὺ τώρα τὸ κατέ­χουν οἱ Τοῦρκοι, ὑπάρχει μοναστήρι τοῦ Ἁ­γίου Ἀνδρέου. Ἑορτάζει καὶ τὸ Πατρι­αρ­χεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁποίου πολιοῦχος εἶνε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας.
Ποιός λοιπὸν ἦταν ὁ ἅγιος Ἀνδρέας;

* * *

Στοὺς Ἁ­γίους Τόπους, ἀγαπητοί μου, ὑ­πάρ­χει ἡ λίμνη ἢ θάλασσα τῆς Τιβεριά­δος ἢ τῆς Γαλιλαίας ἢ τῆς Γεννησα­ρέτ. Στὰ γύρω χωριὰ κατοικοῦσαν ψαρᾶ­δες, ποὺ ἔρριχναν τὰ δίχτυα καὶ ζοῦσαν ἀπὸ τὰ ψάρια ποὺ ἔπιαναν.
Φτωχοὶ οἱ ψαρᾶδες, ἔμεναν σὲ καλύβες. Ἀλ­λὰ μέσα στὶς καλύβες κατοικοῦ­σαν ἄγγελοι. Τώρα σὲ σπίτια μεγάλα καὶ διαμερίσμα­τα πολυ­­τελῆ, σὲ μέγαρα καὶ παλάτια μὲ ὅ­λες τὶς ἀ­νέσεις, κατοικοῦν δαί­­μονες. Γι᾽ αὐτὸ ὁ Θεὸς ἐ­­πιτρέπει καὶ γίνονται σεισμοί, ποὺ κατεδαφί­ζουν ὑπερήφα­να κτήρια ἀνομίας.
Στὰ δυτικὰ τῆς λίμνης, σὲ μιὰ καλύβα τῆς Βηθσαϊδά, ζοῦσε καὶ ἡ οἰκογένεια τοῦ ἁγίου Ἀν­δρέα. Ὁ πατέρας του ὁ Ἰωνᾶς ἦταν ἕ­νας ἅγι­ος ἄνθρωπος. Τὰ δυὸ παιδιά του ποὺ γνωρίζου­­με –θὰ εἶχε καὶ ἄλλα–, εἶνε ὁ Ἀνδρέας ποὺ ἦ­ταν ἄγαμος καὶ ὁ Πέτρος ποὺ εἶχε οἰκογένεια. Βοηθοῦσαν τὸν πατέρα ψαρεύοντας κι αὐτοὶ μαζί του στὴ λίμνη. Ἡ οἰκογέ­νεια, ὅ­πως εἴπαμε, ἦταν φτωχιὰ ἀλλὰ ἔντιμη καὶ εὐ­σεβής. Μέσα στὸ σπίτι τοῦ Ἰωνᾶ βασί­λευε εἰ­ρήνη, κακὸς λό­γος δὲν ἀκουγόταν. Τὰ παιδιὰ ἦταν ὑπάκουα, κι ὁ πατέρας τὰ συμ­βούλευε –σὰ νὰ τὸν ἀκούω– στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τοὺς ἔλεγε νὰ τηροῦν τὸ νόμο τοῦ Κυρίου, νὰ προσεύχων­ται, νὰ διαβάζουν τὴ Βίβλο, νὰ ἐλ­πίζουν στὸν οὐράνιο πα­τέρα, νὰ περι­μένουν τὸ Μεσσία, τὴ λύτρωσι τοῦ Ἰσραήλ. Ἔτσι ζοῦσε ἡ οἰ­κο­γένεια αὐτή, μέσα ἀπ᾽ τὴν ὁποία βγῆκε ὁ ἀ­πόστολος Ἀνδρέας.
Ὅταν ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἄρχισε τὸ κήρυγμα στὸν Ἰορδάνη, ὁ Ἀνδρέας ἦταν ἀπὸ ἐκείνους ποὺ τὸν πλησίασαν καὶ ἔγιναν μαθη­ταί του. Ἀλλὰ μετὰ τὴ βάπτισι τοῦ Χριστοῦ τὸν ἄκουσαν μιὰ μέρα, αὐτὸς κι ἄλλος ἕνας μαθη­τής, νὰ δείχνῃ τὸν Ἰησοῦ καὶ νὰ λέῃ· «Ἴ­δε ὁ ἀ­μνὸς τοῦ Θεοῦ», νά τοῦ Θεοῦ τὸ πρόβατο (Ἰω. 1,36), αὐτὸς δηλαδὴ εἶνε ὁ Μεσσίας. Ἀμέσως τότε ἀκολούθησαν τὸν Ἰ­ησοῦ. Πῆγαν ἐ­κεῖ ποὺ ἔμενε κ᾽ ἔμειναν μαζί του ἐκείνη τὴν ἡμέρα μέχρι τὶς τέσσερις τὸ ἀπόγευμα.
Αὐτὴ ἦταν ἡ πρώτη γνωριμία τοῦ Ἀνδρέα μὲ τὸ Χριστό. Καὶ τόσο ἐνθουσιάστηκε γιὰ τὸ θη­σαυρὸ ποὺ ἀνακάλυψε, ὥστε Read more »

ΜΗΝΥΜΑΤΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 24th, 2013 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΤΗΣΑ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟ

____

_

ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΕΦΘΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΩΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ;

ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΗ ΜΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΒΟΥΛΗ ; ; ;

28.11.2013

1. Μόνον ἄν κινητοποιηθοῦμε ὅλοι μας πρὸς πᾶσα κατεύθυνσι, ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς ἰθύνοντες Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, καὶ τοὺς βροντοφωνήσουμε καὶ πάλι τὴν ὑποχρέωσί τους νὰ κάνουν ὅ,τι περνᾶ ἀπὸ τὰ χέρια τους γιὰ τὴν πραγματοποίησι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, μόνον τότε θὰ ἔχουμε ἐπιτυχία.
2. Κοινοποιοῦμε συνημμένως :
Α)  Τὸ ἔγγραφό μας πρὸς διαφόρους πολιτικοὺς ὅλων τῶν κομμάτων.
Β) Σχέδιο Ἐπερωτήσεως Βουλευτῶν
Γ) Εἰσηγητικὴ Ἔκθεσι Σχεδίου Νόμου, γιὰ τὴν ἄμεση πραγματοποίησι τοῦ Πανελληνίου Προσκυνήματος τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, γιὰ τοὺς λόγους, ποὺ ἀναφέρονται στὰ ἐν λόγῳ συνημμένα.
3. Πρέπει ὅλοι μας νὰ κινηθοῦμε μὲ θάρρος καὶ παρρησία καὶ νὰ δώσουμε εἰς ὅλους αὐτοὺς νὰ ἐννοήσουν ὅτι ἐπιβάλλεται:
Α) ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῆ εὐλογοῦσα καὶ
Β) ἡ δὲ Πολιτεία νὰ νομοθετῇ διευκολύνουσα,

Διαφορετικά, την συνέχεια εδώ· http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_

_4f923ef952

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ

Αναφορικά με το θέμα  των ιεραποστολικών αδελφοτήτων και της σχέσεώς τους με την «επίσημη» Εκκλησία αξίζει να παραθέσουμε απόσπασμα από δήλωση του μακαριστού μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου, το θέρος του 1974, με αφορμή την επιχείρηση, ευτυχώς ανεπιτυχή, της διαλύσεως των αδελφοτήτων, την οποία κατέστρωσε και προσπάθησε να υλοποιήσει η σεραφειμική κλίκα σε συνεργασία με την αλήστου μνήμης δυάδα Χρήστου-Αγγελόπουλου, που μετ ολίγον κακούργησε καρατομώντας, με τη μάχαιρα επαισχύντων συντακτικών πράξεων, δώδεκα αδιαβλήτους αρχιερείς!
Το εν λόγω απόσπασμα έχει ως εξής: » Οι εν τω Υπουργείω  ομιλούν περί συνεργασίας των Σωματείων μετά της επισήμου Εκκλησίας. Αλλ ερωτώ τον αξιότιμον κ.υπουργόν και τους περί αυτόν: πότε η επίσημος Εκκλησία εν τω πνευματικώ αυτής έργω εζήτησε την συνεργασίαν των Θρησκευτικών Σωματείων και ταύτα ηρνήθησαν; Πάντοτε μετά προθυμίας και αυταπαρνήσεως τα Θρησκευτικά Σωματεία προσέφεραν τας υπηρεσίας των εις την Εκκλησίαν, οσάκις αύται εζητήθησαν. Ιστορικαί εγκύκλιοι της Ιεράς Συνόδου, αίτινες εχαρακτηρίσθησαν ως κανονικά κείμενα, ειδικαί απολογητικαί μελέται, υπεράσπισις εν δικαστηρίοις κατά αντιχριστιανικών κινήσεων, συγγραφή κατηχητικών βιβλίων, συμμετοχή εις πανελληνίους εράνους και συναγερμούς, υπηρεσίαι ιεροκηρύκων εις τας σκληροτέρας ημέρας του έθνους παρά τη στρατευομένη νεότητι και τω δυστυχούντι Ελληνικώ λαώ, είναι αι πολύτιμοι προσφοραί των Θρησκευτικών Σωματείων εις την Επίσημον Εκκλησίαν. Πάντοτε τα Θρησκευτικά Σωματεία έδγκαν το «παρόν» εις τα πνευματικά προσκλητήρια της Εκκλησίας, ως και εις τους συναγερμούς του Έθνους.
Ας παρουσιάσουν οι εχθρικώς διακείμενοι προς τα Σωματεία μίαν και μόνην περίπτωσιν, καθ ήν τα Θρησκευτικά Σωματεία δεν έσπευσαν να προσφέρουν τας ανιδιοτελείς υπηρεσίας των εις πάσαν ευγενή προσπάθειαν, τείνουσαν εις την πνευματικήν και ηθικήν εξύψωσιν του ελληνικού λαού. Η δε τυχόν εκφορά αντιθέτων γνωμών επί των διαφόρων εκκλησιαστικών θεμάτων δεν αποτελεί εχθρικήν εκδήλωσιν, αλλ είναι σημείον ζωηρού ενδιαφέροντος μιας ζώσης και ελευθέρας κοινωνίας, ως είναι η Εκκλησία, εν τη οποία μόνον κατόπιν πολλής συζητήσεως όλων των παραγόντων της εκκλησιατικής ζωής δέον να λαμβάνωνται αποφάσεις, ώστε αύται να απηχούν την καθολικήν συνείδησιν του πληρώματος της Εκκλησίας».
Σάλπιγξ Ορθοδοξίας, Ιούλιος 1974

 

_

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ; ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ;

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 24th, 2013 | filed Filed under: ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ;

Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 86-89

ΟΙ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ-ΕΣΧ.-Κ.Άραγε θα μείνει για πάντα ο αντίχριστος; Όχι, δεν θα βασιλεύσει για πολύ καιρό. Σύντομα θα καταστραφεί.
Θα καταλύσει τις βασιλείες του κόσμου. Αλλά από την τρομακτική εκείνη πάλη νικητής θα εξέλθει ο Χριστός. Και τότε θα έλθει η βασιλεία του Θεού.
Αυτά είναι απίστευτα. Ποιος τα πιστεύει; Και όμως είναι αληθινά. Θα γίνουν όπως τα είπε ο απόστολος Παύλος. Και σήμερα τα βλέπουμε εξελισσόμενα.
Αυτό λοιπόν είναι  «το κατέχον».

Θα τον συντρίψει σύντομα ο Θεός

  • «Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν; 6 καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ· 7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται· 8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ· 9 οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ’ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους 10 καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ’ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς» (Β΄Θεσσαλονικείς 2, 5-10)·

Αλλά δε θα μπορέσει να σταθεί για πολύ ο αντίχριστος. Δεν θα είναι παντοκράτορας, δεν θα είναι αιώνιος. Θα τον συντρίψει ο Θεός.
Είδατε τι έγινε όταν το μεγάλο δάσος πάρει φωτιά; Οι λύκοι, οι αλεπούδες, οι αρκούδες, κάτω στην Αφρική τα λιοντάρια, οι λεοπαρδάλεις, οι καμήλες, που ζούνε επί γενεές γενεών μέσα σ’ αυτά τα δάση και έχουν εκεί τις φωλιές τους, όταν πιάσει φωτιά τα βλέπεις τσούκ, τσούκ, τσούκ, φεύγουν όλα. Όπως λοιπόν μπροστά στη φωτιά όλα τα θηρία του δρυμού φεύγουν, έτσι – λέει η Αγία Γραφή -, όταν έρθει ο Χριστός, όταν γίνει η εμφάνιση της παρουσίας του, δεν θα μπορέσουν αυτοί να σταθούν. Θα εξαφανιστούν και θα συντριβεί ο αντίχριστος. Και «αναλώσει τω πνεύματι του στόματος αυτού και καταργήσει τη επιφανεία της παρουσίας αυτού». Στην εμφάνιση του Χριστού δεν θα μπορεί να σταθεί  «ο άνομος», θα εξαφανιστεί και θα συντριβεί.

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ; ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ;

Θα πει κάποιος· Γιατί να έρθει ο αντίχριστος; Δεν μπορεί ο Θεός να τον καταργήσει αμέσως; Γιατί θα τον αφήσει να πάρει εξουσία; (Λένε εδώ, ότι τρισήμισι χρόνια θα κυβερνήσει την ανθρωπότητα, άλλοι λένε περισσότερα άλλοι λιγότερα). Γιατί λοιπόν ο Θεός θα τον αφήσει; Για να τυραννήσει την ανθρωπότητα; Δεν είναι αυτό φοβερό;

Απαντώ. Το πιο σπουδαίο προσόν του ανθρώπου είναι η ελευθερία. Αφού δεν θέλει ο άνθρωπος να τον κυβερνά ο Χριστός, θα τον κυβερνήσει ο αντίχριστος. Είναι μυστήριο πράγμα· δεν θέλει η ανθρωπότης τον Σωτήρα της, το Χριστό θέλει το Βαραββά.

Εκείνη η Μεγάλη Παρασκευή είναι ένα δράμα συγκλονιστικό. Ο καημένος ο Πιλάτος, που κρατούσε το ρωμαϊκό δίκαιο, «Ε» σου λέει, «που πάνε αυτοί; Τους έθρεψε, τους πότισε, τους θεράπευσε, τους ανέστησε και νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροί θα μείνουν απέναντι του· θα τον λυπηθούν». Γι’ αυτό τους παρουσίασε έναν κακούργο, το Βαραββά, που τα χέρια του ήταν βουτηγμένα μέσα στο αίμα, και τους είπε· – Έχω το Χριστό, έχω και το Βαραββά, ποιόν από τους δύο προτιμάτε, ποιόν να ελευθερώσω; Φώναξαν όλοι· –Το Βαραββά…

Και εμείς το ίδιο ζητάμε. Θέλουμε οι Βαραββάδες να μας κυβερνήσουν. Και αφού τους Βαραββάδες διαλέγουμε, αυτοί θα μας κυβερνούν. Έχω πολλά σχετικά παραδείγματα να σας παρουσιάσω. Τέτοιος είναι ο κόσμος.
Όταν πριν από τριάντα χρόνια περιόδευα την επαρχία των Γρεβενών, έφτασα (Περισσότερα εδώ· Read more »

Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: εορτολογιο

Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

1. Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου  2. Θεατρικό σκέτσ (βιογραφικό της αγίας)

__________

 

___

O ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: «ΧΡΙΣΤΙΑΝ. ΣΠΙΘΑ»

O ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ

(Tο άρθρο είναι του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Εδημοσιεύθη στο περιοδικό Χριστιανική Σπίθα τον Δεκέμβριο του 1952, φυλ. 137).

Tο αφιερώνουμε στον επίσκοπο Ηλίας Γερμανό που πολεμά τον άγιο

Ζητήματα Άβωνος

ΧΡ. ΣΠΙΘΑ «ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ» ιστ

Επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί, θεολόγοι, κήρυκες του θείου λόγου, πάντες φρουροί της ιεράς ποίμνης του Ιησού. Ινα τί κοιμάσθε; Λύκοι εις τα πρόβατα. Ποιοι είναι οι λύκοι; Αιρετικοί όλων των χρωμάτων και αποχρώσεων, μπήκαν εις τας Μητροπόλεις, τας ενορίας και τα σχολεία.

Ποιοι είναι οι λύκοι; Άνδρες άρπαγες και πλεονέκται τον Μαμμωνά λατρεύοντες και τον λαό κατά ποικίλους τρόπους ληστεύοντες. Λύκοι κοινωνικοί. Λύκοι εκκλησιαστικοί. Λύκοι αραβικοί. Λύκων επιδρομή. Οι χιλιασταί, π.χ. οι οποίοι το 1922 εμετρώντο στα δάκτυλα της μιάς χειρός, σήμερον έφτασαν στις 12.000 άτομα, είναι διασκορπισμένοι εις όλην την χώραν και αρπάζουν καθημερινώς τα πρόβατα, τας ψυχάς.

Ποιμένες του νέου Ισραήλ. Δεν τρέμετε τας ευθύνας σας; Το ποίμνιόν σας διαλύεται και σεις;… Ακούεται η Σάλπιγξ των εσχάτων ημερών! Ποιμένες!  Εκτινάξατε εκ των βλεφάρων σας τον νυσταγμόν, αφήσατε τας φλογέρας, αρπάσατε τας σφενδόνας, καταδιώξατε τους λύκους, σώσατε το ποίμνιο, το υπολειφθέν ελάχιστον ποίμνιον…

Aλλ’ ακούω αντίρρησιν, που προέρχεται από τους λεγομένους «αγραμμάτους».

Πολύ καλά, σου λέγει ο ιερεύς της υπαίθρου, να εξέλθωμε εις πόλεμο κατά της πλάνης και της αμαρτίας. Βλέπω και εγώ το κακό που εξαπλώνεται και έφθασε εως την τελευταία καλύβη. Αλλ’ εγώ δεν είμαι πτυχιούχος ιερατικών και θεολογικών σχολών. Δεν εσπούδασα επιστήμη. Δεν γνωρίζω γράμματα πολλά. Είς αυτόν τον αγώνα υπέρ της Ορθοδοξίας τι μπορώ εγώ να προσφέρω; Τι μπορώ να κάνω;

Αδελφέ! Ερωτάς τι να κάνεις; Φαίνεται ότι δεν διάβασες το Ευαγγέλιο ή, εάν το εδιάβασες, δεν το επίστευσες. Συ ο ένας δύνασαι να σώσεις το χωρίο σου, την επαρχίαν σου, τον νομόν σου, την Ελλάδα όλην. Αρκεί να έχεις πίστι θερμή, ενεργητική, ως κόκκον σινάπεως, και τότε θα είπεις εις το όρος, εις το μεγαλύτερο εμπόδιο που προβάλλει ενώπιόν σου, Όρος, «μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν» (Ματθ. 17,20).

Όχι πτυχία και διπλώματα και μετεκπαιδεύσεις και μισθοί και τυχερά και διπλαί και τριπλαί θέσεις, και τίτλοι κενοί περιεχομένου, αιωρούμενοι ως αερόστατα, αλλά πίστις. Πίστις το παν. Πίστις! Μυστικός μοχλός που μετακινεί όρη. Ω πίστις, μεγάλα τα κατορθώματά σου! Και απόδειξις, μία εκ των μυρίων αποδείξεων της θαυματουργούσης πίστεως, είναι ο Παπουλάκος.

Τί ήτο ο Παπουλάκος; Αρχιεπίσκοπος; Μητροπολίτης; Διευθυντής Αποστολικής Διακονίας; Καθηγητής θεολογικής σχολής; Ιεροκήρυξ; Εφημέριος πλουσίας ενορίας πόλεως; Είχε πτυχία και διπλώματα και σπουδάς του εξωτερικού; Τίποτε από όλα αυτά. Ο Παπουλάκος ήτο ένας απλούς μοναχός, ελαχίστων γραμματικών γνώσεων, αλλ’ ό,τι έπραξεν υπέρ του λαού, υπέρ της ορθοδόξου πίστεως, δεν ηδυνήθησαν να πράξουν όλοι οι επίσκοποι και θεολόγοι της εποχής του. Φαινόμενο, φωτεινόν μετέωρον, αστήρ που εσελάγισεν εις τον ουρανό της Ελλάδος! Νεώτερος απόστολος του Χριστού ανεδείχθη ο Παπουλάκος. «Πίστει» (Εβρ. 11,3 κ.ἑ.) και μόνον πίστει ανεδείχθη.

Εκ του βίου του ήρωος τούτου της Ορθοδοξίας ορισμένα σημεία έκρινα καλόν να σταχυολογήσω και εξάρω εδώ, με την ελπίδα ότι μία υπόμνησις των αγώνων του Παπουλάκου θα ωφελήσει κλήρον και λαόν. Διότι θα είναι μία πρόσκλησις εις αυτοέλεγχον, εις αυτοκριτικήν, που πάντοτε πρέπει να ενεργούμε επί του εαυτού μας, διά να βλέπομε πόσον μακράν είμεθα από το χριστιανικόν ιδεώδες που υποτυπώνει η Ορθοδοξία. Εις τον καθρέπτη της αυστηράς, της αγίας ζωής του Παπουλάκου δια της συγκρίσεως θα ίδωμε και ημείς τα ιδικά μας ράκη και θα κλαύσωμεν και θα πενθήσωμεν δια την αθλιότητα της σημερινής κοινωνικής και εκκλησιαστικής μας καταστάσεως.

H ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ

Άρμπουνα! Μικρόν και άσημον χωρίον της επαρχίας Καλαβρύτων. Εκεί περί τα τέλη του 17ου ή περί τας αρχάς του 18ου αιώνος εγεννήθη ο αγωνιστής. Βλέπων τις μακρόθεν το μικρόν χωρίον θα ηδύνατο να επαναλάβει «Εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι;» (πρβλ. Ιωάν. 1,47). Και όμως εκ του μικρού εκείνου χωρίου Read more »

μηνυματα

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: EKKΛΗΣΙΑΣΤ. ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΑΠΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΖΕΤΑΙ!

ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ

 ________Με πόνο ψυχής επανερχόμεθα σήμερα στο μεγάλο θέμα της αργίας των εργαζομένων κατά την ημέρα της Κυριακής. Ανμη τι άλλο. είναι κατάκτηση του εργαζομένου! Δικαιούται μια ημέρα της εβδομάδος να κάθεται και να ξεκουράζεται!  Με ποιό δικαίωμα, λοιπόν, οι ιθύνοντες καταργούν αυτό το προνόμιο;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ http://mkka.blogspot.gr/2013/11/blog-post_25.html

499618011997049818180113

οι κακοι σαμαριτες…

Μιλώντας για κακούς σαμαρίτες, εννοούμε απλά τους αμετανόητους οπαδούς του κ. Σαμαρά. Και γιατί τους λέμε κακούς; Επειδή πήραν τη σκυτάλη της προδοσίας και του δοσιλογισμού απ’ τους οπαδούς του κ. Παπανδρέου και συνεχίζουν ακάθεκτοι το ολέθριο έργο τους.
Με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι άνεργοι, οι άστεγοι, κι εκείνοι, που αυτοκτονούν από απελπισία, εξαιτίας του οικονομικού αδιεξόδου, που αντιμετωπίζουν. Και όχι μόνο δεν έχουν τύψεις συνειδήσεως και στοιχειώδη φιλοτιμία και ντροπή, αλλά έχουν κιόλας αποθρασυνθεί. Με αποτέλεσμα να αξιώνουν να μη μιλούν οι παπάδες στις εκκλησιές για το έγκλημα, που διαπράττεται σε βάρος της πατρίδας και του λαού απ’ τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Γεγονός, που συνέβη και στην περίπτωσή του παπα-Ηλία. Αφού φρόντισαν να τον εξορίσουν απ’ όλες, σχεδόν,  τις εκκλησιές του Αγρινίου. Από φόβο μήπως ξυπνήσουν τα θύματα της απάτης του κ. Σαμαρά και χαλάσει η σούπα της εκλογικής πελατείας του. Η οποία, παρότι, σε μεγάλο ποσοστό βιοπαλεύει, επιμένει να σύρεται όπισθέν του…
Και λέμε βιοπαλεύει, γιατί, όπως προσφυέστατα λένε κάποιοι, οι τυφλοί οπαδοί του Σαμαρά δεν είναι μόνο κάποιοι βολεμένοι, αλλά και, στη συντριπτική τους πλειονότητα, κάποιοι «βλαμμένοι». Πάμπτωχοι, δηλαδή, που φυτοζωούν και αργοπεθαίνουν και δεν καταλαβαίνουν ότι με τη συμπεριφορά τους αυτή αποδεικνύονται, όχι μόνο άφρονες, αλλά και αυτόχειρες. Γεγονός, που συνιστά τραγική ειρωνεία για όσους θέλουν να λέγονται χριστιανοί. Αφού, στην περίπτωση αυτή, δεν χάνουν μόνο την επίγεια, αλλά και την αιώνια ζωή. Για τον πρόσθετο λόγο ότι γίνονται συμμέτοχοι στη δολοφονία τόσων συνανθρώπων τους.
Για τους κακούς, λοιπόν, αυτούς σαμαρίτες, τους άφρονες, τους αυτόχειρες, μιλήσαμε στην Πλατεία Δημοκρατίας του Αγρινίου με αφορμή την ημέρα του Πολυτεχνείου: Ο καθηγητής Νίκος Στάμος, ο οδοντίατρος Γιώργος Υφαντής και ο παπα- Ηλίας.
Ομιλίες, που, όπως φαίνεται, έκαμαν ιδιαίτερη εντύπωση σε όσους τις άκουσαν. Με αποτέλεσμα να υπάρξουν και ανάλογες αντιδράσεις, οι οποίες δείχνουν, αν μη τι άλλο, ότι το καθεστώς διέρχεται δύσκολες μέρες και είναι εξαιρετικά προβληματισμένο.
Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ πολλών άλλων:
Κάποιος πρώην δικαστικός λειτουργός, για παράδειγμα, μας «εγκάλεσε», επειδή είπαμε τον κ. Σαμαρά «Αντωνάκη». Ενώ δεν πρόκειται παρά για το υποκοριστικό του ονόματός του. Όταν αναλογιστούμε ότι ακόμη και ο πρωτοκλασάτος τωρινός υπουργός του, ο κ. Άδωνης Γεωργιάδης, τον χαρακτήρισε ως τον «μεγαλύτερο καραγκιόζη»! Και πολλοί άλλοι πολύ χειρότερα…
Ο Σ/τος Μητροπολίτης Αιτ/νίας κ. Κοσμάς κάλεσε τον παπα-Ηλία και του συνέστησε να κάνει πνευματικά κηρύγματα. Σάμπως τα κηρύγματα, που αναφέρονται στην πατρίδα, τη θρησκεία, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, στον Πατροκοσμά, τον Πρόδρομο, το Σταυρό, την 28η Οκτωβρίο9υ, κλπ, να μην είναι πνευματικά…
Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός «Αχελώος», παρότι αναφέρθηκε στα λεγόμενα του καθηγητή κ. Νίκου Στάμου, απέφυγε επιμελώς να κάμει έστω και τον παραμικρό υπαινιγμό για τα λεγόμενα του παπα-Ηλία. Παρότι είχε πάρει σχετικά στιγμιότυπα. Προφανώς, ακολουθώντας το «νόμο της σιωπής» των τοπικών πολιτικών και εκκλησιαστικών παραγόντων…
Αυτό, που ιδιαιτέρως πρέπει να τονιστεί είναι ότι τα λεγόμενα του παπα-Ηλία απηχούν προσωπικές του απόψεις και δεν εκφράζουν απαραιτήτως τις θέσεις του ΕΠΑΜ, από το οποίο ο παπα-Ηλίας είναι απλά φιλοξενούμενος. Όπως θα μπορούσε να ήταν και ο οποιοσδήποτε άλλος, που θα μπορούσε να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις αυτές.
Σας διαβιβάζουμε τις ομιλίες της εκδήλωσης αυτής και παρακαλούμε για την προώθησή τους. Έτσι ώστε να έχουμε κι εμείς το κουράγιο να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας. Βέβαια καθυστερήσαμε υπερβολικά. Αλλά οι ομιλίες αυτού του είδους δεν χάνουν ποτέ την επικαιρότητά τους…
Η ηλεκτρονική, λοιπόν,  διεύθυνση του τελευταίου-σχετικού με την εκδήλωση της 17 Νοέμβρη-βίντεο είναι: http://www.youtube.com/watch?v=28lCVYksIqQ Και βέβαια σας ευχαριστούμε όλους για όλη τη μέχρι τώρα συμπαράστασή σας.
Για τους συντελεστές της εκδήλωσης

παπα-Ηλίας499618011997049818180113

Ο …ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ!

Γεώργιος Κασιμάτης:  
“Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα”
Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν αμφιβολίες….
Είναι κατανοητό ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν…
Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε -αν και μας την κρύβουν- και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχθούμε.
Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο και με εναλλαγές στη θέση του κατ’ επίφαση πρωθυπουργού.
Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, ενώ γνωρίζει πάρα πολύ καλά και την κατάληξη των όσων μέχρι σήμερα ζούμε.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μίας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ από όλους εκείνους που γνώριζαν πως η θέση τους για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί μίας υπόγειας φυλακής
και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με την δική μας δουλεία και με την άλωση της χώρας εις το διηνεκές.
Αυτούς τους πραξικοπηματίες πρέπει να τους απομακρύνουμε εμείς, γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς…
Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, όλοι γνωρίζουμε πως είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου…
Ή αυτοί, ή εμείς…

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση

499618011997049818180113

ΔΙΚΑΙΑ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΩΝ

Ισως να φαίνονται φανατικοί κάποιοι πιστοί που μιλάνε σκληρά για την άθλια συμπεριφορά και την απομάκρυνσή του οικουμενιστή πατριάρχη Βαρθολομαίου από την γραμμή των αγίων Πατέρων. Ματώνει η ψυχή τους όταν τον βλέπουν να αγκαλιάζει, να φιλάει και να συμπροσεύχεται με τους Πάπες, με τις δεσποτίνες των προτεσταντών, με τον χότζια και τους μούφτιδες των μουσουλμάνων, με τους ομοφυλόφιλους και τους μασώνους.  Τον βλέπουν την μια να μοιράζει κοράνι, την άλλη να πάει στο ραμαζάνι, την άλλη στην συναγωγή των Εβραίων και πονά η ψυχή τους.  Δεν μπορούν να πιστέψουν για την κατρακύλα που πήρε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος. Τον βλέπουν σαν βδέλυγμα ερημώσεως στον οικουμενικό θρόνο και εκφράζονται σκληρά.

Εκφράζονται σκληρά όχι γιατί τους κλέβει τα αμπέλια τους και τα χωράφια τους, αλλά γιατί τους μαγαρίζει την Ορθόδοξη πίστι τους. Άνθρωπος που δεν πονά γι’ αυτή την προδοσία, δεν είναι χριστιανός.

Παρακάτω παραθέτουμε την εργασία που μας έστειλε ένας αγανακτισμένος χριστιανός·

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΜΟΣΧΟΒΙΤΗΣ

ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΥΠΟΚΡΙΤΗ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΕ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ ΓΙΑΤΙ ΜΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΙΔΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΕΣ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ…  ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: «<http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vdx11IBJrc8> Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded <http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vdx11IBJrc8> &v=vdx11IBJrc8 » ΜΕ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ «ΑΛΑΘΗΤΟ» ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΩΣ ΑΓΙΟΤΑΤΟ! ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΤΕ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: « <http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WzFefJUAyZ8> Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ – ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ – ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded <http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WzFefJUAyZ8> &v=WzFefJUAyZ8». ΤΙ ΟΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ;;; Στο Πηδάλιο της Εκκλησίας μπορούμε να δούμε ότι σύμφωνα με τον ΞΕ΄ Αποστολικό Κανόνα στην σελίδα 78 και τον ΜΕ΄ Αποστολικό Κανόνα στην σελίδα 53, αφορίζονται οι λαϊκοί και καθαιρούνται επιπλέον οι ιερείς που συμπροσεύχονται ή συλλειτουργούν με αιρετικούς ή με εβραίους στις συναγωγές τους. ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ μπορείτε να διαβάσετε και να αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας από = <http://www.kenef.phil.uoi.gr/pdf/14936/14936.pdf> > ΕΔΩ http://www.kenef.phil.uoi.gr/pdf/14936/14936.pdf (Αν δεν έχετε το πρόγραμμα Adobe reader για να διαβάσετε αρχεία τύπου .pdf μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από την σελίδα http <http://get.adobe.com/reader/> : Read more »

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.81,84

(Τα παρακάτω λόγια που είναι πολύ επίκαιρα, ελέχθηκαν στον Κύκλο της Αγίας Γραφής, που έκανε ο  Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος στους άνδρες, στην  Β΄ Θεσσαλονικής κεφ. 2, το 1976)

ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ

Ένα σημείο θα είναι η αποστασία. Ο απόστολος Παύλος λέγει «εάν μη έλθει η αποστασία πρώτον» (Β΄ Θεσ. 2,3).

Η ΧΡΙΣΤΟΣ-Ή ΧΑΟΣ-ιντΤι λέγεται αποστασία; Αποστασία είναι να φύγει ο άνθρωπος από το Θεό, που είναι το κέντρο της ζωής. Αποστασία και επανάσταση κατά του Θεού είναι, όταν δεν θέλει ο άνθρωπος να ακούει για το Θεό και δεν θέλει να συμμορφώνεται με το άγιο θέλημα του.

Όταν γίνει η αποστασία, λέει εδώ ο απόστολος, τότε θα έλθει ο αντίχριστος, «ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απώλειας, ο αντικείμενος…». Ποιος είναι αυτός ο αντίχριστος; Είναι μεγάλο το ζήτημα. Υπάρχουν αντίχριστοι πολλοί και μικροί, και υπάρχει ο αντίχριστος ο ένας και μεγάλος. Αντίχριστος είναι αυτός που πάει κόντρα με το Χριστό. Αυτός ο ένας, ο κατ’ εξοχήν αντίχριστος, θα έχει τεραστία δύναμη.

Νομίζω, ότι τώρα αρχίζουμε κάπως να καταλαβαίνουμε τα περί αντίχριστου. Οι προηγούμενες γενεές δεν μπορούσαν να τον καταλάβουν. Το Ευαγγέλιο είναι αιώνιο. Το θέμα αυτό του αντίχριστου ήταν σκοτεινό. Τώρα αρχίζουμε να τον βλέπουμε πως θα είναι. Θα έχει τέτοια δύναμη στα χέρια του, που θα λες, Αυτός είναι Θεός, τι άλλο περιμένουμε; Θα καταργήσει όλες τις θρησκείες. Θα γκρεμίσει τα πάντα και θα πει· Εγώ είμαι ο Θεός· τι κάθεστε κι ακούτε τους παπάδες και δεσποτάδες σας; Δε βλέπετε εγώ τι κάνω;… Και πράγματι στην εποχή του αντίχριστου θα δοκιμαστεί η πίστη μας. Θα σβήσει τρόπον τινά η ιδέα του Θεού. Γι’ αυτό τώρα ακούμε στην Ευρώπη να φωνάζουν· Δεν υπάρχει Θεός, πέθανε ο Θεός· Θεός, σου λέει, είναι η επιστήμη!…

Τώρα τελευταία ακούστηκε κάτι, που αναστάτωσε την Ευρώπη. Σ’ ένα εργοστάσιο της Αμερικής σατανικά μυαλά προσπαθούν να κατασκευάσουν ένα νέο όπλο, που μπροστά του δεν θα είναι τίποτα όλα τα σημερινά όπλα. Τι όπλο θα είναι αυτό; Ακτίνες θανάτου, θανατηφόρος ακτινοβολία. Θεέ μου Θεέ μου, δεν θα υπάρχει χειρότερο όπλο! Ότι έκανε ο Θεός για το καλό του ανθρώπου, ο αντίχριστος θα το κάνει για το κακό του…

Θα κυριαρχήσει ο αντίχριστος, ο αντίπαλος του Χριστού, στη γη. Αλλά προσέξτε τι λέει παρακάτω, θα έρθει σύντομα το τέλος του αντίχριστου. Πυρίκαυστος θα γίνει και θα καταστραφεί. Τώρα βρισκόμαστε στην περίοδο της αποστασίας.

ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ

Από την διδασκαλία του αγίου Κοσμά «Ο αντίχριστος είναι· ο ένας ο Πάπας και ο έτερος είναι αυτός όπου είναι εις το κεφάλι μας, χωρίς να είπω το όνομά του, το καταλαβαίνετε, μα είναι λυπηρό να σας το είπω, διότι αυτοί οι αντίχριστοι είναι εις την απώλεια, καθώς το έχουν. Ημείς εγκράτεια, αυτοί απώλεια, ημείς νηστεία αυτοί πολυφαγία· ημείς δικαιοσύνη, αυτοί αδικωσύνη.

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Όμως η Αγία Γραφή μας λέγει να το ειπώ: Σήμερον αύριον καρτερούμεν πείνες, δίψες, πανούκλες λοιμικές· θανατικά μεγάλα, να μη προφθάσουν οι ζωντανοί να θάψουν τους νεκρούς. Σήμερον αύριον καρτερούμεν σεισμούς, πολέμους και ακαταστασίες. Και θέλουν πέσει όλα τα βουνά κάτω και όλος ο κόσμος να αποθάνει.

Ημέρες του αντιχρίστου

Θα έρθουν χρόνια φοβερά και απαίσια και θα παρουσιαστεί ο αντίχριστος. Ο Θεός να μας φυλάει για να μη ζήσουμε στις ημέρες του αντίχριστου. Αν και εγώ πιστεύω, ότι θα έρθει στις μέρες μας. Από ώρα σε ώρα έρχεται. Έξω από τις πόρτες μας είναι ο αντίχριστος, και δεν το καταλάβαμε. Ο Θεός να μας φυλάει, να μας δίνει υπομονή, διότι έρχεται. Αυτά που ακούμε, αυτά που βλέπουμε, αυτά που αισθανόμεθα, το μαρτυρούν. Να είμαστε έτοιμοι. Διότι θα είναι πάνοπλος ο αντίχριστος. Και θα κάνει πράγματα, τα οποία θα εντυπωσιάζουν και θα προξενούν κατάπληξη στον κόσμο και θα κλονίζουν την πίστη. Όπως συμβαίνει ήδη σήμερα. Πηγαίνετε στα χωριά να δείτε. Εγώ γυρίζω, πάω στα χωριά. Κι ακούω, ότι και τσοπαναραίοι ακόμα, και γεωργοί και οι πάντες σου λένε· Θεός, τι Θεός; Θεός είναι σήμερα η επιστήμη… Φανταστείτε τότε τι θα γίνει, όταν παρουσιαστεί κι ο αντίχριστος στον κόσμο, τι κατάπληξη θα τους κάνει.
Μπορεί επί των ημερών μας ο αντίχριστος να πάρει τους ανθρώπους και να τους πάει στο φεγγάρι. Μπορεί ακόμη να κάνει άλλα καταπληκτικά και φοβερά πράγματα· εκείνο που λέει «Και σημεία απ’ του ουρανού μεγάλα έσται» (Λουκ. 21,11). Εγώ θεωρώ «σημεία απ’ ουρανού» τις ακτίνες του θανάτου. «Σημεία εν… σελήνη», λέει. Αποκλείεται, ν᾽ ανεβούν επάνω στη σελήνη, να κάνουν σταθμό και από εκεί να πυροβολούν τη Γη; Και άλλα φοβερά σημεία θα κάνει. Αυτός θα είναι ο αντίχριστος.
Όπως λένε οι πατέρες, ο αντίχριστος θα προσπαθεί να μιμηθεί το Θεό. Τι σημαίνει αυτό; Όπως ο Θεός έστειλε το Χριστό, τον μονογενή του Υιό και έγινε άνθρωπος, για να δείξει το δρόμο της σωτηρίας έτσι και ο διάβολος θα βρει έναν άνθρωπο και θα βάλει τη δύναμη του μέσα σ’ αυτόν. Μέχρι τώρα μετρήσανε καμιά εικοσιπενταριά τέτοιους αντιχρίστους, νομίζοντας ότι κάποιος απ’ αυτούς είναι ο τελικός. Αλλά πέσανε έξω. Θα στείλει και ο διάβολος στο τέλος τον «υιόν» του. Θα βρει, δηλαδή, έναν άνθρωπο αντάξιό του. Και θα του δώσει τεράστια δύναμη και εξουσία, ώστε αυτός να γίνει τρόπον τινά ενσάρκωση και ενανθρώπηση του διαβόλου. Θα παρουσιαστεί σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Και θα είναι αντίπαλος του Χριστού. Θα παλέψουν αυτές οι δύο μεγάλες δυνάμεις, ο Χριστός και ο αντίχριστος. Αυτή θα είναι η μεγάλη σύρραξη.
Φαίνονται παραμύθια αυτά. Φαίνονται σκοτεινά και απίστευτα πράγματα, τα οποία όμως θα γίνουν τώρα πραγματικότης.
Ένα σημείο των καιρών είναι και η τηλεόραση. Εντός ολίγου θα κλείσουν όλα τα σχολεία. Ύστερα από πενήντα χρόνια δεν θα υπάρχουν σχολεία. Θα θεωρείται καθυστερημένος αυτός που πηγαίνει στο σχολείο. Θ’ αλλάξουν επάγγελμα οι δάσκαλοι. Το μέγα σχολείο της διαφθοράς είναι η τηλεόραση. Τους δασκάλους τα παιδιά τους εμπαίζουν, τους κοροϊδεύουν, δεν τους προσέχουν· στην τηλεόραση κάθονται μ’ ανοιχτό το στόμα.
Λίγοι δάσκαλοι, πολύ λίγοι, είναι εκείνοι που κατορθώνουν να συνεπαίρνουν τα παιδιά την ώρα της παραδόσεως και να κρατούν την προσοχή τους. Είναι εκείνοι που μελετούν, διαβάζουν ακόμη και πέντε ώρες και ετοιμάζονται καλά για να διδάξουν στα παιδιά. Οι άλλοι χασμουριούνται μαζί με τα παιδιά…
Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι θα αχρηστευθούν. Οι σκοτεινές δυνάμεις, μέσα από τους χιλιάδες δασκάλους, θα βρουν έναν τετραπέρατο και ευφυέστατο δάσκαλο – αυτό θα πει αντίχριστες δυνάμεις – και θα τον οπλίσουν καλά. Θα τον προβάλλουν στην τηλεόραση. Και τότε τα παιδιά θα πουν, «Να ωραίος δάσκαλος! Όχι σαν το βλάκα, τον ηλίθιο το δικό μας. Να καλός καθηγητής, να καλός γιατρός, να…» Έτσι θα σβήσουν όλα τα πράγματα και έτσι θα κυριαρχήσει ο αντίχριστος δια της τηλεοράσεως…

Θα αποστατήσουν όλοι. Αποστασία δια ραδιοφώνου, δια τύπου, δια τηλεοράσεως, δι όλων των μέσων. Και θα παραμείνει μόνο μία μικρή μειονότητα ανθρώπων, οι οποίοι και θα αντισταθούν.
Ο Θεός να μας βοηθήσει. Στα χρόνια αυτά της αποστασίας που βρισκόμαστε, να κάνουμε προσευχή, τώρα που είμαστε μαζεμένοι, για να μας κρατήσει μέχρι τέλους ο Θεός.
Ένα είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι έρχεται ο αντίχριστος. Και εδώ μας δίνει ο απόστολος Παύλος τα γνωρίσματα του, για να τον καταλάβουμε.
Λέει, ότι θα έρθει ο αντίχριστος· είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Αλλά το πότε θα έρθει, είναι ένα πράγμα που δεν μπορούμε ακριβώς να το ορίσουμε. Μας δίνει όμως ορισμένα σημάδια και αυτά είναι τα εξής.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

 

Η ΜΑΝΔΡΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: εορτολογιο

Τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

13 Νοεμβρίου

_____

 

_

Η ΜΑΝΔΡΑ

«Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων» (Ἰωάν. 10,11)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Ἑορτάζει ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλυ­τέρους πατέρας καὶ διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Μίλησα ἄλλοτε γιὰ τὸν βίο του καὶ γιὰ τὸ τέλος του στὰ Κόμανα τῆς Ἀρμενίας. Τώρα ἂς ῥίξουμε μιὰ ματιὰ στὸ εὐαγγέλιο τῆς ἑορτῆς.

* * *

Τὸ ἀκούσατε; Ὁ Κύριος ὁμιλεῖ παραβολι­κῶς. Ὁμιλεῖ γιὰ μαντρί, γιὰ πρόβατα, γιὰ τσο­πᾶνο, γιὰ λύκους. Μὲ τέτοια ἁπλᾶ λόγια μίλησε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.

Τὸ μαντρί. Τί εἶνε τὸ μαντρὶ ὅλοι ξέρουμε· εἶνε τὸ μέρος ὅπου ὁ τσοπᾶνος ἀσφαλίζει τὰ πρόβατά του τὴ νύχτα, μὲ φρουρὸ τὰ τσοπανόσκυλα. Καὶ τί εἰκονίζει τὸ μαντρί; Τὸ μαντρὶ εἰκονίζει τὴν Ἐκκλησία. Ὅπως τὰ πρόβατα μα­ζεύον­ται στὸ μαντρὶ κ’ εἶνε ἀσφαλισμένα, ἔτσι καὶ ὅ­ποιος μπαίνει στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Ἀρ­κεῖ νὰ ἔρχεται μὲ πίστι καὶ εὐλάβεια, ὄ­χι ἀθεόφοβα καὶ μὲ ἀμφιβολίες. Ὅποιος βρί­σκεται κον­τὰ στὸ Θεό, αἰσθάνεται ἀσφάλεια.

Μαντρὶ λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία. Καὶ πρόβατα; Οἱ Χριστιανοί. Ὅπως μέσ᾽ στὴ στάνη ὁ τσο­πᾶ­νος δὲ βάζει τσακάλια καὶ λύκους, Read more »

«ΤI NA KANΩ;…»

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ Θ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 12,16-21· 14,35)
17 Νοεμβρίου 2013

Oμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΤI NA KANΩ;…»

«Τί ποιήσω;» (Λουκ. 12,17)

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΣΔὲν θὰ ἔπρεπε, ἀγαπητοί μου, νὰ βρίσκωμαι σήμερα ἐδῶ. Ἐπιθυμοῦσα νὰ βρίσκωμαι πάνω στὰ ψηλὰ βουνά, ἐκεῖ στὰ μικρὰ ἐγ­καταλελειμμένα χωριά μας, γιὰ νὰ κηρύ­ξω στοὺς χωρικούς μας. Ἀλλ᾽ ἐφ᾿ ὅσον βρίσκομαι ἐδῶ, θὰ παρακαλέσω νὰ δώσετε προσοχὴ στὰ λίγα λόγια ποὺ θὰ πῇ ἡ ἀδέξιος γλῶσσα μου.
Ἀκούσατε τὸ εὐαγγέλιο. Περιέχει δυὸ ἐρω­τή­ματα· τὸ ἕνα τὸ θέτει ὁ ἄνθρωπος, τὸ ἄλ­λο –τὸ καὶ σπουδαιότερο– τὸ θέτει ὁ Θεός. Σήμερα θ᾽ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὸ ἐρώτημα ποὺ θέ­τει ὁ ἄνθρωπος. Ποιό εἶν᾽ αὐτό; Ἕνα ἐρώτημα γεμᾶτο ἄγχος· «Τί ποιήσω;», τί νὰ κάνω; (Λουκ. 12,17).
Μὰ ποιός τὸ λέει αὐτὸ τὸ «Τί νὰ κάνω;»; Μή­πως τὸ λέει κανένας ζητιάνος, ποὺ δὲν ἔ­χει ψωμάκι νὰ φάῃ, ῥουχαλάκι νὰ σκεπαστῇ καὶ καλυβούλα νὰ καθίσῃ; μήπως τὸ φωνάζει καν­ένας ἄνεργος νέος, ποὺ χτυπάει πόρτες, δὲ βρίσκει πουθενὰ κατανό­ησι, κι ἀναγκάζεται νὰ φύγῃ μακριά, στὴν Αὐ­στραλία καὶ στὴν Ἀ­μερικὴ γιὰ νὰ ζήσῃ; μήπως τὸ λέει κανένα ὀρ­φανό, ποὺ γυρίζει παντέρημο στοὺς δρόμους; μήπως τὸ λέει καμμιὰ χήρα μὲ ἕξι – ἑ­φτὰ παιδιά; μήπως τὸ λέει κανένας οἰκογενει­άρχης ποὺ ἔχει σήμερα νὰ λύσῃ μύρια προβλήματα; μήπως τὸ λέει κανένας ἄρρωστος ποὺ βογγάει πάνω στὸ κρεβάτι καὶ δὲν ὑπάρχει γι᾿ αὐ­τὸν φάρμακο καὶ γιατρειά; «Τί νὰ κάνω;». Πα­ρὰ τὴν κατάστασί τους δὲν τὸ λέει κάποιος ἀ­πὸ αὐτούς. Τὸ λέει – ποιός; ἐκεῖνος ποὺ καὶ ὑ­γεία ἔχει, καὶ λεπτὰ ἔχει, καὶ σπίτια ἔχει, καὶ περιουσία ἔχει· ὁ πλούσιος.
Ὁ πλούσιος λέει «Τί ποιήσω;». Καὶ τὸ λέει μάλιστα σὲ μιὰ πε­ρίοδο ποὺ ἀπ᾽ τὴν καρδιά του ἔπρεπε νὰ βγαί­νουν μύρια «εὐχαριστῶ». Γιατὶ ἐκεῖνο τὸ ἔ­τος, ὅπως λέει τὸ εὐαγγέλιο, εἶχε στὰ χωράφια του μία ἐξαιρετικὴ εὐλογία· οἱ ἐλιὲς λύγιζαν ἀπὸ τὸν καρπό, τ᾽ ἀμπέλια ἦ­ταν κατάφορ­τα, τὰ στάχυα πεδιάδα πράσινη.
«Τί νὰ κάνω;» λέει, οἱ ἀποθῆκες μου δὲ χω­ρᾶ­νε τὴ σοδειά. Μὰ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀποθῆκες ποὺ εἶχε, ὑπῆρχαν κι ἄλλες· ἀποθῆκες ποὺ δὲν τὶς χτίζουν μηχανικοὶ ἐργολάβοι καὶ χτίστες, ποὺ δὲν τὶς γκρεμίζει ὁ σεισμός, ποὺ δὲν τὶς δι­αλύει ὁ χρόνος, ἀποθῆκες ἀσφαλισμένες ἑ­κα­­τὸ τοῖς ἑκατό· ἀποθῆκες τοῦ Χριστοῦ. Ποιές εἶ­­ν᾽ αὐτές; Ἦταν τότε, καὶ θὰ εἶνε πάντα, τὰ στομά­χια τῶν πεινασμένων· κά­θε στομάχι εἶνε μιὰ μικρὴ ἀποθήκη. Ἂν λοι­­πὸν αὐτὸς μοίραζε σὲ κά­θε πει­νασμέ­νο ἀπὸ λί­γο ἀλεύρι, λίγο λάδι, μερι­κὰ ἄλλα ἀ­γαθά, τό­τε διπλάσια καὶ τριπλάσια θὰ χωροῦ­σαν στὶς τόσες «ἀποθῆκες» τῶν φτωχῶν.
Ὁ πλεονέκτης ὅμως καὶ φιλάργυρος δὲν δί­νει οὔτε μπουκιὰ στὸν πεινασμένο, οὔτε ἕνα κου­ρέλι στὸν γυμνό, οὔτε λαδάκι γιὰ τὸ καν­τήλι τοῦ Χριστοῦ· οὔτε στὸν ἄγγελό του νερό. Τίποτα, λέει· ὅλα στὶς ἀποθῆκες του. Μὰ αὐ­τὲς δὲν χωροῦν, κι αὐτὸς πέφτει σὲ συλλογή· «Τί νὰ κάνω;». Λὲς καὶ εἶχε μπροστά του ἕνα δύσκολο πρόβλημα καὶ –Ἀρχιμήδης τοῦ μαμωνᾶ αὐτός– προσπαθεῖ νὰ βρῇ τὴ λύσι.
«Τί νὰ κάνω;». Σὰ νὰ τὸν βλέπω· περνάει Read more »

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΠΙΣΤΩΝ ΓΙΑ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

(Ένα) Aφιέρωμα στον Μακαριστό Μητροπολίτη π. Αυγουστίνο Καντιώτη

από τον Σύλλογο Κιουταχειωτών & Μικρασιατών Φλώρινας

Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Κιουταχειωτών και Μικρασιατών Φλώρινας θεωρεί υποχρέωσή του να γράψει λίγα λόγια μια και συμπληρώθηκαν 3 χρόνια από την εκδημία του Μακαριστού Μητροπολίτη μας π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Γενική ήταν η αναγνώρισή του. Όχι μόνο από τον πιστό λαό αλλά και από την εκκλησιαστική ηγεσία.
Πολλοί ομιλούν περί θαυμάτων. Όχι όμως όπως τα εννοούν οι απλοϊκοί, αλλά μεγαλύτερης σημασίας. Ανέστησε ψυχές απονεκρωθείσες, καλλιέργησε την πιο κρυμμένη σπίθα του θείου μέσα και εις τον ταπεινότερο άνθρωπο με τα κ;hryγματά του και έγινε πνευματικός πατέρας χιλιάδων ανθρώπων.
Πράγματι ο π. Αυγουστίνος έκανε θαύματα. Ένα θαύμα ήταν το έργο του. Ένα θαύμα ήταν η ζωή του. Σκοπός του ήταν η πνευματική και ηθική αναγέννηση του ανθρώπου. Γνώριζε καλά πως χωρίς εσωτερική πνευματική ζωή δε γίνεται τίποτε. Συνηθίσαμε να θεωρούμε τους αγίους σαν μακρινές ασκητικές μορφές. Και όμως το «Άγιοι γίνεσθε» είναι θεϊκή προτροπή με διαρκή επικαιρότητα. Κάτι περισσότερο. Είναι ψυχική ανάγκη.
Πνευματική όμως ζωή δεν υπάρχει χωρίς τον Χριστό. Αυτό το ζούσε βαθιά ο Σεβασμιώτατος π. Αυγουστίνος. Ο Χριστός ήταν γι’ αυτόν το παν, το ύψιστο αγαθό ο Λυτρωτής και Σωτήρας, το θεμέλιο της ζωής του, η αναπνοή του.
Συνδεδεμένος έτσι στενά με την αστείρευτη πηγή της ζωής, τον Χριστό, ξεχυνόταν σαν πλουσιόδωρο ποτάμι και άπλωνε τα ζωογόνα νάματά του παντού και έκανε την έρημο της εποχής μας να γεμίζει από πνευματικές οάσεις. Ο Χριστός που ζούσε μέσα του, γινόταν μια αδιάκοπη πυροδότηση, γι α κίνηση δημιουργική με έργα: Γηροκομεία, Οικοτροφεία, οίκους Χειροτεχνίας, Ραδιοφωνικό Σταθμό, έργα ευαγγελισμού και πλούσιας Χριστιανικής αγάπης. Όλοι γνώριζαν τα αγαπημένα ονόματα που έλεγε με δάκρυα ο π. Αυγουστίνος «Πόντος-Μ.Ασία-Κύπρος-Χριστός και Ελλάδα. Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι πάντα Ελληνική».
Κι εμείς ήρθαμε προσκυνητές στο μνήμα του Μακαριστού Σεβασμιωτάτου μας κ. Αυγουστίνου. Κλείναμε ευλαβικά το γόνυ και παρακαλέσαμε από κει ψηλά που βρίσκεται να πρεσβεύει για όλους μας και για την Ελλάδα που βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Για το Δ.Σ
Κουγιουμτζόγλου Θεοδώρα

Αναρτήθηκε από  NEA ΦΛΩΡΙΝΑ.. & vounisios.pblogs.gr

Εισοδια της Θεοτοκου

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Νοέ 13th, 2013 | filed Filed under: εορτολογιο

Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου
21 Νοεμβρίου

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τα παιδια στην Εκκλησια, τα παιδια στο Θεο!

paidiaΕΟΡΤΗ μεγάλη σήμερα, ἀγαπητοί μου, θεομητορικὴ ἑορτή. Ἑορτὴ δηλαδὴ πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία κατὰ τὴν πίστι μας πρέπει νὰ τιμᾶται. Καὶ τιμᾶται ἡ Παναγία μας. Γιατὶ δὲν εἶνε ἁπλῶς μία γυναίκα, οὔτε ἁπλῶς μία ἁγία· εἶνε παραπάνω ἀπὸ προφῆτες, ἀπὸ πατριάρχες, ἀπὸ ἀποστόλους, ἀπὸ τὸν τίμιο Πρόδρομο, ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους, παραπάνω ἀπὸ κάθε λογικὸ κτίσμα. Μετὰ τὸ Χριστό, μετὰ τὴν ἁγία Τριάδα, ἔρχεται ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, τὸ ἐξοχώτερο καλλιτέχνημα καὶ τὸ καύχημα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν»! (Μέγ. ἀπόδ.). Μεγάλη εὐλάβεια πρέπει νὰ ἔχουμε στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.
Σήμερα εἶνε τὰ Εἰσόδιά της. Τί θὰ πῇ «εἰσόδια»; Πρέπει νὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

* * *

Κανείς, ἀγαπητοί μου, δὲ᾿ γεννήθηκε ἀπὸ βράχο. Μποροῦσε ὁ Θεός, νὰ δώσῃ ἐντολὴ νὰ γίνῃ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ βράχο. Μήπως ἀπὸ ἕνα βράχο δὲ᾿ βγαίνει ἕνα λουλούδι ἢ ἕνα δέντρο; Ἀλλ᾿ ἡ πανσοφία του ὥρισε, ὁ ἄνθρωπος νὰ γεννιέται ἀπὸ ἄντρα καὶ γυναῖκα, ἀπὸ τὴν ἕνωσί τους, ἀπὸ τὸν ἅγιο θεσμὸ τοῦ γάμου. Ὅπως λοιπὸν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν γονεῖς, ἔτσι καὶ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος. Οἱ δὲ γονεῖς της ποιοί ἦταν; Ὁ πατέρας ὠνομάζετο Ἰωακεὶμ καὶ ἡ μητέρα Ἄννα· αὐτοὶ ἦταν οἱ γονεῖς.
Εὐλαβέστατοι γονεῖς. Ἀλλὰ εχανε μιὰ θλῖψι. Ποιά; Ὅτι τὰ χρόνια περνοῦσαν, καὶ παιδιὰ δὲ᾿ γεννοῦσαν. Ἦταν λυπημένοι. Παρακαλοῦσαν τὸ Θεὸ νὰ τοὺς δώσῃ παιδί, καὶ ἔδιναν τὴν ὑπόσχεσι νὰ τοῦ τὸ ἀφιερώσουν. Καὶ ὁ Θεὸς ἄκουσε τὴν προσευχή τους. Καὶ νά, ἡ Ἄννα ἔμεινε ἔγκυος! Ὕστερα ἀπὸ ἐννιὰ μῆνες γέννησε ἕνα χαριτωμένο κοριτσάκι, ποὺ τὸ ὠνόμασαν Μαρία. Ἕνα ὄνομα ποὺ ἔμελλε νὰ μείνῃ ἀθάνατο στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Τὴ Μαρία δὲν τὴν κράτησαν κοντά τους. Ὅταν ἔγινε τριῶν ἐτῶν, λέει ἡ παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὡδήγησαν στὸ ναὸ τῶν Ἰεροσολύμων κατὰ τὴν ὑπόσχεσί τους. Ἐκεῖ τὴν παρέλαβαν οἱ ἱερεῖς, ὁ δὲ ἀρχιερεὺς Ζαχαρίας τὴν ἔβαλε μέσα στὰ ἅγια τῶν ἁγίων, ὅπου μόνο ὁ ἀρχιερεὺς ἐπιτρεπόταν νὰ μπῇ μιὰ φορὰ τὸ χρόνο. Στὸ ναὸ ἡ Παναγία μας ἔμεινε δώδεκα χρόνια, καὶ ἐτρέφετο κατὰ ὑπερφυσικὸ τρόπο ἀπὸ τὸν ἀρχάγγελο Γαβριήλ.
Ὅταν ἡ κόρη ἔγινε δεκαπέντε ἐτῶν, οἱ ἱερεῖς τὴν παρέδωσαν στὸν μνήστορα Ἰωσήφ. Ἔτσι ἦρθε στὴ Ναζαρέτ, καὶ ἐκεῖ ἔγινε τὸ ἄλλο θαῦμα· «Ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τὸ Χαῖρε» (Ἀκάθ. ὕμν.)· ὁ Γαβριὴλ τῆς ἀνήγγειλε, ὅτι θὰ γεννήσῃ ἄνευ σπορᾶς ἀνδρός, κατὰ τρόπο θεῖο καὶ ὑπερφυσικό, τὸν Σωτῆρα τῆς ἀνθρωπότητος, τὸν Βασιλέα τοῦ κόσμου, «οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος» (Σύμβ. πίστ.· Λουκ. 1,33).

* * *

Αὐτὸ εἶνε τὸ ἱστορικὸ καὶ ἡ σημασία τῶν Εἰσοδίων. Τί μᾶς διδάσκουν; Τρία διδάγματα.
   Πρῶτον. Είδαμε, ὅτι οἱ γονεῖς τῆς Παναγίας δὲν εἶχαν παιδί, καὶ στενοχωροῦνταν καὶ παρακαλοῦσαν τὸ Θεό. Χάρηκαν δὲ πολὺ ὅταν ἡ Ἄννα ἔμεινε ἔγκυος, κι ἀκόμη περισσότερο ὅταν γέννησε τὸ μονάκριβο παιδί της. Ἐρωτῶ· συμβαίνει αὐτὸ σήμερα; Ἔ, μέχρι ἕνα ἢ τὸ πολὺ δύο παιδιά, ναί. Παραπάνω ὄχι. Δὲ᾿ θέλει σήμερα παιδιὰ ἡ γενεά μας. Φοβοῦνται μήπως ἡ σύζυγος μείνῃ ἔγκυος. Καὶ γιὰ νὰ μὴ μείνῃ, μεταχειρίζονται μέσα καὶ μεθόδους ποὺ δὲν λέγονται. Πέφτει ὁ ἄνθρωπος σὲ ἐπίπεδο κατώτερο καὶ τῶν ζῴων. Τρέμουν ἂν φυτρώσῃ στὰ σπλάχνα τῆς μάνας τὸ λουλούδι· γιατὶ τὸ ὡραιότερο λουλούδι εἶνε τὸ παιδί, τὸ ἄνθος τοῦ οὐρανοῦ· «ἄνθος ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί», δὲν ψάλλουμε γιὰ τὸ Παιδίον Ἰησοῦς; (καταβ. Χριστουγ.). Τώρα ὅμως, μόλις φυτρώσῃ τὸ ἄνθος, στενοχωριέται ὁ ἄντρας, στενοχωριέται ἡ γυναίκα· καὶ τρέχουν στοὺς γιατροὺς καὶ κάνουν ἔκτρωσι, δηλαδὴ τὸ σκοτώνουν! Αὐτὸ εἶνε τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα. Ἂν σκοτώσῃς ἕνα μεγάλο, κάποια ἀφορμὴ μπορεῖ νὰ σοῦ ᾿δωσε. Τὸ μικρὸ αὐτὸ παιδί, ποὺ εἶνε μέσ᾿ στὰ σπλάχνα, τί κακὸ ἔκανε; Εἶνε ἡ πιὸ ἀθῴα ὕπαρξις. Γι᾿ αὐτό, ὅποιος σκοτώνει παιδί, λέει κάποιος Ῥῶσος φιλόσοφος, σκοτώνει τὸ Χριστό! Γυναῖκες, ἂν ἔχετε πέσει στὸ ἁμάρτημα αὐτὸ κ᾿ ἔχετε δολοφονήσει παιδιά, δὲ᾿ σᾶς ὠφελοῦν τίποτα οὔτε τὰ κεριὰ οὔτε οἱ λαμπάδες οὔτε τὰ πρόσφορα. Εἶνε ἀνάγκη ἀπόλυτη νὰ πᾶτε νὰ ἐξομολογηθῆτε, νὰ πῆτε τ᾿ ἁμαρτήματά σας, καὶ νὰ λάβετε συγχώρησι. Τὰ Εἰσόδια λοιπὸν μᾶς διδάσκουν, ὅτι τὰ ἀντρόγυνα πρέπει νὰ μὴ διαπράττουν τὸ μεγάλο αὐτὸ ἁμάρτημα, ποὺ λέγεται ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας, ἀλλὰ νὰ φέρνουν στὸν κόσμο παιδιὰ ὅσα δώσῃ ὁ Θεός.
   Τί ἄλλο μᾶς διδάσκουν τὰ Εἰσόδια. Read more »