ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Ἰσίδωρος μάρτυς – 14 Μαΐου)

Μία, αγαπητοί μου, μία ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἡ πέμπτη ἐντολή τοῦ Δεκάλογου, μιλάει γιά τό σεβασμό πού πρέπει νά ἔχουν τά παιδιά στούς γονεῖς. Ἡ ἐντολή εἶνε σαφής: «Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου, ἵνα… μακροχρόνιος ἔσῃ ἐπί τῆς γῆς». Εἶνε μάλιστα μιά ἐντολή, πού ὅπως βλέπουμε συνοδεύεται μέ τήν ὑπόσχεσι τοῦ Θεοῦ, ὅτι παιδιά πού θά ἐκτελέσουν τό ἱερό καθῆκον στούς γονεῖς τους, τά παιδιά αὐτά θά εὐλογηθοῦν ἰδιαίτερα ἀπό τόν Θεό. Καί δικαίως. Γιατί ὕστερα ἀπό τόν Θεό ἔρχονται οἱ γονεῖς, ὡς οἱ μεγαλύτεροι εὐεργέτες τοῦ ἀνθρώπου. Ὦ, οἱ γονεῖς! Σ’ αὐτούς τά παιδιά ὀφείλουν σεβασμό ἀλλά καί ὑπακοή. Ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «τά τέκνα ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν ὑμῶν ἐν Κυρίῳ». Ἀλλά γεννᾶται τό ἐρώτημα: Τά παιδιά πάντοτε πρέπει νά ὑπακούουν στούς γονεῖς; Ἐκεῖνο τό «ἐν Κυρίῳ», πού στό τέλος τῆς θείας προτροπῆς του λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μᾶς δίνει νά ἐννοήσουμε ὅτι ὑπάρχουν καί περιπτώσεις, στίς ὁποῖες τά παιδιά δέν πρέπει νά ὑπακούουν στούς γονεῖς τους. Γιατί γιά νά ἐκτελοῦνται ὅλες οἱ εντολές τῶν γονέων, πρέπει νά βρίσκωνται μέσα σ’ ἕνα κύκλο, μέσα στό «ἐν Κυρίῳ». Ὅ,τι βρίσκεται μέσα στόν κύκλο αὐτό εἶνε ἐκτελεστέο. Ἀλλ’ ὅ,τι βρίσκεται ἔξω ἀπό τόν κύκλο αὐτό δέν πρέπει νά ἐκτελῆται. Καί ἐξηγούμεθα μέ μερικά παραδείγματα, πού θά δείξουν σέ ποιές περιπτώσεις τά παιδιά δέν πρέπει νά ὑπακούουν στούς γονεῖς.

Ἕνας πατέρας συμβουλεύει τό παιδί του νά λέη ψέματα. Ὄχι ἁπλῶς συμβουλεύει, ἀλλ’ ἀπαιτεῖ νά πῆ ψέματα, καί στό δικαστήριο ἀκόμα, γιά νά κερδίση κάποια ὑπόθεσι. – Εἶμαι πατέρας σου καί πρέπει νά μέ ἀκούσης, λέει. Ἀλλ’ αὐτό πού ζητάει ὁ πατέρας ἀπό τό παιδί του ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν ἐντολή πού ἔδωσε ὁ οὐράνιος Πατέρας «οὐ ψευδομαρτυρήσεις». Καί τό παιδί, ἐφ’ ὅσον σκέπτεται καί αἰσθάνεται χριστιανικά, στήν περίπτωσι αὐτή δέν πρέπει νά ὑπακούση στήν ἐντολή τοῦ πατέρα του, ἀλλά νά πῆ τήν ἀλήθεια καί μόνο τήν ἀλήθεια.
‘Αλλά ὑπάρχει καί ἄλλη περίπτωσις. Μιά μάνα, πού δέν ἔχει συναίσθησι τῶν ἱερῶν καθηκόντων της, συμβουλεύει τό κορίτσι της νά δημιουργῆ εὔκολα σχέσεις μέ ἀγόρια, νά κάνη φλέρτ, μέ τήν ἐλπίδα ὅτι κάποιον ἀπ’ ὅλους αὐτούς θά πιάση στά δίχτυα τοῦ ἔρωτα καί θά τόν παντρευτῆ. Ἀλλά ἡ προτροπή αὐτή τῆς μάνας, γιά ἐλεύθερη καί ἀκόλαστη ζωή, δέν εἶνε σύμφωνη μέ τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ὁρίζει τό «οὐ πορνεύσεις», «οὐ μοιχεύσεις». Τό κορίτσι, ἄν βρεθῆ μπροστά σέ μιά τέτοια πρότασι τῆς μητέρας του, πρέπει νά ἀρνηθῆ, νά πῆ τό ΟΧΙ. Στό Θεό πρέπει νά ὑπακούση καί ὄχι σέ μιά μάνα πού σπρώχνει τήν κόρη της στήν ἁμαρτία. Ὑπάρχει καί ἄλλη περίπτωσι ἀκόμα χειρότερη. Read more »

Η ΑΓΙΑ ΓΛΥΚΕΡΙΑ: 13 ΜΑΪΟΥ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

TO XΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

ΖΟΥΜΕ, ἀγαπητοί μου, σὲ ἕναν αἰῶνα θετικὸ καὶ ρεαλιστικό, αἰῶνα ὀρθολογισμοῦ. Οἱ ἄνθρωποι ἀμφιβάλλουν γιὰ ὅλα μέχρις ὅτου ἐξετάσουν καὶ πεισθοῦν μόνοι τους γιὰ τὸ κάθε τι. Ἔτσι ἀμφιβάλλουν καὶ γιὰ τὴ θρησκεία, γιὰ τὴν πίστι μας, καὶ ζητοῦν ἀποδείξεις· χωρὶς ἀποδείξεις δὲν πιστεύουν. Ὑπάρχουν λοιπὸν ἀποδείξεις, ὅτι ἡ δική μας θρησκεία, ἡ ὀρθόδοξος χριστιανικὴ πίστις, εἶνε ἡ ἀληθινή; Ὑπάρχουν· καὶ μάλιστα ἀποδείξεις πολλές. Ἀλλ᾿ ἀπ᾿ ὅλες πιὸ μεγάλη ξέρετε ποιά εἶνε; Ὁ ίδιος ὁ ἑαυτός σου. Ἂν τὸ θέλῃς, σὺ ὁ ἴδιος μπορεῖς νὰ αἰσθανθῇς μέσα στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς σου ὅτι ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἡ μόνη ἀληθινὴ στὸν κόσμο. Πῶς; Κάνε δοκιμή. Πίστεψε μὲ ὅλη σου τὴν καρδιά στὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τήρησε τὶς ἐντολές του. Εἴτε ἄντρας εἶσαι εἴτε γυναίκα εἴτε μικρὸς εἴτε μεγάλος, «κλεῖσε μέσα στὴν καρδιά σου» τὸ Χριστό, «καὶ θὰ αἰσθανθῇς κάθε εἴδους μεγαλεῖο». Ἂν ὅμως ἐξακολουθῇς νὰ διστάζῃς καὶ φοβᾶσαι νὰ τολμήσῃς, τότε δὲς ἄλλους ποὺ ἔκαναν αὐτὴ τὴ δοκιμή. Δὲς καὶ τὴν ἁγία ποὺ ἑορτάζει σήμερα, τὴν ἁγία Γλυκερία. Τὸ παράδειγμά της μπορεῖ νὰ σὲ πείσῃ γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας.
Ἂς ῥίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ ἀστέρι αὐτό. Read more »

Ποιo πετραδι θα προτιμησετε;

Αγαπητά μου παιδιά,

ΔIΑBΑTEΣ είμαστε σ’ αυτό το μάταιο κόσμο. Tα αγαθά της γης μοιάζουν με χρωματιστά πετράδια, τα οποία που βρίσκουμε καθώς περπατούμε στο δρόμο μας. Eχει διάφορα αγαθά η ζωή, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε… Tα πετράδια αυτά ποιά είναι; Eίναι λ.χ. το παραδάκι. Kυνηγούν πολύ το παραδάκι οι άνθρωποι. Αμα, σου λέει, έχεις λεφτά, αγοράζεις όλα τα πράγματα στον κόσμο. Αλλο πετράδι, που ελκύει τους ανθρώπους, είναι η ομορφιά. Αν μιά κοπέλλα είναι όμορφη, καυχιέται για το πετράδι αυτό. Αλλοι καυχώνται για τη δόξα, για το αξιώματά τους. Αλλο πετράδι είναι οι γλώσσες, η επιστήμη, η σοφία κ.ο.κ.. Αλλά τα πετράδια αυτά έχουν αξία πραγματική; Πηγαίνετε σ’ ένα νεκροταφείο και ιδέστε. που να διακρίνης εκεί το βασιλιά, το στρατιώτη, τον πλούσιο, το φτωχό, την όμορφη κοπέλλα, την άσχημη κοπέλλα, το μαύρο, τον άσπρο… «Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα». Όλα μηδέν. Όλα κάλπικα, ψεύτικα, δεν αξίζει να μας ελκύουν. Eνα μόνο έχει αξία, παιδιά, ένα. Eίναι το διαμάντι, είναι ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός. O ίδιος ονόμασε τον εαυτό του μαργαρίτη. Πουλήστε τα, λέει, όλα και πάρτε τον πολύτιμο μαργαρίτη… Tώρα βρίσκεστε στον καιρό της εκλογής. Ποιό πετράδι θα προτιμήσετε;

Απόσπασμα προσφωνήσεως του Mητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπών και Eορδαίας π. Aυγουστίνου Kαντιώτη, στην έναρξι της σειράς λυκείου του έτους 1984 (βλ. περιοδικό «Σάλπιγξ Oρθοδοξίας» 1984, σελ. 223).

ΑΙΣΧΟΣ·εκδήλωση των Ρόταρυ στο ξενοδοχείο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, με την ευλογία του Μητροπολίτη Ανθιμου;

Απόλυτα τεκμηριωμένη με δεκάδες παραπομπές και η σημερινή ανάρτηση του Παιδαγωγού.
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_11.html

Αύριο δικάζεται ο π.Νικόλαος Μανώλης από την Ιερά Σύνοδο (με αίτημα της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης για να αλλάξει ενορία).

Όσο δεν αποκαλύπτουμε τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας, τόσο θα πολλαπλασιάζονται. Ο καθένας καλείται να πάρει θέση.
Παρακαλώ προβάλλετε τις αποκαλύψεις σε φίλους, ιστολόγια, ως σχόλια, και στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης.

Προηγούμενες αναρτήσεις:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Τι σχέση έχουν με το ROTARY, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ;;;
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/05/rotary.html

Πριν 2 χρόνια. Μια φωτογραφία, πραγματικά «προφητική».
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/05/2_7.html

Το τηλεοπτικό εκκλησιαστικό κανάλι 4Ε, έσκυψε οριστικά το κεφάλι στον Οικουμενισμό.
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/05/4.html

 Ο π. Νικόλαος Μανώλης σχολιάζει την κλήση του από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος [ΒΙΝΤΕΟ 2015]

http://katihisis.blogspot.gr/2015/05/2015_11.html

https://www.youtube.com/watch?v=-F0B5QUtxAc

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΡΘΡΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Πατήστε τον τίτλο και διαβάστε το σε pdf

Του Λαζαρου Αραβανη

ΚΑΘΩΣ ΚΡΥΒΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΑ

ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ : « Δόλος μέ δόλο, καί τόκος μέ τόκο (Ἰερ. 9, 6) »

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὁ Ἁγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος κάποτε εἶπε:

Ἔρχομαι ἐπειγόντως νά καταβάλω τήν ὀφειλή μου. Διότι, ἄν καί εἶμαι πτωχός, βιάζομαι νά ἀποσπάσω ὁπωσδήποτε τήν εὐγνωμοσύνη σας. Εἶχα δώσει ὑπόσχεση νά φανερώσω τήν ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ, καί τώρα ἔρχομαι νά τήν ἐκπληρώσω. Ἡ πρόθεσίς μου εἶναι νά ἐξοφλῶ πρῶτα τίς παλαιότερες ὀφειλές, γιά νά μή μέ πιέζουν οἱ τόκοι πού συγκεντρώνονται. Συνεργασθῆτε μαζί μου στήν καταβολή τοῦ χρέους, καί ἱκετεύσετε τό Θωμᾶ νά εὐλογήση τά χείλη μου μέ τήν ἁγία δεξιά του, μέ τήν ὁποίαν ἤγγισε τήν πλευρά του Δεσπότου, ὥστε νά νευρώση τή γλώσσα μου, γιά νά σᾶς ἐξηγήσω αὐτά πού ποθεῖτε. Καί ἐγώ, ἐνθαρρυνόμενος μέ τίς πρεσβεῖες του Ἀποστόλου καί μάρτυρος Θωμᾶ, διακηρύττω τήν ἀρχικήν ἀμφιβολία καί τήν τελικήν ὁμολογία του, ἡ ὁποία ἔγινε κρηπίς καί Θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας μας.»

Ἁγίου Ἰωάννη Χρυσόστομου.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΟΚΟΙ; ὅπου ἀναφέρει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος;

Προσέξτε πάλι τά λόγια τοῦ Ἁγίου:
Ἡ πρόθεσίς μου εἶναι νά ἐξοφλῶ πρῶτα τίς παλαιότερες ὀφειλές, γιά νά μή μέ πιέζουν οἱ τόκοι πού συγκεντρώνονται.

Ἀπάντηση (κατά τήν γνώμη μου) : Οἱ Τόκοι εἶναι οἱ ὀδύνες ὅπου συγκεντρώνονται μετά τῶν κακῶν γεννημάτων, ἐκ ἀπουσίας ὀρθόδοξου προγραμ-ματισμοῦ καί ἠθικῆς ὀφειλῆς. ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗΣ ΟΦΕΙΛΗΣ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ. Ἰδού λοιπόν ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Βεβαίως, τό παραπάνω εἶναι μία πρόταση ἑνός ἀσήμαντου πολίτη, καί θεωρῶ ὅτι ἐάν εὑρεθῆ ἕνας καί μόνον ἄνθρωπος μέσα στά πράγματα (Βουλή, Ἐκκλησία, καί ἄλλες ἰσχυρές θέσεις μέσα στήν κοινωνία μας) μέ ζῆλο πεπυρωμένο, μπορεῖ νά διορθώσει ὄχι μόνον ἕναν δῆμον, ἀλλά ὁλόκληρο τό ταλαίπωρον κράτος μας ἀπό τά κακά φίδια ὅπου μᾶς ζώσανε μέσα καί ἀπό τά κακά δάνεια-τέκνα μετά τῶν ἐχιδνῶν τόκων τους. Ἐδῶ ὡς συγγραφεύς τοῦ παρόντος πονήματος παρουσιάζω τήν σπίθαν, καί ἀφήνω νά προλογίσει τό παρόν πόνημα μου ὁ μακαριστός Αὐγουστίνος Καντιώτης. Ἐκεῖνος ὅπου μπορεῖ διά τῶν πύρινων λόγων του νά ἀνάψει τήν αληθινήν σπίθαν, νά τήν ἀνάψει σέ κάποια καρδιά ὅπου μπορεῖ νά φέρει τά πάνω-κάτω, ἐλευθερώνοντας τό Ἔθνος μας γιά ἄλλη μία φορά, ὅπως οἱ πύρινοι λόγοι τοῦ Κολοκοτρώνη, τοῦ Παπαφλέσσα καί ἄλλων ἡρώων τοῦ μαρτυρικοῦ 1821.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ

Ἀρκεῖ εἰς ἄνθρωπος ζῆλο πεπυρωμένος ὁλόκληρον διορθώσασαι δήμων» (Χρυσόστομος).

«Τί νά κάμω; Ἕνας εἶμαι! Το ρεῦμα του κακοῦ εἶναι ἰσχυρόν, παρασύρει τα πάντα καί Read more »

Συνέχεια σελ. 32-48, του βιβλίου «ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», εκδοση 1981
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που εξαντλήθη·

ΟΙ  ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ!

(Το σύνθημα του προηγουμένου άρθρου «Κλείστε τὶς τηλεοράσεις» πολλοί εχαρακτήρισαν ως οπισθοδρομικόν. Μεθυσμένοι από τον οίνον της τηλεοράσεως, εδυστρόπουν όταν κανείς επεχείρει να τους αποσπάση από τον «παράδεισον» της τηλεοράσεως, εις τον οποίον ευρίσκοντο. Αρκετοί όμως, αναθεωρούντες την μέχρι τότε τακτικήν των και πειθόμενοι περί της ολεθρίας επιδράσεως της τηλεοράσεως, ήκουσαν μετʼ ενθουσιασμού το σύνθημα, το ενεστερνίσθησαν και το έθεσαν εις εφαρμογήν. Εξ αυτών ωρισμένοι μας απέστειλαν επιστολάς, αι οποίαι εδημοσιεύθησαν εις το περιοδικόν της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας», τ. 108, τομ. 1977, σελ. 244-247. Τας επιστολάς εκείνας παραθέτομεν κατωτέρω. Εξ αυτών φαίνεται ότι η πρώτη εκείνη προσπάθεια δεν υπήρξεν άκαρπος).

◄ ● ►

Από τον Βασσαράν – Σπάρτης

… Προ ημερών εδιάβασα την «Σπίθαν», να κλείσωμεν τας τηλεοράσεις. Η πρώτη τηλεόρασις όπου ήλθεν εδώ είνε η δική μου. Την έφερεν ο υιός μου από το εξωτερικόν. Αλλʼ έχω τρία έτη, όπου την έδιωξα από το σπίτι μου, διότι έδειχνε τα αισχρά και ανήθικα, και επίστευσα ότι είνε ο κακός σύμβουλος, ο δάσκαλος της διαφθοράς και ανηθικότητος.

Πάνος Ανδρ. Γαλάνης

Από την Συκιάν – Κορινθίας

… Το παιδί μου, 5 ετών, με έστειλε στο Δαίμονα πολλές φορές. Όταν το παρετήρησα και το μάλωσα, μου είπε «Δεν είνε κακό. Αφού στα έργα της τηλεοράσεως το λένε αυτό πολλές φορές οι ηθοποιοί ο ένας στον άλλον»…

Γεώργιος Μιχαλόπουλος

Από την Κάλυμνον

… Προ ετών, πηγαίνοντας ο σύζυγος μου σε κατάστημα Τραπέζης που πρότεινε ο υπάλληλος να αγοράση λαχείο ενός Συλλόγου. Το αγόρασε. Μετά από λίγες ημέρες μάθαμε, ότι με το λαχείο κερδίσαμε μια τηλεόρασι. Σε λίγο μας την στείλανε. Στην αρχή η χαρά μας ήταν μεγάλη. Κατόπιν ακούοντας τις συμβουλές του πνευματικού μου και διαβάζοντας τη «Σπίθα», κατάλαβα ότι η τηλεόρασις δεν ήταν τόσο ωραίο δώρο. Φροντίσαμε και την πουλήσαμε και τα χρήματα που πήραμε τα δώσαμε για ιερό σκοπό…

Μια Καλύμνια μητέρα

Από την Πτολεμαΐδα

… Σαν κατηχητόπουλο και ομαδόπουλο διάβασα τη «Σπίθα», που γράφατε για την τηλεόρασι. Επειδή πολύ με συγκίνησαν όσα γράφετε, όπου βρεθώ μιλώ για σας και για τη «Σπίθα» μας. Εμείς στο σπίτι μας δεν έχουμε τηλεόρασι κιʼ ούτε θα πάρουμε, αν δεν αλλάξη περιεχόμενο. Οι συμμαθήτριες μου που έχουν τηλεόρασι, τα περισσότερα πρωινά νυστάζουν στο σχολείο κιʼ ούτε διαβάζουν πολύ. Μοίρασα και φύλλα της «Σπίθας». Σας στέλνω από τον κουμπαρά μου 500 δράχμες να τα διαθέσετε για το δύσκολο, αλλά όμορφο αγώνα σας. Read more »

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5 – 42)
῾Ραδιοφωνικὴ ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτουπου έγινε ἀπὸ τὸν Σταθμὸ Λαρίσσης τὴν 22-5-1949

ΓΙΑ ΜΙΑ ΨΥΧΗ

«Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει» (Ἰω. 4,27)

Ο Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἀ­πὸ τὰ Ἰε­ροσόλυμα πηγαίνει πρὸς βορ­ρᾶν. Εἶνε Μά­ιος, ὁ ἥλιος καίει, ἀλλὰ μὲ τὴ συνοδεία τῶν μα­θητῶν του βαδίζει. Ἄρ­χοντες τοῦ λαοῦ καὶ ἀρ­χιερεῖς τῆς Ἐκκλησί­ας, θαυμάστε τὴν ἁπλότη­τά του. Δὲν ἔχει ἅμαξα μὲ ἄλογα. Αὐτός, ποὺ εἶ­πε «Αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετει­νὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθ. 8,20. Λουκ. 9,58), πεζοπορεῖ σὰν ὁ πιὸ φτωχὸς τῶν ἀν­θρώπων, διανύει δεκάδες χιλιόμετρα.
Διασχίζει τὴν Ἰουδαία καὶ μπαίνει στὴ Σαμά­ρεια. Ἀπὸ μακριὰ φαίνεται ἡ πόλι Συχάρ. Ἐ­κεῖ ἀπ᾽ ἔξω, σ᾽ ἕ­να πηγάδι, τὸ ἱστορικὸ φρέ­αρ τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, σταθμεύει. Γιατί; γιὰ ν᾿ ἀ­ναπαυθῇ ἁπλῶς; Μὰ μποροῦσε νὰ στα­θμεύ­σῃ καὶ ἀλλοῦ. Τίποτα δὲν εἶνε τυχαῖο καὶ ἄ­σκοπο. Σταματᾷ γιατὶ ὑ­πάρχει λόγος· ἐδῶ ὁ Θεῖος Ἁ­λιεὺς θὰ ῥίξῃ τὰ δίχτυα του καὶ θ᾿ ἀ­νασύρῃ ἀ­πὸ τὸ βόρβορο ἕνα διαμάντι, μία ἐκ­λεκτὴ ψυχή. Γι᾿ αὐτὴν ξεκίνησε ἀπ᾽ τὰ Ἰεροσόλυμα –τί λέω;–, «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» (Β΄ Βασ. 22,10. Ψαλμ. 17,10) καὶ ἔ­παθε καὶ σταυρώθη­κε. Τόσο ἀγαπᾷ μία ψυχή! Δὲν εἶνε ἐκεῖνος ποὺ εἶπε «Τί ὠφελεῖται ἄν­θρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. 16,26);
Γιὰ μία ψυχή! Ἀλλὰ ποιά εἶνε ἡ ψυχὴ αὐτή;

* * *

Εἶνε μία δυστυχισμένη ὕπαρξι, στὴν ὁποία ὁ φιλοσοφικὸς καὶ θρησκευτικὸς κόσμος τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς δὲν θὰ ἔδινε καμμία σημασία. Ἕνας Πυθαγόρας θὰ τὴν ἔδιωχνε ἀπὸ τὴ σχολή του, ἕνας Πλάτων θὰ τὴν ἔκρινε ἀν­άξια ν᾿ ἀκούσῃ τὰ διδάγματα τῆς ἀκαδημίας του, κ᾽ ἕνας φαρισαῖος τῆς Ἰερουσαλὴμ θά ᾽­φευγε μακριά της μήπως μολυνθῇ ἡ ἁγνότης του!
Ἀλλ᾿ ἀκοῦστε τώρα τὸ Εὐαγγέλιο· «Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ» (Ἰω. 4,7). Καὶ μόνο λόγῳ τοῦ φύλου, διότι δηλαδὴ ἦ­ταν γυναίκα, ἦταν ἀρκετὸ γιὰ ν᾽ ἀποκλεισθῇ ἀ­πὸ κάθε σοβαρὴ κί­νη­σι τῆς ζωῆς. Ἡ γυναίκα πρὸ Χριστοῦ ἀναστέναζε κάτω ἀπ᾽ τὸ ζυγὸ τοῦ ἀνδρός, ποὺ τὴ μεταχει­ριζόταν πολλὲς φο­ρὲς σὰν ζῷο. Ἦ­ταν ὑ­ποχρεωμένη νὰ ὑπηρε­τῇ καὶ ἱ­κανοποιῇ τὶς ἁμαρτωλὲς ὀρέξεις του.
Ἐκτὸς αὐτοῦ, ἡ Σαμαρείτιδα ἦ­ταν περιφρο­νημένη γιατὶ δὲν ἦταν μιὰ γυναίκα ἐνάρετη· εἶ­χε σκορπίσει τὰ ἄνθη τῆς ἁγνότητος, κυλιό­ταν στὸ βόρβορο ἀνόμων σχέσε­ων, τὴν ἔδειχναν μὲ τὸ δάκτυλο· ἦταν μιὰ μοιχαλίδα! Δὲν τὴ βλέ­πετε; περιμένει νὰ γίνῃ μεσημέρι, νὰ κάψῃ ὁ ἥ­λιος τοὺς βράχους, γιὰ νὰ πάῃ μόνη στὸ πηγάδι, νὰ μὴ συναντήσῃ ἐκεῖ ἄλλες γυναῖκες.
Ἕνας ἀκόμη λόγος ποὺ ηὔξανε τὴν περιφρό­νησι στὸ πρόσωπό της εἶνε ἡ κα­ταγωγή της· ἦ­ταν Σαμαρείτιδα. Σαμάρεια γιὰ τοὺς Ἰουδαίους = τόπος ἀποστα­τῶν, ἐκ­φυλισμένων, προδο­τῶν ποὺ ἀνακατεύτηκαν μὲ ἀλλοφύλους εἰδωλολάτρες, ἀπέκτησαν τὰ ἤθη τους καὶ νόθευσαν τὴν πατρικὴ θρησκεία. Καμ­μία σχέσι δὲν ἤθελαν μ᾽ αὐτούς. Κανόνας τους ἦταν «οὐ συγχρῶν­ται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις» (Ἰω. 4,9). Τόσο μισοῦσαν οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς Σαμαρεῖ­τες, ὥστε ὅταν ἤθελαν νὰ πᾶνε στὴ Γαλιλαία, ποὺ βρίσκεται μετὰ τὴ Σαμάρεια, προτιμοῦ­σαν νὰ διαβοῦν τὸν Ἰορ­δάνη καὶ νὰ κάνουν ὁ­λόκληρο κύκλο, γιὰ νὰ μὴν περάσουν ἀπὸ ᾽κεῖ. Ὁ Ἰουδαῖος, καὶ νὰ καιγόταν ἀπὸ τὴ δίψα, δὲν κα­ταδεχόταν νὰ ζητή­σῃ νερὸ ἀπὸ Σα­μαρείτη· κι ὅταν ἤθελε νὰ βρίσῃ βαρειὰ τὸν ἄλ­λο, ἀρκοῦσε νὰ τὸν πῇ Σαμαρείτη. «Σαμαρεί­της εἶ σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις» εἶ­παν κατὰ τοῦ Χριστοῦ οἱ συμπατριῶτες του (Ἰω. 8,48) γιὰ τὸν ἔλεγχο, τὴν ἀλήθεια ποὺ ἐκήρυττε.
Γυναίκα, μοιχαλίδα, Σαμαρείτιδα· αὐτὴ ἦ­ταν ἐκείνη ποὺ ἦρθε στὸ πηγάδι. Καὶ αὐτὴν πλη­σίασε ὁ Κύριος. Ἐκ πρώτης ὄψεως ἡ συνάν­τησι φαίνε­ται τυχαία, ἀλλὰ τίποτε τὸ τυχαῖο. Ὁ Κύριος ἦρθε γι᾽ αὐτήν. Πρῶτος ἀ­νοίγει μαζί της συζήτησι. Θαυμάστε τον. Ὡς ἄριστος παι­­δαγωγὸς τὴν ὁδηγεῖ ἀπὸ τὰ εὔ­κολα στὰ δύσ­κολα, ἀπὸ τὰ αἰσθητὰ στὰ οὐράνια, ἀπὸ τὴν ὕλη στὸ Πνεῦμα, στὶς κορυ­φὲς τῶν θείων ἀληθει­ῶν, καὶ ἐ­κεῖ ἡ Σαμαρείτιδα ἀκούει τὴν ὑψίστη ἀ­ποκάλυψι· Ἐγὼ εἶμαι ὁ Μεσσίας τοῦ κόσμου!
Ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶνε ἡ σπουδαιότερη τῆς ζω­ῆς της. Νέος κόσμος ἀνατέλλει ἐμπρός της. Ὑ­φίσταται θεία ἀλλοίωσι· τὸ κάρβουνο γίνεται διαμάντι, ἡ σκοτεινὴ γίνεται Φωτεινή, ἡ μοιχα­λίδα γίνεται εὐαγγελίστρια. Τί θαύματα κάνεις, Χριστέ! Αὐτὴ θὰ καλέσῃ στὴ μετάνοια ὅ­λη τὴν πόλι, θὰ τρέξῃ παντοῦ νὰ κηρύξῃ τὸ εὐ­αγγέλιο, θὰ φτάσῃ μέχρι τὶς ἀκτὲς τοῦ Αἰ­γαίου στὴν πολύκλαυστο Σμύρνη μας, ἡ ὁποία γι᾽ αὐ­τὸ τῆς ἀφιέρωσε τὸ μεγάλο ναὸ τῆς Ἁ­γίας Φω­τεινῆς, κάτω ἀπ᾽ τοὺς θόλους τοῦ ὁ­ποίου ἀκού­στηκαν τὰ τελευταῖα λόγια τοῦ ἐ­θνομάρτυρος ἱεράρχου Σμύρνης Χρυσοστόμου· «Ἕλλη­νες, ὁ Κύριος μᾶς δοκιμάζει, ἀλλὰ ἔχετε θάρρος, θ᾿ ἀνατείλουν καὶ καλύτερες ἡμέρες…».
Ἁγία Φωτεινή, πρέσβευε καὶ τώρα στὸν οὐ­ρανὸ γιὰ τὸ δοκιμαζόμενο ἔθνος μας.
Read more »

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Πράξ. 11,19-30)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΗΓΟΡΗΘΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ

«Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ…»
(Πράξ. 11,19)

ΟΛΟΙ, ἀγαπητοί μου, ζητοῦν ἕνα πρᾶγμα· τὴν εὐτυχία. Ἐν τούτοις ἡ εὐτυχία εἶνε πουλὶ ἄπιαστο. Τὸ κυνηγοῦν, μὰ δὲν πιάνεται.
Ἂς πᾶμε νὰ ρωτήσουμε κάθε ἄνθρωπο, εἶνε εὐτυχής; Μπαίνω σὲ μιὰ καλύβα κι ἀκούω· «Πεινῶ». Μπαίνω στὰ μεγάλα σπίτια μὲ τὶς ἀνέσεις, κι ἀκούω ἕναν ἄρρωστο νὰ λέῃ· «Πουλῶ τὸ παλάτι, δός μου τὴν ὑγειά μου. Προτιμῶ νὰ κατοικῶ σὲ τσαντίρι, παρὰ νὰ πάσχω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴν ἀρρώστια». Φεύγω ἀπὸ ᾿κεῖ, συναντῶ στὸ δρόμο ἕναν καὶ μοῦ λέει· «Στενοχωριέμαι· σπίτι δὲν ἔφτειαξα, οἰκογένεια δὲν ἔχω, ὁλομόναχος εἶμαι, σύντροφο ζητάω, δυστυχὴς εἶμαι». Συναντῶ παρακάτω κάποιον ἄλλο ποὺ εἶνε παντρεμένος, καὶ τὸν ρωτῶ· Εἶσαι εὐτυχισμένος; Μοῦ λέει· «Κατηραμένη ἡ μέρα ποὺ παντρεύτηκα. Κόλασι ἔχω μέσα στὸ σπίτι…». Συναντῶ κάποιο ἀντρόγυνο ποὺ δὲν ἔχει παιδιὰ κι ἀναστενάζει. Συναντῶ ἕναν ἄλλο ποὺ ἔχει παιδιά, ἀλλὰ κλαίει, γιατὶ τὰ παιδιά του κάθε μέρα τὸν ποτίζουν φαρμάκι…
Ποῦ νὰ πάω; Στὰ ἐργοστάσια ἀναστενάζουν οἱ ἐργάτες, στὰ καράβια ὑποφέρουν οἱ ναυτικοί, στὰ νοσοκομεῖα βογγοῦν οἱ ἄρρωστοι… Ὅποιον ἄνθρωπο κι ἂν βρῶ, ὁπουδήποτε κι ἂν πάω, συναντῶ μιὰ δυστυχία ἀπερίγραπτη, ἕνα πόνο καὶ μιὰ θλῖψι ἀφόρητη.
Λένε γιὰ κάποιο βασιλιᾶ, ὅτι εἶπε στὸν ὑπασπιστή του· Ἐγὼ παρὰ τὰ πλούτη μου δὲν εἶμαι εὐτυχισμένος. Γύρισε τὸ βασίλειο, καὶ ἂν βρῇς κάποιον εὐτυχισμένο, πάρε τὸ πουκάμισό του νὰ μοῦ τὸ φέρῃς. Γυρίζει ὁ ὑπασπιστὴς παντοῦ, ἀλλὰ δὲ᾿ βρῆκε κανέναν ἀπόλυτα εὐτυχισμένο. Μόνο σὲ μιὰ καλύβα βρῆκε κάποιον ποὺ τοῦ εἶπε, πὼς εἶνε εὐτυχισμένος. Λέει ὁ ὑπασπιστής·
―Δόξα τῷ Θεῷ! Δός μου τὸ πουκάμισό σου.
―Μὰ δὲν ἔχω πουκάμισο, ἀπαντᾷ ὁ φτωχός.
Ἕνας βρέθηκε εὐτυχισμένος, κι αὐτὸς δὲν εἶχε οὔτε πουκάμισο…
Ἡ εὐτυχία, λοιπόν, εἶνε Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΑΧΘΟΦΟΡΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Χριστόφορος μάρτυς – 9 Μαΐου)

Στίς 9 Μαΐου, ἀγαπητοί μας, ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία γιορτάζει τή μνήμη τοῦ ἁγίου Χριστόφορου τοῦ μεγαλομάρτυρος. Γύρω ἀπό τή ζωή τοῦ ἁγίου αὐτοῦ ὑπάρχουν παραδό-σεις, πού, ὅσο παρά­ξενες κι ἄν φαίνωνται, δέν παύουν νά εἶνε διδακτικές.

Σ’ ἕνα παλιό μοναστήρι ἀνάμεσα στίς ἄλλες τοιχο­γραφίες εἶδα καί μιά εἰκόνα. Ἦταν ὁ ἅγιος Χριστόφο­ρος. Ζωγραφιζόταν ὡς κυνοπρόσωπος, μέ κεφάλι δη­λαδή ὄχι ἀνθρώπου ἀλλά σκυλιοῦ. Ἀσφαλῶς ὁ ἅγιος δέν ἦταν κυνοπρόσωπος. Ἀλλά μέ τήν εἰκόνα αὐτή ὁ ζωγρά­φος ἤθελε νά δείξη ὅτι ὁ Χριστόφορος ἤτανε πολύ ἄσχη­μος καί ὅτι καταγόταν ἀπό ἄγρια μέρη, ἀπό χῶρες ἀν­θρωποφάγων, πού ζοῦσαν σάν ἄγρια θηρία. Ἀλλά ἡ πίστις τοῦ Χριστοῦ καί αὐτούς τούς ἀγρίους τούς ἐξημερώνει καί τούς κάνει ἁγίους. Φοβεροί καί ἀπλησίαστοι πρίν, γίνονται ἥμεροι καί ἀγαθοί. Οἱ λύκοι ἀρνιά. Πάντως ἔχουμε τή γνώμη, ὅτι δέν ἐπιτρέπεται ὁ ἅγιος Χριστόφορος νά ζωγραφίζεται σάν κυνοπρόσωπος. Ὅσο ἄγριος καί ἄσχημος κι ἄν ἦταν, δέν ἔπαυε νά εἶνε ἄνθρωπος μέ ἀθάνατη καί λογική ψυχή. Ἀποροῦμε πῶς ἡ Ἐκκλησία ἐπέτρεψε νά ζωγραφίζεται ἔτσι στά παλιότερα χρόνια.

Μιά ἄλλη παράδοσις εἶνε περισσότερο διδακτική. Ὁ Χριστόφορος πρίν νά βαπτισθῆ ὠνομαζόταν μέ τό εἰδω­λολατρικό ὄνομα Ρέπροβος. Στό ἀνάστημα ἦταν γίγαν­τας. Ἡ δύναμίς του ἦταν τεράστια. Ἕνα εἶδος Γολιάθ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Σκορποῦσε φόβο καί τρόμο. Καί ἤθελε, λέει, νά ὑπηρετήσει σ’ ἕνα βασιλιᾶ, πού νά εἶνε ὁ δυνατώτερος ἀπ’ ὅλους. Στήν ἀρχή πῆγε καί ὑπηρέτησε σ’ ἕνα βασιλιᾶ πού εἶχε πολύ στρατό καί φαινόταν πανί­σχυρος. Ἔγινε ὑπασπιστής του. Ἀλλ’ ὅταν κάποτε περ­νοῦσαν ἀπό κάποια σπηλιά, ὁ βασιλιᾶς ἄρχισε νά τρέμη. – Τί ἔχεις; Τόν ρώτησε ὁ Ρέπροβος. – Ἐδῶ μέσα στή σπη­λιά, τοῦ ἀπάντησε ὁ βασιλιᾶς, κατοικεῖ ἕνας πού ἔχει δύναμι μεγαλύτερη ἀπό μένα. – Ποιός εἶνε αὐτός, βασι­λιᾶ; ρώτησε ὁ Ρέπροβος. – Εἶνε μάγος, εἶπε ὁ βασιλιᾶς. – Ἔ, εἶπε ὁ Ρέπροβος, ἄν ὁ μάγος εἶνε πιό δυνατός ἀπό σένα, σ’ αὐτόν θά πάω νά ὑπηρετήσω. Ὁ Ρέπροβος ἔφυγε καί πῆγε στή σπηλιά, βρῆκε τό μάγο καί τοῦ δήλωσε ὅτι θά τοῦ εἶνε πιστός του ὑπηρέτης. Ὁ μάγος δέχτηκε, κι ὁ Ρέπροβος ἔμεινε ἀρκετό διάστημα κοντά του. Ἀλλ’ ὅταν μιά μέρα ὁ μάγος κι ὁ Ρέπροβος περπατώντας κόντευαν νά φτάσουν σέ κάποιο λόφο, ὁ μάγος ἄρχισε νά τρέμη σάν τό φύλλο. Ὁ Ρέπροβος ρώτησε νά μάθη τήν αἰτία τοῦ φόβου του. Κι ὁ μάγος τοῦ εἶπε ὅτι πάνω στήν κορυφή τοῦ λόφου εἶνε ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ κι ὅτι ὁ Ἐσταυ­ρωμένος εἶνε πιό δυνατός ἀπ’ ὅλους.

Ὁ Ρέπροβος, πού γιά πρώτη φορά ἄκουγε νά γίνεται λόγος γιά τό Χριστό, θέλησε νά γνωρίση ποιός εἶνε ὁ Χριστός, πού εἶνε πιό δυνατός ἀπ’ τό μάγο. Ἄφησε, λοι­πόν, τό μάγο καί πῆγε καί βρῆκε ἕνα σεβάσμιο πνευμα­τικό πατέρα καί σ’ αὐτόν ἐξωμολογήθηκε τά ἁμαρτήματά του καί ἐξέφρασε τήν ἐπιθυμία του νά γίνη χριστιανός καί στό ἑξῆς νά ὑπακούη σ’ ὅ,τι τόν διατάζει ὁ Χριστός. Κι ἐδῶ ἀρχίζει ἡ τρίτη παράδοσις γιά τόν ἅγιο Χριστό­φορο, ἡ πιό συγκινητική καί ὠφέλιμη ἀπ’ ὅλες. Read more »

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΑΠΕΛΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

«Γράφω υμίν, νεανίσκοι, ότι νενικήκατε τον πονηρόν» (Α΄ Iωάν. 2,13)

Αγαπητό μου παιδί,

Mε τη βοήθεια του Θεού…είδες και έζησες ἐδῶ (στην κατασκήνωση τῆς Πρώτης), σάν μέλος μιας μεγάλης και θαυμαστῆς ενωμένης οικογενείας, καθῶς ἦταν η πρώτη χριστιανική κοινότητα (Πράξ. 4,32). Yπολείπεται τώρα να εφαρμόσης στον κόσμο όλα όσα διδάχθηκες και έζησες. Αλλ᾽ είνε τούτο εύκολο;

Mόνος σου αντιλαμβάνεσαι ότι στον αιώνα μας, που είνε ο πιό διεφθαρμένος αιώνας της ιστορίας, που η απιστία και η διαφθορά κυριαρχούν, δεν είνε εύκολο να εφαρμοσθή η χριστιανικὴ ζωή της κατασκηνώσεως.

Θα συναντήσης εμπόδια, που αναγκάζουν πολλοὺς να λυγίζουν και να απελπίζωνται. Θ᾽ ακούσης να λένε, ότι η ηθική του Eυαγγελίου σήμερα είνε ανεφάρμοστη. Σύ όμως, παιδί μου, μή απελπιστῆς, όσα εμπόδια κι αν παρουσιαστούν στή ζωή σου. Διότι δεν είσαι μόνος. Kοντά σου, ναί πολύ κοντά σου, είνε ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός, που είνε O ΔYNΑTOΣ. Σε κάθε ψυχή που αγωνίζεται τον καλό αγώνα, δίνει μιά μυστηριώδη δύναμι, με την οποία και η ασθενέστερη ψυχή εξέρχεται νικήτρια, καθως αποδεικνύουν τόσα ηρωικά παραδείγματα ανδρών, αλλά και γυναικών, που με την ακράδαντη πίστι στο Xριστό μεγαλούργησαν ως παρθένοι ή ως σύζυγοι και μητέρες, νίκησαν όλα τα εμπόδια και προκάλεσαν το θαυμασμό ανθρώπων και αγγέλων. Συνδέσου, λοιπόν, με το Xριστό με την καθημερινή προσευχή, τη μελέτη του Eυαγγελίου και τη θεία κοινωνία, και προχώρα. H νίκη θα είνε δική σου.

Απόσπασμα από το ενθυμίο, που έδωσε ο Μητροπολιτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης στή λήξι της κατασκηνωτικῆς περιόδου του λυκείου θηλέων, του έτους 1989

Εαν η θρησκευτικη και ηθικη ταξι της πατριδας μας ανατραπη, το εθνος ολοκληρο θα μετατραπη σε μια αγελη διποδων κτηνων

Νʼ ΑΝΑΚΛΗΘΗ

Ζητήματα πίστεως

Πιστεύοντες, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, πιστεύοντες ὅτι ὁ εὐσεβὴς λαὸς εἶνε ὁ ΦΥΛΑΞ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ὅτι ὡς τοιοῦτος δὲν πρέπει νὰ διατελῆ ἐν ἀγνοία ὑψίστων θεμάτων ποὺ ἀφοροῦν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἠθικήν, τὰς βάσεις καὶ τὰ θεμέλια τῆς ὀρθοδόξου ὑποστάσεώς του, ἀλλʼ ὅτι εἶνε ἀνάγκη νὰ διαφωτίζεται καὶ νὰ ἐνδιαφέρεται ζωηρῶς διὰ πᾶν ὅ,τι σχετίζεται μὲ τὴν ζωὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδίδομεν τὸ παρὸν φύλλον τῆς «Σπίθας» μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἡ μικρὰ φωνή μας θὰ ἐνισχυθῆ καὶ μὲ ἄλλας φωνὰς ἰσχυράς, ἵνα προληφθῆ συμφορᾶ, ἡ ὁποία, ἐὰν συντελεσθῆ, θὰ ἐπιφέρη ἀνυπολογίστους συνεπείας εἰς τὸν θρησκευτικὸν καὶ ἠθικὸν τομέα τῆς ζωῆς τοῦ Ἔθνους. Διὰ τοῦτο ὁπωσδήποτε πρέπει νὰ προλάβωμεν τὴν συμφοράν. Διότι ἐὰν ἡ θρησκευτικὴ καὶ ἠθικὴ τάξις ἀνατραπῆ, τὸ ἔθνος ὁλόκληρον θὰ μετατραπῆ εἰς μίαν ἀγέλην διπόδων κτηνῶν, ποὺ θὰ ζοῦν μὲ πρόγραμμα τὴν ἱκανοποίησιν καὶ μόνων τῶν κατωτέρων ὁρμῶν τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως.

Ποία συμφορά; Ἀκούσατε! Read more »

O τηλεοπτικό εκκλησιαστικό κανάλι 4Ε, έσκυψε οριστικά το κεφάλι στον Οικουμενισμό.

Τζόναθαν Τζάκσον (Ηθοποιός): “Πώς έγινα Ορθόδοξος”

ΠΩΣ AΠOKAΛYΠTETAI O ΘEOΣ

Kαι των δύο κόσμων, του υλικού και του πνευματικού, δημιουργός είναι ο Θεός. Mε μία διαφορά. Ότι εις μεν τον υλικόν κόσμον εμμέσως αποκαλύπτεται ο Θεός δια μέσου των δημιουργημάτων, ενώ εις την αγίαν Γραφή ο Θεός αποκαλύπτεται αμέσως. Aκούεται η φωνή του. Oμιλεί ο ίδιος. Φανερώνει το θέλημά του. Eκτυλίσσει το σχέδιόν του. Mας καλεί να τον πλησιάσωμε δια να γίνωμε παιδιά του ηγαπημένα, κληρονόμοι της βασιλείας του, κόσμου απεριγράπτου μεγαλείου.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 74

Από το βιβλίο «Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 3-4

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Πρόλογος

«Ἐμνήσθην τῶν ἔργων Κυρίου
ὅτι μνησθήσομαι ἀπὸ τῆς
ἀρχῆς τῶν θαυμασίων σου»

Ὁ κόσμος, τὸν ὁποῖο βλέπομε, ἐδημιουργήθη ἀπὸ τὸν Θεό ὄχι μόνο για τὴν τροφή, τὴν συντήρησι, τὴν αὔξησι καὶ εὐχαρίστηση τοῦ άνθρώπου, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν διδασκαλία αὐτοῦ. Ἐκ τῆς τελευταίας αὐτῆς ἀπόψεως ὁ κόσμος εἶνε διδασκαλεῖον. Εἶνε εἰκονογραφημένον βιβλίον μὲ ἀναρίθμητα φύλλα, ὅσα εἶνε καὶ τὰ ὁρατὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα, ὅπως εἶνε ἕνας κόκκος τῆς ἄμμου, μέχρι τὰ παμμέγιστα, ὅπως εἶνε οἱ οὐράνιες σφαῖρες, οἱ ὁποῖες στροβιλίζονται εἰς τὸ ἄπειρο. Κάθ᾽ ἕνα ἀπὸ αὐτὰ πόσα δὲν διδάσκει τὸν ἄνθρωπον, εἰς τὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς ἔδωσε τὸ ἀνεκτίμητο δῶρο τοῦ νοῦ, διὰ νὰ ἐρευνᾶ τὰ μεγαλεῖα Του! Ἄνθρωποι, ἐρευνᾶτε τὴν φύσι καὶ αὐτὴ θὰ σᾶς διδάξῃ γιὰ τὸν Δημιουργό. Ἡ φύσις εἶνε λαμπρὸς καθρέφτης, εἰς τὸν ὁποῖο ἀντανακλῶνται οἱ ἰδιότητες τοῦ Θεοῦ, ἡ παντοδυναμία, ἡ πανσοφία καὶ ἡ ἀγαθότητα Αὐτοῦ (Ἰδὲ Ρωμ. 1, 19-20). Ὁ φυσικὸς κόσμος, τέλος, εἶνε εἰκὼν καὶ σὐμβολο τοῦ πνευματικοῦ κόσμου. Ὅ,τι βλέπομε στὸν ὁρατὸ καὶ φθαρτὸ τοῦτο κόσμο, εἶνε μία σκιὰ τοῦ ἀοράτου καὶ αἰωνίου κόσμου. Ὑπάρχει κάποια σχέσι μεταξὺ τῶν δύο κόσμων, διότι δημιουργὸς και τῶν δύο εἶνε ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος τὰ πάντα κατευθύνει πρὸς ἕνα τελικὸ σκοπό. Ὕμνος καὶ δοξολογία ἀναπέμπεται πρὸς τὸν Θεὸ ἀπ᾽  ὅλη τὴ Δημιουργία (Ἰδὲ Ψαλμ. 148).

Ὡς ἱεροκήρυκας καὶ εἰς τὶς ἐπαρχίες καὶ εἰς τὴν Πρωτεύουσα πολλὲς φορὲς ἄνοιγα εἰς τοὺς ἀκροατάς αὐτὸ τὸ εἰκονογραφημένο βιβλίο τῆς φύσεως, καὶ ἀπ᾽ αὐτὸ ἐλάμβανα εἰκόνες καὶ παραδείγματα γιὰ τὸ κήρυγμα. Δημοσίευα δὲ καὶ εἰς τὰ περιοδικὰ σχετικὰ ἄρθρα. Ὡρισμένα ἀπ᾽ αὐτὰ τὰ ἄρθρα καὶ τὰ κηρύγματα, συμπληρωμένα καὶ μὲ νέες προσθῆκες, ἐκδίδομε εἰς αὐτὸ τὸ βιβλίο ὡς μία ἀπαρχὴ πρακτικῶν ὁμιλιῶν ἐπὶ τοῦ βιβλίου της φύσεως, ἑρμηνευμένο κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ αἰωνίου βιβλίου, τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Ἀθῆναι ΠΑΣΧΑ 1966

Ἀρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ»

Μαρτίου, Απριλίου 2015 καὶ  Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου 2015