O AKAΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου τοῦ 1968

ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ἐκεῖνο ποὺ παραδέχεται, ἐκεῖνο ποὺ πιστεύει, ἐκεῖνο ποὺ αἰσθάνεται, δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ τὸ κρύψῃ μέσα του, ἀλλὰ νιώθει τὴν ἀνάγκη νὰ τὸ ἐκφράσῃ.
Καὶ τὸ ἐκφράζει μὲ διαφόρους τρόπους. Πρῶτα – πρῶτα τὸ ἐκφράζει μὲ τὸ πρόσωπο. Ἀνάλογα μὲ τὴ λάμψι ἢ τὴ θλῖψι τοῦ προσώπου του μπορεῖς νὰ καταλάβῃς τὰ αἰσθήματα ποὺ ἔχει ὁ ἄλλος ἀπέναντί σου· τὸ πρόσωπο τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ὁ καθρέπτης. Τὸ ἐκφράζει ἔπειτα μὲ τὶς κινήσεις καὶ τοὺς μορφασμούς του. Τὸ ἐκφράζει προπαντὸς μὲ τὴ γλῶσσα, μὲ τὸν προφορικὸ λόγο του. Τὸ ἐκφράζει καὶ μὲ τὸ γραπτὸ λόγο, μὲ ἐπιστολές. Τὸ ἐκφράζει μὲ τὴν εὐγένεια, μὲ τὸ ὕφος καὶ τοὺς τρόπους του.

Πές μου τί τραγουδᾷς… Read more »

«Κακός οιωνός για την Ελλάδα η επίσκεψη του Πάπα στη Λέσβο»

http://ekklisiaonline.gr/eipan/item/13617-kakos-oionos-

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Η 5η ΦΑΛΑΓΓΑ – ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Η ομιλία εκφωνήθηκε το 1959, όταν για πρώτη φορά ο βασιλιάς των Ελλήνων Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη επισκέφτηκαν το Βατικανό και φίλησαν το χέρι του πάπα.
Τώρα, όχι κοσμικοί άρχοντες, αλλά εκπεσόντες ορθόδοξοι κληρικοί, επίσκοποι και πατριάρχαι, μέλη της 5ης φάλαγγας, που ήταν τότε στα σπάργανα ἐτοιμάζουν την υποταγή της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ στον πάπα.
Ο αγωνιστής Ορθόδοξος ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης, όπως θα δείτε, πριν από 50 χρόνια το 1959 είδε τον κίνδυνο αυτό, που έρχονταν στην Ελλάδα και ενημέρωσε τον Ελληνικό λαό.
Στην απομαγνητοφωνημένη αυτή ομιλία μιλά για την πέμπτη φάλαγγα, που ετοίμαζε τότε Βατικανό. Φτωχά δηλαδή Ελληνόπουλα, που σπούδαζαν στην Ιταλία, τα περιέβαλλαν με «αγάπη» οι φραγκοπαπάδες, για να τα πάρουν το διαμάντι της Ορθόδοξης πίστεως, να τα κάνουν γενίτσαρους και να τα στρέψουν εναντίον της. Ένα από τα παιδιά της πέμπτης φάλαγγας είναι και ο σημερινός πατριάρχης Βαρθολομαίος. Φοιτητής τότε, σταλμένος από τον πατριάρχη Αθηναγόρα πήγε για ανώτερες σπουδές στην Ιταλία και φωτογραφίζονταν με φραγκοπαπάδες.
Η ομιλία απομαγνητοφωνημένη κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2001, στην εφημερίδα “ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ”, της Ιεράς Μονής του Αγίου Αυγουστίνου Φλώρινης, πριν από την έλευση του πάπα στην Αθήνα.

________________

________________

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 28-6-1959 (βράδυ)

Απομαγνητοφωνημένο ἀπόσπαμα τῆς ομιλίας είναι εδώ:

«Θα σας πω την αλήθεια. Δεν θα σας κολακεύσω. Δεν πα’ να φύγετε όλοι και να μείνουν τα καθίσματα μόνα; Αδιαφορώ.
Έχω παράπονο με όλους σας. Διότι δεν είστε κοντά στους ιεροκήρυκας πού δίνουν αγώνα. Τους εγκαταλείπετε και μένουν μόνοι κράζοντες και φωνάζοντες επάνω στα ερείπια αυτά της πατρίδος.
Παίρνω ζυγαριά και ζυγίζω, παίρνω την ζυγαριά της Ορθοδοξίας, και βλέπω ότι το χειρότερο απ’ όλα τα κακά, για μένα, είναι αυτό που δεν έφερε καμμιά συγκίνησι εις τον Ελληνικό λαό. Είναι αυτό που δεν έγραψε κανένα θρησκευτικό περιοδικό. Είναι αυτό για το οποίο κοιμάται ολόκληρος η Ιεραρχία μας. Είναι το χειροφίλημα του πάπα.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Το χειροφίλημα του πάπα;
Μάλιστα· αυτό είναι χειρότερο απ’ όλα. Πρωτοφανές γεγονός για την Ελληνική πατρίδα.
Πού τα λές αυτά Αυγουστίνε; Στα βουνά, στα λαγκάδια, στα μνήματα; Λάθος. Πού μιλάω; Στα παιδιά της Ορθοδοξίας μιλάω;
– Ούχ ού! μας μάζεψε ο παπάς, για να μας μιλήσει για το χειροφίλημα του πάπα! Ψύλλος στ’ άχυρα! Καθυστερημένος ιεροκήρυκας. Πίσω αιώνες βρίσκεται.
Δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα;
Ποιος είσαι συ πού το λες; Αυτό μας έφαγε. «Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο». Στο τέλος τι μένει;
Ξέρετε με τι μοιάζει αυτό; Σαν να παίρνω το μαχαίρι και να σου κόβω το αυτί, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου κόβω και τη μύτη, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου αφαιρώ με τσιμπίδια τα κρέατα και τα νεύρα, και να λες· δεν είναι τίποτε. Να σου βγάζω τα μαλλιά και το δέρμα και ό,τι άλλο αποτελεί τον άνθρωπο, και να λες· δεν είναι τίποτε. Στο τέλος τι θα μείνη από το κορμάκι σας; Μόνο ο σκελετός· απαίσιο πράγμα και αηδές.
Έτσι λοιπόν; Δεν είναι τίποτε το ένα, δεν είναι τίποτε το άλλο. Θα μείνη επί τέλους ένας σκελετός και ένα ανεμώλιον (= ανεμώδες, κούφο, μάταιο) πράγμα η Ορθοδοξία.
Ποιος είσαι συ ο ψευτοθεολόγος και ο ψευτοπαπάς και ο ψευτοεπίσκοπος του 20ου αιώνος, πού μου λές ότι δεν είναι τίποτε το χειροφίλημα του πάπα; Έλα εδώ μπροστά, για να συζητήσουμε καθαρά και ξάστερα. Read more »

ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟ!

http://katanixis.blogspot.gr/2016/04/blog-post_51.html

  Ο ΠΡΟΥΣΗΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΛΕΣΒΟ, -ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΜΑΡΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ-, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΟΠΩΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΕΘΑ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΦΛΩΡΙΝΗΣ! ΘΑ ΜΕΤΑΦΕΡΗ ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΟ ΔΕΣΠΟΤΗ!!! ΝΤΡΟΠΗ! ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, ΠΙΘΑΝΟΝ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ! ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΧΑΝΕΙ!

Ο ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ ΚΑΙ ΓΡΑΒΑΤΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΠΑΠΑΔΕΣ, ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΛΑΜΠΡΥΝΙΑΔΗ

http://katanixis.blogspot.gr/2014/01/812014.html

Ὁ Γέροντας γνωρίζοντας τί θὰ κάνη ὁ ἐπόμενως δεσπότης, ἔλεγε·

«ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΔΩ,
ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΗ ΦΡΑΓΚΟΠΑΠΑΣ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ»

Καὶ πράγματι, δὲν τόλμησε νὰ πάτησε οὔτε φραγκόπαπας, οὔτε φραγκόφιλος στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Φλωρίνης ὅσο ἦταν ἐπίσκοπος Φλωρίνης ὁ π. Αὐγουστῖνος. Ὁ νῦν Μητροπολίτης Θεοκλητος, δὲν βαδίζει, ὅπως βλέπουμε, στὰ χνάρια του. Τὸ ἤξερε αὐτὸ ὁ Γέροντας. Δὲν εἶναι τῆς ὥρας νὰ γράψουμε περισσότερα.

Ἀκοῦστε ἡχητικά τὸν γενναῖο Μητροπολίτη:

———————

—————-

Ερώτηση Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στο εκκλησίασμα του Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης, στις 7-3-1971:
–«Θέλετε εδώ στο ναό του Αγίου Παντελεήμονος να λειτουργήσει Φραγκόπαπας; Θέλετε;».
Απάντηση εκκλησιάσμ.: -«Όχι».
Λοιπόν, εκεί πάει η υπόθεσις, εκεί πηγαίνουμε πάνε το συντομότερο να λειτουργήσουν Φράγκοι και Ορθόδοξοι μαζί, εκεί πάει η υπόθεσις, αλλά δεν θα μπορέσουν να κατορθώσουν τίποτα. Ο λαός της Ελλάδος ο οποίος εκ των προγόνων αυτού είναι Ορθόδοξος, ο λαός της Ελλάδος μνήμων των μεγάλων θυσιών που επέφερε η Δύση, οι παπικοί, η Ελλάς μνήμων των θυσιών των ορθοδόξων αρχιερέων δεν θα υποκύψει. Θα γίνει μεγάλη αναστάτωση πνευμάτων, αλλά ημείς θα προτιμήσουμε να χάσουμε τον θρόνο να πάμε στα σπήλαια και τας οπάς της γης να εγείρομεν ηρωική επανάσταση εναντίον όλων των παπιστών για να κρατήσουμε την Πατρίδα μας Ορθόδοξη, διότι κατ’ εμέ, όπως το αποδείξαμε εις άλλην ομιλία· ΕΛΛΑΣ και ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ είναι δυο όροι αλληλένδετοι, ενωμένοι. Όπου Ελλάς εκεί και Ορθοδοξία και όπου Ορθοδοξία είναι η Ελλάς. Και εάν η Ελλάς ήτο φράγκικη, το είπε ένας μεγάλος ιστορικός· Εάν η Ελλάς ήτο φράγκικη ουδέποτε η Ελλάς θα έλεγε το ΟΧΙ στο Αλβανικό έπος. Διότι οι φράγκοι που ήταν στην Ελλάδα υποδέχθηκαν με αγαλίασει τα Ιταλικά αεροπλάνα, διότι οι Ιταλιάνοι είναι φράγκοι, εάν ήτο φραγκιά η Ελλάς, δεν θα είχαμε τον ηρωικόν αυτόν αγώνα. Πίσω από τα ηρωικά αυτά παιδιά της Ελλάδος ηγωνίζετο ολόκληρη η Ορθοδοξία.
Εν πάση περιπτώση, χαίρω και αγάλλομαι, διότι τουλάχιστον όσο καιρό είμαι εγώ επίσκοπος εδώ, δεν θα πατήσει πόδι φράγκου. Δεν ξέρω τί θα γίνει σ’ άλλες μητροπόλεις, αλλά εδώ τουλάχιστον θα σχηματίσουμε σύνταγμα ηρωϊκό, έτοιμο προς θάνατον. Όσοι πιστοί – όσοι πιστοί· Έχει μεγάλη σημασία αυτό το οποίο σας λέγω, διότι σήμερον, αύριο, μεθαύριο, θα ρθουν αγκαλιασμένοι ο Πάπας με τον Πατριάρχη, θα κοινωνήσουν μαζί, ό εστί μεθερμηνευόμενον· θα δύναται ο φράγκος να μπαίνει μέσα στην Ορθόδοξο Εκκλησία να λειτουργάει. Πράγμα το οποίο δεν θα επιτρέψουμε· διότι χάσμα μέγα χωρίζει την Δυτική από την Ανατολική Εκκλησία.

Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971) καὶ τὸ βιβλίο Σφενδόνη Β΄ (ἀπόσπ. γ΄)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

OIKOYMENIKH ΣΥΝΟΔΟΣ ΣΥΓΚΑΛΗTΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΗ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Ὑπάρχει σήμερα ἀνάγκη συγκλήσε­ως Οἰκουμενικῆς Συνόδου; Ἀπάντηση. Ἐὰν ἡ κυρία αἰτία γιὰ τὴν ὁποία συγκαλοῦνται οἱ Οἰ­κουμενικὲς Σύνοδοι εἶνε ἡ αἵρεσις, ὑπάρχει πράγματι λόγος σοβαρὸς γιὰ νὰ συγκληθῇ Οἰ­­κουμενικὴ Σύνοδος. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων πλα­νῶν καὶ αἱρέσεων, ποὺ πρέπει νὰ καταδικασθοῦν, εἶνε καὶ ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων ποὺ λέγεται οἰ­κουμενισμός. Οἱ ὀπαδοί του φρονοῦν, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν μπορεῖ νὰ λέῃ ὅτι κατέχει ὁλό­κληρη τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως ἀλήθεια, ὅτι εἶνε ὁ «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. 3,15). Οἱ οἰκουμενισταὶ στρέφονται πρὸς ἄλλες πηγές, «φρέατα» καὶ «λάκκους συντετριμ­μένους» (βλ. Ἰερ. 2,13), ἱδρύουν νέα θρησκεία, ὑπερθρησκεία, ἀνανεώνοντας τὸ παλαιὸ ῥεῦ­μα τοῦ συγκρητισμοῦ. Τὸ μίασμα ἔχει προσ­βάλει οὐκ ὀλίγους, ἡ ψώρα τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἔφθασε μέχρι Ἁγίου Ὄρους· ὁ κίνδυνος εἶνε ἀφάν­ταστος. Ἐκτὸς τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἄλλες πλάνες ποὺ πρέπει νὰ καταδικασθοῦν εἶνε ὁ ἄθεος καὶ ὑλιστικὸς κομμουνισμός, ὁ ἀρνησίχριστος μασονισμός, ὁ βλάσφημος χιλιασμός, ὁ δαιμονικὸς πνευματισμός, ἡ παπικὴ οὐνία.
Ἀλλὰ καὶ ἐπὶ ἠθικῶν ζητημάτων πρέπει νὰ ληφθοῦν ἀποφάσεις, ὅπως εἶνε ὁ ἀνανεούμε­νος νικολαϊτισμὸς μὲ σημαία τὴ θεωρία τοῦ Φρό­υντ, ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας, διάφορα εἴ­δωλα τοῦ τεχνικοῦ πολιτισμοῦ γιὰ τὰ ὁποῖα ἀ­κούγεται ἡ θεόπνευστη προτροπὴ «Τεκνία, φυλάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώλων» (Α΄ Ἰω. 5,21).
Στὴν ἀρχὴ τῆς μελλούσης νὰ συγκληθῇ Συν­­όδου πρέπει ἀπαραιτήτως, ὅπως συνέβαινε πάντοτε, νὰ ἀναγνωσθοῦν οἱ Ὅροι τῶν προηγουμένων Οἰ­κουμενικῶν Συνόδων καὶ ὡς πρῶ­το θέμα νὰ τεθῇ ἡ ἀναγνώρισις ὡς Οἰκουμενικῶν τῶν Συνόδων ποὺ ἀναφέραμε καὶ ἰδίως τῆς ἐν Κωσταντινουπόλει τοῦ 879-880.
Καὶ ἐρωτῶ· αὐτὰ εἶνε τὰ θέματα ποὺ θ᾽ ἀ­πα­σχολήσουν τὴν συγκαλουμένη Σύνοδο; Ὄχι δυστυχῶς. Καμμία καταδίκη ἑτεροδιδασκαλι­ῶν δὲν προβλέπεται. Συνεπῶς, δὲν βλέπω ποιός ἀποχρῶν λόγος συντρέχει γιὰ νὰ συγκληθῇ ἡ Σύνοδος αὐτή. Ἀπὸ ὅσα ἔχουν γνωσθῆ, εὔκολα διαφαίνεται τί ἄνεμος πνέει· ἄνεμος ἐκσυγ­χρονισμοῦ, ἐκκοσμικεύσεως, οἰκουμενισμοῦ.

Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971) καὶ τὸ βιβλίο Σφενδόνη Β΄ (ἀπόσπ. β΄)

ΔΥΟ ΦΟΒΕΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ, ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1971!

1. ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΘΗ ΜΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ
2. ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΟΝΟΜΑΣΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ;

• ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΝ ΑΥΤΗ Η ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ, ΓΙ᾽ ΑΥΤΟ ΜΙΛΑ ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
  

«…Τί ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ χαρακτηρισθῇ ὀρθόδοξη μία Σύνοδος; Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς καὶ τὶς ἀναγνωρισμένες Τοπικές, ἔγιναν καὶ ἄλλες σύνοδοι ποὺ ὅμως δὲν ἀναγνωρίσθηκαν ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ συνείδησι. Ἐκκλησιαστικὴ συνείδησις εἶνε ἡ κρίσι καὶ ἐκτίμησις τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο ἔχει ἐκ Θεοῦ τὸ πνευματικὸ αἰσθητήριο νὰ διακρίνῃ τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὴν πλάνη, ὅπως τὰ πρόβατα ἔχουν ἐκ φύσεως τὸ αἰσθητήριο νὰ διακρίνουν τὰ ὠφέλιμα βότανα ἀπὸ τὰ βλαβερά (Μ. Βασίλειος). Ὁ ὀρθόδοξος λαός, ποὺ ζῇ σὲ μυστηριακὴ ἐπαφὴ μὲ τὸ Χριστὸ καὶ ἔχει Πνεῦμα ἅγιο, ὅταν ἀκούσῃ ἀπόφασι Συνόδου ποὺ εἶνε σύμφωνη μὲ τὴν πατροπαράδοτη πίστι, μὲ «ὅ,τι πάντοτε, πανταχοῦ καὶ ὑπὸ πάντων ἐπιστεύθη» (Βικέντιος Λερ.), αἰσθάνεται χαρὰ καὶ λέει· «Αὕτη ἡ πίστις τῶν ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν οἰκουμένην ἐστήριξεν». Εἰ δ᾽ ἄλλως, ἐκδηλώνει τὴ διαφωνία καὶ ἀποδοκιμασία του.
Ὥστε κατὰ τὴν ὀρθόδοξη ἀντίληψι αἱ Σύνοδοι βρίσκονται ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως, ποὺ δὲν περιορίζεται μόνο στοὺς κληρικοὺς ἀλλὰ ἐπεκτείνεται καὶ ἀποκορυφώνεται στὸν εὐσεβῆ λαό· τοῦ λαοῦ ἡ ἐπιδοκιμασία ἢ ἡ ἀποδοκιμασία κρίνει ἂν μία Σύνοδος εἶνε ἀληθινὴ ἢ μή. Ἡ Ὀρθοδοξία δι­αφέρει ἀπὸ τὸν παπισμὸ καὶ στὸ σημεῖο αὐτό· ἐδῶ τὸ ἀλάθητο δὲν τὸ διεκδικεῖ ἕνα πρόσωπο, ἀλλὰ τὸ ἔχει τὸ πλήρωμα, ὁ εὐσεβὴς λαὸς ποὺ ὀνομάζεται «φύλαξ τῆς πίστεως». Ὁ πιστός, ὅσο ἄσημος καὶ ἂν εἶνε, δὲν ἐκμηδενίζεται· ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας δὲν μπορεῖ νὰ ἀγνοῇ τὴ φωνή του. Ἔτσι ὑπάρχει ἁρμονία. Ἐκκλησιαστικὲς ἀποφάσεις ἐρήμην τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ καὶ ἀντίθετες μὲ τὸ φρόνημά του δὲν μποροῦν νὰ σταθοῦν. Οἱ Πράξεις τῶν ἀποστόλων, ποὺ περιγράφουν τὴν πρώτη Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Ἀποστολικὴ Σύνοδο, λένε γιὰ τὸν τρόπο λήψεως τῶν ἀποφάσεών της· «Ἔδοξε τοῖς ἀποστόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέροις σὺν ὅλῃ τῇ ἐκκλησίᾳ» (Πράξ. 15,22). Ἀκοῦτε, κύριοι, ὅσοι κεκλεισμένων τῶν θυρῶν παίρνετε ἀποφάσεις γιὰ λογαριασμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν ὀρθοδόξων; Τί εἶστε σεῖς, ἀνώτεροι τῶν ἀποστόλων; Τόσο μεγάλη ἰδέα ἔχετε γιὰ τοὺς ἑαυτούς σας;
Ἕνα παράδειγμα Συνόδου ποὺ δὲν ἀνεγνώρισε ἀλλ᾽ ἀπεδοκίμασε ἡ ἐκκλησιαστικὴ συνείδησι, εἶνε ἡ ἐν Ἐφέσῳ συγκληθεῖσα τὸ 449 μ.Χ. πολυαριθμότατη Σύνοδος. Read more »

Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Χριστ. Σπίθα» (φ. 344/Ἰούλ.-Σεπτ. 1971) καὶ τὸ βιβλίο Σφενδόνη Β΄ (ἀπόσπ. α΄)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ:

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

«…Ὑπάρχουν τώρα οἱ προϋποθέσεις γιὰ σύγκλησι καὶ ἐπιτυχία μιᾶς Οἰκουμενικῆς Συνόδου; Συμφωνῶ ἀπολύτως μὲ τὴ γνώμη τοῦ ἁγίου ἀσκητοῦ Ἰουστίνου Πόποβιτς καὶ ἀπαντῶ χωρὶς περιστροφές· Ὄχι, δὲν ὑπάρχουν σήμερα οἱ ἀπαιτούμενες προϋποθέσεις. Διότι πρῶτον, ποιός εἶνε αὐτὸς ποὺ συγκαλεῖ τώρα τὴν ἀναμενομένη Σύνοδο; Κάποιος εὐσεβὴς αὐτοκράτωρ; Δὲν ὑπάρχει. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο; Ἀλλ᾽ αὐτὸ χειμάζεται δεινῶς. Τὸ δὲ χειρότερο ἐξ ἐπόψεως ὀρθοδόξου, ὁ πατριάρχης καὶ ὁ ἀντιπρόσωπός του μητροπολίτης μὲ τὶς κατὰ καιροὺς ἀντορθόδοξες δηλώσεις τους ἔχουν κλονίσει τὴν ἐμπιστοσύνη τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος. Ὁ ἀνωτέρω διαπρεπὴς θεολόγος Ἰουστῖνος Πόποβιτς τολμᾷ καὶ ἀποκαλεῖ τὸν πατριάρχη «πηγὴ ἀναρχισμοῦ καὶ μηδενισμοῦ στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο». «Οἱ Ἁγιορεῖτες», λέει, «δικαίως τὸν ὀνομάζουν αἱρετικὸ καὶ ἀποστάτη… Αὐτὸς μὲ τὴ νεοπαπιστικὴ συμπεριφορά του στὰ λόγια καὶ στὰ ἔργα σκανδαλίζει ἐπὶ χρόνια τὶς ὀρθόδοξες συνειδήσεις, ἀρνούμενος τὴ μοναδικὴ καὶ πανσωστικὴ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ Πίστεως, ἀναγνωρίζοντας τὶς ῥωμαϊκὲς καὶ ἄλλες αἱρέσεις ὡς ἰσότιμες μὲ τὴν Ἀλήθεια, ἀναγνωρίζοντας τὸν ῥωμαῖο ἄκρο ποντίφικα μὲ ὅλη τὴ δαιμονικὴ ἀντιεκκλησιαστικὴ ὑπερηφάνειά του».
Δὲν εἶνε κατάλληλος ὁ καιρὸς γιὰ συγκλησι Οἰκουμενικῆς Συνόδου, διότι ἐρωτῶ ἐπίσης· ποιοί θὰ λάβουν μέρος στὴν Σύνοδο; Ἱεράρχες (ὅπως τῆς ῥωσικῆς Ἐκκλησίας) ποὺ ἀποφάσισαν τὴ μετάδοσι τῶν ἀχράντων μυστηρίων στοὺς παπικοὺς καὶ κήρυξαν ἔτσι τὴν ἕνωσι μὲ τὸν παπισμό; Ἀναγνώρισαν ἀκόμη τοὺς ρασκόλνικους, τοὺς παλαιόπιστους ῾Ρώσους. Γι᾽ αὐτοὺς ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Γρηγόριος Παπαμιχαήλ, ποὺ ἐγνώριζε καλὰ τὰ ῾Ρωσικὰ πράγματα, ἔγραφε, ὅτι συνεπείᾳ τῶν πλανῶν τῶν παλαιοπίστων νοθεύθηκε στὴ ῾Ρωσία ἡ ἀληθινὴ Ὀρθοδοξία. Ἐναντίον αὐτῶν ἀγωνίσθηκαν οἱ ἀείμνηστοι ἱεράρχες Εὐγένιος Βούλγαρις καὶ Νικηφόρος Θεοτόκης. Θὰ εἶνε λοιπὸν δεκτοὶ στὴν Σύνοδο ἱεράρχες ποὺ ἦλθαν σὲ μυστηριακὴ κοινωνία μὲ αἱρετικούς; Καὶ ἀντιθέτως θ᾽ ἀπουσιάζουν ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ μετέχουν στὴν Σύνοδο καὶ ποὺ ὁ λόγος τους θὰ ἔπρεπε νὰ βαρύνῃ περισσότερο· καὶ αὐτοὶ εἶνε οἱ νεώτεροι ὁμολογηταὶ τῆς πίστεως, ὅσοι ἐπέζησαν ἀπὸ τοὺς φοβεροὺς διωγμούς.
Ἀπὸ ποιούς, παρακαλῶ, θὰ συγκροτηθῇ ἡ Σύνοδος αὐτή; Ποῦ τὰ μεγάλα πνευματικὰ ἀναστήματα; ποῦ οἱ ἥρωες καὶ ὁμολογηταί, ποὺ θ᾽ ἀποτελοῦν ἐγγύησι Ὀρθοδοξίας; Ἀλλοίμονο, τέτοια πρόσωπα θὰ λείπουν. Κυρίαρχη δὲ θέσι θὰ κατέχουν στὴ Σύνοδο πρόσωπα ὑπόδικα ἐνώπιον τῆς Ὀρθοδόξου συνειδήσεως, ἐπίσκοποι καὶ μητροπολῖται ἄνευ ποιμνίων, μὲ τίτλος κενούς, ποὺ θὰ ἀγορεύουν ἐλαφρᾷ τῇ συνειδήσει, χωρὶς αἴσθημα εὐθύνης.
Ὑπὸ τέτοιες συνθῆκες συγκαλουμένη ἡ Μεγάλη Σύνοδος θὰ ἀποτύχῃ οἰκτρὰ καὶ θὰ γίνῃ πηγὴ νέων πνευματικῶν συμφορῶν γιὰ τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Όταν οι δεσποταδες φορανε … κουστουμια, οταν «θυμιατιζουν» τον Παπα,
ερχεται η οργη του Θεου..

http://opaidagogos.blogspot.gr/2016/04/blog-post_38.html

ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΑΦΙΣΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ;

Κοσμίδης Λευτέρης
Αγαπητοί κύριοι και κυρίες του διοικητικού συμβουλίου του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Φλωρίνης «Ο Αριστοτέλης»,
Χαίρετε πάντοτε εν Κυρίω.
Κατόπιν σχετικής ειδοποίησης, από τους διαχειριστές του Ορθόδοξου ιεραποστολικού αντιαιρετικού Ιστολογίου Κατάνυξις, πληροφορήθηκα πως η επιλογή σας να βραβεύσετε τον Διευθυντή της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης κ.κ. Ελπιδοφόρο έχει προκαλέσει την έντονες αντιδράσεις.Η συγκυρία
Οι αντιδράσεις θα πρέπει να εξεταστούν σε σχέση με το περιβάλλον και τη χρονική συγκυρία που επιλέχθηκε να γίνει η συγκεκριμένη βράβευση.
Ίσως να γνωρίζετε ήδη πως στην Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, έχει πλέον καταστεί σαφές από έγκριτους αρχιερείς, ακαδημαϊκούς και θεολόγους κληρικούς μοναχούς και λαϊκούς, πως θα επιχειρηθεί η νομιμοποίηση και επισημοποίηση της παναιρέσεως του οικουμενισμού στην Ορθοδοξία.
(Διαβᾶστε τη συνεχεια)

http://katanixis.blogspot.gr/2016/04/blog-post_17.html

«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ» ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ…ΠΑΠΑ!!!

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2016/04/blog-post_784.html#more

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης γιὰ τοὺς κακοὺς ἐπισκόπους, ἔλεγε· Τί μπορεῖ νὰ περιμένει κανεὶς ἀπὸ ἐπισκόπους ποὺ ἔκαναν τούμπα στὴν μασονική στοά γιὰ νὰ πάρουν μίτρες καὶ πατερίτσες!

ΣHMANTIKΑ & ΦΛΕΓΟΝΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ

Ἡ Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» παρακολουθεῖ μὲ πολλὴ προσοχὴ τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις, ποὺ διαδραματίζονται στὴν Πατρίδα μας καὶ ἀπειλοῦν ἄμεσα τὴν ταυτότητά της ὡς Ὀρθόδοξο Κράτος, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἐθνικὴ Κυριαρχία ἐπὶ τῶν ἐδαφῶν της.
Ἡ ἀπαράδεκτη ἐνέργεια τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας νὰ προσκαλέσει ἐγγράφως τὸν πάπα τῆς Ρώμης Φραγκίσκο στὴν Ἑλλάδα, προκειμένου νὰ “παρηγορήσει” τοὺς πρόσφυγες καὶ νὰ τραβήξει τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητος, ἀποδεικνύει περίτρανα πῶς οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες(;) πολιτικοὶ ἔχουν παντελῆ ἄγνοια τῆς Ἱστορίας. (Πατῆστε τὸν τίτλο καὶ κατεβάστε τὸ ἄρθρο σὲ pdf)

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» 1952 (3 AΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Του Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΑΣ ΠΑΥΣΟΥΝ OI ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΤΑ ΦΛΟΥ-ΦΛΟΥ ΤΗΣ ΦΛΟΓΕΡΑΣ, ΤΩΡΑ ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΣΦΕΝΔΟΝΗΣ

Ο ΠΑΡΑΫΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΜΑΧΗΤΗΣ (Ἰωήλ 4, 11)

«…Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες! Θεολόγοι καὶ Ἱεροκήρυκες πρὸς καιρὸν ἀφήσατε τᾶς φλογέρας σας καὶ λάβετε τὰς σφενδόνας. Κηρύξατε ἐλεγκτικῶς. Ἀλλὰ ἡμεῖς – θὰ εἴπητε – δὲν εἴμεθα Χρυσόστομοι, Βασίλειοι, Γρηγόριοι, Φώτιοι καὶ Θεόδ. Στουδίται. Εἴμεθα ἀδύνατοι, τὸ δὲ κακὸν εἶνε σήμερον ἐπιτελικῶς ὠργανωμένο καὶ θὰ μᾶς ἐπιτεθῆ καὶ θὰ μᾶς ἐκμηδενίση. Ταῦτα λέγετε σεῖς οἰ θεολόγοι καθηγηταὶ καὶ ἱεροκήρυκες; Ἀλλὰ δὲν ἀνεγνώσατε ποτὲ, ὅτι κανεὶς ἄλλος εἰς τὴν ἐποχήν του δὲν ἧτο ἰσχυρότερος ἀπὸ τὸν Γολιάθ; Γίγας ἧτο. Βουνὸ ἀπὸ σάρκας καὶ νεῦρα. Σιδηρόφρακτος. Φρούριον ἀπόρθητον. Οὐδεὶς ἐτόλμα νὰ τὸν πλησιάση. Καὶ ὅμως ἔπεσεν. Ἔπεσε μὲ σφενδόνην καὶ μὲ ἕνα λίθον ἐκ τῶν πέντε λίθων ποὺ ἔσκυψε καὶ ἔλαβεν ἐκ τοῦ χειμάρρου ὁ ποιμενόπαις Δαβίδ. (Βασιλ. Α΄ κεφ. 17-40-4ο). Καὶ τὴν σφενδόνην αὐτὴν καὶ τοὺς 5 λίθους ὡς σύμβολον ἀφῆκεν εἰς τοὺς ἀγωνιστὰς τῶν πνευματικῶν ἀγώνων ὀ Δαβίδ. Ἀντὶ τῶν 5 λίθων ὑπάρχουν οἱ πέντε λόγοι, οἱ λόγοι τοὺς ὁποίους ἐπεθύμει νὰ λέγη εἰς τοὺς χριστιανοὺς ὁ Παῦλος ὁ Ἀπόστολος. (Α΄ Κορινθ. 14, 19). Καὶ ἡρμήνευσεν θαυμασίως ἕνας Νικηφ. Θεοτόκης. Τοὺς ἐχρησιμοποιήσαμεν; Ἐὰν ἐχρησιμοποιεῖτο ἡ ἀπλῆ, ἡ οὐσιώδης, ἡ ἐλεγκτικὴ διδασκαλία τῶν ἀληθινῶν κηρύκων τοῦ Εὐαγγελίου, οἱ σύγχρονοι Γολιὰθ τῆς κοινωνικῆς ἀδικίας καὶ ἁρπαγῆς, οἱ αἱμοδιψεῖς λύκοι, οἱ ὠρυόμενοι λέοντες θὰ ἐνικῶντο κατὰ κράτος καὶ ὁ λαὸς θʼ ἀνέπνεε τὸν ζείδωρον ἀέρα τῆς ἐν Χριστῶ ἐλευθερίας. Διότι δὲν ὑπάρχει κακὸν ὁσονδήποτε ὡργανωμένον καὶ ἐὰν εἶνε, τὸ ὁποῖον νὰ μὴ νικᾶ ἡ πίστις, ἡ ὁποία ἐκσφενδονίζει εἰς τὴν θάλασσαν τὰ ὄρη κατὰ τὸ ἀψευδὲς ρῆμα τοῦ Κυρίου.

Χριστιανοί μου. Εἰς τὴν ἐποχήν μας σφενδόναι τοῦ Δαβὶδ ζητοῦνται ποὺ ἡ κάθε μία θὰ ἔχη καὶ πέντε λίθους. Εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας ὑπάρχουν φλογέραι. Ἀφθονία φλογερῶν. Ἐποικοδομητικῶν κηρυγμάτων. Σφενδόναι ἐλλείπουν. Ἐλλείπουν κηρύγματα Φλαμιάτου, Παπουλάκου, Μακράκη ποὺ νὰ κτυποῦν ὄχι εις τὰ πόδια ἀλλὰ εἰς τὸ κεφάλι τὴν ἁμαρτίαν. Ἐλλείπουν κηρύγματα, τῶν ὁποίων οἱ κήρυκες θὰ ἔχουν ἐν ἑαυτοῖς τὴν ἀπόφασιν τοῦ θανάτου, ἕτοιμοι νὰ πέσουν ὑπὲρ τῆς ἰδέας τοῦ κηρύγματος, μάρτυρες ἕνεκεν ἀληθείας καὶ δικαιοσύνης. Ἐλλείπουν κηρύγματα ποὺ θὰ ἐξασκήσουν τὸν ἔλεγχον εἰς ὅλας τὰς ἐκφάνσεις τῆς κοινωνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τοῦ τόπου μας. Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» φ. 239, Ἰούλιος 1961 (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΠΟΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟ;

Εἶνε λυπηρὸν ὅτι ὁ Ἑλληνικὸς λαός, ὁ ὁποῖος ἀγαποῦσε τὸν ἐκκλησιασμόν, σήμερον ὅλο καὶ περισσότερον ἀπομακρύνεται ἐκ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλʼ ἀκόμη λυπηρότερον εἶνε, ὅτι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τὰς σκοπιὰς διὰ νὰ παρακολουθοῦν ὅλας ἐν γένει τὰς κινήσεις τοῦ λαοῦ δὲν φαίνονται νὰ ἀνησυχοῦν. Διατὶ νʼ ἀνησυχοῦν οἱ ἄνθρωποι; Αὐτοὶ κατὰ διάφορον τρόπον βλέπουν τὴν κατάστασιν. Μισθὸν λαμβάνουν. Τυχηρὰ εἰσρέουν εἰς τὰ θυλάκιά των. Βαπτίσεις καὶ γάμοι τελοῦνται, ἄνθρωποι κηδεύονται, μνημόσυνα καὶ ἁγιασμοὶ γίνονται. Ὁ καταρράκτης τῶν τυχερῶν τῶν μεγάλων καὶ πλλουσίων ἐνοριῶν καὶ ἐπισκοπῶν ποὺ κατέχουν οἱ ἀξιωματοῦχοι τῆς Ἐκκλησίας ῤέει συνεχῶς. Ἐφʼ ὅσον αἱ ὑλικαὶ ἀπολαυαὶ εἶνε ἐξησφαλισμένοι, τὶ τοὺς ἐνδιαφέρει ἐὰν ἐκκλησιάζωνται ἤ ὄχι οἱ χριστιανοί. Ἐκκλησιαζόμενοι καὶ μὴ ὁπωσδήποτε θὰ «ἀρμεχθοῦν».
Ὑπὸ τοιοῦτον καθεστὼς ἀδιαφορίας τὶ καλὸν νὰ ἀναμένη τις; Τὸ ποσοστὸν τῶν μὴ ἐκκλησιαζομένων ἐν Ἑλλάδι θὰ αὐξάνη συνεχῶς καὶ θὰ ἔλθη ἡ ὤρα, καθʼ ἥν οἱ κώδωνες τῶν ναῶν θὰ κτυποῦν καὶ κανεὶς δὲν θὰ προσέρχεται εἰς τοὺς ναούς.
Τὸ θέμα τοῦ ἐκκλησιασμοῦ θὰ ἔπρεπε νʼ ἀπασχολήση σοβαρῶς τὴν Ἱεραρχίαν μας. Αὕτη εἰς σειρὰν συνεδριάσεων θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξετάση ποῖα εἶνε τὰ αἴτια, πῶς δηλαδὴ ἕνας λαός, ὁ θρησκευτικώτερος λαὸς τοῦ κόσμου, ἕνας λαὸς ποὺ ἄλλοτε ἐθεώρει συμφορὰν τὸ νὰ μὴ ἐκκλησιασθῆ τὴν Κυριακὴν καὶ προετίμα τὸ μαρτύριον ἤ τὸν ἀποκλεισμὸν ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, πῶς ὁ λαὸς αὐτὸς σήμερον στρέφει τὰ νῶτα πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἀδιαφορεῖ; Εἰς ἑτερόδοξον Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν ὁποίαν ποσοστὸν τῶν μὴ ἐκκλησιαζομένων δὲν εἶνε τόσον σοβαρόν, ὅσον παρʼ ἡμῖν, εἴδομεν ὅτι τὸ θέμα ἐξετάζεται προσεκτικῶς καὶ καταρτίζεται πρόγραμμα δράσεως πρὸς ἐπαναφορὰν τῶν ἀνθρώπων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Read more »

ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου (1979 ἀπόσπ. ὁμιλίας)

«…Ποῦ καταντήσαμε! Ποιοί φταῖνε [για τὴν κατάντια τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων]; Φταίει ἡ μάνα, ὁ πατέρας, ὁ δάσκαλος, ὁ παπᾶς, ὁ δε­σπότης, φταῖμε ὅλοι οἱ μεγαλύτεροι, ποὺ δὲ δίνουμε καλὰ παραδείγματα στὰ παιδιά μας. Φταίει προπαντὸς τὸ κράτος, γιατὶ μποροῦσε πολλὰ νὰ κάνῃ, ὅπως γίνεται ἀλλοῦ. Ἐδῶ; Ἕ­να μασονικὸ – ἄθεο κράτος ἔχει ἀφήσει τὰ παι­διὰ νὰ διαφθαροῦν καὶ νὰ καταστραφοῦν. Στὰ ἑκατὸ παιδιὰ ζήτημα ἂν παρουσιαστῇ ἕνα ποὺ νὰ μένῃ ἔξω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τῶν δαιμονίων.

Ὁ μόνος, ἀδελφοί μου, ποὺ ἀγαπάει εἰλικρι­νὰ τὸ παι­δί, ὁ ἀληθινὸς φίλος του, εἶνε ὁ Χριστός. Ἐκεῖνος τὸ πῆρε στὴν ἀγκαλιά του καὶ τὸ εὐλόγησε. Ἐκεῖνος εἶπε ὅτι ὅποιος σκανδα­λίσῃ ἕνα μικρὸ παιδί, εἶνε προτιμότερο νὰ δέσῃ στὸ λαιμό του ἕνα λιθάρι καὶ νὰ πάῃ νὰ φουντάρῃ – νὰ πνιγῇ στὴ θάλασσα (βλ. Ματθ. 18,6). Ἔδωσε μεγάλη σημασία στὸ παιδί.
Χαιρόμεθα ὅταν βλέπουμε παιδιά. Εὐχό­μεθα ὁ Θεὸς νὰ προστατεύῃ τὴ νεολαία μας μὲ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους. Καὶ παρακαλοῦ­με, νὰ φωτίσῃ τοὺς κρατοῦντας νὰ λάβουν αὐ­στηρὰ μέτρα γιὰ τὸ παιδὶ καὶ τὴν παιδεία.
Ἔχουμε καλὸ λαό, καλὴ πάστα. Ἀλλ᾽ αὐτοὶ ποὺ μᾶς κυβερνοῦν δυστυχῶς ―τὸ λέω μὲ παρ­ρησία― Θεὸ δὲν ἔχουν! Ψηφίζουν νόμους ποὺ διαλύουν τὴν οἰκογένεια κι ἀφήνουν τὰ παιδιὰ στὸ σκοτάδι. Καὶ ὁ λαός; Φαίνεται νὰ κοι­μᾶ­ται. Ἀλλὰ θά ᾽ρθῃ ὥρα ποὺ θὰ ξυπνήσῃ καὶ θὰ ζητήσῃ κυβερνήτας Χριστιανούς, νὰ πιστεύουν στὸ Εὐαγγέλιο. Τότε καὶ τὰ παιδιὰ θὰ προστα­τευθοῦν καὶ καλύτερες ἡμέρες θὰ δοῦμε.
Δὲν ἀνήκω σὲ κόμματα. Πενήντα χρόνια δου­λεύω στὸ ἔθνος. Δύο πράγματα ἀγαπῶ· τὴν Ἑλ­λάδα, καὶ παραπάνω ἀπ᾽ τὴν Ἑλλάδα τὸ Χριστό. Καὶ θέλω τὴν πατρίδα μου νὰ εἶνε ἄ­στρο φωτεινό, νὰ λάμπῃ, νὰ εἶνε ὑπόδειγμα, καὶ ὄ­χι σκύβαλο καὶ καταπάτημα τῶν ἐθνῶν…»

Δ´. ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ

«Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν» (Μᾶρκ. 9,21)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἅγιο καὶ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Σήμερα ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος μᾶς διηγεῖται ἕνα θαῦμα· ἕνα ἀπὸ τὰ ἄπειρα θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι τῆς συντελείας ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Μᾶς διηγεῖται ὁ εὐαγγελιστὴς πῶς ὁ Κύριος θεράπευσε ἕνα νέο, ποὺ εἶχε προσβληθῆ –Θεὸς φυλάξοι– ἀπὸ δαι­μόνιο· εἶχε δαιμονοπληξία. Ἦ ταν ἀξιοθρήνητος· αὐτιὰ εἶχε ἀλλὰ τ᾿ αὐτιά του τά ᾽ χε φράξει ὁ σατανᾶς καὶ δὲν ἄ κουγε, γλῶσσα εἶ χε ἀλλὰ τὴ γλῶσσα του τὴν εἶχε δέσει ὁ διάβολος καὶ δὲν μποροῦ σε νὰ προφέρῃ λέξι· κι ὅ­ταν τὸν ἔπιανε ἡ κρίσι, ἔπεφτε ἄλλοτε στὴ φωτιὰ κι ἄλλοτε στὸ νερό, ἄφριζε, ἔτριζε τὰ δόντια, σπαρταροῦ σε ὅπως τὸ ψάρι ἔξω ἀπ᾽ τὸ νερό.
Ἀξιολύπητος ὁ νέος, μὰ πιὸ ἀξιολύπητος ὁ πατέρας. Θέλω νὰ προσέξουμε ἕνα μόνο σημεῖο· τὴν ἐρώτησι ποὺ ἀ­πηύθυνε ὁ Κύριος στὸν πατέρα καὶ τὴν ἀπάντησι ποὺ αὐτὸς τοῦ ἔδωσε.

* * *

Ἡ ἐρώτησι τοῦ Χριστοῦ εἶνε· «Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ;»· ἀπὸ πότε τοῦ συνέβη αὐτὸ τὸ κακό (Μᾶρκ. 9,21). Περίεργη ἡ ἐρώτησι. Ὅλοι ρωτᾶμε γιὰ νὰ μάθουμε κάτι ποὺ δὲν ξέρουμε· ὁ γιατρὸς π.χ. ρωτάει τὸν ἄρρωστο. Ὁ Χριστὸς ὅμως δὲν εἶνε ἕνας κοινὸς θνητός· εἶνε Θεὸς καὶ ὡς Θεὸς τὰ γνωρίζει ὅλα. Συνεπῶς ἡ ἐρώτησις αὐτὴ φαίνεται περιττή. Γνώριζε ἀκριβῶς τὴν ὥρα καὶ τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ πονηρὸ πνεῦμα βρῆκε ἀνοιχτὴ τὴ θύρα καὶ φώλιασε μέσα στὸ νέο. Κι ἀφοῦ τὸ γνώριζε, γιατί νὰ ρωτήσῃ πότε συνέβη ἡ ἀσθένεια;
Ὁ Χριστὸς ἔκανε τὴν ἐρώτησι αὐτὴ σκοπίμως, γιὰ νὰ κάνῃ τὸν πατέρα νὰ δώσῃ τὴν ἀπάντησι ποὺ ἔδωσε. Ὁ πατέρας εἶπε «Παιδιόθεν» (ἔνθ᾽ ἀνωτ.), ὅτι δηλαδὴ τὸ κακὸ τὸ ἔπαθε ὅταν ἦταν παιδί. Καὶ τί ἤθελε ὁ Χριστὸς νὰ διδάξῃ μ᾽ αὐτό; ὅτι τὸ παιδί, ἂν ὁ πατέρας τὸ πρόσεχε, δὲν θά ᾽φτανε στὸ θλιβερὸ αὐτὸ σημεῖο.

* * *

Ὅλοι, ἀγαπητοί μου, συνήθως εἴμαστε εὔκολοι στὸ νὰ κατηγοροῦμε τοὺς νέους. Εἶνε γεγονὸς ὅτι οἱ νέοι ἔχουν ἐκτραπῆ ἀπὸ τὸν ἴσιο δρόμο, κι ὁ καθένας σχολιάζει ὅτι ἀγόρια καὶ κορίτσια δὲν στέκουν στὸ ὕψος τους. Ἀλλ᾽ ἀντὶ νὰ πιάνουμε πέτρες καὶ νὰ πετροβολοῦ με τοὺς νέους καὶ τὶς κοπέλλες, πιὸ σωστὸ θὰ ἦταν νὰ χτυπᾶμε οἱ ἴδιοι τὰ κεφάλια μας.
Ὁ Χριστὸς ὑπενθύμισε, ὅτι αἴτιος τῆς τραγῳδίας τοῦ σπιτιοῦ ἐκείνου ἦταν ὁ ἴδιος ὁ πατέρας, ὁ ὁποῖος δὲν ἔλαβε ἐγκαίρως τὰ μέτρα ὥστε τὸ παιδί του νὰ μὴ καταντήσῃ στὴν δαιμονιώδη αὐτὴ κατάστασι. Καὶ σ᾽ ἐμᾶς λοιπὸν σήμερα ὑπενθυμίζει, ὅτι ἔχουμε εὐθύνη μεγάλη γιὰ τὰ παιδιά. Ὅλοι ὅσοι ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ μὲ τὰ παιδιὰ κ᾽ ἐπηρεάζουν τὴν ἀγωγὴ τῶν νέων (γονεῖς, ἐκπαιδευτικοί, κληρικοί, ἀξιωματικοί, πολιτικοί, διευθυνταὶ σταθμῶν, ἐκδότες, δημοσιογράφοι, συγγραφεῖς, ἠθοποιοί, τραγουδισταί, ἀθληταὶ κ.λπ.), ὅλοι αὐτοὶ εὐθύνονται σοβαρὰ γιὰ τὸ σημερινὸ κατάντημα. Ἡ νεολαία παρουσιάζει φαινόμενα δαιμονικά, ποὺ οὔτε ἕνας Ντοστογιέφσκυ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ περιγράψῃ. Ὄχι ἕνας καὶ δύο ἀλλὰ πλῆθος νέοι συμπεριφέρονται μὲ κακία διαβολική.
Πῶς τὰ παιδιά μας κατήντησαν δαιμονόπληκτα; Δὲν βλέπουν καλὸ παράδειγμα. Στὸ σπίτι οἱ γονεῖς διαρκῶς νὰ διαπληκτίζονται. Ὁ πατέρας χαρτοπαίζει κι ὅ,τι βγάζει τὰ ἐξανεμίζει· φεύγει, γυρίζει ἔξω, ἐπιστρέφει μεσάνυχτα μεθυσμένος, μπαίνει μέσα καὶ βρίζει. Ἡ μάνα τὰ κλείνει μέσα κι αὐτὴ τρέχει σὲ διασκεδάσεις μὲ φίλους καὶ φιλενάδες. Στὸ σχολειὸ δά σκαλοι καὶ δασκάλες, καθηγηταὶ καὶ καθηγήτριες, ἀντὶ γιὰ γνῶσι καὶ ἦθος, μεταδίδουν προσωπικὲς ἀπόψεις καὶ σκανδαλώδεις συμπεριφορές. Στὸ στρατὸ ἀξιωματικοὶ καὶ ὑπαξιωματικοὶ βλαστημοῦν τὰ θεῖα καὶ καλλιεργοῦν ἀρρωστημένη ἐγωπάθεια καὶ σκληρότητα. Καὶ στὴν κοινωνία, τὸ μεγάλο αὐτὸ σχολεῖο, ἐπικρατεῖ καὶ ἐπιβραβεύεται ὄχι τὸ δίκαιο, ὄχι ἡ ἀξία καὶ ἡ ἀρετή (ἐργατικότης, τιμιότης, εὐφυΐα, ἱκανότης, ἀληθινὰ προσόντα), ἀλλὰ τὸ μέσον, ἡ κολακεία, ἡ ἀπάτη, οἱ ἰσχυροὶ προστάτες, ἡ ἀδικία. Ὅταν λοιπὸν τὸ παιδὶ βλέπῃ καὶ ζῇ τέτοια πράγματα κι ἄλλα ἀκόμη χειρότερα, θὰ εἶνε θαῦμα ἂν μείνῃ ἀνεπηρέαστο. Read more »

4th Sunday of Lent 4-4-1965 Athens
Speech in full, by Fr. Augoustinos Kantiotes,
translated into English by I.M. Agiou Augoustinou Florina

• Introduction: This is an English translation of a prophetic speech, in full, given in Greek by Fr. Augoustinos Kantiotes in Athens 4-4-1965 when he was a priest-preacher (ἱεροκήρυκας). The abridged version of the speech in Greek can be found in the “Kyriaki” pamphlet no. 1940 and the speech can also be heard on the “Foni Voöntos” CD series, in Greek, CD no. 114. Although Fr. Augoustinos was speaking to Greeks and had the Greek nation in mind, it can easily be adapted and applicable to every country. (Note that in Greece army duty is compulsory.) We see in our days that his prophecy has been fulfilled.

The responsibility of raising children
“from childhood” (Mark 9:21)

My beloved Christians, did you hear the Gospel reading? Today, Mark the Evangelist narrates a miracle to us. One of the innumerable miracles that our Lord Jesus Christ did, does and will do until the end of the ages.
The Evangelist narrates how the Lord healed a youth, a youth who had suffered —may God protect us— a terrible illness. He suffered from a demon, he was possessed. The Gospel says that this youth was in a miserable state, because he had ears, but Satan had blocked his ears so he couldn’t hear any conversations. He had a tongue, but the devil had tied it in a knot and he couldn’t utter a word. And when he had one of his crisis’ he fell sometimes into the fire and sometimes into the water, he foamed at the mouth, gnashing his teeth, and writhed like a fish out of water. So therefore this youth was in a miserable state. But his father was even more miserable. And where nobody could heal this youth, Christ healed him.
I am not going to take this Gospel reading word by word to analyze it and present all its rich teachings, my beloved. But if you will allow me, I will give a short homily and I plead with you to pay attention to only one point. What is this point? It is a question that our Lord Jesus Christ directed to the father, and the answer that the father gave Christ. The question is, Christ asks the father: How long has this been going on? When did this start? When did the youth get sick? Read more »

Ἀκάθιστος Ὕμνος
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ποιος θα εξοφλησῃ το χρεος μας;

«…Καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον, ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα» (Ἀκάθ.

ΑΠΟΨΕ, ἀγαπητοί μου, σ᾿ ὅλους τοὺς ναοὺς διαβάζεται ὁλόκληρος ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος. Παίρνω ἀφορμὴ ἀπὸ τὸν οἶκο ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὸ γράμμα Χῖ· «Χάριν δοῦναι θελήσας, ὀφλημάτων ἀρχαίων, ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων, ἐπεδήμησε δι᾿ ἑαυτοῦ, πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ χάριτος· καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον, ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα» (Ἀκάθ. ὕμν. Χ). Τί νοήματα ἔχει αὐτό;

* * *

Ὁ ποιητὴς μᾶς καλεῖ νὰ ἐξοφλήσουμε ἕνα χρέος. Ποιό εἶνε τὸ χρέος αὐτό; Δύο εἰδῶν χρέη ὑπάρχουν, ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ-ἠθικά.
Ὑλικὸ χρέος. Συχνὰ οἱ ἄνθρωποι βρίσκονται στὴν ἀνάγκη νὰ δανειστοῦν χρήματα ετε ἀπὸ ἄτομα ετε ἀπὸ ὀργανισμοὺς καὶ τράπεζες. Αὐτὸς ποὺ δανείζεται λέγεται ὀφειλέτης. Καὶ κάθε ὀφειλέτης αἰσθάνεται ντροπὴ ἀπὸ φιλότιμο. Ὅποιος χρωστάει δὲν κοιμᾶται· μέρα – νύχτα ὁ νοῦς του εἶνε πῶς θὰ ἐξοφλήσῃ τὰ γραμμάτια. Κι ὅταν καταφέρνῃ νὰ ἐξοφλήσῃ, ἕνα βάρος φεύγει ἀπὸ πάνω του. Ἂν μάλιστα βρεθῇ κάποιος ἄλλος καὶ ἐξοφλήσῃ τὸ χρέος του, νιώθει γιὰ ᾿κεῖνον εὐγνωμοσύνη.
Ὑπάρχει ὅμως καὶ χρέος πνευματικὸ-ἠθικό. Ἂν τὸ πῶ στὴ γλῶσσα τῆς Γραφῆς, μερικοὶ θὰ γελάσουν· ἀλλ᾿ αὐτὴ ἡ γλῶσσα λέει τὴν ἀλήθεια. Τὸ πνευματικό μας χρέος λοιπὸν ὀνομάζεται ἁμαρτία. Τ᾿ ἁμαρτήματά μας, νά τὸ χρέος.
Τ᾿ ἁμαρτήματά μας, σύμφωνα μὲ τὸν οἶκο αὐτόν, εἶνε ἀρχαῖα καὶ νεώτερα· «Χάριν δοῦναι θελήσας ὀφλημάτων ἀρχαίων», λέει. Ποιό εἶνε τὸ ἀρχαῖο χρέος; Στὴ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας αὐτὸ λέγεται προπατορικὸ ἁμάρτημα.
―Μὰ στὸν αἰῶνα μας ἐσὺ μιλᾷς γιὰ προπατορικὸ ἁμάρτημα; Ἀστεῖα πράγματα!…
Καθόλου ἀστεῖα. Τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα εἶνε τὸ πρῶτο ποὺ ἐμόλυνε τὴ γῆ. Εἶνε αὐτὸ ποὺ διέπραξαν οἱ προπάτορές μας Ἀδὰμ καὶ Εὔα, μέσα στὸν παράδεισο καὶ σὰν ἀκάθαρτη πηγὴ ῥέει ἔκτοτε διὰ μέσου τῶν αἰώνων καὶ φθάνει ὣς ἐμᾶς. Καθένας μας, μόλις γεννιέται, εἶνε σὰν ἕνας καρπός, ποὺ πέφτει ἀπὸ τὸ δέντρο τῆς ζωῆς κ᾿ ἔχει μέσα του σκουλήκι. Τὰ βρέφη δὲν ἔχουν δικές τους ἁμαρτίες, εἶνε ἀθῷα· ἔχουν ὅμως μέσα τους τὸ σπέρμα τοῦ θανάτου ἐκείνης τῆς πρώτης ἁμαρτίας. Γι᾿ αὐτὸ τὰ βαπτίζουμε· διαφορετικά, δὲν χρειαζόταν. Τὸ λέει αὐτὸ καὶ ὁ Δαυΐδ· «ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου» (Ψαλμ. 50,7). Μέσα ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας μου, λέει, εἶμαι ζυμωμένος μὲ τὴν ἁμαρτία.
Ἀφοῦ ὅμως αὐτὰ τὰ κοροϊδεύουν, ἀλλάζω γλῶσσα καὶ λέω, ὅτι τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα διαφορετικὰ ὀνομάζεται κληρονομικότης. Κατ᾿ οὐσίαν εἶνε τὸ ἴδιο πρᾶγμα. Τὴν κληρονομικότητα τὴν παραδέχονται καὶ οἱ ψυχολόγοι. Τὸ παιδί, λένε, δὲν εἶνε τάμπουλα ράζα, ἕνα ἄγραφο χαρτί. Φέρει μέσα του καταβολές· μαζὶ μὲ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα ἔχει ῥοπὲς καὶ κλίσεις τῶν προγόνων του. Καὶ ἐδῶ εἶνε ἡ μεγάλη εὐθύνη τῶν γονέων. Read more »

Δ΄ Στάσις Χαιρετισμῶν
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΟI EXΘΡΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΘΟΥΝ

«Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐγείρονται τρόπαια· χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι»(Ἀκάθ. ὕμν. Ψ 5)

ΧΑΙΡΩ, ἀγαπητοί μου, ποὺ τρέχετε καὶ συγκεντρώνεσθε στὸ ναό. Θὰ σᾶς μιλήσω ἁπλᾶ, σὰν πατέρας μὲ τὰ παιδιά.
Ζοῦμε σὲ χρόνια ἄσχημα. Μερικοὶ λένε, ὅτι πλησιάζει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου. Ἕνα σημάδι ὅτι ἔρχεται ἡ συντέλεια εἶνε, ὅτι στὶς ἡμέρες μας παρουσιάστηκε ἀθεΐα καὶ ἀπιστία μεγάλη. Σὲ πόλεις καὶ χωριὰ ξάπλωσαν οἱ ἰδέες αὐτές. Καὶ λέγονται συχνὰ ἀπὸ στόματα ἀνθρώπων ποὺ θεωροῦνται μορφωμένοι. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια στὴ Μικρὰ Ἀσία, στὸν Πόντο, στὰ ἁγιασμένα μέρη, δὲν ὑπῆρχε ἄπιστος καὶ ἄθεος. Τώρα ἡ ἀθεΐα ἔφτασε παντοῦ.
Ἂν συναντήσετε κάποιον ἄθεο, νὰ τοῦ πῆτε μόνο τὸ ἑξῆς. Ἐὰν μὲ πείσῃς ὅτι τὸ ῥολόϊ ποὺ ἔχεις στὸ χέρι σου φύτρωσε ἔτσι, ὅτι τὸ σπίτι ποὺ κάθεσαι ἔγινε μοναχό του, ὅτι τὸ αὐτοκίνητό σου ἔγινε μόνο του, κι ὅτι οἱ πύραυλοι ποὺ ταξιδεύουν στὸ διάστημα ἔγιναν μόνοι τους, τότε κ᾿ ἐγὼ θὰ πεισθῶ ὅτι τὸ σύμπαν αὐτὸ ἔγινε χωρὶς τὸ Θεό. Τὸ ῥολόϊ κάποιος τὸ φτειάχνει, τὸ σπίτι κάποιος τὸ χτίζει, τὸ αὐτοκίνητο κάποιος τὸ κατασκευάζει, τοὺς πυραύλους κάποιος τοὺς ἐξαπολύει· καὶ αὐτὸ τὸ σύμπαν ποιός τὸ ἔκανε; Μία ἡ ἀπάντησις· Ὁ Θεός.
―Μὰ τί εἶνε ὁ Θεός; Μᾶς τὸ λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης· «ὁ Θεὸς εἶνε ἀγάπη» (βλ. Α΄ Ἰωάν. 4,8,16), τὸ κυριώτερο γνώρισμά του εἶνε ἀγάπη. Καὶ ἀπόδειξις ὅλα ὅσα ἀπολαμβάνουμε. Ἀλλ᾿ ἐὰν μὲ ρωτήσετε, ποιά εἶνε ἡ πιὸ μεγάλη ἀπόδειξις ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπάει, θὰ σᾶς πῶ· ἡ σάρκωσις τοῦ Λόγου. Τὸ ὅτι ὁ Θεὸς λυπήθηκε τὸν ἄνθρωπο, ποὺ εἶχε φύγει μακριά του· καὶ ἐνῷ μποροῦσε νὰ τὸν τιμωρήσῃ μὲ μυρίους τρόπους, ἐν τούτοις ἔστειλε τὸν Υἱό του τὸν μονογενῆ στὸν κόσμο, καὶ ἔλαβε σάρκα ἀπὸ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο, γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ. Εἶνε αὐτὸ ποὺ ἑορτάζουμε τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ· τότε ἄρχισε ἡ σωτηρία μας. Τότε ὁ Γαβριήλ, ποὺ ἐστάλη στὴ Ναζαρέτ, εἶπε στὴν Παναγία· «Χαῖρε, κεχαριτωμένη» (Λουκ. 1,28). Read more »

ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΩΣΗ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΠΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ!!!

• Σάπια ἡ κοινότητα τῶν προτεσταντων, μὲ τὶς παπαδίνες καὶ τὶς ἐπισκοπινες καὶ τὴν ὁμοφυλοφιλία. Σάπια καὶ τῶν παπικῶν μὲ τὶς παιδαιραστίες καὶ τὰ φρικτα τους σκάνδαλα. Μία ΕΚΚΛΗΣΙΑ λάμπει καὶ εἶναι ἡ παρηγοριὰ τοῦ κόσμου! Εἶναι ἡ ἙΚΚΛΗΣΙΑ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!!! Πολεμεῖται ἀγριως ἀπὸ ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικοὺς ἐχθρους. Οἱ ἐσωτερικοί μπῆκαν στὴν μάντρα τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, μὲ τὴν βοήθεια τῶν μασόνων.
• Νὰ γίνουμε ζωντανά μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἀγωνιστοῦμε, γιὰ νὰ διαφυλάξουμε τὴν πίστη μας. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κλυδωνίζεται ἀλλὰ οὐ καταποντίζεται. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν θὰ χαθῇ, ὁμως οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί τῆς Ἐλλάδος μπορεῖ νὰ χάσουν τὴν Ὀρθοδοξία. Ὁ Γέροντας ἀγωνιστὴς ιεράρχης τῆς Φλώρινας π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἔλεγε: «Ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ χαθεῖ, ἐμεῖς ὅμως μπορεῖ νὰ χάσουμε τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ὅπως τὴν χάσαμε στὴν Μικρά Ἀσία, ποὺ εἶχε 80 Μητροπόλεις καὶ πάρα πολλὰ Μοναστήρια. Αὐτὸ ἰσως νὰ συμβῆ καὶ στὶς μέρες μας, ἀν μείνουμε ἀδιάφοροι στὰ ἐκκλησιαστικὰ θέματα. Νὰ φύγη ἡ Ὀρθοδοξία ἀπὸ τὴν Ἐλλάδα καὶ νὰ ἀνθήση στὴν Μαγαδασκάρη…». Ὅταν ὁ Γέροντας ἔλεγε τὰ παραπάνω λόγια, δὲν ὑπῆρχε ορθόδιξος ἐπίσκοπος στὴν Μαγαδασκάρη. Σήμερα ὑπάρχει καὶ ὅπως ἀκοῦμε εἶναι εὐλαβῆς.

Η εκλεκτη Θεολογος Καθηγητρια Λαμπρινη Ι. Μαστρογιαννη μας διαφωτιζει για την Ιερωσυνη των γυναικων

Του Καθηγητου Δρος Νικολαου Χ. Χαρακακου
Καθηγητου Θεολογιας- φιλολογου
Διδακτορος Θεολογιας και Φιλοσοφιας

Δεν διακρινεται μονον για το διδακτικο εργο της η εκλεκτη Θεολογος Καθηγητρια Λαμπρινη Ι. Μαστρογιαννη. Εξ ισου διαλαμπει και δια την λαμπραν επιδοσιν της στο συγγραφικο εργο. Ετσι καθιστα την Ορθοδοξον Θεολογιαν πνευματικο κτημα μας.
Θα εστιασθουμε σε ενα απο τα βιβλια της. Ειναι »Η Ιερωσυνη των γυναικων», εκδ. Νεκταριος Παναγοπουλος, Αθηναι 1999. Θεμα αρκουντως συζητησιμο και προσφερομενο για παμφθηνη εκμεταλλευση απο τον μηδενιστικο φεμινισμο.
Η Καθηγητρια Μαστρογιαννη διεξερχεται το ζητημα της Ιερωσυνης των γυναικων, που δεν υπαρχει εις την Ορθοδοξον Εκκλησιαν, με διεξοδικα θεολογικα επιχειρηματα, των οποιων η αδιασειστη δομη εδραζεται επι της Αγιας Γραφης και της Ορθοδοξοπατερικης Παραδοσεως.
Επισημαινοντας την θεση της γυναικας στην κοινωνια, υπενθυμιζει οτι Πρωτος και Μονος ο Κυριος ημων Ιησους Χριστος κατωχυρωσε την αξιολογικη οντοτητα της γυναικας. Συγκεκριμενως παρατηρει: »Ο Χριστος ανυψωσε την γυναικα και τον γαμο. Ο Χριστος διδαξε την εξισωση των φυλων» (σελ.7). Επικεντρωνεται, ετσι, σε μια Χριστιανικη Οντολογια του γυναικειου φυλου. Read more »