Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2215

Κοίμησις Θεοτόκου (Λκ. 10,38-42· 11,27-28)
Πέμπτη 15 Αὐγούστου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΤO ΣΩΣΙΒΙΟ

«Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία» (Λουκ. 10,41-42)

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἀκούραστος. Στὰ τρία περίπου χρόνια τῆς δημοσίας δράσεώς του ἐπάνω στὴ γῆ ἔτρεχε δεξιὰ καὶ ἀριστερά, πήγαινε ἀπὸ μέρος σὲ μέρος κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, μ᾽ ἕνα σκοπό· νὰ σώσῃ ψυχὲς μὲ τὸν θεῖο λόγο καὶ μὲ τὴ χάρι τῶν θαυμάτων του. Σὰν τὸ βοσκὸ ποὺ δὲν ἀναπαύεται ἂν δὲν βρῇ τὸ πλανεμένο πρόβατο, σὰν τὸ γιατρὸ ποὺ δὲν ἡσυχάζει μέχρι νὰ κάνῃ τὸν ἄρρωστο καλά, ἔτσι καὶ ὁ Χριστός. Οἱ ἄνθρωποι ἦταν πλανεμένοι κ᾽ ἔπρεπε νὰ τοὺς ὁδηγήσῃ νὰ βροῦν πάλι τὸ δρόμο τους· ἦταν ἄρρωστοι ψυχικὰ καὶ σωμα­τικά, καὶ περίμεναν νὰ τοὺς θεραπεύσῃ.
Τὸ μεγάλο αὐτὸ ἐνδιαφέρον βλέπουμε καὶ στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ποὺ διαβάζεται πρὸς τιμὴν τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας.

* * *

Καταπονημένος, ἀγαπητοί μου, ὁ Χριστὸς μετὰ ἀπὸ πεζοπορία φτάνει σ᾽ ἕνα μικρὸ χωριό, τὴ Βηθανία, ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὰ Ἰεροσόλυμα. Ἐκεῖ κατοικοῦσε μία φιλική του οἰ­κογένεια ποὺ τὴν ἀποτελοῦσαν τρία ἀ­δέρφια, ὁ ἀγαπητός του Λάζαρος καὶ οἱ δύο ἀ­δελφές του Μαρία καὶ Μάρθα. Ἡ ἐπίσκεψι τοῦ Κυρίου στὸ σπιτάκι τους ἔφερε χαρὰ ποὺ δὲν περιγράφεται. Θὰ φιλοξενοῦσαν στὸ φτω­χικό τους τὸ μεγάλο Ξένο! Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι χαίρον­ται ὅ­ταν φιλοξενοῦν κάποιον ἐπίσημο· μὰ ὑπάρχει πιὸ ἐπίσημος καὶ πιὸ μεγάλος ἀπὸ τὸ Χριστό; Μεγάλη πράγματι ἡ τιμὴ αὐτή.
Τί χαρὰ καὶ τί εὐτυχία θὰ ἦταν καὶ γιὰ σένα νὰ φιλοξενήσῃς στὸ σπίτι σου τὸ Χριστό! Ἂν ὅμως τὸ ἐπιθυμῇς, μπορεῖς καὶ τώρα νὰ τὸν φιλοξενήσῃς. Ἐρω­τᾶς τὸ πῶς; Ὑπάρχουν ἀρ­κετοὶ τρόποι. Θυμήσου π.χ. ἐκεῖνα τὰ λόγια του· «Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. 25,40). Αὐτὸν τὸν ἴδιο δηλα­δὴ φιλοξενεῖς ὅταν κάνῃς ἐλεημοσύνη στὸν φτω­χὸ καὶ ἀδύνατο. Τὸν φιλοξενεῖς ἀκόμη ὅ­ταν κοινωνῇς τὰ ἄχραντα μυστήρια· γίνεσαι τότε ὁλόκληρος ἕνα ἀνάκτορο, μέσα στὸ ὁ­ποῖο ἔρχεται καὶ κατοικεῖ ὁ Χριστός. Τὸν φιλο­ξενεῖς ὅμως καὶ ὅταν προσηλώνεσαι καὶ ἀκοῦς μὲ προθυμία τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
Αὐτὸ τὸ τελευταῖο ἔκανε καὶ ἡ Μαρία ἡ ἀ­δελφὴ τοῦ Λαζάρου, ὅπως ἀκούσαμε· κάθισε κοντὰ στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ ἄκουγε μὲ προσοχὴ τὴ διδασκαλία του. Τὰ λόγια του ἦ­ταν γι᾽ αὐτὴν χρυσάφι καθαρὸ ποὺ ἔπεφτε ἐξ οὐρανοῦ, δροσιὰ τῆς ψυχῆς της. Ἄκουγε τὸν Κύριο καὶ δὲν χόρταινε. Read more »

Μ Ε Γ Α Λ Ο Υ   Β Α Σ Ι Λ Ε Ι Ο Υ
(Ε.Π.Μ. Τόμος 31. Άσκητικαί Διατάξεις, Κεφ.Γ΄, παραγρ.2, σελ.1345)
—- . —-

Μετάφρασις π. Ίωάννου Νικολοπούλου

Αν κάποιος άνδρας λέγει, δεν παραβλάπτομαι συναναστρεφόμενος με γυναίκες, ακόμη συνεσθίων και πίνων μαζί τους, αυτός ή δεν είναι αρσενικός, ή είναι ένα παραδοξότατο κατασκεύασμα-πλάσμα, το οποίο στέκεται στο μεταίχμιο των δύο φύσεων (άρρενος και θήλεως) … / ή, εάν, κολυμβών μέσα στα πάθη, δεν συναισθάνεται σέ ποία κατάσταση βρίσκεται, μιμείται αυτούς πού μεθάνε και είναι παράφρονες, οί οποίοι, τά πιο μεγάλα δεινά πού τούς έχουν βρεί δεν τά συναισθάνονται, και νομίζουν ότι είναι εκτός τού πάθους και απαλλαγμένοι απ’ αυτό. Άς τοποθετηθούμε για λίγο εκτός τής λογικής και εξωπραγματικά, ότι (δηλαδή) είναι δυνατόν κάποιος να μη επιρεάζεται από το σαρκικό πάθος, συναναστρεφόμενος με θήλεις-γυναίκες. Αλλά και αν αυτός (ίσως) δέν πάσχει, δεν μπορεί εύκολα να πείση και τούς άλλους-γύρω ότι (όντως) «ού πυρούται» (Α΄Κορ.7,9) δεν πάσχει, ότι δεν υποφέρει από σαρκικές επιθυμίες. Έξ’ άλλου, χωρίς στην πραγματικότητα να έχη κατωρθωθεί κάτι από μέρους τού ισχυριζομένου ότι ζεί έν απαθεία, αυτός φέρει μεγάλη τήν ευθύνη, ένεκα καί τού σκανδαλισμού πού προκαλεί στούς γύρω, οί οποίοι κρίνουν ώς ακατόρθωτη αυτή την συμπεριφορά, και άκρως επικίνδυνη.
Άκόμη, άς παρατηρήσωμε και κάτι άλλο. Ότι δηλαδή, και αν ό άνδρας (τυχόν) δεν προσβάλλεται από τούς σαρκικούς λογισμούς-πειρασμούς, δεν μπορεί αυτός ν’ αμφισβητήση και να προδιαγράψη, ότι και ή γυναίκα πλάϊ του, υπάρχει-ευρίσκεται-διατηρείται έξωθεν των τού σώματος τοιούτων σαρκικών παθών και προσβολών. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Διότι πολλάκις εκείνη, έχουσα ασθενή, πιο αδύναμον σέ αντίσταση λογισμόν, και το σαρκικόν πάθος πιο έντονο, υφίσταται προσβολή και ηθική ζημία, από τίς επιπόλαιες συναναστροφές και συχνές συναντήσεις και επαφές μετά των ανδρών.
Και αν ακόμη δεν συμβαίνει τίποτε απ’ όσα προείπαμε, είναι ανάγκη, εάν δεν μπορούμε τελείως και απολύτως να επιτύχωμεν τούτο, τουλάχιστον ν’αποφεύγωνται οί συχνές και παρατεταμένες συναντήσεις και συναναστροφές ανδρών με γυναίκες, όχι από αντιπάθεια και μίσος προς το γυναικείο φύλο («γένος» σημειοί ό Πατήρ, όπερ λάθος, διότι «γένος Θεού» καλούμεθα υπό τού Παύλου και είμεθα πάντες οί άνθρωποι, άρρενες και θήλεις, Πραξ.17,28-29). Μακριά (έστω) ίχνος μίσους, (άπαγε!). Ούτε θα απαρνηθούμε οί άνδρες τούς συγγενείς (μας) τού ετέρου φύλου, τάς γυναίκας, τη μάνα πού μάς γέννησε, τίς αδελφές μας, τίς εξαδέλφες μας κ.λ.π., αλλά και τίς πνευματικές μας γυναίκες συγγενείς, πού μπορεί τόσο να μάς ωφελούν πνευματικά, φέρουσαι την ανθρωπίνην (γενικώτερα) φύσιν, όπως (εξαιρέτως) αί μοναχαί, αί οποίαι έχουν αναλάβει (και αυταί) τον προσωπικό τους αγώνα, έχουσαι αποδυθεί είς τούς υπέρ τής αγνείας κόπους και τά παλαίσματα, συναθλούσαι σέ παράλληλα πνευματικά σκάμματα. Διαρκώς αγρυπνούντες, να έχωμεν έν υπομνήσει και να φυλαγώμαστε, αποφεύγοντας τίς συχνές συναντήσεις, για να μή παρασυρθούμε και εμπέσωμεν είς πάθη, από τά οποία πιο πάνω σημειώσαμε ότι πρέπει να έχωμεν οριστικώς απομακρυνθεί, χαρακτηρίσαντες ταύτα ώς άπό Θεού απηγορευμένα.

Θ Ρ Η Σ Κ Ε Ι Α

Τού Συνεργάτου μας Κ.Θ.

Όταν χρησιμοποιούμε τή λέξη «θρησκεία», πρέπει πρώτα απ’ όλα να γνωρίζουμε ότι αυτή δεν έχει καμμία σχέση με την πίστη στο Θεό. Ό δεσμός των Χριστιανών, και των πρό Χριστού Ίσραηλιτών, με το μόνο υπαρκτό Θεό δεν είναι θρησκεία, είναι πίστη.
Ή Χριστιανική πίστη είναι συμφωνία και συμβόλαιο μεταξύ Θεού και ανθρώπων, των Χριστιανών, ή μονη αιώνια και σωτήρια αλήθεια. Έκφράζεται και διατυπώνεται στη θεόπνευστη Βίβλο, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Παίρνει το όνομά της από το όνομα τού Χριστού, τού οποίου ετυμολογικώς είναι παράγωγο. Και έχει φορέα την εκκλησία των Χριστιανών και εκκλησία τού Χριστού ασφαλώς.
Ή Χριστιανική πίστη είναι και διδασκαλία και προαίρεση και πνευματική βασιλεία. Έπαναλαμβάνω δεν είναι θρησκεία, όπως δεν ήταν τέτοια ούτε ή ατελής αλλ’ αληθινή λατρεία τής Π. Διαθήκης. Τόσον ή παλιά κι’ ατελής όσο και ή νέα και τέλεια πίστη στον αληθινό Θεό στη Βίβλο δεν λέγεται «θρησκεία» ποτέ. Έξω και ξένες από την πίστη είναι ή αθεϊα και ή θρησκεία.
«Θρησκεία» είναι όλες οί βλακείες και παλαβομάρες πού λέν και κάνουν οί άνθρωποι, όταν χάσουν ή κι’ έξ αρχής δεν έχουν την πίστη στον αληθινό Θεό κι’ απομακρυνθούν απ’ αυτόν ή δεν τον έχουν γνωρίσει ποτέ. Είναι το υποκατάστατο τής πίστεως, Read more »

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ ΑΘΕΟΙ Ή ΜΑΣΟΝΟΙ!!!

Ο Ιερώνυμος Λαρίσης εξέλεξε και επέμεινε  να είναι στην επιτροπή παρουσίασης του θρησκευτικοῦ περιοδικού της Μητροπόλεως Λαρισης ενα προσωπο που εκανε πολιτικη κηδεια στο παιδι του! Εξελεξε τον συνταξιουχο αστυνομικο κ. Πετρουλάκη ‘Άγγελο, τον υπερασπιστή τοῦ αθεου Καζαντζακη και υβριστή του π. Αυγουστίνου Καντιώτη. Ἔφυγε ὁ ἀγωνιστής τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως για την θριαμβεύουσα Ἐκκλησία και ἀκόμα τον πολεμάνε (ἐμμέσως) οι δεσποτάδες. Κάνωντας συνεργάτες τους υβριστάς του! Ἀλλα τα σκάγια τους ἐκεῖ που βρίσκεται δεν τον πιάνουν  και επιστρέφουν στις κεφαλές τους.

Λάρισα: Βιβλίο Εκκλησίας «Αχιλλιου Πολις»
https://www.youtube.com/watch?v=jFhkZl09klQ

https://youtu.be/jFhkZl09klQ

Η ενέργειά του αυτή ως φαίνεται  ενθαρρύνθηκε και από την εύνοιά του αυτή να μιλά εντός του αγίου Αχιλλίου
Ο κος Πετρουλάκης είναι ψευτοκουλτουργιάρης και έχει άποψη επι παντός επιστητού. Σκοτώθηκε το παιδί του με μοτοσυκλέτα και του έκανε πολιτική κηδεία….

Διαβασε ενα βιβλίο: «Ο ανεπιθύμητος νεκρός» και εκανε τις δικές του σκεψεις

• …Τις περιπέτειες του νεκρού, πλέον, Νίκου Καζαντζάκη. Είναι η εποχή που ήδη μεσουρανεί στην Ελλάδα στο σκοτεινό άστρο τού Αυγουστίνου Καντιώτη, μητροπολίτη Φλώρινας, ενός ρασοφόρου που μόνο την Αγάπη δεν διακήρυττε.
• Στους παλαιότερους είναι γνωστός ο Καντιώτης για τις μεσαιωνικές αντιλήψεις του, την ανελευθερία και την οπισθοδρόμηση που εξέφραζε. Η επιρροή του σε παραεκκλησιαστικούς κύκλους ήταν μεγάλη και τα αντιδημοκρατικά του αισθήματα κραυγαλέα. Ο Καντιώτης είναι αυτός που ηγείται τής πολεμικής εναντίον τού Καζαντζάκη, τον χαρακτηρίζει αντίχριστο και προσπαθεί τόσο να τον αφορίσει η Ιερά Σύνοδος, όσο και να μην δεχτεί η επίσημη Εκκλησία να γίνει θρησκευτική ταφή του. Το πρώτο δεν το πέτυχε. Το δεύτερο, όμως, το πέτυχε. Έτσι στην Αθήνα, όπου μεταφέρεται η σορός του, δεν τον δέχεται κανένας ναός, παρά το ότι ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής αποφασίζει πως η κηδεία του θα γίνει δημοσία δαπάνη. Αλλά, η ισχύς του Καραμανλή δεν φτάνει μέχρι την Ιερά Σύνοδο, όπου αποφασίζει ο αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος, υποκύπτοντας στις επιθυμίες τού Καντιώτη.

Με τους δυο αυτούς άξονες ο Γιώργος Πράτανος στήνει ένα μυθιστόρημα – ημερολόγιο. Στόχος του η περιγραφή της ρέουσας ατμόσφαιρας των ημερών (26 Οκτωβρίου – 6 Νοεμβρίου), με σύντομες αναφορές σε στοιχεία που βοηθούν τον αναγνώστη (τον αμύητο) στην κατανόηση του διαμετρήματος του Καζαντζάκη και το πώς αντιμετωπίστηκε από την εποχή του.

Ολοκληρο το αρθρο τοῦ Πετρουλάκη: https://www.larissanet.gr/2019/08/09/giorgos-pratanos-o-anepithymitos-nekros/

Η ΚΗΔΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» Νοέμβριος 1957 αριθ. φύλλου 199. Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Διαβᾶστε τις φρικτες βλασφημιες του Καζαντζακη ἐδῶ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=52351

ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ

Ο Ελπιδοφορος που έγινε ξεφτέρη κοντά στον πατριάρχη Βαρθολομαῖο τον ‘ανέβασαν στον αρχιεπισκοπικό θρόνο τῆς Ἀμερικῆς! Χαρά στο πράμα!!! Και ἄλλοι μασόνοι ἀνέβηκαν σ᾽ αὐτὸ τὸ θρόνο και πέθαναν. Τώρα προγεύονται τους φρικτους καρπούς της προδοσίας. Πόσα χρόνια θα ζήση και αὐτὸς ὁ ταλαίπωρος, υπηρετώντας τὶς σκοτεινες δυνάμεις και εμπαίζοντας Θεό και ὰνθρώπους; 

(Δεῖτε και ακοῦστε τον ὰθεόφοβο τι έλεγε σε ουνίτικο ναο. Το βίντεο ειναι ὰπό ιταλική ιστοσελίδα)

https://www.youtube.com/watch?v=6mgM2N8Ih_U

ΤΩΡΑ ΣΑΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Εξηγεῖ την λέξη αιρετικός, σε ὸρθόδοξο ναό τῆς Ὰμερικῆς, ἐρμηνεύοντας τον Ὰπόστολο· «Αἱρετικὸν ἄνθρωπο μετὰ μίαν καὶ δευτέρα νουθεσία παραιτοῦ» (Τίτ. γ΄9-11). Μπερδεύει τα λόγια του. Και τί λέει; Ὰκοῦστέ τον:

«Ποιὸς εἶναι αἰρετικὸς ἄνθρωπος αὐτός; Εἶναι τὸ ποῦ λέμε ἄλλες ἐκκλησίες;» ὅσοι δὲν εἶναι αἰρετικοὶ ποὺ λέει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος; Ὄχι. Αἰρετικὸς εἶναι καυγατζῆς. Αὐτὸς ποὺ κάνει διχασμούς. Αὐτὸς ποὺ φέρνει διχόνοιες. Αὐτὸς ποὺ φέρνει μίση».

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΑ ΕΠΗ. Β΄

ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ! «Γυμνή τη κεφαλή» η διαστρέβλωση του Ευαγγελίου από τον Αμερικής Ελπιδοφόρο (βλέπε: Ελπιδοφόρου ΑρχιερατικάΈπη Α΄)
Τὰ παρακάτω (ἀπομαγνητοφωνημένα ἀπὸ τὸ youtu τὰ εἶπε ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος στὸ κήρυγμα του στὸν καθεδρικὸ ναὸ Ἁγίου Δημητρίου στὴν Ἀστόρια Νέας Ὑόρκης στὶς 14 Ἰουλίου 2019 τὴν Κυριακὴ τῶν Πατέρων τῆς 4ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. «Απολαύστε θεολογικό λόγο …»:

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1852

Κυριακὴ Η΄ (Η΄ Ματθ.) (Α΄ Κορ. 1,10-17)
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Διχονοια

Ἀδελφοί, «παρακαλῶ διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα» (Α΄ Κορ. 1,10)

Λένε, ἀγαπητοί μου, μερικοὶ στὴν ἐπο­χή μας, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε. Ἀλλὰ τὸ Εὐαγγέλιο εἶ­νε ἡ ἀλήθεια κ᾽ ἡ ἀλήθεια δὲν παλιώ­νει. Εἶνε τὸ φῶς· «Ἐκ νυκτὸς ὀρ­θρίζει τὸ πνεῦ­μά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, ὅτι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἠσ. 26,9). Τὸ εἶπε ὁ Χριστός· «Ὁ οὐρα­νὸς καὶ ἡ γῆ παρε­λεύσον­ται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Τὴν ἀλήθεια αὐτή, ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶνε αἰ­ώνιος, τὴ βλέπουμε καὶ στὴ σημε­ρι­­νὴ περικο­πὴ τοῦ ἀποστόλου. Προσέξατε τί λέει;
Ἀπὸ τότε ποὺ γράφτηκαν αὐ­τὰ πέρασαν τόσοι αἰῶνες, ἀλλὰ εἶνε σὰν νὰ φωτογραφίζῃ τὴν ἐποχή μας, τὰ ἤθη – τὴ δική μας κατάστασι. Εἶνε δέκα στί­χοι ἀπὸ τὴν Πρώτη πρὸς Κορινθί­ους ἐπιστολή. Ὅταν πᾶτε στὸ σπίτι, ἀνοῖξτε καὶ δια­βάστε –σᾶς τὸ δίνω σὰν κανόνα– ὄχι μόνο τοὺς δέκα στίχους ἀλλὰ ὁλόκληρη τὴν Ἐ­πιστολή, νὰ δῆτε ἐκεῖ τί διαμάντια ἔχει ὁ λό­γος τοῦ Θεοῦ, τί μεγάλες ἀλήθειες ἀναγ­καῖες ὄχι μόνο τότε ἀλλὰ καὶ σήμερα καὶ αὔ­ριο καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.
Γράφει λοιπὸν ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τοὺς Κορινθίους. Τί ἦταν ἡ Κόρινθος; Τώρα εἶ­νε μία ἐπαρχιακὴ πόλις· τότε ἦταν κέντρο, μία ἀπ᾽ τὶς μεγαλύ­τερες πόλεις τοῦ ἀρχαίου κόσμου. Ἐκεῖ ἀγάλματα, μνημεῖα, ναοί, ἀγορά, πλοῦτος. Ἀλλ᾽ ὅπου πλοῦ­­τος, ἐκεῖ καὶ διαφθορά. Οἱ Κο­ρίνθιοι εἶχαν διάφορες κακίες. Ἀπ᾽ ὅλα τὰ ἐ­­λαττώματα ποὺ εἶχαν θὰ σταθῶ σὲ ἕνα.
Λὲς καὶ εἶνε ἐλάττωμα ἑλ­ληνικό. Χρόνια – αἰ­ῶνες μᾶς βασανίζει. Ἂν γινόταν νὰ τὸ ξερ­ριζώσουμε, θὰ ἤ­μασταν τὸ εὐτυχέστερο ἔθνος. Τὸ εἶχαν κ᾽ οἱ Κορίνθιοι, καὶ κινδύνευε νὰ τοὺς διαλύσῃ. Εἶνε ἡ διχόνοια. Ὁ διάβολος ἔρ­ριξε στὶς καρδιές τους τὸ σπέρ­μα τῆς διχονοίας. Καὶ οἱ Κορίνθιοι –ἄσε τοὺς εἰδωλολάτρες, ἐν­νοῶ οἱ λίγοι Χριστι­ανοὶ τῆς Κορίνθου– κόλλησαν ἀπ᾽ αὐτὴ τὴν ψώρα κ᾽ ἦταν κι αὐτοὶ χωρισμένοι.

* * *

Χωρισμένοι οἱ Χριστιανοί; Πάει ποτὲ στὸ μυαλό; Εἶνε κάτι τὸ ὀξύμωρο, μιὰ ἀντινομία. Χωρισμένοι αὐτοὶ ποὺ πιστεύ­ουν στὸ Χριστό, ποὺ ἔ­χουν ἔμβλημα τὸ «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34· 15,12,17), ποὺ ἀ­κοῦνε στὴν ἐκκλησία «Ἀγαπήσω­­μεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν» (θ. Λειτ.); αὐτοὶ ποὺ βγῆκαν ὅλοι ἀπὸ μιὰ κολυμβή­θρα, ποὺ κοινωνοῦν ἀπὸ τὸ ἴ­διο δισκοπότηρο, ποὺ περιμένουν μία αἰώνια πατρίδα; Αὐτοί, ποὺ θά ᾽πρεπε νά ᾽νε ἑνωμέ­νοι, εἶνε λοιπὸν χωρισμένοι; Μάλιστα. Οἱ Χρι­στιανοὶ ἐκεῖνοι διαιρέθηκαν. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2214

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)
11 Αὐγούστου 2019
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου

Ιατρος, Διδασκαλος, Τροφευς

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τ᾽ ἀκοῦμε ἀπὸ τὰ παιδικά μας χρόνια· μᾶς τὸ δίδαξαν οἱ διδάσκαλοι καὶ οἱ γονεῖς μας. Ἀλλὰ πῶς εἶνε ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου; αὐτὸ δὲν μᾶς τὸ ἀνέλυσαν. Αὐτὸ λοι­πὸν ἔρ­χεται νὰ μᾶς ἐξηγήσῃ σήμερα τὸ ἱερὸ εὐ­αγγέλιο. Μᾶς παρουσιάζει δηλαδὴ τὸν Χριστὸ ὡς Ἰατρό, ὡς Διδάσκαλο, καὶ ὡς Τροφέα.
Ἂς δοῦμε τὰ τρία αὐτὰ πιὸ ἀναλυτικά.

* * *

1. Ὁ Χριστὸς εἶνε Ἰατρός. «Εἶδε», λέει,« πο­λὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾽ αὐτοῖς καὶ ἐ­­θεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν» (Ματθ. 14,14). Εἶχε πάει σὲ μέρος ἐρημικό, νὰ βρῇ ἡσυχία γιὰ προσευχή. Ἀλλὰ ὁ κόσμος δὲν τὸν ἀφήνει ἥ­συχο. Μόλις ἔμαθαν ποῦ βρίσκε­ται, ἔτρεξαν ἐκεῖ καὶ σὲ λίγο μαζεύτηκαν στὴν ἔρημο χιλιά­δες. Ἐκεῖνος τοὺς εἶδε καὶ τοὺς λυπήθηκε· ἔ­μοιαζαν σὰν κοπάδι χωρὶς τσοπάνη.
Εἶχαν μαζί τους καὶ πολλοὺς ἀρρώστους ποὺ ἔ­πασχαν ἀπὸ διάφορες ἀσθένειες· μανά­δες κρατοῦσαν στὴν ἀγκαλιὰ παιδάκια καχεκτικά, μερικὰ κ᾽ ἑτοιμοθάνατα· νέοι ποὺ δὲν μποροῦ­σαν νὰ χαροῦν τὴν ὑγειά τους, γιατὶ τοὺς βασάνιζαν συνέπειες κάποιας ἀσωτίας· γέροι, ποὺ ἡ προχωρημένη ἡλικία τους εἶχε φέρει καὶ τὴ φυσικὴ φθορὰ τοῦ σαρκίου· γυναῖ­κες, ποὺ ὁ ὀργανισμός του ἀδυνάτιζε ἀπὸ ἀ­σθένεια τοῦ φύλου· ἀλλὰ καὶ ἄντρες, ποὺ κάποια ἀναπηρία ἢ σκληρὴ ἐργασία τοὺς εἶχε παροπλίσει προώρως. Ὅλοι αὐ­τοὶ οἱ ἀσθενεῖς ἦταν ἐκεῖ. Τοὺς εἶδε ὁ Χριστὸς καὶ τοὺς πόνεσε. Πόσο ὑπέφεραν οἱ καημένοι! τί φάρμακα θὰ εἶχαν πάρει, σὲ πόσους γιατροὺς θὰ εἶχαν πάει, πόσες νύχτες θὰ πέρασαν ἄυπνοι! Ὁ πυρετός, ὁ πόνος, ἡ ζάλη, ἡ στέρησι, ἡ ἐξάν­τλησι, τοὺς ἔλειωνε ὅ­πως τὸ κερὶ ἡ φωτιά.
Ἀλλὰ τώρα ἔφθασε ἡ ὥρα τοῦ λυτρωμοῦ τους! Ὁ Χριστός, χωρὶς συν­ταγές, χωρὶς φάρ­μακα, χωρὶς κλινικές, χωρὶς ἐγχειρήσεις, μόνο μὲ ἕνα του λόγο, τοὺς θεράπευσε ὅλους, τοὺς ἔ­κανε ὅλους καλά. Ἀποδείχθηκε ὅτι εἶ­νε ὁ Ἰατρὸς κάθε ἀσθενείας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΔ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1359

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)
Tου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Ο Θεος φροντιζει για μας

«Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν» (Ματθ. 14,20)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Εἶνε ἕνα βιβλίο· εἶνε τὸ ὡραιότερο βιβλίο ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο. Ἐὰν ὅλοι μας, μικροὶ καὶ μεγά­λοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ἐγγράμματοι καὶ ἀ­γράμματοι, ἐπιστήμονες καὶ ἐργάτες, ὅλοι ἐν γένει, ἐφαρμόζαμε ὅσα λέει τὸ Εὐαγγέλιο, αὐτὴ ἡ γῆ θὰ ἦταν παράδεισος· ἐνῷ τώρα, ποὺ παραβαίνουμε ὅλοι τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυ­ρίου, ἡ γῆ, ὁ πλανήτης αὐτός, κινδυνεύει νὰ γίνῃ κόλασις.

* * *

Τί λέει τὸ εὐαγγέλιο σήμερα; Διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα, τὰ μεγάλα καὶ ἀναρίθμητα θαύματα, ποὺ ἔ­κανε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο αὐτόν. Μετρᾷς τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ; μετρᾷς τὰ φύλλα τῶν δέντρων; μετρᾷς τὶς στα­γόνες τῶν ὠκεανῶν; Ἄλλο τόσο μπορεῖς νὰ μετρήσῃς τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συν­τελείας τῶν αἰώνων ὁ Κύ­ριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός.
Ποιό τὸ θαῦμα; Read more »

Ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ

Αποσπασμα ομιλίας τοῦ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Φλωρινα 9 – 8 – 1989

—————

———-

 Ραγισαν καρδιες

στην κηδεια του 19χρονου που καταπλακωθηκε απο μπασκετα στη Χiο

Η κηδεία του 19χρονου όπου έχασε τη ζωή του από μπασκέτα στη Χίο έγινε το μεσημέρι στο Μαρούσι με τον πόνο όλων να είναι ανείπωτος. Τον αποχαιρέτησε πλήθος κόσμου ενώ τραγικές φιγούρες ήταν οι γονείς του και οι συγγενείς του. Ο πόνος ήταν ζωγραφισμένος στα πρόσωπά τους για τον άδικο χαμό του.

Πολλοί συνομήλικοί του με δάκρυα στα μάτια άφηναν λουλούδια μην μπορώντας να πιστέψουν αυτό που έχει συμβεί. Που δεν θα δουν ξανά τον 19χρονο το νήμα της ζωής του οποίου κόπηκε με αυτό τον τραγικό τρόπο.
Συγκλόνισε ο παππούς του Σταύρου: «Ήσουν ένας άγγελος στη Γη»

• Στους επικήδειους ράγισαν καρδιές με τον παππού του Σταύρου που είναι και θεολόγος να συγκλονίζει με τα λόγια του. «Αισθάνομαι την ανάγκη να σου πω μερικά λόγια που θα σε συνοδέψουν στο μακρινό σου ταξίδι. Είμαι βέβαιος ότι θα έχεις μία εξέχουσα θέση στην αγκαλιά του Κυρίου. Ήσουν σε όλα έτοιμος. Νηστεία, προσευχή, Θεία Κοινωνία. Αρχές που διδάχτηκες απ’ την οικογένεια, τα κατηχητικά σχόλια που φοιτούσες και την εκκλησία. Έκανες όσα έπρεπε για να τοποθετηθείς στο κέντρο του παραδείσου. Ξέρεις πολύ καλά ότι ο παράδεισος αρχίζει από τη Γη. Εγώ Σταύρο μου δεν θα σου μιλήσω ούτε σαν θεολόγος. Θα σου πω λόγια καρδιάς. Η σχέση μας ήταν άψογη. Οι μαραθώνιες ολονυχτίες συζητήσεις που είχαμε ήταν πολύ εποικοδομητικές. Συζητώντας με σένα και τα αδέρφια σου διαπίστωσα ότι είχες μια βαθιά σκέψη επί των θρησκευτικών θεμάτων. Διαπίστωσα ότι είσαι ένας ταλαντούχος και ώριμος νεαρός με στόχους. Όμως έφυγες πολύ γρήγορα από τη ζωή. Στο σύντομο δρόμο σου έδειξες πραγματικά τι αξίζεις. Είχες βάλει στόχους και τους πετυχαίνεις. Ήσουν ωραίος παίκτης του μπάσκετ όπως σου έλεγα χαριτολογώντας. Ησουν μια αγνή ψύχη. Δεν κακολογούσες κανέναν, ήσουν ένας άγγελος στη Γη. Γιατί ξέρεις Σταύρο υπάρχουν και άγγελοι στη Γη δεν είναι μόνο στον ουρανό. Εμείς χάσαμε το δικό μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει. Καλό παράδεισο».

Read more »

ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

ΑΝ ΕΡΧΟΤΑΝ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΡΑΒΔΙ ΤΟΥ, ΘΑ ΤΟΝ ΕΔΙΩΧΝΑΝ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ…
ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ…

___________

(www.augoustinos-kantiotis.gr: Οι αποτειχισθέντες λειτουργοῦν με αντιμήνσιο προγενεστέρων επισκόπων & όχι τῶν συγχρόνων οικουμενιστῶν)

2. Με τι αντιμηνσιο λειτουργουν

οσοι διεκοψαν τη μνημονευση του Μητροπολiτη τους;

Του Βασίλειου Π. Κερμενιώτη

Η «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» που έγινε το 2016 στην Κρήτη πλήγωσε και δίχασε το Σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σ’ αυτήν τέσσερα μεγάλα πατριαρχεία, στα οποία ζει το 70% των Ορθοδόξων, παγκοσμίως! Ως εκ τούτου, η «Σύνοδος» αυτή δεν δικαιούται να αξιώνει για τον εαυτό της Πανορθόδοξο κύρος. Εκτός αυτού, δύο πατριαρχεία ―της Γεωργίας και της Βουλγαρίας― κατήγγειλαν ευθέως ότι το πνεύμα της «Συνόδου» ήταν αντίθετο με την Ορθόδοξη εκκλησιολογία!¹ Οι κακόδοξες αποφάσεις που πήρε οδήγησαν πολλούς κληρικούς ―στην Ελλάδα, και κυρίως στο εξωτερικό―, στην απόφαση να διακόψουν την μνημόνευση των μητροπολιτών τους, εδραζόμενοι στους Ιερούς Κανόνες² (15^ο της Πρωτοδευτέρας Συνόδου και 31^ο Αποστολικό). Από αυτήν την νέα ιδιότυπη κατάσταση ανέκυψαν διάφορα πρακτικά προβλήματα, ερωτήματα και δυσκολίες. Ένα από αυτά θα εξετάσουμε σήμερα.
Το ιερό αντιμήνσιο είναι το καθαγιασμένο εκείνο ύφασμα που τοποθετείται επάνω στην Αγία Τράπεζα. Είναι εικονογραφημένο και αναπαριστά τον Επιτάφιο Θρήνο, δηλαδή τη σκηνή λίγο πριν τον ενταφιασμό του Χριστού. Φέρει επάνω του την υπογραφή και τη σφραγίδα του επισκόπου της κάθε μητρόπολης και χρησιμοποιείται σε κάθε Θεία Λειτουργία. Εύλογα, λοιπόν, κάποιοι ιερείς αναρωτιούνται: «Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν σήμερα κληρικοί πού διέκοψαν τη μνημόνευση του Μητροπολίτη τους; Με ποιο αντιμήνσιο λειτουργούν;»

Σε έκτακτες ανάγκες, το ιερό αντιμήνσιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντικαθιστώντας την Αγία Τράπεζα, «είτε όταν υπάρχει παντελής έλλειψη του σταθερού θυσιαστηρίου ―για παράδειγμα σε υπαίθρια Θεία Λειτουργία―, είτε όταν εκείνο δεν έχει ακόμα καθαγιασθεί».³ Σύμφωνα με τον Καθηγητή Πανεπιστημίου Ευάγγελο Θεοδώρου, η εμφάνιση των αντιμηνσίων ανάγεται στην περίοδο της Εικονομαχίας.⁴ Οι Ορθόδοξοι, για να αποφύγουν να συλλειτουργήσουν με τους αιρετικούς Εικονομάχους, που ενίοτε καταλάμβαναν τους Ναούς, τελούσαν τη Θεία Ευχαριστία κατ’ ιδίαν, στα σπίτια τους, χρησιμοποιώντας αντιμήνσια αντί της Αγίας Τραπέζης. Read more »

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 52

Πως θα γινουμε ζωντανοι Χριστιανοι

Λοιπὸν πρέπει νὰ προετοιμάσουμε τὸν ἑαυτό μας. Ἀλλὰ φαίνεται ὅτι εἶνε καὶ ἐκ Θεοῦ γεγραμμένα αὐτὰ νὰ συμβοῦν, διότι πέσαμε σὲ μιὰ ἀδράνεια ὅλοι μας. Περάσαμε σὲ μιὰ κατάστασι χλιαρότητος, εἴμεθα χλιαροὶ Χριστιανοί, δὲν εἴμεθα θερμοὶ καὶ ζωντανοὶ Χριστιανοί. Λέμε λέμε λέμε, ἀλλὰ δὲν ἔχομεν ἔργα, δὲν ἔχομεν ἀρετάς, ὁποίας εἶχαν οἱ ἅγιοι. Ὀρθῶς ἐλέχθη, ὅτι ὁ χριστιανισμὸς εἶνε δένδρο τὸ ὁποῖο ἐφύτευσε ὁ Θεός, ἐφύτευσε ἡ ἁγία Tριάδα· καὶ πᾶν δένδρον τὸ ὁποῖο φυτεύει ὁ Θεὸς δὲν ξερριζώνεται. Θὰ προσπαθήση βέβαια ἡ ἀθεΐα νὰ τὸ ξερριζώσῃ τὸ δένδρο αὐτό, θὰ καταβάλῃ μεγάλη προσπάθεια, ἀλλὰ παρ’ ὅλας τὰς προσπαθείας των δὲν θὰ ξερριζωθῇ τὸ δένδρο αὐτό. Ἐμεῖς βέβαια οἱ Χριστιανοί, ποὺ ἀνήκομεν στὸ δένδρο αὐτό, παρουσιάζουμε μία ξηρότητα, ἔχομε πολλὰ ξηράδια· καὶ ἔχομεν ἀνάγκη κλαδέματος, πρέπει νὰ τὸ ὑποστοῦμε. Ὅπως εἶπα καὶ ἄλλοτε, σήμερα τὸ δένδρο τῆς χριστιανοσύνης παρουσιάζεται μαραμένο, καὶ ἔχει ἀνάγκη ζωογονήσεως. Tὸ δένδρο τὸ φυσικό, γιὰ νὰ ζωογονηθῇ, ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πότισμα καὶ κλάδεμα. Tὸ δένδρο τῆς χριστιανοσύνης, γιὰ νὰ ζωντανέψῃ, νὰ βγάλῃ ἀνθοὺς καρποὺς καὶ φύλλα, ἔχει ἀνάγκη δύο πραγμάτων· ἀπὸ τὰ δάκρυα τῶν μετανοούντων, ὅλων τῶν μετανοούντων, καὶ ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν μαρτύρων.

Δάκρυα μετανοούντων καὶ αἵματα μαρτύρων

Ἐὰν λοιπὸν δὲν εἶνε θέλημά του νὰ μᾶς ζητήσῃ ὁ Θεὸς τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων, πάντως καὶ τὸ δάκρυ αἷμα εἶνε. Ἐφ’ ὅσον εἴμεθα στὸ δένδρον αὐτό, τοὐλάχιστον νὰ εἴμεθα διατεθειμένοι νὰ ἔχωμε τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας. Τότε θὰ ξαναζωντανέψῃ τὸ δένδρο αὐτό, τότε καὶ αὐτὴ ἡ ἀδελφότης θὰ ζωντανέψῃ. Read more »

Ἀπό βιβλίο «ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, σελ. 168

ΠΕΡΙ ΜΙΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ

Προ ετών εις δικαστήριον των Αθηνών εδικάζετο μία υπόθεσις. Εις το εδώλιον του κατηγορουμένου εκάθητο νέος, ηλικίας 25 ετών. Είχε μηνυθή διʼ απαγωγήν νεάνιδος. Κατεδικάσθη εις δύο ετών φυλάκισιν. Ο κατηγορούμενος, όταν ήκουσε την καταδίκην του, εγένετο έξω φρενών. Εκ του στόματος του εξήλθε βόρβορος˙ εξήλθον ύβρεις φοβεραί, ακατανόμαστοι κατά των δικαστών. Αι εφημερίδες με αποσιωπητικά εσημείωσαν τας αισχράς ύβρεις. Δεν ήθελον, βλέπετε, να μολύνουν τον χάρτην, τον οποίον εν τούτοις δεν παύουν να μολύνουν με άλλας λέξεις και φράσεις, που υπονοούν αισχρότερα των όσων εξεστόμισεν εν των δικαστηρίω ο νέος. Αλλʼ ας είνε. Το θέμα δεν είνε αυτό. Είνε άλλο.
Ο νέος, είπομεν, ύβρισε χυδαιότατα τους δικαστάς του. Είνε και το γεγονός αυτό χαρακτηριστικόν της διαφθοράς της συγχρόνου νεότητος. Δεικνύει την τάσιν των νέων να μη σέβωνται τίποτε, αλλά και εις τους πλέον ιερούς τόπους να συμπεριφέρωνται ως να ευρίσκωνται εις αχυρώνα τετραπόδων, εις τα περιβόητα, ηθέλομεν να είπωμεν, κέντρα συγχρόνου διασκεδάσεως, εις τα οποία άφρων και ακόλαστος νεότης, υπό τους ήχους μπουζουκίων, θραύει πιάτα και οργιάζει…

* * *

Ύβρισε χυδαίως τους δικαστάς του ο νέος, γέννημα και θρέμμα μιας Ελλάδος, εις την οποίαν προ Χριστού ο φιλόσοφος των Αθηνών, καταδικασθείς αδίκως εις την εσχάτην των ποινών, δεν εξέφερεν υβριστικούς λόγους κατά των δικαστών, αλλά πίνων το κώνειον και αποθνήσκων εξηκολούθει να διδάσκη περί του σεβασμού προς τους νόμους.
Το Δικαστήριον, ως ήτο επόμενον, δεν ήτο δυνατόν να αντιπαρέλθη αδιάφορον την ύβριν. Ο νέος εκάθησεν εκ νέου εις το εδώλιον. Του απηγγέλθη κατηγορία επί εξυβρίσει των δικαστών. Μάρτυρες κατηγορίας οι χωροφύλακες φρουροί της αιθούσης. Ο Εισαγγελεύς υπήρξε δριμύτατος εις την αγόρευσιν του. « Η περίπτωσις αυτή – είπεν – είνε μοναδική εις τα Ελληνικά δικαστηριακά χρονικά». Εζήτησε την καταδίκην του. Το Δικαστήριον κατεδίκασε τον υβριστήν της Δικαιοσύνης εις δύο ετών φυλάκισιν. Read more »

Αγιομαχος οικουμενιστης προσβαλλει

την μνημη του Προφητη Ηλια. Ποιοι ευθυνονται για το αγιομαχικο κλιμα

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης

Ἀντιοικουμενιστὴς ὁ προφήτης Ἠλίας.
Γιὰ δύο βασικῶς λόγους ὅσοι ἀκολουθοῦν τὸν Οἰκουμενισμό – Συγκρητι­σμὸ τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου δὲν τὰ πᾶνε καλὰ μὲ τὸν ἔνδοξο καὶ πυρφόρο προφήτη Ἠλία. Ἐν πρώτοις, διότι καταπολέμησε ἀποφασιστικὰ καὶ ἔμπρακτα, περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους προφῆτες, τὸν θρησκευτικὸ Συγκρητισμό – Οἰκουμενισμὸ τῆς ἐποχῆς του, ὑποστὰς γι᾽ αὐτὸ διωγμοὺς καὶ ταλαιπωρίες, «ἐν ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς»[1] ἀπὸ τὸν βασιλιᾶ τοῦ Ἰσραὴλ Ἀχαὰβ καὶ τὴν εἰδωλολάτρισσα σύζυγό του Ἰεζάβελ, ἡ ὁποία ἐπέβαλε στοὺς Ἰσραηλίτες τὴν προσκύνηση τοῦ εἰδωλολατρικοῦ θεοῦ Βάαλ, ἀντίστοιχου πρὸς τὸν ἑλληνικὸ θεὸ Δία. Ὁ δεύτερος λόγος τῆς ἐχθρότητος τῶν Οἰκουμενιστῶν πρὸς τὸν ἀντιοικουμενιστὴ προφήτη εἶναι ὁ πύρινος ζῆλος του γιὰ τὴν Πίστη πρὸς τὸν ἀληθινὸ Θεό, ὁ ὁποῖος ζῆλος τοῦ ἐχάρισε τὸν ἐπίζηλο τίτλο τοῦ ζηλωτῆ, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου, τὸν ὁποῖο ἐπαινεῖ ὁ ὑμνογράφος γιὰ τὸ ὅτι μιμήθηκε τὸν ζηλωτὴ Ἠλία· «Τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμού­μενος». Μὲ τοὺς ζηλωτὲς δὲν τὰ πᾶνε καλὰ οἱ Συγκρητιστές – Οἰκουμενι­στές, διότι τοὺς εἶναι ἐμπόδιο στὸ κατεδαφιστικὸ καταστροφικό τους ἔργο, στὴν ἀποστασία ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια, ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία. Γι᾽ αὐτὸ καί, ὅταν μποροῦν καὶ βροῦν εὐνοϊκὸ καιρὸ γι᾽ αὐτοὺς καὶ κλῖμα, προσπαθοῦν νὰ τοὺς δυσφημήσουν, νὰ συκοφαντήσουν κάποιες πράξεις τους, νὰ μειώσουν τὴν διαχρονικὴ τιμὴ καὶ δόξα τους μὲ τὴν ἐλπίδα σιγά-σιγά νὰ παρασύρουν κάποιους ἀμύητους, ἀφελεῖς καί ἀπληροφόρητους ἤ καί ἐπιπόλαιους καὶ ἀβαθεῖς, στὴν προφητοκτόνο καὶ ἁγιοκτόνο γραμμή τους.
2. Στὴν αὐλὴ τῆς Συνόδου καὶ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς εἰσέβαλαν πατρομάχοι καὶ ἁγιομάχοι….
Την συνέχεια: https://aktines.blogspot.com/2019/07/blog-post_482.html#more

ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ!

Καταργουν την βλασφημια των Θειων ως ποινικο αδικημα και οδηγουν στα δικαστηρια επισκοπους που ενημερωνουν τον λαο για τις φοβερες συνεπειες της διαστροφης και του σοδομιτισμου!!!

OΛΑ ΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΟΡΦΟΥ!
Σφοδρή επίθεση κατά του Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου εξαπέλυσε χθες ο Μητροπολίτης Σικάγο Ναθαναήλ

• https://www.pentapostagma.gr/2019/08/%cfc%cf%81.html

Απάντηση στην εγκύκλιο του Μητροπολίτη Σικάγου Ναθαναήλ σχετικά με την τοποθέτηση του Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου

• http://trelogiannis.blogspot.com/2019/08/blog-post_865.html?m=1

Οριστηκαν οι ανακριτες για τον μητροπολιτη Μορφου. Κατηγορειται για ρατσιστικα αδικηματα!!!

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, αποκαλύπτει τι είχε πει ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος για το πώς δημιουργούνται Ομοφυλόφιλοι! Η εξήγηση συγκλονίζει!

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΗ

Προγεννητικη αγωγη. pdf

Read more »

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ’΄Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ;

Τού Συνεργάτου μας Κ.Θ.

Πολλοί λέγουν ότι ό Χριστιανισμός είναι μία έκ των θρησκειών. Άλλοι ότι είναι ή καλυτέρα έν των θρησκειών, και άλλοι ότι είναι ή μόνη θρησκεία. Τίποτε έξ όλων αυτών δεν αληθεύει. Ό Χριστιανισμός δεν είναι απλώς θρησκεία, είναι θρησκεία μόνον είς μίαν πτυχήν του.
Είς την Γραφήν ουδέποτε ό Χριστιανισμός ονομάζεται θρησκεία, παρ’ όλον ότι και αυτός αναφέρεται πλειστάκις με ποικίλα άλλα ονόματα, και ή λέξις «θρησκεία» χρησιμοποιείται κατ’ επανάληψιν με διάφορον έννοιαν. Αλλά τί εσήμενεν είς τούς χρόνους των αποστόλων ή λέξις αυτή; Τόσον κατά την κλασσικήν αρχαιότητα όσον και κατά την ελληνιστικήν εποχήν, είς την οποίαν έζησαν ό Κύριος και οί απόστολοι, «θρησκεία» ελέγετο ή ιεροπραξία. Διά τούτο, και όταν ακόμη επρόκειτο περί μιάς θρησκείας, εχρησιμοποιείτο ό πληθυντικός «θρησκείαι», δηλαδή σειρά ιεροπραξιών ενός θρησκεύματος.
Ή Καινή Διαθήκη ονομάζει θρησκείαν την ιουδαϊκήν θρησκείαν με τον μωσαϊκόν νόμον (Πραξ.26,5) και την ανορθόδοξον λατρείαν των αγγέλων από μερικούς αιρετικούς (Κολος.2,18). Όμιλεί δε άπαξ και περί θρησκείας εντός τού Χριστιανισμού, αλλά δεν εννοεί ακριβώς τον Χριστιανισμόν.
Συγκεκριμένως ό Ίάκωβος λέγει, ότι «Θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τώ Θεώ και πατρί αύτη εστίν, επισκέπτεσθαι ορφανούς και χήρας έν τη θλίψει αυτών, άσπιλον εαυτόν τηρείν από τού κόσμου» (Ίακ.1,27). Λέγει δηλαδή θρησκείαν εδώ ό Ίάκωβος την λατρείαν, την οποίαν μάλιστα εννοεί κατά τρόπον εντελώς λογικόν και πνευματικόν, διότι την καθορίζει ώς ελεημοσύνην και αγνότητα. Τά δύο αυτά βεβαίως δεν είναι ούτε το άπαν τού Χριστιανισμού ούτε και το ήμισυ.
Όλα τά θρησκεύματα και ή πρό Χριστού αληθινή θρησκεία των Έβραίων λέγονται θρησκείαι πλήν τού Χριστιανισμού. Και τούτο, διότι τών μέν άλλων θρησκειών ή όλη ουσία ήτο ή λατρεία. Τά μέλη αυτών ηδύναντο να είναι αισχροί, άδικοι, φονείς, και να θρησκεύουν, χωρίς να τούς ελέγχη ή θρησκεία των. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2213

Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Τρίτη 6 Αὐγούστου 2019
Toυ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ν᾽ αξιωθουμε της δοξης Του!

«Θαβὼρ καὶ Ἑρμὼν ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται» (Ψαλμ. 88,13)
Δεσποτικὴ ἑορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου· ἑορτάζει ὁ δεσπότης Χριστός. Ἑορτάζου­με τὴ Μεταμόρφωσί του. Ποιό εἶνε τὸ ἱ­στο­ρι­κὸ τῆς ἑορτῆς αὐτῆς; Εἶνε ἕνα γεγονὸς ποὺ συν­έβη πρὸ τῆς σταυρώσεως.
Λίγες μέρες ἐνωρίτερα ὁ Κύριος ἄρχισε ν᾽ ἀναγγέλλῃ στοὺς μαθητάς του, ὅτι θ᾽ ἀνεβῇ στὰ Ἰερο­σό­λυμα, καὶ ἐκεῖ πρόκειται νὰ πάθῃ πολλὰ ἀ­πὸ τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς· θὰ τὸν συλ­λάβουν, θὰ τὸν θανατώσουν, καὶ τὴν τρί­τη ἡ­μέρα θ᾽ ἀναστηθῇ (βλ. Ματθ. 16,21). Μόλις τ᾽ ἄ­κουσαν οἱ μαθηταὶ ἀνατρίχιασαν. Ὥστε θὰ χάσουν τὸν Διδάσκαλό τους, ποὺ τὸν εἶχαν ἀ­κολουθήσει κάνοντας θυσία, καὶ θὰ θανατωθῇ λὲς καὶ εἶ­νε κάποιος κακοῦργος; Ἀντέδρασαν, ὁ Πέτρος μάλιστα πιὸ ζωηρά· Δὲν σ᾽ ἀφήνουμε, Κύριε, νὰ πᾷς στὰ Ἰεροσόλυμα, ὄχι! Καὶ τότε ὁ Χριστὸς ἀπήντησε χαρακτηρίζοντας τὸν Πέ­τρο αὐστηρά· «Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάν­δα­λόν μου εἶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλ­­λὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων» (ἔ.ἀ. 16,23). Αὐτὸ ποὺ θεωρεῖς ἐσὺ κακὸ γιὰ μένα, αὐτὸ θὰ γίνῃ ἡ πιὸ μεγάλη εὐεργεσία τοῦ κόσμου. Γιατὶ ἂν ὁ Χριστὸς δὲν θυσιαζόταν, δὲν θὰ ὑπῆρχε Ἀνάστασις, Πεν­τηκοστή, Ἐκκλησία, σωτηρία τοῦ κόσμου· ἀπὸ τὸ σταυρὸ πηγάζουν ὅλα τὰ καλά. Αὐτὸ δὲν μποροῦσε νὰ τὸ καταλάβῃ τότε ὁ Πέτρος.
Ἐπειδὴ λοιπὸν ἡ ἀναγγελία τοῦ πάθους ἔρ­­ριξε τοὺς ἀποστόλους σὲ μελαγχολία, ἀφοῦ δὲν μποροῦσαν νὰ συλλάβουν τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ τοὺς παρηγορή­σῃ ἔ­κανε τὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως. Read more »

Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Υπακοη στο Χριστο

«Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17,5)

ΕΟΡΤΗ, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ δεσποτική. Καὶ ὀνομάζεται δεσποτική, διότι σή­μερα ἑορτάζει ὁ Δεσπότης. Ὁ κόσμος, ὅταν ἀκούῃ «δεσπότης», ἐννοεῖ τὸν ἐπίσκοπο, τὸ μητροπο­λίτη, τὸν ἀρχιεπίσκοπο, τὸν πατριάρχη. Κα­κῶς αὐτοὶ λέγονται ἔτσι. Δεσπότης εἶνε ἕνας καὶ μό­νο, ὁ Χριστός, ὄχι ἄλλος· αὐτὸς εἶνε ὁ Ἀ­φέν­της, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.
Δεσπότης εἶνε αὐτὸς ποὺ ἐξουσιάζει. Καὶ ὁ Χριστὸς ἐξουσιάζει ὅ,τι βλέπου­με καὶ δὲ βλέ­πουμε· ξηρὰ καὶ θάλασσα, γῆ καὶ οὐρανό, ἥλιο καὶ ἄστρα, ἀνθρώπους καὶ ἀγγέλους. Ἀλλ᾽ ἐν­ῷ εἶνε «ὁ βα­σιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων» (Α΄ Τιμ. 6,15), ἐν τούτοις στὴ γῆ δὲν παρουσιάστηκε μὲ τὰ ἐμβλήματα τῆς ἐξουσί­ας, ὡς δυνατός, πλούσιος, ἔνδοξος· παρουσι­άστη­κε ὡς ὁ πλέον ταπεινὸς καὶ φτωχὸς ἄν­θρωπος. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά. Ἔζησε μὲ σύντροφο τὴ φτώχεια. Δούλευε σὰν τελευταῖ­­ος ἐργάτης. Ἦταν γνωστὸς σὰν υἱὸς τῆς Μα­ρίας καὶ τοῦ τέκτονος. Κι ὅταν κάποτε τὸν ρώ­τησαν «Ποῦ μέ­νεις;» ἀπήντησε· «Ἐλᾶτε νὰ δῆ­τε» (Ἰω. 1,38). Καὶ σὲ κάποιον ποὺ ἤθελε νὰ γίνῃ ἀ­κόλουθός του εἶπε· «Τὰ κοράκια ἔχουν φωλιές, ἀλ­λὰ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν­θρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφα­λὴν κλί­νῃ» ( Ματθ. 8,20). Καὶ πράγματι στὸ τέλος ἔκλινε τὴν κε­φα­λὴ στὸ σταυρὸ τοῦ Γολγο­θᾶ. Καν­είς ἄλλος δὲν ἔ­ζησε τόσο φτωχικά. Γι᾽ αὐ­τό, ἐν­ῷ ἄλ­λοι παρου­σιάζον­ται ὡς προστάτες τῶν ἀδυ­νάτων ἀλ­λὰ ζοῦν σὲ παλάτια καὶ κρεμλῖνα, αὐ­τὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς προστάτης τῶν φτω­χῶν. Read more »