Αυγουστίνος Καντιώτης



Eπιστολη Πειραιως προς Επισκοπον Ρασκας – Πριζρενης Αρτεμιον

date Φεβ 1st, 2011 | filed Filed under: Eпископ Артемије
images-1ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
᾿Ακτή Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Τηλ. Κέντρο 210 4514833
Fax 210 4518476

Ἀριθμ. Πρωτ. 115 Ἐν Πειραιεῖ τῇ 31ῃ Ἰανουαρίου 2011

.

Πρός Τόν
Πανιερώτατον
Ἐπίσκοπον Ράσκας ,Πριζρένης
Κοσυφοπεδίου καί Μετοχίων
Κύριον κ. Ἀρτέμιον
(Εmail: monahdamjan@gmail.com)
Εἰς ΣΕΡΒΙΑΝ

«»»»»»»»»»»»»»»»»»»

Επ. ΑΡΤ. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-ΠΑΠΙΣΜΟΣΠανιερώτατε, Πολυτίμητε καί Πεφιλημένε Ἀδελφέ,

Μετ’ ἀφάτου πόνου, πικρίας καί ὀδύνης ἐδέχθην καί ἀνέγνωσα τά ἀποστελέντα μοι Ὑμέτερα ἔγγραφα, τόσον πρός τήν ΔΙΣ τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅσον καί πρός τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξους Ἱεράρχας, τούς συγκροτούντας μετά τῶν ὑπ’ αὐτούς ποιμνίων τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν, Ἀποστολικήν, Ἀδιαίρετον, Ἀκαινοτόμητον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καί ἐν ταὐτῷ ἀνέγνωσα ἐπισταμένως καί τήν ὑπ’ ἀριθμ. 1410/2010 Ἀπόφασιν τοῦ Στ΄ Ποινικοῦ τμήματος τοῦ Ἀνωτάτου Ἀναιρετικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας (Ἀρείου Πάγου) καί πάνυ εὐλαβῶς καί εὐσεβάστως προάγομαι ὅπως ἀναφέρω Ὑμῖν τά κάτωθι:

1. Ἀκραδάντως πιστεύω καί δημοσίᾳ ταπεινῶς διακηρύσσω μέ τήν 20ετή ἐμπειρίαν ἐνασχολήσεως μετά τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοσύνης ὡς Ἐκκλησιαστικός Ἀνακριτής καί Γραμματεύς τῶν Συνοδικῶν Δικαστηρίων τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ἡ Ὑμετέρα Σεπτή Πανιερότης κατά τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας τῶν Ἁγίων ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Τοπικῶν, ἅς ἐκεῖναι ἐκύρωσαν (ΚΕ΄, ΟΔ΄ καί ΟΕ΄ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων, ΣΤ΄ τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Θ΄ καί ΙΖ΄ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΒ΄, ΠΖ΄ καί ϞΣΤ΄ τῆς Καρθαγένης καί Α΄ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας) καί κατά τόν Εὐαγγελικόν Θεῖον Νόμον τυγχάνει ὁ Κανονικός Ἐπίσκοπος τῆς Ἁγιωτάτης Ἐπισκοπῆς Ράσκας, Πριζρένης, Κοσσυφοπεδίου καί Μετοχίων, τῶν καθ’ Ὑμῶν ἐνεργηθέντων ὑπό τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ὡς καί τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Σερβικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δίχα Κανονικοῦ κατηγορητηρίου καί προσάψεως πραγματικῶν περιστατικῶν, Κανονικῶν ἀνακρίσεων καί διερευνήσεως τοῦ κατηγορητηρίου, Κανονικῆς δίκης καί Ἀπολογίας καί ἐνδίκων μέσων καί εἰδικώτερον:

  • α. τῆς ἀπό 11/2/2010 Ἀποφάσεως τῆς ΔΙΣ περί τῆς προσωρινῆς ἀπομακρύνσεως Ὑμῶν ἐκ τῆς καθ’ Ὑμᾶς Θεοσώστου δικαιοδοσίας,
  • β. τῆς ἀπό 2/5/2010 Ἀποφάσεως τῆς Ἱεραρχίας περί ἐπιβολῆς Ὑμῖν τῆς ποινῆς ἐκπτώσεως Ὑμῶν ἐκ τῆς Ὑμετέρας Κανονικῆς δικαιοδοσίας,
  • γ. τῆς ἀπό 18/9/2010 Ἀποφάσεως τῆς ΔΙΣ περί ἐπιβολῆς Ὑμῖν τῆς ποινῆς τῆς ἀορίστου ἀργίας ἀπό πάσης ἱεροπραξίας, καί
  • δ. τῆς ἀπό 18/11/2010 Ἀποφάσεως τῆς Ἱεραρχίας περί ἐπιβολῆς Ὑμῖν τῆς ποινῆς τῆς καθαιρέσεως ἐκ τοῦ ὑψηλοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης Ὑπουργήματος καί τῆς ἐπαναφορᾶς Ὑμῶν εἰς τήν τάξιν τῶν Μοναχῶν, παραβιασάντων καταφώρως πᾶσαν ἔννοιαν Κανονικοῦ Δικαίου καί Κανονικῆς δικονομικῆς εὐταξίας καί κανονικῶς πασχόντων ἀκυρότητα μέ ἄμεσον ἀποτέλεσμα αἱ ὡς εἴρηται Ἀποφάσεις νά ἀποβαίνουν ἄκυροι, ἀνεπέρειστοι καί ἀνυπόστατοι καί νά τιτρώσκουν ἀνεπανορθώτως καί βαναύσως τήν Κανονικήν ἀξιοπιστίαν τῶν εἰρημένων Διοικητικῶν καί Δικαστικῶν ὀργάνων τῆς ἁγιωτάτης Ἁγιοσαββαϊτικῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, ὡς καί τήν ἐν ταῖς Αὐτοκεφάλοις Ὀρθοδόξοις Ἐκκλησίαις ἰσχύουσαν Κανονικήν Ἀρχήν τῆς ταυτότητος τῶν ποινῶν.


2. Ὡς πασιδήλως ἀπεδείχθη δυνάμει τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 1410/2010 Ἀποφάσεως τοῦ Στ΄ Τμήματος τοῦ Ἀνωτάτου Ἀναιρετικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας (Ἄρειος Πάγος) ἀφορώσης εἰς τήν ἀπόρριψιν τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. Κi.Br 1181/01 Ἐντάλματος συλλήψεως τοῦ Ἀνακριτοῦ τοῦ Ἀνωτέρου Δικαστηρίου τῆς Σερβίας καί ἐκδόσεως τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Συμεών Βιλόφσκι, Πρωτοσυγκέλλου τῆς καθ’ Ὑμᾶς Ἱ. Ἐπισκοπῆς ἀντικανονικῶς καί αὐτοῦ καθαιρεθέντος καί ἀφορισθέντος, ἡ Ἁγιοσαββαϊτική Ἐκκλησία τῆς Σερβίας μετά τῆς Σερβικῆς Πολιτείας ὑπείκουσαι εἰς τά κελεύσματα τοῦ δαιμονιώδους Ἀμερικανοσιωνιστικοῦ παράγοντος τοῦ ἐπιβουλευθέντος τήν κοιτίδα τοῦ Ὀρθοδόξου Σερβικοῦ Ἔθνους ἐν Κοσσιφοπεδίῳ καί Μετοχίοις καί μεθοδεύοντος τήν Ἰσλαμοποίησιν τῆς Εὐρώπης διά τήν ἀπομείωσιν τῶν Χριστιανικῶν καταβολῶν αὐτῆς καί τῆς ἰδιοπροσωπείας της, διά τήν ἐπίτευξιν κατά τήν γνώμην του εὐχερεστέρας ἀποδοχῆς τοῦ ἀναμενομένου ὑπ’ αὐτοῦ «Μεσσίου τῆς δόξης» πού ταυτοποιεῖται ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ αἰσχίστου Ἀντιχρίστου καί παραδόσαντος αὐτήν εἰς τάς αἱματοβαμμένας χεῖρας τῶν ἰσλαμιστῶν Κοσσοβάρων, πού ἐν 21ῳ αἰ. ὑψώνουν ἐν Εὐρώπῃ τό ψευδές κοσμοείδωλο τοῦ Θεοκρατικοῦ Ἰσλάμ, πού ἀντιφατικῶς διακηρύσσει μέν ὅτι ὁ Ἰησούς Χριστός εἶναι ὁ ἀληθής Μεσσίας καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ πού ἐνσαρκώθη ἐκ τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀλλά πού διαστρεβλώνει καί ἐκμηδενίζει τό σωτηριῶδες ἔργον Του, τήν διά τοῦ Σταυροῦ ἄφατον κένωσιν καί τήν διά τῆς Ἀναστάσεως ἔνδοξον συνανάστασιν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, μέ τό δέλεαρ τῆς μετοχῆς εἰς τούς Εὐρωατλαντικούς σχηματισμούς καί ὑπό τήν ἀπειλήν τῶν «κατευθυνομένων» Διεθνῶν Δικαστηρίων, ἐχάλκευσαν τήν κακοηθεστάτην καί χυδαίαν κατ’ αὐτοῦ καί κατ’ ἐπέκτασιν καθ’ Ὑμῶν, κατηγορίαν τῆς δῆθεν καταχρήσεως ἐξουσίας καί νοσφίσεως καί ὑπεξαιρέσεως συνολικοῦ ποσοῦ 27.640.125 δηναρίων ἤτοι 349.857 Εὐρώ τῆς ὡς εἴρηται διώξεως καί κατηγορίας ἀποβάσης προσχηματικῆς καί σκοπούσης «γιά νά ἐπιδεινωθεῖ ἡ θέση τοῦ ἐκζητουμένου <π. Σ. Βιλόφσκι> λόγῳ τῶν θρησκευτικῶν καί ἐθνικῶν του φρονημάτων κατά τρόπο καί βαθμόν τέτοιον, ὥστε σέ περίπτωση ἐκδόσεώς του νά κινδυνεύει νά ὑποστεῖ κατάφωρη προσβολή τοῦ δικαιώματός του γιά δίκαιη δίκη στό ἐκζητοῦν Κράτος <Σερβία>» ὡς ἡ προμνησθεῖσα ἀπόφασις τοῦ Ἀρείου Πάγου ἐν τῇ αἰτιολογίᾳ αὐτῆς ἐν σελίδι 8 διαλαμβάνει. Ἐπιπροσθέτως ἡ ἐλλείψει στοιχείων ἀποφυλάκισις ὑπό τῶν Σερβικῶν ἀρχῶν τοῦ φερομένου ὡς δῆθεν συναυτουργοῦ τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Συμεών Βιλόφσκι ἐν τῇ δῆθεν ὑπεξαιρέσει καί νοσφίσει τοῦ προμνησθέντος χρηματικοῦ ποσοῦ κ. Predrag Suboticki, ἐργολάβου κατασκευῶν, τόν παρελθόντα Δεκέμβριον, ἀποδεικνύει ἔτι ἐναργέστερον τόν κατά τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Πανιερότητος καί τοῦ Πανοσιολ. Πρωτοσυγκέλλου Ὑμῶν δόλιον καί ἐγκληματικόν σχεδιασμόν τῶν κατ’ ἐντολήν τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων διωξάντων Ὑμᾶς.

3. Πικράν καί ἀλγεινήν ἔκπληξιν ἔχομεν δοκιμάσει ἐν τῇ Ἁγιωτάτῃ Ὀρθοδόξῳ Καθολικῇ Ἐκκλησία ὡς ἁπλά μέλη Αὐτῆς, ἐκ τῆς παρατηρουμένης καί καθ’ ἡμέραν ἐπιδεινουμένης τραγικῆς πορείας τῆς Ἁγιοσαββαϊτικῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας, πρός ἥν οἱ πάντες ἀναφερόμεθα κατά τό παρελθόν μετά βαθέος σεβασμοῦ καί ἐμπιστοσύνης, διότι ἐν δυσχειμέροις χρόνοις καί πεισιθανάτοις καιροῖς, ὁ Δομήτωρ τῆς Ἐκκλησίας καί προνοῶν ὑπέρ Αὐτῆς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶχεν ἀποστείλει τόν ἄγγελόν του, τόν Ὑμέτερον μέντορα καί ποδηγέτην, τόν βαθυνούστατον θεολόγον καί ἀκραιφνέστατον ἥρωα, τόν οἰκουμενικόν φωστῆρα τῆς Τρισηλίου Θεότητος, τόν ἐν Ἁγίοις ὅσιον καί Θεοφόρον Ἰουστῖνον Πόποβιτς, διά τῶν συγγραφῶν τοῦ ὁποίου ἐπλήγησαν θανασίμως οἱ «τετραπάχυντοι» δαίμονες τοῦ συγκρητιστιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Παπισμοῦ καί ἀντιχρίστου Διαφωτισμοῦ. Ἡ διάκρισις τῶν γεγονότων ἐμποιεῖ εἰς ἡμᾶς πάντας πληγήν καί πόνον. Ἀδυνατοῦμεν ἀνθρωπίνως νά κατανοήσωμεν πῶς εἶναι δυνατόν τά ἔκγονα τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰουστίνου καί Ὑμέτεροι κατά πνεῦμα ἀδελφοί, νά προβαίνουν εἰς ἀθέσμους συμπροσευχάς καί συναγελασμούς μετά τῶν ἀμεταμελήτων καί ἀμετανοήτων κακοδόξων καί αἱρετικῶν Παπικῶν σφαγέων, δημίων καί ὀλετήρων τοῦ Ἔθνους των, οἵτινες κατακρεούργησαν κατά τήν φασιστικήν κατοχήν τῆς πατρίδος των, διά τῶν Ρ/Καθολικῶν Κροατῶν Οὐστάσι 800.000 Σέρβους Νεομαρτύρες καί «ἁγιοποίησαν» προσφάτως τόν πνευματικόν καί ἠθικόν αὐτουργόν τῆς ἐγκληματικῆς γενοκτονίας, Ρ/Καθολικόν «Ἀρχιεπίσκοπον» Ζάγκρεμπ Ἀλουΐσιον Στέπινατς. Ἡ παρουσία γνωστῶν Ἀρχιερέων μετά τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου κυροῦ Παύλου εἰς τήν ψευδήν καί ἀνυπόστατον «λειτουργίαν» τῶν αἱρετικῶν Παπικῶν εἰς τό Ζάγκρεμπ τῆς Κροατίας διά τήν «ἁγιοποίησι» τοῦ εἰρημένου στυγνοῦ ἐγκληματίου καί μετά δαιμόνων αὐλιζομένου ἐν τῇ Κολάσει δέν μπορεῖ νά αἰτιολογηθῇ ἐκ λόγων ἀβροφροσύνης ἤ οἰκουμενιστικῆς ἐμπνεύσεως καί κατευθύνσεως λήθης παρά μόνον ὑπό τῶν ἐν τοῖς ὕπερθεν ἀναφερομένων. Ἐν ταὐτῷ ἡ πρό ὀλίγων ἡμερῶν τήν 27/1/2011 πρόσκλησις καί συμπροσευχή ἐν τῷ Παρεκκλησίῳ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Βελιγραδίου ἐπί παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Εἰρηναίου, τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «Ἀρχιεπισκόπου» Βελιγραδίου Stanislav Hocevar καί τοῦ Παπικοῦ Νουντσίου Orlando Antonini καταδεικνύουν ἐναργῶς καί ἐπιρρωνύουν τούς ἀληθεῖς λόγους τῆς Ὑμετέρας ἀντικανονικῆς διώξεως καί ἀθέσμου καταδίκης, διότι ἀναδεικνύεσθε urbi et orbi ἡ παρατεινομένη φωνή τοῦ ὁσίου Ἰουστίνου καί ὁ μόνος τελικῶς ἀληθής μαθητής αὐτοῦ.

4. Δικαίως ἐπικαλεῖσθε τόν ἱερόν Χρυσόστομον καί τό μαρτύριον καί τήν μαρτυρίαν αὐτοῦ διότι ἀναδεικνύεσθε «καί τρόπων μέτοχος καί θρόνων διάδοχος» τῶν ἁγίων Πατέρων καί Ὁμολογητῶν.

Κατασπαζόμενος τήν πάνσεπτον ἡμῶν Δεξιάν καί ἐξαιτούμενος τάς θεοπειθεῖς τῆς Ὑμετέρας Πανιερότητος ἀδελφικάς εὐχάς διατελῶ Ὑμέτερος ἐν Χριστῷ ἀδελφός.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
______________

STA SERBIKA

______________

РЕПУБЛИКА ГРЧКА
МИТРОПОЛИЈА ПИРЕЈСКА
Бр. Прот. 115
Пиреј 31-1-2011

Преосвећеном Епископу
рашко-призренском и косовско-метохијском
Господину г. Артемију
С Р Б И Ј А

Преосвећени, Многопоштовани и Љубљени Брате,

Са неизрецивим болом, горчином и патњом примио сам и прочитао дописе које сте ми послали, како онај упућен Светом Архијерејском Синоду СПЦ, тако и други упућен свим Православним Јерарсима широм васељене, који заједно са својим стадима сачињавају Једну, Свету, Католичанску, Апостолску, Недељиву, Неизмењену Цркву Христову, и такође веома пажљиво прочитах Одлуку Шестог Кривичног Одсека Врховног Суда Републике Грчке (Арео Пага) под бр. 1410/2010, и са великом смерношћу и побожношћу хитам да Вам поручим следеће:

1. Непоколебиво верујем и са смирењем јавно објављујем, имајући 20-годишње искуство бављењем Црквеним Правом као Црквено-судски истражитељ и Секретар Великог Црквеног Суда Грчке Цркве, да је Ваше Цењено Преосвештенство, сагласно Божаственим и Свештеним Канонима Светих Седам Васељенских Сабора, као и Помесних које су они потврдили (25, 74. и 75. Светих Апостола, 6. Другог Васељенског Сабора, 9. и 17. Четвртог Васељенског Сабора, 12, 87. и 96. Картагенског Сабора и 1. Кирила Александријског), као и сагласно Еванђелском Божанском Закону, Канонски Епископ Најсветије Епископије рашко-призренске и косовско-метохијске, и поред постојања против Вас донетих Одлука, од стране Светог Архијерејског Синода као и од стране Светог Архијерејског Сабора, без Канонске оптужнице и прилагања стварних чињеница, Канонских истражних радњи и испитивања оптужнице, Канонског суђења и Одбране, и могућности правних лекова, и то:
а) Одлуке Светог Архијерејског Синода од 11-2-2010 о Вашем привременом удаљавању са Ваше богомчуване Епархије
б) Одлуке Светог Архијерејског Сабора од 2-5-2010 о наметању Вам казне коначног уклањања са Ваше Канонске службе
в) Одлуке Светог Архијерејског Синода од 18-9-2010 о наметању Вам казне неограничене забране свештенодејства
г) Одлуке Светог Архијерејског Сабора од 18-11-2010 о наметању Вам казне рашчињења са високог Архијерејског Достојанства и Вашег враћања у ред монаха,
с обзиром да ове Одлуке флагрантно крше сваки појам Канонског Права и Канонског процесног поретка, и да у канонском смислу немају валидност, са непосредном последицом да су поменуте Одлуке неважеће, неосноване и непостојеће, и да непоправљиво и грубо повређују Канонску веродостојност наведених Управних и Судских органа најсветије Светосавске Српске Цркве, као и Канонско Начело адекватних казни, које важи у Аутокефалним Православним Црквама.

2. Као што је несумњиво потврђено снагом Одлуке Шестог Одсека Врховног Суда Републике Грчке (Арео Пага) под бр. 1410/2010, која се односи на одбацивање Налога за хапшење, издатог од стране Истражног Судије Вишег Суда Србије под бр. Ki.Br 1181/01, и изручењe Високопреподобног Архимандрита Симеона (Виловског), Вашег Архијерејског Заменика, који је такође антиканонски рашчињен и одлучен, Светосавска Српска Црква и Српскa Државa, будући потчињене наредбама демонског Америчко-ционистичког фактора, који угрожава колевку Православног Српског Народа на Косову и Метохији, и ради на Исламизацији Европе кроз слабљење њених Хришћанских темеља и њене особености, ради постизањa, по његовом мишљењу, лакшег прихватања од њега очекиваног „Месије славе“, који се препознаје у лицу најсрамнијег Антихриста, и који ју је предао у окрвављене руке Шиптара исламиста, који у 21. веку у Европи промовишу лажљиву слику света Теократског Ислама, који контрадикторно проповеда да је, са једне стране Исус Христос истински Месија и Логос Божији који је оваплоћен од Бога и Приснодјеве Марије, али који изопачује и поништава Његово спаситељско дело – кроз Крст неизрециву кенозу и кроз Васкрсење славно саваскрсење људске личности, са мамцем учешћа у Евро-атлантским интеграцијама и под претњом „контролисаних“ Међународних Судова, исконструисалe су против њега, и следствено томе против Вас, злобну и опаку оптужбу тобожње злоупотребе службеног положаја и крађе и проневере суме од 27.640.125 динара тј. 349.857 евра, те се испоставља да је већ поменуто кривично гоњење и оптужба исценирано са циљем „да би се погоршао положај траженога (о. Симеонa Виловског) због његових верских и националних убеђења, на такав начин и у толикој мери да у случају изручења поднесе флагрантно кршење свога права на праведно суђење у држави која га тражи (Србији)“, као што наведена Одлука Арео Пага у свом образложењу на 8. страни износи. Уза све то и пуштање из притвора прошлог децембра, због недостатка доказа, од стране српских органа г-на Предрага Суботичког, грађевинског предузимача, оптуженог као тобожњег саучесника Високопреподобног Архимандрита г. Симеона Виловског у тобожњој злоупотреби и проневери већ наведене суме, још јасније потврђује подмукли и злочиначки план Ваших гонитеља, по налогу антихристовских сила, против Вашег Цењеног Преосвештенства и Вашег Високопреподобног Архијерејског Заменика.

3. Горко и болно изненађење доживели смо као чланови Најсветије Православне Католичанске Цркве, због уочене, и свакодневно појачаване, трагичне путање Светосавске Српске Цркве, према којој смо се у прошлости сви односили са дубоким поштовањем и поверењем, јер је у злокобним годинама и смртоносним временима, Устројитељ Цркве и Њен Промислитељ Господ Наш Исус Христос послао свога ангела, Вашега ментора и васпитача, дубокоумног теолога и непатвореног хероја, васељенско светило Тросунчаног Божанства, међу Светима преподобног и Богоносног Јустина Поповића, чијим су списима смртно рањени „угојени“ беси синкретистичког Екуменизма, Папизма и антихристовског Просветитељства. Сагледавање догађаја изазива у свима нама ране и бол.

Као људи у немогућности смо да схватимо како је могуће да потомци преподобног Оца нашег Јустина и Ваша духовна сабраћа учествују у безаконим заједничким молитвама и скупљањима са непокајаним и непреумљеним злославним и јеретичким Папистичким кољачима, џелатима и погубитељима свога Народа, који су током фашистичке окупације њихове отаџбине искасапили, преко Римокатоличких Хрватских Усташа, 800.000 Српских Новомученика, и недавно прогласили за „светог“ духовног и моралног подстрекача злочиначког геноцида, Римокатоличког Кардинала Загребачког Алојзија Степинца.

Присуство познатих Архијереја са блаженопочившим Патријархом г-ном Павлом на лажној и непостојећој „литургији“ јеретичких Паписта у Загребу, ради проглашења за „светитеља“ поменутог суровог злочинца, који се налази у Паклу у друштву са демонима, не може се оправдати разлозима пристојности или екуменистичког надахнућа и диригованог заборава, већ само разлозима претходно наведеним.

Уз то, пре неколико дана, 27-1-2011, позив и молитва у капели светога Јована Богослова на Богословском Факултету у Београду, Надбискупа Станислава Хочевара и папског Нунција Орландо Антонинија, уз присуство Сватјејшег Патријарха Иринеја, недвосмислено и јасно показују и потврђују истините разлоге Вашег антиканонског прогона и безаконе осуде, јер се urbi et orbi показујете као продужени глас преподобног Јустина (Поповића) и, коначно, једини његов истински ученик.

4. С правом призивате светог Златоуста и његово страдање и сведочанство, јер се показујете ‘и нравом причастник и престолом намјесник’ Светих Отаца и Исповедника.

Целивајући Вашу најцењенију десницу и просећи моћне братске молитве Вашег Преосвештенства, остајем Ваш у Христу брат.

Митрополит Пирејски
+ Серафим

Превод са јелинског
Архимандрит Симеон

sxed. 1

ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Επιστολή ανοιχτής υποστήριξης προς το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ράσκας κ. Αρτέμιο απέστειλε ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ με την οποία τον αναγνωρίζει ως τον κανονικό – και επομένως εν ενεργεία – επίσκοπο Ράσκας και Πριζένης.
Αρα – εκ των πραγμάτων – έστω και αν δεν κάνει ονομαστική αναφορά – θεωρεί μοιχεπιβάτη τον υπό της Εκκλησίας της Σερβίας εκλεγέντα επίσκοπο Ράσκας κ. Θεοδόσιο και εξ υπαρχής άκυρη (και όχι απλά ακυρωτέα) την καθαίρεση και εκθρόνισή του Σεβασμιότατου κ. Αρτέμιου. Προχωρά μάλιστα ένα βήμα παραπάνω και παρομοιάζει την περίπτωσή του Αγίου Ράσκας με την περίπτωση του Ιερού Χρυσοστόμου.
Η ενέργεια αυτή του Σεβασμιότατου Πειραιώς θα οδηγήσει σε καταλυτικές εξελίξεις διότι, όπως κατ’ επανάληψη έγραψα, τρεις σύννομοι με το κανομικό δίκαιο τρόποι υπάρχουν για την ανατροπή των αποφάσεων μιας συνόδου.
α.) Νέα απόφαση της ιδίας συνόδου που να αναιρεί την προηγούμενη απόφαση,
β.) Σύγκληση μείζονος Συνόδου με την προσφυγή, εκ μέρους του Σεβασμιότατου κ. Αρτεμίου, με έκκλητο στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, και
γ.) Κατάλυση των αποφάσεων της εκθρόνισης και καθαίρεσης του Σεβασμιότατου κ. Αρτέμιου από άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες ή μεμονωμένους επισκόπους, οι οποίοι θα κατέλυαν στην πράξη τις καταδικαστικές αποφάσεις και θα τις θεωρούσαν εξυπαρχής άκυρες και θα ήσαν πρόθυμοι να έλθουν σε εκκλησιαστική κοινωνία με τον επίσκοπο Αρτέμιο.
Αρα με την επιστολή του Αγίου Πειραιώς η τρίτη προυπόθεση αποκτά εκκλησιαστική ισχύ η οποία αφ’ εαυτής ανατρέπει το εκκλησιαστικό σκηνικό που υφίστατο μέχρι τώρα.
Να προσθέσουμε το πιο σημαντικό της επιστολής. Η ρήση του Αγίου Πειραιώς ότι η περίπτωση του Μητροπολίτη Ράσκας βασίζεται στο προηγούμενο του Ιερού Χρυσοστόμου δεν έχει μόνον την έννοια ότι και οι δύο εκθρονίσθησαν αντικανονικώς αλλά ότι και οι δύο έχουν τώρα την αναγνώριση κανονικών επισκόπων. Στην περίπτωση του Αγίου Ράσκας την υποστήριξη του Σεβασμιότατου Πειραιώς.
Ως γνωστόν την καθαίρεση και εκθρόνιση του Ιερού Χρυσοστόμου ουδέποτε δέχτηκε ο Πάπας της Ρώμης – ο οποίος φυσικά τότε ήταν ορθόδοξος επίσκοπος- και εξαιτίας της μη αναγνώρισης της καθαίρεσης του οποίου ο Πάπας έβγαλε από τα δίπτυχα τον μοιχεπιβάτη που διαδέχθηκε τον Ιερό Χρυσόστομο με αποτέλεσμα να προέλθει το λεγόμενο Α΄ Σχίσμα Ανατολής και Δύσεως.
Δύσκολον φυσικά να προβλεφθούν οι εξελίξεις αλλά το βέβαιο είναι ότι αν τον Μητροπολίτη Πειραιώς ακολουθήσουν και άλλοι επίσκοποι ή ίσως και Ορθόδοξες Εκκλησίες όπως λ.χ. η Εκκλησία της Βουλγαρίας – μεταξύ των επισκόπων της οποίας ο Σεβασμιότατος Ράσκας έχει πολλούς υποστηρικτές – τότε οι καταλυτικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν θα είναι ραγδαίες και καθοριστικές.
Αλλά και μόνος να παραμείνει ο Μητροπολίτης Πειραιώς στην εκκλησιαστική αναγνώριση του Αγίου Ράσκας, αφού τον δέχεται σε εκκλησιαστική κοινωνία και είναι έτοιμος να συλλειτουργήσει μαζί του, το υφιστάμενο μέχρι τώρα εκκλησιαστικό σκηνικό ανατρέπεται de facto άρδην.
Η ενέργεια του Σεβασμιότατου Πειραιώς είναι μια γενναία πράξη που ανατρέπει άρδην το εκκλησιαστικό σκηνικό στη Σερβία επειδή ο Σεβασμιότατος Ράσκας κ. Αρτέμιος βρίσκεται σε εκκλησιαστική-ευχαριστιακή κοινωνία με ένα από τους επισκόπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας – δηλαδή τον Αγιο Πειραιώς -και επομένως εμμέσως και με τους υπόλοιπους επισκόπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αφού ο Σεβασμιότατος κ. Σεραφείμ είναι κανονικός επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος και βρίσκεται σε κοινωνία με όλους τους Ορθόδοξους επισκόπους και όλες τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.