H “ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ“ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

(B´Εκδοση επηυξημένη)

(Πατήστε τον τίτλο και κατεβάστέ το σελιδοποιημένο σε .pdf)      

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὅλα ξεκίνησαν μέ τήν παιδική ἐνθύμησιν.  Ἐνθυμοῦμαι  ὅταν ἤμουν  μικρός στήν Αὐστραλία, ἕως 6 ἐτῶν, καθώς  μετά ἐπέστρεψα στήν πατρίδα μας. Ἐνθυμοῦμαι μία ὄμορφη πανηγυρική ἀτμόσφαιρα στήν ὀρθόδοξη χριστιανική ἐκκλησία ὅπου ἐπήγαινα μέ τούς γονεῖς μου. Ἦταν ἡ πρώτη διασκέδαση τῆς ψυχῆς μου, ἦταν  πρώτη ἐκείνη ψυχαγωγία τῆς παιδικῆς μου ψυχῆς.  Ὁ μελωδικός ἦχος τῆς καμπάνας, τά ἀρώματα ἀπό τό λιβάνι, κλπ  στόν ἱερό ναό, οἱ ὄμορφες ἐνδυμασίες καί τά χρυσοκέντητα ἄμφια τῶν ἱερέων, ἡ ζωντανή μουσική ἀπό τίς ψαλμωδίες, ἦταν ἕνα ὄμορφο παιδικό  ὄνειρο. Ἐκεῖ ἐπήγαινα (στόν ἱερό ναό) μέ τό μικρό αὐτοκίνητο τοῦ πατέρα μου, μαζί μέ ὅλη τήν οἰκογένεια μου, κάπου-κάπου ἐρχόταν καί κάποιος συγγενεῖς μας.  Ἐνθυμοῦμαι ὅτι διαβαίναμε ἕνα ὄμορφο φυσικό περιβάλλον γεμάτο δέντρα, ἀρώματα λουλουδιῶνστόν ἀέρα, πουλιῶν ὅπου κελαηδοῦσαν,  γλάρους νά πετοῦν στόν οὐρανό ˙ ἐνθυμοῦμαι  τήν θάλασσα τοῦ ὠκεανοῦ στίς στροφές τοῦ δρόμου, θάλασσα  ὅπου ἐμύριζε ἄγρια ἰωδιοῦχο ἁλμύρα, καί μοῦ ξυπνοῦσε ἐνθουσιώδη ξεφωνητά στήν παιδική ψυχή.  Ἡ παιδική μου ψυχή συνδύασε τήν ὀμορφιά τῆς φύσης μέ τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιά μας˙ καί ὅταν εἶδα μία φωτο-γραφία κάποτε στό διαδίκτυο (βλέπε: σελίδα β), ψάχνοντας γιά χαμένους παραδείσους στή φύση,  ἡ φύση ἐκείνη τῶν βράχων ἔμοιαζε μέ ἐκκλησιά, καί ξαναζωντάνεψε τό παιδικό μου ἐκεῖνο ὄνειρο. Ὁ παράδεισος στή γῆ μας ἦταν ἡ πρώτη ἐκκλησιά μας !!! (σκέφτηκα). Ἕναν παράδεισο, ὅπου χάσαμε κάποτε, καί οἱ κυβερνήσεις ὅλων σχεδόν τῶν χωρῶν, δέν ἔχουν κάνει πολλά καί ἀξιόλογα πράγματα γιά ξανασάνουν τούς νέους, ὅπου διψοῦν γιά τήν ἀγωγή τῆς ψυχῆς. Τό παιδί, θέλει τήν φύση, νά συναπαντάει  τά μικρά ζῶα (βλέπε: ζωολογικούς κήπους ὅπου ἔρχεται σέ ἐπαφή το παιδί μέ ἀκίνδυνα μικρά ζωάκια), καί ἄλλα πολλά. Ἦταν ἕνα ζωντανό παιδικό ὄνειρο, ὅπου διαβαίναμε μέσα ἀπό μεγάλα δέντρα, καί ἐγώ κοιτοῦσα τίς φυλλωσιές των μέ φόντο τόν καταγάλανο οὐρανό.

Ἡ δεύτερη παιδική ἐνθύμηση μου ἦταν ἕναν τόπο ἐξωτικῆς ὀμορφιᾶς, ὅπου μικρός ἐπήγαινα καί ἔπαιζα. Αὐτή ἡ ἐνθύμηση ἦταν λοιπόν ἕνα μεγάλο πάρκο. Ἐκεῖ ἔβλεπα γονεῖς μέ τά καρροτσάκια τους, μέ τά μωρά τους. Πάρκο καί ἀθλοπαιδιῶν,  ὅπου ἔπαιζαν παιδικές ἀθλητικές ὁμάδες, λουλούδια, συντριβανάκια, πράσινο, τεράστιους εὐκάλυπτους, ἦταν ἕνα ὄνειρο τῆς παιδικῆς μου ἐνθύμησης, ἦταν ἕνα ζωντανό ὄμορφο ὄνειρο.

Τρίτη ἐνθύμηση. Στή χώρα μας ὑπάρχει  στήν Ἀττική, στά νότια προάστια τῶν Ἀθηνῶν  μία ὄμορφη ἔκταση, ὅπου ἔχει τό ὄνομα τοῦ ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ. Πρόκειται γιά τό ἀθλητικό κέντρο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ. Οἱ ἐλλείψεις του βεβαίως εἶναι πολλές, ἀλλά ἐάν ἔρθουν δημιουργικά πνεύματα ὅπου ἀγαποῦν τούς νέους θά μποροῦσαν νά τό μετατρέψουν σέ μία ὄαση παραδεισένια, γιά τήν καλή ψυχαγωγίαν τῶν νέων. Τόσο καλή ὅπου ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, θά τό χαίρεται ἀπό ἐκεῖ ψηλά στόν παράδεισο ὅπου εἶναι, καί θά τό εὐλογεῖ,  καθώς ἔχει καί τήν ὀνομασία πρός τιμήν του. Θά εὐλογεῖ τήν νεολαία ὅπου ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΡΕΧΕΙ ΣΕ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ ΟΠΟΥ  ΜΟΛΥΝΟΥΝ  ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ.

Τέταρτη ἐνθύμηση. Εὑρισκόμουν στό χῶρο ἐργασίας μου, ἐργαζόμουν στό ἀεροδρόμιο τῶν Ἀθηνῶν, στά Σπάτα.  Ξαφνικά βλέπω  μία γνώριμη φυσιογνωμία ἐμπρός μου, ἦταν ὁ δάσκαλος.  Πρόκειται γιά ἕναν συνταξιοῦχο δάσκαλο ὅπου τόν ἐγνώριζα ἀπό ἕναν ὀρθόδοξο χριστιανικό σύλλογο τῶν Ἀθηνῶν. ‘’ Γειά σου δάσκαλε!!! (ἀμέσως τοῦ εἶπα, μόλις συναντήθηκα μαζί του).  Τί κάνεις ἐδῶ στό ἀεροδρόμιο;’’  Καί ἡ ἀπάντηση του: ‘’ Ἦρθα ἐδῶ γιά νά  βολτάρω λίγο, νά ἀλλάξω λίγο περιβάλλον, βλέποντας τά ἀεροπλάνα, καί τήν  καλή «βιτρίνα» τῆς χώρας μας ‘’.   Αὐτές λοιπόν ὅλες οἱ ἐνθυμήσεις μέ παρότρυναν νά γράψω τό παρόν ἔντυπο ἀγαπητοί ἀναγνῶστες μου. Διότι τίς συνέδεσα ὅλες , ἀλλά ὅπου μέ προβλημάτισε ἰδίως ἡ τελευταία ἐνθύμηση, ἐκείνη μέ τόν δάσκαλο. Σκεφτόμουν μέ φιλοσοφική διάθεση (θυμᾶμαι) ἀρκετά ἐκείνη τήν ἀπρόσμενη συνάντηση.   ‘’ κοίτα νά δεῖς (ἔλεγα) πῶς ἕνας συνταξιοῦχος, ἕνας δάσκαλος, ἀποφάσισε νά ἔρθει ἐδῶ στό ἀεροδρόμιο, τόσο μακριά!, μόνο καί μόνο γιά μία ἀνάταση ψυχῆς!! , νά δεῖ τα ἀεροπλάνα, ἀλλά νά ἐκλάβει καί  στιγμές  πολιτιστικοῦ λειτουργικοῦ ἑνιαίου χώρου ! ὅπου ἔχει κάτι ἀπό τήν «δόξα» τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ μας , τό ἀεροδρόμιο ὡς ἡ‘’βιτρίνα’’ στή χώρα μας, ἡ πρώτη ἐντύπωση τῶν ξένων ἐπισκεπτόμενοι τήν χώραν μας. Ὅμως καί ἐκεῖνο σχεδιάζεται νά πέσει ὁλοκληρωτικά πλέον σέ ξένα χέρια (δυστυχῶς).

ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΕΝΩΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΑΝ , ΚΑΙ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΑΝ, ΕΔΩ. . . στό παρόν πόνημα.
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ
 ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΡΑΒΑΝΗΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

                              ΠΡΟΛΟΓΟΣ

                              Η ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Ὅταν ὁ ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης  διαμήνυσε στούς ἰθύνοντες τοῦ κράτους μας ἕνα  ὀργανωμένο παιδαγωγικό σύστημα (βλέπε: τήν παρέμβαση του μέ τό συγγραφικό ἔργο : ‘’ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ’’  ὅπου ὁμίλησε σέ ξεχωριστό κεφάλαιο περί πανεπιστημιούπολης), καί ἦταν μέσα στίς σκέψεις του ἕνα ὁλοκληρωτικό σύστημα ἀναγκαίων λειτουργιῶν.  Λειτουργιῶν, καθώς βλέπουμε ὅτι ὁ Θεός ἐμφύτευσε μέσα στά παιδιά τό ἐνθουσιῶδες ἐνδιαφέρον, συνδυάζοντας τήν γνώση μέ τό παιγνίδι.      Τό παιδί τό μικρό παίζει, παίζει μαθαίνοντας,  καί ὀνομάζεται παιδί ἀκριβῶς γιατί παίζει (παιδί= παίζω).  Τί χριστιανοί λοιπόν μπορεῖ νά εἴμεθα; ὅταν δέν γνωρίζουμε, ἤ  δέν ὑποψιαζόμεθα κἄν  τά πνευματικά μπολιάσματα ὅπου ἐμφύτευσε ὁ Χριστός καί Θεός μας στά παιδιά μας;

             Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΒΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΜΕΙΞΕΙΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΝ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΑΣ.

Ὁ ἐπίσκοπος  Αὐγουστίνος Καντιώτης λοιπόν,  ὡς ἀληθινός χριστιανός καί ἐργάτης τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου  τοῦ Χριστοῦ μας ὁμίλησε γιά λειτουργικό πανεπιστήμιο, γιά πανεπιστήμιο ἀπό τόν λαό γιά τόν λαό.  Λειτουργιῶν δημιουργικῶν  γιά λειτουργικό πανεπιστήμιο  ὡς ἑνιαία (ὅλα μαζί δηλαδή)  πόλη σπουδαστῶν (πανεπιστημιούπολιν) καί  ὅπου θά γινόταν τό πανεπιστήμιο λειτουργικό ἀπό κάθε ἄποψη.  Δηλαδή, τό ΑΛΦΑ στό  ὅλο ἐγχείρημα ἦταν ἡ ἔννοια τοῦ ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ (δηλαδή  ὅλα μαζί), θά ἀκολουθοῦσε ἔπειτα τό Β, Γ, Δ, κλπ.   Τά προϊόντα ὅπου προωθήθηκαν ὅλα μαζί κάποτε μέ ὀργάνωση συλλογική ἀπό μεγάλες ἑταιρεῖες τοῦ διεθνοῦς ἐμπορίου ἦταν ἀναμενόμενη  ἡ ἐπιτυχία, καί ἐκεῖνα τά καταστήματα ὀνομάστηκαν σοῦπερ μάρκετ. Τότες τά περισσότερα  μικρομάγαζα, ὅπως τά μπακάλικα τῆς γειτονιᾶς, ἄρχισαν νά κλείνουν τό ἕνα μετά τό ἄλλο, καί αὐτό συνέβηκε (δυστυχῶς πάλι)  ἐκ ἐλλείψεως δυναμικῆς ὀργάνωσης τῶν ἐμπορικῶν τότες συλλόγων, καθώς δέν ὑπῆρξε δυναμική  συσπείρωσης ὅλων τῶν βιοπαλαιστῶν ἐμπόρων  νά διεκδικήσουν  ἀποκλειστικά νά πωλοῦν τά προϊόντα τῶν παραγωγῶν καί μικροβιοτέχνων (ξυλουργοί, ὑποδηματοποιοί, κλπ)  τῆς χώρας μας ( δηλαδή : ἀγρότες , κτηνοτρόφους, καί παραγωγούς βιοτεχνικῶν εἰδῶν) .   Δηλαδή (ἐπαναλαμβάνω),  τά ἀγαθά τῶν παραγωγῶν (ἀγροτῶν κτηνοτρόφων, μικροβιοτεχνῶν)   νά διατίθενται  ἀποκλειστικά καί μόνον ἀπό  αὐτούς σέ ἕνα μεγάλο ἑνιαῖο  δημοτικό χῶρο μέ πρόσβαση  γιά τόν λαό τήν δημοτική συγκοινωνία.  Θά ἀντιπαρατάσσονταν ἀπέναντι στόν ἑνιαῖο χῶρο τῶν μεγαλοεπενδυτῶν κεφαλαιούχων  (μεγάλων ἑταιρειῶν – σοῦπερ μάρκετ) καί ἔτσι ἑνωμένοι καί ὀργανωμένοι ὅλοι οἱ βιοπαλαιστές θά μποροῦσαν νά  δημιουργήσουν τό λαϊκό σοῦπερ μάρκετ, ἤ  τό δημοτικό   σοῦπερ μάρκετ.   Ὅμως ἡ βασική αἰτία εἶναι  ἀκόμα βαθύτερη, εἶναι ἡ ἔλλειψη  ἑλληνορθόδοξης καταναλωτικῆς ἀγωγῆς ὅπου δέν διδάσκεται στά σχολεῖα μας , σύν τήν ἀπουσία  δραστήριων ἡγετῶν μέ ἑλληνορθόδοξο ἦθος ὅπου θά ὁδηγοῦσαν τούς βιοπαλαιστές καί τό καταναλωτικό κοινό σέ δίκαιη  κοινωνική διέξοδο πρός ὄφελος τῆς κοινωνίας  { (βλέπε: ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅπου πολλές φορές προσπάθησε νά διαφωτίσει τόν σκλαβωμένο τότες ἑλληνικό λαό (ἐπί τουρκοκρατίας) νά μήν ἀγοράζουν ἤ νά πωλοῦν σέ ἀνθρώπους ὅπου πολεμοῦν καί ὑβρίζουν τόν Χριστό μας μέσα ἀπό τίς πράξεις τους καί τόν ἔκφυλο βίο τους ( πράξεις παλιανθρώπων, καί ὄχι κοινῶν ἁμαρτωλῶν) }.   Ἀργότερα, εἰσῆλθε  ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο τό  γνωστό χάραγμα (666)  στήν ἀγορά (κρατῆστε στό νοῦ σας τήν λέξη: ΑΓΟΡΑ),  καί εἰσῆλθε ὡς  διεθνές bar code ὅπου ὅλοι σήμερα γνωρίζουμε.  Καί τό ἐξωφρενι-κώτερο;  νά   ἀκοῦμε ἀπό τούς πολιτικούς «φωστῆρες»  μας τήν  δῆθεν ἐλπίδα, ὅπου εἶναι ψευτοελπίδα καί ἄλλη συνεχόμενη παγίδα  νά βγοῦμε στίς . . .  ἀγορές , βγαίνοντας ἀπό τά μνημόνια !!! γιά νά ξαναδανειστοῦμε μέ μικρότερο τώρα ἐπιτόκιο ἀπό τίς ΑΓΟΡΕΣ !!!  Ἀπίστευτος  καί ὅμως ἀληθινός λοιπόν  ὁ συνεχιζόμενος ἐξευτελισμός γιά τόν λαό μας, ὅπου συνεχίζουμε νά  ζητοῦμε δανεικά ἀπό ἐκείνους ὅπου ὁμιλοῦσε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς νά μήν ἔχουμε οὐδεμίαν συναναστροφή (ἐμπορική, κλπ) μαζί τους, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι ἄλλοι ἀπό τά ἴδια πρόσωπα ὅπου μᾶς ἔφεραν τήν οἰκονομική κρίση.

ΕΝΙΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ = ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ.

Ἕνας ἑνιαῖος χῶρος  λοιπόν γιά τούς σπουδαστές , τό ΑΛΦΑ ὡς πρώτη κίνηση, ὅπου θά εὕρισκαν ἐκεῖ μέσα ὅλοι οἱ σπουδαστές ὅτι θά θέλαν γιά νά βοηθη-θοῦν τόσο τίς σπουδές τους , ὅσο καί την παιδαγωγική  ψυχαγωγίαν τους˙   ψυχαγωγίαν ὅπου φαινόταν παραπλανητικά ἀπό τίς παλαιότερες γενιές ὅτι ἦταν μία δευτερεύουσα ἀναγκαιότητα γιά τόν ἔφηβο.  Αὐτό ἐξηγῆται καθώς οἱ παλαιότερες γενιές ζῆσαν  τραγικές καταστάσεις στήν ἐποχή τους, ὅπως πολέμους, φτώχεια, οἰκονομικές κρίσεις (καί τώρα τελευταῖα), κλπ,  καί νομίσαμε ὅτι  θά μποροῦσε νά ἀναπληρωνόταν  (ἡ ψυχαγωγίαν τους)  μόνο ἀπό μία ὀλιγόωρη διακοπή τους στή φύση, ἤ ἕνα σαββατοκύριακο ἀνάπαυλας καί περισυλλογῆς μέσα ἀπό κοινωνικές συναντήσεις καί ἐπισκέψεις , σέ διάσπαρτο  ὁρίζοντα (τοπικά ἐδῶ καί ἐκεῖ δηλαδή) κλπ.  Πλήν ὅμως κάναμε  ἕνα τραγικό λάθος! ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ! ΝΑΙ !!,  ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΓΕΝΙΕΣ-ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΟΝ, καθώς  ἡ παιδαγωγική  ψυχαγωγίαν ἦταν ἰσότιμη τῶν σπουδαγμάτων στόν ἔφηβο ὅπου μορφωνόταν στό πανεπιστήμιο.  Βεβαίως κάποιοι δυνατοί χαρακτῆρες σπουδαστῶν ἀδιαφοροῦσαν γιά τήν ψυχαγωγίαν τους, καί παρόλο τήν παντελή ἔλλειψη αὐτῆς προοδεῦσαν ὡς ἀριστοῦχοι φοιτητές.  Αὐτά τά ἐπιλεκτικά (καί σέ ἀριθμό λιγότερα) γεγονότα παρανοη-θῆκαν ἀπό τίς παλαιότερες γενιές, καί τέθηκαν ἔμπροσθεν ( κάποτε καί αὐτό ὡς ἐπιχείρημα) τῶν ἀδυνατότερων νέων ὡς καλά παραδείγματα, νομίζοντας ὅτι θά κάνουν τήν σύγκριση οἱ ἀδυνατώτεροι χαρακτῆρες μέ ἐκείνους (τούς δυνατούς) καί θά ἔρχονταν στά «λογικά» τους. Κάναμε  ὅμως ὅτι οἱ εἰδωλο-λάτρες Σπαρτιάτες ὅπου πετάγανε τά παιδιά τους στόν Καιάδα, ἐάν δέν τά εὑρίσκαμε δυνατά καί χωρίς ἀδυναμίες σωματικές καί ψυχικές.  Ὁρίστε λοιπόν σήμερα τό θλιβερό ἀποτέλεσμα , οἱ «δυνατοί» ὅπου νομίσαμε σήμερα ὡς μορφωμένοι, καί σπουδάσαν κάνοντας θυσίες,  ἀδυνατοῦν νά εὕρουν λύσεις γιά τό ὑγιές ἐκπαιδευτικό καί ψυχαγωγικό πρόγραμμα τῶν νέων, καθώς ἡ σωστή ψυχαγωγία εἶναι μόρφωση, εἶναι ἡ ἀγωγή τῆς ψυχῆς (ψυχαγωγία.  Αὐτή λοιπόν ἡ ὀρθή ψυχαγωγία θά ἔπρεπε νά διδάσκεται ἀπό τίς πρῶτες τάξεις τοῦ γυμνασίου.  Οἱ «μορφωμένοι» μᾶς ἔσυραν στά μνημόνια, εἶναι αὐτοί οἱ ἴδιοι ὅπου καμαρώναμε κάποτε ὡς συγχωριανοί, γονεῖς, φίλοι καί γνωστοί γιά τήν ἐπιτυχία τους στό πανεπιστήμιο.  Καί  οἱ νέοι μας (ὡς ἀπόδειξη) ψάχνουν τήν ἀναγκαία ψυχαγωγίαν τους καί χάνονται μέσα στά ξυλοκέρατα τῆς σωματικῆς καί ψυχοφθόρας διασκέδασης ˙  καί οἱ δῆθεν δυνατοί «μορφωμένοι» καί ἀπόφοιτοι ἀριστοῦχοι τῶν πανεπιστημίων ἔγιναν ἰατροί τῶν φακελάκηδων, καί μεγαλοδικηγόροι τῶν δαιμόνων, ἀπολαμβά-νοντας καί ἐκεῖνοι τήν παρακρατημένη ἔκφυλη διασκέδαση  καί τα ξυλο-κέρατα πολυτελείας στό βίον τους (ἀναδρομικά) ˙ξυλοκέρατα ὅπου ἴσως κάποιοι στερήθηκαν στά φοιτητικά τους χρόνια, κατασκευάζουν  ὅμως  σήμερα χλιδάτες βίλλες, καί διαβιώνουν ὡς κακομαθημένοι  πλούσιοι μπρούκληδες.  Ἐάν καί αὐτή (ἡ «στέρηση») δέν συνέβη πάντοτε στούς φοιτητές , γιατί κάποιοι, καί εἶναι πολλοί,  ἁπλά διαθέταν μνήμη ἀπομνημόνευσης, καί πετύχαιναν στά γραπτά τους (παπαγάλοι δηλαδή), μή στερούμενοι καί τήν ἔκφυλη διασκέδαση τῆς ἐποχῆς των , ὅπου ὅλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε τί συμβαίνει στό φοιτητικό μας κόσμο, ἰδίως τά τελευταία χρόνια (βεβαίως ὑπάρχουν καί ἐξαιρέσεις, καθώς δέν εἶναι οἱ φοιτητές ὅλοι ἴδιοι).

ΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ  ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΠΟΛΥ  ΚΑΤΩΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΩΝ  ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (ψυχαγωγοί)  ΟΠΟΥ  ΤΟΛΜΗΣΑΝ  ΚΑΙ ΕΔΩΣΑΝ ΨΥΧΙΚΗΝ ΑΓΩΓΗ ΣΤΟΥΣ ΕΧΟΝΤΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ.

Ναί, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες, καί ἄς μήν ξενίζει (ἴσως) αὐτός ὁ τίτλος ὅπου ἀναφέρω σέ κάποιους ὅπου ἔχουν ὑπερεκτιμήσει τήν σπαρτιατική ἀγωγή στήν φαντασία τους.  Ἄς μήν ξενίζει γιατί πολύ ἁπλά λέγω τήν ἀλήθεια. «Ἐν ἀσθε-νεία ἡ μεγαλυτέρα  δύναμη σου»  μήπως δέν τό ἀκοῦμε αὐτό μέσα ἀπό τά ὀρθόδοξα Θεία κηρύγματα μας στήν ὀρθόδοξη χριστιανική ἐκκλησία μας;       Οἱ ἀρχαῖοι ὑμῶν πρόγονοι στήν Σπάρτη τί ἔκαμαν; Πετοῦσαν τά παιδιά τους μέ μικρές καί μεγάλες ἀναπηρίες στόν Καιάδα γκρεμόν. Γιατί καθώς ἔλεγε ἡ πολιτεία τους ὅτι δέν θά γινόταν ποτές  ὁλοκληρωμένοι πολεμιστές γιά νά πολεμήσουν τά ἐχθρικά στρατεύματα ὅπου θά τολμοῦσαν νά κυριεύσουν τήν πόλη-κράτος τους. Μέχρι ὅμως πού ἔφτασε ἐκείνη ἡ στρατιωτική μηχανή;

Ἔφτασε μήπως νά ὑπερασπισθεῖ  ὡς δύναμη στόν ἑνωμένο στρατό τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου ὅπου ἐξεστράτευσε στήν μέχρι τά βάθη τῆς Ἀσίας;  ∙ καί ἡ ἀπάντηση εἶναι : ΟΧΙ, καθώς δέν συμμετεῖχε, καί ἴσως καί πολύ σωστά νά εἰπωθῆ ἀπό κάποιους  ὅτι φυλᾶγαν θερμοπύλες, καθώς θά ἔλειπε ὁ κύριος στρατός τῆς ἑλληνικῆς φυλῆς μας στήν ἐκστρατεία πρός τήν Ἀσία. Ὅμως ἡ ἱστορία διαψεύδει καί αὐτούς, καί τούς Σπαρτιάτες ὅπου ἔμειναν πίσω, καθώς οἱ ἑλληνικές πόλεις δέν ἦταν ἀρκετό νά προστατευτοῦν  οὔτε ἀπό τήν σπαρτιατικήν στρατιωτικήν  ἀγωγή καί πειθαρχίαν, ἀλλά καί οὔτε ἀπό ὁποιαδήποτε ἄλλη πολεμική μηχανή τῶν ἑλλήνων καθώς ἐσκλαβώθησαν οἱ ἑλληνικές πόλεις κράτη ἀπό τήν πανίσχυρη ρωμαϊκή αὐτοκρατορίαν. Καί ἡ σκλαβιά δέν ἦταν θέμα ἐλλείψεως σπαρτιατικῆς ἀγωγῆς, ἀλλά ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἑλλήνων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ὅταν πετοῦσαν τά παιδιά των στόν καιάδα,  χωρίζοντας τα σέ δυνατά καί ὑγιεῖ , ἀπό τά ἀσθενέστερα μέ κάποιες σωματικές ἀτέλειες, μικρές ἤ μεγάλες. Αὐτός ὁ χωρισμός ἦταν θαρρῶ καί ἕνα ἀπό τά δικαιώματα ὅπου ἐπῆραν οἱ  δαίμονες νά μᾶς ἐνσπείρουν τήν διχόνοια, καί ὅπου ὑπάρχει ἁμαρτία πολλά κακά ἕπωνται, ἀργά ἤ γρήγορα.   Τί βλέπουμε δηλαδή μέχρι σήμερα;  βλέπουμε ὅτι ἡ μεγάλη ἀδυναμία τῆς φυλῆς μας εἶναι ἡ διχόνοια, ὁ χωρισμός μας σέ κόμματα καί διάσπαρτες γνῶμες ἐδῶ καί ἐκεῖ, ἀφήνοντας τούς  ἐξωτερικούς λύκους  καί ἐχθρούς μας νά  κατασπα-ράζουν τά ὅποια ἐναπομείναντα καλά ἤθη καί τά πρότερα  τῆς ἀρετῆς ὑψηλά ἰδανικά μας.  Δέν εἶχαν λοιπόν οἱ εἰδωλολάτρες Σπαρτιάτες  ψυχική ἀγωγή (καί ὄχι μόνον ἐκεῖνοι), παρά μόνο σωματική ἀγωγή, δηλαδή  δέν εἶχαν ἀνεπτυγμένη τήν ψυχαγωγίαν, δέν εἶχαν τό γύμνασμα τῆς ψυχῆς στήν ἐκπαίδευση περί ἐλεημοσύνης, ἀγάπης στόν ἀδυνατότερο, καί θέληση νά τόν ἀποκαταστήσουν παρόλα τά φυσικά  ἐμπόδια του.  Μέ τήν κατάλληλη ψυχική ἀγωγή  λοιπόν βλέπουμε σήμερα οἱ τυφλοί νά περπατᾶνε στούς δρόμους ὅπως ἐκεῖνοι (σχεδόν) ὅπου ἔχουν τά μάτια τους. Μέ τήν κατάλληλη ψυχική ἀγωγή λοιπόν βλέπουμε σήμερα οἱ μή ἔχοντας πόδια νά μετακινοῦνται μέ τά χέρια ὡς νά ἦταν τά πόδια τους. Μέ τήν κατάλληλη ψυχική ἀγωγή  λοιπόν βλέπουμε σήμερα νά τρῶνε μέ μαχαίρι καί κουτάλι χρησιμοποιώντας τά πόδια τους οἱ ἀνάπηροι μήν ἔχοντας χέρια, ὅπως καί νά ζωγραφίζουν καί νά γράφουν ἐπίσης. Μέ τήν κατάλληλη ψυχική ἀγωγή  λοιπόν διαβάζουμε σήμερα γιά ἕναν κωφάλαλο  (Μπετόβεν) ὅπου ἔγραφε καί ἔπαιζε  στό πιάνο τήν καλύτερη μουσική στόν κόσμο.  Μέ τήν κατάλληλη ψυχική ἀγωγή  λοιπόν βλέπουμε σήμερα νά κερδίζουν μετάλλια στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες οἱ ἀνάπηροι, προσπερνώντας σέ δύναμη ψυχῆς ἀκόμα καί ἐκείνους τούς ἀθλητές ὅπου ἔγιναν παγκόσμιοι πρωταθλητές, καί δέν εἶχαν καμμία σωματική ἀναπηρία καί ἀτέλεια στά καλογυμνασμένα σώματα τους. Μέ τήν κατάλληλη ψυχική ἀγωγή  τά γνωστά μας παιδιά ὅπου τά λέμε «μογγολάκια» ἔχουν διαπρέψει στά  μαθηματικά, στίς θετικές καί ἄλλες ἐπιστῆμες, καί ἀποτελοῦν τό ζωντα-νώτερο παράδειγμα τό τί μπορεῖ νά ἐπιτύχει ὁ ἄνθρωπος κυρίως μέ τήν  ψυχική δύναμη του  μέ τήν σωστή ἀγωγή τῆς ψυχῆς, ὅσο καί μέ τήν διανοητική καί σωματική ἐκπαίδευση ἄν καί εἶναι δευτερευούσας σημασίας τό σῶμα.  Ποῖοι λοιπόν ἀποδείχθηκαν ὅτι εἶναι οἱ καλύτεροι παιδαγωγοί;  Οἱ ἀρχαῖοι παιδαγωγοί τῆς Σπάρτης ;  ὅπου ἐκπαίδευαν  τά εὔκολα ὑγιεῖ σώματα; ἤ οἱ παιδαγωγοί-ψυχαγωγοί ὅπου ἐκπαίδευαν  τά δύσκολα, καί δυσκολώτατα ἀσθενικά  σώματα, ἀκόμα καί τῶν ἑαυτῶν των, μέ πλῆθος τίς ἀναπηρίες τους ;  καί βεβαίως οἱ δεύτεροι !!! καί ταπεινότεροι ἔσονται τώρα πρῶτοι!  καί καλύτεροι παιδαγωγοί, διότι ἦσαν οἱ ψυχαγωγοί !!!  ἦσαν οἱ τῆς ψυχῆς παιδαγωγοί.  Οἱ ἀληθινά ἥρωες  λοιπόν παιδαγωγοί, ὅπου ἔκαμαν ψυχές ἀνδρειωμένες  μέ τήν θεληση τους καί τήν ἀγωγή τους ἐπάνω στό εὐαίσθητο πνευματικό μουσικό ὄργανο τῆς ψυχῆς  νά σαλπίσει  καί νά ρίξουν τά τοῖχοι τῆς Ἱεριχοῦς νά ὁδηγηθεῖ τό πνεῦμα νά νικήσουν τήν σωματική ἀναπηρία τους, προτάσσοντας την ἔμπροσθεν στήν ψυχή ὅπου ἐσυγκλόνισε  καί ὁδήγησε τό σῶμα στίς νίκες. Ἔτσι ἀνδρειωμένοι καί ἑνωμένοι, οἱ ἄνθρωποι κάνουν θαύματα, καί δέν τά κάνουν  μόνοι τους, ἀλλά βοηθιόνται ἀπό τόν θεό (ὅταν ὑπερασπίζεται  καί ἐνθαρρύνεται ὁ ἀσθενέστερος), καθώς ἡ ψυχή  δημιούργημα τοῦ Θεοῦ εἶναι, καί ὄχι αὐτούσιο γέννημα  τῶν ἀνθρώπων.  Ἡ ψυχή ὅπου μεγαλουργεῖ ἀπό τόν ΘΕΟ  ΠΑΙΡΝΕΙ  ΤΗ  ΔΥΝΑΜΗ.

ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ  ΞΕΧΩΡΟΙ ΠΟΛΥΧΩΡΟΙ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥΣ  ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟ ¨ΚΛΕΙΔΙ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ. 

ΕΑΝ ΕΙΧΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ  ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΧΩΡΟΥΣ , ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ,  τότες κανένας κλάδος  ἐπάγγελματος  δέν θά εἶχε οἰκονομικό πρόβλημα, γιά συντάξεις καί ἀσθένειες τῶν ἀδυνάτων, διότι τό κεφάλαιο ὅπου θά συγκεντρώνονταν θά ἦταν τέτοιο ὅπου μέρος του θά ξαναεπενδυόνταν μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπό τήν φυσική διαδικασία παραγωγῆς τοῦ σπόρου καί γόνου (ἀγροτικά προϊόντα, κτηνοτροφικά προϊόντα, ζωική  φυσική παραγωγή, ἰχθύες, ἔντομα, κλπ). Ἄς παρατηρήσουμε τό θαῦμα τῶν ἑφτά ἄρτων καί τῶν πέντε ἰχθύων, καί μέσα ἀπό ἐκεῖ μέσα ἀπό ἑκατοντάδες νοήματα καί θησαυρίσματα θά ἀνακαλύψουμε καί τήν οἰκονομική σημασία  τῆς ἔννοιας τοῦ συγκεντρωτικοῦ χώρου .  Στήν ἀρχήν  λοιπόν παρατηρουμε ότι ἀνησύχησε ὁ κόσμος (μέγα πλῆθος! 10.000 ἄνθρωποι !! ) ὅτι θά μείνουν νηστικοί, καί θέλησαν νά φύγουν γιά νά πᾶνε νά πάρουν τρόφιμα ἀπό τα γύρω τοπικά ἐμπορικά καταστήματα τῆς τότες ἐποχῆς.   Ἀλλά αὐτό δέν συνέβη, καθώς ὁ Χριστός τούς ἔδωσε νά φᾶνε μέσα ἀπό ἕνα κοφίνι μέ ἑπτά ἄρτους καί πέντε ἰχθύες. Τά ἐμπορικά τοῦ κόσμου τότες,  ἐκείνη τήν χρονική  στιγμή κατηργή-θησαν,  θά μπορούσαμε  λοιπόν νά διδαχθοῦμε ἀπό αὐτήν τήν συγκυρία.  Καταργήθηκε λοιπόν ἡ ἔξωθεν τοῦ συγκεντρωμένου πλήθους  ἐμπορική ἀγορά , καί γιά τόν κόσμο τόν συσπειρωμένο καί συγκεντρωμένο πλῆθος ὅπου ἄκουγαν τήν διδασκαλία τοῦ θεανθρώπου ὑπῆρχε ἡ ξέχωρη καί ἄλλη πηγή διαθέσεως τῶν διατροφικῶν ἀγαθῶν.   Ὑπῆρχε τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν ἑφτά ἰχθύων,  ἕνα θαῦμα ὑπερφυσικό, ὅπου κρύβει μέσα του καί τό θαῦμα στόν φυσικό κόσμο τῶν σπόρων, γιατί περί θαύματος πρόκειται καί ἐκείνων, παρόλο ὅπου πρόκειται ὡς φυσικό γεγονός γιά ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους  ἡ βλάστηση τοῦ σπόρου ὅπου ἐξελίσσεται καί μᾶς δίνει τούς καρπούς καί τά ἄνθη τους, καί ἄλλα πολλά.    Τά ὑλικά ἀγαθά  λοιπόν πολλαπλασιάσθηκαν μέ θαῦμα καί ὅλοι οἱ συγκε-ντρωμένοι  ἔφαγαν καί χόρτασαν, καί μάλιστα ἐπερίσσευσε καί φαγητό. Κρατῆστε λοιπόν ἀγαπητοί ἀναγνῶστες μου τό : ΟΛΟΙ ΟΙ  ΣΥΓΚΕΝΤΡΩ-ΜΕΝΟΙ !!!, καθώς ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΙ ἦταν  σέ ἕναν χῶρο κάτω ἀπό  τό βλέμμα καί τόν λόγον τοῦ Θεοῦ. Εἴμεθα λοιπόν ἐμεῖς σήμερα ὡς ἄνθρωποι συγκεντρωμένοι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ κάτω ἀπό τον λόγον καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ; ∙  καί ἡ ἀπάντηση δυστυχῶς εἶναι ΟΧΙ, καί γι’ αὐτό ἦρθαν τά σοῦπερ μάρκετ τῶν πολυεθνικῶν ὅπου μᾶς ταΐζουν καί πλουτίζουν ἐκεῖνοι ἀδιαφορώντας γιά τόν φτωχό λαό ὅπου πεινάει, ἤ δέν ἔχει νά πληρώσει τήν δόση του στήν τράπεζα, στό ἐνοίκιο, ἤ στά δίδακτρα τοῦ παιδιοῦ του στό φροντιστήριο καί τίς σπουδές του.  Δέσμιοι τῶν μεγαλοαγορῶν λοιπόν, καί μή γένοιτο ἀργότερα καί ἐκτρεφόμενοι μέ καρπούς δίχως τόν θαυματουργόν σπόρον, γιά νά μήν μποροῦμε νά φυτεύουμε ἐμεῖς οὔτε μία ντομάτα, οὔτε μία πατάτα, καί νά ἐξαρτώμεθα ὁλοκληρωτικά ἀπό τά στεῖρα  μεταλλαγμένα ὅπου μᾶς ἑτοιμάζουν, καί ὅπου θά εἶναι μίας χρήσεως , ἀκριβῶς γιά νά τούς ἐπισκε-φτοῦμε  ξανά στά πολυκαταστήματα τους  καί νά πληρώσουμε γιά νά διατραφοῦμε.  Αὐτή ὅμως δέν θά εἶναι μία ἁπλή φυσική ἐμπορική συναλλαγή, θά εἶναι ἰσχυρά καί φοβερά δεσμά, καθώς ἐάν δέν προσαρμοσθοῦμε στά θελήματα ἑνός παγκόσμιου δικτάτορα (ἀντίχριστος) δέν θά μποροῦμε καί νά ἀγοράσουμε τίποτες δικό τους, καθώς δικό μας δέν θά ἔχουμε τίποτε, καί φυσικά οὔτε τόν σπόρο (τό κυριότερο ὅλων γιά τήν ἐπιβίωσιν μας) ὅπου θαυματουργοῦσε μέ βλάστηση ἀπό τόν Θεόν μας.

ΠΟΣΟ ΣΦΑΛΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.

Πόσο  σφάλαμε λοιπόν!!! καθώς, οἱ νέοι σήμερον τοῦ γυμνασίου καί τοῦ λυκείου  μέσα ἀπό  ἐπιλεκτικές κινήσεις στή ζωή τους (βλέπε: συγκεντρώνονται σέ πολυχώρους, ὅπως τά «μώλ»)  ὄχι μόνο δέν ἔχουν τά λογικά τους, ἀλλά μᾶς δίνουν καί μαθήματα , δίχως ὅμως νά τό ἔχουν συνειδητοποιήσει.  Καί δέν τό ἔχουν συνειδητοποιήσει, καθώς ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ  ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!!!  (τό ἀπεύχομαι ὅμως) ὡς πεπερασμένη γενιά, γιατί  ἡ ἴδια ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πεπερασμένη, καθώς φεύγει καί δέν ξανα-γυρίζει.  Φεύγει ἡ ψυχή , καθώς τό σῶμα γερνάει καί ἀποθνήσκει, καί χρειάζεται ἐφόδια γιά νά μπορέσει νά ἐνταχθεῖ στή μόνιμη εὐτυχία τῆς  αἰωνιότητας , ὅταν θά ἔρθει ἡ ὥρα, καί ὅπου ὅμως  κανείς δέν τήν γνωρίζει (τήν ὥρα), γιατί ὑπάρχουν καί τά ἀπρόοπτα, ὅπου οἱ νέοι κάποτε  ταξιδεύουν στήν αἰωνιότητα χωρίς τά ἐφόδια.  Ἐμεῖς οἱ  ἴδιοι  ὡς ἄνθρωποι στή γῆ εἴμεθα πεπερασμένα πλάσματα.  Οἱ νέοι λοιπόν (κάθε ἐποχῆς) θά ἀντιγράψουν τήν ἐπικρατοῦσα  δαιμονική  ψυχαγωγίαν = διασκέδαση τῆς ἐποχῆς των, καθώς ἐκείνη ἐπῆρε τά ἰνία (δυστυχῶς)  προσφέροντας πολυτελέστατα ξυλοκέρατα στούς νέους μας.   Ξυλοκέρατα  (βλέπε: ὁ ἄσωτος υἱός στήν Ἁγία Γραφή, ὅπου ἐπιβίωνε τελικά μέ ξυλοκέρατα γουρουνιῶν)  ὅπου φαντάζουν σήμερα  (ἰδίως στή ν νεολαία) ὡραία καί γοητευτικά πνευματικά ἀναψυκτικά , καί θά ἀλλάζει μόνο ἡ μορφή αὐτῶν (τῶν ξυλοκέρατων) καί ἡ πνευματική γεύση (μέ τήν κάθε σάλτσα , καί ζαχαροῦχο  ἀναψυκτικό ὅπου προσφέρεται ἀπό τούς ἐπιτήδειους ἐπάνω στό γεῦμα).  Πλήν ὅμως ἐκεῖνα ὅλα τά ξυλοκέρατα  δυστυχῶς θά ἔχουν καί ὅλα τά βοθρικά ἐκεῖνα στοιχεῖα , καί θά ἐθισθοῦν μέ ἐκεῖνα  (οἱ νέοι) μή θέλοντας τήν πραγματική ψυχαγωγίαν,  γιά νά καταλήξουν  νά μπολιάσουν τήν πνευματική ἀπάτη ὅπου κληρονόμησαν ( ἐν ἀγνοία τους) στίς ἑπόμενες νέες γενιές.  Καί γιατί συνέβη αὐτό; διότι οἱ κάθε χλιαροί χριστιανοί τῶν παλαιοτέρων ἐποχῶν. . ἁπλῶς  ἐκοιμήθησαν. Ἐκοιμήθηκαν καί ἅρπαξαν τήν διασκέδαση-ξυλοκέρατα οἱ δαιμονικές δυνάμεις πρῶτοι, καί ἐκεῖνοι  προσφέ-ρθηκαν καί τήν  προσέφεραν  στούς νέους μας , ὅπως ἀναπληρώσουν  καί ἀντικαταστήσουν μέ ξυλοκέρατα τήν φυσιολογική ἀνάγκη τῶν παιδιῶν μας γιά ψυχαγωγίαν.  Τά παιδιά μας ἐδίψασαν γιά ψυχαγωγίαν (μετά τά σπουδα-στικά τους καθήκοντα, καί εἶναι  καί βαρύ καθῆκον ἡ μόρφωση) καί ἐμεῖς οἱ μεγάλοι ἀντί νά τούς προσφέρουμε γάργαρο δροσερό καί καθαρό νερό , δηλαδή  Χριστό, τούς ἀφήκαμε νά «ξεδιψᾶνε» μέ  πνευματικά δηλητήρια (τά γνωστά ὅπου καταδικάζει ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική ἐκκλησία μας  ὡς ψυχοφθόρα, κλπ), ἀλλά καί οἱ καλοί ἰατροί ὅπου ὁμιλοῦν γιά ζημία στόν ὀργανισμό μας (κυρίως στά παιδιά)  ἀπό κάποια ζαχαροῦχα ἀναψυκτικά (τύπου κόλα), κλπ. 

Η  ΚΑΘΕ ΓΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ, ΟΠΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ ΤΟ ΚΑΚΟ  ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΠΤΩΣΗΣ = ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ  ΚΑΚΗ  ΓΕΝΙΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ  ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ , ΣΤΗΝ  ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ (γενιᾶς).                               

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ :  ΝΕΟΙ !!!  ΜΗΝ  ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΤΕ ΤΙΣ  ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ  ΓΕΝΙΕΣ ,   ΕΑΝ   ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΤΕ   ΟΤΙ  ΠΡΟΣΒΑΛΑΝ   ΚΑΙ   ΠΡΟΔΩΣΑΝ  ΤΟΝ   ΧΡΙΣΤΟ  ΜΑΣ.   ΦΕΥΓΕΤΕ  ΜΑΚΡΙΑ  ΑΠΟ  ΕΚΕΙΝΕΣ ( βλέπετε ὡς παράδειγμα μερικές ἀσπρόμαυρες ἑλληνικές ταινίες  μέ ὁμοφυλοφιλίας πρότυπα («Μικές», κλπ), ὅπως καί προγαμιαίων σχέσεων, δυστυχῶς, καί  ὅπου  ὑπῆρξε ὁ προάγγελος  νά κλείση ὁ ἑλληνικός κινηματογράφος (δυστυχῶς στό συνολον του)  , ὡς κοινωνική ἐπιχείρηση, καί νά βρεθοῦν στόν δρόμο δεκάδες ἠθοποιοί, ὅπως καί νά πεθάνουν στήν «ψάθα» ὅπου λέμε, καί  ἀρκετοί ἀπό ἐκείνους , πληρώνοντας =σταυρώθηκαν (μερικοί) γιά τίς  ἁμαρτίες ἄλλων.

ΑΠΟ ΓΕΝΙΑ ΣΕ ΓΕΝΙΑ «ΞΕΔΙΨΑΣΑΝ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ  ΕΠΙΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ  ΜΕ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ  ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ , ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ  ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ , ΑΝΤΙ  ΔΡΟΣΕΡΟ ΚΑΘΑΡΟ  ΝΕΡΟ  (ΧΡΙΣΤΟ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

          Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΠΟΛΥΧΩΡΟΥ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΜΕΙΞΕΙΣ  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΥΛΙΚΩΝ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΝ.

Σήμερα λοιπόν παρατηροῦμε τήν νεολαία νά ἀρέσκεται νά εὑρίσκεται σέ πολυχώρους, δηλαδή σέ ἕνα ἑνιαῖο σύνολον πραγμάτων ὅπου ἐκεῖ μέσα τά εὑρίσκουν ὅλα μαζί (βλέπετε τήν τάση τῶν ἐφήβων νά κατακλύζουν τα ὀνομαζόμενα πολυκαταστήματα, ‘’ Μώλ’’, κλπ).   Ἰδού λοιπόν ἡ χαρισματική ἰδιοφυΐα τοῦ μακαριστοῦ ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτη ὅταν ὁμιλοῦσε γιά πανεπιστημιούπολιν !!!  Ἐγνώριζε τήν ψυχήν τοῦ ἐφήβου σπουδαστή, καί τήν ἀγωνία τοῦ γονιοῦ του.  Εἶχε λοιπόν δίκιο  μεγάλο ὅταν ἔλεγε ὅτι μία πανεπι-στημιούπολις θά πρέπει νά εἶναι λειτουργική καί πρακτική (ὡς ἑνιαῖος λειτου-ργικός πολυχώρος πολλῶν δημιουργικῶν δραστηριοτήτων μαζί)  καί νά ἀναπλη-ρώνει ὅλα ἐκεῖνα τά βιοτικά καί πνευματικά ὅπου χρειάζεται ὁ σπουδαστής.  Δέν ἦταν ἐνάντια στόν κινηματογράφο  (ὡς ἐφεύρεση) , ὅπως πολλοί συκο-φάντες λέγουν, ἀλλά ἦταν ἐνάντια στά αἰσχρά ἔργα ὅπου προέβαλε ὁ κινημα-τογράφος. Δέν ἦταν ἐνάντια στήν τηλεόραση (ὡς ἐφεύρεση) ὁ Αὐγουστίνος Καντιώτης , ἀλλά σέ ὅλα ἐκεῖνα τά αἰσχρά ὅπου προέβαλε καί προβάλει ἡ τηλεόραση.  Δέν καταδίκαζε τό μέσον (τήν τηλεόραση ὡς τεχνολογία) ἀλλά ὡς τό μέσον γιά νά ἐπικάθονται εἰς αὐτήν ὡς οἱ ὁδηγοί- δαίμονες  ὅλης τῆς γῆς, καί νά παραλαμβάνουν συνταξιδιῶτες τους στήν κόλαση κάθε ἀνήλικο  καί ἐνήλικο ἄνθρωπο (ἀκόμα καί μεσήλικους καί γερόντους).  Ἤθελε μέσα στά πανεπιστήμια νά προβάλλονται παιδαγωγικές ταινίες ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ περιεχομένου, ὅπου οἱ ἠθοποιοί  θά δικαιολογοῦν τήν ὀνομασία τους, δηλαδή,  ἠθοποιός= ὁ ποιῶν ἦθος, ἀλλά καί ταινίες καί ντοκυμαντέρ ἐπιστημονικῆς δημιουργικῆς  ἔρευνας,  ὅπως κοινωνιολογικῶν θεμάτων, περί ὑγιοῦς οἰκονομίας, δημιουργικῆς παραγωγῆς καί ἐργασίας, πρόληψις ἀτυχημάτων, νοσηλευτικῆς μέριμνας, κλπ.  Ἀλλά καί γνώσεων, ὅπως γιά τήν θάλασσα, τά φυτά, τά ζῶα, καί ἕνα σωρό θαυμαστά ὅπου μέ τήν δύναμη καί τή χάρητοῦ Θεοῦ ὅλα ἐκεῖνα δημιουργηθῆκαν. Τί νομίζετε ἀγαπητοί μου ἀναγνῶστες τελικά ὅτι εἶναι τό πανεπιστήμιο; εἶναι τά θαυμαστά τοῦ Θεοῦ,  ὅπου δημιού-ργησε τήν φύση, καί τά καλά αἰσθήματα τοῦ ἀνθρώπου, καί ὅλα καί ὅλες οἱ καλές ὀρθόδοξες τέχνες ἀπορρέουν ἀπό ἐκεῖνα, (ἀκόμα καί ὁ κινηματογράφος  καί τό θέατρο ) ὅλες οἱ ἰατρικές γνώσεις, καί πώς νά καταπολεμήσουμε τίς ἀρρώστειες μας, κλπ. Εἶναι ὅλα ἐκεῖνα ὅπου ἀναπτύσσουν τόν καρπό στή γῆ μέ φυσικό τρόπο, εἶναι ὅλα ἐκεῖνα ὅπου μελετοῦμε νά μήν ἀρρωστήσουν τά φυτά μας (βλέπε: Γεωπονικό πανεπιστήμιο), ἀλλά καί ἡ καλή ἀνάπτυξη τῶν ζωντανῶν μας πλασμάτων (ζῶα, ἰχθύες, μέλισσες, κλπ)  γιά νά παράγουμε τά  διατροφικά προϊόντα μας.  Εἶναι ὅλα ἐκεῖνα περί δικαιοσύνης (βλέπε: νομικῆς ἐπιστήμης), ὅπου πολεμοῦν τήν ἀδικίαν,  εἶναι συνήγοροι τῶν ἀδικημένων, ἐλευθερώνουν τούς ἀδικούμενους ἀνθρώπους ἀπό τήν ἀδικίαν.  Δέν εἶναι ποτές συνήγοροι τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά συνήγοροι τῶν ἐκπεσόντων προσώπων στήν ἁμαρτίαν, μήν ἀπαλλάσσοντας τους ἀπό τήν ἐν τῶ κόσμο  ἀληθινά *σωφρονιστικήν τιμωρίαν θέτοντας σέ κίνδυνον τήν κοινωνίαν, ἀλλά συνήγοροι ὅπου καταδικάζουν τήν ἁμαρτίαν,  προσπαθώντας νά ἀπαλλάξουν  τόν κατηγορούμενον ἀπό τήν αἰωνίαν τιμωρίαν (κόλασις) διαφυλάττοντας συγχρόνως καί τήν ἐν κόσμο κοινωνίαν.  Γι’αὐτό οἱ καλοί συνήγοροι θά πρέπει νά εἶναι καί καλοί χριστιανοί.

(*Σωφρονιστικήν τιμωρίαν : βλέπε: τόν λόγο ὅπου ἀπουσιάζει ἡ δικαιοσύνη στίς φυλακές, ἐπικρατώντας ὁ νόμος τῆς ζούγκλας, ἐπειδή ἀκριβῶς ἡ νομική ἐπιστήμη  δέν μερίμνησε  ὅσο θά ἔπρεπε τήν  δικαιοσύνην εἰς τάς φυλακάς.) 

                                                      ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ

 Ἄς μάθουν λοιπόν οἱ χλιαροί δεσποτάδες, καί οἱ χλιαροί χριστιανοί σήμερον ὅτι τά σχολεῖα στόν  ἑλληνικό κόσμο μας, εἶναι μεγάλο κομμάτι τῆς ἑλληνορθόδοξης πίστης μας.  Ἄλλωστε τό ὑπουργεῖο παιδείας θά ἔπρεπε νά λέγεται καί  ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ, καί ὄχι καί  Θρησκευμάτων, ὑπονοώντας τίς πολλές θρησκεῖες ὅπου θά πολτοποιηθοῦν ὡς ἕνα σῶμα  ὅλες μαζί  κάποτε ὁλοκληρωτικά μέσα στήν χώραν μας. Περί αὐτοῦ ὅμως ἐκοιμήθηκαν οἱ χλιαροί δεσποτάδες μας, καί μόνον ὁ ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστίνος Καντιώτης τούς τά ἔλεγε. Τούς διαμήνυσε ὅτι ἡ Παιδεία στή χώραν μας δέν εἶναι μόνον μέριμνα τοῦ κράτους ὡς πολιτική πολιτεία, ἀλλά καί μέριμνα τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἐκκλησιαστική πολιτεία, καί ἡ πανεπιστημιούπολις ἀνήκοντας στό ὑπουργεῖο παιδείας θά πρέπει νά ἀνήκει πνευματικά καί εἰς τήν ἑλληνο-ρθόδοξη εὐθύνη καί μέριμνα τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.

Μήπως γιά τήν ψυχή δέν μέριμνα ἡ ἐκκλησία;  Ὁρίστε λοιπόν ἡ  ψυχή μέσα στήν λέξη ψυχαγωγία, (ψυχή+ἀγωγή= ψυχαγωγία) ἤ μήπως λοιπόν ἡ παιδεία μας δέν ἔχει τήν εὐθύνη τῆς ἀγωγῆς ἀπέναντι στά παιδιά μας; , ὁρίστε λοιπόν  ἡ ἀγωγή μέσα στήν ἐπίσης λέξη ψυχαγωγία.  Ἄρα λοιπόν,  ἡ ἐκκλησιαστική πολιτεία (ἐκκλησία) θά πρέπει νά συνεργασθεῖ μέ τήν κρατική πολιτεία (κράτος) γιά νά ἐφαρμόσει μία ἐθνική παιδαγωγία ὅπου θά προστατεύει  καί θά ἐκπαιδεύει  τούς νέους περί ἀγωγῆς τῆς ψυχῆς , καί ἐν γένει τήν ψυχα-γωγίαν κάθε ἡλικίας.  Θά πρέπει οἱ δύο ἐκεῖνες κολόνες τοῦ ἔθνους μας (κράτος καί ἐκκλησία) νά φροντίσουν  νά ἀναπληρώσουν αὐτό τό μεγάλο κενό στό γενικώτερο σύνολον τῆς πολιτείας μας, ὅπου εἶναι ἡ ἴδια ἡ κοινωνία μας. Διότι ἐάν τό κρασί βγαίνει ἀπό τόν καρπό τῆς ἑλληνικῆς γῆς μας=, ὡς τό  κοινωνικό κράτος προσφορᾶς, καθῆκον καί εὐχαριστία πρός τούς πολίτες του, μέ τό ἴδιο κρασί διενεργῆται καί τό μυστήριο τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μας (ἡ θεία εὐχαριστία).  ‘’Ἐγώ εἶμαι ἡ ἄμπελος’’ ! φωνάζει ὁ Χριστός μας,  καί οἱ καρποί τῆς  ἀμπέλου τῆς ψυχαγωγίας οὐδέποτε νά σκεφτοῦν οἱ ἰθύνοντες ὅτι δέν πειράζει ἐάν μαγαρίζονται.  Διότι μαγαρίζονται οἱ καρποί τῆς ἀμπέλου τῆς ψυχαγωγίας, δυστυχῶς  παρατάσσονται  ὡς οἱ καρποί τῆς ὀργῆς,  ἐκτόνω-σης, κλπ, καί μέ τό γνωστό ὑπερήφανο στρατιωτικό βάδισμα «χηνῶν»  βαδί-ζουν ὅπως τά ναζιστικά στρατεύματα, καί ἄλλων δαιμονόπληκτων λαῶν ὅπου τρέφονται  δηλητηριασμένα οἱ ψυχές.  Δηλητήρια στήν ἀγωγή τῶν ψυχῶν πρός τούς νέους ἀπό τήν ἄφρονα πολιτεία λοιπόν, καί δέν ὑποψιάζονται οἱ ἰθύνο-ντες κἄν ὅτι ἐκείνη ἡ ἀγωγή περιῆλθε πλέον στά χέρια τῶν δαιμόνων,  στά χέρια τῶν δαιμόνων ΝΑΙ, καί χάνονται οἱ νέοι μας μέσα στούς μπαρουτοκα-πνισμένους ὁρίζοντες (καπνούς ἀπό τσιγάρα) ὅπου ἐπιτάσσει ἡ δαιμονική  διασκέδαση.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.

Μία λέξη ὅπου θά πρέπει οἱ ἰθύνοντες τῆς ἑλληνικῆς παιδείας μας νά φροντίσουν νά συμπεριλάβουν στό νεότερο ἑλληνικό λεξικό μας, καί αὐτή εἶναι τοῦ ψυχαγωγοῦ.  Ὁ ψυχαγωγός, ἐκεῖνος ὅπου φροντίζει γιά τήν ἀγωγή τῆς ψυχῆς.  Ὁ καθηγητής τῆς σωματικῆς,  ἤ φυσικῆς  ἀγωγῆς ὀνομάζεται καί γυμναστής.  Ἡ φυσική ἀγωγή (γύμνασμα τοῦ σώματος) εἶναι ἐπιστημονικές γνώσεις, ἄρα ἐπιστήμη.  Ἐάν ὑπῆρχε ἡ ἐπιστήμη τῆς ψυχικῆς ἀγωγῆς ὅπως τῆς σωματικῆς ἀγωγῆς, τότες ὁ ἐπιστήμονας ἐκεῖνος θά ὀνομαζόταν ψυχαγωγός, ὅπως ὀνοματίζουμε τόν ἐπιστήμονα τῆς ψυχολογίας : ψυχολόγο.  Ἡ ἐπιστήμη ὅμως τῆς ψυχαγωγίας,  μέ τήν ἔννοια τό γύμνασμα τῆς ψυχῆς μέσα ἀπό τήν διασκέδαση, ὡς κοινωνικό λειτούργημα  δέν ὑπάρχει σήμερα, καί βεβαίως ὁ ψυχαγωγός εἶναι κάτι τό ἄγνωστο ὡς εἰδικότητα ἐπιστημονικοῦ ἐπαγγέλματος, κάτι ὅπου κρούω  ἐδῶ (στό παρόν πόνημα) τό συναγερμόν  γιά νά τήν μελετή-σουμε,  καί νά τήν κάνουμε ἐπιστήμη.  Καί γιατί αὐτό; διότι ὡς κοινωνικοί ἄνθρωποι ἔχουμε μεγάλο κενό στήν κοινωνία  τῆς ψυχαγωγίας μας, εἴμεθα ἀμόρφωτοι, ἀστοιχείωτοι, καί φοβερά πνευματικά ἀνάπηροι σέ αὐτόν τόν πρωτεύοντα τομέα τοῦ κοινωνικοῦ βίου μας.  Εἴμεθα κοινωνία ἀγύμναστων στήν ψυχή ὅσο ἀφορᾶ μέ τόν τρόπο καί τίς συνθῆκες ὅπου ψυχαγωγούμεθα.  Ἐνδιαφερθήκαμε μόνον, κατά μεγάλη πλειοψηφίαν,  αἰῶνες  τώρα, μόνο γιά τήν ἀγωγή τοῦ σώματος, πῶς θά αὐξήσουμε τίς σωματικές ἐπιδόσεις μας (βλέπε: ὀλυμπιακούς ἀγῶνες), καί δέν ἐνδιαφερθήκαμε ἐάν ἡ ψυχαγωγία μας (διασκέδαση μας)  εἶναι ἡ κατάλληλη γιά νά φροντίσει τήν εὐελιξία καί ὑγιεινή τῆς ψυχῆς  μας στόν κενό χρόνο καί τόπο τῆς διασκέδασης μας. Ἐν τήν κενότητα τῆς πνευματικῆς ἐκκένωσης μας= διασκέδασης μας εσυλήθη τό πνεῦμα μας ἐξ ἐφόδου σκοτεινῶν δυνάμεων. Ἡ ἐκκλησία ἐπί παραδείγματι εἶναι μία συνεχόμενη καί ἀκατάπαυστη πηγή ψυχαγωγίας.  Οἱ ἄγγελοι γύρω ἀπό τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ  θαρρῶ ὅτι ψάλουν ψυχαγωγικά ἀπό ἀγαλλίαση συμμετέχοντας στήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχει ἀπό τούς δοξάσαντες τόν Θεό ἀγγέλους,  εἶναι αὐτεξούσια ἡ δόξα  τοῦ Θεοῦ, ἀναβλύζει ἀπό  αὐτόνομη καί αἰώνια πηγή τοῦ Θεοῦ, καί  ἀγαλλιάζουν οἱ συμμετέχοντες (ἄγγελοι καί ψυχές στόν παράδεισο).  Ὁ παράδεισος εἶναι τελικά μία αἰώνια γιορτή, καθώς ἀκαταπαύστως  οἱ ψυχές στόν παράδεισο θά βλέπουνε καί θά ἀκοῦνε  μία ἑορταστική  δοξαστική ψυχαγωγίαν. Ἡ συμμετοχή τῶν ἀγγέλων στή δοξολογίαν εἶναι ἀπό μόνη της ἡ ἀπέραντη εὐτυχία τῶν ἀγγέλων, καί αὐτή ἡ συμμετοχή εἶναι ἡ ἴδια τους ἡ εὐτυχίαν.  Συμμετέχουν γιά νά εὐτυχοῦν.   Δέν δημιουργοῦν ἐκεῖνοι (οἱ ἄγγελοι) τήν  δόξαν διά τῆς δοξολογίας των, ἀγάλ-λονται μέ τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ, συμμετέχοντες καί ἐκεῖνοι στή δοξολογίαν,  ὅπως τά πουλιά ἀγάλλονται μέ τό πρωινό ξημέρωμα,  ξημέρωμα ὅπου εἶναι τοῦ Θεοῦ δημιούργημα,  καί ἡ χαρά τους (τῶν πουλιῶν) ἐκδηλώνεται μέ τά κελαηδίσματα τους, ἀντικρύζοντας ἤ περιμένοντας τό ξημέρωμα ὡς  δημιού-ργημα τοῦ Θεοῦ ὅπου εἶναι συγχρόνως καί ἡ δημιουργική πνοή τῆς  ζωῆς των,  ὡς τό εὐχαριστῶ ὅπου ὑπάρχουνε, εἶναι ἡ ἐσωτερική πνοή τῆς  ἐσωτερικῆς χαράς  καί εὐτυχίας των.  Κελαηδίσματα ὅπου τελικά εἶναι δοξολογία. Δοξολογοῦν λοιπόν οἱ ἄγγελοι καί συμμετέχουν μέ ψαλμωδίες ἀγαλώμενοι.   Ἡ γυμνασμένη ψυχή  σέ αὐτήν τήν ἀγωγή (ἐκκλησιαστική Θεία λειτουργία) βλέπει καί ἀκούει τήν Θεία λειτουργίαν ὡς μία ὄαση ἀκατάπαυστης  καί αἰωνίας διασκέδασης.  Ἡ ψυχή του κάποτε ἐπῆρε τέτοια ἀγωγή (γύμνασμα) ὅπου σχεδόν ἔγινε ἕνα ἀκόμα μουσικό ὄργανο στά φυσικά μουσικά ὄργανα, καί συμμετέχει στίς  ἀσματικές ψαλμωδίες  ὡς νά πρόκειται γιά ἀσματικές πανδαισίες, ὅπου τελικά μεταβάλλονται (γιά τήν ψυχή) ὡς πραγματικές μουσικές πανδαισίες.  Ὁ ἐκκλησιαζόμενος στήν Θεία λειτουργία λαμβάνει τήν ψαλμωδία ὡς χορωδίαν (οἱ χοροί τῶν ἀγγέλων), καί  ἡ ψυχή του εἶναι ὡς  πνευματικό μουσικό ὄργανο καί πνευματική  ζωντανή μουσική νότα  ὅπου πάλλεται καί εὐχαριστεῖ= δοξολογεῖ τόν Θεό ψυχαγωγούμενη.  Εὐχαριστεῖ καί δοξολογεῖ τόν Θεό γιά τήν πρόσκληση= ἔκκληση  στό ἐκκλησίασμα μέ τό νά ἐκκλησιασθεῖ= ψυχαγωγηθεῖ ἡ ψυχή στήν ἐκκλησία του.  Ὁ ἐκκλησιαζόμενος ἔλαβε πρόσκληση-ἔκκληση  ἀπό τόν δημιουργό του ὥστε ἡ ψυχή του νά συμμε-τάσχει στήν δοξολογίαν-εὐχαριστίαν˙  εἶναι πρόσκληση ψυχῆς, ὅπου τοῦ ἀπευθύνθηκε μυστηριακῶς  (ἀπό τόν Θεό),  καί συμμετέχει καί κάπου καί τό σῶμα. Ἡ ψυχή τότες ἐπικοινωνεῖ μέ τό νοῦ,  λαμβάνοντας καί ἐκεῖνος ὡς διάνοια τήν ψυχαγωγική ἑορταστική ἀτμόσφαιρα. Αὐτό συμβαίνει ὡς τόν ἴδιο τρόπο καί μέ τά πιό ὑπέροχα τραγούδια στά κοσμικά κέντρα διασκεδάσεως.  Εὑρισκόμενος λοιπόν ὁ ἄνθρωπος μέσα στήν δόξα τοῦ Θεοῦ ἀπολαμβάνει ἀπό αὐτήν. Ἄς δοῦμε ὅμως κάτι τό γήινο, γιά νά τήν πλησιάσουμε περισσότερη τήν ἔννοια τῆς ἀπολαβῆς (τῆς δόξας). Οἱ ὑπηρέτες στό παλάτι ἑνός βασιλιά, τί ἔχουν ὡς ἀπολαβή; ὅπου ἐργάζονται μέσα σέ ἐκεῖνον τόν περίλαμπρο χῶρο; μέ τά χρυσά, τά μάρμαρα, τίς πολύτιμες πέτρες ὡς οἰκοδομικό ὑλικό στό παλάτι;

Ἀπάντηση: Ἀπολαμβάνουν τά καθαρά τους ροῦχα, ἀπολαμβάνουν τό καλό τους φαγητό, ἀπολαμβάνουν τό ζεστό καί ὄμορφο περιβάλλον, ἀπολαμβάνουν ἕναν καλό μισθόν. Ἔχουν τήν ἐγγύηση τῆς ἀσφάλειας γιά τό μισθόν τους, καί τήν περίθαλψη τους, καθώς τό βασιλικό παλάτι ἔχει ἀνεξάντλητους οἰκονομι-κούς πόρους ἀπό τήν ἴδια τήν ὁλοένα πρός αναπτυξιν χώραν, ἀρκεῖ φυσικά γιά ὅλα αὐτά τά καλά καί τά ὡραία ἀγαθά, νά ἔχει ὁ βασιλιάς τήν συμμαχίαν  τοῦ θεοῦ.    Ἡ χώρα μας, καί ἡ ἐξουσίαν της σήμερα ἐπειδή δέν ἔχει τήν συμμαχίαν τοῦ Θεοῦ καθότι δέν κάνουν τό θέλημα του, ἔχει τήν δεσμευόμενη ἀνάγκη τῶν σκληρῶν δυνάστεων της, ὅπου εἶναι ἡ Τρόϊκα, καί ὅπου κάνει τό θέλημα της, εἶναι οἱ ἀγορές, καί οἱ ἄλλες ἁμαρτωλές καταστάσεις. Θά βρεῖ προκοπή;  Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΗ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ  ΟΛΟΙ, ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ, γιατί χωρίς τόν ἁμαρτωλό λαό δέν θά ἀνέβαινε ποτές μία ἁμαρτωλή ἐξουσία ἐπάνω. Ἔτσι λοιπόν καί ἕνας πολυχῶρος ψυχαγωγίας γιά τούς νέους, μέσα σέ ἕνα δῆμο, μέσα σέ μία κρατική ἔκταση, μέ τήν παιδαγω-γική μέριμνα τοῦ κράτους, θά ἀπολαμβάνουν τήν δόξα ἐκείνης τῆς καλῆς δημιουργίας ἐργαζόμενοι καί ἐπισκέπτες. Καί ποῖα θά ἦταν ἡ δόξα της;

Ἀπάντηση: Θά ἦταν ἡ δόξα τῶν καλῶν λειτουργιῶν μίας κοινωνικῆς ψυχαγωγίας ἐν Θεῶ.  Θά ἦταν τό φῶς στό μαῦρο σκοτάδι τους (τύφλα τους).

Ἡ ψυχή διασκεδάζει, καί ἐάν καί εἶναι ἀνήθικη  ἡ διασκέδαση , ἡ ψυχή πάλι εἶναι ἐκείνη  εἶναι ὅπου ὑμνεῖ τόν ἐφευρέτη , τόν δημιουργό ἐκείνων τῶν διασκεδαστικῶν αἰσχρῶν,  ἐν ἀγνοία της, καί φυσικά  αὐτός ὅπου ὑμνῆται δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν πονηρό δαίμονα. Ἐάν λοιπόν ἡ Θεία λειτουργία στήν ἐκκλησία μας εἶναι ἡ ψυχαγωγία τῆς ψυχῆς, ὅπως καί τά καλά ἄσματα (δημοτικά, λαϊκά, κλπ) μέσα ἀπό τούς ὡραίους στίχους καί ἤχους, τότες κατά τόν ἴδιον τρόπον μεταβάλλονται οἱ ἀνήθικοι στίχοι τῶν τραγουδιῶν το κόσμου ὅπου ἀκοῦμε ζωντανά , ἤ ἀπό τό ραδιόφωνο  καί τήν τηλεόραση  σέ μία κοσμική «ἐκκλησία», καί εἶναι μία πραγματική δαιμονική λειτουργία. Ἡ Θεία λειτουργία διεξάγεται στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο, τήν ἐκκλησία του, καί ἡ λειτουργία τοῦ σατανά διεξάγεται  στόν κόσμο μέσα ἀπό τά ἀνήθικα κέντρα διασκεδάσεως καί ἀναμεταδίδεται καί ἀπό τά ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, κινη-ματογράφους, θέατρα, ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές, κλπ. Συμμετέχουμε σέ αὐτήν τήν δεύτερη περίπτωση τότες ὡς νά εὑρισκόμεθα σέ μίαν ἐκκλησία, καί βεβαίως ΔΕΝ εἶναι τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τῆς ἀντιθέτου δυνάμεως (τοῦ σατανά).                     Ἀπό τήν μία λοιπόν ἡ Θεία λειτουργία στήν ἐκκλησία, ὅπου πολεμῆται ἀπό τούς δαίμονες ἀντιπαρατάσσοντας  ἀνήθικους στίχους μετά μουσικῆς στήν κοσμική ἐκκλησία = πρόσκληση  στόν κόσμο γιά διασκέδαση.  Ἀπό τήν μία δοξολογῆται (ἐν γνώση τῶν ἀνθρώπων) ὁ Θεός, καί ἀπό τήν ἄλλη δοξολογῆται ὁ σατανάς (ἐν ἀγνοία τοῦ κόσμου) μέσα ἀπό τά ἀνήθικα τραγούδια τοῦ κόσμου.    Ὁ ναός λοιπόν τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἐκκλησία (οἱ ἱεροί ναοί), καί οἱ ναοί τοῦ σατανά  με τις λειτουργίες του εἶναι τά ἀνήθικα κέντρα διασκεδάσεως τοῦ κόσμου.  Βεβαίως ὅμως  πέρα ἀπό ἐκεῖνα τά δυό , ὑπάρχουν καί τά ἄσματα ὅπου ὑμνοῦν τά ὡραῖα φυσικά πράγματα, καί τούς ἱερούς  φυσικούς θεσμούς ὅπου ἐθέσπισε ὁ Θεός, ὅπως ὁ ἱερός θεσμός-δεσμός (πάνω ἀπό ὅλα)  τῆς οἰκογένειας, ἀκολουθεῖ τῆς πατρίδος μέ τήν ὄμορφη φύση, καί ἄλλα καλά αἰσθήματα τῶν ἀνθρώπων (γενναιότητα, φιλοτιμία, κλπ)  ὅπου ἔχει προικισθεῖ ὁ ἄνθρωπος ἀπό τόν Θεό.  Αὐτά λοιπόν εἶναι ἡ κοινωνική ψυχα-γωγία,  ἡ τῆς πολιτείας καθῆκον γιά ψυχαγωγία,  ἐνῶ ὅπως ἐξήγησα παραπάνω ὑπάρχει καί ἡ ἐκκλησιαστική ψυχαγωγία, καί ἐκείνη εἶναι ἡ Θεία λειτουργία στήν ὀρθόδοξη χριστιανική ἐκκλησία μας.  Ἡ  κοινωνική ἤ  ἡ τῆς πολιτείας ψυχαγωγία (ἡ πολιτειακή ψυχαγωγία)  κοινωνική, ἤ ἀκόμα καί ἡ λαϊκή ψυχαγωγία , καθώς θά πρέπει νά τήν μελετήσει καί νά τήν ἀναπτύξει ἡ ἄγνωστη σήμερα ἐπιστήμη τῆς ψυχαγωγίας, γιά νά ψυχαγωγηθεῖ κυρίως ἡ νεολαία. Διότι ἡ ψυχαγωγία εἶναι ἡ ἀνάσα τῆς ψυχῆς στόν ἀνηφορικό καί

                                                                                                                                            21.

δύσκολο δρόμο τῆς ζωῆς.  Ὅταν ἀνεβαίνουμε ἀνηφοριές, τότες εἶναι ὅπου χρειαζόμεθα μεγαλύτερες καί καθαρώτερες ἀνάσες=  ψυχαγωγίες.  Ἡ ἀνάσα εἶναι συνώνυμη τῆς πνευματικῆς πνοῆς, καί ἡ πνευματική πνοή εἶναι συνώνυμη τῆς ‘’εν τόπο χλοερό ἐν τόπω ἀναψύξεως’’ (ὅπου ἀκοῦμε στήν ἐκκλησία ἀπό τόν ἱερέα).  Ἀναψυχή καί ἀναψυκτικό  πηγαῖο, τρεχούμενο , ψυχαγωγικό,  ὡς δροσιά, ὕδωρ κρυστάλλινο, καί ὄχι ὡς κάτι τεχνητό ζαχα-ροῦχο ὅπου κολλάει στό στόμα ἐθίζοντας τόν ὀργανισμό, καί χωρίς νά ἔχει ξεδιψάσει φυσικά ὀρθόδοξα ὁ ἄνθρωπος θά φαντάζει ὅτι ξεδιψάει ψυχή, ἀλλά αὐτό θά εἶναι ἕνα δαιμονικό ὅραμα. Ἰδού λοιπόν γιατί οἱ διαφημίσεις ὁμοιά-ζουν κάποτε μέ δαιμονικά ὁράματα, ἰδού γιατί  στήν τηλεόραση  τά ἀναψυκτικά ποτά πάνε μαζί πάντα μέ τήν διασκέδαση,  ἤ τήν ἑορταστική ἀτμόσφαιρα,  καί αὐτή ἡ διασκέδαση δέν εἶναι καθόλου τυχαῖο ὅπου συμπε-ριλαμβάνουν τά διαφημιστικά φίλμ πάντα τούς νέους.   Ἀκριβῶς γιατί ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ  ΚΑΙ  ΝΕΟΛΑΙΑ  ΠΑΝΕ  ΜΑΖΙ.  Θέλουμε λοιπόν διαφημίσεις ὅπου συνοδεύονται ἀπό ἀνήθικα ὑπονοούμενα;  καί μηνύματα  ἀπάτης; μοιχείας ; ὁμοφυλοφιλίας; καί προγαμιαίων σχέσεων;  χωρίς νά διαμαρτυρόμεθα;  Χωρίς νά ἐνημερώνουμε τούς ὑπευθύνους τῶν προϊόντων ὅπου διαφημίζονται μέ κολασμένα μηνύματα  ὅτι: ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ;  ἤ νά ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ;  (ὅπως ἐπί παραδείγματι  μίας ὑπηρεσίας πληροφοριῶν -συμβαίνει τώρα Νοέμβριος 2014-,ὅπου ὑμνεῖ τήν σιχαμερή  μοιχεία καί τήν προγαμιαία σχέση) , τότες καί ἡ  ζωή τῆς ψυχαγωγίας μας μέσα στήν κοινωνία μας θά σκιάζει τήν ἴδια τή ζωή μας, καί αὐτή θά εἶναι πύρινη καί ὄχι ζωή  καί κοινωνία ἀναψυχῆς.  ΟΧΙ,  ΠΟΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ.

                                                                                                                                    22.

 Τότες (ἐάν δέν ἀντισταθοῦμε) ἡ ζωή καί ὁ βίος τῆς κοινωνικῆς ψυχαγωγίας μας θά βρωμίσει τήν κοινωνία μας, τό πρώην βρωμερό ἀστεῖο μέ τό ἀνήθικο  (στή διαφήμιση, κλπ) θά μεταβληθεῖ σέ δράματα, τότες ἡ κοινωνική ζωή μας θά ὁμοιάζει μέ τήν κινηματογραφική παράσταση μίας ἑλληνικῆς ταινίας ὅπου ὁ ἠθοποιός (Νίκος Κουρκουλος) θά ἀναφωνεῖ γεμάτος ἀπόγνωση!  ‘’ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!!!  ΦΤΑΝΕΙ  ΠΙΑ !! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ !!! ‘’ Γιατί αὐτό ἐκλαμβάνει ἡ κάποτε ὁλόλευκη ψυχή, καί διαμαρτύρεται μυστικῶς καί ἀοράτως ὅταν τήν λερώνουμε, μόνον ὅπου τά κανάλια ὅπου τήν συνδέουν

μέ τόν  νοῦ εἶναι φραγμένα, μόνον τά κανάλια τοῦ ἐθισμοῦ περνᾶνε (γιά νά ἐθιστῆ ὁ ἄνθρωπος), ὅπως ἀπό τό τσιγάρο ἡ νικοτίνη, κλπ, καί ὁ δυστυχής ἄνθρωπος βαδίζει  ὡς τό ζόμπι σέ πύρινους κόσμους, πυροβατώντας (χωρίς νά ἀντιλαμβάνεται τό σωματικό κάψιμο) ἐν τῆ θέρμη καί τόν πυρετό τῆς ἔξαλλης διασκέδασης.  Καί δέν τό ἀντιλαμβάνεται γιατί ἡ δαιμονική πνευματική «ἀναψυχή» (διασκέδαση)  τῆς πυροβασίας «παρακρατεῖ» τήν φυσική φλόγα  στό  σῶμα, γιά νά τό ξεγελάση (τό σῶμα) καί νά τή δώσει ἀναδρομικά (τό κάψιμο) στήν καιόμενη  ψυχή  μετά τόν θάνατο τοῦ σώματος στήν κόλαση .

                                                                                                                                    23.

 ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΩΣ

Ἐάν μελετήσουν οἱ ἐρευνητές (κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, κλπ) τά ἐγκλήματα ὅπου ἔχουν συμβεῖ καί θά συμβαίνουν μέσα στούς κάθε χώρους διασκέδασης, ὅπως αἴθουσες τυχερῶν παιγνιδιῶν, μπάρ, ντίσκο, καμπαρέ, κλπ, ὅπου ἔχουν τόν ἀπόλυτο ἔλεγχο οἱ δαιμονικές δυνάμεις τότες θά συνειδητοποιήσουν ὅλοι τους τήν ἐπιτακτική ἀνάγκη νά περιέλθει ἡ ψυχαγωγία ὡς πρωτεῦον μάθημα στήν δευτεροβάθμια καί τήν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση.  Γιά τούς ‘’ζεστούς’’ χριστιανούς ὀρθοδόξους πάντως πρός τό παρόν δέν χρειάζονται πολλές ἀποδείξεις γιά νά πεισθοῦν γιά τήν ἐγκληματική φύση τῆς ἐπικρατούσης σημερινῆς διασκέδασης, καθώς ἀντιλαμβάνονται τήν καταστροφική φύση της.    Τό ὅτι εἶναι δαιμονική φύση ἡ σημερινή διασκέδαση φαίνεται ἀπό τά ἀποτε-λέσματα (ἐγκλήματα) ὅπου ἀφήνη πίσω της (μέσα ἀπό τήν καθημερινή σχεδόν ἐπικαιρότητα), ἀλλά καί ἐάν ἐνθυμοῦνται κάποιοι ἀναγνῶστες τό συγγραφικό πόνημα τοῦ νέου ὅπου ἐκτελοῦσε ἀποστολές  βγαίνοντας μέσα ἀπό τό θιβετιανό ναό στήν ἡλικία τῶν 16 χρόνων γιά νά «βοηθήσει» τόν . . . κόσμο  (στά πρότυπα τοῦ δαιμονικοῦ  «ἀμερικάνικου»  ‘’Μπάτμαν’’) ὅπως πλανεμένα πίστευε τότες (μέσα ἀπό ὁδηγίες ἀκάθαρτων πνευμάτων).  Πρόκειται γιά τό βιβλίο : « ΑΠΟ ΤΟ ΘΙΒΕΤ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ» (τοῦ Ἰωάννη Κοτσάμπαση), ὅπου διηγῆται τήν περιπέτεια τοῦ μικροῦ Γεωργάκη.

                                                                                                                                    24.

Οἱ ἀνησυχίες λοιπόν ὅπου εἶχε ὁ ἔφηβος ἐκεῖνος μοναχός  ἦταν νά ἐπισκεφθεῖ τήν Ἀμερική, ὡς οἱ  πρωτεύοντες σταθμοί τῆς ἐξόδου του στόν κόσμο. Ἠθέλησε νά δεῖ ΠΩΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ, καθώς νέος καί αὐτός ὡς ἦταν ἐδιψοῦσε ἡ ψυχή του γιά τό πῶς θά μποροῦσε νά διασκεδάσει, νά χαλαρώσει, μέσω  τῆς  ψυχαγωγίας.   Κάπου ἄκουσε λοιπόν γιά τό . . Σικάγο, ἐκεῖ  ἦταν ἔντονοι οἱ ρυθμοί τῆς διασκέδασης, καί ὅπως ἦταν φυσικό ἤθελε νά τό διαπιστώσει  καί ὁ ἴδιος. Ποῦ λοιπόν εὑρέθηκε;  σέμιάΝΤΙΣΚΟ ! (στό Σικάγο) . Ἐκεῖ λοιπόν διαπίστωσε μέσω τῶν ὑπερφυσικῶν  σατανικῶν δυνατοτήτων ὅπου ἀπέκτησε  μέσω ἀπό τούς σατανολάτρες διδασκάλους του στό  θιβετιανό μοναστήρι ὅπου ἐμεγάλωσε  ὅτι ἡ κοπέλλα ὅπου χόρευε στήν πίστα μέ τούς πολύχρωμους φωτισμούς , καί μέ τό σοῦπερ μίνι της, ἐρεθίζοντας  τό ἀντρικό πλήρωμα τοῦ καταστήματος, δέν ἦταν ἄνθρωπος!!!    ἀλλά  δαίμονας!!!

                                                                                                                                    25.

Τόν κάλεσε λοιπόν στό τραπέζι του, καί τόν ἐρώτησε: «τί ρεζιλίκια εἶναι αὐτά ὅπου κάνεις ; » Γιά νά λάβει τήν ἀπάντηση: « Αὐτές τίς ἐντολές ἔχω (ἀπό τόν Σατάν), ὥστε νά πειράζω τόν κόσμο» !!!  Ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή ἡ ἀντίστροφη μέτρηση γιά τόν μικρό Γεωργάκη εἶχε ἀρχίσει, καί ἦταν ἡ ἀρχή ὅπου ἔλαβε ἀπό τήν διεστραμμένη διασκέδαση τοῦ κόσμου.  Ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή ἄρχισε ἡ ἀντίστροφη μέτρηση, ὥστε νά γυρίσει  σταδιακά σιγά-σιγά στό  Θεό, καί νά ἀπαρνηθεῖ τά  ἔργα τῶν δαιμόνων, διότι τά κατάλαβε ὡς ἔργα σιχαμένα, γεμάτα ψεῦδος καί κακουργία,  καί δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τήν βοήθεια πρός τούς ἀνθρώπους ὅπου σέ μεγάλη πλάνη δίδασκαν τά μοναστήρια ἐκεῖνα.

    ΕΙΝΑΙ Η  ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ  ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ;

 «Ὡραία κύριε συγγραφέα (πολλοί , ἴσως, θά ἀνταπαντήσουν, καί θά διαμαρτυρηθοῦν μέ το παρόν συγγραφικό μου πόνημα) ἀναφέρεις γιά ψυχαγωγία καί ἐμπλέκεις τίς σπουδές καί την ἐκπαίδευση τῶν παιδιῶν μας, πῶς μποροῦν νά ταιριάζει ἡ ἐκπαίδευση μέ τήν ψυχαγωγίαν; ἀφοῦ οἱ σπουδές δέν εἶναι ψυχαγωγία;  ΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΨΥΧΑΓΩΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ;»

Ἀπαντῶ:  Ἐξήγησα  (μετά πολλῶν ἀποδείξεων) ὅτι ἡ ψυχαγωγία εἶναι ἀγωγή (βλέπετε: ΨΥΧΗ+ ΑΓΩΓΗ = ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ). Ἄρα, καί ἡ ψυχή συγγενεύει  σέ πρῶτο βαθμό (καθώς εὑρίσκεται μέσα στήν ἴδια λέξη) μέ τήν ἀγωγή= ἐκπαί-δευση. Αὐτή ἡ σχέση τῆς ψυχῆς, ὅπου συγγενεύει σέ πρῶτο βαθμό μέ τήν ἀγωγή φαίνεται παραστατικά μέ τό τί κάνει τό παιδί, ὁ ἔφηβος, ὅταν εὑρίσκεται σήμερα σέ ἕνα πολυχῶρο (ὅπως τά γνωστά πολυκαταστήματα πολυχώρων, κλπ, μέ τήν ὀνομασία «μώλ»).

                                                                                                                                          26.

 Ἄς Παρακολουθήσουμε λοιπόν λεπτό πρός λεπτό, βῆμα πρός βῆμα, τί κάνει ὁ ἔφηβος ἤ  ἡ ἔφηβη  μέσα σέ αὐτόν τόν λειτουργικό πολυχῶρο. Δηλαδή, τί λέγει, τί βλέπει, πού κάθεται, καί ποῦ ὁδεύει.
Ἐάν πρόκειται γιά νέες, (καθώς ἐκεῖνες εἶναι σέ πλειοψηφίαν μέσα σέ πολυκαταστήματα  ὅπως τά «μώλ») ἐπισκέπτονται τά καταστήματα ἔνδυσης. Ἐρώτηση: Τί σημαίνει κατάστημα ἔνδυσης γιά τήν ἔφηβη;
Ἀπάντηση: σημαίνει μόδα, καί συγκεκριμένα νεανική μόδα.
Ἐρώτηση: Γιατί το ἐπισκέπτεται; γιά νά ἀγοράσει μόνον; ἤ καί νά «χαζέψει» τήν μόδα;  Ἀπάντηση: Γιά νά «χαζέψει» τήν μόδα, νά φλυαρήσει γιά τήν μόδα, καί ἐάν ἐνθουσιασθεῖ μέ κάτι (καί φτάνουν τά χρήματα της) θά τό ἀγοράσει γιά νά τό φορέσει. Καί θά τό φορέσει διότι  πρῶτον, αὐτό ἐπιτάσσει ἡ ἐποχή,  δεύτερο, τήν ἔχει γοητεύσει μέ τή φήμη του= «ἀρέσει».
Ἐρώτηση: Γιατί τῆς «ἀρέσει»;
Ἀπάντηση: Διότι νομίζει ὅτι μέ ἐκεῖνο  ἐλπίζει ὅτι θά γοητεύσει τίς φίλες της, κλπ, ὅπως γοητεύτηκε καί ἡ ἴδια.
Ἄρα, ἔχουμε τόν α) ναρκισσισμό τῶν νέων (βλέπε μυθολογία γιά τόν Νάρκισσο), β) τήν γοητεία, καί γ) τήν φλυαρία. Τά δύο πρῶτα  ἔχουν ἄκρες μέ ἁμαρτωλές καταστάσεις, δηλαδή ὁ ναρκισσισμός καί ἡ γοητεία. Ὁ ναρκισσισμός εἶναι μία μορφή ἐθισμοῦ (τό λέγει ἄλλωστε καί ἡ ἴδια ἡ λέξη), τό ἀντίθετο της (τό καλό δηλαδή) εἶναι ἡ εὐχαρίστηση νά νοιώθει κάποιος ἤ κάποια ὅτι εἶναι ἀξιοπρεπής. Παράδειγμα ἀξιοπρέπειας: , ἔχουμε τά ροῦχα μας, δέν κυκλοφοροῦμε γυμνοί στόν δρόμο καί στόν κοινωνικό περίγυρο. Ἐπειδή λοιπόν ἡ ἔνδυση (τῶν γυναικῶν περισσότερο) ὁλοένα καί περικόπτεται σέ ὕφασμα, καί ἀποκαλύπτο-νται οἱ ἀσχήμιες καί τά ἀπαγορευμένα (μή ἀξιοπρεπῆ) σημεῖα τοῦ σώματος, ὁ

                                                                                                                                    27.

ἄνθρωπος-ἔφηβος-η    χάνει αὐτομάτως καί τήν ἀξιοπρέπεια του. Παράδειγμα φυσικῆς τάσης ἀξιοπρέπειας. Ὅταν ὁμιλοῦμε μέ ἕναν ἄνθρωπο, δέν κοιτά-ζουμε τά πόδια, οὔτε τά ἄλλα σημεῖα τοῦ σώματος του, ἄλλα ὡς φυσική τάση κοιτάζουμε τό ἀξιοπρεπέστατο σημεῖο τοῦ ἀνθρώπινου σώματος ὅπου εἶναι τό πρόσωπο. Ὅταν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος χάσει τήν ἀξιοπρέπεια του, θά ἀποκα-λύπτει ὁλοένα καί περισσότερο τά περισσότερο μή ἀξιοπρεπῆ σημεῖα τοῦ σώματος του. Ὅταν κάνει λοιπόν αὐτό ἡ μή ἀξιοπρεπής γυναίκα, κορίτσι, τότες θά χαλάσει αὐτομάτως καί τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ προσώπου της μέ ἄλλα τεχνητά φτιασίδια.  Θά βάλει ἐπί παραδείγματι, τό τεχνητό κόκκινο χρῶμα στά μάγουλα της, ἐπειδή ἀκριβῶς θά ἔχει χάσει πρό πολλοῦ τό φυσικό κόκκινο χρῶμα τῆς ντροπῆς στό πρόσωπο της. Θά χάσει μέ λίγα λόγια τήν προσωπική ἀξιοπρέπεια τοῦ πρόσωπου της.  Ἀποκαλύπτοντας λοιπόν σέ δημόσιο θέαμα, ὅτι δέν εἶναι πρέπον νά ἀποκαλύψει, θά γοητεύσει τόν κόσμο (κυρίως τό ἀντίθετο φύλλο) καί θά εἰσπράξει τήν ἀντανάκλαση τοῦ ναρκισσισμοῦ.  Δίνει γοητεία,  λαμβάνει ναρκισσισμό, ξεπέφτει στόν ἐθισμό. Αὐτό εἶναι το τρίπτυχο ὅπου δέθηκε ἡ ἀνθρωπότητα, καί ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη;  οἱ καπνιστές.

Το  ἀντίθετο τοῦ ναρκισσισμοῦ καί τῆς γοητείας εἶναι ἡ ἀξιοπρέπεια.  Αὐτά λοιπόν ὅλα, αὐτό τό τρικέρατο θηρίο (ναρκισσισμός , γοητεία, ἐθισμός) θά φέρει καί τήν ἀπρεπῆ φλυαρία, τά λόγια τά ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἡ πολυλογία δέν εἶναι ἀπό μόνη της ἁμαρτία στό γυναικεῖο πληθυσμό,  εἶναι φυσικό, ἀρκεῖ αὐτά ὅπου λέγουν νά εἶναι ὠφέλιμα.  Ἡ πολυλογία εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ πηγαίου ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ, ἀπό  κάτι ὅπου ἐνθουσίασε τήν γυναίκα, ἤ τή μικρή γυναίκα= ἔφηβη, καί ὁμιλεῖ πολύ γι’ αὐτό μέ ἐνθουσιασμό ! ὅπως τό ἀσταμά-τητο  κελάηδημα= δοξολογίαν  τῶν πουλιῶν.  Καί ὁ ἐνθουσιασμός αὐτός ὅμως  δέν μεταβάλλεται σέ ἀσχημοσύνη, αἰσχρότητα, καί ἄλλα βδελύγματα, θά εἶναι μία λέξη καί μόνον: ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ !

                                                                                                                                    28.

Τί διδάσκονται λοιπόν τά παιδιά μας στό σχολειό; Διδάσκονται ὅτι πέρα τῆς μυθολογίας γιά τόν Νάρκισσο;  καί ὅτι ὁ ναρκισσισμός εἶναι ψυχική ἀσθένεια; Ἀπάντηση:  ΟΧΙ.  ἰδού τό πρῶτο ὀλίσθημα (ὁ ναρκισσισμός) γιά τό κάπνισμα μέ τό τσιγάρο, καί μετέπειτα γιά τά ναρκωτικά.  Ἄρα πρῶτα ἀπ’ ὅλα θά  πρέπει νά τή γνωρίζουμε  τήν ψυχασθένεια ὅπου συνδυάζει μέ δόλο τήν διασκέδαση μέ τό κάπνισμα ναρκωτικοῦ, ποτοῦ, κλπ.  Ἀποκαλύπτουμε τό δόλο στό μαθητή, ὅπως ἐάν μποροῦσε κάποιος νά ἀποκαλύψει τό δόλωμα-τυρί στή φάκα μέ τό ποντίκι στό ἴδιο τό ποντίκι.  Ἀλλά ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ποντικός, ἔχει λογική ψυχή, καί ἐδῶ ἐπεμβαίνει ἡ ἐπιστήμη (ἄγνωστη  ἀκόμα δυστυχῶς) τῆς ψυχαγω-γίας, ἡ ἐπιστήμη τῆς ἀγωγῆς τῆς ψυχῆς.  Ἔπειτα  μέσα  ἀπό τό  ΓΝΩΣΙ  Σ’ ΑΥΤΟΝ (βλέπε: τό συγγραφικό ἔργο τοῦ ἁγίου Νεκταρίου)  τήν ἀποφεύγουμε τήν παγίδα.  Ἀποφεύγοντας την   πράττουμε ΑΓΩΓΗ.  Πράττοντας ἀγωγή, φέρνουμε ἔμπροσθεν ἀντί τόν ναρκισσισμό  καί τήν γοητεία στά παιδιά μας  τήν  ἀξιοπρέπειαν. Γνωρίζοντας τά παιδιά μας τό κακό ὅπου προξενεῖ τόσο ὁ ναρκισσισμός, ὅσο καί ἡ γοητεία στήν ψυχή, σπουδαζουμε τήν  ΓΝΩΣΗ  Σ’ ΕΑΥΤΟΝ.  Σπουδάζοντας  τήν ΓΝΩΣΗ   Σ’ΑΥΤΟΝ γνωρίζουμε τόσο τό κακό μας ἑαυτόν, ὅσο καί τόν καλό μας ἑαυτόν. Γνωρίζοντας ὅμως τό καλό, γνωρίζουμε καί τόν Χριστό.  Γνωρίζοντας τόν Χριστό, θά τόν ἀγαπήσουμε, καί ἀπό μόνη της αὐτή ἡ ἀγάπη (κυρίως γιά τούς νέους καί τίς νέες) δέν μπορεῖ νά εἶναι τίποτα ἄλλο ἀπό ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ.  Ἐνθουσιασμό  μέ τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ καλοῦ. Φέρνοντας λοιπόν  (κυρίως στίς νέες) τόν ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑΣ (βλέπε: ἑλληνορθόδοξη ἔνδυση)  ἔρχονται καί τά πολλά λόγια στήν παρέα, ὅμως λόγια ἐνθουσιασμοῦ, λόγια ὡς κρυστάλλινα νερά ὅπου πέφτουν ἐπάνω στήν πέτρα, καί ἠχοῦν μέ τό χαρακτη-ριστικό ἦχο τοῦ τρεχάμενου νεροῦ, συνοδεία μέ τά κελαηδίσματα τῆς ψυχῆς, ὅπου ὑμνοῦν τήν παροῦσα δόξα ὅπου γεύονται  ἐν πρώτης πνευματικῶς˙ ΑΥΤΗ λοιπόν  ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΧΩΡΟ 

                                                                                                                                    29.

ὅπου καλῶ (ὡς ὁ τελευταῖος καί ἀσημαντικώτερος πολίτης της) τήν ἑλληνική κοινωνία νά τό κάμει πράξη.

                    Η ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝ ΤΩ ΓΑΜΟ ΚΟΙΝΩΝΙΑΝ.

                         Η ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Ὁ ἁγνός ἐνθουσιασμός τῆς ψυχῆς , ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον, εἶναι τό μυστικό κλειδί- ὑγιές κίνητρο  ὅπου κινῆται θαρρῶ φυσιολογικά ἕνα ζευγάρι νέων (ἄνδρας καί γυναίκα)  νά κάνουν τήν δική τους  ζωή καί οἰκογένεια ἐν Θεῶ.         Ὁ ἄνδρας δείχνει περισσότερο τόν ἐνθουσιασμό του  καί τήν ἐπιθετικότητα του νά τήν γνωρίσει σέ ὅλα (συνήθως)  ὅταν τήν εὕρει, ἐνῶ ἡ γυναίκα ἀπό σεμνό-τητα  θά πρέπει νά τόν κρύβει (τόν ἐνθουσιασμόν της) ὅσο μπορεῖ, νά μήν ἐνδίδει σέ ὅλα πρό τοῦ γάμου, καί νά περιμένει μέ προσευχή καί πίστη στό Θεό νά εὐτυχήσει.  Ὁ γάμος ὅμως εἶναι ταξίδι ζωῆς, καί ἡ εὐτυχία του θά κριθῆ ἀπό τό ταξίδι ὅπου θά κάμει ἔμπροσθεν πρός τήν ζωήν.  Γι’ αὐτό ἐάν δέν φρόντισε ὁ ἄνδρας νά ἐξομολογηθοῦν (καί οἱ δυό), ἄς τό φροντίσει ἡ γυναίκα, φροντί-ζοντας  ἐπίσης νά εὕρουν ἕναν (ἀπό κοινοῦ) καλόν πνευματικόν καί νά ἀδειάσει τό  ὅποιο  κακό «φορτίο» τῶν ἁμαρτημάτων τους.  Ἐάν δέν τό κάνουν νά μήν προχωρήσουν, καθώς ὁ ἐνθουσιασμός ὁ ἀρχικός θά κινδυνέψει νά μαραθεῖ ὡς ἀπότιστο λουλούδι, καί ἔτσι θά καταλήξει (τό ἴδιο) καί ὁ ἐν βίω γάμος τους.  Ὁ  ἀρχικός ἐκεῖνος ἐνθουσιασμός (κίνητρο) νά παρακαλεῖ τό νέο νιόπαντρο ζευγάρι  τόν Θεόν νά τόν κάνει εὐτυχία,  καθῆκον καί σεβασμός στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐπιμέλεια  στά θρησκευτικά τούς καθήκοντα, ἐπιμέλεια  στά παιδαγωγικά τους  μετέπειτα καθήκοντα .  Νά προσεύχεται (τό ζεῦγος)  ἡ ζωή καί τῶν δυό νά γίνει μία ἐν γάμο ἀνάταση ψυχῆς καί κοινή ψυχαγωγίαν (ὡς ζευγάρι), καί οἰκογένεια.   Τά παραπάνω τα ἐνόησα (τό κατά δύναμιν) ἀπό

                                                                                                                                    30.

τήν φράση ὅπου εἶπε κάποτε ὁ γέροντας Πορφύριος (καί σήμερα ἀναγνωρι-σμένος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας) , τήν φράση ὅπου εἶπε: ΕΙΝΑΙ  ΔΥΝΑΤΟΝ  Η ΕΥΤΥΧΙΑ  ΣΤΟ ΓΑΜΟ!, ΕΑΝ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ  ΠΡΟΣΚΟΛΛΙΕΤΑΙ  ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ.   ΓΙΑΤΙ  ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ  ΜΠΟΡΕΙ  ΚΑΙ  ΤΗ  ΔΙΔΕΙ  (τήν ἀληθινή εὐτυχία).

Εἶπε ἐπίσης καί τοῦτο τό ἐκπληκτικό: Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΤΙ  ΕΙΝΑΙ; ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ !!! 

Ἀπό αὐτήν του τήν τελευταία φράση, ἐνόησα ὅτι ἡ ψυχή τοῦ Ἕλληνα ἔχει τό χαρακτηριστικό τοῦ ἐνθουσιασμοῦ, πολύ περισσότερο ἀπό ἄλλους λαούς.     Καί γι’ αὐτό , (λόγω τοῦ πηγαίου ἐνθουσιασμοῦ μας) λαμβάνουμε μέ τόσο ἐνθουσιασμό τό ΑΓΙΟ ΦΩΣ κάθε χρόνο ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο τοῦ Κυρίου μας, καί τόν ἀναμεταδίδουμε σέ ὅλο τόν κόσμο μέ χαρά καί ξεφωνητά!!! Διότι (θαρρῶ) ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἔχουμε  τόν πηγαῖο ἐνθουσιασμό.   Κορωνίδα φυσικά ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας. 

Διότι, ἀκόμα, ποῖο θά ἦταν τό ἀποτέλεσμα ἀτμόσφαιρας  ἀνάταση ψυχῆς= ΑΓΩΓΗ ΨΥΧΗΣ , ἐπί παραδείγματι, ἐάν τό ΑΓΙΟ ΦΩΣ  δίδονταν στούς παπικούς όπου φερονται ὡς «αὐστηρο διδασκαλεῖο»; { Βλέπε: γέροντας Παΐσιος,  τί  ἀνταπάντησε σέ παπικό,  ὅταν ὁ παπικός εἶπε ὑπερήφανα ὅτι τά δικά τους

                                                                                                                                    31.

 

παιδιά στήν ἐκκλησία ἔχουν τρόπους καί κάνουν ἀπόλυτη ἡσυχία, ἐνῶ τά δικά μας  μικρά παιδιά (δηλαδή τά ἑλληνάκια) κάνουν φασαρία.   Τότες ὁ γέροντας Παΐσιος ἀνταπάντησε: « Ναί, γιατί τά δικά μας παιδιά, αἰσθάνονται σάν τό σπίτι τους  μέσα στήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιά μας, ἐνῶ τά δικά σας  ΔΕΝ τό αἰσθάνονται, καί ἀπό φόβο κάνουν τήν ἡσυχία γιά νά μήν τιμωρηθοῦν).

Ποιό θά ἦταν τό ἀποτέλεσμα (ἀκόμα) καί μέ τούς ἀγγλοσάξονες;  κλπ,  ὅπως καί τῶν βόρειων  χωρῶν τῆς  Εὐρώπης, μέ τά ψυχρά καί βλοσυρά τους αἰσθήματα ἀπέναντι σέ πανηγυρικές  ἐκδηλώσεις χαρᾶς= ψυχαγωγίας ;  ἀκόμα καί ἐάν εἶχαν ἀσπασθεῖ τήν δική μας πίστη.  Ἀκόμα καί μέ τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς Ρώσους,  ὅπου ἔχουν τήν δική μας πίστη,  καί μάλιστα μέ πολύ μεγαλύτερα εὐσέβεια  στά σημερινά χρόνια (πρός τιμήν τους), ἀλλά ὅπου δέν ἔχουν τόν πηγαῖο ἐνθουσιασμό μέσα τους, ὅπως ἐμεῖς  οἱ Ἕλληνες, θά ἦταν μικρή, πολύ μικρή  ἀτέλεια νά τόν βγάζουν ἐκεῖνοι τό ΑΓΙΟ ΦΩΣ ἀπό τόν  Πανάγιο Τάφο, καί ὁ Θεός ὡς  τέλειος ὅπου εἶναι φυσικά,  τό πρόβλεψε (θαρρῶ), καί τό ἠθέλησε νά συμβεῖ ἐν τελειότητα ψυχικῶν δυνάμεων. 

Τό ΑΓΙΟ ΦΩΣ θά ἔβγαινε λοιπόν σέ ἀκατάλληλο περιβάλλον καί ἀτμόσφαιρα . Πανηγυρικό = ψυχαγωγικό,  ἀλλά ἐπίσης: ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ = ΑΝΑΤΑΣΗ  ΨΥΧΗΣ ΜΕ  ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΝ.  Τό ΑΓΙΟ ΦΩΣ θά ἔβγαινε λοιπόν  σέ ἕνα περιβάλλον ΑΨΥΧΟ, χωρίς τήν ζωντανή ἐκδηλωτική χαρά τοῦ ΠΗΓΑΙΟΥ  ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ ,  ὅπου ἀναμεταδίδει ΑΓΩΓΗ  ΨΥΧΗΣ=  ΙΕΡΑΝ ΨΥΧΑ-ΓΩΓΙΑΝ.   Ἐνθουσιασμόν ὅπου αὐτόν τόν ἔχουν (ἐπαναλαμβάνω) ἀπό τόν Θεό μόνον οἱ Ἕλληνες ὡς φυλή γιά ὁλόκληρο τόν κόσμο.  Ἔπρεπε λοιπόν (καί γι’αὐτό)  νά δίδεται ἀπό τόν Θεό  στούς Ἕλληνες ὀρθοδόξους.                          Διότι οἱ Ἕλληνες ( ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΝ  ) ὅλοι οἱ λαοί τό παραδέχονται,  ὅτι γνωρίζουν πῶς θά συμπεριφερθοῦν σε μιά ἑορταστική  ἀτμόσφαιρα , καί

                                                                                                                                    32.

τήν ἐμψυχώνουν σέ ἐνθουσιώδη  καρδιακή χαρά , καί πηγαῖα ἐνθουσιώδη ψυχαγωγίαν (καί τό ἔχουμε ἀποδείξη μέσα ἀπό τίς γιορτές μας).  Ἀσχέτως ἐάν αὐτήν τήν πηγαῖα ψυχαγωγίαν , μετά τοῦ ἐνθουσιασμοῦ της,  ἔχουν βαλθεῖ  λυσσαλέες στρατιές δαιμόνων νά τήν μετατρέψουν (ὅπως σήμερα, καί δυστυχῶς τά κατάφεραν σέ πάρα πολλά σημεῖα) σέ ἀνήθικη  καί σιχαμμερή διασκέδαση.  Αὐτός ὁ πηγαῖος ἐνθουσιασμός  λοιπόν (διασκέδαση ἤ ψυχαγωγία) πολλές φορές ἔχει μπεῖ «στό μάτι» τῶν τροϊκανῶν, καί χωρῶν εὐρωπαϊκῶν μέ μεγάλη καί δυνατή οἰκονομία , ὅπως  ἡ Γερμανία, Αὐστρία, Σουηδία, Βέλγιο, Ὁλλανδία , κλπ, καί ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ  ΤΟΝ  ΚΟΨΟΥΝ-«μαχαίρι» ἀπό  ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑΝ.   «Ἔχετε κρίση οἰκονομική;  καί διασκεδά-ζεται στίς ταβέρνες; (λένε) καί ὅλο καί κιτρινίζουν περισσότερο ἀπό τήν κακία τους , ΕΠΙΔΙΩΚΟΝΤΑΣ  ΝΕΑ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ  ΧΩΡΑΝ ΜΑΣ.

                               ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ & ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Ἡ λέξη : ἐνθουσιασμός βγαίνει ἀπό 1) τό ΕΝ  (ΕΝ–θουσιασμός), ὅπου σημαίνει ἐντός.  2) Τό  ἀρχικό γράμμα Θ, (ἐν–Θ–ουσιασμός) ὅπου σημαίνει ἐν  θέαση λίαν καλή, ἁγνή καί εὐχάριστη,  3) ΟΥΣΙΑ, ὅπου εἶναι τά  πρωτεύοντα δημιουργικά στοιχεῖα μίας κατάστασης, πράγματος, ἐνέργειας, πηγαίας εὐχάριστης ψυχικῆς  κατάστασης, φρούτου (ὅπου εἶναι τά οὐσιώδη  σέ ἕνα φροῦτο τα ἰχνοστοιχεῖα το , οἱ βιταμίνες, τά μέταλλα, καί τά αἰθέρια ἔλαια ὅπου δίδουν  τό εὐχάριστο  ἄρωμα) κλπ.  Ἡ ἐπεξήγηση ἡ ἐννοιολογική λοιπόν ὅπου δίδω, καθώς ἡ ἑλληνική γλώσσα μας δέν προέκυψε τυχαῖα, ἀλλά εἶναι δημιου-ργημένη  ἐκ  τοῦ Θεοῦ τήν Πρόνοια,  εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὁ ἄνθρωπος ὅπου κατέχεται ἀπό γνήσιο καί ἁγνό  ἐνθουσιασμό ἔχει  κάτι ὡς ἐκ  τῆς δημιουργικῆς οὐσίας

                                                                                                                                    33.

τοῦ Θεοῦ μέσα του ὅπου δημιούργησε τήν φύση , τόν ἄνθρωπο, κλπ, καί ἐμφανίζεται ὡς  λίαν καλό θέαμα στούς ὀφθαλμούς τῆς ψυχῆς μας.  Ἐμφανίζεται στόν ἄνθρωπο  ἔμπροσθεν του ὡς καλό καί εὐχάριστο , ὄχι μόνον γιά ἐκεῖνον,  ἀλλά καί εἰς τούς ὀφθαλμούς τοῦ Θεοῦ, ὅπου ὅτι δημιούργησε, κάθε καλό καί ἀγαθό, ὅταν  εἶδε  ὅτι ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ ΕΠΟΙΗΣΕΝ.

Αὐτή λοιπόν ἡ δημιουργία λίαν καλῶς, ὅπου ἐμφανίζεται ὡς θέα ἔμπροσθεν του (στόν ἄνθρωπο)  εἶναι καί  ἡ   οὐσία  ἐκείνη μέσα του,  ὅπου τόν χαροποιεῖ.  Δηλαδή, αὐτό ὅπου τόν χαροποιεῖ σέ μεγάλο βαθμό,  καί ὅπου συνοδεύεται ἀπό ἐπίσης μεγάλο ἐνδιαφέρον. Ἡ λέξη ἐνδιαφέρον ἔχει καί αὐτή τό ΕΝ (ἐντός), καί ἀνακαλύπτει  μέσα του τό ξεχωριστό ἐκεῖνο ὅπου διαφέρει ἀπό τά ἄλλα τά συνηθισμένα. Εἶναι δηλαδή κάτι τό ξεχωριστό ὅπου ἔχει βρεθεῖ ἔμπροσθεν στή νοητική συνείδηση του. Ἡ ψυχαγωγία πρέπει νά ἔχει μέσα της τόν ὑγιεῖ ἐνθουσιασμόν, καθώς αὐτός εἶναι ἡ κινητήρια ἐκείνη δύναμη ὅπου προσεγ-γίζει  τήν ψυχή , χωρίς νά χάνει τό ἐνδιαφέρον του ὁ ἄνθρωπος γιά τήν ζωή.   Τό  ἀντίθετο τοῦ ἐνθουσιασμοῦ εἶναι: τά ἀνούσια πράγματα στή ζωή μας,  καί ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ μέσα σέ ἐκεῖνα.

                                                                                                                                    34.

Συνδεδεμένα μέ τήν ψυχαγωγία καί τόν ἐνθουσιασμό εἶναι καί τά κάτωθι:

1) Περιουσία= ἀξιοποίηση καλή τῆς ἐθνικῆς περιουσίας μας (ἐδαφική, ὑλική, κλπ).  Σήμερα ἡ ἐδαφική ἐθνική περιουσία μας εἶναι ἀναξιοποίητη.

2) Παρουσία= νά εὑρίσκεται στό χῶρο μας μία ἤ περισσότερες λατρευτικές παρουσίες , ὅπως ἁγίων, γιά νά ἔχουμε ἐνισχυμένη στή συνείδηση μας τήν προστασίαν καί τήν  εὐλογίαν τους.

3)Ἐξουσία = νά ὑπάρχει ἡ καλή ἐξουσία, γιά ὁ ἔλεγχο, ἀσφάλεια,  καί διευθέτηση στό  ὅτι καλό δημιουργοῦμε. Παραδείγματα: ἀσφάλεια ἐργαζομένων καί ἐπισκεπτῶν, λειτουργικός συγχρονισμός (ἔλεγχος τοῦ συνωστισμοῦ, κλπ).   Ὁ  κάποτε παλαιός παιδονόμος, καί τώρα (προτείνω) ὑπηρεσία δημοτικοῦ παιδονόμου,  θά ἦταν μία καλή ἐπαγγελματική εὐκαιρία γιά εὐλαβεῖς νέους ὅπου θά προστατεύουν τά ὀρθόδοξα χριστιανικά ἤθη καί ἔθιμα (κυρίως ἀπό νέους ὅπου φέρονται ἀπρεπῶς στό δημοτικό ψυχαγωγικό χῶρο), ἀλλά καί θά διασφαλίζουν ἐν γένη τήν καλή  καί εὐπρεπῆ λειτουργία τοῦ πολυχῶρου ψυχαγωγίας.  Ὅλοι οἱ ἐπισκέπτες θά ἔχουν κάρτα μέλους, ὥστε νά ἀναγνωρίζονται ἐάν παραφέρονται γιά νά τούς γίνονται συστάσεις.

4) ὁμοουσία = ἡ οὐσία τῆς ψυχαγωγίας νά ἐκπηγάζει ἀπό ὁμοούσια ἀγαθά  καί καλά πράγματα καί λειτουργίες, χωρίς προσμείξεις ἀνήθικων, κλπ, στοιχείων.

5) πλουσία =   πλούσια καλά συναισθήματα καί ἐντυπώσεις ὅπου θά ἀποκομί-σουμε ἀπό ἕναν ἑνιαῖο πολυχῶρο ψυχαγωγίας, ὥστε νά μή φεύγουμε καί αἰσθανόμεθα τήν μιζέρια μέσα μας, ἀλλά τόν σεβασμόν ἀπέναντι τῶν  ψυχαγωγικῶν  ἐκείνων οἴκων , καί ψυχαγωγικῶν χώρων μας (καταστήματα, κινηματογράφους, θέατρα, ἀναψυκτήρια, βιβλιοθῆκες, κλπ) .

                                                                                                                                              35.

6) Γερουσία= Στήν ἀρχαῖα ἑλλάδα ὑπῆρχε ἡ γερουσία στήν ἐκκλησία τοῦ δήμου. Ἐκεῖνοι ἦταν οἱ σύμβουλοι στό δῆμο. Ἔτσι καί σέ ἕναν δημοτικό ψυχαγωγικό χῶρο, δέν θά πρέπει νά ἀπουσιάζουν οἱ  ἔμπειροι ἐπαγγελματικοί σύμβουλοι τῶν νέων, δηλαδή  οἱ συνταξιοῦχοι ἡλικιωμένοι. Ἐκεῖνοι ἔχοντας τήν ἐπαγγελματική  ἐμπειρία δεκαετιῶν θά συμβουλεύουν τούς νέους οὐσιαστικά πράγματα πολύχρονων θησαυρισμάτων ὅπου ἔχουν ἀποκτήσει ἀπό τά ἐπαγγέλματα τους. Θησαυρίσματα οὐσίας πολύχρονης ἐπαγγελμα-τικῆς ἐμπειρίας, ἤ γνώσεων,  γιά τά μελλοντικά ἐπαγγέλματα τους.  Ἀκόμα θά τούς ἐμφυτεύσουν τόν ἐνθουσιασμό γιά παλαιότερα ἐπαγγέλματα ὅπου ἔχουν χαθῆ, ὅπως τοῦ ὑποδηματοποιοῦ, τοῦ ράφτη, τοῦ παγοπώλη, τοῦ πεταλωτή ἀλόγων, τοῦ συλλέκτη παλαιῶν ἀντικειμένων, κλπ. Ἕνα ἐπίσης σπουδαῖο εἶναι ὅτι οἱ ἡλικιωμένοι ΔΕΝ θά γίνονται πλέον οἱ μόνιμοι θαμῶνες  μικρῶν καί καταθλιπτικῶν χωρῶν (βλέπε: ὅπως οἱ 4 τοῖχοι ἑνός καφενείου), ἕως νά ἀποβιώσουν πικραμένοι , παραμελημένοι, καί καταφρονεμένοι ἀπό τήν κοινωνίαν.  Ἀλλά θά μεταβάλλονται σέ χρήσιμους ἀνθρώπους ὅπου λαμβάνουν καί δίνουν ἐνθουσιασμόν , ἐνδιαφέρον γιά τήν ζωήν, καί ἀναμε-ταδίδουν εὐσέβειαν  μέ τά ἄσπρα μαλλιά τους, καί τήν μεγάλη ἡλικίαν τους .  Δέν θά εἶναι δηλαδή ἡ παρουσία τους μόνον συμβουλευτική, ἀλλά κάποια ὥρα στό τετράωρο ἤ τό πεντάωρο ἐξόδου τους ἀπό τό σπίτι των, βολτάροντας στόν πολυχῶρο ἐκεῖνο μέ τήν οἰκογενειακή, ἤ φιλική παρέα τους, ἀντί νά χαρτο-παίζουν, καί νά καπνίζουν  σέ ἕνα καφενεῖο (μέσα ἤ ἔξω ἀπό  αὐτό).

                                                                                                                                               36.

ΔΙΟΝΥΣΙΑΣΜΟΣ,  Η  ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ «ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ» (διασκέδαση)  ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ.  Κυριότερη δραστηριότητα του: ὁ κολασμένος συνουσιασμός =  ἡ μοιχεία καί ἡ πορνεία, ὡς ἐπακόλουθο μιᾶς ἀρρωστημένης «ψυχαγωγίας» , ἤ  ἀρρωστημένης  διασκέδασης.

Οἱ παλαιότερες γενιές, μέχρι καί ἐκεῖνες τῶν πολύ παλαιότερων  χρόνων  (πολύ περισσότερο) εἶχαν συνδέσει τήν ψυχαγωγία τους (κακῶς  βέβαια) μέ τίς ἑορταστική ἀτμόσφαιρα τοῦ δαίμονα Διονύσου, ὅπου ἐμφανίζονταν ὡς θεός οὐσιαστικά τῆς ἀνήθικης διασκέδασης στούς  ἀρχαίους ἕλληνες.  Καί αὐτή ἡ διασκέδαση ἦταν τα ἀλκοολοῦχα ποτά, ὅπου τά ἔπιναν χωρίς μέτρο.    Γνωρίζαν ὅτι τό ἀλκοόλ δημιουργοῦσε μία εὐθυμία στόν ἐγκέφαλο, καί νομίζοντας ὅτι  περισσότερη εὐθυμία  σημαίνει περισσότερο ἀλκοόλ γινόταν ὁ κόσμος ἀλκοολικός, τουτέστιν περισσότερο παρανοϊκός, μέ ὅλα ἐκεῖνα τά δυσάρεστα ὅπου ἐπακολουθοῦσαν γιά τήν κοινωνία.   Ἀντί λοιπόν νά συνδέσουν τήν ψυχαγωγία μέ τήν καλή ἀγωγή τῆς ψυχῆς (τό φωνάζει  ἀπό μόνη της  ἡ ἴδια ἡ λέξη) καί τόν πηγαῖο καί ἁγνό ἐνθουσιασμόν γιά ὅλα ἐκεῖνα τά λίαν καλῶς ὅπου ἐδημιούργησε ὁ Θεός, τήν  συνέδεσαν μέ τίς ἀτιμίες καί κακουργίες τοῦ δαίμονα Διονύσου (Διονυσιασμός).  Τό χειρότερο ὅμως,  ὅπου ἔπραξαν  τόσον οἱ δαιμονόπληκτοι τοῦ διονυσιασμοῦ στά ἀρχαῖα χρόνια, ὅσο καί ἡ σημερινή ὀνομαζόμενη «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» (ὅπου εἶναι στήν οὐσία παλαιά ἐποχή= παλιοεποχή) ἦταν  νά προσκολληθοῦν  οἱ ἄνθρωποι στά ἀνήθικα  ἀνούσια καί ἐθιστικά βλαπτικά τῆς ψυχῆς. Ἕνα ἐκ ἐκείνων τῶν ψυχοφθόρων ὅπου ἔπραξαν  λοιπόν στή διασκέδαση  ἦταν  ἡ ἡδονοβλεψίαν καί ἀκόμα χειρότερο ὁ συνουσιασμός τῶν ἀνθρώπων γιά . . . διασκέδαση.   Κατά ἀρχήν (αὐτό  τό τελευταῖο) ἐξελίχθηκε μέ τούς οἴκους ἀνοχῆς, ἦταν μιά σαρκική ἐμπορική συναλλαγή διασκέδασης, καί ἐπεκτάθηκε στίς μεταξύ σχέσεις τῶν ἀνθρώπων, ὡς διασκεδαστική συναλλαγή αἰσθήματος καί συναισθήματος.

                                                                                                                                            37.

Αὐτά ὅμως ἦταν διδασκαλίες δαιμόνων, καθώς ἑτοιμάζαν γιά τήν  δύστυχη ἀνθρωπότητα τήν κάθοδο τῶν . . .  «ἁγίων» τους, ὅπου δέν ἦταν ἄλλοι  ἀπό δαίμονες , καί ἐκεῖνοι ὅπου «ἐνσαρκώθηκαν» (κατά κάποιο τρόπο) μέσα σέ γόητες ἄνδρες, ὅπως τοῦ γνωστοῦ Καζανόβα, Δόν Ζουάν,  Δόν Βαλεντίνο, καί ἄλλων ἀνδρείκελων τῆς κάθε ἐποχῆς, μέχρι νά παρασημοφορήσουν τόν τίτλο ἐκεῖνο σέ :  «καρδιοκατακτητή», ὅπου  στήν οὐσίαν ἐννοοῦσαν καί ἦταν  ἡ κατάκτηση= κατάληψη  καί ἡ δαιμονική ὑποβολή τῆς γυναικείας καρδιᾶς καί τοῦ μυαλοῦ  ἀπό δαιμονικά πορνικά πνεύματα.  Βεβαίως ὅμως πρίν καταλη-φθεῖ ἡ ἄφρων καί ἀπρόσεκτη γυναίκα ἀπό ἐκεῖνα (διά τῆς πορνικῆς  συνουσίας), εἶχαν ἐνεργήσει (οἱ δαίμονες) στούς γόηδες ἄνδρες.  Ὅμωςτό  ἴδιο καί χειρότερο ἐπάθαινε καί ἡ ξακουστή στήν ἀρχαιότητα ὀνομαζόμενη: Πυθία , ὅπου ἐπάθαινε κρίσεις καταλήψεως δαιμονικῶν ἀκάθαρτων πνευμάτων, ὅταν *καθόταν σέ τρίποδο καί ἀπό κάτω της (γεννητικά της ὄργανα) εἰσερχόταν οἱ δαίμονες.  (*τά τελευταῖα παραπάνο , γιά τήν Πυθία εἶναι ἀλήθειες τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου).   Ἔτσι ὁ δαίμων Καζανόβας θά πρέπει νά εἶναι  (θαρρῶ) ὑπαρκτό πρόσωπο σήμερα, ὡς δαιμονικό πνεῦμα, καί ὀλίγοι ἄνθρωποι θά ὑποψιάζονται (ἴσως) ὅτι εἶναι μία δαιμονική ὀντότητα.  Ὅπως καί ὁ Δόν Ζουάν,  Δόν Βαλεντίνο, καί ἄλλοι δαίμονες τῆς τάξεως των.

ΕΙΚΩΝ: Η ΠΥΘΙΑ.

                                                                                                                                             38.

Καί ἐκεῖνοι οἱ δαίμονες εὑρίσκουν κατάλληλους γόητες ἄνδρες, καί κατάλ-ληλες γόητες γυναῖκες ὅπως τούς διδάξουν (ἀοράτως, μέ δαιμονική ὑποβολή) τήν προσποίηση τοῦ αἰσθήματος καί τοῦ συναισθήματος μέ σκοπό τήν ἀκολασία. Ἐκ αὐτῶν τῶν διδασκαλιῶν ἐθίστηκε σήμερα ὁλόκληρη ἡ  ἀνθρω-πότητα,  κυρίως ἡ νεολαία, καί ἀκολουθοῦν τό δαιμονικό πρόγραμμα διασκέ-δασης μεταξύ τῶν δύο φύλλων (βλέπετε: ὅτι χωρίς τήν γυναίκα, δέν μπορούν να γίνονται ἔκφυλοι χοροί, πονηρά πάρτυ, ἔκφυλα θεάματα, κλπ).

Πρόγραμμα  ὅπου  καθιστᾶ τούς ἀνθρώπους ὄρνια (βλέπετε ἡ λέξη : πόρνη, ὅπου βγαίνει ἡ λέξη ἀπό τό: ὄρνι ).  Λέγεται λοιπόν ἀπό ἐπιστήμονες μέ καλή διάκριση καί πλῆθος μελετῶν, ὅτι οἱ δεινόσαυροι ἐξαφανίσθησαν ἀπό τήν γῆ,   διότι  ἔγιναν ἀκόλαστα  ὄρνια, καί καταλῆξαν  ὡς ἐπακόλουθο τῆς ἀκολασίας των στόν καννιβαλισμό.  Ὡς γνωστόν (ἀπό τούς ἐπιστήμονες παλαιοντολόγους) οἱ δεινόσαυροι ἦταν πτηνά, δηλαδή δέν ἦταν θηλαστικά, ἀλλά γεννοῦσαν (τά θηλυκά) ἀβγά.

                                                                                                                                              39.

Αὐτή ἡ  θλιβερή κατάληξη (τῶν δεινοσαύρων) ὅπου εἶχαν περιέλθει  ἦταν μία δαιμονική κατάσταση, ὅπου ἀπό τό συνεχιζόμενο ἀκόλαστο βίο των,  δηλαδή  ἀρχικά νά συνουσιάζονται χωρίς διάκριση, διαφθείροντας τό γενεσιουργό φυσικό ἔνστικτο, ὅπως ὁ ἄνθρωπος διαφθείρει καί λερώνει τήν ψυχή μέ τίς σκέψεις καί τά ἔργα του, κατέληξαν στόν πλήρη καί ὁλοκληρωτικό δαιμονισμό των ἀπό  τρισχειρότερα δαιμόνια, μέ ἀποτέλεσμα νά καταλήξουν στό ἀκόμα χειρότερο, στόν καννιβαλισμό.  Περιστατικά παρόμοια ἔχουν συμβεῖ καί ἀπό  ἀνθρώπους (μάλιστα στίς εἰδήσεις ἀκούσαμε  τώρα τελευταία  ἐπίσης δύο,τρία – Νοέμβριος 2014 ). Τό κύριο χαρακτηριστικό τῶν δραστῶν ἦταν ὁ ἀκόλαστος πορνικός βίος, τά δέ θύματα τους (γυναῖκες κυρίως) ἦταν αὐτό ὅπου ἀποκα-λοῦμε «εὔκολες» στίς σχέσεις των μέ τό ἀντίθετο φύλλο.

                                                                                                                                    40.

ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ & ΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΡΡΑΒΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΝ ΓΑΜΟ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Ὁ Θεός τά ἔκαμε ὅλα λίαν καλῶς, καί φυσικά προέβλεψε καί τόν ἐν γάμο κοινωνίαν τῶν ἀνθρώπων, ὅπου εἶναι ὅτι σπουδαιότερο ὑπάρχει στόν κόσμο, δηλαδή ἡ οἰκογένεια.  Ἀλλά ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι δέν τά φυλάγουμε, δέν προσέχουμε, καί τά κάνουμε στό τέλος ὅλα ἤ κάποια: λίαν  κακῶς.                   Τά «θαλασσώνουμε» ὅπου λέμε.  Ἄς μεταφερθοῦμε νοερῶς σέ ἕνα κοινό καί συνηθισμένο περιστατικό μέ τό νοῦ μας, πλησιάζοντας ἄς ὑποθέσουμε ἀοράτως ἕνα ζευγάρι νέων καί ἐρωτευμένων ἀνθρώπων στίς ὑποσχέσεις ὅπου κάνουν μεταξύ τους.  Ἐκεῖ θά σημειώσουμε (ὡς κάποιοι ἐρευνητές-κοινωνιο-λόγοι) μία ἐξέχουσα περίπτωση, καί ὅπου δέν τήν ἔχουν προσέξει θαρρῶ τόσο ὅσο θά ἔπρεπε  οἱ περισσότεροι  γονεῖς, ἱερεῖς, παιδαγωγοί, σύμβουλοι ψυχολόγοι, καί ἄλλοι πολλοί.  Ποιά εἶναι ἐκείνη ἡ περίπτωση;   Εἶναι ἡ περίπτωση ὅπου ὁ ἄνδρας ζητάει τό χέρι τῆς ἀγαπημένης του (πρόταση γάμου), καί ἐκείνη πάνω στή χαρά της, εἰσέρχεται μεσα της, ἀπό ἀπροσεξίαν της τό πνευματικό μικρόβιον τῆς κολακείας, καί τῆς ἀφαιρεῖ ἀπό τήν ἐνθύμησιν της ἕνα ἱερό καθῆκον.

                                                                                                                                              41.

Καθῆκον ἱερό ἀπέναντι πρῶτα-πρῶτα πρός τόν Θεό, καί ἔπειτα τῶν ἄλλων (τυχόν) γυναικῶν ὅπου «διασκέδασαν» μέ τόν «καλό» της, καί τώρα ἐκείνη φαντάζει σάν τήν «μίς» τῶν διαγωνισμοῦ τῶν καλλιστείων, ὅπου ἐδιάλεξε (μεταξύ τῶν πολλῶν πρώην ἐρωμένων του) τήν : «ἀρχοντιά», «ἐξυπνάδα» της, «ὀμορφιά» της, «τσαχπινιά» της, καί ἕνα σωρό ἄλλα. Εἶχε λοιπόν τήν ἱεράν ὑποχρέωση πρῶτα-πρῶτα ἡ μέλλουσα νύφη χριστιανή ὀρθόδοξη νά φροντίσει νά ἔχει γιά σύζυγο της ἕναν ἐξίσου χριστιανό καί ὀρθόδοξο, ὅπου ἀπέφευγε τίς προγαμιαῖες σχέσεις. Ἐάν ὅμως αὐτό δέν τό κατάφερνε, καί δέν θέλει νά τόν ἀποχωρισθεῖ , καθώς τόν ἀγαπάει πραγματικά τόν μέλλοντα σύζυγο της,  θά ἔπρεπε νά τοῦ ζητήσει νά εἶναι ἀπό ἐδῶ καί πέρα συνειδητό μέλος τῆς ἐκκλη-σίας, ἔχοντας (τό ζευγος) τόν ἴδιο ἱερέα ἐξομολόγο. Θά τοῦ ζητοῦσε ἐάν τήν ἀγαπάει πραγματικά νά ἐξομολογηθεῖ τίς τυχόν προγαμιαῖες του σχέσεις (καί ὄχι μόνον) πρίν τόν εὐλογημένο γάμο ὅπου θά τελέσουν. Ἐννοῆται ὅτι πρίν τόν γάμο δέν θά ἔχουν τήν ὁποιαδήποτε σαρκική ἐπαφή, καί ἀνήθικα σεξουαλικά χαριεντίσματα, ὅπου παρακολουθοῦμε στούς δρόμους, στά πάρκα, κλπ.

                                                                                                                                    42.

Καί γιατί αὐτό; διότι ἡ πραγματικά ἔξυπνη γυναίκα, ἡ γυναίκα ἔχων ΦΟΒΟΝ ΘΕΟΥ, θά πρέπει νά γνωρίζει ὅτι οἱ προγαμιαῖες σχέσεις τοῦ «καλοῦ» της, θά πέσουν ὡς ἁμαρτία καί στή δική της τήν κεφαλή, καί θά βλάψουν (πνευματικῶς καί ἀοράτως) τήν πολυπόθητη εὐτυχίαν όπου προσδοκεί, ὅπως ὅλες οἱ κοπέλλες ἄλλωστε γιά τόν γάμον των. Οἱ παρατημένες ἐρωμένες, θά ποῦν τόν κακό λόγο τους (τό πιθανώτερο) γιά τίς ἁμαρτωλές πρώην ἐρωτικές καί σαρκικές σχέσεις τους, καί εἶναι βέβαιον (σχεδόν) ὅτι αὐτό θά συμβεῖ, ὅταν καί οἱ ἐνδεχόμενες ἀτυχίες στήν ζωή των,  ὅπου θά ἔρθουν (ἐξ αἰτίας τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν ἀπροσεξιῶν τους ) θά τίς κάνουν τήν ζωή ΓΗΣ ΜΑΔΙΑΜ˙  καί ἕνας κακός λόγος ἰσοδυναμῆ μέ μικρή ἤ μεγαλύτερη κατάρα (βλέπε : λόγοι γέροντος Παΐσιου, περί κατάρας). Ἐκείνη ὅμως ἡ ἀδικία, ὅπου ἔπραξε ὁ «καλός» της, θά γυρίσει (βλέπε: τά δικαιώματα τῶν δαιμόνων) ὡς πύρινα ἁμαρτωλά βέλη  πίσω,  γιά νά πλήξουν τό σπιτικό τους.  Γι’αὐτό, ἄν καί καθόλου ὑποπτευόμενο (δυστυχῶς) εἶναι σήμερα αὐτή ἡ αἰτία (οἱ προγαμιαῖες σχέσεις) γιά τήν  μεγάλη ἔξαρση τῶν διαζυγίων!

                                                                                                                                    43.

Ἀλλά καί οἱ κακογλωσσιές νά μή συμβοῦν, ἡ ἁμαρτία παραμένει ἁμαρτία, καί θά γυρίσει ἔτσι καί ἀλλιῶς (ἐάν δέν σβηστεῖ μέ τήν ἱεράν ἐξομολόγησιν μέ εἰλικρίνεια καί συντριβή ψυχῆς).  Ἀκολουθοῦν βεβαίως καί ἄλλα πολλά καί ποικίλα, γιά τήν αἰτίαν ἤ τίς αἰτίες τῆς συντριβῆς τοῦ γάμου, ἐρχόμενος ὁ χωρισμός,  ἄλλα τό πρῶτο ὅπου ἀναφέρουμε ἐδῶ εἶναι ὡς τό πυροβολικό ὅπου θερίζει στήν πρώτη γραμμή τούς ξεχυμένους ἀπροστάτευτους ἄνδρες (ὡς στρατιῶτες) καί τίς ἀκολουθούμενες γυναῖκες (ὡς νοσοκόμες τους) ὅπου ξεχύνονται  ἐμπρός φωνάζοντας:  ἀέρααααα !!!    Ἀλλά γιά ποιόν «ἀέρα» ;  = ἐλευθερίαν χώρου  ὁμιλοῦμε ;  ὅταν στόν κόσμο ὅπου εὑρισκώμεθα δέν εἴμεθα μόνοι μας, καθώς ὑπάρχει τό ΚΑΚΟ, ὁ ἀόρατος πόλεμος!! οἱ δαίμονες ὅπου καιροφυλακτοῦν σέ κάθε μας στραβοπάτημα (ἁμαρτίες).    Ἕνα πράγμα μᾶς σώζει : Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ  ΚΑΙ  ΘΕΟΥ  ΜΑΣ.  Ο Θεός ὅπου μόνον Ἐκεῖνος μπορεῖ καί ἐλευθερώνει ἀληθινά.  Ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ μας, καί τῶν ἀγγέλων του , καθώς βαφτιστήκαμε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, καί ἔχουμε τόν φύλακα ἄγγελο μας, ἀλλά καί ἡ προστασία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.

                                                                                                                                    44

Ἡ ψυχαγωγία λοιπόν τῶν νέων εἶναι καί εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας, καθώς εἶναι κομμάτι πρωτευούσης σημασίας  τῶν νέων.   Οἱ πολυχώροι ὡς ἑνιαῖο σύνολο ἐδαφικῆς ἐπικράτειας εἶναι ἐπιβεβλημένοι γιά κάθε δῆμο στή χώρα , βλέπε: οἱ κατασκηνώσεις ὅπου ἵδρυσε ὁ ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστίνος Καντιώτης.  Κατασκηνώσεις ὅπου παιδαγωγοῦσαν τούς νέους καί ψυχαγω-γοῦσαν αὐτούς συνάμα, ὑπῆρξαν δηλαδή πολλές δημιουργικές δραστηριότητες μέσα εἰς αὐτές.  Ἐάν τόν ἄκουγαν (τόν Αὐγουστίνο  Καντιώτη) , καί ἑνωνόταν σέ κοινό ἔργο ὅλες οἱ μητροπόλεις θά ἔπραττε σέ κάθε δῆμο στή χώραν μας καί τά κάτωθι, μέσα στίς κατασκηνώσεις, ἤ καί σέ ἄλλους χώρους (ξεχωριστούς)  μέ μεγάλη ἑνιαία ἐδαφική ἔκταση πολυχώρων καί πολυδραστηριοτήτων μέ πολλές λειτουργικές δημιουργίες σέ κάθε δῆμο:

–ΣΧΟΛΕΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΝΔΥΣΗ (γιά φοιτήτριες).

–ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ  ΓΙΑ ΕΝΔΥΣΗ  (ἡ μορφολογία ἔνδυσης ὅπου θά ἐπακολουθοῦσε ἀπό τήν σχολή. Βλέπε: ὁ γέροντας ἅγιος Πορφύριος ἀγόρασε τό κτῆμα στό Μήλεσι Ὠρωποῦ ἀπό μία καί μόνον πλεκτομηχανή, ὅταν ἔφτιαχνε ὁ ἴδιος κάλτσες, καί μάλλινα πουλόβερ. Τόν βοηθοῦσαν καί κάποιες ὀλιγοστές μοναχές).

– ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ  (καί μέσα στά σχολεῖα, μέ βιβλία καλοῦ περιεχομένου, προσεκτικά ἐπιλεγμένα).
–ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ  ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΝΔΥΣΗΣ (γιά ὅλη τήν οἰκογένεια).
–ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΝΕΩΝ ΕΦΕΥΡΕΣΕΩΝ (ἀπό  σπουδαστές) &  ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ  ΑΥΤΩΝ ὅπου θά ἀναλαμβάνει ἡ σχολή των (βλέπε: πῶς σήμερα ἡ ἀμερικανική γεωργική σχολή (ἡ γνήσια ἀμερικανική, πρίν τον β! παγκόσμιο πόλεμο) στή μακεδονία μας παράγει σήμερα  καί διαθέτει τό γάλα  καί τά ἀβγά στά σοῦπερ μάρκετ σέ ὁλόκληρη τήν χώρα) .
–ΘΕΑΤΡΟ  ΜΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΕΜΠΝΕΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ  ΣΤΗ ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ.
–ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ , ΜΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ  ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
– ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ (ἀπό  τούς ἴδιους τούς σπουδαστές ὡς ἐρευνητική ἐργασία, ἀλλά καί ἀπό κάθε ἄλλον φορέα, ὅπως  ἐκπαιδευ-τικούς ὀργανισμούς  κλπ).  Σήμερα μέ τούς ὑπολογιστές οἱ νέοι μποροῦν νά δημιουργήσουν σπουδαία ψυχωφελῆ  καί ἐκπαιδευτικά βίντεο.
–ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ  ΟΠΟΥ ΥΜΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, τήν ὡραῖα φύση τῆς πατρίδος μας (ποτάμια, βουνά, κλπ) , τραγούδια γιά τή φιλοπατρία, τήν ἐργατιά, τό φιλότιμο, κλπ – καί ὄχι ὅπως σήμερα, ὅπου ὑμνοῦνται  οἱ  προγαμιαῖες σχέσεις=πορνεῖες . Διότι, κατά τήν ἐκκλησία μας, πολύ σωστά θεωρῆται πορνεία ἡ προγαμιαῖα σχέση.
Κάποτε εὑρισκόμενος στήν Ἰαπωνία  παρακολούθησα  ἐκδήλωση ἑορταστική μέ τραγούδια  παιδιῶν εὐχάριστα στήν ἀκοή καί τήν μελωδία (τραγούδια μέ τό σύστημα καραόκε).  Ἀργότερα ἔμαθα ἀπό ἰάπωνες καί ἰαπωνίδες ὅπου ὁμιλοῦν τά ἑλληνικά ὅτι οἱ στίχοι τους ἦταν μέ πολύ ἠθικό περιεχόμενο.
46.
‘’ Ἄς ἀντιγράψουμε ὅσα καλά ἔχουν οἱ ξένοι , καθώς ἔλεγε ὁ ἅγιος καί ἥρωας ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Τό καραόκε  ἔχει καί τήν δυνατότητα νά ἀφαιρέσει τούς στίχους στό  τραγούδι  , λέξεις καί προτάσεις ἀνήθικου περιεχομένου , καί νά ἀντικατασταθοῦν μέ ὑγιεῖς ἐκφράσεις ὅπου θά προσθέσουμε ἐμεῖς.   Ἀρκεῖ νά μή χρησιμοποιηθεῖ  γιά ἐμπορική ἐκμετάλλευση, καθώς εἶναι πνευματική ἰδιοκτησία οἱ στίχοι μαζί  μέ τήν μουσική.   Μποροῦν ὅμως οἱ νέοι νά κάνουν δική τους  μουσική (μέσω τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστή) καί νά γράψουν στίχους ὅπου δέν προσβάλουν τόν  Χριστό  μας.
–ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΣΤΑΔΙΑ (μέ πλῆθος καλῶν ἀθλημάτων).
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ (ὅπου προαναφέρθηκαν) σέ ἕνα ἑνιαῖο χῶρο γιά κάθε δῆμο, ἀλλά καί μέσα σέ σχολεῖα (ὅσα μποροῦμε) ὅπου θά προστρέχουν σέ αὐτά (τίς ἀπογευματινές ὧρες – κάποιες συγκεκριμένες ἡμέρες) ὅλα τά παιδιά μέ τούς γονεῖς τους. Τί νά τά κάνουν μετά τά ξυλοκέρατα τά σημερινά ὡς δῆθεν διασκέδαση  (σέ ἑνιαίους χώρους) οἱ νέοι μας ;  Σίγουρα θά τά περιφρονήσουν
47.
καί θά συναισθανθοῦν τήν ἀπάτη.   Σήμερα ἐπίσης, γινόμαστε μάρτυρες τῆς πώλησης τοῦ  μεγαλύτερου καί ὡραιότερου ἐδαφικοῦ κομματιοῦ τοῦ δήμου Ἑλληνικοῦ (στήν Ἀττική). Ἕνας μεγάλος χῶρος ὅπου θά μποροῦσε νά φιλο-ξενήση ἑκατομμύρια ἐπισκεπτῶν , κυρίως νέων (λόγω τοῦ μετρό).  Ξέρετε λοιπόν ποῖοι  λέγεται ὅτι θά τό ἐκμεταλλευτοῦν;  οἱ ξένοι ἐπενδυτές, καί οἱ ἕλληνες συνεργάτες τους.  Ἐκεῖ μέσα  ἄς  ἐλπίζουμε γιά τούς νέους νά βάλουν  καλά πράγματα,  γι’ αὐτό θά πρέπει νά προστρέξει ἡ ἐκκλησία μετά τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν πολιτῶν ἀπό ὅλη τήν Ἀττική, ἀλλά καί δήμων καί μητροπόλεων ὅπου συνορεύουν μέ ἐκείνη τήν ἔκταση, μέ σκοπό τόν ἔλεγχο καί τήν καλήν ψυχαγωγίαν τῶν νέων(ἄς τό ἐλπίσουμε αὐτό τό τελευταῖο). Νά τό ἐνθυμῆστε αὐτό, ὁ ἐτήσιος τζίρος τῶν κερδῶν σέ ἑνιαῖο λειτουργικό πολυχώρο μόνο ἀπό τήν ψυχαγωγίαν μίας μεγαλούπολης (ὅπως ἡ Ἀθήνα) θά μπορεῖ νά ἀποσβέσει τό τεχνητό χρέος τῆς χώρας μας σέ μόλις 3-5 χρόνια. Ἰδού γιατί χρειάζεται ἐθνική ἐπένδυση  (κρατική ἤ δημοτική ἐπιχεί-ρηση) , δίχως νά συμμετέχουν οἱ ξένοι ἐπενδυτές στή χώρα μας, ὅπου: α) θά τραβήξουν τά χρήματα στίς δικές τους πατρίδες, β) θά μᾶς φέρουν (τυχόν) δικές τους κουλτοῦρες διασκεδάσεων, ὅπου εὑρίσκονται μακράν ἀπό τό ὀρθόδοξο χριστιανικό ἦθος μας, ἑπομένως θά εἶναι ἐπικίνδυνες ψυχαγωγίες.
             ΕΙΚΩΝ: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.          
48.
 
Τό  ζήτημα εἶναι ὅμως ἐάν ὠφεληθοῦν οἱ ψυχές τῶν ἀνθρώπων ὅπου θά προστρέξουν πρός τήν ἀναψυχήν τους, καθώς ἐάν δέν συμβεῖ αὐτό, τότες μέ μαθηματική ἀκρίβεια ἡ ζημιά ὅπου θά συμβεῖ ἀπό αὐτήν τήν ἐπένδυση θά εἶναι  ὄχι μόνον ἕνα τεράστιο μηδενικό, ἀλλά καί μεγάλη οἰκονομική καί πνευματική ζημία. Μόνον στά δικά μας μηδενικά (ἐπενδύσεις γιά τήν ψυχαγωγίαν τῶν νέων)  θά πιάσουν τόπο ἐάν ἔμπροσθεν ἐκείνων τῶν μηδενικῶν ἔμπει ὡς μονάδα ὁ Χριστός μας.   Παράδειγμα: τί μπορεῖ νά σημαίνει ὁ ἀριθμός: 0000000000000 χωρίς τό 1 ἔμπροσθεν; Φυσικά καί ἕνα μεγάλο  ΤΙΠΟΤΑ !  ΕΝΑΣ ΣΥΡΜΟΣ ΜΗΔΕΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΕΝΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Ἐρώτηση:  Οἱ δικοί μας  ἕλληνες μεγαλοεπενδυτές, οἱ πλούσιοι (βιομήχανοι, ἐφοπλιστές, κλπ) γιατί δέν  σκέφτονται  ποτές νά κάνουν κάτι γιά τούς νέους μας;  γιά νά μήν πέφτουν στά ξυλοκέρατα τῆς διασκέδασης τά παιδιά μας;     Νά κάνουν κάτι ἀληθινά δημιουργικό, χωρίς νά  γίνονται διακινητές τῶν διεθνῶν ξυλοκεράτων τῆς διασκέδασης,  καταστρέφοντας τόν ψυχικό καί  πνευματικό κόσμο τῶν παιδιῶν μας.  Γιατί ἐρχόμενοι οἱ ξένοι ἐπενδυτές θά πᾶνε τά κέρδη τῶν ἐπιχειρήσεων τους στίς χῶρες τους, καί θά ἀφήσουν πίσω τους πνευματικά  καί σωματικά  ἐρείπια, ὅπως  καί βιώματα  ἐρειπίων .   Μήπως δέν χρειάζονται ἐπενδύσεις  δημιουργικές ὅπου ξανά θά ἐπενδύονται τά κέρδη στή χώρα μας ἀπό φιλόπατρι πλουσίους;  Βεβαίως καί αὐτό θά ἦταν ὅτι καλύτερο, ἀλλά , πολύ δύσκολο  στούς πλουσίους νά  κερδίσουν τόν παράδεισο.  Εὐκολώτερο θά ἦταν μία κάμηλος νά περάσει μέσα ἀπό βελόνι, παρά πλούσιος στόν παράδεισο (βλέπε: λόγοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μας).   Εὐκολώτερον γιά τούς πλουσίους νά ἐπενδύουν στά . . . πάμπ, μπάρ τῆς ρεμούλας καί τῆς ἀποχαύνωσης μετά ἀνήθικων θεαμάτων, κλπ, παρά νά ἐπενδύουν στήν πνευματική καί σωματική  ὑγεία τῶν πλασμάτων τοῦ Θεοῦ ὅπου εἶναι οἱ ἄνθρωποι.
49.
Γιατί ἀκόμα ὅλοι οἱ ἀνήθικοι πλούσιοι τοῦ κόσμου δέν ἔχουν πατρίδα, εἶναι ἀπάτριδες, καί χωρίς ὄνομα. Εἶναι οἱ ἀπόγονοι τοῦ ἄφρονος πλουσίου ὅπου διαβάζουμε στήν Ἁγία Γραφή.  Διότι ὁ ἄφρων πλούσιος, δέν εἶχε ἀπό τόν Θεό ὄνομα, ὅπως ὁ φτωχός Λάζαρος, ὀνομαζόντανε ὁ πλούσιος  στήν Ἁγία Γραφή ὡς ὁ ἄφρων πλούσιος, καί τοιοῦτοι ἄφρονες πλούσιοι θά κατοικήσουν ἰσαξίως  καί δικαίως σέ ἕνα χαμένο κόσμο χωρίς ὀνοματεπώνυμο προσωπικότητος ,  θά κατοικήσουν στήν αἰώνια φοβερή κόλαση˙ γιατί ἀκόμα καί πολύ ἁπλούστατα δέν θά εἶναι τό ὄνομα τους στό βιβλίο τῆς αἰωνιότητας στόν παράδεισο, στό βιβλίο τῆς Ζωῆς, ἐκεῖνοι θά εἶναι οἱ νεκροί, οἱ χαμένοι, καί θά εὑρίσκονται  βιώνοντας το (γιατί ἡ ψυχή δέν πεθαίνει) μέσα στά νεκρά τους ἔργα στόν πυρήνα μίας καιόμενης γῆς, μιᾶς  γῆς ὅπου κάποτε ἔζησαν ὡς ἄφρονες πλούσιοι στήν πεπερασμένη ἐπιφάνεια της. Μία ἐπιφάνεια ὅπου καταχρά-στηκαν ἀτιμωτικά (καί δέν τήν κάνανε παράδεισο γιά τούς νέους μέσα ἀπό καλές ψυχαγωγίες, κλπ )˙ ἐπιφάνεια ὅπου οἱ νέοι σαπίζουν ἐπάνω της, μέσω τῆς κραιπάλης μιᾶς ἀτιμωτικῆς διασκέδασης.
                                         
 
50.
 
ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ:  Ο ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΦΡΩΝ ΠΛΟΥΣΙΟΥ (ἀριστερά) , ΚΑΙ Ο ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥ (δεξιά) ὅπου κατέχουν τεράστιες ἐκτάσεις γῆς, τραπεζῶν, χρυσοῦ, διαμαντιῶν, καί πλῆθος στρατευομένων στήν δούλεψή των.                            
     Ο ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ (δεξιά)  «φαγώθηκε» ἀπό τόν σύγχρονο ἄφρων πλούσιο, ὅπως παίζει τό ἀγαπημένο του παιγνίδι. . . τό . . . γκόλφ ˙  ἀποκόπηκαν οἱ ἐθνικοί πολυχῶροι ἀπό τόν ἄφρονα πλοῦτο,  καί τήν στενοκεφαλιά τῶν κοινωνιῶν μας.  Καί οἱ νέοι; Ποῦ θά ἀθλήσουν οἱ νέοι;;;;;;;;; τό σῶμα; (σωματική ἀγωγή= σωμαγωγία, καί ψυχική ἀγωγή= ψυχαγωγία;;; ) καί ποῦ θά κάνουν ἐπίγειους παραδείσους μέ πουλιά, ζῶα  (βλέπε: ἐκπαιδευτικούς ζωολογικούς κήπους), φροῦτα, βότανα, καί ὅλα τά καλά τῆς φύσης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:  ΣΤΑ. . . ΚΑΤΟΥΡΟΚΑΝΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΗΘΙΚΗΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ  ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ  ΚΑΙ  ΩΣ ΤΡΟΦΗΝ (πνευματικήν) ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΑ  ΞΥΛΟΚΕΡΑΤΑ ΤΩΝ  (δυστυχῶς).
Τό «σπόρ» τῶν πλουσίων. . . τό γκόλφ !   Τό ἄσπρο μπαλλάκι = ἡ κάποτε ἀμόλυντη  παιδική ψυχή τους,  ὅπου κακόμαθε (ὄχι ὅλοι βεβαίως , θά ὑπάρχουν καί ἐξαιρέσεις) ἀπό τήν κληρονομική κραιπάλη τῆς πολυτέλειας, καί ὅλο καί μαυρίζει (καθώς περιφέρεται στήν ἄγονη χλιδή), καί προφητικά ὁδηγῆται τώρα (τό μπαλλάκι) στήν τρύπα τῆς γῆς  (αἰώνιο τάφο τους)˙     ἐκτός καί μετανοήσουν. 
 ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ: πλοῦτος καί ἡ αἰώνια ζωή. (Μτ 19,16-30. Μκ 10,17-31)                       
25. εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
(ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)    25. ‘’Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι δύσκολα ἕνας πλούσιος ἄνθρωπος θά μπεῖ στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Εἶναι εὐκολώτερο νά περάσει μία καμήλα ἀπό την τρύπα πού ἀνοίγει ἡ βελόνα, παρά ὁ πλούσιος νά μπεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.’’ 

 ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ἦρθε ὁ καιρός ὅπου ὡς τόν Σαμψών (Ἑλληνικός κόσμος) δεθήκαμε εἰς στόν «ναό τῆς διασκέδασης», καί ἤ θά παραμείνουμε εἰς αὐτόν ὡς τόν Προμηθέα γιά νά μᾶς κατατρώει τό συκώτι τά ὄρνια τῆς διαφθορᾶς, εἴτε θά τόν γκρεμίσουμε μέσα μας  αὐτό τόν ναόβδέλυγμα, γιά νά ἀναδυθῆ τό ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΑΘΑΝΑΤΟ  ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ ΝΙΚΗΤΗΣ ΕΠΑΝΩ  ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΟΥ.

ΑΣ  ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ  ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ,  ΣΩΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΠΙΛΑ,  ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ,  ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ  ΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ. –