ΟΣΩΝ ΛΙΓΟΤΕΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ

ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ὁ Σπυρίδων, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, ποὺ μὲ ἀγαποῦσε μὲ καλοῦσε καμμιὰ φορὰ γιὰ νὰ φάω μαζί του. Μιὰ μέρα ἦταν ἐκεῖ καὶ κάποιος φοβερὸς καπνιστής, ποὺ ἢξερε ὅτι ἐγὼ ἐλέγχω τὸ κάπνισμα. Καὶ γιὰ νὰ μὲ ξεφτελίση μπροστὰ στὸν Σπυρίδωνα ποὺ κάπνιζε κι ἐκεῖνος, λέει:
Τί φρονεῖς Αὐγουστῖνε περὶ τοῦ καπνίσματος;
Καὶ ἐγὼ γιὰ νὰ μὴν ταράξω τὸ περιβάλλον καὶ τσακωθῶ, δὲν μιλοῦσα. Αὐτὸς ὅμως ἦταν ἀναιδὴς καὶ ἐπέμενε.
Ὁ Σπυρίδων ὅμως χαμογελοῦσε καὶ μοῦ λέει: Λέγε βρὲ Αὐγουστῖνε, τί ἔχεις νὰ πῆς;
Καὶ τοῦ ἀπαντῶ: Ἐγὼ δὲν θ᾿ ἀπαντήσω σ᾿ αὐτὸ, θὰ ἀπαντήση ὁ Πλάτων, ποὺ λέει: Ὅσο λιγοτέρων πραγμάτων ἔχουμε ἀνάγκη, τόσο περισσότερο πλησιάζουμε τὸν Θεό.
Σοφὰ λόγια. Ἁνεδέες γὰρ ἐστὶ τὸ Θεῖον».

* * *

Ὁ Διογένης ποὺ ἦταν ἀσκητής ἦταν σύμβολο αὐτῆς τῆς μεγάλης ἀληθείας. Ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν στὴν Κόρινθο, πῆγε καὶ τὸν εἶδε.
Τί θὲς παιδί μου, τοῦ εἶπε;

Ἐκείνη τὴ στιγμὴ εἶδε κάποιον νὰ παίρνει νερὸ μέ τὸ κύπελο. Εἶδε καὶ τὸ παιδὶ ἕνος βοσκοῦ, νὰ παίρνη νερὸ μὲ τὶς χοῦφτες καὶ εἶπε: Αὐτὸ τὸ παιδί, εἶνε σοφό. Καὶ κατήργησε τὰ ποτήρια καὶ τὰ δοχεῖα.
Τοῦ ρώτησε ὁ Ἀλέξανδρος: Θὲς τίποτε; Ναὶ ἀπαντᾶ ὁ Διογένης, κάτι θέλω. Νὰ πᾶς παραπέρα γιατὶ μὲ ἐμποδίζεις τὸν ἥλιο. Καὶ τὸν ἔδιωξε. Τότε εἶπε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος: Ἤθελα ἄν δὲν ἢμουν Ἀλέξανδρος, νὰ εἶμαι Διογένης.
Τώρα ζοῦν στὴν πολυτέλεια καὶ στὴν σπατάλη. Τὰ χρήματα ποὺ ξοδεύουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ τὰ περιττὰ ἔφταναν νὰ συντηρήσουν διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμό. Καὶ ἡ Ἑλλάς μποροῦσε νὰ συντηρήσει 30.000.000 πληθυσμό.
Ἠ λιτότης εἶνε μεγάλη ἀρετή . Καὶ ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς λέγει: Ἄν σοῦ φτάνουν 100 δράμια ψωμὶ γιὰ νὰ φᾶς, τὰ 10 παραπάνω ποὺ θὰ φᾶς, δὲν εἶνε δικά σου. Εἶνε τῆς χήρας τοῦ ὀρφανοῦ καὶ μὴν τὰ σπαταλᾶτε.
Ἄν δὲν γινόταν ὅλες αὐτὲς οἱ σπατάλες, τριπλάσιο πληθυσμὸ θὰ ἔτρεφε ἡ Ἑλλάδα. Ἀκαλλιέργητος εἶνε ἡ γῆ μας.