ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου (1979 ἀπόσπ. ὁμιλίας)

«…Ποῦ καταντήσαμε! Ποιοί φταῖνε [για τὴν κατάντια τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων]; Φταίει ἡ μάνα, ὁ πατέρας, ὁ δάσκαλος, ὁ παπᾶς, ὁ δε­σπότης, φταῖμε ὅλοι οἱ μεγαλύτεροι, ποὺ δὲ δίνουμε καλὰ παραδείγματα στὰ παιδιά μας. Φταίει προπαντὸς τὸ κράτος, γιατὶ μποροῦσε πολλὰ νὰ κάνῃ, ὅπως γίνεται ἀλλοῦ. Ἐδῶ; Ἕ­να μασονικὸ – ἄθεο κράτος ἔχει ἀφήσει τὰ παι­διὰ νὰ διαφθαροῦν καὶ νὰ καταστραφοῦν. Στὰ ἑκατὸ παιδιὰ ζήτημα ἂν παρουσιαστῇ ἕνα ποὺ νὰ μένῃ ἔξω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τῶν δαιμονίων.

Ὁ μόνος, ἀδελφοί μου, ποὺ ἀγαπάει εἰλικρι­νὰ τὸ παι­δί, ὁ ἀληθινὸς φίλος του, εἶνε ὁ Χριστός. Ἐκεῖνος τὸ πῆρε στὴν ἀγκαλιά του καὶ τὸ εὐλόγησε. Ἐκεῖνος εἶπε ὅτι ὅποιος σκανδα­λίσῃ ἕνα μικρὸ παιδί, εἶνε προτιμότερο νὰ δέσῃ στὸ λαιμό του ἕνα λιθάρι καὶ νὰ πάῃ νὰ φουντάρῃ – νὰ πνιγῇ στὴ θάλασσα (βλ. Ματθ. 18,6). Ἔδωσε μεγάλη σημασία στὸ παιδί.
Χαιρόμεθα ὅταν βλέπουμε παιδιά. Εὐχό­μεθα ὁ Θεὸς νὰ προστατεύῃ τὴ νεολαία μας μὲ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους. Καὶ παρακαλοῦ­με, νὰ φωτίσῃ τοὺς κρατοῦντας νὰ λάβουν αὐ­στηρὰ μέτρα γιὰ τὸ παιδὶ καὶ τὴν παιδεία.
Ἔχουμε καλὸ λαό, καλὴ πάστα. Ἀλλ᾽ αὐτοὶ ποὺ μᾶς κυβερνοῦν δυστυχῶς ―τὸ λέω μὲ παρ­ρησία― Θεὸ δὲν ἔχουν! Ψηφίζουν νόμους ποὺ διαλύουν τὴν οἰκογένεια κι ἀφήνουν τὰ παιδιὰ στὸ σκοτάδι. Καὶ ὁ λαός; Φαίνεται νὰ κοι­μᾶ­ται. Ἀλλὰ θά ᾽ρθῃ ὥρα ποὺ θὰ ξυπνήσῃ καὶ θὰ ζητήσῃ κυβερνήτας Χριστιανούς, νὰ πιστεύουν στὸ Εὐαγγέλιο. Τότε καὶ τὰ παιδιὰ θὰ προστα­τευθοῦν καὶ καλύτερες ἡμέρες θὰ δοῦμε.
Δὲν ἀνήκω σὲ κόμματα. Πενήντα χρόνια δου­λεύω στὸ ἔθνος. Δύο πράγματα ἀγαπῶ· τὴν Ἑλ­λάδα, καὶ παραπάνω ἀπ᾽ τὴν Ἑλλάδα τὸ Χριστό. Καὶ θέλω τὴν πατρίδα μου νὰ εἶνε ἄ­στρο φωτεινό, νὰ λάμπῃ, νὰ εἶνε ὑπόδειγμα, καὶ ὄ­χι σκύβαλο καὶ καταπάτημα τῶν ἐθνῶν…»