Περίοδος Δ΄- Ἔτος ΙΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 739

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας
3 Δεκεμβρίου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η αγια Βαρβαρα

(Εχθροι του Χριστιανου οι ανθρωποι του σπιτιου του)

Ἡ ἁγία Βαρβάρα, ἀγαπητοί μου, ποὺ σήμε­ρα ἑορτάζουμε τὴ μνήμη της, εἶνε λαοφι­λής. Καταγόταν μᾶλλον ἀπὸ τὴ Νικομήδεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀλλὰ ἔζησε καὶ ἔδρασε σὲ μία πόλι τῆς Αἰγύπτου ποὺ ὀνομάζεται Ἡλιούπολις. Ἐρείπια τῆς πόλεως σῴζονται ἀκόμη, κοντὰ στὸ Νεῖλο ποταμό.
Ἔζησε σὲ ἐποχὴ διωγμῶν τῆς πίστεώς μας.
Ἦταν μάλιστα κόρη κάποιου πολὺ πλουσίου, ὁ ὁποῖος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν πλοῦτο, κατεῖχε καὶ ἐξουσία μεγάλη. Ὁ πατέρας ἀγαποῦσε πολὺ τὴ θυγατέρα του.
Ἡ ἁγία Βαρβάρα διακρινόταν γιὰ τὸ ἐξαίσιο κάλλος της. Καὶ μολονότι δὲν εἶχε ἀκόμη βαπτισθῆ, τὸ αἴσθημα τῆς παρθενίας ἦταν ζω­ηρὸ μέσα στὴν καρδιά της· ἔτσι ἀπέκρουε προ­τάσεις γάμου μὲ εὐγενεῖς νέους, γνωστοὺς τοῦ πατέρα της. Ὁ πατέρας δὲν ὑπωπτευόταν τίποτε· νόμιζε, ὅτι αὐτὴ ἡ ἄρνησι ἦταν ἀ­πὸ μιὰ ἰδιοτροπία. Πίστευε, ὅτι ἀργότερα ἡ ἄρνησι θὰ ἔπαυε καὶ θὰ δημιουργοῦσε οἰκογένεια.
Πρὸς χάριν τῆς κόρης του ἔχτισε ἕνα θαυμάσιο μεγάλο πύργο. Ἐκεῖ, στὸ κυριώτερο δωμάτιο, ποὺ προωριζόταν γιὰ τὴ θυγατέρα του, ὁ πατέρας διέταξε τοὺς χτίστες ν᾿ ἀνοίξουν δυὸ παράθυρα. Ἡ κόρη ὅμως ἐπενέβη καὶ εἶπε στοὺς οἰκοδόμους ν᾿ ἀνοίξουν τρία παράθυρα. Ὅταν ὁ πατέρας εἶδε τὴν ἀλλαγὴ αὐτή, παραξενεύτηκε καὶ ρώτησε·
–Ποιός ἄλλαξε τὸ σχέδιο; Ἐγὼ εἶπα, δύο παράθυρα.
Τότε ἡ ἁγία Βαρβάρα, ποὺ ἤδη τὴν εἶχε κατηχήσει μία πιστὴ γυναίκα καὶ εἶχε βαπτισθῆ κρυφά, εἶπε στὸν πατέρα της·
–Μὲ τὰ τρία παράθυρα θέλω νὰ ἐκδηλώσω τὴν πίστι μου στὸν ἀληθινὸ Θεό, τὴν ἁγία Τρι­άδα· τὸν Πατέρα, τὸν Υἱό, καὶ τὸ ἅγιο Πνεῦ­μα. Ἁγία Τριάς, ἐλέησον τὸν κόσμο σου!
Ἔμεινε κατάπληκτος ὁ εἰδωλολάτρης πατέρας της καὶ εἶπε·
–Δὲν πιστεύεις λοιπὸν στοὺς θεούς μας, στὰ εἴδωλα;
Καὶ ἡ ἁγία Βαρβάρα ἀπήντησε·
–Δὲν πιστεύω πλέον στοὺς ψεύτικους θεοὺς τῶν εἰδώλων. Πιστεύω στὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό, στὴν ἁγία Τριάδα.
Ἡ πατέρας ἐξεμάνη. Ὠργίστηκε μὲ τὴ θυγα­τέρα του καὶ ὥρμησε νὰ τὴ συλλάβῃ, ἀλλ᾿ αὐτὴ ἔφυγε καὶ μόλις διασώθηκε. Ἡ ἀγάπη του μετεστράφη σὲ μῖσος. Ἀργότερα τὴ συν­έλαβε καὶ τὴν ὡδήγησε ἐνώπιον τοῦ ἀπίστου διοικητοῦ τυράννου. Ἐκεῖνος τὴν ὑπέβαλε σὲ ἀ­πίστευτα μαρτύρια, ποὺ ἂν τὰ διαβάσῃς στὸ συναξάριο ἀνατριχιάζεις. Φοβερὰ καὶ τρομε­ρὰ μαρτύρια ὑπέστη ἡ ἁγία Βαρβάρα, μὲ τὴν ἔγκρισι τοῦ ἀπίστου καὶ εἰδωλολάτρου πατέρα της. Τῆς ξέσχισαν μὲ αἰχμηρὰ ὄργανα τὶς σάρκες, τῆς ἔκαψαν μὲ φωτιὰ τὰ πλευρά, τὴν διαπόμπευσαν γυμνὴ μέσα στὴν πόλι, καὶ τὴν ἔρριξαν μέσα στὴ φυλακή. Τέλος, ἀφοῦ τὴν ὑ­πέβαλαν σὲ τόσα σωματικὰ μαρτύρια, ἀποφασίστηκε νὰ ἐκτελεσθῇ.
Ὅταν ὡδήγησαν τὴν ἁγία στὸν τόπο τῆς ἐκ­τελέσεως, τὴν συνώδευε ὁ πατέρας της. Ὁ δήμιος πῆρε ἕνα μαχαίρι καὶ ἦταν ἕτοιμος νὰ τὴν ἀποκεφαλίσῃ. Τραγικὴ στιγμή. Τότε ὅ­μως τὸ δαιμόνιο, ποὺ εἶχε μπῆ μέσα στὸν πατέρα, τὸν ἔκανε ν᾿ ἁρπάξῃ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ δημίου τὸ μαχαίρι, καὶ ἀφρίζοντας ἀπὸ τὸ κακό του ἔκοψε ὁ ἴδιος τὴν κεφαλὴ τῆς θυγατέρας του! Φοβερὸ πρᾶγμα.
Ἀλλ᾿ ἐνῷ ἔπεφτε στὴ γῆ ἡ κεφαλὴ τῆς ἁγί­ας Βαρβάρας, ἦρθε κεραυνὸς ἀπὸ τὸν οὐρανό· ἔπεσε πάνω στὸ κεφάλι τοῦ δολοφόνου πατέρα καὶ τὸν ἔκανε κάρβουνο.
Αὐτὰ λέει τὸ συναξάριο. Τὸ δὲ λείψανο τῆς ἁγίας ἔμεινε καὶ ἔκανε θαύματα πολλά.

* * *

Ἡ ἁγία Βαρβάρα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὅπως εἴπαμε δημοφιλής. Πολλὲς γυναῖκες φέρουν τὸ ὄνομά της. Ὑπάρχουν ἐκκλησίες καὶ ἐξωκκλήσια πρὸς τιμήν της. Τὸ δὲ πυροβολικὸ τοῦ στρατοῦ μας, ποὺ ἐν καιρῷ πολέμου ἐξαπολύει κεραυνοὺς ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν τῆς πατρίδος –σὰν τὸν κεραυνὸ ποὺ θανάτωσε τὸν παιδοκτόνο πατέρα–, τὴν ἔχει προστάτη του. Τιμᾶται ἀκόμα ἡ ἁγία καὶ ἀπὸ τοὺς ἐργάτες στὰ ἐργοστάσια ἠλεκτρισμοῦ τῆς Πτολεμα­ΐδος· εἶνε κι αὐτοὶ στρατιῶτες, στρατιῶτες ἐν καιρῷ εἰρήνης.
Τί μᾶς διδάσκει τώρα ἡ ἁγία Βαρβάρα;
Αὐτὸ ποὺ ἔγινε στὴν ἁγία, τὸ ὅτι ὁ ἴδιος ὁ πατέρας ἔσφαξε σὰν ἄκακο ἀρνάκι τὸ παιδί του, αὐτὸ εἶνε γραμμένο μέσα στὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ εἶπε ὁ Χριστός· Ὅτι ἄπιστοι γονεῖς καὶ συγγενεῖς θὰ μισήσουν τὸν πιστὸ ἄνθρωπο. «…Καὶ διώξουσιν ὑμᾶς», εἶπε ὁ Χριστός· καὶ ἐ­χθροὶ τοῦ Χριστιανοῦ θὰ εἶνε οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ του (Ματθ. 5,11· 10,36).
Καὶ σήμερα ἀκόμα, τὰ ἴδια γίνονται. Τὸ κορίτσι θεωρεῖται σπουδαῖο καὶ ἐξελιγμένο, ἂν πάῃ στὴ ντισκοτὲκ κ.τ.λ.. Ἡ ἴδια ἡ μάνα γίνεται προαγωγός· σπρώχνει τὸ παιδί της νὰ ἀτιμαστῇ, μὲ τὴ δικαιολογία ὅτι πρέπει νὰ βρῇ γαμπρό. Ἔτσι ἔχουμε τὰ δράματα τῶν δραμά­των. Ἐὰν τὰ κορίτσια δὲν παραδίδονταν τό­σο εὔκολα στοὺς ἄντρες, τότε καὶ ἡ πιὸ ἄ­σχημη κοπέλλα θὰ παντρευόταν. Ἀλλ᾿ ἀφοῦ εἶνε κου­τά; κι ἀφοῦ καὶ οἱ μάνες τὰ σπρώχνουν στὴν ἀτιμία καὶ τὴ διαφθορά;… Γι᾿ αὐ­τὸ τώρα καὶ τὸ πιὸ ὡραῖο κορίτσι δύσκολα παν­τρεύεται· γεροντοκόρη θὰ γίνῃ. Διότι, ὑπὸ τέτοιες συνθῆ­κες, γιατί νὰ παντρευτῇ ὁ «γαϊδουράκος» ἐκεῖ­νος; Ἔγραφε μιὰ γαλλικὴ ἐ­φημερίδα· Ὅλα στὴν Ἑλλάδα εἶνε ἀκριβά· ἕ­να εἶνε φτηνό, τὸ κρέας τῆς γυναίκας… Θεέ μου Θεέ μου!
Ἐὰν ὅμως δοῦν τὸ κορίτσι νὰ πάῃ στὸ κατη­χητικό, νὰ πάῃ στὴν ἐκκλησία, ἀνησυχοῦν μήπως γίνῃ καλόγρια. Ποιά θὰ γίνῃ καλόγρια!… Ἀλλὰ καὶ ἂν ὑποθέσουμε ὅτι, μέσα στὰ χίλια, δυὸ χιλιάδες, τρεῖς χιλιάδες, πέντε χιλιάδες κο­ρίτσια, γίνῃ μία καλόγρια καὶ ἀφοσιωθῇ στὸ Θεό, ὅπως ἡ ἁγία Βαρβάρα, ἀντιδροῦν ἄσχημα. Ἐὰν λοιπὸν ὑπάρχουν τέτοιες ἀντιλήψεις, τό­τε πιάστε καὶ κάψτε τὶς εἰκόνες ὅλων τῶν ἁ­γίων. Ἄ, τὴ θέλεις τὴν ἁγία Βαρβάρα, νὰ τὴν ἔ­χῃς νὰ τὴν παρακαλῇς· δὲν θέλεις ὅμως ἡ κόρη σου νὰ μοιάσῃ στὴν ἁγία Βαρβάρα…
Ἐπαναλαμβάνω· μόλις δοῦν τὸ κορίτσι τους νὰ πλησιάζῃ τὸ Θεό, νὰ ἐξομολογῆται, νὰ κοινωνῇ, νὰ εἶνε ἀφωσιωμένη σ᾿ αὐτά, καὶ νὰ μὴ βγαίνῃ ξεγυμνωμένη στοὺς δρόμους, τότε ἡ μάνα μελαγχολεῖ. Καὶ ἂν μέσα ἀπὸ τὶς πολλὲς κοπέλλες μία πῇ, ὅτι Ἐγὼ θέλω νὰ ἀφοσιωθῶ στὸ Θεό, σὰν τὴν ἁγία Βαρβάρα, ὤ τότε, φρικτὸ πρᾶγμα· μῖσος ἐναντίον τῶν πνευματικῶν πατέρων. Γράψανε οἱ ἐφημερίδες, ὅτι οἱ γονεῖς μιᾶς κοπέλλας ποὺ κατέφυγε στὸ μοναστηράκι πῆγαν νὰ σκοτώσουν τὸν πνευματικό τους πατέρα· τὸν πυροβόλησαν. Θεέ μου Θεέ μου! Δὲν πυροβολοῦν ὅμως τοὺς διευθυντὰς τῶν νυκτερινῶν κέντρων, ποὺ διαφθεί­ρουν τὰ κορίτσια τους. Σατανικὸς αἰώνας. Μοῦ ᾿ρχεται νὰ πάω στὸ Ἅγιο Ὄρος, νὰ μπῶ σὲ μιὰ σπηλιά. Δὲν ὑπάρχει πλέον σωτηρία στὸν κόσμο. Σόδομα καὶ Γόμορρα γίναμε.
Αὐτὸ λοιπόν, ποὺ ἔγινε στὴν ἁγία Βαρβάρα, γίνεται καὶ στὴ γενεά μας. Καὶ φτάνουν μέχρι ἐγκλήματος, καὶ τυραννοῦν τὰ πιστὰ κορίτσια τους. Καὶ ὄχι μόνο τὰ κορίτσια, ἀλλὰ καὶ τὶς εὐσεβεῖς γυναῖκες τους, ποὺ παντρεύ­τηκαν μὲ τὸν πόθο νὰ φέρουν στὸν κόσμο μιὰ νέα γενεά, ὁ ἄπιστος ἄντρας τὶς ἀπειλεῖ νὰ τὶς σκοτώσῃ· νὰ μὴ γεννήσουν παιδί! Τὴν ἁρ­πάζει ἀπὸ τὸ σβέρκο καὶ τὴν ὁδηγεῖ στὶς κλινικὲς γιὰ νὰ κάνῃ ἔκτρωσι. Θεέ μου Θεέ μου! Δὲν θέλει ὁ ἄντρας νὰ εἶνε ἡ γυναίκα του εὐ­σεβής. Μαίνεται ἐναντίον της τὸ θηρίο.
Ζῇ, ἑπομένως, καὶ σήμερα ὁ δολοφόνος πα­τέρας. Αὐτὸ ποὺ ἔγινε μὲ τὴν ἁγία Βαρβάρα γίνεται καὶ στὴ διεφθαρμένη μας κοινωνία.
Δὲν τὰ λέμε αὐτὰ γιὰ νὰ περνάῃ ἡ ὥρα, ἀλ­λὰ γιὰ νὰ εἴμαστε ζωντανοὶ Χριστιανοί. Ἢ νὰ τὰ πιστεύουμε, ἢ νὰ μὴν τὰ πιστεύουμε. Γίναμε θεομπαῖχτες. Ψευτοχριστιανοί εἴμαστε.

* * *

Αὐτά, ἀγαπητοί μου, εἴχαμε νὰ ποῦμε μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγίας Βαρβάρας. Τὰ προβλήματα, ὅπως βλέπουμε, ἐξακολουθοῦν νὰ ὑπάρχουν. Γι᾿ αὐτὸ οἱ βίοι τῶν ἁγίων μᾶς διδάσκουν.
Εἴθε ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήσῃ. Εἴθε νὰ μᾶς φυλάξῃ. Εἴθε νὰ ἔρθῃ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο νὰ μᾶς φωτίσῃ ὅλους, μικροὺς καὶ μεγάλους, ὥσ­τε νὰ βαδίσουμε ἐπάνω στὰ ὑποδείγματα τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι σὰν ἀστέρια πρώτου μεγέθους φωτίζουν τὴν ἀνθρωπότητα. Εἴθε ὁ Θεός, διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων, ἰδιαιτέρως δὲ τῆς ἁγί­ας Βαρβάρας τῆς ὁποίας τὴν ἱερὰ μνήμη ἑορτάζουμε, νὰ σώσῃ καὶ νὰ ἐλεήσῃ τὸ γένος μας· ἀμήν.

†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης – ἀγρυπνία 1-12-1989(;).