Συναντησι ολων των Επιταφιων της Πτολεμαΐδος, παρουσια ὅλου του πιστου λαοῦ τῆς πόλεως & τοῦ Γέροντος Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου, των 80 ετων & ομιλια του, στο «Αι γενεαι πασαι, ύμνον τη Ταφη Σου, προσφερουσι Χριστε μου…», στις 17.4.1987
—–
«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁἸησοῦς, καὶἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:Αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του, για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1]. Read more »
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων: Ματθ. 26,47-56]
«Καὶἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺἸούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθε, καὶ μετ᾿ αὐτοῦὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ(:και ενώ ο Ιησούς τους μιλούσε ακόμη, ιδού, ήλθε ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα. Και μαζί του ήλθε κι ένα μεγάλο πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με μαχαίρια και με ρόπαλα, τους οποίους είχαν στείλει οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού)»[Ματθ.26,47].Read more »
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ
[Υπομνηματισμός στα εδάφια: Ματθ.26,26-30]
«᾿Εσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ᾿Ιησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτόἐστι τὸ σῶμά μου(:Και ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς στα χέρια Του τον άρτο, κι αφού ευχαρίστησε, τον έκοψε σε κομμάτια κι άρχισε να τον μοιράζει στους μαθητές λέγοντας: ‘’Λάβετε, φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου’’). καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες(:και αφού πήρε το ποτήριο και ευχαρίστησε, το έδωσε σε αυτούς και είπε: ‘’Πιείτε απ’ αυτό όλοι)˙τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν(:διότι αυτό είναι το Αίμα μου, που επικυρώνει τη νέα Διαθήκη και χύνεται για τη σωτηρία πολλών, για να τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους)»[Ματθ.26,26-28].Read more »
«Τότε ὁἸησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ λέγων· ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι· πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι(:Τότε ο Ιησούς μίλησε προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές Τουκαι είπε: ‘’Πάνω στη διδασκαλική έδρα του Μωυσή κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι. Όλα λοιπόν όσα με βάση τον νόμο θα σας πουν αυτοί να τα τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε. Μην κάνετε όμως σύμφωνα με τα έργα τους και το παράδειγμά τους. Διότι λένε βέβαια και διδάσκουν την αλήθεια του νόμου, δεν πράττουν όμως σύμφωνα με αυτήν’’)»[Ματθ.23,1-3]. Read more »
Το τραγουδι της Κασσιανης να γινη & δικο μας τραγουδι
Ελεγχος στους σημερινους ἐπισκόπους που καταντουν τους ὀρθόδοξους ναους ως κοσμικά κεντρα, για να ευχαρισήσουν τα αυτία των ἀνθρωπων και ὄχι να τους ἀνυψώσουν σε πνευματικα υψη
Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Ν. Καντιωτου
—-
——-
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπῶν & Εορδαιας π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου.
Ἡ ὁμιλία ἔγινε στον ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης την Μεγάλη Τρίτη στις 21.4.1970
Ελεγχος για τους επισκόπους που καταντουν τους ορθοδοξους ναους κοσμικά κέντρα & ἀλλαζουν τον πνευματικο σκοπο των τροπαρίων
Ὁ ὀρθόδοξος Μητροπολίτης ελέγχει τους χριστιανους που πᾶνε στην ἐκκλησία, για να ἀκούσουν το τροπάριο ὄχι για προσευχή, ὄχι για να θρηνήσουν τα αμαρτήματα τους, ἀλλα για να ευχαριστήσουν τα αυτιά τους.
«…Αγαπητοί μου τα τροπάρια δεν ἔγιναν για κοσμικές (ἐκδηλώσεις), δεν ἔγιναν για καλλιτεχνικούς σκοπούς, δεν ἔγιναν για να ἀρέσουν στα μουσικά αυτία τῶν ἀνθρώπων. Τα τροπάρια ἔγιναν κάποιο ἄλλο σκοπό. Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ δεν εἶναι ωδεῖο. Ὁ Ὀρθόδοξος ναός ἐν ἀντιθέση με τους παπικους, πού ἔχουν ἀρμόνια, ἐν ἀντιθέση με τους προτεστάντες, που τα ἔχουν για καλλιτεχνική ἐμφάνιση. Ἐν ἀντιθέση, λέγω με τους προτεστάντας και τις ἄλλες αιρέσεις ὀρθόδοξος ναος δεν εἶναι καλλιτεχνικο συγκρότημα. Ὁ δε ψάλτης δεν εἶναι ἀοιδός, ἀπό ἐκείνους πού ψάλλουν στα καφενεία & στα κοσμικά κέντρα. Ὁ ψάλτης πρέπει να αισθάνεται, πρέπει να κλαίει. Ἐάν δεν τα αισθάνεται, ἐάν δεν τα πιστεύει εἶναι ἀνάξιος να λέγεται ψάλτης…
Σκοπός τῶν τροπαρίων, σκοπός τῶν υμνων εἶναι μεγάλος. Αὐτοί που κάναν τα τροπάρια, ἅγιοι ἄνθρωποι σκοπό εἶχαν να κεντήσουν την συνείδηση τοῦ ἐνόχου. Να προκαλέσουν ιδέες μεγάλες και υψηλές. Νά προκαλέσουν αισθήματα μεγάλα και υπέροχα…
Ποιό εἶναι το ποιημα της Κασσιανης;…
Εἶναι διαμάντι…..
ΔIANYOYME, αγαπητοί μου, την αγία και Mεγάλη Eβδομάδα. Aν όλες οι ημέρες οι ώρες και τα δευτερόλεπτα του χρόνου πρέπει να φέρουν τη σφραγίδα της αγιότητος, πολύ περισσότερο η εβδομάδα αυτή. Όλα τώρα πρέπει να είναι άγια. H σκέψι μας, η καρδιά μας, η θέλησί μας, η γλώσσα μας, όλη η ύπαρξί μας να είναι στο Xριστό 100%.
Aυτή την εβδομάδα δεν επιτρέπεται καμμιά αμαρτία. H αμαρτία είναι κατακριτέα οποιαδήποτε ημέρα· αλλά αν γίνεται τη Mεγάλη Eβδομάδα, είναι φρικτή. Aλλο ν’ αμαρτάνει κανεdς την καθημερινή, και άλλο την Kυριακή και τη Mεγάλη Παρασκευή. δεν είναι πολύς καιρός που κάποιος Xριστιανός ήρθε και μου είπε· «Πάτερ, εξωμολογήθηκα· είπα τ’ αμαρτήματά μου. Aλλά ένα αμάρτημα με τρώει, δε’ μπορώ να ησυχάσω», κι άρχισε να κλαίει. «Eίναι μια αμαρτία που την έκανα Mεγάλη Παρασκευή…». Eίδα κ’ έπαθα να τον ησυχάσω. Eίναι φοβερό ν’ αμαρτάνει κανείς την ημέρα που σείεται η γη, που κτυπούν πένθιμα οι καμπάνες, που κλαίνε οι μοναχοί, που ψάλλουν οι ψάλτες το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου …ο Yιός της Παρθένου». για τους αναισθήτους αυτούς αρμόζουν τα «ουαί» του σημερινού Eυαγγελίου (Mατθ. 23,13-39). O Kύριος είπε οκτώ «ουαί» στους πωρωμένους γραμματείς και φαρισαίους, αλλά εκατόν οκτώ «ουαί» αρμόζουν σε όσους δεν σέβονται τη Mεγάλη Eβδομάδα και αμαρτάνουν.
Εάν στον ευαγγελιστή Λουκά εκτίθεται με άλλον τρόπο η παραβολή των ταλάντων[Λουκ. 19,12-21], πρέπει να λεχθεί ως απάντηση το εξής, ότι άλλη είναι η παραβολή αυτή και άλλη εκείνη· διότι σε εκείνη μεν από το ίδιο κεφάλαιο προήλθαν διάφορα έσοδα· διότι από ένα χρυσό νόμισμα των εκατό δραχμών(μία «μνᾶ») ο μεν ένας παρουσίασε πέντε, ενώ ο άλλος δέκα, και γι’ αυτό και δεν αμείφτηκαν κατά τον ίδιο τρόπο. Εδώ όμως συνέβη το αντίθετο, γι’ αυτό και η βράβευση ήταν ίση· διότι εκείνος που έλαβε δύο τάλαντα, έδωσε δύο, και εκείνος που έλαβε τα πέντε τάλαντα πάλι το ίδιο. Ενώ εκεί, επειδή υπό τις ίδιες προϋποθέσεις ο μεν ένας παρουσίασε περισσότερα, ενώ ο άλλος λιγότερα έσοδα, ορθώς και στα έπαθλα δεν τιμώνται και οι δύο εξίσου. Read more »
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων: Ματθ.25,1-13]
«Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου(:Τότε, όταν δηλαδή έλθει ο Μεσσίας κατά τη δευτέρα Του παρουσία, η έλευση αυτής της ουράνιας βασιλείας Του και όσα θα συμβούν τότε, θα μοιάζουν με ό,τι έγινε σε δέκα παρθένες. Αυτές λοιπόν, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν να υποδεχτούν τον γαμπρό, που θα ερχόταν τη νύχτα να παραλάβει τη νύφη)».πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί(:πέντε όμως απ’ αυτές ήταν φρόνιμες και μυαλωμένες, ενώ οι πέντε άλλες ήταν ασυλλόγιστες και ανόητες),αἵτινες μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον(:και οι ανόητες αυτές, όταν πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους και λάδι)·αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν(:οι φρόνιμες όμως μαζί με τα αναμμένα λυχνάρια τους πήραν και λάδι στα ειδικά δοχεία τους)». Χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον(:επειδή όμως αργούσε τη νύχτα να έλθει ο γαμπρός, νύσταξαν όλες και κοιμούνταν)»[Ματθ.25,1-5]. Read more »
Αντιλήφθηκες και στην προηγούμενη παραβολή του υιού του νοικοκύρη εκείνου που, εκτός από τους απεσταλμένους δούλους του για την συγκομιδή των καρπών στο αμπέλι που τους εμπιστεύτηκε να καλλιεργούν, θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]και σε αυτήν εδώ την παραβολή του υιού και των απεσταλμένων δούλων, το ενδιάμεσο κεντρικό νόημα; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο αυτές παραβολές, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά ταυτόχρονα; Καθόσον και αυτή δείχνει και του Θεού την μεγάλη μακροθυμία και την πρόνοια, αλλά και την ιουδαϊκή αγνωμοσύνη. Read more »
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ
[Μέρος τέταρτο: Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.21,33-42]
«Ἂλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶᾠκοδόμησε πύργον, καὶἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶἀπεδήμησεν(:Ακούστε και άλλη παραβολή: ένας άνθρωπος οικοδεσπότης φύτεψε αμπέλι και ύψωσε γύρω από αυτό ένα φράκτη και έσκαψε μέσα σε αυτό ένα πατητήρι και μία δεξαμενή και έκτισε πύργο, για να μένουν οι εργάτες και οι φύλακες· εμπιστεύτηκε αυτό σε κάποιους γεωργούς και αναχώρησε σε άλλη χώρα). Read more »