Πεντηκοστάριο
Τῶν ἁγίων Πάντων (Ματθ. 10,32-33, 37-38· 19,27-30)

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2560

Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
11 Ἰουνίου 2023
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου

Ειμαστε νανοι μπροστα σε γιγαντες

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανήγυρις σὲ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία μας. Σήμερα, πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Πεν­τη­­κοστή, εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν ἁγίων Πάντων.

* * *

⃝ Ποιοί εἶνε οἱ ἅγιοι, ποὺ ἑορτάζει τώρα ἡ Ἐκ­κλησία μας; Εἶνε γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι.
Γνωστοὶ εἶνε αὐτοὶ ποὺ ἔχου­με τὰ ὀνόματά τους καὶ τοὺς τιμοῦμε σὲ ὡρισμένη ἡμερομηνία τοῦ ἔτους. Τὸ Μάιο π.χ. στὶς 21 τοῦ μηνὸς ἑορτάζουμε τοὺς ἁγίους Κωνσταντῖνο καὶ Ἑλένη. Τὸν Ἰούνιο ἑορτάζου­με τοὺς ἁγίους ἀποστόλους, τοὺς κορυφαί­ους Πέτρο καὶ Παύλου στὶς 29 τοῦ μηνὸς καὶ τοὺς Δώδεκα στὶς 30. Τὸν Ἰούλιο ἑορτάζουμε τὴν ἁ­γία Παρασκευὴ στὶς 26 καὶ τὸν ἅγιο Παντελεήμονα στὶς 27 τοῦ μηνός. Αὐτοὶ εἶνε γνωστοί. Read more »

Πεντηκοστάριο

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-20

10 ῾Ορᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός.12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 Καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 Οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων.
15 ᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ρῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.
19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 Οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.

Δευτέρα τοῦ ἁγίου Πνεύματος (Ἐφ. 5,8-19)
1974 Καρποφορία τοῦ ἁγίου Πνεύματος – στ. 9

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2559

Δευτέρα τοῦ ἁγ. Πνεύματος (Ἐφ. 5,8-19)
5 Ἰουνίου 2023

Καρποφορια του ἁγιου Πνευματος

«Ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀ­γα­θωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ» (Ἐφ. 5,9)

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἑορτή· σήμερα πάλι ἑ­ορτή. Χθὲς ἡ Πεντηκοστή, ἡ ἡ­μέρα γε­νεθλίων τῆς ἁ­γίας μας Ἐκκλησίας· σήμερα ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος, τοῦ ἑνὸς τῶν Προσώπων τῆς ἁγίας Τριάδος. Γιὰ τὸ πανάγιο Πνεῦμα ὁμιλεῖ ὁ ἀπόστολος τῆς ἡμέρας· «Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύ­ματος» εἶνε, λέει, «ἐν πάσῃ ἀ­γαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ» (Ἐφ. 5,9). Γιὰ τὸ πανάγιο Πνεῦμα ἡ ὑ­μνολογία λέει σήμε­ρα τὰ ὡ­ραιότερα τροπάρια. Γιὰ τὸ παν­­άγιο Πνεῦ­μα μίλησαν οἱ μεγάλοι πατέρες τῆς Ἐκ­κλησίας μας καὶ ἰδιαιτέρως ὁ ἅγι­ος Γρηγόρι­ος ὁ Θεολόγος. Γιὰ τὸ πανάγιο Πνεῦμα λοι­πὸν ἂς ψελλίσουμε κ᾽ ἐμεῖς σὰν νήπια λίγες λέξεις στὴν παροῦσα ἑορτή.

* * *

Δύο, ἀδελφοί μου, εἶνε οἱ πραγματικότητες, δύο οἱ συνθῆκες, δύο τὰ στοιχεῖα τῆς ζω­ῆς μας· ἡ ὕλη καὶ τὸ πνεῦμα. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Ζ’, εδάφια 37-52 και κεφ. Η΄, εδάφιο 12

37 ᾿Εν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 Tοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.
40 Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· 41 ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 Oὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 43 Σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν. 44 Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45 ῏Ηλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; 46 Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος.

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Ζ’, εδάφια 37-52 και κεφ. Η΄, εδάφιο 12

37 ᾿Εν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 Τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.
40 Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· 41 ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 Οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 43 Σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν. 44 Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45 ῏Ηλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; 46 Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. 47 Ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; 48 Μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; 49 Ἀλλ’ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν νόμον ἐπικατάρατοί εἰσι! 50 Λέγει Νικόδημος πρὸς αὐτούς, ὁ ἐλθὼν νυκτὸς πρὸς αὐτόν, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν· 51 μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν μὴ ἀκούσῃ παρ’ αὐτοῦ πρότερον καὶ γνῷ τί ποιεῖ; 52 Ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἶ; Ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγήγερται.
Κεφ.Η΄ 12 Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.

YΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος (: Κατά την τελευταία και επισημότερη από τις άλλες ημέρες της εορτής[της Σκηνοπηγίας] στάθηκε όρθιος ο Ιησούς και με δυνατή φωνή είπε: ‘’Εάν κανείς αισθάνεται πόθο και δίψα, όχι για αγαθά υλικά και φθαρτά, αλλά για πνευματικά και αιώνια, για την εσωτερική γαλήνη και τη μακαριότητα της θείας ζωής, ας έλθει κοντά Μου μέσω της πίστεως και ας πίνει την αλήθεια που προσφέρω, για να ικανοποιηθούν έτσι οι πλέον μύχιοι και ευγενείς πόθοι του. Read more »

Εὐαγγέλια νέα σειρὰ
03 Τῶν Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
1961 Μυροφόρες τῶν ἡμερῶν μας – στ. 16,7

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1070(2)

Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
30 Ἀπριλίου 2023 (2004)
Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου

Μυροφορες των ἡμερων μας

«Ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προ­άγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε» (Μᾶρκ. 16,7)

Ἀκούγεται καὶ θ᾿ ἀκούγεται, ἀγαπητοί μου, ὄχι μόνο σήμερα, ἀλλὰ καὶ αὔριο καὶ μεθαύ­ριο καὶ πάντα μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα «Χριστὸς ἀνέστη».
Ἡ ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶνε ἕνα γεγονὸς ποὺ μαρτυρεῖται ἀπὸ μυριάδες φωνὲς καὶ ἔχει τὶς μεγαλύτερες ἀποδείξεις. Ἀνέστη ὁ Κύρι­ος· τὸ φωνάζουν ἄνθρωποι, ἄγγελοι καὶ ἀρ­χάγγε­λοι, τὸ φωνάζουν καὶ οἱ νεκροὶ ποὺ ἀναστή­θηκαν ἀπὸ τὰ μνήματα καὶ «ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς» (Ματθ. 27,53). Τὸ φωνάζει τώρα καὶ ἡ ἄνοιξις, τὰ ποταμάκια ποὺ τρέχουν, τὸ χορτάρι ποὺ ἀναστήθηκε ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς γῆς καὶ ἔ­στρωσε τὴν ἐπιφάνειά της μὲ τάπητα, τὰ ἀρ­νάκια ποὺ παίζουν, τὰ πουλιὰ ποὺ κελαϊδοῦν, ὅλα. Τὴν περίοδο αὐτή, ὅταν ἑορτάζεται ὁ ἅ­γιος Γεώργιος, ἀκούγεται ἕνα δοξαστικὸ ποὺ λέει· «Ἀνέτειλε τὸ ἔαρ (δηλαδὴ ἡ ἄνοιξι), δεῦ­τε εὐωχηθῶμεν· ἐξέλαμψεν ἡ ἀνάστασις Χριστοῦ, δεῦτε εὐφρανθῶμεν…». Ποιό ἄλλο γεγο­νὸς ἔχει τόσες ἀποδείξεις; Κάποιος σοφός, ποὺ ἀμφέβαλλε στὴν ἀρχὴ ὅπως ὁ Θωμᾶς, πῆ­ρε τὰ εὐαγγέλια, τὰ κοσκίνισε, καὶ στὸ τέλος εἶπε· Δὲν βρῆκα ἄλλο γεγονὸς ποὺ νὰ μαρτυρῆται τόσο πολύ· ὅποιος δὲν πιστεύει στὴν ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, αὐτὸς εἶνε γιὰ τὸ φρενοκομεῖο… Διότι κανένα γεγονὸς δὲν βεβαιώνεται ὅπως αὐτό. Καὶ πράγματι· ἐὰν αὐτὸς ποὺ λέει ὅτι «δὲν ὑπάρχει Θεὸς» εἶνε «ἄφρων» (Ψαλμ. 13,1), ἄφρων εἶνε κι αὐτὸς ποὺ θὰ ἰσχυρισθῇ ὅτι δὲν ἀνέστη ὁ Κύριος.
Read more »

Πεντηκοστάριο
Διακαινήσιμος – τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
1990 Πηγὴ Ζωῆς

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2554

Τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
Παρασκευὴ 21 Ἀπριλίου 2023
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Πηγη Ζωης

Ἡ ἑβδομάδα αὐτή, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐκ­κλη­σιαστικὴ γλῶσ­σα ὀνομάζεται Δια-και­νήσιμος. Μὲ τὴν ὡραία αὐτὴ ὀνομασία ἡ Ἐκ­κλη­σία δηλώνει, ὅτι οἱ πιστοὶ ζοῦμε κάτι καινό, δηλαδὴ καινούρ­γιο. Κ᾽ εἶνε ἀλήθεια ὅτι ὅλοι ἀγαποῦ­με τὰ καινούργια πράγματα· καινούργιο σπίτι, καινούρ­γιο ροῦχο, ὅλα τὰ καινούργια. Ἑ­ορ­τά­ζουμε λοιπὸν ἕ­να μεγάλο γεγονός, τὸ με­γα­λύτερο τῆς παγ­κοσμίου ἱστορίας· κι αὐ­τὸ εἶνε, ὅτι ὁ «Χριστὸς ἀνέστη»! Αὐτὸ ἑορτά­ζουμε καὶ τὸ μελῳδοῦμε μὲ πολλοὺς ὕμνους.
Ὅλη τὴ Διακαινήσιμο ἑβδομάδα ἐπιτρέπεται κατ᾽ ἐξαίρεσιν κατάλυσις εἰς πάντα, καὶ Τετάρτη καὶ Παρασκευή· κι αὐτὸ πρὸς ἐκδήλω­σιν τῆς μεγάλης χαρᾶς ποὺ ἔχουμε γιὰ τὴν Ἀνάστασι. Καὶ ἀ­κόμα, κάτι σπά­νιο· τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἐπιτρέ­πε­ται ἡ θεία κοινωνία καθημερινῶς, γι᾽ αὐτὸ ψάλλουμε «Σῶμα Χριστοῦ μεταλάβετε, πη­γῆς ἀ­θανάτου γεύσασθε. Ἀλληλούια». Read more »

ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ – ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄:

ΟΙ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, [Μερος 4ο]

ΙΘ´ . Τρομοκρατήθηκε ο θάνατος, βλέποντας ένα νεκρό, που δεν έμοιαζε καθόλου στους άλλους νεκρούς, να έχει κατεβεί στον άδη και να μην είναι δεμένος με τα δεσμά με τα οποία ήταν δεμένοι όσοι βρίσκονταν εκεί. Για ποιο λόγο, θυρωροί του άδη, μόλις τον είδατε ζαρώσατε από το φόβο σας; [πρβλ. Ιώβ 38, 17: «ἀνοίγονταί δέ σοι φόβῳ πύλαι θανάτου, πυλωροὶ δὲ ᾅδου ἰδόντες σε ἔπτηξαν;(:ανοίγονται ενώπιόν σου, Ιώβ, όπως συμβαίνει με Εμένα, με φόβο οι κατάκλειστες πύλες της περιοχής, όπου κυριαρχεί ο θάνατος, ενώ οι θυρωροί του άδη, όταν σε είδαν, όπως είδαν Εμένα, τρόμαξαν και ζάρωσαν από τον φόβο τους;)»].
Τι φόβος ασυνήθιστος είναι αυτός που σας κυρίεψε; Έφυγε ο θάνατος και με τη φυγή του καταντροπιάστηκε για τη δειλία του. Read more »

ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ – ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄:

ΟΙ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, [Μέρος 3ο]

ΙΒ´ . Αλλά πριν να εισέλθει ο Κύριος «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων (: ανάμεσα από τις κλειστές πόρτες)» [Ιω. 20, 19.26], οι θαυμάσιες εκείνες και ανδρείες γυναίκες Τον ζητούσαν. Ζητούσαν το Νυμφίο και θεραπευτή των ψυχών τους. Ήλθαν οι ευλογημένες εκείνες στον τάφο [πρβλ. Ματθ. 28, 1: «Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον(:αργά λοιπόν τη νύχτα του Σαββάτου, την ώρα που ξημέρωνε η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία για να δουν τον τάφο)»] και ζητούσαν με μύρα να αλείψουν το σώμα του Κυρίου τους που όμως είχε ήδη αναστηθεί. Και τα δάκρυα από τα μάτια τους ακόμα έσταζαν, χωρίς να γνωρίζουν ότι θα έπρεπε μάλλον ήδη να ευφραίνονται και να χορεύουν για τον Αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό. Read more »

Πεντηκοστάριο Ὀρθοδοξία – πατέρες – κανόνες
Κυριακὴ Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου Κυριακὴ Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου
1981 Ἀγαπῆστε τοὺς Πατέρας

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2479

Κυριακὴ Πατ. Α΄ Οἰκ. Συνόδου (Ἰω. 17,1-13)
5 Ἰουνίου 2022
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Αγαπηστε τους Πατερας

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, ζητοῦσε ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς νὰ προσεύχωνται γι᾿ αὐτόν. Γι᾿ αὐτὸ κ᾿ ἐσεῖς νὰ προσεύχεστε γιὰ ἐμᾶς ζητώντας δύο πράγματα· ὁ λόγος μας νὰ εἶνε ζωντανὸς καὶ ὁ σπόρος νὰ πέφτῃ ὄχι σὲ πέτρες καὶ ἀγκάθια ἀλλὰ σὲ ἐκλεκτὲς ψυχές.
Τὸ θέμα μας εἶνε ἡ σημερινὴ ἑορτή, οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

* * *

Πατὴρ ἐν ἀπολύτῳ ἐννοίᾳ εἶνε ἕνας, ὁ Θεός, ὁ οὐράνιος Πατήρ, ὅπως τὸν ἀπεκάλυψε ὁ Χριστός. Ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν δὲν εἶνε ὅπως ὁ θεὸς τῶν ἀρχαίων, ἀπομονωμένος στὴν κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου, ἢ ὅπως ὁ θεὸς τῶν ὀρθολογιστῶν, θεὸς ἀδιάφορος γιὰ τὸν κόσμο καὶ ἀπαθής. Ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν εἶνε ζωντανός, Θεὸς ἀγάπης, πατήρ – μοναδικὴ ὀνομασία. ῾Ως πατὴρ ὁ Θεὸς ἐνδιαφέρεται γιὰ ὅλα, μικρὰ-μεγάλα. Δὲν εἶνε μόνο ὁ δημιουργός, εἶνε καὶ ὁ προνοητὴς τοῦ σύμπαντος. Τὸ πιστεύεις αὐτό; Ἂν τὸ πιστεύαμε, θὰ ἔπρεπε νὰ λέμε τὸ «Πάτερ ἡμῶν…» καὶ νὰ τὸ αἰσθανώμαστε. Read more »

Πεντηκοστάριον
Ἀνάληψις
1993 Ἡ ἀνόρθωσις τοῦ πεσόντος

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2478

Ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου
Πέμπτη 2 Μαΐου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Η ανορθωσις τοῦ πεσοντος

«Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός» (Σύμβ. πίστ. 6)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε ἑορτὴ μεγάλη, δεσποτική. Ἀνάληψις, μία ἀπὸ τὶς πιὸ μεγάλες ἑορτὲς τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Σύντομος θὰ εἶνε ὁ λόγος τοῦ γέροντος ἐπισκόπου.

* * *

Ὁ ἄνθρωπος, κάθε ἄνθρωπος, ὅπου καὶ ἂν κατοικῇ καὶ ὁποιοδήποτε χρῶμα καὶ ἂν ἔχῃ, εἶνε πλάσμα τοῦ Ὑψίστου, ἔχει δημιουργηθῆ ἀπὸ τὸ Θεό. Μόνο ἄπιστοι καὶ ἄθεοι μπορεῖ νὰ ποῦν, ὅτι αὐτὸς ἔτσι τυχαίως βρέθηκε πάνω σὲ τοῦτο τὸν πλανήτη. Ἐὰν γιὰ ἕνα ἄγαλμα ποὺ βλέπουμε, π.χ. τοῦ μεγάλου Ἀλεξάνδρου, δὲν λέμε ὅτι μόνο του παρουσιάστηκε, ἔτσι τυχαίως, γιατὶ ξέρουμε ὅτι κάποιος γλύπτης δούλεψε καὶ χρειάστηκε χρόνο πολὺ γιὰ νὰ τὸ λαξεύσῃ, πολὺ περισσότερο αὐτὸ ἰσχύει γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ εἶνε ἕνα ἄγαλμα ἔμψυχο. Read more »

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄)

«Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»:
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

[Μέρος δεύτερο: && Κ’-ΛΗ΄]

Κ΄.Πολλά ίσως σας είπα σήμερα και μπορεί να έγινε κουραστική η ακρόαση περισσότερα όμως είναι όσα παραλείφθηκαν. Και θα ήταν ανάγκη, αλήθεια, για να σας διδάξουμε τα σχετικά με το Άγιο Πνεύμα, να γίνει και τρίτη Κατήχηση ή μάλλον και περισσότερες. Ζητώ συγνώμη όμως διότι μάκρυνα τον λόγο σήμερα. Αλλά το έκανα και επειδή η αγία εορτή του Πάσχα ήδη φτάνει, αλλά και διότι δεν μου δόθηκε τελικά η δυνατότητα να σας παρουσιάσω όλες, όσες μαρτυρίες έπρεπε, από την Καινή Διαθήκη. Γιατί πολλά μας απομένουν από τις Πράξεις των Αποστόλων, σύμφωνα με τα οποία η Χάρη του Αγίου Πνεύματος ενήργησε επάνω στον Πέτρο και σε όλους μαζί τους Αποστόλους. Λείπουν πολλά ακόμα από τις Καθολικές Επιστολές και από τις δεκατέσσερις επιστολές του Παύλου. Από αυτά, λίγα τώρα, σαν να διαλέγουμε άνθη από απέραντο λιβάδι, και μόνο χάριν υπομνήσεως, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε.

Read more »

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων
ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΖ΄(παράγραφοι Ε΄- ΛΗ΄)

«Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον»:
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Ε΄.Το Άγιο Πνεύμα έχει βέβαια διάφορες ονομασίες, Ένα όμως και το Αυτό είναι το Πνεύμα το Άγιο, αυτοζωή, αυθυπόστατο και πάντοτε παρευρίσκεται με τον Πατέρα και τον Υιό. Και όχι πως από το στόμα και τα χείλη του Πατέρα ή του Υιού λαλείται ή αναπνέεται, ούτε πως στον αέρα διαχέεται, αλλά είναι ενυπόστατο. Λαλεί και Αυτό και ενεργεί και διακυβερνά πάνσοφα και αγιάζει ταυτισμένο βουλητικά και ενεργητικά με τον Πατέρα και τον Υιό, αλλά χωρίς να χάνει τη δική Του ξεχωριστή υπόσταση. Δηλαδή η σωτήρια οικονομία προς εμάς είναι συνεχής, σύμφωνη και μία. Και προέρχεται από τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, όπως ήδη έχουμε εξηγήσει. Θέλω δηλαδή να θυμάστε όσα τελευταία είπαμε. Και εκείνο να ξέρετε καλά, ότι δεν είναι άλλο το Πνεύμα στον μωσαϊκό Νόμο και στους Προφήτες και άλλο στα Ευαγγέλια και στους Αποστόλους, αλλά είναι Ένα και το Αυτό το Πνεύμα το Άγιο και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, το Οποίο μίλησε στις θείες Γραφές.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2386

Κυριακὴ Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου
13 Ἰουνίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἡ παρακαταθηκη της Ορθοδοξου πιστεως

«Πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· ὅτι τὰ ῥήματα ἃς δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον» (Ἰω. 17,7-8)

Ἡ θρησκεία μας, ἀγαπητοί μου, ἡ πίστι στὸ Χριστό, εἶνε ἡ μόνη ἀληθινή, ἡ μόνη ζων­τα­νή. Ἀποδείξεις ἀναρίθμητες. Ἂν μπορῇ καν­εὶς νὰ μετρήσῃ τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου, ποὺ ἐκ­πέμ­πει καθημερινῶς τὸ φωτεινὸ τοῦτο ἄ­στρο τῆς ἡμέρας, τότε θὰ μπορέσῃ νὰ μετρή­σῃ καὶ τὰ τεκμήρια ζωῆς τῆς πίστεώς μας, ποὺ σὰν ἀ­κτῖ­νες ἐκπέμπει ὁ ὑπερφυσι­κὸς ἥ­λιος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, «ἡ αἰωνίος ζωὴ» γιὰ τὴν ὁ­ποία ὁμιλεῖ σήμε­ρα τὸ εὐαγγέλιο (Ἰω. 17,2-3). Κι ὅ­σο εἶνε γεγονὸς ὅτι καὶ μία ἀκτίνα φτάνει ν᾽ ἀποδείξῃ ὅτι ὑ­πάρχει πηγὴ φωτός, ἔτσι καὶ ἕ­να μόνο δεῖγμα, καὶ ἕνα θαῦμα, καὶ μία λεπτο­μέρεια, καὶ ἕνα κόμμα, καὶ «ἕνα ἰῶτα» (Ματθ. 5,18) τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, εἶνε ἀρκετὸ νὰ πείσῃ, ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀληθινή, ζωντανή.
Μία τέτοια ἀπόδειξις εἶνε καὶ τὸ ἱστορικὸ καὶ ἀναμφισβήτητο γεγονός, ὅτι καμμία ἄλλη θρησκεία δὲν πολεμήθηκε μὲ τόσο μῖσος ὅσο ἡ δική μας. Ἂν ἦταν ἀνθρώπινο κατασκεύασμα, θὰ εἶχε πρὸ πολλοῦ διαλυθῆ.
Πολεμήθηκε μὲ λύσσα, ὥστε ἦρθαν στι­γμὲς ποὺ θά ᾽λεγε κανείς· Πάει ὁ Χριστιανισμός! σὲ λίγο σβήνει· δὲν θὰ ὑπάρχουν ἱερεῖς, θυσιαστήρια, σύμβολα, σταυρός· θὰ καταλήξῃ κι αὐ­τὸς στὸ νεκροταφεῖο τῶν θρησκευτικῶν καὶ φι­λοσοφικῶν συστημάτων… Τί διάψευ­σι ὅμως! Ἐπὶ εἴκοσι αἰῶνες ἡ πίστι μας ἐξακολουθεῖ νὰ ζῇ. Στὰ χρόνια τοῦ διαφωτισμοῦ ἕνας μεγάλος ἄθεος εἶχε πεῖ, ὅτι μετὰ ἑκατὸ χρόνια τὸ ὄνομα Χριστὸς θὰ ἔχῃ λησμονηθῆ. Ἀλλὰ με­τὰ ἑκατὸ χρόνια τὸ σπίτι, ποὺ κατοικοῦσε αὐ­τός, ἔγινε βιβλιοπωλεῖο τῶν ἁγίων Γραφῶν!
Πολεμήθηκε ἡ πίστι μας, ἐσωτερικῶς καὶ ἐ­­ξωτερικῶς. Ἐξωτερικῶς μὲν ἀπὸ διῶκτες αὐ­το­κράτορες. Ἡ σιδηρᾶ ῾Ρώμη ἐξαπέλυσε λεγε­­ῶνες ἐναντίον της θανανώνοντας πλῆθος μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ. Τὸ αἷμα τους ποταμός, Ἁλιάκμονας καὶ Ἀξιός, ἄρδευσε τὴν Ἐκ­κλησία. Ἄντρες, γυναῖκες, μικρὰ παιδιὰ θυσι­άστηκαν γιὰ τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ μας.

Read more »

Κυριακὴ Πάσχα θ. λειτ. (Ἰωάν. 1,1-17)
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο Χριστος ζη και βασιλευει

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. 1,1)

ΣΥΝΤΟΜΟ, ἀγαπητοί μου, θὰ εἶνε τὸ κήρυ­γμα. Παρὰ τὴν κόπωσι, δὲν πρέπει νὰ γίνεται θεία λειτουργία χωρὶς κήρυγμα.
Τὸ εὐαγγέλιο ποὺ διαβάζεται σήμερα εἶνε τὸ σπουδαιότερο ἀπ᾽ ὅ­λα τὰ εὐαγγέλια τοῦ ἔ­τους. Εἶνε τὸ πιὸ ὑψήγο­ρο, τὸ πιὸ θεολογικό. Εἶνε ὕψος τὰ λόγια «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. 1,1)! Νὰ τὰ ἑρμηνεύσουμε; Δὲν ἔχου­με οὔτε ἐγὼ εὐφράδεια οὔτε σεῖς ὑπομονὴ γιὰ μία πλήρη ἐξήγησι τοῦ ῥητοῦ αὐτοῦ. Λίγες λέξεις μόνο θὰ ψελλίσουμε ἐπάνω σ᾽ αὐτό.

* * *

Λένε, ὅτι κάποιος βασιλιᾶς τῆς ἀρχαίας ἐπο­­χῆς κάλεσε στὰ ἀνάκτορα ἕνα σοφό. ―Θέλω, λέει, νὰ μοῦ λύσῃς ἕνα πρόβλημα. Μὲ βασανί­ζει τὸ ἐρώτημα τί εἶνε Θεός. ―Δύσκολο αὐ­τό, ἀπαντᾷ ὁ σοφός. Δὲν μπορῶ ν᾽ ἀπαντήσω ἀμέσως. Δῶσε μου προθεσμία τρεῖς μέρες. Τοῦ ἔδωσε προθεσμία. Ἄνοιξε ἐκεῖνος βιβλία καὶ μελέτησε. Ὅταν ἐπέστρεψε λέει· ―Βασιλιᾶ, δὲν μπόρεσα νὰ βρῶ ἀπάν­τησι. Ζητῶ ἄλ­λες τρεῖς μέρες. Πῆρε ἄλλες τρεῖς. Πάλι ὅμως ἴδια ἡ ἀ­πάν­τησι. Ζητάει ἀκόμα τρεῖς μέρες. Ἀλλὰ τελικά, παρ᾽ ὅ­λες τὶς παρατάσεις ποὺ πῆ­ρε, στά­θηκε ἀδύνατο νὰ ἱκανοποιήσῃ τὸ βασιλιᾶ.
Στὸ ἐρώτημα λοιπὸν αὐτό, ποὺ δὲν ἀ­πήν­τη­σε ὁ ἀρχαῖος σοφός, ἀπαντᾷ σήμερα μὲ λίγες λέξεις τὸ εὐαγγέλιο· «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος».
Πῶς θὰ τὸ ἐννοήσουμε τὸ χωρίο αὐτό; Read more »

Κυριακὴ τοῦ Πάσχα (Ἰω. 1,1-17)
Ομιλία του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Αγνωστος και σ᾽ εμας;

«…Καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω» (Ἰω. 1,10)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο. Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο εἶνε τὸ προοίμιο, ἡ ἀρ­χή, τοῦ τετάρτου εὐαγγελίου, ποὺ ἔγραψε ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Ἰησοῦ, ὁ Ἰωάννης.
Ἂν κοιτάξετε ἐπάνω στὸν θόλο ἑνὸς βυζαν­τι­νοῦ ναοῦ, θὰ δῆτε ὅτι σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα σφαιρικὰ τρίγωνα, τὰ λεγόμενα κοῖ­λα τρίγωνα, εἶνε ζωγραφισμένος ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάν­νης καὶ δίπλα του ἕνας ἀετός. Ὁ ἀετὸς συμ­βολίζει τὸ ὕψος τῆς θεολογίας· ὅπως ὁ ἀετὸς πετάει ὑψηλότερα ἀπ᾽ ὅλα τὰ πουλιά, ἔτσι καὶ ὁ Ἰωάννης, ἐμπνευσμένος ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, μὲ τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο πετάει πολὺ ψηλά· περνάει τὸν ἥλιο τ᾽ ἀστέρια καὶ τοὺς γα­λαξίες, ἀγγίζει τὰ κράσπεδα τῆς θεότητος καὶ γίνεται θεατὴς τοῦ ἀοράτου κόσμου.
Καὶ στὸ μυστικὸ ἐρώτημα ποὺ ὑπάρχει σὲ κάθε ἄνθρωπο, στὸ ἐρώτημα «ποιός τὰ ἔκανε ὅ­λα αὐτά;», στὸ ὁποῖο ἡ ἐπιστήμη δὲν μπο­ρεῖ οὔ­­τε θὰ μπορέσῃ ποτὲ νὰ δώσῃ ἀπάν­τησι, ἀ­παν­τᾷ ὁ εὐαγγελιστὴς σήμερα καὶ λέει· «Ἐν ἀρ­χῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θε­όν, καὶ Θε­ὸς ἦν ὁ Λόγος» (Ἰω. 1,1)· ὅτι τὰ πάντα, ὁ­ρατὰ καὶ ἀ­όρα­τα, ἔγιναν διὰ τοῦ Υἱ­οῦ καὶ Λόγου, διὰ τοῦ Χριστοῦ· «πάντα δι᾽ αὐ­τοῦ ἐγένε­το, καὶ χω­ρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν» (ἔ.ἀ. 1,3).
Τὰ πάντα, τὰ μέγιστα καὶ τὰ ἐλάχιστα. Ποιά εἶνε τὰ μέγιστα; Οἱ οὐράνιες σφαῖρες, τὰ σμή­νη τῶν ἄστρων. Ποιά εἶ­νε τὰ ἐλάχιστα; Στὴ γε­νεά μας ἐπεφύλασσε ὁ Θεὸς νὰ δῇ τὸ θάμβος τῆς δημιουργίας. Ποιός τὸ περίμενε; τὸ μι­κρότερο δημιούργημα, τὸ ἐλάχιστο δημιούργημα, εἶνε τὸ ἄτομο. Τί εἶνε τὸ ἄτομο; Ἕνα ἐ­λάχιστο μέρισμα τῆς ὕλης. Καὶ ἀποτελεῖ μιὰ μικρογραφία τοῦ πλανητικοῦ συστήματος· στὴ μέση ἔ­χει πυρῆνα, ἕνα μικρὸ «ἥλιο», καὶ γύρω του στρέφονται ἄλλα σωματίδια. Ὁ Χριστὸς λοιπὸν εἶνε ὁ δημιουργὸς τῶν μικρῶν καὶ τῶν μεγάλων πλανητῶν, ὅλων τῶν μικρῶν καὶ τῶν μεγάλων πραγμάτων.
Ἀλλ᾽ ἀπόψε δὲν εἶνε ἡ ὥρα οὔτε ἔχουμε δυ­νάμεις νὰ φιλοσοφήσουμε καὶ νὰ θεολογήσουμε ἐπάνω στὸ εὐαγγέλιο. Εἶνε ὕψος «δυσ­α­νάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς» (Ἀκάθ. ὕμν. Α΄,3α΄)· καὶ γλῶσσα ἀγγέλου ἀκόμα δὲν μπορεῖ νὰ πε­ριγράψῃ τὸ μεγαλεῖο του, ποὺ τὸ θαύμασαν θεολόγοι καὶ φιλόσοφοι. Θὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή σας μόνο σὲ μία μικρὴ φράσι τοῦ εὐαγγελίου, ἡ ὁποία λέει· «…καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω» (Ἰω. 1,10), ὅτι δηλαδὴ ὁ κόσμος δὲν τὸν γνώρισε.

* * *

Δὲν εἶνε περίεργο, ἀγαπητοί μου, ὅ­τι ὁ κόσμος, ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ δημιουργός του, δὲν τὸν γνώρισε. Διότι ποιόν κόσμο ἐννοεῖ ἐ­δῶ; Ἐννοεῖ τὸν κόσμο ποὺ εἶνε μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό, τὸν κόσμο ἐκεῖνον ποὺ ὡς πρόγραμμα ἔχει τὸ «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­πο­θνῄ­σκομεν» (Ἠσ. 22,13 = Α´ Κορ. 15,32). Ὁ κόσμος αὐτὸς «οὐκ ἔγνω» τὸν Χριστόν, δὲν μπόρεσε νὰ τὸν νιώσῃ, δὲν τὸν γνώρισε. Γι᾽ αὐτοὺς ὁ Χριστὸς παρέμεινε ἄγνωστος. Read more »