ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι. Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

——————–

——————

Ὁ γέροντας Γρηγόριος, ἡγουμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου όρους λίγες μέρες πριν ἀπὸ τὴν κοίμησή του είχε κάνει δημόσια ομολογία πίστεως σε αδελφούς Ορθοδόξους από την Μολδαβία κατά του οικουμενισμού και κατά του πατριάρχη Κωσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου που φυλάει την παντόφλα του Πάπα, όπως είπε χαρακτηριστικά ο μακαριστός γέροντας στην ομιλία του. Ἀκοῦστέ τον

Πανελληνιος Ενωσις Θεολογων

10o Πανελληνιο Θεολογικο Συνεδριο

Η Εκκοσμίκευση του Χριστιανισμού και η Επίδρασή της στην Ορθόδοξη Χριστιανική Παιδεία

Παρασκευή – Σάββατο, 2 και 3 Νοεμβρίου 2018

Έναρξη: Παρασκευή 17.00
Πολεμικό Μουσείο Αθηνών
Είσοδος Ελεύθερη – Θα χορηγηθεί Bεβαίωση Παρακολούθησης

Πρόγραμμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018
17.00-17.30 Προσέλευση συνέδρων – Εγγραφές
17.30-18.30 Χαιρετισμοί – Έναρξη

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Προεδρείο: Κ. ΜΑΛΑΦΑΝΤΗΣ – Σ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ – Δ. ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ
18.30-18.50 Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ: «Τα θεολογικά ρεύματα στην Ελλάδα σήμερα»
18.50-19.10 Μητροπολίτης Μάνης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: «Δια μίαν παιδείαν Ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως»
19.10-19.30 Η. ΡΕΡΑΚΗΣ, Καθηγητής: «Το πρόβλημα του σχετικισμού στη διδασκαλία του Χριστιανισμού: Το παράδειγμα του μαθήματος των Θρησκευτικών»
19.30-19.50 Αρχιμανδρίτης π. Α. ΤΣΟΛΑΚΗΣ: «Αλλοτριωτικά σύνδρομα της νεωτερικότητας στην κοινωνία και την εκπαίδευση»
19.50-20.00 Ε. ΒΑΣΣΑΛΟΥ, Θεολόγος «Στην πορεία της Εκκοσμίκευσης τα νέα ΠΣ στα Θρησκευτικά»
20.00-20.10 Π. ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ, Θεολόγος Υπ. Διδάκτωρ: «Η αγωγή και οι αγωγοί της ελληνορθόδοξης παιδείας στην εποχή της νεωτερικότητας»
20.10-20.40 Συζήτηση

ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018 Read more »

«ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ: Η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

Απόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου

 Στην Ιερα Μονη Δοχειαριου τοῦ 1983

——————–

——————

 AIΩNIA H MNHMH ΣΟΥ πατερ Αρχιπελαγιτη….

Κύριε, βοήθα. 

Θόλωσαν τα νερά και δεν βλέπουμε την ομορφιά του βυθού της θάλασσας. 

Κύριε, συγκράτησε τους μεγαλοδιανοούμενους. 

Φρενάρισε το κακό που μας βρίσκει τα τελευταία χρόνια. 

Και εμείς, λάτρεις σου αμετάθετοι και αμετακίνητοι. 

«Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί ἐγκατέλιπές μας;»

Read more »

Εκοιμηθη ο Ηγουμενος

της Ι.Μ. Δοχειαριου Γεροντας Γρηγοριος

Υπήρξε πνευματικό παιδί των σύγχρονων Αγίων μας, Αμφιλόχιου Μακρή και Φιλόθεου Ζερβάκου.

Το κύκνειον άσμα του Αγωνιστού Γέροντος Γρηγορίου του Ἀρχιπελαγίτη:

«Έλληνες εξεγερθείτε. Διάβηκε η ώρα. Μήπως είναι και αργά»

Του Ηλία Προύφα
Απεβίωσε πριν 15 λεπτά περίπου, σε ηλικία 76 ετών, από παθολογικά αίτια, ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους, Γέροντας Γρηγόριος.
Ο κατά κόσμος Γρηγόριος Ζουμής κατάγονταν από την Πάρο και ήταν απόφοιτος τού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πριν από την Εγκαταβίωσή του στο Άγιον Όρος, μόνασε στην Πάρο καί την Πάτμο, «παρά τούς πόδας» των άγιων Πατέρων Φιλόθεου Ζερβάκου καί Αμφιλόχιου Μακρή. Χρημάτισε Ηγούμενος τής Μονής Μυρτιάς καί τής Μονής Προυσού στο Καρπενήσι. Μετά, ενθρονίστηκε Ηγούμενος τής αγιορείτικης Ιεράς Μονής Δοχειαρίου, την οποία αναστήλωσε και επάνδρωσε με επιτυχία.
Καλό Παράδεισο Γέροντα Γρηγόριε. Σε ευχαριστούμε για όλα!..
Tὴν συνέχεια ἐδῶ: https://agonasax.blogspot.com/2018/10/blog-post_88.html

Ὁμιλία τοῦ ήγουμένου Γρηγορίου κατὰ τὴν εξόδιο ακολουθία τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης

π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, πρὶν από 8 χρόνια

———–

————

Ἀπόσπασμα «Χριστιανικης Σπίθας» φυλ. 267, Δεκέμβιος 1963
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Γ΄. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Φῶς καὶ σκότος, ἀρετὴ καὶ κακία

Ἐὰν ἐλέγομεν ὅτι ἐν τῶ Ἁγίω Ὄρει δὲν ὑπάρχουν πλέον σήμερον μοναχοί, οἱ ὁποῖοι νὰ ζοῦν τὸ μοναχικὸν ἰδεῶδες, θὰ διεπράττομεν ἀδικίαν μεγάλην. Ὄχι. Τοιαύτην ἀδικίαν δὲν θὰ διαπράξωμεν ἡμεῖς. Καὶ ἐν τῶ σιδηρῶ τούτω αἰῶνι ὑπάρχουν, ὅπως καὶ ἄλλοτε εἴπομεν, ὑπάρχουν μοναχοί, οἱ ὁποῖοι ζοῦν τὸ μοναχικὸν ἰδεώδες, ὠς τοῦτο ὑποτυποῦται εἰς τὰ περὶ τοῦ Ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ βιβλία τῶν Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὑπάρχουν ἀκτήμονες μοναχοί, ἀετοὶ ὑψιπέτιδες. Ὑπάρχουν ἀσκηταί, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς ἱερᾶς θεωρίας καὶ συνεχοῦς μελέτης εἰς ἄλλο θαβώρειον ὄρος μεταβάλλουν τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ δύναται νὰ ἐπαναλάβουν τὸ τοῦ Πέτρου: «Κύριε καλὸν ἡμᾶς ὧδε εἶναι». Ὑπάρχουν πνεύματα ἐξαϋλωμένα, ἱπτάμενα διὰ τῶν πτερύγων τῆς νοερᾶς, τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς εἰς οὐρανίους κόσμους, εἰς τοὺς ὁποίους τὸ βέβηλον δὲν δύναται νὰ εἰσχωρήση (Ἴδε βιβλίον ἀρχιμ. Γαβριὴλ Διονυσιάτου ἡγουμένου Ἱ.Μ. Ἁγίου Διονυσίου, Λαϋσαϊκὸν Ἁγίου Ὄρους, Βόλος 1953). Ὑπάρχουν ἐν τῶ Ἁγίω Ὄρει ἅγιαι ὑπάρξεις, «ὦν οὐκ ἄξιος ὁ κόσμος» ἐν ταῖς ὀπαῖς καὶ σπηλαίοις τὸν μοναχικὸν δίαυλον ἐν ἄκρα αὐταπαρνήσει διανύοντες. Πρὸ τοιούτων ὑπάρξεων τίς δύναται νὰ μὴ ἀποκαλυφθῆ; Διότι ὅ,τι εἶνε ἀληθινόν, καὶ ἐχθρὸς ἀκόμη τὸ σέβεται.
Ἀλλʼ ἐὰν εἶνε ἀληθές, ὅπως εἶνε ἀληθὲς ὅτι ἐν τῶ Ἁγίω Ὄρει ὑπάρχει ἁγιότης, ἐπίσης εἶνε ἀληθὲς ὅτι ἐν τῶ Ἁγίω Ὄρει ὑπάρχει καὶ τὸ κακὸν καί, δυστυχῶς, τὸ κακὸν εἰς πολλὰ σημεῖα τῆς μοναχικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας φαίνεται τώρα τελευταίως νὰ ὑψώνη θρασεῖαν τὴν κεφαλήν, νὰ νικᾶ καὶ νὰ θριαμβεύη. Δὲν πρέπει νὰ τὸ ἀποκρύψωμεν. Δὲν ὠφελεῖ νὰ τὸ ἀποκρύψωμεν. Διότι, ὡς λέγουν οἱ Πατέρες, νόσος κρυπτομένη νόσος ἀνίατος. Θʼ ἀναφέρωμεν ἑδῶ μερικὰ συμπτώματα, τὰ ὁποῖα μαρτυροῦν ὅτι ὑπάρχουν ἔλκη, ἔλκη ποὺ κρύπτονται κάτω ἀπὸ τὴν μέλαιναν ἐνδυμασίαν καὶ βόσκουν καὶ ὑποσκάπτουν τὰ βάθρα τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας. Ὅπως ὀρθῶς παρατηρεῖ ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης, ὁ δριμὺς οὗτος ἐλεγκτὴς τῶν ἠθικῶν παρεκτροπῶν τῶν ἐν κόσμω ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν τῶ ἐρήμω βιούντων, δὲν εἶνε τὸ ράσον καὶ ἡ γενειάς, δὲν εἶνε «τρίβωνος καὶ ὑπήνης ἐπείδειξις» ἀσφαλὴς ἀπόδειξις ἀσκήσεως. Δύναται κᾶτω ἀπὸ τὸ κοσμικὸν ἔνδυμα νὰ κρύπτεται ἄγγελος, ὅπως δύναται καὶ κάτω ἀπὸ τὸν καλογηρικὸν ράσον νὰ κρύπτεται σατανᾶς. Καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος δὲν κινδυνεύει τόσον ἐκ τῶν ἔξωθεν, ἀλλὰ ἐκ τῶν ἔσωθεν, ἐκ τῶν μοναχῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς καθόλου ἀγωγῆς των, ἀναξίως τῶν ἱερῶν παραδόσεων τοῦ μοναχισμοῦ, δίδουν ἄφθονον ὕλην καυχήματος τῶ Διαβόλω.

Συμπτώματα βαρείας νόσου

Ἀλλὰ ποια τὰ συμπτώματα τῆς βαρείας νόσου, ἥτις κατατρώγει τὴν καρδίαν τῆς μοναχικῆς ζωῆς; Πρῶτον σύμπτωμα ἀναφέρομεν τὴν ἐμφάνισιν τῆς πολυτελείας, τῶν περιττῶν πραγμάτων, τῆς χλιδῆς καὶ ματαιότητος, ποὺ εἰς τὸν ἱερὸν τόπον ἔρχεται εἰς ζωηρὰν ἀντίθεσιν μὲ τὴν ἄκραν λιτότητα τῶν ἁγίων ἀσκητῶν, ἀντίθεσιν τοιαύτην, ἥτις κάμνει τὸν εὐσεβῆ ἐπισκέπτην νὰ ἐνθυμῆται τὸ ρητὸν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «ὅς μὲν πεινᾶ, ὅς δὲ μεθύει» (Α΄ Κορινθ. 11, 21). Read more »

Ἀπόσπασμα «Χριστιανικης Σπίθας» φυλ. 267, Δεκέμβιος 1963
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Β΄ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

1. https://youtu.be/HCaCTF0GUY4

2. https://youtu.be/NC38l7V8Xv0

3. https://youtu.be/8QPIOwRJhOI

———-

——–

Καὶ ὁ μὲν καθαρὸς ἀέρας, τὰ διαυγῆ καὶ κελαρύζοντα ὕδατα, τὰ παντοειδῆ φυτὰ καὶ ἄνθη, οἱ λειμῶνες καὶ οἱ κῆποι, τὰ παρθένα δάση, τὰ σμήνη τῶν μελισσῶν καὶ ὠδικῶν πτηνῶν, οἱ ἀπορρῶγες βράχοι, ἡ χιονοσκεπὴς κορυφὴ τοῦ Ἄθωνος, ἡ περικυκλοῦσα τὴν χερσόνησον θάλασσα ἀποτελοῦν τὸ φυσικὸ περιέχον ἤ περιβάλλον τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὸ δὲ πνευματικὸν περιέχον ἤ περιβάλλον ποῖον;
Τὸ πνευματικὸν περιβάλλον τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελοῦν ἄψυχα καὶ ἔμψυχα. Ἄς κάμωμεν ἐκ τῶν προτέρων μίαν παρατήρησιν. Ὑπάρχουν ἐν τῶ Ἁγίω Ὄρει ἄψυχα, τὰ ὁποῖα εὐλαβῶς θεώμενα καὶ μελετώμενα εἶνε πολλῶν ἐκεῖ ἐμψύχων ζωηρότερα, ὅπως ὑπάρχουν καὶ ἔμψυχα ἐκεῖ ποὺ δὲν διαφέρουν νεκρῶν παρὰ κατὰ τοῦτο μόνον, ὅτι ἔχουν τὸ ὄνομα ὅτι ζοῦν…

Τὰ ἱερὰ λείψανα

Τὸ πνευματικὸν περιβάλλον τοῦ Ἁγίου Ὄρους συνιστοῦν τὰ ἑξῆς στοιχεῖα:
1 – . Οἱ νεκροί. Οἱ νεκροί; Ναί! Οἱ νεκροί. Αὐτοὶ ἐξασκοῦν ἐπιρροὴν τεραστίαν ἐπὶ τῶν ζώντων. Ἀλλὰ τίνες οἱ νεκροί; Οἱ ἐν Κυρίω ὁσίως τὸν ἐπίγειον βίον τελευτήσαντες. Τούτων τὰ σκηνώματα, τὰ ὀστᾶ, τὴν ἱερὰν κόνιν φιλοξενεῖ ἡ γῆ τῆς ἱερᾶς χερσονήσου μέχρι τῆς Δευτέρας τοῦ Χριστοῦ Παρουσίας, ὅτε ἡ ἀρχαγγελικὴ σάλπιγξ θὰ σαλπίση καὶ οἱ νεκροὶ θὰ ἐγερθοῦν ἐκ τῶν μνημείων των. Νεκρῶν ἀναμνήσεις εἶνε τὰ ἱερὰ λείψανα ὁσίων, μαρτύρων, παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων, πατέρων καὶ διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας. Οὐδαμοῦ τῆς ἑλληνικῆς γῆς – διατὶ ὄχι καὶ τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου; – ὑπάρχει τόσον πλῆθος ἱερῶν λειψάνων ὅσον ἐν τῶ Ἁγίω Ὄρει. Δὲν ὑπάρχει Ἱ. Μονή, σκήτη καὶ κελλίον, ποὺ νὰ μὴ ἐπιδεικνύη ὡς θησαυροὺς ἀνεκτιμήτου ἀξίας λείψανα ἁγίων. Ἀλλʼ εἶνε ὅλα έκεῖ τὰ λείψανα ἀληθινά; Ἐρωτοῦν σήμερον πολλοί. Διότι ὑπάρχουν δύσπιστοι, οἱ ὁποῖοι ἀποροῦν πῶς τόσον πλῆθος λειψάνων ἔχει συγκεντρωθῆ εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἀλλʼ ἐάν τις ἤθελεν ἀνοίξει τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν καὶ ἴδει ὁποία κατὰ τοὺς πρώτους χρόνους τοῦ Χριστιανισμοῦ τιμὴ ἀπεδίδετο εἰς τὰ ἱερὰ τῶν μαρτύρων λείψανα ἐπὶ τῶν ὁποίων ἐθεμελιοῦντο καὶ θεμελιοῦνται μέχρι σήμερον τὰ ἱερὰ θυσιαστήρια τῶν Ναῶν˙ ἐὰν προσέτι ἤθελε λάβει ὑπʼ ὄψιν τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ μοναχοὶ κατὰ τοὺς ἐνδόξους χρόνους τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας ὡς ἱεραπόστολοι περιοδεύοντες ἐπιμελῶς περισυνέλεγον πᾶν ὅ,τι ὑπενθύμιζε τὴν ἐκ τοῦ κόσμου διάβασιν τῶν ἁγίων καὶ μαρτύρων καὶ τὸ μετέφερον χαίροντες καὶ ἀγαλλόμενοι εἰς τὰς Μονὰς τῆς Μετανοίας των ὡς πολύτιμον κειμήλιον, ὡς καὶ τὸ ἄλλο γεγονὸς ὅτι μετὰ τὴν πτῶσιν καὶ διάλυσιν τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας πλεῖστα ὅσα λείψανα ἱερεῖς καὶ λαϊκοὶ τὰ ἐνεπιστεύθησαν, ὡς εἰς ἀσφαλῆ τράπεζαν, εἰς τὰς Ἱ. Μονάς, τότε ἡ ἀπορία, πῶς τόσα ἱερὰ λείψανα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔχουν συγκεντρωθῆ, θέλει διαλυθῆ. Οἱ εὐλαβεῖς μοναχοὶ ἦσαν συλλέκται ἱερῶν λειψάνων. Ἀλλʼ οἱ σήμερον, Read more »

Ἀπόσπασμα «Χριστιανικης Σπίθας» φυλ. 267, Δεκέμβιος 1963
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

«Τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας»

 
—————

Ὡς εἶνε γνωστόν, τὸ Ἅγιον Ὄρος γεωργαφικῶς κεῖται ἐν Μακεδονία, ἐπὶ τῆς Χαλκιδικῆς χερσονήσου. Αὕτη διασχίζεται εἰς τρεῖς γλώσσας, εἰς τρεῖς μικροτέρας χερσονήσους, αἱ ὁποῖαι ἐκ παραλλήλου βαίνουσαι εἰσχωροῦν εἰς ἀρκετὸν μῆκος ἐντὸς τοῦ Αἰγαίου πελάγους. Ἐπὶ τῆς ἀνατολικωτέρας ἐξ αὐτῶν, ἥτις ὡς σκοπὸς φυλάσσει τὸ Αἰγαῖον καὶ ἀτενίζει πρὸς τὴν Μ. Ἀσίαν, πρὸς τὴν ἔξοδον τῶν Δαρδανελλίων, διʼ ὅ καὶ ὠνομάσθη φάρος τοῦ Αἰγαίου καὶ Γιβραλτὰρ τῆς Ἑλλάδος, εὑρίσκετο τὸ κρατίδιον, ἡ αὐτόνομος Ἁγιορειτικὴ Πολιτεία, καταλαμβάνουσα σχεδὸν ὁλόκληρον τὴν χερσόνησον.
Ὁ Ξέρξης, διὰ νὰ ἐνθυμηθῶμεν ὀλίγον τι τὴν Ἱστορίαν, ἐκστρατεύων κατὰ τῆς Ἑλλάδος καὶ φοβούμενος νὰ διέλθη ἀπὸ τὸ ἀκρωτήριον τῆς μικρᾶς ταύτης χερσονήσου, ὅπερ μὲ τὰ ἄγρια κύματά του ἐγένετο ὁ τάφος τοῦ ἐκ 300 τριηρέων στόλου τοῦ Μαρδονίου, ἐν ἀρχῆ τῆς χερσονήσου, περὶ τὸ στενότερον αὐτῆς σημεῖον, ἤνοιξε διώρυγα διὰ νὰ διέλθη ὁ ἰδικός του στόλος. Ὁ ἰσθμός, ποὺ ἤνοιξεν ὁ ἀβαθὴς αὖλαξ τῆς διώρυγος ἐκείνης, ἐν τῆ ὁρῆ τοῦ χρόνου ἐξηφανίσθη, καὶ σήμερον κατάφυτος κοιλὰς ὁμοία πρὸς τὴν κοιλάδα τῶν Τεμπῶν, καταλαμβάνει τὴν θέσιν τοῦ ἰσθμοῦ, ὅστις, ἐὰν διεσώζετο καὶ ἐμβαθύνετο ὑπὸ τῆς συγχρόνου μηχανικῆς ἐπιστήμης, θὰ διεχώριζε τελείως τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀπὸ τῆς ξηρᾶς καὶ εἰς νῆσον θὰ μετέβαλε τὸ Ἅγιον Ὄρος. Διερχόμενος τὴν κοιλάδα ταύτην φθάνεις εἰς τὰ σύνορα τῆς ἰδιοτύπου Πολιτείας, εἰς τὴν ὁροθετικὴν γραμήν, ἥτις χωρίζει τὸν κόσμον τῆς μοναχικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας ἀπὸ τὸν ἔξω «κόσμον». Εἰσέρχεσαι πλέον εἰς τὸν ἱερὸν χῶρον, τὸν ὁποῖον ἡ γλῶσσα τῶν ἁγιορειτῶν ὠνόμασε «κῆπον τῆς Θεοτόκου», «περιβόλι τῆς Παναγίας».
Καὶ ὄντως τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶνε κῆπος. Κῆπος ὡραιότατος. Τὰ φυσικὰ κάλλη τοῦ τόπου τούτου κρατοῦν ἐκθαμβον τὸν ἐπισκέπτην. Ἐκ τῶν πολλῶν περιγραφῶν ἐπισκεπτῶν δημοσιεύομεν ἐδῶ περικοπὰς ἐκ τῶν συγγραμμάτων δοκίμων συγγραφέων, παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων, οἱ ὁποῖοι ἐπισκεφθέντες τὸ Ἅγιον Ὄρος, διὰ τοῦ καλάμου των περιέγραψαν ζωηρῶς τὰ φυσικά του κάλλη.

Περιγραφαὶ συγγραφέων Read more »

Ἀπόσπασμα «Χριστιανικης Σπίθας» φυλ. 267, Δεκέμβιος 1963
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η σημερινη καταστασις του Αγιου Ορους

εξ ηθικης, θρησκευτικης και εκκλησιαστικης αποψεως εμπνεει ανησυχιες;

Ποῖον τὸ παρόν;

Ἐξ ἀφορμῆς τῶν ἑορτῶν τῆς χιλιετηρίδος πλεῖστα ὅσα ἐγράφησαν εἰς ἐφημερίδας καὶ περιοδικά. Ἐάν τις εἶχε τὴν ὑπομονὴν νὰ συγκεντρώση ὅλα τὰ σχετικὰ δημοσιεύματα, θὰ ἐσχημάτιζεν ὀγκωδέστατον τόμον. Οἱ πλεῖστοι ἠσχολήθησαν μὲ τὸ παρελθὸν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἐνοστάλγησαν τὸ Βυζάντιον. Ἔκαυσαν ἄφθονον τὸν λιβανωτόν. Ὡμίλησαν ὡς καλλιτέχναι καὶ ἀρχαιολόγοι. Τὸ παρὸν ὅμως τοῦ Ἁγίου Ὄρους δὲν ἠθέλησαν νὰ θίξουν. Ὁποία, δηλαδή, ἡ σημερινὴ κατάστασις τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐξ ἠθικῆς, θρησκευτικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἐπόψεως; Ὑπάρχουν ἐλπίδες διὰ τὴν συνέχειαν, ὄχι ἀπλῶς διὰ τὴν συνέχειαν, ἀλλὰ διʼ ἕν λαμπρὸν μέλλον, ἀντάξιον τοῦ ἐνδόξου παρελθόντος; Ἤ μήπως οἱ ἤδη ἐν Ἁγίω Ὄρει μονάζοντες, διὰ τὴν φοβερὰν ἀποστασίαν τῶν καιρῶν μας, εἶνε ἐν τοῖς βιβλίοις τοῦ Θεοῦ γεγγραμμένον νὰ εἶνε οἱ τελευταῖοι μοναχοί, οἱ ὁποῖοι ὡς ἄλλος Κ. Παλαιολόγος θὰ σημάνουν τὰ τελευταῖα σήμαντρα τῆς ἁγιορειτικῆς ζωῆς;… Ἰδοὺ ἐρωτήματα πεπυρακτωμένα, ποὺ ζητοῦν ἀπάντησιν. Read more »

ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

Ὦ εὐλαβεὶς μοναχοί, δὲν σᾶς τρομάζει ἡ σημερινὴ κατάστασις τοῦ Ἁγίου Ὄρους; Ἐξεγερθῆτε. Οἱ πραεῖς γενῆτε μαχηταί (Ἰωὴλ δ΄ 11). Ὡς εἶς ἄνθρωπος ἀγωνισθῆτε μέχρις αἵματος, μέχρι διωγμῶν καὶ μαρτυρίου, νικήσατε τὸ κακόν, ἐντείνετε ὅλας τὰς πνευματικάς σας δυνάμεις, ἐκμεταλλευθῆτε μέχρι διλέπτου ὅλον τὸν ἀμύθητον ὑλικὸν καὶ πνευματικὸν πλοῦτον ποὺ περικλείει ἡ ἱερᾶ σας γῆ, καὶ τότε ἡ Ἔρημος καὶ πάλιν πνευματικῶς θὰ κυβερνήση τὸν κόσμον. Ναί! Τὸ πιστεύομεν ἀκραδάντως. Καὶ ἔστω τὸ παρὸν ὡς κραυγὴ πόνου διὰ τὴν ἐν Ἁγίω Ὄρει θλιβερὸν κατάστασιν καὶ τελευταία φωνὴ ἐπὶ τῆ λήξει τῶν ἑορτῶν τῆς χιλιετηρίδος (963-1963).

2. Ο ΙΕΡΟΣ ΚΛΗΡΟΣ ΞΕΣΗΚΩΝΕΤΕ

α) Ο π. Ιωάννης Κατής στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ για το νόμο περί αλλαγής φύλου.

Θα μας βρουν μπροστά τους. Δεν θᾳ σιωπήσουμε τώρα, όπως μᾶς λέει ὁ μακαριώτατος. Θα σηκώσουμε όλοι το ανάστημά μας, κλήρος και λαός. Περιμένει ο λαός έναν Ελληνα για να ξεσηκωση

——————

—————–

β. ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΤΙΜΟΘΕΟΥ Γ. ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΙΕΡΕΩΣ

Εἶμαι ἕνας ἁπλὸς παπᾶς καὶ θέλω δημόσια νὰ ἐκφράσω τὴ θλίψη μου γιὰ τὰ ὅσα γίνονται τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὸ δύστυχο τόπο μας. Δὲν ἔχω τὴ διάθεση νὰ διαλεχθῶ μὲ κανέναν. Καταθέτω τὴν ἄποψή μου καὶ ἀδιαφορῶ ἂν ἀρέσῃ ἢ δὲν ἀρέσῃ. Ἔναντι τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ, ξέρω ὅτι οἱ ἀπόψεις μου εἶναι σωστές. Ἔναντι τοῦ νόμου τῶν ἀνθρώπων … ξέρω ὄτι εἶναι λανθασμένες. Δὲν μὲ νοιάζει …

Λυποῦμαι γιὰ τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες

ποὺ – πλὴν ἐλαχίστων – ὅτας τοὺς ρωτᾶς, δὲν ἀπαντοῦν. Τοὺς φαντάζομαι νὰ χαίρονται τὴν ἐξουσία τους καθισμένοι στοὺς ὑψηλοὺς θρόνους τους καὶ νὰ χαϊδεύουν αὐτάρεσκα τὸ ἐγκόλπιό τους. Πολλὰ θέλω νὰ τοὺς εἰπῶ ἀλλὰ δὲν ἔχουν ὄρεξη νὰ μ’ ἀκούσουν. Τὰ ποίμνιά τους κατασπαράσσονται ἀπὸ ποικίλους «λύκους» καὶ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, «οὐ μέλει αὐτοῖς περὶ τῶν προβάτων». Ἀνησυχοῦν μόνον, ὅταν ἀμφισβητῇται τὸ «ἀλάθητό» τους καὶ ὅταν κάποιοι μικροὶ «παπᾶδες» κάνουν κάποιες μικρὲς καὶ ἀσήμαντες ἐκτροπές. Δηλαδὴ ἐξευτελισμὸς τοῦ … κατώτερου.

Ἐκεῖ, ποὺ – κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη – θὰ ἔπρεπε νὰ «κραδαίνουν» τὶς πατερίτσες τους καὶ νὰ ἀφορίζουν καὶ νὰ καθαιροῦν σύμφωνα μὲ τοὺς αἰώνιους Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, τοὺς βλέπω νὰ τηροῦν ἔνοχη σιωπή. Ὅταν οἱ Ἅγιοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπερασπίζονταν μὲ τὸ αἷμα τους καὶ θυσίαζαν τοὺς θρόνους τους, γιὰ τὶς αἰώνιες Ἀλήθειες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, αὐτοί, μὴ διαθέτοντας τίποτε κοινὸ μὲ Ἐκείνους, χαίρονται παρέα μὲ τοὺς ὑβριστές καὶ δὲν ἔχουν διάθεση νὰ τοὺς ἐγκαλέσουν γιὰ τίποτε. Σκέπτομαι ὅτι μεθαύριο τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ καὶ τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, ὅλοι αὐτοὶ οἱ προδότες καὶ ἀρνητὲς τῶν «ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν», θὰ γίνονται ὑποδεκτοὶ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους μας στὶς Ἐκκλησίες καὶ μάλιστα σὲ τιμητικὲς θέσεις, καὶ νιώθω ὅτι θὰ μᾶς δείχνουν μὲ τὸν ἀπαίσιο τρόπο τους, ὅτι ἄδικα τοὺς «θίξαμε» ἐμεῖς οἱ «ρομαντικοὶ καὶ ἀναχρονιστικοί», γιὰ τὴν ἀντίχριστη συμπεριφορά τους.

Λυποῦμαι γιὰ τοὺς πολιτικούς μας ἡγέτες. Read more »