Πόσος σεβασμὸς κι ἀναγνώριση ἀξίζει στὸ Γέροντα ‘επίσκοπο π. Αυγουστινο ἀρκεῖ μιὰ ὀμολογία τοῦ εὐθυμογράφου Δημήτρη Ψαθά, ποὺ ἦταν κάθε ἄλλο παρὰ φίλος του.

Εγραφε: «Ἂν μαζευτοῦν ὅλοι οἱ παπάδες τῆς Ἑλλάδας καὶ τεντώσουν τὰ χέρια τους ἀξιώνοντας χειροφίλημα ἀπὸ μιὰ μεριὰ κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ Παπακαντιώτης ἅπλωνε τὸ χέρι του γιὰ τὸν ἴδιο λόγο δὲ᾽ θὰ εἶχα κανένα ἐνδοιασμὸ νὰ φιλήσω μόνο τὸ δικό σου χέρι π. Αὐγουστίνε.» Ὁμολογία ἄδολη, αὐθόρμητη; Σὲ μιὰ στιγμὴ εἰλικρίνειας; γιατί ὄχι;

* * *

Πλῆθος κόσμου ἔτρεχε τὴ Μενάνδρου 4, στὴν αἴθουσα τοῦ Συλλόγου τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, για να ακουση το κήρυγμα τοῦ π. Αὐγουστίνου. Ἔφταναν ἐκεῖ ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλες τὶς κοινωνικὲς τάξεις. Φτωχοὶ κυρίως, τὰ φτωχαδάκια τοῦ Γέροντα. Ἄνθρωποι μὲ προβλήματα. Ἄνθρωποι, ποὺ προσπαθοῦσαν νὰ ἀπολυτρωθοῦν ἀπὸ τὸ παρελθόν τους. Θυμᾶμαι ἕνα ἀπόγευμα μὲ τὰ ἄλλα παιδιὰ τοῦ οἰκοτροφείου. Στεκόμασταν στὴν αἴθουσα ὑποδοχῆς. Σὲ μιὰ καρέκλα καθόταν ἕνας ἡλικιωμένος Κύριος. Εἶχε μάτια, ποὺ πετοῦσαν φλόγες. Ψηλός, γεροδεμένος, παρὰ τὰ χρόνια του. Ἕνας κορμὸς δένδρου. Ἕνας λεβέντης ἀπὸ τὸ παρελθόν. Τί θέλετε; τὸν ρωτούσαμε. Εἶμαι ὁ Πανόπουλος, κάποτε ληστὴς στὴν Πελοπόννησο. Σὲ κάποια στιγμή μας τὸ ἐξήγησε ὁ Γέροντας. Ἦταν, μᾶς εἶπε, ὁ φόβος κι ὁ τρόμος τῆς περιοχῆς. Εἰδοποιοῦσε πλουσίους ἀπὸ τὸ ἀπόβραδο, νὰ τοῦ στείλουν χρηματικὸ ποσὸ καὶ μὲ αὐτὸ προίκιζε φτωχὰ κορίτσια, γιὰ νὰ ἀνοίξουν τὸ σπιτικό τους. Διάλεξε ἕνα δικό του δρόμο γιὰ νὰ ἀντιδράσῃ στὸ κοινωνικὸ κακό, ποὺ τόσο βαρὺ ἔπεφτε στὸν ὥμο τῶν ἀδύναμων ἀνθρώπων. Ἦταν λοιπὸν καὶ αὐτὸς ἐκεῖ. Ζητοῦσε παρηγοριά, ἐλπίδα ἀπὸ τὴν ἀκένωτη δεξαμενὴ τῆς σοφίας καὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Γέροντα καὶ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.

Κωνστ. Δημοπουλος

Ιστορικά

Ὅταν στὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑπηρχαν γενναῖοι ἱεράρχαι

O ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ AMBPOΣIOΣ MHNYEI

TON APXIEΠIKOΠON KAI OKTΩ ΣYNOΔIKOYΣ

Διά τον αντικανονικών και παράνομον διωγμών του Aυγουστίνου Kαντιώτη

O KATATPEΓMOΣ TOY APXIMANΔPITOY OΦEIΛETAI EIΣ BAΘYTEPOYΣ ΛOΓOYΣ, ΠOY ΘA AΠOKAΛYΦΘOYΝ

ENTEINETAI H EΞEΓEPΣIΣ TOY ΛAOY

‘H Iερά Συνοδος εξαπολύσασα τον κατρεγμὸν κατά του ιεροκήρυκος Aυγουστίου Kαντιώτη, δρέπει ήδη τους πρώτους πικρούς καρπούς της τελευταίας αδίκου αποφάσεώς της:

  Ὁ σεβασμιώτατος Mητροπολίτης Eλευθερουπόλεως κ. Aμβροσιος κατέθεσε χθές μήνυσιν κατά του αρχιεπικόπου, ως προέδρου της Iεράς Συνόδου, και οκτώ συνοδικών Iεραρχών, επί παραβάσει του νόμου 5383 περί εκκλησιστικών δικαστηρίων εις την περίπτωιν της διώξεως του πατρός Aυγουστίνου.
EN TH MHNYΣEI TOY ο σεβασμιώτατος κ. Aμβρόσιος τονίζει ότι η απόφασις της Iεράς Συνόσου είναι αντικανονική και παράνομος (ως αντίθετος πρός τα προβλεπόμενα υπό του οικείου νόμου), αλλά και σκανδαλιστική διά το πανελλήνιον.
«Eπειδή το σκάνδαλον απέβη μέγιστον και πελώριον εις έκτασιν, τονίζει ο άγιος Eλευθερουπόλες, διά ταύτα, μετά ψυχικού άλγους, κηδόμενος του κύρους της Iεραρχίας απεφάσισα και υποβαλλω την παρούσαν μήνυσιν και καθιστώ προσωπικώς υπεύθυνον τον πρόεδρον της Iεραρχίας ὅπως, εντός πέντε ημερῶν από της επιδόσεως της παρούσης ενεργήση ό,τι επιτάσσει ο νόμος, ἵνα η μήνυσις αχθεῖ σε πενταμελή επιτροπήν μή συνοδικῶν μητροπολιτῶν διά τα περαιτέρω. Eπιφυλάσσομαι δέ, ἴνα, ἐνώπιον του ειδικού διά τους συνοδικούς δικαστηρίου, καταγγείλλω τους βαθυτέρους λόγους, διά τους οποίους τόσον αδίκως διώκεται σήμερον ο αρχιμανδρίτης Aυγουστίνος Kαντιώτης».
  Ὁ ΣEBAΣMIΩTATOΣ Mητροπολίτης Eλευθερουπόλεως επισυνάπτει εις την μήνυσίν του διάφορα έγγραφα και άλλο αποδεικτικών υλικόν, μεταξύ του οποίου και πλείστα φύλλα του «Eλληνικοῦ Βορρα».

H MHNYΣIΣ

Tό πλῆρες κείμενον τῆς μηνύσεως έχει ως κατωτέρω: Read more »

ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Ο ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΤΟΣ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΚΑI ΘΕΡΜΟΤΑΤΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΄21

ΣΠΑΝΙΟ VIDEO 18.3.1964

https://www.youtube.com/watch?v=G-i_07XHBZk&feature=youtu.be                                    

https://www.fotgrammi.gr/work/σεβασμιωτατοσ-πρωην-φλωρινησ-κυροσ-α/

«ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ»

(Σοφία Σειρὰχ 4, 28)

1.Ἀκολουθοῦμε τὸν ἀετὸν τῆς ἀντικειμενικότητος Ἰωάννη Χρυσόστομο: «Τὰ δημοσίως γενόμενα καὶ τὸν λαὸν σκανδαλίζοντα ταῦτα καὶ ἐλέγχομε» ἤ τὸν πιστὸν μιμητὴ αὐτοῦ σύγχρονο Γέροντα πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης, ἰδανικὸ ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου κυρὸν Αὐγουστῖνον Καντιώτη, ὁ ὁποῖος ἐπαναλάμβανε τὰ τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου θέτοντας κάποιον περιορισμόν:«ἐλεγκταὶ μὲν ἀλλὰ ὄχι ἐκπωματισταί», διότι ἀπὸ τὶς ἄπειρες ταλαιπωρίες καὶ γελοιοποιήσεις ποὺ ὑφίστατο ὁ ἐν λόγῳ ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας εἶχε τρομερώτατες καταπογοητεύσειςἀπὸ ὅλους τοὺς ἰθύνοντας, ἰδιατέρως δὲ ἀπὸ τοὺς ταγοὺς τῆς Ἐκκλησίας!!!!!……

2.Ἐπὶ τοῦ παρόντος δὲν θέλομε νὰ δημοσιεύσωμε καὶ τὰ ὅσα τελικῶς ἀναγκάσθηκε νὰ πῆ ὁ Γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἰς τὸ θέατρον «Ἀκροπόλ», ὅπου εἶχαν «σαρδελοποιηθῆ» ἀπὸ τὴν κεντρικὴ εἴσοδο τοῦ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας μέχρι τὴν ὁδὸ Κοραῆ, ἔμπροσθεν τῆς Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης μέχρι καὶ Ἀκαδημίας – στὸ ἄνω μέρος ἐπὶ τῆς Ἱπποκράτους πολλὲς δεκάδες χιλιάδες ἀκροατῶν!!!!!…… Read more »

«ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΡΤΥΡΑ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ»

____

_____

Ἀκοῦτε τὴν ὁμιλία τοῦ βουλευτοῦ τῆς Εὐβοιας Γεώργιου Βογιατζη, ἐναντιον τῆς ἀπαγόρευσεως του κηρύγματος στὸν π. Αὐγουστῖνο, στις 11.4.1965

ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ

——-

——
ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ.
Απόσπασμα DVD Νο3 με θέμα· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου. Επιμέλεια Ανδρονίκης Καπλάνογλο

ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΒΕΝΤΗ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

• Τοῦ Βασιλακάκου Νικολάου Ἀξιωματικοῦ πυροβολικοῦ ἔ.ἀ. Ἀγωνιστοῦ τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως 1940-1945, ἀφιερωμένο στὸν  π. Αὐγουστίνο Κάντιωτη, γιὰ τὴν γιορτή του, 15 Ἰουνίου 1993

Χρόνια πολλά σου Διγενὴ
Λεβέντη μου Δεσπότη
Ἀκρίτας ἤσουν μιὰ ζωή
Μέσ᾽στὴν γραμμή τὴν πρώτη.

Μὲ τὸ ντουφέκι τὸ σπαθὶ
Μὲ τὸν σταυρὸ στὸ χέρι
Γιορτάζεις τούτη τὴν γιορτὴ
Πρέσπα!!! Στὸ Πισσοδέρι.

Στοὺς φράγγους δειξε τὸ σπαθὶ
στὸν Πάπα τὸ ντουφέκι
Καὶ στὸν Ἀττίλα τὴν φυλὴ
Φωτία κι ἀστροπελέκι.

Ἐδῶ εἶναι τὰ Βαλκάνια
Χριστός!!! Ὀρθοδοξία
Φωνάζουν τὰ οὐράνια
διδάσκει ἡ ἱστορία.

Διδάσκει ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος
Θαλῆς, ὁ Ἱπποκράτης
ἕνας λεβέντης ἔξαρχος
ὁ Μέγας Στρατηλάτης.

Ὁ Αὐγουστῖνος Διγενής
Στὰ μαρμαρένια ἀλώνια
ἔλα!! Χριστέ μου νὰ τὸν δεῖς
στῆς Φλώρινας τὰ χιόνια.-

Ἀπ᾽ τόνα χέρι τὸ σταυρό
Καὶ τἄλλο τὸ ντουφέκι
Τῆς μάχης σέρνει τὸ χορὸ
Φωνή;… Ἀστροπελέκι!!! Read more »

Κανέναν δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ ἐπεμβεῖ στὴν συνείδησίν μου, ΕΙΜΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ. ΚΑΙ ΑΝ Μ᾽ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΤΕ & ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΟΣ & ΑΝ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ. ΘΑ ΦΩΝΑΖΩ ΑΛΤ!

ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΔΩΣΩ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΟΥ!

———-

———

«…Δὲν θὰ προδώσω τὴν πίστι τῶν Πατέρων μου. Δὲν θὰ προδώσω τὰ ἤθη τῶν Πατέρων μου. Θὰ μείνω σταθερός. Καὶ ἂν ἐσεῖς ἀκόμα μὲ ἐγκαταλείψετε καὶ μείνω μόνος ἕνας. Και ἂν ἀκόμα μὲ σταυρώσετε εἰς τὴν πλατεία τῆς Φλωρίνης, ἐγὼ θὰ ἐξακολουθῷ καὶ ἀπὸ τὸν σταυρὸ νὰ σᾶς φωνάζω, ἄλτ! Ἀδέρφια μου καὶ πατέρες μου, μὴν ἐπιτρέπετε στις θυγατέρες σας και στις οἰκογενείες σας ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα…
Λοιπόν, καὶ τώρα, εἶνε ἡ τελευταία φορὰ ποὺ ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Πόσο μὲ συγκινεῖ, πόσο μὲ συγκινει ἀπόψε, που γεμίσατε τὸ Ναόν.
Λέγαν ὅτι εἶνε ἀδύνατον νὰ ἔρθῃ τὸ Σάββατο ὁ κόσμος καὶ βλέπω μὲ χαρὰ ὅτι ὁ Ναὸς εἶνε γεμάτος. Εἶνε νεολαία μέσα καὶ παιδιά, καὶ διαψεύσατε ἐσεῖς οἱ Φλωρινιῶτες ὅτι ἡ πόλις αὐτὴ δὲν διακρίνεται διὰ τὸ θρησκευτικό της συναίσθημα. Ναί, χαρὰ μεγάλη αἰσθάνομαι.
‘Απευθύνομαι τώρα πρὸς τοὺς ἀοράτους ἀκροατάς.
Ἀόρατοι ἀκροαταί, εἶτε [εἶστε] εἰς τὸ Ἀμύνταιον εἶτε στὰ Γρεβενά εἶτε στὴν Κοζάνη εἶτε στὴ Βέροια εἶτε παντοῦ εἶτε πέραν τῶν συνόρων μας, εἰς τὸ Μοναστήρι, στὴν Ἀλβανία, εἰς ὅλην τὴν χῶραν, σᾶς ὁμιλεῖ ὁ ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης καὶ σᾶς λέει ὅτι διὰ τελευταίαν φορὰν ἀκούεται τὴ φωνή μου!
Δὲν γνωρίζω ποιοί τὸ ἔκαναν, αδιαφορῶ. Έχω εὶδηση εξ Αθηνων οτι πλέον, δεν  θα μεταδίδεται ἡ ὁμιλία τοῦ ἐπισκόπου ἀπὸ τὸν ραδιοφωνικὸν σταθμὸν τῶν ἐνόπλων δυνάμεων. Εὔγε τους, εὔγε τους!!!
Σᾶς εἰδοποιῶ λοιπόν..,
Μὲ πληροφορεῖ ὁ διάκονος ὅτι την ώρα αυτή κόψανε τὸ ραδιόφωνο. Δὲν πειράζει. Ἂς ἀκούεται ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο τῶν ἐνόπλων δυνάμεων, ποὺ ὑπηρετήσαμε εμεῖς την Πατρίδα στα ψηλά της βουνα. Ας ἀκούεται ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο τῶν ἐνόπλων δυνάμεων τὰ ρεμπέτικα, τὰ αἰσχρά, τὰ ἀκατανόμαστα, η ὁμιλία τοῦ ἱεροκήρυκος, τοῦ ἐπισκόπου κόβεται, διότι αὐτὰ τὰ ὁποῖα λέγομεν εἶνε δυσάρεστα.
Ἀπὸ τὸ ἄλλο Σάββατο δὲν θὰ μεταδίδεται η ομιλία, διότι ἐγὼ δὲν θὰ δεχθῷ, ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος λογοκρισιά.
Ομιλῶ μὲ ὅλον τὸ σθένος μου και μ` ὅλην τὴν παρρησίαν μου. Σέβομαι τὰς ἀρχάς, σέβομαι τὴν ἐξουσίαν, σέβομαι τοὺς βασιλεῖς, εἶμαι νομοταγής, ἀλλὰ κανέναν δὲν θὰ ἐπιτρέψω νὰ επεμβη στὴν συνείδησίν μου. Κανέναν δὲν θὰ ἐπιτρέψω, ὁσοδήποτε ὑψηλὰ και ἂν ἴσταται, νὰ ἐπεμβεῖ στὴν συνείδησή μου.
Εἶμαι ἐπίσκοπος μὲ ὅλην τὴν σημασία τῆς λέξεως. Δὲν ἐγνώρισαν ἐπίσκοπον, θὰ γνωρίσουν ἐπίσκοπον. Εἶμαι ἕτοιμος καὶ εἰς τα Γιούρα καὶ εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ παντοῦ νὰ μεταβῷ, ἀλλὰ δὲν θὰ προδώσω τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερὰ τῆς πίστεως μου. Read more »

Β´ ἀπόσπασμα από την «Χριστιανικη Σπίθα», στο φύλλο 440 του 1985.
ΑNΑMNHΣEIΣ ΤΟΥ π. ΑYΓOYΣTINOΥ, Tις γράφει ο ίδιος ἐπί τη συμπληρώση μιας πεντηκονταετίας ιεροσύνης (1935-1985).

«Eμνήσθην ημερών αρχαίων» (Ψαλμ.142,5)

Eις Σύρον

Mε THN BOHΘEIΑN TOY ΘEOY ετελείωσα το Δημοτικό Σχολείο Λευκών ως και το Σχολαρχείο Πάρου. Eξεδήλωσα επιθυμίαν να συνεχίσω εις τα γράμματα. O νομός Kυκλάδων, όπου σήμερα λειτουργούν πάνω από 30 γυμνάσια και λύκεια, είχε τότε ένα μόνο γυμνάσιο, το περίφημο Γυμνάσιο Σύρου, στο οποίον συνέρρεαν μαθηταί απ’ όλες τις Kυκλάδες. Eις το Γυμνάσιο αυτό εφοίτησα τα έτη 1921-1925. Hμουν επιμελής μαθητής και εις όλες τις τάξεις αρίστευα. Eυτύχησα δε να έχω λαμπρούς γυμνασιάρχας, τους αειμνήστους Iωάννη Pώσση, σοφό συγγραφέα σχολικών βιβλίων και ιδιαίτερα του Λεξικού ανωμάλων ρημάτων, και τον Kωνσταντίνον Γαβράν, οι οποίοι ήταν ερασταί της αρχαίας ελληνικής γλώσσης, μετέδιδον εις τους μαθητάς την αγάπη πρός τα ελληνικά γράμματα. Kατά το διάστημα δε αυτό επισκέπτετο την Eρμούπολι και ο π.Φιλόθεος, ο οποίος με τα κηρύγματά του και πρό παντός με την αγίαν ζωήν του μας ενέπνεε.

Αισίως ετελείωσα το γυμνάσιον. Φίλοι και συγγενείς με προέτρεπον να σπουδάσω μίαν των επιστημών εκείνων, αι οποίαι είλκυον και ελκύουν τα πλήθη των νέων. Αλλ’ εγώ απεφάσισα να σπουδάσω θεολογία. Όταν ύστερα από μίαν εξομολόγηση εις τον π. Φιλόθεο ανεκοίνωσα την απόφασίν μου εις τον αείμνηστον πατέρα μου, αυτός συνεκινήθη πολλοί, εδάκρυσε και μου είπε· «Παιδί μου, αν και εις το σπίτι μας έχουμε τρία ανύπανδρα κορίτσια που έχουν ανάγκην προστασίας, εν τούτοις δεν σου φέρω κανένα εμπόδιο. Mόνον πρόσεξε πολύ να φανείς αντάξιος της κλήσεώς σου…» Από τότε όσες φορές εις την δημοσία μου ζωή ως ιεροκήρυκος και επισκόπου συναντούσα γονείς, οι οποίοι με πείσμα δαιμονικό εμπόδιζαν τα παιδιά τους να σπουδάσουν θεολογία και απειλούσαν ότι θα διαπράξουν έγκλημα, με συγκινήση και ευγμωμοσύνη θυμόμουν και θυμάμαι τον αείμνηστο πατέρα μου, ο οποίος εσεβάσθη την ελευθερία μου και ευλόγησε την απόφασή μου.

Eις Αθήνας

O ΑEIMNHΣTOΣ ΠΑTEPΑΣ MOY, μετά την απόφαση μου να σπουδάσω θεολογία εις την Αθήνα, αγωνιώντας για την ζωή μου μέσα στην πρωτευούσα, με ωδήγησεν εις την Αδελφότητα “ZΩH”, με την οποία συνεδέετο όχι μόνον ως συνδρομητής αλλά και ως αντιπρόσωπος των συνδρομητών της Πάρου. Eγινα δεκτός. Παρέμεινα κάτω την στέγη του οικοτροφείου της “ZΩHΣ” επί μίαν τετραετία και κατά δύναμη εργαζόμουν και σπούδαζα. Περίοδος των φοιτητικών μου χρόνων ήταν περίοδος εξαιρετικών ευλογιών για μένα.
Πρώτη ευλογία ήτο το ότι αξιώθηκα να δω το άγιο εκείνο κληρικό, τον ιδρυτήν της Αδελφότητος “ZΩH”, τον π. Eυσέβιο Mατθόπουλο, συγγραφέα του περιφήμου βιβλίου «O προορισμός του ανθρώπου”. Tου π. Eυσεβίου τα κηρύγματα των τελευταίων ετών εις τον ιερό Nαό της Kοιμήσεως της Θεοτόκου στο Mοναστηράκι, παρακολουθούσα ανελοιπώς.
Αλλη ευλογία, ήτο ότι επί μία διετία περίπου ήμουν υπογραφεύς του αειμνήστου Παναγιώτου Tρεμπέλλα, κορυφαίου θεολόγου, ο οποίος εσηκώνετο όρθρου βαθέως και συνέγραφε. Iδιαιτέρως ενθυμούμαι ότι στην κοιμήση του αειμνήστου π. Eυσεβίου (29 Iουλίου 1929) με υπαγόρευε άρθρου διακοπτόμενος από λυγμούς και δάκρυα.
Αλλη ευλογία, δια την οποίαν ευγνομονώ τον Θεόν, είναι ότι φοιτητής υπήρξα ακροατής πανεπιστημιακών παραδόσεων και άλλων βεβαίως καθηγητών, αλλ’ όλως ιδιαιτέρως του αειμνήστου Xρήστου Ανδρούτσου, κορυφαίου ορθοδόξου θεολόγου και φιλοσόφου. Eφέτος συμπληρούτε 50ετία από του έτους του θανάτου του Xρήστου Ανδρούτσου και άν θέλει ο Θεός θα γράψω ιδιαίτερον άρθρον περί αυτού, ως και περί του Παναγιώτου Tρεμπέλα, των κορυφαίων τούτων θεολόγων του αιώνος μας, των οποίων την μνήμην δυστυχώς τινές των νεωτέρων επεχείρησαν ν’ αμαυρώσουν.

Eις Iον Kυκλάδων

TON ΔEKEMBPION TOY 1929, εις Hλικίαν 22 ετών, έλαβα το πτυχίον της Θεολογίας με βαθμόν “άριστα”. Αλλά καλύτερον να μη το ελάμβανον με “άριστα”. Διότι τα από δημοτικού σχολείου μέχρι πανεπιστημίου αλλεπάλληλα “άριστα” με εζημίωσαν πνευματικώς. Tο ομολογώ δημοσίως. Read more »

«ΜΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑ»

εκκλησιαστικης διακονιας

Ἀπόσπαμα από την «Χριστιανικη Σπίθα», στο φύλλο 440 του 1985.
ΑNΑMNHΣEIΣ ΤΟΥ π. ΑYΓOYΣTINOΥ, Tις γράφει ο ίδιος ἐπί τη συμπληρώση μιας πεντηκονταετίας ιεροσύνης (1935-1985).

Ο άνθρωπος, αναπολώντας το παρελθόν του, πρέπει με ευγνωμοσύνη να ενθυμήται όλες εκείνες τις στιγμές της ζωής του, κατά τις οποίες και σ’ αυτόν εκδηλώθηκε το άπειρο έλεος του Θεού και σώθηκε από διάφορους κινδύνους, σωματικούς και πνευματικούς, να δοξάζει δε τον Θεό, γιατί άν ακόμη στέκεται εις την Oρθόδοξη πίστι και ζωή, αυτό κυρίως το οφείλει εις την Θεία χάρι, και να επαναλαμβάνει τον λόγον του αποστόλου Παύλου “Xάριτι Θεού ειμι ό ειμι”.

H θεία πρόνοια

Eπί τη συμπληρώσει 50 ετών εκκλησιαστικής διακονίας, ρίπτω ένα βλέμμα εις το μεγάλο αυτό χρονικό διάστημα που με αφήσε ο Θεός να ζήσω, να κηρύξω και να δράσω ως ιεροκήρυκας και επίσκοπος, βλέπω και με ευγνωμοσύνη ομολογώ ότι και εις εμέ, το πολλοστημόριον της θείας δημιουργίας, το αόρατο χέρι του Θεού δια πολλών μέσων και περιστάσεων, παρ’ όλες τις ατέλιες και τα σφάλματά μου, δεν με άφησε να καταποντισθώ εις την άβυσσο, αλλά με ευηργέτησε με πλήθος ευεργεσιών, φανερών και αφανών. Γι’ αυτό αισθάνομαι την ανάγκη τώρα που βρίσκομαι εις τας δυσμάς του βίου μου και δημοσίως να υμνήσω και να δοξολογήσω τον Θεόν για τις ευλογίες του. Eίναι ωσάν ν’ ακούω με τα μυστικά αυτιά την φωνήν του Kυρίου να μου λέγει· “Yπόστρεφε εις τον οίκον σου και διηγού όσα εποίησέ σοι ο Θεός”(Λουκ. 8, 39).
Πιστεύω εις την θεία πρόνοια, η οποία εκδηλώνεται εις την φύση, εις όλα τα έργα της θείας δημιουργίας, από τα μικρότερα έως τα μεγαλύτερα, αλλ’ αποκαλύπτεται και εις την ιστορία των λαών και των εθνών, το δε θαυμαστότερο, και εις την ιστορία του ταπεινώτερου ανθρώπου, και μάλιστα του χριστιανού. Αμφιβάλλετε; Αλλ’ ακούσατε τι λέγει ο Kύριος, για την προνοία του Θεού εις την ατομική ζωή των ανθρώπων· “Yμών δε καί αι τρίχες της κεφαλής πάσαι ηριθμημέναι εισίν “ (Mατθ. 10, 30). Mε τις λέξεις τρίχες της κεφαλής, ο Kύριος εννοεί προφανώς τις λεπτομέριες εκείνες της ζωής μας, οι οποίες θεωρούνται κατ’ άνθρωπον ελάχιστες, αλλά κατά Θεό είναι σημαντικές, αφού και μ’ αυτές εκδηλώνεται το ενδιαφέρον και η στοργή του Θεού.

Eις Λεύκας Πάρου

ΠIΣTEYΩNTΑΣ ΑYTΑ ανοίγω το βιβλίο της ζωής μου όπως αυτή εξειλίχθηκε κατά το διάστημα της 50 ετους εκκλησιαστικής μου διακονίας, κάτω από την επίδρασι ποικίλων παραγόντων, πίσω από τα οποία, όπως λέγει και αρχαίος φιλόσοφος, υμνητής της θείας πρόνοιας, ο ανελλίττων την ζωήν του ανθρώπου είναι ο Θεός.
Αλλά από την δημόσια ζωή προηγήθηκε η ιδιωτική ζωή. Eλάχιστα γι’ αυτήν θα σας πω. Read more »

ΕΝΝΕΑΕΤΕΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ!

Συμπληρώνονται φέτος, Σεβασμιώτατε, σεβαστοὶ πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, 9 χρόνια ἀπὸ τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημία τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας π. Αὐγουστίνου. Ὅπως κάθε ἄστρο ἀνατέλλει, μεσουρανεῖ καὶ δύει στὴν οὐράνιο σφαίρα, ἔτσι καὶ ὁ λαμπρὸς αὐτὸς πνευματικὸς ἀστέρας, ἀφοῦ διέγραψε τὴ φωτεινὴ τροχιά του στὸ νοητὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας, ἔδυσε ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμο τὰ χαράματα τῆς 28ης Αυγούστου τοῦ 2010, καὶ μετέβη στὴ χώρα τῆς ἀτελευτήτου αἰωνιότητος, στὸν ἀνέσπερο κόσμο τῆς ἐν οὐρανῷ θριαμβευούσης Ἐκκλησίας.

Ὡστόσο, καὶ ἡ ἐδῶ παρουσία του παραμένει. Μπορεῖ σωματικῶς νὰ ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό, ἐξακολουθεῖ ὅμως νὰ βρίσκεται ἀνάμεσά μας μὲ τὸ ἔργο ποὺ μᾶς ἄφησε. Εἶναι παρὼν μὲ τὰ πάμπολλα συγγράμματά του, βιβλία, περιοδικὰ καὶ ἄρθρα, μὲ τὰ ὁποῖα ἐξακολουθεῖ νὰ μᾶς διδάσκει. Εἶναι παρὼν μὲ τὶς ἠχογραφημένες ὁμιλίες του, μὲ τὶς ὁποῖες ἐμπνέει, ἐνθουσιάζει καὶ καθοδηγεῖ χιλιάδες ψυχὲς σ’ ὅλο τὸν κόσμο. Εἶναι παρὼν μὲ τὶς ὑποθῆκες ποὺ μᾶς ἄφησε, ποὺ εἶναι νωπὲς ἀκόμα σ’ ὅσους τὸν ζήσαμε. Εἶναι τέλος παρὼν μὲ τὶς ἀναμνήσεις καὶ τὰ βιώματα ποὺ ὅλοι ἔχουμε ἐγχαραγμένα στὴ μνήμη μας ἀπὸ τὴ φλογερὴ προσωπικότητά του καὶ τοὺς μαχητικοὺς ἀγῶνες του γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ ἔθνος. Ὅντως, «εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος» (Ψαλμ. 111,6), καὶ «δίκαιοι εἰς τὸν αἰῶνα ζῶσι» (Σ. Σολ. 5,15). Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ μένουν ἀθάνατοι στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων.

Ἡ σημερινὴ ἐπέτειος ἀπαιτεῖ νὰ λεχθοῦν κάποια λόγια γιὰ τὸν ἀείμνηστο ἐπίσκοπο. «Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων», μᾶς προτρέπει ὁ θεόπνευστος συγγραφέας τῶν Παροιμιῶν (10,7). Παρ’ ὅλο ποὺ αἰσθάνομαι τὴν ἀνεπάρκειά μου, θὰ τολμήσω νὰ πῶ μερικὲς σκέψεις. Θὰ ἤθελα φέτος νὰ σκιαγραφήσω πολὺ ἁμυδρὰ τὸ ἐπισκοπικὸ ἔργο τοῦ π. Αὐγουστίνου, ὅπως τὸ ζήσαμε ὅσοι τὸν γνωρίσαμε ἐδῶ στὴ Φλώρινα. Read more »

ΣΩΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ

https://youtu.be/CzffLh4MO8E

Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἀρρωσταίνει. Μπαίνει στὸ νοσοκομεῖο «Εὐαγγελισμὸς» τὸ 1964 γιὰ νὰ κάνῃ κάποια μικρὴ ἐπέμβασι. Παθαίνει μόλυνσι καὶ φτάνει στὰ πρόθυρα τοῦ θανάτου. Οἱ γιατροὶ καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, ἀλλὰ σηκώνουν ἀνήμποροι τὰ χέρια των στὸν οὐρανό. Μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια ὁ π. Αὐγουστῖνος ὁδηγεῖται στὸ θάνατο. Οἱ γιατροὶ εἶνε βέβαιοι ἀκόμα καὶ γιὰ τὴν ὥρα τοῦ θανάτου του. Ἕνας νεαρὸς γιατρὸς παίρνει ἐντολὴ νὰ μείνῃ δίπλα του ἕως ὅτου νὰ ἐκπνεύσῃ. Οἱ πιστοὶ σ’ ὅλη τὴν Ἑλλάδα προσεύχονται καὶ ὁ Θεὸς ὁ νικητὴς τοῦ θανάτου ἐπεμβαίνει. Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης μετὰ ἀπὸ 65 ἡμέρες νοσηλείας στὸν «Εὐαγγελισμό» βγαίνει νικητής! Καὶ μπαίνει στὸν ἀγῶνα πιὸ μαχητής. Πιστεύει ὅτι γι’ αὐτὸ τοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς παράτασι.

Κάνει σκληροὺς ἀγῶνες ἐναντίον τοῦ «μεταθετοῦ» τῶν ἐπισκόπων. Ἡγεῖται συλλαλητηρίων. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος μὲ τὴν ὑποκίνησι κάποιων κακῶν ἐπισκόπων ἀπαγορεύει τὸ κήρυγμά του. Σύσσωμος ὁ τύπος τῆς Ἑλλάδος βάλλει κατὰ τῆς ἀποφάσεως.

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ· ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

https://www.youtube.com/watch?v=NL6WjtowEQQ

.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΧΙΛIΑΔΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ 1965, ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

 *   *  *

Η ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑ

https://youtu.be/Jo6lP2g1TH4

.

(Φοβερή ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Έγινε στην Αθήνα το 1966)

Ἕνα μεγάλο μέρος τῶν βουλευτῶν συμπολιτεύσεως καὶ ἀντιπολιτεύσεως κάνει ἐπερωτήσεις στὴ βουλή καὶ στέλνει τηλεγραφήματα στὴν Ἱερά Σύνοδο. Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ξεσηκώνεται γιὰ τὴν ἄδικη ἀπόφασι καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀνακαλεῖ (βλ. «ΑΠΟΛΟΓΙΑ τοῦ ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου», ἐκδόσεις Συνδέσμου φοιτητῶν “Ἀσπίς τῆς Ὀρθοδοξίας”, Ἀθῆνα 1965).

Ὁ ἱεροκήρυκας βγαίνει καὶ πάλι νικητής! Η Ιερα Σύνοδος άποσύρει αρον – αρον την αποφαση. Καὶ τὸ πιό ἀπίστευτο; Ἐκλέγεται ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἐπίσκοπος Φλωρίνης! Ὁ ἥλιος ἀνατέλλει ἀπὸ τὴν δύσι, ὅπως χαρακτηριστικὰ λέει ὁ διος. Ἐκεῖνοι ποὺ τὸν κατεδίωκαν ὑπέγραψαν τὴν προαγωγή του!

(Πάρτε μια γεὐσι ἀπὸ Ὀρθόδοξη χειροτονία ἐπισκόπου, ποὺ ὑπάρχει ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος)

————-
Ὁ ἀγῶνας τοῦ ἐπισκόπου πλέον Αὐγουστίνου, γίνεται σκληρότερος. Τὸ σύνθημά του «Δὲν θὰ θυσιάσω τὶς ἀρχές μου χάριν τοῦ θρόνου, ἀλλὰ χίλιους θρόνους θὰ θυσιάσω γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια», γίνεται πρᾶξι.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ διωχθήσονται».

Σκοπὸς τοῦ βιβλίου εἶνε ἡ καταγραφὴ μιᾶς δύσκολης ἱστορικῆς περιόδου γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ.

Ἕνας μικρὸς ἀγωνιστὴς τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ὁ π. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης, ἀποφασίζει τὸν εἰκοστὸ αἰῶνα, μέσα σὲ δύσκολες συνθῆκες ν᾿ ἀκολουθήσῃ τὰ βήματα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ δρόμος δὲν εἶνε ἄγνωστος, εἶνε ὁ δρόμος τοῦ Γολγοθᾶ. Τὸν βάδισαν γενεὲς γενεῶν καὶ βγῆκαν ἅγιοι καὶ μάρτυρες. Ὁ π. Αὐγουστῖνος εἶνε ἕτοιμος νὰ τὸν βαδίσῃ μὲ κάθε κόστος. «Ἠτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην…» ψαλμ. 119, στ. 60). Γνωρίζει καλὰ τὸν λόγο τῆς Γραφῆς· «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ διωχθήσονται».
Φορᾷ τὸ τιμημένο ράσο καὶ μπαίνει στὴ μάχη. Ὅπλό του; τὸ αἰώνιο Εὐαγγέλιο, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Τὸν ὑπηρετεῖ μὲ κάθε συνέπεια.
Οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους ὀρθώνονται ἀπειλητικὰ μπροστά του. Ὁ π. Αὐγουστῖνος μὲ τὴν σφενδόνη τοῦ θείου λόγου καὶ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, πολεμᾷ πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις.
Φαίνεται νάνος μπροστὰ στοὺς κολοσσοὺς τῆς ἀδικίας καὶ τῆς ἀπάτης ποὺ συγκρούεται, καὶ ἀνθρωπίνως ἡ ἧττα του καὶ ἡ συντριβή του φαίνεται βεβαία.
Τὰ βάζει μὲ τοὺς κατακτητὰς Ἰταλούς, Γερμανοὺς, Βουλγάρους. Βγαίνουν ἐντάλματα συλλήψεως ἀπ’ ὅλους, ὅμως ὁ Θεὸς τὸν σκεπάζει, καὶ τὰ ἐντάλματα πᾶνε στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων.
Ἔρχεται ἀντιμέτωπος μὲ τοὺς μαυραγορῖτες τῆς Κατοχῆς στὴν Κοζάνη καὶ τοὺς σκληροὺς πλουσίους ὅλης τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἀπομυζοῦν τὸ αἷμα τοῦ πτωχοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ζητοῦν τὴν κεφαλή του ἐπὶ πίνακι, ἀλλὰ δὲν κατορθώνουν οὔτε τρίχα τῆς κεφαλῆς του νὰ πειράξουν.
Ἔρχεται ἀντιμέτωπος μὲ τὰ μεγάλα συμφέροντα, ποὺ διοχετεύουν τὴν διαφθορὰ στὴν πατρίδα μας. Πάει νὰ τοὺς φράξῃ τὸν δρόμο. Βγάζει πύρινους λόγους καὶ τοὺς καταγγέλλει στὸν Ἑλληνικὸ λαό. Κάνει συλλαλητήρια καὶ τοὺς πολεμᾷ μὲ κάθε χριστιανικὸ τρόπο. Οἱ ἐχθροί του εἶνε πολλοί καὶ πνέουν μένεα ἐναντίον του.
Τί κατορθώνουν; Μόνο νὰ βγάλουν ἔνταλμα συλλήψεως ἐναντίον του ὡς ταραξία καὶ νὰ τὸν φυλακίσουν. Ἐξέρχεται καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν δοκιμασία πιὸ ἐνισχυμένος. Ὁ πιστὸς λαὸς τὸν ἀκολουθεῖ.

*  *  *

Ἔρχεται σὲ σύγκρουσι μὲ τὴν μασονία.
Καταγγέλει τὸ βασιλιᾶ τῶν Ἑλλήνων ὡς μασόνο, «διότι μὲ βασιλικὸ διάταγμα ἡ μασονία τέθηκε ὑπὸ τὴν προστασίαν τοῦ ὑπουργείου Προνοίας, καὶ ἔτσι νομίμως κατωχυρωμένη μπορεῖ νὰ κινῆται ἐλευθέρως σ’ ὅλη τὴν Ἑλληνικὴ Πατρίδα, νὰ ἱδρύῃ παραρτήματα, νὰ δέχεται δωρεές ἀκόμα καὶ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς καὶ τὶς Μονές!». Οἱ ἐπίσκοποι καὶ τὰ θρησκευτικὰ περιοδικὰ σιωποῦν. Ὁ βασιλιᾶς εἶνε πανίσχυρος καὶ κανεὶς δὲν τολμᾷ νὰ τὸν ἐλέγξῃ. Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἀποφασίζει νὰ μιλήσῃ, ἀγνοώντας τὶς συνέπειες. Ξεσηκώνει τὸν Ἑλληνικὸ λαό ἀπὸ τὴν μιὰ ἄκρη τῆς Ἑλλάδος ὡς τὴν ἄλλη, μὲ τὸ μαχητικὸ περιοδικὸ «Χριστιανικὴ Σπίθα», ποὺ ἐκδίδει (φυλ. 99, Νοέμβριος 1949).

Διαβάστέ την ‘εδω: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=27859

Διαβάστε και εδω: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=66134#more-66134 Read more »

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Επιμέλεια της Ἀνδρονίκης Π. Καπλάνογλου
‘Εγράφη λίγους μῆνες πριν ἀπό την κοιμησί του

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

«Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα
ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου» (ψαλμὸς 142)

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «Ὁ Δαυΐδ σὲ μιὰ περίοδο τῆς ζωῆς του, ποὺ εἶχε πολλὲς στεναχώριες, πολλοὺς διωγμοὺς καὶ περιπετείας, ἔστρεφε τὸ βλέμμα του στὸ παρελθὸν καὶ ἔβλεπε ὅτι σὲ δύσκολες ἡμέρες [τῆς ζωῆς του] τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ τὸ παντοδύναμο δὲν τὸν ἄφησε, ἀλλὰ τὸν ἐπροστάτευσε ποικιλοτρόπως καὶ ἔπαιρνε θάρρος γιὰ νὰ συνεχίσῃ τὴν πορεία του.
Τὴν στροφὴ αὐτὴ πρὸς τὸ παρελθὸν θὰ κάνουμε καὶ ἐμεῖς.
Ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς πῶ κάποιες μου ἀναμνήσεις καὶ θὰ τελειώσω τὸν λόγο, θὰ εἶμαι ὅσο τὸ δυνατὸν συντομώτερος.
Ἔχομε ἀναμνήσεις. Τὸ παρελθὸν εἶνε πολὺ βιαστικὸ καὶ ἀλλοίμονο ἐὰν τὸ λησμονοῦμε. Καὶ ἔχει ἡ ἱστορία μας παρελθόν, καὶ ἀλλοίμονο στὰ ἔθνη ποὺ λησμονοῦν τὸ παρελθόν. Ἡ νέα γενεά, ἡ ὁποία ἀπολαμβάνει τὰ ἀγαθά, ἐλησμόνησε τὸ παρελθὸν καὶ λαὸς ποὺ λησμονάει τὸ παρελθὸν εἶνε ἀνάξιος νὰ ζῇ.
Ἔχομε παραδόσεις ἱστορικάς, μεγάλα γεγονότα, ποὺ δὲν πρέπει νὰ τὰ λησμονοῦμε.
Τὰ δικά μου γεγονότα εἶνε μικρά, ἀλλὰ καὶ αὐτὰ ἔχουν ἀξία, γιατὶ συνδέονται μὲ κάποια ἱστορικὴ καμπή».

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟ ΕΝΝΙΑΕΤΕΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, ΣΤΙΣ 27.8.2019, ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ KAI Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ

Read more »

Δημοσίευμα ὲφημεριδος BPAΔΥNH 30/6/67

O MAXHTHΣ

Tου κ. Kωστή Mπαστιά

H χειροτονία εις Mητροπολίτην του Aρχιμανδρίτου Aυγουστίνου Kαντιώτη αποτελεί γεγονός. Tέτοια γεγονότα αποτελούν σταθμόν, καi τέτοιοι σταθμοί παρουσιάζονται κατά πολύ αραιά διαστήματα: Ένα τoν αιώνα. Oι  πνευματικοί του φίλοι  ούτε καν το εφαντάζοντο. O ίδιος έπραξε το παν καθ’ όλην την κληρική καi κηρυκτική σταδιοδρομία του για να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν είπε ποτέ το πικρόν γλυκύ. Tο είπε πικρόν εις όλους τους τόνους. H πεπατημένη ζητεί το θέατρον.  Kαι ο Aυγουστίνος υπηρξε βαθύτατα αντιθεατρικός. Όχι τζιβλέδες, όχι καμώματα, όχι προσωπεία.  Για τούτο δεν έλεγε τω εκάστω αρέσκοντα. Aν τα έλεγε θα είχε ομόθυμον την ψήφον των ελεκτόρων. Mήπως όμως δεν υπήρχαν και καλά εις την Eκκλησίαν; Yπήρχαν. Aλλά ήσαν ολίγα. Ήσαν ελάχιστα. Tο πλεονάζον καί υπερπερισσεύον ήτο η αμάθεια και το χειρότερον από όλα η σύγχησις. H σύγχησις που καταλύει την όρασιν και δίδει σχεδόν ισοτιμίαν εις τα εωσφορικά και τα Θεία. Aυτό τον ετρόμαζε, αυτό τον έκανε να επαναστατεί. H νοθεία. O τύπος κατέτρωγε την ουσία. Kαι αυτή ακόμη η χριστιανική ταπεινοφροσύνη είχε καταντήσει ταπεινολογία θηρεύουσα επαίνους και χειροκρότημα. H υπερηφάνεια υπό μάσκαν. H υποκρισία στη νιοστή δύναμη. Σε τόση υπερπερισσεύουσα φαυλότητα το πυρακτωμένο σίδερο ήτο το ικανό να καθρίσει τις εξελκώσεις. Yπερβολή; Ίσως. Aλλά χωρίς αυτήν η υποκρισία αποβαίνει πολύ περισσότερον από νικητής. Aποβαίνει θριαμβευτής. Kαι τότε; H στρατηγική του κατά του εκκλησιαστικού εωσφόρου ήτο τόσον σοφή όσον και απλή. Eγνώρισε ότι ο αγών κατά του εκκληιαστικού ψεύδους, κατά του εωσφορισμού δεν έχει τέλος. Eγνώριζεν και γνωρίζει ότι  ο αγωνιστής εις αυτήν την μάχην δεν έχει δικαίωμα ύπνου, δικαίωμα δόξης. Aντιθέτως έχει χρέος αδιακόπου αγρυπνίας. ατέρμονος μόχθου, έχει χρέος αίματος και εισπράττει προς δροσισμόν αντί ύδατος όξος και χολή. Tούτο γνωρίζων είχε απεμπολήσει τον φόβο. Όταν ο κ. Pακιντζής τ. αρχηγός της Aστυνομίας, διοικητής τότε της Aσφάλειας, απείλησε τον Kαντιώτη να τον κλείσει σε μπουντρούμι ο Kαντιώτης απήντησε:
―Ήρθατε να δείτε που κάθομαι; Aπό το ένα μπουντρούμι θα βγω και στο άλλο θα μπω. Read more »

Το «εισπολλατιον»

Ἀπόσπασμα «Χριστιανικῆς Σπίθας», Φεβρ. 1965

.

«Τὸ «εἰσπολλάτιον» (=Εἰς πολλὰ ἔτη, δέσποτα!), κατʼ ἀείμνηστον διδάσκαλον τοῦ Γένους Δούκαν, κυριαρχῆσαν κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς Τουρκοκρατίας, ἐξακολουθεῖ καὶ εἰς τὸν μετὰ ταῦτα ἐλεύθερον βίον τῆς Ἑλλάδος νὰ ψάλλεται, μέχρις ἀηδίας, καὶ νὰ προσφέρεται ὡς ἄφθονος λιβανωτὸς κολακείας καὶ διʼ ἐκείνους ἀκόμη τοὺς ἀρχιερεῖς οἱ ὁποῖοι διὰ βοῶντα σκάνδαλα θὰ ἔπρεπε νʼ ἀκούουν κραυγὰς ἀποδοκιμασίας καὶ ἀναθέματα».

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης δὲν ἤθελε οὔτε καὶ νὰ τὸ ἀκούει. Στὴν θέση του ὁ πιστὸς λαός καὶ οἱ ψάλτες ἔλεγαν το: «Χριστέ βοήθει ἐπισκόπῳ Αὐγουστίνῳ».

᾽