ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ: «ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΣ;»- Χιλιαδες κοσμος στην ἐξοδιο ἀκολουθια (βιντεο). 2) ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ 1907-2010



Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιώτου
——-
——-
Σήμερα, που ο σκοταδισμός του οικουμενισμού απλώνεται και δημιουργεί άναστρη χειμωνιάτικη νύχτα, η βιωματική αντίληψη των Ορθοδόξων Χριστιανών, που δεν στέκονται σε μια ξερή έκφραση «ζήτω η Ορθοδοξία», ανατρέχει στον ποιμένα, Σταυραετό της Ορθοδοξίας, επίσκοπο π. Αυγουστίνο Καντιώτη, τον όντως στρατευμένο στη διακονία της Εκκλησίας.
Υπήρξαν – υπάρχουν άγιοι Ιεράρχες και ιερομόναχοι, που λάμπρυναν την εποχή τους, μα και πολλοί περιστασιακοί. Στους πρώτους ανήκει ο π. Αυγουστίνος, ενώ στη δεύτερη σειρά (σωρός) οι σημερινοί οικουμενιστές επίσκοποι και ιερείς. Read more »
—-
—
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, στον Ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης, τις 6.4.1986.
Ὁ ἀγωνιστής Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἐορδαίας π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν ὁμιλία του, κάνει διάλογο με ἐχθρούς & φίλους τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Τους κάνει μια ἐρώτηση:
Τί εἶναι ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ; Και ἁπαντᾶ….
Ἐνδιάμεσα στην ὁμιλία ὑπάρχει ἕνα πολύ μικρό βίντεο, πού ἔχει σχέση με τον Σταυρό. Εἶναι ἀπό τήν εἰρηνική διαμαρτυρία ὁμάδας πιστῶν τῆς Πτολεμαϊδος. Ἔγινε στις 14.10.2024 και ἔχει σχέση με την ἀπομάκρυνση τοῦ τιμοῦ Σταυροῦ ἀπό την Ἁγία Τράπεζα & την παρουσία τοῦ δεσπότη Περιστερίου Γρηγορίου, τοῦ πρώτου διδάξαντος την ἀπομάκρυνση τοῦ τιμίου σταυροῦ ἀπό το ἱερό θυσιαστήριο. Μάλλον, πριν ἀπ᾽ αυτόν ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ἔδωσε το παράδειγμα. Ἔκανε ἁγιασμό σε σχολεια, που ὑπηρχαν λαθρομετανάστες, μόνο μέ βασιλικό, χωρίς σταυρό!!! Για να μήν τους προκαλέση! Μάλλον αὐτός εἶναι ὁ πραγματικός λόγος, που κατεβάζουν ἀπό την ἁγία Τράπεζα τον Ἐσταυρωμένο, τώρα που ἑτοιμάζονται νά ἑορτάσουν ἀπό Κοινοῦ τό ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ μέ τους προτεστάντες και τους παπικούς.
Ὁ μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος ἦρθε στήν Πτολεμαΐδα, στόν ἐσπερινό τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς Ἐπιβατιανῆς, πού τιμᾶται μέσα στο μεγαλοπρεπή ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Πτολεμαΐδος.
Ἔξω ἀπό τον ναό τον περίμενε & ἕνα χορευτικό ἀπό το χωριό του τα Νάματα, για να τον τιμήσει, πριν ἀπό τον ἐσπερινό. Οἱ τρεῖς παρόντες ἐπίσκοποι, ὁ Φλωρίνης Εἰρηναῖος, ὁ Περιστερίου Γρηγόριος & ὁ Ιόππης Δαμασκηνός, που στα περισσότερα πανηγύρια τῆς Πτολεμαϊδας εἶναι παρόν, στάθηκαν, σαν σε παρέλαση στο πεζοδρόμιο και παρακολουθησαν το χορό. Read more »
1.Ἀκολουθοῦμεν τὸν Ἀετὸν τῆς Ἀντικειμενικότητος Ἰωάννην Χρυσόστομον: «Τὰ δημοσίως γενόμενα καὶ τὸν λαὸν σκανδαλίζοντα ταῦτα καὶ ἐλέγχομεν» ἤ τὸν Πιστὸν Μιμητὴν αὐτοῦ Σύγχρονον Γέροντα πρώην Μητροπολίτην Φλωρίνης, Ἰδανικὸν Ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου κυρὸν Αὐγουστῖνον Καντιώτην, ὁ ὁποῖος ἐπανελάμβανε τὰ τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου θέτων κάποιον Περιορισμόν: «ἐλεγκταὶ μὲν, ἀλλὰ ὄχι ἐκπωματισταί», διότι ἀπὸ τὰς ἀπείρους Ταλαιπωρίας καὶ Γελοιοποιήσεις, ποὺ ὑφίστατο ὁ ἐν λόγῳ ἅγιος τῆς Ἐποχῆς μας εἶχε τρομερώτατες Καταπογοητεύσεις ὑπὸ ὅλων τῶν Ἰθυνόντων, ἰδιαιτέρως δὲ ὑπὸ τῶν Ταγῶν τῆς Ἐκκλησίας!!!!!……
2.Ἐπὶ τοῦ παρόντος δὲν θέλομεν νὰ δημοσιεύσωμεν καὶ τὰ ὅσα τελικῶς ἠναγκάσθη νὰ εἰπῇ ὁ Γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἰς τὸ Θέατρον «Ἀκροπόλ», ὅπου εἶχαν «σαρδελοποιηθῆ» ἀπὸ τῆς Κεντρικῆς Εἰσόδου τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας μέχρι τῆς ὁδοῦ Κοραῆ, ἔμπροσθεν τῆς Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης μέχρι καὶ Ἀκαδημίας – εἰς τὸ ἄνω μέρος ἐπὶ τῆς Ἱπποκράτους πολλαί Δεκάδες Χιλιάδες Ἀκροατῶν!!!!!……
3. Δὲν θέλομεν νὰ ρίπτωμεν «…λάδι στὴ φωτιά» καὶ νὰ τὰ ἐκμεταλλεύωνται ὁ συρφετὸς τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων, ποὺ συνεργάζονται στενώτατα μὲ ἰθύνοντας τῆς Ἐκκλησίας, «…., ἒχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνήμενοι· καὶ τούτους ἀποτρέπου». (Β’ Τιμόθεον 3, 1-5), διότι ἀργὰ ἤ γρήγορα ἡ Ἐκκλησία θὰ ἀρχίσῃ νὰ ἐξυγιαίνηται καὶ θὰ ἀπομακρύνωνται αὐτὰ τὰ Τρισάθλια Ὑποκείμενα, ποὺ ἀνήκουν εἰς Ἐκκλησιαστικὰς Φατρίας καὶ θὰ δοξασθῇ οὐσιαστικὰ ἡ Ὀρθοδοξία μας!!!!!……
Ελευθέριος Ανδρώνης
Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Σαν σήμερα, στις 28/8/2010, αναχώρησε για τους ουρανούς η αγία και ηρωική ψυχή του Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνου Καντιώτη, του νέου «Κοσμά του Αιτωλού», όπως τον αποκαλούσε ο Ορθόδοξος λαός, εξυμνώντας τον για την απαράμιλλη αγωνιστικότητα που επέδειξε σε ολόκληρο τον βίο του, άλλα και για το προφητικό χάρισμα που διέθετε.
Έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 103 ετών.
Ήταν ένας πραγματικός πνευματικός ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης. Η ζωή του πατρός Αυγουστίνου ήταν ένας διαρκής και ακάματος αγώνας για την πίστη. Για τα υψηλά ιδανικά. Για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
Ήταν δεινός ρήτορας. Τα πύρινα κηρύγματα του έσειαν τα ακροατήρια. Πλήθη λαού έσπευδαν να τον ακούσουν και ακόμα και στα Εξάρχεια, στο κτίριο της αδελφότητας του Σταυρού όπου κήρυττε, γέμιζαν οι δρόμοι ασφυκτικά με κόσμο. Όπου και αν μιλούσε, στην Αθήνα, στη Φλώρινα και σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες κόσμος τον ακολουθούσε.
Έβλεπες έναν μικρόσωμο ιερέα, με ταλαιπωρημένο ράσο, με σκονισμένα άρβυλα και μεγάλα μυωπικά γυαλιά να ανεβαίνει στον άμβωνα και να μεταμορφώνεται σε γίγαντα, να γίνεται το στόμα του πύρινη ρομφαία που ορθοτομούσε τον λόγο της Αληθείας.
Το κήρυγμά του, πάντα ζωηρότατο και ελεγκτικό. Με βροντερή φωνή, αφυπνιστική, χαρακτηριστική, που σου αποτυπωνόταν. Δεν έπαυε να στηλιτεύει τα κακώς κείμενα από όπου και αν προέρχονταν και δεν υπολόγιζε προσχήματα και επικοινωνιακά τερτίπια.
Με αδιάψευστο γνώμονα το Ευαγγέλιο, ήλεγχε σκληρά προς πάσα κατεύθυνση αυτούς που το παράβαιναν.
Ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης αγωνίστηκε κατά των αισχροτήτων που γίνονταν στα καρναβάλια της Πάτρας, κατά του πανσεξουαλισμού και του γυμνισμού που προωθούσαν οι τότε «διαγωνισμοί ομορφιάς», κατά της αποκτήνωσης της νεολαίας, κατά του τζόγου, κατά των εκτρώσεων, κατά της βλασφημίας των Θείων, κατά του εθνομηδενισμού, κατά του Παπισμού και του Οικουμενισμού, κατά της μασονίας, κατά των αιρέσεων, κατά της υποκρισίας των πολιτικών και πλήθους άλλων ζητημάτων.
Πρωτοστάτησε στα αιτήματα για κάθαρση της Εκκλησίας με το ιστορικό σύνθημα: «Ζητούμε Ελευθέρα και Ζώσα Εκκλησία», ζητούσε να καθιερωθούν αξιοκρατικές εκλογές για τους Επισκόπους με τη συμμετοχή Κλήρου και Λαού, αγωνιούσε για την ενότητα της Εκκλησίας. Read more »
Επιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Σε ένα από τα σύντομα κηρύγματά του για την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου¹, τον «καταστατικό χάρτη του χριστιανισμού» λόγω της βαθύτητας των αληθειών που περιέχει, ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 103 ετών στις 28 Αυγούστου 2010 (είχε χειροτονηθεί Επίσκοπος στις 24 Ιουνίου 1967 στον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας – εκεί έμελλε, προφανώς όχι τυχαίως, να μεταφερθεί το 1981 η θαυματουργή κινούμενη εικόνα του Χριστού από το Ειρηνοδικείο Αθηνών²), μας καλούσε να προσέξουμε ότι ο Απόστολος Παύλος απευθυνόταν και στους «σοφούς» και στους «ανοήτους», δηλ. και στους Ιουδαίους και στους ειδωλολάτρες.ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
Ειδικότερα, ο Καντιώτης εξηγούσε ότι το Ευαγγέλιο είναι αναγκαίο και για τους δύο:
«Για τους ιουδαίους μεν διότι, αν και θεωρούνταν λαός περιούσιος και είχαν λάβει τον γραπτό νόμο, τον Δεκάλογο, εν τούτοις δεν βρήκαν τη σωτηρία», «για δε τους ειδωλολάτρες, διότι, αν και είχαν και αυτοί τον άγραφο νόμο, τη φωνή της συνειδήσεως, και έβλεπαν σ’ όλη τη δημιουργία τη δύναμι και την πανσοφία του Δημιουργού, εν τούτοις βρίσκονταν στην απώλεια. Διότι όλοι ανεξαιρέτως, ιουδαίοι και ειδωλολάτρες, διατελούσαν κάτω από το κράτος της αμαρτίας, που είχε επικρατήσει παγκοσμίως. Η αμαρτία ως παράβασις του γραπτού και του αγράφου νόμου, έμοιαζε με θάλασσα, η οποία κάτω από τα άγρια κύματά της έχει σκεπάσει και πνίξει όλους, ιουδαίους και εθνικούς. Όλοι βυθισμένοι σ’ αυτήν, αδιάφορο σε τι βάθος βρισκόταν ο καθένας, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Έτσι οι αμαρτωλοί όλων των αιώνων είχαν καταποντισθή στο βάθος του ωκεανού της αμαρτίας, και από μόνοι τους δεν μπορούσαν να σωθούν. Σαν ναυάγια είχαν ανάγκη από κάποιο σωτήρα και λυτρωτή, για να τους ελκύση και να τους βγάλη από τα βάθη της αβύσσου της αμαρτίας».
Εν συνεχεία, ο Καντιώτης απαριθμεί και τις υπόλοιπες ιδέες του Αποστόλου Παύλου που είναι καταγεγραμμένες στην επιστολή του: Read more »
ΠΗΓΗ : «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», έτος 29ο, 1964, αριθ. 331-332, σσ. 81-88. Toῦ Ἁγιορείτου μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη
«…Ἀλλ᾽ ὁ π. Αὐγουστῖνος δίδει μίαν ἄλλη ἐξήγησι, διατὶ ὁ Κύριος δὲν τὸν ἔκρινε ἄξιον μαρτυρίου. «Ἐπεφυλάσσετο δι᾽ ἐμέ, λέγει, ἄλλο εἶδος μαρτυρίου. Ἦτο τὸ μαρτύριο τοῦ διωγμοῦ μου ἐκ μέρους τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας διὰ τὸ μέγα ἔγκλημα ποὺ διέπραττα, νὰ λέγω ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τῆς Κοζάνης ὡρισμένας πικρὰς ἀληθείας καὶ νὰ καλῶ τὸν λαὸ μας εἰς βαθειά αὐτοκριτική».
Ὁ διωγμός. Ἡ Ἐκκλησία διώκουσα τὸν ἥρωα στρατιώτη. Παρηγορηθῆτε ὅσοι οἱ δεδιωγμένοι. «Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε… οὕτω γὰρ ἐδίωξαν καὶ τοὺς πρὸ ὑμῶν προφήτας…». Ποῖοι ἔδιωξαν; Οἱ Ἐθνικοἰ; Ἡ ἄθεος Πολιτεία; Ὄχι. Οἱ τῆς Συναγωγῆς τότε, οἱ τῆς Ἐκκλησίας τώρα. Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται!
Ἀλλ᾽ ἂς κάμωμεν μίαν παρένθεσιν. Ὁ ἔλεγχος εἰς τὸν σοφὸν προκαλεῖ τὴν ἀγάπην του. Εἰς τὸν κακὸν γεννᾶ μῖσος. Οἱ Στωϊκοι μᾶς ὑπερέβαλλον. Ζητοῦσαν τὸν ἔλεγχο. Ἡμεῖς καὶ τὸν ἀποφεύγομε καὶ μισοῦμεν τὸν ἐπ᾽ ἀγαθῷ ἐλέγχοντα. Διὰ τοῦτο καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος ἐλέγχων τοὺς πιστοὺς ἔλεγε, «κατῄσχυναν ἡμᾶς παῖδες Ἑλλήνων».
Καὶ ἡ «ΣΠΙΘΑ» εἶναι ὄργανο ἐλέγχου. Ὁ ἔλεγχος εἶναι ἡ πρωθύστερος φάσις οἰκοδομῆς. Χωρὶς ἔλεγχο οὐδεὶς προάγεται εἰς ἀγαθόν. Ἐὰν τὸ σκάνδαλον εὑρίσκεται μέσα εἰς τὴν οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, διότι εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ ὑπάρχῃ εἶναι «ἀνένδοτον», καθίσταται φανερὸν ὅτο πρέπει νὰ πολεμηθῇ. Ὅσον ὑπάρχει διαταράσσει τὴν ἁρμονίαν τῆς Ἐκκλησίας ἐν ἑαυτῇ καὶ πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ πρέπει νὰ ἐκτοπισθῇ.
Θὰ εἴπωμεν ὅμως μίαν ὀφειλομένην ἀλήθειαν. Τὸν ἔλεγχον ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ δὲν δύναται νὰ ἐνεργήσῃ οἱοσδήποτε. Τὸν ἀσκεῖ ὁ πρὸς τοῦτο τεταγμένος ὁ Ἐπίσκοπος. «Τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται». Ἀλλ᾽ ὅταν ὁ ἀρμόδιος δὲν κάμνει τὸν ἔλεγχο; Τότε διασαλεύεται ἡ τάξις, τὴν ὁποίαν ἀποκαθιστᾷ ἕτερος τις.
Ἡ ἀξία τοῦ ἐλέγχου δὲν συνίσταται εἰς τὴν ἐπισήμανσι τοῦ στόχου τόσον, ὅσον εἰς τὴν παρρησίαν. Πόσοι ἁρμόδιοι καὶ μή, γνωρίζουν τί δέον νὰ ἐλέγξουν καὶ ὅτι τὸ ὀφείλουν τοῦτο; Ἐν τούτοις σιωποῦν. Διατί; Διότι εἶναι ἀνελεύθεροι, εἶναι δοῦλοι ἐγκοσμίων συμφερόντων, δοῦλοι τοῦ φόβου. Ἐντεῦθεν ὁ ἔλεγχος ἀνατίθεται εἰς κάποιον. Καὶ ὁ Θεὸς ἐξεγείρει τὸ πνεῦμα παιδαρίου τινὸς Δανιήλ. Ἐν προκειμένῳ τὸ παιδάριον εἶναι ὁ πρὸς τοῦτο κατάλληλος π. Αὐγουστῖνος. Διότι ἐκρατήθη ἐντὸς τῶν ὅρων τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας. Εἶναι ἐλεύθερος ὑπὸ πάντων». Καὶ τὸ μεγαλεῖον του εἰς τοῦτο συνίσταται: Εἰς τὸ ὅτι εἶναι ἐλεύθερος καὶ ποιεῖ ἔργα ἐλευθερίας. Καὶ εἶναι ὑπέρτερος καὶ κολακείας καὶ φόβου. Διότι πάντα τὰ ἐν τῷ κόσμῳ εἶναι «ἡ ἀπάτη τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου», εἰς τὰ ὁποῖα δουλούμεθα. Read more »
http://tribonio.blogspot.com/2018/10/blog-post_49.html
Ένα εξαιρετικό κείμενο για τον μακαριστό Γέροντα Μητροπολίτη Φλωρίνης πατήρ Αυγουστίνο, πραγματική «βόμβα», το οποίο εγράφη το 1964, υπό του περίφημου λόγιου Αγιορείτου Μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη, αναδημοσιεύουμε σήμερα με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση.
Καταγράφει με ακρίβεια την δράση του τότε αρχιμ. πατρός Αυγουστίνου και θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί μια αληθινή «ακτινογραφία» του.
Άγνωστο στους πολλούς, θεώρησα καλό να το παρουσιάσω στο Ιστολόγιο, προκείμενου να γίνεται παράδειγμα προς μίμηση, να ξυπνά μνήμες, πηγή γνώσης στους νεώτερους – αγαθής μνήμης στους παλαιότερους, και ν΄ αποτελεί σύμβολο ασυμβίβαστου αγώνα και θυσίας για την Αγία μας Εκκλησία αλλά και την γλυκιά μας Πατρίδα, στους δυσχίμαιρους χρόνους που έρχονται.
ΠΗΓΗ : «ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ», έτος 29ο, 1964, αριθ. 331-332, σσ. 81-88. Toῦ Ἁγιορείτου μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη,
(Πρῶτο Μέρος, σελ. 81-83)
Ἀνέγνωσα τὴν «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» τοῦ μηνὸς Φεβρουαρίου. Εἶναι ἡ «ἀπολογία» τοῦ π. Αὐγουστίνου. Εἶναι μία ἔκθεσις τῆς δράσεως τοῦ συντάκτου της. Ὄχι ὅμως ὁλόκληρη. Ἀναφέρεται εἰς τὴν εἰκοσαετία τῆς ὑπάρξεώς της.
Ὑπὸ δραματικὰς συνθήκας εἶδε τὸ φῶς τὸ μικρὸν αὐτὸ φύλλον. Τὸ τόσον μαχητικό. Τὸ θερμό, τὸ πηγαῖο, τὸ Ὀρθόδοξο. Τὸ παλλόμενο ἀπὸ πατερικὸν ζῆλο.
Εἰς τὴν ἔκθεσιν τοῦ εἰκοσαετοῦς βίου τῆς «ΣΠΙΘΑΣ» δὲν προβαίνει ὁ π. Αὐγουστῖνος «ἀπὸ κενόδοξο περιαυτολογία». Γίνεται διὰ τοὺς πάντοτε μὴ ἀπουσιάζοντας «ψευδαδέλφους». Δι᾽ἐκείνους τοὺς στείρους καὶ ἐνταυτῷ βασκάνους τῶν καλῶν.
Ὁ πατὴρ τῆς μικροσκοπικῆς «ΣΠΙΘΑΣ» μᾶς λέγει, ὅτι τὸ φύλλον δὲν ἐγεννήθη «ἐν πάσῃ ἠρεμίᾳ ἐντὸς γραφείου ἀρθρογράφου, φιλοσοφοῦντος μετὰ πάσης ἀνέσεως». Τῆς ἐκδόσεως τῆς «ΣΠΙΘΑΣ» προηγήθη «ἐπώδυνος πνευματικὸς τοκετός. Διότι τέκνον πόνου καὶ δακρύων εἶναι ἡ «ΣΠΙΘΑ».
Δὲν ἀμφιβάλλομεν. Καὶ εἴμεθα εἰς θέσιν νὰ γνωρίζωμεν, ὅτι καὶ ἐν συνεχείᾳ κάθε ἔκδοσις της προήρχετο ἐξ ἐπωδύνου τοκετοῦ καὶ δακρύων. Ἐνιστάμεθα μόνον διὰ τὸν τίτλον. Ἀλλὰ καὶ αὐτὸ εἶναι σημεῖον τῆς μετριοφροσύνης τοῦ συντάκτου της. Διότι ἡ «Χριστιανικὴ Σπίθα» δὲν εἶναι σπίθα, ἀλλὰ φλόγες, φλόγες ὀρθοδόξως καιομένης καρδίας. Καὶ τὸ θαυμαστὸν, εἶναι ὅτι διετηρήθη ἐν τῇ θερμότητί της. Μέγα τὸ νὰ κρατῇ κανεὶς τὸν πυρσὸν ἄσβεστον διὰ τοῦ χρόνου. Μέγιστον νὰ αὐξάνῃ τὸ πῦρ, νὰ δαπανᾷ τὰ σάπια καὶ αὐτὸ μηδέποτε νὰ δαπανᾶται. Καὶ τοῦτο ἀπο ἀποδεικνύει τὴν ἐνυπόστατον, ὄχι ἐνθουσιαστικὴν καὶ φευγαλέα, φύσιν του.
«Δὲν γνωρίζω, ἂν ἡ μνήμη τῆς ἡμέρας ἔδωσε τὸ ἔναυσμα σ᾽ έναν κύριο, ν’ ἀσχοληθή μαζί του, νά γράψει βιογραφία· καί νά σχολιάσει τήν επήρεια, που είχε επιφέρει ἡ ἔλευση, η παρουσία και ιερουργία του σεβαστού πατρός την περίοδο της ιερατικής του θητείας στην Μητρόπολη, στο ποίμνιο, την κοινωνία της περιοχής ευρύτερα και της Φλώρινας ειδικά, όπου ήταν η έδρα του.
Αυτός, γνωρίζει, γιατί συνυπήρξαν στη Μητρόπολη με τον πατέρα Αυγουστίνο, όμως επιθυμούσε ν’ αντλήσει πληροφορίες, εντυπώσεις, κρίσεις καλές ή κακές, επαίνους και μομφές από το κοινό, για να ποικίλει το κείμενο του και να στηρίξει ή να επιβεβαιώσει τα επιχειρήματά του…
Επικαλέσθηκε λοιπόν και την «γνώση» και γνώμη λαϊκών, όσων είχαν κάτι να ειπούν, να πλουτίσει το βιβλίο και να έχει κι… αποκαλύψεις!
Μακάρι, να είναι ένα μεστό, ισορροπημένο, λογικό κείμενο, ανάλογα της θέσεως και της προσωπικότητος του Ιεράρχη.
Αν κι οι ερωτήσεις είναι στεγνές, ουδέτερες, ψυχρές, τυπικές, ενώ ο Άγιος είχε πλημμυρίσει την εποχή του και τον λαό, αμέτρητα και θερμά συναισθήματα, που πολλάκις η υπερβολική του αυστηρότητα και κριτική του σε κάποιους, προκαλούσαν και άρνηση… Read more »
Διηγείται ο ίδιος στη «Σπίθα», στο φύλλο 440 του 1985. Eπί τη συμπληρώση Μιας πεντηκονταετίας ιεροσύνης (1935-1985). Στη φωτογραφία ειναι 100ετης ο αγωνιστης Μητροπολίτης & η «Σπίθα» που κραττά είναι αφιερωμένη στην Μια εκατονταετία, ‘από την γέννηση του.
Ειναι θαυμα του Θεου, πως με τόσους εχθρούς, που ζητουσαν την κεφαλήν του επί πίνακι (Γερμανους, Ιταλους, Σκοπιανους, μασόνους, ρασοφόρους, πολιτικούς, ‘αλλα και από κάποια, δηθεν πνευματικά του τέκνα, που σπούδασε, μπόρεσε να φτάση στά 104 του χρόνια!
https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=61097
Στα χέρια του Θεου ειναι η ζωή μας και όχι στα χέρια των εχθρων
“Xάριτι Θεού ειμί ο ειμί” ( A΄ Kορ. 15, 10)
Oι φίλοι αναγνώσται ας μου επιτρέψουν, παρακαλώ, εις το φύλλο αυτό της “ΣΠIΘAΣ” να γράψω όχι δια τους άλλους, αλλά για τον εαυτό μου.
Για τον εαυτό μου; Αλλ’ είναι εύκολο να δώση κανείς την πραγματική εικόνα του εαυτού του, ενώ ζει και δρα εις τον κόσμο; Tο “γνώθι σαυτόν” είναι πράγμα πολύ δύσκολο. Πυκνή ομίχλη από κακίες και πάθη καλύπτει ως επί το πλείστο τον άνθρωπο. Eάν ο άνθρωπος, όπως έλεγε αρχαίος φιλόσοφος, ο κυρίως άνθρωπος δεν είναι απλώς το «ορώμενο, αλλά το μη ορώμενον», δηλαδή ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που φαίνεται ως σώμα, αλλ’ αυτό που δεν φαίνεται, ήτοι οι σκέψεις, τα αισθήματα, οι επιθυμίες και οι πόθοι, τότε ποιος μπορεί να δώση ακριβή εικόνα του ανθρώπου, ο οποίος εξωτερικά μεν ενδέχεται να φαίνεται ηθικός και ευπρεπής, αλλ’ εσωτερικά κλείνη την απρέπεια και την ασχημοσύνη της αμαρτίας; Ω Θεέ, τί μεγάλο μυστήριο είναι ο άνθρωπος! Kηρύττωντας κάποτε εις την Αθήνα, έλεγα ότι εάν για κάθε άνθρωπο μπορούσε να κατασκευασθεί κινηματογραφική ταινία, η οποία να παρουσιάζη όχι μόνον όλες τις εξωτερικές κακιές πράξεις και ενεργείες του ανθρώπου, γνωστές και άγνωστες, μέχρι και τις ελάχιστες λεπτομέριες, αλλά και όλα τα κακά που συμβαίνουν στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, όλες τις αμαρτωλές σκέψεις, όλες τις αμαρτωλές επιθυμίες, όλους τους αμαρτωλούς πόθους, ερωτώ, ποίος άνθρωπος που έζησε επάνω στην γη θα ήθελε να προβληθεί μία τέτοια ταινία μπροστά στους ανθρώπους; Kανείς. Γιατί, Read more »
METΡΟ ΣΥΓΚΡΙΣΕΩΣ, Ο ΦΛOΓΕΡΟΣ ΕΝΘΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΣ, ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΙΣΤΩΝ. ΟΤΙ ΕΙΠΕ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ
______________
______________
(Λογος πατερικός για να ζυγίζονται οι νέοι Μητροπολίτες και ιδιαίτερα αυτοι που τολμοῦν να ποιμάνουν την Μητρόπολη Φλωρινης. Κάθε προδοσία τους από την Ορθόδοξη πίστη θα ειναι η καταδίκη τους. Καθε υποχώρηση από την φρουρηση των συνόρων θα ελέγχεται και θα καταδικάζεται από τον λαό της Φλωρίνης, που εχει υψηλά την αγάπη στην Ελληνική πατρίδα.
Στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστινος Καντιώτης δεν κολακευει και δεν εγκωμιάζει κανέναν, παρουσιάζει την αθλια κατασταση της κοινωνίας, νοιωθη την ανθρωπινη αδυναμία του, ζητᾶ την βοήθεια του Θεο και τις προσευχές των πιστῶν).
Μεταξύ των άλλων λέει: «…Ο Χριστος μου που στην 30κονταετή διακονία μου δεν με άφησε να καταισχυθῶ, ελπῖζω ότι και στο υπόλοιπο της διακονίας μου θα με βοηθήση. Σκοπός μου δεν είναι ο θρόνος, αλλα η δόξα του Θεοῦ και αν παραστῆ ανάγκη, οπως εδήλωσα στο μικρό μήνυμα ὲνώπιον της Συνόδου, θα θυσιάσω των θρόνο, χάριν στας αρχάς μου ως Ορθοδόξου κληρικοῦ. Επαναλαμβάνω αυτό το μήνυμα, διότι έχει μεγάλη σημασία. Αν παραστῆ αναγκη θα θυσιάσω τον θρονο χαριν τας αρχας μου και δεν θα θυσιάσω τας αρχάς μου χάριν του θρόνου…. Ζητω τας προσευχας όλων σας….»
Πατηστε εδω: https://dimpenews.com/2023/11/01/%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%b7%2%ce%ac%cf%80%cf%84%ce%b9%cf%83/
AΛΛΑ ΣΗΜΕΡA EXOYME ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΗΓΕΤΑΣ;
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΙΟΥ 1948
Εἶναι καιρὸς πλέον νὰ ἀφυπνησθῶμεν καὶ νὰ ἐπιστρατευθῇ κάθε πατριώτης, κάθε ἱκανὸς ἱεροκήρυξ, ἱερατικὸς ἢ πολιτικός, δια νὰ ἐπαναφέρωμεν τοὺς πεπλανημένους ἐν τῷ σκότει, εἰς ὁδὸν τῆς ἀρετῆς, εἰς τὸν δρόμον ποὺ μᾶς ἐχάραξεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Εἰς τὸ ἄρθρο σας· «Μία λιποταξία», διὰ τὸ ὁποῖον σᾶς συγχαίρομεν, ὁ γράφων ἀσχολεῖται μὲ τὸν ἱεροκήρυκα π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη, ὁ ὁποῖος πιστεύει εἰς την ἀποστολἠν του, δὲν παύει ἀπὸ τοῦ νὰ ἐμψυχώνη τοὺς πάντας, στρατιωτικούς τε καὶ πολιτικούς, νὰ ἐνθαρρύνη τοὺς ἀποθαρρυνομένους καὶ νὰ χύνη βάλσαμον παρηγοριας εἰς τοὺς τεθλιμμένους.
Ὅλα αὐτὰ ὅμως ἀποτελοῦσι ἕνα μυριοστὸν τῆς ὅλης του δράσεως. Θὰ ἐχρειάζοντο τόμοι ὁλόκληροι διὰ νὰ ἐξιστορηθῇ ἡ ἀγαθοποιὸς δρᾶσις τοῦ ἱεροκήρυκος κ. Αυγουστίνου Καντιώτη.
Ἔχει τόσην χριστιανικὴν θέρμην, ἔχει τόσην φλόγα, ποὺ παρασύρει στὸ πέρασμα του καὶ τὸν πιὸ ἄθεο. Πειστικὸς, πειστικώτατος, μεταβάλλει τὸν πλέον /αθεον εἰς χριστιανόν, τὸν πιὸ ἄσπλαχνο εἰς φιλεύσπλαγχνο καὶ ἐλεήμονα καὶ τὸν πιὸ κακοῦργον εἰς φιλήσυχον καὶ εἰρηνικὸν ἄνθρωπον.
Ἀκούραστος, ἀεικίνητος, διαρκῶς ὁδεύει. Πότε στὰ σύνορα γιὰ νὰ ἐμψυχώση τοὺςφρουροὺς τῶν συνόρων μας καὶ νὰ παρηγορήση, πότε ἐδῶ, πότε ἐκεῖ, διὰ νὰ κηρύξη τὸν θεῖον λόγον.
Ἀπὸ ὅπου καὶ ἄν ἐπέρασε, ἀπὸ Θεσσαλονίκης μέχρις Ἰωαννίνων καὶ ἀπὸ Λαρίσης μέχρι Πρέσπας ἡ δρᾶσις τοῦ ἱεροκήρυκος αὐτοῦ ἄφησεν ἐποχήν.
Κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς μαύρης σκλαβιᾶς τῆς πείνας καὶ τῆς μεγάλης δυστυχίας, ποὺ οὔτε αὐτὸ τὸ δύσμοιρο κράτος ἠδύνατο νὰ φανῇ ἀρωγὸν στοὺς πεινῶντας, ὁ ἱεροκῆρυξ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης διὰ τῶν φλογερῶν κηρυγμάτων του ηδυνήθη να μαλάξῃ τὰς καρδίας καὶ αὐτῶν ἀκόμη τῶν φιλοχρημάτων καὶ νὰ σπεύσουσι νὰ προσφέρωσι οἱ μὲν πλούσιοι ἐκ περισσεύματός των, οἱ δὲ πτωχοὶ ἐκ τοῦ ὑστερήματὸς των, διὰ νὰ σχηματισθῇ ἡ Ἑστία Καντιώτη, ἡ ὁποία περιέθαλπε καὶ ἐτροφοδότει 8.500 ψυχάς, γέρους, νέους καὶ παιδιά.
Τέτοιο θαῦμα δὲν φανταζόμεθα νὰ ἔχῃ γίνει οὐδαμοῦ τῆς Ἑλλάδος. Λέγομεν θαῦμα, διότι δὲν ἦτο δυνατὸν «Ἑστία» μὲ συσσιτοῦντας 8.500 καθ᾽ἡμέραν νὰ λειτουργήσῃ ἐπὶ δύο καὶ πλέον ἔτη ἄνευ ἀρωγῆς τινος, παρὰ μόνον διὰ τῶν ἐκ τῶν θείων κηρυγμάτων γινομένων προσφορῶν καὶ δωρεῶν εἰς τρόφιμα παντὸς εἴδους.
Ελευθέριος Ανδρώνης
Όσο ξεδιπλώνονται τα γεγονότα των χαλεπών καιρών μας, τόσο περισσότερο αναδεικνύεται το μέγεθος του κενού που άφησε πίσω του το άστρο της Ορθοδοξίας που ονομάζεται Αυγουστίνος Καντιώτης.
Ο ομολογητής Επίσκοπος, ο φλογερός ιεροκήρυκας, ο χαρισματικός προφήτης, ο πολυγραφότατος συγγραφέας και λόγιος, ο φιλάνθρωπος ποιμένας, η χρυσοστομική φωνή της Εκκλησίας, το ράσο που σκέπασε προστατευτικά όλη την Ελλάδα, η ψυχωμένη καρδιά του γένους, ο αντίλαλος του Κοσμά του Αιτωλού, του Προφήτη Ηλία, του Ιωάννη του Βαπτιστή, αυτός είναι ο πατέρας Αυγουστίνος.
Έσειε τον άμβωνα. Κεραυνοβολούσε τις συνειδήσεις. Πύρωνε τις καρδιές. Ύψωνε τα φρονήματα. Θεράπευε κοινωνικές πληγές. Προκαλούσε σεισμό σε όλες τις Αρχές και τις Εξουσίες που έβαζαν το μπόι τους πιο ψηλά από τον Θεό. Read more »
Λαβαμε το μήνυμα απο ευλαβη ιερέα της Ρουμανίας: Κάναμε και εμεις μνημοσυνο για τον Αγιο
Αυγουστινο!!!
Ελευθέριος Ανδρώνης
Ορθόδοξη Πίστη και Ζωή
Αγιολόγιο – Εορτολόγιο
Πέρασαν 13 χρόνια από τη μέρα που ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης άφησε την τελευταία του πνοή.
Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Σαν σήμερα, στις 28/8/2010, αναχώρησε για τους ουρανούς η αγία και ηρωική ψυχή του Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνου Καντιώτη, του νέου «Κοσμά του Αιτωλού», όπως τον αποκαλούσε ο Ορθόδοξος λαός, εξυμνώντας τον για την απαράμιλλη αγωνιστικότητα που επέδειξε σε ολόκληρο τον βίο του, άλλα και για το προφητικό χάρισμα που διέθετε.
Έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 103 ετών.
Ήταν ένας πραγματικός πνευματικός ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης. Η ζωή του πατρός Αυγουστίνου ήταν ένας διαρκής και ακάματος αγώνας για την πίστη. Για τα υψηλά ιδανικά. Για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
Ήταν δεινός ρήτορας. Τα πύρινα κηρύγματα του έσειαν τα ακροατήρια. Πλήθη λαού έσπευδαν να τον ακούσουν και ακόμα και στα Εξάρχεια, στο κτίριο της αδελφότητας του Σταυρού όπου κήρυττε, γέμιζαν οι δρόμοι ασφυκτικά με κόσμο. Όπου και αν μιλούσε, στην Αθήνα, στη Φλώρινα και σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες κόσμος τον ακολουθούσε. Read more »
ΠΟΙΗΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΛΟΥ ΒΟΣΚΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΚΟ ΔΕΣΠΟΤΗ,
ΠΟΥ ΕΔΙΩΞΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΜΗ ΤΟ 1951 ΤΟΝ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ
Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος στις 27-6-1982 επ’ ευκαιρία εκδρομέων από την Κύμη, έλεγε για το βοσκό· «Η παρουσία σας μὲ θύμησε τὰ χρόνια ἐκείνα.
― Γνώρισα στὴν Κύμη ἕναν σπουδαῖο ἄνθρωπο ποὺ ἧτανε βοσκός καὶ ἧταν 120 χρονῶν. Εἶχε 12 παιδιά. Αναμεσά σας εἶνε ένα ἐγγόνι του. Ἦταν σπουδαῖος ἄνθρωπος, ἀνέβαινε ἐπάνω στὰ βουνά, ἔψαλλε, τραγουδοῦσε, ἔγραφε ποιήματα. Πᾶνε τώρα αὐτοί, γινήκανε ἕνα τεμπελοχανεῖο. Σὲ λίγο θὰ ζητῆτε γεωργὸς καὶ βοσκός. Δὲν θὰ ὑπάρχουν γεωργοὶ καὶ βοσκοί».
ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Ὑπὸ Γεωργίου Ν. Χαρτσᾶ βοσκοῦ καὶ διανέμεται δωρεὰν
Κύμη 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1953
ΦΥΛΛΑΔΙΟΝ 6
Θρηνεῖτε νὰ θρηνήσωμε καὶ χριστιανοὶ μου κλᾶφτε καὶ λόγια ἑνὸς ἀγράμματου μὴν τὰ παραξηγᾶτε.
Παρατηρᾶτε χριστιανοὶ ἐδῶ στὴν Καρυστία, σὲ ποιὸ σημεῖον βρίσκεται ἡ πανσεμνεκκλησία.
Διάκος δὲν εὐρίσκεται Δεσπὸτη νὰ κλουθήσῃ, στὴ λειτουργία νὰ φανῃ δέησιν νὰ ἐκφωνήσῃ
καὶ κήρυκας δὲν βρίσκεται ἐδῶ νὰ κατηχήσῃ οὐδὲ καὶ ξεμολογητὴς νὰ μας ξεμολογήση.
Ποῦ ῾σαι Αὑγουστῖνε Ἱερὲ ποὺ ῾σαι ἐγκατεστημένος, σὲ ποίους τόπους βρίσκεσαι μὴν εἶσαι δικασμένος.
Ποῦ ῾σαι στυλοβάτη μας μὲ τὴν γλυκειὰ λαλιά σου, παρακαλοῦμε μίλησε καὶ πάρε μας κοντά σου.
Ποῦ ῾σαι στόμα μελίρρυτον νὰ μᾶς παρηγορήσης, ποῦ ῾σαι πνεῦμα ἄγιον νὰ μᾶς παρηγορήσης
ποῦ ῾σαι πνεῦμα ἄγιον νὰ μᾶς ξομολογήσης.
Τηλεγραφήματα ἄφθονα στὴ Σύνοδο πηγαίνουν, μα ἐντελῶς ἀνένδοτοι οἱ προεστοὶ κεῖ μένουν.
Ποῦ ῾σαι πατέρα μας γλυκὲ μιὰ συμβουλὴ νὰ δώσης καὶ απ’ ὄλεθρο τόν τρομέρο νὰ μᾶς ἐλευθερώσης.
Ποῦ ῾σαι Ἱεροκήρυκα πῶς μᾶς ἐγκαταλείπεις, ἤρθανε τὰ χριστούγενα νὰ μᾶς ξομολογήσης.
Ποιὸς ἀγέρας παγερὸς φύσηξέ καὶ σὲ πῆρε, θαρρῶ σέ τόπους πεδινοὺς κι απανέμους σέ πῆγε. Read more »