Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Προς Γαλάτας, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 23-29 και κεφάλαιο Δ΄, εδάφια 1-4

Κεφ.Γ΄ 23 Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. 24 Ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· 25 ᾿Ελθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. 26 Πάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· 27 ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. 28 Οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. 29 Εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ’ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι.
Κεφ. Δ΄ 1 Λέγω δέ, ἐφ’ ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν, 2 ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. 3 Οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· 4 ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, 5 ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ΛΟΥΚΑ

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ [:Γαλ.3,23- 4,5]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι(:Προτού όμως έλθει η νέα αυτή κατάσταση, στην οποία ισχύει πλέον η πίστη, ο νόμος μάς φρουρούσε κλεισμένους καλά, σαν να ήμασταν μέσα σε κάποιο φρούριο, για να καταφύγουμε έτσι στην πίστη που έμελλε να αποκαλυφτεί μετά από καιρό)» [Γαλ.3,23]. Read more »

ΣΥΓΚΡΙΝΑΤΕ

_______

«Αἱ ἀλώπεκες φωλεούς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινά τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱος τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποὺ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ.

Οἱ σημερινοὶ Μητροπολῖται, ἀντιπρόσωποι ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ ἀκτήμον ος Ναζωραίου, καίτοι ἔδωσαν κατὰ τὴν κουράν των ὡς μοναχῶν ἔνορκον διαβεβαίωσιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ

Τυφλοι και ἀνεπιστροφοι … Τρια χρονια βλασφημιας και ἀποτυχημενων πνευματικων ἐξετασεων… Στην εκκλησια γιναμε συνεργοι στο εργο της βλασφημιας.

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ Ἱστορίας

Συμπληρώνουμε σέ λίγο τρία ὁλόκληρα χρόνια μαζικῆς ἐξαπάτησης καί ὁμαδικῆς παράκρουσης, πού δυστυχῶς βρίσκεται ἀκόμη σέ πλήρη ἰσχύ, παρά τόν ὀρυμαγδό τῶν στοιχείων πού δέν βοοῦν ἁπλῶς ἀλλά κραυγάζουν. Ὁ ὀρυμαγδός αὐτός, πού ὑπό φυσιολογικές συνθῆκες θά ἦταν ἀρκετός γιά νά βγάλει ἀτελείωτα ἀνθρώπινα ποτάμια στούς δρόμους, νά ρίξει κυβερνήσεις, νά ἀνατρέψει πολιτικές, τώρα –μέσα στίς βαθύτατα ἀρρωστημένες συνθῆκες τοῦ ἀνάποδου κόσμου τῆς νεοταξικῆς ἐπέλασης– δέν ἀγγίζει κἄν αὐτιά, δέν ἐνσπείρει οὔτε κἄν ὑποψίες στούς λοβοτομημένους ἐγκεφάλους μίας τεράστιας ἀνθρωπομάζας, ἡ ὁποία συνεχίζει ὑπνώττουσα νά παρακολουθεῖ ἀπαθῶς ἤ ἀκόμη καί νά ἐμπιστεύεται κάθε λογῆς ταγούς, κάθε κολαοῦζο τοῦ συστήματος, κάθε μικρή καί μεγάλη μαριονέτα τοῦ παγκόσμιου διευθυντηρίου.

Τό κείμενο αὐτό ἑστιάζει σέ ἕνα χῶρο πού ἔχει κατ’ ἐξοχήν πληγεῖ ἀπό τά ἀποκαλυπτήρια τῆς «πανδημίας». Ἕνα χῶρο ὅπου δέν ζήσαμε ἁπλῶς κάποιες ἀποκαλύψεις, ἀλλά μία σαρωτική καί ἐν μέσῳ ἐκκωφαντικῶν κρότων ἁλυσιδωτή κατάρρευση ἀπό κάθε λογῆς μάσκες καί παραπετάσματα. Αὐτή ἡ κατάρρευση (καί μαζί της ἡ ἀποκαθήλωση προσώπων καί καταστάσεων) συνεχίζεται ἀκόμη καί σήμερα, παρά τόν προαναφερθέντα χείμαρρο τῶν στοιχείων καί τῶν τεκμηρίων. Καί ὅλα δείχνουν ὅτι θά συνεχιστεῖ γιά πολύ καιρό ἀκόμη.

Πρόκειται βεβαίως γιά τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Τόν χῶρο ὅπου δώσαμε ἅπαντες ἐξετάσεις τόσο ὡς ρασοφόροι διοικοῦντες ὅσο καί ὡς ἁπλοί πιστοί, τόσο ὡς ποιμένες ὅσο καί ὡς ἔλλογο ποίμνιο. Ἀποτύχαμε οἰκτρά καί σέ αὐτές, ὅπως ἀκριβῶς ἀποτύχαμε καί σέ ἐκεῖνες πού δώσαμε ὡς (ὑποτίθεται) νοήμονες πολῖτες. Καί ἐδῶ μάλιστα τά πράγματα εἶναι ἀκόμη πιό σοβαρά, ἀσυγκρίτως πιό ἐπικίνδυνα καί ὀλέθρια. Γιατί ὡς πιστοί δέν γίναμε ἁπλῶς θύματα πολιτικῆς ἐξαπάτησης καί ἀρρωστημένων παιχνιδιῶν ὑποδούλωσης, πού ἀπό ἕνα σημεῖο καί ἔπειτα μετατράπηκε σέ ἑκούσιο αὐτοευνουχισμό. Γίναμε καί συνεργοί στό ἔργο τῆς βλασφημίας. Δέν ἐμπαίξαμε ἁπλῶς τούς ἑαυτούς μας, δέν τσαλαπατήσαμε μόνο τή νοημοσύνη καί τήν ἀξιοπρέπειά μας. Πλέον ἐπιχειρήσαμε νά ἐμπαίξουμε καί τόν ἴδιο τόν Θεό……

Την συνέχεια:

https://www.triklopodia.gr/%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%ac%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b40%ce%bd%ce%b5/

ΕΛΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ. pdf

Απο παλαιο μας συνεργατη
Πατηστε τον τίτλο

Η ENΔYMAΣIA THΣ ΓYNAIKAΣ

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου,
Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν- Δρος Θεολογίας

Ἡ ἄποψη ὅτι τὸ θέμα τῆς ἀμφίεσης τῆς γυναικός, μέσα στὰ πλαίσια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἀγῶνος καὶ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς, δὲν εἶναι καὶ τόσο σημαντικό, εἶναι λανθασμένη.
Ἀπὸ τὴν Ἀρχαιότητα ἀκόμη ὑπῆρχε ἡ γνώμη ὅτι ὅταν ἡ γυναίκα δὲν προσέξη τὴν σεμνὴ ἐνδυμασία ἀποβάλλει καὶ τὴν αἰδώ: «Ἅμα δὲ κιθῶνι (χιτῶνι) ἐκδυομένῳ συνεκδύεται καὶ τὴν αἰδῶ γυνή» (Ἡροδότου, Ἱστορία, 1, 8, 14).
Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη βλέπουμε ὅτι ὁ Ἴδιος ὁ Δημιουργός μας Θεὸς φρόντισε νὰ ἐνδύση τὰ γυμνὰ σώματα τῶν πρωτοπλάστων μετὰ τὴν πτώση τους: «Καὶ ἐποίησεν κύριος ὁ θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς» (Γέν. 3, 21). Ἡ ἐνδυμασία ἐδόθη στὸν ἄνθρωπο μετὰ τὴν παρακοή του, γιὰ νὰ καλύπτη τὸ σῶμα του καὶ νὰ ἐνθυμῆται τὴν πτώση του καὶ τὴν ἀπογύμνωσή του ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ…

Για την συνεχεια πατηστε τον τιτλο, ειναι σε pdf

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 292-293

– «Η  Ανταρσια του Παπα Ιωακειμ στο καραβι»

Ανεβαίνει στο καράβι και βρίσκει τις γυναίκες ανάστατες. Στο καράβι δεν υπάρχει ούτε νερό ούτε ψωμί.
Είχαν οι ναύτες, αλλά τα έδινα μόνον όταν κάποιος τους πλήρωνε το ψωμί. Σε κάθε ψωμί έδιναν και δύο ποτήρια νερό. Όλα αυτά γινόταν εν γνώση του καπετάνιου, ο οποίος είχε τα κλειδιά της αποθήκης.
Οι Αμερικάνοι που τους παρέλαβαν σε ένα καράβι είχαν δώσει για τους πρόσφυγες 200 ψωμιά και 6 τσουβάλια γαλέτες. Το πλήρωμά τα έκρυψε και κερδοσκοπούσε με την πείνα και την δίψα των παιδιών και των γυναικών.
Μέσω του αντιπλοιάρχου έρχεται σε επαφή με τον καπετάνιο και του μεταφέρει την παράκληση να δώσουν τα ψωμιά και το νερό που τους άφησαν οι Αμερικάνοι, αλλιώς θα υπάρχουν συνέπειες για τους παρανομούντες.
Η απάντηση του καπετάνιου είναι: «Εδώ είναι Ελλάδα και δεν μπορούν να κάνουν οι λαϊκοί και οι ιερείς ότι θέλουν». Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΔ΄
Ἐφ. 2, 14-22
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

Οἱ ξενοι οικειοι

«Ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ
πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν
ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ»
(Ἐφ. 2, 19)

ΟΣΟΙ, ἀγαπητοί μου, ὅσοι ἀναγκασθήκατε νὰ βρεθῆτε μακριὰ ἀπὸ τὴν εὐλογημένη πατρίδα μας, μακριὰ ἀπὸ τὸν τόπο τῶν προγόνων σας, μακριὰ ἀπὸ τὸ ταπεινὸ χωριὸ ὅπου γεννηθήκατε, γνωρίζετε τί θὰ πῇ πίκρα τῆς ξενιτειᾶς. Δὲν ἐννοῶ ἐκείνους ὅπου ἔχουν τὰ πολλὰ λεφτὰ καί, σύμφωνα μὲ τὴ μόδα ποὺ ἐπικρατεῖ τώρα, κάνουν κάθε τόσο ταξίδια ἀναψυχῆς ἐκτὸς Ἑλλάδος καὶ περνοῦν τὶς διακοπές τους στὸ ἐξωτερικό˙ αὐτοὶ τὸ θέλουν καὶ βγαίνουν ἔξω. Ἐννοῶ ἐκείνους ποὺ ξενιτεύονται παρὰ τὴ θέλησί τους, εἴτε γιὰ νὰ βροῦν δουλειὰ καὶ νὰ ζήσουν, εἴτε γιὰ νὰ παρακολουθήσουν ἀνώτερες σπουδές, εἴτε γιὰ νὰ ὑποβληθοῦν σὲ μιὰ δύσκολη ἐγχείρησι, εἴτε γιὰ κάποια ἄλλη παρομοία ἀνάγκη. Αὐτοὶ ἔχουν δοκιμάσει τὸν πόνο τοῦ ξενιτεμένου. Read more »

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (30 Νοεμβρίου)
Ἰωάν. 1, 35-52
Του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιώτου

ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ

«Καὶ παρʼ αὐτῶ ἔμειναν τὴν ἡμέραν
ἐκείνην˙ ὥρα ἧν ὡς δεκάτη»
(Ίωάν. 1, 40)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴ μνήμη τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέου. Διαβάστηκε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ μιλάει γιὰ τὴν πρώτη γνωριμία τοῦ ἀποστόλου μὲ τὸν Χριστό.
Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδά. Ἀνῆκε σὲ φτωχὴ οἰκογένεια ψαράδων. Ἀρχηγὸς τῆς οἰκογενείας ὁ Ἰωνάς. Ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ ἀδελφός του Σίμων μαζὶ μὲ τὸν πατέρα τους εἶχαν μιὰ ψαρόβαρκα καὶ ψάρευαν στὴ λίμνη τῆς Γαλιλαίας. Ζοῦσαν ταπεινή, ἥσυχη ζωή. Στὸν πολὺ κόσμο ἦταν ἄγνωστοι.
Τὰ δυὸ ἀδέλφια. Ἀνδρέας καὶ Πέτρος – ἔτσι ὠνομάστηκε ἀργότερα ὁ Σίμων – ἦταν εὐγενεῖς ὑπάρξεις. Τὰ ἐνδιαφέροντά τους δὲν περιωρίζονταν στὸ ἐπάγγελμά τους. Δὲν κοίταζαν μόνο πῶς θὰ ψαρέψουν, τί θὰ φᾶνε, πῶς θὰ ζήσουν. Εἶχαν καὶ ὑψηλότερα ἐνδιαφέροντα. Σὰν ἰουδαῖοι στὸ θρήσκευμα ποὺ ἦταν πίστευαν στὸν ἀληθινὸ Θεό. Πίστευαν σὲ ὅσα δίδασκε ὁ Μωϋσῆς καὶ οἱ προφῆτες. Πήγαιναν τακτικὰ στὴ συναγωγὴ καί, ἀπὸ ὅσα ἄκουγαν ἤ διάβαζαν, μέσʼ στὴν καρδιά τους εἶχε ἀναπτυχθῆ μιὰ ζωηρὴ ἐλπίδα, ὅτι πλησιάζει νὰ ἔλθη ὁ Μεσσίας Χριστός, ποὺ θὰ σώση τὸν Ἰσραὴλ καὶ τὸν κόσμο ὅλο. Μʼ αὐτὴ τὴν ἐλπίδα ζοῦσαν οἱ φτωχοὶ αὐτοὶ ψαρᾶδες τῆς Γαλιλαίας. Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 290-292

Το 1983, ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστινος κτίζει τον μεγαλοπρεπή ναό των Νεομαρτύρων τῆς Μικράς Ασίας και του Πόντου, στη μεγαλύτερη πόλη της Μητροπόλεώς του, στην Πτολεμαίδα, η οποία είναι προσφυγική πόλη.

(*) Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστίνος στον μεγάλο, νέο ναό των Νεομαρτύρων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, κατεβαίνει από το Άγιο Βήμα και θυμιατίζει, εν ώρα θείας Λειτουργίας την εικόνα, που βρίσκεται στο κεντρικό κλήτος του ναοῦ. Σήμερα η εικόνα δεν βρίσκεται στο ναό.
Μετά την παραίτηση του από τον Μητροπολιτικό θρόνο, λόγου του μεγάλου μεγένθους της, την έβαλαν στον πρόναο και στη συνέχεια την κατέβασαν στο υπόγειο του ναού. Σήμερα βρίσκεται στα χέρια μας.

Ας ακούσουμε απομαγνητοφωνημενα τα τελευταία του λόγια:

«Ὅπως βλέπετε, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὁ γέρων ἐπίσκοπός σας εἶναι συγ­κινημένος μέχρι δακρύων· καὶ πιστεύω ὅτι καὶ σεῖς ὅλοι, παιδιὰ καὶ ἐγγόνια καὶ τρισέγγονα ἐνδόξου γενεᾶς, ἀθανάτου γενεᾶς, νὰ εἶστε σήμερα συγκινημένοι. Ἂς δοξάσωμεν τὸν Θεόν, ἕνα ὄνειρο ποὺ εἶχα πραγματοποιεῖται. Χτίζεται ὁ μοναδικὸς ναός. Σ᾽ ὅλην τὴν Ἑλλάδα, δὲν ὑπάρχει ἄλλος ναὸς ὅπως ὁ ναὸς αὐτὸς τῶν Νεομαρτύρων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας…
Ἐδῶ θά ᾽ρχωμαι τακτικά· ἐπὶ μῆνες, δὲν θὰ πηγαίνω σὲ καμμιά ἄλλη ἐκκλησία. Ἐδῶ θά ᾽ρχωμαι νὰ κλαίω καὶ νὰ παρακαλῶ τὸν Θεὸν νὰ ἐλεήσῃ τὸ γένος μας. Ἐδῶ θὰ ἐκκλησιαζώμεθα, ἐδῶ θά ᾽ρχεστε, τέκνα τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ πεντάρες θὰ δίδωνται γιὰ τὸν ἱερὸν αὐτὸν ναόν, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶπα, εἶνε ὁ μοναδικός.
Ἐπίσης, θα σας γνωρίσω μιὰ δωρεά. Μία πτωχὴ κόρη, εὐγενὴς κόρη τῆς Κοζάνης, ποὺ ὁ παπποῦς της ἐμαρτύρησε στὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ οἱ συγγενεῖς της, ἐκάθησε νύχτες ὁλόκληρες καὶ ἐζωγράφισε μιὰ ὡραιοτάτην εἰκόνα ποὺ τὴν ἔχετε μπροστά σας.
Χθὲς ἔμαθα, ὅτι ἕνας γέρος ὀγδόντα χρονῶν ἦλθε, κοντοστάθηκε κοντὰ στὴν εἰκόνα και μισὴ ὥρα ἔκλαιγε… Ἐνθυμούμενος τὸ μαρτύριον τῆς φυλῆς.
Νὰ περάσετε ὅλοι ν᾽ ἀσπασθῆτε τὴν εἰκόνα αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι εἰκόνα πλέον τῆς Ἐκκλησίας καθιερωμένη εἰς τὸ μνημόσυνον τῶν ἡρώων τῆς Πίστεώς μας». Read more »

ΣΥΓΚΡΙΝΑΤΕ

Ὁ Κύριος εἰσέρχεται εἰς Ἱεροσόλυμα

«Ὁ τοῖς Χερουβίμ ἐποχούμενος καὶ ὑμνούμενος ὑπὸ Σεραφίμ ἐπέβης ἐπὶ πώλου δαυϊτικῶς, ἀγαθέ, καὶ παῖδές σε ἀνυμνουν θεοπρεπῶς» (Ἐκ τῶν ἀποστίχων τοῦ ἐσπερινοῦ τῶν Βαίων).

Οἱ σημερινοὶ ἐπίσκοποι

Οἱ σημερινοὶ ἐπίσκοποι καὶ μάλιστα οἱ Μητροπολῖται τῶν μεγάλων καὶ πλουσίων Μητροπόλεων ἐποχοῦνται λιμουζινῶν τελευταίας μαρκας, που θα ἐζήλευαν στρατηγοὶ και ὑπουργοί…

Φλωρινα: Εγκριθηκε το «Κεντρο Μακεδονικης Γλωσσας» – Συγχαρητηρια Ζαεφ σε Μητσοτακη και Τσιπρα

https://www.in.gr/2022/11/29/greece/florina-egkrithike-kentro-makedonikis-glossas-sygxaritiria-zaef-se-mitsotaki-kai-tsipra/

Να περιμένουν την απάντηση από τον Φλωρινιώτικο λαό που έχει πολύ ψηλὰ το πατριωτικό συναίσθημα

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 288-290

Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟΣ, ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.
ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΕΙΚΟΝΕΣ & ΧΤΥΠΟΥΣΑΝ ΝΕΚΡΙΚΑ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ, ΣΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

Ομιλία του 1982, στην επέτειο των 60 ετων της Μικρασιατικής Καταστροφής,

Aκουστε ηχητικα τον ίδιο:

_______________

______________
https://youtu.be/SF2wTBEU6eo

Χειροτερος χειμωνας του 1942-43

η Μικρασιατικη καταστροφη του 1922

«…Από τον χειμώνα του 1942- 1943, υπάρχει και ένας άλλος φοβερότερος χειμώνας της πατρίδος. Είναι ο Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος του 1922. Ήτανε η Μικρασιατική καταστροφή. Εξήντα χρόνια περάσανε από τότε(1982-60=1922).
Θα σας πω μερικά στιγμιότυπα από τις ημέρες εκείνες, επ ευκαιρία της επετείου, για να ζήσετε νεότεροι και παλαιότεροι τις τραγικές εκείνες ημέρες.
Ήμουν μικρό παιδί, στην ιδιαιτέρα μου πατρίδα Πάρο. Ξαφνικά διαδίδεται στο νησί, στην Παροικιά, στην πρωτεύουσα της Πάρου, ότι έρχονται, έρχονται, έρχονται και τα μάτια βουρκώναν.
“Ποιοί έρχονται;” ρωτούσαμε τα παιδιά και μας λέγανε οι μεγαλύτεροι ότι σήμερα, αύριο, έρχεται το βαπόρι γεμάτο πρόσφυγες.
Έρχονται, έρχονται. Όταν φάνηκε το βαπόρι μακριά, πέρα από τον κάβο και άρχισε να σφυρίζει λυπητερά, άρχισαν να χτυπούν νεκρικά σαν Μεγάλη Παρασκευή οι καμπάνες της Εκατονταπυλιανής, μιας Εκκλησίας η οποία ως προς την ιστορία είναι σπουδαιοτέρα από την Εκκλησία της Τήνου, διότι κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας, ή μάλλον κατά τα ιστορικά δεδομένα, την έκτισε η Αγία Ελένη όταν ταξίδευε εις τους Αγίους Τόπους, για να εύρει τον Τίμιο Σταυρό και λόγω τρικυμίας εμποδίσθηκε στον λιμένα της Πάρου.
Χτυπούσαν λοιπόν νεκρικά, λυπητερά οι καμπάνες. Ο καιρός ήτο συννεφιασμένος, βροχερός, σκοτεινός, μουγκός, λες και πενθούσε κι αυτός. Και σε λίγο ήρθε το πλοίο γεμάτο πρόσφυγες. Μπήκαν στις βάρκες, -δεν πλεύριζαν τότε (τα καράβια) κοντά, όπως σήμερα πλευρίζουν-, μπήκαν στις βάρκες και ερχότανε. Τα μάτια του κόσμου ήτο βουρκωμένα.
Να τους και έρχονται, γέροι, ασπρομάλληδες, γυναίκες που κρατούσαν στην αγκαλιά τα μικρά παιδιά. Παλληκαράκια όλοι τους στιβαγμένοι μες την βάρκα. Εκείνο που έκανε κατάπληξη στον κόσμο ήταν, ότι όλοι κρατούσαν εικόνες. Read more »

ΣΥΓΚΡΙΝΑΤΕ

• «Και λαβὼν λέντιον διέζωσεν ἑαυτόν, εἶτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, και ἤρξαντο νίπτειν τούς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ ἐκμάσσειν τῷ λεντίῳ ὧ ἧν διεζωσμένος». (Ἰωαν. 13, 4-5)
• Ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὴν ταπεινότητα τοῦ Ἰησοῦ, οἱ σημερινοί ἐπίσκοποι ἐμφανίζονται με πολυτιμήτους στολάς, μὲ μανδύα τοῦ ὁποίου τὴν οὐρὰν κρατοῦν παιδάρια, καὶ μὲ τὴν ἀξίωσιν νὰ τοὺς θαυμάζουν οἱ ἄνθρωποι ὅπως τὰ ὑπερήφανα παγώνια ὅταν ἀνοίγουν τὰ πολύχρωμα πτερά των, καὶ νὰ κάμνουν ἐδαφιαίας μετανοίας!

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΜΑΣ

ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΣΤΑ 3,5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 10 ΠΑΝΑΚΡΙΒΕΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ

.

«ΠΑΣΑ ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΗΣΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗ αλλοτριαι εισιν της ιερατικης ταξεως και καταστασεως…» (16ος ΚΑΝΟΝΑΣ, της Ζ´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ)

.

2) ΦΡΙΚΤΗ ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΑΧΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΑ 33 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΟΥ, ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΠΤΩΧΕΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ. ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΙΤΡΑ, ΟΥΤΕ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΑΚΚΟ

Read more »

ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΠΟΥ ΕΠΑΛΗΘΕΥΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ

«Η εκκλησία, η οποία προς απολαβή εγκόσμιων αγαθών, έκρινε καλόν να συζευχθεί, να ενώσει την τύχη της μετά του θηρίου της Αποκάλυψης, συν τω χρόνω απώλεσε την ελευθερία της, και ηδονικά καθισμένη στη ράχη του θηρίου, κυβερνάται υπ΄ αυτού και περιφέρεται στις οδούς και στις ρύμες του κόσμου ως μισθωτή πόρνη θρησκευτική πόρνη, που εμπορεύεται τον Χριστόν, αναγκασμένη να κερνά τα πλήθη από το χρυσόν ποτήρι όχι τον καθαρό οίνο της Καινης Διαθήκης, αλλά οίνο νοθευμένο, διδάγματα ξένα και αλλότρια προς το γνήσιο πνεύμα του Χριστιανισμού».

Του π. Αυγουστίνου Καντιώτου, ΕΚΤΑΚΤΩΣ ΕΚΔΟΣΙΣ, με θεμα: ΧΩΡΙΣΜΟΣ, ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ!
«Χριστιανική Σπίθα» Φεβρουαρίου, του 1952, αριθμ. φυλ. 123-124

ΠΟΙΗΜΑ  ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

ΤΟΙΟΥΤΟΙ  ΥΜΙΝ  ΠΡΕΠΟΥΣΙΝ  ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ

ΚΑΤΑ  ΤΑΣ  ΚΑΡΔΙΑΣ  ΥΜΩΝ  ΔΟΣΩ  ΥΜΙΝ  ΑΡΧΟΝΤΑΣ

1. Σήμερα ποὖναι ἐορτή,———————-2. Μέ τίς χρυσές τίς γκλίτσες των
σήμερα ποὖναι σχόλη,—————————-τ᾿ ἀτίμητ᾿ ἄμφιά των,
θἄρθουν νά μᾶς βλογήσουνε————-——τίς ἀκριβές τίς μήτρες των,
καμπόσοι ἀργοσχόλοι.—————————-καί τά καλά φαγιά των.

3. Ἄν καί μαστίζετ᾿ ὁ  λαός–—————–4. Λέν πώς ποιμαίνουν τόν λαόν,
ἀπό τήν ἀνεργία,––——————————–μά μον᾿ ν᾿ ἀρμέγουν ξέρουν,
ἐτοῦτοι ἐδῶ καλοπερνοῦν———————-καί τ᾿ ἔρημο τό βόσκημα
ἀπό τήν Ἐκκλησία.–———————–——–πολύ βαρύ τό φέρουν.

5. Γιά τοῦτο φεύγει ὁ λαός–———————–6. Ἐγέμισ᾿ ἡ πατρίδα μας
ἀπό τήν Ἐκκλησία——————————-—ἀπό  κακοδοξία
καί δέν τούς καίγεται καρφί———————-κανείς τους δέν ἀνησυχεῖ
γιά τήν ἀποστασία.……………………………γιά τήν ΌΡΘΟΔΟΞΙΑ.

7. Κι᾿ ἄν φύγουν ὅλοι οἱ πιστοί.……………..8. .Ἄς πᾶνε ὅπου θέλουνε,
ἀπό τήν Ἐκκλησία,……………………………..ἐμεῖς καλά περνοῦμε
ἐκεῖνοι ἀναπαύονται…………………………….μέ τίς φιέστες τίς πολλές,
εἰς τήν μισθοδοσία.……………………………..ὅπου γιορτές ἀκοῦμε.

                      π. Μαξιμου Καραβα  19-10-2010

____________________________________________________

ΣΧΟΛΙΟ

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=16397

• Σας συγχαίρω για την παράθεση του μνημειώδους κειμένου του αοιδίμου π. Αυγουστίνου στη ΣΠΙΘΑ του 1952 που περιγράφει με μοναδικό τρόπο την άθλια θέση της Ελλαδικής Εκκλησίας έναντι της άθεης πολιτείας. Ο αείμνηστος ιεράρχης είχε συλλάβει το πρόβλημα στις αληθινές του διαστάσεις καθόσον χρημάτισε βοηθός  του αειμνήστου καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών Χρήστου Ανδρούτσου, συγγραφέως του μοναδικού στο είδος του βιβλίου «ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΞ ΕΠΟΨΕΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ» που αναλύει με ενάργεια τη μοναδική πραγματικότητα ότι δηλαδή η Εκκλησία της Ελλάδος κατήντησε ταπεινό εξάρτημα της άθεης πολιτείας. Παρενθετικώς αναφέρω ότι ο αείμνηστος, πεφιλημένος όλων μας, θρυλικός πλέον π. Αυγουστίνος προοριζόταν για πανεπιστημιακός λόγω των φοβερών ικανοτήτων του αλλά ΕΥΤΥΧΩΣ άλλως έδοξε τη θεία χάριτι προς όφελος της αγίας μας Εκκλησίας!

Read more »

Ε. Μπαϊραμιδης: «Δικαιωση μετα την αδικη αναστολη»
____

____

2)  ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 18, 18-27]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ;»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-11-1989], [Β 228]

Σήμερα, αγαπητοί μου, μας διηγείται ο ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς το περιστατικό που κάποιος νεαρός, άρχων και πλούσιος, ερώτησε τον Κύριον λέγοντάς Του: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;». Και ο Κύριος τού υπέδειξε την οδόν των αρετών. «Τὰς ἐντολὰς οἶδας», του λέγει, «τις εντολές τις γνωρίζεις». Δηλαδή η οδός κατακτήσεως της αιωνίου ζωής είναι πάρα πολύ γνωστή. Είναι η οδός της τηρήσεως των εντολών.
Στον νεανίσκο, όμως, αυτόν η απάντησις αυτή ήταν απροσδόκητη· γιατί περίμενε κάτι άλλο. Επερίμενε κάτι το υπερέχον, κάτι το εκπληκτικόν. Κι όμως ο Κύριος ανέφερε την πεπατημένη εκείνη οδό, την πολύ γνωστή, της τηρήσεως των εντολών. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πετάγματα υψηλά και νομίζουν ότι πρέπει να ανακαλύψουν ή να τους προσφερθεί όχι πια κάτι το τετριμμένο, αλλά κάτι το άλλο, κάτι το διαφορετικό, για να κατακτήσουν εκείνα που ποθεί η ψυχή των. Read more »

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 286-288

Το ταξιδι μεσα απο το Αιγαιο

8/11 /1922 Άφιξη και αναχώρηση από την Ρόδο

Μετά ταξίδι δύο ημερών τα τρία πλοία φθάνουν στη Ρόδο. Τότε λαμβάνουν εντολή, το ένα πλοίο να μοιράσει τους πρόσφυγες στα άλλα δύο πλοία, ώστε να γυρίσει στη Μερσίνα άδειο, για να παραλάβει και άλλους Έλληνες, που είχαν εκδιωχθεί από τις πατρίδες τους με τον ίδιο τρόπο.
Εν τω μεταξύ, με την άφιξη των κατατρεγμένων κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν χρήματα.

«Στη Ρόδο φέρανε με τα καΐκια νερό και πουλούσαν μια παγκανότα τη στάμνα.
Όσοι είχανε πήρανε μερικές στάμνες, όσοι δεν είχαν υποφέρανε από δίψα και πείνα». Ο συμπολίτης του Παπά-Ιωακείμ Χατζηαθανασόγλου θεωρεί δε πως: «Οι Έλληνες αποδείχτηκαν χειρότεροι από τη συμπεριφορά των Τούρκων».
Με την εκκένωση και την επιστροφή του ενός πλοίου στη Μερσίνα, σε κάθε καράβι «στοιβάζονται» πλέον 3.500 άτομα.
Το ένα πλοίο (Νο1), που έχει 800 άτομα, κατά τον Πετράκη, παίρνει εντολή να τα αποβιβάσει στις Σπέτσες και στην Ύδρα και να αναχωρήσει. Η υποδοχή ήταν καλή στα δύο νησιά. Δημιουργηθηκαν αξιόλογες Σπαρταλίδικες παροικίες. Μάλιστα στις Σπέτσες δημιουργείται «Η ένωση ταπητουργών της Ανατολής». Έδωσε δουλειά τόσο στους πρόσφυγες όσο και σε ντόπιους. Το άλλο πλοίο (Νο2) που βρίσκεται ο Παπά- Ιωακείμ παίρνει εντολή να κατευθυνθεί προς την Νάξο και την στην Πάρο.

Πως υποδέχθηκαν οι Παριανοί τους πρόσφυγες της Σπάρτης στο νησί και πως τους είδε με τα παιδικά του τότε μάτια ο Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστῖνος Καντιώτης

– Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου 1922 το πλοίο (Νο2) φτάνει στην Πάρο
Υπάρχει εντολή να αποβιβάσει 2.000 πρόσφυγες. Κατέρχονται 1.500. Ο κόσμος όχι μόνο τους υποδέχεται με δάκρυα στα μάτια, αλλά γίνεται πρόταση για μόνιμη εγκατάσταση στο νησί τους. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΗ΄, εδάφια 18-27

18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. 20 Τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 Ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 Ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ.18,18-27]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΑΝΙΣΚΟ
ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ[Ματθ.19,16-26]

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: “Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»[Ματθ.19,16]
Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό με τη σκέψη ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δεν θα μπορούσα να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δεν θα μπορούσα να τον ονομάσω με κανένα τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να κρίνει τα άγνωστα πράγματα και ιδίως όταν πρόκειται για κατηγορίες, και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία· καθόσον λέγει ότι «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:Και ενώ έβγαινε ο Ιησούς από το σπίτι στον δρόμο, έτρεξε κοντά Του ένας άνθρωπος και αφού γονάτισε μπροστά Του, Τού έθετε ερωτήσεις)»[Μάρκ.10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν(:ο Ιησούς τότε τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε)»[Μάρκ.10,21]. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκ. 13,10-17]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Καὶ ἐπηρώτησέν τις αὐτὸν ἄρχων λέγων, Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;(:Κάποιος άρχοντας της συναγωγής Τον ρώτησε το εξής: “Διδάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;”)·εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς, Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός(:του είπε τότε ο Ιησούς: “Αφού απευθύνεσαι σε εμένα νομίζοντας ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος, γιατί με ονομάζεις ‘’αγαθό’’; Κανείς δεν είναι από μόνος του απολύτως αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός”)»[Λουκ.18,18-19].
Ο αναφερόμενος εδώ άρχοντας που υπονοείται ότι είναι κάποιος συγκεκριμένος, νόμισε ότι μπορεί να ελέγξει τον Χριστό, ότι τάχα ο Ιησούς περιφρονεί την εντολή που δόθηκε μέσω του Μωυσή και εισάγει δικού του νόμους. Πλησιάζει λοιπόν και προσποιείται ότι ηθικολογεί, γιατί Τον αποκαλεί διδάσκαλο και Τον ονομάζει αγαθό και λέγει ότι θέλει να μάθει. Επειδή όμως ρωτούσε με σκοπό να Τον πειράξει, εύλογα Αυτός που συλλαμβάνει τους σοφούς πάνω στην πανουργία τους[Ιώβ, 5,13: «Ὁ καταλαμβάνων σοφοὺς ἐν τῇ φρονήσει, βουλὴν δὲ πολυπλόκων ἐξέστησεν(:Αυτός, που συλλαμβάνει τους καυχώμενους για τη σοφία τους, ματαιώνει όμως τα σχέδια και τις αποφάσεις των πονηρών ανθρώπων)»], λέγει προς αυτόν: «Εάν δεν έχεις πιστέψει ότι είμαι Θεός, γιατί μου αποδίδεις αυτά που ταιριάζουν μόνο στην ανώτατη φύση και με ονομάζεις αγαθό, εμένα που νομίζεις ότι είμαι άνθρωπος σαν εσένα; Γιατί ο Θεός από τη φύση Του είναι αγαθός, και ιδιαίτερο και ουσιώδες φυσικό και εξαίρετο αξίωμά Του είναι το ότι είναι αγαθός και κατά συμμετοχή οι άγγελοι και εμείς». Read more »