23 Ἀπριλίου, ἁγίου Γεωργίου
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

OMOΛOΓOYME TON XΡIΣTO;

Εἶπεν ὁ Κύριος· «Ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον» (Λουκ. 21,13)

ΕΟΡΤΗ καὶ πανήγυρις σήμερα. Ὁ ἅγιος Γεώργιος εἶνε ἀπὸ τοὺς πλέον δημοφιλεῖς ἁγίους. Τὸν ἀγαπάει πολὺ ὁ λαός μας. Πολλοὶ ἄντρες ἔχουν τὸ ὄνομά του, ἀλλὰ καὶ γυναῖκες παίρνουν τὸ ὄνομα Γεωργία. Ἐκκλησίες ὑπάρχουν παντοῦ στὴν πατρίδα μας ἐπ᾿ ὀνόματί του. Χωριὰ φέρουν τὸ ὄνομα Ἅγιος Γεώργιος. Ἀλλὰ καὶ στὸν ἔνδοξο ἑλληνικὸ στρατὸ τὸ πεζικό, ἡ βάσις τοῦ στρατεύματος, αὐτὸν ἔχει προστάτη καὶ τὸν τιμᾷ. Καὶ ὄχι μόνο ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ Σέρβοι καὶ οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Ῥουμᾶνοι καὶ οἱ Ῥῶσοι· παντοῦ στὴν Ὀρθοδοξία τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου Γεωργίου τιμᾶται πολύ. Τὸ περίεργο εἶνε, ὅτι ἀκόμα καὶ ἀλλόδοξοι τὸν τιμοῦν. Ἀπόδειξις ἡ Ἀγγλία, καὶ μάλιστα μὲ τὸ ἐθνικό της νόμισμα, τὴ λίρα. Αὐτὸ ἐγὼ δὲν τὸ ἤξερα, στὴν Κοζάνη τὸ ἔμαθα. Ἐκεῖ ἄκουσα δύο ἀνθρώπους ποὺ κουβέντιαζαν, καὶ λέει ὁ ἕνας· ―Ἔχεις Ἁϊγιώργηδες καβαλλάρηδες;… Ἐγὼ δὲν καταλάβαινα. ―Τί ἐννοεῖς; λέω. ―Ἐννοῶ λίρες· ἡ λίρα στὸ πίσω μέρος ἔχει ζωγραφισμένο τὸν ἅϊ-Γιώργη… Καὶ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, ὁ πρῶτος πρόεδρος τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ὠνομάζετο Γεώργιος Οὐάσιγκτων. Παντοῦ λοιπόν….

Την συνέχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=46907

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

(Ἀποσπάσματα ὁμιλίας κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Γεωργίου)

Σήμερα ὅταν λέμε μάρτυς, ἐννοοῦμε ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος βασανίσθηκε γιά τόν Χριστό. Ἀλλά ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «μάρτυς» εἶναι ἄλλη. Μάρτυς εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δίνει μαρτυρία γιά κάτι. Καί οἱ ἅγιοι Μάρτυρες λέγονται μάρτυρες, διότι ἔδωσαν μαρτυρία, ἔδωσαν βεβαίωση, γιά κάτι πού προσωπικῶς εἶχαν γνωρίσει. Διότι ὁ μάρτυς καταθέτει γιά κάτι, γιά τό ὁποῖο προσωπικῶς ἔχει λάβει γνῶσι.

Μάρτυς τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψις· «ὁ μάρτυς ὁ πιστός καί ἀληθινός», διότι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐμαρτύρησε περί τοῦ Πατρός. «Ἐκεῖνος ἐξηγήσατο», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη. Read more »

Ἑορτολόγιο
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄ Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2666
Κυρ. Ε΄ Νηστειῶν ὁσ. Μαρίας Αἰγυπτίας
6 Ἀπριλίου 2025
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Φρουρησι της φαντασιας

Καὶ πάλι κήρυγμα, ἀγαπητοί μου. Καὶ τὸ ἀ­πο­τέλεσμα ποιό; Μόνο ὁ καρδιογνώστης Θεὸς γνωρίζει. Καὶ μιὰ ψυχὴ ἂν μετανοήσῃ, εἶνε ἀρκετὸ γιὰ νὰ ἱκανοποιηθῇ ὁ κήρυκας.
Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τὸ μυαλό τους σκόρπιο· εἶνε σὰν ἕνα κόσκινο μὲ χίλιες τρῦ­πες, μὲ τὸ ὁ­ποῖο δὲν μπορεῖ νὰ βγάλῃ καν­εὶς νερὸ ἀπ᾽ τὸ πηγάδι· διαρρέει. Ἔτσι καὶ τὰ τρύ­πια καὶ σκόρπια μυαλὰ σήμερα δυσ­κολεύονται νὰ συγκρατήσουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
Προβάλλουν τώρα ἐμπρός μας ἡ ἑορτάζου­σα ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία καὶ ὁ ἅγιος Ζωσιμᾶς, ποὺ δέχτηκε τὴ μετάνοιά της. Ἔχου­με πεῖ ἄλλοτε πῶς βγῆ­κε στὴν ἔ­ρημο καὶ συν­άν­τησε τὴν ἁγία. Ἐπει­δὴ τὴν ἱστορία τὴν ἔ­χουμε διηγηθῆ καὶ εἶνε γνωστή, αὐτὴ τὴ φο­ρὰ θὰ ἤ­θελα νὰ σταθοῦμε σὲ ἕνα μόνο σημεῖο τοῦ ἀ­γῶνος τῆς ἁ­γίας, τὸ ὁποῖο μᾶς ἐν­διαφέρει. Read more »

Τους Ἁγιους μας τους μιμουμεθα
ἤ τους τιμαμε μοναχα στα λογια;

Ἡ ἁγία μάρτυς Ματρῶνα ἦταν ὑπηρέτρια σέ μιά Ἑβραία, σύζυγο ἀρχιστρατήγου τῆς Θεσσαλονίκης.
Ὅταν ἡ κυρία της πήγαινε στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων, τήν ἀκολουθοῦσε, ἀλλά ποτέ δέν ἔμπαινε μέσα. Γύριζε πίσω καί πήγαινε στήν Ἐκκλησία τῶν Χριστιανῶν.
Ἡ ἄρνηση τῆς Ματρῶνας νά ἀκολουθεῖ τήν κυρία της καί νά μπαίνει μαζί της μέσα στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων ἔγινε αἰτία νά κλειστεῖ στίς φυλακές δύο φορές καί νά ὑποστεῖ ἀνελέητους ξυλοδαρμούς καί κακοποιήσεις. Ἐξαντλημένη ἀπό τήν κακοπάθεια παρέδωσε τήν ψυχή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ μέσα στίς φυλακές τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 27 Μαρτίου.
Συνηθίζουμε νά λέμε «μνήμη ἁγίου, μίμησις ἁγίου». Στίς ἡμέρες μας τήν μιμούμεθα ἄραγε τήν ἁγία μάρτυρα Ματρῶνα;
Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ ἐπίσημες παρουσίες ἀρκετῶν ἐκκλησιατικῶν μας ἀξιωματούχων μέσα στίς Ἑβραϊκές συναγωγές; Πῶς ἀπολογοῦνται ἐνώπιον τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, ἀλλά καί μπροστά στό μαρτύριο τῆς ἁγίας Ματρῶνας, ὅσοι ἐπίσκοποι καί πατριάρχες συμμετέχουν στό τελετουργικό τῶν Ἑβραίων ἀνάβοντας τήν ἑπτάφωτη λυχνία μέσα στίς συναγωγές τους;
Καί κάτι πιό ἐπίκαιρο: Τί θά ἔλεγε σήμερα ἡ Ἁγία Μάρτυς Ματρῶνα βλέποντας μητροπολίτες καί πατριάρχες νά μπαινοβγαίνουν σέ χώρους λατρείας αἱρετικῶν καί ἀλλοθρήσκων συμπροσευχόμενοι καί συνευωχούμενοι μαζί τους;
Τελικά τούς Ἁγίους μας τούς μιμούμεθα ἤ τούς τιμᾶμε μονάχα στά λόγια;  (Φ.Μ.)

«Οι καυχωμενοι εν τω σταυρω του Χριστου»

(Οι Άγιοι Κολλυβάδες)

ΝΙΚ. Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

MΕΡΟΣ I΄ Aναμφίβολα, από τη Χίο μέχρι κάτω την Πάτμο και από τη Σκιάθο μέχρι την Ικαρία, οι Άγιοι κολλυβάδες όργωσαν το Αιγαίο Πέλαγος με βίωμα βαθειάς ορθόδοξης πνευματικότητας, φέρνοντας στο φως την Πατερική, την Ασκητική και την Λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, μέσα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας: «Στο σκότος της Τουρκοκρατίας έλαμψε το καθαρά παραδοσιακό πνευματικό «κίνημα» των Κολλυβάδων. Το τι πρόσφερε αυτό στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, αρνούμενο τη στατικότητα της εποχής και την απλοϊκή αντίληψη περί παραδόσεως, και δυναμικά αναμοχλεύοντας τη λειτουργική πατερική παράδοση, είναι σ’ όλους γνωστό. Σ’ αυτό οφείλεται η προβολή του λησμονημένου αιτήματος της συχνής προσελεύσεως στη Θ. Κοινωνία, η έξαρση του νοήματος του εβδομαδιαίου Πάσχα, η συναφής προσπάθεια απαλλαγής της αναστάσιμης Κυριακής από τα νεκρώσιμα στοιχεία…» (Ι. Φουντούλης). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2662

Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου
Τρίτη 25 Μαρτίου 2025
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὁ Σωτηρας μου

«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλ. θ΄ ᾠδ.)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή, ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Εἶνε διπλῆ ἑορτή, θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική, καὶ πρέπει καὶ τὰ δύο νὰ τὰ τιμοῦμε καὶ νὰ τὰ ἑορτάζουμε.
Τὰ τελευταῖα χρόνια –μετὰ λύπης θὰ τὸ πῶ– ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει ἀτονήσει· ἀπόδειξις ἡ ἀπουσία ἐκκλησιάσματος. Σὲ χωριὰ καὶ πόλεις κλαῖνε οἱ παπᾶδες. Καὶ στὴν Ἀθήνα ἡ μη­τρόπολι ἀδειανὴ εἶνε· κατὰ τὶς 11 ἡ ὥρα ἔρ­χον­ται οἱ ἐπίσημοι γιὰ τὴ Δοξολογία καὶ γεμίζει ὁ ναός. Καλὸ αὐτό, δὲν κατη­γορῶ, εἶνε μιὰ ἐ­­θνικὴ ἐκδήλωσι· ἀλλὰ πρῶτα στὴν ἐκκλησία καὶ μετά στοὺς δρόμους γιὰ παρέλασι. Αὐτὰ συντελοῦν στὴν ἔξαρσι τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος, ἀλλ᾽ ἐγὼ θρηνῶ καὶ κλαίω γιὰ τὴν κατάπτωσι τοῦ φρονήματος τῆς πίστεως.
Τὸ κεντρικὸ νόημα τῆς ἡμέρας εἶνε·
«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην·
αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλ. θ΄ ᾠδ.).
Τί μεγαλεῖο περιέχουν αὐτοὶ οἱ στίχοι! Οὐ­ρα­νὸς καὶ γῆ ἑορτάζουν σήμερα. «Εὐαγγελίζου, γῆ», λέ­ει· δηλαδή, δέχου τὸ εὐαγγέλιον. Τί θὰ πῇ εὐαγγέλιον; Ἐὰν σᾶς δώσω ἀμέσως τὴν ἀπάντησι, θὰ χασμουρηθῆτε· διότι σᾶς εἶ­πα, …τὸ καντήλι ἔ­σβησε. Ἂν σᾶς μιλήσω ὅ­πως ὁ μέγας Βασίλειος καὶ ὁ Χρυσόστομος, θὰ βγάλετε τὰ ῥολόγια σας. Γι᾽ αὐτὸ ἀναγκάζομαι, στὸν πεζὸ τοῦτον αἰῶνα, νὰ κατεβαίνω ἀρχίζοντας μὲ παραδείγματα ἀπὸ τὴ γῆ, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γνωρίζετε καὶ αἰσθάνεσθε. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2153

Τοῦ Μεγάλου Φωτίου
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου (ἑσπερινο κήρυγμα)

Προικισμενος ορθοδοξος ποιμεναρχης

Η ζωη και το εργο του

Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, ἕνα ἀστέ­ρι πρώτου μεγέθους, ποὺ καταλάμπει τὴν Ὀρ­θο­δοξία. Εἶνε ὁ ἱερὸς Φώτιος, γιὰ τὸν ὁποῖο θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ μερικὲς λέξεις.

* * *

Γυρίζουμε πίσω, στὸ Βυζάν­τιο τὸν 9ο αἰῶνα. Σ᾽ ἕνα ἀρχοντικὸ τῆς Κωνσταντινουπόλε­ως γεννήθηκε τότε ἕνα ἀγοράκι. Τὸ ὠνόμα­σαν Φώ­τιο, ὄνομα ποὺ θ᾽ ἀνταποκρινόταν πλή­ρως στὸ μέλλον του, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρί­ου «Ὑ­μεῖς ἐ­στε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14). Ἡ κατα­γωγή του ἦταν εὐγενική. Οἱ γο­νεῖς του ὅμως, ὁ Σέρ­γιος καὶ ἡ Εἰρήνη, ἐνῷ ἦταν ἀξιωμα­τοῦχοι, τελείωσαν τὴ ζωή τους μαρτυρικά· διώχθηκαν καὶ θανατώ­θηκαν ἐ­πειδὴ τιμοῦ­σαν τὶς ἅγιες εἰκόνες· ἦταν ἡ ἐποχὴ τῆς εἰ­κονο­­μαχίας. Ὁ μικρὸς ἔμεινε ὀρ­­φανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ μητέρα σὲ ἡλικία 5 ἐ­τῶν. Μεγάλο πρᾶ­γμα ἡ οἰκογένεια· «εἰ ἡ ῥίζα ἁ­γία, καὶ οἱ κλάδοι», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος (῾Ρωμ. 11,16)· μάρτυ­ρες οἱ γονεῖς, ὁμολογητὴς ὁ υἱός. Ὅταν ἦταν 15 ἐ­τῶν ἀξιώθηκε νὰ δῇ τὸν θρί­αμ­βο τῆς Ὀρθοδο­ξίας, τὴν παῦσι τοῦ δι­ωγμοῦ τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ συνέψαλε μὲ ὅλους «Τὴν ἄ­­χραντον εἰκόνα σου προσ­κυνοῦμεν, ἀγαθέ…». Ὅταν ἦ­ταν νέος βρέθη­κε στὴν κηδεία τῆς βασιλίσσης ἁγίας Θεοδώρας, ἡ ὁποία πολὺ συνετέλεσε στὴν ἀναστήλω­σι τῶν ἁγίων εἰ­κόνων. Ἀπὸ μικρὸς ἄκουσε ὅλους τοὺς ἀ­γῶ­νες τῶν προγόνων κατὰ τῶν αἱρέσεων.…

Την συνεχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=70960

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2154

Προικισμενος ορθοδοξος ποιμεναρχης
Η στασι του απεναντι στoν παπισμo

Θαυμαστός, ἀγαπητοί μου, ὁ μέγας Φώτιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁ­ποίου τὴν ἱερὰ μνήμη τιμᾷ σήμερα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Πολυτάλαντος προσωπικότης μὲ πολυσχιδῆ δρᾶσι. Ἕνας ὅμως τομεὺς τῆς δραστηριότητός του προκάλεσε καὶ προκαλεῖ διαφωνίες· εἶνε ἡ στάσι του ἀπέναντι στὸν πα­πισμό· τώρα καὶ ἐδῶ ἔχουμε φιλοπαπικούς. Ὁ ἅγιος Φώτι­ος εἶνε ἰσχυρὸς πολέμιος τοῦ πα­πισμοῦ καὶ ἐδῶ οἱ θιγόμενοι ἐναντιώνον­ται. Read more »

ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΗΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ;

Του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὴν πρώτη (1η) Ἰανουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Βασιλείου. Χθὲς πρώτη (1η) Φεβρουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Τρύφωνος. Καὶ σήμερα; Σήμερα δὲν ἑορτάζει ἅγιος. Ἑορτάζει ὁ βασιλεὺς τῶν ἁγίων, ὁ ἀρχηγὸς τῆς πίστεώς μας, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Εἶνε δεσποτικὴ ἑορτή, ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς. Τί εἶνε ἡ Ὑπαπαντή; Μὲ ἁπλᾶ λόγια θὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου, δὲν ἦταν μόνο ἄνθρωπος, ἦταν καὶ Θεός. Καὶ ὡς Θεὸς δὲν ὑπάρχει στιγμὴ τοῦ χρόνου ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχῃ. Ὑπάρχει πάντοτε. Εἶνε αὐτὸ ποὺ λέμε «νῦν καὶ ἀεί». Ἐμεῖς εἴμεθα στὸ «νῦν», τώρα,ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶνε καὶ στὸ «ἀεί», πάντοτε· «…νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ὡς Θεὸς λοιπὸν εἶνε αἰώνιος, ὡς ἄνθρωπος ὅμως, ποὺ ἐφόρεσε σάρκα, μπῆκε στὴν ἱστορία, στὸ χρόνο. Γεννήθηκε σὲ ὡρισμένο χρόνο καὶ τόπο, σὲ ἕνα μικρὸ χωριό.Γεννήθηκε σὰν ἕνα φτωχὸ νήπιο. Ἡ Mάνα του δὲν εἶχε ποῦ νὰ τὸν βάλῃ, καὶ τὸν ἔβαλε στὸ παχνὶ τῶν ζῴων. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά, σ᾿ ἕνα σταῦλο. Ποιός θὰ φανταζόταν, ὅτιτὸ νήπιο ἐκεῖνο εἶνε ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου; Πέρασαν ἀπὸ τὴ Γέννησι σαράντα ἡμέρες. Τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα εἶχαν τότε συνήθεια, ὅπως καὶ τώρα, νὰ πηγαίνουν τὸ βρέφος στὸ ναό. Τὸ πήγαιναν γιὰ νὰ τὸ ἁγιάσουν, νὰ τὸ καθαρίσουν, νὰ σαραντίσῃ ἡ μάνα. Read more »

ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΥΜΝΕΙΤΕ & ΥΠΕΡΥΨΟΥΤΕ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ

———-

———–

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2651

Τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν
Πέμπτη 30 Ἰανουαρίου 2025

Ἀπεναντι στον φυσικο κοσμο

«Ὡς ἐμεγαλυνθη τα ἔργα σου, Κυριε· παντα ἐν σοφια ἐποιησας» (Ψαλμ.

Καὶ πάλι, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζουμε τὴν σε­πτὴ μνήμη τῶν τριῶν μεγάλων φωστήρων τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Τιμοῦμε τοὺς προστάτας τῶν γραμμάτων καὶ τῆς ἐπιστήμης, τοὺς ἐνδόξους ἱεράρχας Βασίλειον τὸν μέγαν, Γρηγόριον τὸν Ναζιανζηνὸν ἢ Θεολόγον, καὶ τὸν χρυσοῦν τὴν γλῶσσαν Ἰωάννην, τὸν Χρυσόστομον.
Προσωπικῶς, ἀντικρύζον­τας τὶς μεγάλες αὐτὲς φυσιογνωμίες, αἰσθάνομαι δέος καὶ ἀν­άξιος νὰ λύσω τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων τους. Λίγες λέξεις μόνο θὰ ψελλίσω, σὰν τὰ νήπια, πρὸς τιμήν τους.
Ἂς δοῦμε ἐφέτος, ποιά ἦταν ἡ στάσι τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν (καὶ κυρίως τοῦ μεγάλου Βα­σιλείου) ἀπέναντι στὸν φυσικὸ κόσμο. Read more »

 ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΦΡΑΓΓΕΥΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Μήνυμα Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπων & Εορδαιας π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου

—

—-

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2649

Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ
Κυριακὴ 19 Ἰανουαρίου 2025

Ὁ ἀπολογισμος ἀπο Φερραρα – Φλωρεντια

Σήμερα, 19 τοῦ μηνός, στὸν ὁρίζοντα τῆς Ἐκ­κλησίας μας ἀνέτειλε ὁ ἀστὴρ ποὺ λέγεται ἅ­γιος Μᾶρκος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός, ὁ Ἄτλας τῆς Ὀρθοδοξίας. Γεννήθηκε τὸ 1392, ἑξήντα περίπου χρόνια πρὶν τὴν ἅλωσι τῆς Κωνσταν­τινου­πό­λεως, μέσα σὲ περιβάλλον πίστεως καὶ ἀρε­τῆς· ἀπὸ γονεῖς ἐπιφανεῖς μὲ φήμη εὐγενῶν, ὄχι τόσο γιὰ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο ὅσο γιὰ γιὰ τὴν ψυχι­κή τους ἀνωτερότητα. Διότι στὴν Ἐκκλησία μία μόνο εὐγένεια ὑπάρχει, ἡ ἐν Χριστῷ ἁγιότης.
Τὸ πρῶτο του ὄνομα ἦταν Μανουήλ. Ἦταν ἔ­ξυ­πνος, μὲ ἔφεσι στὰ γράμματα. Στὰ σχο­λεῖα τῆς Βασιλευούσης πῆρε τὴν ἐγκύκλιο μόρφωσι.
Ὅταν ἔγινε 25 ἐτῶν, λόγῳ καὶ καταγωγῆς καὶ εὐγενείας χαρακτῆρος καὶ εὐφυΐας καὶ μορφώσεως, τὸ μέλλον τοῦ χαμογελοῦσε. Ὁ κόσμος τὸν καλοῦσε κοντά του μὲ μύριες φωνές· θὰ μποροῦ­σε νὰ πάρῃ τὴν καλύτερη νύφη, νὰ κάνῃ θαυμά­σια οἰ­κογένεια, ν᾽ ἀναδειχθῇ σὲ ἀξιώματα. Ἐδῶ εἶ­νε τὸ μυ­στήριο· μέσα του ἄκουσε μιὰ ἄλλη φω­νή! καὶ μακάριος, μέσα στοὺς χιλιάδες νέους, ὅ­ποιος θὰ τὴν ἀ­κούσῃ. Εἶνε ἡ φωνὴ τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου πού, ὅπως ἄλλοτε κάλεσε στὴ Γαλιλαία τοὺς Δώδεκα, στὴ Δαμασκὸ τὸν Παῦλο, καὶ ὅ­λους τοὺς ἁγίους πατέρες, ἔτσι τώρα καλοῦσε αὐτόν. Read more »

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

(ἀνέκδοτα ἀπὸ τὴ ζωή του)

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 67,36)

Ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, ἑορτάζει ἕναν ἀστέρα, ἕναν ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἀστέρας τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἑορτάζει τὸν ἅγιο Ἀντώνιο. Για τὸν Μεγά Ἀντώνιο θὰ μιλήσουμε σήμερα. Θα ποῦμε μερικὲς μόνο λεπτομερείας ἀπὸ τὴν ζωή του, ποὺ εἶνε πολὺ διδακτικὲς καὶ γιὰ τὴν σύγχρονον ἀκόμη ἐποχή μας.

Ὁ ἅγιος Ἀντώνιος γεννήθηκε τὸν τρίτο αἰῶνα μετὰ Χριστόν, τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου, στὴ μεγάλη αὐτὴ πόλιν τοῦ ἑλληνισμοῦ, ποὺ ἔχτισε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν πλούσια. Νωρὶς ὅμως ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ μητέρα, καὶ κληρόμησε μία σημαντικὴ περιου­σία. Δὲν ἐμιμήθη τὸ παράδειγμα νέων οἱ ὁποῖοι, ὅταν κληρονομήσουν μεγάλην περιουσίαν, εἶνε σπάταλοι καὶ ἄσωτοι, ἀλλὰ αὐτὸς ἦταν τακτικὸς στὴν ἐκκλησία.
Δὲν ἔμαθε ὅμως γράμματα, γιατί τὰ σχολεῖα ἦταν εἰδωλολα­τρι­κὰ καὶ κινδύνευε νὰ μολυνθῇ ἀπὸ τὸ μίασμα τῆς πλά­νης. Ἔμεινε ἀ­γράμματος, ἀλ­λὰ τί μὲ τοῦτο;  Ὅ,­τι ἄκουγε στὴν ἐκ­κλησία, τὸ τύπωνε βαθειὰ στὸ νοῦ του. Ἔτσι, θυμόταν ὅλα τὰ ἀναγνώσματα τῆς λατρείας καὶ γνώριζε, αὐτὸς ὁ ἀγράμματος, τὴν ἁγία Γραφὴ ἀπ᾽ ἔξω. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2647
Σύναξις Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ
Τρίτη 7 Ἰανουαρίου 2025

Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος
Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Και ἕνας να μεινης, πιστευω, Κυριε, να λες

«Κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα, ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ» (Ἰω. 1,34)

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων, δηλαδὴ ἡ φανέρωσις τοῦ Θεοῦ. Ἀλλ᾽ αὐτὸ δὲν τὸ αἰ­σθανόμαστε· διότι ἄλλο τὸ νὰ ξέ­ρῃς καὶ ἄλλο τὸ νὰ αἰ­σθά­νεσαι. Στὰ παλιὰ τὰ χρό­νια, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἤξεραν λίγα γράμμα­τα, ἔμπαιναν στὴν ἐκκλησία καὶ τοὺς ἔβλεπες νὰ αἰσθάνωνται τὸ μεγαλεῖο. Εἶχαν αἴσθησι, καρδιὰ αἰ­σθαν­τική, τὰ ζοῦσαν. Τώρα ξέρου­με πολλά, ἀλλὰ ἡ καρδιὰ εἶ­νε ξηρά. Καὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶ­νε μόνο μυα­­λὸ καὶ διαβήτης· εἶνε κυ­­ρίως καρ­διά. Μπαίνουν χίλιοι στὴν ἐκ­κλη­­σία, ἀλλ᾽ ἀμ­φι­βάλλω ἐὰν ἕνας αἰσθάνεται τὸ με­γαλεῖο ποὺ λέγεται θεία λειτουργία, τὰ ὑπέροχα ᾄσματα ποὺ ψάλλει ἡ Ἐκκλησία. Ὅ­λα κατήν­τησαν τύπος· χρειά­ζεται μία ἀλλαγή, ὥστε ὁ ἐκ­κλησιασμὸς νὰ λάβῃ οὐσιαστικὸ περιεχόμενο.
Λέμε λοιπόν, ὅτι Θεοφάνεια εἶνε ἡ φανέρω­σις τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ ξέρουμε, ὅ­τι πρὸ Χριστοῦ ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἦταν ἄγνω­στος. Καὶ ὄχι μόνο στοὺς ἀγρίους· κι αὐτὸς ὁ εὐγενὴς λα­ὸς τῶν Ἑλλήνων ἀγνοοῦσε τὸν ἀ­ληθινὸ Θεό, γι᾽ αὐτὸ στὸ «κλεινὸν ἄστυ» οἱ Ἀ­­θηναῖοι πρόγονοί μας εἶχαν καὶ βωμὸ μὲ ἐ­πι­­γραφὴ «ἀ­γνώ­στῳ Θεῷ» (Πράξ. 17,23). Λάτρευαν οἱ ἄνθρωποι ὅ,τι φανταστῇς· ἀπίστευτο καὶ ὅμως ἀληθινό. Read more »

Σύναξις Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ
7 Ἰανουαρίου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΤΗΣ

«Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29)

 Χθὲς ἀγαπητοί μου, τελείωσε τὸ Δωδεκα­ήμερο, ποὺ διαρκεῖ ἀπὸ τὰ Χριστούγεννα μέχρι τὰ Φῶτα, ἐξαιρουμένης τῆς παραμονῆς τῶν Φώτων. Μετὰ τὸ Δωδεκαήμερο πρώτη ἑ­ορτὴ ποὺ ἀκολουθεῖ εἶνε ἡ σύναξις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, σήμερα.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἀν­θρώπινα ἐγκώμια· τὸν ἐγκωμίασε ὁ ἴδιος ὁ Χρι­στὸς ὅταν εἶπε, ὅτι μέσ᾿ στὰ πλήθη τῶν ἀνθρώ­πων ποὺ γεννήθηκαν ὣς τότε ἀνώτερος ἀπ᾿ ὅλους εἶνε αὐτός (βλ. Ματθ. 11,11). Εἶνε ὑπεράνω τοῦ Νῶε, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰακώβ, τῶν πατριαρχῶν, ὑπεράνω ὅλων τῶν μεγάλων ἀνδρῶν.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλ. 1029(2)

Τοῦ ἁγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου
Παρασκευὴ 27 Δεκεμβρίου 2024 (2003)
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ὑποδειγμα ἐκλογης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁ­γίου Στεφάνου τοῦ πρωτομάρτυρος. Ἡ μνήμη του μᾶς μεταφέρει στὴν ἀποστολικὴ ἐποχή, στὴν πρώτη Ἐκκλησία, ποὺ ἱδρύθηκε στὰ Ἰεροσόλυμα μὲ τὴν πνοὴ τοῦ παναγίου Πνεύματος τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς.
Τί ἦταν ὁ ἅγιος Στεφάνος; Τὶς πληροφορί­ες γιὰ τὸ πρόσωπό του, τὴ ζωὴ καὶ τὸ μαρτύριό του, βρίσκουμε στὸ θεόπνευστο βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν ἀποστόλων, στὰ κεφάλαια 6 καὶ 7. Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰ κεφάλαια αὐτὰ ἀποτελοῦν τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ποὺ διαβάζεται σήμερα (βλ. Πράξ. 6,8 – 7,5,47-60). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2643

Τοῦ ἁγίου Νικολάου
Παρασκευὴ 6 Δεκεμβρίου 2024

Ὑπαρχει και θυμος αγιος

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 67,36)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἀνέτειλε φαιδρὰ καὶ χαρμόσυνος ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Νικολάου, ποὺ εἶνε ἀπὸ τοὺς πιὸ δημοφιλεῖς ἁγίους μας. Ἀπόδειξις εἶνε τὸ πλῆθος τῶν ἐκκλησι­ῶν, πα­ρεκκλησίων καὶ ἐξωκκλησίων του· ἀ­κόμη ἡ συχνότητα τοῦ ὀνόματός του στοὺς Χριστιανούς· μέσα στοὺς δέκα ἕνας ἢ δύο ἔ­χουν τὸ ὄνομα Νικόλαος. Δὲν ὑ­πάρχει σχε­δὸν σπίτι ποὺ νὰ μὴν ἔχῃ κάποιον συγγενῆ ἢ φίλο μὲ τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου. Γι᾽ αὐτὸ μποροῦ­με νὰ ποῦ­με, ὅτι σήμερα ἑορτάζει ὅλη ἡ Ἑλ­λάδα.
Ἰδιαιτέρως ἑορτάζουν οἱ θαλασσινοί. Κατά­­γομαι ἀπὸ μικρὸ νησὶ καὶ γνωρίζω πόσο οἱ νησιῶτες τιμοῦν τὸν ἅγιο Νικόλαο· βάρκες, κα­ΐκια, πλοῖα σήμερα εἶνε στολισμένα, μὲ ὑ­ψω­μένη τὴ σημαία. Εὐ­χαριστίες καὶ δοξολογί­­ες γίνον­­ται στοὺς ναούς· τὰ σπίτια πεντακά­θαρα ἑορτάζουν τὸν προστάτη τῶν ναυτικῶν.
Ἀλλὰ δὲν ἀρκεῖ ὁ πανηγυρισμός, τὸ ὅτι ἤρ­θαμε κι ἀνάψαμε κεράκι μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ ἁγίου, ὅτι ἑορτάζουν οἱ Νικόλαοι· ἡ Ἐκκλησία μας θέλει κάτι ἀνώτερο. Read more »