Μετανοια, ο δρομος της ανορθωσεως (Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου)



Β΄ Χαιρετισμοὶ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Μετανοια, ο δρομος της ανορθωσεως
«Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων· χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων»
(Ἀκαθ. ὕμν. Λ1)
Κῆπος, μυστικὸ περιβόλι εἶνε ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος. Ἀπὸ τὸ μυστικὸ αὐτὸ περιβόλι τῆς Θεοτόκου θὰ κόψω ἕνα λουλούδι, θὰ πάρω ἕνα χαιρετισμό· «Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων· χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων».
* * *
Ἐδῶ ὁ ὑμνῳδὸς λέει δύο πράγματα. Ὅτι ἡ γέννησις τοῦ Χριστοῦ, ἡ σάρκωσις τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς ἁγίας Τριάδος, τῆς ὁποίας ὄργανο ἔγινε ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ ἔνσαρκος οἰκονομία, εἶνε ἡ «ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων». Ἀλλὰ ὅταν ὁμιλεῖ περὶ ἀνορθώσεως ὁ ποιητής, ἔχει ὑπ᾿ ὄψιν του, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἔπεσε. Ἂς δοῦμε λοιπὸν τὴν πτῶσι τοῦ ἀνθρώπου πρῶτα, καὶ κατόπιν νὰ δοῦμε μὲ λίγα λόγια τὴν ἀνόρθωσί του.