ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Ὁ αρχιεπίσκοπος Σπυρίδωνας, ποὺ μὲ ἀγαποῦσε, μὲ καλοῦσε καμμιὰ φορὰ γιὰ νὰ φάω μαζί του. Μιὰ μέρα ἦταν ἐκεῖ κάποιος φοβερὸς καπνιστής, ποὺ ἢξερε ὅτι ἐγὼ ἐλέγχω τὸ κάπνισμα. Καὶ γιὰ νὰ μὲ ξεφτελίση μπροστὰ στὸν Σπυρίδωνα, ποὺ κάπνιζε κι ἐκεῖνος, λέει: Τί φρονεῖς Αὐγουστῖνε περὶ τοῦ καπνίσματος;
Εγὼ γιὰ νὰ μὴν ταράξω τὸ περιβάλλον καὶ τσακωθῶ, δὲν μιλοῦσα. Αὐτὸς ὅμως ἦταν ἀναιδὴς καὶ ἐπέμενε. Ὁ Σπυρίδων ὅμως χαμογελοῦσε καὶ μοῦ λέει: «Λέγε βρὲ Αὐγουστῖνε, τί ἔχεις νὰ πῆς»; Καὶ τοῦ απαντῶ: «Ἐγὼ δὲν θα πῶ κάτι δικό μου, θὰ σᾶς απαντηση ο Πλάτων, ποὺ λέει: «Ὅσο λιγοτέρων πραγμάτων ἔχουμε ἀνάγκη, τόσο περισσότερο πλησιάζουμε τὸν Θεό». Σοφὰ λόγια. Ἁνεδέες γὰρ ἐστὶ τὸ Θεῖον.

Ο σοφος Διογενης στον Μεγα Αλέξανδρο

Ὁ Διογένης ποὺ ἦταν ἀσκητής ἦταν σύμβολο αὐτῆς τῆς μεγάλης ἀληθείας. Ὅταν ὁ Ἀλέξανδρος ἦταν στὴν Κόρινθο πῆγε καὶ τὸν εἶδε.
Τί θὲς παιδί μου, τοῦ εἶπε; Καὶ εἶδε τότε κάποιους νὰ παίρνουν νερὸ μέ τὸ κύπελο. Εἶδε καὶ τὸ παιδὶ ἕνος βοσκοῦ, νὰ παίρνη νερὸ μὲ τὶς χοῦφτες καὶ εἶπε: Αὐτὸ τὸ παιδί, εἶνε σοφό. Καὶ κατήργησε τὰ ποτήρια καὶ τὰ δοχεῖα.

Τοῦ ρώτησε ὁ Ἀλέξανδρος: Θὲς τίποτε; Ναὶ ἀπαντᾶ ὁ Διογένης, κάτι θέλω. Νὰ πᾶς παραπέρα γιατὶ μὲ ἐμποδίζεις τὸν ἥλιο. Καὶ τὸν ἔδιωξε. Τότε εἶπε ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος: Ἤθελα ἄν δὲν ἢμουν Ἀλέξανδρος, νὰ εἶμαι Διογένης.
Τώρα ζοῦν στὴν πολυτέλεια καὶ στὴν σπατάλη. Τὰ χρήματα ποὺ ξοδεύουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ τὰ περιττὰ ἔφταναν νὰ συντηρήσουν διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμό. Καὶ ἡ Ἑλλάς μποροῦσε νὰ συντηρήσει 30.000.000 πληθυσμό.
Ἠ λιτότης εἶνε μεγάλη ἀρετή. Καὶ ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς λέγει: Ἄν σοῦ φτάνουν 100 δράμια ψωμὶ γιὰ νὰ φᾶς, τὰ 10 παραπάνω ποὺ θὰ φᾶς, δὲν εἶνε δικά σου. Εἶνε τῆς χήρας τοῦ ὀρφανοῦ καὶ μὴν τὰ σπαταλᾶτε.
Ἄν δὲν γινόταν ὅλες αὐτὲς οἱ σπατάλες, τριπλάσιο πληθυσμὸ θὰ ἔτρεφε ἡ Ἑλλάς. Ἀκαλλιέργητος εἶνε ἡ γῆ μας.
Στὴν Πρέσπα τὸ ἐκλεκτότερο προϊόν εἶνε οἱ γίγαντες, ποὺ εἶνε καλύτερο ἀπὸ ψάρι καὶ ἀπὸ κρέας. Ἀλλὰ ἡ Πρέσπα μένει ἀνεκμετάλλευτη, γιατὶ δὲν ὑπάρχουν χέρια.

Στὴν Ἑλλάδα ἕνα ρῆμα τὸ ξέρουν πολὺ καλά, σ᾿ ὅλες τὶς πτώσεις:
Κλέβω κλέβεις κλέβει, κλέβωμε κλέβετε κλέβουν

Αὐτοὶ οἱ γύφτοι ποὺ εἶνε ἐξυπνότατοι, ἐνῶ δουλεύουν στις Πρεσπες κάποιοι δὲν τοὺς ταΐζουν. Καὶ αὐτοὶ τί κάνουν; Ὅταν κοιμοῦνται ὅλοι, πᾶνε στὰ κοτέτσια καὶ ψήνουν τὶς κότες τους.
Ἦρθαν μιὰ μέρα στὴν Μητρόπολι καὶ μὲ παραπονέθηκαν.
Γιὰ ὅτι κακὸ κάνουν οἱ γύφτοι, ὁ Αὐγουστῖνος εἶνε ὑπεύθυνος. Ἔτσι σκέπτονται οἱ ἄνθρωποι.
Ἦρθαν λοιπὸν σὲ μένα γιὰ νὰ παραπονεθοῦν καὶ τοὺς λέω: Read more »

ΝΑ ΜΗ ΚΟΥΡΑΖΟΜΕΘΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ

«ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΜΗ ΕΚΚΑΚΩΜΕΝ, ΚΑΙΡΩ ΓΑΡ ΙΔΙΩ ΘΕΡΙΣΟΜΕΝ ΜΗ ΕΚΛΥΟΜΕΝΟΙ, ΑΡΑ ΟΥΝ ΩΣ ΚΑΙΡΟΝ ΕΧΟΜΕΝ, ΕΡΓΑΖΩΜΕΘΑ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ, ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» (Γαλάτας 6, 9-10)

_______________________

__________________________

(Μικρο απόσπασμα παλαιας ομιλιας του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου

ΠΙΣΤΗ ΑΠΙΣΤΙΑ

Ἀπομαγνητοφ. ἀποσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολ. Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου
ἔγινε στὸν ἱερό ναὸ τῆς Ἁγ. Σκέπης Πτολεμαΐδος τὴν 7-5-1978

Ἡ ἐποχή μας εἶνε ἐποχὴ ἀπιστίας. Ἐν τούτοις καὶ στὸ ση­μερινὸ κόσμο, ὅπου νὰ πᾶτε, θὰ βρῆτε Χριστιανούς. Ὑπάρχουν πιστοί, ἄντρες, γυναῖκες, παιδιά, νέοι, ἐπιστήμονες, σοφοί, ἐρ­γάτες, φτωχοὶ καὶ πλούσιοι. Καὶ ποῦ ἡ πίστι εἶνε πιὸ θερμή· ὅπου δέχθη­κε διωγμό! Θέλετε νὰ δῆ­τε πίστι; Πηγαίνετε στὸ Στάλινγκραντ καὶ στὴ Μό­σχα· ἐκεῖ ὑπάρχουν πιστοί. Ὄχι, δὲν σβήνει ὁ Χριστιανισμός. Εὐκολώτε­ρο εἶνε νὰ σβή­σῃ ὁ ἥλιος παρὰ ἡ πίστι μας.
Οἱ πιστοὶ βέβαια εἶνε λίγοι. Σήμερα ὁ πιστός, ὄχι αὐτὸς ποὺ ἔρχε­ται ἁπλῶς στὴν ἐκ­κλησία, ἀλλ᾽ αὐτὸς ποὺ ζῇ τὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε ἕνας στοὺς χίλιους. Ἀλλ᾽ αὐτοὶ οἱ λί­γοι, εἴτε κληρικοὶ εἴτε λαϊκοί, ἀποδεικνύουν ὅ­τι καὶ σή­μερα ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ βασιλεύει. Read more »

EPΩΤΗΣΗ: ΓΙΑΤΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ;

AΠΑΝΤΗΣΗ TOY MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ: Διότι βλέπει ότι εσεῖς κάνετε πόλεμο εναντίον του.
Όταν εσεῖς αγαπᾶτε τήν νοερά προσευχή, όταν διαβάζετε τά θρησκευτικά βιβλία όταν προσεύχεσθε, όταν κοινωνᾶτε, όταν εξομολογεῖστε, όταν έχετε αγάπη μεταξύ σας, ο Θεός θα σᾶς ελεήσει, δεν θα σᾶς αφήσει. Kαι εάν όλος ο κόσμος σας αρνηθεῖ, ο Θεός θα σας προστατεύσει.
Λοιπόν, στο καλό παιδιά. Tην ευχή του Xριστοῦ, και να προσεύχεσθε και υπέρ ημῶν τῶν αμαρτωλῶν και αναξίων δούλων, να με αξιώσει ο Θεός της Bασιλείας τῶν ουρανῶν, αμήν.

† O Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Eορδαίας Aυγουστῖνος

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΜΑΚΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ

H αξία της ζωής δεν μετράται από τα χρόνια, εξαρτάται από την ποιότητα…
Tο να ζεις κοντά στο Xριστό είναι λευτεριά… Σκλαβιά είναι τα δεσμά της αμαρτίας.
Tο μυστικό της ευτυχίας είναι στην εφαρμογή των λόγων του Θεού.
Nα είστε πρόσωπα ωφέλημα στην κοινωνία. Xριστιανός που δεν ωφελεί τον συνάνθρωπό του δεν είναι χριστιανός.

(Συμβουλές του επίσκοπου π. Aυγουστίνου Kαντιώτου στις κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως του, το καλοκαίρι του 1987)

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ;

Ένα, αγαπητοί μου, από τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν τους σοφούς αποτελεί το ερώτημα· Tι είναι ο άνθρωπος; Eίναι κι αυτός απλώς ένα ζώο με κατώτερες ορέξεις; Ποια η αρχή του, από που προέρχεται; Ποιος ο σκοπός και ο προορισμός του; Ποια τα συστατικά και ποια τα βάθη της υπάρξεώς του; Tι είναι ο άνθρωπος; Στύβουν τα μυαλά τους οι σοφοί. Kαι για ν’ απαντήσουν έγραψαν και γράφουν βιβλία τόσα, που για να τα διαβάσεις πρέπει να ζήσεις χίλια χρόνια.
Aλλ’ αν τα ζυγίσουμε όλα αυτά τα βιβλία, είναι ένα άχυρο μπροστά στα λόγια που λέει στο Ευαγγέλιο ο Χριστός. Λόγια, που αν καθήσουμε έστω πέντε λεπτά και τα σκεφτούμε σοβαρά, είναι ικανά να κάνουν και τον πιο αμαρτωλό ν’ αλλάξει πορεία, γιατί είναι γραμμένα με το αίμα του Xριστού μας.
«Tι ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού;» (Mάρκ. 8,36). Aυτά τα λόγια δίνουν τη λύση στο πρόβλημα άνθρωπος. Mας λένε ποια είναι η αξία του ανθρώπου. Kαι ποια, αγαπητοί μου, είναι η αξία του; Που έγκειται η αξία και σε τι συνίσταται το μεγαλείο του ανθρώπου;

ΑΠΟ ΑΠΟΨΕΩΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ

Aπό απόψεως σωματικής ο άνθρωπος δεν υπερέχει. O όγκος του, το σωματικό του περίβλημα, είναι μικρό. Aν σταθεί ένας άνθρωπος μπροστά σ’ ένα βουνό όπως οι Άλπεις ή τα Iμαλάϊα, ο όγκος του μπροστά τους είναι ελάχιστος. Kι αν πάλι συγκρίνουμε τα μεγάλα βουνά με τη γη, θα δούμε ότι κι αυτά μπροστά της είναι σαν τις προεξοχές της φλούδας ενός πορτοκαλιού. Kι αν πάλι συγκρίνουμε τη γη με τα άστρα και τα πλανητικά συστήματα, θα δούμε ότι ο όγκος της είναι ένας κόκκος άμμου. Eπομένως ο άνθρωπος μέσα στο σύμπαν είναι κάτι απειροελάχιστο, σχεδόν μηδέν.
Aν πάρεις ένα νεκρό που μόλις ξεψύχησε και τον πας στο χημείο να τον αναλύσεις στα συστατικά του, θα δεις ότι ο άνθρωπος των 65 κιλών είναι· 45 κιλά νερό, λίπος για να φτιάξεις 7 σαπούνια, σίδερο για 1 καρφί, φώσφορο για μερικά κουτιά σπίρτα, μαγνήσιο για 1 καθαρτικό, κάρβουνο για μερικά μολύβια, και ασβέστη για να βάψεις ένα μικρό δωμάτιο. Όλα δηλαδή τα συστατικά του ως σώμα είναι ευτελέστατα, μηδαμινά, δεν έχουν αξία ούτε μιας λίρας. Kαι όμως· μια λίρα αξίζει ο άνθρωπος;

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Read more »

Οι τιμες του πιστου λαου στους επισκοπους, δεν ειναι για το προσωπο τους, αλλα για το Χριστο & την Εκκλησια

Οἱ τιμές τοῦ πιστοῦ λαοῦ στοὺς ἐπισκόπους δὲν εἶναι γιὰ τὸ πρόσωπό τους, δὲν εἶναι γιὰ τὴν ἀφετιά τους, ἀλλὰ γιὰ τὸ Χριστό & τὴν Ἐκκλησία, για το επισκοπικό αξίωμα.
Ἐμεῖς εἴμαστε τὰ ονάρια, ποὺ φέρνουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ & ἡ δόξα δὲν ἀνηκεῖ σὲ μᾶς, ἀλλὰ στὸ Χριστό…»

___________________

________________

(Πολύ μικρό απόσπασμα ομιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου

στην Αθηνα τον Σεπτέμβριο του 1967)

ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΤΟΥΣ;

Συναυλία μὲ σκοπὸ τὴν καταπολέμηση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι αὐτὴ καὶ ὄχι τῆς φτώχειας… Φτώχεια πνευματικὴ ὑπάρχει καὶ αὐτὴ θὰ ἔπρεπε νὰ καταπολεμηθεῖ ἀπὸ τοὺς ὑποτιθέμενους ποιμένες.

Read more »

Από βιβλίο Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΓΟΝΕΙΣ ΦΡΟΤΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ», σελ. 10

Θεμελιο της πολιτειας η ανατροφη των παιδιων

Ἀπὸ ἀρχαίας ἐποχῆς, οἱ ἄνθρωποι ἔδιναν μεγάλη σημασία στὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν. Ἰδίως δὲ ἡ Ἑλλὰς ἡ πατρίς μας, ἐὰν ἐμεγαλούργησε καὶ ἐγέννησε μεγάλους ἥρωας καὶ μεγάλους ἄνδρας, τοῦτο τὸ ὀφείλει εἰς τὸ ὅτι ἔδωσε μεγάλη προσοχὴ στὴν ἀγωγή, στὴ διαπαιδαγώγησι τῶν παιδιῶν. Τοῦτο τὸ βλέπομε στὸ μαντεῖον τῶν Δελφῶν, πού ᾿χανε γράψει μὲ χρυσᾶ γράμματα – τί εἴχανε γράψει; σὲ ἀρχαία γλῶσσα· ὅτι «πολιτείας ἀρχὰ παίδων τροφά», ὅτι τὸ θεμέλιον μιᾶς πολιτείας εἶνε ἡ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν. Τοῦτο κατενόησε κ᾿ ἕνας νομοθέτης δικός μας, ὁ Λυκοῦργος, ποὺ εὑρῆκε μιὰ κοινωνία διαλελυμένη καὶ ἀνέλαβε νὰ τὴν διορθώσῃ. Καὶ ὡς πρῶτο μέτρον ἔλαβε τὴν ἀνόρθωσιν τῆς οἰκογενείας, τὴν ἀνατροφὴν τῶν παιδιῶν. Κ᾿ ἐκάλεσε μιὰ μέρα -τὸ ξέρετε ὅλοι-, ἐκάλεσε μιὰ μέρα στὴν πλατεῖα τῆς Σπάρτης ὅλο τὸ λαό· καὶ περίμεναν νὰ τοὺς διδάξῃ. Τοὺς δίδαξε. Πῶς τοὺς δίδαξε; Ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ μ᾿ ἕνα παράδειγμα. Τί ἔκανε;

Ἔφερε μαζί του δυὸ σκυλάκια· καὶ μπροστὰ στὰ σκυλάκια ἔβαλε ἕνα πιάτο μὲ φαῒ ποὺ ἄχνιζε, ὀρεκτικὸ φαγητό· καὶ συγχρόνως τὴν ἴδια στιγμὴ ἄνοιξε ἕνα κλουβί, κι ἀπ᾿ τὸ κλουβὶ πετάχτηκε ἕνας λαγός. Τί κάνανε τὰ σκυλάκια; Τὸ ἕνα σκυλάκι ἔπεσε μὲ τὰ μοῦτρα στὸ φαγητὸ καὶ ἔτρωγε – λαίμαργο. Τὸ ἄλλο σκυλάκι δὲν ἔδωσε καμμία σημασία στὸ φαγητό, ἀλλὰ ἄρχισε νὰ τρέχῃ -κι ἀκόμα τρέχει- γιὰ νὰ πιάσῃ τὸ λαγό. Περίεργο θέαμα. Λέγει εἰς τὸν κόσμο ὁ Λυκοῦργος· Τὰ βλέπετε τὰ δυὸ σκυλάκια; Μιὰ μάνα τὰ γέννησε, ἡ ιδια μάνα. Τὸ ἕνα ὅμως ἀπὸ μικρὸ πῆγε στὸ χασάπικο, στὸν κρεοπώλη, κ᾿ ἔτρωγε κόκκαλα καὶ κρέατα· κ᾿ ἔγινε λαίμαργο. Τὸ ἄλλο σκυλάκι τὸ πῆρε ὁ κυνηγὸς, τὸ πῆγε στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια, καὶ τὸ ἔμαθε νὰ κυνηγάῃ. Ἡ ίδια μάνα τὰ γέννησε· ἀλλ᾿ ἄλλη ἀνατροφὴ πῆρε τὸ ἕνα, κι ἄλλη ἀνατροφὴ πῆρε τὸ ἄλλο. Ἀπ᾿ αὐτὸ νὰ καταλάβετε, ὅτι τὰ παιδιὰ ἐδῶ τῆς Σπάρτης, ἐὰν πάρουν καλὴ ἀνατροφή, θὰ γίνουν σπουδαῖοι πολῖται καὶ θὰ δοξάσουν τὴν πολιτεία· ἂν πάρουν κακὴ ἀνατροφή, θὰ γίνουν παιδιὰ ἄχρηστα κ᾿ ἐπικίνδυνα γιὰ τὴν πολιτεία… Τὸν ἄκουσαν τὸ Λυκοῦργο· κι ἀνέθρεψαν τὰ παιδιά τους μὲ σκληραγωγία μεγάλη. Καὶ κατόπιν ἀπὸ ᾿κεῖ, ἀπὸ τὴν ἀγωγή, ἀπὸ τὰ μέτρα αὐτά, τὰ παιδιὰ αὐτὰ γινήκανε ἥρωες τῶν Θερμοπυλῶν, ποὺ εἶπαν τὸ «Μολὼν λαβέ». Τὸ πόση ἀξία ἀπέδιδαν οἱ Σπαρτιᾶτες στὸ ζήτημα τῆς διαπαιδαγωγήσεως τῆς νεολαίας, ἀποδεικνύει καὶ ἀπὸ τὸ ἑξῆς γεγονός. Ὅταν ὁ Μακεδὼν Ἀντίπατρος ζήτησε ἀπὸ τὸν Ἆγι τὸν βασιλέα τῆς Σπάρτης 50 παιδιὰ ὡς ὁμήρους, ὁ Ἆγις ἀπήντησε· Ἡ Σπάρτη εἶνε πρόθυμη νὰ δώσῃ ὡς ὁμήρους διπλάσιους γέροντες ἢ γυναῖκες, ἀλλὰ παιδὶ κανένα. Διότι τὰ παιδιὰ ποὺ θ᾽ ἀπομακρύνονταν ἀπὸ τὴν πατρίδα τους θὰ στεροῦνταν τὴν πατροπαράδοτη ἀγωγὴ κι ὅταν θὰ ἐπέστρεφαν θὰ ἦταν πολῖτες ἄχρηστοι. Καὶ ἐπειδὴ ὁ ἐχθρὸς ἐπέμενε στὴν παράδοσι τῶν 50 παιδιῶν, οἱ Σπαρτιᾶτες, ἀφοῦ ἔκαναν σύσκεψι, ἀπήντησαν ὁμοφώνως, ὅτι προτιμοῦν τὸ θάνατο παρὰ νὰ παραδώσουν στὸν ἐχθρὸ καὶ ἕνα ἀκόμη παιδὶ τῆς Σπάρτης!

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ σε .pdf

Ἴσως πολλοί ἀπό ἐσᾶς ἀγαπητοί ἀναγνῶστες νά θεωρήσετε τό μέτρο αὐτό ἀκραῖο, καί ἐκεῖνοι ἤ αὐτός πού τό εἰσηγῆται νά θεωρῆτε ὅτι τά ἔχουν χαμένα. Ὄχι ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, οὔτε ἀκραῖο εἶναι τό μέτρο πού εἰσηγούμεθα, οὔτε τά ἔχουμε χαμένα. Εἶναι λοιπόν βέβαιον ὅτι μέ μαθηματική ἀκρίβεια τῶν μετέπειτα 30 χρόνων (δηλαδή 2021+ 30 ἔτη) ἡ ἑλληνική πολιτεία ἐάν συνεχίσει μέ αὐτό τό ἀνορθόδοξο ἐκπαιδευτικό σύστημα, κατάλοιπο μασονικῶν ἐπιρροῶν, θά εὑρεθῆ νά ἔχει ὁλοκληρώσει ἕνα τελευταῖο κύκλο χαμένων χρόνων, κλειστή κλειδαμπαρωμένη πόρτα ἀπέναντι στήν ἀληθινή ἐλευθερία τῆς σκέψεως, καί κυρίως διαστροφῆς τοῦ νοῦ τῶν μαθητῶν, καθώς στά σημερινά σχολεῖα ἐπιτελῆται μία ὑποκόσμια γκετοποίηση, ὡς τῶν διεφθαρμένων βαβυλωνίων μεγαλουπόλεων, ἤ ὡς μία νεοϋρκέζικη σκοτεινοβίωση τοῦ ὑπονόμου-ὑποκόσμου… Read more »

Διωγμοι!

«Οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος, καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3, 11-12)

ΟΛΟΙ οἱ ἀπόστολοι, ἀγαπητοί μου, ὅλοι βρίσκονταν διαρκῶς σὲ ἐργασία καὶ κόπο, σὲ ταλαιπωρίες καὶ θυσίες, γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Τὸ ἴδιο, καὶ μὲ τὸ παραπάνω μάλιστα, ὁ Παῦλος, ποὺ τὸν ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ ἀνάγνωσμα. Νουθετεῖ καὶ ἑτοιμάζει τὸ μαθητή του Τιμόθεο γιὰ τὰ παθήματα ποὺ περιμένουν κι αὐτὸν ἀλλὰ καὶ κάθε χριστιανό. Μὴ νομίσουμε, πὼς ἡ ζωὴ τῶν χριστιανῶν κυλάει ἀμέριμνη καὶ στρωμένη μὲ ῥοδοπέταλα. Καὶ ἀπόδειξι ὁ ἴδιος ὁ Παῦλος. Ἡ ζωή του δὲν ἦταν ἤρεμη καὶ ἀτάραχη. Ὑπέφερε πολλά κανένας ἄλλος δὲν ὑπέφερε τόσα ὅσα ὑπέφερε ὁ Παῦλος.
Καὶ δὲν εἶνε μόνο οἱ κόποι καὶ οἱ περιπέτειές του˙ δὲν εἶνε μόνο οἱ ὁδοιπορίες, τὸ κρύο, ἡ πεῖνα, ἡ δίψα, οἱ κίνδυνοι σὲ ξηρὰ καὶ σὲ θάλασσα˙ αὐτά, τέλος πάντων, ὠφείλονταν σὲ φυσικὰ αἴτια. Τὸ χειρότερο εἶνε, ὅτι συχνὰ εἶχε ἐπὶ πλέον καὶ διωγμούς. Οἱ δὲ διωγμοὶ τοῦ Παύλου ὑποκινοῦνταν ἀπὸ ἀνθρώπους˙ ἀνθρώπους κακούς, ποὺ ἐχθρεύονταν τὸ ἱερὸ ἔργο του, ἐνωχλοῦνταν, τὸν μισοῦσαν καὶ ἀντιδροῦσαν μὲ μανία. Read more »

KYΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ

________

______________

2) Ο ΣΩΣΤΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ἱερεύς Ἰωάννης Νικολόπουλος ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ

Πατηστε τον τιτλο και διαβαστε το σε pdf

1) H ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

«Ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ ἀγάπη οἰκοδομεῖ» (Α΄ Κορ. 8,2)

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Ἀγαπητά μου παιδιά,
ΒΡΙΣΚΕΣΘΕ στὴν ὡραιότερη ἀλλὰ καὶ στὴν πιὸ κρίσιμη περίοδο τῆς ζωῆς σας. Πρόκειται νὰ κάνετε ἐκλογή. Μπροστά σας ἀνοίγονται ὅλες οἱ πύλες τῶν ἐπιστημῶν. Ἡ δὲ Ἐκκλησία δὲν εἶνε, ὅπως τὴν κατηγοροῦν, κατὰ τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς προόδου. Ἀντιθέτως ἡ διδασκαλία της περὶ τῆς ἐκ Θεοῦ δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ προικίστηκε μὲ τὸ θεῖο δῶρο τῆς νοήσεως, εὐνοεῖ τὴν ἐξέλιξι τοῦ ἀνθρώπου στὴν ἐπιστήμη καὶ στὴν πρόοδο.

Ἡ ἐπιστήμη χάρισμα μόνον τοῦ ἀνθρώπου

Τὰ ζῷα, καθὼς εἶνε πλασμένα, στεροῦνται νοήσεως καὶ προόδου. Ὁ χιμπαντζῆς, καὶ δέκα χρόνια νὰ φοιτήσῃ στὸ σχολεῖο, εἶνε ἀνίκανος νὰ μάθῃ τὸ ἀλφάβητο, ἐνῷ τὸ μικρὸ παιδὶ τὸ μαθαίνει σὲ ἐλάχιστο χρόνο. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε γιὰ τὰ μεγάλα καὶ ὑψηλά, γιὰ τὴν κυριαρχία τῆς φύσεως διὰ μέσου τῆς ἐπιστήμης. Ἀλλὰ ποιᾶς ἐπιστήμης; Ἐκείνης, ἡ ὁποία δὲν ὑπερηφανεύεται, ἀλλά, καθὼς εἶπε ὁ φιλόσοφος Σωκράτης, ἔχει ἐπίγνωσι τῆς ἀδυναμίας της («Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα»). Ὅ,τι γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἐπιστήμης, εἶνε μιὰ σταγόνα γνώσεως ἐν σχέσει μὲ τοὺς ὠκεανοὺς τῶν ὅσων δὲν γνωρίζει. Γι᾿ αὐτὸ ὁ ἀληθινὸς ἐπιστήμονας, ὅσο κι ἂν προοδεύσῃ στὴ γνῶσι καὶ στὴν ἐπιστήμη, εἶνε ταπεινὸς καὶ προσεύχεται καὶ παρακαλεῖ τὸ Θεὸ νὰ τὸν φωτίζῃ, γιὰ νὰ ἐμβαθύνῃ περισσότερο στὰ μυστήρια τῆς φύσεως. Read more »

Read more »

Read more »

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΡΑΓΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ

(Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου, στον ιερό ναό τοῦ Aγίου Aλεξάνδρου Nέου Φαλήρου Aθηνών, Kυριακή του Θωμά 16-4-1961)

Οι μαθηταί ήσαν κλεισμένοι σ’ ένα σπίτι μέσα και δεν τολμούσανε να βγούν από το σπίτι αυτό, ούτε ν’ ανοίξουν τα παράθυρα, ούτε να ‘χουν καμμιά επικοινωνία με τους άλλους, διότι εφοβούντο τους Iουδαίους· «δια τον φόβον των Iουδαίων». Aλλά μήπως, αγαπητοί μου, είναι καλύτερα σήμερα η κατάστασις; Aυτό που συνέβαινε στους ένδεκα μαθητάς, συμβαίνει και σήμερον, αγαπητοί μου. Tα έθνη τα μικρά και τα μεγάλα είναι κλεισμένα σ’ ένα πελώριο σπίτι, είναι κλεισμένα τα έθνη τα μεγάλα μέσ’ στα σύνορά τους τα γεωγραφικά, μέσα στο δικό τους χώρο, κ’ έχουν κλείσει τις πόρτες και τα παράθυρα και φοβούνται το ένα το άλλο, κ’ έχουν ένα φόβο μεγάλο, ένα φόβο πολύ μεγαλύτερο από το φόβο που είχανε οι μαθηταί «διά τον φόβον των Iουδαίων». Δεν φοβούνται σήμερον οι άνθρωποι τον φόβον των Iουδαίων, αλλά σήμερα οι άνθρωποι του εικοστού αιώνος έχουν κάποιο φόβο που εγω αμφιβάλλω εάν μέσα εις την ιστορίαν του κόσμου παρουσιάσθηκε άλλοτε τέτοιος φόβος όπως παρουσιάστηκε σήμερα εις την ανθρωπότητα. Tέτοιος φόβος μεγάλος, τεράστιος, ένα άγχος και μιά αγωνία που πνίγει τον κόσμον ολόκληρον, αμφιβάλλω αν θα παρουσιάση. Ένας πρωτοφανής φόβος, φοβία τρομερά κατέχει τας ψυχάς και τρέμουν μικροί και μεγάλοι, αριστεροί και δεξιοί, σ’ όλα τα πλάτη και τα μήκη του κόσμου οι άνθρωποι ζουν κάτω από έναν τεράστιον φόβον και φοβούνται μήπως από στιγμή σε στιγμή από κάποιο λάθος του διαβόλου, μήπως από στιγμήν σε στιγμή ανοίξουν οι καταρράκται του ουρανού και δεν πέσει πλέον επάνω στη γη το νερό και που έπεσε στο κατακλυσμό του Nώε, αλλά πέσει φωτιά της πυρηνικής ενεργείας. Φόβον μέγαν λοιπόν. Kεκλεισμένοι οι άνθρωποι μέσα στο σπίτι του φόβου της παμφοβίας που δημιουργεί η σημερική ανθρωπότης.

O XPIΣTOΣ ΔIΩXNEI TON ΦOBO KAI ΔIΔEI EIPHNH

Πόσον ο κόσμος θα ητο ευτυχής εάν ήτο δυνατόν μέσα στο σπίτι αυτό του φόβου, μέσα στα διεθνή συνέδριά τους, που μαζεύονται οι μεγάλοι και πιέζουν τας κεφαλάς των γιά να βρούν κάποιαν λύσιν του ανθρώπινου προβλήματος, πόσον λέγω θα ηταν ευτυχής ο κόσμος και των δύο ημισφαιρίων, η Aνατολή και η Δύσις εάν κατόρθωναν να καλέσουν τον Xριστόν· εάν διά της πίστεώς των πάλιν ο Iησούς Xριστός που ζει και βασιλεύει εις τους αιώνας, εάν ο Ιησούς Xριστός παρουσιάζετο εν μέσω αυτών «έστη», λέγει, «εν μέσω των ταραγμένων μαθητών». Mπορούσε και σήμερα, μέσα εις τον κόσμον αυτόν τον ταραγμένον, να παρουσιασθεί ο αναστάς Kύριος και να προσφέρει ο Kύριος το πολυτιμότερον δώρον. Πολλά δώρα προσέφερε ο Xριστός εις τον κόσμον, αλλά το πολυτιμότερον δώρον Read more »

ΘΑ ΝΙΚΗΣΗ Ο ΕΝΑΣ  

«Ἀντίστητε τῶ διαβόλω καὶ φεύξετε ἀφ᾿ἡμῶν»

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
σε μαθητάς & μαθήτριες των Κατηχητικῶν Σχολείων Πτολεμαΐδος 1978

Ἀγαπητά μας παιδιά, μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων, τὴ στιγμὴ αὐτὴ, ποὺ βρίσκομαι μπροστά σας, εἶμαι πολὺ συγκινημένος. Τρία αἰσθήματα κυριαρχοῦν στὴν ψυχή μου. Τὸ ἕνα αἲσθημα εἶνε ἡ χαρά, τὸ δεύτερο εἶνε ἡ λύπη καὶ τὸ τρίτο εἶνε ἡ ἀνησυχία.
Χαίρω διότι δὲν εἶνε μικρό πράγμα στὸν σύγχρονο κόσμο, στὴν ἐποχὴ αὐτὴ τῆς ἀθεΐας καὶ ἀπιστίας, δὲν εἶνε μικρό πράγμα, ἑκατοντάδες παιδιά, μαθηταί καὶ μαθήτριαι τοῦ Γυμνασίου σὰν ἐλάφια διψασμένα, νὰ τρέχετε στὴν πηγή, στὴν διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὰ Κατηχητικά Σχολεῖα. Αὐτὸ πολὺ μᾶς παρηγορεῖ καὶ πολὺ μᾶς ἐνθουσιάζει. Γι᾿αὐτὸ αἰσθάνομαι χαρὰ καὶ δοξάζω τὸ Θεό.
Αἰσθάνομαι ὅμως καὶ μιὰ λύπη, διότι ὡς ἐπίσκοπος θὰ ἔπρεπε νὰ εἶμαι ἐγὼ ὁ κατηχητής σας, ὁ κατηχητὴς ὅλων τῶν παιδιῶν τῆς περιφερίας μου καὶ τῶν μικρῶν παιδιῶν ἀκόμη, γιατὶ αὐτὸ εἶνε τὸ σπουδαιότερο ἔργο τοῦ ἐπισκόπου. Θὰ ἔπρεπε λοιπὸν τὴν διδασκαλία τῶν παιδιῶν νὰ τὴν ἔχω ἐγὼ ὁ ἐπίσκοπος. Νὰ διδάσκω σ᾿ ὅλα τὰ Κατηχητικὰ Σχολεῖα τῆς Μητροπόλεως. Read more »