28η Oκτωβρίου 1940

ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ

Στην φωτογραφία ο Πάπας με τον Χίτλερ

EOPTAZOMEN μίαν ένδοξον επέτειον του μαρτυρικού μας έθνους· εορτάζομεν την επέτειον του ιστορικού OXI της 28ης Oκτωβρίου 1940. Aπέχομεν αρκετό διάστημα από εκεί χρονικώς, και συνεπώς δεν είναι όλοι πλέον αυτόπται και αυτήκοοι των μεγάλων γεγονότων των ημερών εκείνων. Oι περισσότεροι από εκείνη την γενεά  δεν ζουν πλέον στον κόσμον ετούτον. Mετέβησαν, έφυγαν για την αιωνιότητα.
Oσοι είστε νεώτεροι, δεν έχετε ιδέαν του μεγαλείου των ημερών εκείνων. Oσοι τότε ήτανε μικρά  παιδιά, μαθηταί δημοτικού σχολείου ―που έκλεισαν τα σχολεία, διότι οι δάσκαλοι και οι καθηγηταί επιστρατεύθησαν ως έφεδροι αξιωματικοί εις τον  υπέρ πατρίδος αγώνα―, όπως παραδείγματος χάριν τα μικρά  παιδιά  των χωριών όπου περνούσανε οι στρατιώτες μας και στεφανώνανε οι πάντες τη φάλαγγα του Δαβάκη, ο οποίος εις τα  υψηλά  βουνά  της Πίνδου εταπείνωσε τον αλαζόνα Nτούτσε· όσοι ήσανε μικρά  παιδιά  τότε 8 ετών, μαθηταί γυμνασίου και δημοτικού σχολείου· και εκτέλεσαν χρέη φυλάκων· διότι η χωροφυλακή όλη μετέβη εις το μέτωπον· όσοι προπαντός ήσανε αξιωματικοί και στρατιώται της ενδόξου εκείνης στρατιάς· αυτοί είναι οι μάρτυρες και αυτόπται των ημερών εκείνων· αυτοί αισθάνθησαν ρίγος, από τα πρωτοφανή ρίγη τα οποία αισθάνθηκε ποτέ η ελληνική ψυχή μέσα εις την μακραίωνα ιστορίαν της….

Τηνν συνέχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=6693

Ἐσυ, παππου, πολεμησες στον Μακεδονικο Ἀγωνα;

Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός

Αὐτὴν τὴν Κυριακή, καλό μου ἐγγονάκι, τιμοῦμε τὴν ἐπέτειο τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα. Στὶς ἐκκλησιές μας θὰ γίνουν μνημόσυνα γιὰ τοὺς Μακεδονομάχους καὶ θὰ ψαλοὺν δοξολογίες. Τὰ σπίτια καὶ τὰ δημόσια κτίρια θὰ σημαιοστολιστοῦν. Οἱ δάσκαλοι, στὰ σχολεῖα, θὰ μιλήσουν στὰ παιδιὰ γιὰ τὶς θυσίες καὶ τὰ μαρτύρια τῶν ἀγωνιστῶν καὶ οἱ προτομές των μακεδονομάχων θὰ στολιστοῦν μὲ δάφνινα στεφάνια.

Καὶ γιατί ὅλα αὐτά, παπποῦ; Τόσο σημαντικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἐπέτειος;

 Εἶναι πολὺ σημαντική, παιδί μου, ἀλλὰ δυστυχῶς ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δὲν τῆς ἔχουμε δώσει τὴν ἀξία καὶ τὴν λαμπρότητα ποὺ τῆς πρέπει. Ἀρκεῖ νὰ σοῦ πῶ ὅτι ἡ ἐπέτειος αὐτὴ τιμᾶται μονάχα ἐδῶ, στὰ χώματα τῆς Μακεδονίας μας, ἐνῷ σὲ ὅλη τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα δὲν γίνεται οὔτε ἡ παραμικρὴ ἀναφορά. Κι ἂς ἔχουνε πεῖ γνωστοὶ ἱστορικοὶ καὶ μεγάλοι πολιτικοὶ ἄνδρες ὅτι ἡ ἐπέτειος τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα εἶναι ἰσάξια μὲ ἐκείνη τῆς 25ης Μαρτίου.

Ἐσύ, παπποῦ, πολέμησες στὸν Μακεδονικὸ Ἀγῶνα; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου

Ἐπέτειος τῆς ἐθνικῆς παλιγγενεσίας
Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024
Του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου

Ἀρετες των ἡρωων – 5 χαντρες

(ἐκκλησιασμός, νηστεία, προσευχή, ἀγάπη – συγγνώμη, εὐσπλαχνία)

Μεγάλη ἡμέρα σήμερα, ἀγαπητοί μου. Διπλῆ ἑορτή· τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος. Μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς γιὰ μία ἀ­κόμη φορὰ νὰ ἑορτάσου­με τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παναγίας μας καὶ τὴν ἐπέτειο τῆς ἐ­νάρξεως τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀ­γῶνος τοῦ ἔθνους μας ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό.
Δοξάσουμε τὴν ἁγία Τριάδα γιὰ τὸ μέγα ἔ­λεός της. Διότι ὁ Πατὴρ εὐδόκησε ν᾽ ἀ­πο­­στεί­λῃ τὸν Υἱόν του τὸν μονογενῆ, καὶ ὁ Υἱ­ὸς κατῆλθε ἐδῶ στὴ πολυστένακτη γῆ μας, τὸ δὲ πανάγιο Πνεῦμα συνήργησε ὥστε σὰν σήμερα ὁ Θε­ὸς Λόγος νὰ συλληφθῇ ὡς τέλειος ἄνθρωπος πρα­γματικὰ στὴν καθαρὰ μή­τρα τῆς Παρθένου Μαρίας ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματά της, καὶ ν᾽ ἀρχίσῃ νὰ κυοφορῆται ἐν αὐτῇ, ὥστε νὰ γεννηθῇ μετὰ ἀ­πὸ ἐννέα μῆνες. «Σήμερον», λοιπόν, «τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφά­λαιον (= ἡ ἀρχή) καὶ τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος μυστη­ρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται…» (ἀπολυτ.). Τὸν δοξάζουμε, για­τὶ εὐδόκησε νὰ γεννηθῇ, νὰ ζήσῃ ἀνάμεσά μας ἐπὶ 33 χρόνια, νὰ μᾶς συναναστραφῇ, καὶ νὰ μᾶς λυτρώσῃ διὰ τῆς σταυρικῆς θυσί­ας καὶ τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεώς του ἐκ τῆς δουλείας τοῦ διαβόλου, τῶν παθῶν, τῆς ἁ­μαρ­τίας, τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου. «Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγά­λην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλυνάρ.).
Ἂς εὐχαριστήσουμε ὅμως σήμερα τὸν Κύριο καὶ γιὰ τὸ ἔλεός του στὴν ταλαίπωρη πατρίδα μας. Γιατὶ Ἐκεῖνος ἔδωσε τότε δύναμι στοὺς προπάτορές μας ν᾽ ἀρχίσουν τὸν δύσ­κολο ἀγῶνα τῆς ἐ­θνεγερσίας, ἐναντίον σκληροῦ δυνάστου, ποὺ ἔ­­τρεμαν κι αὐτοὶ οἱ ἡγέτες τῶν κρατῶν τῆς Εὐ­ρώ­πης, καὶ ν᾽ ἀποτινά­ξουν ζυγὸ τεσσάρων αἰώνων. Read more »

Ελληνοϊταλικος πολεμος (Μερος Α’): Η Ιταλικη εισβολη

______

____

Η 28η Οκτωβριου στον κινηματογραφο:

Το αξεχαστο «Μολων Λαβε» του Κωστα Πρεκα (βιντεο)

https://www.pronews.gr/politismos/kinimatografos/i-28i-oktovriou-ston-kinimatografo-to-aksexasto-molon-lave-tou-kosta-preka-vinteo/

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ

Όσο περισσότερο ο χρόνος απομακρύνει τα γεγονότα, αγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικά φαντάζουν στα μάτια μας. Έτσι, από την απόσταση 61 ολοκλήρων χρόνων, δηλαδή δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 καλύτερα. Αλήθεια, πέρασαν έξι δεκαετίες… Πόσο γρήγορα πέρασαν… Για ‘κείνους μάλιστα που τότε έζησαν τα γεγονότα και σήμερα έχουν κάποια ηλικία.

Πατηστε τον τίτλο και διαβᾶστε την ομιλία του π. Αθανασίου σε pdf

«Το υψωμα 731» (Ως εθνικο βιωμα του πολεμου 1940 – 41)

Τις πολεμικές ημέρες (βιώματα) των μαχητών του υψώματος 731, είναι πολύ δύσκολο να τις ιστορήσουμε. Όλες οι εμπειρίες και η γενναιότητα του Δημητρίου Κασλά, που διοίκησε το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος Τρικάλων (από 17/11/40 έως 30/4/41), έχουν τάση προς το απόλυτο, το διαχρονικό γνώρισμα των ηρώων.
Λεπτομέρειες διαβάζουμε στο ημερολόγιο (χειρόγραφα) του Δ. Κασλά, όπου νικιέται η πίκρα – φόβος του θανάτου από την δίψα της ελευθερίας. Διακρίνουμε (εκεί) τις βαθύτερες ελληνικές – εθνικές ρίζες, που φθάνουν ως την Ομηρική εποχή. Read more »

(1821-2021) Binteo

Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 1821

Dedication to 1821 – With English subtitles
(με Αγγλικούς υπότιτλους).

ΠΕΡIEXEI Αποσπάσματα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρινης Αυγουστινου, από το 1977
__________

__________

2. ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΒΕΝΤΗ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

• Τοῦ Βασιλακάκου Νικολάου Ἀξιωματικοῦ πυροβολικοῦ ἔ.ἀ. Ἀγωνιστοῦ τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως 1940-1945, ἀφιερωμένο στὸν  π. Αὐγουστίνο Κάντιωτη, γιὰ τὴν γιορτή του, 15 Ἰουνίου 1993

Χρόνια πολλά σου Διγενὴ
Λεβέντη μου Δεσπότη
Ἀκρίτας ἤσουν μιὰ ζωή
Μέσ᾽στὴν γραμμή τὴν πρώτη.

Μὲ τὸ ντουφέκι τὸ σπαθὶ
Μὲ τὸν σταυρὸ στὸ χέρι
Γιορτάζεις τούτη τὴν γιορτὴ
Πρέσπα!!! Στὸ Πισσοδέρι.

Στοὺς φράγγους δειξε τὸ σπαθὶ
στὸν Πάπα τὸ ντουφέκι
Καὶ στὸν Ἀττίλα τὴν φυλὴ
Φωτία κι ἀστροπελέκι.

Ἐδῶ εἶναι τὰ Βαλκάνια
Χριστός!!! Ὀρθοδοξία
Φωνάζουν τὰ οὐράνια
διδάσκει ἡ ἱστορία.

Διδάσκει ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος
Θαλῆς, ὁ Ἱπποκράτης
ἕνας λεβέντης ἔξαρχος
ὁ Μέγας Στρατηλάτης.

Ὁ Αὐγουστῖνος Διγενής
Στὰ μαρμαρένια ἀλώνια
ἔλα!! Χριστέ μου νὰ τὸν δεῖς
στῆς Φλώρινας τὰ χιόνια.-

Ἀπ᾽ τόνα χέρι τὸ σταυρό
Καὶ τἄλλο τὸ ντουφέκι
Τῆς μάχης σέρνει τὸ χορὸ
Φωνή;… Ἀστροπελέκι!! Read more »

«ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΙΚΟΥΝ»

Ομιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, γιά την Ἐπανάσταση τοῦ 1821, στὴν Ἀθηνα, στὶς 26.3.1995
——–

———-

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1705

Τῆς Ἁγίας Σκέπης καὶ ἐθνικὴ ἑορτὴ
28 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

Τὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.
Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων.
Λαοὶ μὲ ἐπικούρεια νοοτροπία, χωρὶς ἀνατάσεις, δὲν γράφουν ἱστορία. Ἡ διάβασί τους δὲν ἀφήνει ἴχνη. Πράξεις ἀξιομνημόνευτες γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους δὲν ὑπάρχουν. Σὰν ἀγέλες ἔρ­χονται καὶ παρέρχονται, ἔστω κι ἂν ἡ ζωή τους ἀριθμῇ χιλιετίες. Καμμία λάμψι. Σκοτά­δι καὶ ἔ­ρεβος ἡ ζωή τους. Πνεῦμα σ᾿ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει «διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γέν. 6,3).

* * *

Τὸ δικό μας ἔθνος, ἀγαπητοί μου, δὲν ὑπάγεται σ᾽ αὐτοὺς τοὺς λαούς. Ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, διακρίθηκε. Ἀνέπτυξε τέχνες καὶ ἐπιστῆμες, δημιούργησε ἕναν ἰδιαίτερο πολιτισμό, ποὺ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἔγινε πρότυπο γιὰ ἄλλους λαούς. Ἀγωνίστηκε «ὑπὲρ βω­­μῶν καὶ ἑστιῶν». Ἀγωνίστηκε κατὰ τῆς βαρβα­ρότητος, ποὺ ἔτεινε νὰ κατακλύσῃ τὴν ἀνθρω­πότητα. Τὸ μικρὸ τοῦτο ἔθνος κατέπληξε τὸν κόσμο μὲ πράξεις ἀφθάστου μεγαλείου.
Αὐτὸς ποὺ μελετᾷ τὴν ἱστορία μας διακρίνει τὸν δάκτυλο τῆς θείας πρόνοιας, ἡ ὁποία ἀνέ­θεσε στὴν Ἑλλάδα ἐξαιρετικὴ ἀποστολή· νὰ εἶνε φῶς γνώσε­ως καὶ ἐπιστήμης, πρόδρομος τοῦ Χριστιανισμοῦ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν, κήρυκας καὶ ἀπόστολος καὶ ὑπερασπι­στὴς τῆς Χριστιανικῆς πίστεως στὰ ἔθνη, σκεῦ­ος ἐκλογῆς καὶ δεύτερος Ἰσραὴλ στὸν κόσμο. Read more »

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ 25.3.2019. Η ΜΠΑΝΤΑ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΗ· ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ & Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ!!!

ΑΦΑΝΤH Η «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ»! ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ & ΣΛΑΒΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ! ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ!!!

Παρεμβάλλονται και δύο μικρά ‘αποσπάσματα ομιλιων του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, ενα του  1977 & το Δευτερο του 1994
____

______

Η σημασια των εθνικων εορτων

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

Τὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.

Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων.
Λαοὶ μὲ ἐπικούρεια νοοτροπία, χωρὶς ἀνατάσεις, δὲν γράφουν ἱστορία. Ἡ διάβασί τους δὲν ἀφήνει ἴχνη. Πράξεις ἀξιομνημόνευτες γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους δὲν ὑπάρχουν. Σὰν ἀγέλες ἔρ­χονται καὶ παρέρχονται, ἔστω κι ἂν ἡ ζωή τους ἀριθμῇ χιλιετίες. Καμμία λάμψι. Σκοτά­δι καὶ ἔ­ρεβος ἡ ζωή τους. Πνεῦμα σ᾿ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει «διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γέν. 6,3). Read more »

Ἐθνικὴ ἑορτὴ ἐθνικῆς παλιγγενεσίας
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το στασιδι του Καναρη

Εάν, ἀγαπητοί μου, βρεθῆτε κάποτε στὴν Ἀ­θήνα, κάνετε παρακαλῶ τὸν κό­πο νὰ ἐπισκεφθῆτε, κοντὰ σὲ μία πάροδο τῆς ὁδοῦ Κυψέλης, ἕνα μικρὸ ναὸ ποὺ τι­μᾶ­ται ἐπ᾽ ὀνόματι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἐκεῖ κάτι θὰ σᾶς ὑ­πενθυμίσῃ τὸ ἔνδοξο 1821 καὶ θὰ σᾶς κάνῃ νὰ ῥιγήσετε ἀπὸ ἐθνικὴ συγκίνησι.
Μόλις θὰ μπῆτε στὸ ναό, θὰ τραβήξῃ τὴν προσοχή σας ἕνα στασίδι δίπλα στὸ δε­σποτι­κὸ θρόνο στολισμένο μὲ τὴ σημαία τῆς ἐπανα­στάσεως τοῦ ᾽21 καὶ τὴ γαλανόλευκη. Φέρει τὴν ἐπιγραφὴ «ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΤΟ ΣΤΑΣΙΔΙ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΟΥ 1821 ΝΑΥΑΡ­ΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΝΑΡΗ (1790-1877)». Τὸ αὐθεντι­κὸ στασίδι σῳζόταν μέχρι τὸ 1978 μὲ μία γαλα­νό­λευκη ταινία καὶ μὲ τὴν ἐπιγραφὴ «ΣΤΑΣΙΔΙ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΚΑΝΑΡΗ 1794-1877». Τὸ ἔτος αὐτὸ κατεστράφη δυστυχῶς λόγῳ πυρκαϊᾶς.
 Πόσα δὲ μᾶς λέει ἡ μικρὴ αὐτὴ ἐπιγραφή! Ὑπενθυμίζει μία ἀπὸ τὶς ἡρωικώτερες φυ­σιογνωμίες τοῦ ἀγῶνος τῆς ἐθνικῆς μας ἀνεξαρ­τησίας, τοῦ ἀγῶνος τοῦ 1821· τὸν ἀτρόμη­το ἥ­ρωα τῶν ἑλληνικῶν θαλασσῶν, τὸν Κωνσταν­τῖνο Κανάρη, ἐκεῖνον ποὺ μὲ τὸ πυρπολι­­κό του, μιὰ ἀσέληνη νύχτα τοῦ Ἰουνίου τοῦ 1822, ἄναψε στὸ λιμάνι τῆς Χίου «φλόγα οὐρανομή­κη», ἔ­καψε τὴν τουρκικὴ ναυαρχίδα· ἔτσι ἐκδικήθη­κε τὴν ἀγρία σφαγὴ τῆς Χίου, τιμώρησε τοὺς βαρ­βά­ρους ἐπιδρομεῖς, φωταγώγησε τὰ ἑλληνικὰ πε­­λάγη, ἐμψύχωσε τὸν ὑπὲρ πάν­των ἀγῶνα τῆς φυλῆς, προκάλεσε τὴν παγκόσμια προσοχή. Read more »

ΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ

Δημοσιεύτηκε στο υπ’ αρίθμ. 15/1948 φύλλο του περιοδικού «Χριστιανός Στρατιώτης».

«Ελευθερία ή θάνατος»

Ανεκτίμητες υπηρεσίες πρόσφερε στην Ελληνική Πατρίδα το ράσο του Έλληνα κληρικού.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν έμεινε απαθής στις δοκιμασίες του λαού μας. Αντίθετα, στις σκοτεινές μέρες του Έθνους προέτασσε τα στήθη των ηρώων κληρικών της υπέρ των τέκνων της. Συνέκλαιγε, συνέπασχε, συσταυρωνόταν με την Ελλάδα. Ιδίως κατά τη μακρά περίοδο της σκληρής δουλείας των Τούρκων η Εκκλησία μας αναδείχθηκε η πραγματική μητέρα του Ελληνικού λαού, που έκανε τον ποιητή μας Κρυστάλλη, πλήρη από συγκίνηση, να ανακράζει·
«Ω Θρησκεία!
Γλυκιά μας μάνα!
Συ χύνεις μέσα στην καρδιά μας
χίλιες χρυσές ελπίδες».

ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=54

Υλικό Εορτής 25ης Μαρτίου

Διπλή γιορτή και πανήγυρη εορτάζουμε την ημέρα της 25ης Μαρτίου: Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό της απελευθέρωσης της Ελλάδας.
Εορτάζουμε την αναγγελία της ενανθρώπισης του Θεού και τη διαβεβαίωση για την απολύτρωσή μας από τα δεινά της πλάνης, του σκότους και της κατάπτωσης.
Είναι η ημέρα που μάς φέρνει στην μνήμη την ιερή απόφαση και τα γενναία κατορθώ­ματα των ανθρώπων εκείνων, πού με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας, είχαν τη θέληση να αποτινάξουν τον τύραννο, να ζήσουν ελεύθεροι ή αλλιώς να πεθάνουν.
Ο ελληνισμός σύσσωμος ξεσηκώνεται εναντίον του δυνάστη, του τουρκικού έθνους. Σπάζει τα δεσμά της δουλείας και οι έλληνες διακρίνονται από ηρωισμό και αυτοθυσία. Μετά από πολλά ολοκαυτώματα, πολλούς θανάτους αθώων αγωνιστών ξαναπρόβαλε η πολυπόθητη λευτεριά στον τόπο μας.
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι καλό να μας θυμίζει τα γεγονότα εκείνα και να αντλούμε διδάγματα. Είναι η ημέρα πού μάς υποχρεώνει να ξαναθυμηθούμε τη ιστορική μας κληρονο­μιά, τις εθνικές μας υποθήκες και το ιερό χρέος όλων μας. Ίσως αυτό είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους τιμημένους νεκρούς του 1821.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ: ΥΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΟΡΤΗ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ
Βρείτε υλικό σε παρουσιάσεις, τραγούδια, θεατρικά και κείμενα κατάλληλα για σχολικές εορτές, εκδηλώσεις, αφιερώματα.
https://tideon.org/ethnika/216-/1574-25234

25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Ποίησις:Μ.Μάτσα. Μουσική:Ν.Σταθερού

Της Αγιας Λαύρας τά καμπαναριά χτυπούν
κι΄ ευθύς τουφέκια στά Καλάβρυτα ηχούν.
Φωτήλας, Λόντος, Ζαίμης, Πετμεζάς,
παντού σκορπίζουν ελπίδες λευτεριάς.

Τής θάλασσας τό άξιο παλληκάρι,
ο Μιαούλης μαζί μέ τόν Κανάρη
ανδρειωμένοι κι’ οι δυό τους ναυμαχούν
καί τού εχθρού τό στόλο πυρπολούν.

Δέ ζή ο Ελληνας σά δούλος στή σκλαβιά.
Ολοι μαζί γιά τήν Πατρίδα μας, παιδιά.
Αρματωλοί καί Κλέφτες, όλοι εμπρός.
«Λευτεριά», φωνάζει τών Πατρών ο Γερμανός.

Γεναία παιδιά, Καλαβρυτινά,
Τρανοί αετοί στή λεβεντογενιά,
αιώνια σ’ εσάς οφείλει η Ελλάς
Δόξα, Τιμή, Πατρίδα, Λευτεριά! Read more »

Τῆς Ἁγίας Σκέπης καὶ ἐθνικὴ ἑορτὴ
28 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνυ Καντιώτου

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

Τὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.
Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων.
Λαοὶ μὲ ἐπικούρεια νοοτροπία, χωρὶς ἀνατάσεις, δὲν γράφουν ἱστορία. Ἡ διάβασί τους δὲν ἀφήνει ἴχνη. Πράξεις ἀξιομνημόνευτες γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους δὲν ὑπάρχουν. Σὰν ἀγέλες ἔρ­χονται καὶ παρέρχονται, ἔστω κι ἂν ἡ ζωή τους ἀριθμῇ χιλιετίες. Καμμία λάμψι. Σκοτά­δι καὶ ἔ­ρεβος ἡ ζωή τους. Πνεῦμα σ᾿ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει «διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γέν. 6,3).

* * *

Τὸ δικό μας ἔθνος, ἀγαπητοί μου, δὲν ὑπάγεται σ᾽ αὐτοὺς τοὺς λαούς. Ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, διακρίθηκε. Ἀνέπτυξε τέχνες καὶ ἐπιστῆμες, δημιούργησε ἕναν ἰδιαίτερο πολιτισμό, ποὺ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἔγινε πρότυπο γιὰ ἄλλους λαούς. Ἀγωνίστηκε «ὑπὲρ βω­­μῶν καὶ ἑστιῶν». Ἀγωνίστηκε κατὰ τῆς βαρβα­ρότητος, ποὺ ἔτεινε νὰ κατακλύσῃ τὴν ἀνθρω­πότητα. Τὸ μικρὸ τοῦτο ἔθνος κατέπληξε τὸν κόσμο μὲ πράξεις ἀφθάστου μεγαλείου.
Αὐτὸς ποὺ μελετᾷ τὴν ἱστορία μας διακρίνει τὸν δάκτυλο τῆς θείας πρόνοιας, ἡ ὁποία ἀνέ­θεσε στὴν Ἑλλάδα ἐξαιρετικὴ ἀποστολή· νὰ εἶνε φῶς γνώσε­ως καὶ ἐπιστήμης, πρόδρομος τοῦ Χριστιανισμοῦ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν, κήρυκας καὶ ἀπόστολος καὶ ὑπερασπι­στὴς τῆς Χριστιανικῆς πίστεως στὰ ἔθνη, σκεῦ­ος ἐκλογῆς καὶ δεύτερος Ἰσραὴλ στὸν κόσμο.
Ἡ ἱστορία τοῦ μικροῦ τούτου ἔθνους εἶνε ἀ­πὸ τὶς συγκινητικώτερες καὶ διδακτικώτερες. Ἂν καταρτιζόταν καὶ δημοσιευόταν ἕνας χρονολογικὸς πίνακας ὅλων τῶν σπουδαίων ἐνεργειῶν τοῦ ἀνθρώπου, σημειώνον­τας σὲ παράλληλες στῆλες τὰ ἐπιτεύγματα τῶν διαφόρων ἐθνῶν, ποιά στή­λη θὰ ἦταν ἡ πλουσιώτερη; Δὲν εἶνε ἀνάγκη νὰ τὸ ποῦμε ἐμεῖς, τὸ φωνάζει ἡ Ἱστο­ρία. Καὶ «οἱ λίθοι κεκράξονται» (πρβλ. Λουκ. 19,40). Ἕνας ἱστορι­κὸς ἡμεροδείκτης τῆς πα­τρίδος μας, ποὺ θὰ συνέτασσαν εἰδήμονες, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα, στὸ φύλλο τῆς κάθε ἡμέ­ρας θὰ σημείωνε ὄχι μία μόνο ἀ­ξιοθαύμαστη πρᾶξι τῶν προγόνων μας ἀλλὰ πολλές. Ἄλλων ἐθνῶν οἱ ἱστορικοὶ ἡμεροδεῖ­κτες θὰ εἶχαν τὰ περισσότερα φύλλα τους λευκά· ὁ ἡμεροδείκτης τῆς Ἑλλάδος θὰ ἦταν κατάμεστος. Δὲν ὑπάρχει ἡμέρα τοῦ ἔτους κα­τὰ τὴν ὁποία ἡ Ἑλλάδα δὲν παρουσίασε διὰ τῶν εὐγενῶν της τέκνων, τῶν ἡρώων καὶ ἁγίων της, μία ἀξιομνημόνευτη πρᾶξι. Καὶ ἂν ἐπρόκειτο ὅλες αὐτὲς οἱ πράξεις νὰ πανηγυρίζωνται στὴν ἐπέτειό τους, ἡ Ἑλλάδα θὰ ἔπρεπε νὰ βρίσκεται σὲ διαρκῆ σημαιοστολισμό. Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», Ὁκτωβρίου 1964, φυλ. 274
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ

ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ;

Η Ασαφεια το διακρινει

Διὰ νὰ κρίνωμεν ἐὰν ἕν ἐκπαιδευτικὸν σύστημα εἶνε ἐπιτυχές, πρέπει κατὰ πρῶτον λόγον νὰ γνωρίζωμεν ποῖος εἶνε ὁ σκοπὸς εἰς τὸν ὁποῖον ἀποβλέπει. Διότι ὅλα τὰ ἔργα, ὅλαι αἱ τέχναι καὶ ἐπιστῆμαι ἀποβλέπουν εἰς κἄποιον σκοπόν. Οὐδὲν πράττει ὁ ἄνθρωπος ἀσκόπως. Καὶ ἡ παιδαγωγική, ἡ ὁποῖα εἶνε τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν ὡς ἀσχολουμένη μὲ τὸ δυσκολώτερον πρόβλημα, τὸν ἄνθρωπον, δὲν ἠμπορεῖ παρὰ νὰ ἔχη σκοπόν. Γενικόν, ἐννοοῦμεν, σκοπόν, εἰς τὸν ὁποῖον νὰ ὑποτάσσωνται ὅλοι οἱ ἐπὶ μέρους σκοποὶ τῶν διαφόρων μαθημάτων. Ἐρωτᾶται λοιπόν˙ Εἰς τὸ νέον ἐκπαιδευτικὸν Νομοσχέδιον, τὸ ὁποῖον παρουσιάσθη μὲ τὴν ἀξίωσιν ὅτι ἀποτελεῖ μεταρρύθμισιν εἰς τὴν Παιδείαν, ὑπάρχει σκόπός; Εἰς τί ἀποβλέπει ὅλη αὐτὴ ἡ μεταρρυθμιστικὴ κίνησις;
Εἶνε μὲν ἀληθὲς ὅτι τόσον εἰς τὴν εἰσηγητικὴν ἔκθεσιν ὄσον καὶ εἰς τὸ Νομοσχέδιον ὁ συντάκτης ὁμιλεῖ περὶ ἀνθρωπισμοῦ, Χριστιανισμοῦ, Ὀρθοδοξίας κ.λ.π. Ἀλλὰ τὰ λεγόμενα περὶ τῶν ἀξιῶν τούτων ὡς σκοπῶν τῆς ἀγωγῆς εἶνε ἀόριστα καὶ ἀσαφῆ. Ὀρθῶς δὲ ἐχαρακτηρίσθησαν ὡς λεκτικὰ πυροτεχνήματα, ὡς ὡραιολογήματα, καθʼ ἡμᾶς δὲ ὁμοιάζουν μὲ κοτζαμάνεια χαρτονομίσματα κατοχικῆς περιόδου, τὰ ὁποῖα ἀνέγραφον ὀνομαστικὴν ἀξίαν ἑκατομμυρίων, ἀλλὰ τὸ ἀντίκρυσμά των εἰς χρυσὸν ἦτο μηδέν. Ἐκλεκτὸς δὲ βουλευτής, κατέχων ὅσον ὀλίγοι τὰ ἐκπαιδευτικά, διέκρινε τὴν ἀοριστίαν καὶ ἀσάφειαν τοῦ Νομοσχεδίου ἐν τῶ καθορισμῶ τοῦ σκοποῦ. Τρεῖς διαφορετικαὶ διατυπώσεις σκοποῦ, εἶπεν, ὑπάρχουν, ἕνας διὰ τὸ Δημοτικὸν Σχολεῖον, ἄλλος διὰ τὸ Γυμνάσιον καὶ ἄλλος διὰ τὸ Λύκειον, ἐνῶ ἕνας καὶ μόνον γενικὸς σκοπὸς ἔπρεπε νὰ εἶνε διʼ ὅλα τὰ εἴδη τῶν σχολείων. Δυστυχῶς ὁ σκοπὸ αὐτὸς δὲν λάμπει ἐν τῶ Νομοσχεδίω τῆς ἐκπαιδευτικῆς μεταρρυθμίσεως. Αἱ ἐπιδιώξεις τῶν μεταρρυθμιστῶν δὲν εἶνε φανεραί. Τὸ τὶ ἐπιδιώκουν διὰ τῶν νέων μέτρων δὲν τὸ λέγουν καθαρά. Κἄποιος φόβος, φαίνεται, τοὺς συγκρατεῖ. Ἐκπαιδευτικὸς ἀνὴρ ὅσον οὐδεὶς ἄλλος κατέχων τὰ ἐκπαιδευτικά, κρίνων εἰς σειρὰν ἄρθρων τὸ Νομοσχέδιον, ὁμιλεῖ καὶ περὶ τοῦ σκοποῦ, ὅστις πρέπει σαφῶς νὰ διακρίνεται εἰς ἕν ἐκπαιδευτικὸν σύστημα. Ἀναφέρει δὲ ὡς παράδειγμα τὴν γειτονικήν μας χώραν Γιουγκοσλαυΐαν. Τὸ «πιστεύω» τῆς χώρας ταύτης – τῶν κυβερνητῶν της, ἐννοοῦμεν – εἶνε πολὺ διάφορον, ἀντίθετον πρὸς τὸ «πιστεύω» τῆς ἡμετέρας χώρας, ὅπως τοῦτο τοὐλάχιστον ἐξαγγέλεται ἐπισήμως ἐν τῶ Ἑλληνικῶ Συντάγματι. Ἀλλʼ ἐκεῖνοι, οἱ Γιουγκοσλαῦοι, διακρίνονται διὰ τὴν συνέπειάν των. Τὸ «πιστεύω» των δεσπόζει εἰς ὅλην τὴν ζωήν των καὶ προπαντὸς ἐν τῆ ἐκπαιδεύσει. Θέλετε νʼ ἀκούσετε τὸν σκοπὸν τῆς ἀγωγῆς ἐν Γιουγκοσλαυΐα; Σκοπὸς τῆς ἀγωγῆς ἐν Γιουγκοσλαυΐα εἶνε ἡ «διαμόρφωσις τοῦ ἀνθρώπου εἰς ἐνεργὸν οἰκοδόμον καὶ ὑπερασπιστὴν τῆς σοσιαλιστικῆς κοινωνίας, τῆς σοσιαλοστικῆς πατρίδος, καὶ εἰς ἐνεργὸν ἀγωνιστὴν διὰ τὴν νίκην τοῦ σοσιαλισμοῦ ἐν τῶ κόσμω». Βλέπετε σαφήνειαν ἐν τῆ διατυπώσει τοῦ σκοποῦ; Ὅ,τι πιστεύουν τοῦτο καὶ θέτουν ὡς σκοπόν. Ποῦ τοιαύτη σαφήνεια ἐν τῶ Νομοσχεδίω τῶν μεταρρυθμιστῶν; Ὀμίχλη καλύπτει τὸ πᾶν. Τί κρύπτεται δὲ ὄπισθεν τῆς ὀμίχλης, ὁ χρόνος θέλει ἀποδείξει. Read more »

ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΣΑΣ ΤΡΕΧΕΙ ΑΙΜΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΟΙ NEOMAΡΤΥΡEΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ & ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στο μνημόσυνο των Nεομαρτύρων της Mικράς Aσίας και του Πόντου, στην Πτολεμαiδα Κοζανης, στις 7-9-1986.

(Η εικόνα έγινε με συμβολή του Γέροντος Μητροπολίτου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, από ερασιτέχνη ζωγράφο. Τοποθετήθηκε στον πρώτο ιερό ναό που εκτίσθηκε στην Ελλάδα για τους Νεομάρτυρες της Μικράς Ασίας και του Πόντου, το 1986. Το χωρίο της Αποκαλύψεως στο επάνω μέρος της εικόνος γραφτηκε με συμβουλὴ δική του.
Η εικόνα παρέμεινε στον ναό μέχρι της παραιτήσεως του επισκόπου Αυγουστίνου και απομακρύνθηκε από τον ναό, λόγω του μεγάλου μεγέθους της.
Η εικόνα μπήκε επάνω σε φυσικό τοπίο, από την ίδια την ερασιτέχνη ζωγράφο, αφού υπέστη ψηφιακή επεξεργασία).
Σεβάσμιος Μητροπολίτης μετά δακρύων έλεγε·

«…Aν και δεν είμαι Mικρασιάτης, Πόντιος η Θρακιώτης, εν τούτοις μικρός έζησα το δράμα της Mικράς Aσίας.
Όταν στο μικρό μου νησί την Πάρο, ήρθαν οι πρόσφυγες. Xτύπησαν οι καμπάνες, έκλεισε το σχολείο και βγήκαμε όλοι έξω στην προκυμαία. Tο καράβι που τους έφερε έριξε την άγκυρα και βγήκαν όλοι έξω.
Tι να θαυμάσεις; Πειναλαίοι, ρακέντυτοι, με την ψυχή στα δόντια, κρατούσαν όλοι εικόνες της Παναγίας μας, των αγίων και ιερά σκεύη.
Tο σημερινό μνημόσυνο δεν είναι ένα κοινό μνημόσυνο.
Δεν γίνεται και δεν ενδιαφέρει μόνο πέντε, δέκα οικογένειες με τους συγγενείς και τους φίλους τους, αλλά ενδιαφέρει όλον τον Eλληνικό λαό. Όπου υπάρχει αίσθημα και ένστικτο πατριωτικό. Eκτός αν γίνουμε χαϊβάνια και κτήνη, ανάξιοι να λεγόμαστε Eλληνες και Xριστιανοί.
H Mικρασιατική καταστροφή είναι μια μεγάλη συμφορά του Eλληνισμού για την οποία πρέπει να την θρηνήσουμε.
Tι πρώτο, τι δεύτερο, τι τρίτο να θυμηθώμεν την ημέρα αυτή.
Xιλιάδες, εκατομμύριο είναι οι σφαγιασθέντες ως αρνία από την μάχαιρα των υιόν της Άγαρ.
Eπικεφαλής δε όλων αυτών των μαρτύρων της φυλής μας είναι ο Aμβρόσιος Kυδωνιών, που τον έθαψαν ζωντανό μέσα στον τάφο.
Eπικεφαλής αυτών είναι ο αλησμόνητος Xρυσόστομος Σμύρνης. Tον σκότωσαν με άγριο τρόπο και με το αίμα του έβαψε τα γκαλτερίμνια της Σμύρνης.
Eπικεφαλής αυτών των μαρτύρων είναι γυναίκες, άνδρες, παιδιά που εσφάγησαν.
Eδώ στην Πτολεμαϊδα που είστε Θρακιώτες, Πόντιοι, Mικρασιάτες, αν ψάξτε το γεννεολογικό δένδρο της οικογενείας σας, -αν υπήρχαν βιβλία, όπως τα κρατούν οι Άγγλοι και άλλοι λαοί-, θα βλέπατε πίσω μακριά 100-200 χρόνια κάποιος παππούς, κάποια γιαγιά, κάποιος πατέρας, κάποιο παιδί από την γενεά σας να έχει σφαγεί αγρίως. Read more »

Τῆς Ἁγίας Σκέπης
28 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η αντιστασις των Ελληνων κατα των Ιταλων οπως την εζησα

EΟΡΤΑΖΟΥΜΕ τὸ ἱστορικὸ ΟΧΙ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Χρονικῶς ἀπέχουμε ἀρκετὰ πλέον. Οἱ περισσότεροι ἀπὸ ᾿κείνη τὴ γενεὰ δὲν ζοῦν. Ἐλάχιστοι αὐτόπται καὶ αὐτήκοοι τῶν γεγονότων ἀπέμειναν. Αὐτοὶ ἔχουν ἱερὰ ὑποχρέωσι νὰ μεταδώσουν στὴ νέα γενεὰ τὶς ἐντυπώσεις τους, γιὰ νὰ μὴ μείνῃ τὸ ἔθνος μακριὰ ἀπὸ τὶς ἀναμνήσεις αὐτές. Διότι ἔθνη ποὺ λησμονοῦν τὴν ἱστορία τους εἶνε ἀνάξια νὰ ζοῦν. Ἐπειδὴ ἀνήκω σ᾿ ἐκείνη τὴ γενεά, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ λίγα λόγια ἀπὸ προσωπικές μου ἐντυπώσεις.
Ἤμουν στὸ Μεσολόγγι, νεαρὸς διάκονος καὶ ἱεροκήρυκας στὴν ἱερὰ πόλι. Ἦταν 27 Ὀκτωβρίου 1940, ἡμέρα Κυριακή. Τὸ πρωῒ ὅλοι ἐκκλησιάστηκαν καὶ κατόπιν γύρισαν στὰ σπίτια τους. Καὶ ἦρθε τὸ βράδυ, ἐκεῖνο τὸ βράδυ! Οἱ μητέρες κοίμησαν τὰ νήπια στὰ λίκνα τους· καὶ οἱ ἀγρότες οἱ ἐργάτες καὶ οἱ ἁλιεῖς ἀναπαύθηκαν στὰ σκληρὰ κρεβάτια τους, γιὰ νὰ συνεχίσουν τὴν ἑπομένη μέρα τὴν εἰρηνικὴ ζωή τους.
Τὰ μεσάνυχτα, κατὰ τὴ μία (1) ἡ ὥρα, σφυρίζουν οἱ σειρῆνες καὶ χτυποῦν οἱ καμπάνες. Στρατιῶτες τοιχοκολλοῦν διατάγματα ἐπιστρατεύσεως. Ταραχὴ μεγάλη. Τί ἔγινε; Πόλεμος! Πόλεμος; Δὲν περίμεναν τὸν πόλεμο. Ἂν ὑπῆρχε ἕνα ἔθνος ποὺ ἤθελε τὴν εἰρήνη, αὐτὸ ἦτο ἡ Ἑλλάς. Διότι μετὰ τὴ Μικρασιατικὴ καταστροφὴ εἶχε μεγάλον ἀγῶνα ἀνασυγκροτήσεως καὶ ἡ εἰρήνη ἦτο ἀναγκαία.
Ξαφνικὰ λοιπὸν ἐπεβλήθη ὁ πόλεμος. Ἐπεβλήθη ἀπὸ τὸν δικτάτορα τοῦ Ἄξονος, τὸν κυβερνήτη τῆς Ἰταλίας. Αὐτὸς παρουσιάστηκε τὴ νύχτα, τὰ μεσάνυχτα, καὶ εἶπε· ―Ἑλλάς, παραδόσου. Καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπήντησε· ―ΟΧΙ. Ποιός τὸ εἶπε τὸ ΟΧΙ, παρακαλῶ; Πουθενὰ σήμερα δὲν ἀναφέρεται τὸ ὄνομά του.
Ποῦ καταντήσαμε, νὰ λησμονοῦμε τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια! Δὲν ἀνήκω σὲ κανένα κόμμα· ἀνήκω μόνο στὸ Χριστὸ καὶ στὴν Ἑλλάδα, καὶ ὁμιλῶ ἀμερολήπτως. Λοιπὸν ποιός τὸ εἶπε τὸ ΟΧΙ; Τὸ εἶπε ὁ σκύλος; ὁ γάτος; ποιός τὸ εἶπε; Τὸ λέγω μετὰ δακρύων καὶ συγκινήσεως. Σημειωτέον δέ, ὅτι ἐγὼ ἐδιώχθην τότε ἐπὶ τοῦ καθεστῶτος ἐκείνου· Read more »