ΥΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ

ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΤΟ 1990, ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ

  Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης πήγε στην Ιερά Μονή του Κουτλουμουσίου το 1990, κατόπιν προσκλήσεως. Φόρεσε για πρώτη φορά στην ζωή του τον μανδύα του επισκόπου, κάνοντας υπακοή ως απλός μοναχός. Συγκινημένος ο ηγούμενος τον υποδέχθηκε και τον προσφώνησε.

Ακούγοντας το μικρό απόσπασμα της υποδοχής αποκτάτε μια μοναδική εμπειρία του μεγαλείου της Ορθόδοξης Εκκλησίας και νιώθετε ως παρόντες στην υποδοχή.

__

_

Για το θέμα της ομιλίας που ενόχλησε εναν πατριαρχικό της Ιεράς επιστασίας και ζήτησε την απέλασή του Γέροντος επισκόπου θα γράψουμε σ” επόμενο άρθρο.

ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ

    Τό παραπάνω πόνημα εἶναι του κ. Λάζαρου Αραβανή και είναι ἐμπνευσμένο ἀπό τά συγγραφικά ἔργα τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης ὅπου δημοσιεύονται στό ἔντυπο (Ἔκδοσις Ε’): « ΠΟΙΚΙΛΑ ΣΥΝΤΟΜΑ -ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ», καί συγκεκριμένα στό κήρυγμα : τῆς σελίδος 397 «χρωματιστές Χάντρες»
   «..Ἡ ἔμπνευση μου λοιπόν συνειδητοποιεῖ ὅτι ἡ πρόοδος τοῦ πολιτισμένου κόσμου μας  ἀξιολόγησε, καθιέρωσε, καί ἔκανε ἀποδεκτό τό διαμάντι ὡς μία σπάνια φυσική ὕλη, καί πάρα πολύ δύσκολης καί δυσεύρετης φυσικῆς ὀμορφιᾶς ὅπου ὑπάρχει στόν πλανήτη μας.  Τό διαμάντι, ὅπου ἀναγνωρίσθηκε ὡς μίας  ἰσότιμης καί τῆς μεγαλύτερης σήμερα ἀνταλλάξιμης  χρηματιστηριακῆς φυσικῆς ὕλης ὡς ἀξία. Οἱ πολιτισμένοι λαοί λοιπόν ἀναγνώρισαν τήν ἀνταλλάξιμη χρηματιστηριακή ἀξία των, καί μέ αὐτήν συνδιαλέγονται γιά ἀγορά ἄλλων πολύ μεγάλης ἀξίας ἀγαθῶν (ἀκίνητα, κλπ), ἐν ἀντίθεση ὅπου οἱ πρωτόγονοι λαοί δέν τήν ἀναγνώριζαν ἐκ ἀγνοίας καί μόνο , καθώς ζοῦν μακριά τοῦ πολιτισμοῦ τῶν προοδευτικῶν ἀνθρώπων τῆς ὑφηλίου.  Ἐκεῖνοι (οἱ πρωτόγονοι)  πραγματική ἀξία…
Ἐάν κάποιος τούς προσέφερε χρωματιστά γυαλιά , πιάτα, ποτήρια, καί ἄλλα εὐτελοῦς ἀξίας ἀγαθά  τά ἀνταλλάσσαν εὐκόλως  μέ τήν ὑπερδυναμική ἐκείνη χρηματιστηριακή ἀξία ὅπου εἶναι τά διαμάντια….
Τό ἴδιο παθαίνουμε μέ τά πνευματικά διαμάντια (ὀρθόδοξη πίστη μας), ὅπου τά ἀνταλλάσσουμε μέ τήν ἐπεξεργασμένη ἄμμο τοῦ παπισμοῦ, καί αὐτό ἔπραξε ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ὅπου συμπροσεύχεται καί ἀνταλλάσσει φιλοφρονήσεις καί κενά πράγματα μέ τόν ἀπατεώνα Πάπα τῆς Ρώμης.  Μόνο ἄγριος, πρωτόγονος καί εἰδωλολάτρης ἄνθρωπος θά μποροῦσε νά συναναστραφεῖ μέ τούς ἀπατεῶνες, καί ἐκεῖ κατήντησε ὁ Πατριάρχης, εἴθε νά συναισθανθεῖ  τά χάλια του,  καί νά μετανοήσει….»

Διαβάστε το  ολόκληρο πατώντας επάνω στον τίτλο       

   ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΜΕΤΟ  

Οι αγκαλιές και τα συνεχή φιλιά του πατριάρχου Βαρθολομαίου με τον Πάπα,  που είναι συνέχεια της προδοσίας της Ορθοδόξου Πίστεως, δεν δείχνουν χριστιανική αγάπη. Ας τ” ακούσει αυτό ο πατριάρχης και να σταματήσει το θέατρο, γιατί οι παραπάνω φωτογραφίες μοιάζουν με ζευγαράκι ομοφυλοφίλων, που διαφημίζει και προωθεί η ανώμαλη παγκοσμιοποίηση. Μήπως είναι μέρος της παραπάνω διαφημίσεως και αυτοί;

Οι Ορθόδοξοι επίσκοποι και τα Μοναστήρια του Αγίου Όρους γιατί δεν παύουν το μνημόσυνό του; Τί άλλο περιμένουν  να κάνει ο πατριάρχης για να πραγματοποιήσουν την υπόσχεση που έδωσαν στον Θεό την ώρα της χειροτονίας τους;;;

Ζητούν οι Ελληνες της Βορείου Ηπείρου την παρέμβαση της Ελληνικής κυβέρνησης!!! Και ρωτάμε· Υπάρχει Ελληνική κυβέρνηση που να ενδιαφέρεται για την Ελλάδα και για τους Ελληνες; Αυτοί που μας κυβερνάνε είναι τσιράκια των ξένων τοκογλύφων και είναι έτοιμοι να πουλήσουν και την μάνα τους για να αρέσουν στ” αφεντικά τους!

Να παρέμβει η ελληνική Κυβέρνηση για την διοικητική διαίρεση στην Αλβανία

Η Χειμάρρα Θέλουν να την ενώσουν με τον αμιγώς αλβανικό δήμο Vranisht, στο βόρειο μέρος της ιστορικής και αδούλωτης πόλεως, προφανώς για να πετύχη η Αλβανία τον εξαλβανισμό της, παρά την αντίδραση των Χειμαρριωτών, ενώ υπάρχει σχέδιο να αλλάξουν τα όρια μειονοτικών επαρχιών, ώστε κάποια χωριά τους να περιλαμβάνωνται σε άλλους μη μειονοτικούς δήμους, πάντοτε για τον ίδιο σκοπό.
Το κόμμα των «Τσάμηδων», που έχει πέντε (5) βουλευτές στην αλβανική Βουλή, ζητάει ο νέος δήμος Κονίσπολης, που πρόκειται να δημιουργηθή, να μετονομασθή σε «Δήμο Τσαμουριάς», στον οποίο θα ενταχθούν και ωρισμένα αμιγώς Βορειοηπειρωτικά χωριά.
Σύσσωμη η ηγεσία της Βορείου Ηπείρου διαμαρτύρεται για τις αλβανικές δολιχοδρομίες. Έχει, χρέος εθνικό και η Ελληνική Κυβέρνηση και, μάλιστα, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, να αντιδράση αποφασιστικά και μεθοδικά, ώστε να μην περάση η αφόρητη και μισελληνική αυτή απόφαση της γείτονος. Πάνω και πέρα από τα οικονομικά ζητήματα, προέχει η σωτηρία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού».

Άστραψε και βρόντηξε ο Κονίτσης, θέλουν να εξαλβανίσουν τους Βορειοηπειρώτες

Πατήστε στον τίτλο, για να διαβάσετε το άρθρο

http://www.fotgrammi.gr

ΟΜΙΛΙΑ ΔΡ. ΣΑΜ ΤΣΕΚΟΥΑΣ
ΔΙΑΠΡΥΣΙΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΤΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΩΝ- 
ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΙΛΕΛΛΗΝΟΣ

ΣΤΗΝ ΑΡΟΑΝΙΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ 10.5.2014                                                        24.7.2014

Η Πολιτεία απαγορεύει σε ιατρούς να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους!

Κωνσταντίνος Ερρίπης
Καρδιολόγο

Ακροδεξιός ραββίνος κηρύττει: Αν χρειαστεί, το Ισραήλ μπορεί να ισοπεδώσει τη Γάζα

_Πατήστε στον τίτλο, για να ακούστε πως μιλούν τα τέρατα της παγκοσμιοποίησης

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
27 Ιουλίου

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ

«Kαι έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διa το όνομά μου…» (Λουκ.  21,17)

  ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, αὐτὰ τὰ λόγια; Εἶνε προφητεία, ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅ,τι εἶπε ἐκεῖνος, ἔγινε, καὶ γίνεται, καὶ θὰ γίνεται μέχρι κεραίας. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Ἀκοῦμε λοιπὸν τὸν Κύριο νὰ λέῃ· «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. 21,17).
Σὲ ποιούς λέει τὰ λόγια αὐτά; Τὰ λέει στοὺς μαθητάς του στὴν ἀρχὴ τῆς δημοσίας δράσεώς του. Τί ἀντίθεσι μὲ τὸ Μωάμεθ, τὸν ἱδρυτὴ τῆς θρησκείας τῶν μουσουλμάνων! Αὐτὸς μὲ ἄλλο τρόπο μάζεψε ὀπαδούς. Ἐλᾶτε κοντά μου, λέει, καὶ θά ᾿χετε πλούτη, θά ᾿χετε ἀργύριον καὶ χρυσίον, θά ᾿χετε ἠδονὰς καὶ ἀπολαύσεις, θά ᾿χετε χαρέμια, θά ᾿χετε ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθά. Ἀντιθέτως ὁ Κύριος· δὲν ὑπεσχέθη οὔτε δόξες, οὔτε χρῆμα, οὔτε ἡδονάς, ἀλλὰ τί; Διωγμό! Θὰ διωχθῆτε, εἶπε, ἀπὸ μικροὺς καὶ μεγάλους, ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ φίλους, «καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου». Καὶ πράγματι εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἀπὸ τὴ γέννησί του, ὁ χριστιανισμὸς ἐγνώρισε τὸν διωγμό.
Αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριος, τὸ βλέπουμε νὰ ἐκπληρώνεται μέσα στὴν ἱστορία. Τὸ βλέπουμε ἐν πρώτοις στὴν ἱστορία τῶν δώδεκα ἀποστόλων. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς εἶχε τέλος εἰρηνικό; Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἰωάννη κανείς ἄλλος· ὅλοι μαρτύρησαν. Ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία τοῦ Χριστοῦ· οἱ κορυφαῖοι Πέτρος καὶ Παῦλος μαρτύρησαν ἐπὶ Νέρωνος στὴ Ῥώμη. Ὁ Ἀνδρέας σταυρώθηκε ἀνάποδα στὴν Πάτρα. Ὁ Ἰάκωβος ἐσφάγη σὰν ἀρνὶ στὰ Ἰεροσόλυμα… «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου». Τὸ ίδιο βλέπουμε καὶ στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων· ἐκπληρώνονται οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ μας. Ἐδιώχθη ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ Ἰουδαίους, ἀπὸ εἰδωλολάτρες, ἀπὸ αὐτοκράτορες· δέκα αὐτοκράτορες, ὁ ἕνας κατόπιν τοῦ ἄλλου, μὲ ὅλα τὰ μέσα ποὺ διέθετε ἡ ῥωμαϊκὴ ἐξουσία, ἐδίωξαν τοὺς Χριστιανούς. Αὐτοὺς ποὺ μυρμήγκι δὲν πατοῦσαν, ἀλλὰ ―κατὰ τὴν ὁμολογία καὶ ἐχθρῶν τους― ἦταν τὰ εὐεργετικώτερα στοιχεῖα τῆς κοινωνίας, τοὺς κατεδίκαζαν. Τὸ μόνο τους ἔγκλημα ἦταν, ὅτι εἶνε Χριστιανοί. Τοὺς ἔθεταν τὸ ἐρώτημα· Εἶσαι Χριστιανός; Ἂν ἔλεγαν «ὄχι», ἔσῳζαν τὴ ζωή τους· ἂν ἔλεγαν «ναί», ἔχαναν τὴ ζωή τους. Σήμερα ἡ πίστι δὲ᾿ στοιχίζει οὔτε μιὰ δραχμὴ σ᾿ ἕνα νεκρὸ χριστιανό· τότε στοίχιζε διωγμὸ καὶ μαρτύριο.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς φοβερωτέρους διώκτας τῆς χριστιανοσύνης ἦτο ὁ Διοκλητιανός. Ἐπὶ τοῦ διωγμοῦ αὐτοῦ τοῦ αὐτοκράτορος τῆς Ῥώμης ἐδιώχθη καὶ ὁ ἅγιος Παντελεήμων.

* * *

Μίλησα ἄλλοτε λεπτομερῶς γιὰ τὸ βίο τοῦ ἁγίου. Τώρα λέγω συντόμως, ὅτι Read more »

Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)

Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστινου Καντιώτου

ΤΥΦΛΟΙ, ΚΟΥΦΟΙ, ΑΛΑΛΟΙ

    ΠΟΛΛΕΣ θρησκεῖες, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχουν στὸν κόσμο. Ἀλλ᾽ ἂν ῥωτήσετε ὄχι μόνο τοὺς ἀνθρώπους μὰ καὶ τὶς πέτρες ἀκόμα, θὰ φωνάξουν, ὅτι ἡ μόνη ἀ­ληθινὴ εἶνε αὐτὴ ποὺ ἵδρυσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μὲ τὴ διδασκαλία του καὶ τὸ τίμιο αἷμα του.
Γιατὶ ὁ Χριστὸς δὲν εἶνε ἕνας ἁπλὸς ἄν­θρω­πος. Εἶνε Θεός! Τὸ κηρύττει ἡ διδασκαλία του, τὰ ἀθάνατα λόγια του· τὸ βεβαιώνουν τὰ ἀμέτρητα θαύματά του, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων.

* * *

Καὶ σήμερα τὸ εὐαγγέλιο μᾶς διηγεῖται δύο θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός. Τὸ ἕνα. Κα­θὼς μπῆκε σὲ μιὰ πόλι, ἄ­κουσε πίσω του φωνές. Τί ἔλεγαν· «Ἐλέησον ἡμᾶς…» (Ματθ. 9,27).
Εἶνε τὸ «Κύριε, ἐλέησον» ποὺ λέμε κ᾽ ἐμεῖς στὴν ἐκκλησία στὴ λατρεία μας. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ βάζει τὸ πετραχήλι ὁ παπᾶς, μέχρις ὅτου τελειώσῃ, δέκα, εἴκοσι, τριάντα καὶ περισσότε­ρες φορὲς λέμε «Κύριε, ἐλέησον». Ἀλλὰ πῶς τὸ λέμε; Τὸ δικό μας «Κύριε, ἐλέη­σον» βγαίνει ἀπὸ καρδιὰ παγωμένη· ἐνῷ τὸ «Κύριε, ἐλέ­ησον» τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου βγαίνει σὰν φωτιὰ ἀπὸ τὴν καρδιά, μὲ πίστι καὶ δάκρυα.
Ἂν πᾶτε στὴ ῾Ρωσία, τὸ «Κύριε, ἐλέησον» δὲν τὸ λέει μόνο ὁ ψάλτης. Σ᾽ ἐμᾶς τὸ λέει ὁ ψάλτης ἐνῷ ἄλλοι, ἰδίως οἱ γυναῖκες, κουβεν­τιάζουν. Θέλεις νὰ κουβεντιάσῃς; βγὲς ἔξω. Μέσα στὴν ἐκκλησία τὰ στόματα κλειστά, οἱ καρδιὲς στὸ Θεό. Τὸ «Κύριε, ἐλέησον», ποὺ λέει ὁ ψάλτης, πρέπει νὰ τὸ λένε ἀπὸ τὴν καρδιά τους ὅλοι οἱ Χριστιανοί. Καὶ τότε φτάνει ἕνα «Κύριε, ἐλέησον» νὰ κάνῃ θαῦμα, ὅ­πως ἔκανε τὸ «Κύριε, ἐλέησον» ποὺ ἔλεγαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου.
Ποιοί ἦταν αὐτοί, ποὺ πίσω ἀπὸ τὸ Χριστὸ φώναζαν «Ἐλέησον ἡμᾶς…»; Ἦταν δυὸ δυσ­τυχισμένοι. Τί ἦταν, φτωχοί; Μπορεῖ νά ᾽σαι φτωχὸς καὶ νά ᾽σαι εὐτυχισμένος, χαρούμενος, νά ᾽χῃς παράδεισο μέσα σου· μπορεῖ νά ᾽σαι φτωχὸς καὶ νά ᾽χῃς μιὰ καλὴ γυναῖκα καὶ καλὰ παιδιά, καὶ δὲ χρειάζεσαι τίποτα περισσότερο· μπορεῖ νά ᾽σαι φτωχὸς καὶ νὰ εἶσαι ὑ­γιής. Αὐτοὶ ἦταν δυστυχεῖς, γιατὶ δὲν εἶχαν τὴν ὑ­γειά τους, δὲν εἶχαν μάτια.
Ποιός ἀπὸ σᾶς, ἂν τοῦ δώσουν ἕνα τσουβά­λι δολλάρια ἢ μιὰ βαλίτσα λίρες, δίνει τὰ μάτια του; Κανείς. Ἄρα λοιπόν, ἐσὺ ποὺ ἔχεις τὰ μάτια, δόξαζε τὸ Θεό, εἶσαι πλούσιος. Ἅμα ἔ­χῃς τὴν ὑγειά σου, εἶσαι ἕνας πλούσιος. Ὁ Ὠ­νάσης ἦταν ὁ πιὸ πλούσιος στὸν κόσμο· τὸν πῆ­γαν στὰ καλύτερα νοσοκομεῖα, ἔφεραν τοὺς καλύτερους γιατρούς. Τί ἔλεγε· Κάντε με καλά, καὶ σᾶς δίνω ὅλα τὰ καράβια μου! Ἄ­ρα λοιπόν, ἐσὺ ποὺ ἔχεις μάτια καὶ βλέπεις, αὐ­τιὰ καὶ ἀκοῦς, καρδιὰ καὶ χτυπᾷ, ἔχεις ὑ­γεία, ἔχεις ἕνα θησαυρό.
Αὐτοὶ ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Χριστὸ καὶ φώναζαν «Κύριε, ἐλέησον», δῶσ᾽ μας τὸ φῶς μας, ἦταν τυφλοί. Τό ᾽παν μιὰ φορά, τό ᾽παν δυό, τό ᾽παν δέκα φορές, μὰ ὁ Χριστὸς δὲν ἀ­παντᾷ. Γιατί ἆραγε; δὲν ἀ­κούει; Ἂν ἀ­κούῃ! ῥαντὰρ εἶνε. Ἂν τὰ δικά μας ῥαν­τὰρ ἀ­κοῦνε ἀπὸ τόσο μακριά, ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ μεγάλο ῥαντὰρ ποὺ ἀκούει τὶς φω­νὲς ὅλων, ὅσο μακριὰ κι ἂν βρίσκωνται. Εἴτε στὴ σπηλιὰ εἶσαι εἴτε στὸ Βό­ρειο Πόλο εἴτε στὸ Νότιο Πόλο ἢ πάνω στὰ ἄστρα ἢ στὰ βάθη τῆς θαλάσσης ἢ τῆς γῆς, ὁ Θεὸς εἶνε ὅλο αὐτιά. Γιατί ὅμως ἐδῶ δὲν ἀ­παντᾷ; Δοκιμάζει τὴν πίστι τους.
Μπαίνει ὁ Χριστὸς σ᾽ ἕνα σπίτι, μπαίνουν κι αὐτοὶ καὶ τὸν πλησιάζουν μὲ δάκρυα. Πιστεύ­ετε, τοὺς ρωτάει, ὅτι μπορῶ νὰ κάνω αὐτὸ ποὺ ζητᾶτε; Κι ὅταν εἶδε ὅτι ἡ πίστι τους εἶνε βράχος, τότε ἄγγιξε μὲ τὰ ἅγιά του δάκτυλα τὰ μάτια τους καὶ οἱ τυφλοὶ εἶδαν τὸ φῶς τους. «Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς…».
Τὸ δεύτερο θαῦμα. Μόλις ἔφυγαν οἱ τυφλοί, νά καὶ ἔρχεται ἕνας ποὺ ὑπὸ τὴν ἐπήρεια δαιμονίου δὲν ἄκουγε καὶ δὲ μιλοῦσε κα­θόλου· ἦταν κωφάλαλος. Ὁ Χριστὸς ἔβγαλε τὸ δαιμόνιο, καὶ ἄνοιξαν τὰ αὐτιά του καὶ ἄκουγε καὶ ἄρχισε ἡ γλῶσσα του νὰ μιλάῃ.
Αὐτὰ τὰ θαύματα ἔκανε ὁ Χριστός· θεράπευσε δυὸ τυφλοὺς καὶ ἕνα κωφάλαλο. Ὁ λα­ὸς θαύμασε τὰ πρωτάκουστα αὐτὰ σημεῖα. Δὲν πί­στεψαν ὅμως ὅλοι. Ἅμα κάποιος εἶνε προκα­τειλημμένος, χίλια θαύματα νὰ δῇ κι ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς νὰ κατεβῇ στὴ γῆ, δὲ πιστεύει. Καὶ τὴν ἡμέρα ἐκείνη κάτι φίδια φαρμακερά, παιδιὰ τοῦ διαβόλου, σκοτεινοὶ καὶ ὑπερή­φανοι ἄνθρωποι, οἱ φαρισαῖοι, ὄχι μόνο δὲν πίστεψαν, ἀλλὰ ἄρχισαν νὰ διαβάλλουν τὸ Χριστὸ λέγοντας, ὅτι βγάζει τὰ δαιμόνια μὲ τὴ δύναμι τοῦ σατανᾶ! Ὑπάρχει χειρότερη βλασφημία;

* * *

―Τί μ᾽ ἐνδιαφέρουν ἐμένα αὐτά; θὰ πῇς. Ἐγώ, δόξα τῷ Θεῷ, ἔχω μάτια καὶ βλέπω, ἔχω αὐτιὰ κι ἀκούω, ἔχω γλῶσσα καὶ μιλάω…
Ἂν σ᾽ ἐνδιαφέρῃ; Πολὺ μᾶς ἐνδιαφέρει τὸ εὐαγγέλιο σήμερα! Γιατὶ ὑπάρχουν δύο εἰ­δῶν τυφλοί· τυφλοὶ σωματικῶς καὶ τυφλοὶ πνευ­ματικῶς· καὶ ὑπάρχουν κουφοὶ σωματικῶς καὶ κουφοὶ πνευματικῶς· καὶ ὑπάρχουν ἄλαλοι σωματικῶς καὶ ἄλαλοι πνευματικῶς.
Ποιοί εἶνε τυφλοὶ στὴν ψυχή; Read more »

Τῆς ἁγίας Παρασκευῆς
26 Ἰουλίου

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟΛΙΣΘΗΤΕ!

   ΕΟΡΤΗ καὶ πανήγυρις, ἀγαπητοί μου, σήμερα. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἑορτάζει τὴ μνήμη τῆς ἁγίας Παρασκευῆς. Προβάλλει τὸ παράδειγμά της καὶ μᾶς καλεῖ νὰ τὴ μιμηθοῦμε.
Ἡ ἁγία Παρασκευὴ ἐπιβεβαιώνει, ὅτι ἡ γυ­ναίκα μπορεῖ σωματικῶς νὰ εἶνε «ἀ­σθενέστε­ρον σκεῦος», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Α΄ Πέτρ. 3,7) καὶ δὲν μπορεῖ νὰ κάνῃ κάποιες ἐρ­γασίες, ἀλλὰ ψυχικῶς σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἀναδεικνύεται ἀνώτερη ἀπὸ τὸν ἄντρα. Γυναίκα ποὺ πιστεύει στὸ Θεὸ κ᾽ εἶνε στολισμένη μὲ ἀρετὲς καὶ χάριτες, ἡ Χριστιανὴ γυναίκα, νικᾷ ὄχι μόνο τὸν ἄντρα ἀλλ᾽ ἀκόμα καὶ τοὺς ἀγ­γέλους· φθάνει σὲ ὕψος πολὺ μεγάλο, μέχρι τὸν οὐρανό. Κορυ­φαῖο παράδειγμα ἡ Παναγία, ἡ πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν, ποὺ λάμπει περισσότερο κι ἀπ᾽ τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου. Παράδειγμα ἀ­κόμα εἶ­νε καὶ ἡ ἁγία Παρασκευή, τῆς ὁποίας ἑορτάζουμε τὴν ἱερὰ μνήμη.

* * *

Γεννήθηκε στὴν πρωτεύουσα τοῦ τότε κό­σμου, τὴ ῾Ρώμη, τὸν δεύτερο αἰῶνα ἐπὶ βασιλέ­ως Ἀντωνίνου (138-160 μ.Χ.). Οἱ γο­νεῖς της, ὁ Ἀγάθων καὶ ἡ Πολι­τεία, ἦταν εὐ­σε­βεῖς ἀλλὰ ἄτεκνοι. Παρακαλοῦσαν τὸ Θεό, νὰ τοὺς δώσῃ παιδὶ κι αὐτοὶ νὰ τοῦ τὸ ἀφιερώσουν. Ὁ Θεὸς ἄκουσε τὶς προσευχὲς τοῦ εὐ­σεβοῦς ἀν­δρογύνου καὶ τοὺς χάρισε ἕνα κοριτσάκι. Κ᾽ ἐπει­δὴ τὸ κοριτσάκι γεννήθηκε ἡμέρα Παρα­σκευή, τὸ ὠνό­μασαν Παρασκευή. Μεγαλώνον­τας ἔμαθε γράμματα, ἔγινε σοφή, πρὸ πάν­­των στὴ γνῶ­σι τῶν ἁγίων Γρα­φῶν. Ἦταν πιστὴ καὶ ἀφωσι­ωμένη στὸν Κύ­ριο. Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέ­ων της, ἀφοῦ μοίρασε τὰ ὑπάρ­χοντά της σὲ φτωχούς, ἀ­σπάσθηκε τὴν ἀφιερωμένη ζωὴ καὶ ἄρχισε νὰ κηρύττῃ τὸ εὐαγγέ­λιο τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὴν ἁ­γιότητα καὶ τὴν κα­θαρότητα τῆς ζω­ῆς της ἀξιώθηκε νὰ κάνῃ καὶ θαύματα.
Σήμερα δὲν γίνονται θαύματα. Γιατί; Διότι δὲν ζοῦ­με σὰν τὴν ἁγία Παρασκευή. Πῶς νὰ γί­νουν τώρα θαύματα; Οἱ ἄν­θρω­ποι εἶνε ἄπιστοι, ἄθεοι, ὑπερήφανοι, διεφθαρ­μένοι. Δὲν γί­­νονται θαύματα ὄχι διότι ἀδυνάτισε ὁ Θεός – ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ ἴδιος· ἐμεῖς εἴμαστε ἀνάξιοι νὰ δοῦμε καὶ ν᾽ ἀπολαύσουμε θαύματα.
Ἡ ἁγία Παρασκευὴ θαυματουργοῦσε. Θερά­πευε τυφλοὺς καὶ κουφούς, ἀκόμα καὶ νεκροὺς ἀνέστησε. Καὶ μὲ τὰ θαύματα, τὴ διδα­σκαλία καὶ τὸ παράδειγμά της πολὺς κόσμος πίστευε στὸ Χριστό. Αὐτὸ ὁ διάβολος δὲν τὸ ὑ­πέφερε. Γι᾽ αὐτὸ ἔβαλε δυὸ Ἑβραίους, πῆ­γαν καὶ τὴν κατηγόρησαν ὅτι κάνει προπαγάνδα, ὑβρίζει τοὺς θεούς, προξενεῖ ζημιὰ στὸ κράτος. Τὴν συνέλαβαν λοι­πὸν καὶ τὴν ὡδήγησαν μπροστὰ στὸν βασι­­λέα Ἀν­τωνῖνο. Ἐκεῖνος, ὅταν τὴν εἶδε, ἔ­μεινε ἔκθαμβος ἀ­πὸ τὴν ὀ­μορφιά, τὴν εὐφυΐα καὶ τὴ μόρφωσί της.
―Ἀρνήσου τὸ Χριστό, τῆς εἶπε, καὶ θά ᾽χῃς ἀπὸ μένα πλῆθος δῶρα.
―Δὲν τὸν ἀρνοῦμαι, ἀπαντᾷ ἐκείνη. Παρακαλῶ μάλιστα τὸ Θεό, κ᾽ ἐσὺ ν᾽ ἀφή­σῃς τὴν εἰδωλολατρία καὶ νὰ ἔρθῃς στὴν ἀλήθεια.
―Σοῦ δίνω τρεῖς μέρες νὰ σκεφτῇς, εἶπε ὁ Ἀντωνῖνος. Ἐὰν μετὰ ἀπὸ αὐτὲς δὲν θυσιά­σῃς στὰ εἴδωλα, σὲ περιμένουν μαρτύρια.
Καὶ ἡ ἁγία τοῦ ἀποκρίνεται·
―Μὴν περιμένεις. Ὅ,τι ἔχεις νὰ κάνῃς κάν᾽ το τώρα. Ὅσες μέρες κι ἂν περάσουν, ἐγὼ θὰ εἶμαι ἡ ἴδια. Τὸν Κύριό μου δὲν τὸν ἀρνοῦμαι.
Τότε ὁ τύραννος διέταξε ν᾽ ἀνάψουν φωτιὰ καὶ νὰ ζεστάνουν καζάνι γεμᾶτο λάδι καὶ πίσσα. Κι ὅταν πλέον κόχλασε, ἔρριξαν μέσα τὴν ἁγία, ἐνῷ ἐκείνη ἔκανε τὸ σταυρό της. Μὰ τὸ καζάνι ―ἂς μὴ πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, ἐ­μεῖς πιστεύουμε― ἔγινε γι᾽ αὐτὴν δροσερό! Περνοῦ­σε ἡ ὥρα, κ᾽ ἐκείνη δὲν πάθαινε τίποτα. Ὁ βα­σιλιᾶς ἀπόρησε καὶ τῆς εἶπε νὰ τὸν ῥαντίσῃ ἀπ᾽ τὸ ὑγρό. Ἡ ἁγία τοῦ πέταξε λίγο μὲ τὶς φοῦ­χτες, μὰ μόλις ἔπεσε στὸ πρόσωπό του αὐτὸς τυφλώθηκε. Ἄρχισε νὰ φωνάζῃ καὶ νὰ τὴν παρακαλῇ νὰ τὸν κάνῃ καλά. Ἡ ἁγία μέσα ἀπ᾽ τὸ καζάνι προσευχήθηκε κι ὁ Ἀντωνῖνος εἶδε πά­λι τὸ φῶς του, πίστεψε στὸ Χριστὸ καὶ βαπτίσθηκε μὲ ὅλους τοὺς σωματοφύλακές του.
Κατόπιν ἡ ἁγία Παρασκευὴ πῆγε σὲ ἄλλα μέρη, κήρυξε, καὶ τέλος μαρτύρησε δι᾽ ἀποκε­φαλισμοῦ ἐπὶ τῆς ἐποχῆς ἄλλου βασιλέως.

* * *

Αὐτὸ εἶνε σύντομα τὸ συναξάρι τῆς ἁγίας. Μᾶς καλεῖ νὰ μιμηθοῦμε τὸ παράδειγμά της ὅλοι, καὶ ἰδιαιτέρως οἱ γυναῖκες.
⃝ Κάθε Χριστιανὴ νὰ γίνῃ μιὰ μικρὴ ἁγία Παρασκευή. Νὰ τὴ μιμηθῇ πρῶτον στὴν ἐνδυμασία, ὅπως τὴ βλέπουμε στὴν εἰκόνα. Ἐκείνη, ὅ­πως καὶ οἱ ἄλλες ἅγιες γυναῖκες καὶ ἡ Παναγία, εἶχαν σκεπασμένα τὸ σῶμα, τὰ χέρια, τὰ πόδια τους. Σήμερα ἡ γυναίκα εἶνε ξεγυμνωμένη, ξεμπρα­τσωμένη, ἀδιάντροπη. Γυμνὴ στοὺς δρό­μους, στὶς πλάζ, στὰ λουτρά, στὰ κέντρα, παν­τοῦ. Καὶ εἶνε αὐτὸ ἕνα σημάδι μεγάλης διαφθο­ρᾶς τοῦ αἰῶνος μας. Κάποιος ἅγιος προφήτευσε· Ὅταν δῆτε τὴ γυναῖκα στὸ δρόμο γυμνή, τότε φθάνει τὸ τέλος τοῦ κόσμου.
⃝ Δὲν εἶνε ὅμως μόνο ἡ ἐξωτερικὴ ἐμφάνισις. Ἔχει κι αὐτὴ σημασία, ἀλλὰ πρὸ παντὸς σημασία ἔχει ὁ ἐσωτερικὸς κόσμος τῆς γυναί­κας. Πολλὲς γυναῖκες ἐξωτερικῶς εἶνε σὰν ἄγ­γελοι, ἀλλ᾽ ὁ ἐσωτερικός τους κόσμος εἶνε ἄκοσμος. Καὶ τί πρέπει νὰ κάνουν; Νὰ στολίζωνται. Ναί, νὰ στολίζωνται. Δὲν ἐννοῶ τὰ συνηθισμένα αὐτὰ στολίδια, στὰ ὁποῖα ῥέπει ἡ γυναικεία φιλαρέσκεια. Ἐννοῶ στολίδια πνευ­ματικὰ καὶ μεγάλα. Ποιά εἶνε τὰ στολίδια αὐ­τά; Γυναῖκες ποὺ μ᾽ ἀκοῦτε! ξοδεύετε τόσα γιὰ φτειασίδια, βαφὲς καὶ κοσμήματα. Ἐγώ, μὲ βάσι ὅσα λέει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτω­λὸς ἐγκωμιάζοντας τὴν ἁγία Παρασκευή, θὰ σᾶς ὑποδείξω μερικὰ καλλυντικὰ ἄλλου εἴδους.
√ Πολλὲς γυναῖκες βάφουν τὰ μάτια ἢ τὰ φρύδια τους. Ἂς ἀναλογισθοῦν, ὅτι ἡ ἁγία Πα­ρασκευὴ ἔβαφε τὰ δικά της μάτια ὄχι μὲ τέτοια χρώματα ἀλλὰ μὲ δάκρυα, ποὺ ἔχυνε τὴ νύχτα ὅ­ταν προσευχόταν. Γυναίκα ποὺ κλαίει καὶ χύνει δάκρυα, γιὰ τὶς ἁμαρτίες της καὶ γιὰ τοὺς γύρω της, ἔχει τὰ ὡραιότερα μάτια.
√ Κάποιες κρεμοῦν στ᾽ αὐτιά τους σκουλα­ρίκια. Θέλετε νὰ σᾶς δείξω τὰ σκουλαρίκια τῆς ἁγίας Παρασκευῆς; Ἐκείνη στόλιζε τὰ αὐ­τιά της κρατώντας τα ἀνοιχτὰ καὶ προσηλωμένα στὰ θεῖα λόγια. Στολίστε κ᾽ ἐσεῖς τὰ αὐτιά σας ἀκούγοντας μὲ προσοχὴ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
√ Συχνὰ οἱ γυναῖκες κρεμοῦν στὸ λαιμὸ περιδέραιο – κορδόνι τὸ λέει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς, κολλιὲ τὸ λένε σήμερα. Τὸ ἀνεκτίμητο ὅμως περιδέραιο ποὺ φοροῦσε ἡ ἁγία Παρασκευὴ ἦταν ἡ νηστεία, ποὺ ἔκανε τὸ λαιμό της νὰ λάμ­πῃ μὲ ἄλλη χάρι. Φορέστε το κ᾽ ἐσεῖς.
√ Ἂν ἐπίσης σᾶς ἀρέσῃ νὰ φορᾶτε δακτυλί­δια, κοιτάξτε τὰ δακτυλίδια τῆς ἁγίας Παρασκευῆς· εἶνε οἱ κόμποι στὰ δάχτυλά της ἀπὸ τὶς πολλὲς μετάνοιες ποὺ ἔκανε. Σεῖς ἔχετε;
√ Στὴ μέση οἱ γυναῖκες φοροῦν ζώνη. Ἐλᾶ­τε ὅμως νὰ δῆτε καὶ τὴ ζώνη τῆς ἁγίας Παρασκευῆς· εἶνε ἡ παρθενία της, τὴν ὁποία ἐφύλαξε σὲ ὅλη της τὴ ζωή, σπάνιο κόσμημα.
√ Ἂν τέλος συνηθίζετε νὰ φορᾶτε μεταξω­τὰ καὶ ἄλλα πολύτιμα ροῦχα, ἐγὼ σᾶς δείχνω καὶ τὸ φόρεμα τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, φτεια­γμένο ἀπὸ μετάξι ἀγγέλων· εἶνε ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ντροπὴ ποὺ τὴν σκέπαζαν πάντοτε, ἀ­παραίτητα γιὰ κάθε γυναῖκα.
⃝ Αὐτὰ εἶνε ὁ ἐσωτερικὸς στολισμός, ποὺ προ­­τείνει σὲ κάθε γυναῖκα ἡ ἁγία Παρασκευή. Μιμηθῆτε την. Μιμηθῆτε ἀκόμα τὴν πίστι της, μιὰ πίστι βουνό. Ἄφοβη ἔμεινε καὶ μέσα στὸ καζάνι καὶ κάτω ἀπ᾽ τὸ σπαθί. Δὲ φοβήθηκε. Ὅποιος πιστεύ­ει στὸ Χριστὸ δὲ φοβᾶται τίποτα καὶ κανέναν! Οὔτε τοὺς δαίμονες φο­βᾶται. Ἦρθε προχθὲς μιὰ γυναίκα στενοχωρημένη καὶ κλαμένη. Ἔτρεμε. Τί εἶχε; Read more »

ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΦΑΓΙΑΣΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΥΣ 12

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ;

  Ο πρώην Μητροπολίτης Λαμίας Δαμασκηνός είδε στη λιστα πρώτο τό όνομα του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου και είπε στον Σεραφείμ· Πρώτο τον Καντιώτη! Δεν φοβάστε μήπως ξεσηκωθεί ο κόσμος; Και εκείνος απάντησε· Αυτόν για να ησυχάσουμε. Παρ” όλη όμως την δήθεν παλληκαριά του, δεν τόλμησε να βάλει τα χέρια επάνω του και ανέβαλε συνεχώς την εκθρόνησή του.

Το 1974 στη Μητρόπολη Φλωρίνης όλα τα βιβλία και τα ταμεία ήταν έτοιμα, για την παράδωση της Μητροπόλεως. Ήταν βέβαιο ότι μέχρι στις 20 Ιουλίου 1974 δεν θα βρισκόταν ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος στον επισκοπικό του θρόνο. Είχαν ήδη εκδιωχθεί οι 12 Μητροπολίτες και έμενε μόνο αυτός που ήταν πρώτος στην λίστα!

• Κάθε Κυριακή βλέπαμε το πυρπολικό να βρίσκεται έξω από το χωριό και τον ναό που λειτουργούσε και ομιλούσε ο Γέροντας. Ο αστυνομικός έμπαινε μέσα στον ναό πιθανόν για να παρακολουθεί τα λόγια του. Στις 14-7-1974, έξι ημέρες πριν από την εισβολή του Αττιλα στην Κύπρο, ο π. Αυγουστίνος λειτούργησε, για τελευταία φορά -έτσι πιστεύαμε, γι” αυτό και μαγνητοφωνήσαμε όλη τη Θεία λειτουργία και το κήρυγμα στον ιερό ναο του αγίου Κήρυκου και Ιουλίτης, στο Παρόρι Φλωρίνης. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας πήγε να πάρει αντιδώρου και ο αστυνομικός·
  Με παρακολουθείς έ, με παρακολουθείς; Του είπε χαμογελώντας ο Γέροντας. Όχι, όχι, απαντά κάπως αμήχανα εκείνος και ο π. Αυγουστίνος για να τον βγάλει από την αμηχανία του λέει· Με παρακολουθείς, με καλό ή με κακό σκοπό. Με καλό, με καλό απήντησε.
    Μέσα στον ναό εκτός από τους κατοίκους του ακριτικού χωριού ήταν και μερικές εκατοντάδες μαθήτριες των κατασκηνώσεων της Μητροπόλεως Φλωρίνης (Δεν απέχει πολύ  το Παρόρι από την Κατασκήνωση. Οι μαθήτριες πήγαν με λεωφορία).
  Την επομένη Κυριακή, στις 21.7.1974 σταμάτησε η παρακολούθηση. Τί είχε συμβεί; Έγινε ο πόλεμος στην Κύπρου και σταμάτησαν οι διώξεις των Μητροπολιτών. Θυσιάστηκε η Κύπρος και σταμάτησαν οι διωγμοί. Ο π. Αυγουστίνος παρέμεινε στην έδρα του μέχρι το 2000.
  Από το 1974-2000 και άλλοι επιχείρησαν να τον εκθρονήσουν, αλλά μάταια. Τελευταίοι και κατα ιδρωμένοι ήταν μια συμμορία ευεργετηθέντων, που αν δεν βρισκόταν ο Γέροντας στο δρόμο τους, για να τους συμμαζέψει, να τους σπουδάσει και να τους αναδείξει, θα βρισκόταν στα χωριά τους και θα βοσκούσαν πρόβατα. Ή όπως έγραφε  το 1999 η εφημερίδα της Φλώρινας· “ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ“·
  

  «Αυτό που είναι λυπηρό και δεν το συγχωρεί ο πιστός λαός της Φλώρινας είναι η στάση ορισμένων ιερωμένων της Μητρόπολής μας που έχουν αναγάγει την αχαριστία σε επιστήμη και τις φιλοδοξίες σε τρόπο ζωής, ταυτιζόμενη όχι με τον Επίσκοπό τους αλλά με τους σφετεριστές… Πως το “χε πει ο Κατσιφάρας για τον Ανδρέα; «Αν δεν μας μάζευε ο Ανδρέας δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας»…Αυτοί ήταν και ο μεγαλύτερος σταυρός των γηρατειών του σεβάσμιου αγωνιστού ιεράρχου. Το λυπηρό είναι ότι φεύγουν ένας ένας από την ζωή, χωρίς να συναισθανθούν το φοβερό αμάρτημα της αχαριστίας!
  Αν εμείς γράφουμε κάπου-κάπου καμιά αληθεια και τους στεναχωρούμε, το κάνουμε για καλό τους. Σ” αυτήν τη ζωή υπάρχει μετάνοια, στην άλλη όχι.

• ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΑΔΙΑΒΛΗΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ, ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΤΩΝ 12 ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΜΕΡΟΣ Γ΄.

•      H κίνηση για την επαναφορά του δυσώνυμου μεταθετού των επισκόπων άρχισε να μεθοδεύεται απ’ τη ΔΙΣ αμέσως μετά την παραίτηση του μακαριστού αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Α΄. Επικράτησε η τάση να γίνουν παραστάσεις στην κυβέρνηση και να ζητηθεί να καθιερωθεί με νόμο το μεταθετό.
  Ο πρώτος εκκλησιαστικός παράγων που αντέδρασε δυναμικά στην επιχείρηση «νεκρανάστασης» του επαράτου μεταθετού ήταν ο μακαριστός, μαχητικός μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, ο και με λέοντα προσφυέστατα, παρομοιασθείς, που απέστειλε ένα μνημειώδες τηλεγράφημα διαμαρτυρίας στη σύνοδο με ημερομηνία  3 Ιανουαρίου 1974 και του οποίου ένα  χαρακτηριστικό απόσπασμα παραθέτουμε:
  «Εάν η είδησις είναι αληθινή, πράγμα επαναλαμβάνω απίστευτον, τότε δεν απομένει παρά να κλαύσωμεν και θρηνήσωμεν διά το κατάντημα της κατά τα πρεσβεία συγκροτηθείσης ΔΙΣ. Διά της γενομένης εγγράφου, ως άδεται, προτάσεως, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, εντός βραχυτάτου διαστήματος ο διάβολος επέτυχε και δη εν περιόδω πανιέρων εορτών εις τον κατά της Εκκλησίας αγώνα του την πρώτην του φευ! νικητήριον επίθεσιν! Αγάλλονται οι εχθροί της πίστεως και σκιρτούν οι της Εκκλησίας ημών πολέμιοι διά τα φρικτά ολισθήματα της ΔΙΣ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος εξευτελισμός από την καταβαλλομένην ανίερον προσπάθειαν προς επαναφοράν του μεταθετού το οδωδός πτώμα του οποίου διήγειρε την όρεξιν και συνήγειρεν τους αμετανοήτους εραστάς του, οίτινες, δίκην γυπαετών, ετοιμάζονται να επιπέσουν διά να χορτασθούν από των σεσηπυίων σαρκών τούτου».
  Έτεροι ιεράρχες που αντέδρασαν με σθένος ήταν οι μακαριστοί Φλωρίνης Αυγουστίνος, Μηθύμνης Ιάκωβος, Κιλκισίου Χαρίτων κ.ά.
  Άλλη, αξιοσημείωτη αντίδραση, υπήρξε αυτή απ’ τη μεριά του παλαίμαχου αγωνιστή κατά του μεταθετού, αειμνήστου εκδότη του περιοδικού ΕΝΟΡΙΑ, Ανδρέα Κεραμίδα, που απ’ το κρεβάτι της ασθενείας του απηύθυνε θερμή έκκληση σε όλους τους ιεράρχες προκειμένου να αποτρέψουν την επαναφορά του ολέθριου μεταθετού το οποίο, όπως χαρακτηριστικά έγραψε, «μεταβάλλει τους Ιεράρχας εις χωροφύλακας ή δημοδιδασκάλους»!
  Τα μέλη της αριστίνδην ιεραρχίας που διέσωσαν, με την άρνησή τους να ψηφίσουν την επαναφορά του παναθλίου μεταθετού, το κύρος του αρχιερατικού αξιώματος ήταν οι εξής:
  Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, Κοζάνης Διονύσιος, Μηθύμνης Ιάκωβος, Αιτωλοακαρνανίας Θεόκλητος, Γυθείου Σωτήριος, Άρτης Ιγνάτιος, Κιλκισίου Χαρίτων και Μεσσηνίας Χρυσόστομος.
  Για την ιστορία αναφέρουμε πως Read more »

   ΠΩΣ ΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ

ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΙΚΟΥΝ

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΑΤΟΡΙΑΣ ΝΑ ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΣΤΙΣ 6-4-1968, ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ 3 ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΓΑΛΟΥΝ  ΤΡΕΛΛΟ, ΑΠΕΤΥΧΕ!

Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.99-105

• (Τα αποσπάσματα των ομιλιών που ακολουθούν απηυθυνε ο θαρραλέως Μητροπολίτης π. Αυγουστίνος στο ποίμνιό του, ενώ ήτο υπο παρακολούθηση. Ο πιστός λαός της Φλώρινας και της Πτολεμαϊδος  ξεσηκώθηκε. Με χειροκροτήματα και επεφωνήματα την ώρα της ομιλίας και με τηλεγραφήματα συμπαραστάσεως στη συνέχεια εδωσε μάχη).

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ

Φλώρινα 6-4-1968

«…Σήμερα προ μίας ώρας, ήρθαν στη μητρόπολη τρεις ψυχίατροι καθηγητές πανεπιστημίου, για να με εξετάσουν αν έχω καλώς τας φρένας. Χριστέ μου σε ευχαριστώ, γιατί με αξίωσες, να ακούσω και εγώ την κατηγορία που άκουσες εσύ στον κόσμο αυτό τον αμαρτωλό. Aλλ’ αφού θέλουν έτσι, θα μου επιτρέψετε, Χριστιανοί μου, να τους απαντήσω, ότι οι φρένες μου είναι σώες, σωότατες… Άς διαβάσουν τα βιβλία μου, για να δούνε που είναι τα σπέρματα της αναρχίας των σκέψεών μου. Και όμως ετόλμησαν να θέσουν υπό αμφισβήτηση και τον νου μου και να με πιάσουν κ’ εμένα να με κλείσουν μέσα στο φρενοκομείο. Ως Έλλην ιεράρχης απήντησα και η χωροφυλακή απ’ έξω έλαβε τα πόστα. Φοβηθήκανε μήπως εγώ κτυπήσω τους καθηγητάς. Μπήκαν μέσα στη μητρόπολη. Έδωσα εντολή να τους κεράσουν, και τους έστειλα μήνυμα: Ο επίσκοπος, που δέχεται και τον τελευταίο κουρελιάρη και κάθεται ώρες ολόκληρες μ’ αυτόν, υπό τοιαύτας συνθήκας δεν θα σας δεχθεί…
Είπαν κάποιοι: «Έχει μίσος ο δεσπότης». Όχι μέσα στην καρδιά μου βρίσκονται όλοι, εχθροί και φίλοι και πάνω από το σταυρό θα λέω: «Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι πιούσι». Δεν αισθάνομαι μίσος εναντίον ουδενός. Μίσος αισθάνομαι εναντίον του διαβόλου, εναντίον της αμαρτίας. Μ’ αυτούς έχω πόλεμον άσπονδο, ανένδοτο. Δεν θα υποχωρήσω απέναντι του διαβόλου και απέναντι της αμαρτίας. Μέχρι τελευταίας μου πνοής θ’ αγωνισθώ υπέρ των ωραίων ιδανικών της πατρίδος.
Αδελφοί, σεις μεν θα απέλθετε εις τα σπίτια σας, εγώ δε στη μητρόπολή μου ζω ημέρας τραγικάς και δραματικάς. Δι’ εμένα έφτασε η Μεγάλη Παρασκευή. Δόξα σοι, ο Θεός! Δεν ξέρω πόσες ημέρες θα είμαι επίσκοπος εδώ στη Φλώρινα αλλά και μιαν ημέρα να είμαι επίσκοπος θα εκτελέσω το καθήκον μου απέναντι της πατρίδος…

Αν δεν επίστευα στο Ευαγγέλιο, θα προτιμούσα να είμαι λούστρος,

να γυαλίζω παπούτσια στους δρόμους της πόλεως. Πιστεύω στο Ευαγγέλιο, πιστεύω στην Ορθοδοξία, και παίζω κορώνα – γράμματα τη ζωή μου για την Ελλάδα…
Εδώ δίδεται μια μάχη, η μάχη του Χριστού κατά του σατανά. Πρέπει να νικήσει ο Χριστός, και μόνον ο Χριστός.

Μου είπαν οι αρχιερείς, «Πάτερ μου, συμβιβασμό».

Είμαι έτοιμος για κάθε συμβιβασμό. Αντέστε στο νομάρχη. Και αν ο νομάρχης θέλει να συμμορφωθεί με το αιώνιον Ευαγγέλιο, και αν υποταχθούν οι άρχοντες στο αιώνιον Ευαγγέλιο, εγώ θα τους αγκαλιάσω εδώ μέσα στην εκκλησία.
Εάν όμως δεν θέλουν, εγώ είμαι ασυμβίβαστος. Δεν υποχωρώ ούτε ένα γιώτα από το Ευαγγέλιο του Χριστού.
Αυτά τα χειροκροτήματα θα τα πληρώσετε.
Αν και γνωρίζω, μέσα στο ναό δεν είστε μόνο πνευματικά μου τέκνα αν και γνωρίζω, ότι εδώ υπάρχουν και κατάσκοποι αν και γνωρίζω, ότι υπάρχουν και Ιουδαίοι που θα σπεύσουν να μεταφέρουν τα λόγια μου… Θεέ μου, συγχώρεσε τους εχθρούς μου, οι οποίοι έφθασαν μέχρι τοιούτου σημείου ώστε να μου φορέσουν ζουρλομανδύα για να με κλείσουν στο Δρομοκαϊτειο. συγχώρεσε τους.
Σείς δε, ευλογημένα μικρά παιδιά, αρνάκια του Χριστού μου, γονατίστε απόψε μπροστά στον Εσταυρωμένο, για να φυλάει τη γλυκειά μας πατρίδα, να φυλάει και τον επίσκοπο σας.
Δεν ξέρω πόσες ημέρες θα μείνω στη Φλώρινα ίσως και να μη με ξανακούσετε. Εσείς δε, αγαπητοί μου, μείνετε πιστοί στην πατρίδα μας, μείνετε πιστοί στα ιδεώδη μας, μείνετε πιστοί είς την μνήμη των πατέρων μας. Εκάθησα οχτώ μήνες στη μητρόπολη και έκανα ότι δεν έκαναν άλλοι σε σαράντα χρόνια…
Ο λόγος μου ήταν ειρηνικός και κατευναστικός. Θα τηλεγραφήσουν τώρα κάτω στην Αθήνα και θα πουν, για να με εξοντώσουν, ότι ο Αυγουστίνος εκήρυξε επανάσταση. Δεν κήρυξα επανάσταση αλλά ειρήνη, συνδιαλλαγή και αγάπην προς όλον τον λαό. Θέλω ο λαός μας, από τον νομάρχη μέχρι τον τελευταίο πολίτη και από τον διοικητή του Σώματος μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη, θέλω τον λαό μου να είναι κάτω από την ευλογία Ιησού του Ναζωραίου όν, παίδες, ευλογείτε και υπερυψούτε είς πάντας τους αιώνας.
Αν νομίζετε ότι είμαι αναγκαίος και χρήσιμος στην πόλη, να είστε θαρραλέοι. Να είστε θαρραλέοι, διότι και ο πρωθυπουργός της χώρας είπε στους αγρότες να είναι θαρραλέοι. Λοιπόν μη φοβείσθε κανέναν. Να τηλεγραφήσετε στην Ιεράν Σύνοδον, ότι θέλουμε τον επίσκοπον μας είς την έδραν του (αποσπάσματα ομιλίας).

Αγωνίστηκα, δεν υποχώρησα

(Πτολεμαϊδα 7-4-1968)

Δεν θέλω να ταράξω τα πνεύματα. Βλέπετε, ότι λησμόνησα τα κατ’ εμέ και ομιλώ ως κήρυξ του ευαγγελίου. Δεν αποκλείεται, το κήρυγμά μου αυτό να είναι το τελευταίο σ’ ολόκληρη την επαρχία μου. Δεν αποκλείεται για τελευταία φορά να εμφανίζομαι ως επίσκοπος ενώπιον σας.
Δεν είμαι εξ’ εκείνων των ανδρών οι οποίοι, όπως είπα στον ενθρονιστήριο λόγον μου, θυσιάζουν τας αρχάς χάριν του θρόνου. Επίσκοπος δεν ήθελα να γίνω ήθελα να πεθάνω ως «πάτερ Αυγουστίνος». Με επεστράτευσε η πατρίς και εδέχθην στα εξήντα μου χρόνια. Με επεστράτευσαν, αλλά τους εδήλωσα σαφώς και κατηγορηματικώς ότι δεν θα θυσιάσω τας αρχάς μου χάριν του θρόνου, αλλά θα θυσιάσω χίλιους θρόνους για την αλήθεια, για τον Χριστό και την πατρίδα.
Οι άσπονδοι εχθροί μου τώρα μεν φορούν γαλάζιο σκουφί αλλά αύριο – μη γένοιτο πατρίς, μη γένοιτο Ελλάς – άμα συμβεί κάτι, το γαλάζιο σκουφί τους θα το κάνουν κόκκινο μα ο Αυγουστίνος το καλυμμαύχι του θα το αφήσει πάντα χριστιανικό και πάντα ελληνικό.
Δεν είμαι χθεσινός 35 χρόνια υπηρετώ το λαό. Τα καλντερίμια της Κοζάνης και τα ψηλά βουνά με γνωρίζουν ως άνδρα ο οποίος υπηρέτησα την πατρίδα με όλη μου την αγάπη και με αυτοθυσία.
Τώρα οι αδίστακτοι εχθροί μου έχουν την αξίωσιν, ο επίσκοπος των 62 ετών να κάθεται κλαρίνο ενώπιον των οιωνδήποτε και ραδιουργούν εναντίον μου.
Σέβομαι τάς αρχάς και τας εξουσίας αλλά υπεράνω όλων έχω την αλήθεια και τον Θεό.
Ένα τσουβάλι κατηγορίες εκτόξευσαν εναντίον μου. Σαν τους ψαράδες «εψάρευαν» τον κήρυκα του ευαγγελίου. Ενώ χιλιάδες κόσμος με ακολουθεί αυτοί οι χαφιέδες «ψάρευαν» τις λέξεις μου, τις φράσεις μου, την αγνή μου την καρδιά. Για να τα κάνουν ξίφη εναντίον μου.
Το εδήλωσα καλά είς τα ανώτερα κλιμάκια της πατρίδος μου. Όπως είχα το θάρρος είς ημέρας σκληράς να ομολογήσω την αλήθεια και να πάω στα στρατόπεδα και να κινδυνεύσω, εδήλωσα και τώρα στους πολιτικούς παράγοντες και είπα, Εξετάσατε τον βίον μου εάν ενήργησα εναντίον του έθνους μου, να με παραπέμψετε σε στρατοδικείο και να με εκτελέσετε.
Είπα και στους εκκλησιαστικούς παράγοντες, Εξετάστε το βίον μου, πάρτε κόσκινο και κοσκινίσατε με, αν βρείτε ότι παρέβηκα τους κανόνας της Εκκλησίας, να με καθαιρέσετε.
Και αφού δεν μπόρεσαν να βρουν στοιχεία ούτε για στρατοδικείο ούτε για Ιερά Σύνοδο, οι κατήγοροι μου οι αδίσταχτοι, από πέτρα σε πέτρα, από άβυσσο είς άβυσσο, από συκοφαντία σε συκοφαντία, από έγκλημα είς έγκλημα, έφτασαν σε ένα σημείο αδελφοί μου απίστευτο.
Χθες το βράδυ, η ώρα 6, μία μαύρη λιμουζίνα με τρεις ψυχιάτρους, καθηγητάς πανεπιστημίου ήρθαν για να Read more »

ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ;

ΑΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΑΥΤΟ ΟΙ «ΚΑΛΟΙ» ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΟΥ ΣΙΩΠΟΥΝ, ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΘΕΟ!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥΣ

ΣΤΗΝ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΣΗΚΩΝΟΤΑΝ ΘΥΕΛΛΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΟΣ ΝΙΚΟΥΣΕ

Νικόλαος Βαρβέρης Πρόεδρος τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Φλωρίνης

«ΜΕΤΑΝΟΩ, ΜΕΤΑΝΟΩ  ΠΙΚΡΩΣ ΚΑΙ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ

ΠΟΥ ΕΝΩ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΖΑ ΕΚ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΩΣ ΦΛΟΓΕΡΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΟΥ, ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ ΣΤΟΝ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗΣ ΣΑΣ ΕΙΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΝ ΕΞΕΤΑΣΙΝ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΚΑΙΩΣ ΕΚΡΙΘΗΚΕ ΑΙΣΧΟΣ»

Ἐν Θεσνίκῃ τῇ 19-12-1973

Σεβασμιώτατε Πάτερ Αὐγουστίνε
Φλώριναν

  Ἐν ἔτει 1967 ἢ 1968, δὲν ἐνθυμοῦμαι ἀκριβῶς, συνεκλήθη, ἐν τῇ αἰθούσῃ τοῦ Ἐμπορικοῦ Ἐπιμελητηρίου Φλωρίνης, σύσκεψις τῶν Προέδρων τῶν Σωματείων καὶ Συλλόγων Φλωρίνης, μὲ θέμα τὴν ἐξέτασιν τῆς δημιουργηθείσης ἐκρηκτικῆς καταστάσεως, ἥτις προέκυψεν ἐκ τοῦ κριθέντος τότε ὡς ἀσυνήθους τρὀπου ἀσκήσεως τῶν καθηκόντων Σας ὡς Ἐπισκόπου Φλωρίνης καὶ τῆς ὁδοῦ διὰ τῆς ὁποίας θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ἐπανέλθῃ ἡ γαλήνη εἰς τὰς σχέσεις ὑμῶν πρὸς τὴν μερίδα τῶν δυσαρεστημένων κατοίκων τῆς πόλεως. Εἰς τὴν σύσκεψιν ταύτην προσκληθείς, ἔλαβον μέρος καὶ ἐγὼ ὡς Πρόεδρος τότε τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Φλωρίνης. Κατ᾽ αὐτὴν ἐκρίθη ἡ κατὰ τ᾽ ἀνωτέρω δημιουργηθήσα κατάστασις  ὡς ἀπαράδεκτος καὶ ἐλήφθη ἀπόφασις νὰ ἀποσταλῶσι τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας πρὸς τὴν Κυβέρνησιν καὶ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον, ὅπερ καὶ ἐγένετο καθορισθέντων μάλιστα καὶ τῶν κατ᾽ ἰδίαν … τὰ ὁποῖα ἐγέννησαν τὴν ἔντασιν εἰς τὰς σχέσεις ὑμῶν καὶ μέρους τοῦ ποιμνίου Σας.
Δὲν γνωρίζω ἐὰν ἡ σύσκεψις αὔτη προεκλήθη ἢ ἐκινήθη ἀπὸ ἄλλους ὑψηλὰς κατέχοντας θέσεις, γνωρίζω ὅμως ὅτι δὲν ὑπῆρξεν εἰς τὴν βούλησιν τῶν συσκευθέντων ἢ τουλάχιστον τῆς πλειοψηφίας αὐτῶν, πολὺ δὲ περισσότερον ἐμοῦ, ὅστις σᾶς ἐγνώρισα ἐκ τοῦ πλησίον κατὰ τὴν κατοχὴν ὡς φλογερὸν ἱεροκήρυκα καὶ ἐθνικὸν ἐργάτην, ἡ πρόθεσις νὰ διωχθῆτε καὶ δὴ κατὰ τὸν ἀνεκδιήγητον ἐκεῖνον τρόπον τῆς παραπομπῆς Σας εἰς ψυχιατρικὴν ἐξέτασιν, ὅστις δικαίως ἐκρίθη ΑΙΣΧΟΣ
Ἀληθὲς εἶναι ὅτι ὁ ἀσυνήθους δριμύτητος διὰ τὴν πόλιν Φλωρίνης Ἐλεγκτικὸς λόγος Σας κατὰ τὴν ἄσκησιν τῶν Ἀρχιερατικῶν καθηκόντων σας προεκάλεσε σὲ δυσαρέσκειαν εἰς πολλοὺς καὶ εἰς ἐμένα ἀκόμη, ὁ ὁποῖος ἐγνώρισα καὶ ἐνέκρινα μέσα μου τὰ κατὰ τὴν κατοχὴν κηρύγματά Σας ὡς Ἱεροκήρυκος, διότι εἴχον τὴν γνώμην ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχῃ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ κηρύγματος τοῦ Ἱεροκήρυκος καὶ τοῦ διδακτικοῦ καὶ ἐλεγκτικοῦ λόγου τοῦ Ἐπισκόπου, ὡς συνέβαινε μὲ τοὺς προκατόχους Σας Ἐπισκόπους Φλωρίνης.
…νὰ πλησιάσω πρὸς τὴν Μεγαλωσύνην Του, διότι εἶναι δυστυχὲς ἀληθῶς ὅτι ἱστάμην πολὺ μακράν τους ἀπορροφημένος ἀπὸ τὴν ἐπαγγελματικὴν δραστηριότητά μου, τὰς βιωτικὰς ἀνάγκας καὶ τ᾽ ἀλλεπάλληλα οἰκογενειακὰ ἀτυχήματά μου. Ἤμην ἐν ἄλλαις λέξεσι χριστιανὸς μόνον κατ᾽ ὄνομα καὶ οὐχὶ κατ᾽ οὐσίαν. Καὶ ἐπλησίασα τὸν Θεὸν καὶ ἤρχισα νὰ μελετῶ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ ἄλλα Ἐκκλησιαστικὰ Συγγράματα καὶ ἀνεκουφίσθην ἐκ τῆς θλίψεως διὰ τὸν θάνατον τῆς συζύγου μου μεγάλως.
Ἀλλὰ τὸ σπουδαιότερον ἐπείσθην ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ κρίνω τὴν δρᾶσιν Σας μὲ κοσμικὰ κριτήρια, ἀλλὰ μὲ πνευματικὰ τοιαῦτα, ἅτινα ἀναπηδοῦν ἐκ τῶν σελίδων τῶν Ἱερῶν Βιβλίων, τουτέστιν τῆς Καινῆς διαθήκης καὶ τῶν πράξεων καὶ ἐπιστολῶν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ δὴ τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Τοῦ Θείου Παύλου καὶ τὰ ὁποῖα μὲ ἔπεισαν ὅτι ὁ Ἐλεγκτικός Σας λόγος ἦτο σύμφωνος ἀπολύτως πρὸς τὸν λόγον καὶ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐλέγχοντος μετὰ δριμύτητος τὴν ἠθικὴν διαφθορὰν καὶ ὑποκρισίαν τοῦ λαοῦ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καὶ δεὶ τῶν Ἀρχόντων αὐτοῦ.
Μετὰ τὴν διαπίστωσίν μου ταύτην ἤρχισα νὰ αἰσθάνομαι τύψεις συνειδήσεως διότι κατὰ κάποιον ἀθέλητον τρόπον συνετέλεσα καὶ ἐγὼ εἰς τὸ νὰ δοθῇ ἀφορμὴ καὶ στήριγμα εἰς τοὺς διώκτας σας νὰ σᾶς ὑποβάλουν εἰς δεινὴν ψυχικὴν δοκιμασίαν, διὰ τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ καυχᾶσθε διότι καὶ ὁ Χριστὸς καὶ οἱ Ἀπόστολοι ἐδιώχθησαν ὡς ὑμεῖς καὶ ἀπεκλήθησαν μαινόμενοι (Κατὰ Μᾶρκον γ 20, κατὰ Ἰωάννην ζ 20, Πράξ. κστ´ 24) ὡς κάλλιον ἐμοῦ γνωρίζετε.
Μετανοῶ … μετανοῶ πικρῶς διὰ τὴν ἀθέλητον κατὰ τ᾽ ἀνωτέρω καθ᾽ ὑμῶν ἐνέργειαν μου καὶ ζητῶ τὴν συγγνώμην καὶ συγχώρησίν Σας, ἀσπαζόμενος τὴν δεξιάν Σας καὶ ἀποδεχόμενος τὰς εὐχὰς καὶ εὐλογίας Σας.

Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ καὶ ἀγάπης
Νικόλαος Βαρβέρης
Συντ/χος δικηγόρος
Θεσ/κη.

ΚΑΙ Ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΠΙΣΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Διαβάστε την απάντηση που έδωσε διαχρονικά ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης
στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, που δέχτηκε λεφτά από τους μασόνους (Χριστιανική Σπίθα  Αύγ. 1956, φυλ. 187)

…»Η Μασονία μὲ τὰ δόγματά της, τὰ μυστήριά της καὶ τοὺς καταχθονίους σκοπούς της ἀποτελεῖ φοβερόν, ἀντιχριστιανικὸν συγκρότημα, τοῦτʼ αὐτὸ λατρείαν τοῦ Σατανᾶ…

  Θὰ πουν ἴσως κάποιοι – πολεμοῦντες ἐρχόμεθα εἰς σύγκρουσιν μὲ τὴν τεραστίαν διεθνῆ τῶν μασόνων ὀργάνωσιν, ἡ ὁποία διὰ Πατριάρχου μασόνου ἤ συμπαθῶς ἔχοντος πρὸς τὴν Μασονίαν, θὰ ἠδύνατο νὰ βοηθήση οἰκονομικῶς τὸ πάμπτωχον Πατριαρχεῖον μας! Τὶ εἴπατε; Νὰ λάβη τὸ Πατριαρχεῖον οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν παρὰ τῶν Μασόνων; Ἀλλὰ καὶ ὁ ἐλάχιστος πιστὸς ποὺ ἔχει ὑπὲρ τὴν ὕλην τὸ πνεῦμα θʼ ἀπαντήση: Καὶ ἐὰν ἀκόμη ὑποτεθῆ ὅτι ἡ Μασονία πρόκειται πρὸ τῶν ποδῶν ἑνὸς ἑκάστου μέλους τῆς Ἁγιοταφικῆς Ἀδελφότητος νὰ ρίψη σφαίρας χρυσοῦ καὶ νὰ κυλίση ποταμὸν δολλαρίων, ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, δὲν πρέπει νʼ ἀποστῶμεν τῆς πατρῶας εὐσεβείας. Διʼ ἡμᾶς, διὰ τὴν ὀρθόδοξον συνείδησιν ἕνας ρακένδυτος ἀλλὰ εὐλαβὴς μοναχὸς τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἁγίου Σάββα, μὴ ἔχων εἰς τὰ θυλάκιά του οὔτε ἕν δίδραχμον, ζυγίζει ἀπείρως περισσότερον κληρικοῦ πλουσίου, ἐνδεδυμένου μὲ πορφύραν καὶ βύσσον, ζῶντος λαμπρῶς, ἀλλʼ ἀμφιβόλου πίστεως καὶ ἠθικῆς. Ἡ ἔντιμος πενία εἶνε ὁ λαμπρότερος στέφανος τοῦ κληρικοῦ, τῆς ἀδελφότητος, τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ Πατριαρχείου.

(ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ!! 

ΜΗ ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΜΑΣΟΝΟΥΣ

ή ΦΙΛΟΥΣ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ

 Ἀδελφοὶ καὶ Πατέρες! Κατὰ τὰς ἐπικειμένας ἐκλογὰς μὴ λησμονεῖτε ὅτι δίδετε ἐξετάσεις ἐνώπιον ὅλων τῶν ὀρθοδόξων λαῶν. Σταθμήσατε καλῶς τὰ πράγματα. Οὔτε ὑποσχέσεις, οὔτε ἀπειλαί, οὔτε λάμψις χρυσίου, οὔτε τὶ ἄλλο ἐπίγειον πρέπει νὰ σᾶς ἐπηρεάσουν κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἐκλογῆς. Ὑψηλὰ τὰ λάβαρα! Ἔλεγχος καὶ κριτήριον τῆς ἀξίας ἤ ἀπαξίας ἑνὸς ἑκάστου ὑποψηφίου ἔστω ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου: «Εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα˙ μαρὰν ἀθᾶ» (Α΄ Κορινθ. 16, 22). Καὶ εἶνε βέβαιον, ὑπερβέβαιον, ὅτι οἱ Μασόνοι δὲν ἀγαποῦν τὸν Κύριον τῆς δόξης, ἀλλὰ μισοῦν θανασίμως Αὐτὸν καὶ τοὺς ὀπαδούς Του, τοὺς ὁποίους καλοῦν βεβήλους οἱ καθαροὶ αὐτοὶ καὶ ἄμωμοι! Μὴ δώσητε τὴν ψῆφον ὑπὲρ τοῦ Ἀντιχρίστου, ἵνα μὴ ἔλθουν ἡμέραι κατάρας καὶ κλαύσητε πικρῶς καὶ συνυπεύθυνοι ἀρνήσεως καὶ προδοσίας. Ψηφίζοντες τυχὸν μασόνον Πατριάρχην πνευματικῶς ἐτάφητε!

ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΤΕ ΑΝΑΞΙΟΣ

ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΥΣΕΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ

Ἐὰν δὲ παρʼ ὅλας τὰς προειδοποιήσεις ἐκλεγῆ μασόνος Πατριάρχης, ὅλος ὁ ὀρθόδοξος λαὸς τῆς Ἱερᾶς Πόλεως καὶ τῶν περιχώρων μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν πιστὴν καὶ ὀρθόδοξον μερίδα τοῦ κλήρου ἄς συγκεντρωθῆ ἔξωθεν τοῦ Πατριαρχείου καὶ ἄς φωνάξη, ἄς μὴ παύση φωνάζων: Ἀνάξιος! Ἴσως φοβηθῆ καὶ ἀπέλθη εἰς τὴν ἔρημον πέραν τοῦ Ἰορδάνου τὸ θηρίον. Ἀλλʼ ἐὰν χαλκοπρόσωπος, ἀναιδής, ἀναίσθητος τολμήση νʼ ἀνέλθη εἰς τὰς βαθμίδας τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου Ἱεροσολύμων, τὸν ὁποῖον ἐκλεισαν μεγάλαι καὶ ἡρωϊκαὶ φυσιογνωμίαι τοῦ παρελθόντος, τότε ὁ πιστὸς κλῆρος καὶ ὁ λαὸς τῶν Ἱεροσολύμων νὰ παύση τὸ μνημόσυνον τοῦ Πατριάρχου ὡς δεδηλωμένου μασόνου καὶ νὰ προβῆ εἰς ἐκλογὴν ἑτέρου Πατριάρχου ἀδιαβλήτου κατὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν, ἵνα ὁδηγήση τὸ ποίμνιον εἰς νομὰς σωτηρίους.

 «βδελυγμα ερημωσεως εστως εν τοπω αγιω»

Ἡ Ἀντίχριστος Μασονία μὲ γιγαντιαῖα βήματα προχωρεῖ, κατακτᾶ νέα ἐδάφη, ὑποκρίνεται τὸν εὐσεβῆ, μία δὲ τοιαύτη πλέον Ἀδελφότης ὑπὸ μασόνον Πατριάρχην μόνον τὸ ἔνδοξον σχῆμα τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχουσα, ἀλλὰ καὶ νοῦν μασονικόν, θὰ εἶνε ἡ ἐνσάρκωσις τῆς προδοσίας, «βδέλυγμα ἐρημώσεως ἑστὼς ἐν τόπω ἁγίω».

Ἄνδρες ἀδελφοί! Εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα ἡ Μασονία ἑτοιμάζεται νὰ δώση μάχην, νὰ καταγάγη τὸν θρίαμβον καὶ ἡμεῖς θὰ μείνωμεν ἀδιάφοροι; Καὶ ὡς Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ καὶ ὡς Ἕλληνες πρέπει νὰ ἐνδιαφερθῶμεν, νὰ κινήσωμεν πάντα λίθον, νὰ καταβάλωμεν πᾶσαν προσπάθειαν, ἵνα μὴ μασόνος ἐκλεγῆ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων. Ὄχι! Εἶνε ἡ Μήτηρ Σιῶν, ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, εἶνε ἡ πόλις ἡ ἱερὰ καὶ ἁγία, ἡ ὁποία πρέπει νὰ προκαλῆ τὸ ἐνδιαφέρον, τὴν συγκίνησιν, τὸ ρῖγος παντὸς Ὀρθοδόξου Ἕλληνος.

Πῶς νʼ ἀδιαφωρήσωμεν; Ὡς χριστιανοὶ δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ λησμονήσωμεν τὴν ἱστορίαν τῆς πόλεως. Νὰ δώσωμεν ταύτας ἀμυδρὰν τινα εἰκόνα; Ἐν τῆ πόλει ταύτη διεδραματίσθησαν τὰ μέγιστα ἐκεῖνα γεγονότα τῆς Καινῆς Διαθήκης, ποὺ προκαλοῦν τὰ θάμβη τῶν αἰώνων, ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων, καὶ διὰ τῶν ὁποίων γεγονότων ἡ ἀνθρωπότης ἐλυτρώθη ἐκ τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου καὶ εἰσῆλθεν εἰς νέαν περίοδον ζωῆς, τῆς ὄντως θείας καὶ μακαρίας διὰ τοὺς εἰλικρινῶς πιστεύοντας τὸ μέγα μυστήριον. Εἰς τὴν πόλιν αὐτὴν διὰ πρώτην φορὰν

Ἡ Ἀντίχριστος Μασονία μὲ γιγαντιαῖα βήματα προχωρεῖ, κατακτᾶ νέα ἐδάφη, ὑποκρίνεται τὸν εὐσεβῆ, τὸν εὐλαβέστατον προσκηνυτήν, φορεῖ τὴν φορὰν αὐτὴν ράσον, καλυμμαύχιον, σταυρόν, ἐγκόλπιον Ὀρθοδόξου κληρικοῦ, καὶ ἰδοὺ ἔφθασε πρὸ πυλῶν Σιών, εὗρεν αὐτὰς ἀφύλακτους, διέβη τὰς πύλας καὶ διεκδικεῖ ἤδη ὑπὲρ ἑαυτῆς τὸν Πατριαρχικὸν θρόνον τῶν Ἱεροσολύμων!

(ETOΣ ΙΒ ΚΟΖΑΝΗ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1956 ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 187
απόσπ. «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ» ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ)

_

ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΤΣΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ;;;

Σχολιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ
20 Ιουλίου 2014 – 1:13 μ.μ.
Κάποτε απ” τη Φλώρινα ακούγονταν κεραυνοί κατά των οικουμενιστών! Τώρα μουγκαμάρα!

Ακολουθεί άρθρο από την http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2014/07/blog-post_6623.html

Πολλές ἀπὸ τὶς ἀναρτήσεις μας ἀναφέρονται σὲ πρόσωπα. Μὲ ἄλλα ἀπ’ αὐτὰ εἴχαμε γνωριμία καὶ επικοινωνία, μὲ ἄλλα δὲν εἴχαμε καμία γνωριμία ἢ σχέση. Ὁπότε ἡ ἀναφορά μας σὲ αὐτὰ δὲν ξεκινᾶ ἀπὸ κάποια ἀντιπαράθεση προσωπική, ἀλλὰ ἐντάσσεται στὸν ἀγώνα μας ἐναντίον τῆς ἐσχάτης αἱρέσεως τῆς ἱστορίας (π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος), τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς), ἀφοῦ ἀνέκαθεν οἱ Ἅγιοι συμβούλευαν νὰ μὴν ἔχουμε καμιὰ σχέση ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐπικοινωνία μετὰ τῶν αἱρετικῶν κάθε ἐποχῆς.
Ἔτσι, καὶ σ’ αὐτὴν τὴν ἀνάρτηση, ποὺ δανειζόμαστε ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο augoustinos-kantiotis ἀναφερόμαστε στὸν Μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητο (ποὺ μόνο ἀπὸ τὶς φωτογραφίες τὸν γνωρίζουμε), ὁ ὁποῖος ἐνῶ μεγάλωσε κάτω ἀπὸ τὴν σκιὰ τοῦ λεοντόκαρδου ἀείμνηστου Αὐγουστίνου Καντιώτη, ἀπεδείχθη ἡ «σκιά» του.
Ὄχι μόνο δὲν τολμᾶ νὰ ἀγωνισθεῖ ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (ὅπως ἔκαναν οἱ Ἅγιοι Πατέρες σὲ καιρὸ αἱρέσεως), ὄχι μόνο σιωπᾶ, ἀλλὰ ἔφτασε στὸ σημεῖο νὰ πηγαίνει στὰ διάφορα Πατριαρχεῖα καὶ νὰ ὑποβάλλει τὰ σέβη στοὺς Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες (Βαρθολομαῖο καὶ Θεόφιλο Ἱεροσολύμων), καὶ πρὶν μερικὲς ἡμέρες μάλιστα, νὰ δέχεται Παράσημα Οἰκουμενιστικὰ καὶ ἡμιμασωνικὰ ἀπὸ τὸν τελευταῖο!
Πρὶν ἀπὸ τὴν ἀνάρτηση μεταφέρουμε ἐδῶ ἀπὸ ἀξιόπιστο πρόσωπο τὶς κατάπτυστες γιὰ Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο ἀπαντήσεις του πρὸς δύο θεολόγους.
Σὲ ἐρώτηση καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ποὺ ἔγινε πρὸς τὸν Μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητο, γιατί δὲν διαμαρτύρεται γιὰ τὶς Οἰκουμενιστικὲς ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ἡ ντροπιαστικὴ ἀπάντηση τοῦ Μητροπολίτη ἦταν:
          Κύριε καθηγητά, τὸν φοβόμαστε!!!
Ἐπίσης σὲ ἀνάλογη ἐρώτηση γύρω ἀπὸ τὴν ἐξωφρενικὴ σιωπὴ τοῦ κ. Θεόκλητου  σὲ θέματα Πίστεως καὶ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ τοῦ ἔκανε ἱερωμένος (σεβαστὸς καὶ ἁπλὸς στὴν καρδιά, ὁ ὁποῖος ἔζησε ἀπὸ κοντὰ τοὺς ἀγῶνες τοῦ γέροντά τους Αὐγουστίνου Καντιώτη), ὁ κ. Θεόκλητος εἶπε:
     Ἂν κάνω αὐτά, ὅσα σὺ μοῦ λές, θὰ μὲ καθαιρέσει ὁ Βαρθολομαῖος!!!
Καὶ σὲ ἑπόμενη ἐρώτησή του: Σεβασμιώτατε, τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο τὸν καθαίρεσε Σύνοδος. Μήπως εἶναι γι’ αὐτὸ τὸ λόγο στὴν κόλαση; ὁ Ἐπίσκοπος Φλωρίνης απάντησε. Φυσικὰ καὶ δὲν εἶναι στὴν κόλαση, ἀλλὰ στὸν παράδεισο.

Καὶ τότε ὁ ταπεινὸς ἱερωμένος εὐθαρσῶς τοῦ εἶπε: Ἂν πρόκειται γιὰ μιὰ καθαίρεση νὰ πάω στὸν παράδεισο, δέκα καθαιρέσεις νὰ μοῦ κάνουν! Ὁ γέροντάς μας Αὐγουστῖνος, ὅταν ἦταν ἱεροκήρυκας καὶ τοῦ ἔστειλε ἡ Σύνοδος χαρτὶ ὅτι θὰ τὸν καθαιρέσουν, ἀπάντησε: Γιὰ μένα καθαίρεση ἀπὸ τέτοιους Ἐπισκόπους θὰ εἶναι ἡ καλύτερη προαγωγή!

Παύσετε τό μνημόσυνο του Πατριάρχου!

Σέ κρίσι συνειδήσεως ευρίσκονται οι Αγιοταφίτες Πατέρες γιά τήν υποδοχή του πάπα καί τή συμπροσευχή, στήν οποία τους παρέσυρε ο Βαρθολομαίος. Μέ ηφαίστεια έτοιμα νά εκραγούν ομοιάζουν καί οι ψυχές πολλών Αγιορειτών,βλέποντας τήν άλλοτε Ακρόπολι της Ορθοδοξίας νά σιωπά  ενόχως καί προκλητικώς εμπρός στίς φοβερές προδοσίες Πίστεως, πού συμβαίνουν στίς ημέρες μας.

 Σέ σύγχυσι καί προβλη- ματισμό έχουν περιέλθει καί πολλοί προσήλυτοι στήν Ορθοδοξία,αναρωτώμενοι, ποιός ο λόγος, πού προσήλθαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, εάν ο Ρωμαιοκαθολικισμός, τον οποίον εγκατέλειψαν είναι αδελφή της Εκκλησία μέ Αποστολική διαδοχή, θεία χάρι καί έγκυρα Μυστήρια; Σέ απόγνωσι ευρίσκονται καί οι Απόδημοι Έλληνες αδελφοί μας καί ανήσυχούν καί μας τηλεφωνούν καί μας ερωτούν τί νά κάνουν γιά νά σωθούν από τήν παναίρεσι του Οικουμενισμού, που προωθούν στό χώρο τους ανάξιοι και προδότες οικουμενισταί αρχιερείς.

Κατά τήν ταπεινή μας γνώμη, εδώ που φθάσαμε, μία είναι η ενδεδειγμένη λύσι. Η άμεση παύσι του μνημοσύνου του Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί των άλλων οικουμενιστών αρχιερέων.Καί τήν αρχή πρέπει να κάνουν οι καλοί καί άξιοι  επίσκοποι, όσον ολίγοι καί αν είναι. Εάν δέν τό κάνουν, θά παύσουν νά είναι καλοί και άξιοι καί θα δώσουν λόγο στό Θεό γιά τή δειλία τους, αλλά καί τόν σκανδαλισμό τόσων ψυχών από τήν παθητική στάσι τους, πού ενθαρρύνει καί αποθρασύνει τούς οικουμενιστάς.

 Από το  νέο τεύχος Ιουνίου 2014 του μηνιαίου ορθόδοξου αγωνιστικού περιοδικού Ο ΣΤΑΥΡΟΣ.

http://agonasax.blogspot.gr/2014/07/blog-post_1045.html

ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΕΙΤΑΙ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ, ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ,  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΓΙΑΤΙ;

Mια εκδρομή, ενάμιση μήνα μετά το «προσκύνημα» του Πάπα και του πατριάρχου Βαρθολομαίου στους Αγίους Τόπους, φτάνει για να παρασημοφορήσει ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος τον επίσκοπο Θεόκλητο και τον πρωτοσύγκελλο του Ιουστίνο Μπαρδάκα!

• Για την αγάπη του στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, λέει ο πατριάρχης.
• Είναι αστείος ο λόγος! Θα έπρεπε όλοι οι πιστοί, που πάνε συχνά ως προσκυνηταί στα Ιεροσόλυμα να παρασημοφορούνται!!! Αυτό όμως δεν γίνεται.

Μπορούμε όμως να καταλάβουμε τον βαθύτερο λόγο·

Ο επίσκοπος Θεόκλητος όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκε για την συμπροσευχή μετά του αντιχρίστου Πάπα, όπως έκανε και έπαυσε το μνημόσυνο του πατριάρχου Αθηναγόρα το 1970-1971 ο προκάτοχός του Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης, αλλά έκανε και εκδρομή με 50 προσκυνητές, για να εκφράση την αφοσίωσή του στον πατριάρχη Ιεροσολύμων, όπως επανειλημμένως έκανε και με τον πατριάρχη Βαρθολομαίο. Δεν ενοχλούν τον επίσκοπο Θεόκλητο ούτε οι συμπροσευχές και τα φιλιά του πατριάρχου με τον Πάπα και τους καρδιναλίους του· Ούτε η συμμετοχή του στις συναγωγές των μασόνων και στα ραμαζάνια των μουσουλμάνων,  ούτε τα κοράνια που χαρίζει, ούτε οι συμπροσευχές με προτεστάντες, βουδιστάς, μουσουλμάνους, μάγους, και όλους τους διαόλους!!!
Θα το ξαναπώ για να τον μάθουν όσοι πιστοί δεν το ξέρουν ή όσοι έχουν λάθος πληροφόρηση· Δεν ήταν ποτέ επιθυμία του Γέροντος να γίνει δεσπότης ο Θεόκλητος, γιατί γνώριζε καλά ο Γέροντας τον χαρακτήρα του. Αυτό το γνώριζαν και αυτοί που τον προώθησαν για τον επισκοπικό θρόνο της Φλώρινας. Ήθελαν άνθρωπο του χεριού τους και ο Γέροντας δεν ήταν του χεριού τους και στα 90 και 100 του χρόνια. Έκαναν μεγάλο αγώνα για να τον αναγκάσουν να υποβάλλει την παραίτησιν του, για να έρθη μετά από ένα χρόνο ο Πάπας στην Ελλάδα!

ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΕΙΧΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΣΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

Για να μη λέω περισσότερα και να μην βάζω μαγνητοφωνημένη την φωνή του Γέροντα, μια επίσκεψη τριών κατοίκων της Πτολεμαϊδος, στο σπίτι που έμενε ο π. Αυγουστίνος, μετά την παραίτηση του, τα λέει όλα:

• Ο Γεώργιος Ασανάκης, ο Σωκράτης Βασιλειάδης  και ένας ιερέας, κάτοικοι και οι τρείς της Πτολεμαϊδος, πήγαν στη Φλώρινα, στο σπίτι που έμενε ο Γέροντας, για να πάρουν την ευχή του. Ήταν η ημέρα που εξελέγη ο π. Θεόκλητος Μητροπολίτης Φλωρίνης.
• Ο Σωκράτης Βασιλειάδης λέει στον π. Αυγουστίνο: Γέροντα, να χαιρόμαστε τον καινούργιο μας δεσπότη.
• Και ο π. Αυγουστίνος· Σούφρωσε τα χείλη του, κίνησε απαισιόδοξα το δεξί του χέρι, και έβγαλε έναν αναστεναγμό λέγοντας κάτι για το Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου.

  Ας μη χαίρονται οι οικουμενισταί και παρασημοφορούν από την Φλώρινα πρόσωπα, θεωρώντας, μεγάλη  τους επιτυχία την αφοσιωσήν τους σ” αυτούς. Η Φλώρινα μένει τείχος απόρθητο στον οικουμενισμό και ο λαός της, άσχετα  από το ποιός είναι και τί κάνει ο δεσπότης ή πρωτοσύγκελλος τους, θα αντιδράση δυναμικά όταν χρειασθεί, γιατί ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης συνεχίζει να φυλάγει την Φλώρινα, να εμπνέει τον λαό της, o οποίος κραττά την παρακαταθήκη της Ορθοδόξου πίστεως την οποία έλαβε.

ENAΣ AKOMA TITΛΟΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΜΠΑΡΔΑΚΑ!!! 

Παρασημοφορήθηκε ο Ιουστίνος Μπαρδάκας για την προσφορά του, λέει ο πατριάρχης, πρός τούς ἀνά τόν κόσμον Ὀρθοδόξους πιστούς!!! Εδώ είναι να γελά κανείς!

Δηλαδή τί έκανε ο πρωτοσύγκελλος για την Ορθοδοξία και τιμήθηκε και παρασημοφορήθηκε;;; Κάποιες εκπομπές στο 4Ε!!! Τέτοια παράσημα δεν έδωσαν στον απόστολο Παύλο, που όργωσε την οικουμένη, για να εξαπλώσει το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού. Δεν έδωσαν σε κανέναν απόστολο του Χριστού, σε κανέναν αγωνιστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, σε κανέναν μάρτυρα. Αντιθέτως υβρίσθηκαν, εδιώχθηκαν και μαρτύρησαν για τον Χριστό. Το μεγαλύτερο παράσημο γι” αυτούς ήταν το μαρτύριο. Αυτό λαχταρούσε στην ζωή του και ο αείμνηστος αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος Καντιώτης. Χαιρόταν όταν τον έβριζαν οι άθεοι, οι απάτριδες και οι οικουμενιστές. Δεν ήμουν άξιος μαρτυρίου, έλεγε. Το μαρτύριο δίδεται ως δώρο στους αγίους! Ο μητροπολίτης Θεόκλητος και ο πρωτοσύγκελλός του, δεν κραττούν την γραμμή του Γέροντος, γι” αυτό έχουν δικές τους επιλογές.

Τους έχουν πάρει χαμπάρι οι οικουμενισταί επίσκοποι και πατριάρχαι και τους παρασημοφορούν για να κολακεύονται, με τίτλους άγνωστους στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Και τώρα, ας δούμε τους παλαιούς και νέους τίτλους του Ιουστίνου Μπαρδάκα

Ο π. Θεόκλητος μόλις έγινε επίσκοπος έδωσε στον νεαρότατο τότε κληρικό τους εξής τίτλους· 

1) Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Φλωρίνης
2) Ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου
3) Ηγούμενος της Κλαδοράχης!
(Έβγαλε τον 70 χρονο ηγούμενο της Κλαδοράχης, που είχε τοποθετήσει ο σεβάσμιος Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος από το 1967 και έκανε ηγούμενο τον νεαρό τότε παπά Ι. Μπαρδάκα!
Πιθανών να υπάρχει και κανένας ακόμη τίτλος που δεν τον γνωρίζω, ας με συγχωρέση που δεν τον γράφω.

Ο πατριάρχης Βαρθολομαϊος όταν πήγε στη Φλώρινα, του έδωσε έναν ακόμα τίτλο·
4) Ιεροκήρυκας του οικουμενικού θρόνου.

Και τήν Δευτέραν, 1ην /14ην Ἰουλίου 2014 ο πατριάρχης Ιεροσολύμων του απένειμε·
5) τήν τιμητικήν διάκρισιν τοῦ Μικροῦ Σταυροφόρου

  Ίσως όλοι αυτοί οι τίτλοι τον προωθήσουν γρηγορότερα  στο επισκοπικό ή και στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, που τόσο επιθυμεί!!!
Ας μη ξεχνάμε, ότι αργά ή γρήγορα θα έρθη η κρίση του Θεού, που δεν θα αστεύεται και δεν θα κολακεύει τα πάθη μας. Ας το σκεπτόμεθα αυτό, για να μην παίρνουν αέρα τα μυαλά μας.

Πατήστε στον παρακάτω τίτλο από την  www.romfea.gr, για να μάθετε περισσότερα για την παρασημοφορία

Παρασημοφορηση Μητροπολιτη Φλωρινης

στο Πατριαρχειο Ιεροσολυμων (ΦΩΤΟ+ΒΙΝΤΕΟ)

Τήν Δευτέραν, 1ην /14ην Ἰουλίου 2014, ὁμάς πεντήκοντα εὐλαβῶν προσκυνητῶν ὑπό τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Φλωρίνης κ. Θεόκλητον, συνοδευόμενον καί ὑπό τοῦ Πρωτοσυγκέλλου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου, ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον. Read more »

Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου που εξαντλήθη·
«ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ», σελ. 15-17, εκδοση 1981

(ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ)

Απάντησις εις μίαν ένστασιν

  Εγώ δεν έχω τηλεόρασιν εις την Μητρόπολιν, αλλʼ ούτε και εις τα ιδρύματα, τα οποία με την βοήθειαν του Θεού έχω ιδρύσει εις την περιφέρειαν μου και αλλού. Δεν παρακολουθώ προγράμματα τηλεοράσεως. Και ίσως δια τούτο κάποιος από τους αναγνώστας να μας είπη˙ «Πάτερ μου, αφού δεν παρακολουθείς τηλεόρασιν, πως κρίνεις την τηλεόρασιν και προτρέπεις τον λαόν να κλείση τας τηλεοράσεις;». Απαντώ˙ Δεν βλέπω τηλεόρασιν. Αλλʼ ακούω τας κρίσεις των ανθρώπων, οι οποίοι είνε εις θέσιν να κρίνουν περί του ηθικού ποιού των θεαμάτων που προβάλλει η τηλεόρασις. Και όπως ένα δηλητήριον, του οποίου η επιβλαβής δραστικότης είνε γνωστή, δεν το δοκιμάζει τις δια να πεισθή προσωπικώς, έτσι και ένα θέαμα αισχρόν, που άλλοι μαρτυρούν ως δηλητηριώδη τροφήν του πνεύματος, πρέπει νʼ αποφεύγη τις και να μη θέλει να δοκιμάση εις τον εαυτόν του τας συνεπείας του ψυχικού τούτου δηλητηρίου. Αλλά, δυστυχώς, ενώ πας φοβείται και προσέχει μη λάβη ουδέ ελαχίστην ποσότητα δηλητηρίου, προκειμένου περί αισχρών θεαμάτων, ψυχικής τροφής, όντως δηλητηρίου των ψυχών, οι άνθρωποι δεν αρκούνται εις την μαρτυρίαν των άλλων, δεν λαμβάνουν υπʼ όψιν τα φρικτά αποτελέσματα, που είχον τα αισχρά θεάματα επί των ψυχών των συνανθρώπων των, αλλά θέλουν οι ίδιοι να ίδουν και απολαύσουν αυτά. Θλιβερόν δε είνε το εξής φαινόμενον˙ όταν ένα θέαμα χαρακτηρίζεται αυστηρώς ως ακατάλληλον δια τους νέους, αντί ο χαρακτηρισμός αυτός να απομακρύνη τους πάντας από την δηλητηριώδη αυτήν ατμόσφαιρα του θεάματος, αντιθέτως ο χαρακτηρισμός αυτός ως μαγνήτης του Διαβόλου ελκύει τους πολλούς. Και αν το θέαμα αυτό είνε τελευταίον εις το πρόγραμμα, πέραν του μεσονυκτίου, οι τηλεθεαταί δεν θα κοιμηθούν, αλλά θʼ αγρυπνήσουν δια νʼ απολαύσουν το θέαμα, δηλαδή, οι άνθρωποι του αιώνος μας, παρά τας προειδοποιήσεις περί βλαβεράς επιδράσεως των αισχρών και γκαγκστερικών θεαμάτων, πίπτουν θεληματικώς εις τους δηλητηριώδεις βόθρους, εις τα επικίνδυνα δηλαδή κανάλια των τηλεοράσεων, και αυτοδηλητηριάζονται, αυτοκτονούν.

Εκάησαν άλλοι, διότι ήγγισαν τα ηλεκτροφόρα σύρματα. Είνε ανάγκη και συ, άνθρωπε μου, να τα αγγίσης, να ίδης δηλαδή το θέαμα που καίει και πυρπολεί την ψυχήν σου, εφʼ όσον τόσοι μαρτυρούν περί της ολεθρίας επιδράσεως που έχουν επί των ψυχών τα θεάματα της μεγάλης και της μικρής οθόνης;

Και ημείς, αγαπητοί μου, χωρίς να παρακολουθώμεν τα προγράμματα της τηλεοράσεως, δυνάμεθα εξ όσων ακούομεν και μελετώμεν εν σχέσει με την κακοποιόν δράσιν του επιτυχώς αποκληθέντος νεωτέρου τούτου «Δράκουλα», να κρίνωμεν και να δικάσωμεν. Και οι δικασταί δεν βλέπουν τα εγκλήματα που διέπραξαν οι κατηγορούμενοι. Αλλά πιστεύοντες εις την μαρτυρίαν αξιοπίστων μαρτύρων, οι οποίοι υπήρξαν αυτόπται και αυτήκοοι του εγκλήματος, κρίνουν και καταδικάζουν. Εδώ, εις την περίπτωσιν της τηλεοράσεως, πλήθος μάρτυρες συνωστίζονται δια να καταθέσουν την μαρτυρίαν των. Εδώ γονείς, διδάσκαλοι, καθηγηταί, παιδαγωγοί, ψυχίατροι, δημοσιογράφοι, με τας παρατηρήσεις, τας οποίας κάνουν παρακολουθούντες τα θύματα της τηλεοράσεως, μαρτυρούν περί της ολεθρίας επιδράσεως αυτής…

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ