Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1781

Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Εποχη δαιμονικη

Ενας ἅγιος, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τοὺς πιὸ με­γάλους διδασκάλους τῆς ἁγίας μας Ἐκκλη­σίας, ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, τοῦ ὁποίου ἀναξίως φέρω τὸ ὄνομα, εἶπε ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε πνευματικὸς καθρέφτης. Ὅπως στὸν καθρέφτη βλέπουμε τὴ μορφή μας καὶ εὐπρεπιζόμαστε, ἔτσι στὸ Εὐαγγέλιο βλέπουμε ὄχι τὸν ὁρατὸ ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν ἀόρατο ἑαυτό μας, τὶς κα­κίες καὶ τὰ πάθη μας, γιὰ νὰ τὰ δι­ορθώνου­με. Κι ὅπως δὲν ὑπάρχει σπίτι, ἀκόμα καὶ τὸ πιὸ φτωχό, χωρὶς καθρέφτη, ἔτσι δὲν πρέ­πει νὰ ὑπάρχῃ οἰκογένεια χωρὶς Εὐ­αγγέλιο.
Σήμερα λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία ἔβαλε μπρο­στά μας πάλι τὸν πνευματικὸ καθρέφτη καὶ μέσα σ᾽ αὐτὸν βλέπουμε τὸν ἑαυτό μας. –Τὸν ἑαυτό μας; θὰ πῆτε· μὰ δὲ μιλάει γιὰ μᾶς τὸ εὐ­αγγέλιο. Καὶ ὅμως. Ἐλᾶτε νὰ δοῦμε μὲ συν­τομία τί μᾶς λέει ἡ περικοπὴ καὶ πῶς σ᾽ αὐτὴν καθρεφτίζεται ὁ ἑαυτός μας.

* * *

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου, στὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος ἦταν χτισμένο ἕνα χωριὸ ποὺ τὸ ἔλεγαν Γάδαρα. Στὸ χωριὸ αὐτὸ ζοῦ­σε ἥσυχα ἕνας νέος. Ἐνῷ ὅμως ἦταν ἡ χαρὰ καὶ τὸ καμά­ρι τῶν γονέων του, ξαφνικὰ ὁ ἄνθρω­πος αὐτὸς ἄλλαξε. Τὸ μυαλό του θόλω­σε, ἡ γλῶσσα του μπέρδεψε καὶ ἄρχισε νὰ βγάζῃ ἄ­σχημα λόγια. Ὠργιζόταν, θύμωνε, χτυπιόταν, ἔσχιζε τὰ ροῦχα του καὶ παρουσιαζόταν γυμνός, ὅπως τὸν γέννησε ἡ μάνα του. Ἔβγαινε ἔξω, ἔτρεχε δεξιὰ κι ἀριστερά. Τὴ νύχτα δὲν κοιμόταν στὸ σπίτι ἀλλὰ στὰ νεκροταφεῖα, μέσ᾿ στὰ μνήματα. Πήγαιναν συγγενεῖς καὶ φί­­λοι νὰ τὸν πιάσουν, τὸν ἔδεναν μὲ ἁλυσίδες, ὄχι μὲ σχοινιά, κι αὐτὸς εἶχε τέτοια πρωτοφανῆ δύναμι ποὺ ἔσπαζε τὶς ἁλυσίδες ὅ­πως σπάει κανεὶς τὶς κλωστές. Ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος ὅλης τῆς περιοχῆς· κανείς δὲν τολμοῦσε νὰ περάσῃ ἀπ᾽ τὸ μέρος ἐκεῖνο.
Τί ἦταν, τρελλός; Μακάρι νὰ ἦταν τρελλός. Ὑπάρχει κάτι χειρότερο ἀπ᾽ τὴν τρέλλα, κι ἂς μὴν τὸ πιστεύουμε κι ἂς μὴ θέλουμε νὰ τὸ ἀν­τιληφθοῦμε. Ὁ νέος αὐτὸς ἦταν δαιμονισμένος, «εἶχε δαιμόνια» λέει τὸ εὐαγγέλιο (Λουκ. 8,27). Κάποια στιγμὴ ἄνοιξε τὴν πόρτα τῆς ψυχῆς του καὶ δέχτηκε μέσα του τὸ σατανᾶ, τὸν διάβολο. Κι ἀπὸ τὴν ὥρα ἐκείνη ἔχασε πλέον τὸν ἔλεγχο, τὸ κοντρὸλ τοῦ ἑαυτοῦ του· καὶ κον­τρὸλ τοῦ ἀνθρώπου εἶνε τὸ μυαλό. Τὸ τιμόνι του δὲν τὸ εἶχε πλέον ὁ ἴδιος, τὸ εἶχε ὁ σατανᾶς, τὸ πνεῦμα τὸ πονηρό. Ἀπὸ ᾽κείνη τὴ στιγμὴ ἔχασε τὴν ταυτότητα καὶ τὴν προσωπικότητά του· ἦταν ἕνα ρομπότ, τὸ ὁ­ποῖο κινοῦσε ὡς ἐνεργούμενο ὁ σατανᾶς. Ὅ,τι ἔλεγε ἐκεῖνος, ἔπραττε αὐτός· ἦταν ὄρ­γανο σατανικό. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
Γαλ. 1, 11-19
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ζηλος και ζηλος

«… Περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων
τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων»
(Γαλ. 1, 14)

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, ἀγαπητοί μου, στὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς του δὲν γνώριζε τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Καὶ ἐνῶ δὲν τὸν γνώριζε, ἐν τούτοις πολεμοῦσε μὲ μανία τὴν Ἐκκλησία του. Ἔπειτα δέχθηκε τὴ χριστιανικὴ πίστι. Τότε ἦταν ἀκόμη ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ φανατικοὺς λάτρες τοῦ ἰουδαϊσμοῦ. Διακρινόταν μεταξὺ τῶν συνομηλίκων του, ὅπως λέει ὁ ἴδιος, γιὰ τὴν ἀφοσίωσί του στὶς παραδόσεις τῶν πατέρων του˙ «… Περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων» (Γαλ. 1, 14). Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι, ἄν ἦταν παρὼν τότε, ποὺ οἱ φανατικοὶ Ἰουδαῖοι καταδίκαζαν τὸ Χριστὸ καὶ μὲ φωνὲς καὶ κραυγὲς ἀπαιτοῦσαν ἀπὸ τὸν Πόντιο Πιλᾶτο τὴ θανάτωσί του διὰ σταυροῦ, κι αὐτὸς θὰ κραύγαζε μαζί τους ἐκείνη τὴ φωνή˙ «Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (Ἰωάν. 19, 15). Ζηλωτὴς τῶν ἰουδαϊκῶν παραδόσεων καὶ φοβερὸς διώκτης τῆς πρώτης χριστιανικῆς Ἐκκλησίας. Ὅπου ἄκουγε πὼς πλήθαιναν οἱ χριστιανοί, ὁ Σαῦλος, ὅπως ἔλεγαν τότε, ἔσπευδε καὶ μαζὶ μὲ ἄλλους φανατικοὺς ἰουδαίους τοὺς καταδίωκε. Προσπαθοῦσε μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις νὰ ξερριζώσῃ τὸ δένδρο τοῦ χριστιανισμοῦ. Ἀλλὰ τὸ εὐλογημένο αὐτὸ δένδρο εἶχε ῥίξει ἤδη βαθειὲς ῥίζες. Σὲ μιὰ τέτοια ἐπιδρομή του στὴ Δαμασκὸ ἄκουσε τὸ θεϊκὸ ἔλεγχο. Τοῦ ἐμφανίσθηκε μὲ ἐκτυγλωτικὴ λάμψι ὁ Χριστὸς καὶ τοῦ εἶπε˙ «Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν» (Πράξ. 26, 14)˙ δηλαδή, αὐτὸ ποὺ ἐπιχειρεῖς νὰ κάνῃς δὲν θὰ ἔχῃ κανένα ἀποτέλεσμα˙ εἶνε σὰν νὰ κλωτσᾶς σὲ μυτερὰ καρφιά. Τότε μετανόησε εἰλικρινῶς, βαπτίσθηκε καὶ ἔγινε ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ τότε ὁ ζῆλος του πῆρε ἄλλη κατεύθυνσι καὶ ἄλλο χαρακτῆρα. Ὅπως τὰ ἄγρια δένδρα ὅταν ἐμβολιασθοῦν μεταβάλλονται σὲ καρποφόρα, καὶ ἡ ἄγρια ἐλιὰ γίνεται ἥμερη, ἔτσι καὶ ὁ Σαῦλος ἄλλαξε ῥιζικῶς. Κι ὁ ζῆλος του πλέον ἦταν ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ, ζῆλος θεϊκός. Ὁ διώκτης Σαῦλος ἔγινε ἀπόστολος Παῦλος. Κήρυττε μὲ πολλὴ δύναμι τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ, προσείλκυε πλήθη ἀνθρώπων, καὶ ὁ χριστιανισμὸς ἁπλωνόταν σʼ ὅλα τὰ μέρη τῆς οίκουμένης. Ὅλοι ἀποροῦσαν γιὰ τὴ μεταβολὴ αὐτή. Ἦταν ὄντως ἕνα θαῦμα ἡ μεταβολὴ τοῦ Παῦλου.
Ἀπὸ τὸ παράδειγμα τοῦ Παῦλου διδασκόμαστε, ὅτι ὁ ζῆλος εἶνε δύο εἰδῶν. Ζῆλος κατακριτέος, καὶ ζῆλος ἐπαινετός. Ζῆλος ὑπὲρ τοῦ κακοῦ, καὶ ζῆλος ὑπὲρ τοῦ ἀγαθοῦ. Ζῆλος ποὺ ὡς πρότυπο ἔχει τὴ σφοδρὴ μανία τῶν ἰουδαίων γιὰ τὴν ἐξόντωσι τῶν χριστιανῶν, καὶ ζῆλος ποὺ ὡς πρότυπο ἔχει τὸ ζῆλο τοῦ Παύλου μετὰ τὴ μεταστροφή του. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ
Λουκ. 8, 26-39

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΓΥΜΝΟΙ!

«Ὑπήντησεν αὐτῶ ἀνήρ τις ἐκ τῆς
πόλεως, ὅς εἴχε δαιμόνια ἐκ χρόνων
ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο»
(Λουκ. 8, 27)

ΑΠΕΝΑΝΤΙ, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἀπέναντι ἀπὸ τὴ Γαλιλαία, πρὸς τὸ ἀνατολικὸ μέρος τῆς λίμνης Γεννησαρέτ, ὑπῆρχε στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ μία χώρα, ποὺ ὀνομάζεται χώρα τῶν Γαδαρηνῶν. Οἱ Γαδαρηνοὶ ἦταν ἄνθρωποι ποὺ εἶχαν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴ λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Θεός τους ἦταν τὸ συμφέρον, ὁ μαμωνᾶς. Κι ὅμως στὴ χώρα αὐτὴ ὁ Χριστὸς πῆγε νὰ κηρύξη τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Μπῆκε σʼ ἕνα πλοῖο κʼ ἔφθασε στὴν παραλία, ὅπου ἄρχιζε ἡ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν. Ἐνῶ ὁ Χριστὸς βάδιζε γιὰ νὰ πάη στὴν πόλι τῶν Γαδαρηνῶν, ἐκεῖ κάπου σὲ κάποια καμπὴ τού δρόμου, συνέβη τὸ ἐξῆς.

* * *

Ἕνας ἄνθρωπος ἀπὸ τὴ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν σὲ μιὰ ἔξαλλη κατάστασι στεκόταν. Ἦταν φοβερὸς στὴν ὄψι. Δὲν τολμοῦσε νὰ περάση κανεὶς ἀπὸ τὸ δρόμο. Τρομοκρατοῦσε τὴν περιφέρεια. Εἶχε τεράστια δύναμι˙ ὄχι δική του, ἀλλὰ ξένη. Ὁ σατανᾶς – ποιός ξέρει γιὰ ποιὰ ἁμαρτία ποὺ εἶχε διαπράξει – εἶχε μπῆ στὴν καρδιᾶ τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ καὶ ἔκανε κατοχή. Ἦταν πιὰ σατανοκίνητος. Ὅ,τι τοῦ ἔλεγε ὁ σατανᾶς, ἔκανε. Τέλειο ὄργανό του. Δὲν ἀγαποῦσε τὴν συναναστροφὴ μὲ ἄλλους ἀνθρώπους. Δραπέτευε ἀπὸ τὴν οἰκογένειά του. Ἔφευγε μακριά. Τὴ νύχτα κατοικοῦσε μέσʼ στὰ μνήματα. Ἔσχιζε τὰ ροῦχα του, ἔμενε τελείως γυμνός, ὅπως τὸν γέννησε ἡ μάνα του, καὶ δὲν ντρεπόταν νὰ περπατάη ἔτσι. Δὲν τὸν ἐνδιέφερε τί θὰ ἔλεγε ὁ κόσμος. Κι ὅταν οἱ ἄλλοι, συγγενεῖς καὶ φίλοι, ντρέπονταν γιὰ τὴν ἐμφάνισί του καὶ προσπαθοῦσαν νὰ τὸν σωφρονίζουν καὶ τὸν ἔδεναν μὲ δυνατὲς ἀλυσίδες, αὐτὸς ἐσπαζε τὶς ἀλυσίδες, σὰν νὰ ἦταν κλωστές, καὶ γυμνὸς ἔτρεχε παντοῦ καὶ προκαλοῦσε φόβο καὶ τρόμο. Ἀντικοινωνικὸ στοιχεῖο εἶχε καταντήσει ὁ δυστυχισμένος αὐτὸς ἄνθρωπος κάτω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ διαβόλου.
Καμμία δύναμιε δὲν μποροῦσε νὰ τὸν σωφρονίση. Καμμία δύναμις; Ὄχι. Ὑπῆρχε καὶ ὑπάρχει μία δύναμις, ἀσυγκρίτως ἀνώτερη ἀπʼ ὅλες τὶς δυνάμεις, δύναμις ποὺ μπορεῖ νὰ νικήση ὅλες τὶς λεγεώνες, ὅλα τὰ τάγματα καὶ τὶς ταξιαρχίες τῶν δαιμόνων. Εἶνε ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. Ἄν καὶ ἐξωτερικῶς ὡς ἄνθρωπος ὁ Χριστὸς φαινόταν ἀσθενής, ποὺ εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ φαγητὸ καὶ πιοτὸ καὶ ὕπνο, ἐν τούτοις ἔκλεινε μέσα του τὴν ἄπειρη δύναμι τῆς Θεότητος. Ἦταν ἄνθρωπος καὶ Θεός. Ἦταν ὁ Θεάνθρωπος.
Ἄν καὶ ὁ σατανᾶς, πρὶν ὁ Χριστὸς σταυρωθῆ καὶ ἀναστηθῆ, δὲν μποροῦσε νὰ ἀντιληφθῆ πλήρως τί ἀκριβῶς συνέβαινε μὲ τὸ Χριστό, ἐν τούτοις ἀπὸ ὡρισμένες ἐκδηλώσεις τοῦ Χριστοῦ ἔπαιρνε μιὰ ἰδέα τῆς δυνάμεώς του καὶ ἄρχισε νὰ φοβᾶται καὶ νὰ τρέμη, ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ διαλύση τὸ βασίλειό του. Ἀπόδειξις εἶνε ὅτι, ὅταν ὁ δαιμονιζόμενος αὐτὸς τῶν Γαδαρηνῶν εἶδε τὸ Χριστό, ὁ διάβολος ποὺ ἦταν κρυμμένος μέσα του ἄρχισε νʼ ἀνησυχεῖ ἕνας κακοποιὸς ὅταν βρεθῆ ἐμπρὸς στὴ πάνοπλη δύναμι τῶν ἀρχῶν. Read more »

Ο πατηρ Μαξιμος Καραβας Ηγουμενος Ιερας Αγιας Παρασκευης Μηλοχωριου

Διαβάστε & αλλα άρθρα για το θέμα στῃν ιστοσελίδα:

https://agonasax.blogspot.com/2020/10/blog-post_87.html

• Σχόλιο τῆς ιστοσελίδος μας:
• Ὁ Γέροντας π. Μάξιμος Καραβᾶς, χειροτονια τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου, μένει στῃν γραμμή τῶν ἁγίων Πατέρων, κρατᾶ τῆς συμβουλές τοῦ πνευματικοῦ του πατέρα Αυγουστίνου. Μάχεται εναντίον του οὶκουμενισμοῦ και όλο τον συρφετό τῶν αιρέσεων και τῆς πανθρησκείας, που μᾶς σέρνει ο πατρ. Βαρθολομαῖος.
  Ο δεσπότης Θεόκλητος και αυτός χειροτονία τοῦ Γέροντα αγωνιστή ιεράρχη, σπούδασε με την βοήθειά του, αλλά ακολουθεῖ αντίθετι γραμμή από τον προκάτοχό του.
  Οι περισσότεροι ιερεῖς τῆς Πτολεμαϊδος που ήταν αντιοικουμενισταί και αγωνισταί, αλλοιώθηκαν! Δεν βλέπουν και δεν ακοῦν που μᾶς οδηγεῖ ο Βαρθολομαῖος! Ένας κορωνοϊος τους ισοπέδωσε!!! Έκλεισαν τούς ναούς τῆς πόλεως. Ο π. Τσίρης έβαλε όπως μου είπαν ανακοινωση έξω από τον ναό, μόνο 9 ατομα να βρίσκονται εντός τοῦ ναοῦ. Στην Αγία Τριάδα, που έχει ευλαβή ιερέα και είναι τεράστιος ο ναός 9 ατομα την Κυριακή ήταν εντός τοῦ ναοῦ και 30 έξω, χωρίς μεγάφωνα!!! Οἱ ιερεῖς τῆς Κοζάνης φάνηκαν πολύ ανώτεροί τους. Ο ιερέας του Αγίου Νικολάου απήντησε σε δημοσιογράφο: Αυτά τα λέει η πολιτεία, δεν υπάρχει εντολή τῆς Ι. Συνόδου.
  Ο Γέροντας επίσκοπος π. Αυγουστῖνος εκανε αγώνα για να φτάση το εκκλησιάσμα από το 2% στο 20% και αυτοί τώρα αγωνίζονται για να το μηδενίσουν! Και έχουν το θράσος να κατηγοροῦν τον π. Μάξιμο. Ντροπή τους).

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΚΑΡΑΒΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟ ΤΟΥ:

Εὐχαριστήριον πρὸς τὸν π. Χρυσόστομο Τσίρη

Ἀγαπητὲ πάτερ Χρυσόστομε, σὲ εὐχαριστῶ διὰ τὸν μισθὸν πού μοῦ ἔβαλες μὲ τὸ ἄρθρο σου, εἰς τὸν Οὐρανό. Διότι ὁ Κύριος λέγει: «Μακάριοι ἔστε, ὅταν ὀνειδίσωσι ὑμᾶς καὶ διώξωσιν ὑμᾶς καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ’ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ» (Λούκ. 6, 22).
Δὲν θὰ σοὺ ἀπαντήσω σ’ αὐτὰ ποὺ γράφεις ἀλλὰ θὰ σοῦ θέσω μερικὲς ἐρωτήσεις γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν θέλω ἐγὼ ἀπάντηση ἀλλὰ νὰ τὶς δώσεις εἰς τὴν Ἱερατικήν σου συνείδηση.
Καὶ σὲ ἐρωτῶ:
1ον Ὁ πάπας εἶναι αἱρετικός; Ἐὰν εἶναι, ὅπως καὶ εἶναι, τότε ἐπιτρέπονται τὰ σταυροαγκαλιάσματα καὶ τὰ σταυροφιλήματα καὶ ἡ ἐπίκλησις εἰς αὐτὸν παρὰ τοῦ Βαρθολομαίου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ, ὡς «Ἁγιώτατον ἀδελφόν»;
2 ον Οἱ προτεστάντες εἶναι μωσαϊκόν, σατανικῶν ἐφευρέσεων; Ἐὰν εἶναι, τότε ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης γιατί τὶς ὀνόμασε «Ἐκκλησίες»; (Ὅπως καὶ τὸν Παπισμόν). Ἐπίσης ὁ Πατριάρχης ἀναγνωρίζει τὸ «Π.Σ.Ε.», τὸ καταχρηστικῶς ἀποκαλούμενον «Παγκόσμιο Συμβούλιον ἐκκλησιῶν». Εἰς τὴν πραγματικότητα παγκόσμιον συνονθύλευμα αἱρέσεων, ἕναν ἀντίχριστον ὀργανισμὸν εἰς τὸν ὁποῖον συστεγάζονται περισσότερες ἀπὸ 400 προτεσταντικὲς παραφυάδες! Ἐσὺ τί γνώμη ἔχεις, πάτερ Χρυσόστομε;
3ον Ὁ Μονοφυσιτισμὸς εἶναι αἵρεσις καταδικασμένη, ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως, ἀπὸ τὴν Τέταρτην Οἰκουμενικὴν Σύνοδον; Ἐὰν εἶναι, τότε γιατί τὴν ἀναγνωρίζει τὸ Πατριαρχεῖον ὡς «Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ»; Τί ἔχεις νὰ πεῖς γι’ αὐτό, πάτερ;
4ον Οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναι ἀνθρώπινα ἐπινοήματα καὶ πλάνες τοῦ διαβόλου; Ἐὰν εἶναι, τότε γιατί ὁ Πατριάρχης τὶς ἀναγνωρίζει ὡς «Θρησκεῖες τοῦ Θεοῦ»; Ἐσύ, πάτερ Χρυσόστομε, συμφωνεῖς μαζί του;
5ον Ἐδῶ καὶ 20 αἰῶνες ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία λειτουργεῖ Συνοδικῶς καὶ δὲν ἀναγνωρίζει πρωτεῖον ἐξουσίας σὲ κανέναν ἐπίσκοπο. Ἐσχάτως ὅμως τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, διὰ τοῦ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου, διακήρυξε ὅτι ὑπάρχει πρωτεῖον καὶ εἰς ἠμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους, τὸ ὁποῖον κατέχει ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὡς ἄλλος «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς»! Συμφωνεῖς πάτερ;
6ον Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης εἶχε σύμβουλο μία γυναίκα τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Ἀμερικῆς, ἔστω καὶ ἂν εἰς τὴν θέση τοῦ Προέδρου εὐρίσκετο ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος; Ναὶ ἢ ὄχι;
7ον Ὁ Φλωρίνης Θεοκλητὸς ποὺ ἐνῶ γνωρίζει ὅλες αὐτὲς τὶς προδοσίες, ὄχι μόνον ἀδιαφορεῖ καὶ σιωπεῖ, ἀλλὰ καὶ μᾶς διαφημίζει τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἔχει εὐθύνες ἐνώπιόν του Θεοῦ;

Read more »

ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ ΤΟ ΣΠΑΘΙ

Η μάχη των Γιαννιτσών, μια μάχη, η σημαντικότερη ίσως των Βαλκανικών πολέμων, που διεξήχθη στις 19 με 20 Οκτωβρίου 1912 και αποτέλεσε ορόσημο και σταθμό για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης μας.
΄Ηταν από αυτές τις μάχες που οι ΄Ελληνες πολέμησαν λιονταρίσια και κάτω από αντίξοες συνθήκες κέρδισαν μία περίλαμπρη νίκη.
Είναι μία από αυτές τις μάχες, που μαζί με τους άλλους αγώνες της εθνικής μας παλιγγενεσίας και το έπος του 40 θα πρέπει να διδάσκονται από την προσχολική ηλικία τα παιδιά μας, για να διαμορφώσουν ένα περήφανο εθνικό φρόνημα, που θα τα καταστήσει ικανά και συνεχιστές των άξιων προγόνων μας, ώστε να αποτρέπουν οποιονδήποτε εισβολέα ή επιβολέα. ΄Οποιος διδάσκεται αυτήν την λαμπρή ιστορία των Ελλήνων μπορεί κάλλιστα να είναι περισσότερο δημοκρατικός από τον καθένα και από την άλλη να είναι και ο μεγαλύτερος ειρηνοποιός, αλλά όταν πάνε να του κλέψουν την πατρίδα να μεταμορφώνεται σε τιτάνα πολεμιστή…
Την συνέχεια:

https://www.triklopodia.gr/%cf%bf-%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%b8%ce%b9/

«Οφειλουμε στους δασκαλους το ευ ζην;»

Του Αριστείδη Π. Δασκαλάκη

ΔΑΣΚΑΛΕ των παιδιών της Ελλάδος, κράτα γερά στις επάλξεις ….
ΔΑΣΚΑΛΕ, των παιδιών της Ελλάδος, εσύ που ενσταλάζεις στους Ναούς των παιδιών μας και   μεταλαμπαδεύεις φως, ΧΡΙΣΤΟ και ΕΛΛΑΔΑ,   τα ιδανικά της φυλής μας σε κάθε γωνιά της Πατρίδος μας, σήμερα  εποχή αμοραλισμού υπό συνθήκες επιθετικής  άρνησης της Πίστεως και εθνομηδενισμού.
ΔΑΣΚΑΛΕ, εσύ που προσεύχεσαι πριν εισέλθεις στην τάξη, που δεν ξεκινάς το μάθημα, αν δεν γίνει η προσευχή με τους μαθητές σου, εσύ που δεν δέχεσαι στην αίθουσα να μην είναι αναρτημένη η εικόνα του ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
ΔΑΣΚΑΛΕ, που μορφώνεις και εμπνέεις σοφία, σωφροσύνη, αρετή και τόλμη και γυμνάζεις άλκιμους φερέλπιδες νέους και νέες, την ελπίδα του έθνους μας.
  ΔΑΣΚΑΛΕ! Όπου και αν λειτουργείς, αδελφέ εν Χριστώ, εσύ ενέπνευσες το παρακάτω κείμενο, με το έργο σου.
Λογίζεσαι διδάσκαλος του γένους. Μπορεί να μην είσαι Ρήγας Φεραίος, όμως και οι εποχές είναι άλλες, αλλά τα ιδανικά μας παρακαταθήκη, «νύν και αεί» σταθερές Αξίες!…

Την συνέχεια:  https://agonasax.blogspot.com/2020/10/blog-post_25.html

Η δολοφονια της πιστης των μαθητων

Παναγιώτη Τσαγκάρη
Καθηγητή Θεολόγου, Υπ. Δρ. Θεολογίας,
Γενικού Γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων

Η Υπουργός Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως έβαλε εγγράμματους, επιστήμονες της Θεολογικής Επιστήμης(!) και συνέταξαν καινούργια Προγράμματα Σπουδών και βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών τα οποία αντικατέστησαν τα κατηργημένα από το Συμβούλιο της Επικρατείας Προγράμματα και βιβλία των προηγούμενων Υπουργών Παιδείας Φίλη και Γαβρόγλου της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Πολλοί ήταν εκείνοι, που κοιτάζοντας με μια πρώτη γρήγορη και επιφανειακή ματιά τα νέα βιβλία είπαν, ότι, εφόσον αφαιρέθηκαν από αυτά τουλάχιστον τα θρησκειολογικά στοιχεία, έχουν τρόπον τινά καταστεί ορθόδοξα. Σε αυτή την συμβιβαστική θέση, σε σχέση και με την τόσο σημαντική υπόθεση της χριστιανικής αγωγής των παιδιών, θα απαντήσουμε, χρησιμοποιώντας μια φράση του θυμόσοφου λαού μας, λέγοντας ότι αυτό που έγινε με τα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι σαν να «έβγαλε τα ρούχα του ο Μανωλιός και τα έβαλε αλλιώς»!

Σε εκείνους που καλοπροαίρετα θα αντιτείνουν, «μα γιατί τόση ειρωνεία και άρνηση απέναντι στα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών;» θα απαντήσουμε με ευθύτητα, λέγοντας ότι δεν μπορούμε να σωπαίνουμε άλλο πλέον, απέναντι στη συντελούμενη εδώ και χρόνια, προσπάθεια δολοφονίας της πίστης των ορθοδόξων μαθητών.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2332

Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)
25 Ὀκτωβρίου 2020
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ποιο εινε το ονομα σας;

«Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών» (Λουκ. 8,30)

Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 8,26-39) θὰ τό ᾽χετε ἀκούσει κατ᾽ ἐπανάληψιν, ἀδελφοί μου, ἢ στὸ σχολεῖο ἢ στὸ κατηχητικό. Ἀλλὰ τὸ Εὐ­αγγέλιο εἶνε πηγάδι ἀνεξάντλητο· ὅσο νερὸ κι ἂν βγάλῃς, δὲν τελειώνει ποτέ. Ἔτσι καὶ κάτω ἀ­πὸ τὰ ἁπλᾶ λόγια τῆς σημερινῆς περικο­πῆς κρύβεται θησαυρὸς μεγάλος. Τί μᾶς λέει;
Λέει γιὰ κάποιον ποὺ ἦταν ἄρρωστος. Ἄρ­ρωστος; Μὰ χίλιες φορὲς καλύτερα νὰ ἦταν ἄρ­ρωστος. Ἔπασχε –Θεὸς φυλά­ξοι– ἀπὸ κάτι ποὺ εἶνε χειρότερο ἀπ᾽ ὅλες τὶς ἀρρώστιες· ἦταν δαιμονιζόμενος. Δηλαδή; Εἶχε καταληφθῆ ἀπὸ δαιμόνια· ὄχι ἕνα, πολλὰ δαιμόνια. Κι ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ καταλή­φθηκε ἔ­χασε τὴν προσωπικότητά του, τὸν ἑαυτό του· ἦταν ἁ­πλῶς ἕνα ῥομπὸτ κινούμενο κατὰ τὶς ὀ­ρέξεις τοῦ πονηροῦ πνεύματος. Καὶ τί ἔκανε;
Πρῶ­τα-πρῶτα –προσέξτε, ἔχει σημασία– ἔ­γι­νε ἀδιάντροπος. Ἐνῷ ἦταν ντυμέ­νος, ἔ­σχισε τὰ ῥοῦχα του, τά ᾽κανε κομμάτια, καὶ παρουσι­ζόταν γυμνὸς ὅπως τὸν γέννησε ἡ μάνα του. Ποιός τὸν ἔ­σπρωξε σ᾽ αὐτό; Τὸ δαι­μόνιο. Καὶ ποιός σπρώ­χνει σήμερα γυναῖκες καὶ ἄντρες νὰ πετᾶνε τὰ ῥοῦχα τους καὶ νὰ μένουν γυμνοί; Τὸ δαιμόνιο ἀσφαλῶς.
Εἶχε μιὰ ὑπεράνθρωπη μυϊκὴ δύναμι· τὸν ἔ­δεναν μὲ ἁλυσίδες κι αὐτὸς τὶς ἔσπαζε ὅπως ἐμεῖς σπᾶμε μιὰ κλωστή· τέτοια δύναμι εἶχε.
Ἦταν ἐπίσης ἐπικίνδυνος καὶ ἐπιθετικός· ἔ­πιανε πέτρες καὶ πετροβολοῦσε τοὺς ἀνθρώπους· καν­είς δὲν μποροῦσε νὰ περάσῃ ἀπ᾽ τὸ μέρος ποὺ στεκόταν, εἶχε γίνει φόβητρο.
Ἔδειχνε μιὰ ἀφύσικη συμπεριφορὰ καὶ μιὰ μακάβρια οἰκειότητα μὲ τὸ θάνατο· δὲν μαζευ­όταν στὸ σπίτι, γύριζε ὅ­λη μέρα ἔξω· κι ὅ­ταν βράδιαζε κοιμόταν στὸ νεκροταφεῖο μὲ τοὺς πεθαμένους, ἀ­νάμεσα στὰ μνήματα.
Ποιός τὸν ἄλ­λαξε, ποιά δύναμις τὸν μετέβα­λε; Ἕνας· ὁ Χριστός! κι ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ὁ Χριστὸς τὸν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὰ δαιμόνια, ὁ λύκος ἔγινε ἀρνί. Γιατὶ λύκος καὶ θηρίο εἶνε ὁ δαιμονιζόμενος ἄνθρωπος. Read more »

Απὸ τὸ βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 120

Ἐκλεγουμε 300 στη Βουλη και μετα ψηφιζουν νομους χωρις να σε λογαριαζουν

Ποῦ ἡ δημοκρατία;

Ψηφίζουμε μὲ τυφλὴ ἐμπιστοσύνη. Βγαίνουν τριακόσοι ἄνθρωποι στὴ βουλή, καὶ μετὰ κάνουν ὅ,τι θέλουν. Σὲ ρώτησαν ἐσένα, ἂν τὸ νόμο ποὺ κάνανε τὸν ἐγκρίνεις; Ψηφίζουν νόμους χωρὶς νὰ σὲ λογαριάζουν. Εὐνοοῦν τὸν ἄλφα, εὐνοοῦν τὸν βῆτα, εὐνοοῦν τὸ ἄτομό τους· μόνο οἱ φωτογραφίες τους λείπουν. Τοὺς ἔκανες πληρεξουσίους γιὰ νὰ νομοθετοῦν μὲ δικαιοσύνη, καὶ τὸ κυκλώπειο δίκαιο κατὰ κάποιο τρόπο ἐπικρατεῖ. Ἔτσι εἶνε παντοῦ. Νόμοι, νόμοι, φάμπρικα νόμων, οἱ ὁποῖοι εἶνε ἀνομία. Ἡ πολυνομία εἶνε ἀνομία.
Ἀπὸ τὸν καιρὸ ποὺ ἐλευθερώθηκε τὸ κράτος μας ―δὲ᾿ θὰ τὸ πιστέψετε― ἔχουν ψηφίσει 25.000 νόμους. Ὁ ἕνας ῥίχνει γροθιὰ στὸν ἄλλον, ἀλληλογρονθοκοποῦνται. Πολλὲς φορὲς φτάνουν μέχρι τὸν Ἄρειο Πάγο οἱ ἄνθρωποι, καὶ δὲν μποροῦν νὰ βροῦν λύσι. Λαβύρινθος. Γιατὶ καθένας ψηφίζει τοὺς νόμους ἀνάλογα μὲ τὰ μέτρα του. Αὐτὴ ἡ πολυνομία καταλήγει στὴν ἀνομία. Θὰ ἐπικρατήσῃ ἡ πολυνομία καὶ ἡ ἀναρχία καὶ δὲν θὰ μπορῇ κανεὶς νὰ βρῇ τὸ δίκιο του.

Το κυκλωπειο δικαιο των μεγαλων εθνων

Θὰ σᾶς μιλήσω μὲ μιὰ εἰκόνα, γιατὶ αὐτὰ εἶνε θεωρητικὰ καὶ δὲν τὰ πολυκαταλαβαίνετε. Στὴν παλιὰ μυθολογία λέει ὁ Ὅμηρος, ὅτι ὑπῆρχαν κάτι τέρατα γίγαντες. Τοὺς ἔλεγαν κύκλωπες. Αὐτοὶ δὲν εἶχαν κανένα νόμο. Ἢ μᾶλλον εἶχαν ἕνα νόμο, τὸν κυκλώπειο νόμο, τὸ κυκλώπειον δίκαιον. Θυμᾶστε τί ἔγινε, ὅταν ἔπεσε στὴ σπηλιὰ τοῦ κύκλωπα ὁ ταλαίπωρος Ὀδυσσέας μὲ τὰ παλληκάρια του; Ὅταν βασίλεψε ὁ ἥλιος, μπῆκε στὴ σπηλιὰ ὁ κύκλωπας. Ὁ Ὀδυσσέας μὲ τοὺς συντρόφους του, ὅταν ἀντίκρυσαν ἕνα τεράστιο ἄνθρωπο ὕψους 5 – 6 μέτρων, μονόφθαλμο, τοὺς ἔπιασε φόβος καὶ τρόμος. Τρύπωσαν ὅπου μποροῦσαν νὰ κρυφτοῦν. Αὐτὸς τοὺς εἶδε. Ἄρμεξε τὰ πρόβατα, ῥούφηξε τὸ γάλα, καὶ μετὰ ἤθελε καὶ μεζέ. Ξάπλωσε τὸ χέρι του, ἅρπαξε ἕναν ἀπὸ τοὺς συντρόφους τοῦ Ὀδυσσέα καὶ κρὰπ τὸν ἔφαγε. Μετὰ ξαναξάπλωσε τὸ χέρι του καὶ ἅρπαξε ἄλλον. Ἔπεσε φόβος καὶ τρόμος στὴ μικρὴ ἐκείνη συντροφιά. Ὁ κύκλωπας, ἀντὶ νὰ συγκινηθῇ, ποὺ ἦταν ξένοι ἄνθρωποι καὶ ναυαγοί, καὶ νὰ τοὺς φιλοξενήσῃ, τοὺς πέρασε γιὰ τίποτε περιστέρια ἢ γιὰ τίποτε ποντίκια καὶ τοὺς ἔκανε μεζέδες. Κλεισμένοι μέσα στὴ σπηλιὰ τοῦ κύκλωπα, ἦταν μπροστά του σὰν κουνουπάκια. Ἀλλὰ γιά κοιτάξτε νὰ δῆτε· Read more »

Τριτοκοσμικαι Επισκοπων καταδικαι ανευ δικης!

https://orthodoxostypos.gr/%ce%b1%cf%85%%cf%84%ce%b9/

Μία μικρὰ καὶ ἀντικανονικὴ εἰς σύνθεσιν Σύνοδος, εἰς τὴν ὁποίαν μάλιστα δὲν μετεῖχε κανεὶς Ἱεράρχης τῶν ΗΠΑ, ἔλαβεν ἀναρμοδίως ἀποφάσεις, ἐκλέγουσα, τιμωροῦσα -ἄνευ ἀπολογίας- καὶ μεταθέτουσα Μητροπολίτας τῆς Ἀμερικῆς! Φοροῦν μάσκες, διότι κατανοοῦν ὅτι δὲν ὑπάρχει ἡ προστασία τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ «ἄνομον συνέδριόν» των.

ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ ΕΙΣ ΗΠΑ, ΟΧΙ ΦΑΝΑΡΙΟΚΡΑΤΙΑ

Ἀνδραγαθήματα Νέας “Ψευδο-Συνόδου”

Γράφει ὁ κ. Λεωνίδας Ἀλεξάνδρου, θεολόγος

Ἀνδραγαθήματα Νέας “Ψευδο-Συνόδου”

Προφήτης Ἰερεμίας: «Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνά μου, ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου, ἔδωκαν μερίδα ἐπιθυμητήν μου εἰς ἔρημον ἄβατον· ἐτέθη εἰς ἀφανισμὸν ἀπωλείας, δι’ ἐμὲ ἀφανισμῷ ἠφανίσθη πᾶσα ἡ γῆ ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνὴρ τιθέμενος ἐν καρδίᾳ» (Ἰερεμ. ιβ’ 10).
Τρόμος: Ἔ! Ἔ! Ἔρχεται ἡ “Ἀνεξαρτησία” τῆς Ἀμερικῆς
Ἀφορμή γιά ἔμπονες σκέψεις καί οὐσιώδεις Ἀποφάσεις ἀποτελεῖ ἡ ἀπεχθής “Καρατόμησις” ἀναπολογήτου ἑνός Ὀρθοδόξου Ἕλληνος Μητροπολίτου, τοῦ κ. Εὐαγγέλου Νέας Ἰερσέης. Καί ἡ ἀτιμωτική “Τιμωρία” ἑτέρου, τοῦ Μητροπολίτου Βοστώνης κ. Μεθοδίου, ἀπό ἕνα ἀνύπαρκτο “Ὄργανο” καί “Δικαστήριο-Καταδικαστήριο”. Ἀπό μία Ἀντικανονική, Ἄκυρο, Διορισμένη καί γι’ αὐτό τό λόγο Νέα “Ψευδο–Σύνοδο” τοῦ “Φαναρίου”.
Τί νά πρωτοθαυμάση κανείς στόν ξεπεσμένο χῶρο τῆς “Φαναριώτικης” “Καταληψίας”; Τόν τρόμο τους; Τήν αὐθαιρεσία; Τήν ἀντικανονικότητα; Τόν παραλογισμό; Τήν σκληρότητα; Τήν ἀναλγησία;
Οὔτε οἱ πιό ἀπηνεῖς ἐχθροί καί διῶκτες τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀπετόλμησαν ἀνάλογα ἔργα καταστροφῆς. Ἰδού τό “Μελανόψυχο” κείμενο.

Ἀνυπόστατοι,
Ἀνύπαρκτοι ἈνακοινώσειςἈνακοινωθέν Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως: Read more »

Μακεδονικη γλωσσα;;;

Τοῦ Φλωρινιώτη Δημήτριου Πασίνη

Το όλο κατασκεύασμα στηρίζεται βέβαια και στην «ανακάλυψη» κάποιας γλώσσας, που εν προκειμένω είναι αυτή που ομιλείται στο κράτος των Σκοπίων και «βαφτίστηκε» ως «Μακεδονική γλώσσα».

Με την «Μακεδονική γλώσσα» ως εφαλτήριο τα Σκόπια διαβλέπουν στις γνωστές –εκ του Συντάγματος της χώρας τους- αλυτρωτικές βλέψεις αφού υποστηρίζουν ότι πολλές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας ομιλούν την συγκεκριμένη γλώσσα.

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΜΩΣ ομιλούν οι κάτοικοι της Βορειοδυτικής Ελλάδας (κυρίως των νομών Φλώρινας και Πέλλης) και ΓΙΑΤΙ;
Επειδή κατάγομαι από την Φλώρινα και συγκεκριμένα από χωριό πάνω στα σύνορα με την FYROM, ενθυμούμαι ότι ο παππούς μου που γεννήθηκε το 1902 γνώριζε τρεις (3) γλώσσες, τα Ελληνικά, την Σλάβικη διάλεκτο και πολλά Τουρκικά.

Προσέξτε αγαπητοί φίλοι…
Ο παππούς μου ΔΕΝ ήταν «διανοούμενος» -μόνο λίγες τάξεις του Δημοτικού είχε πάει – και δεν είχε βίτσιο να μάθει …ξένες γλώσσες.
Απλά, η ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΗΤΑΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΠΙ 5 ΣΧΕΔΟΝ ΑΙΩΝΕΣ, και οι Σλάβοι, με τους οποίους οι γηγενείς, Έλληνες κάτοικοι έκαναν εμπορικές και κοινωνικές συναλλαγές, βρίσκονταν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα βορειότερα, ΟΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ (τουρκικής & σλάβικης) ΓΙΑ ΧΡΗΣΤΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΣΥΝΝΕΝΟΗΣΗΣ.
Μην λησμονούμε τους χιλιάδες Έλληνες που ακόμα υφίστανται στο Μοναστήρι (Bitola) για να κατανοήσουμε το μέγεθος του Ελληνισμού στην περιοχή….

Διαβᾶστε την συνέχεια:
https://neaflorina.gr/2020/10/makedoniki-glossa/

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ XAIΡΕΤΙΣΜΟΙ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, ποὺ ἔκανε στὴν Πτολεμαΐδα, στὸν ἱ. ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος τὸ Πάσχα, στὴν Β΄ Ἀνάστασι, στὶς 14-4-1974

«…Είμεθα ὑποχρεωμένοι ἀναστάσιμους χαιρετισμούς στοὺς φρουροὺς τῶν συνόρων, στοὺς στρατιῶτες μας, ποὺ βρίσκονται τὴν ὥρα αὐτὴ ἐπάνω στὰ ψηλὰ βουνά, ἀπὸ τὴν Ἤπειρο μέχρι τὸν Ἕβρο κι ἀπὸ τὸ Διδυμότειχο μέχρι τὴ Μυτιλήνη καὶ τὴ Χίο καὶ τὴ Σάμο καὶ τὰ Δωδεκάνησα, καὶ μὲ τὸ δάχτυλο στὴ σκανδάλη εἶνε ἕτοιμοι νὰ ὑπερασπίσουν τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερὰ τῆς ἀγαπητῆς μας πατρίδος. Πρὸς τὰ ἐκλεκτὰ αὐτὰ παιδιὰ ἀπευθύνει ὁ ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος, παλαιὸς στρατιωτικὸς ἱερεύς, ἐγκάρδιο χαιρετισμὸ καὶ λέει· Ἡ Ἑλλὰς εἶνε ἕτοιμος – πανέτοιμος ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ κάθε ἐπιβουλὴ ἐκ μέρους οἱουδήποτε.

Ἀπευθύνουμε χαιρετισμό στοὺς ἀγαπητούς μας ἀποδήμους, ποὺ ἔχουν σκορπιστῆ στὰ τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, καὶ ἄλλοι βρίσκονται στὸν Καναδᾶ, ἄλλοι στὴν Ἀμερική, ἄλλοι στὴν Αὐστραλία, ἄλλοι στὴ Γερμανία, καὶ ἄλλοι ἀλλοῦ, κ᾿ ἐκεῖ ἐργάζονται σκληρὰ γιὰ νὰ τρώγουν τιμίως τὸν ἄρτον τῆς ἐξορίας των. Ἐλπίζουμε, ὅτι κάποτε θὰ ἐπικρατήσουν νέες συνθῆκες ζωῆς στὴν ἀγαπητή μας πατρίδα. Εἶνε μία εὐλογία – καὶ ὄχι ἀσήμαντη εὐλογία, ὅτι ἡ χώρα μας ἔχει στὰ σπλάχνά της ἀρκετὸ πλοῦτο, μὲ τὸν ὁποῖο ἡ πατρίδα μας μπορεῖ νὰ εἰσέλθῃ σὲ καλύτερες βιοτικὲς συνθῆκες. Εὐχόμεθα λοιπὸν ὁλοψύχως, τὰ ἑκατομμύρια τῶν ἀποδήμων νὰ ἐπιστρέψουν μιὰ μέρα στὴν πατρικὴ γῆ καὶ νὰ ἑορτάζουν πλέον ἐδῶ. Διότι τὸ ψωμὶ στὰ ξένα, κι ἂν ἀκόμη εἶνε ἀλειμμένο μὲ βούτυρο, εἶνε πικρό· ἐνῷ στὴν Ἑλλάδα, καὶ μπομπότα νὰ εἶνε, εἶνε γλυκό.

• ( Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος ως Έλλην ιεράρχης, ποτέ δεν ξεχνούσε την νύκτα της Αναστάσεως τους αλυτρώτους χριστιανούς Έλληνας της Βορείου Ηπείρου, που υπέφεραν κάτω από το άθεο καθεστώς του Εβερ Χότζα. Μετα δακρύων τους μνημόνευε. Κοντά σ’ αυτούς έστελνε τον αναστάσιμο χαιρετισμό και σ’ όλους τους Έλληνας, απανταχού της γης. Αλλά και ως αληθινός πατέρας της Μεγάλης Ορθοδόξου Εκκλησίας σκεφτόταν και μνημόνευε και όλους τους ορθοδόξους χριστιανικούς λαούς, που υπέφεραν κάτω από άθεα καθεστώτα)

Ἀπευθύνω χαιρετισμό, σὲ κάποιους ποὺ δὲν πρέπει νὰ λησμονήσουμε. Καὶ πῶς νὰ τοὺς λησμονήσουμε; ἂν τοὺς λησμονήσουμε, θὰ είμεθα ἀνάξιοι Ἕλληνες. Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 185
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Μιμηται του Χριστου

Τί λέει ἡ Γραφή· ἔκλαυσε ὁ Χριστὸς γιὰ τοὺς ἁμαρτωλούς. «Σπλαγχνίζομαι ἐπὶ τὸν ὄχλον», εἶπε (Ματθ. 15,32), διότι εἶνε «ἐρριμμένοι ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα» (ἔ.ἀ. 9,36). Κι ὅταν εἶδε ἀπὸ μακριὰ τὴν πόλι τῶν Ἰεροσολύμων, μὲ τὰ σπίτια μὲ τὰ μέγαρα μὲ τοὺς δρόμους μὲ τὸν περιλάλητο ναὸ τοῦ Σολομῶντος, ὅταν εἶδε πόσο πολὺ ἁμαρτωλὴ ἦταν ἡ πόλις αὐτή, ὁ Χριστὸς δὲν καταράστηκε, ἀλλὰ ἔκλαυσε. Ὁ Χριστὸς «ἰδὼν τὴν πόλιν» τῶν Ἰεροσολύμων, ἡ ὁποία εἶχε διαπράξει πολλὰ ἁμαρτήματα καὶ ἑτοιμαζόταν νὰ διαπράξῃ τὸ πιὸ μεγάλο ἔγκλημα, νὰ σταυρώσῃ τὸ Χριστό, «ἔκλαυσεν ἐπ᾿ αὐτῇ» (Λουκ. 19,41) καὶ εἶπε· «Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ἀπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε». Ὦ Ἰεροσόλυμα, λέει, πόσες φορὲς ἠθέλησα νὰ σᾶς μαζέψω κοντά μου ὅπως μαζεύει ἡ κλῶσσα τὰ πουλιά της κ᾿ ἐσεῖς δὲν θελήσατε (Ματθ. 23,37).
Μιμητὴς λοιπὸν τοῦ Χριστοῦ εἶνε κάθε Χριστιανός, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ νὰ χύνῃ ἕνα δάκρυ, ὄχι μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλη τὴν ἀμετανόητη ἀνθρωπότητα. Καλὸ εἶνε αὐτό, καὶ μάλιστα τὴν περίοδο τῆς νηστείας καὶ τῆς τεσσαρακοστῆς.
Μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ πρέπει νὰ εἴμεθα ὅλοι, ἀλλὰ προπαντὸς ἐμεῖς οἱ κληρικοί. Γιατί φορᾶμε μαῦρα ῥάσα καὶ ὄχι κόκκινα; γιατὶ ἔτσι τὸ θέλανε κάποιοι; Ὄχι. Ὑπάρχει λόγος, ἀπαντοῦν οἱ διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα ἔχουν σημασία, καὶ τὰ καλυμμαύχια καὶ τὰ ῥάσα καὶ τὰ ἄμφια. Ὅλα μιλᾶνε στὸν παπᾶ. Φορᾶμε μαῦρα, γιατὶ πενθοῦμε. Καὶ ὅπως αὐτὸς ποὺ πενθεῖ τὸν θάνατο προσφιλοῦς του προσώπου δὲν φοράει κόκκινα, ἀλλὰ μαῦρα, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς πενθοῦμε τὶς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου. Μάλιστα· αὐτὸ τὸ μαῦρο πανὶ εἶνε τὸ πένθος ποὺ πρέπει κ᾿ ἐμεῖς οἱ κληρικοὶ νὰ ἔχουμε. Διότι ἐσεῖς οἱ λαϊκοὶ θὰ δώσετε λόγο μόνο γιὰ τὴν ψυχή σας, ἐμεῖς ὅμως οἱ κληρικοί, ποὺ ἔχουμε τὸ βάρος μιᾶς ἐνορίας ἢ τὸ βάρος μιᾶς ἐπισκοπῆς ―ἂν είμεθα ἐπίσκοποι―, τὸ βάρος τῆς ποιμαντορίας, θὰ δώσουμε λόγο γιὰ ὅλες τὶς ψυχές. Καὶ πρέπει νὰ κλαῖμε γιὰ τὶς ψυχὲς ποὺ βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ νὰ θεωροῦμε τὰ ἁμαρτήματα τοῦ λαοῦ ὡς δικά μας ἁμαρτήματα.
Πόσο συγκινήθηκα μιὰ μέρα! Ἕνας ἱερεὺς ―ὑπάρχουν καὶ κληρικοὶ φαινόμενα εὐσεβείας καὶ πίστεως―, ποὺ στὸ χωριό του ὠργίαζαν τὶς ἀπόκριες, πῆγε νὰ διαμαρτυρηθῇ σ᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔκαναν τὰ ὄργια. Καὶ τί τοῦ εἶπαν· Ὄχι ὁ δεσπότης νὰ ἔρθῃ, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς νὰ κατέβῃ ἐδῶ στὸ χωριό, ἐμεῖς θὰ κάνουμε τὸ γλέντι μας, θὰ χορέψουμε, θὰ φορέσουμε μάσκες, θὰ πιοῦμε κρασί, θὰ κάνουμε τὸ κέφι μας. Ὁ Χριστὸς νὰ κατέβῃ δὲν τὸν ἀκοῦμε!… Κι ὅταν τὸ βράδυ χτύπησε ἡ καμπάνα γιὰ ἀπόδειπνο, κανένας δὲν πῆγε στὴν ἐκκλησία. Ὁ ἱερεὺς τοῦ χωριοῦ ἄρχισε νὰ κλαίῃ. Ἔκλαιγε γοερῶς, ἔκλαιγε βλέποντας αὐτὴ τὴ σκληρὰ πέτρα, ποὺ οὔτε δυναμίτης δὲν μπορεῖ νὰ τὴ σπάσῃ.

Ἕνα εὐφυὲς τέχνασμα

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 908

Τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Ἀρτεμίου
20 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο αγιος Αρτεμιος

(προστατης της ελληνικης αστυνομιας)

Ἡ Ἐκκλησία μας προσεύχεται, ἀγαπητοί μου. Προσεύχεται ὑπὲρ ὅλων τῶν ἀνθρώ­πων, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως προσεύχεται στὴ θεία Λειτουργία ὑπὲρ τῶν ἐνόπλων δυνάμεων, ὑ­πὲρ τοῦ στρατοῦ. Ἂν προσέξετε –καὶ δὲν ἔ­χει τίποτε τὸ περιττὸ ἡ Ἐκκλησία μας–, κοντὰ στὴ λέξι «στρατὸς» προσθέτει καὶ μία λέξι, ποὺ προσδιορίζει τὴν ἀποστολὴ τοῦ στρατοῦ μας· διότι ὅλα τὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας εἶνε ἐν σοφίᾳ. Δὲν λέει «ὑπὲρ τοῦ στρατοῦ» ἁπλῶς, ἀλλὰ «ὑπὲρ τοῦ φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ». Ὁ προσδιορισμὸς αὐτὸς σημαίνει, ὅτι ὁ στρατός μας εἶνε «φιλόχριστος», ἀγαπάει δηλαδὴ τὸ Χριστό.
Aὐτὸ ὅμως θέτει ἕνα μεγάλο ἐρώτημα. Ὁ στρατός μας ἀγαπάει ὄντως τὸ Χριστό; Πολλοὶ ἀμ­φιβάλλουν. Διότι πῶς νὰ ποῦμε ὅτι κάποιος ἀ­γαπάει τὸ Χριστό, εἴτε στρατιώτης εἴτε ἀξι­ωματικός, ὅταν ἀπ᾿ τὸ πρωὶ ὣς τὸ βράδυ βλαστημάῃ τὸ ὄνομά του; Πῶς νὰ ποῦμε ὅτι αὐ­τὸς ἀνήκει στὸν «φιλόχριστο» στρατὸ τῆς πατρίδος μας, ἡ ὁποία εἶνε τὸ μόνο ἔθνος μὲ ἔμ­­βλημα τὸν τίμιο σταυρό; Δὲν πρέπει λοι­πὸν νὰ ὀνομάζεται μόνο, ἀλλὰ καὶ νὰ εἶνε «φι­λόχριστος» ὁ στρατός μας.
Ὁ στρατός, ὅπως γνωρίζουμε, διακρίνεται σὲ πολλὰ σώματα. Καὶ ὅλα τὰ σώματα τοῦ στρατοῦ ἔχουν προστάτες ἁγίους. Τὸ πεζικό μας ἔχει τὸν ἅγιο Γεώργιο. Τὸ ναυτικό μας ἔ­χει τὸν ἅγιο Νικόλαο. Ἡ ἀεροπορία μας ἔχει τοὺς ἀγγέλους, τοὺς Ταξιάρχας. Καὶ οἱ δυνάμεις τῆς ἀστυνομίας μας ἔχουν τώρα τελευταίως προστάτη τους τὸν ἅγιο Ἀρτέμιο.
Γιατί ἡ ἀστυνομία ἐξέλεξε ὡς προστάτη της τὸν ἅγιο Ἀρτέμιο; Ἂν διαβάσετε τὸν βίο τοῦ ἁγίου, θὰ δῆτε ὅτι ὑπάρχει λόγος. Read more »

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ
———-

————

Η Ιερα Συνοδος αρνειται να δει την μεγαλη Θεομηνια! Το φοβερο οραμα με το οποιο η Παναγια φανερωσε τα πνευματικα αιτια της πανδημιας! Οι ευθυνες του πιστου λαου.

Του Βασίλη Κερμενιώτη

ΕΝΑΣ …ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΟΜΗΝΙΑ; ΠΑΡΟΡΓΙΣΑΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΣ.

Αυτά που ζήσαμε φέτος είναι απίστευτα και πρωτοφανή! Για πρώτη φορά στην ιστορία οι Χριστιανοί της Ελλάδας δεν γιόρτασαν Ανάσταση στους Ναούς! Είναι φοβερό! Και το αδυσώπητο ερώτημα: Είναι τυχαία όλ’ αυτά; Ασφαλώς όχι!

Η συνέχεια 

htΕΔΩ://drive.google.com/file/d/1HSi_CrPgwCGZPrOtrHyRzoguu1BCFHeY/view

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΠΛΕΟΝ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ! ΟΡΙΣΤΙΚΑ; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΣΑΣ ΑΠΕΥΘΥΝΩ ΦΩΝΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΕΩΣ!
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΩΚΕΤΑΙ!
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ!
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ! Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1859

Τῆς ὁσίας Ματρώνης τῆς Χιοπολίτιδος
20 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΟΔΗΓΟΣ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΣ

(Ἡ ἁγία Ματρώνα ἡ Χιοπολῖτις)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε ἑορτή. Τί ἑ­ορτή; Κοντὰ στοὺς ἄλ­λους ἁγίους ποὺ τι­μᾷ ἡ Ἐκκλησία μας (τὸν μεγαλομάρτυρα Ἀρτέμιο καὶ τὸν ἅ­γιο Γεράσιμο τῆς Κεφαλληνί­ας) ἑορτάζει καὶ μία ἁγία ἄγνωστη στὸν πο­λὺ κόσμο. Μόνο ὅσοι κατάγονται ἀπ᾽ τὸ εὐλο­γημένο νησὶ τῆς Χίου καὶ μερικοὶ ἄλλοι ποὺ ἔ­χουν τὴν κα­λὴ συνήθεια νὰ διαβάζουν τὰ συ­να­ξάρια, αὐτοὶ θὰ τὴ γνωρίζουν. Σήμερα ἑ­ορ­­τάζει ἡ ὁσία Ματρώνα ἡ Χιοπολῖτις. Ὀνομάζεται ἔτσι, ἐπειδὴ κατάγεται ἀπὸ τὴν Χίο· Χιοπολῖτις σημαίνει κάτοικος τῆς Χίου.
Διαβάστε, σεῖς οἱ γυναῖκες, τὸν βίο της.
Τώρα, ἂν συγκεντρώσῃς ἕνα ἀπόγευμα κάπου ὅ­λες τὶς γυναῖκες, ἰδίως τῶν ἀστι­κῶν κέν­τρων καὶ τῆς ἀριστοκρατίας, καὶ τὶς ρωτήσῃς, ξέρουν ὅλο τὸν κατάλογο τῶν διασήμων «ἀ-στέρων». Δὲν ξέρω ἐγὼ τὰ ὀνόματα αὐτά, ἀλ­λὰ μαθαίνω ὅτι στὰ σαλόνια τους δὲν κάνουν ἄλλη κουβέντα παρὰ γι᾿ αὐτὲς τὶς διάσημες … – νὰ μὴν πῶ τώρα καμμιὰ βαρειὰ λέξι καὶ μοῦ πῇ κάποιος αὐστηρὸς κριτὴς «Βρὲ Αὐ­γουστῖνε, λὲς αἰσχρά». Ναί βέβαια! ἐσὺ τὸ αἰ­σχρὸ τὸ κάνεις, ἀλλὰ ἂν σοῦ τὸ πῇ κάποιος τοῦ λὲς ὅτι μιλάει αἰσχρά· ἐσὺ τὸ κάνεις καὶ δὲν ντρέπεσαι, ἐμένα ὅμως δὲν μ᾿ ἀφήνεις νὰ σοῦ τὸ ἐπισημάνω. Ἐκεῖ φτάσαμε.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει λέω, ὅτι ὅλος ὁ κατάλογος τῶν στάρ (στὰρ θὰ πῇ ἀστέρι), αὐτῶν τῶν ἁμαρτωλῶν γυναί­­ων, τῶν διεθνῶν διεφθαρμένων «καλλιτεχνῶν», τοὺς εἶνε γνωστός. Ἂν ρωτήσῃς τὶς κυ­­ρίες αὐτές· –Ξέρετε τὸ ὄνομα τῆς τάδε στάρ; –Βέβαια τὸ ξέρουμε, θὰ σοῦ ποῦν· καὶ θ᾽ ἀρχίσουν νὰ σοῦ λένε ποῦ γεννήθηκε, ποῦ βρέθηκε, ποῦ κάθισε, ποῦ πά­τησε…, θὰ σοῦ τὰ ποῦν ὅλα. –Ξέρετε τὴν ἄλ­λη στάρ; –Βεβαίως…
Μὰ ἀφῆστε αὐτὲς τὶς στάρ, ἀφῆστε αὐτὰ τὰ ἀστέρια. Ὑπάρχουν δύο εἰδῶν ἀστέρια· ὑ­πάρχουν ἀστέρια ἐδῶ κάτω στὴ γῆ, καὶ ἀστέρια ἐπάνω στὸν οὐρανό. Ἂν παρατηρήσετε καὶ τὶς πάπιες ὅταν βαδίζουν στὴ λάσπη, θὰ δῆτε ὅτι κι αὐτὲς μὲ τὰ πόδια τους κάνουν ἀ­στέρια, ἀλλὰ τί ἀστέρια! Ἔ, τέτοια ἀστέρια εἶ­νε κι αὐτὲς οἱ στάρ· ἀφήνουν κι αὐτὲς ἀποτυ­πώματα, μέ­σα στὴ βρωμιὰ καὶ τὴν ἀκαθαρσία. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλα ἀστέρια, ἀστέρια πνευματικά, ποὺ ὅπως τὰ φυσικὰ ἀστέρια λάμ­­πουν στὸν φυσικὸ οὐρανό, ἔτσι κι αὐτὰ λάμ­­πουν στὸν οὐ­ρανὸ τῆς Ἐκ­κλησίας. Τέτοιο ἀ­στέρι εἶ­νε καὶ ἡ ἁγία Ματρώνα ἡ Χιοπολῖτις. Δυστυ­χῶς ἀφήσαμε τὰ πνευματικὰ αὐτὰ ἀ­στέρια, καὶ ἀσχολούμεθα μὲ τ᾿ ἀστέρια τὰ ψεύ­τικα, τὰ ἐλεεινὰ καὶ τρισάθλια, ὅπως εἶνε τὰ γύναια αὐ­τὰ τὰ διεφθαρμένα, ποὺ σκορπίζουν στὸν κόσμο μεγάλη ἀκολασία.
Ἄ ξέρεις, ἐσὺ κυρά μου, τί ἔκανε ἡ μία στὰρ καὶ τί ἔκανε ἡ ἄλλη στάρ, τὰ ξέρεις ὅλα αὐτά· ἂν σὲ ρωτήσω ὅμως γιὰ τὴν ἁγία Ματρώνα, τί θὰ πῇς;… Read more »

Ω της παραφροσυνης!

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ἡ ὑγεία τοῦ σώματος εἶναι ὁμολογουμένως πολύτιμο ἀγαθό. Εἶναι, ὅμως, πάνω ἀπό ὅλα τά ἀγαθά; Εἶναι τό πολυτιμότερο ἀγαθό, ὅπως οἱ πολλοί σήμερα νομίζουν καί λέγουν; Ἤ μήπως ὑπάρχει καί κάτι ἄλλο, πιό σημαντικό καί πιό σπουδαῖο;

Ἐπ’ αὐτοῦ γράφει ὁ Χρυσορρήμων Ἰωάννης: ‘’Τί ἴσον, εἰπέ μοι, ψυχή καί σῶμα;’᾿ Πές μου, κατά τί εἶναι ἴσο ἡ ψυχή καί τό σῶμα. ‘’Εἰ βούλει τήν διαφοράν ἰδεῖν’’, ἐάν θέλεις νά δεῖς τήν διαφορά, σκέψου πώς τό σῶμα, σάν ἀναχωρήσει ἡ ψυχή ἀπό αὐτό, δέν ἔχει καμμιά ἁπολύτως ἀξία. Σύ, λοιπόν, πού περιποιεῖσαι τόσο τό σῶμα, γιατί περιφρονεῖς τόσο πολύ τήν ψυχή σου; (Ε.Π.Ε. 2.634)

Ἀλήθεια, πόσο ταιριάζουν τά λόγια τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στήν περίπτωση τοῦ δοκιμαζόμενου σήμερα ὀρθοδόξου λαοῦ μας! Read more »