Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1069

Τοῦ ἁγίου Γεωργίου
23 Ἀπριλίου
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὁμολογοῦμε Χριστόν;

Εἶπεν ὁ Κύριος· «Ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον» (Λουκ. 21,13)

EΟΡΤΗ καὶ πανήγυρις σήμερα. Ὁ ἅγιος Γεώργιος εἶνε ἀπὸ τοὺς πλέον δημοφιλεῖς ἁγίους. Τὸν ἀγαπάει πολὺ ὁ λαός μας. Πολλοὶ ἄντρες ἔχουν τὸ ὄνομά του, ἀλλὰ καὶ γυναῖκες παίρνουν τὸ ὄνομα Γεωργία. Ἐκκλησίες ὑπάρχουν παντοῦ στὴν πατρίδα μας ἐπ᾿ ὀνόματί του. Χωριὰ φέρουν τὸ ὄνομα Ἅγιος Γεώργιος. Ἀλλὰ καὶ στὸν ἔνδοξο ἑλληνικὸ στρατὸ τὸ πεζικό, ἡ βάσις τοῦ στρατεύματος, αὐτὸν ἔχει προστάτη καὶ τὸν τιμᾷ. Καὶ ὄχι μόνο ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ Σέρβοι καὶ οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Ῥουμᾶνοι καὶ οἱ Ῥῶσοι· παντοῦ στὴν Ὀρθοδοξία τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου Γεωργίου τιμᾶται πολύ. Τὸ περίεργο εἶνε, ὅτι ἀκόμα καὶ ἀλλόδοξοι τὸν τιμοῦν. Ἀπόδειξις ἡ Ἀγγλία, καὶ μάλιστα μὲ τὸ ἐθνικό της νόμισμα, τὴ λίρα. Αὐτὸ ἐγὼ δὲν τὸ ἤξερα, στὴν Κοζάνη τὸ ἔμαθα. Ἐκεῖ ἄκουσα δύο ἀνθρώπους ποὺ κουβέντιαζαν, καὶ λέει ὁ ἕνας· ―Ἔχεις Ἁϊγιώργηδες καβαλλάρηδες;… Ἐγὼ δὲν καταλάβαινα. ―Τί ἐννοεῖς; λέω. ―Ἐννοῶ λίρες· ἡ λίρα στὸ πίσω μέρος ἔχει ζωγραφισμένο τὸν ἅϊ-Γιώργη… Καὶ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, ὁ πρῶτος πρόεδρος τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ὠνομάζετο Γεώργιος Οὐάσιγκτων. Παντοῦ λοιπόν.

* * *

Ποιός ἦτο ὁ ἅγιος Γεώργιος; Γεννήθηκε στὴ Μικρὰ Ἀσία, στὸ λίκνο τῆς Ὀρθοδοξίας, στὰ εὐλογημένα μέρη τῆς Καππαδοκίας· εἶνε συμπατριώτης τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Γεννήθηκε σὲ σπίτι χριστιανικό. Ὁ πατέρας του, κατὰ τὴν παράδοσι, ἦταν μάρτυρας. Ἡ μητέρα του εὐσεβεστάτη. Αὐτὴ φύτεψε στὴν καρδιά του τὴν πίστι. Καὶ ὅ,τι φυτεύει ἡ μάνα, δὲν τὸ ξερριζώνουν χίλιοι δαίμονες.
Ὅταν ἔγινε δεκαοχτὼ χρονῶν ὁ ἅγιος Γεώργιος κατετάγη στὸ στρατό. Ῥωμαλέος στὸ ἀνάστημα, γενναῖος στὸ φρόνημα, χαλύβδινος στὰ νεῦρα, ἐνωρὶς διέπρεψε σὲ μάχες σκληρὲς ἐναντίον τῶν Περσῶν καὶ ἄλλων βαρβάρων. Ἔτσι ἀπὸ βαθμὸ σὲ βαθμὸ προαγόμενος ἔφθασε μὲ τὴν ἀξία του στὸν ἀνώτερο βαθμό, τοῦ στρατηγοῦ σχεδόν, καὶ τέλος τοῦ κόμητος. Ἦτο ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαιότερα στελέχη τῶν λεγεώνων τῆς αὐτοκρατορίας.
Κανείς δὲν γνώριζε ὅτι εἶνε Χριστιανός. Ἦρθε ὅμως ἡ στιγμὴ νὰ ὁμολογήσῃ τὴν πίστι του. Στὸ θρόνο τῆς Ῥώμης ἀνέβηκε τότε ὁ Διοκλητιανός (284-304). Αὐτὸς εἶπε· Θὰ ξερριζώσω κάθε ἴχνος χριστιανισμοῦ· ἐντὸς ὀλίγου δὲ᾿ θὰ ὑπάρχῃ Χριστιανός… Διέταξε γενικὸ διωγμό. Ἔπιαναν τοὺς Χριστιανοὺς μὲ μόνη κατηγορία τὴν πίστι τους. Ὅταν ὁ Γεώργιος εἶδε νὰ ὁδηγοῦνται στὰ κριτήρια καὶ νὰ καταδικάζωνται ἄνθρωποι ἀθῷοι, ἐμφανίστηκε στὰ δικαστήρια συνήγορος τῶν Χριστιανῶν. Ὁ ἔπαρχος τῆς περιοχῆς τοῦ ἔθεσε τὸ κρίσιμο ἐρώτημα· ―Εἶσαι Χριστιανός; ―Εἶμαι. ―Καὶ κρυβόσουν τόσον καιρὸ σύ, ἀνώτερος ἀξιωματικός, στὸν ὁποῖον ἡ Ῥώμη ἐμπιστεύθηκε τέτοιο ἀξίωμα;… Εἶνε στιγμὲς ποὺ ἀπαιτοῦν θυσία. Ἐκεῖνο ποὺ βαρύνει περισσότερο δὲν εἶνε τὸ ἀξίωμα, ἀλλὰ ἡ πίστι καὶ ἡ συνείδησι. ―Εἶμαι Χριστιανός… Ἀμέσως τὸν ἅρπαξαν, τοῦ ἀφαίρεσαν τὰ διακριτικὰ τοῦ ἀξιώματος καὶ τὸν ὡδήγησαν ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος. Ἐκεῖ πάλι ὡμολόγησε τὴν πίστι στὸ Χριστό. Ὁ Διοκλητιανὸς ἐξεπλάγη. Τότε ἄρχισε τὸ φρικτὸ μαρτύριο. Ἀφοῦ τὸν φυλάκισαν, τὸν ἔρριξαν σὲ καμίνι μὲ ἀσβέστη. Ἔβαλαν πάνω στὸ στῆθος του βαρειὰ πέτρα. Τοῦ φόρεσαν σιδερένια παπούτσια πυρακτωμένα στὴ φωτιὰ καὶ τὸν ἀνάγκασαν νὰ περπατήσῃ. Τέλος τὸν ἔβαλαν στὸν τροχό, ἀπαίσιο βασανιστήριο ποὺ κομμάτιαζε τὶς σάρκες.
Ἔμεινε σταθερός. Προσποιήθηκε ὅμως, ὅτι θέλει νὰ προσκυνήσῃ τὰ εδωλά τους. Χάρηκαν ἐκεῖνοι καὶ τὸν ὡδήγησαν στὸ ναὸ ὅπου ὑπῆρχε χρυσὸ παρακαλῶ ἄγαλμα τοῦ Ἀπόλλωνος. Οἱ σαλπιγκταὶ σάλπισαν καὶ μαζεύτηκε κόσμος. Ἐκεῖνος γονάτισε, ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, κι ἀμέσως ―ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, δικαίωμά τους, ἐμεῖς πιστεύουμε―, ἔγινε σεισμὸς καὶ ἔπεσαν τὰ ἀγάλματα· ἔγιναν κομμάτια, κονιορτοποιήθηκαν.
Τότε ὁ ἑκατόνταρχος καὶ οἱ Ῥωμαῖοι στρατιῶτες πίστεψαν στὸ Χριστό. Πίστεψε μάλιστα καὶ ἡ σύζυγος τοῦ Διοκλητιανοῦ, ἡ Ἀλεξάνδρα, μαζὶ μὲ τρεῖς ὑπηρέτες της. Καὶ ὅλοι αὐτοὶ μαρτύρησαν. Ὁ ἕνας ἔφερε στὴν πίστι πολλούς. Τέλος ἕνα ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα τὸν ὡδήγησε στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου. Ἐκεῖ ἄστραψε τὸ ξίφος τοῦ δημίου. Καὶ ἡ μὲν κεφαλή του ἔπεσε αἱμόφυρτος στὴ γῆ, γιὰ νὰ γίνῃ πηγὴ θαυμάτων, ἡ δὲ ψυχή του, λευκὴ σὰν τὸ χιόνι καὶ σὰν τὸ περιστέρι, ἀνέβηκε στὰ δώματα τῆς αἰωνίου μακαριότητος.

* * *

Αὐτὸς εἶνε μὲ λίγα λόγια ὁ βίος τοῦ μεγαλομάρτυρος ἁγίου Γεωργίου. Καὶ ἂν θέλουμε κ᾿ ἐμεῖς νὰ τὸν τιμοῦμε, δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς νὰ ἀσπαζώμεθα τὴν εἰκόνα του καὶ ν᾿ ἀνάβουμε κερὶ τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του. Αὐτὸ εἶνε εὔκολο. Κάτι ἄλλο χρειάζεται. Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας λένε· «Τιμὴ μάρτυρος μίμησις μάρτυρος». Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι πρέπει κ᾿ ἐμεῖς νὰ βαδίσουμε στὰ χνη του.
Δὲν ἦταν ὁ ἅγιος Γεώργιος διαφορετικὸς ἀπὸ μᾶς. Σάρκα καὶ ὀστᾶ εἶχε κ᾿ ἐκεῖνος, ἀπὸ τὸ διο φύραμα ἦταν. Ἂν σᾶς πῶ νὰ μιμηθῆτε ἕναν ἄγγελο, θὰ πῆτε Μὰ εμαστε ἄνθρωποι… Ἂς μιμηθοῦμε λοιπὸν τὸν ἅγιο Γεώργιο, ποὺ ἦταν ἄνθρωπος κι αὐτός, τέκνον τῆς γῆς, παιδὶ τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, καὶ ὅμως ἔφθασε σὲ τέτοιο ὕψος. Νὰ τὸν μιμηθοῦμε ὄχι στὰ θαύματα βεβαίως· ἐκεῖ δὲ᾿ μποροῦμε λόγῳ ἐλλείψεως πίστεως. Ἂς τὸν μιμηθοῦμε ἐκεῖ ποὺ μποροῦμε. Καὶ αὐτὸ εἶνε ἡ ὁμολογία. Ὅπως ἐκεῖνος ὡμολόγησε τὸ Χριστό, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς νὰ εμεθα θαρραλέοι ὁμολογηταὶ τῆς πίστεώς μας.
Οἱ περισσότεροι Χριστιανοὶ δὲ᾿ μιλᾶνε δυστυχῶς. Ἐγὼ πιστεύω, σοῦ λέει. Πιστεύει, ἀλλὰ ποτέ του δὲν ὁμολογεῖ. Ὁ χιλιαστὴς ἢ ὁ μαρξιστὴς καὶ ὁ ἄθεος μιλοῦν· οἱ Χριστιανοί, ποὺ ἔχουν τὴν ἀλήθεια, εἶνε μουγγοθόδωροι· λὲς καὶ δὲν τοὺς ἔδωσε ὁ Θεὸς οὔτε νοῦ οὔτε γλῶσσα. Ἐὰν ὁ ἅγιος Γεώργιος δὲν ὡμολογοῦσε Χριστόν, θὰ ἔσῳζε τὴ ζωή του, δὲν θὰ ἦταν ὅμως ἅγιος· ἐὰν δὲν ὡμολογοῦσε, θὰ προωθεῖτο ἀκόμη περισσότερο, θὰ γινόταν στρατάρχης, μετὰ ὅμως τὸ ὄνομά του θὰ ἔσβηνε, ὅπως ἔσβησαν τὰ ὀνόματα τόσων στραταρχῶν, Ναπολεόντων καὶ καισάρων. «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος» (Ψαλμ. 111,6). Ἔμεινε ἀλησμόνητος καὶ τιμᾶται, γιατὶ ὡμολόγησε Χριστόν. Ὅπως λοιπὸν ἐκεῖνος ὡμολόγησε ἐνώπιον τῶν ἰσχυρῶν τῆς ἡμέρας μὲ κίνδυνο, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς. ―Μὰ ποῦ νὰ ὁμολογοῦμε;… Δίδονται εὐκαιρίες. Ἂς ὑπενθυμίσω μερικές.
Κάθεσαι στὸ τραπέζι σὲ ἑστιατόριο καὶ κανείς δὲν κάνει σταυρό. Ἐσὺ σήκω καὶ κάνε τὸ σταυρό σου. Μειδιάματα θὰ σὲ ὑποδεχθοῦν ἀπὸ τὰ γύρω τραπέζια. Ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν κάνῃς σταυρό, εἶσαι ψεύτικος χριστιανός. Ὁ Χριστὸς γιὰ σένα ἀνέβηκε γυμνὸς στὸ σταυρό· ἐσὺ δὲν ἔχεις τὸ θάρρος νὰ τὸν ὁμολογήσῃς;
Ἄλλη εὐκαιρία ὁμολογίας εἶνε, νὰ διαφωτίζῃς τοὺς ἄλλους γιὰ τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεώς σου.
Θέλεις κι ἄλλη εὐκαιρία; Βαδίζεις στὸ δρόμο καὶ ἀκοῦς μιὰ βλασφημία. Δὲν ὑπάρχει πιὸ μεγάλη συμφορά. Ἔλεγξε λοιπὸν τὸ βλάσφημο ὅποιος καὶ ἂν εἶνε. Μὲ συγχωρεῖτε, ἀγαπητοί· ὑπηρέτησα τρία χρόνια στὸ στρατὸ καὶ ἔχω πολλὰ ἐπεισόδια τέτοια, ποὺ μ᾿ ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ ἐλέγξω ταγματάρχας, συνταγματάρχας, στρατηγούς· διότι καλοὶ μὲν καὶ γενναῖοι ἀξιωματικοί, ἀλλὰ μερικοὶ εἶχαν τὴν κακὴ συνήθεια, ἐν ὥρᾳ πολέμου, καθ᾿ ἣν στιγμὴν ὁ ἱερεὺς μὲ τὸ σταυρὸ ἀνέβαινε τὰ ὕψη τῶν ὀρέων καὶ φώναζε ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος, αὐτοὶ δυστυχῶς, ἀπὸ κακὴ συνήθεια ἢ καὶ ἐκ προθέσεως, βλαστημοῦσαν καπηλικῶς τὰ θεῖα. Ἀκοῦς λοιπὸν τὸ συστρατιώτη σου ἢ τὸ συμμαθητή σου ἢ τὸ συνάδελφό σου στὸ γραφεῖο καὶ βλαστημάει; Στόπ! φώναξε. Εἶνε ἡ στιγμὴ γιὰ ὁμολογία. Καὶ λέει ὁ Χρυσόστομος, ὄχι ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς ἐπίσκοπος· Ἀκοῦς τὸν ἄλλο νὰ βλαστημάῃ; μαρτύρησον ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τί νὰ κάνῃς· συμβούλεψέ τον μιά, δυό, τρεῖς φορές. Δὲν ἀκούει; Ἔχεις γλῶσσα; Ἔλεγξέ τον. Ἔχεις χέρι; Χτύπησέ τον. Χέρι ποὺ θὰ χτυπήσῃ βλάστημο θὰ ἁγιάσῃ. Δὲν εἶνε ἄξιοι τιμωρίας μόνο αὐτοὶ ποὺ βλαστημοῦν· εμεθα κ᾿ ἐμεῖς ποὺ ἀπαθῶς τοὺς ἀκοῦμε.
Σᾶς εἶπα μερικὲς εὐκαιρίες ὁμολογίας τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ· ὄχι στὴν κλίμακα ποὺ τὸ ἔκανε ὁ ἅγιος Γεώργιος, ἀλλὰ σὲ μικροτέρα. Κι ὅταν μάθουμε σὲ μικρὰ κλίμακα, τότε θὰ γίνουμε ὁμολογηταὶ καὶ σὲ μεγαλυτέρα.
Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων νὰ μᾶς ἀναδείξῃ ὁμολογητάς, μιμητὰς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(î. ναὸς Ἁγίου Γεωργίου πόλεως Φλωρίνης Δευτ. Πάσχα 27-4-1981)

Τοῦ ἁγ. Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου
Δευτέρα 23 Ἀπριλίου 2018
Tου Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Να γινουμε αγιοι

«Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26. Α΄ Πέτρ. 1,16)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­γυρις. Ἑορτάζει καὶ ὁ ἅγιος Γεώργιος ὁ τροπαιοφόρος.
Λάμπουν οἱ ἅγιοί μας μὲ τὸν βίο τους, μὲ μὲ τὰ λόγια καὶ τὰ θαύματά τους, μὲ τὴν ὅλη ζωὴ καὶ πρὸ παντὸς μὲ τὸ τέλος τους. Καὶ τί μᾶς προτρέπουν, τί μᾶς συνιστοῦν; Ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ Κύριος· «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅ­γιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26. Α΄ Πέτρ. 1,16).
Ἀκοῦμε ἅγιος…, ἅ­γιος…, ἅγιος…· ἀλλὰ δὲν καθήσαμε νὰ σκεφτοῦ­με τί σημαίνει. Γι᾿ αὐτὸ σήμερα θὰ κάνω λίγες σκέψεις ἐπάνω σ᾿ αὐτό. Διότι, ὅπως βλέ­­πουμε, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ γίνουμε ἅγιοι ὅλοι, καὶ ὁ σκο­πὸς τῆς Ἐκκλησίας εἶνε νὰ κάνῃ ἁγίους.

* * *

Ποιός εἶνε ὁ ἅγιος; τί εἶνε ἅγιον; Στὴν ἀρ­χαία γλῶσσα μας ἅγιος θὰ πῇ καθαρός. Πάρτε γιὰ παράδειγμα ἕνα στοιχεῖο χρήσιμο στὴ ζωή μας, τὴ βενζίνα. Ἡ βενζίνα δὲν βγαίνει ἔ­τσι ἀπὸ τὰ κοιτάσματα τῆς γῆς. Βγαίνει ἕνα μαῦρο ῥευστό, ποὺ περνάει ἀπὸ πολλὰ φίλτρα καὶ καθαρίζεται. Γι᾿ αὐτὸ ἀκοῦς τὸ σω­φὲρ καὶ ζητάει βενζίνα καθαρή· γιατὶ γνωρίζει, ὅτι κ᾿ ἕνα μικρὸ σκουπιδάκι κάνει ζημιὰ στὸ αὐτοκίνητο. Ἄλλο παράδειγμα ὁ χρυσός. Δὲν βγαίνει κι αὐτὸς ἀτόφιος ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς γῆς. Εἶνε μέταλλο ἀναμεμειγμένο μὲ ποικίλες εὐτελεῖς ὗλες· τὸ ῥίχνουν οἱ χρυσοχόοι μέσα στὸ καμίνι πολλὲς φορές, καὶ ἔτσι βγαίνει ὁ γνήσιος χρυσός, εἰκοσιτεσσάρων κα­ρατίων ὅπως λένε. Θέλετε ἄλλο παράδει­γμα; ὁ ἀέρας ποὺ ἀναπνέουμε. Χωρὶς χρυσάφι ζῇς, χωρὶς βενζίνα μπορεῖς νὰ ζήσῃς, ἀλλὰ χωρὶς ἀέρα κανείς δὲν ζῇ. Οἱ ἄνθρωποι ζητοῦν καθαρὸ ἀέρα, ἰδίως στὶς πόλεις ποὺ τὶς καλύπτει νέφος ἀπὸ καυσαέρια· γι᾿ αὐτὸ μὲ κά­θε εὐκαιρία βγαίνουν κατὰ χιλιάδες ἔξω ἀπὸ τὶς πόλεις.
Θέλουμε καθαρὴ βενζίνα, καθαρὸ χρυσάφι, καθαρὸ ἀέρα, καθαρὸ ροῦχο, καθαρὸ πιάτο…· ἔτσι πλάστηκε ὁ ἄνθρωπος. Καὶ γεννᾶ­ται τὸ ἐρώτημα· κάνουμε τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὴν ψυ­χή; Εἶνε καθαρὴ ἡ ψυχή μας;

Read more »

OI AΞΙΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΙ ΚΑΥΧΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ

Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης

• «Οἱ ἄξιοι πατριάρχαι ὡμολογοῦσαν τὴν Ἑλληνικὴ καταγωγή τους καὶ ὑπερασπίζονταν τὰ δικαιώματα τοῦ ποιμνίου τους. Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ὅπως εἶνε σήμερα, δὲν μπορεῖ δυστυχῶς νὰ λαλήσῃ τὴν φωνὴν ἐκείνη, ἡ ὁποῖα μπορεῖ νὰ συγκινήσῃ τὶς καρδιὲς τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Οἱ ἐπὶ σειρὰ αἰώνων σκληρῆς δουλείας ἀοίδιμοι Πατριᾶρχαι, ὅσες φορὲς ἐνεφανίζοντο ἐνώπιον τῶν πλέον ἀπολυταρχικῶν Σουλτάνων, εἶχαν τὸ θάρρος νὰ λέγουν˙ «εἴμεθα Ἕλληνες στὴν καταγωγὴ καὶ ὡς πνευματικοὶ αὐτῶν ἀρχηγοὶ ὑποστηρίζομε τὰ ὑπὸ τῆς ἐξουσίας καταπατούμενα δίκαιά των. Ὑπεραμυνόμεθα αὐτῶν μέχρι θανάτου…». Ἔτσι μιλοῦσαν ἐνώπιον τῶν Σουλτάνων οἱ ἄξιοι Πατριάρχαι».

Τι σχέσι έχει ο πατριάρχης Βαρθολομαίος με τους παραπάνω Ορθοδόξους Ελληνας πατριάρχας;

Το Φαναρι, η προπαγανδα των Οικουμενιστων και το αστειο αλλοθι της «τουρκικης ομηρειας»

https://averoph.wordpress.com/2018/04/20
του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας

Ως γνωστόν, κάθε μέρα που περνάει κλιμακώνεται ολοένα και περισσότερο το οικουμενιστικό ξεσάλωμα του Φαναρίου και απάσης της ελλαδικής αρχιερατικής ομήγυρης που συμμετέχει (όχι απλά συρόμενη, αλλά πρωτοστατούσα, διαγκωνιζόμενη και ασθμαίνουσα) σε όλη αυτή την κατάπτωση. Στην εν λόγω ομήγυρη μετέχει βέβαια δυστυχώς και μέγα μέρος του λεγόμενου κατώτερου κλήρου, σαφές δείγμα του πόσο βαθιά έχει προχωρήσει τα τελευταία χρόνια το δηλητήριο της πλάνης και έχει διαποτίσει ακόμη και χώρους, που μάλλον διαφορετική εικόνα έδειχναν κάποτε. Φυσικά όμως μετέχει και μέγα μέρος του λαϊκού χριστεπωνύμου πληρώματος, που τελεί σε βαθιά σύγχυση και χαρακτηριστική αδυναμία διάκρισης της πραγματικότητας και του τι εξυφαίνεται γύρω μας. Όλα αυτά αποτελούν άλλη μία ξεκάθαρη απόδειξη ότι αυτό που συχνά λέμε για τον επανευαγγελισμό που χρειάζεται άμεσα η πατρίδα μας, δεν αφορά μόνο στους λεγόμενους άθεους ή στους ζώντας εκτός Εκκλησίας, αλλά και στους εντός αυτής (και δυστυχώς, όπως φαίνεται, ίσως και πρωτίστως σ’ αυτούς). Read more »

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
——-

——

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2087

Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων
22 Ἀπριλίου 2018
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Οι Μυροφορες γυναικες

Οἱ Μυροφόρες, ἀγαπητοί μου, στὴ μνήμη τῶν ὁποίων ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀφιερώ­σει τὴν Κυριακὴ αὐτή – τρίτη ἀπὸ τὸ Πάσχα, ἀποτελοῦν τὴν πρώτη ὁμάδα γυναικῶν, τὸν πρῶτο ἀ­στε­ρισμὸ τοῦ γυναικείου κόσμου, ὁ ὁποῖος φωτίζεται ἀπὸ τὸν πνευματικὸ Ἥλιο, τὸ Χριστό, καὶ στρέφεται γύρω ἀπὸ αὐτόν.

Οἱ Μυροφόρες ἦταν πολλές, ἀλλὰ οἱ εὐαγγελισταὶ διασῴζουν τὰ ὀνόματα τῶν κυριωτέ­ρων. Ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς λέει, ὅτι καθὼς ὁ Κύριος περνοῦσε ἀπὸ πόλεις καὶ χωριά, τὸν ἀ­κολουθοῦσαν οἱ δώδεκα μαθηταί του καὶ «γυναῖ­­κές τινες αἳ ἦσαν τεθεραπευμέναι ἀπὸ νόσων καὶ μαστίγων καὶ πνευμάτων πονηρῶν καὶ ἀσθενειῶν, Μαρία ἡ καλουμένη Μαγδαληνή, ἀφ᾽ ἧς δαιμόνια ἑπτὰ ἐξεληλύθει, καὶ Ἰωάννα γυνὴ Χουζᾶ ἐπιτρόπου Ἡρῴδου, καὶ Σουσάννα καὶ ἕτεραι πολλαί, αἵτινες διηκόνουν αὐτῷ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς» (Λουκ. 8,1-3). Οἱ πιὸ δι­ακεκριμένες ἦταν ἡ Μαρία ἡ Μαγδαλη­­νή, ἡ Σαλώμη γυναίκα τοῦ Ζεβεδαίου καὶ μητέ­ρα τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, ἡ Ἰωάννα γυ­ναίκα τοῦ Χου­ζᾶ, οἱ δύο ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου Μαρία καὶ Μάρθα, ἡ Μαρία τοῦ Κλωπᾶ, καὶ ἡ Σωσάννα. Αὐτὲς ἀκολουθοῦσαν τὸν Κύριο καὶ ὑ­πηρετοῦσαν αὐτὸν καὶ τοὺς μαθη­τάς του δα­πα­νών­τας ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά τους.

Οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ἦταν παροῦσες παντοῦ, σὲ διάφορες στι­γμὲς τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου, καὶ ἑ­πομέ­νως εἶνε κι αὐ­τὲς ἀξιόπιστοι μάρτυρες τῆς ζω­ῆς, τῆς διδασκαλίας, καὶ ἰδιαιτέρως τῆς ἀναστάσεώς του.

Read more »

ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΝΤΟΣ ΤΡΙΩΝ ΜΟΝΑΧΑ ΗΜΕΡΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΔΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΑΠΡΙΛΙΟ..

Η «ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ» ΤΟΥ ΧΑΛΕΠΑ ΩΧΡΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΩΣ ΥΠΝΩΤΟΥΣΑ ΔΙΣ!

Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Η Εκκλησία της Ελλάδος, ως γνωστόν, διοικείται από δύο σώματα. Την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας (ΙΣΙ), το σύνολο τουτέστιν των εν ενεργεία μητροπολιτών, το και μείζον διοικητικό όργανο, και τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο (ΔΙΣ), συγκειμένη εκ δώδεκα ιεραρχών, λαμβανομένων κατά τη σειρά των πρεσβείων της αρχιερωσύνης, το και έλασσον διοικητικό όργανο, αποτελούν εντολοδόχο σώμα της πρώτης.
Οι Θείοι και Ιεροί κανόνες δεν προβλέπουν συνόδους διαρκείς, Η εκκλησιαστική πράξη, όμως, γνωρίζει τέτοιου είδους συνόδους που θεσπίστηκαν για το ευ-διοίκητο της Εκκλησίας.
Η ΔΙΣ, όπως υποδηλώνει και η ονομασία της, τυγχάνει διαρκής και όχι ολιγοημέρου διαρκείας. Δεν έχουμε, βεβαίως, την απαίτηση να συνεδριάζει το συγκεκριμένο δωδεκαμελές διοικητικό σώμα καθ εκάστην. Τούτο τυγχάνει εξωπραγματικό, ανέφικτο, παράλογο, υπερβολικό και αλυσιτελές.
Πλην όμως, επ ουδενί δεχόμαστε να περιορίζεται, συμπιέζεαι και εκφυλίζεται η μηνιαία συνοδική ζωή, παρουσία και δραστηριότητα σε συνεδρίες τριών ημερών! Θεωρώ ότι μία τέτοια πρακτική ουδόλως ανταποκρίνεται προς το χαρακτήρα και το σκοπό της συστάσεως και υποστάσεως της ΔΙΣ.
Έγραψε κάποτε σχετικώς η αγωνιστική εφημερίδα «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ»: » Η Εκκλησία δεν είναι εμπορική επιχείρησις ωρισμένων ρασοφορων. Είναι σώμα εν εκστρατεία. Δίδει μάχας κατά του πολυειδούς κακού, Πολεμείται και πολεμεί Διάβολον και διαβολοκρατούμενον κόσμον. Κατά δε τον αγώνα της πλήθος ζητήματα δημιουργούνται, φλέγοντα και υψίστης σημασίας, τα οποία χρήζουν αντιμετωπίσεως. Συνεχώς καταφεύγουν εις την Σύνοδον οι χριστιανοί διά την επίλυσιν πνευματικών προβλημάτων.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου

https://averoph.wordpress.com/2018/04/20/

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Υπνχος Νικόλαος Παπανικολόπουλος

(Με αφορμή την ύψωση της ελληνικής σημαίας σε ελληνικές βραχονησίδες)

Η σημαία, δεν είναι ένα απλό αντικείμενο αλλά το ιερότερο σύμβολο κάθε χώρας.
Ιδιαίτερα για την πατρίδα μας, την Ελλάδα μας, που και ως γεωγραφικός χώρος και ως ιδέα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα, η σημαία έχει πολλαπλούς συμβολισμούς :
Το γαλάζιο και το λευκό των χρωμάτων της, συμβολίζουν τη γαλάζια Ελληνική θάλασσα με τα λευκά αφρισμένα κύματά της.
Οι εννέα οριζόντιες γραμμές, συμβολίζουν τις εννέα συλλαβές του συνθήματος της Επανάστασης του 1821, Ε – ΛΕΥ – ΘΕ – ΡΙ – Α – Η’ – ΘΑ – ΝΑ – ΤΟΣ και χύθηκε πολύ αίμα για αυτή την ελευθερία.
Ο λευκός σταυρός, συμβολίζει την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη των Ελλήνων. Ελληνισμός και Χριστιανισμός συμπορεύονται.
Είναι το εθνικό σύμβολο στο οποίο αποδίδεται ιδιαίτερη και ανυπέρβλητη τιμή. Εξισώνεται με τα Άχραντα Μυστήρια και την Ανάκρουση του Εθνικού ύμνου. Σε αυτή συμπυκνώνεται η ιστορία, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν γιατί αρκετά νομοθετήματα αναφέρονται σε αυτή : Read more »

 Θέμα: «MONΤΕΡΝΑ» ΘΕΟΛΟΓΙΑ!

https://www.patrasevents.gr/article/331706-iraklis-filios-o-theos-den-dimiourgei-enoxes-ston-anthropo-ke-den-timorei#

 Θρακη: οι μουσουλμανοι εχουν πιο πολλα δικαιωματα απο τους χριστιανους

https://averoph.wordpress.com/2018/04/19/%ce%b8%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%b73%ce%bf%ce%bb%ce%ac/#more-103413

ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΔΙΕΤΑΞΕ ΓΕΝΙΚΗ

ΑΝΑΦΛΕΞΗ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

Διαβαστε το  σε pdf

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ.  ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ  ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ  ΣΤΗΝ «VARDASKA»  ΤΟ ΟΝΟΜΑ «Republika Gorna Makedonija» (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας)  

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1777668095586736&id=979084458778441

Μετά από τις μαραθώνιες συζητήσεις «στα τέσσερα» που είχαν οι προδότες της Κυβέρνησης με τους ομολόγους των Σκοπίων και τις πιέσεις που δέχονταν από τα αφεντικά του ΝΑΤΟ, αποφάσισαν να γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια τον Ελληνικό λαό  όπως έκαναν και στο Δημοψήφισμα και να δεχθούν την ονομασία «Republika Gorna Makedonija» (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας)για το προτεκτοράτο της Αριζόνας, που από Σλαβική «VARDASKA«, ονειρεύεται να γίνει «ΑΝΩ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Read more »

• -Ἀπόσπασμα βιβλίου τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου «ΑΝΤΙΠΑΠΙΚΑ», σελ. 110
  –Περιοδικὸ «Χριστιανικὴ Σπίθα», με τίτλο· «ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ», ἀρθμ.φυλ. 268, 1964
  -Ἀπόσπαμα νεου βιβλιου· «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ· Ναρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 40

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΑΣΟΝΟΣ;

Καὶ πόσο δικαιολογημένη θὰ ἦτο ἡ ἐκδήλωσις αὐτή, καὶ ἄν ἀκόμη δὲν ὑπῆρχαν οἱ ἀντικανονικαὶ ἐνέργειαι τοῦ πατριάρχου! Διότι μετὰ καταπλήξεως ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ἐκ τῶν ἐφημερίδων ἐπληροφορήθη, ὅτι στὸ Παρίσι ἐξεδόθη βιβλίο μὲ τίτλο· «Οἱ υἱοὶ τοῦ Φωτὸς» εἰς τὸ ὁποῖο ἀναφέρεται ὅτι ὁ πατριάρχης εἶνε μασόνος. Ἐζητήσαμε καὶ εἴδαμε τὸ βιβλίο. Καὶ πράγματι, εἰς τὴν σελίδα 313 ἀναφέρεται τὸ ὄνομα τοῦ πατριάρχου ὡς μασόνου…
Πατριάρχης μασόνος ἐπὶ τοῦ οἰκουμενικοῦ θρόνου; Θὰ εἶνε «βδέλυγμα ἐρημώσεως ἐστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ». Ἡ μὴ διάψευσις ἐνισχύει τὴν ὑπόνοια, ὅτι πίσω ἀπὸ τὴν τελευταία θεατρικὴ συνάντηση πατριάρχου καὶ πάπα κρύπτεται δάκτυλος τῆς ἐν τῷ ἐξωτερικῷ δρώσης διεθνοῦς μασονίας, ἡ ὁποία δὲν θέλει τὴν ἕνωσι τῶν «ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ τὴν ταπείνωσιν καὶ τὸν ἐξευτελισμὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία παραμένει ὁ σκληρὸς πυρήνας τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, τὸν ὁποῖον μετὰ μανίας ζητεῖ νὰ θραύση ἡ μασονία. Ἡ δὲ παρὰ τὸ πλευρὸν τοῦ πατριάρχου παρουσία τοῦ μεγάλου ἐπιχειρηματία τοῦ κινηματογράφου Σπ. Σκούρα, τὸν ὁποῖο ὁ πατριάρχης ὠνόμασε μέγαν ὀφφικιάλον τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, βραβεύων ἔτσι τὴν… αἰσχρὰν παραγωγὴν ταινιῶν, ἀποτελεῖ τὴν νέα ἀπόδειξι τῆς ἐπιπολαιότητος μὲ τὴν ὁποία ὁ πατριάρχης χειρίζεται τὸ πατριαρχικόν του ἀξίωμα. Σύμβουλοί του ὁ Σκούρας, ὁ Ἀντώνιος Πάπας καὶ ὁ Πιὲρ Ντὲ Μέτς… Φυσικά, ὅποιος δίδει χρήματα καὶ γεμίζει τὰ γαζοφυλάκια, αὐτὸς ἀσχέτως πρὸς τὸ τί πιστεύει, ὄχι μόνο κηρύσσεται εὐεργέτης, ἀλλὰ καὶ σύμβουλος. Ἔτσι ὁ Μαμμωνὰς κυβερνήτης τῆς Ἐκκλησίας.

Νὰ συνεχίσουμε τὰ ἀποκαλυπτήρια;

Νὰ συνεχίσωμε τʼ ἀποκαλυπτήρια τῆς ψυχοσυνθέσεως τοῦ κ. Ἀθηναγόρου; Θὰ φθάσωμε εἰς τὴν ῥίζα τοῦ κακοῦ. Θὰ φθάσωμε εἰς ἀνωμάλους διὰ τὸ Ἔθνος ἡμέρας, κατά τὶς ὁποῖες σπουδαρχίδαι κληρικοί, καταπατήσαντες ἀξίες ἀναγνωρισμένας συγχρόνων των κληρικῶν, κατώρθωσαν νʼ ἀναρριχηθοῦν εἰς ἐπιζήλους ἀρχιερατικοὺς θρόνους ὡς οἱ αἴλουροι. Πῶς ἀνῆλθαν εἰς τοὺς θρόνους γνωρίζει λεπτομερῶς καὶ ὁ ἀξιότιμος Πρόεδρος τοῦ παλαιμάχου Ὀρθοδόξου Συλλόγου τῶν «Τριῶν Ἱεραρχῶν» κ. Παν. Βαρυπομπιώτης. Ὁ δὲ πολυσέβαστος π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, ἱεροκῆρυξ καὶ πνευματικὸς πατὴρ τῶν Πατρῶν, ἐδημοσίευσε ἐπʼ αὐτοῦ ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο εἰς τὸ περιοδικὸ «Ἀνάπλασις» ἀριθ. Φύλ. 21/1954, σελ. 301. Μεταξὺ τῶν οὕτω πως εἰσελθόντων εἰς τὴν μάνδρα τῶν προβάτων εἶνε καὶ ὁ Ἀθηναγόρας. Καὶ ἄν εἶνε ἀληθές, ὅπως καὶ εἶνε, ὅτι ὁ τρόπος τῆς ἐκλογῆς τοῦ ἐπισκόπου εἶνε κατὰ τὸν ἱερὸν Χρυσόστομον καὶ τοὺς ἄλλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἡ λυδία λίθος τῆς ἀξίας ἤ ἀπαξίας αὐτοῦ, τότε λέγομεν ὅτι ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας δὲν εἰσῆλθεν εἰς τὴν διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας διὰ τῆς θύρας, ἀλλʼ «ἀλλαχόθεν». Δὲν εἶνε οὔτε θεόκλητος οὔτε δημόκλητος. Καὶ κατὰ τὸν Ἅγιο Νικόδημο τὸν ἁγιορείτη, οὐδὲν καλὸ μπορεῖ νὰ ἀναμένη κανεὶς ἀπὸ τέτοιους ἐπισκόπους. Διότι λείπει ἡ βαθεῖα πνευματικότης, λείπει ἡ ταπείνωσι, λείπει τὸ χριστιανικὸ μεγαλεῖο. Ἀλλʼ ἐπὶ τοῦ σπουδαιοτάτου τούτου σημείου θὰ ἐπανέλθωμε λεπτομερέστερον.

Ἀκατάλληλος ὁ πατριάρχης- Νέος Βέκκος ἐκκολάπτεται

Διʼ ὅλους τοὺς ἀνωτέρω ἐκτεθέντας λόγους θεωροῦμε τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα τελείως ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ διὰ νὰ ἐπιληφθῆ τοῦ ὑψίστου προβλήματος, τῆς ἐξομαλύνσεως τῶν σχέσεων Ἀνατολικῆς καὶ ῥωμαιοκαθολοκῶν. Πᾶν ὅ,τι ἐγγίζουν τὰ χέρια τοῦ πατριάρχου τούτου, ἐκτὸς τῶν μυστηρίων, εἰς συμφορὰ καὶ κατάρα θὰ μεταβληθῆ. Ὁ Ἀθηναγόρας, τὸν ὁποῖο ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν ἠλέγξαμε διὰ διαφόρους ἐνεργείας του, εἶνε κίνδυνος διὰ τὴν Ἐκκλησία. Δουλεύων εἰς τὴν ἀνθρωπαρέσκειαν ἀπαρέσκει εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. Νέος Βέκκος ἐκκολάπτεται. Ἀλλὰ διὰ τοῦτο πταίουν καὶ οἱ ἐν τῷ Πατριαρχείῳ Ἱεράρχαι. Διότι κατήντησαν δουλόφρονες οἱ περισσότεροοι. Καὶ ἀδιαφοροῦντες διὰ ὅτι ὅ,τι ἀντικανονικὸ κάνει ὁ πατριάρχης, ἀκούονται νὰ λέγουν˙ «Ἐμένα τί μὲ μέλει; Ἄς κάμνει ὅ,τι θέλει αὐτός».

Read more »

Ο πατριαρχης Αθηναγορας
κολακας και υμνητης της Τουρκιας!

Ο πατριάρχης Ἀθηναγορας ἂν καὶ ἑλληνας, εὐκαίρως ἀκαίρως ἀκούγεται νὰ λέει ὅτι εἶναι Τοῦρκος!
Τὸ νὰ ὁμολογῇ κάποιος τὴν ἐθνικήν του καταγωγὴν δὲν ἀποτελεῖ ἔγκλημα, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς ὁ κορυφαῖος Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, ὁ ὁποῖος διεκήρυττε, ὅτι «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θήλυ˙ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἶς ἐστε ἐν Χριστῶ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3, 28), δὲν ἀρνεῖτο τὴν προγονικήν του καταγωγήν, ἀλλʼ ἐνώπιον ἀρχόντων διεκήρυττεν «ἀνὴρ Ἰουδαῖος εἰμι» (Πράξ. 21, 39 καὶ 22, 3).

Ἀλλʼ ὁ σημερινὸς Πατριάρχης, ἄν καὶ ἔλκη τὴν καταγωγήν του ἐξ Ἑλλάδος, ἄν καὶ ἐγεννήθη ἐπὶ ἑλληνικοτάτης χώρας, τῆς Ἠπείρου, ἐν τούτοις ὑπὸ τὴν φοβίαν τῶν Τούρκων ἐπισήμων καὶ ἀνεπισήμων, ἀλλὰ καὶ Ἑλλήνων ἀκόμη, εὐκαίρως ἀκαίρως, ἀκούεται νὰ λέγη «εἶμαι Τοῦρκος», ἐκθειάζει τὸ μεγαλεῖον τῆς «μεγάλης πατρίδος του Τουρκίας» καὶ ἔχει ἀναρτήσει εἰς αἴθουσαν τῶν Πατριαρχίων μεγάλην φωτογραφία τοῦ Κεμάλ, ὁ ὁποῖος ὁσονδήποτε «μέγας» καὶ ἄν θεωρῆται ὑπὸ τῶν ὁμοεθνῶν του δὲν παύει νὰ εἶνε ὁ δήμιος ἐξολοθρευτὴς ἑκατομμυρίου Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Ποιὰ ἡ ἀνάγκη τῆς ἀναρτήσεως τῆς φωτογραφίας τοῦ Κεμάλ, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία σὲ πολλὰ σπίτια καὶ μέγαρα Τούρκων δὲν ὑπάρχει; Ἀλλʼ ὁ Ἀθηναγόρας καὶ τοὺς Τούρκους ἀκόμη ὑπερβάλλει σ’ ἐπαίνους καὶ κολακείας, ἡ δὲ ὑπερβολὴ αὐτή, ὅπως παρετηρήθηκε καὶ ἀπὸ ἄλλους, δὲν ἐπιτυγχάνει τοῦ ἐπιδιωκομένου σκοποῦ, ἀλλὰ μᾶλλον προκαλεῖ τὴν δυσπιστίαν τῶν Τούρκων διὰ τὴν εἰλικρίνειαν τῶν αἰσθημάτων του. Οἱ Τοῦρκοι θὰ ἐκτιμοῦσαν τὸν Πατριάρχην, ὅταν θὰ μιλοῦσε σ’ αὐτοὺς ὄχι μὲ γλῶσσαν Εὐρωπαίου διπλωμάτη, ἀλλὰ μὲ τὴν γλῶσσαν ἑνὸς Παύλου Ἀποστόλου.

3) Ὁ πατριάρχης κόλακας καὶ ὑμνητὴς τῆς Τουρκίας!

Ὁ Πατριάρχης παντοῦ καὶ πάντα κολακεύει τοὺς πολιτικοὺς ἄρχοντας τῆς Τουρκίας καὶ ψάλλει τὸ μεγαλεῖον «τῆς μεγάλης πατρίδος Τουρκίας». Περὶ δὲ τῆς Ἑλλάδος εἶνε ἰχθύος ἀφωνότερος.
Ἐὰν τώρα ὑποτεθῆ, ὅτι ὁ νῦν Πατριάρχης παίρνει ἄδεια ἀπὸ τὴν Τουρκικὴ κυβέρνησι καὶ βγαίνει ἀπὸ τὴν Κων]πόλι καὶ ἐπισκέπτεται τὶς ἀκμάζουσες ἑλληνικὲς Κοινότητες τῆς Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας καὶ λειτουργεῖ στοὺς ναοὺς των, περιμένετε μὲ τοὺς λόγους του νὰ θερμάνη τὶς καρδίες τῶν ἀποδήμων Ἑλλήνων καὶ νὰ τονίση τὶς ὑποχρεώσεις, τὶς ὁποίες ἔχουν ἔναντι τῆς ἰδιαιτέρας των Πατρίδος καὶ νὰ ἐλέγξη καὶ στηλιτεύση τὶς ἀδικίες καὶ τὰ ἐγκλήματα τὰ ὁποία διέπραξαν ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος οἱ κακοί τους γείτονες, οἱ ὁποῖοι καὶ τοὺς τάφους τῶν Πατριαρχῶν ἀνέσκαψαν καὶ τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ ἐβεβήλωσαν; Νὰ εἶσθε βέβαιοι, ὅτι ὑπὲρ τῆς ταλαιπώρου καὶ ἀδικημένη μας πατρίδας καμμία φωνὴ δὲν θὰ ἀκούετο ἐκ τῶν πατριαρχικῶν χειλέων. Ὁ Πατριάρχης θὰ περιώδευεν ὡς ἀντιπρόσωπος τῆς «μεγάλης πατρίδος Τουρκίας

(Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου·«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ· Ναρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 11

Ἀπόσπασμα τοῦ νέου βιβλίου «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ· Ναρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 53

Πρακτορες της Νεας ταξης Βαρθολομαιος-Φραγκισκος

Η Ρωσία κατηγορεί τον Βαρθολομαίο ως πράκτορα της Νέας Τάξης.
http://www.epsilonellas.gr/2017/03/1821.html
Η Γαλλίδα πολιτικός Marine Le Pen έβαλε στο στόχαστρο της για τα καλά τον προκαθήμενο της καθολικής εκκλησίας Πάπα Φραγκίσκο και σε μια πρόσφατη συνέντευξη της τον αποκάλεσε «παγκοσμιοποιημένο μπουλντόγκ» αποφασισμένο να προωθήσει τη Νέα Παγκόσμια Τάξη (http://www.pentapostagma.gr/2017/04).

Η ομογένεια σε κρίσιμη καμπή

Η λάμψη των τελετών δεν είναι δυνατόν, να κρύψει τα προβλήματα
Τοῦ Νίκου Σταματάκη διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, διεθνολόγου και επιχειρηματία που ζει και εργάζεται στη Ν.Υόρκη (ἀπόσπασμα)

http://www.dimokratianews.gr/content/73574/ellinismos-kai-ntonalnt-tramp-i-omogeneia-se-krisimi-kampi

«…Τα προβλήματα της Εκκλησίας της Αμερικής είναι πολύ βαθύτερα…ποδηγετείται από τον εγκατεστημένο στην Αρχιεπισκοπή «επίτροπο» του Πατριαρχείου π. Αλέξανδρο Καρλούτσο.
Και επειδή το Πατριαρχείο είναι από νομική άποψη τουρκικό «ίδρυμα», με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον ρόλο αυτόν σε μια αυταρχική Τουρκία, η Εκκλησία παραπαίει στην άσκηση του διπλού ρόλου -θρησκευτικού και εθνικού- που παραδοσιακά έπαιζε. Είναι φανερό ότι αδυνατεί να αναπτύξει πλήρως τον εθνικό της ρόλο, μη τυχόν και ενοχληθεί ο «σουλτάνος». Φτάσαμε μάλιστα πέρυσι, στην ίδια λαμπρή τελετή του Λευκού Οίκου για την Ελληνική Ανεξαρτησία, στο τραγικό φαινόμενο να προσκληθούν και δύο Τουρκοαμερικανοί επιχειρηματίες! (Σημειώνω ότι παρόμοια συνέβησαν πρόσφατα στα Ιεροσόλυμα, όπου στα εγκαίνια της ανακαίνισης του Παναγίου Τάφου προσεκλήθη από τον Πατριάρχη και ο Τούρκος πρέσβης στο Ισραήλ…)

www.kalami.us/2017/omogeneia/ekklhsia_usa-jul17.html:

«…Θέλει πολύ μυαλό γιά να καταλάβουμε ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στην Ομογένεια ΗΠΑ, μετά την »εκκλησιαστική κρίση 1996, ποὺ πολυδιάσπασε την δυνατή και υπολογίσιμη, »Αρχιεπισκοπή Βορείου και Νοτίου Αμερικής» σε μητροπόλεις; Δηλαδή »διαίρει, ‘κονόμα και βασίλευε»;
Θέλει πολύ μυαλό γιά να καταλάβουμε ότι τα τελευταία 20 χρόνια το χρήμα της Ομογένειας πάει σχεδόν όλο στην Εκκλησία, ενώ κλείνουν τα ελληνικά σχολεία και τα ιδρύματα της Ομογένειας, διαλύθηκαν σύλλογοι και Οργανώσεις; ‘Οτι η ελληνική Ομογένεια ΗΠΑ, εξαιτίας απραξίας και μη ανανέωσης-αναβάθμισης, χάνεται; ‘Οτι οι Οργανώσεις μας διαλύθηκαν, επειδή σε αυτές »κυριάρχησαν» γιά δεκαετίες τα αμαθή-ημιμαθή »ψώνια», δηλ. άχρηστοι, αστοιχείωτοι και »φυτευτοί» του Πατριαρχείου;

Η όλη αυτή θλιβερή κατάσταση μόνο την Τουρκία εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί. Γι’ αυτό μείναμε χωρίς σχολεία, χωρίς ιδρύματα, χωρίς Οργανώσεις, χωρίς »λόμπι» κ.ά. και σύντομα και με χωρίς…ελληνική Ομογένεια. Αλλά, θα πείτε, γιατί παραπονιόμαστε; Μας έμεινε ο »περιφερειάρχης και εισπράχτορας του Βαρθολομαίου»… π. ‘Αλεξ Καρλούτσος γιά 40 χρόνια, »να τον τρώμε στην μάπα». Και όπως καταντήσαμε ως Ομογένεια, ως άσχετοι και παλαβοί, ευτυχώς ακόμα δεν είπαμε »σφάξε μας σουλτάνε Βαρθολομαίε, να αγιάσουμε».
Αφού είμαστε, εκκλησιαστικά, ακόμα »ραγιάδες», που μας δουλεύουν -και μας ληστεύουν- ο Βαρθολομαίος και ο (Τούρκος) νομάρχης Κων/πολης (που διαχειρίζεται και το χρήμα στο Πατριαρχείο), καλά να πάθουμε. Η Τουρκία καλά έκανε την δουλειά της στις ΗΠΑ κλείνοντας ελληνικά σχολεία, διαλύοντας Οργανώσεις, μαζεύοντας το χρήμα κ.ά., μέσω του »οικουμενικού» κι εμείς, το »χριστεπώνυμο ποίμνιο», λέμε απλά… μπεεεε….

Ἡ Ομογένεια ΗΠΑ έχει ημερομηνία λήξης!!

Read more »

Το μικροβιο του μασονο-οικουμενισμου κατέλαβε τον πατρ. Αθηναγορα! Θελει να λεγεται οικουμενικος απο παπικους, προτεσταντες, γιατι οχι και απο μωαμεθανους!!! 

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ἀπὸ τὸ μικρόβιον τῆς νέας αὐτῆς αἱρέσεως ἔχει προσβληθῆ δυστυχῶς ὁ πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ὁ ὁποῖος εἰς τὸν τίτλον του Οἰκουμενικὸς θέλει νὰ δώση, διὰ τῆς ἀναμίξεώς του εἰς τὴν οἰκουμενικὴν κίνησι, νόημα διαφορετικὸν ἀπὸ τὸ νόημα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο δονοῦσε τὶς καρδίες τῶν προκατόχων του. Θέλει νὰ λέγεται Οἰκουμενικὸς ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, παπικοὺς καὶ προτεστάντας, γιατί ὄχι καὶ ἀπὸ τοὺς μωαμεθανούς; Πρός ὅλους, πρὸς τὰ δεξιὰ καὶ ἀριστερά, παντοῦ σκορπίζει μειδιάματα, ὅλους τοὺς ἀγκαλιάζει, ὅλοι γιʼ αὐτὸν εἶνε καλοὶ καὶ ἅγιοι. Ποία σημασία ἔχει ἄν δὲν εἶνε Ὀρθόδοξοι; Ἔτσι ὁ Ἀθηναγόρας κατορθώνει ἀπ᾽ ὅλους τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς κοσμικῶς σκεπτομένους νὰ εἰσπράττη ἐπαίνους καὶ χειροκροτήματα. Καὶ εὑρίσκει στὸ προσώπόν του ἐφαρμογὴ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ˙ «οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσιν πάντες οἱ ἄνθρωποι!» (Λουκ. 6, 26).
Ἀπ᾽αὐτὲς τὶς ἰδέες περὶ οἰκουμενικῆς κινήσεως οἰστρηλατούμενος ὁ πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἐδέχθη, ἤ μᾶλλον ἐπεδίωξε τὴν συνάντησιν μετὰ τοῦ πάπα, χωρὶς νὰ ἐξετάση τὰ ἐλατήρια ἀπ᾽τὰ ὁποία κινούμενος ὁ πάπας ἔδειξε ὅλη τὴν προθυμίαν τῆς συναντήσεως, χωρὶς προηγουμένως νὰ ἐρωτήση καὶ νὰ συμβουλευθῆ τὰς ἀδελφὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας περὶ τῆς συναντήσεως αὐτῆς, χωρίς, τὸ κυριώτερο, νὰ φοβηθῆ τὶς βαρεῖες ἐπιπτώσεις, τὶς ὁποῖες θὰ εἶχε σ᾽ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία μία ἄκαιρη καὶ ἐπιπολαία καὶ ἐπιδεικτικὴ συνάντησις μετὰ τοῦ πάπα, ὁ ὁποῖος, σημειωτέον, οὔτε ἕν βῆμα ὑποχωρήσεως εἶνε διατεθειμένος νὰ κάμη ὡς πρὸς τὶς ἀρχὲς τοῦ παπισμοῦ. Ὅτι δὲ οὐδεμία διάθεσι εἰλικρινοῦς προσεγγίσεως εἶχε ὁ πάπας, ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τοὺς θεατρικοὺς ἀσπασμοὺς ἐκρύπτοντο οἱ δόλιοι σκοποὶ τοῦ ἀμετανοήτου παπισμοῦ ἀποδεικνύουν τὰ ἐξῆς γεγονότα:
-1. Ἀπὸ τοῦ ναοῦ τῆς Βηθλεὲμ ὁ πάπας ἀπηύθυνε πρὸς ὅλους τοὺς χριστιανοὺς τοῦ κόσμου διάγγελμα μὲ τὸ ὁποῖο μεταξὺ τῶν ἄλλων εἶπε τὰ ἑξῆς˙ «Ἡ ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ ἐπιτευχθῆ εἰς βάρος τῶν ἀληθειῶν τῆς Πίστεως. Ἡ θύρα τῆς ποίμνης παραμένει ἀνοικτή. Ἡ ὑποδοχὴ θὰ εἶνε θερμή».
Ποῖος δὲν καταλαβαίνει τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ πάπα; Σοβαρὰ ἐφημερίδα τῶν Ἀθηνῶν σχολιάζοντας τὸ διάγγελμα τοῦ πάπα ἔγραψε˙ «Προφανῶς ὁ Πάπας ἐννοεῖ ὡς «ἀλήθειες τῆς πίστεως» τὸ Καθολικὸν δόγμα, καὶ ὡς «ποίμνην» μὲ ἀνοικτὴ θύρα (ὅσοι πιστοί, προσέλθετε!) τὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία. Καλοῦνται δηλαδὴ τὰ ἀπολωλότα πρόβατα τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ ἐπανέλθουν εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ρώμης, ἡ ὁποία θὰ τοὺς συγχωρήση προθύμως! Καὶ εἰς ἄλλα μὲ ὑγεία, κ. Ἀθηναγόρα, πρεσβευτὰ τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος Τουρκίας!…» (Τὴ συνέχεια στὰ «Ἀντιπαπικά» σελ. 107-110).

Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος Καντιώτης μιλᾶ για τις τοῦμπες στις μασονικες στοές που κάνουν οι φιλοδοξοι παπάδες, για να ανεβοῦν ὅσο μποροῦν ψηλότερα.

• Τέτοιες τουμπες ἔκανε και ὁ Ἀθηναγόρας, αλλά ἦρθε ὁ θάνατος  και το πανηγύρι τελείωσε. Τώρα τον περιμένει κρίση. Θα πληρώση με τόκο και ἐπιτόκιο την προδοσία της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ. Τα εγκώμια  στο Ἀριστοτέλειο  που θα πουν, μόνο τους μασόνους και τους οικουμενιστάς θα αυτο-ικανοποιήσουν. Ἀκολουθεῖ ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ σεβάσμιου ἱεράρχη από τις 3.5.1964.

«Δυστυχώς και μέσα στην Εκκλησία μπήκε η μασονία. Διαβάστε παλαιότερες «ΣΠΙΘΕΣ» και θα το δείτε. Εγώ κατήγγειλα επίσημα με στοιχεία ότι και επίσκοποι και μητροπολίται και πατριάρχαι είναι μασόνοι… Για να γίνεις δεσπότης ή πρέπει να περάσεις από τα σκαλοπάτια της μασονίας ή άμα δεν περάσεις, -γιατί δεν είναι όλοι οι δεσποτάδες μασόνοι-, όμως είναι γεγονός ότι υπάρχουν τέτοιοι ύποπτοι στην Εκκλησία. Δεν ανακοινώνουν τα ονόματά τους όσο ζουν, άμα πεθάνουν τότε τους φανερώνουν. Εμείς όμως τους ξέρουμε και τους παρακολουθούμε.
Για να γίνεις δεσπότης σήμερα ή πρέπει να κάνεις τούμπα μέσα στην στοά των μασόνων και να προσκυνήσεις τον διάβολο· Τι διαβολο-δεσπότης θα γίνεις; Ή θα επιτρέψει η μασονία να γίνεις εάν δεν την πολεμάς και έχεις ευγένεια απέναντί της. Γι’ αυτό βλέπεις όλοι αυτοί που είναι υποψήφιοι δεσποτάδες σιωπούν, κανείς τους δεν μιλά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ξέρουν πολύ καλά ότι θα τους φάει το φίδι.
Μωρέ χίλιες φορές διάκονος, χίλιες φορές καλόγερος και να φωνάζω μέρα νύκτα ότι είστε σατανάδες, παρά να με δώστε μήτρες και μπαστούνες. Και αν με κάνετε δεσπότη, τί θα γίνει; Σας τα χαρίζω όλα βρε διαβόλοι.
Ο Δουλγέρης που ήταν ένας φωστήρας, ένας ήλιος, -δεν υπήρχε πιο μορφωμένος και πιο ικανός και πιο δυνατός και δραστήριος ιεροκήρυκας-, και όμως δεν έγινε επίσκοπος. Εψηφίστηκε κάτω στην Κύπρο επίσκοπος. Μαζευτήκαν όλοι οι μασόνοι και είπαν· Ο Δουλγέρης επίσκοπος; Μας έφαγε. Αν γίνει αυτός δεσπότης θα μας σβήσει. Είπαν όχι οι μασόνοι και δεν τον έκαναν επίσκοπο· πέθανε ιερομόναχος… Υπό διωγμό.
Και μέσα στην Εκκλησία η μασονία…»

2. Εγκωμια στον Αθηναγορα απο την ιστοσελιδα της μεγαλης στοας των μασονων. Αυτα θα επαναλαβουν στο Διεθνες συνεδριο για τον Αθηναγορα οι συμμετασχοντες μασονοι, με τις ευλογιες δυο δεσποταδων!!!

Ἀπὸ ἰστοσελίδα τῆς μασονικῆς Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος
«…Μετά από επίσημο αίτημα και την αποδοχή του από την Εκκλησία της Ελλάδος θα αναλάβει (2/1931) Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Κατά την διάρκεια της θητείας του… θὰ αναπτύξει εξαιρετικές σχέσεις με την Αμερικανική Κυβέρνηση, ιδιαίτερα με το προεδρικό ζεύγος Φρ. Ρούζβελτ και με τον επόμενο Πρόεδρο και τέκτονα Χάρρυ Τρούμαν. Read more »

Ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου· «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ:
Ναρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 36

Aλωνιζει τον αποδημο Ελληνισμο ο Αθηναγορας και τα «τσιρακια» του

Τέλος, ἀπαυδήσαντες ἐκ τῶν διαρκῶν διαμαρτυριῶν μας ἀναγκάσθημεν νὰ δημοσιεύσωμε εἰς τὴν «Σπίθα» ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα. Ἐλπίζαμεν δέ, ὅτι ἡ ἐπιστολὴ αὐτή, ἡ ὁποία ὄχι ὀλίγο συνεκίνησε τὸν εὐσεβῆ Ἑλληνικὸ λαό, θὰ εὕρισκε κάποια ἀπήχησί εἰς τοὺς ἐν Φαναρίω διοικοῦντας καὶ διέποντας τὰς τύχας τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλὰ δυστυχῶς οὐδεμία ἐδόθη σημασία. Ἀντιθέτως δέ, ὄχι ὀλίγας ὕβρεις εἰσεπράξαμε ἀπὸ τὰ ἐν Ἀμερικῇ φερέφωνα τῆς Ἀθηναγορείου πολιτικῆς. Ἐμεῖς δέ, βλέποντες πλέον ὅτι 3 περίπου ἑκατομμύρια Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων Ἀμερικῆς, Εὐρώπης καὶ Αὐστραλίας, ἐξαρτώμενα πνευματικῶς ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κινδυνεύουν λόγω τῆς τακτικῆς τοῦ Πατριάρχου νὰ ὑποστοῦν βαθεῖα διάβρωσι τῆς θρησκευτικῆς καὶ ἐθνικῆς συνειδήσεώς των, διʼ εἰδικοῦ ἄρθρου ὑπεδείξαμε, ὅτι παρίσταται ἀπόλυτος ἀνάγκη ὅπως ὁ ἀπόδημος αὐτὸς Ἑλληνισμὸς ὑπαχθῆ ἐκκλησιαστικῶς εἰς τὴν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, προαγομένη εἰς Πατριαρχεῖο. Ἔτσι δὲν θὰ μπορεῖ νʼ ἀλωνίζη τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμὸ ὁ Ἀθηναγόρας καὶ τὰ «τσιράκια» του, καὶ νʼ ἀποκαλοῦν τὴν Τουρκία φιλτάτη των πατρίδα, καὶ νὰ ἀγκαλιάζωνται καὶ νὰ συμπροσεύχωνται μετὰ τῶν πολυωνύμων αἱρετικῶν τῆς Δύσεως (Ἴδε τὰ ὑπʼ ἀριθμ. 148, 161, 183, 218, 223, 248, 251 φύλλα τῆς «Σπίθας»).

Δυστυχῶς δὲν εἰσηκούσθημεν

Επικινδυνος για την Ορθοδοξια & την Ελλαδα ο πατριαρχης

Ταῦτα ἐπὶ μία δωδεκαετία ἐλέγαμε καὶ ἐγράφαμε, ἀπηχοῦντες τὶς σκέψεις καὶ τὰ αἰσθήματα πιστῶν τῆς Ὀρθοδοξίας τέκνων Ἐσωτερικοῦ καὶ Ἐξωτερικοῦ, ποὺ μᾶς ἐξέφραζαν, προφορικῶς καὶ ἐγγράφως, τὶς ἀνησυχίες των διὰ τὴν τακτικὴ τοῦ Πατριάρχου. Ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν εἰσηκούσθημε. Δὲν ἐλήφθησαν τὰ προσήκοντα μέτρα. Δὲν ἐχαράχθη αὐστηρὰ γραμμή. Καὶ ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας συνέχισε τὴν καταστρεπτικὴν πορείαν του. Καὶ ἰδοὺ τὰ τελευταῖα γεγονότα τῆς συναντήσεως Πατριάρχου καὶ Πάπα, συναντήσεως, τὴν ὁποία αὐτὸς ὅλως αὐθαιρέτως, ἄνευ προηγουμένης συννενοήσεως μετὰ τῶν λοιπῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπεδίωκε καὶ ἐπέτυχεν, ἔρχονται νὰ ῥίψουν φῶς ἐπὶ τῆς ψυχοσυνθέσεως τοῦ Πατριάχου Ἀθηναγόρου, καὶ νὰ ἀποδειχθῆ, ὅτι σκεπτόμενος ἔτσι ὅπως σκέπτεται, καὶ ἐνεργεῖ ὅπως ἐνεργεῖ, ἀποβαίνει μέγας διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν κίνδυνος….

Ο Βαρθολομαιος τσιρακι του Αθηναγορα αποτελειωνει τον αποδημο Ελληνισμο

Φοβερές καταγγελεῖες τοῦ ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ της Ἀμερικῆς ἐναντίον του

Ἀπόσπασμα ἀπό βιβλίο· «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ: Ναρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 51

Ἰστολόγιο του ἀπόδημου Ἑλληνισμοῦ ἀπό τὴν Ἀμερική
http://www.kalami.us/2018/omogeneia/ekklhsia_usa-jan18.html

Ο οικουμ. Πατριάρχης, με τις λάθος διχαστικές πολιτικές του, είναι ο κύριος υπεύθυνος γιά τα »χάλια» και την διάλυση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής (ΗΠΑ)
– Η Ομογένεια δεν ανέχεται άλλο να εξαπατείται και να χρησιμοποιείται από το φιλοχρήματο οικουμ. Πατριαρχείο, το οποίο εκμεταλλεύτηκε βάναυσα οικονομικά και δεν σεβάστηκε τον Ελληνισμό Αμερικής, τα τελευταία 20 χρόνια. Read more »

• ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΠΟ ΜΑΣΟΝΟΥΣ, ΣΤΙΣ 19-20.4.2018 ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ, για τα 70 χρονια απο την εκλογη του Αθηναγορα στον οικουμενικο θρονο και για την ιδρυση του Π.Σ.Ε. (Παγκοσμιο Συμβουλιο αιρετικων).  ΑΝΤΙΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ
• Ἀποκαλυπτήρια και καταγγελεῖες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου: «Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, κατ᾽  δὲν ὑπάρχει. Ὑπάρχει μόνο ἕνα πρόσωπο, ποὺ ἔγινε πατριάρχης μὲ τὴν βοήθεια τῶν μασόνων τῆς Ἀμερικῆς καὶ τὴν ἔγκριση τῆς Τουρκίας».

ΦΥΛΑΚΕΣ, ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ

Ἀπό τὴν «Χριστιανικὴ Σπίθα», φυλ. 268 τοῦ 1964 και από το βιβλιο «Ἀντιπαπικά» τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία» (Ἰωσήφ Βρυέννιος)

«Καὶ πάλιν, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἐκ τῆς μικρᾶς μας σκοπιᾶς, τὴν ὁποίαν κρατοῦμε θὰ φωνάξωμε πρὸς τὸν εὐσεβῆ ὀρθόδοξο ἑλληνικὸ λαό τό· Φύλακες, γρηγορεῖτε! Τὸ ὕψιστο καθῆκον ἀπέναντι τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ἠσυχάσωμε, ἀλλὰ μᾶς ὑποχρεώνει νὰ ῥήξωμε καὶ ἡμεῖς φωνὴ διαμαρτυρίας διʼ ὅσα κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς συμβαίνουν εἰς βάρος τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τὸ θέμα, διὰ τὸ ὁποῖο θὰ διαμαρτυρηθῶμε, εἶνε ἡ τακτικὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπέναντι τῶν Παπικῶν. Πλέον συγκεκριμένως˙ Εἶνε ὁ… πατριάρχης Ἀθηναγόρας. Διότι, μὴ ὑπαρχούσης δυστυχῶς εἰς τὸ Φαναρί ἰσχυρᾶ φυσιογνωμία Ἱεράρχου, ἱκανοῦ νʼ ἀντισταθῆ εἰς αὐθαιρέτους καὶ ἀντικανονικὰς ἐνεργείας ἑνὸς ἀνθρώπου, Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον κατʼ οὐσίαν δὲν ὑπάρχει. Ὑπάρχει μόνο ὁ Ἀθηναγόρας, ποὺ διοικεῖ τὸ ἱστορικὸ τοῦτο Πατριαρχεῖο κατὰ τρόπο ἀπολυταρχικό, ἐπὶ μεγίστη ζημία τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἰς ἄλλους καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους ζοῦσαν ὑπέροχοι Ἱεράρχαι εἰς τὸ Φανάρι, πατριάρχης ὅπως ὁ Ἀθηναγόρας ὄχι μόνον δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ σταθῆ ἐπὶ τοῦ Θρόνου, ἀλλὰ καὶ θὰ εἰσήγετο εἰς ἐκκλησιαστικὸ δικαστήριο ἐπὶ παραβάσει Ἱερῶν Κανόνων καὶ θὰ ἐστέλλετο εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, διὰ νὰ ἐκπλύνη διὰ δακρύων εἰλικρινοῦς μετανοίας τὰ κανονικὰ ἐγκλήματά του…

ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ «ΣΠΙΘΑΣ», γιὰ τὴν ἄφρωνα καὶ ἀχαλίνωτη τακτικὴ τοῦ Πατριάρχου

Ἡ «Σπίθα» δὲν εἶνε ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἠσχολήθη μὲ ἀντικανονικὰς ἐνεργείας τοῦ Ἀθηναγόρου. Ἀπὸ δωδεκαετίας καὶ πλέον δὲν ἐπαύσαμε νὰ κτυποῦμε τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου ἐξ αἰτίας τοῦ Πατριάρχου τούτου. Ἐν μέσῳ σιγῆς νεκροταφείου ἡ «Σπίθα» ἤγειρε φωνὴν διαμαρτυρίας καὶ ἐλέγχου. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τότε ἀκούετο, δὲν θὰ εὑρισκόμεθα σήμερα πρὸ τῶν τελευταίων θλιβερῶν ἐξελίξεων, ποὺ ἐδημιούργησε ἡ ἄφρων καὶ ἀχαλίνωτος τακτικὴ τοῦ Πατριάρχου. Διότι τὸ κακὸ θὰ εἶχε παταχθῆ εἰς τὴν ῥίζαν του. Τί πρῶτο καὶ τί ὕστερον νὰ ἀναφέρωμε ἐξ ὅσων γραπτῶς καὶ προφορικῶς ἠλέγξαμε τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα;
Ἡ «Σπίθα» ἤλεγξε τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, διότι, σὲ ἐπίσημο πατριαρχικὸ ἐγγράφο, σύγγραμμα κορυφαίου διδασκάλου τοῦ Πνευματισμοῦ, Σατανικοῦ συστήματος, ἐχαρακτήρισε ὡς «περισπούδαστο», γεγονός, τὸ ὁποῖο ἔγινε εὐρέως γνωστὸ μεταξὺ τῶν πνευματιστῶν τῆς Ἑλλάδος οὐκ ὀλίγον ἐνίσχυσε τὴν κίνησίν των.
Ἡ «Σπίθα» ἤλεγξε δεύτερον τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, διότι, Read more »

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

MH KOYPAΣTEITE NA KANETE TO KAΛO

«Yμείς δε, αδελφοί μου, μη εκκακήσητε καλοποιούντες».
(B΄. Θεσσαλονικείς γ΄ 13)

Mην κουραστείτε να κάνετε το καλό.
Πολλοί αρχίσαν να κάνουν το καλό, αλλά σταματήσαν γιατί ο κόσμος είναι κακός.
Έχω πολλά παραδείγματα.
Πήγε ένας καλός παπάς σ’ ένα χωριό και πήγαν να τον πεταλώσουν. Tέτοιος είναι ο κόσμος. Δεν θέλει συμβουλές, δεν θέλει έλεγχο, θέλει τους ανθρώπους σύμφωνα με τα ρεύματά του.
Πήγες σύμφωνα με τα ρεύματά του και τις συνήθειές του, καπνίζεις, παίζεις, χοροπηδάς, κάνεις ότι αρέσει σ’ αυτόν; Eίσαι καλός. Aν όμως πας κόντρα με τις επιθυμίες τους και θέλεις να ζήσεις μια ζωή διαφορετική απ’ ότι ζει αυτός ο κόσμος, τότε στρέφεται εναντίον σου.
Aλλά εσείς μη κουραστείτε σ’ αυτόν τον κόσμο να κάνετε το καλό έστω και αν ακόμα η γη κατοικείται από δαίμονας. Γι’ αυτό υπάρχει μια παροιμία κάτω στην Πελοπόννησο· Στου διαβόλου το χωριό μη κάνεις ποτέ καλό. Γιατί θα σε σταυρώσουν. Mπορώ να κατέλθω σε πολλά παραδείγματα, αλλά δεν θέλω.
Λοιπόν, κουράζεται ένας όταν κάνει το καλό, αλλά αντί να εισπράξει ευγνωμοσύνη, εισπράττει αχαριστία.
Θυμάμαι στην Aθήνα είχα ένα λαμπρό παιδί, ένα καλό παιδί, αγνό, καθαρό. Mου λέει, μια μέρα, εγώ θα γίνω ιεροκήρυκας του Eυαγγελίου. Mη βιάζεσαι παιδάκι μου, τόσο πολύ, του λέω. Πήγαινε πρώτα σ’ ένα μοναστήρι, να διαβάσεις και να ετοιμαστείς και ύστερα. Όχι, λέει, θέλω να εργαστώ για τον Xριστό. Πράγματι τον έστειλα κοντά σ’ έναν δεσπότη και του είπα, να τον πάρει, γιατί είναι καλό παιδί και αριστούχος μαθητής.

Tον πήρε κοντά του και του έστελνε στα χωριά για να κηρύξει. Aυτός νόμιζε ότι αν πήγαινε στα χωριά και τους μιλούσε για τον Xριστό ότι θα τον χειροκροτούσαν όλοι.
Σου λέει· καλό πράγμα κάνω, κηρύττω, διδάσκω, να εισπράττω χειροκροτήματα. Πήγε, λοιπόν, σε ένα χωριό και δεν είδε τέτοια πράγματα. Πάει σ’ άλλο τίποτε. Πάει στο τρίτο χωριό, και ενώ εκήρυττε. E ει, τον φωνάζει κάποιος από κάτω, συντόμευε. Έχω να ποτίσω την γίδα μου.
Aπογοητεύτηκε τόσο πολύ, γιατί δεν περίμενε τέτοια συμπεριφορά. Nόμιζε ότι αφού κηρύττει πρέπει να τον περιβάλλουν με αγάπη, με σεβασμό, με εκτίμηση κ.τ.λ. Tόσο πολύ απογοητεύθηκε που κόντεψε να γίνει άπιστος και άθεος.
Eν μέσω κακοποιών, μοχθηρών, αχαρίστων ανθρώπων ζούμε και κινούμεθα και κρυώνουν οι ψυχές. Nα, τι κακό κάνουν οι κακοί. Read more »

Την Μεγαλη Τεσσαρακοστη ο δεσπότης Θεόκλητος Πασαλης έστειλε το παρακάτω εξωδικο εγγραφο προς τους μοναχούς των δύο Μονών

Προς

?????

Τον Πανος. Αρχιμανδρίτην
Πρώην Ηγούμενον Ιεράς μονής Αγίας Παρασκευης Μηλοχωρίου Μάξιμον Καραβα

Έχοντες υπ’ όψιν:
Α) την παράγραφον 1 του άρθρου 44 του Ν. 590/1977 << Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος>> (ΦΕΚ Α’ 146) και
Β) το άρθρον 102 του Ν. 53853/1932 <> (ΦΕΚ Α’ 110)
Θέτομεν υμάς εις προσωρινήν απαγόρευσιν από πάσης ιεροπραξίας μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου, επειδή εκκρεμεί ποινική διαδικασία για παραπτώματα δυνάμενα να επιφέρουν την ποινή της καθαίρεσης.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλεται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα στον πανος. Αρχιμ. Για να λάβει γνώση για τις νόμιμες και κανονικές συνέπειες.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

Την Κυριακη των Βαΐων αντί για την κατανυκτική ατμόσφαιρα των Παθων του Κυρίου, ο παραπάνω δεσπότης έστειλε εγκύκλιο για να διαβαστεί σε όλους τους ναούς η τιμωρία των ιερέων που δεν τον μνημονεύουν, λόγω του πατριάρχου, ο οποιος δεν ορθοτομεί πλέον, τον λόγο της αληθείας!!!

‘Ακολουθεί επιστολή του επι 40 χρονια σεβάσμιου ηγουμένου Μάξιμου Καραβά, τον οποίον ο π. Θεόκλητος τον ονομάζει πρώην:

http://www.ptolemaidanews.gr/new/news.php?lang=173&cat=142&id=43864

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. 20,19-31)
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΔEN EINAI ΨΕΜΑ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Εἶνε ἡ δευτέρα Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἢ Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ. Καὶ λέγεται Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, γιατὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ὥρισε νὰ δια­βά­ζεται τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ὁμιλεῖ γιὰ τὸ Θωμᾶ.

* * *

Τί ἦταν ὁ Θωμᾶς; κανένας πλούσιος, κανένας ἐπιστή­μων, κανένας διάσημος τῆς ἐπο­χῆς ἐκείνης; Τίποτε. Ἕνα ἀγράμματο φτωχα­δάκι ἦταν. Καὶ ὅμως ἔγινε πασίγνωστος. Καὶ ἐνῷ μεγάλοι καὶ τρανοὶ λησμονήθηκαν, αὐτὸς ζῇ στὴ μνήμη ὅλων. Τί συνέ­βη ἆραγε; Κάτι ἄλ­λαξε στὴ ζωὴ τοῦ Θωμᾶ, καὶ τὸ πτωχαδάκι ἔγινε μιὰ μεγάλη φυσιογνωμία. Τί συνέβη;
Μιὰ μέρα ἄκουσε νὰ τὸν καλῇ μιὰ φωνή. Μιὰ φωνὴ πιὸ γλυκειὰ κι ἀπ’ τὴ φωνὴ τῆς μά­νας, φωνὴ ποὺ ἀπευθύνεται σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο καὶ μακάριοι ὅσοι τὴν ἀκοῦνε. Εἶνε ἡ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶδε ὁ Χριστὸς τὸ Θωμᾶ καὶ διέκρινε ὅτι μέσα του κρύβεται ἕνα διαμάντι. Διαμάντι ἦταν ἡ καλή του διάθεσι. Ἔλα μαζί μου, τοῦ εἶπε ὁ Χριστός. Κι ἀμέσως ὁ Θωμᾶς ἄφησε τὰ πάν­τα καὶ τὸν ἀκολούθησε. Κάθησε τρία χρόνια κοντά του. Ἄκουσε τὰ λόγια του, λόγια ποὺ δὲν ἀκούστηκαν ποτέ ἄλλοτε στὸν κόσμο. Εἶδε τὰ θαύματά του, ποὺ εἶνε ἄ­­πειρα – ἀμέτρητα. Εἶδε τὴν ἁγία ζωή του. Ἔ­τσι πίστεψε καὶ εἶπε· Αὐτὸς εἶνε ὁ Χριστός, ἐκεῖνος ποὺ λένε οἱ προφητεῖες ὅτι θὰ ἔρθῃ. Πίστεψε, ὅτι ὁ Ναζωραῖος θὰ συντρίψῃ τὶς λεγεῶνες τῆς ῾Ρώμης, θὰ διώξῃ τοὺς κατακτητάς, θὰ στήσῃ θρόνο μεγάλο, θὰ ἱδρύ­σῃ βασί­λειο, τὴν πιὸ μεγάλη αὐτοκρατορία, καὶ θὰ γίνῃ ὁ βασιλεὺς τῆς ἀνθρωπότητος.
Αὐτὰ πίστεψε καὶ ἦταν χαρούμενος. ᾿Αλλ’ ὅ­ταν τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης στὴ Γεθ­σημανῆ ―ἦταν κι αὐτὸς ἐκεῖ― εἶδε νὰ πιά­νουν τὸ Χριστό, νὰ τὸν δένουν χωρὶς νὰ προβάλλῃ καμμιά ἀντί­στασι, νὰ τὸν φέρνουν στὸν Ἄννα, στὸν Κα­ϊάφα, στὸ πραιτώριο, νὰ τὸν ῥα­πίζουν, νὰ τὸν φτύνουν, καὶ τέλος νὰ τὸν ὁδηγοῦν στὸ Γολγοθᾶ καὶ νὰ τὸν σταυρώνουν χωρὶς νὰ τοὺς ῥίχνῃ ἀστροπελέκια – ὅ­πως θὰ μποροῦσε, ὁ Θωμᾶς παραξενεύτηκε. Κι ὅ­ταν ἔμαθε ὅτι ξεψύχησε, εἶπε τὸ «Τετέλεσται» (Ἰωάν. 19,30), καὶ τὸν ἔβαλαν μέσ’ στὸ μνῆ­μα ὅ­πως ὅλους τοὺς κοινοὺς ἀνθρώπους, τότε πλέον ἔπαψε νὰ πιστεύῃ. Ψέμα ἦταν ὅλα, σκέ­φτηκε. Ἔφυγε, πῆγε πάλι στὶς δουλειές του καὶ ἄρχισε ν᾿ ἀσχολῆται μ’ αὐτὲς ὅπως πρίν. Ἀπομακρυνόταν ἀπὸ τοὺς ἄλλους μαθητάς. Κάποια μέρα ποὺ συναντήθηκε μαζί τους, τοῦ εἶπαν· ―Θωμᾶ, ἔχασες! ―Τί ἔχασα; ―Εἴδαμε τὸν Κύριο. Ἀναστήθηκε. Ἔπρεπε νὰ ἤσουν μαζί μας. ―Δὲν πιστεύω τίποτα. ―Δὲν πιστεύεις ἐμᾶς, ποὺ μᾶς γνωρίζεις τόσα χρόνια; δὲν δέχεσαι τὴ μαρτυρία μας; ―Ἐὰν δὲν βάλω τὸ δάχτυλό μου στὰ σημάδια ποὺ ἄφησαν τὰ καρφιὰ στὰ χέρια του καὶ ἡ λόγχη στὴν πλευρά του, «οὐ μὴ πιστεύσω» (Ἰωάν. 20,26). Δὲν πιστεύω, ἂν δὲν τὸν δῶ, λέει.
Πέρασε ἔτσι μιὰ βδομάδα, ποὺ ὁ Θωμᾶς πάλευε μεταξὺ πίστεως καὶ ἀπιστίας, καὶ με­τὰ ἀπὸ ὀχτὼ μέρες οἱ μαθηταὶ ―μαζὶ τώρα μὲ τὸ Θωμᾶ― ἦταν πάλι κλεισμένοι μέσα στὸ ὑ­περῷο. Ξαφνικά, «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων» (ἐ.ἄ. 20,26) νά ὁ Χριστός. ―Θωμᾶ, ἔλα, τοῦ λέει. Ὁ Θωμᾶς πλησιάζει, βάζει τὸ δάχτυλό του ―ὅ­πως εἶνε ζωγραφισμένο στὴν εἰκόνα― στὴν πλευρὰ καὶ στὰ χέρια τοῦ Χριστοῦ, καὶ τότε φωνάζει· «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (ἐ.ἄ. 20, 29). Ἔτσι ἔπαψε πλέον νὰ εἶνε ἄπιστος, ἔγινε πιστὸς καὶ ἀφωσιωμένος στὸ Χριστό.
Ἀπὸ τότε ὁ Θωμᾶς, αὐτὸ ποὺ πίστεψε δὲν τό ’κρυψε, ὅπως δυστυχῶς κάνουμε ἐμεῖς. Τέτοια πίστι δὲν ἔχει ἀξία. Αὐτὸ ποὺ πιστεύεις, πρέπει νά ’χῃς θάρρος νὰ τὸ πῇς παντοῦ, ἀκόμη κι ἂν βρεθῇς μέσα σὲ χιλιάδες ἀπίστους. Τώρα καταντήσαμε καὶ τὸ σταυρό μας νὰ ντρεπώμεθα νὰ κάνουμε. Στὴ Θεσσαλονίκη ἕνα πτωχαδάκι πῆγε σ’ ἕνα ἑστιατόριο νὰ φάῃ καὶ θεώρησε καθῆκον νὰ κάνῃ τὸ σταυρό του· ὅταν τὸν εἶδαν οἱ ἄλλοι, ἄρχισαν νὰ κοροϊδεύουν… Ὁ Θωμᾶς δὲ ντράπηκε, μέσα σὲ ἀπίστους καὶ εἰδωλολάτρες ποὺ μισοῦσαν τὸ Χριστό, νὰ τὸν κηρύξῃ. Πῆγε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀπὸ πόλι σὲ πόλι, ἀπὸ χώρα σὲ χώρα.
Πέταξε σὰν ἀετός. Καὶ παντοῦ ἔλεγε· «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου». Ὄχι ἁπλῶς «ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεός». Ἐκεῖνο τὸ «μου» ἔχει σημασία. Εἶδες; Read more »