Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for the ‘ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ’ Category

Ὁ Ἰατρος των ψυχων και των σωματων (Ομιλια του Μητροπλιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 27th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Εὐαγγέλια νέα σειρὰ
36. Κυριακὴ Ζ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,41-56)
1971(2) Ὁ Ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων – στ. 48 & 50

Περίοδος Γ΄- Ἔτος ΙΣΤ΄
Ἀριθμ. φύλλου 697(2)

Κυριακὴ Ζ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,41-56)
27 Ὀκτωβρίου 2024 (1999)
Τοῦ Μητροπλίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου,

Ὁ Ἰατρος των ψυχων και των σωματων

«Θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» &
«Μὴ φο­βοῦ· μόνον πίστευε, καὶ σωθήσεται»
(Λουκ. 8,48 & 50)

++Δύο, ἀγαπητοί μου, εἶνε τὰ θαύματα ποὺ δι­ηγεῖται σήμερα ὁ εὐαγγελιστὴς Λου­κᾶς. Τὸ ἕνα εἶνε ἡ θεραπεία ἑνὸς ἀσθενοῦς, καὶ τὸ ἄλλο εἶνε ἡ ἀνάστασι μιᾶς νεκρῆς. Ἂς δοῦμε μὲ ἁπλᾶ λόγια τὰ δύο αὐτὰ θαύματα.

* * *

Λέει τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 8,41-56), ὅτι ὁ Χριστὸς περιοδεύοντας ἔφτασε σὲ μία πόλι. Ἀμέσως ἀπὸ στόμα σὲ στόμα διαδόθηκε, ὅτι ἦρθε ὁ Χριστός. Ἔκλεισαν τὰ μαγαζιά. Οἱ ἐργάτες ἄ­φησαν τὰ ἐργαστήριά τους, οἱ γυναῖκες ἄφησαν τὶς δουλειὲς τοῦ σπιτιοῦ καὶ τὰ παιδιὰ βγῆκαν στὸ δρόμο. Ὅλοι εἶχαν τὴν περιέργεια νὰ τὸν δοῦν, ὅλη ἡ πόλι ἦταν στὸ πόδι γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθῇ. Τόσος ἦταν ὁ κόσμος, ποὺ βελόνα νὰ ἔρριχνες δὲν ἔπεφτε κάτω. Ὅλοι σπρώχνονταν γιὰ νὰ δοῦν τὸ Χριστό.
Καθὼς ὁ Χριστὸς περπατοῦσε στὸ δρόμο, νά καὶ πέφτει στὰ πόδια του κάποιος, μὲ δάκρυα στὰ μάτια, καὶ λέει· Χριστέ, ἐλέησέ με.
Τί συνέβη; Τί εἶχε πάθει αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος; Ἦταν ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς τῶν Ἰ­ου­δαίων. Λεγόταν Ἰάειρος. Εἶχε ἕνα κοριτσά­κι δώδεκα χρονῶν, μονάκριβο, ποὺ ἀρρώστη­σε καὶ κινδύνευε νὰ πεθάνῃ. Οἱ γιατροὶ δὲν μποροῦσαν νὰ κάνουν τίποτε. Καὶ τώρα, ποὺ ἄκουσε ὅτι ἦρθε ὁ Χριστός, πῆγε γονάτισε καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ πάῃ στὸ σπίτι του, γιὰ νὰ κάνῃ καλὰ τὸ παιδί του.
Ἀλλ᾿ ἐνῷ ὁ Χριστὸς προχωροῦσε νὰ πάῃ στὸ σπίτι τοῦ Ἰαείρου, ἀπότομα σταματᾷ. Στρέφεται κ᾿ ἐρωτᾷ· Read more »

Οι αλλοι δαιμονιζομενοι… «…οτι δαιμονια πολλα εισηλθεν εις αυτον» (Λουκ. 8,30) – Ν᾿ ἀπελπιστουμε; Ὄχι. Ὑπαρχει Θεος, ὑ­παρχει Χριστος, ὑπαρχει θεια δυναμις. Δεν θα νικησουν οι δαιμονες, ὅσοι & ὅποιοι κι ἂν ειναι. Θα νικηση ὁ Χριστος –γι᾿ αυτο να ειστε βεβαιοι–, ἀκομα & μια χουφτα να μεινουν οι πιστοι. Διοτι πεφτει κοσκινο στον κοσμο· Ὁμιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 20th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1111(2)

Κυριακὴ ΣΤ΄ τοῦ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)
20 Ὀκτωβρίου 2024 (2004)
τοῦ Μητροπλίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου,

Οι ἄλλοι δαιμονιζομενοι…

«…ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν» (Λουκ. 8,30)

++Ἄπειρα εἶνε, ἀγαπητοί μου, τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ διηγεῖται ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 8,26-39).
Ποιό εἶνε τὸ θαῦμα; Λέει, ὅτι ὁ Χριστὸς πῆ­γε «εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν» (ἔ.ἀ. 8,26). Ἔ­χει σημασία αὐτὸ ποὺ σημειώνει. Γιατὶ διαφέ­ρει χώρα ἀπὸ χώρα, χωριὸ ἀπὸ χωριό, πόλις ἀ­πὸ πόλι. Ὅπως τὰ χωράφια διαφέρουν, ἄλ­λο εἶνε γόνιμο κι ἄλλο εἶνε ἄκαρπο ἢ χέρσο ἢ πετρῶδες ἢ ἀκανθῶδες, ἔτσι διαφέρουν καὶ οἱ ψυχὲς ἀπὸ τόπο σὲ τόπο.
Πῆγε λοιπὸν στὴ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν. Τί ἄνθρωποι κατοικοῦσαν ἐκεῖ; Ὑλισταί, κερδοσκόποι, ποὺ πέρα ἀπὸ τὸ συμφέρον τους, πέρα ἀπὸ τὸ ἐμπόριο καὶ τὰ λεφτά, δὲν ἔβλεπαν τίποτ᾿ ἄλλο. Ἄνθρωποι «μπίζνες» ὅπως λένε στὴν Ἀμερική, ἄνθρωποι τῆς ὕλης. Θεός τους τὸ χρῆμα.
Καὶ ἀπόδειξις· ἐνῷ ἡ θρησκεία τους ἀπηγό­­ρευε νὰ τρέφουν χοίρους καὶ νὰ τρῶνε χοι­ρι­νὸ κρέας, αὐτοὶ δὲν τὸ ὑπολόγιζαν. Μέχρι σήμε­ρα ἑβραῖοι καὶ μουσουλμᾶνοι χοιρι­νὸ δὲν τρῶνε· τηροῦν τὶς διατάξεις τους. Οἱ Γαδαρη­νοὶ ὅμως ἔτρεφαν κοπάδια ἀπὸ χοίρους. Γιατί; Γιὰ νὰ κάνουν ἐμπόριο, νὰ πουλοῦν στοὺς εἰδωλολάτρες, στοὺς Ῥωμαίους λεγεωναρίους καὶ στρατιῶτες, καὶ νὰ πλουτίζουν. Τὸ ἐμ­πόριο τοὺς ἐνδιέφερε. Καὶ γι᾿ αὐτὸ ἔδιωξαν τὸ Χριστὸ ἀπὸ τὴ χώρα τους. Δὲν σὲ θέλουμε, φύγε! τοῦ εἶπαν (βλ. ἔ.ἀ. 8,37). Προτιμοῦσαν τοὺς χοίρους, τὸν χρυσὸ παρὰ τὸν Χριστό! Read more »

ΕΠΟΧΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ (Ομιλια Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 19th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ ΣΤ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,26-39)
Ομιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΕΠΟΧΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ

δαιμονισμεν. ιστΕνας ἅγιος, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τοὺς πιὸ με­γάλους διδασκάλους τῆς ἁγίας μας Ἐκκλη­σίας, ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, τοῦ ὁποίου ἀναξίως φέρω τὸ ὄνομα, εἶπε ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε πνευματικὸς καθρέφτης. Ὅπως στὸν καθρέφτη βλέπουμε τὴ μορφή μας καὶ εὐπρεπιζόμαστε, ἔτσι στὸ Εὐαγγέλιο βλέπουμε ὄχι τὸν ὁρατὸ ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸν ἀόρατο ἑαυτό μας, τὶς κα­κίες καὶ τὰ πάθη μας, γιὰ νὰ τὰ δι­ορθώνου­με. Κι ὅπως δὲν ὑπάρχει σπίτι, ἀκόμα καὶ τὸ πιὸ φτωχό, χωρὶς καθρέφτη, ἔτσι δὲν πρέ­πει νὰ ὑπάρχῃ οἰκογένεια χωρὶς Εὐ­αγγέλιο.
Σήμερα λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία ἔβαλε μπρο­στά μας πάλι τὸν πνευματικὸ καθρέφτη καὶ μέσα σ᾽ αὐτὸν βλέπουμε τὸν ἑαυτό μας. –Τὸν ἑαυτό μας; θὰ πῆτε· μὰ δὲ μιλάει γιὰ μᾶς τὸ εὐ­αγγέλιο. Καὶ ὅμως. Ἐλᾶτε νὰ δοῦμε μὲ συν­τομία τί μᾶς λέει ἡ περικοπὴ καὶ πῶς σ᾽ αὐτὴν καθρεφτίζεται ὁ ἑαυτός μας.

* * *

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου, στὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος ἦταν χτισμένο ἕνα χωριὸ ποὺ τὸ ἔλεγαν Γάδαρα. Στὸ χωριὸ αὐτὸ ζοῦ­σε ἥσυχα ἕνας νέος. Ἐνῷ ὅμως ἦταν ἡ χαρὰ καὶ τὸ καμά­ρι τῶν γονέων του, ξαφνικὰ ὁ ἄνθρω­πος αὐτὸς ἄλλαξε.

Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. 8, 4-15) 1. Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ 2. ΑΓΚΑΘΙΑ! 3. ΟΙ «ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΟΔΟΝ» (τρεις ἀπομαγν. ὁμιλιες του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου, στην Εὐαγγελικη περικοπη την Κυριακη του Σπορεως)

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 12th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Τρεῖς ὁμιλίες τοῦ Μητροπλίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου,
στὴν Εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακης του Σπορέως

Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ

«Ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. 8,11

Βρισκόμαστε, ἀγαπητοί μου, στὸ φθινόπωρο. Σὲ λίγο θὰ μποῦμε στὸ χειμῶνα. Ἔτσι ὥρισε ὁ πάνσοφος Θεός. Αὐτὴ ἡ ἀλλαγὴ τῶνἐποχῶν (φθινόπωρο, χειμώνας, ἄνοιξι, καλοκαίρι) εἶνε ἔργο τῆς θείας προνοίας. Ἀλλοίμονο ἂν τὸ ἔτος ἦταν ὅλο χειμώνας ἢ ὅλο καλοκαίρι. Αὐτὴ ἡ ποικιλία –τὸ λέω μὲ πεποίθησι– δὲν ὑπάρχει ἀλλοῦ στὸ σύμπαν. Στὰ ἑκατομμύρια τῶν ἑκατομμυρίων ἀστέρων δὲν ὑ πάρχει ζωή. Ὁ πλανήτης μας εἶνε διαμάντι, μέσα σ᾿ ἕνα πλῆθος κοινῶν λίθων….

Πατῆστε τον τίτλο και διαβᾶστε τη συνεχεια στο φυλλάδιο τῆς «ΚΥΡΙΑΚΗΣ»

862c570e406e

Κυριακὴ Δ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,4-15)
Δυο ὁμιλίες τοῦ Μητροπλίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΑΓΚΑΘΙΑ! 

«Καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό·
…τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλού-
του καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι» (Λουκ. 8,7,14)

Πατῆστε τον τίτλο και κατεβᾶστέ την ὁμιλία σε pdf

862c570e406e

Κυριακὴ Δ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,4-15)

ΟΙ «ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΟΔΟΝ»

«Οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται
ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν,
ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν» (Λουκ. 8,12)

ΣπορεωςὍσοι, ἀγαπητοί μου, ἀποροῦν καὶ διερω­τῶνται, γιατί τὸ κή­ρυγμα, ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, ὕστερα ἀπὸ μία ἀδιάκοπη πνευματικὴ σπορὰ εἴκοσι τώρα αἰώνων, δὲν καρποφόρησε στὸν κόσμο τόσο ὅσο θὰ περίμενε κανείς, αὐτοὶ θὰ ἔπρεπε νὰ μελετήσουν προσεκτικὰ τὴν παραβολὴ τοῦ σπείροντος γε­ωργοῦ, τὴ γνωστὴ παραβολὴ τοῦ Σπορέως, ποὺ διαβάστηκε σήμερα ὡς εὐ­αγγελικὸ ἀνάγνωσμα στοὺς ναούς.
Στὴν ὡραιότατη αὐτὴ παραβολὴ ὁ Κύριός μας μὲ ἀπαράμιλλο γλαφυρὸ τρόπο ὑποδεικνύει, ὅ­τι τὸ αἴτιο τῆς ἀκαρπίας τῆς διδαχῆς τοῦ Εὐ­αγγελίου δὲν βρίσκεται στὴν ἴδια τὴ δι­­δαχή. Δὲν φταίει τὸ Εὐαγγέλιο γιὰ τὴν ἀ­καρ­πία. Ἡ δι­δαχὴ τοῦ Εὐ­αγγελίου εἶνε ἐκλεκτὸς σπόρος, εἶνε ὁ οὐ­ράνι­ος σπόρος τῆς ἀ­ληθείας, ποὺ κλείνει μέσα του ὅλη τὴ μυστηριώδη δύναμι καὶ τὴ θαυμαστὴ δυνατότητα νὰ δημιουργῇ νέα ζωή, εὐτυχισμένη καὶ ἀθάνατη ζωή. Ἡ αἰτία τῆς ἀκαρπίας βρίσκεται κάπου ἀλλοῦ, τὸ αἴτιο τῆς ἀκαρπίας εἶνε ἄλ­λο· εἶνε ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος· καὶ πιὸ συγκεκριμένα, εἶνε ἡ ψυχι­κὴ διάθεσι καὶ ἡ προαίρεσι, μὲ τὴν ὁποία ἡ κάθε ψυχὴ ἀκούει τὸν λόγο τοῦ Κυρίου. Ἐ­πειδὴ λοιπὸν ἡ ψυχικὴ δι­άθεσι διαφέρει ἀπὸ ἄνθρωπο σὲ ἄνθρωπο, γι᾽ αὐτὸ δι­αφορετικὰ εἶνε καὶ τ᾿ ἀποτελέσματα τῆς θείας σπορᾶς μέσα στὶς ψυχές.

Read more »

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ 2) ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ, ΝΑ ΚΛΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ! (Δυο ομιλιες τoυ Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 5th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δύο ὁμιλίες τoῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf. Πατῆστε τὸν τίτλο για νὰ διαβάστε την πρώτη

1. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΕΝΘΟΣ

Κυριακὴ Γ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 7,11-17)jubpls

2. ΜΗΝ ΚΛΑΙΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ, ΝΑ ΚΛΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ!

«Μὴ κλαῖε»(Λουκ. 7, 13)

ΚΥΡΙΕ Των δυν. ιστΘΑ σᾶς μιλήσω καὶ θὰ σᾶς πῶ ἁπλᾶ λόγια, καὶ θέλω νὰ τὰ προσέξετε.
Ἀκούσατε τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ μᾶς διηγεῖται ἕνα θαῦμα.
Ὁ Χριστὸς δὲν ἔκανε μόνο ἕνα θαῦμα, ἀλλὰ μυριάδες θαύματα. Μετρᾷς τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης; μετρᾷς τὰ φύλλα τῶν δένδρων; Ἅμα μπορῇς νὰ μετρήσῃς πόσα φύλλα ἔχει ἕνα δάσος, ἂν μπορῇς νὰ μετρήσῃς πόσα εἶνε τ᾿ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, ἄλλο τόσο καὶ ἀκόμη πιὸ δύσκολο εἶνε νὰ μετρήσῃς τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός.
Καὶ δὲν εἶνε μόνο τὰ θαύματα ποὺ μᾶς διηγεῖται τὸ Εὐαγγέλιο· αὐτὰ εἶνε τὰ λιγώτερα. Ὁ Χριστιανισμὸς εἶνε γεμᾶτος θαύματα. Θαύματα, ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός. Θαύματα, ποὺ ἔκαναν μὲ τὴ δύναμί του οἱ ἀπόστολοι. Θαύματα, ποὺ ἔγιναν τὰ περασμένα χρόνια. Θαύματα, ποὺ γίνονται καὶ σήμερα. Θαύματα, ποὺ θὰ γίνουν ὕστερα ἀπὸ πενήντα χρόνια. Θαύματα, ποὺ θὰ γίνωνται ὅταν θὰ εἴμαστε στὰ μνήματα ἐμεῖς, σκόνη καὶ τέφρα. Καὶ μετὰ χίλια καὶ δυὸ χιλιάδες χρόνια, στὰ παιδιά σας, στὰ ἐγγόνια σας, σὲ γενεὲς γενεῶν, καὶ μέσα στὴν ἱστορία τῶν αἰώνων θὰ γίνωνται θαύματα. Τὰ ποτάμια μπορεῖ νὰ στερέψουν, ἀλλὰ τὸ ποτάμι αὐτὸ ποὺ λέγεται Χριστιανισμὸς δὲν θὰ στερέψῃ ἀπὸ τὰ θαύματα. Ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ μας εἶνε αἰώνια. Ὁ «Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8).
Ἐγώ, ὕστερα ἀπὸ τόσα θαύματα ποὺ ἔγιναν στὴν πατρίδα μας, ἀπορῶ πῶς ὑπάρχουν ἄπιστοι καὶ ἄθεοι.
Τὸ θαῦμα, ποὺ μᾶς διηγεῖται σήμερα τὸ Εὐαγγέλιο, εἶνε ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα θαύματα.

Read more »

Περι προορισμου του ἀνθρωπου – «Και ἔσεσθε υιοι υψιστου» (Λουκ. 6,35) (Ομιλια Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Ν. Καντιωτου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Σεπ 28th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλου 1006(2)

Κυριακὴ Β΄ Λουκᾶ (Λουκ. 6,31-36)
29 Σεπτεμβρίου 2024 (2003)

Περι προορισμου του ἀνθρωπου

«Καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου» (Λουκ. 6,35)

ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥἝνα, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα προβλήματα εἶνε τὸ πρόβλημα «ἄνθρωπος». Τὸ πρόβλημα αὐτὸ συνίσταται στὰ ἑξῆς ἐρώτηματα· τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος; ποιά ἡ ἀρχή του; ποιό τὸ τέλος του; ποιός ὁ προορισμός του; Σ᾿ αὐτὰ ματαίως ἡ φιλοσοφία διὰ μέσου τῶν αἰ­ώνων προσπάθησε νὰ δώσῃ ἀπάντησι. Λαβύρινθος, μέσα στὸν ὁποῖο περιπλανᾶται τὸ ἀν­θρώπινο πνεῦμα. Ἀλλὰ σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 6,31-36) δίνει τὴν ἀπάντησι. Μέσα σὲ τρεῖς λέξεις δίδεται ἡ λύσις τοῦ προβλήματος. Λέει ὁ Κύριος· «Καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου» (ἔ.ἀ. 6,35). Τρεῖς λέξεις, ποὺ ζυγίζουν περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα τὰ βιβλία ποὺ ἔγραψαν φιλόσοφοι καὶ κοινωνιολόγοι περὶ τοῦ ἀνθρώπου.
Θὰ προσπαθήσω νὰ διατυπώσω μερικὲς σκέ­ψεις ἐπάνω στὸ ῥητὸ αὐτὸ τοῦ Κυρίου μας. Read more »

Περι πνευματικης ἁλιειας (Ομιλια Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Σεπ 21st, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1005(2)

Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. 5,1-11)
22 Σεπτεμβρίου 2024 (2003)

Περι πνευματικης ἁλιειας

«Χαλάσατε τὰ δίκτα ὑμῶν εἰς ἄγραν» (Λουκ. 5,4)

π. Αυγουστ. agiasm. inΤὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 5,1-11), ἀγαπητοί μου, διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα, τὰ ἄπειρα θαύματα, ποὺ ἔκανε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἀλλὰ τὸ θαῦμα αὐτό, ποὺ διηγεῖται σήμερα ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ἐπαναλαμβάνεται διὰ μέσου τῶν αἰώνων, μέχρι τῶν ἡ­μερῶν μας. Ποιό εἶνε τὸ θαῦμα;

* * *

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ βγῆκε στὸ δημόσιο βίο, δὲν ἔμεινε σ᾿ ἕνα μέρος. Ἐκινεῖτο συνεχῶς, τὰ ἅγια πόδια του βάδιζαν. Περπατοῦσε. Πήγαινε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀπὸ πόλι σὲ πόλι. Περιώδευε ὅλη τὴν Παλαιστίνη. Ἔτσι ὁ Χριστός μας ἔ­φτα­σε σὲ μιὰ χαριτωμένη λίμνη, ποὺ ἔγινε πλέον ξακουστή. Εἶνε ἡ λίμνη τῆς Γαλιλαίας, ἡ λίμνη Γεννησαρέτ.
Ἐκεῖ στὰ ἀκρογιάλια τῆς λίμνης κατοικοῦ­σαν φτωχοὶ ἄνθρωποι, ψαρᾶδες· μεροδούλι – μεροφάϊ. Ποιός τοὺς ἔδινε σημασία; Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς ἦρθε ἐκεῖ ἐπίτηδες, νὰ δῇ τὴ φτωχο­λογιά. Γιατὶ εἶνε ἅγια ἡ φτώχεια, καὶ τὴν ἔζησε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Κανείς ἄλλος δὲν ἔ­ζησε τόσο φτωχὰ ὅσο ἐκεῖνος, κανείς ἀπὸ αὐ­τοὺς ποὺ κάνουν τοὺς προστάτες τῶν φτωχῶν καὶ τῶν ἐργατῶν ἀλλὰ ζοῦν τὴν πιὸ πλούσια ζωή. Ὁ Χριστὸς ὑπῆρξε ὄντως φίλος τῶν φτωχῶν.
Ἦρθε λοιπὸν ὁ Φτωχὸς κοντὰ στοὺς φτωχούς, ἦρθε κοντὰ στοὺς ψαρᾶδες. Κι αὐτοὶ τὸν ὑποδέχθηκαν μὲ χαρά. Καὶ ἄρχισε νὰ διδάσκῃ τὰ θεϊκά του λόγια. Ἔμειναν κατάπλη­κτοι. Ὅπως ἡ μέλισσα κρεμιέται ἀπὸ τὸ ἄν­θος, ἔτσι καὶ ὁ λαὸς ἐκεῖνος κρεμόταν ἀπὸ τὰ πανάχραντα χείλη τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἔλεγαν ποτέ νὰ μὴν τελειώσῃ. Read more »

ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Σεπ 14th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Μᾶρκ. 8,34 – 9,1)

ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

  • «Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυ­χὴν αὐτοῦ;
  • ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,36-37)

ΣΩΤΗΡ (π. Αυγ.) σελ. 70 ιντΕΩΡΤΑΣΑΜΕ, ἀγαπητοί μου, τὴ μεγάλη ἑ­ορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Καὶ σήμερα, Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσι, διαβάζεται ἕνα εὐαγγέλιο σπουδαιότατο. Μέσα σ’ αὐτὸ ὑπάρχει ἕ­να ῥητό, ποὺ καὶ μόνο αὐτὸ φτάνει γιὰ νὰ σωθῇ κανείς· τέτοια δύναμι ἔ­χει. Ὅποιος τὸ ἐν­νοή­σῃ βαθειά, μαθαίνει τὴν ἀξία τῆς ψυχῆς του καὶ ποιός εἶνε ὁ προορισμός του.
Ποιό εἶνε τὸ ῥητό; Θὰ τὸ πῶ. Ἀλλὰ θὰ τὸ προσέξῃ κανείς; Τὸ ῥητὸ αὐτὸ λέει· «Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅ­λον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,36-37). Περὶ ψυχῆς ὁμιλεῖ τὸ εὐ­αγγέλιο σήμερα. Περὶ ψυχῆς λοιπὸν θὰ μιλήσουμε κ’ ἐμεῖς ὅσο μποροῦμε ἁπλούστερα.

* * *

―Περὶ ψυχῆς; Ἄκου ἐκεῖ! Τώρα ποὺ προώ­­δευσε ἡ ἐπιστήμη καὶ φτάσαμε στὰ ἄστρα, ἐ­σὺ μᾶς λὲς παραμύθια; Τί ψυχὴ καὶ Θεός; Τώρα καὶ στὰ σχολειὰ διδάσκουν, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν διαφέρει ἀπὸ τὸ ζῷο· ὅ­πως ψο­φάει τὸ ζῷο, ἔτσι τελειώνει κι ὁ ἄνθρωπος…
Αὐτὰ λένε τώρα. Δὲν εἴ­μα­στε πιὰ στὰ χρόνια ποὺ οἱ πρόγονοί μας, λόγου χάριν στὸν ἀ­λη­σμόνητο Πόντο, στὶς εὐχές τους ἔλεγαν «Κα­λὴ ψυχή, κα­λὸ πα­ράδεισο». Πᾶνε τώρα αὐτά. Τί ἔχουμε λοι­πὸν ν’ ἀπαντήσουμε σ᾽ αὐτούς;
Ἀπαντοῦμε, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶνε διπλός, ὁ­ρατὸς καὶ ἀόρατος.
Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ( (Ἰωαν. 3,13-17) – ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ! (Ομιλια Μητροπολιτου Φλωρινης Πρεσπων & Εορδαιας)

author Posted by: Επίσκοπος on date Σεπ 7th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 13-17

13 Καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.

Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰωάν. 3,13-17)

ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

ΚΥρ...«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16)

Η ἁγία Γραφή, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὁ βασιλεὺς τῶν βιβλίων. Ἀ­πὸ τὴν ἀρχὴ ἕως τὸ τέλος, ὅλο τὸ περιεχόμενό της ἔχει ἀν­εκτίμητη ἀξία. Τὴν χαρακτήρισαν χρυσωρυχεῖο τοῦ Πνεύματος, ὅπου καὶ τὸ μικρότερο ἀ­κό­μα ψῆγμα εἶνε πολύτιμο. Ἄλλος πάλι τὴν ὠ­νόμασε οὐρανὸ πνευματικὸ μὲ μυριά­δες ἄ­στρα. Καὶ ὅπως στὸν οὐρανὸ μερικὰ ἀ­στέρια λάμπουν ἰδιαιτέρως, ἔτσι καὶ στὸν οὐρα­νὸ τῆς ἁγίας Γραφῆς μερικὰ ῥητὰ ξεχωρίζουν.
Ἕνα ῥητὸ τέτοιο εἶνε αὐτὸ ποὺ εἶπε σή­μερα ὁ Χριστός· «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογε­νῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀ­πόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16). Ἐπάνω στὸ ῥητὸ αὐτό, ποὺ ἐξαίρει τὴν ἀγά­πη τοῦ Θεοῦ, θὰ ποῦμε μερικὲς λέξεις.

* * *

Κάποιος βασιλιᾶς τοῦ ἀρχαίου κόσμου ρώ­τησε ἕνα σοφὸ «τί εἶνε ὁ Θεός;». Ζητῶ προθεσμία τρεῖς μέρες, εἶ­πε αὐτός, γιὰ ν’ ἀ­παντή­σω. Πέρασαν τρεῖς μέρες, παρουσιάζεται καὶ λέει· Ζη­τῶ ἄλλες τρεῖς μέρες. Πέρασαν κι αὐ­τές, καὶ πάλι λέει· Θέλω ἄλλες τρεῖς. Παραξενεύτηκε ὁ βα­σιλιᾶς. Ἄ, βασιλιᾶ, τοῦ λέει, τὸ ἐ­ρώτημα αὐτὸ δὲν εἶνε εὔκολο. Ὅσο μπορεῖ σ’ ἕνα ποτήρι νὰ χωρέσῃ ὁ ὠκεανός, ἄλλο τόσο μπορεῖ στὴ δι­άνοια τοῦ ἀν­θρώπου, καὶ τοῦ πιὸ σοφοῦ, νὰ χωρέ­σῃ τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ.
Τί εἶνε Θεός; Στὸ ἐρώτημα αὐτό, ποὺ γιὰ τοὺς σοφοὺς τοῦ κόσμου ἔμεινε ἀναπάντητο, τὴν ἀπάντησι ἔδωσε ἡ ἁγία Γραφή. Ἀπαντᾷ μὲ τὸ στόμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ θεολόγου· ἀπαντᾷ μὲ τρεῖς λέξεις. Διαβάστε τὶς ἐπιστολές του· ἐκεῖ θὰ δῆτε ὅτι ὁ ἀετὸς τῆς Πάτμου, αἰ­ρόμενος ὑ­πὲρ τὰ ἐγκόσμια, σὲ ὕψη ἀπροσ­πέ­λαστα τοῦ Πνεύματος, ἀπαντᾷ καὶ λέει· «Ὁ Θε­ὸς ἀγάπη ἐστίν» (Α´ Ἰωάν. 4,8), ὁ Θεὸς εἶνε ἀγάπη.
Ναί, ἀλλὰ ἔχουμε ἀποδείξεις; θὰ πῇ ὁ δύσ­πιστος. Ἀποδείξεις; Καμμία ἄλλη ἀλήθεια δὲν ἔχει τόσες ἀποδείξεις ὅσες ἡ ἀλήθεια αὐτή. Εἶνε ἀμέτρητες, σὰν τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου.
Ἀγαπᾷ ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο. Ἂν δὲν τὸν ἀ­­γαποῦσε, δὲν θὰ τὸν δημιουργοῦσε ὡς κορω­νίδα τῆς δημιουργίας του, καὶ δὲν θὰ τὸν ἐ­φωδίαζε μὲ ἀνεκτίμητες δωρεές. Τέτοια δωρεὰ εἶνε λ.χ. ἡ διάνοια. Μικρὸ δῶρο εἶνε ἡ δι­άνοια; Ἐὰν σήμερα φθάσαμε σ’ ἕνα ὕψος προ­όδου καὶ πολιτισμοῦ, αὐτὸ ὀφείλεται στὴ διά­νοια τοῦ ἀνθρώπου. Εἶνε κάτι μοναδικό, ἐξαί­ρετο, θαυμαστό. Ἐὰν ζυγίσῃς τὸν ἐγκέφαλο ἑ­νὸς πιθήκου καὶ τὸν συγκρίνῃς μὲ τὸν ἐγκέφαλο τοῦ ἀνθρώπου, δὲν ὑπάρχει μεγάλη δι­αφορὰ στὸ βάρος. Ἀλλὰ ὡς πρὸς τὴν διάνοια; Ὕψος. Κανένας πίθηκος δὲν ἔγινε μαθηματι­κὸς ἢ χημικὸς ἢ ἄλλος ἐπιστήμων· ὁ ἄνθρωπος ὅμως μὲ τὴν διάνοια ποῦ ἔφθασε! Μᾶς ἐ­φωδίασε ἀκόμη ὁ Θεὸς μὲ μνήμη καὶ φαν­τα­σία, μὲ συνείδησι καὶ ἐ­λευθερία τοῦ πνεύματος· ἀνεκ­τίμητα ἀγαθά, μὲ τὰ ὁποῖα ὁ μικρὸς ἄν­θρωπος φθάνει νὰ γί­νεται ἐπίγειος ἄγγελος.
Ἂν δὲν μᾶς ἀγαποῦσε ὁ Θεός, δὲν θὰ δημι­ουργοῦσε αὐτὴ τὴ μικρὴ σφαῖρα, ἐπάνω στὴν ὁποία βρισκόμεθα· θὰ μᾶς ἔῤῥιχνε πάνω σὲ ἄλλα ἀστέρια, ὅπου δὲν ὑπάρχουν τὰ μέσα ποὺ ἀπαιτεῖ μιὰ ὑγιεινὴ ζωή. Αὐτὴ ἡ γῆ εἶνε παλάτι. Ἕνας μεγάλος ἀστρονόμος, ποὺ ἐρεύ­νησε τὸν οὐρανό, λέει ὅτι ἡ γῆ αὐτή, ἐν συγ­κρίσει μὲ τοὺς ἄλλους πλανῆτες, εἶνε ὁ πα­ρά­δεισος τοῦ σύμπαντος. Σ’ αὐτὸ τὸν παράδεισο, ποὺ ἑτοιμάστηκε μὲ ἀγάπη καὶ σοφία καὶ παντοδυναμία, μᾶς ἔβαλε ὁ Θεός, ὅπως ἕνας πατέρας ποὺ φροντίζει νὰ ἔχῃ τὸ παιδί του τὴν πιὸ καλὴ κατοικία. Καὶ ὅπως μπαίνεις σ’ ἕ­­να παλάτι καὶ μένεις ἔκθαμβος μπροστὰ στὶς ὡραιότητες ποὺ ἔχει, ἔτσι κ’ ἐδῶ. Τί πρῶτο καὶ τί δεύτερο ν’ ἀναφέρουμε; Τὸν ἀέρα ποὺ ἀναπνέουμε, τὸ νερὸ ποὺ κυλάει στοὺς ποταμούς, τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου, τὰ λουλούδια στὴ φύσι, τοὺς καρποὺς τῶν δένδρων, τὰ στά­χυα τῶν ἀγρῶν, τὴ μέλισσα ποὺ ἑτοιμάζει γλυ­κύσματα σὰν ζαχαροπλάστης, τὰ πουλιὰ ποὺ κελαηδοῦν μὲ μουσικὴ Μπετόβεν, τὰ ἀρνάκια ποὺ παίζουν στὶς πεδιάδες;… Ὅλα αὐτά, ποὺ δὲν ὑπάρχουν σὲ ἄλλους πλανῆτες, τί εἶνε; Γι’ αὐτὸ εἶπα ὅτι, ἂν δὲν ἀγαποῦσε ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο, δὲν θὰ τὸν ἔβαζε ἐδῶ σ’ αὐτὸ τὸν παράδεισο. Μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός. Μιὰ σταγό­να νεροῦ ἀγάπη Θεοῦ εἶνε. Ἕνα ποτήρι νερὸ ποὺ πίνεις, ἕνα ψῆγμα χρυσοῦ ποὺ βρίσκεις, ἡ αὔρα, ὁ φλοῖσβος τῆς θαλάσσης, ὅ­λα, ἀγά­πη Θεοῦ εἶνε. Ἐπάνω σὲ ὅλα ―δὲν τὸ βλέ­πεις;― εἶνε γραμμένο· «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν».
Δὲν σᾶς εἶπα ὅμως ἀκόμα τίποτα. Τώρα ἐρ­χόμεθα στὸ μεγάλο δεῖγμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἂν αὐτὸ δὲν τὸ καταλαβαίνουμε, δὲν εἴμαστε Χριστιανοί. Ὅλα ὅσα ἀνέφερα μέ­­χρι ἐδῶ, τὰ βλέπουμε. Χιλιάδες εἶνε οἱ ἀποδεί­ξεις ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾷ· ποιά εἶνε ὅμως ἡ πιὸ μεγάλη ἀπ᾿ ὅλες; Θεέ μου, φώτισε τὸ νοῦ μου καὶ τὸ νοῦ τῶν ἀκροατῶν μου, νὰ τὸ καταλά­βουμε. Ἡ μεγαλυτέρα ἀπόδειξις τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ εἶνε ὁ σταυρὸς τοῦ Κυρίου, τοῦ ὁ­ποίου τὸ μεγαλεῖο ἐγκωμιάζει σήμερα μὲ ἔξαρ­σι ὁ ἀπόστολος Παῦλος (βλ. Γαλ. 6,11-18, ἰδίως στ. 14).
Τὸ ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὰ ὕψη καὶ τὶς ἁ­ψῖδες τοῦ οὐρανοῦ κατέβηκε ἐδῶ στὴ γῆ ―δὲν εἶνε ψέμα, εἶνε ἀλήθεια― καὶ ἔγινε Υἱὸς ἀν­θρώπου· τὸ ὅτι ἔλαβε σάρκα ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας· τὸ ὅτι ἀνεκλίθη ἐν μέσῳ ζῴων· τὸ ὅτι ἔζησε ὡς πτωχός, πτωχότατος· τὸ ὅτι ἐπὶ μία τριετία δὲν ἀναπαύθηκε, ἀλλὰ ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριὸ κι ἀπὸ βουνὸ σὲ βουνὸ περιώδευσε τὴ ἁγία γῆ· τὸ ὅτι δικάσθηκε ἀπὸ ἄνομα δικαστήρια· τὸ ὅτι σταυρώθηκε ἐν μέσῳ κακούργων· τὸ ὅτι ἐξέ­πνευσε ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ὅλα αὐτὰ εἶνε ἀγά­πη, ἡ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρω­πο. Ἔτσι πάνω στὸ σταυρό, ὄχι μὲ μελάνι, ἀλλὰ μὲ τὸ τίμιο αἷμα του, ἔγραψε τὴν ἀλήθεια αὐτή. Ὅ,τι γράφεται μὲ μελάνι λησμονεῖται, ὅ,τι γράφεται μὲ αἷμα δὲν λησμονεῖται, μένει στὴν ἱστορία. Καὶ ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὸ σταυρὸ μὲ τὸ αἷμα του ἔγραψε ὅτι «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν», ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπάει.
Αὐτὸ εἶνε τὸ μεγάλο τεκμήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Πῶς νὰ σᾶς τὸ ἐκφράσω, ἀδελφοί μου; πῶς νὰ σᾶς συγκινήσω; Βρίσκω τρία παραδείγματα, μὲ τὰ ὁποῖα καὶ θὰ τελειώσω. Πῶς παριστάνεται ἡ Ἐσταυρωμένη ἀγάπη;
⃝ Διάβασα σ’ ἕνα βιβλίο, ὅτι μιὰ μάνα βρέθηκε στὴ Σαχάρα μὲ παιδὶ στὴν ἀγκαλιά. Τὸ μικρὸ ἔπρεπε νὰ θηλάσῃ, ἀλλὰ στὴν ἔρημο ἐ­στείρευσαν καὶ οἱ μαστοὶ τῆς μητέρας. Καὶ τό­τε ἡ ἀγάπη της τί ἔκανε; Ἔσχισε μὲ τὰ δόντια τὶς φλέβες της καὶ πότισε μὲ τὸ αἷμα της τὸ παιδί. Μικρὰ εἰκόνα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔδωσε τὸ αἷμα του γιὰ τὴ σωτηρία μας.
⃝ Τὸ δεύτερο παράδειγμα εἶνε ἀπὸ τὸν ἐ­πι­τάφιο θρῆνο. Ὁ ὑμνῳδὸς χρησιμοποιεῖ τὸ πα­ράδειγμα τοῦ πελεκάνου. Ὁ πελεκᾶνος, ὅταν τὸ φίδι δαγκάσῃ τὰ πουλιά του, σχίζει μὲ τὸ ῥάμφος τὸ στῆθος του, τὰ ποτίζει μὲ αἷμα ἀ­πὸ τὴν καρδιά του, καὶ σῴζονται. Ἔτσι καὶ ὁ Χριστός. «Ὥσπερ πελεκάν, τετρωμένος τὴν πλευράν σου, Λόγε, σοὺς θανόντας παῖδας ἐ­ζώωσας, ἐπιστάξας ζωτικοὺς αὐτοῖς κρουνούς», ψάλει ὁ ὑμνῳδός (ἐγκώμ. β΄ στ.).
⃝ Τὸ μέγα μυστήριο ἐκφράζει σήμερα τὸ εὐ­αγγέλιο μὲ ἕνα παράδειγμα ὄχι πλέον ἀπὸ τὴ φύσι ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἱστορία. Ὅταν δάγκωναν τοὺς Ἑβραίους τὰ φίδια στὴν ἔρημο, σώθηκαν, διότι ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε ἐκεῖ τὸν τύπο τοῦ τιμίου σταυροῦ, ἕνα χάλκινο φίδι πάνω σ’ ἕνα ξύλο· ὅποιος ἐστρέφετο καὶ τὸ ἔβλεπε, ἐ­σῴ­ζετο ἀπὸ τὰ φίδια. Ἔτσι λοιπὸν καὶ ὅποιος πιστεύει στὸ Χριστό, εἴτε λευκὸς εἴτε μαῦρος εἴτε κίτρινος, ὅλοι ἀδιακρίτως, σῴζονται.

* * *

Ἀδελφοί μου! Θά ᾽πρεπε νὰ ὑπάρχῃ ἕνα Χε­ρουβὶμ καὶ Σεραφίμ, ὁ εὐγνώμων λῃστής, ἕ­νας ἅγιος καὶ μάρτυρας, νὰ μιλήσουν γιὰ τὴν ἀ­γάπη τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ὑπάρχει λύρα, δὲν ὑ­πάρχει ζωγράφος, δὲν ὑπάρχει ποιητής, ἄξιος νὰ ἐξάρῃ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἐσταυρωμένου.
Πρὸ Χριστοῦ ἡ ἀγάπη ἦτο ἀσθενική. Οἱ Ἕλ­ληνες ἔλεγαν «Πᾶς μὴ Ἕλλην, βάρβαρος». Οἱ Ἑβραῖοι ἔλεγαν· «Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος», «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου καὶ μισήσεις τὸν ἐχθρόν σου» (Ματθ. 5,38,43). Ὁ Χριστὸς πλάτυνε τὴν ἀγάπη καὶ ἔκανε τὸ μικρὸ ῥυάκι ποταμό.
Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχει μέτρο. Μέ­τρο της εἶνε ὁ σταυρός. Ἂν λοιπὸν μετρηθοῦ­με μὲ τὸ μέτρο αὐτό, ἡ ἀγά­πη μας βρίσκεται ἀσήμαντη. Λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· Ὁ Χριστὸς ἄνοιξε τὶς φλέβες του καὶ ἔδωσε τὸ αἷμα του, κ’ ἐσὺ δὲν ἀνοίγεις οὔτε τὸ βαλάντιό σου νὰ βοηθήσῃς τὸν ἄλλο; Πόσο μεγάλη ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πόσο μικρὴ ἡ δική μας!
Χριστέ, στὰ στήθη μας τὰ ψυχρὰ ῥῖξε μιὰ σταγόνα τῆς ἀγάπης σου. Καὶ φτάνει αὐτὴ γιὰ νὰ κάνῃ τὴ γῆ παράδεισο, μέσα στὸν ὁποῖο μικροὶ καὶ μεγάλοι νὰ ὑμνοῦμε Πατέρα, Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναὸ του Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης 8-9-1974)

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

13 Κι όμως μόνο από μένα θα μάθετε τα επουράνια αυτά μυστήρια· διότι κανείς από τους ανθρώπους δεν έχει ανεβεί στον ουρανό για να μάθει τα επουράνια και να σας τα διδάξει, παρά μόνο Εκείνος που κατέβηκε απ’ τον ουρανό και έγινε με την ενανθρώπησή Του υιός του ανθρώπου. Αυτός, ενώ τώρα είναι στη γη, εξακολουθεί να είναι και στον ουρανό ως Θεός πανταχού παρών. 14 Άκουσε τώρα και μιαν άλλη άγνωστη και ψυχοσωτήρια αλήθεια, που θα σου αποκαλύψω: Όπως κάποτε ο Μωυσής στην έρημο κρέμασε ψηλά το χάλκινο φίδι για να σώζονται με αυτό οι Ισραηλίτες από τα θανατηφόρα δαγκώματα των φιδιών, έτσι σύμφωνα με το μυστηριώδες σχέδιο του Θεού πρέπει να κρεμαστεί ψηλά πάνω στον σταυρό ο Υιός του ανθρώπου και να προσλάβει έτσι το ομοίωμα της αμαρτίας, χωρίς όμως να έχει καμία πραγματική σχέση με αυτή. 15 Και θα υψωθεί πάνω στον σταυρό, για να μη χαθεί στον αιώνιο θάνατο κανένας απ’ όσους πιστεύουν σε Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια. 16 Και μη σου φαίνεται παράδοξο ότι ο Υιός του ανθρώπου πρόκειται να υψωθεί πάνω στον σταυρό για τη σωτηρία σας· διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο των ανθρώπων που ζούσε στην αμαρτία, ώστε παρέδωσε σε θάνατο τον μονάκριβο Υιό Του, για να μη χαθεί σε αιώνιο θάνατο κάθε άνθρωπος που πιστεύει σε Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια. 17 Διότι δεν απέστειλε ο Θεός τον Υιό Του στο αμαρτωλό γένος των ανθρώπων για να κατακρίνει και να καταδικάσει το γένος αυτό. Εσείς βέβαια οι Ιουδαίοι αυτό πιστεύετε για τον Μεσσία, ότι θα σώσει μόνο τους Ιουδαίους και θα κατακρίνει όλα τα υπόλοιπα έθνη. Όμως ο Θεός απέστειλε τον Υιό Του για να σωθεί ολόκληρος ο κόσμος των ανθρώπων διαμέσου Αυτού.

Ας βγουμε απ ̓ το σκοταδι! «Ειπεν ο Κυριος· Ἐγω ειμι το φως του κοσμου» (Ἰω. 8,12) – Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 31st, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Ἂς βγουμε ἀπ ̓ το σκοταδι!

«Εἶπεν ὁ Κύριος· Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰω. 8,12)

Ο ΚΥΡΙΟΣ+Λίγα μόνο λόγια θέλω νὰ σᾶς πῶ, ἀγαπητοί μου, λίγα λόγια ἐπάνω στὸ ῥητὸ αὐτὸ τοῦ εὐαγγελίου.
Ὁ Χριστὸς εἶδε μιὰ μέρα τὸν ἥλιο νὰ βγαίνῃ. Καὶ μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀνατολή, ποὺ εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον καταπληκτικὰ θεάματα, καθὼς εἶδε τὸ φῶς νὰ σκορπίζεται σ ̓ ὅλη τὴν πλάσι, εἶπε· «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰω. 8,12). Μὲ ἀφορμὴ τὸ ῥητὸ αὐτὸ ἂς δοῦμε κ ̓ ἐμεῖς ἕνα ὑψηλὸ θέμα. Θὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ φῶς. Εἶνε θέμα κάπως δύσκολο, ἀλλὰ θὰ προσπαθήσω νὰ τὸ κάνω ὅσο μπορῶ πιὸ ἁπλό.

* * *

Τὸ φῶς, ἀγαπητοί μου, εἶνε δύο εἰδῶν· ὑπάρχει φῶς ὑλικὸ καὶ φῶς πνευματικό. Τὸ ὑλικὸ φῶς ποιό εἶνε· εἶνε ἕνα κεράκι ποὺ φωτίζει μέσ ̓ στὴ νύχτα, εἶνε τὸ καντήλι ποὺ καίει μὲ τὸ λάδι τὸ εὐλογημένο, εἶνε τὸ ἠλεκτρικὸ φῶς ποὺ παράγεται ἀπὸ ἐνέργεια εἴτε τοῦ νεροῦ εἴτε καύσεως μὲ κάρβουνο ἢ πετρέλαιο. Ἀλλὰ παραπάνω ἀπ ̓ ὅλα τὰ φῶτα, ἡ μεγαλύτερη πηγὴ φωτὸς εἶνε ὁ ἥλιος. Σκεφτήκατε ποτὲ τί εἶνε ὁ ἥλιος; Καὶ μόνο αὐτὸς φτάνει ν ̓ ἀποδείξῃ ὅτι ὑπάρχει Θεός. Θαυμαστὸς εἶνε ὁ ἥλιος. Γιατί εἶνε θαυμαστός;

Πατηστε τον τιτλο και διαβαστε την ομιλία σε pdf

Παιδια μου! Μεσα στον κοσμο αυτον θα δο­κιμασετε μεγαλους κινδυνους & τρικυμιες, μην απελπιζεστε. Διδαχθητε απο τον Πετρο. Οσο ειχε τα ματια του ψηλα στο Χριστο ηταν γεματος ελπιδα· οταν τα πηρε απ᾿ αυτον, αρχισε να βυθιζεται. Με το Χριστο θα νικησετε

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 24th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 996(2)

Κυριακὴ Θ΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,22-34)
25 Αὐγούστου 2024 (2003)
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Οι κινδυνοι των παιδιων

ΚΙΒΩΤΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣistΣήμερα, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο μᾶς διηγεῖται ἕνα θαῦμα. Ποιό εἶνε τὸ θαῦμα;
Ἂν πάρετε ἕνα χάρτη τῆς Ἁγίας Γῆς, θὰ δῆτε ὅτι ἐκεῖ ὑπάρχει ὁ Ἰορδάνης ποταμός, ποὺ ἔχει τὶς πηγές του στὰ ὄρη τοῦ Λιβάνου. Σὲ κάποιο σημεῖο τὰ νερά του πέφτουν σὲ μιὰ λεκάνη τῆς γῆς, καὶ σχηματίζουν μιὰ ὡραία λίμνη, ποὺ εἶνε ἱστορική. Ἐκεῖ ἦρθε ὁ Χριστὸς καὶ ἀπὸ τοὺς ταπεινοὺς ψαρᾶδες ἐκείνης τῆς περιοχῆς –ὄχι ἀπὸ σχολὲς καὶ ἀκαδημίες– διάλεξε τοὺς πρώτους μαθητάς του, ποὺ ἔγιναν παγκόσμιοι διδάσκαλοι.
Στὰ ἀνατολικὰ τῆς λίμνης αὐτῆς, ποὺ ἡ ὄ­χθη ἦταν ἔρημη, βρισκόταν ὁ Κύριος μὲ τοὺς μαθητάς του. Καὶ λέει τὸ εὐαγγέλιο, ὅτι ὁ Χρι­στὸς τοὺς «ἠνάγκασε» (Ματθ. 14,22), τοὺς ὑποχρέωσε, νὰ μποῦν σ᾿ ἕνα πλοῖο καὶ νὰ περάσουν ἀπέναντι. Καὶ ἐνῷ οἱ μαθηταὶ ταξίδευαν, ὁ Χριστός –ἦταν πλέον νύχτα– ἀνέβηκε στὸ βουνὸ νὰ προσευχηθῇ μόνος του.
Πόσο πρέπει νὰ ντραποῦμε ἐμεῖς, ἀγαπητοί μου, ποὺ δυσκολευόμαστε νὰ κάνουμε λίγα λεπτὰ προσευχή! Τὸ Εὐαγγέλιο κι ἄλλη φορὰ λέει, ὅτι ὁ Χριστὸς «ἦν διανυκτερεύων ἐν τῇ προσευχῇ» (Λουκ. 6,12)· ὅλη τὴ νύχτα τὴν πέρασε στὸ ὄρος προσ­ευχόμενος. Καὶ εἶνε ὑπόδειγμα γιὰ μᾶς, πόσο πρέπει ν᾿ ἀγαποῦμε τὴν προσευχή. Read more »

Κυριακη Η Ματθαιου (Ματθ. 14,14-22). Ἡ ευλογια του Χριστου (Του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 17th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 796(2)

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)
18 Αὐγούστου 2024 (2001)
Του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστινου

Ἡ ευλογια του Χριστου

«Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν…» (Ματθ. 14,20)

ΣΩΤΗΡ (π. Αυγ.) σελ. 70 ιντἈκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 14,14-22). Πῶς ἀρχίζει; «Τῷ καιρῷ ἐκεί­νῳ…». Τί σημαίνει αὐτό; Λέει, πότε ἔγινε τὸ θαῦμα, προσδιορίζει τὸ χρό­νο τοῦ θαύματος ποὺ ἔκανε ὁ Χριστός. Μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ μάθουμε, πότε ἔκανε ὁ Κύριος τὸ θαῦμα αὐτό.
Πότε τὸ ἔκανε; Τὸ Εὐαγγέλιο λέει παραπά­νω, ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν σὲ μιὰ πόλι καὶ ξαφνι­κὰ σηκώθηκε κ᾿ ἔφυγε· δὲν ἤθελε πλέον νὰ μείνῃ ἐκεῖ οὔτε λεπτό. Πῆγε στὴν ἔρημο. Γιατί ἆραγε; τί συν­έβη; Ἔφτασε στὰ αὐτιά του μιὰ εἴδησι· ὅτι στὴν πόλι, στὰ ἀνάκτορα τοῦ βα­σιλιᾶ, ἔγινε ἕνα ἀπὸ τὰ φοβερώτερα ἐγ­κλή­ματα. Ἔσφαξαν τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο! Καὶ γιατί τὸν ἔσφαξαν; τί κακὸ ἔκανε; Εἶπε τὴν ἀλήθεια, ἤλεγξε τὸ παράνομο βασιλικὸ ζεῦγος. Ἀνέβηκε στὰ ἀνάκτορα καὶ εἶπε στὸν Ἡρῴδη· «Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται, βασιλιᾶ, νὰ ἔχῃς τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μᾶρκ. 6,18). Γι᾿ αὐτὸ ὁ βασιλιᾶς τὸν ἀποκεφάλισε. Ὅταν λοιπὸν τὸ ἄκουσε ὁ Χριστός, βγῆκε ἀπ᾿ τὴν πό­λι καὶ πῆγε στὴν ἐρημιὰ καὶ ἔμεινε ἐκεῖ.
Ἀκοῦτε, ἀδελφοί μου; Μέσα στὴν πολιτεία ἔγινε ἔγκλημα. Καὶ αὐτὸ ποὺ ἔγινε τότε, ἐξακολουθεῖ νὰ γίνεται πάντοτε. Read more »

Η ΣΥΝΤΟΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ «ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ» ως πυραυλος εξερχεται απο την καρδια & το στομα του αληθινου Ορθοδοξου, Ελληνος ιεραρχου Αυγουστινου Καντιωτου (βιντεο). 2) Ἡ δυναμις του «Κυριε, ἐλεησον» (Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου)

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 10th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Η ΣΥΝΤΟΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

«ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ»

ως πυραυλος εξέρχεται από την καρδιά & το στόμα του αληθινου Ορθοδοξου, Ελληνος ιεραρχου π. Αυγουστινου Καντιώτου

——-

———-

50751374unled13

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 992(2)

Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)
11 Αὐγούστου 2024 (2003)
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἡ δυναμις του «Κυριε, ἐλεησον»

«Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ» (Ματθ. 9,27)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,27-35). Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Τὸ πιὸ ὡραῖο βιβλίο τοῦ κόσμου. Χαλίκια εἶνε τὰ ἄλλα βιβλία, διαμάντι εἶνε αὐτό. Ὅ­που διαβάζεται καὶ ἐφαρμόζεται τὸ Εὐαγγέλιο, ἐκεῖ ὑπάρχει ἀσφάλεια. Ὅπου ὑπάρχει Εὐ­αγγέλιο, διάβολος δὲν πατάει. Read more »

Διπλο θαυμα (Ματθ. 9,2,6). – Αδελφοι μου, ειστε ἁμαρτωλοι; ειστε παραλυτοι ψυχη & σωματι; Ελατε στον πνευματικο πατερα. Κι οταν ἐξομολογηθητε & πητε τα αμαρτηματα σας, παραδεισος θα φυτρωση στην καρδια σας και θ᾿ ἀκουσετε εσεις τη φωνη· «Θαρσει, τεκνον· ἀφεωνται σοι αι ἁ­μαρτιαι σου».

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 3rd, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 885(2)

Κυριακὴ ΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,1-8)
4 Αὐγούστου 2024 (2002)
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Ν. Καντιωτου

Διπλουν θαυμα

«Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου… Ἐγερθεὶς ἆρόν σου
τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου» (Ματθ. 9,2,6)

π. Αυγουστ. εξομ. intἈρχίζω τὴν ὁμιλία μὲ μιὰ λέξι, ποὺ ἐκφράζει ὅ,τι μέγα καὶ εὐγενές, ὅ,τι ὑψηλὸ καὶ ὡραῖο. Καὶ ἡ λέξι αὐτὴ εἶνε «Χριστός».
Ὤ ὁ Χριστός! Εἶνε τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὠμέγα, «ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος» (Ἀπ. 21,6· 22,13). Ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ πᾶν. Πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσετε παραπάνω ἀπὸ τὸν ἄντρα σας, παραπάνω ἀπὸ τὴ γυναῖκα σας, παραπάνω ἀπὸ τὰ παιδιά σας, παραπάνω ἀπὸ τὴ μάνα σας, παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα. Καὶ ἀλλοίμονο ἂν δὲν τὸν ἀγαπήσουμε· θὰ εἴμαστε ἀ­ξιοκατάκριτοι. Θέλω νὰ πιστεύω, ὅτι ἀνάμεσά σας δὲν ὑπάρχει γλῶσσα ποὺ ἀσεβεῖ ἢ βλα­στημᾷ τὸ ὄνομά του. Ὅποιοι βλαστημοῦν τὸ Χριστό, δὲν ἀξίζει νὰ λέγωνται ἄνθρωποι.
Ὁ Χριστὸς δὲν εἶνε ἁπλὸς ἄνθρωπος· εἶνε Θεός. –Ἐμεῖς δὲν τὸ πιστεύουμε, λένε οἱ ἄπιστοι, θέλουμε ἀποδείξεις. Τοὺς ἀπαντοῦμε· Ὑπάρχουν μύριες ἀποδείξεις γιὰ τὴ θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ τρανὴ ἀπόδειξι εἶνε τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συν­τελείας τοῦ αἰῶνος, εἰς πεῖσμα τῶν ἐχθρῶν του, ὁ Χριστός. Ζωντανὴ εἶνε ἡ πίστι μας. Ἀληθινός, μέγας καὶ ὑψηλὸς εἶνε ὁ Θεός μας. «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια» μόνος (Ψαλμ. 76,14-15).
Ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ διηγεῖ­ται τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο· ἕνα θαῦμα διπλό. Τί θὰ πῇ αὐτό; Τὸ ἐξηγῶ. Read more »

Δαιμονισμενοι τοτε και τώρα

author Posted by: Επίσκοπος on date Ιούλ 28th, 2024 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9882

Κυριακὴ Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,28 – 9,1)
28 Ἰουλίου 2024 (2003)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Δαιμονισμενοι τοτε και τωρα

++Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 8,28 – 9,1). Μικρὸ βιβλίο τὸ Εὐαγγέλιο, ἀλλὰ εἶνε τὸ πιὸ ὡραῖο, τὸ πιὸ δυνατό, τὸ πιὸ ὑπέροχο, τὸ ἀσύγκριτο βιβλίο τοῦ κόσμου. Εὐτυχισμένος ὅποιος, ὄχι ἁπλῶς τὸ δια­βάζει, ἀλλὰ προσπαθεῖ νὰ τὸ ἐφαρμόζῃ μέ­χρι κεραί­ας· «μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θε­οῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (Λουκ. 11,28).
Τὸ εὐαγγέλιο σήμερα διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἐνδιαφέρει ὅ­λους, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως τοὺς νέους. Διότι νέοι ἦταν οἱ δύο ποὺ θεράπευσε ἐδῶ ὁ Χριστός.

* * *

Ποῦ κατοικοῦσαν; Στὴν πόλι τῶν Γεργεση­νῶν, στὴ δυτικὴ ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ. Ἦταν ἥσυχοι ἄνθρωποι, χαρὰ τῆς πόλεως. Ἀλλὰ ξαφνικὰ τί ἔπαθαν; Ἀρρώστησαν; Μακάρι νὰ ἀρρώσταιναν. Διότι ὑπάρχει καὶ κάτι χειρότερο κι ἀπὸ τὴ φοβερώτερη ἀσθένεια, κι ἀπ᾽ τὸν καρκίνο ἀκόμη. Τοὺς ἔπιασε μιὰ κρί­σι μὲ συμπτώματα φοβερὰ καὶ πρωτοφανῆ. Ἄρχισαν νὰ τρέμουν σὰν τὰ φύλλα. Τὸ πρόσω­πό τους ἀγρίεψε, τὰ μάτια τους ἔβγαζαν σπίθες, τὸ στόμα τους ἄφριζε. Ἔπεφταν κάτω καὶ κυλιοῦνταν· ἄλλοτε ἔπεφταν στὴ φωτιὰ κι ἄλ­­λοτε στὸ νερό. Ἔσχιζαν τὰ ροῦχα τους, ξεγυ­μνώθηκαν τελείως. Ἔφυγαν ἀπὸ τὰ σπίτια τους, πῆγαν μακριά, μέσα στὰ μνήματα, κ᾽ ἐκεῖ κοιμοῦνταν. Εἶχαν γίνει ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος ὅλης τῆς περιφερείας· ἀπὸ τὸ μέρος τους δὲν τολμοῦσε νὰ περάσῃ ἄνθρωπος. Κάποτε τοὺς ἔπιαναν καὶ τοὺς ἔδεναν μὲ ἁλυσίδες· μὰ αὐτοὶ εἶχαν τέτοια δύναμι μέσα τους, ὥσ­τε ἔσπαζαν τὶς ἁλυσίδες σὰν κλωστὲς καὶ ἀλ­λόφρονες ἔτρεχαν μέσ᾽ στὶς ἐρημιές. Τί ἦταν; Μία λέξι· «δαιμονιζόμενοι» (Ματθ. 8,28). Read more »