ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ματθ. 14, 14-22
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

«Καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν
κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις»
(Ματθ. 14, 20)

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ, ἀγαπητοί μου, τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο μᾶς διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ ἀναρίθμητα θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνη μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ἄς δοῦμε πῶς ἔγινε

* * *

Ὁ Χριστὸς μαζὶ μὲ τοὺς μαθητάς του εἶχε ἀποσυρθῆ σὲ ἔρημο τόπο. Ἀλλʼ ὁ λαός, ποὺ τὸν ἀγαποῦσε καὶ τὸν θαύμαζε, αἰσθάνθηκε πολὺ τὴν ἔλλειψί του. Ἤθελε νὰ τὸν ἀκούη, νὰ βλέπεη τὰ θαύματα καὶ νὰ ἀπολαμβάνη τὶς εὐεργεσίες του. Ὁ Χριστὸς ἦταν γιὰ τὸ λαὸ ἀναγκαῖος περισσότερο ἀπʼ ὅτι εἶνε τὸ ψωμὶ γιὰ τὸν πεινασμένο, τὸ νερὸ γιὰ τὸν διψασμένο καὶ τὸ φάρμακο γιὰ τὸν ἄρρωστο. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2494

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)
7 Αὐγούστου 2022
Του Μητροπολὶτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου

Η πολις ερημος και η ερημος πoλις

«Προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος» (Ματθ. 14,15)

Οἱ πόλεις τῆς πατρίδος μας, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐποχή μας προώδευσαν οἰκονομικῶς· ἀλλ᾽ ἀπὸ πλευρᾶς πνευ­ματικῆς καὶ ἠθικῆς ποῦ βρίσκονται; Ἐὰν στοὺς ἄλλους τομεῖς ποῦμε ὅτι βαθμο­λογοῦνται μὲ ἄ­ριστα, στὸν τομέα τῆς χριστια­νι­κῆς πίστε­ως καὶ ζωῆς ἔχω πολλὲς ἀμ­φιβολί­ες. Ὁ Χριστὸς εἶπε· Δὲν θὰ σωθῇ ὅποιος μοῦ λέει Κύριε Κύριε, ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ κάνει τὸ θέλημα τοῦ οὐ­ρανίου Πατρός μου (Ματθ. 7,21).
Ἐμεῖς ἐκτελοῦμε ἆραγε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου; ὑπάρχει χριστιανοσύνη στὶς οἰκογένειες, στὴν κοινωνία μας; Ἐδῶ εἶνε τὸ μεγάλο ἐ­ρώτημα. Δυστυχῶς κινδυνεύουμε νὰ καταν­τήσουμε Σόδομα καὶ Γόμορρα. Καὶ τὸ τέλος ποιό θὰ εἶνε; Χτίζουμε σπίτια, ἐργο­στάσια, κέν­τρα ψυχαγωγίας, τράπεζες, ἐμπορικὰ κέν­τρα, προ­οδεύουμε σ᾽ αὐτά. Καὶ στὰ Σόδομα προώδευαν σὲ πλοῦτο καὶ εὐμάρεια, ποιό ὅ­μως ἦταν τὸ τέλος; Ἐμένα ῥωτᾶτε; Ἀνοῖξτε τὴ Γραφή, τὴν Ἀ­ποκάλυψι, νὰ δῆτε· φωτιὰ καὶ θειάφι! Καὶ φρικτὸ εἶνε πάντα τὸ τέλος κοινωνιῶν καὶ ἐ­θνῶν ποὺ βαδίζουν τὴν ὁδὸ τῆς ἀποστασίας.
Λέει ἡ Ἀποκάλυψις, ὅτι ἡ γῆ θὰ ἐρημωθῇ (βλ. Ἀπ. 17,16 & 18,17). Θὰ πῶ κάτι ὡς παράδειγμα – μὴ φοβη­­θῆτε. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2492

Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)
31 Ἰουλίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Πνευματικα τυφλοι, κουφοι, αλαλοι

Θὰ ἔπρεπε, ἀγαπητοί μου, ὁ γέροντας ἐγὼ ἐπίσκοπος νὰ παύσω νὰ ὁμιλῶ. Ἀλλὰ θὰ τολμήσω νὰ κάνω ἕνα μικρὸ κήρυγμα.
Πῶς νὰ μιλήσω; Νὰ μιλήσω ἁπλᾶ; δὲν θὰ ἱ­κανοποιηθοῦν οἱ κάπως μορφωμένοι· νὰ μιλή­­σω λίγο ὑψηλότερα; δὲν θὰ μὲ καταλάβουν οἱ ἁπλοϊκοί. Θὰ προσπαθήσω νὰ συμβιβάσω τὶς δύο ἀπαιτήσεις. Παρακαλῶ τὸ Θεό, νὰ μοῦ δώ­σῃ φώτισι καὶ δύναμι νὰ κηρύξω, καὶ σ᾽ ἐ­σᾶς νὰ δώσῃ προθυμία ἀκροάσεως.

* * *

Δύο θαύματα διηγεῖται τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,27-35).
Τὸ ἕνα θαῦμα. Καθὼς ὁ Χριστὸς περπατοῦ­σε, ἀκούει μιὰ φωνὴ σπαρακτική· «Ἐ­λέησον ἡ­μᾶς, υἱὲ Δαυΐδ»· Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Δαυΐδ, ἐλέησέ μας (βλ. ἔ.ἀ. 9,27). Αὐτὸ τὸ «ἐλέησέ μας» τὸ λέμε κ᾽ ἐμεῖς· στὴν θεία Λειτουργία ἀ­πὸ τὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρός…» μέχρι τὸ «Δι᾽ εὐ­χῶν…» –μετρῆστε– πενήντα φορὲς λέμε τὸ «Κύριε, ἐλέησον»· ἀλλὰ ψυχρά. Ἡ φωνὴ αὐτὴ ὅμως ἔβγαινε σὰν φωτιά. Ποιός φώναζε; Δυὸ δυστυχισμένοι. Ἦταν τυφλοί· εἶχαν χάσει τὸ φῶς τους, ζοῦσαν στὸ σκοτάδι. Καὶ ὁ Χριστός, ποὺ εἶνε ὠκεα­νὸς ἀ­γάπης, ἐλέους καὶ οἰκτιρμῶν, γυρίζει καὶ τοὺς λέει· –Πιστεύετε, ὅτι μπο­ρῶ ἐγὼ νὰ σᾶς κάνω καλά; –Ναί, Κύριε, ἀπαν­τοῦν. Τότε ὁ Χριστὸς –ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄ­πιστοι, δικαίωμά τους· ἐμεῖς πιστεύουμε– μὲ τὰ δάχτυλά του ἄγγιξε τὰ μάτια τους λέγον­τας· –Ὅπως πιστεύετε, ἔτσι νὰ γίνῃ σ᾽ ἐ­σᾶς. Κι ἀμέσως τὰ μάτια τους ἄνοιξαν! Μὲ ὅση εὐ­κολία ἐμεῖς πατοῦ­με ἕνα κουμπὶ κι ἀνάβει φῶς, μὲ τόση κι ἀ­κόμη μεγαλύτερη ὁ Κύριος τοὺς χάρισε τὸ φῶς. Καὶ ἐνῷ τοὺς εἶπε αὐ­στηρὰ νὰ μὴν τὸ ποῦν σὲ κανένα, αὐτοὶ βγῆ­καν καὶ τὸν διαφήμισαν παντοῦ τριγύρω.
Αὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα θαῦμα· τὸ δεύτερο ποιό εἶνε. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Κατά Ματθαίον, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-8

1 Καί ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2 Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ.9,1-8]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

«Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου(:και αφού μπήκε σε ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική Του πόλη, την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σε ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στη θεραπεία του: “Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου”)» [Ματθ. 9,1-2]. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Ε΄, εδάφια 14-19

14 ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· 15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. 16 οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. 18 ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται. 19 ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓ. ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ματθ. 5,14-19]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων(:εσείς οι μαθητές μου είστε το πνευματικό αλάτι των ανθρώπων της γης (επειδή με το παράδειγμα και την διδασκαλία σας έχετε την δυνατότητα να νοστιμεύετε τη ζωή των ανθρώπων και να προλαβαίνετε την ηθική σαπίλα)· εάν όμως το αλάτι χάσει αυτήν την ιδιότητά του, με τι άλλο θα αλατιστεί, ώστε να αποκτήσει πάλι την ουσία και δύναμή του; Δεν έχει πλέον καμία αξία και σε τίποτε άλλο δεν χρειάζεται, παρά να πεταχτεί στον δρόμο και να καταπατείται από τους ανθρώπους. Εάν λοιπόν και εσείς χάσετε την ηθική σας δύναμη, δεν θα γίνετε μόνο άχρηστοι, αλλά και θα περιφρονηθείτε από τους ανθρώπους)»[Ματθ.5,13]. Read more »

Εὐαγγέλια

Διττη βαρυσημαντη προφητεια

12. Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,5-13)
1972 Διττὴ βαρυσήμαντη προφητεία – στ. 11-12

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2488

Κυριακὴ Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,5-13)
10 Ἰουλίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Διττη βαρυσημαντη προφητεια

• «Πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, οἱ δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων» (Ματθ. 8,11-12)

Ὅσοι ἀπὸ μᾶς, ἀγαπητοί μου, δὲν μᾶς ἀ­ξί­ωσε ὁ Θεὸς νὰ πᾶμε στοὺς Ἁγίους Τό­πους, μποροῦμε τώρα νοερῶς νὰ βρεθοῦ­με ἐκεῖ· μᾶς βοηθεῖ τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 8,5-13). Μᾶς μεταφέρει μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαν­τασίας ἐκεῖ ποὺ εἶνε ὁ Ἰορδάνης ποταμὸς καὶ ἡ χαριτωμένη «λίμνη Γεννησαρὲτ» ἢ «θάλασσα τῆς Γαλιλαίας τῆς Τι­βεριάδος» (Λουκ. 5,1. Ἰω. 6,1· 21,1). Ἐκεῖ στ᾽ ἀκρογιάλια τῆς λί­μνης αὐτῆς ὁ μεγάλος ψαρᾶς, ὁ Κύριος ἡ­μῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐρχόταν τακτικὰ καὶ ἔρ­ριχνε τὰ πνευματικά του δίχτυα, γιὰ νὰ συλλαμβά­νῃ τοὺς λογικοὺς ἰχθῦς εἰς ζωὴν αἰώνιον.
Read more »

Εὐαγγέλια
11. Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. 6,22-33)
1969 Τὸ ζήτημα τῆς ἐνδυμασίας – στ. 25 & 28

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2487

Κυριακὴ Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. 6,22-33)
3 Ἰουλίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Το ζητημα της ενδυμασιας

«Μὴ μεριμνᾶτε …τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε.
…περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε;» (Ματθ. 6,25,28)

Τὸ εὐαγγέλιο σήμερα (βλ. Ματθ. 6,22-33), ἀγαπητοί μου, μιλάει γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὶς ἀνάγ­­κες του· τὶς πνευματικές, ἀλλὰ καὶ τὶς ὑλικὲς – σωματικές. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε ὅπως οἱ ἀσώματοι ἄγγελοι· εἶνε καὶ σάρκα, χρειάζε­ται ὀξυγόνο, τροφή (φαγητὸ καὶ ποτό), στέγη, ἐνδυμασία. –Καὶ γι᾽ αὐτά, θὰ πῆ­τε, ἐν­­διαφέρε­ται ὁ Θεός; Βεβαίως. Καὶ ἀπό­δει­ξις εἶνε, ὅτι ἡ θεία πρόνοια φρόντισε νὰ ὑπάρχουν αὐτὰ ἐ­δῶ στὴ Γῆ, ἐνῷ στὴ σελήνη καὶ σὲ ἄλ­λους πλα­νῆτες δὲν ὑπάρχουν. Ἐδῶ διατηρεῖ ἀ­τμόσφαι­ρα, γεμί­ζει τοὺς κάμπους στά­χυα, συλ­λέγει νε­ρὸ σὲ δε­ξαμενές, παράγει φυτι­κὲς ὗ­λες (βαμ­βάκι, λινάρι) γιὰ τὴν ἐνδυμασία μας… Χωρὶς αὐτὰ μποροῦσε νὰ ζήσῃ ὁ ἄνθρωπος ἐπάνω στὴ Γῆ; Μόνο ἐδῶ ὑπάρχουν ὅλες οἱ ἀναγ­καῖες συνθῆκες γιὰ τὴ ζωή. Καί, μὲ τὰ σύγχρο­­­­να μέσα καλλιεργείας ἀλλὰ καὶ μὲ μιὰ δικαία κατανομὴ τῶν ἀγαθῶν, αὐτὴ ἡ Γῆ μπορεῖ νὰ θρέ­­ψῃ διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμό! Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2484

Κυριακὴ Β΄ τοῦ Ματθαίου (Ματθ. 4,18-23)
26 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Παρα την θαλασσα της Γαλιλαιας

«Περιπατῶν ὁ Ἰησοῦς παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς…» (Ματθ. 4,18)

Στὸ γιαλὸ τῆς μαγευτικῆς λίμνης τῆς Γαλιλαίας βρίσκεται, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος.
Σὲ ἀκτὲς θαλασσῶν καὶ λιμνῶν στάθηκαν καὶ ἄλλοι. Στάθηκαν ζωγράφοι, γιὰ νὰ ζωγραφίσουν πίνακες ποὺ παριστάνουν τὴ θάλασσα σὲ διάφορες καταστάσεις. Στάθηκαν ποιηταὶ καὶ ἐμπνεύσθηκαν ἀπὸ τὸ μεγαλοπρεπὲς θέαμα τῆς θαλάσσης, ποὺ προσφέρει ὅταν ὁ ἥλιος ἀνατέλλει καὶ ῥίχνει τὶς ἀκτῖνες του ἐπάνω στὴν ἐπιφάνειά της καὶ τὴν μεταβάλλει σὲ ἕνα τεράστιο καθρέπτη καὶ μέσα της καθρεπτίζονται τὰ πλοῖα, οἱ κοντινοὶ βράχοι καὶ οἱ κορυφὲς τῶν βουνῶν. Στάθηκαν φιλόσοφοι, γιὰ νὰ θαυμάσουν τὴν ἀπεραντοσύνη της κι ἀπὸ τὴ θέα της νὰ συλλάβουν μία ἀμυδρὴ εἰκόνα τῆς αἰωνιότητος…
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ θεολόγος π.χ., ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, συνήθιζε νὰ κάνῃ περιπάτους δίπλα στὸ γιαλὸ τῆς θαλάσσης, νὰ βλέπῃ τὸ μεγαλοπρεπὲς θέαμα, νὰ ἐμπνέεται ἀπ᾽ αὐτὸ σὰν ποιητής, καὶ νὰ ἀντλῇ διδάγματα σχετικὰ μὲ τὴν ἀστάθεια καὶ ματαιότητα τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων. Ἀκοῦστε πῶς μεταφέρει τὰ λόγια τοῦ ἁγίου πατρὸς (βλ. Λόγος Κς΄ [26], Εἰς ἑαυτόν, ἐξ ἀγροῦ ἐπανήκοντα μετὰ τὰ κατὰ Μάξιμον, Η΄· P.G. 35,1237b – 1240a) ἕνας νεώτερος δόκιμος ἐκκλησιαστικὸς συγγραφεύς· Read more »

EYAΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Ι΄, εδάφια 32-33, 37-38 και κεφ.ΙΘ΄εδάφια 27-30

Κεφ.Ι΄ 32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
37 ῾Ο φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.
Κεφ.ΙΘ΄ 27 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; 28 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ ᾿Ισραήλ. 29 καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. 30 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι«.

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2483

Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
19 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΟΙ ΑΡΝΗΤΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Δὲν ἑορτάζει ἕνας ἢ δύο ἅγιοι, ὅπως συνήθως στὶς ἄλλες ἡμέρες· σήμερα ἑορτάζουν πολλοί, ἀναρίθμητοι ἅγιοι, οἱ ἅγιοι Πάντες. Ἐὰν μπορῇ κανεὶς νὰ μετρήσῃ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, θὰ μπορέσῃ νὰ μετρήσῃ καὶ τοὺς ἁγίους ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα· εἶνε ἑκατομμύρια.
Ποιοί εἶνε; Εἶνε πρῶτα – πρῶτα οἱ δίκαιοι τῆς παλαιᾶς διαθήκης, οἱ πατριάρχες καὶ οἱ προφῆτες· εἶνε οἱ δώδεκα, οἱ ἑβδομήκοντα καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι· εἶνε οἱ πατέρες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας· εἶνε οἱ μάρτυρες, οἱ ἱερομάρτυρες καὶ οἱ ὁμολογηταί· εἶνε οἱ ὅσιοι καὶ οἱ ἀσκηταί· εἶνε ἀκόμα οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι στὸν οὐρανό· καὶ ψηλὰ – ψηλά, στὴν κορυφὴ ὅλων, εἶνε ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος μας. Ὅλοι αὐτοὶ ἑορτάζουν σήμερα.
Ἀλλὰ τιμώντας τώρα τοὺς ἁγίους Πάντας, νὰ γνωρίζουμε, ὅτι δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς τὸ νὰ ἐκκλησιασθοῦμε· πρέπει καὶ νὰ ἑορτάσουμε πρεπόντως τὴν ἑορτή τους. Κατὰ τὸ ῥητὸ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ποὺ λέει «Τιμὴ μάρτυρος μίμησις μάρτυρος» (P.G. 50,663), πρέπει νὰ μιμούμεθα τοὺς ἁγίους. Αὐτὸ τοὺς εὐχαριστεῖ.
Ἂς κάνουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς ὅ,τι ἔκαναν ἐκεῖνοι. Δηλαδή, τί ἔκαναν ἐκεῖνοι; Read more »

Πεντηκοστάριο
1974 Ἀδικαιολόγητοι οἱ ἄπιστοι – στ. …

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2477

Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ (Ἰω. 9,1-38)
29 Μαΐου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

Αδικαιολογητοι οι απιστοι

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, στὸν κό­σμο ἄ­πιστοι· ὅπως στὸ χωράφι ὑπάρχουν ἀγ­κάθια, ἔτσι καὶ μέσα στὴν κοινωνία ὑπάρχουν οἱ ἄπιστοι. Αὐτοί, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἀ­πιστία τους, λένε τὸ «τροπάριο»· «Ἐγὼ γιὰ νὰ πιστέψω θέλω νὰ δῶ θαῦμα». Θέλουν θαύματα. Ἀλλ᾽ ἐὰν ὑπάρχῃ στὸν κόσμο μιὰ θρησκεία πού ᾽νε γεμάτη θαύματα, αὐτὴ εἶνε ἡ δική μας. Πιὸ εὔκολο εἶνε νὰ μετρήσῃς τὰ ἄ­στρα τοῦ οὐ­­ρανοῦ ἢ τὶς σταγόνες τῆς λίμνης τῶν Πρεσπῶν ἢ τοὺς κόκκους τῆς ἄμ­μου τῆς θαλάσσης, παρὰ νὰ μετρήσῃς τὰ θαύ­ματα ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συν­τελείας τῶν αἰ­ώνων ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς, εἰς πεῖ­σμα ὅλων τῶν ἀθέων καὶ τῶν ἀ­πίστων. Θαύ­ματα ὁ Χριστός, θαύματα ἡ Παναγία, θαύματα οἱ ἅγιοι τῆς πίστεώς μας· καὶ ὅ­μως αὐτοὶ ἐξακολουθοῦν νὰ ζητοῦν θαύματα.
Ἕνα λοιπὸν ἀπὸ τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Χριστὸς διηγεῖται ἀκριβῶς σήμερα τὸ ἱερὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Ἰω. 9,1-38). Τὸ ἀκούσατε. Τί λέει; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2476

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
22 Μαΐου 2022
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

Ἡ πνευματικη διψα

«Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν» (Ἰω. 4,15)

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, γιὰ νὰ ζήσῃ στὸν κόσμο αὐτὸν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλὰ πράγματα· ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀναγκαῖα, περισ­σότερο καὶ ἀπὸ τὸ ψωμί, εἶνε τὸ νερό. Γι᾽ αὐ­τὸ ἡ δίψα εἶνε κατάστασι πολὺ βασανιστική· ὅ­σοι πεθαίνουν ἀπὸ πεῖνα ὑποφέρουν, ὅσοι πε­θαίνουν ἀπὸ δίψα ὑφίστανται μαρτύριο. Τὸ 1922 κατὰ τὴ μικρασιατικὴ ἐκστρατεία, ὅταν οἱ στρα­τιῶτες μας πλησίαζαν πρὸς τὴν Ἄγκυρα, ἔπεσαν στὴν Ἁλμυρὰ ἔρημο· διψοῦ­σαν φοβε­ρά, πῆγαν νὰ πετάξουν τὰ ὅπλα, καὶ οἱ ἀ­ξιωματικοὶ ἔλεγαν· Κουράγιο, παιδιά, νὰ φτά­σουμε στὸ ποτάμι! Κι ὅταν ἔφτασαν ἔπεσαν χιλιά­δες στρατὸς τόσο διψασμένοι στὰ νερά, ποὺ κόν­τεψαν νὰ στερέψουν τὸ Σαγγάριο.
Φοβερὸ πρᾶγμα ἡ δίψα. Ὅταν κάποιος πῇ, Θέλω ἕνα ποτήρι νερό! ποιός δὲν θὰ τρέ­ξῃ νὰ τοῦ δώσῃ; Ἐξαίρεσι ἀποτελοῦν κάποιοι, ποὺ δὲν δίνουν νερὸ οὔτε στὸν ἄγγελό τους. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Ἰωάν. 5, 1-15
Mητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστινου

ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΜΕΝΟΥΜΕ!

«Ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ
ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῆ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ»
(Ἰωάν. 5, 5)

ΤΙΘΕΤΑΙ, ἀγαπητοί μου, τίθεται τὸ ἐρώτημα˙ Τί εἶνε ἡ ζωή; Ἀπόλαυσι; Διασκέδασι; Χορὸς καὶ γλέντι; «Φάγωμεν, πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν» (Λουκ. 12, 19). Ἔτσι νομίζουν πολλοί, ἰδίως νέοι τῆς σημερινῆς ἐποχῆς, ποὺ παρασύρονται ἀπὸ ἀθεϊστικὲς καὶ ὑλιστικὲς ἰδέες καὶ νομίζουν ὅτι τὰ λίγα χρόνια ποὺ θὰ ζήσουν ἐδῶ στὸν πλανήτη πρέπει νὰ τὰ περάσουν ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ εὐχάριστα καὶ ἡδονικά. Ἔχουν σὰν σύνθημα τὸ ἰταλικὸ «ντόλτσε βίτα», ποὺ σημαίνει «γλυκειὰ ζωή», καὶ σὰν τέτοια γλυκειὰ ζωὴ θεωροῦν τὴ ζωὴ ποὺ ζοῦν τὴ νύχτα μέσα στὰ διάφορα κέντρα διασκεδάσεως, Read more »

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2473

Κυριακὴ Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
8 Μαΐου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Αγνη Παρθενε, χαιρε!…»

Οἱ ἀρχαῖοι Ἰουδαῖοι, ἀγαπητοί μου, εἶχαν χτί­σει στὰ Ἰεροσόλυμα ναὸ περίλαμ­προ, μὲ μάρμαρα καὶ στέγη σκεπασμένη ἀπὸ χρυσό. Ἀπ᾽ ἔξω οἱ ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου ἔκαναν τὸ κτήριο νὰ λαμ­ποκοπᾷ, καὶ μέσα ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς τοῦ Ἰσραὴλ τελοῦσαν τὴ λατρεία τους.
Μιὰ μέρα ὁ Χριστός, λίγο πρὸ τοῦ πάθους, εἶ­χε ἐλέγ­ξει τοὺς φαρισαίους μ᾽ ἐκεῖνα τὰ φο­βε­ρὰ «Οὐαί» (βλ. Ματθ. 23,13-39). Καθὼς λοιπὸν ἔ­φευγε ἀ­πὸ τὸ ναό, οἱ μαθηταὶ τοῦ ἔδειχναν τὰ κτίσμα­­τα μὲ καμάρι. Κ᾽ ἐκεῖ­νος; Ἄνοιξε τότε μὲ θλῖ­ψι τὸ στόμα του κ᾽ ἐξέφερε λόγο φοβερό· «Τὰ βλέπε­τε ὅλ᾽ αὐτά; δὲν θὰ μείνῃ «λίθος ἐπὶ λίθον» (βλ. ἔ.ἀ. 24,1-2). Καὶ πρά­γμα­τι· μετὰ ἀπὸ σαράν­τα χρόνια, τὸ 70 μ.Χ., δὲν ἔμεινε πέτρα πάνω στὴν πέ­τρα· ἀλέτρι πέρασε καὶ ὤργωσε ἐκεῖ­νο τὸν τόπο γι᾽ αὐτοὺς ποὺ σταύρωσαν τὸ Χριστό. Read more »

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (᾿Iωάν. 20,19-31)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Ενα σπουδαιοτατο ευαγγελιο

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ Κυριακὴ τοῦ Ἀντίπασχα ἢ τοῦ Θωμᾶ. Σχετικὴ εἶνε καὶ ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούστηκε (Ἰωάν. 20,19-31). Τὸ εὐαγγέλιο αὐτὸ εἶνε σπουδαιότατο. Τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ ἀναστὰς Κύριος κατὰ τὴν ἐμφάνισί του μὲ τὸ Θωμᾶ ἀφοροῦν ὄχι μόνο τοὺς μαθητάς, ἀλλὰ κάθε ἄνθρωπο, σὲ ὁποιοδήποτε χρόνο καὶ τόπο καὶ ἂν ζῇ. Διότι ὅσο κι ἂν προοδεύσῃ τεχνικῶς καὶ ἐπιστημονικῶς, μέσα στὰ βάθη τῆς ὑπάρξεώς του ἔχει κάποιο δρᾶμα. Ζῇ τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς ποὺ δημιουργεῖ ἡ ἁμαρτία. Θά ᾿πρεπε τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο νὰ τ᾿ ἀκούσῃ ὅλος ὁ κόσμος.

* * *

Τί λέει; Ὅτι οἱ μαθηταὶ ἦταν κλεισμένοι μέσα σ’ ἕνα σπίτι καὶ δὲν τολμοῦσαν νὰ βγοῦν ἀπὸ ᾿κεῖ, οὔτε κἂν τὰ παράθυρα ν᾿ ἀνοίξουν, «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων»· διότι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίους (ἔ.ἀ. 20,19). Ἀλλ᾿ αὐτὸ δὲν συμβαίνει καὶ σήμερα; Τὰ ἔθνη, μικρὰ καὶ μεγάλα, εἶνε κλεισμένα στὸν χῶρο τους καὶ φοβοῦνται τὸ ἕνα τὸ ἄλλο. Φόβος κυριαρχεῖ. Ἀγωνία καὶ ἄγχος πνίγει τὸν κόσμο, μήπως ἀπὸ κάποιο διαβολικὸ λάθος πέσῃ φωτιὰ πυρηνικῆς ἐνεργείας. Read more »