Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΗ΄, εδάφια 18-27

18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; 19 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. 20 Τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. 21 Ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. 22 Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 23 Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. 24 Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! 25 Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι; 27 Ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [: Λουκ.18,18-27]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΑΝΙΣΚΟ
ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ[Ματθ.19,16-26]

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: “Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»[Ματθ.19,16]
Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό με τη σκέψη ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δεν θα μπορούσα να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δεν θα μπορούσα να τον ονομάσω με κανένα τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να κρίνει τα άγνωστα πράγματα και ιδίως όταν πρόκειται για κατηγορίες, και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία· καθόσον λέγει ότι «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:Και ενώ έβγαινε ο Ιησούς από το σπίτι στον δρόμο, έτρεξε κοντά Του ένας άνθρωπος και αφού γονάτισε μπροστά Του, Τού έθετε ερωτήσεις)»[Μάρκ.10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν(:ο Ιησούς τότε τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε)»[Μάρκ.10,21]. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2518

Κυριακὴ ΚΔ΄ [Ζ΄ Λουκ.] (Ἐφ. 2,14-22)
27 Νοεμβρίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Μη μας στερησης, Κυριε, την ειρηνη σου!

«Ὁ Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ. 2,14)

Εἰρήνη, ἀγαπητοί μου! Ὡραία λέξι καὶ ἀκόμη πιὸ ὡραία ἔννοια. Ὅπως λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, «εἰρήνη φίλη, τὸ γλυ­κὺ καὶ πρᾶ­γμα καὶ ὄνομα» (P.G. 35,1132), γλυκὸ καὶ σὰν ὄνομα καὶ σὰν πρᾶγμα. Γιὰ τὴν εἰρήνη πα­ρακαλοῦμε τὸ Θεὸ σὲ κάθε ἀκολουθία καὶ λέμε· «Ὑπὲρ τῆς ἄ­νωθεν εἰρήνης καὶ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν τοῦ Κυρίου δεη­θῶ­μεν». Καὶ πάλι· «Ὑ­πὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμ­­παντος κόσμου…» . Ὁ ἱερεὺς κατ᾽ ἐπανά­ληψιν εὔχεται στοὺς πιστοὺς «Εἰρήνη ὑμῖν», εἰ­ρήνη σ᾽ ἐσᾶς. Τὴν εἰ­ρήνη εὐχήθηκε πρῶτος ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητάς του τὸ βράδυ τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου λέγοντας· «Εἰρήνην τὴν ἐ­μὴν δίδωμι ὑμῖν…» (Ἰω. 14,27). Εἰρήνη ἐ­πί­­σης εὐχή­θηκε καὶ ὅταν ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν κ᾽ ἔκανε τὴν πρώ­τη ἐμφάνισί του σ᾽ αὐ­τούς· «Εἰρήνη ὑμῖν» (Λουκ. 24,36. Ἰω. 20,19).
Γιὰ τὴν εἰρήνη ὁμιλεῖ καὶ ὁ ἀπόστολος τῆς σημερινῆς Κυριακῆς (βλ. Ἐφ. 2,14-22). Γράφοντας ὁ ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τὰ ἀγαπητὰ πνευματικὰ τέκνα του στὴν Ἔφεσο λέει· «Ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ εἰρήνη ἡμῶν», ὁ Χριστὸς εἶ­­νε ἡ εἰρήνη μας (ἔ.ἀ. 2,14). Στὸ ῥητὸ λοιπὸν αὐ­τὸ θέλω κ᾽ ἐγὼ νὰ ἐπιστήσω τώρα τὴν προσοχή σας.
Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ
Λουκ. 12, 16-21
Toυ Mητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Ο ΠΛΟΥΤΟΣ

«Ἄφρον, ταύτη τῆ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν
ἀπὸ σοῦ˙ ἅ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;»
(Λουκ. 12, 20)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί, τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο. Εἶνε μιὰ μικρὴ παραβολή.
Ἕνας ἄνθρωπος ἦταν πλούσιος. Μιὰ χρονιὰ εἶχε μεγάλη σοδειά. Οἱ ὑπηρέτες μὲ ἐντολή του μάζεψαν σὲ ἀποθῆκες τοὺς καρπούς. Ἀλλʼ οἱ ἀποθῆκες σὲ λίγο γέμισαν. Στενοχώρια ὁ πλούσιος. «Τί νὰ κάνω», μονολογοῦσε, «ποὺ δὲν ἔχω μέρος νὰ ἀσφαλίσω τὰ ἀγαθά μου;» (Λουκ. 12, 17).
Τὸν βασάνιζε αὐτὸ τὸ πρόβλημα. Ἐπὶ τέλους βρῆκε τὴ λύσι˙
«Θὰ γκρεμίσω τὶς ἀποθῆκες μου, θὰ κτίσω μεγαλύτερες καὶ μέσα σʼ αὐτὲς θὰ μαζέψω ὅλα τὰ ἀγαθά μου. Καὶ θὰ πῶ στὴν ψυχή μου˙ Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθά, ποὺ φθάνουν γιὰ πχρόνια πολλά. Ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου» (Λουκ. 12, 18-19).
Ἀλλὰ ξαφνικὰ ὁ πλούσιος ἄκουσε φωνὴ ποὺ ἐρχόταν ἀπὸ τὸν οὐρανό˙
«Ἀνόητε ἄνθρωπε, αὐτὴ τὴ νύχτα θὰ πεθάνης. Δαίμονες θὰ πάρουν τὴν ψυχή σου. Κι αὐτὰ ποὺ ἑτοίμασες τί θʼ ἀπογίνουν;». Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ.12,13-21]

ΟΜΙΛΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

στο χωρίο «Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκά 12, 18)

[Παραβολή του άφρονος πλουσίου]

1. Υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Πιο συγκεκριμένα, ή οι θλίψεις βασανίζουν τις καρδιές όπως το χρυσάφι στο καμίνι[βλ. Σοφ. Σολ. 3.6: «Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς(:Τους δοκίμασε, όπως ο χρυσοχόος δοκιμάζει και καθαρίζει τον χρυσό δια του πυρός, και τους δέχτηκε ευάρεστα, όπως δέχεται τα προσφερόμενα ολοκαυτώματα των θυσιών)»] και δοκιμάζουν την υπομονή και την ανθεκτικότητά τους ή, πολλές φορές, οι ευλογίες και τα πλούτη της ζωής αυτής γίνονται πεδίο δοκιμασίας και πειρασμός για τους περισσότερους. Πράγματι, είναι εξίσου δύσκολο να κατορθώσει η ψυχή να μη χάσει τη δύναμή της στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής, όσο και το να μην υπερηφανευθεί και να εκτραπεί σε αδικία όταν βιώνει ευτυχείς καταστάσεις.
Παράδειγμα για το πρώτο είδος των πειρασμών είναι ο μέγας Ιώβ. Αυτός ο ακαταμάχητος αθλητής, αντιμετώπισε με ακατάβλητο ψυχικό σθένος και ακλόνητη γενναιότητα καρδιάς όλη τη χειμαρρώδη διαβολική επιθετικότητα και βία εναντίον του, και αναδείχθηκε τόσο ανώτερος από τους πειρασμούς, όσο ήταν μεγάλα και ανυπέρβλητα τα αγωνίσματα που του παρουσίασε ο εχθρός.
Παραδείγματα τώρα για τους πειρασμούς, που προέρχονται από την ευημερία, υπάρχουν πολλά. Έναν απ’ αυτούς αντιμετώπισε, όμως ανεπιτυχώς, και ο άφρονας πλούσιος της παραβολής του Ευαγγελίου που μόλις τώρα αναγνώσαμε.
Ο πλούσιος αυτός, ενώ είχε πολλά πλούτη στη διάθεσή του, επιθυμούσε να αποκτήσει περισσότερα. Και ο φιλάνθρωπος Θεός δεν τον καταδίκασε από την αρχή για την αγνώμονα συμπεριφορά του, αλλά πάντοτε στον υπάρχοντα πλούτο του πρόσθετε και άλλον, μήπως τυχόν κάποτε επερχόταν κορεσμός στην ψυχή του και οδηγείτο στην ημερότητα και στην ανθρωπιά. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2514

Κυριακὴ Η΄ Λουκᾶ (Λουκ. 10,25-37)
13 Νοεμβρίου 2022 πρωὶ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τρεξτε να βοηθησουμε!

«Πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως» (Λουκ. 10,37)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐποχή μας ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν αὐτιὰ μὰ αὐτιὰ δὲν ἔχουν. Δὲν εἶνε παράξενο αὐτό; Ἔτσι λέει μιὰ παλαιὰ προφητεία (βλ. Δευτ. 29,4. ῾Ρωμ. 11,8). Βλέπεις πολ­­λοὺς σήμερα· πᾶνε στὸ καφφενεῖο, κάθονται ὧ­ρες κι ἀ­κοῦνε ἀνενόχλητοι αἰ­σχρὰ καὶ βλαστή­μιες ποὺ λένε οἱ ἄλλοι· στὸ σπίτι ξενυχτοῦν παρακολουθώντας διαφόρους στα­θμούς, δικούς μας ἢ ξένους. Ἀλ­λὰ στὴν ἐκ­κλη­σιὰ δὲν ἔρ­χονται. Αὐ­τιὰ γιὰ τὸ Θεὸ δὲν ἔχουν, γιὰ τὸ διάβολο ἔ­χουν. Ἂν κάποτε βρεθοῦν στὴν ἐκκλη­σιά, εἶνε σὰν ξένοι. Κι ὅταν βγοῦν ἔξω καὶ τοὺς ρωτήσῃς τί ἔ­λεγε σήμερα ὁ ἀ­πόστολος ἢ τὸ εὐαγγέλιο, τί εἶπε ὁ πα­πᾶς ἢ ὁ ψάλτης –ποὺ εἶ­νε λόγια χρυσᾶ, δια­μάντια–, δὲν ἔχουν προσέξει τίποτα! Ἐλπίζω σεῖς, ποὺ ἐκ­κλησιάζεστε τακτι­κά, νὰ ἔχετε ἐν­διαφέρον γιὰ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ.

* * *

Ἀκούσατε σήμερα τὸ εὐαγγέλιο; Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο 16, εδάφια 19-31

19῎Ανθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. 20 Πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος. 21 Καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ.
22 Ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον ᾿Αβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 23 Καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν ᾿Αβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. 24 Καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ ᾿Αβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. 25 Εἶπε δὲ ᾿Αβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· 26 Καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. 27 Εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου·28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. 29 Λέγει αὐτῷ ᾿Αβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. 30 Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. 31 Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

[…] «Ήταν κάποτε», λέγει ο Κύριος, «κάποιος άνθρωπος πλούσιος, που ενώ ζούσε μέσα σε πολλή κακία και αμαρτία, δεν είχε λάβει πείρα καμιάς συμφοράς, αλλά τα πάντα έρρεαν ομαλά και άφθονα γι΄ αυτόν όπως το νερό στις πηγές». Το ότι πράγματι καμία συμφορά δεν του συνέβαινε, ούτε αφορμή για στενοχώρια, ούτε καμία ανωμαλία βιοτική, αυτό ακριβώς ο Κύριος το υπαινίχτηκε με αυτό που είπε ότι «ἦν εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς(:διασκέδαζε και ευφραινόταν σε πλούσια συμπόσια κάθε μέρα με μεγαλοπρέπεια)»[Λουκ.16,19]. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2511

Κυριακὴ Ε΄ Λουκᾶ (Λουκ. 16,19-31)
30 Ὀκτωβρίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Ἀσπλαχνια, ἡ μεγαλυτερη ἁμαρτια

«Μνήσθητι, ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁ­­μοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι…» (Λουκ. 16,25)

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, εἴτε πλούσι­ος εἴτε φτωχός, εἶνε ἁμαρτωλός. Ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του κολυμπάει στὴν ἁμαρτία· ἁμαρτάνει ἀπ᾽ τὸ πρωὶ ὣς τὸ βράδυ. Ὅ­ποιος πῇ, Ἐγὼ δὲν ἔχω ἁμαρτία, εἶνε ψεύτης· δὲν γνώ­­ρισε τὸν ἑ­αυτό του (βλ. ῾Ρωμ. 3,4=Ψαλμ. 115,2· πρβλ. Α΄ Ἰω. 1,8,10). Ποιός μπορεῖ νὰ μετρήσῃ τὶς ἁμαρτί­ες του! Τὴ Μεγάλη Τρίτη στὸ τροπάριο τῆς Κασσια­νῆς ἀκοῦμε· «Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους τίς ἐξιχνιάσει, ψυ­χοσῶ­στα Σωτήρ μου;»· ποιός θὰ μπορέσῃ, λέει, νὰ με­τρήσῃ τὶς ἁμαρτίες μου; Γι᾽ αὐτὸ καὶ στὴν κη­δεία μας θὰ ποῦν ἐκεῖνα τὰ λόγια ποὺ δυσ­τυ­χῶς δὲν τὰ προσέχουμε, ὅτι «…οὐκ ἔστιν ἄν­θρω­πος, ὃς ζήσεται καὶ οὐχ ἁμαρτήσει», δὲν ὑ­πάρχει ἄνθρωπος ποὺ θὰ ζήσῃ καὶ δὲν θ᾽ ἁ­μαρτή­σῃ (Εὐχολόγιον, Γ΄ Ἐξοδιαστικόν, ἔκδ. ἱ. μ. Σίμωνος Πέτρας, Ἁγ. Ὄρος 2002, σ. 4).
Διαπράττει λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος πλῆθος ἁ­μαρτίες, μικρὲς καὶ μεγάλες. Ἐὰν τώρα ῥωτή­σετε, ποιά ἁμαρτία εἶνε ἡ πιὸ μεγάλη; θὰ σᾶς πῶ· Καὶ ἡ κλοπή, καὶ ὁ φόνος, καὶ ἡ μοιχεία, καὶ ἡ πορνεία, καὶ τὸ διαζύγιο, καὶ ἡ ψευ­δορκία, καὶ ἡ βλασφημία, ὅλα εἶνε μεγάλα ἁμαρτή­ματα, καὶ ἀλλοίμονο σὲ ὅποιον τὰ διαπράττει καὶ δὲν μετανοεῖ. Ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ἁ­μαρτία ποὺ συχνὰ μᾶς διαφεύγει· καὶ γι᾽ αὐ­­τὴν μᾶς μιλάει τὸ σημερινὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Λουκ. 16,19-31). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 7312

Κυριακὴ Δ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 8,4-15)
16 Ὀκτωβρίου 2022 (2000)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Ν. Καντιώτου

Ἡ δυναμις του θειου λογου

«…Καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα» (Λουκ. 8,8)

Βρισκόμαστε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στὸν Ὀκτώβριο. Ἐὰν τὸ μῆνα αὐτὸ βγοῦμε ἀ­πὸ τὴν πόλι ἔξω στοὺς κάμπους, τὰ μάτια μας θὰ δοῦν ἕνα εὐχάριστο θέαμα· γιατὶ τὰ πιὸ ὡραῖα θεάματα εἶνε αὐτὰ ποὺ βλέπεις στὴν ὕ­παιθρο τοῦ Θεοῦ. Θὰ δοῦμε τοὺς γεωργοὺς νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴ σπορά. Στεῖλε, Θεέ μου, τοῦ ἥλιου σου τὴ θέρμη, φύσηξε ἀεράκι κατάλληλο, ῥίξε τὴ βροχούλα σου, νὰ μαλακώσουν τὰ χώματα νὰ πρασινίσῃ ἡ γῆ!
Ἂς εἶνε εὐλογημένος ὁ ἅγιος Θεός μας, γιατὶ αὐτὸς ἔφτειαξε τὰ πάντα. Αὐτὸς ἔφτειαξε καὶ τὸ σπόρο, ποὺ οἱ γεωργοὶ σκορπᾶνε στὰ σπλάχνα τῆς γῆς. Ἀπὸ αὐτὸν βγαίνει μιὰ καινούργια ζωή.
Γιατί στὰ κόλλυβα βάζουμε σιτάρι βρασμέ­νο; Διότι κάθε σπόρος φωνάζει· Μὴν κλαῖ­τε! «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…»! Κάθε σπόρος πέφτει μέσα στὴ γῆ, σαπίζει, καὶ βγαίνει στάχυς. Ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος πεθαίνει, τὸν βάζουμε μέσα στὴ γῆ, σαπίζει, κι ἀπὸ ᾿κεῖ θὰ βγῇ ἀναστημένος. Γι᾿ αὐτὸ βράζουμε κόλλυβα. Τὸ σιτάρι εἶνε ἕνα σύμβολο τῆς ἀναστάσεως.
Θαυμάζουμε, διότι τὸ σιτάρι ἔχει τέτοια ζωή; Ὦ Χριστιανοί μου, ἂς θαυμάσουμε τώρα κάτι ἄλλο, ποὺ ἔχει πιὸ μεγάλη δύναμι. Ποιό; Εἶνε αὐτὸ ποὺ λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 8,4-15). Τί λέει τὸ εὐαγγέλιο; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ (:Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. ζ΄, χωρία 11 έως 16)

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Όποιος έχει πραγματικά φιλοσοφημένη σκέψη και κατευθύνεται από την ελπίδα των μελλοντικών αγαθών, ούτε και τον θάνατο θα θεωρήσει ως αληθινό θάνατο. Ο δίκαιος, δηλαδή, που βαδίζει στον δρόμο του Θεού και καθημερινά περιμένει να μπει στη Βασιλεία Του, δεν ταράζεται, δεν αναστατώνεται, δεν στενοχωριέται, όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον θάνατο, όταν λ.χ. αντικρύσει νεκρό κάποιον συγγενή ή φίλο του· γιατί γνωρίζει ότι ο θάνατος γι’ αυτούς που έζησαν ενάρετα στη γη, δεν είναι παρά μετάθεση σε μια καλύτερη ζωή, ταξίδι για έναν καλύτερο τόπο, δρόμος που οδηγεί στα στεφάνια.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Ότι πηγαίνοντας στο συμβολαιογραφείο για τη σύνταξη μιας διαθήκης, ο καθένας γνωρίζει πως ο θάνατος θα επισκεφθεί κάποια στιγμή τον ίδιο ή έναν δικό του άνθρωπο. Το θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Όταν, όμως, έρθει ο θάνατος, ξεχνάει όσα έγραψε και άλλα λέει. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Α΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ε΄, εδάφια 1-11

1 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούειν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, 2 καὶ εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. 3 Ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. 4 Ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. 5 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ῥήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. 6 Καὶ τοῦτο ποιήσαντες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. 7 Καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. 8 Ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· 9 θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, 10 ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. Καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. 11 Καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

«Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφόν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ (:Και ενώ περπατούσε κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δυο αδελφούς, τον Σίμωνα, τον οποίο κατόπιν ονόμασε Πέτρο, και τον Ανδρέα τον αδελφό του, οι οποίοι έριχναν δίχτυα στη θάλασσα, διότι ήταν ψαράδες. Και τους λέει: ‘’Ακολουθήστε με, και θα σας κάνω ικανούς να ψαρεύετε αντί για ψάρια ανθρώπους. Αυτούς θα ελκύετε στη βασιλεία των ουρανών με τα πνευματικά δίχτυα του κηρύγματος’’. Και αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυά τους και Τον ακολούθησαν)»[Ματθ.4,18-20]. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2505

Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ (Λκ. 5,1-11)
25 Σεπτεμβρίου 2022
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Περιστατικα της κλησεως

«Θάμβος περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐ­τῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον» (Λουκ. 5,9)

Δίδασκε, ἀγαπητοί μου, καὶ πάλι δίπλα στὴ λίμνη Γεννησαρὲτ ὁ Κύριός μας. Τὸ ἀ­κρο­ατήριό του τώρα ἦταν πυκνό. Ποιοί ἦταν οἱ ἀκροαταί του; Ἀνάμεσα σ᾽ αὐτούς, ἂν ἤσασταν ἐκεῖ, ματαίως θ᾽ ἀναζητούσατε κάποιον ἀ­πὸ τὰ θεωρούμενα ἀνώτερα στρώματα τῆς κοινωνίας· αὐτοὶ δὲν καταδέχονταν ν᾽ ἀκούσουν ἕ­ναν ὑπαίθριο διδάσκαλο χω­ρὶς ἱ­ε­ρατι­κὸ ἢ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα. Ὁ Ἰησοῦς ἐμ­φα­νιζό­ταν σὰν ἕνας λαϊκὸς ἱεροκήρυκας. Μιλοῦ­σε ἀπέριττα· ἀλλὰ ὁ τόνος, ἡ δύνα­μι κάθε λόγου του, ἡ μυστι­κὴ ἕλξι τοῦ προσώπου του ἀ­σκοῦσαν μεγά­λη ἐντύπωσι στὸν ἀπροκατάληπτο λαό.
Δίδασκε ἐκεῖ καὶ τὸν ἄκουγε πλῆθος, ψα­ρᾶδες κατὰ τὸ πλεῖστον. Γι᾽ αὐτό, ὅταν ἀργότερα οἱ ἐ­χθροί του ἤθελαν νὰ τὸν μειώσουν, ἔλεγαν· «Μήπως πίστεψε σ᾽ αὐτὸν καν­εὶς ἀ­πὸ τοὺς ἄρχοντες ἢ τοὺς φαρισαίους; μόνο αὐτὸς ὁ ὄχλος ποὺ δὲν ξέρει τὸ Νόμο – εἶνε καταραμένοι» (Ἰω. 7,48-49). Μὰ τί λέτε, γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι; ἐκεῖνοι ποὺ τὸν ἄ­κουγαν δὲν ἦταν καταραμένοι· ὅσοι εἶχαν τὸ προνόμιο νὰ τὸν ἀκούσουν ἦταν οἱ πιὸ εὐτυχισμένοι· ὁ λόγος ἀπὸ τὰ χείλη του ἦταν εὐ­λογία τοῦ οὐρανοῦ, ἐρχόταν «σὰν δροσιὰ τοῦ Ἀερμὼν ποὺ κατεβαίνει» (Ψαλμ. 132,3) καὶ δροσίζει τὴν κατάξερη γῆ. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Μάρκον, κεφάλαιο Η΄, εδάφια 34-38 και κεφάλαιο Θ΄, εδάφιο 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: 34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. 35 Ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. 36 Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; 37 Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 38 Ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄: 1 Καί ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

[Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ.16,24-27]

«Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν, καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι(:Τότε ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του: “Εάν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε σχέση με τον διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του κι ας πάρει τη σταθερή απόφαση να υποστεί ακόμη και θάνατο σταυρικό και βίαιο. Κι ας με ακολουθήσει μιμούμενος σε όλα το παράδειγμά μου· και να μη διστάσει να προβεί στις αποφάσεις και τις θυσίες αυτές)»[Ματθ.16,24]. Read more »

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Μᾶρκ. 8,34 – 9,1)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

«Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυ­χὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,36-37)

ΕΩΡΤΑΣΑΜΕ, ἀγαπητοί μου, τὴ μεγάλη ἑ­ορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ. Καὶ σήμερα, Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσι, διαβάζεται ἕνα εὐαγγέλιο σπουδαιότατο. Μέσα σ’ αὐτὸ ὑπάρχει ἕ­να ῥητό, ποὺ καὶ μόνο αὐτὸ φτάνει γιὰ νὰ σωθῇ κανείς· τέτοια δύναμι ἔ­χει. Ὅποιος τὸ ἐν­νοή­σῃ βαθειά, μαθαίνει τὴν ἀξία τῆς ψυχῆς του καὶ ποιός εἶνε ὁ προορισμός του.
Ποιό εἶνε τὸ ῥητό; Θὰ τὸ πῶ. Ἀλλὰ θὰ τὸ προσέξῃ κανείς; Τὸ ῥητὸ αὐτὸ λέει· «Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅ­λον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,36-37). Περὶ ψυχῆς ὁμιλεῖ τὸ εὐ­αγγέλιο σήμερα. Περὶ ψυχῆς λοιπὸν θὰ μιλήσουμε κ’ ἐμεῖς ὅσο μποροῦμε ἁπλούστερα. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9002

Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσιν (Μᾶρκ. 8,34–9,1)
18 Σεπτεμβρίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Σηκωνεις το σταυρο σου;

«…Καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ» (Μᾶρκ. 8,34)

Γιὰ τὸ σταυρό, ἀγαπητοί μου, μιλήσαμε καὶ ἄλλοτε· γιὰ τὸ σταυρὸ θὰ μιλήσουμε πάλι. Διότι τὸ νόημα τοῦ σταυροῦ εἶνε ἀνεξάν­τλητο. Δὲν εἶνε μόνο ὁ σταυρὸς ποὺ σήκωσε ὁ Κύριός μας· ἐκτὸς ἀπὸ τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπάρχει καὶ ὁ σταυρὸς ὁ δικός μας, τὸν ὁ­ποῖο πρέπει νὰ σηκώνουμε· καὶ ἀλλοίμονο ἂν τὸν πετάξουμε ἀπὸ πάνω μας καὶ γίνουμε λιποτάκτες. Καὶ ποιός εἶνε αὐτὸς ὁ σταυρός, ποὺ καλούμεθα νὰ σηκώσουμε ὅλοι ἀνεξαιρέ­τως ὅσοι βαπτισθήκαμε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος; Εἶνε ὁ σταυ­ρὸς γιὰ τὸν ὁποῖο λέει σήμερα ὁ Κύριος· «Ὅσ­τις θέλει ὀπίσω μου ἀκολου­θεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυ­­ρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μᾶρκ. 8,34).

* * *

«…Καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ»! Γιὰ νὰ ἐνταχθῇς στὴν εὐλογημένη στρατιὰ τοῦ Κυρίου καὶ νὰ τὸν ἀκολουθήσῃς, πρέπει νὰ σηκώσῃς τὸ σταυρό σου. Δηλαδή; Πρέπει νὰ πά­ρῃς τὴν ἡρωικὴ ἀπόφασι νὰ ὑπακούῃς σὲ ὅ­λες τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ· νὰ εἶσαι ὑπάκουος μέχρι σταυροῦ, ὅπως ἦταν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ στὸν Πατέρα του. Νὰ προτιμᾷς τὸ θάνατο παρὰ τὴν ἁμαρτία. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 13-17

13 Καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, 15 ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω.3,13-21]

«Εἰ τὰ ἐπίγεια εἶπον ὑμῖν καὶ οὐ πιστεύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑμῖν τὰ ἐπουράνια πιστεύσετε; καὶ οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ (:Εάν σας είπα διδασκαλίες και αλήθειες θείες, οι οποίες όμως σχετίζονται με όσα συμβαίνουν πάνω στη γη και οι πιστοί αποκτούν εμπειρία γι’ αυτά στην επίγεια ζωή τους και είναι επομένως εύκολο να τις εννοήσετε και όμως δεν τις πιστεύετε, πώς, εάν σας πω υψηλές αλήθειες, που αναφέρονται στον επουράνιο κόσμο, θα τις παραδεχτείτε και θα τις πιστέψετε; Κι όμως, μόνο από Εμένα θα μάθετε τα επουράνια αυτά μυστήρια· διότι κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό, για να μάθει εκεί και να διδάξει σε σας αυτές τις αλήθειες, παρά μόνο Αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό και έγινε με την ενανθρώπησή Του υιός του ανθρώπου και ο Οποίος εξακολουθεί, όσο χρόνο ζει στη γη, να είναι και στον ουρανό ως Θεός πανταχού παρών)»[Ιω.3,12-13· ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα]. Read more »