Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for the ‘ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ’ Category

Ελληνοϊταλικος πολεμος (Μερος Α’): Η Ιταλικη εισβολη – YouTube 2) Η 28η Οκτωβριου στον κινηματογραφο: Το αξεχαστο «Μολων Λαβε» του Κωστα Πρεκα (βιντεο) 3) «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ» 4) «Το υψωμα 731» (Ως εθνικο βιωμα του πολεμου 1940 – 41)

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 31st, 2022 | filed Filed under: ΑΓΩΝΕΣ, ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Ελληνοϊταλικος πολεμος (Μερος Α’): Η Ιταλικη εισβολη

______

____

589345584235671765gogba

Η 28η Οκτωβριου στον κινηματογραφο:

Το αξεχαστο «Μολων Λαβε» του Κωστα Πρεκα (βιντεο)

https://www.pronews.gr/politismos/kinimatografos/i-28i-oktovriou-ston-kinimatografo-to-aksexasto-molon-lave-tou-kosta-preka-vinteo/

589345584235671765gogba

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ

Όσο περισσότερο ο χρόνος απομακρύνει τα γεγονότα, αγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικά φαντάζουν στα μάτια μας. Έτσι, από την απόσταση 61 ολοκλήρων χρόνων, δηλαδή δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 καλύτερα. Αλήθεια, πέρασαν έξι δεκαετίες… Πόσο γρήγορα πέρασαν… Για ‘κείνους μάλιστα που τότε έζησαν τα γεγονότα και σήμερα έχουν κάποια ηλικία.

Πατηστε τον τίτλο και διαβᾶστε την ομιλία του π. Αθανασίου σε pdf

589345584235671765gogba

«Το υψωμα 731» (Ως εθνικο βιωμα του πολεμου 1940 – 41)

Τις πολεμικές ημέρες (βιώματα) των μαχητών του υψώματος 731, είναι πολύ δύσκολο να τις ιστορήσουμε. Όλες οι εμπειρίες και η γενναιότητα του Δημητρίου Κασλά, που διοίκησε το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος Τρικάλων (από 17/11/40 έως 30/4/41), έχουν τάση προς το απόλυτο, το διαχρονικό γνώρισμα των ηρώων.
Λεπτομέρειες διαβάζουμε στο ημερολόγιο (χειρόγραφα) του Δ. Κασλά, όπου νικιέται η πίκρα – φόβος του θανάτου από την δίψα της ελευθερίας. Διακρίνουμε (εκεί) τις βαθύτερες ελληνικές – εθνικές ρίζες, που φθάνουν ως την Ομηρική εποχή. Read more »

(1821-2021) Binteo Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 1821 Dedication to 1821 – With English subtitles (με Αγγλικους υποτιτλους). περιεχει αποσπασματα ομιλιας του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου, του 1977, με Αγγλικους υποτιτλους 2. ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΒΕΝΤΗ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ Του Βασιλακακου Νικολαου αξιωματικου πυροβολικου ἔ.ἀ. Αγωνιστου της Εθνικης Αντιστασεως 1940-1945

author Posted by: Επίσκοπος on date Ιαν 11th, 2021 | filed Filed under: ΑΦΙΕΡΩΜΑ, ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ, ΕΛΛΑΣ

(1821-2021) Binteo

Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 1821

Dedication to 1821 – With English subtitles
(με Αγγλικούς υπότιτλους).

ΠΕΡIEXEI Αποσπάσματα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρινης Αυγουστινου, από το 1977
__________

__________

2. ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟ ΛΕΒΕΝΤΗ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

  • Τοῦ Βασιλακάκου Νικολάου Ἀξιωματικοῦ πυροβολικοῦ ἔ.ἀ. Ἀγωνιστοῦ τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως 1940-1945, ἀφιερωμένο στὸν  π. Αὐγουστίνο Κάντιωτη, γιὰ τὴν γιορτή του, 15 Ἰουνίου 1993

ΠΟΙΗΜΑ στον Λεβεντη Διγενη Ακριτα Μητρ. Φλ. π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΧρόνια πολλά σου Διγενὴ
Λεβέντη μου Δεσπότη
Ἀκρίτας ἤσουν μιὰ ζωή
Μέσ᾽στὴν γραμμή τὴν πρώτη.

Μὲ τὸ ντουφέκι τὸ σπαθὶ
Μὲ τὸν σταυρὸ στὸ χέρι
Γιορτάζεις τούτη τὴν γιορτὴ
Πρέσπα!!! Στὸ Πισσοδέρι.

Στοὺς φράγγους δειξε τὸ σπαθὶ
στὸν Πάπα τὸ ντουφέκι
Καὶ στὸν Ἀττίλα τὴν φυλὴ
Φωτία κι ἀστροπελέκι.

Ἐδῶ εἶναι τὰ Βαλκάνια
Χριστός!!! Ὀρθοδοξία
Φωνάζουν τὰ οὐράνια
διδάσκει ἡ ἱστορία.

Διδάσκει ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος
Θαλῆς, ὁ Ἱπποκράτης
ἕνας λεβέντης ἔξαρχος
ὁ Μέγας Στρατηλάτης.

Ὁ Αὐγουστῖνος Διγενής
Στὰ μαρμαρένια ἀλώνια
ἔλα!! Χριστέ μου νὰ τὸν δεῖς
στῆς Φλώρινας τὰ χιόνια.-

Ἀπ᾽ τόνα χέρι τὸ σταυρό
Καὶ τἄλλο τὸ ντουφέκι
Τῆς μάχης σέρνει τὸ χορὸ
Φωνή;… Ἀστροπελέκι!! Read more »

«ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΙΚΟΥΝ» (Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου, για την Επανασταση του 1821, Αθηνα 26.3.1995)

author Posted by: Επίσκοπος on date Μαρ 25th, 2020 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

«ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΙΚΟΥΝ»

Ομιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, γιά την Ἐπανάσταση τοῦ 1821, στὴν Ἀθηνα, στὶς 26.3.1995
——–

———-

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 28th, 2019 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1705

Τῆς Ἁγίας Σκέπης καὶ ἐθνικὴ ἑορτὴ
28 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

ΕΛΛΑΣ

Τὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.
Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων.
Λαοὶ μὲ ἐπικούρεια νοοτροπία, χωρὶς ἀνατάσεις, δὲν γράφουν ἱστορία. Ἡ διάβασί τους δὲν ἀφήνει ἴχνη. Πράξεις ἀξιομνημόνευτες γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους δὲν ὑπάρχουν. Σὰν ἀγέλες ἔρ­χονται καὶ παρέρχονται, ἔστω κι ἂν ἡ ζωή τους ἀριθμῇ χιλιετίες. Καμμία λάμψι. Σκοτά­δι καὶ ἔ­ρεβος ἡ ζωή τους. Πνεῦμα σ᾿ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει «διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γέν. 6,3).

* * *

Τὸ δικό μας ἔθνος, ἀγαπητοί μου, δὲν ὑπάγεται σ᾽ αὐτοὺς τοὺς λαούς. Ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, διακρίθηκε. Ἀνέπτυξε τέχνες καὶ ἐπιστῆμες, δημιούργησε ἕναν ἰδιαίτερο πολιτισμό, ποὺ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἔγινε πρότυπο γιὰ ἄλλους λαούς. Ἀγωνίστηκε «ὑπὲρ βω­­μῶν καὶ ἑστιῶν». Ἀγωνίστηκε κατὰ τῆς βαρβα­ρότητος, ποὺ ἔτεινε νὰ κατακλύσῃ τὴν ἀνθρω­πότητα. Τὸ μικρὸ τοῦτο ἔθνος κατέπληξε τὸν κόσμο μὲ πράξεις ἀφθάστου μεγαλείου.
Αὐτὸς ποὺ μελετᾷ τὴν ἱστορία μας διακρίνει τὸν δάκτυλο τῆς θείας πρόνοιας, ἡ ὁποία ἀνέ­θεσε στὴν Ἑλλάδα ἐξαιρετικὴ ἀποστολή· νὰ εἶνε φῶς γνώσε­ως καὶ ἐπιστήμης, πρόδρομος τοῦ Χριστιανισμοῦ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν, κήρυκας καὶ ἀπόστολος καὶ ὑπερασπι­στὴς τῆς Χριστιανικῆς πίστεως στὰ ἔθνη, σκεῦ­ος ἐκλογῆς καὶ δεύτερος Ἰσραὴλ στὸν κόσμο. Read more »

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ 25.3.2019 (ΒΙΝΤΕΟ). Η ΜΠΑΝΤΑ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΗ· ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ & Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ!!! ΑΦΑΝΤΗ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ»! ΠΗΓΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

author Posted by: Επίσκοπος on date Μαρ 25th, 2019 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ 25.3.2019. Η ΜΠΑΝΤΑ, ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΗ· ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ & Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ!!!

ΑΦΑΝΤH Η «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ»! ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ & ΣΛΑΒΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ! ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ!!!

Παρεμβάλλονται και δύο μικρά ‘αποσπάσματα ομιλιων του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, ενα του  1977 & το Δευτερο του 1994
____

______

Η σημασια των εθνικων εορτων

author Posted by: Επίσκοπος on date Μαρ 24th, 2019 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Η σημασια των εθνικων εορτων

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

ΟΧΙ ΕΛΛΑΔΟΣ ist

Τὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.

Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων.
Λαοὶ μὲ ἐπικούρεια νοοτροπία, χωρὶς ἀνατάσεις, δὲν γράφουν ἱστορία. Ἡ διάβασί τους δὲν ἀφήνει ἴχνη. Πράξεις ἀξιομνημόνευτες γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους δὲν ὑπάρχουν. Σὰν ἀγέλες ἔρ­χονται καὶ παρέρχονται, ἔστω κι ἂν ἡ ζωή τους ἀριθμῇ χιλιετίες. Καμμία λάμψι. Σκοτά­δι καὶ ἔ­ρεβος ἡ ζωή τους. Πνεῦμα σ᾿ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει «διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γέν. 6,3). Read more »

Το στασιδι του Καναρη

author Posted by: Επίσκοπος on date Μαρ 23rd, 2019 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Ἐθνικὴ ἑορτὴ ἐθνικῆς παλιγγενεσίας
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το στασιδι του Καναρη

Στασιδι-Καναρι-235x300Εάν, ἀγαπητοί μου, βρεθῆτε κάποτε στὴν Ἀ­θήνα, κάνετε παρακαλῶ τὸν κό­πο νὰ ἐπισκεφθῆτε, κοντὰ σὲ μία πάροδο τῆς ὁδοῦ Κυψέλης, ἕνα μικρὸ ναὸ ποὺ τι­μᾶ­ται ἐπ᾽ ὀνόματι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἐκεῖ κάτι θὰ σᾶς ὑ­πενθυμίσῃ τὸ ἔνδοξο 1821 καὶ θὰ σᾶς κάνῃ νὰ ῥιγήσετε ἀπὸ ἐθνικὴ συγκίνησι.
Μόλις θὰ μπῆτε στὸ ναό, θὰ τραβήξῃ τὴν προσοχή σας ἕνα στασίδι δίπλα στὸ δε­σποτι­κὸ θρόνο στολισμένο μὲ τὴ σημαία τῆς ἐπανα­στάσεως τοῦ ᾽21 καὶ τὴ γαλανόλευκη. Φέρει τὴν ἐπιγραφὴ «ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΤΟ ΣΤΑΣΙΔΙ ΤΟΥ ΗΡΩΑ ΤΟΥ 1821 ΝΑΥΑΡ­ΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΝΑΡΗ (1790-1877)». Τὸ αὐθεντι­κὸ στασίδι σῳζόταν μέχρι τὸ 1978 μὲ μία γαλα­νό­λευκη ταινία καὶ μὲ τὴν ἐπιγραφὴ «ΣΤΑΣΙΔΙ ΤΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΚΑΝΑΡΗ 1794-1877». Τὸ ἔτος αὐτὸ κατεστράφη δυστυχῶς λόγῳ πυρκαϊᾶς.
 Πόσα δὲ μᾶς λέει ἡ μικρὴ αὐτὴ ἐπιγραφή! Ὑπενθυμίζει μία ἀπὸ τὶς ἡρωικώτερες φυ­σιογνωμίες τοῦ ἀγῶνος τῆς ἐθνικῆς μας ἀνεξαρ­τησίας, τοῦ ἀγῶνος τοῦ 1821· τὸν ἀτρόμη­το ἥ­ρωα τῶν ἑλληνικῶν θαλασσῶν, τὸν Κωνσταν­τῖνο Κανάρη, ἐκεῖνον ποὺ μὲ τὸ πυρπολι­­κό του, μιὰ ἀσέληνη νύχτα τοῦ Ἰουνίου τοῦ 1822, ἄναψε στὸ λιμάνι τῆς Χίου «φλόγα οὐρανομή­κη», ἔ­καψε τὴν τουρκικὴ ναυαρχίδα· ἔτσι ἐκδικήθη­κε τὴν ἀγρία σφαγὴ τῆς Χίου, τιμώρησε τοὺς βαρ­βά­ρους ἐπιδρομεῖς, φωταγώγησε τὰ ἑλληνικὰ πε­­λάγη, ἐμψύχωσε τὸν ὑπὲρ πάν­των ἀγῶνα τῆς φυλῆς, προκάλεσε τὴν παγκόσμια προσοχή. Read more »

ΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ 2) ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ: ΥΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΟΡΤΗ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 3) Παλαια ποιήματα για τις 25 Μαρτίου

author Posted by: Επισκοπος on date Μαρ 21st, 2019 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

ΡΑΣΟ ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ

Δημοσιεύτηκε στο υπ’ αρίθμ. 15/1948 φύλλο του περιοδικού «Χριστιανός Στρατιώτης».

«Ελευθερία ή θάνατος»

ΕΘΝΙΚΑΙ-ΕΠΕΤ.-ιστ

Ανεκτίμητες υπηρεσίες πρόσφερε στην Ελληνική Πατρίδα το ράσο του Έλληνα κληρικού.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν έμεινε απαθής στις δοκιμασίες του λαού μας. Αντίθετα, στις σκοτεινές μέρες του Έθνους προέτασσε τα στήθη των ηρώων κληρικών της υπέρ των τέκνων της. Συνέκλαιγε, συνέπασχε, συσταυρωνόταν με την Ελλάδα. Ιδίως κατά τη μακρά περίοδο της σκληρής δουλείας των Τούρκων η Εκκλησία μας αναδείχθηκε η πραγματική μητέρα του Ελληνικού λαού, που έκανε τον ποιητή μας Κρυστάλλη, πλήρη από συγκίνηση, να ανακράζει·
«Ω Θρησκεία!
Γλυκιά μας μάνα!
Συ χύνεις μέσα στην καρδιά μας
χίλιες χρυσές ελπίδες».

ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?cat=54

d47

Υλικό Εορτής 25ης Μαρτίου

Διπλή γιορτή και πανήγυρη εορτάζουμε την ημέρα της 25ης Μαρτίου: Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό της απελευθέρωσης της Ελλάδας.
Εορτάζουμε την αναγγελία της ενανθρώπισης του Θεού και τη διαβεβαίωση για την απολύτρωσή μας από τα δεινά της πλάνης, του σκότους και της κατάπτωσης.
Είναι η ημέρα που μάς φέρνει στην μνήμη την ιερή απόφαση και τα γενναία κατορθώ­ματα των ανθρώπων εκείνων, πού με την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας, είχαν τη θέληση να αποτινάξουν τον τύραννο, να ζήσουν ελεύθεροι ή αλλιώς να πεθάνουν.
Ο ελληνισμός σύσσωμος ξεσηκώνεται εναντίον του δυνάστη, του τουρκικού έθνους. Σπάζει τα δεσμά της δουλείας και οι έλληνες διακρίνονται από ηρωισμό και αυτοθυσία. Μετά από πολλά ολοκαυτώματα, πολλούς θανάτους αθώων αγωνιστών ξαναπρόβαλε η πολυπόθητη λευτεριά στον τόπο μας.
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι καλό να μας θυμίζει τα γεγονότα εκείνα και να αντλούμε διδάγματα. Είναι η ημέρα πού μάς υποχρεώνει να ξαναθυμηθούμε τη ιστορική μας κληρονο­μιά, τις εθνικές μας υποθήκες και το ιερό χρέος όλων μας. Ίσως αυτό είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους τιμημένους νεκρούς του 1821.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ: ΥΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΟΡΤΗ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ
Βρείτε υλικό σε παρουσιάσεις, τραγούδια, θεατρικά και κείμενα κατάλληλα για σχολικές εορτές, εκδηλώσεις, αφιερώματα.
https://tideon.org/ethnika/216-/1574-25234

d47

25η ΜΑΡΤΙΟΥ

Ποίησις:Μ.Μάτσα. Μουσική:Ν.Σταθερού

σημαια -Αγg

Της Αγιας Λαύρας τά καμπαναριά χτυπούν
κι΄ ευθύς τουφέκια στά Καλάβρυτα ηχούν.
Φωτήλας, Λόντος, Ζαίμης, Πετμεζάς,
παντού σκορπίζουν ελπίδες λευτεριάς.

Τής θάλασσας τό άξιο παλληκάρι,
ο Μιαούλης μαζί μέ τόν Κανάρη
ανδρειωμένοι κι’ οι δυό τους ναυμαχούν
καί τού εχθρού τό στόλο πυρπολούν.

Δέ ζή ο Ελληνας σά δούλος στή σκλαβιά.
Ολοι μαζί γιά τήν Πατρίδα μας, παιδιά.
Αρματωλοί καί Κλέφτες, όλοι εμπρός.
«Λευτεριά», φωνάζει τών Πατρών ο Γερμανός.

Γεναία παιδιά, Καλαβρυτινά,
Τρανοί αετοί στή λεβεντογενιά,
αιώνια σ’ εσάς οφείλει η Ελλάς
Δόξα, Τιμή, Πατρίδα, Λευτεριά! Read more »

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 27th, 2018 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Τῆς Ἁγίας Σκέπης καὶ ἐθνικὴ ἑορτὴ
28 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνυ Καντιώτου

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ

Κινδ. εκ βορραΤὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορΕΛΛΑΣία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.
Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων.
Λαοὶ μὲ ἐπικούρεια νοοτροπία, χωρὶς ἀνατάσεις, δὲν γράφουν ἱστορία. Ἡ διάβασί τους δὲν ἀφήνει ἴχνη. Πράξεις ἀξιομνημόνευτες γιὰ τοὺς ἀπογόνους τους δὲν ὑπάρχουν. Σὰν ἀγέλες ἔρ­χονται καὶ παρέρχονται, ἔστω κι ἂν ἡ ζωή τους ἀριθμῇ χιλιετίες. Καμμία λάμψι. Σκοτά­δι καὶ ἔ­ρεβος ἡ ζωή τους. Πνεῦμα σ᾿ αὐτοὺς δὲν ὑπάρχει «διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γέν. 6,3).

* * *

Τὸ δικό μας ἔθνος, ἀγαπητοί μου, δὲν ὑπάγεται σ᾽ αὐτοὺς τοὺς λαούς. Ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, διακρίθηκε. Ἀνέπτυξε τέχνες καὶ ἐπιστῆμες, δημιούργησε ἕναν ἰδιαίτερο πολιτισμό, ποὺ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἔγινε πρότυπο γιὰ ἄλλους λαούς. Ἀγωνίστηκε «ὑπὲρ βω­­μῶν καὶ ἑστιῶν». Ἀγωνίστηκε κατὰ τῆς βαρβα­ρότητος, ποὺ ἔτεινε νὰ κατακλύσῃ τὴν ἀνθρω­πότητα. Τὸ μικρὸ τοῦτο ἔθνος κατέπληξε τὸν κόσμο μὲ πράξεις ἀφθάστου μεγαλείου.
Αὐτὸς ποὺ μελετᾷ τὴν ἱστορία μας διακρίνει τὸν δάκτυλο τῆς θείας πρόνοιας, ἡ ὁποία ἀνέ­θεσε στὴν Ἑλλάδα ἐξαιρετικὴ ἀποστολή· νὰ εἶνε φῶς γνώσε­ως καὶ ἐπιστήμης, πρόδρομος τοῦ Χριστιανισμοῦ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν, κήρυκας καὶ ἀπόστολος καὶ ὑπερασπι­στὴς τῆς Χριστιανικῆς πίστεως στὰ ἔθνη, σκεῦ­ος ἐκλογῆς καὶ δεύτερος Ἰσραὴλ στὸν κόσμο.
Ἡ ἱστορία τοῦ μικροῦ τούτου ἔθνους εἶνε ἀ­πὸ τὶς συγκινητικώτερες καὶ διδακτικώτερες. Ἂν καταρτιζόταν καὶ δημοσιευόταν ἕνας χρονολογικὸς πίνακας ὅλων τῶν σπουδαίων ἐνεργειῶν τοῦ ἀνθρώπου, σημειώνον­τας σὲ παράλληλες στῆλες τὰ ἐπιτεύγματα τῶν διαφόρων ἐθνῶν, ποιά στή­λη θὰ ἦταν ἡ πλουσιώτερη; Δὲν εἶνε ἀνάγκη νὰ τὸ ποῦμε ἐμεῖς, τὸ φωνάζει ἡ Ἱστο­ρία. Καὶ «οἱ λίθοι κεκράξονται» (πρβλ. Λουκ. 19,40). Ἕνας ἱστορι­κὸς ἡμεροδείκτης τῆς πα­τρίδος μας, ποὺ θὰ συνέτασσαν εἰδήμονες, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα, στὸ φύλλο τῆς κάθε ἡμέ­ρας θὰ σημείωνε ὄχι μία μόνο ἀ­ξιοθαύμαστη πρᾶξι τῶν προγόνων μας ἀλλὰ πολλές. Ἄλλων ἐθνῶν οἱ ἱστορικοὶ ἡμεροδεῖ­κτες θὰ εἶχαν τὰ περισσότερα φύλλα τους λευκά· ὁ ἡμεροδείκτης τῆς Ἑλλάδος θὰ ἦταν κατάμεστος. Δὲν ὑπάρχει ἡμέρα τοῦ ἔτους κα­τὰ τὴν ὁποία ἡ Ἑλλάδα δὲν παρουσίασε διὰ τῶν εὐγενῶν της τέκνων, τῶν ἡρώων καὶ ἁγίων της, μία ἀξιομνημόνευτη πρᾶξι. Καὶ ἂν ἐπρόκειτο ὅλες αὐτὲς οἱ πράξεις νὰ πανηγυρίζωνται στὴν ἐπέτειό τους, ἡ Ἑλλάδα θὰ ἔπρεπε νὰ βρίσκεται σὲ διαρκῆ σημαιοστολισμό. Read more »

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΣΤΗ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», ΤΟ 1964, ΕΓΡΑΦΕ: «ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ; ΕΙΣ ΤΙ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ; ΟΜΙΧΛΗ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΠΑΝ. Τι κρυπτεται πισω απο την ομιχλη, ο χρονος θα το αποδειξη». Οι σκοτεινες δυναμεις των μασονων και των αθεων ηταν πισω απο την ομιχλη. Φανερα πλεον πολεμουν οτι υγειες εμεινε στην Ελληνικη Παιδεια

author Posted by: Επίσκοπος on date Σεπ 23rd, 2018 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», Ὁκτωβρίου 1964, φυλ. 274
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΠΟΙΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ

ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ;

Η Ασαφεια το διακρινει
π. Αυγ. - π. Ιερ.

Διὰ νὰ κρίνωμεν ἐὰν ἕν ἐκπαιδευτικὸν σύστημα εἶνε ἐπιτυχές, πρέπει κατὰ πρῶτον λόγον νὰ γνωρίζωμεν ποῖος εἶνε ὁ σκοπὸς εἰς τὸν ὁποῖον ἀποβλέπει. Διότι ὅλα τὰ ἔργα, ὅλαι αἱ τέχναι καὶ ἐπιστῆμαι ἀποβλέπουν εἰς κἄποιον σκοπόν. Οὐδὲν πράττει ὁ ἄνθρωπος ἀσκόπως. Καὶ ἡ παιδαγωγική, ἡ ὁποῖα εἶνε τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν ὡς ἀσχολουμένη μὲ τὸ δυσκολώτερον πρόβλημα, τὸν ἄνθρωπον, δὲν ἠμπορεῖ παρὰ νὰ ἔχη σκοπόν. Γενικόν, ἐννοοῦμεν, σκοπόν, εἰς τὸν ὁποῖον νὰ ὑποτάσσωνται ὅλοι οἱ ἐπὶ μέρους σκοποὶ τῶν διαφόρων μαθημάτων. Ἐρωτᾶται λοιπόν˙ Εἰς τὸ νέον ἐκπαιδευτικὸν Νομοσχέδιον, τὸ ὁποῖον παρουσιάσθη μὲ τὴν ἀξίωσιν ὅτι ἀποτελεῖ μεταρρύθμισιν εἰς τὴν Παιδείαν, ὑπάρχει σκόπός; Εἰς τί ἀποβλέπει ὅλη αὐτὴ ἡ μεταρρυθμιστικὴ κίνησις;
Εἶνε μὲν ἀληθὲς ὅτι τόσον εἰς τὴν εἰσηγητικὴν ἔκθεσιν ὄσον καὶ εἰς τὸ Νομοσχέδιον ὁ συντάκτης ὁμιλεῖ περὶ ἀνθρωπισμοῦ, Χριστιανισμοῦ, Ὀρθοδοξίας κ.λ.π. Ἀλλὰ τὰ λεγόμενα περὶ τῶν ἀξιῶν τούτων ὡς σκοπῶν τῆς ἀγωγῆς εἶνε ἀόριστα καὶ ἀσαφῆ. Ὀρθῶς δὲ ἐχαρακτηρίσθησαν ὡς λεκτικὰ πυροτεχνήματα, ὡς ὡραιολογήματα, καθʼ ἡμᾶς δὲ ὁμοιάζουν μὲ κοτζαμάνεια χαρτονομίσματα κατοχικῆς περιόδου, τὰ ὁποῖα ἀνέγραφον ὀνομαστικὴν ἀξίαν ἑκατομμυρίων, ἀλλὰ τὸ ἀντίκρυσμά των εἰς χρυσὸν ἦτο μηδέν. Ἐκλεκτὸς δὲ βουλευτής, κατέχων ὅσον ὀλίγοι τὰ ἐκπαιδευτικά, διέκρινε τὴν ἀοριστίαν καὶ ἀσάφειαν τοῦ Νομοσχεδίου ἐν τῶ καθορισμῶ τοῦ σκοποῦ. Τρεῖς διαφορετικαὶ διατυπώσεις σκοποῦ, εἶπεν, ὑπάρχουν, ἕνας διὰ τὸ Δημοτικὸν Σχολεῖον, ἄλλος διὰ τὸ Γυμνάσιον καὶ ἄλλος διὰ τὸ Λύκειον, ἐνῶ ἕνας καὶ μόνον γενικὸς σκοπὸς ἔπρεπε νὰ εἶνε διʼ ὅλα τὰ εἴδη τῶν σχολείων. Δυστυχῶς ὁ σκοπὸ αὐτὸς δὲν λάμπει ἐν τῶ Νομοσχεδίω τῆς ἐκπαιδευτικῆς μεταρρυθμίσεως. Αἱ ἐπιδιώξεις τῶν μεταρρυθμιστῶν δὲν εἶνε φανεραί. Τὸ τὶ ἐπιδιώκουν διὰ τῶν νέων μέτρων δὲν τὸ λέγουν καθαρά. Κἄποιος φόβος, φαίνεται, τοὺς συγκρατεῖ. Ἐκπαιδευτικὸς ἀνὴρ ὅσον οὐδεὶς ἄλλος κατέχων τὰ ἐκπαιδευτικά, κρίνων εἰς σειρὰν ἄρθρων τὸ Νομοσχέδιον, ὁμιλεῖ καὶ περὶ τοῦ σκοποῦ, ὅστις πρέπει σαφῶς νὰ διακρίνεται εἰς ἕν ἐκπαιδευτικὸν σύστημα. Ἀναφέρει δὲ ὡς παράδειγμα τὴν γειτονικήν μας χώραν Γιουγκοσλαυΐαν. Τὸ «πιστεύω» τῆς χώρας ταύτης – τῶν κυβερνητῶν της, ἐννοοῦμεν – εἶνε πολὺ διάφορον, ἀντίθετον πρὸς τὸ «πιστεύω» τῆς ἡμετέρας χώρας, ὅπως τοῦτο τοὐλάχιστον ἐξαγγέλεται ἐπισήμως ἐν τῶ Ἑλληνικῶ Συντάγματι. Ἀλλʼ ἐκεῖνοι, οἱ Γιουγκοσλαῦοι, διακρίνονται διὰ τὴν συνέπειάν των. Τὸ «πιστεύω» των δεσπόζει εἰς ὅλην τὴν ζωήν των καὶ προπαντὸς ἐν τῆ ἐκπαιδεύσει. Θέλετε νʼ ἀκούσετε τὸν σκοπὸν τῆς ἀγωγῆς ἐν Γιουγκοσλαυΐα; Σκοπὸς τῆς ἀγωγῆς ἐν Γιουγκοσλαυΐα εἶνε ἡ «διαμόρφωσις τοῦ ἀνθρώπου εἰς ἐνεργὸν οἰκοδόμον καὶ ὑπερασπιστὴν τῆς σοσιαλιστικῆς κοινωνίας, τῆς σοσιαλοστικῆς πατρίδος, καὶ εἰς ἐνεργὸν ἀγωνιστὴν διὰ τὴν νίκην τοῦ σοσιαλισμοῦ ἐν τῶ κόσμω». Βλέπετε σαφήνειαν ἐν τῆ διατυπώσει τοῦ σκοποῦ; Ὅ,τι πιστεύουν τοῦτο καὶ θέτουν ὡς σκοπόν. Ποῦ τοιαύτη σαφήνεια ἐν τῶ Νομοσχεδίω τῶν μεταρρυθμιστῶν; Ὀμίχλη καλύπτει τὸ πᾶν. Τί κρύπτεται δὲ ὄπισθεν τῆς ὀμίχλης, ὁ χρόνος θέλει ἀποδείξει. Read more »

ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ & ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

author Posted by: Επίσκοπος on date Μαι 19th, 2018 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ, ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΣΑΣ ΤΡΕΧΕΙ ΑΙΜΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΟΙ-NEOMARTYRES-ΤΗΣ-ΜΙΚΡΑΣ-ΑΣΙΑΣ-ΤΟΥ-ΠΟΝΤΟΥ

ΟΙ NEOMAΡΤΥΡEΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ & ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στο μνημόσυνο των Nεομαρτύρων της Mικράς Aσίας και του Πόντου, στην Πτολεμαiδα Κοζανης, στις 7-9-1986.

(Η εικόνα έγινε με συμβολή του Γέροντος Μητροπολίτου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, από ερασιτέχνη ζωγράφο. Τοποθετήθηκε στον πρώτο ιερό ναό που εκτίσθηκε στην Ελλάδα για τους Νεομάρτυρες της Μικράς Ασίας και του Πόντου, το 1986. Το χωρίο της Αποκαλύψεως στο επάνω μέρος της εικόνος γραφτηκε με συμβουλὴ δική του.
Η εικόνα παρέμεινε στον ναό μέχρι της παραιτήσεως του επισκόπου Αυγουστίνου και απομακρύνθηκε από τον ναό, λόγω του μεγάλου μεγέθους της.
Η εικόνα μπήκε επάνω σε φυσικό τοπίο, από την ίδια την ερασιτέχνη ζωγράφο, αφού υπέστη ψηφιακή επεξεργασία).
Σεβάσμιος Μητροπολίτης μετά δακρύων έλεγε·

«…Aν και δεν είμαι Mικρασιάτης, Πόντιος η Θρακιώτης, εν τούτοις μικρός έζησα το δράμα της Mικράς Aσίας.
Όταν στο μικρό μου νησί την Πάρο, ήρθαν οι πρόσφυγες. Xτύπησαν οι καμπάνες, έκλεισε το σχολείο και βγήκαμε όλοι έξω στην προκυμαία. Tο καράβι που τους έφερε έριξε την άγκυρα και βγήκαν όλοι έξω.
Tι να θαυμάσεις; Πειναλαίοι, ρακέντυτοι, με την ψυχή στα δόντια, κρατούσαν όλοι εικόνες της Παναγίας μας, των αγίων και ιερά σκεύη.
Tο σημερινό μνημόσυνο δεν είναι ένα κοινό μνημόσυνο.
Δεν γίνεται και δεν ενδιαφέρει μόνο πέντε, δέκα οικογένειες με τους συγγενείς και τους φίλους τους, αλλά ενδιαφέρει όλον τον Eλληνικό λαό. Όπου υπάρχει αίσθημα και ένστικτο πατριωτικό. Eκτός αν γίνουμε χαϊβάνια και κτήνη, ανάξιοι να λεγόμαστε Eλληνες και Xριστιανοί.
H Mικρασιατική καταστροφή είναι μια μεγάλη συμφορά του Eλληνισμού για την οποία πρέπει να την θρηνήσουμε.
Tι πρώτο, τι δεύτερο, τι τρίτο να θυμηθώμεν την ημέρα αυτή.
Xιλιάδες, εκατομμύριο είναι οι σφαγιασθέντες ως αρνία από την μάχαιρα των υιόν της Άγαρ.
Eπικεφαλής δε όλων αυτών των μαρτύρων της φυλής μας είναι ο Aμβρόσιος Kυδωνιών, που τον έθαψαν ζωντανό μέσα στον τάφο.
Eπικεφαλής αυτών είναι ο αλησμόνητος Xρυσόστομος Σμύρνης. Tον σκότωσαν με άγριο τρόπο και με το αίμα του έβαψε τα γκαλτερίμνια της Σμύρνης.
Eπικεφαλής αυτών των μαρτύρων είναι γυναίκες, άνδρες, παιδιά που εσφάγησαν.
Eδώ στην Πτολεμαϊδα που είστε Θρακιώτες, Πόντιοι, Mικρασιάτες, αν ψάξτε το γεννεολογικό δένδρο της οικογενείας σας, -αν υπήρχαν βιβλία, όπως τα κρατούν οι Άγγλοι και άλλοι λαοί-, θα βλέπατε πίσω μακριά 100-200 χρόνια κάποιος παππούς, κάποια γιαγιά, κάποιος πατέρας, κάποιο παιδί από την γενεά σας να έχει σφαγεί αγρίως. Read more »

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ, ΝΕΑΡΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΤΟ 1941 ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ, ΜΙΛΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΜΒΩΝΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝΩΣΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΒΓΗΚΕ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ & ΕΣΤΑΛΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, ΑΛΛΑ ΕΣΩΘΗ ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ. ΑΥΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΩΣ ΑΥΤΟΠΤΗΣ & ΑΥΤΗΚΟΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΖΗΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 27th, 2017 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ, ΕΛΛΑΣ

Τῆς Ἁγίας Σκέπης
28 Ὀκτωβρίου
Τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η αντιστασις των Ελληνων κατα των Ιταλων οπως την εζησα

EΟΡΤΟΧΙ ΕΛΛΑΔΟΣ istΑΖΟΥΜΕ τὸ ἱστορικὸ ΟΧΙ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Χρονικῶς ἀπέχουμε ἀρκετὰ πλέον. Οἱ περισσότεροι ἀπὸ ᾿κείνη τὴ γενεὰ δὲν ζοῦν. Ἐλάχιστοι αὐτόπται καὶ αὐτήκοοι τῶν γεγονότων ἀπέμειναν. Αὐτοὶ ἔχουν ἱερὰ ὑποχρέωσι νὰ μεταδώσουν στὴ νέα γενεὰ τὶς ἐντυπώσεις τους, γιὰ νὰ μὴ μείνῃ τὸ ἔθνος μακριὰ ἀπὸ τὶς ἀναμνήσεις αὐτές. Διότι ἔθνη ποὺ λησμονοῦν τὴν ἱστορία τους εἶνε ἀνάξια νὰ ζοῦν. Ἐπειδὴ ἀνήκω σ᾿ ἐκείνη τὴ γενεά, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ λίγα λόγια ἀπὸ προσωπικές μου ἐντυπώσεις.
Ἤμουν στὸ Μεσολόγγι, νεαρὸς διάκονος καὶ ἱεροκήρυκας στὴν ἱερὰ πόλι. Ἦταν 27 Ὀκτωβρίου 1940, ἡμέρα Κυριακή. Τὸ πρωῒ ὅλοι ἐκκλησιάστηκαν καὶ κατόπιν γύρισαν στὰ σπίτια τους. Καὶ ἦρθε τὸ βράδυ, ἐκεῖνο τὸ βράδυ! Οἱ μητέρες κοίμησαν τὰ νήπια στὰ λίκνα τους· καὶ οἱ ἀγρότες οἱ ἐργάτες καὶ οἱ ἁλιεῖς ἀναπαύθηκαν στὰ σκληρὰ κρεβάτια τους, γιὰ νὰ συνεχίσουν τὴν ἑπομένη μέρα τὴν εἰρηνικὴ ζωή τους.
Τὰ μεσάνυχτα, κατὰ τὴ μία (1) ἡ ὥρα, σφυρίζουν οἱ σειρῆνες καὶ χτυποῦν οἱ καμπάνες. Στρατιῶτες τοιχοκολλοῦν διατάγματα ἐπιστρατεύσεως. Ταραχὴ μεγάλη. Τί ἔγινε; Πόλεμος! Πόλεμος; Δὲν περίμεναν τὸν πόλεμο. Ἂν ὑπῆρχε ἕνα ἔθνος ποὺ ἤθελε τὴν εἰρήνη, αὐτὸ ἦτο ἡ Ἑλλάς. Διότι μετὰ τὴ Μικρασιατικὴ καταστροφὴ εἶχε μεγάλον ἀγῶνα ἀνασυγκροτήσεως καὶ ἡ εἰρήνη ἦτο ἀναγκαία.
Ξαφνικὰ λοιπὸν ἐπεβλήθη ὁ πόλεμος. Ἐπεβλήθη ἀπὸ τὸν δικτάτορα τοῦ Ἄξονος, τὸν κυβερνήτη τῆς Ἰταλίας. Αὐτὸς παρουσιάστηκε τὴ νύχτα, τὰ μεσάνυχτα, καὶ εἶπε· ―Ἑλλάς, παραδόσου. Καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπήντησε· ―ΟΧΙ. Ποιός τὸ εἶπε τὸ ΟΧΙ, παρακαλῶ; Πουθενὰ σήμερα δὲν ἀναφέρεται τὸ ὄνομά του.
Ποῦ καταντήσαμε, νὰ λησμονοῦμε τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια! Δὲν ἀνήκω σὲ κανένα κόμμα· ἀνήκω μόνο στὸ Χριστὸ καὶ στὴν Ἑλλάδα, καὶ ὁμιλῶ ἀμερολήπτως. Λοιπὸν ποιός τὸ εἶπε τὸ ΟΧΙ; Τὸ εἶπε ὁ σκύλος; ὁ γάτος; ποιός τὸ εἶπε; Τὸ λέγω μετὰ δακρύων καὶ συγκινήσεως. Σημειωτέον δέ, ὅτι ἐγὼ ἐδιώχθην τότε ἐπὶ τοῦ καθεστῶτος ἐκείνου· Read more »

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΟΥ 1940 2. Η σημασια των εθνικων εορτων

author Posted by: Επίσκοπος on date Οκτ 25th, 2017 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ, ΕΛΛΑΣ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΟΥ 1940

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

———–

———-

 

Τῆς Ἁγίας Σκέπης καὶ ἐθνικὴ ἑορτὴ
28 Ὀκτωβρίου

Η σημασια των εθνικων εορτων

Τὰ ἔθνη, ἀγαπητοί μου, ἔχουν ἱστορία. Ὅ­πως ἱστορία ἔχουν καὶ τὰ ἄτομα. Κάθε ἄν­θρωπος γράφει τὴν ἱστορία του πάνω στὴ γῆ. Κλείνει μέσα του θεϊκὲς δυνάμεις, ποὺ ἡ καλλιέργειά τους δημιουργεῖ μιὰ ποικι­λία ἔργων, δημιουργεῖ πολιτισμό. Μικρὸς θε­ὸς ἀναδεικνύεται ὁ ἄνθρωπος ἀναπτύσσον­τας τὸ «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) ποὺ ἔλαβε.
Ἀλλ᾽ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος παραμελήσῃ τὴν καλ­λιέργεια τῶν θεϊκῶν στοιχείων του καὶ θάψῃ τὰ τάλαντά του στὸν τάφο τῆς ὀ­κνηρίας καὶ πονηρίας, τότε καταν­τᾷ ἕνα ἁπλὸ βιολογικὸ ὄν, μὲ φυσικὲς μόνο ἀ­νάγκες, ἕνας πεπτικὸς σωλήνας ποὺ ἀκα­τάπαυστα γεμίζει καὶ ἀδειάζει, ἕνα ζῷο ποὺ βόσκει. Ἀλλ᾽ εἶνε δυνατὸν νὰ σβηστῇ τελείως ὁ σπινθήρας τῆς θεϊκῆς του προελεύσεως; Ὅσοι ἄνθρωποι ζοῦν σὰν τὰ κτήνη, μὲ ἔμβλημα τὸ ἐπικούρειο «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔ­ριον γὰρ ἀ­ποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13. Α´ Κορ. 15,32), αὐτοὶ ποὺ ἔπνιξαν τὸ πνεῦμα στὴν ὕλη, δὲν γράφουν ἱστορία, ἀφοῦ ἱστορία εἶνε ἡ ἐξιστόρησι εὐγενῶν καὶ ὑψηλῶν πράξεων. Read more »

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΟΔΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 24th, 2013 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ

Μνήμη τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου
28 Ὀκτωβρίου

Ομιλίας Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

 ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΟΔΑ

ΟΧΙ istΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ σκέψι μας, ἡ καρδιά μας, ἡ μνήμη μας, ὅλος ὁ ψυχικός μας κόσμος φτερουγίζει στὸ μέγα γεγονὸς τῆς ἐθνικῆς μας ἱστορίας. Ἐμεῖς, ποὺ τὸ ζήσαμε καὶ τὸ αἰσθανθήκαμε, ὡς αὐτόπται καὶ αὐτήκοοι μάρτυρες ἐκείνου τοῦ θαύματος ἔχουμε ἱερὰ ὑποχρέωσι νὰ τὸ μεταδώσουμε ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά. Δὲν πρέπει νὰ λησμονηθῇ ἡ μνήμη τῶν εὐεργεσιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη πρὸς τοὺς πεσόντας. Διότι τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ἐπάνω στὰ ψηλὰ βουνὰ ἔκλεισαν τὰ μάτια τους τὰ καλύτερα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, γιὰ νὰ ζῇς σήμερα ἐσύ, παιδί μου, ἐλεύθερος. Τὰ κόκκαλά τους εἶνε φωτεινὰ ὁρόσημα, ποὺ θὰ φωνάζουν· Ἄλτ, ἐδῶ Ἑλλάς!
Ἂς ζωντανέψουμε μπροστὰ στὰ μάτια μας αὐτὴ τὴν ἡμέρα τῆς ἐθνικῆς ἀντιστάσεως λέγοντας λίγα λόγια.

* * *

Σὰν σήμερα τὸ 1940 στὴν Ἀθήνα, στὴν Ἰταλικὴ πρεσβεία, εἶχε δεξίωσι ὁ Ἰταλὸς πρέσβυς. Ἦταν ἐκεῖ μαζεμένοι ὅλοι. Κανείς δὲν περίμενε ὅτι θὰ ἐκραγῇ πόλεμος. Ὅπως τὸ καλοκαίρι, ποὺ ὁ οὐρανὸς εἶνε ὁλοκάθαρος, δὲν περιμένεις κεραυνό, ἔτσι καὶ τὴ νύχτα ἐκείνη, ποὺ διασκέδαζαν ἀδελφωμένοι Ἕλληνες μὲ Ἰταλούς, δὲν φαινόταν τί θ᾿ ἀκολουθήσῃ· ἐν συνεχείᾳ ἐκδηλώθηκε ἡ σύγκρουσις. Ἡ νύχτα, ἡ ὥρα τοῦ σκότους, εἶνε ὥρα τοῦ σατανᾶ. Σῶσε μας, Κύριε, ἀπὸ «πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου» (Ψαλμ. 90,6). Τὰ μεσάνυχτα λοιπὸν ὁ Ἰταλὸς πρέσβυς ἔφυγε ἀπὸ τὴν αθουσα τῆς δεξιώσεως, πῆγε στὸ σπίτι τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, χτύπησε καὶ τοῦ ἔδωσε τελεσίγραφο ποὺ ἔγραφε· «Ἑλλάς, παραδόσου ἐντὸς τριῶν ὡρῶν». Καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπήντησε «ΟΧΙ». Ἀπήντησε ἀμέσως μὲ τὸ στόμα τοῦ πρωθυπουργοῦ· ἀπήντησε κατόπιν μὲ τὸ στόμα τοῦ βασιλέως· ἀπήντησε μὲ τὸ στόμα του ὅλος ὁ λαός – καὶ τὰ μικρὰ ἀκόμη παιδιὰ φώναζαν «ΟΧΙ». Καὶ τὸ «ΟΧΙ» ἐκεῖνο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 ἔγινε ἀστραπή, ποὺ κατέπληξε Ἀνατολὴ καὶ Δύσι.
Ἀλλ᾿ ἐκεῖνο τὸ «ὄχι», ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε τὸ μοναδικό. Ἡ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος εἶνε ἱστορία συνεχῶν «ὄχι», εἶνε μία συνεχὴς ἀντίστασις ἐναντίον τῶν βαρβάρων. Μπουκέτο ἀπὸ «ὄχι» μποροῦμε νὰ φτειάξουμε. Ἐὰν ἤμουν ποιητής, θὰ ἔκανα ἕνα ποίημα μὲ ὅλα τὰ «ὄχι» ποὺ εἶπε διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἡ Ἑλλάς. «Ὄχι» στὸ Μαραθῶνα. «Ὄχι» στὴ Σαλαμῖνα. «Ὄχι» στὶς Θερμοπύλες. «Ὄχι» στὴν Κωνσταντινούπολι πρὸς τὸν Χοσρόη καὶ τοὺς Ἀβάρους. «Ὄχι» στὴν Πύλη τοῦ Ῥωμανοῦ πρὸς τοὺς Τούρκους ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο. «Ὄχι» κατόπιν στὸ Μεσολόγγι, «ὄχι» στὸ Σούλι, «ὄχι» στὴ Γραβιά, «ὄχι» στὴν Ἀλαμάνα, «ὄχι» στὸ Μανιάκι, «ὄχι» στὴν Κρήτη, «ὄχι» στὴ Μακεδονία, «ὄχι» στὸν Πόντο, «ὄχι» στὴν Κύπρο… Τὸ «ὄχι» ἐπανελήφθη μυριάκις στὰ βουνὰ καὶ τὰ λαγκάδια, καὶ συνεχίζεται…
Ἂν ἤμουν καθηγητὴς τῆς ἱστορίας, θὰ ἐπλάτυνα τὸν λόγο καὶ ἡ ὁμιλία θὰ στρεφόταν γύρω ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἱστορικὰ «ὄχι». Ἀλλὰ δὲν ἔχω τέτοιο σκοπό. Ἁπλῶς λαμβάνω ἀφορμὴ ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ «ὄχι» ποὺ ἑορτάζουμε, γιὰ νὰ πῶ ὅτι, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ «ὄχι» αὐτά, ὑπάρχουν καὶ κάποια ἄλλα «ὄχι», ποὺ πρέπει νὰ λέμε καὶ δὲν τὰ λέμε. Ποιά εἶνε αὐτά;

* * *

Ἡ Ἑλλάς, ἀγαπητοί μου, δὲν ἔχει μόνο φυσικὰ ὅρια ποὺ βλέπουμε στὸ χάρτη καὶ τὰ ὁποῖα φρουροῦν οἱ ἀκρῖτες μας. Τὸ ἔθνος μας ἔχει καὶ ἄλλα ὅρια, ὅρια πνευματικά, ὅρια ἠθικά, ὅρια θρησκευτικά, ὅρια παραδόσεων, γιὰ τὰ ὁποῖα ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ μᾶς φωνάζει· «Μὴ μέταιρε ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου» (Παρ. 22,28). Πρόσεξε καλὰ νὰ μὴ μετακινήσῃς, νὰ μὴ πειράξῃς τὰ ὅρια ποὺ ἔθεσαν οἱ πατέρες σου. Ὅπως στὸν ἐδαφικὸ χῶρο τῆς Ἑλλάδος δὲν ἐπιτρέπουμε νὰ εἰσβάλουν ὀρδὲς βαρβάρων, ἔτσι πρέπει ν᾿ ἀντισταθοῦμε καὶ σὲ ὅλους ἐκείνους τοὺς ἀοράτους καὶ ὁρατοὺς ἐχθροὺς ποὺ ζητοῦν νὰ εἰσβάλουν μέσα στὸν ψυχικό, τὸν ἠθικό, τὸν θρησκευτικὸ χῶρο μας.
Μὰ ἀφῃρημένα εἶνε αὐτά; Ἔ λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὴν τακτική μου, θὰ σᾶς ἀναφέρω μερικὰ παραδείγματα, γιὰ νὰ δῆτε ὅτι, ἐνῷ ὡς Ἕλληνες ἀμυνόμεθα καὶ τὰ κορμιά μας γίνονται φράχτης καὶ δὲν περνοῦν οἱ βάρβαροι, στὸν πνευματικό μας βίο ὑποχωροῦμε ἀνάνδρως. Ποῦ; Ἀρχίζω ἀπὸ τὰ μικρά.
Πάρτε λ.χ. τὰ τραγούδια. Εἶσαι ἐναντίον τοῦ τραγουδιοῦ; θὰ μοῦ πῆτε. Ὄχι. Ἀλλὰ σᾶς ἐρωτῶ, ἡ μουσικὴ αὐτὴ ποὺ ἀκοῦμε στοὺς δρόμους, στὸ σπίτι ἀπὸ τὸ ῥάδιο, στὰ πάρτυ, στοὺς κινηματογράφους, τὰ τραγούδια αὐτὰ εἶνε τραγούδια τῆς Ἑλλάδος; Τὶς παραμονὲς τοῦ 1912, μετὰ τὴν ἐπανάστασι τοῦ 1909, ὅποιος ξένος ἐρχόταν στὴν Ἑλλάδα ἕνα τραγούδι ἄκουγε ἀπὸ μικροὺς καὶ μεγάλους· τὸ τραγούδι ποὺ μιλοῦσε γιὰ τὴ «σκλαβωμένη γῆ.» Ποιά ἐννοοῦσαν «σκλαβωμένη γῆ»; Τὴ Μακεδονία! Ἐκεῖνο τοὺς ἔθελγε. Καὶ πράγματι· τὰ παιδιὰ ποὺ τραγουδοῦσαν τὰ τραγούδια ἐκεῖνα, ξεσηκώθηκαν μὲ μιὰ πνοὴ καὶ μέσα σ᾿ ἕνα μῆνα ἔφθασαν στὴ Θεσσαλονίκη. Ἄντε τώρα μέσα στὸ στρατό νὰ δῇς τί τραγουδοῦν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες· τραγούδια ξένα, ποὺ τ᾿ ἀκοῦς καὶ κοκκινίζεις ἀπὸ ντροπή, κι αὐτοὶ τὰ λένε χωρὶς συστολή.
Ὑποχωρήσαμε στὴ μουσική, ποὺ δὲν εἶνε μικρὸ πρᾶγμα. Ὑποχωρήσαμε ποῦ ἀλλοῦ; Ἡ Ἑλλὰς διεκρίνετο ἀνέκαθεν γιὰ Read more »

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 21st, 2011 | filed Filed under: ΕΘΝΙΚAI ΕΠΕΤΕΙΟΙ, εορτολογιο

Τῆς Ἁγίας Σκέπης
28 Ὀκτωβρίου

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αγ. Σκεπη- ΣημαιαΗ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, συμμετέχει σήμερα ὁλοψύχως στὶς ἐκδηλώσεις τῆς ἐνδόξου αὐ­τῆς ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. Μὲ τὴ δοξολογία ποὺ τελεῖται στοὺς μεγάλους ναοὺς καὶ μὲ τὸν ὕμνο «Τῇ ὑπερμά­χῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια…» τὸν παιᾶνα τῆς νίκης ποὺ ψάλλουν ὅλοι, ἡ σκέψι μας, ἡ σκέψι ὅλων τῶν Ἑλ­λήνων ὅπου κι ἂν βρίσκων­ται, στὸ ἐσωτερικὸ ἢ στὸ ἐξωτερικό, γυρίζει στὶς ἡμέρες ἐκεῖνες καὶ φτερουγίζει στὰ ψη­λὰ ἐκεῖνα καὶ ἀ­πόκρημνα καὶ κακοτράχαλα βουνά, ποὺ μόνο ἀετοὶ πετοῦσαν.
Ἐκεῖ, στὰ βουνὰ ἐκεῖνα τῆς Βορείου Ἠπείρου, τὸ μικρὸ μὲν ἀλλὰ ἔνδοξο καὶ ἱστορικὸ ἔ­θνος μας ἔγραψε μία ἀπὸ τὶς πιὸ ἔνδοξες σελίδες τῆς ἱστορίας του· σελίδα, ἡ ὁποία ὑ­πενθυμίζει τοὺς θριάμβους τῶν εὐσεβῶν Βυζαντινῶν προγόνων μας ἐναντίον τῶν βαρβά­ρων· σελί­δα, ἡ ὁποία ὑ­πεν­θυμίζει τὸ «Μο­λὼν λαβὲ» τοῦ Λεωνίδα καὶ τῶν τριακοσίων στὶς Θερμοπύλες. Ἂς εὐχαριστήσουμε καὶ ἂς ὑ­μνήσουμε τὸ Θεό, διότι ποτέ ἄλλοτε στὴν νεωτέ­ρα ἐ­ποχὴ δὲν δοξάστηκε τὸ ἔθνος μας τόσο πολὺ ὅσο τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες τῆς νίκης καὶ τοῦ θριάμβου.
Εἶνε δὲ γεγονὸς ὅτι, ὅπως ὁμολογοῦν δικοί μας καὶ ξένοι, ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιοτέρους συντελεστὰς τῆς νίκης ἐκείνης ―γιὰ νὰ μὴν πῶ ὁ μοναδικὸς συντελεστής― ὑπῆρ­ξε ἡ πίστις ὅλου τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἰδιαιτέρως δὲ τῶν μαχομένων παιδιῶν τῆς Ἑλλάδος, στρατιωτῶν καὶ ἀξιωματικῶν· ἡ πίστις ὅτι ὑπάρχει Θεός· ἡ πίστις ὅτι ὁ Θεὸς ἀπονέμει δικαιοσύνη· ἡ πίστις στὴν θρησκεία τῶν πατέρων μας. Ἐκεῖ ἐπάνω οἱ Ἕλληνες ἀξιωματικοὶ καὶ στρατιῶτες εἶχαν μέσα στὸ νοῦ τους τὴ σκέψι τοῦ Θεοῦ. Τὰ χείλη τους ψιθύριζαν διαρκῶς προσευχὲς καὶ δεήσεις, ἐπικαλοῦντο τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. «Παναγία μου» ἔλεγαν στὴν ἀρχὴ καὶ στὸ τέλος κάθε ἐπιχειρήσεως. Ἀλλὰ καὶ ὁ λαὸς στὰ μετόπισθεν, γυναῖκες παιδιὰ καὶ γέροντες, πάντοτε τὴν Παναγία παρακαλοῦσαν νὰ δώσῃ τὴ νίκη καὶ νὰ γυρίσουν οἱ μαχηταὶ στὰ σπίτια τους.
Κάποιος ἀνταποκριτὴς μεγάλης ἐφημερίδος τοῦ ἐξωτερικοῦ, τῶν «Τάϊμς», εἶπε, ὅτι στὰ ψηλὰ βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἐκεῖ ἐπάνω συνετρίβη, ὄχι μόνο ὁ ἄνανδρος εἰσ­βο­λεὺς ἀλλὰ καὶ ἡ γνωστὴ σεξουαλικὴ θεωρία τοῦ Φρόυντ· διότι ἀπεδείχθη, ὅτι οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες, ἁγνοὶ σὰν τὰ κρίνα, τίποτε ἄλλο δὲν ἐσκέπτοντο παρὰ μόνο τὸ Θεό· καὶ ἡ μόνη γυναίκα ποὺ εἶχαν στὴν καρδιά τους καὶ εἵλκυε τὴν ἀγάπη τους ἦταν ἡ μεγάλη Μάνα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Χριστιανῶν, ἡ Παναγία· αὐτὴ σελάγιζε μέσα στὴ σκέψι τους.
Δὲν εἶνε ψέμα, εἶνε ἀλήθεια ―τὸ ἄκουσα ἀπὸ πολλοὺς ἀξιωματικοὺς καὶ στρατιῶτες ποὺ ἐμάχοντο στὴν πρώτη γραμμή―, ὅτι ἐ­πάνω ἐκεῖ στὶς χιονισμένες κορυ­φὲς εἶδαν οἱ ἴδιοι μὲ τὰ μάτια τους τὸ θαῦμα, εἶδαν τὴν Παναγία μας. Εἶδαν τὴν ἁγία μορφή της νὰ ἐ­πισκέπτεται τὰ μαχόμενα στρατεύματα, νὰ τὰ ἐπισκιάζῃ μὲ τὴ σκέπη της καὶ νὰ τὰ εὐ­λο­γῇ.
Ὅταν τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος ἀνέβαιναν σὰν ἀετοὶ στὰ ψηλὰ ἐκεῖνα βουνὰ καὶ κατελάμβαναν κάποια ὀχυρὴ κορυφή, ἔψαλλαν· «Τῇ ὑ­περ­μάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια…». Κι ὅταν πέρασαν τὸ Μοράβα καὶ μπῆκαν στὴν Κορυτσά, ὁ πρῶ­τος ὕμνος – παιὰν ποὺ ἀκούστη­κε ἐκεῖ ἦταν τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια…». Ἀλησμόνητες ἡμέρες!… Ἡ νίκη λοιπὸν ἦταν τῆς Παναγίας, ἡ τιμὴ ἀνήκει σ᾽ αὐτήν. Δικαίως λοιπὸν οἱ Ἕλληνες τῆς ψάλλουν· «Τῇ ὑ­περμά­χῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυ­τρω­θεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε…»
.

* * *

Γι᾽ αὐτὸ σήμερα θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε, ἀγαπη­τοί μου, ἀπευθυνόμενος στοὺς ἄρχοντες καὶ τὸ λαό μας, νὰ πῶ καὶ νὰ ὑπενθυμίσω τὸ ἑξῆς. Τὸν ἥλιο τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς χαρᾶς, ποὺ λάμπει σήμερα σὲ ὅλη τὴν πατρίδα μας, σκιάζει μία σκέψις. Σὰν πατριῶτες τὸ αἰσθανόμεθα ὅλοι ―καὶ ἀλλοίμονο ἂν δὲν τὸ αἰ­σθα­νόμεθα―, ὅτι τὰ μέρη ἐκεῖνα τῆς Βορεί­ου Ἠπείρου, τὰ μέρη ποὺ ἁγίασε ὄχι μόνο μὲ τὸ κήρυγμά του ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ μαρτύριό του ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, τὰ μέρη ἐκεῖνα ὅ­που ὑπάρχουν τάφοι ἡρώων καὶ μαρτύρων, τὰ μέρη ἐκεῖνα ποὺ κατέλαβε τρεῖς φορὲς ἡ Ἑλλάς, τὸ ᾽12, τὸ ᾽17 καὶ τὸ ᾽40, τὰ μέρη ἐ­κεῖ­να ὅπου δοξάστηκε ἡ πατρίδα μας, τὰ μέρη ἐ­κεῖνα ὅπου κατοικοῦν ―δὲν εἶνε ψέμα, εἶνε ἱστορικὸ γεγονός―, κατοικοῦν τετρακόσες χι­λιάδες παρακαλῶ γνήσιοι Ἕλληνες, σὰρξ ἐκ τῆς σαρκὸς καὶ ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μας, τὰ μέρη αὐτὰ ἀναστενάζουν. Οἱ Ἕλληνες αὐ­τοὶ σήμερα ἀδικοῦνται, πιέζονται, τυραννοῦν­ται κάτω ἀ­πὸ τὸ ἄθεο τυραννικὸ καθεστὼς τῆς Ἀλβανίας.
Ἐκεῖ οἱ πολῖτες δὲν ἀπολαμβάνουν, καὶ σήμερα ἀκόμα, ἴσα δικαιώματα ὅπως οἱ πολῖτες ἄλλων κρατῶν. Ἐ­κεῖ, παρὰ τὸ κλῖμα τοῦ ἐξευρωπαϊσμοῦ ποὺ πνέει στὴν εὐρύτερη περι­ο­χὴ καὶ τὴν εἰκόνα ποὺ θέλει τὸ Ἀλβανικὸ κράτος νὰ δίδεται πρὸς τὰ ἔξω, δὲν ὑπάρχει ἀκόμα ἡ ἀληθινὴ ἐλευθερία, ὑπὲρ τῆς ὁποίας τὸ μικρό μας ἔθνος ἔχυσε ποταμοὺς αἱμάτων. Ἀρκεῖ νὰ σκεφθῇ κανείς, ὅτι μέχρι καὶ πρὶν ἀ­πὸ λίγο οἱ Ἕλ­ληνες Χριστιανοὶ τῆς Βορείου Ἠπείρου δὲν μποροῦσαν νὰ ἔχουν ἐκεῖ καμ­πάνες στὶς ἐκ­κλησίες τους, δὲν μποροῦσαν νὰ λειτουργοῦν­ται χωρὶς κίνδυνο, δὲν μποροῦσαν νὰ βαπτίσουν τὰ παιδιά τους φανερά, δὲν μποροῦσαν νὰ κάνουν τοὺς γάμους τους ἐλεύθερα, δὲν μποροῦσαν νὰ ἐνταφιάσουν τοὺς νεκρούς τους μὲ ὀρθόδοξο ἱερέα. Ὑ­πῆρ­χε στυγνὴ τυραννία, σφαγιασμὸς τῶν ἀν­θρωπίνων δικαιωμάτων, ὑπὲρ τῶν ὁποίων κόπτον­ται τάχα τὰ Ἡνωμένα Ἔθνη. Αὐτοὶ οἱ Ἕλληνες ἐκεῖ ὑπέφεραν τὰ μέγιστα.
Ἀκόμα, συνέβαινε ἐκεῖ κάτι μοναδικό, ποὺ δὲν τὸ συναντοῦσες πουθενά· οὔτε καὶ σὲ κά­ποιο ἀπὸ τὰ ἄλλα κράτη ὅπου βασίλευε ὁ ἄ­θεος μαρξισμός. Τί δηλαδή· ἀπαγορευόταν ἀκόμα καὶ τὸ νὰ κάνῃ κανεὶς τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ! Ὅποιος ἔκανε τὸ σταυρό του, τὸν συνελάμβαναν καὶ τὸν ὡδηγοῦσαν στὰ κάτερ­γα. Αὐτὸ δὲν τὸ συναντοῦσε κανεὶς οὔτε στὴ Σερβία οὔτε στὴ Βουλγαρία οὔτε στὴ ῾Ρουμα­νία οὔτε στὴ ῾Ρωσία οὔτε κάπου ἀλλοῦ· στὰ κράτη αὐτὰ ὑπῆρχε σχετικὴ ἐλευθερία, στὴ Βόρειο Ἤπειρο ὄχι.
Σήμερα βεβαίως τὰ πράγματα στὴν Ἀλβανία ἔχουν βελτιωθῆ ὡς πρὸς τὴν θρησκευτι­κὴ ἐλευθερία, χωρὶς ὅμως νὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἔφθασαν στὸ ἐπιθυμητὸ σημεῖο. Ἀλλ᾽ ὡς πρὸς τὰ ἐθνικὰ δικαιώματα τῆς ἐκεῖ Ἑλληνικῆς μειονότητος, ὑπάρχει καταφανὴς στέρησις καὶ κραυγαλέα ἀδικία.
Πῶς νὰ μὴν τοὺς σκεφθοῦμε σήμερα αὐ­τοὺς τοὺς ἀδελφούς μας; πῶς νὰ μὴ τοὺς ἀ­ναλογισθοῦμε τὴν ἅγια αὐτὴ ἡμέρα; – ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς ἄλλους ἀδελφούς μας στὸ νότο, τοὺς Κυπρίους, οἱ ὁποῖοι διατελοῦν ἀ­κόμη κάτω ἀπὸ τὸ πέλμα τοῦ Ἀττίλα;
Γι᾽ αὐτὸ πρὸ ἐτῶν, τὸ 1981, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκ­κλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶχε ἀποφασίσει ὁμοφώνως, μία Κυριακὴ τοῦ Νοεμβρίου, στὶς 22 τοῦ μηνός, νὰ τελέ­σῃ πάνδημο μνημόσυνο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν ὅ­λων τῶν ἡρώων ἐ­κείνων ποὺ ἀγωνίστηκαν καὶ ἔπεσαν στὰ πεδία τῶν μαχῶν καὶ νὰ ὑπενθυμίσῃ στοὺς Ἕλ­ληνες, ὅτι πέρα ἐκεῖ στὴ Βόρειο Ἤπειρο ἕνας ὁλόκληρος ἑλληνισμὸς ἀ­ναστενάζει στερούμενος τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα. Καὶ πράγματι, σύμφωνα μὲ τὴν ἐν­τολὴ αὐτὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, στὶς 22 Νοεμβρίου 1981, τε­λέσαμε κ᾽ ἐμεῖς στὴν ἀκριτική μας πόλι τὸ μνημόσυνο αὐτό. Χτυπήσαμε τὶς καμπάνες. Συμμετεῖ­χε δὲ τότε καὶ ἡ κεντρικὴ ἐπιτροπὴ βορειοηπειρωτικοῦ ἀγῶνος, ποὺ ἑ­δρεύει στὴν Ἀθήνα καὶ διατελεῖ ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ ἀρχιεπισκόπου, καθὼς καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Βορειοηπειρῶτες ποὺ κατοικοῦν στὴν περιφέρειά μας καὶ συμποσοῦνται σὲ τρεῖς χιλιάδες περίπου. Στὴν ὁμιλία μου τότε εἶπα γιὰ τὴν κατάληψι τῆς Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸ στρατό μας καὶ γιὰ τὴν καταπίεσι ποὺ ὑφίσταντο οἱ Βορειοηπειρῶτες ἀδελφοί μας.
Ποιός θυμᾶται τὰ ἱστορικὰ ἐκεῖνα γεγονότα; Ἄχ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες πῶς ξεχνᾶμε τὴν ἱ­στορία μας, καὶ ἰδίως ἡ νέα γενεά! Ἀλλ᾽ ὅσοι εἶνε παλαιότεροι ἐνθυμοῦνται, ὅτι 22 Νοεμβρίου 1940 ὅλη ἡ Ἑλλὰς κολυμποῦσε στὴ χαρά. Χτυποῦσαν οἱ καμπάνες, οἱ σειρῆνες, τὰ πάν­τα. Χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις ἐπικρατοῦσε. Δι­ότι ἡ 22α Νοεμβρίου 1940 εἶνε ἡ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία τὸ ἡρωικὸ Σύνταγμα τῆς Φλωρίνης κατέλαβε τὴν Κορυτσὰ καὶ οἱ ἄνδρες του ὕ­ψωσαν ἐκεῖ τὴν ἑλληνικὴ σημαία.

* * *

Αὐτά, ἀγαπητοί μου, εἶχα σήμερα νὰ ὑπενθυμίσω, τὴν ἡμέρα αὐτὴ τῆς Σκέπης τῆς ὑπερ­­αγίας Θεοτόκου καὶ ἐθνική μας ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου. Καὶ εὔχομαι πάντοτε ἡ Ἑλ­λὰς ὑπὸ τὸν ἥλιο τῆς ἐλευθερίας νὰ ἑορτάζῃ τὴν ἔνδοξο αὐτὴ ἐπέτειο· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό της Ἁγίας Παντελεήμονος Φλωρίνης 28-10-1981)