ΤουΕὐαγγέλια νέα σειρὰ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2684

Κυριακὴ Θ΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,22-34)
10 Αὐγούστου 2025

Μεγαλη η δυναμι της προσευχης

«Καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾽ ἰδίαν προσεύξασθαι» (Ματθ. 14,23)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, βρίσκομαι ἐδῶ γιὰ νὰ κηρύξω. Ἀλλὰ σεῖς δὲν ἔχετε ἀνάγκη ἀ­­­­πὸ διδασκαλία· ξέρετε τί λέει τὸ Εὐαγγέλιο. Ἀφοῦ λοιπὸν ὑ­πάρχει γνῶσις, τί ὑπολείπεται; Ἐφαρμο­γή, νὰ ἐφαρμόσουμε τὸ Εὐαγγέλιο.
Θὰ μιλήσω ἁπλᾶ. Μὴν ἀκούσετε ἐμέ­να· ἀ­­κοῦστε τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἐ­κεῖ­νος μιλάει στὴν ἐκ­κλησία. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ πα­­πᾶς δια­βά­ζει τὸ Εὐαγγέλιο, μιλάει ὁ Χριστός. Ἀκοῦ­στε λοιπὸν τὴ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ μας. Τί μᾶς λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο; (βλ. Ματθ. 14,22-34).

* * *

Ὁ Χριστὸς βρέθηκε σὲ ἔρημο. Ἔτσι βρέ­θη­­καν τότε καὶ οἱ πατεράδες μας ὡς στρατιῶ­τες στὴ Μικρὰ Ἀσία, τὸν Αὔγουστο τοῦ 1922, ὅ­ταν διάβηκαν τὴν Ἁλ­μυρὰ ἔρημο…
Γιατί ὁ Χριστὸς πῆγε σὲ ἔρημο; μήπως γιὰ νὰ κάνῃ μονα­στήρι; Ὄχι· πῆγε γιατὶ μακριὰ ἀπὸ τὸ θόρυβο τοῦ κόσμου μπορεῖ κανεὶς νὰ προσευχηθῇ καλύτερα. Read more »

Εὐαγγέλια νέα σειρὰ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2682

Κυριακὴ Η΄ Ματθαίου (Ματθ. 14,14-22)
3 Αὐγοὐστου 2025
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος π.Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Στα Αγγλικα

Where is Christ .pdf

Πατῆστε τον τίτλο

Που ειναι ὁ Ἰησους;

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 14,14-22). Ἀλλὰ δὲν φτάνει μόνο νὰ τ᾽ ἀ­κοῦμε. Τὸ εὐαγγέλιο δὲν τὸ λέμε στὴν ἐκκλησία γιὰ νὰ περάσῃ ἡ ὥρα, ὅπως ἀνοίγε­τε τὸ ῥαδιόφω­­νο γιὰ νὰ περάσῃ ἡ ὥρα, ὅπως κάθεστε στὸ καφφενεῖο γιὰ νὰ κουβεντιάσετε· τὸ εὐαγγέλιο αὐτό, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, θὰ μᾶς δικά­σῃ στὸν ἄλλο κόσμο. Γιατί θὰ μᾶς δικάσῃ; Διότι αὐτὰ ποὺ λέει πρέπει νὰ τὰ κάνουμε. Ἄντρες – γυναῖκες, μικροὶ – μεγά­λοι, εἴ­μαστε ὑ­ποχρεωμένοι νὰ κάνουμε ὅ,τι διατάζει.

* * *

Τί μᾶς λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἐμεῖς δὲν τὸ κάνουμε; Λέει, ὅτι ὁ Χριστὸς πῆρε μιὰ μέρα τοὺς δώδεκα μαθητάς του καὶ βγῆκε ἔ­ξω ἀπὸ τὴν πόλι· πῆγε μακριά, πολὺ μακριά…
Θά ᾽ρθῃ τέτοια ὥρα. Νομίζετε, ὅτι θὰ μένε­τε πάντα στὰ σπιτάκια σας, θ᾽ ἀνοίγετε τὰ ῥαδιόφωνα καὶ τὴν τηλεόρασι ἢ θὰ ᾽χετε τὸ καθρεφτάκι νὰ κοιτάζεστε; Θά ᾽ρθῃ ὥρα. Εἶνε γραμμένο μέ­σα στὶς προφητεῖες. Θά ᾽ρθῃ ὥ­ρα ποὺ δὲν θὰ προλάβῃς νὰ πάρῃς τὸ πουκά­μισό σου, δὲν θὰ πάρῃς μαζί σου οὔτε φράγ­κο. Ὅπως στὴ Μικρὰ Ἀσία δὲν πρόλαβαν νὰ πάρουν τίποτα κ᾽ ἔφυγαν μὲ τὴν ψυ­χὴ στὰ δόν­τια, ἔτσι, ἐὰν δὲν μετανοήσουμε, θὰ γίνῃ μιὰ μεγάλη καταστροφή. Καὶ ὅσοι πᾶ­νε στὰ βου­νὰ καὶ τὶς ῥεματιές, μέσα σὲ σπηλιὲς καὶ ἐ­ρη­μιὲς μὲ τ᾽ ἄγρια θηρία, αὐ­τοὶ ἴσως σωθοῦ­νε. Γιατὶ τὰ σπίτια, ποὺ καθένα ἔπρεπε νά ᾽νε μιὰ ἐκκλησιά, τώρα μὲ ὅσα συμβαίνουν ἔγιναν κο­λαστήρια· ὅταν ὁ ἄν­τρας βλαστημᾷ, ἡ γυναίκα βγάζῃ γλῶσσα, τὰ παιδιὰ ὑβρίζουν πατέρα καὶ μάνα…, ἐκεῖ εὐλογία δὲν ὑπάρχει.  Read more »

«ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ»

(Μητροπολιτου Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ἀρμενοχώρι Φλωρίνης 25.7.1971)

——-

——-

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 890(2)

Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)
27 Ἰουλίου 2025 (2002)

Περι προσευχης

«Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ» (Ματθ. 9,27)

Σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,27-35) μᾶς συνιστᾷ, ν᾿ ἀποκτήσουμε ἕνα ὅπλο. Ὅπλο; θὰ πῆτε· μὰ πόλεμο ἔχουμε;… Ναί, ἔχουμε πόλε­μο ἐναντίον τριῶν ἐχθρῶν· τοῦ διεφθαρμένου ἑαυτοῦ μας, τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου, καὶ τοῦ ἀντιχρίστου σατανᾶ. Καὶ ὅπλο; Ὁ Χριστὸς μᾶς συνιστᾷ ἕνα ὅπλο παντοδύναμο. Ἅμα ἔχῃς τὸ ὅπλο αὐτό, τὰ πάντα κατορθώνεις. Τὸ δὲ ὅπλο αὐτὸ εἶνε οἱ τέσσερις λέξεις ποὺ λέει τὸ εὐαγγέλιο σήμερα· «Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυ­ΐδ» (ἔ.ἀ. 9,27), δηλαδὴ ἡ προσευχή. Εἶνε τὸ «Κύριε, ἐλέησον», ἡ πιὸ σύντομη προσευχή· εἶνε τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».
Ποιοί τὸ εἶπαν; Δυὸ δυστυχισμένοι ἄνθρωποι. Ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ Χριστὸς ἦρθε στὴν πόλι τους, πῆγαν νὰ τὸν βροῦν. Καὶ τοῦ φώναζαν ἀπὸ μακριά· –Κύριε, ἐλέησον· Κύριε, ἐ­λέησον! Δὲν ἔλεγαν τίποτε ἄλλο, μόνο αὐτό. Τί ἦταν αὐτοί; Ἦταν τυφλοί, μέσ᾿ στὸ σκοτάδι ζοῦσαν. Καὶ παρακαλοῦσαν. Τέλος ὁ Χριστὸς στράφηκε καὶ τοὺς λέει· –Πιστεύετε, ὅτι μπορῶ νὰ σᾶς κάνω καλά; Κι αὐτοὶ ἀπήντησαν· –Ναί, Κύριε. Μὲ ὅλη τὴν καρδιά τους πίστευαν. Τότε ὁ Χριστὸς τοὺς εἶπε· –Ἂς γίνῃ σ᾿ ἐσᾶς κατὰ τὴν πίστι σας. Κι ἀμέσως εἶδαν τὸ φῶς τους.

Αὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα θαῦμα τοῦ σημερινοῦ εὐ­αγγελίου, ἡ θεραπεία δύο τυφλῶν. Τί βλέπου­με ἐδῶ; Ὅτι τὸ «Κύριε, ἐλέησον» ἔχει πολλὴ δύναμι. Μποροῦμε λοιπὸν νὰ τὸ λέμε κ᾿ ἐμεῖς.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1087(2)

Κυριακὴ ΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,1-8)
20 Ἰουλίου 2025 (2004)

Ἰατρος ψυχων και σωματων

«Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,1-8). Ὁ εὐαγγελιστὴς Ματ­θαῖος περιγράφει ἕνα θαῦμα, ἕνα ἀπὸ τὰ ἄ­πειρα θαύματα ποὺ ἔκανε κάνει καὶ θὰ κάνῃ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τὸ θαῦμα αὐ­τὸ εἶνε ἁπλό. Ἀλλὰ ἡ διήγησί του γεννᾷ μιὰ ἀπορία. Ἂς δοῦμε πρῶτα τὴ διήγησι.

* * *

Στοὺς Ἁγίους Τόπους, στὴν ὄχθη τῆς λίμνης Τιβεριάδος ἢ Γεννησαρέτ, ἦταν χτισμένη μία ὡραία πόλις, ἡ Καπερναούμ. Ἐκεῖ ζοῦ­σε ἕνας δραστήριος ἄνθρωπος. Ἀπ᾿ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ ἐργαζόταν κ᾽ ἔβγαζε τὸ ψωμί του. Ἀλλὰ μιὰ μέρα μούδιασε τὸ δεξί του χέ­ρι. Δὲν εἶνε τίποτα, εἶπε, θὰ περάσῃ. Μὰ σὲ λίγο μουδιάζει καὶ τὸ ἄλλο χέρι. Μέχρι τὸ βρά­δυ εἶχαν παραλύσει καὶ τὰ δυό του χέρια. Κάνει νὰ τὰ κουνήσῃ, τίποτα. Ὣς τὰ μεσάνυχτα παρέλυσαν καὶ τὰ πόδια του, παρέλυσε τὸ κορμί του ὅλο. Ἔμεινε πλέον ἀκίνητος, σὰν νεκρός. Διότι ἡ ζωὴ εἶνε κίνησις. Ὅλα κινοῦν­ται· τὸ σκουλήκι σαλεύει πάνω στὴν κοπριά, τὸ μυρμήγκι κινεῖται μέχρι τὰ μεσάνυχτα, ἡ μέλισσα πετᾷ συνεχῶς ἀπὸ ἄνθος σὲ ἄνθος, τὰ πουλιὰ ταξιδεύουν χιλιόμετρα σὰν ἀεροπό­ροι, τὰ μεγαλύτερα ζῷα ψάχνουν γιὰ τροφή· τὰ πάντα κινοῦνται, μικρὰ καὶ μεγάλα. Καὶ τὰ ἄψυχα ἀκόμη, καὶ οἱ οὐράνιες σφαῖρες, τὰ ἄ­στρα, οἱ κομῆτες, οἱ γαλαξίες, ὅλα κινοῦνται μὲ ἰλιγγιώδη ταχύτητα. Νά κι ὁ πλανήτης μας· φαίνεται ἀκίνητος, ἐν τούτοις αὐτὴ τὴν ὥρα τρέχει πιὸ γρήγορα κι ἀπὸ πύραυλο μέσα στὸ διάστημα. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-8

1 Καί ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. 2 Καὶ ἰδοὺ προσέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον· καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπε τῷ παραλυτικῷ· θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. 3 καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτος βλασφημεῖ. 4 καὶ ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· ἵνα τί ὑμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 5 τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ περιπάτει; 6 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας – τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 7 καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 8 ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐθαύμασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

Read more »

Τελος ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου, πριν ἀπό 50 χρόνια. Ἔγινε στόν Ἁγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης, στις 13.7.1975 τήν Κυριακή των Αγίων Πατερων τῆς Δ´ Οικουμενικῆς Συνόδου (βιντεο)

«…ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΣΒΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΤΗ & ΘΑ ΓΙΝΗ ΕΒΡΑΪΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ, ΜΙΑ ΧΑΥΡΑ ΠΕΡΑ ΩΣ ΠΕΡΑ & ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ.
Ανδρες, γυναῖκες και παιδιά που μὲ ἀκουτε, σᾶς καλῶ σε ἐπιφυλακή, σᾶς καλῶ στὰ πνευματικά ὅπλα. Δέν πρέπει νὰ νικήσουν οἱ ἄθεοι & οἱ αἰρετικοί. Δεν πρέπει να νικήσουν οἱ Εβραῖοι. Δεν πρέπει να νικήση τὸ Ἀμερικανικό κεφάλαιο. Δὲν πρέπει νὰ νικήση ἡ ἀθεϊα, πρέπει να νικήση ὁ Χριστός ὥν παῖδες Ἑλλήνων ὑμνεῖτε & ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰωνας, ἀμήν

———–

———–

ΗΧΗΤΙΚΗ, ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΠΡΕΣΠΩΝ & ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Οι αγιοι πατερες και οι αιρετικοι

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14)

Στό φυλλάδιο «ΚΥΡΙΑΚΗ» ἀπομαγνητοφωνημένη & συντετμημένη

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1187(2)

Κυριακὴ Πατέρων Δ΄ Οἰκ. Συν. (Ματθ. 5,14-19)
13 Ἰουλίου 2025 (2005)

«ΚΥΡΙΑΚΗ» ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΗΡΥΓΜΑ _

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ´ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ & ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ 

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ὀρθόδο­ξος Ἐκκλησία τιμᾷ τοὺς ἁγίους πατέρας. Ἐξηγήσαμε ἄλλοτε τὴν ἔννοια ποὺ ἔχει ἡ λέξις πατήρ. Εἴπαμε, ὅτι Πατὴρ μὲ πῖ κεφαλαῖο εἶνε ἕνας, ὁ Θεός. Κατόπιν, πατέρες εἶ­νε ὅσοι μὲ τὸν εὐλογημένο γάμο δημιούργησαν οἰκογένεια καὶ ἔφεραν στὸν κόσμο παιδιά. Ἔπειτα πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ τροφο­δοτοῦν πνευματικὰ τὸν κόσμο, ὅπως εἶνε οἱ διδάσκαλοι, καθηγηταὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέτες τῆς ἀνθρωπότητος. Τέλος, στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα, πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ μὲ λόγους καὶ ἔργα τίμησαν, δόξασαν καὶ στερέωσαν τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθοδοξία.
Τὴ μνήμη τέτοιων πατέρων, μὲ τὴν τελευταία ἔννοια, ἑορτάζουμε σήμερα. Ἑορτάζουμε εἰδι­κώτερα τὴ μνήμη τῶν πατέρων ποὺ συγκρότησαν τὴν Τετάρτη (Δ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 451 μ.Χ. στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2680

Κυριακὴ Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,5-13)
6 Ἰουλίου 2025

Γυναiκες, ἀκουστε· ὅπου ταπεiνωσις, ἐκεi πiστις!

«Κύριε, οὔκ εἰμι ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς» (Ματθ. 8,8)

Ἀρχίζω, ἀγαπητοί μου, μὲ μιὰ ἐρώτησι· Ἀ­κοῦτε; ἔχετε αὐτιά; Περίεργη ἐρώτησι, θὰ πῆτε, γιατὶ ὅλοι δόξα τῷ Θεῷ ἔχουμε αὐ­τιά, ἀκοῦμε. Ἀλλ᾽ ὅταν λέω αὐτιά, δὲν ἐν­νοῶ τὰ σωματικά· ἐννοῶ ἐκεῖνα ποὺ ἐννοεῖ ὁ Χριστός ὅταν λέει «Εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀ­κου­έτω» (Μάρκ. 4,23 βλ. & Ματθ. 11,15· 13,9,43. Μάρκ. 4,9. Λουκ. 8,8· 14,35)· ἐννοῶ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς, τὰ μυστικὰ αὐτιά. Δηλαδή, τὴν προσοχὴ ποὺ πρέπει νὰ ἔχῃ ὁ ἄν­θρωπος ἀ­κούοντας τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Θέλω νὰ ἐλπίζω, ὅτι ἔ­χε­τε τέτοια αὐτιά.

* * *

Ἀκούσατε τὸ εὐαγγέλιο σήμερα (βλ. Ματθ. 8,5-13). Διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα ποὺ ἔ­κανε ὁ Χριστός μας· ὅτι μέσα σ᾽ ἕνα λεπτὸ θεράπευσε ἕνα παλληκάρι, τὸν δοῦ­λο τοῦ ἑκατον­­τάρχου.
Ἕνας ἄνθρωπος τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἀ­κούει ἢ διαβάζει τὰ θαύματα αὐτά, ἀπορεῖ καὶ ῥωτάει· Αὐτά, ποὺ γίνονταν τότε, γιατί σήμερα δὲν γίνονται; Τί συμβαίνει; μήπως λιγόστε­ψε ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ;… Αὐτὸ καὶ νὰ τὸ σκεφτοῦμε ἀκόμα εἶνε ἁμαρτία. Μπορεῖ ὅλα νὰ λι­γοστεύουν· τὰ «πάντα ῥεῖ», ὅπως εἶπε ἕ­νας ἀρχαῖος φιλόσοφος (Ἡράκλειτος παρὰ Μιχ. Ἰατροῦ Ε97 σ. 191, Π405 σ. 365)· ἕνα ὅμως δὲν μεταβάλλεται, μένει ἀ­με­τάβλητο εἰς αἰῶνας αἰώνων· εἶνε ὁ «ἀεὶ ὤν, ὡσαύτως ὤν», ὅπως λέει ἡ θεία Λειτουργία, εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ποὺ εἶνε «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶ­νας», ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἑβρ. 13,8). Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶπε «Γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς» (Γέν. 1,3), ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶπε στὴ θάλασσα νὰ γαληνέψῃ βλ. Ματθ. 8,26), καὶ στὸν Πέτρο νὰ περπατήσῃ ἐπάνω στὰ κύματα (βλ. Ματθ. 14,28-29 & Μάρκ. 6,48), καὶ στὸ νερὸ νὰ γίνῃ κρασί (βλ. Ἰω. 2,1-11) καὶ στὰ πέντε ψωμιὰ νὰ πολλαπλασιαστοῦν (βλ. Ματθ. 14,17-21. Μάρκ. 6,37-44. Λουκ. 9,13-17), ὁ λόγος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μένει ἀ­μετάβλητος. Καὶ σήμερα καὶ αὔριο καὶ μεθαύριο μπορεῖ νὰ κάνῃ θαύματα καὶ μάλιστα μεγαλύτερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ διηγεῖται τὸ Εὐαγγέλιο. Read more »

Eκδηλωση στο Βελλιδειο για την ηλεκτρονικη
δικτατορια & τον Προσωπικο Αριθμο

Κυριακή 22 Ιουνίου 2025, ώρα 18:30, στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο θα πραγματοποιηθεί μια σημαντική εκδήλωση για την ηλεκτρονική δικτατορία και τον Προσωπικό Αριθμό…. (Πατηστε τον τίτλο για περισσοτερα)

Και ἐδῶ:«Η παγιδα της Ψηφιακης Επιτηρησης & η Αριθμοποιηση του Ανθρωπου – Προσωπικος Αριθμος».

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1268(2)

Κυριακὴ Β΄ Ματθαίου (Ματθ. 4,18-23)
22 Ἰουνίου 2025 (2006)
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Ν. Καντιώτου

Ἡ προσκλησις

«Δεῦτε ὀπίσω μου…» (Ματθ. 4,19)

Μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαντασίας, ἀγαπητοί μου, ἂς διασχίσουμε τοὺς αἰῶνες καὶ τὶς ἀποστάσεις καὶ ἂς πᾶμε στὴ χαριτωμένη λίμνη τῶν Ἁγίων Τόπων, τὴ λίμνη τῆς Γεννησαρὲτ ἢ τῆς Τιβεριάδος. Ἐκεῖ ἐργάζονταν μερικοὶ ψα­ρᾶδες. Τίμιοι ἄνθρωποι, προσπαθοῦσαν ἔτσι νὰ ζήσουν τὶς οἰκογένειές τους. Μεροδούλι – μεροφάι. Κανένα μεγάλο σχέδιο δὲν εἶχαν.
Καὶ νά ξαφνικὰ ἔρχεται μπροστά τους ἕνας. Ποιός ἦταν αὐτός; Μήπως ἦταν πλούσιος; Ἦ­ταν φτωχὸς σὰν αὐτούς, ἢ μᾶλλον φτωχότε­ρος κι ἀπ᾿ αὐτούς· διότι αὐτοὶ εἶχαν βάρκες, δίχτυα, κάποια μικρὴ περιουσία, ἐνῷ ἐκεῖ­νος ἦταν τε­λείως ἀκτήμων. Ἦταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰη­σοῦς Χριστός. Στάθηκε μπροστά τους καὶ εἶπε· «Δεῦ­τε ὀπίσω μου»· ἀφῆστε τὴ δουλειὰ αὐτή, ἐ­λᾶ­τε κοντά μου, κ᾿ ἐγὼ θὰ σᾶς κάνω διδασκάλους τῆς ἀνθρωπότητος – αὐτὸ σημαίνει τὸ «ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» (Ματθ. 4,19).
Κ᾿ ἐκεῖνοι τί ἔκαναν; τοῦ ἔφεραν καμμιὰ ἀν­τίρρησι; Ὄχι. Φανταστῆτε ἕνας φτωχὸς ἐδῶ, ὁ πιὸ φτωχὸς τῆς πόλεως, νὰ πάῃ στὴν Πρέσπα, νὰ βρῇ ἐκεῖ τοὺς ψαρᾶδες καὶ νὰ τοὺς πῇ· Ἀ­φῆστε τὰ δίχτυα, τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά σας, ἐλᾶτε μαζί μου, κ᾿ ἐγὼ θὰ σᾶς κάνω παγ­­κόσμιους δασκάλους. Ποιός θὰ τὸν ἀκούσῃ; Κανείς. Τί μεγαλεῖο λοιπὸν ἔχουν οἱ ἀπόστολοι, τί θαῦμα εἶν᾿ αὐτό! Ἐὰν καθήσουμε νὰ τὸ σκεφτοῦμε, φτάνει καὶ μόνο αὐτὸ ν᾿ ἀποδείξῃ, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός· διότι εἶνε ὁ μαγνήτης ποὺ ἑλκύει τὶς ψυχές. «Δεῦτε ὀπίσω μου» εἶπε, κι αὐτοὶ ἀμέσως ἄφησαν τὰ πάντα καὶ τὸν ἀκολούθησαν. Καὶ ἔγιναν πρά­γματι οἱ παγ­κόσμιοι διδάσκαλοι τῆς ἀνθρωπότητος. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Ζ’, εδάφια 37-52 και κεφ. Η΄, εδάφιο 12

37 ᾿Εν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. 39 Tοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα ῞Αγιον, ὅτι ᾿Ιησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη.
40 Πολλοὶ οὖν ἐκ τοῦ ὄχλου ἀκούσαντες τὸν λόγον ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης· 41 ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 42 Oὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυῒδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυῒδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; 43 Σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι’ αὐτόν. 44 Τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάσαι αὐτόν, ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὰς χεῖρας.
45 ῏Ηλθον οὖν οἱ ὑπηρέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ Φαρισαίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι· διατί οὐκ ἠγάγετε αὐτόν; 46 Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 11812

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς (Πράξ. 2,1-11)
8 Ἰουνίου 2025 (2005)
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Τα μεγαλεια του Θεου

«Ἀκούομεν λαλούντων αὐτῶν ταῖς ἡμετέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 2,11)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε μεγάλη ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὰ γενέθλιά της. Σὰν σήμερα παρουσιάστηκε στὸν κόσμο ἡ Ἐκκλησία.
Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χρυσᾶ νομίσματα, ποὺ σκορπάει σήμερα τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς ἐξαργυρώσω ἕνα. Εἶνε ὁ τελευταῖ­ος στίχος τοῦ ἀποστόλου (βλ. Πράξ. 2,11). Τὸν ἀ­κούσατε;
Στὰ Ἰεροσόλυμα μετὰ τὴν ἀνάληψι τοῦ Χρι­στοῦ εἶχαν μαζευτῆ χιλιάδες Ἰουδαῖοι, γιὰ νὰ γιορτάσουν τὴν Πεντηκοστή τους. Ἦταν ἀπὸ κάθε μέρος· ἄλλοι ἀπὸ τὸ Ἀραρὰτ καὶ τὴν Ἀρμενία, ἄλλοι ἀπὸ τὸν Καύκασο καὶ τὰ μέρη τῆς Περσίας, ἄλλοι ἀπὸ τὴ Μεσοποταμία, ἄλλοι ἀπὸ τὴν Ἰουδαία καὶ τὴν Καππαδοκία, ἄλλοι ἀπὸ τὸν Πόντο, τὴν Ἀσία καὶ τὴν Ἰ­ω­νία, ἄλλοι ἀπὸ τὴ Φρυγία καὶ τὴν Παμφυλία, ἄλλοι ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, τὴ Λιβύη καὶ τὴν Κυρήνη, ἄλλοι ἀπὸ τὴ Ῥώμη, ἄλλοι ἀπὸ τὴν Κρήτη καὶ τὴν Κύπρο, ἄλλοι ἀπὸ τὴν Ἀραβία. Καθένας μιλοῦσε τὴ δική του γλῶσσα. Μόλις ὅ­μως ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο οἱ ἀπόστολοι ἄρ­χισαν νὰ μιλοῦν ξένες γλῶσσες, κι ὅλο αὐτὸ τὸ πλῆ­θος ἄκουγαν ἔκπληκτοι, καθένας στὴ γλῶσσα του, τὴ διδαχή τους, μὲ τὴ χάρι τοῦ ἁ­­γίου Πνεύματος. Ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νὰ ξέρῃ ὅλες τὶς γλῶσσες; Δὲν ὑπάρχει. Τὸ πο­λὺ – πολὺ νὰ μάθῃ 6 – 7 γλῶσσες. Οἱ μαθη­ταὶ τοῦ Χριστοῦ ὅμως μιλοῦν ὅλες τὶς γλῶσσες. Καὶ τὸ σπουδαῖο ποιό εἶνε· ὅτι τὶς ἔμαθαν μέσα σὲ μιὰ στιγμή. Καὶ μόνο αὐτό; Read more »

Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου  (Ἰω. 17,1-13)

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΠΕΡΙ ΕΝΟΤΗΤΟΣ

«Ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ἰωάν. 17,11)

            Η σημερινὴ ἡμέρα, ἀγαπητοί μου, ὀνομάζεται «ἑβδόμη Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα». Τί σημαίνει Κυριακή; Ὅπως δηλώνει τὸ ὄνομα, ἀνήκει στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ δημιούργησε καὶ συντηρεῖ καὶ προνοεῖ γιὰ ὅλα. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ τιμοῦμε τὴν ἡμέρα αὐτή· νὰ ἐκκλησιαζώμεθα, νὰ δοξολογοῦμε, νὰ εὐχαριστοῦμε, καὶ νὰ παρακαλοῦμε τὸν Κύριο. Εἶνε ἀπαραίτητος ὁ ἐκκλησιασμός.
Ἀλλὰ ἡ σημερινὴ Κυριακὴ ὀνομάζεται εἰδικῶς Κυριακὴ τῶν πατέρων. Γιὰ ποιό λόγο; Πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ἔρχονται σὲ κανονικὸ ἐκκλησιαστικὸ γάμο καὶ φέρνουν στὸν κόσμο παιδιά. Παραπάνω ὅμως ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς αὐτοὺς πατέρες εἶνε οἱ πνευματικοὶ πατέρες, δηλαδὴ οἱ διδάσκαλοι, οἱ καθηγηταί, οἱ θεολόγοι, οἱ ἱεροκήρυκες, καὶ προπαντὸς οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἐπίσκοποι. Αὐτοὶ μὲ τὸ λόγο τους ἀναγεννοῦν ψυχές. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γεννᾷ πνευματικὰ τέκνα, ποὺ ἔχουν πνευματικὸ πατέρα τὸν κήρυκα, τὸν κληρικό. Γι᾿ αὐτὸ οἱ πνευματικοὶ πατέρες πρέπει νὰ τυγχάνουν τιμῆς καὶ σεβασμοῦ περισσότερο ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς πατέρας…

Την συνεχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?m=201405

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. ΙΖ΄, εδάφια 1-13

1 Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. 4 Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·
5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 6 ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. 7 Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· 8 ὅτι τὰ ῥήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.
9 ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. 11 Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. 12 Ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. 13 Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-38

1Καί παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. 2 Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; 3 Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. 4 Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. 5 Ὃταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. 6Ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. Ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων. 8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; 9 Ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. Ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. 10Ἒλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; 11 Ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος ᾿Ιησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. 12 Εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα.
13 ῎Αγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς Φαρισαίους, τόν ποτε τυφλόν. 14 Ἦν δὲ σάββατον ὅτε τὸν πηλὸν ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ ἀνέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς. 15 Πάλιν οὖν ἠρώτων αὐτὸν καὶ οἱ Φαρισαῖοι πῶς ἀνέβλεψεν. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· πηλὸν ἐπέθηκέ μου ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ ἐνιψάμην, καὶ βλέπω. 16 Ἒλεγον οὖν ἐκ τῶν Φαρισαίων τινές· οὗτος ὁ ἄνθρωπος οὐκ ἔστι παρὰ τοῦ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ. Ἄλλοι ἔλεγον· πῶς δύναται ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς τοιαῦτα σημεῖα ποιεῖν; Καὶ σχίσμα ἦν ἐν αὐτοῖς.17 Λέγουσι τῷ τυφλῷ πάλιν· σὺ τί λέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέ σου τοὺς ὀφθαλμούς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι προφήτης ἐστίν. Read more »

ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ

«Πνεῦμα ὁ Θεός καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν» (Ιωάν. 4, 24)

Ηχητικό τό τελευταῖο ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης,Πρεσπῶν & Ἐορδαίας
Αὐγουστίνου τήν Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος του 1978

Περίληψη ὁλόκληρης τῆς ἀπογευματικης ὁμιλίας τοῦ π. Αὐγουστίνου

Ἔγινε στην αἰθουσα ὁδ. Ζωοδόχου Πηγῆς 44, στην Ἀθηνα, την Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος, στις 28-5-1978

Στὶς 26 Μαρτίου (1978) σᾶς μίλησα μὲ θέμα: Κλεῖστε τὶς τηλεοράσεις καὶ στὸ τέλος μοιράσαμε τὴ «Σπίθα». Πόσοι τὸ ἐφαρμόσατε; Οἱ περισσότεροι δὲν τὶς κλείσατε. Ἐν τούτοις ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἐφαρμόζουν τὰ λόγια αὐτά. Ἔλαβα γράμμα ἀπὸ τὸ Λονδῖνο· ἕνα Ἄγγλος διάβασε τὴν εἴδησι γιὰ τὸ κήρυγμά μας, καὶ ἀποφάσισε νὰ τὴν κλείσῃ. Εἶνε μιὰ παρηγορία αὐτὸ γιὰ τοὺς κήρυκας τοῦ εὐαγγελίου, ὅτι ὁ λόγος δὲν πάει χαμένος. Τηλεοράσεις, μανία! Καὶ ἄγγελος νὰ σᾶς τὸ πῇ, δὲν τὴν κλείνετε· καὶ ὅμως νομίζετε ὅτι εἶστε Χριστιανοί. Τώρα μάλιστα πᾶνε οἱ παλιές, οἱ ἀσπρόμαυρες, στὸ ρέμα, γιὰ ν᾿ ἀγοράσουν τὶς νέες, τὶς ἔγχρωμες, ποὺ θὰ στοιχίσουν τόσα χρήματα.
Σπείραμε ἀγκάθια· δὲν θὰ περάση πολὺς χρόνος καὶ θὰ θερίσουμε τὶς συνέπειες.
Ἀλλ᾿ ἐγὼ σήμερα θ᾿ ἀνοίξω ἄλλη τηλεόρασι, τὴν ἁγία Γραφή. Τί βλέπουμε ἐκεῖ; τὸ Πρόσωπο τὸ ὑπὲρ πᾶν Πρόσωπο, ποὺ εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός. Εἶνε ὁ ὡραῖος κάλλει, ὁ ποθητὸς τῶν ἐκλεκτῶν. Κάποια ψυχὴ εἶπε· «Τυράννησέ με, Θεέ μου, 100 χρόνια, ἀρκεῖ νὰ δῶ 1 στιγμὴ τὸ πρόσωπό σου». Ἀνοίγουμε λοιπὸν τὸ κανάλι ποὺ λέγεται Κατὰ ᾿Ιωάννην, στὸ 4ο κεφάλαιο. Τὸ μεγαλύτερο θαῦμα εἶνε ἡ μεταβολη τῆς καρδίας μας, ἡ ἀναγέννησίς μας. Περιγράφεται ἐκεῖ πῶς ἕνα κάρβουνο ἔγινε διαμάντι, πῶς ἕνα κοράκι ἔγινε περιστέρι. Εἶνε ἡ Σαμαρεῖτις, ἡ Φωτεινή. Βλέπουμε τὸ Χριστὸ νὰ ξεκινάῃ μὲ τὰ πόδια ἀπὸ τὰ ᾿Ιεροσόλυμα. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1175(2)
Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
18 Μαΐου 2025 (2005)

Μια αμαρτωλη γυναικα

Τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως, ἀγαπητοί μου, ἀνάβουμε λαμπάδα κι ἀκοῦμε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Στὰ παλιὰ τὰ χρό­νια τὰ εὐλογημένα οἱ ἄνθρωποι τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» τὸ ἔλεγαν πρωί, μεσημέρι, βράδυ ἐ­πὶ σαράντα μέρες. Τώρα ἀκούγεται μόνο τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως, καὶ μετὰ σβήνει πλέον καὶ στὶς καρδιές μας καὶ στὰ χείλη μας.
Τὸ «Χριστὸς ἀνέστη», ἡ ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, εἶνε ἡ πιὸ τρανὴ ἀπόδειξις ὅτι ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ βασιλεύει, ὅτι εἶνε Θεός, ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀληθινή, κι ὅτι κανένας σατανᾶς δὲν μπορεῖ νὰ ξερριζώσῃ τὸ δέντρο ποὺ λέγεται Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Θεὸς ὁ Χριστός! Αὐτὸ φωνάζει καὶ ἡ σημερινὴ ἡμέρα. Ἀκούσατε τί εἶπε τὸ εὐαγγέλιο;

* * *

Μιλάει γιὰ μία γυναῖκα. Κατοικοῦσε σ᾿ ἕνα μικρὸ χωριὸ τῆς Σαμαρείας ποὺ λεγόταν Συχάρ. Αὐτὴ παντρεύτηκε, πῆρε ἄντρα, ἀλλὰ δὲν ἔζησε μαζί του πολύ. Σὲ λίγο τὸν ἄφησε καὶ πῆρε δεύτερον ἄντρα. Σύντομα ὅμως τὸν πέταξε κι αὐτὸν καὶ πῆρε τρίτο. Ἀλλὰ κι αὐτὸν τὸν χώρισε καὶ πῆρε τέταρτο. Δὲν ἄργησε νὰ παρατήσῃ κι αὐτὸν καὶ νὰ πάρῃ πέμπτον ἄν­τρα. Μὰ οὔτε ἐκεῖ σταμάτησε· ἔδωσε καὶ σ᾿ αὐ­τὸν μιὰ κλωτσιὰ καὶ πῆρε ἕκτον ἄντρα. Ἕξι ἄντρες ἄλλαξε! Read more »