Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 885(2)

Κυριακὴ ΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,1-8)
4 Αὐγούστου 2024 (2002)
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Ν. Καντιωτου

Διπλουν θαυμα

«Ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου… Ἐγερθεὶς ἆρόν σου
τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου» (Ματθ. 9,2,6)

Ἀρχίζω τὴν ὁμιλία μὲ μιὰ λέξι, ποὺ ἐκφράζει ὅ,τι μέγα καὶ εὐγενές, ὅ,τι ὑψηλὸ καὶ ὡραῖο. Καὶ ἡ λέξι αὐτὴ εἶνε «Χριστός».
Ὤ ὁ Χριστός! Εἶνε τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὠμέγα, «ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος» (Ἀπ. 21,6· 22,13). Ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ πᾶν. Πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσετε παραπάνω ἀπὸ τὸν ἄντρα σας, παραπάνω ἀπὸ τὴ γυναῖκα σας, παραπάνω ἀπὸ τὰ παιδιά σας, παραπάνω ἀπὸ τὴ μάνα σας, παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα. Καὶ ἀλλοίμονο ἂν δὲν τὸν ἀγαπήσουμε· θὰ εἴμαστε ἀ­ξιοκατάκριτοι. Θέλω νὰ πιστεύω, ὅτι ἀνάμεσά σας δὲν ὑπάρχει γλῶσσα ποὺ ἀσεβεῖ ἢ βλα­στημᾷ τὸ ὄνομά του. Ὅποιοι βλαστημοῦν τὸ Χριστό, δὲν ἀξίζει νὰ λέγωνται ἄνθρωποι.
Ὁ Χριστὸς δὲν εἶνε ἁπλὸς ἄνθρωπος· εἶνε Θεός. –Ἐμεῖς δὲν τὸ πιστεύουμε, λένε οἱ ἄπιστοι, θέλουμε ἀποδείξεις. Τοὺς ἀπαντοῦμε· Ὑπάρχουν μύριες ἀποδείξεις γιὰ τὴ θεότητα τοῦ Χριστοῦ. Μιὰ τρανὴ ἀπόδειξι εἶνε τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ μέχρι συν­τελείας τοῦ αἰῶνος, εἰς πεῖσμα τῶν ἐχθρῶν του, ὁ Χριστός. Ζωντανὴ εἶνε ἡ πίστι μας. Ἀληθινός, μέγας καὶ ὑψηλὸς εἶνε ὁ Θεός μας. «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια» μόνος (Ψαλμ. 76,14-15).
Ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ διηγεῖ­ται τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο· ἕνα θαῦμα διπλό. Τί θὰ πῇ αὐτό; Τὸ ἐξηγῶ. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9882

Κυριακὴ Ε΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,28 – 9,1)
28 Ἰουλίου 2024 (2003)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Δαιμονισμενοι τοτε και τωρα

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 8,28 – 9,1). Μικρὸ βιβλίο τὸ Εὐαγγέλιο, ἀλλὰ εἶνε τὸ πιὸ ὡραῖο, τὸ πιὸ δυνατό, τὸ πιὸ ὑπέροχο, τὸ ἀσύγκριτο βιβλίο τοῦ κόσμου. Εὐτυχισμένος ὅποιος, ὄχι ἁπλῶς τὸ δια­βάζει, ἀλλὰ προσπαθεῖ νὰ τὸ ἐφαρμόζῃ μέ­χρι κεραί­ας· «μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θε­οῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (Λουκ. 11,28).
Τὸ εὐαγγέλιο σήμερα διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τὸ θαῦμα αὐτὸ ἐνδιαφέρει ὅ­λους, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως τοὺς νέους. Διότι νέοι ἦταν οἱ δύο ποὺ θεράπευσε ἐδῶ ὁ Χριστός.

* * *

Ποῦ κατοικοῦσαν; Στὴν πόλι τῶν Γεργεση­νῶν, στὴ δυτικὴ ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ. Ἦταν ἥσυχοι ἄνθρωποι, χαρὰ τῆς πόλεως. Ἀλλὰ ξαφνικὰ τί ἔπαθαν; Ἀρρώστησαν; Μακάρι νὰ ἀρρώσταιναν. Διότι ὑπάρχει καὶ κάτι χειρότερο κι ἀπὸ τὴ φοβερώτερη ἀσθένεια, κι ἀπ᾽ τὸν καρκίνο ἀκόμη. Τοὺς ἔπιασε μιὰ κρί­σι μὲ συμπτώματα φοβερὰ καὶ πρωτοφανῆ. Ἄρχισαν νὰ τρέμουν σὰν τὰ φύλλα. Τὸ πρόσω­πό τους ἀγρίεψε, τὰ μάτια τους ἔβγαζαν σπίθες, τὸ στόμα τους ἄφριζε. Ἔπεφταν κάτω καὶ κυλιοῦνταν· ἄλλοτε ἔπεφταν στὴ φωτιὰ κι ἄλ­­λοτε στὸ νερό. Ἔσχιζαν τὰ ροῦχα τους, ξεγυ­μνώθηκαν τελείως. Ἔφυγαν ἀπὸ τὰ σπίτια τους, πῆγαν μακριά, μέσα στὰ μνήματα, κ᾽ ἐκεῖ κοιμοῦνταν. Εἶχαν γίνει ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος ὅλης τῆς περιφερείας· ἀπὸ τὸ μέρος τους δὲν τολμοῦσε νὰ περάσῃ ἄνθρωπος. Κάποτε τοὺς ἔπιαναν καὶ τοὺς ἔδεναν μὲ ἁλυσίδες· μὰ αὐτοὶ εἶχαν τέτοια δύναμι μέσα τους, ὥσ­τε ἔσπαζαν τὶς ἁλυσίδες σὰν κλωστὲς καὶ ἀλ­λόφρονες ἔτρεχαν μέσ᾽ στὶς ἐρημιές. Τί ἦταν; Μία λέξι· «δαιμονιζόμενοι» (Ματθ. 8,28). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 12712

Κυριακὴ Δ΄ Ματθαίου (Ματθ. 8,5-13)
21 Ἰουλίου 2024 (2006)
Ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἡ ψυχικη ὑγεια των παιδιων

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, θὰ μιλήσουμε ἐπάνω στὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 8,5-13). Τὸ άκούσατε. Διηγεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου.

Ὅπως ἡ Ἑλλάδα ἔχει πρωτεύουσα τὴν Ἀ­θήνα, ἔτσι τὸ Ἰσραὴλ εἶχε καὶ ἔχει πρωτεύου­σα τὰ Ἰεροσόλυμα. Ἐκεῖ, σὲ κάποια συνοικία, ὑπῆρχε τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ ἕνα ἀρχον­τικό. Ἀνῆκε σ᾿ ἕναν «ἑκατόνταρχον» (Ματθ. 8,5), ἀξι­ωματικὸ δηλαδὴ τοῦ στρατοῦ τῆς Ῥώμης, ἡ ὁ­ποία τότε κυριαρχοῦσε σ᾿ ὅλη τὴν οἰκουμένη.
Ὁ ἑκατόνταρχος εἶχε στὸ σπίτι του ἕνα δοῦ­λο παράλυτο. Οἱ δοῦλοι τότε δὲν θεωροῦνταν ἄνθρωποι. Τοὺς ἀγόραζαν καὶ τοὺς πουλοῦσαν, κι ὁ ἀφέντης εἶχε δικαίωμα νὰ κάνῃ τὸ δοῦλο του ὅ,τι θέλει χωρὶς νὰ δώσῃ λόγο σὲ κανένα. Ἐν τούτοις ὁ εἰδωλολάτρης αὐτὸς ἀξιωματι­κὸς δείχνει ἐνδιαφέρον καὶ στοργὴ γιὰ τὸν ἄρ­ρωστο δοῦλο. Κάλεσε γιατρούς, πῆρε φάρμα­κα, ἔκανε ὅ,τι ἦταν δυνατόν. Ἀλλὰ τὸ παιδὶ ἔμενε παράλυτο, μολύβι πάνω στὸ κρεβάτι. Βασανιζόταν καὶ ὑπέφερε.
Ἀπελπισμένος ὁ ἑκατόνταρχος, ἄκουσε ξα­φνικὰ ἕνα ὄνομα. Ἦταν τὸ «ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» (Φιλ. 2,9), τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἄ­κουσε, ὅτι ὅπου αὐτὸς ἀγγίζει τὰ ἅγιά του χέρια, τυφλοὶ βλέπουν, κουφοὶ ἀκοῦνε, παρά­λυτοι σηκώνονται, νεκροὶ ἀνασταίνονται. Καὶ εἶπε μέσα του· Ὁ Χριστὸς θὰ κάνῃ καλὰ τὸ παιδί! Πηγαίνει λοιπὸν καὶ πλησιάζει τὸ Χριστό. Ταπεινώνεται, σκύβει μπροστά του καὶ λέει· –Κύριε, τὸ ἔλεός σου ζητῶ· ἔχω ἕναν ὑπηρέτη ποὺ ἔχει πέσει παράλυτος καὶ βασανίζεται. Ὁ Χριστὸς λέει· –Θὰ ἔρθω ὁ ἴδιος νὰ τὸν θεραπεύ­σω. Μόλις τ᾿ ἄκουσε αὐτὸ ὁ ἑκατόνταρχος εἶ­πε· –Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ σὲ βάλω στὸ σπί­τι μου. Φτάνει νὰ πῇς ἕνα λόγο, καὶ ὁ ὑπηρέτης μου θὰ γίνῃ καλά. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 12722

Κυρ. Πατέρων Δ΄ Οἰκ. Συν. (Ματθ. 5,14-19)
14 Ἰουλίου 2024 (2006)

Να γινουμε φωτα!

«Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· Ὑ­μεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου…» (Ματθ. 5,14)

Ἀρχίζω, ἀγαπητοί μου, τὴν ὁμιλία μὲ μιὰ ἐ­ρώτησι· Ὑπάρχει κανεὶς ποὺ ἀγαπάει τὸ σκοτάδι; Κανείς ἀσφαλῶς. Ὅλοι ἀγαποῦμε τὸ φῶς. Χωρὶς φῶς δὲν μποροῦμε νὰ κινηθοῦ­με καὶ νὰ ἐργαστοῦμε. Γι᾿ αὐτό, ὅταν τὸ πρωὶ βγαί­νῃ ὁ ἥλιος λαμπρὸς καὶ σκορπάῃ σ᾿ ὅλη τὴ γῆ τὶς ζωογόνες ἀκτῖνες του, ὅλοι αἰσθανό­μαστε χαρά. Πόσο πρέπει νὰ συμπαθοῦμε τοὺς τυφλοὺς ἀδελφούς μας, ποὺ δὲν ἔχουν μάτια γιὰ νὰ δοῦν τὸ φῶς· καὶ πόσο εὐγνώμο­νες πρέπει νὰ εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν τὰ μάτια καὶ βλέπουν τὰ ὡραῖα τῆς δημιουργίας καὶ τοῦ Θεοῦ! Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἕνας ποιητὴς λέει·

«Ὅταν τριγύρω βλέπω τῆς φύσεως τὰ κάλλη,
τὸν ἥλιο, τὴ σελήνη, τ᾿ ἄστρα τὰ φωτεινά,
τὴ θάλασσα, π᾿ ἀφρίζει κι ἁπλώνεται μεγάλη,
τοὺς ποταμούς, τὰ δένδρα, τοὺς κάμπους, τὰ βουνά,
καὶ τ᾿ ἄνθη ποὺ στολίζουν ἀγροὺς καὶ μονοπάτια,
Σ᾿ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ μοῦ ᾿δωκες τὰ μάτια»
(Ἰω. Πολέμης· Ἀναγνωστικὸ τῆς Ε΄ Δημ., σ. 295).

Ἀνεκτίμητη δωρεὰ τοῦ Θεοῦ εἶνε τὸ ὑλικὸ φῶς. Καὶ ὑπάρχουν διάφορα εἴδη ὑλικοῦ φωτός. Στὴν ἐκκλησία λ.χ. φῶς εἶνε ἡ κανδήλα, φῶς τὸ κεράκι ποὺ ἀνάβουμε μπροστὰ στὶς εἰ­κόνες, φῶς καὶ ὁ πολυέλεος. Κ᾿ ἕνα δᾳδί, ποὺ ἀ­νάβει ὁ τσοπᾶνος τὴ νύχτα καὶ φωτίζει τὴν καλύβα του τὸ χειμῶνα, εἶνε κι αὐτὸ ἕνα φῶς. Δυνατὸ φῶς εἶνε τὸ ἠλεκτρικό, αὐτὸ ποὺ ἐκ­πέμπουν οἱ ἠλεκτρικοὶ λαμπτῆρες. Ἀπ᾿ ὅλα ὅ­μως τὰ ὑλικὰ φῶτα, φυσικὰ καὶ τεχνητά, ἀ­σφα­λῶς ὑπερέχει ὁ ἥλιος, ὁ βασιλεὺς τοῦ φωτός. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Β ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Δ΄, εδάφια 18-22

18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς· 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, ᾿Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν, καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ.

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφόν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς.καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ(:Ενώ λοιπόν περπατούσε κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας, είδε δυο αδελφούς· τον Σίμωνα, τον οποίο κατόπιν ονόμασε Πέτρο, και τον Ανδρέα τον αδελφό του, οι οποίοι έριχναν δίχτυα στη θάλασσα, διότι ήταν ψαράδες. Και τους λέει: ‘’Ακολουθήστε με και θα σας κάνω ικανούς να αλιεύετε αντί για ψάρια ανθρώπους· αυτούς θα τους ελκύετε στη βασιλεία των ουρανών με τα πνευματικά δίχτυα του κηρύγματος’’. Και αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολούθησαν)»[Ματθ.4,18-20]. Read more »

Family Pride σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Πειραιά και Χανιά – To Σάββατο η μεγάλη γιορτή της Ελληνικής οικογένειας

Αυτό το Σάββατο 6 Ιουλίου, σε όλη την Ελλάδα, αναμένεται να συγκεντρωθούν χιλιάδες οικογένειες, για να στείλουν το μήνυμα ότι η ελληνική οικογένεια αποτελεί το παρόν και το μέλλον του τόπου….
Θεσσαλoνίκη: Γιορτάζουμε την ελληνική οικογένεια
Στην Θεσσαλονίκη το κάλεσμα για το Family Pride αναφέρει ως σημείο αφετηρίας τον Λευκό Πύργο στις 19:00.
Πατηστε τον τίτλο και ἐνημερωθειτε

 

Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 8802

Κυριακὴ Β΄ Ματθαίου (Ματθ. 4,18-23)
7 Ἰουλίου 2024 (2002)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Θεια η προελευσι της Εκκλησιας

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ «περιπατῶν (ὁ Ἰησοῦς) παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας…» (Ματθ. 4,18)

Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου, ὁμιλεῖ γιὰ ψαρᾶδες, φτωχαδάκια ποὺ ἔμεναν γύρω ἀπὸ τὴ λίμνη τῆς Γαλιλαίας σὲ μικρὲς καλύβες. Ξυπνοῦσαν τὴ νύχτα, ἔρριχναν τὰ δίχτυα τους, πότε ἔπιαναν πότε δὲν ἔπιαναν ψάρια, τὰ πουλοῦσαν, κ᾿ ἔτσι ζοῦσαν τὶς φτωχιὲς οἰκογένειές τους. Μεροδούλι μεροφάϊ.

* * *

Ποιός γύριζε νὰ προσέξῃ αὐτοὺς τοὺς ψα­ρᾶδες; Καν­είς. Τί εἶπα; κανείς; Λάθος. Τοὺς πρόσεξε ἕνας! Κι ἅμα σὲ προσέχῃ αὐτὸς ὁ ΕΝΑΣ, ἂς μὴ σὲ προσέξῃ ὁ κόσμος ὅλος. Ὅλο τὸ ντουνιᾶ νά ᾿χῃς μαζί σου, ἅμα δὲν ἔχῃς τὸ μεγαλοδύναμο, τὸ Θεό, τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ κατορθώσῃς. Ἐνῷ λοιπὸν κανείς δὲν τοὺς πρόσεχε, τοὺς πρόσεξε τὸ μάτι τοῦ Θεοῦ. Ἀ­πόδειξις ὅτι πῆγε ὁ Χριστὸς ἐκεῖ στὰ χωριά. Πήγαινε συχνὰ καὶ τοὺς δίδασκε.
Ἄλλη τρανὴ ἀπόδειξις εἶνε, ὅτι ὁ Χριστὸς διάλεξε τοὺς μαθητάς του ἀπὸ τοὺς ψαρᾶ­δες. Ὅταν ἀποφάσισε νὰ ἐκλέξῃ τρόπον τινὰ τὸ ἐπιτελεῖο του, τοὺς ἀποστόλους του, ποῦ πῆγε παρακαλῶ; Τὸ Εὐαγγέλιο τὸ σημειώνει, κ᾿ ἔχει μεγάλη σημασία. Τρεῖς ἦταν τότε οἱ με­γάλες πόλεις στὸν κόσμο· ἡ Ῥώμη, ἡ Ἀθήνα, καὶ τὰ Ἰεροσόλυμα. Ὁ Χριστὸς δὲν πῆγε οὔτε στὴ Ῥώμη, οὔτε στὴν Ἀθήνα, οὔτε στὰ Ἰ­εροσόλυμα. Δὲν διάλεξε οὔτε στρατηγούς, οὔ­τε βασιλιᾶδες, οὔτε φιλοσόφους καὶ ῥήτορες, οὔτε γραμματεῖς καὶ φαρισαίους. Γιατί; Ἂν διάλεγε ῥήτορες καὶ φιλοσόφους, πολλοὶ θὰ ἔλεγαν· Νίκησε γιατὶ εἶχε κοντά του γραμματισμένους. Ἂν διάλεγε στρατηγοὺς καὶ βασιλιᾶδες, πάλι θὰ ἔλεγαν· Νίκησε τὸ σπαθί. Καὶ ἂν διάλεγε πλουσίους, θὰ ἔλεγαν· Νίκησε ὁ παρᾶς, τὸ χρῆμα. Αὐτοὶ ποὺ διάλεξε ὁ Χριστὸς ἦταν ἄοπλοι, οὔτε σουγιᾶ δὲν εἶχαν πάνω τους. Ἕνα σουγιᾶ μόνο εἶχε ὁ Πέτρος· κι ὅταν τὸν ἔβγαλε τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης κ᾿ ἔκοψε τὸ αὐτὶ τοῦ Μάλχου, ὁ Χριστὸς τὸν μάλωσε καὶ τοῦ εἶπε· Ἄ, σὲ παρακα­λῶ «βάλε τὸ σουγιᾶ στὸ θηκάρι» (Ἰω. 18,11)· ἐμεῖς δὲν πολεμοῦμε μὲ τέτοια ὅπλα, διαφορετικὰ εἶνε τὰ ὅπλα τῆς πίστεως…
Λοιπὸν οἱ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ ἦταν ἄοπλοι, φτωχοὶ – πάμφτωχοι, καὶ ἀγράμματοι· δὲν ἦταν εἰς θέ­σιν οὔτε τὴν ὑπογραφή τους νὰ βάλουν. Αὐτοὺς λοιπὸν τοὺς κατὰ κόσμον τιποτέ­νιους, αὐτούς διάλεξε.
–Ἐμεῖς, μᾶς ῥωτᾶνε τώρα πολλὲς φορὲς οἱ γραμ­ματισμένοι, βγάλαμε πανεπιστήμιο· πῶς νὰ πιστέψουμε ὅτι ὁ χριστιανισμὸς εἶνε πρά­γματι ἀπὸ τὸ Θεό;
Ἀπαντοῦμε μὲ μιὰ λέξι, δὲν χρειάζεται τίπο­τε ἄλλο· Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. ΙΖ΄, εδάφια 1-13

1 Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. 4 Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·
5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 6 ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. 7 Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· 8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.
9 ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. 11 Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. 12 Ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. 13 Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.

                          Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

   ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

     «Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:Αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του˙ για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1]. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2619

Κυριακὴ Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου
16 Ἰουνίου 2024
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Ὁ Χριστος με την Ἐκκλησια του ἑνωνει, ὁ σατανας χωριζει

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Κυριακὴ τῶν Πα­τέρων. Γιατί ὀνομάζεται ἔτσι ἡ Κυριακὴ αὐ­τή; Σ᾿ αὐτὸ θ᾽ ἀπαντήσουμε μὲ ἁπλᾶ λόγια.

* * *

Ὑπάρχουν δυὸ εἴδη – δύο κατηγορίες πατέρων· οἱ φυσικοὶ καὶ οἱ πνευματικοί.
● Ἡ πρώτη κατηγορία, οἱ φυσικοὶ πατέρες. Ἕ­νας ἄντρας παντρεύεται μιὰ γυναῖκα, δημιουργεῖται οἰκογένεια, καὶ σύμφωνα μὲ τὸ νό­μο τοῦ Θεοῦ φέρνουν παιδιὰ στὸν κόσμο. Ἀρκεῖ αὐτό; Αὐτὸ εἶνε τὸ λιγώτερο, τὸ μικρό­­­τε­ρο. Σὲ ὅλη τὴ βιολογικὴ κλίμακα τὰ ὄν­τα γεννοῦν ἄλλα ὄντα· αὐτὸ εἶνε ἕνας νόμος φυ­­σικὸς παγκόσμιος. Δὲν ἀρκεῖ ὅμως αὐτό. Τὸ νὰ γεν­νήσῃς παιδὶ εἶνε εὔ­κολο· κάτι ἄλλο, κάτι ἐπὶ πλέον ζητεῖται.
Τὸ παιδὶ ποὺ γεννήθηκε δὲν εἶνε σκυλάκι ἢ γατάκι· εἶνε κάτι πολὺ μεγάλο καὶ ὑ­ψηλό. Δὲν ἔ­χει ἀνάγκη μόνο νὰ τὸ ταΐζῃς, ὅ­πως ταΐζεις τὸ ἄ­λογο ἢ τὴν ἀγελάδα· ὄχι δά. Τὸ παιδὶ εἶνε σὰν τὸ χωράφι. Ὅπως τὸ χωράφι τὸ καλλιεργεῖς (τὸ σκά­βεις, τὸ καθαρίζεις ἀ­­πὸ τ᾽ ἀγκάθια καὶ σπέρνεις ἐκλεκτὸ σπόρο γιὰ νὰ πάρῃς καρπό), ἔτσι καὶ τὸ παιδὶ αὐτό, ποὺ τώρα εἶνε στὰ χέρια σου, πρέπει νὰ τὸ προσέξῃς ἰδιαιτέρως· γιατὶ τὸ παιδὶ αὐτὸ μπο­­ρεῖ νὰ γίνῃ ἕνας ἅγιος ἢ ἕνας κακοῦργος. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1077(2)

Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ (Ἰω. 9,1-38)
9 Ἰουνίου 2024 (2004)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Φταινε τα ματια;

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀδελφοί μου, ἔχει πολ­λὲς ἑορτές. Κάθε ἑορτὴ ἁγίου διαρκεῖ 1 μέρα. Ἀλλ᾿ ὑπάρχει μιὰ ἑορτὴ ποὺ διαρκεῖ ὄχι 1 ἀλλὰ 40 μέρες. Εἶνε τὸ Πάσχα· 40 μέρες ἀ­κούγεται τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Ἔχουν περάσει τριανταέξι· τέσσερις ἀκόμη μέρες θὰ τὸ ψάλλουμε, καὶ μετά, τὴν προσεχῆ Πέμπτη, θὰ ἑορτάσουμε τὴν ἀνάληψι τοῦ Κυρίου μας.
Σήμερα εἶνε ἡ ἕκτη Κυριακὴ ἀπὸ τὸ Πάσχα, ἡ Κυριακὴ τοῦ τυφλοῦ. Τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ἰω. 9,1-38) δι­ηγεῖται τὸ μεγάλο θαῦμα πῶς ὁ τυφλὸς εἶδε τὸ φῶς του. Ἂς κάνουμε λίγες παρατηρήσεις.

* * *

Τὸ σημερινὸ θαῦμα λέγεται θεραπεία τοῦ τυφλοῦ. Κακῶς ὅμως λέγεται θεραπεία. Δὲν εἶ­νε θεραπεία· κάτι ἄλλο εἶνε. Διότι ὁ τυφλὸς αὐτὸς διαφέρει ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Πρῶτον εἶ­νε τυφλὸς ἐκ γενετῆς, γεννήθηκε τυφλός. Ἀ­πὸ μιὰ νύχτα πῆγε σὲ ἄλλη· ἀπὸ τὸ σκοτάδι ποὺ εἶχε μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας, βγῆκε στὴ ζωὴ ποὺ γι᾿ αὐτὸν ἦταν πάλι σκοτάδι. Δὲν μποροῦ­­σε νὰ διακρίνῃ πότε εἶνε ἡμέρα καὶ πότε νύχτα. Ἀλλὰ τυφλοὶ ἐκ γενετῆς ὑπάρχουν κι ἄλ­λοι. Αὐτὸς εἶχε καὶ κάτι ἄλλο ἀκόμη. Δὲν ἦταν ἁπλῶς τυφλός· ἦταν ἀόμματος, δηλαδὴ δὲν εἶ­χε καθόλου μάτια. Ἔτυχε νὰ ξεθάψετε νεκρό; Εἴδατε πῶς εἶνε τὰ μάτια στὸ κρανίο; Καὶ τὰ ὡ­ραιότερα μάτια σβήνουν, καὶ μένει κάτι ἀπαίσιο· δυὸ κόγχες κενές. Ἔτσι ἦταν καὶ ὁ σημε­ρινὸς τυφλός. Δὲν εἶχε βολβοὺς τῶν ματιῶν· ἁ­πλῶς ἐπάνω στὶς κενὲς κόγχες εἶχε ἕνα λεπτὸ δέρμα. Ἀπὸ αὐτὸ καταλαβαίνετε, ὅτι τὸ ση­μερινὸ θαῦμα πρέπει νὰ λέγεται ὄχι θεραπεία ἀλλὰ κάτι ἀνώτερο· πρέπει νὰ λέγεται δημιουρ­γία ὀφθαλμῶν· διότι ὁ Κύριος σήμερα δὲν θερά­πευσε μία ὀργανικὴ πάθησι, ἀλλὰ κατασκεύα­σε ὀφθαλμούς, ἔφτειαξε μάτια, δημιούργησε βολβούς. Τί σημαίνει αὐτό; Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-38

1 Καί παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. 2 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; 3 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. 4 ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. 5 ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. 6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων.
8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; 9 ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. 10 ἔλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; 11 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος ᾿Ιησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. 12 εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΥΦΛΟΙ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ;

(Ἀπόσπασμα ὁμιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου & βιντεοσκοπημένα ἀποσπάσματα από την συγκινητική Θεια Λειτουργία, στα ερείπια του ἱερου ναου Αγίου Αχιλλειου, στο νησακι του Αγίου Αχιλλειου Πρεσπων

Με τον πιστό λαό, χωρίς  μεγάλα συλλειτουργα με χρυσοστόλιστους πανηγυρτζίδες δεσποτάδες

—

——

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1673

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
Ὁμιλία Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιωτου

Τὸ μεγαλειο της θρησκειας μας

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, παρακολουθήσαμε τὸν διάλογο τοῦ Χριστοῦ μὲ μιὰ ἁμαρτωλὴ γυναῖ­κα παρὰ τὸ φρέαρ Συχάρ. Μόνο ἕ­νας Θεὸς μποροῦσε νὰ πλησιάσῃ τὸ ἀπολω­λὸς αὐτὸ πρόβατο καὶ νὰ τὸ σώσῃ. Στὴν ἀρ­χὴ τῆς ζήτησε λίγο νερὸ ἀπ᾽ τὸ πηγάδι, ἀλλὰ στὸ τέλος τῆς ἔδωσε ἐκεῖνος νὰ πιῇ ἀπ᾽ τὸ δικό του ἀθάνατο νερό, τῆς ἀπε­κά­λυψε δηλαδὴ ὅτι αὐτὸς εἶνε ὁ Μεσσίας.
Καθὼς προχωροῦσε ἡ συζήτησι μαζί της, ὁ Κύριος ἔδειξε στὴ Σαμαρείτιδα ὅτι γνω­ρίζει τὴ ζωή της. Καὶ τότε αὐτὴ τοῦ εἶπε· Βλέπω ὅτι εἶ­­σαι προφήτης, ἀφοῦ ξέρεις τὰ μυστικά μου· μιὰ καὶ μιλᾶμε λοιπόν, λῦσε μου μιὰ ἀπορία. Ἐμεῖς ἐ­δῶ ἔ­χουμε σοβαρὴ θρησκευτικὴ δι­αφορὰ μὲ τοὺς γειτόνους μας τοὺς Ἰουδαίους (για­τὶ οἱ μεγαλύτερες διαφορὲς μεταξὺ τῶν ἀν­θρώπων καὶ τῶν λα­ῶν εἶ­νε οἱ θρησκευτικές· ἕνα χωριὸ δέκα χρόνια δὲν εἶχε ἐκκλησιά, για­τὶ διαφωνοῦσαν ποῦ νὰ τὴ χτίσουν, μέχρις ὅ­του βάλαμε κλῆρο, νὰ ποῦμε ποῦ νὰ χτιστῇ). Μαλώνουμε λοιπόν, λέει, μὲ τοὺς Ἰ­ουδαίους γιὰ τὸ ποῦ πρέπει λατρεύεται ὁ Θεός· αὐτοὶ λένε στὰ Ἰεροσόλυμα, ἐμεῖς λέμε στὸ ψηλὸ φαλακρὸ βουνὸ τὸ Γαριζίν. Ἐσὺ τί λές;
Κι ὁ Χριστὸς τί ἀπήντησε; Εἶπε λόγια, ποὺ δὲν ὑπάρχει ζυγαριὰ νὰ τὰ ζυγίσουμε, λόγια ποὺ καὶ μόνο αὐτὰ φτάνουν ν᾽ ἀποδείξουν ὅ­τι εἶ­νε Θεός· δὲν γνωρίζω ὡραιότερα λόγια ἀπ᾽ αὐ­τά· «Πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦν­τας αὐ­τὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσ­κυνεῖν» (Ἰω. 4,24). Τί σημαίνουν αὐτά; Read more »

Πεντηκοστάριο
Τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
1974 Ἡ σκοτεινὴ ἔγινε Φωτεινὴ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2618

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
2 Ἰουνίου 2024

Ἡ σκοτεινη ἔγινε Φωτεινη

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, σᾶς ἔλεγε κάποιος, ὅ­τι ἕ­να κοράκι ἔγινε περιστέρι, ποιός θὰ τὸ πίστευε; Ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ καταπληκτικὸ γίνεται στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χρι­στοῦ· τὸ βλέπει κανεὶς στὴν ἱστο­ρία ἀντρῶν καὶ γυναικῶν ποὺ πιστεύουν ἀκράδαντα στὸν Κύριό μας. Ἕνα τέτοιο θαῦμα λοιπὸν διηγεῖ­ται σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ἰω. 4,5-42). Μιὰ ψυχή, ποὺ ἦταν μαύρη σὰν τὰ φτε­ρὰ τοῦ κόρακα, γίνεται ἕνα λευκὸ περιστέρι. Ποιό εἶνε τὸ κοράκι αὐτό;

* * *

Εἶνε μιὰ γυναίκα. Κατοικοῦσε στὴ Συχὰρ τῆς Σαμαρείας. Γράμματα δὲν ἤξερε, ἦταν ὅ­μως τετραπέρατη. Αὐτὴ ἐκεῖ στὸ περιβάλλον της ἦταν ἕνα δημόσιο σκάνδαλο. Παν­τρεύτηκε ἕ­ναν ἄντρα· τὸν ἄφησε ἢ τὸν ἔδιωξε, πῆρε δεύ­τερο· ἔδιωξε τὸ δεύτερο, πῆρε τρίτο· ἔ­διωξε τὸν τρίτο, πῆρε τέταρτο· ἔδιωξε τὸν τέ­ταρτο, πῆρε πέμ­πτο· κι αὐ­τὸς ποὺ τώρα συ­ζοῦσε μαζί της ἦ­ταν ἕκτος ἄν­τρας. Παρ᾽ ὅ­λα αὐτὰ δι­ατηροῦσε μέσα της μιὰ σπίθα, κάτι διέσῳζε ἀπὸ μιὰ ἀρ­χικὴ εὐγένεια. Δηλαδή· ἔπεφτε στὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ εἶχε ντροπή. Πῶς τὸ καταλαβαίνουμε; Τὸ λέει τὸ εὐαγγέλιο.
Ἔξω ἀπὸ τὸν οἰκισμό τους ἦταν ἕ­να πηγάδι ὅ­που πήγαιναν οἱ νοικοκυρὲς νὰ πάρουν νε­ρό. Ὅ­λες, ὅπως ξέρουμε ἀπ᾽ τὰ χωριά μας, πηγαίνουν γιὰ νερὸ ἢ πρωὶ – πρωὶ μὲ τὴ δροσιὰ ἢ τὸ σούρουπο μὲ τὸ ἡ­λιοβασίλεμα. Αὐτὴ πῆ­­γε ἐκεῖ γιὰ νερὸ καταμεσήμερο, τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἥ­λιος ἔ­καιγε τὶς πέτρες· ὁλομόναχη.

Τὴν ὥρα ἐκείνη βλέπει κάποιον ξένο νὰ κά­θεται στὸ πηγάδι. Τί ἦ­ταν αὐ­τός; Δὲν εἶνε ἕνας τυχαῖ­ος. Κουρασμένος ἀπὸ ὁδοιπορία, μὲ σκονισμένα τὰ πόδια, φαινόταν ἄσημος, ἕνας ξένος διαβάτης. Καὶ ὅμως ἦταν βασιλιᾶς, καὶ πάνω ἀπ᾽ ὅλους τοὺς βασι­λιᾶδες τοῦ κόσμου! Μὰ οἱ βασιλιᾶ­δες, θὰ πῆτε, ταξιδεύουν μὲ ἁ­μά­ξια, τοὺς στρώνουν χαλιὰ νὰ πατήσουν, αὐτὸς ὅμως κάθεται ἐκεῖ ἀπέριττος, ἁ­πλός, ταπεινός, σεμνός. Κι ὅμως εἶ­νε ἀ­νώτερος ἀπ᾽ ὅλους τοὺς βασιλιᾶδες τοῦ κόσμου· εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός! Read more »

Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. 5,1-15)

Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

«Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται» (Ἰωάν. 5,14)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τὸ Θεό, ποὺ μὲ ἀξιώνει νὰ κηρύξω καὶ πάλι. Θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ δώσετε προσοχή. Τὰ λόγια θὰ εἶνε ἁπλᾶ καὶ σύντομα.
Ὑπῆρχε, ἀγαπητοί μου, ἐποχὴ ποὺ οἱ ἄν­θρωποι στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια τῆς πατρίδος μας δὲν ἤξεραν γράμματα πολλά, συχνὰ δὲν ἤ­ξεραν οὔτε τὴν ὑπογραφή τους νὰ βάλουν, δὲν εἶχαν σχολειὰ καὶ πανεπιστήμια καὶ ἀκαδημίες. Ἀλ­λὰ τί μὲ τοῦτο; Ἐκεῖνοι ἦ­ταν ἅγιοι ἄνθρωποι. Ἄ­ξιζαν παραπάνω ἀπὸ ἐ­πιστήμονες μὲ διπλώματα. Οἱ παπποῦδες μας εἶχαν τὴν πραγματικὴ σοφία. Γιατὶ ποιό εἶν᾽ ἐ­κεῖνο ποὺ ἔχει τὴν ἀξία; Δὲν περιφρονοῦμε τὰ γράμματα καὶ τὶς ἐπιστῆμες· ὁ Θεὸς τὰ ἔδωσε κι αὐτά. Ἐ­κεῖνο ὅμως ποὺ ζυγίζει περισσότερο εἶνε ἡ καρδιά, εἶνε ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. Παλαιὰ στὰ σχολεῖα ἔγραφαν· «Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου» (πρβλ. Σ. Σειρ. 1,14,18). Ἐφοβοῦντο τὸν Θεό, ἐσέβοντο τὸ ὄνομά του τὸ ἅγιο, τηροῦσαν τὶς ἐντολές του. Ἡ γιαγιὰ ἡ ἀ­γράμμα­τη δίδασκε, παιδαγωγοῦσε, μάλωνε καὶ τιμωροῦσε τὰ ἐγγόνια της· καὶ τότε αὐτὰ ἦταν ἀγγελούδια, καὶ εὐλογία Θεοῦ φτερούγιζε πάνω ἀπ᾽ τὴν πατρίδα μας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1258(2)

Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. 5,1-15)
26 Μαΐου 2024 (2006)

Κολυμβηθρα και μαρτυριο

Ἀρχίζω, ἀγαπητοί μου, μὲ μιὰ παραβολή. Ὑποθέστε, ὅτι ἔχω χρήματα πολλά, 250 περίπου χρυσὲς λίρες, καὶ σᾶς λέω· θὰ τὶς πετάξω ψηλά, κι ὅσες προλάβῃ ν᾿ ἁρπάξῃ ὁ καθένας στὸν ἀέρα, θὰ εἶνε δικές του. Φαντάζεστε τί θὰ γίνῃ. Εἶνε ζήτημα ἂν μία λίρα θὰ πέσῃ κάτω· ὅλες θὰ τὶς πιάσουμε. Τί θέλω νὰ πῶ· δὲν κρατῶ στὰ χέρια μου χρήματα καὶ λίρες, ἀλλὰ παρ᾿ ὅλη τὴν ἀναξιότητά μου κρα­τῶ κάτι ποὺ ἀξίζει παραπάνω ἀπὸ τὰ χρυσᾶ νομίσματα· εἶνε τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ, εἶνε τὸ ἱε­ρὸ εὐαγγέλιο, εἶνε ἡ σημερινὴ περικοπή (βλ. Ἰω. 5,1-15). Ἂν μετρήσετε τὶς λέξεις της, εἶνε 250 πε­ρίπου. 250 λέξεις – 250 χρυσὲς λίρες, θησαυ­ρὸς ἀνεκτίμητος. Κι ὅπως προσέχουμε νὰ μὴ πέσῃ κάτω οὔτε μία λίρα, ἔτσι πρέπει νὰ προσέχουμε νὰ μὴν μᾶς ξεφύγῃ οὔτε μία λέξις.
Γιὰ νὰ λάβετε μιὰ ἰδέα τί θησαυρός χρυ­σῶν νομισμάτων εἶνε οἱ ἱερὲς περικοπές, ἀπ᾿ ὅλο τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο θὰ πάρουμε μόνο μία λέξι, τὴ λέξι «κολυμβήθρα»· τρεῖς φο­ρὲς ἀναφέρεται στὸ ἱερὸ κείμενο (ἔ.ἀ. 5,2,4,7). Τί εἶνε λοιπὸν ἡ κολυμβήθρα; Read more »