Πεντηκοστάριο
Δευτέρα τοῦ ἁγίου Πνεύματος
1987(2) Πνεῦμα ἅγιο, καθάρισέ μας καὶ λάμπρυνέ μας!

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 983(2)

Δευτέρα τοῦ ἁγίου Πνεύματος
9 Ἰουνίου 2025 (2003)

Πνευμα αγιο, καθαρισε μας και λαμπρυνε μας!

«Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑ­ψοῦ­ται, λαμπρύνεται τῇ τριαδικῇ Μονάδι ἱεροκρυφίως»
(ἀναβ. Δ΄ ἤχ., α΄ ἀντίφ.)

Ἑορτή, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ καὶ πανήγυρις μεγάλη. Σὲ ἄλλες ἑορτὲς ἑορτάζουν ἅγιοι ἢ ἡ Παναγία· σήμερα ἑορτάζει τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Θεότητος, τὸ πανάγιο Πνεῦμα.
Ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἁγία Τριάς, Πάτερ Υἱὲ καὶ Πνεῦμα ἅγιον, ἐλέησον τὸν κόσμον κ᾿ ἐμᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς.
Νὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ ἅγιο Πνεῦμα. Ἀλλὰ εἶ­νε εὔκολο; Τὸ μυστήριο τῆς Θεότητος εἶνε ἀκατάληπτο. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει· Ἄνθρωπε, ζητᾷς νὰ κατανοήσῃς τὴν ἁ­γία Τριάδα; μὰ ἐδῶ δὲν μπορεῖς νὰ καταλά­βῃς οὔτε τὰ ὁρατὰ ποὺ σὲ περιβάλλουν. Καὶ πράγματι· ἀφοῦ δὲν μποροῦμε νὰ ἐξιχνιάσου­με ἕνα μυρμήγκι ἢ μιὰ μέλισσα, πῶς ἔ­χουμε τὸ θράσος νὰ ζητοῦμε νὰ ἐξιχνιάσουμε τὸ μέγα μυστήριο τῆς ἁγίας Τριάδος;
Ἂς μιλήσουμε, λοιπόν, πρακτικώτερα. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Προς Εφεσίους, κεφ. Ε΄, εδάφια 8-19

8 Ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· 12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 Διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.
15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, 16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 17 Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 18 Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-20

10 ῾Ορᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός.12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 Καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 Οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων.
15 ᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.
19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 Οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν. Read more »

Πεντηκοστάριο
1968 Ἀπὸ τέτοια πτῶσι, σὲ τόσο ὕψος!
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄-Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2675

Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως 29 Μαΐου 2025
Ὁμιλία Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτη

Ἀπο τετοια πτωσι, σε τοσο ὕψος!

«Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος» (Ψαλμ. 46,6)

Ἔχουν περάσει, ἀγαπητοί μου, σαράντα ἡ­μέρες ἀπὸ τὴν ἅγια νύχτα τῆς Ἀναστάσε­­ως, ὅταν ἀκούσαμε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Καὶ σήμερα, ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως, ἡ Ἐκκλησία μας ψάλλει τὸ «Ἀνέβη ὁ Θεὸς ἐν ἀλαλα­γμῷ, Κύρι­ος ἐν φωνῇ σάλπιγγος» (Ψαλμ. 46,6.). Ἐπιτρέψτε μου νὰ πῶ λίγα λόγια ἁπλᾶ καὶ σύν­τομα ἐπάνω στὸ ῥητὸ αὐτὸ καὶ στὴ σημασία τῆς ἑορτῆς.
Ἑορτάζουμε τὴν ἀνάληψι τοῦ Κυρίου ἡ­μῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιατί ἔγινε ἡ Ἀνάληψις;

* * *

Ὁ ἄνθρωπος, ἀδελφοί μου, ἡ κορωνίδα τῆς δημιουργίας, τὸ ἀνώτερο δημιούργημα, πλάστηκε «κατ᾽ εἰκόνα καὶ καθ᾽ ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ (Γέν. 1,26). Ἔχει ἕνα προορισμὸ μεγά­­λο. Προορι­σμός του, ὅπως λένε οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησί­ας, εἶνε ἡ θέωσις, νὰ γίνῃ δη­λαδὴ – τί· ἕνας μικρὸς θεὸς ἐπὶ τῆς γῆς, κυρίαρχος στὸν ὑλι­­κὸ καὶ πρὸ παντὸς στὸν ψυχικὸ πολιτισμό· νὰ ἐξουσιάζῃ τὴ νεκρὴ ὕλη καὶ πρὸ παν­τὸς τὴν ψυχή του, νὰ νικήσῃ τὸν κακὸ ἑαυτό του, κ᾽ ἔτσι ν᾽ ἀναδειχθῇ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσις τοῦ Θεοῦ. Read more »

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΟΝΟΜΑΣΘΗΚΕ ΜΕΓΑΣ

———-

———–
Τό α´ἀπόσπασμα τῆς ὁμιλίας τοῦ π. Αὐγουστίνου – Τήν συνέχεια τῆς ὁμιλίας θά την βρῆτε :https://youtu.be/Sr3FduPxsfA?si=8Oioa6KcVo04Zpn6

Ἑορτολόγιο

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 716(2)

Τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης
Τετάρτη 21 Μαΐου 2025 (2000)

Γιατι ο Μεγας Κωνσταντινος ειναι αγιος

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει σήμερα τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Κωνσταντίνου καὶ τῆς μητέρας του ἁγίας Ἑλένης.
Τὸ ὄνομα Κωνσταντῖνος τὸ ἔφεραν δεκατρεῖς Ἕλληνες βασιλεῖς. Οἱ ἐπισημότεροι ἦ­ταν· πρῶτος ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ποὺ ἑ­ορ­τάζει σήμερα· δεύτερος ὁ Κωνσταντῖνος ὁ Παλαιολόγος, ποὺ ἔπεσε ἐνδόξως ἐπάνω στὰ τείχη τῆς Κωνσταντινουπόλεως· καὶ τρίτος ὁ Κωνσταντῖνος ὁ 12ος, ποὺ ἐλευθέρωσε τὴ Μα­κεδονικὴ γῆ. Κορυφαῖος μεταξύ τους εἶνε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Καὶ γι᾿ αὐτὸ ὀνομάζεται Μέγας, γιὰ νὰ διακρίνεται ἀπὸ τοὺς ἄλλους.
Μέγας ὁ Κωνσταντῖνος, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἄνδρες! Καὶ ὅπως ὅλοι οἱ μεγάλοι διχάζουν τοὺς κριτικούς, ἔτσι καὶ αὐτὸς εἶ­­νε σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Ἄλλοι εἶνε ὑ­πὲρ αὐτοῦ, καὶ ἄλλοι εἶνε κατ᾿ αὐτοῦ. Read more »

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ
ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΛΙΟΥ ΠΡΕΣΠΩΝ

 Στό τέλος τῆς κατανυκτικῆς Θειας Λειτουργίας, στα ἐρείπια τοῦ ναοῦ και πριν ἀπό το «δι ευχῶν» ὁ φύλακας των Ελληνικῶν Συνόρων ἀγωνιστης Μητροπολίτης Φλωρίνης Πρεσπῶν και Εορδαίας στελνει το μήνυμα για την Ἑλληνικότητα τῶν Πρεσπῶν & ἐλέγχει την ἄγρια προπαγάνδα

———–

———–

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1076(2)
Τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου ἐπισκόπου Λαρίσσης
Πέμπτη 15 Μαΐου 2025 (2004)

Προμαχος της πιστεως

Βρισκόμαστε, ἀγαπητοί μου, στὴν ἄνοιξι, ποὺ εἶνε ἡ ὡραιότερη ἐποχὴ τοῦ ἔτους. Συγχρόνως, ἀπὸ ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, βρισκόμαστε σὲ ἕνα κύκλο ἑορτῶν τοῦ λεγομένου Πεντηκοσταρίου, ἑορτῶν ποὺ ὡς ἀρχὴ καὶ κέντρο τους ἔχουν τὸ Πάσχα. Ἀλλὰ σήμερα, 15 Μαΐου, εἶνε καὶ ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου ἐπισκόπου Λαρίσσης.
Ποιός ἦταν ὁ ἅγιος Ἀχίλλιος; Read more »

 ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΠΟΣΤΟΛΟ & ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ & ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΕΞΟΧΩΣ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ

       Σήμερα τελούμε εορτή ενός από τους προκρίτους Αποστόλους του Χριστού και εγκαινιάζουμε αυτόν ως πατέρα όλων όσοι φέρουν το όνομα του Χριστού, μάλλον δε ως πατριάρχη αυτών, «οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν(:οι οποίοι δεν γεννήθηκαν από γυναικεία αίματα, ούτε από σαρκική επιθυμία, ούτε από την επιθυμία κάποιου άνδρα, αλλά γεννήθηκαν από τον ίδιο τον Θεό)» [Ιω.1,13]. Διότι, όπως ο Ιακώβ προέβαλε δώδεκα πατριάρχες κατά σάρκα, από  τους οποίους διαμορφώθηκαν οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ[Γέν.35,22: «Ἦσαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰακὼβ δώδεκα» κ.ε.], έτσι και ο Χριστός προέβαλε πνευματικώς τους δώδεκα μύστες[Ματθ.10,2-4: «Τῶν δὲ δώδεκα ἀποστόλων τὰ ὀνόματά εἰσι ταῦτα· Read more »

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ &
ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ

Μητροπολιτης Φλωρίνης Αυγουστινος: «ΣΑΣ ΒΑΖΩ ΚΑΝΟΝΑ, ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΤΕ;»

———

———

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Ἔγινε στὶς 25.4.1968, στὸν Ἅγιο Μάρκο Πρώτης Φλωρίνης

Ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ εὐαγγελιστής και οἱ ἅγιοι ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Οἱ σημερινοί ἐπισκοποι ἔχουν πτυχία ἀλλα δὲν ἔχουν ἁγιότητα.
Ὁ ἅγιος Μάρκος εἶχε ζῆλο γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ γιὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐκήρυττε στὸ λαό. Χειροτόνησε ἐκλεκτοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς μετέδωσε τὴν ἱερὰ φλόγα τῆς πίστεως.
Πάντοτε ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ φλογεροὺς καὶ ζηλωτὰς ἱερεῖς. Χρειάζονται πα­πᾶ­δες ὅπως ἦταν τότε, στοὺς πρώτους αἰῶ­νες τοῦ Χριστιανισμοῦ. Νὰ εἶναι ἁγνοὶ ἄνθρωποι, ταπεινοί, οἰκογενειάρχες. Αὐτοί ἀξίζουν, καὶ ὄχι οἱ ἄλλοι ποὺ ἔχουν τὰ σβέρκα καὶ τὰ γένεια τους κουρεμένα καὶ γυρίζουν σὰν καραγκιόζηδες καὶ κοντεύουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ προσκυνήσουν τοὺς φράγκους καὶ τοὺς προτεστάντες. Χρειάζον­ται παπᾶδες ὅπως ἦταν ὁ ἅγιος Μᾶρκος, ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρείας. Read more »

23 Ἀπριλίου, ἁγίου Γεωργίου
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

OMOΛOΓOYME TON XΡIΣTO;

Εἶπεν ὁ Κύριος· «Ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον» (Λουκ. 21,13)

ΕΟΡΤΗ καὶ πανήγυρις σήμερα. Ὁ ἅγιος Γεώργιος εἶνε ἀπὸ τοὺς πλέον δημοφιλεῖς ἁγίους. Τὸν ἀγαπάει πολὺ ὁ λαός μας. Πολλοὶ ἄντρες ἔχουν τὸ ὄνομά του, ἀλλὰ καὶ γυναῖκες παίρνουν τὸ ὄνομα Γεωργία. Ἐκκλησίες ὑπάρχουν παντοῦ στὴν πατρίδα μας ἐπ᾿ ὀνόματί του. Χωριὰ φέρουν τὸ ὄνομα Ἅγιος Γεώργιος. Ἀλλὰ καὶ στὸν ἔνδοξο ἑλληνικὸ στρατὸ τὸ πεζικό, ἡ βάσις τοῦ στρατεύματος, αὐτὸν ἔχει προστάτη καὶ τὸν τιμᾷ. Καὶ ὄχι μόνο ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ Σέρβοι καὶ οἱ Βούλγαροι καὶ οἱ Ῥουμᾶνοι καὶ οἱ Ῥῶσοι· παντοῦ στὴν Ὀρθοδοξία τὸ ὄνομα τοῦ ἁγίου Γεωργίου τιμᾶται πολύ. Τὸ περίεργο εἶνε, ὅτι ἀκόμα καὶ ἀλλόδοξοι τὸν τιμοῦν. Ἀπόδειξις ἡ Ἀγγλία, καὶ μάλιστα μὲ τὸ ἐθνικό της νόμισμα, τὴ λίρα. Αὐτὸ ἐγὼ δὲν τὸ ἤξερα, στὴν Κοζάνη τὸ ἔμαθα. Ἐκεῖ ἄκουσα δύο ἀνθρώπους ποὺ κουβέντιαζαν, καὶ λέει ὁ ἕνας· ―Ἔχεις Ἁϊγιώργηδες καβαλλάρηδες;… Ἐγὼ δὲν καταλάβαινα. ―Τί ἐννοεῖς; λέω. ―Ἐννοῶ λίρες· ἡ λίρα στὸ πίσω μέρος ἔχει ζωγραφισμένο τὸν ἅϊ-Γιώργη… Καὶ πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, ὁ πρῶτος πρόεδρος τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ὠνομάζετο Γεώργιος Οὐάσιγκτων. Παντοῦ λοιπόν….

Την συνέχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=46907

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

(Ἀποσπάσματα ὁμιλίας κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Γεωργίου)

Σήμερα ὅταν λέμε μάρτυς, ἐννοοῦμε ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος βασανίσθηκε γιά τόν Χριστό. Ἀλλά ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «μάρτυς» εἶναι ἄλλη. Μάρτυς εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δίνει μαρτυρία γιά κάτι. Καί οἱ ἅγιοι Μάρτυρες λέγονται μάρτυρες, διότι ἔδωσαν μαρτυρία, ἔδωσαν βεβαίωση, γιά κάτι πού προσωπικῶς εἶχαν γνωρίσει. Διότι ὁ μάρτυς καταθέτει γιά κάτι, γιά τό ὁποῖο προσωπικῶς ἔχει λάβει γνῶσι.

Μάρτυς τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψις· «ὁ μάρτυς ὁ πιστός καί ἀληθινός», διότι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐμαρτύρησε περί τοῦ Πατρός. «Ἐκεῖνος ἐξηγήσατο», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη. Read more »

Ἑορτολόγιο
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄ Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2666
Κυρ. Ε΄ Νηστειῶν ὁσ. Μαρίας Αἰγυπτίας
6 Ἀπριλίου 2025
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Φρουρησι της φαντασιας

Καὶ πάλι κήρυγμα, ἀγαπητοί μου. Καὶ τὸ ἀ­πο­τέλεσμα ποιό; Μόνο ὁ καρδιογνώστης Θεὸς γνωρίζει. Καὶ μιὰ ψυχὴ ἂν μετανοήσῃ, εἶνε ἀρκετὸ γιὰ νὰ ἱκανοποιηθῇ ὁ κήρυκας.
Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τὸ μυαλό τους σκόρπιο· εἶνε σὰν ἕνα κόσκινο μὲ χίλιες τρῦ­πες, μὲ τὸ ὁ­ποῖο δὲν μπορεῖ νὰ βγάλῃ καν­εὶς νερὸ ἀπ᾽ τὸ πηγάδι· διαρρέει. Ἔτσι καὶ τὰ τρύ­πια καὶ σκόρπια μυαλὰ σήμερα δυσ­κολεύονται νὰ συγκρατήσουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.
Προβάλλουν τώρα ἐμπρός μας ἡ ἑορτάζου­σα ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία καὶ ὁ ἅγιος Ζωσιμᾶς, ποὺ δέχτηκε τὴ μετάνοιά της. Ἔχου­με πεῖ ἄλλοτε πῶς βγῆ­κε στὴν ἔ­ρημο καὶ συν­άν­τησε τὴν ἁγία. Ἐπει­δὴ τὴν ἱστορία τὴν ἔ­χουμε διηγηθῆ καὶ εἶνε γνωστή, αὐτὴ τὴ φο­ρὰ θὰ ἤ­θελα νὰ σταθοῦμε σὲ ἕνα μόνο σημεῖο τοῦ ἀ­γῶνος τῆς ἁ­γίας, τὸ ὁποῖο μᾶς ἐν­διαφέρει. Read more »

Τους Ἁγιους μας τους μιμουμεθα
ἤ τους τιμαμε μοναχα στα λογια;

Ἡ ἁγία μάρτυς Ματρῶνα ἦταν ὑπηρέτρια σέ μιά Ἑβραία, σύζυγο ἀρχιστρατήγου τῆς Θεσσαλονίκης.
Ὅταν ἡ κυρία της πήγαινε στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων, τήν ἀκολουθοῦσε, ἀλλά ποτέ δέν ἔμπαινε μέσα. Γύριζε πίσω καί πήγαινε στήν Ἐκκλησία τῶν Χριστιανῶν.
Ἡ ἄρνηση τῆς Ματρῶνας νά ἀκολουθεῖ τήν κυρία της καί νά μπαίνει μαζί της μέσα στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων ἔγινε αἰτία νά κλειστεῖ στίς φυλακές δύο φορές καί νά ὑποστεῖ ἀνελέητους ξυλοδαρμούς καί κακοποιήσεις. Ἐξαντλημένη ἀπό τήν κακοπάθεια παρέδωσε τήν ψυχή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ μέσα στίς φυλακές τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 27 Μαρτίου.
Συνηθίζουμε νά λέμε «μνήμη ἁγίου, μίμησις ἁγίου». Στίς ἡμέρες μας τήν μιμούμεθα ἄραγε τήν ἁγία μάρτυρα Ματρῶνα;
Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ ἐπίσημες παρουσίες ἀρκετῶν ἐκκλησιατικῶν μας ἀξιωματούχων μέσα στίς Ἑβραϊκές συναγωγές; Πῶς ἀπολογοῦνται ἐνώπιον τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, ἀλλά καί μπροστά στό μαρτύριο τῆς ἁγίας Ματρῶνας, ὅσοι ἐπίσκοποι καί πατριάρχες συμμετέχουν στό τελετουργικό τῶν Ἑβραίων ἀνάβοντας τήν ἑπτάφωτη λυχνία μέσα στίς συναγωγές τους;
Καί κάτι πιό ἐπίκαιρο: Τί θά ἔλεγε σήμερα ἡ Ἁγία Μάρτυς Ματρῶνα βλέποντας μητροπολίτες καί πατριάρχες νά μπαινοβγαίνουν σέ χώρους λατρείας αἱρετικῶν καί ἀλλοθρήσκων συμπροσευχόμενοι καί συνευωχούμενοι μαζί τους;
Τελικά τούς Ἁγίους μας τούς μιμούμεθα ἤ τούς τιμᾶμε μονάχα στά λόγια;  (Φ.Μ.)

«Οι καυχωμενοι εν τω σταυρω του Χριστου»

(Οι Άγιοι Κολλυβάδες)

ΝΙΚ. Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

MΕΡΟΣ I΄ Aναμφίβολα, από τη Χίο μέχρι κάτω την Πάτμο και από τη Σκιάθο μέχρι την Ικαρία, οι Άγιοι κολλυβάδες όργωσαν το Αιγαίο Πέλαγος με βίωμα βαθειάς ορθόδοξης πνευματικότητας, φέρνοντας στο φως την Πατερική, την Ασκητική και την Λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, μέσα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας: «Στο σκότος της Τουρκοκρατίας έλαμψε το καθαρά παραδοσιακό πνευματικό «κίνημα» των Κολλυβάδων. Το τι πρόσφερε αυτό στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, αρνούμενο τη στατικότητα της εποχής και την απλοϊκή αντίληψη περί παραδόσεως, και δυναμικά αναμοχλεύοντας τη λειτουργική πατερική παράδοση, είναι σ’ όλους γνωστό. Σ’ αυτό οφείλεται η προβολή του λησμονημένου αιτήματος της συχνής προσελεύσεως στη Θ. Κοινωνία, η έξαρση του νοήματος του εβδομαδιαίου Πάσχα, η συναφής προσπάθεια απαλλαγής της αναστάσιμης Κυριακής από τα νεκρώσιμα στοιχεία…» (Ι. Φουντούλης). Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2662

Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου
Τρίτη 25 Μαρτίου 2025
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὁ Σωτηρας μου

«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλ. θ΄ ᾠδ.)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή, ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Εἶνε διπλῆ ἑορτή, θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική, καὶ πρέπει καὶ τὰ δύο νὰ τὰ τιμοῦμε καὶ νὰ τὰ ἑορτάζουμε.
Τὰ τελευταῖα χρόνια –μετὰ λύπης θὰ τὸ πῶ– ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει ἀτονήσει· ἀπόδειξις ἡ ἀπουσία ἐκκλησιάσματος. Σὲ χωριὰ καὶ πόλεις κλαῖνε οἱ παπᾶδες. Καὶ στὴν Ἀθήνα ἡ μη­τρόπολι ἀδειανὴ εἶνε· κατὰ τὶς 11 ἡ ὥρα ἔρ­χον­ται οἱ ἐπίσημοι γιὰ τὴ Δοξολογία καὶ γεμίζει ὁ ναός. Καλὸ αὐτό, δὲν κατη­γορῶ, εἶνε μιὰ ἐ­­θνικὴ ἐκδήλωσι· ἀλλὰ πρῶτα στὴν ἐκκλησία καὶ μετά στοὺς δρόμους γιὰ παρέλασι. Αὐτὰ συντελοῦν στὴν ἔξαρσι τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος, ἀλλ᾽ ἐγὼ θρηνῶ καὶ κλαίω γιὰ τὴν κατάπτωσι τοῦ φρονήματος τῆς πίστεως.
Τὸ κεντρικὸ νόημα τῆς ἡμέρας εἶνε·
«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην·
αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλ. θ΄ ᾠδ.).
Τί μεγαλεῖο περιέχουν αὐτοὶ οἱ στίχοι! Οὐ­ρα­νὸς καὶ γῆ ἑορτάζουν σήμερα. «Εὐαγγελίζου, γῆ», λέ­ει· δηλαδή, δέχου τὸ εὐαγγέλιον. Τί θὰ πῇ εὐαγγέλιον; Ἐὰν σᾶς δώσω ἀμέσως τὴν ἀπάντησι, θὰ χασμουρηθῆτε· διότι σᾶς εἶ­πα, …τὸ καντήλι ἔ­σβησε. Ἂν σᾶς μιλήσω ὅ­πως ὁ μέγας Βασίλειος καὶ ὁ Χρυσόστομος, θὰ βγάλετε τὰ ῥολόγια σας. Γι᾽ αὐτὸ ἀναγκάζομαι, στὸν πεζὸ τοῦτον αἰῶνα, νὰ κατεβαίνω ἀρχίζοντας μὲ παραδείγματα ἀπὸ τὴ γῆ, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γνωρίζετε καὶ αἰσθάνεσθε. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2153

Τοῦ Μεγάλου Φωτίου
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου (ἑσπερινο κήρυγμα)

Προικισμενος ορθοδοξος ποιμεναρχης

Η ζωη και το εργο του

Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, ἕνα ἀστέ­ρι πρώτου μεγέθους, ποὺ καταλάμπει τὴν Ὀρ­θο­δοξία. Εἶνε ὁ ἱερὸς Φώτιος, γιὰ τὸν ὁποῖο θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ μερικὲς λέξεις.

* * *

Γυρίζουμε πίσω, στὸ Βυζάν­τιο τὸν 9ο αἰῶνα. Σ᾽ ἕνα ἀρχοντικὸ τῆς Κωνσταντινουπόλε­ως γεννήθηκε τότε ἕνα ἀγοράκι. Τὸ ὠνόμα­σαν Φώ­τιο, ὄνομα ποὺ θ᾽ ἀνταποκρινόταν πλή­ρως στὸ μέλλον του, κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρί­ου «Ὑ­μεῖς ἐ­στε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14). Ἡ κατα­γωγή του ἦταν εὐγενική. Οἱ γο­νεῖς του ὅμως, ὁ Σέρ­γιος καὶ ἡ Εἰρήνη, ἐνῷ ἦταν ἀξιωμα­τοῦχοι, τελείωσαν τὴ ζωή τους μαρτυρικά· διώχθηκαν καὶ θανατώ­θηκαν ἐ­πειδὴ τιμοῦ­σαν τὶς ἅγιες εἰκόνες· ἦταν ἡ ἐποχὴ τῆς εἰ­κονο­­μαχίας. Ὁ μικρὸς ἔμεινε ὀρ­­φανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ μητέρα σὲ ἡλικία 5 ἐ­τῶν. Μεγάλο πρᾶ­γμα ἡ οἰκογένεια· «εἰ ἡ ῥίζα ἁ­γία, καὶ οἱ κλάδοι», λέει ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος (῾Ρωμ. 11,16)· μάρτυ­ρες οἱ γονεῖς, ὁμολογητὴς ὁ υἱός. Ὅταν ἦταν 15 ἐ­τῶν ἀξιώθηκε νὰ δῇ τὸν θρί­αμ­βο τῆς Ὀρθοδο­ξίας, τὴν παῦσι τοῦ δι­ωγμοῦ τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ συνέψαλε μὲ ὅλους «Τὴν ἄ­­χραντον εἰκόνα σου προσ­κυνοῦμεν, ἀγαθέ…». Ὅταν ἦ­ταν νέος βρέθη­κε στὴν κηδεία τῆς βασιλίσσης ἁγίας Θεοδώρας, ἡ ὁποία πολὺ συνετέλεσε στὴν ἀναστήλω­σι τῶν ἁγίων εἰ­κόνων. Ἀπὸ μικρὸς ἄκουσε ὅλους τοὺς ἀ­γῶ­νες τῶν προγόνων κατὰ τῶν αἱρέσεων.…

Την συνεχεια: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=70960

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2154

Προικισμενος ορθοδοξος ποιμεναρχης
Η στασι του απεναντι στoν παπισμo

Θαυμαστός, ἀγαπητοί μου, ὁ μέγας Φώτιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁ­ποίου τὴν ἱερὰ μνήμη τιμᾷ σήμερα ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Πολυτάλαντος προσωπικότης μὲ πολυσχιδῆ δρᾶσι. Ἕνας ὅμως τομεὺς τῆς δραστηριότητός του προκάλεσε καὶ προκαλεῖ διαφωνίες· εἶνε ἡ στάσι του ἀπέναντι στὸν πα­πισμό· τώρα καὶ ἐδῶ ἔχουμε φιλοπαπικούς. Ὁ ἅγιος Φώτι­ος εἶνε ἰσχυρὸς πολέμιος τοῦ πα­πισμοῦ καὶ ἐδῶ οἱ θιγόμενοι ἐναντιώνον­ται. Read more »

ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΗΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ;

Του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὴν πρώτη (1η) Ἰανουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Βασιλείου. Χθὲς πρώτη (1η) Φεβρουαρίου ἦταν τοῦ ἁγίου Τρύφωνος. Καὶ σήμερα; Σήμερα δὲν ἑορτάζει ἅγιος. Ἑορτάζει ὁ βασιλεὺς τῶν ἁγίων, ὁ ἀρχηγὸς τῆς πίστεώς μας, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Εἶνε δεσποτικὴ ἑορτή, ἡ ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς. Τί εἶνε ἡ Ὑπαπαντή; Μὲ ἁπλᾶ λόγια θὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου, δὲν ἦταν μόνο ἄνθρωπος, ἦταν καὶ Θεός. Καὶ ὡς Θεὸς δὲν ὑπάρχει στιγμὴ τοῦ χρόνου ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχῃ. Ὑπάρχει πάντοτε. Εἶνε αὐτὸ ποὺ λέμε «νῦν καὶ ἀεί». Ἐμεῖς εἴμεθα στὸ «νῦν», τώρα,ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶνε καὶ στὸ «ἀεί», πάντοτε· «…νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ὡς Θεὸς λοιπὸν εἶνε αἰώνιος, ὡς ἄνθρωπος ὅμως, ποὺ ἐφόρεσε σάρκα, μπῆκε στὴν ἱστορία, στὸ χρόνο. Γεννήθηκε σὲ ὡρισμένο χρόνο καὶ τόπο, σὲ ἕνα μικρὸ χωριό.Γεννήθηκε σὰν ἕνα φτωχὸ νήπιο. Ἡ Mάνα του δὲν εἶχε ποῦ νὰ τὸν βάλῃ, καὶ τὸν ἔβαλε στὸ παχνὶ τῶν ζῴων. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά, σ᾿ ἕνα σταῦλο. Ποιός θὰ φανταζόταν, ὅτιτὸ νήπιο ἐκεῖνο εἶνε ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου; Πέρασαν ἀπὸ τὴ Γέννησι σαράντα ἡμέρες. Τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα εἶχαν τότε συνήθεια, ὅπως καὶ τώρα, νὰ πηγαίνουν τὸ βρέφος στὸ ναό. Τὸ πήγαιναν γιὰ νὰ τὸ ἁγιάσουν, νὰ τὸ καθαρίσουν, νὰ σαραντίσῃ ἡ μάνα. Read more »