Αυγουστίνος Καντιώτης



Archive for the ‘ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ’ Category

1. MEΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ (βιντεο) 2. Μικρος Παρακλητικος Κανονας

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 1st, 2023 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

_____________

_____________

2. Μικρος Παρακλητικος Κανονας

Κύριε εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σου. Και μή εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ’ εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασιν των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου. Μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου απ’ εμού και ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ο Θεός μου. Τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τώ ελέει σου εξολεθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου ότι  εγώ δούλός σού ειμί.

Και ευθύς το, Θεός Κύριος, εξ εκατέρων των χορών ως εξής:

  • Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
  • Στίχ, α’. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, και επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτου.
  • Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
  • Στίχ, β’. Πάντα τά έθνη εκύκλωσάν με, και τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτους,
  • Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
  • Στίχ, γ’. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και εστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
  • Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Read more »

MEΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 2) Νηστεια Δεκαπενταυγουστου

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 7th, 2022 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

MEΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
_____

____

2.  Νηστεία Δεκαπενταυγούστου

Η περίοδος αυτή της νηστείας προηγείται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, της μεγαλύτερης Θεομητορικής εορτής του ορθοδόξου εορτολογίου, είναι κατά πολύ νεώτερη εν σχέσει προς τις άλλες μακρές περιόδους νηστείας και αρχικά ήταν διηρημένη σε δύο τμήματα: αυτό που προηγείτο της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και εκείνο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου…

Πατηστε τον τιτλο και  διαβαστε το αρθρο. Ειναι σε pdf

ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 17th, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

 

1) https://prayer.enavasi.gr/

Ικετηριος κανονας εις τον Ιησουν Χριστον

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 16th, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

Ικετήριος κανόνας εις τον Ιησού Χριστό

(Ποίημα Θεοκτίστου Μοναχού του Στουδίτου)

Ωδή α΄

  • Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε, τά της ψυχής μου θεράπευσον τραύματα, Ιησού, καί γλύκανον τήν καρδίαν μου, πολυέλεε, δέομαι, Ιησού σωτήρ μου, ίνα μεγαλύνω σε σωζόμενος.
  • Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού, διάνοιξον της μετανοίας μοι πύλας, φιλάνθρωπε Ιησού, καί δέξαι με σοί προσπίπτοντα καί θερμώς εξαιτούμενον, Ιησού σωτήρ μου, τών πλημμελημάτων τήν συγχώρησιν.
  • Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού, εξάρπασον έκ της χειρός τού δολίου Βελίαρ με, Ιησού, καί ποίησον δεξιόν καμέ παραστάτην της δόξης σου, Ιησού Χριστέ μου, μοίρας ευωνύμου λυτρωσάμενος.
  • Θεοτοκίον.
  • Ιησούν γεννήσασα Θεόν, Δέσποινα, δυσώπησον υπέρ αχρείων ικετών, πανάχραντε, όπως της κολάσεως ταίς πρεσβείαις σου λυτρωθώμεν, αμόλυντε, οί μεμολυσμένοι, δόξης αϊδίου απολαύσαντες.

Ωδή γ΄

Εισάκουσον, φιλάνθρωπε Ιησού μου, τού δούλου σου βοώντος έν κατανύξει, καί ρύσαι, Ιησού με, της καταδίκης καί της κολάσεως, μόνε μακρόθυμε, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.

Υπόδεξαι τόν δούλον σου, Ιησού μου, προσπίπτοντα σύν δάκρυσιν, Ιησού μου, καί σώσον, Ιησού μου, μετανοούντα καί της γεέννης με, Δέσποτα, λύτρωσαι, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.

Τόν χρόνον, Ιησού μου, όν δέδωκάς μοι, είς πάθη εδαπάνησα, Ιησού μου, διό με, Ιησού μου, μή απορρίψης, άλλ΄ ανακάλεσαι, δέομαι, Δέσποτα Ιησού γλυκύτατε, καί διάσωσον.

Θεοτοκίον.

  • Παρθένε, ή τεκούσα τόν Ιησούν μου, ικέτευε ρυσθήναί με της γεέννης, ή μόνη προστασία τών θλιβομένων, θεοχαρίτωτε, καί καταξίωσον της ζωής, πανάμωμε, της αγήρω με.

Κάθισμα. 

Σωτήρ μου Ιησού, ό τόν άσωτον σώσας, σωτήρ μου Ιησού, ό δεξάμενος πόρνην, καμέ νύν ελέησον, Ιησού πολυέλεε, σώσον, οίκτειρον, ώ Ιησού ευεργέτα, ώσπερ ώκτειρας τόν Μανασσήν, Ιησού μου, ώς μόνος φιλάνθρωπος.

Ωδή δ΄

  • Θεράπευσον, Ιησού μου, ψυχής μου τά τραύματα, Ιησού μου, δέομαι, καί της χειρός με εξάρπασον, Ιησού μου εύσπλαγχνε, τού ψυχοφθόρου Βελίαρ καί διάσωσον.
  • Ημάρτηκα, Ιησού μου γλυκύτατε εύσπλαγχνε, Ιησού μου, σώσον με τόν προσφυγόντα τή σκέπῃ σου, Ιησού μακρόθυμε, καί βασιλείας της σής με καταξίωσον.
  • Ούχ ήμαρτεν, Ιησού μου, ουδείς, ώσπερ ήμαρτον εγώ ό ταλαίπωρος, νύν δέ προσπίπτω δεόμενος, Ιησού μου, σώσον με καί τήν ζωήν, Ιησού μου, κληροδότησον.

Θεοτοκίον.

Πανύμνητε, Ιησούν ή γεννήσασα Κύριον, αυτόν καθικέτευε τού λυτρωθήναι κολάσεως πάντας τούς υμνούντάς σε καί Θεοτόκον κυρίως ονομάζοντας.

Ωδή ε΄

  • Σύ φωτισμός, Ιησού μου, νοός μου, σύ σωτηρία της απεγνωσμένης ψυχής μου, Σώτερ, σύ, Ιησού μου, της κολάσεως ρύσαι καί γεέννης εμέ κραυγάζοντα, Σώσον, Ιησού μου Χριστέ με τόν άθλιον.
  • Ολοσχερώς, Ιησού μου, πρός πάθη της ατιμίας καταβεβλημένος, ήδη κραυγάζω, Σύ, Ιησού μου, βοηθείας μοι χείρα καταπέμψας έκσπασον κράζοντα, Σώσον, Ιησού μου Χριστέ με τον άθλιον.
  • Βέβηλον νούν, Ιησού, περιφέρων αναβοώ σοι, Κάθαρον τού ρύπου με τών πταισμάτων καί λύτρωσαί με τόν είς βάθη κακίας έξ αγνωσίας κατολισθήσαντα, Σώτερ Ιησού μου, καί σώσον με δέομαι.
  • Θεοτοκίον.

Τόν Ιησούν ή γεννήσασα, Κόρη Θεογεννήτορ, τούτον εκδυσώπει σωθήναι πάντας τούς ορθοδόξους, μοναστάς καί μιγάδας, καί γεέννης ρυσθήναι κράζοντας, Πλήν σου προστασίαν βεβαίαν ούκ έγνωμεν.

Ωδή ς΄

  • Ιησού μου Χριστέ πολυέλεε, εξομολογούμενον δέξαι με, Δέσποτα, ώ Ιησού, καί σώσον με καί φθοράς, Ιησού με, εξάρπασον.
  • Ιησού μου, ού γέγονεν έτερος άσωτος ουδείς, ώς εγώ ό ταλαίπωρος, ώ Ιησού φιλάνθρωπε, αλλά σύ Ιησού με διάσωσον.
  • Ιησού μου, καί πόρνην καί άσωτον καί τόν Μανασσήν καί τελώνην νενίκηκα, ώ Ιησού μου, πάθεσι, καί λῃστήν, Ιησού, Νινευΐτας τε.

Θεοτοκίον.

Ιησούν τόν Χριστόν μου κυήσασα, άχραντε Παρθένε, ή μόνη αμόλυντος, μεμολυσμένον όντα με, πρεσβειών σου υσσώπω νύν κάθαρον.

Κοντάκιον.

Ιησού γλυκύτατε, τό φώς τού κόσμου, της ψυχής μου φώτισον τούς οφθαλμούς, Υιέ Θεού, τή θεαυγεί σου λαμπρότητι, ίνα υμνώ σε τό φώς τό ανέσπερον.

Ωδή ζ΄

  • Χριστέ Ιησού, ουδείς ήμαρτεν έν γή έκ τού αιώνος, ώ Ιησού μου, ώσπερ ήμαρτον εγώ ό τάλας και άσωτος, όθεν, Ιησού μου, βοώ σοι, Μελωδούντά με οίκτειρον, Ευλογητός εί ό Θεός ό τών πατέρων ημών.
  • Χριστέ Ιησού, έν τώ φόβω σου, βοώ, καθήλωσόν με, ώ Ιησού μου, καί κυβέρνησον νύν πρός λιμένα τόν εύδιον, όπως, Ιησού μου οικτίρμον, μελωδώ σοι σωζόμενος, Ευλογητός εί ό Θεός ό τών πατέρων ημών.
  • Χριστέ Ιησού, μυριάκις υπεσχέθην σοι ό τάλας, ώ Ιησού μου, τήν μετάνοιαν, άλλ΄ εψευσάμην ό άθλιος, όθεν, Ιησού μου, βοώ σοι, Τήν αναίσθητον μένουσαν ψυχήν μου φώτισον, Χριστέ, ό τών πατέρων Θεός.

Θεοτοκίον.

Χριστόν Ιησούν ή γεννήσασα φρικτώς καί υπέρ φύσιν, αυτόν δυσώπει, παναμώμητε, τά παρά φύσιν μου πταίσματα πάντα συγχωρήσαί μοι, Κόρη, ίνα κράζω σωζόμενος, Ευλογημένη ή Θεόν σαρκί κυήσασα.

Ωδή η΄

  • Σε, Ιησού μου, δυσωπώ, ώς τήν πόρνην, Ιησού μου, ελυτρώσω τών πολλών εγκλημάτων, ούτω καμέ, Ιησού Χριστέ μου, λύτρωσαι καί κάθαρον τήν ρερυπωμένην ψυχήν μου, Ιησού μου.
  • Καθυποκύψας, Ιησού, ταίς αλόγοις ηδοναίς άλογος ώφθην καί τοίς κτήνεσιν όντως, ώ Ιησού μου, οικτρώς ό τάλας, Σώτερ, αφωμοίωμαι, όθεν Ιησού με της αλογίας ρύσαι.
  • Περιπεσών, ώ Ιησού, φυχοφθόροις έν λῃσταίς απεγυμνώθην τήν στολήν, Ιησού μου, τήν θεοΰφαντον νύν, καί κείμαι μώλωψι κατάστικτος, έλαιον, Χριστέ μου, επίχεε καί οίνον.

Θεοτοκίον. 

Τόν Ιησούν μου καί Θεόν ή βαστάσασα Χριστόν ανερμηνεύτως, Θεοτόκε Μαρία, τούτον δυσώπει αεί κινδύνων σώζεσθαι τούς δούλους σου καί τούς υμνητάς σου, απείρανδρε Παρθένε.

Ωδή θ΄

  • Τόν Μανασσήν, Ιησού μου, τόν τελώνην, τήν πόρνην, τόν άσωτον, οικτίρμον Ιησού, καί τόν λῃστήν υπερβέβηκα, Ιησού μου, έν έργοις αισχίστοις καί ατόποις, Ιησού, αλλά σύ, Ιησού μου, προφθάσας με διάσωσον.
  • Τούς έξ Αδάμ, Ιησού μου, αμαρτήσαντας πάντας, πρό νόμου καί έν νόμῳ, Ιησού, καί μετά νόμον ό άθλιος, Ιησού μου, καί χάριν, νενίκηκα τοίς πάθεσιν οικτρώς, αλλά σύ, Ιησού μου, τοίς κρίμασί σου σώσον με.
  • Μή χωρισθώ, Ιησού μου, της αφράστου σου δόξης, μή τύχω της μερίδος, Ιησού, της ευωνύμου, γλυκύτατε Ιησού, αλλά σύ με τοίς δεξιοίς προβάτοις σου, Χριστέ Ιησού μου, συντάξας, ανάπαυσον ώς εύσπλαγχνος.

Θεοτοκίον.

Τόν Ιησούν, Θεοτόκε, όν εβάστασας μόνη, απείρανδρε Παρθένε Μαριάμ, τούτον, αγνή, εξιλέωσαι, ώς Υιόν σου καί Κτίστην, ρυσθήναι τούς προστρέχοντας είς σέ πειρασμών καί κινδύνων καί τού πυρός τού μέλλοντος.

Στιχηρά προσόμοια. 

Ιησού γλυκύτατε, ψυχής εμής θυμηδία, Ιησού, ή κάθαρσις τού νοός μου, Δέσποτα πολυέλεε, Ιησού, σώσον με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου παντοδύναμε, μή καταλίπης με, Σώτερ Ιησού με ελέησον καί λύτρωσαι κολάσεως πάσης, Ιησού, καί αξίωσον της τών σῳζομένων μερίδος, Ιησού, καί τώ χορώ τών εκλεκτών σού με σύνταξον, Ιησού φιλάνθρωπε.

Ιησού γλυκύτατε, τών αποστόλων ή δόξα, Ιησού μου, καύχημα τών μαρτύρων, Δέσποτα παντοδύναμε Ιησού, σώσον με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου ωραιότατε, τόν σοί προστρέχοντα, Σώτερ Ιησού με ελέησον, πρεσβείαις της τεκούσης σε, πάντων, Ιησού, τών αγίων σου, προφητών τε πάντων, σωτήρ μου Ιησού, καί της τρυφής τού παραδείσου αξίωσον, Ιησού φιλάνθρωπε.

Δόξα.

Ιησού γλυκύτατε, τών μοναζόντων τό κλέος, Ιησού μακρόθυμε, ασκητών εντρύφημα καί καλλώπισμα, Ιησού, σώσον με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου υπεράγαθε, χειρός εξάρπασον, Σώτερ Ιησού μου, τού δράκοντος, καί τούτου τών παγίδων νύν, Σώτερ Ιησού, ελευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου, σωτήρ μου Ιησού, αναγαγών, καί δεξιοίς συναρίθμησον, Ιησού, προβάτοις με.

Καί νύν.

Θεοτοκίον.

Μή καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα, αλλά δέξαι δέησιν τού ικέτου σου, θλίψις γάρ έχει με, φέρειν ού δύναμαι τών δαιμόνων τά τοξεύματα, σκέπην ού κέκτημαι, ουδέ πού προσφύγω ό άθλιος πάντοθεν πολεμούμενος, καί παραμυθίαν ούκ έχω πλήν σου. Δέσποινα τού κόσμου, ελπίς καί προστασία τών πιστών, μή μου παρίδης τήν δέησιν, το συμφέρον ποίησον.

Ευχή είς τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. 

Δέσποτα Χριστέ ό Θεός, ό τοίς πάθεσί σου τά πάθη μου θεραπεύσας καί τοίς τραύμασί σου τά τραύματά μου ιατρεύσας, χάρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως, συγκέρασόν μου τό σώμα από οσμής τού ζωοποιού Σώματός σου, καί γλύκανόν μου τήν ψυχήν τώ σώ τιμίω Αίματι από τής πικρίας, ήν με ό αντίδικος επότισεν.

Ύψωσον τόν νούν μου πρός σέ, κάτω ελκυσθέντα, καί ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας, ότι ούκ έχω μετάνοιαν, ούκ έχω κατάνυξιν, ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν, τά επανάγοντα τά τέκνα πρός τήν ιδίαν κληρονομίαν. 

Εσκότισμαι τόν νούν έν τοίς βιωτικοίς πάθεσι καί ούκ ισχύω ατενίσαι πρός σέ έν οδύνη, ού δύναμαι θερμανθήναι τοίς δάκρυσι τής πρός σε αγάπης.

Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον καί καρδίαν επίπονον είς αναζήτησίν σου, χάρισαί μοι τήν χάριν σου καί ανακαίνισον εν εμοί τάς μορφάς τής σής εικόνος.

Κατέλιπόν σε, μή με εγκαταλίπης, έξελθε είς αναζήτησίν μου, επανάγαγέ με πρός τήν νομήν σου, συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης καί διάθρεψόν με σύν αυτοίς έκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων, πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου καί πάντων των αγίων σου.

Αμήν.

 

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 2nd, 2017 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

———

 

———

Παρακλησις προς την υπεραγια Θεοτοκο

author Posted by: Επίσκοπος on date Αυγ 5th, 2016 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

Παρακλησις προς την υπεραγια Θεοτοκο

«Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε, ὅτι πάντες μετὰ Θεὸν εἰς σὲ καταφεύγομεν ὡς ἄρρηκτον τεῖχος καὶ προστασίαν»

_________________________

________________________

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ

(παλαιὸ ἄρθρο δημοσιευθὲν στὴν «Χρ. Σπίθα» φυλ.48/10-8-1946)
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

 

«Δέσποινα καὶ μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ,
δέξαι παρακλήσεις ἀναξίων σῶν ἱκετῶν,
ἵνα μεσιτεύσῃς πρὸς τὸν ἐκ σοῦ τεχθέντα.
Ὦ Δέσποινα τοῦ κόσμου, γενοῦ μεσίτρια»

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ! Ἀκούει τὴν λέξιν ὁ ἄπιστος καὶ εἰρωνεύεται, κινεῖ περιφρονητικῶς τοὺς ὤμους του καὶ ἐρωτᾷ· Ὑπάρχουν λοιπὸν εἰς τὸν 20ὸν αἰῶνα, αἰῶνα διασπάσεως τοῦ ἀτόμου, ὑπάρχουν τόσον καθυστερημένα πνεύματα, ὥστε νὰ προσεύχωνται, νὰ κάμνουν δεήσεις καὶ παρακλήσεις, καὶ νὰ πιστεύουν εἰς κόσμον ὑπερφυσικῶν δυνάμεων;
Προσευχή, παράκλησις! Τῷ φαίνεται παράξενον, ἀκατάληπτον τὸ φαινόμενον τῆς προσευχῆς. Δὲν τὸ πιστεύει ὁ ἄπιστος. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνας ἄγριος τῆς κεντρῴας Ἀφρικῆς δὲν πιστεύει τὸν Εὐρωπαῖον, ὁ ὁποῖος τοῦ λέγει, ὅτι ὑπάρχει μηχάνημα (ὁ ἀσύρματος), μὲ τὸ ὁποῖον ἠμπορεῖ νὰ μεταδώσῃ τὴν φωνήν του εἰς ἀπόστασιν ἑκατοντάδων χιλιομέτρων, καὶ ν᾿ ἀκούσῃ καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὸ ἄλλο ἄκρον τῆς γῆς τὴν φωνὴν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους οὐδέποτε εἶδεν. Ἀλλ᾿ ὁ ἄπιστος δὲν παραδέχεται ὕπαρξιν πνευματικοῦ κόσμου. Εἶνε ὑλιστὴς καὶ γνωρίζει μόνον νὰ ζυγίζῃ καὶ νὰ μετρᾷ τὴν ὕλην. Δι᾿ αὐτὸν μόνον ὕλη ὑπάρχει. Ὅλα εἶνε ὕλη. Ὕλη εἶνε ὁ θεός του. Πέραν ἀπ᾿ αὐτὴν δὲν ὑπάρχει τίποτε.
Ὁ δυστυχής! Πιστεύει εἰς τὴν ὕλην, εἰς τὴν δύναμιν τῆς ὕλης. Πιστεύει, ὅτι ἕνα ἐλάχιστον μόριον τῆς ὕλης, ποὺ λέγεται ἄτομον, ἐγκλείει μέσα του μυστηριώδεις δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι διὰ τῆς ἐπιστήμης ἀποδεσμευόμεναι δύνανται νὰ συνταράξουν ὠκεανούς, νὰ ἀλλάξουν τὴν κοίτην τῶν ποταμῶν, καὶ νὰ βυθίσουν στόλον ὁλόκληρον θωρηκτῶν. Πιστεύει εἰς τὴν ὕλην καὶ τὰ θαύματά της!
Ἀλλ᾿ ἐὰν τὸν ἐρωτήσῃς, Ποῖος ἔκανε, ποῖος ἔπλασε τὴν ὕλην, τὸ πρῶτον μόριον τῆς ὕλης; ποῖος ἐφωδίασε τὴν ὕλην μὲ μυστηριώδεις δυνάμεις; ὁ ἄπιστος ὁ ὑλιστὴς δὲν ἀπαντᾷ, δὲν δύναται ν᾿ ἀπαντήσῃ.
Τί ν᾿ ἀπαντήσῃ; Διότι πέραν ἀπὸ τὰς δυνάμεις τοῦ ὑλικοῦ κόσμου ὑπάρχουν αἱ ἀπείρως μεγαλύτεραι δυνάμεις τοῦ πνευματικοῦ κόσμου. Τὰς αἰσθάνονται, τὰς ζοῦν οἱ πιστοὶ τοῦ Κυρίου μαθηταὶ, οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοί. Ἐὰν ὁ ἄπιστος ἔκαμνε τὸν κόπον καὶ ἠρώτα χιλιάδας συνανθρώπων του, τί φρονοῦν περὶ προσευχῆς, θὰ ἤκουε ἀπὸ τὰ στόματα μυριάδων συγχρόνων ἀνθρώπων καὶ τῶν πέντε ἠπείρων, μικρῶν καὶ μεγάλων, ἀναλφαβήτων καὶ σοφῶν ἐπιστημόνων, ὅτι ἡ προσευχὴ κάμνει θαύματα, ἑνώνει οὐρανὸν καὶ γῆν, ἐξυψώνει τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων εἰς ἄφθαστα ὕψη. Read more »

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

author Posted by: admin on date Ιούλ 21st, 2014 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ

(Ηχογραφήθηκε όταν Μητροπολίτης Φλωρίνης ήταν ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης, γι’ αυτό και μνημονεύετε το δικό του όνομα)

___

 

_

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ -ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Αυγ 1st, 2013 | filed Filed under: Xαιρετισμοι της Παναγιας, ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ

__

 

_

Παρακλητικὸς Κανὼν τῆς Παναγίας

1 Αὐγούστου

ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ὁ Θεὸς μᾶς ἀξίωσε νὰ κάνουμε ἀρχὴ τῶν παρακλήσεων τοῦ Δεκαπενταυγούστου γιὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

Νὰ ὁμιλήσουμε γιὰ τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο; Δὲν θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἄξιο. Θὰ ἔπρεπε ἕνα Χερουβὶμ ἢ ἕνα Σεραφὶμ νὰ πετάξῃ ἀπὸ τὶς ἁψῖδες τοῦ οὐρανοῦ, γιὰ νὰ ψάλῃ ὕμνο ἀντάξιό της.

Ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ Παναγία, εἶνε μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτος. Εἶνε ἡ ἔκφρασις τῶν εὐγενεστέρων αἰσθημάτων τοῦ γυναικείου κόσμου. Εἶνε ἡ πλήρης χαρίτων. Εἶνε ὁ κρυστάλλινος καθρέπτης. Δὲν ὑπάρχει γυναίκα χωρὶς καθρέπτη· καὶ ὁ καλύτερος καθρέπτης γιὰ κάθε κόρη, γιὰ κάθε ἔγγαμο, γιὰ κάθε γυναῖκα ποὺ πιστεύει στὸ Χριστό, εἶνε ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος.

* * *

Ἂς δοῦμε συντόμως τὶς ἀρετές της. Read more »

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Μαρ 26th, 2013 | filed Filed under: Xαιρετισμοι της Παναγιας, ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

«Tην υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ της κατάρας, την Δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν»

AΠOΨΕ η ομιλία θα είναι δογματική· θα μιλήσουμε πάνω σε ένα δόγμα της πίστεως.
Tι θα πει  δόγμα; Δόγμα είναι αυτό που διδάσκει η Eκκλησία μας και πρέπει να το πιστεύουμε και να το παραδεχώμεθα ως απόλυτη αλήθεια. Tί διδάσκει η Eκκλησία μας; Πολλά πράγματα. Διδάσκει ―καί ο Xριστιανός πρέπει να ξέρει― τί είναι ο κόσμος, τί είναι ο άνθρωπος, τί είναι το σώμα και τί η ψυχή, τί είναι άγγελοι και αρχάγγελοι, τί είναι αγία Tριάς, τί είναι Θεός Πατήρ, τί είναι Yιός, τί είναι Πνεύμα άγιο, τί είναι παράδεισος και τί κόλασις, τί είναι Eκκλησία, τί είναι τα μυστήρια, τί είναι η βάπτισης, ο γάμος, η θεία ευχαριστία κ.τ.λ.. Όλα αυτά είναι μαθήματα, που πρέπει να τα ξέρει.
Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη άγνοια. Oι Xριστιανοί ούτε το αλφαβητάριο της πίστεως δεν ξέρουνε. Kαι όχι μόνο οι αγράμματοι αλλά και αυτοί οι τάχα επιστήμονες. Ξέρουν πολλά άλλα πράγματα, αλλά από τή θρησκεία μας έχουν μεσάνυχτα. Kαι πως να ξέρουν, όταν στcν εκκλησία δεν πατάνε παρά μόνο Xριστούγεννα και Πάσχα;
Aς δούμε λοιπόν τώρα, τί διδάσκει η Oρθοδοξία μας για το πρόσωπο της Παναγίας. Έχει δε μεγάλη σημασία το δόγμα περί της Θεοτόκου, διότι συνδέεται αμέσως με το πρόσωπο του Kυρίου ημών Ιησού Xριστού.

* * *

Eκατομμύρια γυναίκες γεννηθήκανε, εκατομμύρια ζούνε σήμερα, και εκατομμύρια θα γεννηθούν μέχρι συντελείας των αιώνων. Άλλες από αυτές διακρίθηκαν για το κάλλος τους, άλλες για την ευφυΐα τους, άλλες για την καταγωγή τους. Όλες όμως λησμονούνται. Mία γυναίκα μόνο δεν λησμονείται· η υπεραγία Θεοτόκος, η Παναγία μας. Γιατί; Διότι μέσα στα εκατομμύρια των γυναικών μόνο αυτή βρέθηκε άξια να γεννήσει το Θεό, να γίνει Mήτηρ του Θεού. Tί μυστήριο αυτό! Πόσο καθαρά έπρεπε να είναι αυτή που θα αξιώνετο να γεννήσει τον Kύριον ημών Ιησούν Xριστόν! Έπρεπε να είναι αγνή και παρθένος. Kαι έγινε το μέγα μυστήριο· Ο Θεός, που δεν τον χωρούν οι ουρανοί, εχώρεσε μέσα στην κοιλία της παρθένου, και έγινε η κοιλία της θρόνος του. H παρθένος Mαρία γέννησε τον Θεό, γι’ αυτό λέγεται Θεοτόκος. Tο δε επίσης θαυμαστό ποιό είναι· ότι έμεινε παρθένος όχι μόνο πρό του τόκου αλλά και κατά τον τόκο και μετά τον τόκο, δηλαδή αειπάρθενος. Aν δεν το πιστεύεις αυτό το μυστήριο, δεν είσαι ορθόδοξος Xριστιανός. H Παρθένος γέννησε τον Σωτήρα του κόσμου. Aυτό είναι η πίστις μας. Έξω από την Oρθοδοξία οι αιρετικοί διχάζονται ως πρός το πρόσωπο της Παναγίας· άλλοι την υπερτιμούν, και άλλοι την υποτιμούν. Eμείς τί λέμε; Read more »

1. ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ 2. ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ 3. САМОПРЕКОР – ΑΥΤΟΜΕΜΨΙΑ

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Μαρ 11th, 2013 | filed Filed under: Cрпски језик, VIDEO p. AYGOYST., Xαιρετισμοι της Παναγιας, ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ

Ο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης μας δείχνει τον δρόμο

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Ας ακούσουμε την συμβουλή του σεβάσμιου Γέροντος ιεράρχου και δεν θα μετανοιώσουμε

_____

 

_

ΜΕΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ

___

______

ΑYTOMEMΨΙΑ – САМОПРЕКОР

Ὁ Μέγας Κανὼν συνιστᾷ κάτι ποὺ ἐκφράζεται μὲ μιὰ λέξι σπάνια ―πρώτη φορὰ θὰ τὴν ἀκοῦτε―· δὲν ὑπάρχει καὶ στὰ λεξικά. Εἶνε ἡ λέξις αὐτομεμψία. Σὰν ἔννοια τὴν ἀναφέρει καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Τί θὰ πῇ αὐτομεμψία; Μὲ ἁπλᾶ λόγια σημαίνει τὸ ἑξῆς.
Ὁ ἐγωϊστὴς ἄνθρωπος, ὁ ἀλαζὼν καὶ ὑπερήφανος, κάνει τὸν ἑαυτό του είδωλο. Αὐτοείδωλον τὸ λέει ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ἐδῶ· «Αὐτείδωλον ἐγενόμην…» (δ΄ ᾠδή, 26ο τροπ.). Ἔχουμε στήσει ψηλὰ στὴν καρδιά μας τὸ ἐγώ μας. Τὸ ἐπαινοῦμε μόνοι μας, καὶ εὐχαριστούμεθα νὰ μᾶς ἐπαινοῦν καὶ οἱ ἄλλοι. Κι ἅμα κάποιος, ἢ ἡ μάνα ἢ ὁ πατέρας ἢ ὁ ἱεροκήρυκας, μᾶς κάνουν κάποια παρατήρησι, τότε γινόμεθα θηρία. Τὸ ἐγὼ εἶνε τὸ είδωλο, ὁ θεός μας.
Ἐνῷ λοιπὸν ὁ ἐγωϊστὴς καὶ ὑπερήφανος ἐπαινεῖ τὸν ἑαυτό του καὶ κατηγορεῖ τοὺς ἄλλους, ὅπως ὁ φαρισαῖος, ἀντιθέτως ὁ ταπεινὸς δὲν κατηγορεῖ τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ κατηγορεῖ – ποιόν; Τὸν ἑαυτό του. Μέμφεται ἑαυτόν – αὐτὸ θὰ πῇ αὐτομεμψία. Θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του, ὅπως ὁ τελώνης, ἕναν ἁμαρτωλὸ ποὺ ἔχει ἀνάγκη τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Αὐτομεμψία, λοιπόν, εἶνε ἡ κατηγορία τοῦ ἑαυτοῦ μας.
Πῶς κατορθώνεται αὐτὸ τὸ δύσκολο πρᾶγμα; Read more »

ΜΙΑ ΑΛΥΣΙΔΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ! ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΝ …

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Οκτ 27th, 2012 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ, ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ

κετήριος Κανν ες τν ησον Χριστόν


ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΝ
 …

  • νεξάρτητα πό τό πς θά ντιδράσει καθένας μας στίς κρίσιμες αυτές στιγμές γιά τήν Πατρίδα καί τό  θνος μας, πρτος  καί πιό ποτελεσματικός τρόπος εναι μετάνοια, καταφυγή μέ πίστη στόν Θεό καί θερμή προσευχή μας, στε κενος νά  «ναλάβει»  νά μς προστατεύσει καί νά μς καθοδηγήσει.
  • Ξεκίνησε στίς 6.11.12 μία λυσίδα προσευχς καί κεσίας στόν Κύριο μν ησο Χριστό : καθένας μας διαβάζει μόλις μπορέσει τον παρακάτω κετήριο κανόνα,  στε κάθε στιγμή το 24ώρου η εχή το καθενός μας νά συνθέτει μαζί μέ ατές τν λλων συμπατριωτν μας, μία  διάκοπη  κραυγή πρός τόν Ορανό: 

Oκετήριος Κανν ες τν ησον Χριστόν

(ποίημα του Αγίου Θεοκτίστου του Στουδίτου-9ος αι.

Ωδή α΄. Ήχος β΄.
Εν βυθώ κατέστρωσε.

Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε, τα της ψυχής μου θεράπευσον τραύματα, Ιησού και γλύκανον, την καρδίαν μου πολυέλεε δέομαι, Ιησού σωτήρ μου, ίνα μεγαλύνω σε σωζόμενος. Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού διάνοιξον, της μετανοίας μοι πύλας φιλάνθρωπε, Ιησού και δέξαι με, σοι προσπίπτοντα και θερμώς εξαιτούμενον, Ιησού σωτήρ μου, των πλημμελημάτων την συγχώρησιν. Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού εξάρπασον, εκ της χειρός του δολίου Βελίαρ με, Ιησού και ποίησον, δεξιόν καμέ παραστάτην της δόξης σου, Ιησού Χριστέ μου, μοίρας ευωνύμου λυτρωσάμενος.

Θεοτοκίον

Ιησούν γεννήσασα Θεόν, Δέσποινα δυσώπησον, υπέρ αχρείων ικετών πανάχραντε, όπως της κολάσεως, ταις πρεσβείαις σου λυτρωθώμεν αμόλυντε, οι μεμολυσμένοι, δόξης αϊδίου απολαύσαντες.

Ωδή γ΄.
Εν πέτρα με της πίστεως.

Εισάκουσον φιλάνθρωπε Ιησού μου, του δούλου σου βοώντος εν κατανύξι, και ρύσαι Ιησού μου της καταδίκης, και της κολάσεως, μόνε μακρόθυμε, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.Υπόδεξαι τον δούλόν σου Ιησού μου, προσπίπτοντα συν δάκρυσιν Ιησού μου, και σώσον Ιησού μου μετανοούντα, και της γεέννης με, Δέσποτα λύτρωσαι, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε. Τον χρόνον Ιησού μου ον δέδωκάς μοι, εις πάθη εδαπάνησα Ιησού μου, διό με Ιησού μου μη απορρίψης, αλλ’ ανακάλεσαι, δέομαι Δέσποτα, Ιησού γλυκύτατε και διάσωσον.

Θεοτοκίον.
Παρθένε η τεκούσα τον Ιησού μου, ικέτευε ρυσθήναί με της γεέννης, η μόνη προστασία των θλιβομένων, θεοχαρίτωτε, και καταξίωσον, της ζωής πανάμωμε της αγήρω με.

Κάθισμα. Ήχος α΄.
Τον τάφο σου Σωτήρ.

Σωτήρ μου Ιησού, ο τον άσωτον σώσας, σωτήρ μου Ιησού, ο δεξάμενος πόρνην, καμέ νυν ελέησον, Ιησού πολυέλεε. σώσον οίκτειρον, ω Ιησού ευεργέτα, ώσπερ ώκτειρας, τον Μανασσήν Ιησού μου, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Ωδή δ΄.
Ελήλυθας εκ παρθένου.

Θεράπευσον, Ιησού μου ψυχής μου τα τραύματα, Ιησού μου δέομαι, και της χειρός με εξάρπασον, Ιησού μου εύσπλαγχνε, του ψυχοφθόρου Βελίαρ και διάσωσον. Ημάρτηκα, Ιησού μου γλυκύτατε εύσπλαγχνε. Ιησού μου σώσόν με, τον προσφυγόντα τη σκέπη σου, Ιησού μακρόθυμε, και βασιλείας της σης με καταξίωσον. Ουχ ήμαρτεν, Ιησού μου ουδείς ώσπερ ήμαρτον, εγώ ο ταλαίπωρος, νυν δε προσπίπτω δεόμενος. Ιησού μου σώσόν με, και την ζωήν Ιησού μου κληροδότησον.

Θεοτοκίον.
Πανύμνητε Ιησούν η γεννήσασα Κύριον, αυτόν καθικέτευε, του λυτρωθήναι κολάσεως, πάντας τους υμνούντάς σε, και Θεοτόκον κυρίως ονομάζοντες.

Ωδή ε΄.
Ο φωτισμός των εν σκότει.

Συ φωτισμός, Ιησού μου νοός μου, συ σωτηρία, της απεγνωσμένης ψυχής μου Σώτερ, συ Ιησού μου της κολάσεως ρύσαι, και γεέννης εμέ κραυγάζοντα, σώσον Ιησού μου, Χριστέ με τον άθλιον. Ολοσχερώς Ιησού μου προς πάθη της ατιμίας, καταβεβλημένος ήδη κραυγάζω. συ Ιησού μου, βοηθείας μοι χείρα, καταπέμψας έκσπασον κράζοντα, σώσον Ιησού μου, Χριστέ με τον άθλιον. Βέβηλον νουν, Ιησού περιφέρων αναβοώ σοι. κάθαρον του ρύπου με των πταισμάτων, και λύτρωσαί με τον εις βάθη κακίας, εξ ανωσίας κατολισθήσαντα, σώτερ Ιησού μου, και σώσόν με δέομαι.

Θεοτοκίον

Τον Ιησούν, η γεννήσασσα Κόρη Θεοκυήτορ, τούτον εκδυσώπει σωθήναι πάντας τους ορθοδόξους, μοναστάς και μιγάδαας, και γεέννης ρυσθήναι κράζοντας? πλην σου προστασίαν, βεβαίαν ουκ έγνωμεν.

Ωδή .
Εν αβύσσω πταισμάτων.

Ιησού μου Χριστέ πολυέλεε, εξομολογούμενον δέξαι με Δέσποτα, ω Ιησού και σώσόν με, και φθοράς Ιησού με εξάρπασον. Ιησού μου ου γέγονεν έτερος, άσωτος ουδείς, ως εγώ ο ταλαίπωρος, ω Ιησού φιλάνθρωπε. αλλά συ Ιησού με διάσωσον.Ιησού μου και πόρνην και άσωτον, και τον Μανασσήν και τελώνην νενίκηκα, ω Ιησού μου πάθεσι, και ληστήν Ιησού Νινευίτας τε.

Θεοτοκίον.
Ιησού τον Χριστόν μου κυήσασα, άχραντε Παρθένε, η μόνη αμόλυντος, μεμολυσμένον όντα με, πρεσβειών σου υσσώπω νυν κάθαρον.

Κοντάκιον.Ήχος δ΄.
Επεφάνης σήμερον.

Ιησού γλυκύτατε, το φως του κόσμου, της ψυχής μου φώτισον, τους οφθαλμούς Υιέ Θεού, τη θεαυγεί σου λαμπρότητι, ίνα υμνώ σε το φως το ανέσπερον.

 Ωδή ζ΄.
Εικόνος χρυσής.

Χριστέ Ιησού, ουδείς ήμαρτεν εν γη εκ του αιώνος, ω Ιησού μου ώσπερ ήμαρτον, εγώ ο τάλας και άσωτος. όθεν Ιησού μου βοώ σοι. μελωδούντά με οίκτειρον, ευλογητός ει ο Θεός, ο των πατέρων ημών. Χριστέ Ιησού, εν τω φόβω σου βοώ καθήλωσόν με, ω Ιησού μου και κυβέρνησον, νυν προς λιμένα τον εύδιον, όπως Ιησού μου οικτίρμον, μελωδώ σοι σωζόμενος. ευλογητός ει ο Θεός, ο των πατέρων ημών. Χριστέ Ιησού, μυριάκις υπεσχέθην σοι ο τάλας, ω Ιησού μου την μετάνοιαν, αλλ’ εψευσάμην ο άθλιος. Όθεν Ιησού μου βοώ σοι. την αναίσθητον μένουσαν, ψυχήν μου φώτισον Χριστέ, ο των πατέρων Θεός.

 Θεοτοκίον.
Χριστόν Ιησούν, η γεννήσασα φρικτώς και υπέρ φύσιν, αυτόν δυσώπει παναμώμητε, τα παρά φύσιν μου πταίσματα, πάντα συγχωρήσαί μοι Κόρη, ίνα κράζω σωζόμενος. ευλογημένη η Θεόν σαρκί κυήσασα.

 Ωδή η΄.
Τον εν καμίνω του πυρός.

Σε Ιησού μου δυσωπώ ως την πόρνην Ιησού μου ελυτρώσω, των πολλών εγκλημάτων, ούτω καμέ Ιησού, Χριστέ μου λύτρωσαι και κάθαρον, την ρερυπωμένην ψυχήν μου, Ιησού μου.Καθυποκύψας Ιησού, ταις αλόγοις ηδοναίς άλογος ώφθην, και τοις κτήνεσιν όντως, ω Ιησού μου οικτρώς, ο τάλας Σώτερ αφωμοίωμαι. όθεν Ιησού με της αλογίας ρύσαι. Περιπεσών ω Ιησού, ψυχοφθόροις εν λησταίς απεγυμνώθην, την στολήν Ιησού μου, την θεοΰφαντον νυν, και κείμαι μώλωψι κατάστικτος. έλαιον Χριστέ μου επίχεε και οίνον.

 Θεοτοκίον.
Τον Ιησού μου και Θεόν, η βαστάσασα Χριστόν ανερμηνεύτως, Θεοτόκε Μαρία, τούτον δυσώπει αεί, κινδύνων σώζεσθαι τους δούλους σου, και τους υμνητάς σου απείρανδρε Παρθένε.

 Ωδή θ΄.
Τον εκ Θεού Θεόν Λόγον.

Τον Μανασσήν Ιησού μου, τον τελώνην την πόρνην, τον άσωτον οικτίρμον Ιησού, και τον ληστήν υπερβέβηκα, Ιησού μου εν έργοις, αισχίστοις και ατόποις Ιησού? αλλά συ Ιησού μου, προφθάσας με διάσωσον. Τους εξ Αδάμ Ιησού μου, αμαρτήσαντας πάντας, προ νόμου και εν νόμω Ιησού, και μετά νόμον ο άθλιος, Ιησού μου και χάριν, νενίκηκα τοις πάθεσιν οικτρώς, αλλά συ Ιησού μου, τοις κρίμασί σου σώσόν με. Μη χωρισθώ Ιησού μου, της αφράστου δόξης, μη τύχω της μερίδος Ιησού, της ευωνύμου γλυκύτατε, Ιησού αλλά συ με, τοις δεξιοίς προβάτοις σου Χριστέ, Ιησού μου συντάξας, ανάπαυσον ως εύσπλαγχνος. 

Θεοτοκίον.
Τον Ιησούν Θεοτόκε, ον εβάστασας μόνη, απείρανδρε Παρθένε Μαριάμ, τούτον αγνή εξιλέωσε, ως υιόν σου και κτίστην, ρυσθήναι τους προστρέχοντας εις σε, πειρασμών και κινδύνων, και του πυρός του μέλλοντος.

Στιχηρά προσόμοια.Ήχος πλ. δ΄.
Όλην αποθέμενοι.

Ιησού γλυκύτατε, ψυχής εμής θυμηδία, Ιησού η κάθαρσις, του νοός μου Δέσποτα πολυέλεε, Ιησού σώσόν με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου παντοδύναμε, μη καταλίπης με, σώτερ Ιησού με ελέησον, και λύτρωσαι κολάσεως, πάσης Ιησού και αξίωσον, της των σωζομένων, μερίδος Ιησού και τω χορώ, των εκλεκτών σου με σύνταξον, Ιησού φιλάνθρωπε. Ιησού γλυκύτατε, των αποστόλων η δόξα, Ιησού μου καύχημα, των μαρτύρων Δέσποτα παντοδύναμε, Ιησού σώσόν με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου ωραιότατε, τον σοι προστρέχοντα, σώτερ Ιησού μου ελέησον, πρεσβείαις της τεκούσης σε, πάντων Ιησού των αγίων σου, προφητών τε πάντων, σωτήρ μου Ιησού και της τρυφής, του παραδείσου αξίωσον, Ιησού πανάγαθε.

 Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Ιησού γλυκύτατε, των μοναζόντων το κλέος, Ιησού μακρόθυμε, ασκητών εντρύφημα και καλλώπισμα. Ιησού σώσόν με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου πολυέλεε, χειρός εξάρπασον, σώτερ Ιησού μου του δράκοντος, και τούτου των παγίδων με, σώτερ Ιησού ελευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου, σωτήρ μου Ιησού αναγαγών, και δεξιοίς συναρίθμησον, Ιησού προβάτοις με.

Και νυν…

Θεοτοκίον.

Μη καταπιστεύσης με, ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα, αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου. θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι, των δαιμόνων τα τοξεύματα. σκέπην ου κέκτημαι, ουδέ πού προσφύγω ο άθλιος, πάντοθεν πολεμούμενος, και παραμυθίαν ουκ έχω πλην σου. Δέσποινα του κόσμου, ελπίς και προστασία των πιστών, μη μου παρίδης την δέησιν, το συμφέρον ποίησον. 

 Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.

Δέσποτα Χριστέ, ο Θεός, ο τοις πάθεσί σου τα πάθη μου θεραπεύσας και τοις τραύμασί σου τα τραύματά μου ιατρεύσας, χάρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως. συγκέρασόν μου το σώμα από οσμής του ζωοποιού σώματός σου και γλύκανόν μου την ψυχήν τω σω τιμίω αίματι από της πικρίας, ην με ο αντίδικος επότισεν. Ύψωσον τον νουν μου προς σε, κάτω ελκυσθέντα, και ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας, ότι ουκ έχω μετάνοιαν, ουκ έχω κατάνυξιν, ουκ έχω δάκρυον παρακλητικόν, τα επανάγοντα τα τέκνα προς την ιδίαν κληρονομίαν. Εσκότισμαι τον νουν εν τοις βιωτικοίς πάθεσι και ουκ ισχύω ατενίσαι προς σε εν οδύνη. ου δύναμαι θερμανθήναι τοις δάκρυσι της προς σε αγάπης. Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησίν σου? χάρισαί μοι την χάριν σου και ανακαίνισον εν εμοί τας μορφάς της σης εικόνος. Κατέλιπόν σε, μη με εγκαταλίπης. έξελθε εις αναζήτησίν μου, επανάγαγέ με προς την νομήν σου, συναρίθμησόν με τοις προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης και διάθρεψόν με συν αυτοίς εκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων, πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου και πάντων των αγίων σου. Αμήν.

(Ποίημα Θεοκτίστου Μοναχού του Στουδίτου)

ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ  ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΣΟΥΝ : 

http://www.youtube.com/watch?v=qcaDd0jO_Rc&feature=related

ΥΜΝΟΙ-

author Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on date Ιαν 31st, 2012 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ

_____

 

____
ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ

__

 

_____