ΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

( ΒΙΝΤΕΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!!)

https://www.youtube.com/watch?v=f0r82H7c26I

Ομιλία του Δ. Νατσιού στον Ι.Βυζ.Ναό Προφήτου Ηλιού Θεσ/νίκης:

«Η παιδεια του Γενους και το σημερινο παιδομαζωμα»

Την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013, στις 7.00 μμ, στο ενοριακό πνευματικό κέντρο του Ιερού Βυζαντινού Ναού Προφήτου Ηλιού της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης (Ολυμπιάδος 53, απέναντι από το Ναό)

Ο γνωστός αγωνιστής εκπαιδευτικός κ. Δημήτριος Νατσιός, σε μία άκρως ομολογιακή, αποκαλυπτική και ανατρεπτική Ομιλία με θέμα: «Η παιδεία του Γένους και το σημερινό παιδομάζωμα».

εκ του Ι. Ναού, τηλέφωνον 2310273790

___

Η ΛΥΜΗ ΤΟΥ ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΥ ΝΑΡΚΟΘΕΤΕΙ

ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

O νεονικολαιτισμός εντός των κόλπων της Εκκλησίας μας αποτελεί δυστυχώς μία θλιβερή πραγματικότητα. Τόσο σε επίπεδο ποιμένων όσο και σε επίπεδο ποιμνίου. Υπάρχουν κληρικοί όπως για παράδειγμα ο γνωστός και μη εξαιρετέος και «αγαπημένος» κάποιων συστημικών ΜΜΕ π.Φιλόθεος Φάρος που σε δημοσιογραφικές του συνεντεύξεις υποστηρίζει εντελώς αντιευαγγελικά ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δε συνιστούν αμαρτία. Την ίδια ετεροδιδασκαλία προέβαλε και κάποιος επίσης γνωστός και μη εξαιρετέος μητροπολίτης προ ετών σε συνένετευξή του σε βρωμερό περιοδικό κατασκανδαλίζοντας τους πιστούς.Αλλά και κάποιοι πανεπιστημιακοί, θεολογούντες φιλόσοφοι ή φιλοσοφούντες θεολόγοι (διαλέγετε και παίρνετε) γνωστοί στους» παροικούντας την τοπική εκκλησιαστική Ιερουσαλήμ», φρονούν τα ίδια με τους προειρημένους όπως τυγχάνει ευρέως γνωστό. Επίσης υπάρχουν πνευματικοί που αμνηστεύουν τις εν λόγω σχέσεις και οι οποίοι θα δώσουν λόγο εν ημέρα κρίσεως αφού «παίρνουν στο λαιμό τους» κατά το κοινώς λεγόμενο μυριάδες ψυχών υπέρ ων Χριστός απέθανεν! Αλλά αυτό που πυροδοτεί την αγανάκτηση των πιστών εν προκειμένω δεν είναι τόσο η φρικαλέα ετεροδιδασκαλία, αυτή καθ εαυτήν, όσο  η ένοχη αδιαφορία της ποιμαίνουσας Εκκλησίας απέναντι στο θλιβερό αυτό φαινόμενο . Δε θα έπρεπε η εκκλησιαστική διοίκηση να ανακαλέσει στην τάξη τους τοιαύτα φθεγγομένους; Πρόκειται για κλασσικής μορφής αδιαφορία, για συγκάλυψη των ενόχων για λόγους σκοπιμότητας, για συμβιβασμό με τον κόσμο και το φρόνημά του, για ανθρωπαρέσκεια ή για συνδυασμό των πιο πάνω αναφερθέντων παραγόντων; Ιδού τα ερωτήματα που απασχολούν και συνέχουν τον πιστό λαό! Προ ετών και συγκεκριμένα εν έτει 1988 ευσυνείδητοι ποιμένες, οι μακαριστοί Φλωρίνης Αυγουστίνος, Σιδηροκάστρου Ιωάννης και Δρυινουπόλεως Σεβαστιανός, αγωνιώντες για την παραφθορά του εκκλησιαστικού ήθους που συνεπάγεται η εισήλαση του αιρετικού νεονικολαιτισμού στην εκκλησιαστική ζωή, έθεσαν το θέμα εν συνόδω. Δυστυχώς, υπαιτιότητι του νυν αρχιεπισκόπου, η τότε ΔΙΣ κώφευσε. Στο μεταξύ το νεονικολαιτικό νεόπλασμα εξαπλώνεται ταχέως εντός του εκκλησιαστικού οργανισμού και προκαλεί αφάνταστη πνευματική ζημία. Πότε επιτέλους θα αφυπνισθούν οι ποιμένες; Μάλλον, «ενύσταξαν οι ποιμένες», Ναούμ Γ, 18. Δε μιλάμε βέβαια και για τις μονίμως υπνώττουσες επί πνευματικών ζητημάτων θεολογικές μας σχολές. Αυτών η μέριμνα είναι άλλη. Πώς θα απαξιώσουν θεολογικά τους αντιοικουμενιστές κληρικούς και λαικούς όπως κατέδειξε και η κατάπτυστη περσινή παρέμβασή τους υπέρ του παραπαίοντος σε θέματα Ορθοδόξου Πίστεως Φαναρίου και σε βάρος των ομολογητών μητροπολιτών Πειραιώς και Κυθήρων, πώς θα καλλιεργήσουν το πνεύμα του οικουμενιστικού συγκρητισμού όπως φανερώνει η συμμετοχή τριών πανεπιστημιακών καθηγητών Θεολογίας σε επαίσχυντη οικουμενιστική συμπροσευχή σε παπικό ναό τον παρελθόντα Ιανουάριο στη Θεσσαλονίκη, πώς θα πλειοδοτήσουν σε αντιχρυσαυγιτισμό (σαφώς καταδικαστέον από χριστιανικής πλευράς) σιωπώντας ταυτόχρονα αιδημόνως για τη λυσσώδη επιχείρηση του εθνικοθρησκευτικού μας αποχρωματισμού την οποία απεργάζονται τα πρώην απο-κόμματα και νυν κόμματα των Τσιπροαλαβανοκουβέληδων, διοργανώνουσες επί πλέον και σχετικά συνέδρια και υπηρετούσες το διαβόητο politically correct, πώς θα συγκαλύψουν αιρετικές διδασκαλίες διδασκόντων σ αυτές, πώς θα νοθεύσουν τη θεολογία αναμειγνύοντάς τη με τη φιλοσοφία και τις προσωπικές ιδεοληψίες κάποιων θεραπόντων της πρώτης, πώς θα συμβάλλουν στην αλλοίωση του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών όπως αποκαλύπτει η σχετική δραστηριότητα κάποιων προφεσσόρων κ.ο.κ. Απομένει οι υγιώς φρονούντες επίσκοποι, ιερές μονές, ιεραποστολικές αδελφότητες, διακεκριμένοι κληρικοί-πνευματικοί, χριστιανοί επιστήμονες, θεολόγοι και μη, θρησκευτικά ιστολόγια και άλλοι παράγοντες να αγωνισθούν με σθένος κατά της λύμης του νεονικολαιτισμού που ναρκοθετεί την πνευματική ζωή των πιστών και ματαιώνει τη σωτηρία τους.Το θέμα είναι σοβαρό και απαιτεί

την εγκατάλειψη της σιωπής και του συμβιβασμού. Οι υγιώς φρονούντες επίσκοποι θα πρέπει να επαναθέσουν το όλο θέμα εν συνόδω. Κατ αυτόν τον τρόπο θα αποδείξουν ότι η επίσημη Εκκλησία δεν είναι απλώς διοικούσα αλλά κυρίως ποιμαίνουσα.

Υ.Γ. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια τόσο στο μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα όσο και στον ιεροκήρυκα της μητροπόλεώς του π.Ιωήλ Κωστάνταρο γιατί συχνά-πυκνά διαφωτίζουν με τα κηρύγματά τους το ποίμνιό τους σχετικά με τον επάρατο νεονικολαιτισμό. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι επίσκοποι και ιεροκήρυκες που πληροφορούν επαξίως τη διακονία τους σχετικώς. Απαιτείται όμως μαζικότερη και πιο συντονισμένη δράση και προπαντός εκ νέου ενέργειες προκειμένου το όλο ζήτημα να τεθεί στην σύνοδο της Ιεραρχίας.

Λ.Ν.

Κατήφορος παραπληροφόρησης  π. Παύλου

Παρα-πατερικές επιθέσεις ἀρχιμανδρίτη

Σὲ διάφορα ἱστολόγια εἴδαμε μιὰ νέα δημοσίευση τοῦ ἀρχιμανδρίτη τοῦ Ἀντιαιρετικοῦ γραφείου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, π. Παύλου Δημητρακόπουλου. Τιτλοφορεῖται: «Δὲν συγκλονίζεται λοιπὸν ἡἹεραρχία μας;». 

Τὸ θέμα του εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ ἀδιαφορία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν ἐπέκτασή του. Μὲ τὴν ἀφορμὴ ὅμως αὐτή –καὶ «τεχνηέντως»– βρῆκε τρόπο νὰ ἐπιτεθεῖ καὶ πάλι ἐναντίον ὅσων ἔχουν διαχωρίσει τὴν θέση τους ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, ὄχι θεωρητικά, ἀλλὰ ἐμπράκτως, ἀκολουθώντας τὴν διαχρονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

Ἔτσι –δυστυχῶς– ὁ π. Παῦλος συνεχίζει τὸν κατήφορο τῆς ἐμπαθοῦς παραπληροφόρησης. Ἀναφέρεται σ’ ἐμᾶς ποὺ διακόψαμε τὴ σχέση μας ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, παραθέτει καὶ μερικὲς προτάσεις ἀπὸ τὸ κείμενο Ἀποτειχίσεώς μας, καὶ ἀπευθυνόμενος στοὺς Ἐπισκόπους τοὺς ἐρωτᾶ:

«Δὲν πονᾶ λοιπὸν καὶ δὲν ὀδύρεται ἡἹεραρχία μας πρὸ αὐτοῦ του τραγικοῦ φαινομένου, δὲν σπαράσσεται νὰ βλέπη τὰ λογικά της πρόβατα νὰ ἀποσχίζονται καὶ νὰ ἀποχωρίζονται ἀπὸ τὴν μάνδρα της;».

Πάτερ μου, γράψατε μιὰ ἄθλια κριτικὴ γιὰ τὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ περὶ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου καὶ τῆς ἀποτειχίσεως. Σᾶς ἀπάντησε ὁ π. Εὐθύμιος μὲ συντριπτικὰ στοιχεῖα, ἀντλώντας ἀπὸ τὴν ἁγιοπατερική μας Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ δὲν καταλάβατε τίποτα; Ἀποδέχεσθε π. Παῦλε, ὅτι ἡ Πρωτοδευτέρα Σύνοδος εἶναι Ὀρθόδοξη καὶὁ ΙΕ΄ Ἱ. Κανόνας θεσπίστηκε ἀπὸ αὐτή;

Ἀσχέτως, ἂν ἐσεῖς δὲν θέλετε νὰ ἀποτειχιστεῖτε γιὰ τοὺς λόγους σας, ἀδυνατεῖτε νὰ ἀντιληφθεῖτε τὸ στοιχειῶδες, ποὺ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος τὸ διδάσκει ἐδῶ καὶ δεκαετίες; Ὅτι δηλαδὴ ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου (κατὰ τὸν π. Ἐπιφάνιο) προβλέπεται ἀπὸ τὸν ΙΕ΄ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου;

Χρησιμοποιεῖτε στὸ βιβλίο σας ὡς αὐθεντία τὸν π. Ἐπιφάνιο. Ὁ π. Ἐπιφάνιος, ὅμως, λέγει: ὅτι, ὅποιος θέλει νὰ ἐφαρμόσει τὴν ἀποτείχιση, εἶναι ἐλεύθερος νὰ τὸ κάνει. Τοῦτο εἶναι ὀρθόδοξη πράξη καὶ δὲν τὸν βγάζει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Ἀνήκει στὴν Ἐκκλησία, ἀντιστεκόμενος καὶ διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν αἵρεση. Ἀρκεῖ νὰ μὴ προχωρήσει περαιτέρω, νὰ μὴ δημιουργήσει δηλαδή, ὅπως οἱ Παλαιοημερολογῖτες ἄλλη Σύνοδο-Ἐκκλησία. Τί παραπάνω κάναμε καὶ μᾶς κατηγορεῖτε; Γιατί παραπλανᾶτε ὅσους ἀγνοοῦν τὸ θέμα καὶ μᾶς βγάζετε ἐκτὸς Ἐκκλησίας;

[Παραθέτω καὶ ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὰ κείμενα τοῦ π. Ἐπιφάνιου καὶ τοῦ π. Θεόκλητου Διονυσιάτη: «Ἄν τις κληρικός, λέγει ὁ Κανών, ἀποκοπῆ ἀπὸ τοιούτου Ἐπισκόπου “πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως”, οὐδαμῶς παρανομεῖ, διὸ καὶ δὲν ὑπόκειται εἰς ἐπιτίμησιν, ἀλλὰ μᾶλλον ἄξιος ἐπαίνου εἶναι… Ὁ παύων τὸ μνημόσυνον τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου Κληρικός, ἀρκεῖται εἰς τοῦτο, ἀποφεύγει νὰ μνημονεύση ἑτέρου καὶ ἀναμένει ἐν ἠρεμίᾳ συνειδήσεως τὴν κρίσιν τῆς Συνόδου» (Θεοδωρόπουλου Ἐπιφάνιου, Τὰ δύο Ἄκρα, σελ. 75-76).  Καὶὁ π. Θεόκλητος Διονυσιάτης σημειώνει: «Ἑπομένως ἐν περιπτώσει αἱρέσεως … ὁ ἀποκόπτων τὸ μνημόσυνον χωρὶς νὰ ἀναμείνη τὴν ἀπόφασιν τῆς Ἐκκλησίας ἤτοι πρὶν ἐκδοθῆ ἀπόφασις Συνοδικὴ …οὗτος ἐν τάξει εἶναι, μάλιστα ὁ τελευταῖος οὗτος καὶ τιμῆς ἄξιος εἶναι» (Διονυσιάτου Θεόκλητου, “ἈθωνικὰἌνθη”, τόμ. Ι, σελ. 125)].

Εἶναι γνωστό, ὅτι οἱ δύο παραπάνω πατέρες, δέχονται τὸ δυνητικὸ τῆς Ἀποτειχίσεως, ποὺ δὲν σχολιάζω, ἀφοῦ δὲν πρόκειται περὶ αὐτοῦ ἐδῶ. Δέχομαι ὅμως, χάριν τῆς συζητήσεως, ὅτι εἶναι δυνητικὴ ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ ΙΕ΄ Κανόνος, ὅπως ὑποστηρίζετε (καὶ ὄχι ὑποχρεωτική). Ἐσεῖς, μὲ ποιὰ λογικὴ ὑποστηρίζετε ὅτι, ἐμεῖς ποὺ ἀποτειχιστήκαμε, «δυνητικά» ἔστω, εἴμαστε ἔξω ἀπὸ τὴν μάνδρα τῆς Ἐκκλησίας; Ἀπορρίπτετε τὴν θεωρία καὶ τοῦ π. Ἐπιφανίου; Καταργεῖτε, τώρα, ἀκόμα καὶ τὸ δυνητικόν τοῦἹ. Κανόνος; Μήπως σᾶς ἦρθε «νέο φῶς», ὅπως κατὰ καιροὺς δέχονται καὶ οἱ Μάρτυρες τοῦἸεχωβᾶ;

Καὶ καλὰ δὲν δέχεσθε τὶς θέσεις μας, οὔτε τὶς κατοχυρωμένες μὲἑκατοντάδες πατερικὰ κείμενα ἐξηγήσεις τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ. Μὲ ποιά λογική, ὅμως, μᾶς συκοφαντεῖτε ὡς «ἐκτὸς Ἐκκλησίας», ἀκόμα καὶ καθόσον ἀκολουθοῦμε τὴν θέση-ἑρμηνεία τοῦ π. Ἐπιφάνιου; Γιατί θέλετε νὰ ἀκολουθήσουμε τὶς καινοφανεῖς καὶ ἀναπόδεικτες δικές σας θεωρίες; Ἀκόμα κι ἂν δεχθοῦμε νὰ συζητήσουμε τὶς θέσεις σας, ὥσπου νὰ διευκρινιστοῦν καὶ νὰ φανεῖ, ἂν ἔχετε ἐσεῖς δίκιο ἢ ὁ π. Ἐπιφάνιος, ποιὸς σᾶς δίνει τὸ δικαίωμα νὰ γράφετε ὅτι εἴμαστε «ἐκτὸς Ἐκκλησίας»;

Καὶ στὸ κάτω-κάτω, ἀφοῦ κόπτεστε στὸ βιβλίο σας ὑπὲρ τοῦ Συνοδικοῦ συστήματος, γιατί ὑφαρπάζετε τὴν κρίση τῆς Συνόδου καὶ δὲν ἀφήνετε αὐτὴν νὰ ἀποφασίσει;

Νομίζετε, πάτερ, ὅτι ἀπὸ μόνος σας εἶστε μία Οἰκουμενικὴ Σύνοδος;

Σημάτης Π.

___________________

• Υ.Γ.: Εἶναι καὶ πολλὰἄλλα σημεῖα τοῦἄρθρου σας, π. Παῦλε, μὲ τὰὁποῖα διαφωνοῦμε. Ἐπειδὴἡἀπάντηση τοῦ π. Εὐθυμίου (κοντὰ στὶς εἴκοσι συνέχειες ποὺ δημοσιεύτηκαν) εἶναι ἐπαρκής, δὲν ἐπεκτεινόμαστε. Μόνο μιὰἐρώτηση σὲ μιὰ φράση σας.  Γράφετε:
• «Ἐκεῖνοι γιὰ νὰ διαφυλάξουν αὐτὴ τὴν πίστη θυσίασαν θέσεις καὶἐκκλησιαστικὰἀξιώματα, μητροπολιτικοὺς καὶ πατριαρχικοὺς θρόνους, ὑπέστησαν ἐξορίες, διωγμούς, φυλακίσεις, βασανιστήρια, ἢἀκόμη θυσίασαν καὶ τὴν ἴδια τὴν ζωή τους».
• Πράγματι, πάτερ, ἔτσι ὅπως τὰ λέτε εἶναι. Ἐκεῖνοι, πρὶν συγκληθεῖ Σύνοδος –γιὰ νὰἐκδιώξει τοὺς αἱρετικούς– διέκοψαν τὴν «κοινωνία» μαζί τους, κι αὐτὸἔγινε ἀφορμὴ νὰ θυσιάσουν ἀκόμα καὶ τὴ ζωή τους, ἐπειδὴ κάποιοι ἄλλοι Πατριάρχες –προκάτοχοι στὸ θρόνο καὶ στὴν αἵρεση τοῦ κ. Βαρθολομαίου– ὅπως ὁ Νεστόριος, ὁ Πύρρος, ὁ Καλέκας, ὁ Βέκκος, δὲν ἀνέχονταν τὴν ἀποτείχισή τους.
• Ἐσεῖς ποὺἐλέγχετε τὴν σύγχρονη Σύνοδο, γιατί δὲν τοὺς ἀκολουθεῖτε;
•  (*) Τὸ κείμενο τοῦ π. Παύλου, μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό:

 http://aktines.blogspot.gr/2013/04/blog-post_4312.html