Αυγουστίνος Καντιώτης



ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ

date Μαρ 25th, 2016 | filed Filed under: ΕΛΛΑΣ

AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟΥ “ΕΘΝΙΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ” TOY ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΣ

«Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι. Πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπόν, αἴρει αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρον, καθαίρει αὐτό, ἵνα πλείονα καρπὸν φέρῃ… Μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. Καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε»
(Ιωάν. 15, 1 -2, 4)

ΕΝΔΟΞΟΣ ΧΩΡΑ

AG. SKEPH- ΕΛΛΑΣ

«Νικούσες; και τους κόσμους ελευθέρωνες!
Μιλούσες; και τους άγριους ημέρωνες!
Τραγουδούσες; μάγευες και τις Σειρήνες!
Φιλοσοφούσες; και το νου στους ουρανούς φτέρωνες!»
(Γ. Στρατήγης)

Η Πατρίδα μας, αγαπητοί αναγνώστες, δεν είναι χθεσινή. Αριθμεί ιστορία 3000 ετών. Από τη στιγμή που παρουσιάστηκε στη σκηνή της παγκόσμιας ιστορίας η Ελλάδα έπαιξε ρόλο πρωταγωνιστικό. Προς την Ελλάδα είχαν στραμμένα τα βλέμματα όλοι. Από την Ελλάδα έπαιρναν φως. Το όνομα «Έλληνας» ήταν το πλέον τιμημένο όνομα. Η ακτινοβολία της Ελλάδας, της οποίας η δύναμη δεν υπήρξε η ύλη, αλλά το πνεύμα, το αθάνατο Ελληνικό πνεύμα, έφθανε μέχρι των πηγών του Νείλου, των Ηρακλείων στηλών, του Ευφράτη, του Γάγγη. Παντού είναι σπαρμένα μύρια μνημεία, τα οποία φωνάζουν ότι από εδώ πέρασε όχι η βάναυση βία αλλά η Ελληνική ιδέα, η οποία θαυματούργησε. Ω Ελλάδα, ποιος θα ψάλει τη δόξα σου;
Αλλά ήλθε η ημερομηνία της 29ης Μαΐου 1453. Τα ασιατική στίφη κατέλυσαν τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Η βία φαινόταν ότι νίκησε το πνεύμα. Επακολούθησε η δουλεία 4 αιώνων, κατά τους οποίους οποιοδήποτε άλλο έθνος δε θα ζούσε. Θα εξαφανιζόταν, όπως εξαφανίστηκαν τόσα άλλα έθνη, όταν κατακτήθηκαν. Αλλά η Πατρίδα μας όχι. Από το βαρύ εκείνο χειμώνα έπεσαν τα άνθη, καταστράφηκαν τα κλαδιά, γυμνώθηκε το δένδρο αλλά κάτω από τη γη, την οποία πατούσε ο τύραννος, ζούσε η ρίζα. Πού είναι η Ελλάδα; ρωτούσαν με ειρωνεία οι εχθροί της λίγα χρόνια πριν την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Αλλά ιδού το θαύμα· η 25η Μαρτίου 1821! Άγγελος Κυρίου λέει στην Παρθένο· «Χαίρε!». Αλλά και άγγελος Κυρίου λέει προς την Ελλάδα, η οποία είχει πιει το πικρότερο ποτήρι της δουλείας· «Ελλάδα, χαίρε, ανάστα!». Και η Ελλάδα εκτινάχθηκε όρθια.
Αλλά, αγαπητοί, θα ήμασταν ανάξιοι απόγονοι ένδοξων προγόνων, εάν είχαμε να παρουσιάσουμε μόνο διπλώματα ευγενείας των προγόνων μας. Όχι! Δόξα τω Θεώ! Στις μέρες μας είδαμε το άστρο της Ελλάδας να μεσουρανεί όσο ποτέ άλλοτε κατά την τρισχιλιετή ιστορία της Πατρίδας μας. «Στῶμεν εὐλαβῶς». Ας δακρύσουμε από χαρά, από ρίγος. Κατά την 28η Οκτωβρίου 1940 επαναλήφθηκε το Ελληνικό θαύμα. Ένα μυριόστομο ΟΧΙ ακούστηκε από τα χείλη όλων των Ελλήνων. Και η ανθρωπότητα είδε και θαύμασε. Διότι εκεί στα Ηπειρωτικά βουνά δεν συντρίφθηκε απλώς ο φασισμός, αλλά εκεί η Ελλάδα έδωσε τη μάχη της ανθρωπότητας, της οποίας η σημασία δεν έχει κατανοηθεί ακόμη πλήρως.
Αδελφοί! «Στῶμεν εὐλαβῶς» μπροστά στο πολυάνδριο των μυριάδων νεκρών της φιλτάτης Πατρίδας, των παλαιών και των νέων, οι οποίοι ξεψύχησαν τραγουδώντας· «Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά». Εορτάζοντας φέτος εν μέσω ερειπίων την εθνική μας εορτή, ένα έχουμε καθήκον, να ομονοήσουμε. Ας ακουστούν οι στροφές του εθνικού μας ποιητή·
ΗΡΩΩΝ«Από στόμα, όπου φθονάει,
παλληκάρια, ας μην ‘πωθεί,
πως το χέρι σας χτυπάει
του αδελφού την κεφαλή.

Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους,
δεν τους πρέπει ελευθεριά
……………………………………………
Στο αίμα αυτό, που δεν πονείτε
για πατρίδα, για θρησκεία,
σας ορκίζω, αγκαλιασθείτε.
σαν αδέλφια γκαρδιακά.

Πόσο λείπει, στοχασθείτε,
πόσο ακόμη να παρθεί·
πάντα η νίκη, αν ενωθείτε,
πάντα εσάς θ’ ακολουθεί».

Αδελφοί Έλληνες, κάτοικοι της πολυπαθούς και μαρτυρικής αυτής χώρας. Ας δοξάσουμε το Θεό των πατέρων μας για τη σημερινή ημέρα. Αλλά ας ενισχύουμε, ας αυξάνουμε καθημερινά μέσα στα στήθη μας το αίσθημα της ευθύνης όλων μας απέναντι στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της φίλτατης Πατρίδας μας. Ας γραφεί στην καρδιά μας· «Μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ’ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι». Μη λησμονούμε ότι, όπως ορθά γράφτηκε, αυτή τη στιγμή έχουμε στα χέρια μας ένα ένταλμα πληρωμής και το ένταλμα αυτό λέγεται νίκη. Χίλιοι άνθρωποι ζητούν να το πάρουν από τα χέρια μας. Χίλια ξένα συμφέροντα προσπαθούν να το ακυρώσουν. Και δυστυχώς τους βοηθούμε εμείς οι Έλληνες. Πώς; Με τα μίση μας.
Σύνθημά μας· «Ας πεθάνουν τα μίση για να ζήσει η Ελλάδα». Αλλά τα μίση δεν θα πεθάνουν παρά μόνο όταν ολόκληρη η ζωή του έθνους θεμελιωθεί επάνω στο Χριστό. Και εκείνος, ο οποίος το δόξασε στο παρελθόν, θα το δοξάσει και στο μέλλον.

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.