ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ

ΑΡΧΙΜ. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ

«Η άρνηση αναγνωρίσεως πρωτείου τινός στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ενός πρωτείου το οποίο δεν μπορεί να ενσαρκώσει παρά κάποιος Πρώτος ―τουτέστι κάποιος Επίσκοπος, ο οποίος έχει το προνόμιο να είναι ο πρώτος μεταξύ των αδελφών του Επισκόπων― συνιστά αίρεση. Είναι απαράδεκτο αυτό που συνήθως λέγεται οτι η ενότητα μεταξύ των Ορθοδόξων διασφαλίζεται είτε υπό μιας κοινής πίστεως και λατρείας είτε υπό του θεσμού της Οικουμενικής Συνόδου. Και οι δύο αυτοί παράγοντες είναι απρόσωποι, ενώ στην ορθόδοξη θεολογία μας η αρχή της ενότητάς μας είναι πάντοτε ενα πρόσωπο. Πράγματι, όπως στο επίπεδο της Αγίας Τριάδος η αρχή της ενότητας δεν είναι η θεία ουσία, αλλά το πρόσωπο του Πατρός (η «μοναρχία» του Πατρός), έτσι και στο εκκλησιολογικό επίπεδο, στην τοπική εκκλησία, το σημείο της ενότητας δεν είναι το πρεσβυτέριο ή η κοινή λατρεία των χριστιανών, αλλά το πρόσωπο του Επισκόπου. Επομένως, επί πανορθοδόξου επιπέδου η αρχή της ενότητας δεν μπορεί να στηρίζεται επί μιας ιδέας ή ενος θεσμού, αλλά πρέπει να είναι κάποιο πρόσωπο, αν βέβαια θέλουμε να παραμείνουμε συνεπείς στη θεολογία μας,»

(Από ομιλία του αρχιγραμματέως Ελπιδοφόρου στη Θεολογικήν Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Αμερικής, περιοδικό «Επίσκεψις» του Οικ. Πατριαρχείου, αριθ. 698 31-3-2009 ).

ΑΓΙΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ Ο ΠΗΓΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

«Αλλά, λέγουν, πρέπει κάποιος από τους επισκόπους και μεταξύ των επισκόπων να υπερέχη. Μάλιστα αυτόν τον ονομάζουν “διακονική κεφαλή”. Αλλά όλων αυτών των επισκόπων μόνον ο Χριστός είναι η αρχή και η κεφαλή»  (Μελετίου Πηγά, Κατά της αρχής του Πάπα, εν Δοσιθέου Ιεροσολύμων, Τόμος Χαράς, έκδ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1985, σελ. 493-497)

ΑΓΙΟΣ ΔΟΣΙΘΕΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

«Της Καθολικής [Ορθοδόξου] Εκκλησίας, επειδή θνητός άνθρωπος καθόλου και αϊδιος κεφαλή είναι ου δύναται, αυτός ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εστι κεφαλή και αυτός τους οίακας έχων εν τη της Εκκλησίας κυβερνήσει, πηδαλιουχεί [αυτήν] δια των αγίων πατέρων»  (Από τη γνωστή “Ομολογία” του επί Τουρκοκρατίας, το 1672, Ι. Καρμίρη, Δογματικά και συμβολικά μνημεία, τ. Β’, Αθήναι 1953, σελ. 752)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

«Ουδέποτε η Εκκλησία του Χριστού δέχθηκε έναν επίσκοπο ανώτερο των άλλων. Κατά την διάρκεια των οκτώ πρώτων αιώνων ο πάπας ήταν πρώτος µεταξύ ίσων. Είχε πρωτείο τιµής, δεν είχε κανένα πρωτείο εξουσίας.»   (Από την ομιλία του Σεβασμ. στις 16-3-2008, στο μητροπολιτικό ναό της Φλώρινας)

*************************************

***************************************

ΦΑΝΑΡΙ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2006

Περιχαρής, ο Αρχιγραμματέας του Πατριαρχείου, ετοιμάζεται να φιλήσει το χέρι του Πάπα, του έχοντος ―κατά τον Όσιο Πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς― το Πρωτείο της μεγαλύτερης πνευματικής Πτώσης στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, μαζί με τον Αδάμ και τον Ιούδα.

*************************************************************************************