ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ
ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ’:

ΟΙ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[Μέρος πρώτο]

Α´. Είναι καιρός να ευφρανθείς,Ιερουσαλήμ, και να πανηγυρίσετε όλοι όσοι αγαπάτε τον Ιησού [πρβ.Ησ.66,10: «εὐφράνθητι, Ἱερουσαλήμ, καὶ πανηγυρίσατε ἐν αὐτῇ, πάντες οἱ ἀγαπῶντες αὐτήν, χάρητε ἅμα αὐτῇ χαρᾷ, πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ᾿ αὐτῇ»], διότι ο Κύριος αναστήθηκε. Χαρείτε όλοι, όσοι προηγουμένως είχατε πένθος, όταν ακούσατε όσα παράνομα και εγκληματικά τόλμησαν να πράξουν οι Ιουδαίοι· διότι Αυτός που εκείνοι ατίμασαν αλαζονικά, ιδού, αναστήθηκε! Και όπως το να ακούει κανείς για τη Σταύρωση είναι κάπως λυπηρό, έτσι η καλή αγγελία της Αναστάσεως ας ευφραίνει τους παρόντες. Το πένθος ας γίνει ευφροσύνη και ο θρήνος ας μεταστραφεί σε χαρά. Και ας γεμίσει το στόμα μας χαρά και αγαλλίαση, γιατί Εκείνος, μετά την Ανάστασή Του, μας είπε: «Χαίρετε(:Νά χαίρεστε)» [Ματθ. 28, 9]. Read more »

ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΡΙΣΤΕ ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
________________

________________

2. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΠΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

EPΩTHΣH: Στην Aγία Γραφή έχουμε αναστάσεις νεκρών. Oι άνθρωποι αυτοί πριν ξαναγύρισουν στον κόσμο, που βρισκόταν στην κόλαση η στον παράδεισο;
AΠANTHΣH: Tο ερώτημα είναι μεταφυσικό, και θα το λύσουμε στον άλλο κόσμο.
O άνθρωπος μετά τον θάνατο βρίσκεται σε μια μέση κατάσταση, προγεύεται ούτως ειπείν, η του Παραδείσου ή της Kολάσεως. Όπως προγεύεται της τιμωρίας ο δολοφόνος που βρίσκεται στην φυλακή.
H τελική Kρίση θα γίνει στην B΄ Παρουσία· Eκεί θ’ ακουστεί η φωνή του Θεού· «και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνων» (Mατθ. 25, 46).
O θάνατος είναι διακοπή σχέσεως σώματος και ψυχής. H διακοπή αυτή, που επέρχεται με τον θάνατο, δεν θ’ αποτελεί αιώνιον φαινόμενο. Θα γίνει ανάστασις των νεκρών κατά την Πίστιν μας.
O προφήτης Iζεκιήλ στην υπέροχη περικοπή που διαβάζεται την Mεγάλη Παρασκευή, μετά την περιφορά του επιταφίου, προ της Aναστάσεως, απαντά στο ερώτημα αυτό. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Ἰωάν. 1, 1-17

ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Ὅσοι ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς
ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς
πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ»
(Ἰωάν. 1, 12)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ὑποθέστε, ἀγαπητοί, ὅτι σὲ κάποιο δρόμο μεγάλης πόλεως βρίσκεται ἕνα παιδὶ σὲ ἀθλία κατάστασι. Εἶνε ὀρφανό, ἐγκαταλελειμμένο ἀπὸ συγγενεῖς καὶ φίλους, πεινασμένο, ξυπόλητο, ἀκάθαρτο. Κανένας δὲν τὸ προσέχει. Ξαφνικὰ ἀπὸ τὸ δρόμο ἐκεῖνο περνάει ἕνας βασιλιᾶς. Ἡ ἅμαξά του σταματάει. Κατεβαίνει ὁ βασιλιᾶς. Σπλαχνίζεται τὸ παιδὶ καὶ τὸ πλησιάζει. Τοῦ μιλάει μὲ πολλὴ ἀγάπη καὶ κάνει τὸ παιδὶ νὰ κλαίη ἀπὸ συγκίνησι. Ὁ καλὸς βασιλιᾶς δὲν ἀρκεῖται δτὰ λόγια. Τοῦ δείχνει ἔμπρακτη ἀγάπη. Τὸ παίρνει στὴν ἀγκαλιά του, τὸ ἀνεβάζει στὴν ἅμαξά του, καὶ τὸ φέρνει στὸ παλάτι. Ἐκεῖ δίνει ἐντολὴ καὶ τὸ καθαρίζουν καλά, τοῦ φορᾶνε ὁλοκαίνουργια ροῦχα καὶ τὸ ὁδηγοῦν στὸ βασιλικὸ τραπέζι. Τὸ κάνει δικό του παιδὶ ὁ βασιλιᾶς. Τὸ υἱοθετεῖ… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1945

Κυριακὴ τοῦ Πάσχα (Ἰω. 1,1-17)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο Χριστος «εν τω κοσμω»

«Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι᾽ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω» (Ἰω. 1,10)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, τῆς ἑορτῆς τοῦ Πά­σχα, εἶνε τὸ ἀνώτερο, φιλοσοφικώτερο καὶ θε­ολογικώτερο, ἀπ᾽ ὅλα τὰ εὐαγγέλια τοῦ ἔ­τους. Πολλὰ ἔχουν γραφῆ καὶ πολλοὶ θέλησαν νὰ ἐμ­βαθύνουν σ᾽ αὐτό, ποὺ εἶνε ἡ ἀρχὴ τοῦ Κα­τὰ Ἰ­ωάννην εὐαγγελίου. Σύμβολο τοῦ εὐ­αγγελιστοῦ Ἰωάννου εἶνε ὁ ἀετός· διότι ὅ­πως ὁ ἀ­ετὸς φθάνει σὲ ὕψη μεγάλα κι ἀπὸ ᾽κεῖ κατοπτεύει ὅλα, ἔτσι καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς σήμερα φθάνει σὲ ἰ­λιγγιώδη ὕψη, ἄφθαστα ὕψη. Read more »

XPIΣTOΣ ANEΣTH

το μεγαλυτερο γεγονος της Iστοριας

Eίναι δεντρί αθάνατο. Kαι όπως το δέντρο έχει ρίζα, έτσι και το δέντρον αυτό που λέγεται Oρθοδοξία και χριστιανισμός έχει ρίζα. Aν μπορέσετε να κόψετε τη ρίζα, θα πέσει το δέντρο. Ποιά είναι ρίζα; Oι δύο αυτές λέξεις· «Xριστός ανέστη». Aυτές οι δυό λέξεις είναι. H ανέστη, ή δεν ανέστη. Λέγομεν λοιπόν σε όλους αυτούς, ότι η ανάστασις του Xριστού είναι, είναι ιστορικόν γεγονός. Oμιλούμεν με την γλώσσαν πλέον όχι της θρησκείας, όπως προηγουμένως· ομιλούμεν τώρα, από εδώ κ’ εμπρός, με τη γλώσσα της ιστορίας και λέγομεν, ότι η ανάστασις του Xριστού είναι γεγονός ιστορικόν, το μεγαλύτερον γεγονός του κόσμου, από όλα τα γεγονότα τα οποία συνέβησαν επάνω στην σφαίρα του κόσμου. Γεγονός με παγκοσμίαν ακτινοβολίαν. Γεγονός που έσεισε και τον Aδην ακόμα. Γεγονός ιστορικόν.

Θα μου πει εδώ ένας άπιστος· ―Παππούλη, αυτά είναι λόγια· εμείς θέλομεν αποδείξεις. Kαι σας λέγω λοιπόν, ότι κανένα άλλο γεγονός του κόσμου δεν έχει τόσες αποδείξεις όσες αποδείξεις έχει η ανάστασις του Xριστού. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!»

AΓAΠHTOI μου αδελφοί, «Xριστός ανέστη!». Σας χαιρετίζω εν Xριστώ, τω αναστάντι Kυρίω. Aν υπάρχουν δυό λέξεις μέσα στις οποίες είναι όλο το ευαγγέλιο της σωτηρίας, όλο το παρελθόν το παρόν και το μέλλον μας, αυτές είναι το «Xριστός ανέστη». Eδώ φαίνεται η σοφία της Eκκλησίας μας· κατώρθωσε μέσα σε δυό λέξεις να κλείσει τα βαθειά της νοήματα. Διαβάζεις αρχαίους φιλοσόφους και κουράζεσαι, ενώ τα απλά λόγια της πίστεώς μας, σαν χρυσά καρφιά, μπαίνουν στην καρδιά και στο μυαλό. «Xριστός ανέστη!» Tις δυό αυτές λέξεις κανείς δεν θα μπορέσει να τις σβήση· πάντα θα ακούγωνται και θα ευφραίνουν όλο τον κόσμο.

* * *

Tο «Xριστός ανέστη» αντηχεί την φωτοφόρο αυτή νύχτα της Aναστάσεως από τα στόματα όλων των ορθοδόξων, που με τις λαμπάδες στο χέρι πλημμυρίζουν τις εκκλησίες.
Kαί όχι μόνο τη νύχτα αυτή, αλλά και όλη την Διακαινήσιμο εβδομάδα, και όλο το διάστημα μέχρι της Aναλήψεως. Tα παλιά τα χρόνια, τα ευλογημένα χρόνια, που οι άνθρωποι πίστευαν, το «Xριστός ανέστη» δεν ακουγότανε μόνο σήμερα. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2378

Κυριακὴ τοῦ Πάσχα θ. λειτουργία
2 Μαΐου 2021

Ανετειλε ο Ηλιος!

«Καὶ λίαν πρωὶ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου» (Μᾶρκ. 16,2)

Ἂς πᾶμε, ἀγαπητοί μου, νοερὰ στὸ Γολγοθᾶ, ἐκεῖ ποὺ ἔγινε τὸ φρικτότερο ἔγ­κλη­μα. Μέσα στὸ ἔκτακτο τρίωρο σκοτάδι ἀ­κούγεται ἡ συγκλονιστικὴ φωνὴ τοῦ Ἐσταυρωμένου «Ἠ­λὶ ἠλί, λιμᾶ σαβαχθανί; …Θεέ μου Θεέ μου, ἱ­να­­τί με ἐγκατέλιπες;» (Ματθ. 27,46) καὶ τὸ «Τετέλεσται» (Ἰω. 19,30). Σχίζεται τὸ κα­ταπέτα­σμα τοῦ ναοῦ, ἀνοίγουν τάφοι, ἀνασταί­­νον­ται νεκροί, σείεται ἡ γῆ. Κι αὐτοὶ οἱ ἀ­τρόμητοι ῾Ρωμαῖοι τρομά­­­ζουν. Ὁ ἑκατόν­ταρχος ὁμολογεῖ· «Ἀ­ληθῶς Θεοῦ υἱ­ὸς ἦν οὗτος» (Ματθ. 27,54). Ὁ Ἰησοῦς νεκρὸς στὸ σταυ­ρό. Ὁ Ἰω­σὴφ ἀποκα­θηλώνει τὸ σῶμα καὶ μὲ τὸ Νικόδημο τὸ ἐν­ταφιάζουν, ἐνῷ ὁ ἥ­λιος δύει.
Τώρα οἱ ἐχθροὶ θριαμβολογοῦν. Ἀρχιερεῖς, γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι, σεῖς ποὺ πρωτοστα­τήσατε στὸ ἔγκλημα καὶ βάλατε τὸ λαὸ νὰ φωνά­ζῃ «Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (Ἰω. 19,15), τώ­ρα ποὺ ἔφυγε ὁ φοβερὸς ἀντίπαλός σας, ἄν­τε στὰ σπίτια σας νὰ γιορτάσετε πάσχα. Ποιός μπορεῖ νὰ φανταστῇ τὴ χαρά τους! Τὸ θέμα τους θὰ εἶνε «ἐκεῖνος ὁ πλάνος» (Ματθ. 27,63). Δὲν θὰ ξανα­πῇ «Οὐαί…» (ἔ.ἀ. 23,13 κ.ἑ.) καὶ μὲ τὸ φραγγέλλιο «Μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπο­ρίου» (Ἰω. 2,16). Ἔχουν ὅμως κ᾽ ἕνα φόβο μήπως ἀ­ναστη­θῇ, ὅπως εἶπε· ζητοῦν ἀπ᾽ τὸν Πιλᾶτο νὰ σφρα­­γίσῃ τὸν τάφο, κι ἀναλαμβάνει τὴ φρούρησι κουστωδία. Ὁ τάφος τώρα ἀπλησίαστος.
Καὶ οἱ μαθηταὶ τί κάνουν; Κρύβονται. Μπορεῖτε νὰ φανταστῆτε τὴν ψυχολογική τους κα­τάστασι; Εἶχαν ἀνταποκριθῆ στὴν πρόσκλησι τοῦ Ἰησοῦ «Ἀκολούθει μοι» (Ματθ. 8,22· 9,9 κ.ἀ.) κι ἄ­φησαν τὰ πάντα μὲ τὴν ἐλπίδα «ὅτι αὐτός ἐ­στιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸν Ἰσραήλ» (Λουκ. 24,21). Read more »

ANAΣTAΣH ME ΓEΡONTA EΠΙΣΚΟΠΟ AYΓΟΥΣΤΙΝΟ

KANTIΩTH, ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ,

ΤΟ ΠΑΣΧΑ του 2009

Στην Ιερα Μονή Αγίου Αυγουστίνου επισκοπου Ιππωνος στη Φλωρινα

_____

______

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1498

Κυριακὴ Πάσχα θ. λειτ. (Ἰωάν. 1,1-17)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο Χριστος ζη και βασιλευει

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. 1,1)

ΣΥΝΤΟΜΟ, ἀγαπητοί μου, θὰ εἶνε τὸ κήρυ­γμα. Παρὰ τὴν κόπωσι, δὲν πρέπει νὰ γίνεται θεία λειτουργία χωρὶς κήρυγμα.
Τὸ εὐαγγέλιο ποὺ διαβάζεται σήμερα εἶνε τὸ σπουδαιότερο ἀπ᾽ ὅ­λα τὰ εὐαγγέλια τοῦ ἔ­τους. Εἶνε τὸ πιὸ ὑψήγο­ρο, τὸ πιὸ θεολογικό. Εἶνε ὕψος τὰ λόγια «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος» (Ἰωάν. 1,1)! Νὰ τὰ ἑρμηνεύσουμε; Δὲν ἔχου­με οὔτε ἐγὼ εὐφράδεια οὔτε σεῖς ὑπομονὴ γιὰ μία πλήρη ἐξήγησι τοῦ ῥητοῦ αὐτοῦ. Λίγες λέξεις μόνο θὰ ψελλίσουμε ἐπάνω σ᾽ αὐτό.

* * *

Λένε, ὅτι κάποιος βασιλιᾶς τῆς ἀρχαίας ἐπο­­χῆς κάλεσε στὰ ἀνάκτορα ἕνα σοφό. ―Θέλω, λέει, νὰ μοῦ λύσῃς ἕνα πρόβλημα. Μὲ βασανί­ζει τὸ ἐρώτημα τί εἶνε Θεός. ―Δύσκολο αὐ­τό, ἀπαντᾷ ὁ σοφός. Δὲν μπορῶ ν᾽ ἀπαντήσω ἀμέσως. Δῶσε μου προθεσμία τρεῖς μέρες. Τοῦ ἔδωσε προθεσμία. Ἄνοιξε ἐκεῖνος βιβλία καὶ μελέτησε. Ὅταν ἐπέστρεψε λέει· ―Βασιλιᾶ, δὲν μπόρεσα νὰ βρῶ ἀπάν­τησι. Ζητῶ ἄλ­λες τρεῖς μέρες. Πῆρε ἄλλες τρεῖς. Πάλι ὅμως ἴδια ἡ ἀ­πάν­τησι. Ζητάει ἀκόμα τρεῖς μέρες. Ἀλλὰ τελικά, παρ᾽ ὅ­λες τὶς παρατάσεις ποὺ πῆ­ρε, στά­θηκε ἀδύνατο νὰ ἱκανοποιήσῃ τὸ βασιλιᾶ.
Στὸ ἐρώτημα λοιπὸν αὐτό, ποὺ δὲν ἀ­πήν­τη­σε ὁ ἀρχαῖος σοφός, ἀπαντᾷ σήμερα μὲ λίγες λέξεις τὸ εὐαγγέλιο· «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος».
Πῶς θὰ τὸ ἐννοήσουμε τὸ χωρίο αὐτό; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1064

Μέγα Σάββατο πρωῒ
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Θα επικρατηση η δικαιοσυνη

«Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν»
(Ψαλμ. 81,8)

ΑΥΤΟΣ ὁ στίχος, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούσατε πρὸ ὀλίγου νὰ ψάλλῃ ὁ ἱερεύς, ἐνῷ κρατοῦσε κάνιστρο καὶ σκορποῦσε σ᾿ ὅλο τὸ ναὸ φύλλα δάφνης, ὡς σύμβολα νίκης καί θριάμβου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶνε παρμένος ἀπὸ τὸ Ψαλτήρι. Ψάλλεται εἰδικῶς κατὰ τὴ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Δὲν ψάλλεται ἄλλοτε, μόνο σήμερα, μιὰ φορὰ τὸ χρόνο, καὶ ἔχει κάποιο σκοπό. Ποιός λοιπὸν ὁ σκοπός; Ἔχει μεγάλη σημασία.
Ὁ στίχος αὐτὸς εἶνε τὸ προανάκρουσμα τῆς μεγάλης ἑορτῆς, ποὺ θά ἑορτάσουμε σὲ λίγο, τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θὰ μιλήσω ἁπλᾶ πάνω σ᾿ αὐτόν.

* * *

«Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν…». Ποιητὴς τοῦ ψαλμοῦ αὐτοῦ εἶνε ὁ Δαυΐδ· αὐτὸς ἔφτειαξε τὸ στίχο αὐτό. Λυπᾶται ὁ Δαυΐδ. Γιατί; Διότι βασιλεύει ἡ ἀδικία.
Λυπᾶται ὁ Δαυΐδ, γιατὶ διαβάζοντας τὴν ἱστορία βλέπει, ὅτι στὸν κόσμο αὐτὸν βασιλεύει ὄχι ἡ δικαιοσύνη ἀλλὰ ἡ ἀδικία, ὄχι ἡ ἀλήθεια ἀλλὰ τὸ ψεῦδος, ὄχι ἡ ἀγάπη ἀλλὰ τὸ μῖσος, ὄχι τὸ φῶς ἀλλὰ τὸ σκότος· δὲ᾿ βασιλεύει ὁ Χριστός, ἀλλὰ βασιλεύει ὁ σατανᾶς. Τὸν Ἄβελ, ποὺ ἦταν σὰν τὸ ἀρνί, τὸν σκότωσε ὁ ἀδελφός του ὁ Καΐν. Ὁ Ἰωσήφ, ποὺ ἦταν τὸ πιὸ διαλεχτὸ παιδὶ τῆς οἰκογενείας, πουλήθηκε καὶ κλείστηκε μέσ᾿ στὴ φυλακή, ἐνῷ οἱ μὲν ἀδελφοί του ζοῦσαν ἀμέριμνοι, ἐκείνη δὲ ἡ αἰσχρὰ γυναίκα τοῦ Πετεφρῆ, ποὺ μὲ τὰ ψέματά της ἔγινε ἡ αἰτία νὰ φυλακισθῇ, γλεντοκοποῦσε μὲ τοὺς ἐρωμένους της.
Λυπᾶται ἀκόμα ὁ Δαυΐδ, γιατὶ καὶ στὴ ζωή, στὸ σύγχρονο κόσμο, βλέπει τὴν ἀδικία. Βλέπει νὰ τυραννιοῦνται οἱ φτωχοὶ ἀπὸ τοὺς πλουσίους, οἱ ἀδύνατοι ἀπὸ τοὺς ἰσχυρούς, οἱ ἀμόρφωτοι ἀπὸ τοὺς μορφωμένους, οἱ χῆρες καὶ τὰ ὀρφανὰ ἀπὸ τοὺς πλεονέκτας καὶ ἅρπαγας, ποὺ παίρνουν τὸ ψωμὶ ἀπ᾿ τὸ στόμα.
Λυπᾶται, στενοχωριέται, καὶ ἐκφράζει τὸ παράπονο· Θεέ μου, κοιμᾶσαι; δὲν τὰ βλέπεις αὐτὰ ποὺ γίνονται ἐδῶ κάτω στὴ γῆ; Ξύπνα, Θεέ μου, «κρῖνον τὴν γῆν» (Ψαλμ. 81,8). Read more »