Ἡ Γέννησις τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Τὴν πρώτη, πατῆστε τὸν τίτλο και διαβᾶστέ την εἶναι σὲ pdf

«EΠI ΓHΣ EIΡHNH»

Ο ΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14)

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ, ἀγαπητοί μου, ἡ μεγάλη ἑορτή, τὰ Χριστούγεννα. Πρέπει νὰ προετοιμασθοῦμε γι᾿ αὐτήν. Πῶς θὰ προετοιμασθοῦμε;

Ἂς ἀκούσουμε αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία· «Πᾶσαν τὴν βιοτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν»· ἂς ἀποβάλουμε κάθε ματαία σκέψι. Ἂς ἐλαφρώσουμε τὴ σκέψι μας ἀπ᾿ ὅλα τὰ μάταια. Ἂς ἀπογειωθοῦμε. Ἂς ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς ἐκεῖνο ποὺ εἶπαν οἱ βοσκοὶ τὴν ἀλησμόνητη νύχτα· «Διέλθωμεν ἕως Βηθλεέμ…» (Λουκ. 2,15). Ἂς πᾶμε μέχρι τὴ Βηθλεέμ. Νοερῶς ἐκεῖ θὰ δοῦμε τὸ θαῦμα. Θὰ δοῦμε τὸ σπήλαιο ὅπου ἐγεννήθη ὁ Κύριος. Θὰ δοῦμε τὴν Παρθένο Μαρία. Θὰ δοῦμε τὸ Θεϊκὸ βρέφος. Θὰ δοῦμε ἀκόμα τὰ ἀθῷα ζῷα, ποὺ μὲ τὴν ἀναπνοή τους προσπαθοῦσαν νὰ θερμάνουν τὴν ψυχρὴ ἀτμόσφαιρα τοῦ χειμῶνος. Θὰ δοῦμε τὸν ἀστέρα τὸ λαμπρὸ ὑπεράνω τοῦ σπηλαίου. Θὰ δοῦμε τοὺς βοσκοὺς νὰ τρέχουν, τοὺς πρώτους προσκυνητὰς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Θὰ δοῦμε τοὺς μάγους νὰ ἔρχωνται ἀπὸ μακρινὲς ἀποστάσεις, γιὰ νὰ προσφέρουν ὡς ἐκπρόσωποι τῆς ἐπιστήμης τὰ πολύτιμά τους δῶρα. Ἀλλὰ θὰ δοῦμε καὶ τὸν Ἡρώδη, ν᾿ ἀκονίζῃ τὴν μάχαιρά του γιὰ νὰ σφάξῃ τὸ ἀθῷο Βρέφος. Read more »

TOY AΓIOY NIKOΛAOY

«ΠOY EΓKEITAI H MAKAΡIOTHΣ»

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣΕ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΝΑ ΒΛΑΣΦΗΜΗ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΑΥΤΟΣ Ο ΠΡΑΟΣ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΕΞΑΝΕΣΤΗ

ΚΑΙ ΕΡΑΠΙΣΕ ΤΟΝ ΑΙΡΕΣΙΑΡΧΗ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«…Ὁμολογῶ ὅτι ἡ πτωχή μου γλῶσσα δὲν εἶνε ἀξία γιὰ νὰ ὑμνήσῃ τὸ ἠθικὸν καὶ θρησκευτικὸν μεγαλεῖον τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ.
Τί νὰ εἴπωμεν γιὰ τὸν ἄγιο; Νὰ ἐπαινέσωμεν τὴν ἐγκράτειάν του; Ὅπως λέγει τὸ ἀπολυτίκιόν του, ὑπῆρξε τῆς «ἐγκρατείας διδάσκαλος»…
Νὰ ἐπαινέσωμεν τὴν πραότητά του, ποὺ λέγει πάλι τὸ ἀπολυτίκιόν του ὅτι ὑπῆρξε «εἰκόνα πραότητος»; Ἦτο πρᾶος καὶ ταπεινός, καὶ εἰς τὰς ὕβρεις καὶ συκοφαντίας καὶ διαβολὰς τῶν ἐχθρῶν του ἀπαντοῦσε μὲ μεγάλη πραότητα.
Καὶ μᾶς διδάσκει, ὅτι καὶ ἡμεῖς, ὁσάκις ὑβριζόμεθα καὶ συκοφαντούμεθα εἰς τὸν κόσμον αὐτόν, πρέπει νὰ εἴμεθα πρᾶοι. Γιατὶ δὲν ὑπάρχει δύναμις μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν πραότητα, μὲ τὴν ὁποία νικῶνται οἱ δαίμονες τῆς κολάσεως.
Τί νὰ εἴπωμεν; Νὰ ὁμιλήσωμεν διὰ τὴν ἐλεημοσύνην του τὴν μεγάλην, ποὺ τὴ νύχτα ξυπνοῦσε καὶ πήγαινε στὰ φτωχὰ τὰ σπίτια καὶ σκορποῦσε χρυσᾶ νομίσματα, καὶ ἔσωσε ὑπάρξεις ἀπὸ τὸν βόρβορον καὶ τὴν διαφθοράν; Ἢ νὰ ὁμιλήσωμεν διὰ τὴν πίστιν του τὴ μεγάλη, τὴν ἀκλόνητον πίστιν ποὺ εἶχε ὁ ἅγιος αὐτός, ποὺ ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἐκινδύνευσε ἀπὸ τὴν διδασκαλία τοῦ Ἀρείου, ἔσπευσε εἰς τὴν πόλιν τῆς Νικαίας καὶ μαζὶ μὲ ἄλλους ἁγίους πατέρας συνετέλεσε εἰς τὸν θρίαμβον τῆς Ὀρθοδοξίας; Βεβαίως ὁ ἅγιος Νικόλαος δὲν εἶχε τὴν εὐγλωττίαν τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, δὲν εἶχε τὰ ἐπιχειρήματα τῶν ἄλλων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἦτο ἀγράμματος. Ἀλλὰ τί μὲ τοῦτο; Ὅταν ἤκουσε ὁ πρᾶος αὐτὸς καὶ ταπεινὸς ἱεράρχης, ὅταν ἤκουσε τὸν Ἄρειον νὰ βλασφημῇ τὸν Χριστόν, αὐτὸς ὁ πρᾶος καὶ ταπεινὸς ἐξανέστη καί, ὅπως λέει ὁ βίος του, ἐρράπισε τὸν αἱρεσιάρχη γιὰ τὴν βλασφημίαν αὐτήν. Καὶ εἶνε δι᾿ ἡμᾶς δίδαγμα, ὅτι ὁσάκις προσβάλλεται ὁ Θεός πρέπει νὰ ἐξανιστάμεθα.

Ἐμεῖς, ἀντιθέτως πρὸς τὸν ἅγιο Νικόλαο, ὁσάκις προσβάλλεται τὸ ἐγώ μας, ὁσάκις ἀδικούμεθα, ὁσάκις ὑβριζόμεθα, ὁσάκις προπηλακιζόμεθα, τότε ἐξοργιζόμεθα καὶ γινόμεθα θηρία καὶ ἀπειλοῦμε τὸ σύμπαν. Ἀλλ᾿ ὅταν θίγεται, ὅταν βλασφημῆται ὁ Χριστός, τότε δεικνύομεν μεγάλην ἀδιαφορίαν. Ὁ ἅγιος Νικόλαος εἰς τὰς ἀτομικάς του προσβολὰς ἀπαντοῦσε μὲ πραότητα, ἀλλ᾿ ὅταν ὅμως ὑβρίζετο ὁ Χριστὸς ἀπαντοῦσε μὲ σφοδρότητα, καὶ ἐρράπισε καὶ τὸν Ἄρειον. Ἐμεῖς, δυστυχῶς, ἔχουμε περὶ πολλοῦ τὸ ἐγώ μας, ἀλλὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας δὲν τὸ ἔχομεν σὲ τοιαύτην τιμὴν καὶ ὑπόληψιν, ὅπως τὸ εἶχε ὁ ἅγιος Νικόλαος ποὺ ἑορτάζομεν σήμερον…»

(Ἀποσπασμα ὁμιλίας ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Νικολάου πόλεως Φλωρίνης τὴν 6-12-1978

Ο άγιος Επίσκοπος Νικόλαος -η «εικόνα» πραότητος- χαστουκίζει τὸν Ἄρειο …

και οι «εικόνες» των συγχρόνων Επισκόπων αλληλοασπάζονται αιρετικούς ή τους ανέχονται!

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2016/12/blog-post_6.html#more

Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ ἔχουν πλῆθος ναῶν τοῦ ἁγίου Νικολάου στις Μητροπόλεις τους, ἑτοιμάζονται νὰ τοὺς ἐγκαταλείψουν για νὰ βρεθοῦν στὸ πανηγύρι τοῦ Ἁγίου Νικολάου στὴν Κοζάνη! Ἂς μάθουν, ὅτι: «Ὁ ἅγιος Νικόλαος Κοζάνης πενθεῖ καὶ δὲν ἑορτάζει»

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΒΑΛΛΕΤΑΙ

ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΑΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ!!!

ΘΑ ΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΟΡΤΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ, ΑΛΛΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΕΙ!
Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ, ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΛΑΛΟΙ ΚΑΙ ΒΟΥΒΟΙ! ΤΙ ΘΑ ΡΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ, ΠΟΥ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ ΤΟΝ ΑΡΕΙΟ; ΝΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΗ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ;

Ὁ προφήτης Ἠσαΐας λέει: «Τας ἑορτάς καὶ πανηγύρεις σας μισεῖ ἡ ψυχή μου». Ἂν δὲν ἀκουν τη φωνή τοῦ προφήτου! Ἂς ἀκούσουν τη φωνή τοῦ ἱεροκήρυκα της κατοχῆς, τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, ποὺ ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ ἰδίου ναοῦ, τοῦ πολοιούχου τῆς Κοζάνης, στὶς 6.12.1944, μετὰ δακρύων εἶπε:

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

O ΠΟΛΟΙΟΥΧΟΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΕΙ»

Καὶ ὁ ἅγιος Νικόλαος ἄκουσε τὴν ἀγωνιώδη φωνὴ τοῦ ἱεροκήρυκα καὶ ἔκανε τὸ θαῦμα του! Ἀκοῦστε πῶς μᾶς τὸ διηγεῖται ὁ ἴδιος ὁ ἱεροκήρυκας π. Αὐγουστίνος, ὁ μετέπειτα Μητροπολίτης Φλωρίνης:

«Tα έτη 1943-45 ήμουν στην Kοζάνη, την πρωτεύουσα της Δυτικής Mακεδονίας. Hταν ημέρες τρομερές για το έθνος μας. Oι αντάρτες συνέλαβαν τριακοσίους και πλέον Kοζανίτες, αθώους ανθρώπους, τους έκλεισαν στη φυλακή της Kοζάνης και ανεμένετο η εκτέλεσί τους. Aγωνία μεγάλη σε όλη την πόλι. Ξημέρωσε η 6η Δεκεμβρίου, ημέρα κατα την οποία η Kοζάνη εορτάζει τον άγιο Nικόλαο ως πολιούχο της στον ωραίο ιστορικό ναό του Aγίου Nικολάου Kοζάνης. Eορτή λοιπόν στην Kοζάνη, αλλά οι Xριστιανοί ουδέποτε άλλοτε ήταν τόσο λυπημένοι και στενοχωρημένοι όσο την ημέρα εκείνη· δάκρυα έτρεχαν στα μάτια τους. Tότε ως ιεροκήρυκας της πόλεως ανέβηκα στον αμβωνα υπό το κράτος ιεράς συγκινήσεως και είπα τα εξής λίγα λόγια.

«Σήμερα ο Άγιος Nικόλαος Kοζάνης δεν εορτάζει. Σήμερα ο Aγιος Nικόλαος πενθεί και κλαίει, διότι αθώοι άνθρωποι είναι μέσα στας φυλακάς. Όπως εκείνοι οι ένδοξοι στρατηγοί (*) Read more »

Τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου ἐπισκ. Μεδιολάνων
7 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ, ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ…»

Στὸν ὁρίζοντα τῆς Ἐκκλησίας μας ἀνατέλλει, ἀγαπητοί μου, ἕνα μεγάλο ἀστέρι, ὁ ἅ­γιος Ἀμβρόσιος ἐπίσκοπος Μεδιολάνων. Γι᾿ αὐ­τὸν τὸν ἄγνωστο ἅγιο θὰ σᾶς πῶ λίγα λόγια.

* * *

Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος γεννήθηκε τὸ 340 μ.Χ. στὴ Ῥώμη καὶ ἔδρασε στὰ Μεδιόλανα, τὸ σημε­ρινὸ Μιλᾶνο τῆς Ἰταλίας, ὅπου κοιμήθηκε τὸ 397 μὲ τίμια γηρατειά. Ἀνῆκε σὲ πλουσία καὶ εὐγενῆ οἰκογένεια. Ἦταν εὐφυὴς καὶ ἀπὸ μικρὸς ἔδειξε κλίσι στὰ γράμματα. Ἄξιζε λοι­πὸν νὰ σπουδάσῃ, καὶ οἱ πλούσιοι γονεῖς τοῦ ἔδωσαν ὅλα τὰ μέσα. Πέρασε τὸ δημοτικό, τὸ γυμνάσιο, πῆγε καὶ σὲ μεγάλες σχολές. Διάβα­σε Λατίνους καὶ Ἕλληνες συγγραφεῖς. Ἔ­μαθε φιλολογία, ῥητορικὴ καὶ νομική. Καὶ μετά; Δὲν ἦταν ἀκόμα Χριστιανός, δὲν τὸν εἶχε φωτίσει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο. Ἀγαποῦσε ὅμως τὴν ἀλήθεια, καὶ τὸ ἔδειχνε μὲ λόγια καὶ μὲ ἔρ­γα. Ἦταν εὐθὺς καὶ τηροῦσε πάντα τὸ ὀρθό. Read more »

Τῆς ἁγίας Βαρβάρας
4 Δεκεμβρίου
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Τῆς ἁγίας Βαρβάρας πατῆστε τὸν τίτλο και διαβᾶστέ την εἶναι σὲ pdf

H AΓIA BAΡΒΑΡΑ

Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ
4 Δεκεμβρίου

2. Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

ΘΑ ΠΟΥΜΕ λίγα λόγια γιὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸ Δαμασκηνό, τοῦ ὁποίου τὴν ἱερὰ μνήμη ἑορτάζουμε.

* * *

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους πατέρας τῆς Ἐκκλησίας. Γεννήθηκε στὴ Δαμασκό, ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐπίθετο Δαμασκηνός. Ἔζησε καὶ ἔδρασε τὸν 8ο αἰῶνα μ.Χ., σὲ μία ἐποχὴ σκληρά, κατὰ τὴν ὁποία τὸ κῦμα τοῦ ἰσλαμισμοῦ, οἱ ὀρδὲς τοῦ Μωάμεθ, κατέκλυσαν τὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ τὴ Συρία καὶ οἱ Χριστιανοὶ ὑπέφεραν. Μέσα σὲ τέτοιο τραχὺ κλίμα ἔζησε. Καὶ ὅπως λέει ὁ βιογράφος του, μέσα ἀπὸ τ᾿ ἀγκάθια βγῆκε ἄνθος, τὸ ὡραῖο αὐτὸ κρίνο.
Συμβαίνει πολλὲς φορὲς αὐτό. Συνεπῶς, καὶ στὶς πιὸ ἀντίξοες καταστάσεις μπορεῖ νὰ ζήσῃ κανεὶς μὲ ἁγιότητα. Ἕνας Γάλλος ἔγραψε, ὅτι καὶ στὸ Παρίσι, διεφθαρμένη κοινωνία τῆς Εὐρώπης, ζοῦν ἄντρες ποὺ ἀσκοῦν παρθενία, παρθενία ποὺ δὲν τὴ βρίσκεις οὔτε στὸ Ἅγιο Ὄρος. Δὲν εἶνε, λοιπόν, μόνο τὸ περιβάλλον ποὺ διαμορφώνει τὸ χαρακτῆρα· εἶνε καὶ ἡ διάθεσι τοῦ ἀνθρώπου. Μπορεῖ κανεὶς νὰ ζήσῃ στὸ πιὸ εὐεργετικὸ περιβάλλον, καὶ ὅμως νὰ ἔχῃ κακὴ ἐξέλιξι. Παράδειγμα ὁ Ἰούδας· ἔζησε στὸ περιβάλλον ποὺ ἐφώτιζε τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ὅμως διέπραξε τὸ πιὸ στυγερὸ ἔγκλημα.
Ὁ πατέρας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ λεγόταν Σέργιος καὶ ἦτο ἐκλεκτὸς ἀξιωματοῦχος τοῦ χαλίφου τῆς Συρίας Ἀβδοὺλ Μελέκ· ἦτο ὑπουργὸς τῶν οἰκονομικῶν. Ἡ ἀρετή του κατέκτησε τὸν Σαρακηνὸ ἐκεῖνον ἄρχοντα, καὶ ἀπὸ τὴ θέσι ποὺ κατεῖχε πολλοὺς εὐεργέτησε.
Ὁ υἱός του Ἰωάννης ἦτο εὐφυής. Καὶ ὁ καλός του πατέρας ὁ Σέργιος φρόντισε γι᾿ αὐτὸν καθὼς καὶ γιὰ ἕνα θετὸ ἀδελφό του, τὸν Κοσμᾶ (αὐτὸς ἀργότερα ἔγινε καὶ ἐπίσκοπος) ποὺ τὸν εἶχε υἱοθετήσει ἀπὸ εὐσπλαχνία. Βρῆκε ἕνα σοφὸ Ἕλληνα μοναχὸ ἀπὸ τὴν Καλαβρία τῆς Κάτω Ἰταλίας, ὁ ὁποῖος εἶχε πωληθῆ ὡς δοῦλος. Ὁ Σέργιος τὸν ἐξαγόρασε καὶ τὸν ἐλευθέρωσε, κ᾿ ἐκεῖνος ἀνέλαβε προθύμως νὰ ἐκπαιδεύσῃ τὰ παιδιά του, τὸν Ἰωάννη καὶ τὸν Κοσμᾶ. Τοὺς δίδαξε τὰ πρῶτα γράμματα καὶ κατόπιν φιλοσοφία, θεολογία καὶ μουσική. Ἔτσι οἱ δύο νέοι ἔγιναν ἀπὸ τοὺς πιὸ μορφωμένους ἄνδρες τῆς ἐποχῆς τους.
Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Σεργίου ὁ μουσουλμᾶνος χαλίφης προσέλαβε τὸν Ἰωάννη, λόγῳ τῶν ἐξαιρετικῶν προσόντων του, ὡς πρωθυπουργὸ τῆς Συρίας. Ἀλλ᾿ αὐτὸς δὲν ἔμεινε πολὺ στὴν ἐπίζηλο αὐτὴ θέσι. Σύντομα ἄφησε τὶς δόξες τοῦ κόσμου καὶ μαζὶ μὲ τὸν Κοσμᾶ ἀφωσιώθηκαν στὰ θεῖα γράμματα. Read more »

Τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΑΝΔΡΕΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ

Η ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα.
Ὁ Ἀνδρέας εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθητὰς τοῦ Χριστοῦ. Ἡ παράδοσις λέει, ὅτι μετὰ τὴν ἀνάληψι τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Πεντηκοστή, κήρυξε τὸ εὐαγγέλιο στὴ Σκυθία ἢ στὴν Κολχίδα. Ὑπάρχουν δὲ γραπτὲς μαρτυρίες, ὅτι κήρυξε στὴ Βιθυνία καὶ στὸν Εὔξεινο Πόντο, στὴν Προποντίδα, στὴ Χαλκηδόνα καὶ στὸ Βυζάντιο, στὴ Μακεδονία, στὴ Θρᾴκη, στὴ Θεσσαλία καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ μέχρι τὴ Χερσῶνα. Ἀπὸ τὴ Χερσῶνα γύρισε πάλι στὸ Βυζάντιο καὶ ἀφοῦ χειροτόνησε ἐκεῖ ἐπίσκοπο τὸν Στάχυ, ἦρθε στὴν Πελοπόννησο. Στὴν Πάτρα τὸν συνέλαβε ὁ ἀνθύπατος Αἰγεάτης καὶ τὸν σταύρωσε μὲ τὸ κεφάλι πρὸς τὰ κάτω.
Αὐτὸ εἶνε τὸ τέλος τοῦ ἁγίου. Καὶ ποιά ἦταν ἡ ἀρχή; Σήμερα διαβάζεται ἡ εὐαγγελικὴ ἐκείνη περικοπή, ποὺ μιλάει γιὰ τὴν πρώτη γνωριμία τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα μὲ τὸ Χριστό (βλ. Ἰωάν. 1,35-52).

* * *

Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά. Ἀνῆκε σὲ φτωχὴ οἰκογένεια ψαράδων. Ἀρχηγὸς τῆς οἰκογενείας ὁ Ἰωνᾶς. Ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ ἀδερφός του Σίμων μαζὶ μὲ τὸν πατέρα τους εἶχαν μιὰ ψαρόβαρκα καὶ ψάρευαν στὴ λίμνη τῆς Γαλιλαίας. Ζοῦσαν ταπεινή, ἥσυχη ζωή. Στὸν πολὺ κόσμο ἦταν ἄγνωστοι. Read more »

Τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης
25 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ, Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ 352 ΨΥΧΕΣ!

«ΕΣΥ ΠΑΠΑ ΜΟΥ, ΔΕΣΠΟΤΑ ΜΟΥ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΑ ΜΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕ ΜΟΥ ΠΟΣΟΥΣ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ;  ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΦΕΡΝΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ»

«…Μιὰ γυναίκα κατώρθωσε, νὰ φέρῃ τριακόσες πενηνταδύο (352) ψυχές στὸ Χριστό· Θεέ μου Θεέ μου! Μοῦ ᾿ρχεται νὰ κλάψω, νὰ σηκωθῶ νὰ φύγω και νὰ πάω στὸ Ἅγιο Ὄρος. Ἀρκετὰ κάθησα μέσ᾿ στὴν κοινωνία, ἀρκετὲς πικρίες καὶ βάσανα καὶ περιπέτειες ὑπέστην στὸν μισὸ αὐτὸν αἰῶνα. Ἀλλὰ ὅταν σκέπτομαι, τί μποροῦσε νὰ κάνῃ ἡ ἐκκλησία μας! Ἡ Ἐκκλησία μας θὰ κυβερνοῦσε τὸ ἔθνος, θὰ ἦταν πρωτοπόρος καὶ ἐμπροσθοφυλακὴ μεγάλων ἰδανικῶν, καὶ ἡ πατρίδα μας θὰ ἤτανε ἀστέρι τοῦ οὐρανοῦ. Ποιός φταίει; (Δείχνει τὸ ῥάσο του)
Αὐτὸ τὸ μαῦρο πανὶ φταίει! Διότι δὲν τὸ τιμήσαμε τὸ ῥάσο αὐτὸ κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, καὶ δὲν ἐδείξαμε δραστηριότητα τὴν ὁποία δεικνύουν τὰ παιδιὰ τοῦ αἰῶνος τούτου.
Μιὰ γυναίκα, παπᾶ μου, δέσποτά μου, πατριάρχα μου, ἀρχιεπίσκοπέ μου, μιὰ γυναίκα τριακόσες πενηνταδύο ψυχὲς ἔφερε στὸ Χριστό, κ᾿ ἐσὺ ὁ παπᾶς ποιά ψυχή ἔφερες στὸ Χριστό;
Πάρτε κιμωλία καὶ γράψτε· Ὀχτὼ χιλιάδες (8.000) παπᾶδες εἴμεθα. Δώδεκα (12) ἀπόστολοι ἀναποδογύρισαν τὸν κόσμο καὶ μιὰ γυναίκα ἡ ἁγία Αἰκατερίνη ἔφερε στὸ Χριστό 352 ψυχές.
Πάρτε κιμωλία καὶ ὑπολογίστε· Ὀχτὼ χιλιάδες (8.000) κληρικοὶ εἴμεθα, νὰ βάλω καὶ τὴν ἀφεντιά μου μέσα. Πολλαπλασιάσατε· ἐὰν ὁ καθένας ἔφερνε  κοντὰ στὴν Ἐκκλησία τριακόσους (300), ἑκατομμύρια θὰ εἴχαμε. Θὰ ἤτανε ὅλη ἡ Ἑλλὰς κοντὰ στὸ Χριστό. Τώρα οὔτε ἕνα δὲ᾿ φέρνουμε ἐμεῖς. Καὶ ὄχι μόνο δὲ᾿ φέρνουμε, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ποὺ εἶνε ἀκόμη μέσ᾿ στὴν Ἐκκλησία, μὲ τὰ σκάνδαλά μας, κατορθώνουμε καὶ τοὺς διώχνουμε μακριά. Καὶ θαυμάζω, θαυμάζω, θαυμάζω πῶς ὁ λαός μας πιστεύει ἀκόμα στὸ Θεό, ὕστερα ἀπὸ τὰ τεράστια σκάνδαλα τὰ ὁποῖα ἐκρήγνυνται δίκην βομβῶν μέσ᾿ στὸ ταλαίπωρο Ἑλληνικὸ κράτος.

_________

__________

(Ἕνα πολύ μικρό ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, στην Αγία Τριάδα Πτολεμαϊδος την Κυριακή στὶς 26-11-1978 καὶ β) παλαιά θεατρική ραδιοφωνική ἐκπομπή, για τὴν ἁγία Αἰκατερίνη)

Η ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ γιὰ τὴν ἁγία Αἰκατερίνη, ποὺ ἑορτάζει σήμερα. Read more »

Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου
21 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἡ μεγαλυτερη αναγκη ο ΧΡΙΣΤΟΣ

«Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία» (Λουκ. 10,41-42)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή, ἑορτὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἡ ὑπεραγία Θε­οτόκος ἑορτάζει ὄχι μόνο μιὰ φορὰ τὸ χρόνο ὅπως ἄλλοι ἅγιοι ἀλλὰ πολλὲς φορές. Καὶ οἱ ἑορτές της ὀνομάζονται θεομητορικὲς ἑορ­τές. Τέσσερις εἶνε οἱ σπουδαιότερες· τὰ Γενέ­θλια (8 Σεπτ.), τὰ Εἰσόδια (21 Νοεμ.), ὁ Εὐαγγελισμός (25 Μαρτ.), καὶ ἡ Κοίμησις (15 Αὐγ.). Σήμερα εἶνε τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου.
Καμμιά ἄλλη γυναίκα ἀπὸ τὰ δισεκατομμύρια τῶν γυναικῶν ποὺ πέρασαν ἀπὸ τὸν πλανήτη μας δὲν ἔχει τόση τιμὴ ὅση ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τὴν τιμᾷ δεόντως· τὴν ὀνομάζει ἀειπάρθενον. Γιατί ἀειπάρθενον; Διότι εἶνε παρθένος πρὸ τοῦ τόκου, παρθένος κατὰ τὸν τόκο, παρθένος με­τὰ τὸν τόκο· παρθένος σὲ ὅλη τὴ ζωή της.
Σήμερα διαβάζεται ὡς εὐαγγέ­λιο μία ὡραί­α περικοπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ Λου­κᾶν. Τί λέει; Read more »

Τοῦ ἀποστόλου & εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου
16 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΔEN MΠΟΡΕΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ; ΚΑΝΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ!

   Ἐάν, ἀγαπητοί μου, σᾶς πῇ κάποιος, ὅτι ἕ­νας λύκος ἔγινε ἀρνί, ποιός θὰ τὸ πιστέ­ψῃ; Κανείς. Γιατὶ ὁ λύκος τρώει ἀρνιά. Γεννιέ­ται λύκος καὶ λύκος πεθαίνει. Ὁ λαός μας λέει· «ὁ λύκος τρίχα ἀλλάζει, ἀλλὰ τὴ γνώμη (=τὸ νοῦ) δὲν τὸν ἀλλάζει», μένει λύκος. Αὐ­τὸ ὅμως ποὺ δὲν συμβαίνει στὸ φυσικὸ κόσμο, συμβαίνει στὸν πνευματικὸ καὶ ἠθικὸ κό­σμο. Θέλω δηλαδὴ νὰ πῶ, ὅτι ὑπάρχουν ἄν­θρωποι γεμᾶτοι κακίες καὶ ἐλαττώματα, ποὺ εἶνε σὰν ἄγρια θηρία, καὶ ὅμως αὐτοὶ μπορεῖ ν᾿ ἀλλάξουν, νὰ γίνουν καλοί, νὰ γίνουν ἅγιοι. Ἕνας λύκος μπορεῖ νὰ γίνῃ ἀρνί· αὐτὸ μᾶς λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,9-13).
Γιά νὰ δοῦμε, πῶς γίνονται αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ πράγματα;

* * *

Στὴν ἐποχὴ τοῦ Xριστοῦ ὑπῆρχαν ὡρισμένοι ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἔλεγαν τελῶνες, γιατὶ τὸ ἐπάγγελμά τους ἦταν τέτοιο. Εἰσέπρατταν τοὺς φόρους τοῦ δημοσίου. Ἀλλὰ στὴν εἴσ­πραξι ἔκαναν ἀδικίες. Δὲν εἰσέπρατταν τὰ νό­μιμα. Ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε νὰ εἰσπράξουν 100 δρα­χμές, εἰσέπρατταν 200. Τὶς 100 τὶς ἔδιναν στὸ δημόσιο, τὶς ἄλλες 100 τὶς ἔβαζαν στὴν τσέπη τους. Ἔτσι αὐτοί, κλέβοντας τὸ λαό, κατώρθωναν νὰ κάνουν τεράστιες περιουσί­ες, νὰ κτίσουν σπίτια καὶ μέγαρα, καὶ νὰ ζοῦν μὲ πολυτέλεια μεγιστάνων.
Ἦταν εὐτυχεῖς; Ὄχι. Γιατὶ ὁ κόσμος τοὺς ἤξερε καὶ δὲν τοὺς ἀγαποῦσε. Ὅλοι τοὺς μισοῦσαν. Τελώνης = ἁμαρτωλός, τελώνης = κλέφτης, τελώνης = λύκος τῆς κοινωνίας. Read more »

Τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Ὁμιλία τοῦ π. Αὐγουστίνου  Καντιώτου (13 Νοεμβρίου)

———

———-

ΤO MΑΡΤΥΡΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡYΣOΣTOMOY

13 Νοεμβρίου. Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, σή­μερα ἕ­νας ἀπὸ τοὺς πιὸ μεγάλους δι­δασκάλους καὶ πατέρας τῆς ἁγίας μας Ἐκ­κλησίας, κορυφαῖος πνευματικὸς ὁδηγός, οὐ­ράνιος ἄνθρωπος, χρυσῆ σάλπιγξ, στόμα Χριστοῦ· ἑορτάζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα ἐξαγγέλλει τὸν ἔ­παινόν του. Τὰ τροπάρια, τὰ ἀπολυτίκια, οἱ ὕ­­μνοι, ποὺ ἔψαλε σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, εἶνε ἐξαίσιοι· χρησιμοποιεῖ ὅλα τὰ κοσμητικὰ ἐπίθετα γιὰ νὰ τὸν ἐξυμνήσῃ. Εἰκοσιδύο (22) δὲ ῥήτορες, διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησί­ας, ἔχουν ἐκφωνήσει λόγους ἐπαινώντας τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο.
Ἐγώ, μολονότι δὲν θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου ἄ­ξιο νὰ ὑμνήσῃ τὸν πατέρα αὐτὸν τῆς Ἐκκλη­σίας ―αἰσθάνομαι ἀνάξιος καὶ νὰ ἀσπασθῶ τὰ πανάχραντα πόδια του―, ἀλλὰ θαυμαστὴς ἀ­πὸ τὴν παιδική μου ἡλικία τοῦ ἱεροῦ πατρός, θὰ τολμήσω νὰ πῶ λίγες λέξεις. Δὲν θὰ διηγηθῶ ὁλόκληρο τὸν βίο του, διότι θὰ ἐχρειάζον­το ὧρες πολλές· θὰ διηγηθῶ μόνο τὶς τελευταῖες ἡμέρες του, τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Read more »

Τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος
12 Νοεμβρίου
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἡ πρώτη εἶναι σέ pdf

ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ

ΤΙΜΑ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τὴ μνήμη τοῦ μεγάλου πατρὸς ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος, πατριάρχου Ἀλεξανδρείας (609-620).
Ὁ Ἰωάννης γεννήθηκε στὴν Ἀμαθοῦντα τῆς Κύπρου ἀπὸ οἰκογένεια εὐκατάστατη. Ὁ πατέρας του Ἐπιφάνιος ὑπῆρξε κυβερνήτης τῆς μεγαλονήσου. Νωρὶς οἱ γονεῖς ὡδήγησαν τὸν Ἰωάννη σὲ γάμο. Ἀλλὰ ἡ γυναίκα καὶ τὰ παιδιά του δὲν ἔζησαν πολύ. Παρηγοριὰ γιὰ τὸν πόνο του βρῆκε στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἁγία ζωή του ἔκανε τὸν πιστὸ λαὸ καὶ τὸν βασιλέα Ἡράκλειο (610-641) νὰ τὸν ἀνεβάσουν στὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Ἀλεξανδρείας. Ὡς ἐπίσκοπος ἐποίμανε τὴν ἐκκλησία μὲ φόβο Θεοῦ, διεκρίθη δὲ στὴ φιλανθρωπία καὶ ἐλεημοσύνη· γι᾿ αὐτὸ τοῦ ἔδωσαν τὸ ἐπίθετο ἐλεήμων. Τόσο ἀκτινοβολοῦσε ἡ πολιτεία του, ὥστε ἀκόμη καὶ ἑτερόδοξοι, αἱρετικοὶ μονοφυσῖτες, ἑλκύσθηκαν ἐξ αἰτίας του στὴν ὀρθόδοξο πίστι.
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὴ λέξι «αὐτάρκεια». Διότι ἡ «αὐτάρκεια» ἔχει σχέσι μὲ τὴν ἐλεημοσύνη. «Δυνατὸς δὲ ὁ Θεός», λέει, «πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν» (Β΄ Κορ. 9,8). Τί σημαίνει «αὐτάρκεια»;

* * *

Λένε μερικοί, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο μόνο γιὰ τὰ οὐράνια ἐνδιαφέρεται. Ἀλλ᾿ ἐμεῖς, λένε, εμαστε ἄνθρωποι μὲ ὑλικὲς ἀνάγκες, καὶ δὲ᾿ μποροῦμε νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε μόνο γιὰ τοὺς καλογέρους, καὶ ὄχι γιὰ μᾶς ποὺ ζοῦμε στὸν κόσμο. Αὐτὰ λένε.
Ἀλλ᾿ αὐτὰ ποὺ λένε δὲν εἶνε σωστά. Γιατὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὴν οὐράνια ζωή· ὁ Χριστὸς ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὴν ἐπίγεια ζωή. Δὲν ἐνδιαφέρεται μόνο γιὰ τὰ πνευματικά· ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὶς ὑλικὲς ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ κοντὰ στὶς ἄλλες ἀποδείξεις ποὺ ἔχουμε γι᾿ αὐτό, εἶνε καὶ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος. Τί λέει ὁ ἀπόστολος; Read more »

ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΜΗΝΑΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

AN ANOIΞETE τα μηναία, τα βιβλία της Eκκλησίας, θα δείτε ότι σήμερα, 11 Nοεμβρίου, εορτάζει ο άγιος μεγαλομάρτυς Mηνάς.
O άγιος Mηνάς γεννήθηκε στην A­ίγυπτο, κοντά στο Nείλο, το μεγάλο ποταμό της Aφρικής. Γεννήθηκε στα χρόνια των Pωμαίων αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305 μ.X.) και Mαξιμιανού (3ος-4ος αι.), σε μια εποχή πολλών και μεγάλων διωγμών εναντίον των Xριστιανών. Γεννήθηκε μέσα σε χώρα ειδωλολατρική, όπου όλοι σχεδόν ήταν ειδωλολάτρες. Eιδωλολάτρες ήταν και οι γονείς του. Aλλ’ όταν μεγάλωσε άκουσε κήρυγμα, το φλογερό κήρυγμα ενός ασκητού, και αυτό τον είλκυσε. Πίστεψε στο Xριστό, μετανόησε για το ειδωλολατρικό του παρελθόν, βαπτίσθηκε και έγινε Xριστιανός.
Kατόπιν, όταν ήρθε η ώρα, στρατολογήθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Έτσι μετακινήθηκε από την πατρίδα του και έφθασε στο Kοτύαιο ή Kοτυάειο, εκεί που είναι σήμερα η Kιουτάχεια της Φρυγίας, στη Mικρά Aσία. Eκεί έζησε και έδρασε πλέον. Yπηρέτησε στα Pουταλικά νούμερα, δηλαδή στρατιωτικά τάγματα, υπό τας διαταγάς του ηγεμόνος Aργυρίσκου. Ως στρατιώτης έλαβε μέρος σε διάφορες μάχες, και διεκρίνετο για την ανδρεία του. Γι’ αυτό τον έχουν προστάτη και οι στρατιωτικοί. Read more »

Τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν
8 Νοεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ν᾿ αφυπνισθουμε ως εθνος

«Στῶμεν καλῶς…»

ΣΗΜΕΡΑ, 8 Νοεμβρίου, τὸ βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας ποὺ λέγεται Ὡρολόγιον λέει, ὅτι εἶνε ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Ταξιαρχῶν, τῶν ἁγίων ἀγγέλων. Νὰ μιλήσουμε ἐμεῖς οἱ ὑλικοὶ ἄνθρωποι περὶ αὐτῶν τῶν οὐρανίων ὄντων; Ἡ διάνοιά μας δὲν φτάνει στὸ ὕψος τους. Ἐν τούτοις θὰ προσπαθήσουμε νὰ ποῦμε λίγα λόγια.

* * *

Τὸ σύμπαν, ποὺ δημιούργησε ὁ Θεός, εἶνε ἄπειρο· ἀμέτρητα τὰ δημιουργήματα ποὺ περιλαμβάνει, ἀπὸ τὰ μικρότερα ἕως τὰ μεγαλύτερα. Ὅπως εἶπε ὁ ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, τοῦ ὁποίου φέρω ἀναξίως τὸ ὄνομα, τὸ σύνολο τῶν ὄντων διακρίνεται στὶς ἑξῆς κατηγορίες.
  Μία κατηγορία ἀποτελοῦν τὰ ὄντα ποὺ ἔχουν μόνο τὴν ὕπαρξι, τὸ ὑπάρχειν. Ἁπλῶς ὑπάρχουν· ὅπως εἶνε λόγου χάριν οἱ πέτρες, τὰ βράχια, τὰ βουνά, τὰ ποτάμια, οἱ θάλασσες…· αὐτὰ εἶνε ὕλη, μόνο ὕλη· αὐτὰ ὑπάρχουν, ἔχουν τὸ ὑπαρκτόν.
  Ἄλλη κατηγορία ἀποτελοῦν τὰ ὄντα ποὺ ἐκτὸς τῆς ὑπάρξεως ἔχουν καὶ τὸ αὐξάνειν. Γιὰ παράδειγμα· φυτεύεις στὴ γῆ ἕνα σπόρο, καὶ βγαίνει ἕνας βλαστὸς ποὺ μεγαλώνει καὶ γίνεται δέντρο· ὁ μικρὸς ἐκεῖνος κόκκος ἔχει τὸ αὐξάνειν, μία μυστηριώδη δύναμι.
  Τὰ ὄντα τῆς τρίτης κατηγορίας δὲν ἔχουν μόνο τὴν ὕπαρξι ὅπως τὰ βουνὰ καὶ τὴν αὔξησι ὅπως τὰ δέντρα· ἔχουν καὶ τὸ αἰσθάνεσθαι. Ἐδῶ ὑπάγονται τὰ ζῷα, ποὺ αἰσθάνονται, πονοῦν. Γι᾿ αὐτὸ ἅμα χτυπήσῃς τὸ ζῷο φωνάζει.
  Ὑπάρχει ἄλλη μία κατηγορία, ποὺ εἶνε ἀκόμη ἀνωτέρα μέσα στὴ δημιουργία. Τὰ ὄντα αὐτῆς τῆς κατηγορίας ἔχουν ὄχι μόνο τὸ ὑπάρχειν, ὄχι μόνο τὸ αὐξάνειν, ὄχι μόνο τὸ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ ―ἐδῶ βρίσκεται ἡ ὑπεροχή τους― ἔχουν καὶ τὸ νοεῖν, ἔχουν νοῦ. Στὴν κατηγορία αὐτὴ ὑπάγεται ὁ ἄνθρωπος, ποὺ τὸν προίκισε ὁ Θεὸς μὲ μυαλό. Read more »

ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΣΚΕΠΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ

ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ τὴν θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς ἁγίας Σκέπης, ποὺ συνδέεται μὲ τὰ ἄμφια τῆς Παναγίας.
Τί θὰ πῇ ἄμφιο; Περιβολή, ἐνδυμασία, ῥοῦχο. Ἄμφια λέμε αὐτὰ ποὺ φοροῦν οἱ κληρικοὶ ὅταν λειτουργοῦν. Ἔτσι ἄμφια λέγονται καὶ τὰ ῥοῦχα ποὺ φοροῦσε ἡ Παναγία.
―Ἄ, θὰ μᾶς ποῦν οἱ ἰεχωβῖτες καὶ ἄλλοι αἱρετικοί, ἐσεῖς τὰ ῥοῦχα τῆς Παναγίας λατρεύετε; Αὐτὰ θεοποιεῖτε;…
Ὄχι, ἀγαπητοί μου. Ἐμεῖς ἕνα Θεὸ λατρεύουμε καὶ προσκυνοῦμε, τὸν ἐν Τριάδι Θεό. Ἀλλὰ τὸ ν᾿ ἀποδίδουμε μιὰ ἰδιαιτέρα τιμὴ στὴν ἱερὰ περιβολὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, αὐτὸ δὲν εἶνε ἔξω ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ἱερὰ παράδοσι.
Διαβάζουμε στὸ Εὐαγγέλιο, ὅτι μιὰ γυναίκα ποὺ ἔπασχε ἀπὸ αἱμορραγία, ἄγγιξε τὸ ἄκρο τοῦ ἐνδύματος τοῦ Χριστοῦ, κι ἀμέσως θεραπεύθηκε (βλ. Μᾶρκ. 5,25-34). Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων βλέπουμε, ὅτι τὰ μαντήλια, τὰ λεγόμενα «σουδάρια ἢ σιμικίνθια», τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἔκαναν καλὰ τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἔβγαζαν δαιμόνια (βλ. Πράξ. 19, 12). Ἀλλὰ καὶ ἡ σκιὰ ἀκόμη τῶν ἀποστόλων, ἡ σκιὰ τοῦ Πέτρου, ὅπου ἔπεφτε θεράπευε τοὺς ἀσθενεῖς (βλ. Πράξ. 5,15).
Στηριζόμενοι ἔτσι στὴν ἁγία Γραφὴ λέμε στοὺς αἱρετικούς, ὅτι ὄχι μόνο τὰ λείψανα τῶν ἁγίων θαυματουργοῦν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἱερὰ ἄμφιά τους, πολὺ δὲ περισσότερο ἡ ἱερὰ ἐνδυμασία τῆς Παναγίας μας θαυματουργεῖ.
Σήμερα λοιπὸν εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν ἀμφίων τῆς Θεοτόκου. Ἑορτάζουμε τὸ μαφόριο τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ποιό λέγεται μαφόριο; Ἡ μανδήλα, ποὺ φοροῦσε ἡ Παναγία, ὅπως τὴ βλέπετε στὴν εἰκόνα. Οἱ φράγκοι ζωγραφίζουν τὴν Παναγία χωρὶς μανδήλα. Ἀλλὰ σ᾿ ἐμᾶς τοὺς ὀρθοδόξους, σύμφωνα μὲ τὴν ἱερὰ παράδοσι, ἡ Παναγία ζωγραφίζεται πάντοτε μὲ μαντήλα. Τὸ μαντήλι στὴ βυζαντινὴ γλῶσσα ὀνομάζεται μαφόριο. Read more »

Τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ μυροβλήτου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σε pdf

ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ;

ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΑΓΙΟ!

«Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26 = Α΄ Πέτρ. 1,16)

Εορτὴ σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἄντρες γυναῖ­κες καὶ παιδιά. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει κάθε μέρα ἑορτή, κάποιον ἅγιο ἑορτάζει. Τρι­ακόσες ἑξήντα πέντε μέρες ἔχει τὸ ἔτος, τρι­ακόσες ἑξήντα πέντε ἑορτὲς ὑπάρχουν. Καὶ ἄλλοτε μὲν ἑορτάζει ἕνας ἅγιος, ἄλλοτε ἑ­­ορτάζουν δύο, ἄλλοτε τρεῖς, ἄλ­λοτε σαράντα, ἄλ­λοτε ἑκατό, ἄλλοτε χίλιοι, ἄλλοτε δυὸ χιλιάδες – τρεῖς χιλιάδες ἅγιοι τῆς πίστεώς μας. Εἶ­νε δη­λαδὴ ἀμέτρητοι σὰν τὰ ἄστρα τ᾽ οὐρανοῦ.
Μεταξὺ τῶν ἁγίων, σὰν ἀστέρι πρώτου μεγέ­θους, λάμπει στὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ σημερινὸς ἅγιος, ὁ ἅγιος Δημήτριος. Ἀλλὰ προτοῦ νὰ ποῦμε γιὰ τὸν ἅγιο Δημήτριο ἂς ἀπαντήσουμε στὸ ἐρώτημα, τί εἶνε ἅγιος; Ἅγιος θὰ πῇ καθαρός, καθα­ρὸς ἀπὸ κάθε μο­λυσμό, μο­λυσμὸ ἁμαρτίας, γιατὶ αὐτή εἶνε ἡ πιὸ μεγάλη ἀκαθαρσία.
Οἱ ἅ­γιοι εἶνε καθαροὶ ἀπὸ ἁμαρτία σὲ σχετι­­κὸ βα­θμό· στὸν ἀπόλυτο βαθμὸ ἕνας μό­νο εἶ­νε καὶ λέ­γεται ἅγιος ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ Θεάνθρω­πος Ἰησοῦς Χριστός. «Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰ­ησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός· ἀ­μήν» (Φιλ. 2,11 καὶ θ. Λειτ.). Αὐτὸς εἶνε ὁ ἀπολύτως Ἅγιος.
Ἅγιοι σὲ σχετικὸ βαθμὸ ἔγιναν ἄν­θρωποι ἀπὸ κάθε τάξι καὶ ἐπάγγελμα, καὶ ἄντρες καὶ γυναῖκες καὶ παιδιά. Ἅγιοι δὲν εἶνε μόνο καλό­γεροι καὶ κληρικοί· κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ γίνῃ ἅγιος. Αὐτὸ εἶνε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, καὶ αὐτὸ βλέπουμε στοὺς βίους τῶν ἁγίων. Ἅ­γιοι π.χ. ἦταν βοσκοί, ὅπως ἐκεῖνοι ποὺ ἄ­κουσαν τὴ νύχτα τῆς Γεννήσεως τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη…» (Λουκ. 2,14) κι ὅπως ὁ ἅγιος Σπυρίδων· ἅ­γιοι ἦταν γεωργοὶ ὅπως ὁ ἅγιος Τρύφων, ῥάφτες, οἰκοδό­μοι, ἀρτοποιοὶ καὶ τόσοι ἄλλοι ἀπὸ κάθε ἐπάγ­γελμα. Αὐτὸ εἶνε τὸ μεγαλεῖο τοῦ Χριστιανισμοῦ· δέχεται τοὺς ταπεινοὺς τῆς γῆς. Ἔχω γράψει ἕνα βιβλίο «Ἅγιοι ἀπ᾽ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα»· σᾶς συνιστῶ νὰ τὸ διαβάσετε. Read more »