Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΗΝΕΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ

ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

________________________________________

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ἀγαπητά μου παιδιά!

Με ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ συγκίνησι σᾶς χαιρετῶ ὁ γέρων ἐπίσκοπος, ποὺ μὲ ἀξιώνει ὁ Θεὸς νὰ ὑπηρετῶ ἐπὶ 60 ἔτη Ἐκκλησία καὶ γένος. Εἶσθε παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, ἡ δὲ Ἑλλὰς εἶνε μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες χῶρες τοῦ κόσμου. Σ᾿ ἐποχὴ ποὺ ἄλλοι λαοὶ ζοῦσαν μὲ πρωτόγονο τρόπο, τὸ ἔθνος μας ἔκτιζε Παρθενῶνες καὶ ἁγιες – Σοφιές.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν στὰ Ἰεροσόλυμα πληροφορήθηκε ὅτι Ἕλληνες θέλουν νὰ τὸν δοῦν, αἰσθάνθηκε ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ εἶπε· «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰωάν. 12,23). Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν Ἑλλάδα εἶνε μιὰ προφητεία. Διότι ἡ Ἑλλὰς μὲ τὸ Μ. Ἀλέξανδρο ἔφθασε μέχρι τὸ Γάγγη ποταμό, συνετέλεσε δὲ στὸ νὰ διαδοθῇ ὁ ἑλληνικὸς πολιτισμὸς καὶ νὰ γίνῃ πρόδρομος τοῦ χριστιανισμοῦ. Ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς ὄχι μόνο ἔγινε πρόδρομος τοῦ χριστιανισμοῦ ἀλλὰ καὶ δέχθηκε ἀπὸ τοὺς πρώτους τὸ σπόρο τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ σὰν καλὴ γῆ ἀπέφερε πλουσίους καρπούς, μαρτυρεῖται μὲ πολλοὺς τρόπους.

Τὸ μαρτυρεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ποὺ κήρυξε στὸν Ἄρειο Πάγο καὶ ἔπλεξε τὸ ἐγκώμιο τῶν Ἑλλήνων ὡς ἀνθρώπων εὐλαβεστάτων, ἔστω κι ἂν ἦταν εἰδωλολάτρες.
Τὸ μαρτυροῦν οἱ θεόπνευστες ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τὶς ὁποῖες ἔστειλε σὲ ἑλληνικὲς πόλεις καὶ περιοχὲς ὅπως ἡ Θεσσαλονίκη, οἱ Φίλιπποι, ἡ Κόρινθος, ἡ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἡ Κρήτη, εἶνε δὲ ὅλες γραμμένες στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα.
Τὸ μαρτυροῦν οἱ μάρτυρες τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ποὺ ὑπέστησαν φρικτὰ μαρτύρια γιὰ νὰ μὴν ἀρνηθοῦν τὴν πίστι στὸ Χριστό.
Τὸ μαρτυροῦν μεγάλοι Ἕλληνες διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι στὴν ὡραιότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου, τὴν ἑλληνική, ἔγραψαν τὰ σοφά τους συγγράμματα.
Τὸ μαρτυροῦν οἱ τάφοι καὶ τὰ μνημεῖα τῶν ἀθανάτων νεκρῶν. Κατὰ δὲ τὸ πρόσφατο παρελθὸν ἡ μικρὴ ἀλλ᾿ ἔνδοξη πατρίδα μας ἦταν τὸ μόνο ἔθνος ποὺ ἀντιστάθηκε στὸ μαῦρο ἀλλὰ καὶ στὸν κόκκινο φασισμό, δύο ἀντιχριστιανικὰ ρεύματα ποὺ σὰν πεινασμένα θηρία ζητοῦσαν νὰ καταβροχθίσουν τὸ χριστιανικὸ κόσμο, καὶ εἶπε τὸ ἱστορικὸ ΟΧΙ τὸ 1940 προκαλώντας τὸν παγκόσμιο θαυμασμό.

Ἀγαπητά μου παιδιά! Σεῖς εἶσθε, πρέπει νὰ εἶσθε, οἱ συνεχισταὶ τῆς ἐνδόξου πατρίδος μας, στὴν ὁποία πρέπει νὰ προσθέσετε νέες σελίδες δόξης. Ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι είμεθα ἡ δύσι· ἀπερχόμεθα ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτόν. Σεῖς εἶσθε ἡ ὡραία ἀνατολή, ποὺ γλυκοχαράζει. Ὁποιαδήποτε τέχνη ἢ ἐπιστήμη κι ἂν διαλέξετε, μὴ ξεχνᾶτε ὅτι κορυφαῖοι ἐπιστήμονες ὑπῆρξαν Ἕλληνες στὴν καταγωγή. Ποιόν πρῶτο καὶ ποιόν δεύτερο νὰ μνημονεύσουμε. Πατέρας τῆς ποιήσεως εἶνε ὁ Ὅμηρος. Τῆς φιλοσοφίας ὁ Πλάτων. Τῆς ρητορικῆς ὁ Δημοσθένης. Τῆς ἱστορίας ὁ Θουκυδίδης. Τῆς γεωμετρίας ὁ Ἀρχιμήδης. Τῆς ἀτομικῆς ἐπιστήμης, ποὺ ἄλλαξε τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴ ροὴ τῆς ἱστορίας, ὁ Δημόκριτος. Ὅλα τὰ σπέρματα τῆς ἐπιστήμης βρίσκονται στὰ ἔργα τῶν ἀρχαίων προγόνων μας. Ἐσεῖς τὰ νεώτερα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος θὰ μορφωθῆτε καὶ θὰ συντελέσετε ὥστε ἡ Ἑλλὰς νὰ γίνῃ μιὰ χώρα εὐτυχισμένη. Ἀγαπητοί μου κατασκηνωταί! Ἐδῶ στὴν κατασκήνωσι τῆς ἱερᾶς μητροπόλεως Φλωρίνης ὁ ἀρχηγὸς καὶ τὰ στελέχη καλλιεργοῦν στὴν ψυχή σας τὸ ἐθνικὸ καὶ θρησκευτικὸ συναίσθημα, ποὺ εἶνε σφιχτοδεμένα. Ὀρθοδοξία καὶ Ἑλλάς! τὸ σύνθημά σας. Μὲ τὸ σύνθημα αὐτὸ θὰ μπορέσετε νὰ πῆτε στοὺς μεγαλυτέρους σας· «Ἁμὲς δὲ γ᾿ ἐσσόμεθα πολλῷ κάρρονες», δηλαδὴ «Ἐμεῖς οἱ νέοι θὰ γίνουμε πολύ καλύτεροι ἀπὸ σᾶς», ὅπως ἀπαντοῦσαν οἱ ἔφηβοι τῆς Σπάρτης ἀκούγοντας τοὺς γέροντες νὰ διηγοῦνται τὰ κατορθώματά τους. Ὁλοψύχως εὔχομαι κ᾿ ἐγώ, νὰ φανῆτε ἀντάξιοι τῶν προγόνων. Ὅ,τι διδαχθήκατε ἐδῶ, προσπαθῆστε νὰ τὸ ἐφαρμόσετε καὶ νὰ τὸ διαδώσετε. Ἂν ἀκολουθήσετε κ᾿ ἐσεῖς αὐτὸ τὸ δρόμο, ἔχουμε ἐλπίδα πὼς θ᾿ ἀνατείλουν καλύτερες ἡμέρες γιὰ τὴ μικρὴ ἀλλ᾿ ἔνδοξη πατρίδα μας. Κι ὅταν γίνετε ἄνδρες καὶ ἔλθῃ ἡ ὥρα νὰ ὑπηρετήσετε ὡς στρατιῶτες καὶ ἀξιωματικοί, νὰ διακριθῆτε γιὰ τὴ θερμὴ ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα. Τὴν πατρίδα νὰ τὴν ἔχετε παραπάνω κι ἀπ᾿ τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς σας· αὐτὴ στὴν καρδιά σας, κατὰ τὸ ῥητὸ τῶν ἀρχαίων προγόνων μας, νὰ κατέχῃ θέσι ὑψηλότερη «πατρός τε καὶ μητρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων». Καὶ ἂν ―πρᾶγμα ποὺ κανεὶς δὲν εὔχεται― ἐχθροί, είτε ἀπ᾿ τὴν ἀνατολὴ είτε ἀπ᾿ τὴ δύσι είτε ἀπ᾿ τὸ βορρᾶ είτε ἀπ᾿ τὸ νότο, ἐπιτεθοῦν κατὰ τῆς Ἑλλάδος μας, ν᾿ ἀκουσθῇ πάλι, κι ἀπ᾿ τὸ δικό σας στόμα, τὸ «Μολὼν λαβὲ» τοῦ Λεωνίδα στὶς Θερμοπύλες καὶ τὸ «ΟΧΙ» τοῦ Δαβάκη στὴν Πίνδο, καὶ νέες σελίδες δόξης νὰ γραφοῦν. Σὰν παιδιὰ Ἑλλήνων Μακεδόνων μὴ λησμονεῖτε, πὼς οἱ παπποῦδες σας ἀγωνίσθηκαν στὰ ὀροπέδια τῆς Μακεδονίας καὶ χάρις στοὺς ἀγῶνες ἐκείνους ἡ Ἑλλὰς σήμερα εἶνε ἐλεύθερη. Καὶ πρέπει νὰ μείνῃ ἐλεύθερη. Πάντοτε νὰ σκέπτεσθε, ὅτι πρέπει νὰ πράξετε τὸ καθῆκόν σας σὰν ἀπόγονοι ἡρώων τῆς φυλῆς μας. Ἂν ἔχετε τέτοιο φρόνημα, τότε ἡ Μακεδονία, ἡ χώρα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, ποὺ ὅπως μαρτυροῦν ἀναρίθμητα μνημεῖα ἦταν καὶ εἶνε ὡς τώρα ἑλληνική, θὰ μείνῃ καὶ γιὰ πάντα ἑλληνική.

Κείμενο ἐνθυμίου στὴ λῆξι τῆς κατασκηνωτικής περιόδου τοῦ γυμνασίου τοῦ ἔτους 1994(5-8-1994)(βλ. περιοδικὸ Σάλπιγξ Ὀρθοδοξίας 1994) (Μ. Ἀστραπὴ τ. 107, Ὀκτ. 1997.

Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1949, αριθμ. φυλ. 99
Η θαρραλέα φωνή του τότε στρατιωτικού ιερέως, στο Β΄ Σώμα Στρατού, π. Αυγουστίνου Καντιώτου αναστάτωσε τα ανάκτορα και όλες τις στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές:

• «Βασιλεῦ! Εἶσθε μασόνος; Ἀπαντήσατε εἰλικρινῶς. Ἐὰν ὄχι, ὅπως διακαῶς θέλω νὰ ἐλπίζω, ὤ, ὁποία χαρὰ διʼ ἐμὲ καὶ διὰ ὅλον τὸν λαόν. Ἄς ἐκδοθῆ ἀνακοινωθέν. Ἡ συκοφαντία ὅτι τὰ ἀνάκτορα ἐνέχονται εἰς τὸ καταχθόνιον σύστημα θὰ διαλυθῆ καὶ ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς θὰ ἀναπνεύση. Ἐὰν ὅμως ναί, τότε πῶς ἐν τῶ Ναῶ θὰ εἴπωμεν: «τοῦ εὐσεβεστάτου Βασιλέως ἡμῶν…»; Βασιλεῦ! Οἱ μασόνοι δὲν εἶνε εὐσεβέστατοι. Ἐκκαθαρίσατε τὴν θέσιν σας».

Ο π. Αυγουστίνος εκτός από την ιστορική αυτή «Σπίθα» μίλησε από την ωραία πύλη του τότε στρατιωτικού ναού του αγίου Αθανασίου Κοζάνης, μπροστά σε ανώτατους αξιωματικούς, εναντίον του βασιλέως Παύλου γιατί υπέγραψε βασιλικό διάταγμα υπέρ της μασονίας και απαγόρευσε να ψαλεί το πολυχρόνιο του.

• Κινήθηκε διωγμός εναντίον του. Οι μυστικές υπηρεσίες ήταν σε δράση. Τέλος ο βασιλιάς ανακάλεσε το μασονικό έγγραφο και ο διωγμός του ιεροκήρυκα σταμάτησε.
  

(Ομολογίες Κοζανιτών – αυτήκοων μαρτύρων, απόρρητα έγγραφα και φωτογραφικό υλικό από τον διωγμό περιέχονται στο βιβλίο: «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο2, (σελ. 40-64)

Η ΜΑΣΟΝΙΑ

«Οἱ τασσόμενοι ὑπὸ τὴν ἔνδοξον τοῦ Σταυροῦ σημαίαν ὀφείλομεν νὰ πολεμώμεν τὸ καταχθόνιον τοῦτο τέρας». Αποστ. Μακράκης

Εἰς φυλλάδιον ποὺ ἐξέδωκε πρὸ μηνῶν ὁ σεβαστὸς ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μονῆς Λογγοβάρδας-Πάρου π. Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὑπὸ τὴν ἐπιγραφὴν «Η ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΡΟΜΦΑΙΑ», ὡς ἄλλος Ἱερεμίας θρηνεῖ τὰ δεινὰ τοῦ ἔθνους μας, τὰ ὁποῖα προῆλθον ἀπὸ τὴν ἀποστασίαν ὅλων μας ἐκ τοῦ Θεοῦ τῶν Πατέρων μας. Ἀναφέρει πολλὰς ἐκδηλώσεις τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς ἀνομίας ποὺ ἐσχάτως κατέκλυσαν τὴν Πατρίδα μας. Μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ ταύτην˙ ὅτι ἐνῶ πολλοὶ, ἐκ τῶν κατεχόντων ἐπισήμους θέσεις, ἀποφεύγουν νὰ κάμουν τὸ σημεῖον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, δὲν αἰσχύνονται ὅμως νὰ φέρουν ἐπὶ τῶν ἐνδυμάτων αὐτῶν τὰ σημεία τῆς μασονίας.

Δὲν παρῆλθε πολὺς καιρὸς ἀπὸ τὴν ἔκδοσιν τοῦ φυλλαδίου τούτου καὶ μέγα σκάνδαλον ἐν Ἀθήναις ἐξερράγη, ποὺ συνετάραξε καὶ θὰ συνταράξη ἀκόμη βαθύτερον τὴν ψυχὴν τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καὶ θὰ ἔχη μεγίστας συνεπείας διὰ τὴν ἐξέλιξιν τῶν Ἐλληνικῶν πραγμάτων. Ποῖον τὸ σκάνδαλον;

Δὲν εἶναι πλέον αἱ τρεῖς τελεῖαι ποὺ μὲ λύπην τῶν οἱ Ὀρθόδοξοι ἔβλεπον νὰ σημειώνωνται κάτω ἀπὸ τὰς ὑπογραφὰς τόσων ἐπισήμων, ἀλλὰ εἶναι ὅτι ἡ Ἐπίσημος Σφραγίς τοῦ Κράτους ἐμολύνθη καὶ αὐτὴ μὲ τῆν ψώραν τῆς μασονίας. Δὲν τὸ μάθατε; Ἐξεδόθη ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ διὰ τοῦ ὁποῖου ἡ μασονία ἐξέρχεται, πρὸς στιγμήν, ἀπὸ τᾶ σκοτεινά της ἀντρα, ἀναγνωρίζεται έπισήμως, τίθεται ὑπὸ τὴν προστασίαν τοῦ ὑπουργείου τῆς Προνοίας καὶ οὕτω νομίμως κατωχυρωμένη δύναται νὰ κινῆται ἐλευθέρως καθʼ ἄπασαν τὴν Ἐλληνικὴν Πατρίδα, νὰ ἱδρύη παραρτήματα καὶ νὰ δέχεται ἀκόμη εἰσφορὰς καὶ ἐκ μέρους Ἱερῶν Ναῶν καὶ Μονῶν!!

Ποὺ εἶσαι ἀείμνηστε Φλαμιᾶτε ποὺ ὅταν πρὸ ἕκατὸν καὶ πλέον ἐτῶν διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὰς Ἰονίους νήσους ὑπὸ τῶν Ἄγγλων ἱδρύθη ἡ πρώτη μασονικὴ Στοὰ δὲν ἐδίστασες νὰ έκφωνήσης λόγον καὶ νὰ έκδώσης φυλλάδιον καὶ ὀνομάσης τὴν μασονίαςν ἐπάρατον σύστημα; Ποὺ εἶσαι ἀείδιμε διδάσκαλε τῆς ἐλλάδος, Ἀπόστολε Μακράκη, ποὺ ἐν μέσω τῆς πλατείας Ὁμονοίας Ἀθηνῶν τὸ ἔτος 1866 ὔψωσες τὴν φωνὴν διὰ νὰ συναγείρης τὸν λαὸν πρὸς ὑπεράσπισιν τῆς ὀρθοδοξίας; Σιγοῦν σήμερον αἱ θρησκευτικαὶ ὀργανώσεις. Σιγοῦν αἱ Θεολογικαί μας Σχολαὶ Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης! Σιγοῦν αἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικά. Σιγοῦν οἱ ἄμβωνες τῆς πρωτευούσης καὶ τῶν πόλεων εἰς τὰς ὁποίας δρᾶ ἡ μασονία. Σιγοῦν οἱ ἀρχιερατικοὶ θρόνοι. Καὶ ἐν μέσω τῆς ΕΝΟΧΟΥ ΣΙΓΗΣ τὸ θηρίον ἐξῆλθεν ἀφόβως ἐκ τῆς ἀβύσσου, προχωρεῖ, ἀνοίγει τὰς σιαγόνας του καὶ ἐτοιμάζεται νὰ καταβροχθίσει τὴν Ἐλλάδα μας…

Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί! Εἰς τὰ ὅπλα! Εἰς τὰ ὅπλα τοῦ Χριστοῦ!

Ἀλλὰ εἶναι λοιπὸν τόσος μέγας ὁ κίνδυνος ἐκ τῆς μασονίας; Δὲν βλέπετε ὅτι κινδυνεύομεν ἀπὸ τὸν ἄθεον κομμουνισμὸν καὶ σὺ ἀσχολεῖσαι μὲ τὰς ἀθώας περιστερὰς τῆς Στοᾶς;

Θὰ μᾶς ἐρωτήσουν ἴσως πολλοί! Ἀλλὰ διὰ νὰ ζυγίσωμεν πρεπόντως τὸν κίνδυνον τῆς ἐλληνικῆς φυλῆς ἐκ τῆς ἐξαπλώσεως τῆς μασονίας, άνάγκη διʼ ὀλίγων νὰ γνωρίσωμεν τὴν φύσιν τῆς μασονίας.

Η ΦΥΣΙΣ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ

Ἡ μασονία εἶναι λίαν ἐπικίνδυνος, διότι ἐνῶ τὸ σύστημα αὐτὸ ἔν τῆ ἐσχάτη ἀναλύσει του εἶναι ΣΑΤΑΝΑΣ, ἐν τούτοις ἀποκρύπτει τοῦς καταχθονίους σκοπούς του καὶ παρουσιάζεται ὡς ΑΓΓΕΛΟΣ ΦΩΤΟΣ. Ἡ μασονία φορεῖ προσωπεῖον ἀγγέλου, ἄψογος ἐμφανίζεται εἰς τὰς αἰθούσας τῶν ἰσχυρῶν, τῶν πλουσίων, τῶν τιτλούχων ἑνὸς κράτους καὶ λέγει: «Ἀξιότιμοι Κύριοι! Αἰσθάνομαι ἰδιαιτέραν χαρὰν ποὺ εὐρίσκομαι ὑμῶν τῶν ἐκλεκτῶν ἀνθρώπων. Ὁ λαὸς, ὁ ὄχλος δὲν δύναται νὰ μὲ ἐννοήση! Ἀκούει τὸ ὄνομά μου καὶ φρίσσει. Καὶ ἐγὼ φεύγω ἀπὸ τᾶς καλύβας τῶν πτωχῶν. Ἀγαπῶ τὰ ἀνάκτορα, τὰ μέγαρα, τἀ χρηματηστήρια, τὰ Πανεπιστήμια… καὶ ἐν γένει πᾶν πρόσωπον ὑψηλὸν ποὺ δύναται νὰ μὲ ἐννοήση. Κατέχω μεγάλα μυστικὰ. Εἶμαι ἡ ὑπέρτατος Σοφία. Ἀρχιτέκτων τῆς ἰδέας! Διαβήτην ὡς σύμβολον κρατῶ εἰς χεῖρας. Θαυμασίους κύκλους διαγράφω. Πρὸς τὰ ὕψη θέλω νὰ σᾶς ἀναβιβάσω. Ποῖος ἀπὸ σᾶς δὲν θὰ γίνη ὀπαδός μου; Ἀλλʼ ἀνάγκη νὰ μαθητεύσετε πλησίον μου. Τὸ πρῶτον μάθημα ποὺ σᾶς παραδίδω:ἀποβάλλετε κάθε κακὴν ἰδέαν ποὺ ἔχει περὶ ἐμοῦ ὁ χυδαίος κόσμος. Φιλανθρωπικὴ καὶ φιλοσοφικὴ ὀργάνωσις καλοῦμαι πρὸς δόξαν τοῦ Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος. Ὑπόσχομαι δὲ εἰς τοῦς πιστοὺς ὑπηκόους μου περισσοτέραν ἰσχύν, ἄφθονα πλούτη, μεγάλα ἀξιώματα, ἐπισήμους θέσεις διὰ τῶν ὁποίων θὰ πραγματοποιηθῆ ὁ σκοπὸς τῆς Ἐνώσεώς μας καὶ θὰ κυριαρχήσωμεν τῆς γῆς…».

Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ φθέγγεται ἡ μασονία. Ἀλλʼ εἶναι ὅπως παρουσιάζεται; Ἄς ἴδωμεν!

Λέγει ὅτι εἶναι φιλανθρωπικὴ ὀργάνωσις, ὅτι ἀγαπᾶ τοὺς ἀνθρώπους. Ἀλλὰ μασόνοι, ἀγαπᾶτε πραγματικὰ τοῦς ἀνθρώπους; «Ἴδε – σᾶς φωνάζει ὁ Πιλᾶτος – ἴδε ὁ ἄνθρωπος» ποὺ πρώτον ἐξ ὅλων τῶν ἄνθρώπων πρέπει νʼ ἀγαπᾶτε! Τὸν γνωρίζετε; Αὐτὸς εἶνε ὁ πρώτος ἄνθρωπος, ὁ νέος Ἀδάμ, ὁ γενάρχης νέου κόσμου, ὅστις ὥς τὸ οὐράνιον τόξον συγκεντρώνει ὁλα τὰ χρώματα τῆς άρετῆς! Ἀλλὰ αὐτὸν τὸν ἰδανικὸν ἄνθρωπον, τὸν Θεάνθρωπον, τὸ πρότυπον παντὸς ἀνθρώπου, Αὐτὸν δὲν ἀγαπᾶτε! Τὸ ὄνομά Του δὲν ἀκούεται εἰς τὰς Στοάς εἰμὴ μόνον πρὸς ὕβριν καὶ ἐξευτελισμόν. Ἀρνεῖσθε τὴν Θεότητα Του. Καὶ ἀφοῦ τὸν Ἱησοῦν Χριστόν, τὸν τέλειον ἄνθρωπον καὶ Θεὸν δὲν άγαπᾶτε, ποῖον θὰ άγαπήσετε; Τοὺς ὀπαδούς Του; Ἀλλʼ οἱ ὀπαδοί Του ὅσοι ἔχουν βαπτισθῆ καὶ ἁγιασθῆ διὰ τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι διὰ σᾶς βέβηλοι ποὺ πρέπει νὰ καθαρισθοῦν συμφώνως μὲ τὸ τυπικὸν τῆς Στοᾶς.

Λέγετε ἐπίσης ὅτι ἡ ὀργάνωσίς σας ἔχει φιλοσοφικὸν χαρακτήρα ποὺ ἐμβαθύνει εἰς τὰ μυστήρια τῆς φύσεως. Ἀλλά, μασόνοι, ἡ φιλοσοφία ἀκμάζει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει φῶς, ἐλευθερία δημοσίας συζητήσεως. Ἀνοίξατε τὸ σιδηροῦν παραπέτασμα τῆς Στοᾶς καὶ ἀφήσατέ μας νὰ εἰσέλθωμεν ἐντὸς αὐτῆς καὶ νὰ συζητήσωμεν ἐλευθέρως. Μιμηθήτε τὸν πρῶτον φιλόσοφον τῆς Πατρίδος μας. Ὁ Σωκράτης ἐπεριπάτει εἰς τοὺς δρόμους καὶ τὰς πλατείας τῶν Ἀθηνῶν καὶ τὰ διδάγματά του ἦσαν ὑπὸ τὸν ἔλεγχο πάντων. Συμβαίνει τὸ ἴδιον μὲ σᾶς; Σᾶς ἐρωτῶμεν. Ποία ἡ φιλοσοφία σας; Ἐάν ἡ φιλοσοφία σας εἶναι τοιαύτη, ὥστε νὰ χύση φῶς εἰς τὰ προβλήματα τῆς ζωῆς καὶ νὰ σώση τὴν ἀνθρωπότητα, διατὶ δὲν τὴν κηρύττετε δημοσία; Διατὶ κυλίεσθε εἰς τὰ σκότη; Οὐδέποτε ἐφέρατε εἰς τὸ φῶς τὸ σύστημά σας. Οὐδέποτε ἐδημοσιεύσατε βιβλίον διὰ νὰ εἴπητε˙ «αὐτὰ εἶναι ποὺ πιστεύομεν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἀγωνιζόμεθα καὶ εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ πέσωμεν». Σκότος πυκνὸν καλύπτει τὰς συναθροίσεις σας. Μυστικότης ἀπόλυτος. Καὶ, ἀφοῦ ὡς ἀσπάλακες ἀγαπᾶτε νὰ διαμένετε εἰς τὸ σκότος, ἡ Στοᾶ εἰς τὴν ὁποίαν συχνάζετε δὲν ἀρμόζει νὰ ὀνομάζεται ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ, ἀλλὰ ὅπως εἴπεν ὁ ἀοίδιμος Μακράκης ΦΙΛΟ-ΖΟΦΙΚΗ, ὡς ἀγαπῶσα τὸ ζόφος, τὸ σκότος, τὸ ἀδιαπέραστον σκότος. Ἀλλὰ κάτω ἀπὸ ἕνα τοιοῦτον σκότος συμφέρον ἔχουν νὰ κρύπτωνται οἱ κακούργοι, οἱ λησταί, οἱ ἀπατεῶνες συμφώνως μὲ τὸ ἀγευδὲς ρῆμα τοῦ Κυρίου: «Πᾶς ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὸ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῆ τὰ ἔργα αὐτοῦ» (Ἰωάν. 3, 20).

Τὸ μίσος καὶ ὄχι ἡ ἀγάπην, τὸ ψεύδος καὶ ὄχι τὴν ἀλήθειαν ἔχετε, ὀπαδοὶ τῆς μασονίας.

Ἀλλὰ τέλος – λέγετε – ὅτι πιστεύετε εἰς Θεόν! Εἰς Θεὸν; Ἀλλὰ ποῖος, παρακαλῶ, εἶνε ὁ Θεὸς εἰς τὸν ὁποῖον πιστεύετε; Γνωστὸς ἡ ἄγνωστος; Διότι καὶ ὁ Παῦλος περιπατῶν ἔν μέσω τῆς ἀρχαίας πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἡ ὁποῖα ἦτο πλήρης εἰδώλων, εὖρε καὶ βωμόν, εἰς τὸν ὁποῖον ὑπῆρχεν ἐγκεχαραγμένη ἡ περίφημος ἐπιγραφή: «τῶ ἀγνώστω Θεῶ». Ὁ Θεὸς τὸν ὁποῖον πιστεύετε εἶνε ἄγνωστος; Ὄχι! Μᾶς ἀπαντᾶτε. Εἶνε ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος! Περίεργον ὄνομα. Ἀλλὰ ὀνόματα εἶχον καὶ οἱ πολυπληθεῖς ψευδεῖς Θεοὶ τῶν ἀρχαίων οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦντες τὸν ἀληθινὸν Θεὸν εἴχον θεοποιήσει τὴν φύσιν καὶ διʼ ἕκαστον φαινόμενον τῆς φύσεως ἀνύψωνον ἕνα βωμὸν ψευδοῦς θεότητος. Τὶς Θεὸς λοιπὸν εἶνε ὁ ἰδικός σας; Ἀφοῦ δὲν εἶνε ὁ ἐν Τριάδι Θεός, τὸν ὁποῖον ἀπεκάλυψεν ὁ ἰησοῦς Χριστὸς, μήπως κάτω ἀπὸ τὸ περίεργον ὄνομα κρύπτεται ἡ κεφαλὴ τοῦ Διός, τοῦ Ποσειδῶνος, τοῦ Βάκχου, τῆς Βάαλ, τῆς Ἀστάρτης; Ἤ μήπως κρύπτωνται αἱ διάφοροι θεότητες τῶν δρυμῶν, τῶν πηγῶν, τῶν σπηλαίων; Ἀπαντήσατέ μας εὐκρινῶς. Ἐρευνήσατε βαθέως τὸ σύστημά σας καὶ θὰ πεισθῆτε ὅτι δὲν εἴσθε λάτρεις τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ εἰδωλολάτραι τῆς χειροτέρας ἐκδόσεως.

Ἔτσι ἐρευνῶντες καὶ προχωροῦντες θὰ φθάσωμεν ἀπὸ τὴν περιφέρειαν εἰς τὸ κέντρον τοῦ συστήματος, εἰς δὲ τὸ κέντρον τοῦ μασονικοῦ συστήματος θὰ συναντήσωμεν τὸν Σατανᾶν, τὸν Ἑωσφόρον, ὅστις κρατεῖ τὰ νήματα τοῦ σατανικοῦ συστήματος. Ναί, εἰς τὸ κέντρον τῶν Στοῶν ἔχει τὴν ἔδραν του ὁ Ἑωσφόρος. Ἐάν εἴχομεν τὴν πνευματικὴν δύναμιν ἑνὸς Μ. Ἀντωνίου διὰ νὰ τὸν δεσμεύσωμεν καὶ νὰ τὸν ἐρωτήσωμεν: «Σατανᾶ! Τὶ εἶνε μασονία;». Ἐκείνος θὰ μᾶς ἀπαντοῦσε: «Λυποῦμαι διότι ενῶ ἐγὼ ἐκαμουφλαρίσθηκα καὶ ἐπαρουσιάσθηκα εἰς τὰς ἀνωτέρας τάξεις τῆς κοινωνίας ὡς ἄγγελος φωτός, σεῖς μὲ ἀνεκαλύψατε. Ἡ μασονία εἶνε ἰδικόν μου παιδί. Ὁ φθόνος μου, ἡ λύσσα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὸ ἐγέννησε. Σκοπός μου εἶνε μὲ τὸ σύστημα αὐτὸ νὰ κρημνίσω τὸν οἴκον τοῦ Θεοῦ, τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ τῶν ἐρειπίων αὐτῆς νὰ κτίσω τὸν ἰδικόν μου οἴκον ἐντὸς τοῦ ὁποῖου νὰ στεγάσεω ὅλα τὰ ἔθνη. Διὰ καὶ οἱ ὀπαδοί μου νὰ μὲ ὀνομάζουν ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος…».

Καὶ σὺ μὲν Σατανᾶ τὸ ἔργον σου πράττεις! Ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ ἐτάχθησαν φρουροὶ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ, τὶ πράττουν πρὸς διάλυσιν καὶ ματαίωσιν τῶν καταχθονίων σχεδίων τῆς μασονίας;

Τὸ 1929 ἠριθμοῦντο καθʼ ἅπασαν τὴν Ἐλλάδα 60 Στοαὶ μὲ 3.000 μέλη. Μετὰ μίαν εἰκοσαετίαν πόσαι εἶνε αἱ Στοαὶ καὶ τὰ μέλη ποὺ καθημερινῶς αὐξάνουν;

ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ

Διὰ τὴν ἐξάπλωσιν εἰς τὴν Ἐλληνικὴν Πατρίδα ὑπεύθυνοι εἶνε πολλοὶ, κυρίως ὅμως οἱ κληρικοὶ καὶ κατʼ ἐξοχὴν οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν τρομερὰν ὥραν τῆς χειροτονίας των ἀπαγγέλουν τὸ «πιστεύω» καὶ ὀμνύουν ἐνώπιον ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων τὴν μέχρι αἵματος ὑπεράσπισιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

Ἐρωτώμεν: Τὶ ἔπραξαν καὶ τὶ πράττουν οἱ Ἐπίσκοποί μας ἀπέναντι τῆς μασονίας;

Ἀντὶ ἐμοῦ ἄς ἀπαντήση ἕνας φλογερὸς Ἐπίσκοπος τῶν νεωτέρων χρόνων, ὁ Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας Τιμόθεος. Εἰς συνομιλίαν του μὲ ἄλλον ἐπίσκοπον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅστις τῶ ἔλεγε: «Τὸ φοβερώτερον ἀπʼ ὅλα εἶνε οἱ μασόνοι. Αὐτοὶ μοῦ ἐμποιοῦν φρίκην», ὁ Τιμόθεος ἀπήντησεν ἠρεμώτατα: «Σεβασμιώτατε τὶ φωνάζετε; Οἱ καλλίτεροί σας φίλοι μετὰ τῶν ὁποίων σχετίζεσθε καὶ συνεργάζεσθε εἶνε οἱ μασόνοι» καὶ τῶ ἀραδείασε ἐπιφανῆ ὀνόματα. Ὁ συνομιλιτής του ἐπίσκοπος κατόπιν τούτου ἐχαμήλωσε τὸν τόνον του καὶ ἀπὸ «ἐξάλλου ἐγένετο σύνους».

Ἀπὸ τὸ περιστατικὸν αὐτὸ ποὺ ἐδημοσίευσε τότε εἰς περιοδικὸν ὁ ἀοίδιμος Τιμόθεος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλα νεώτερα περιστατικὰ πειθόμεθα ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας «ἐξεκοσμικεύθη» ἠγάπησε τὴν φιλίαν τοῦ κόσμου καὶ οἱ ἐπίσκοποί της δὲν θέλουν νὰ τὰ χαλάσουν μὲ τὸν κόσμον. Ὁ γράφων τὰς γραμμὰς αὐτὰς πρὸ ἑξαετίας ὀμιλῶν κατὰ τῆς μασονίας ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τοῦ Ἱ. Ναοῦ τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ Θεσσαλονίκης, ἡ ὁποῖα εἶνε τὸ ἰσχυρότερον κέντρον τοῦ μασονισμοῦ τῶν Βαλκανίων, ἐκλήθη τὴν ἑπομένην ὑπὸ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως καὶ τῶ ἐγένετο σχετικὴ παρατήρησις διὰ τὸν ἔλεγχον ἐκεῖνον τῆς μασονίας. Τὸ ἴδιον ἔπαθε καὶ εἰς ἕδραν ἄλλης Μητροπόλεως τῆς Μακεδονίας, εἰς τοὴν ὁποίαν λειτουργεῖ Στοὰ μὲ κτίριον καὶ πολυπληθεῖς ὀπαδούς. Οἱ Μητροπολίται μας – πλὴν δύο ἤ τριῶν περιπτώσεων – ὄχι μόνον δὲν ὀμιλοῦν κατὰ τῆς μασονίας, ἀλλὰ καὶ δυσαρεστοῦνται ἐὰν ἕνας ἱεροκήρυξ θελήση νὰ μαστιγώση τὴν μασονίαν ποὺ ὕψωσε θρασεῖαν τὴν κεφαλὴν εἰς πλείστας πόλεις τῆς Πατρίδος μας. Καὶ προβάλλει τρομερὸν τὸ ἐρώτημα: Διατὶ ἄραγε; Εἶνε οἱ Μητροπολίται μας μασόνοι; Ὄχι! Διότι ἐὰν ἦσαν μασόνοι πῶς θὰ ἐπεκρότουν καὶ θὰ ὑπέγραφον τὴν ἱστορικὴν ἐκείνην ἐγκύκλιον τοῦ ἔτους 1933 περὶ τῆς μασονίας διὰ τῆς ὁποῖας ἡ μασονία κηρύσσεται σύστημα ἀσυμβίβαστον πρὸς τὸν Χριστιανισμὸν καὶ συνιστᾶται ἐντόνως ὅπως πᾶς Χριστιανὸς ἐὰν θέλη νὰ ὀνομάζεται Χριστιανός, ἀπομακρυνθῆ τὸ ταχύτερον τῆς μασονίας; Ἀλλὰ διατὶ τότε τόση σιγή; Διότι, ὅπως εἴπομεν ἀνωτέρω καὶ πάλιν ἐπαναλαμβάνομεν, οἱ μασόνοι κατέχουν ἰσχυρὰς θέσεις καὶ οἱ ἐπίσκοποί μας δὲν θέλουν νὰ τὰ χαλάσουν, ἀλλʼ οὕτω πράττοντες ἔμπίπτουν εἰς τὸ κρῖμα ἐκεῖνο περὶ τοῦ ὁποίου γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Εἰ ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἄν ἤμην». (Γαλ. 1, 10).

Ἀλλὰ σήμερον ἐπὶ τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου εὑρίσκεται ἀνήρ, ὅστις δὲν στερείται παρρησίας καὶ θάρρους. Τὰ πιστὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τέκνα θέλουν νὰ έλπίζουν ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησίας ὑπὸ τὴν ήγεσίαν του θὰ λάβη τὰ ένδεικνυόμενα ὑπὸ τῶν Ἱ. Κανόνων μέτρα. Θέλουν νὰ ἐλπίζουν ὅτι ὁ ἴδιος λαμβάνων ἀνὰ χεῖρας τὴν ἀρχιερατικὴν ράβδον θὰ μεταβῆ εἰς τὸ Γραφεῖον τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, θὰ προχωρήση ἀκόμη περισσότερον, θʼ ἀνέλθη ὁ πολιὸς γέρων εἰς τὰ ἀνάκτορα καὶ κρατῶν τὸ Β.Δ. περὶ προστασίας τῆς μασονίας θὰ ὑψώση τὴν φωνήν του καὶ θὰ εἴπη: «Μεγαλιώτατε! Μεταξύ τῶν πολυπληθῶν Διαταγμάτων ὑπεγράψετε καὶ τὸ Διάταγμα αὐτὸ ποὺ θέτει ὑπὸ τὴν ἐπίσημον προστασίαν τοῦ Κράτους ΑΛΛΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑΝ σύστημα ἀντιχριστιανικὸν καὶ πολέμιον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς ὁποίας ἐγὼ ἐτάχθην πρώτος φρουρός. Κακαὶ γλῶσσαι τοῦ ἔθνους διαδίδουν ὅτι ἡ μασονία ἔχει φθάσει μέχρι τῶν Ἀνακτόρων. Ὡς ποιμενάρχης λαοῦ Ὀρθοδόξου ἀνησυχῶ. Ἐπιθυμῶ νὰ πληροφορηθῶ ἐὰν ἡ ἀνώτατη κορυφὴ τοῦ Ἔθνους ἐπικροτῆ ἤ ὅχι τὸν Τεκτονισμόν. Ἀκόμη ἁπλούστερα καὶ ὠμότερα ἐπιθυμῶ νὰ σᾶς ἐρωτήσω ὡς πνευματικὸς ἀρχηγὸς λαοῦ. Βασιλεῦ! Εἶσθε μασόνος; Ἀπαντήσατε εἰλικρινῶς. Ἐὰν ὄχι, ὅπως διακαῶς θέλω νὰ ἐλπίζω, ὤ, ὁποία χαρὰ διʼ ἐμὲ καὶ διὰ ὅλον τὸν λαόν. Ἄς ἐκδοθῆ ἀνακοινωθέν. Ἡ συκοφαντία ὅτι τὰ ἀνάκτορα ἐνέχονται εἰς τὸ καταχθόνιον σύστημα θὰ διαλυθῆ καὶ ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς θὰ ἀναπνεύση. Ἐὰν ὅμως ναί, τότε πῶς ἐν τῶ Ναῶ θὰ εἴπωμεν: «τοῦ εὐσεβεστάτου Βασιλέως ἡμῶν…»; Βασιλεῦ! Οἱ μασόνοι δὲν εἶνε εὐσεβέστατοι. Ἐκκαθαρίσατε τὴν θέσιν σας!

Αὐτὰ πρέπει νὰ εἴπη, νὰ βροντοφωνήση διὰ τοῦ στόματος τοῦ Πρωθιεράρχου της ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, ἐὰν θέλη νὰ εἶνε Ἐκκλησία ζῶσα, ἀπολαμβάνουσα τοῦ σεβασμοῦ ὅλου τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος.

Ἀδελφοὶ Χριστιανοί! Ὁπουδήποτε τῆς Ἑλληνικῆς γῆς καὶ ἐὰν κατοικῆτε. Ἡ Πατρὶς μας ὑπὲρ τῆς ὁποίας ἠγωνίσθησαν γενεαὶ γενεῶν καὶ ἐχύθησαν ποταμοὶ αἱμάτων, εἶνε χώρα Ὀρθόδοξος καὶ ὡς τοιαύτη θὰ παραμείνη μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων ἐὰν ἀποτινάξωμεν τὴν νάρκην καὶ ἀποφασίσωμεν νʼ ἀξωνισθῶμεν ὑπὸ τὴν ἐνδοξον Σημαίαν τοῦ Σταυροῦ, ὅστις ριπτόμενος διὰ τῆς πίστεως ἡμῶν εἰς τὰ σπλάχνα τοῦ θηρίου τῆς μασονίας θὰ τὸ θανατώση καὶ θὰ ἐλευθερώση τὸν τόπον μας ἀπὸ τὸ ἀπαίσιον τοῦτο τέρας τῆς μασονίας, ἐξ ἴσου ἐπικίνδυνον ὅσον καὶ τὸ τέρας τοῦ ἀθέου Κομμουνισμοῦ.

(ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΡΟΤΑΡΥ)

• Απο το ιστορικό, χριστιανικό, μηνιαίο αγωνιστικό φυλλάδιο ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
• Εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1958, αριθμο φυλ. 211.
• Είναι διαφωτιστικό και επίκαιρο

ΡΟΤΑΡΥ

Ἐλέχθη, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἐλέχθη ὅτι ὁ Σατανᾶς ἐνεφανίζετο εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὅπως εἶνε, ὡς μία ἀπαίσιως μαύρη, δυσαιδὴς καὶ ἀποτρόπαιος ὕπαρξις, θὰ προεκάλει αἰσθήματα ἀηδίας, ἀποστροφῆς καἰ μίσους. Οὐδεὶς θὰ ἤθελε νὰ ἔχη σχέσεις μετʼ αὐτοῦ. Διʼ αὐτὸ καὶ ὁ Πονηρὸς ἀποφεύγει νὰ ἐμφανίζεται ὅπως εἶνε, καὶ προσλαμβάνει ἐκάστοτε διάφορα, ἀπατηλὰ σχήματα, κάτω ἄπὸ τὰ ὁποῖα κρύπτεται ἐπιμελῶς καὶ κατορθώνει νὰ παρασύρη εἰς τὸν ὄλεθρον ψυχάς. Εἶνε ὁ ἀπατεών, ὁ ὑπʼ ἀριθμ. 1 ἀπατεών, ὁ πλανῶν κατὰ τὴν Ἀποκάλυψιν τὴν Οἰκουμένην ὅλην (Ἀποκ. 12, 9), ἱκανὸς καὶ πτερὰ ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων νὰ φορέση καὶ σατὰν αυτός, μαῦρον ὄρνεον τῆς ἀβύσσου, νὰ ἐμφανισθῆ ὠς χιονώδης κύκνος, ὡς ὡραῖος καὶ γοητευτικὸς ἄγγελος, τοῦ ὁποῖου καὶ μόνον τὸ μειδίαμα εἶνε ἀρκετὸν νὰ σαγηνεύση τὸν συνομιλητήν. Ναί! Κατὰ τὸν Ἀπόστολον Παῦλον καὶ εἰς ἄγγελον φωτὸς μετασχηματίζεται ὁ Σατανᾶς ἀρκεῖ νὰ ἐπιτῦχη τοὺς σκοτεινοὺς καὶ καταχθόνιους σκοπούς του (Β’ Κορινθ. 11, 14). Ἡ μέθοδος αὐτὴ τοῦ μετασχηματισμοῦ του, τῆς μεταμφιέσεώς του, εἶνε ἀρχαία ὅσον καὶ ὁ ἄνθρωπος.

Ἡ πρώτη ἀπάτη, τὴν ὁποῖαν διέπραξεν ὁ Σατανᾶς, ἦτο ἐκείνη ἡ ἐν τῶ Παραδείσω (Γεν. κεφ. 3ον). Εἰς τοὺς Πρωτοπλάστους, εὐτυχεῖς κατοίκους τοῦ Παραδείσου, δὲν ἐνεμφανίσθη ὁ Σατανᾶς ὥς ἦτο, ἀλλʼ ὡς ὄφις, ἦτο δὲ ὁ ὄφις τότε ὅχι ὡς σήμερον τὸ παγερόν, ἀποκρουστικὸν καὶ δηλητηριῶδες ἐρπετόν, τοὺ ὁποίου καὶ ἡ θέα τρέπει εἰς φυγὴν τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλʼ ἕνα ἀπὸ τὰ ὥραιότερα καὶ θελκτικότερα ζῶα τοῦ Παραδείσου. Διὰ μέσου αὐτοῦ ἐπλησίασε τὴν Εὔαν καὶ ἤρχισε μετὰ τῆς Προμήτορος τὸν ὀλέθριον διὰ σύμπασαν τὴν ἀνθρωπότητα ἐκεῖνον διάλογον.

Ὁ Σατανᾶς διὰ μέσου τῶν αἰώνων παραμένει ὁ ἴδιος εἰς τὴν κακίαν καὶ μοχθηρίαν, ἀλλάσει ὅμως τὸ ἐξωτερικὸν περίβλημα, ἀλλάσει ἐνδυμασίας καὶ φορεῖ διάφορα προσωπεῖα. Μόλις ἀντιληφθῆ ὅτι μία ἐνδυμασία, ἕν προσωπεῖον δὲν ἐλκύει πλέον τὸν κόσμον, ἤ ὁ κόσμος δικέκρινε τὶ κρύπτεται κάτω ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴν ἐμφάνισιν καὶ φεύγει μακρὰν αὐτοῦ μὲ ἀρὰς καὶ κατάρας, ἀμέσως κατασκευάζει νέαν ἐνδυμασίαν, φορεῖ νέον προσωπεῖον, καὶ ὁ ἀρχαίος οὗτος ὄφις ὑπὸ νέαν ἐμφάνισίν του, πλανῶν τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας, τοὺς ἐξαπατᾶ μὲ τὴν ἰδίαν εὐκολίαν ἤ ἀκόμη μεγαλυτέραν ἐκείνης μὲ τὴν ὁποίαν ἐξηπάτησεν ἐκείνους. Ὤ! Καὶ ἐὰν ἦτο δυνατὸν νὰ εἰσέλθη τις εἰς τὴν φωλεὰν τοῦ κακούργου, εἰς τὴν μυστικὴν κρύπτην τοῦ ἀρχιληστοῦ. Θὰ ἔβλεπεν ἐκεῖ ἀναρίθμητα προσωπεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα ἠπάτησε καὶ ἀπατᾶ ἄτομα, λαούς, ἔθνη καὶ οἰκουμένην ὅλην. Καὶ διʼ αὐτὸ ἐπιβάλλεται ἐγρήγορσις, ἄγρυπνος παρακολούθησις, μέγιστη προσοχὴ νὰ μὴ παρασύρεται ὁ πιστὸς ἀπὸ τὰς ἀπατηλὰς ἐμφανίσεις, ἀλλὰ φωτιζόμενος ἀπὸ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ νὰ διακρίνη τὸν κίνδυνον, νὰ φεύγη μακρὰν καὶ νὰ σώζεται ὥς δορκὰς ἐκ βρόχων καὶ ὥς ὄρνεον ἐκ παγίδος (Παροιμ. 6, 5).

Ὁ Σατανᾶς τελευταίως εἰς τὴν Πατρίδα μας παρουσιάζεται μὲ νέον σχῆμα. Τὰ προηγούμενα σχήματα φαίνεται ὅτι ἔπαυσαν νὰ έλκύουν ὅπως ἄλλοτε τὴν ἀριστοκρατίαν (;) τοὺ τόπου μας καὶ ἕν νέον σχῆμα ἀπάτης ἐτεχνουργήθη εἰς τὰ ἐργαστήρια τοῦ Σατανᾶ. Ὑπὸ τὴν νέαν μορφὴν ὁ Σατανᾶς, φορῶν τὸ προσωπεῖον τῆς φιλανθρωπίας, ἐνδεδυμένος μὲ σμόκιν, κηρύττων τὴν ἀγάπην, ρητορεύων εἰς κοινὰς συνεστιάσεις περὶ φιλίας καὶ ἀλληλεγγύης βλέπει ὅτι ἡ πελατεία του αὐξάνει καθημερινῶς καὶ κατακτᾶ ἔδαφος.

• ̵ Νέε Σατανᾶ! Ποῖον τὸ ὄνομά σου;
• ̵ Ρόταρυ μὲ ὀνομάζουν οἱ φίλοι μου.
• ̵ Ρόταρυ; Ἀλλὰ τὶ εἶνε ρόταρυ;.. την συνέχεια εδώ Read more »