«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» –ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 83, σελ. 215-217)

EΞEPXOMAI AΠO THN ΔOKIMAΣIA IΣXYPOTEPOΣ

Kύμη τῇ 17-12-1950

Aγαπητέ μοι Eυθύμιε,
Ἐπέστρεψα ἐκ Μεσολογγίου. Αἱ προσευχαί σας ἐνίκησαν. Τὸ ὄρος (Ἀκαρνανίας) ἐσείσθη καὶ ὁρμήματι μεγάλω ἔπεσεν εἰς τὴν θάλασσαν. Δὲν ἠδυνήθη νὰ πράξη τίποτε ἐναντίον μου, διότι ἐξηγέρθη ὅλη ἡ πόλις, ἡ ὁποία μὲ τὴν ἀγάπη της μὲ ἔκανε νὰ συγκινηθῶ ὡς παιδίον. Διαδήλωσις! Μὲ ἔβλεπον καὶ ἔκλαιον ἀπὸ χαράν.
―Ἐξέρχομαι ἀπὸ τὴν δοκιμασίαν αὐτὴν ἰσχυρότερος.
―Ὑψηλὰ τὰ λάβαρα!
―Tὰ ἐν Γρεβενοῖς μὲ συγκλονίζουν. Οἱ ἀρχιερεῖς τῆς Μακεδονίας ἐπ’ οὐδενὶ λόγω δέχονται νὰ ἔχουν πλησίον αὐτῶν τὸν Αὐγουστῖνον. Ἀναστατώθηκαν! Ἀπειλοῦν παραίτησιν κλ.π. Πάλη μεγάλη. Μόνον θαῦμα εἰμπορεῖ νὰ λύση τὸ ζήτημα. Φαίνεται ὅτι θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶνε νὰ μείνω πρεσβύτερος. Ἂν μάθω, ὅτι ἐξελέγην, θὰ ἀρχίσω νὰ κλαίω, διότι μόνον ἐγὼ γνωρίζω τὸν ΣΤΑΥΡΟΝ ποὺ θὰ ἐπωμισθῶ.

Oἱ ἐν Γρεβενοῖς δὲν μὲ ἀφήνουν νὰ δηλώσω παραίτησιν, ποὺ θὰ ἦτο δι’ ἐμὲ καλλίτερον. Ἡ ἀγάπη τους ποὺ ἐκδηλοῦται ζωηρὰ μὲ κρατεῖ αἰχμάλωτον. Μαζὺ μὲ αὐτοὺς ὑποφέρω καὶ ἐγὼ πολὺ ψυχικῶς. Εἴθε νὰ λήξη σύμφωνα μὲ τὸ συμφέρον τῶν ψυχῶν μας ἡ ὑπόθεσις αὕτη.
―Ἀπὸ τὸν ἀγαπητόν μας Σωτήριον Δρόσον θὰ μάθῃς λεπτομερείας πολλάς.
―Σεῖς, οἱ πλησίον μου πολύ, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπογράψετε τηλεγράφημα πρὸς τὴν Σύνοδον…
Οἱ περιπέτειαί μου δὲν μὲ ἀφῆκαν νὰ γράψω ἄλλην «Σπίθαν». Ἴσως αὐτὲς τὶς ἡμέρες νὰ γράψω δύο τρία ἄρθρα…
―Ὡς πρὸς τὸ ζήτημα τῶν αὐτόθι συναθροίσεων τοῦ Συλλόγου εἶμαι βέβαιος ὅτι θὰ ἀνταπεξέλθῃς εἰς τὰς κατὰ τοῦ Συλλόγου ἐπιθέσεις τοῦ Δεσπότου. Λόγια Χριστοῦ λέγετε, ἔργα ἀγάπης ἐπιτελεῖτε. Νομίμως συνέρχεσθε. Ἐντολὴν Χριστοῦ ἐκτελεῖται. Αὐτὸ ποὺ κάνετε σεῖς τὸ κάνουν 50-60 σπίτια εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ διδάσκουν μὴ θεολόγοι. Ἐργάται, ὑπάλληλοι, ἔμποροι. Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπικαλεῖται τὸν Kύριον…
Σεῖς τὰ φτωχαδάκια μὲ τὸν φωτισμὸν τοῦ Θεοῦ θὰ κάνετε ἔργον μέγα, μηδένα μισοῦντες, ἀλλὰ πάντας ἀγαπῶντες καὶ προσευχόμενοι πρὸς τὸν Κύριον, ἵνα αὐξηθῇ ἡ γνῶσις ὡς τὰ κύματα τῆς θαλάσσης.
―Ὁμίλει μὲ τὴν καρδίαν καὶ ὄχι μὲ τὰ χείλη. Λίγα καὶ καλὰ ποὺ σὰν καρφιά θὰ μπαίνουν εἰς τὶς καρδιές, μὲ μίαν βαθειὰν ταπείνωσιν.
―Λόγω τῆς ἐπικειμένης ἐκλογῆς τοῦ Γρεβενῶν δὲν θὰ ἀνεβῶ τώρα εἰς Κοζάνην, ἐπιφυλάσσομαι κατὰ τέλη Φεβρουαρίου νὰ σᾶς ἐπισκεφθῶ καὶ νὰ λάβω θάρρος ἀπὸ τὴν πρόοδόν σας ἐν γένει εἰς τὸ ἔργον τοῦ Kυρίου.
Mὲ ἄπειρον ἀγάπην χαιρετῶ ὅλους τοὺς ἀδελφούς.
Νὰ μὲ γράφετε τακτικὰ διὰ νὰ πληροφοροῦμε τὰ τῆς κινήσεώς σας.
ΚΑΛΑΣ ΕΟΡΤΑΣ

Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ
Αὐγουστῖνος Kαντιώτης

ΠPOΣEYXEΣΘE YΠEP EMOY,
ἰδίως π. Γεώργιος,* ἱερεύς, καὶ οἱ ἀδελφοί
――――
* π. Γεώργιος Γκιούρας