Αυγουστίνος Καντιώτης



ΜΗΝΥΜΑΤΑ

date Ιαν 24th, 2013 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

_

ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ!

http://salpisma.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8.html#.URdYsWX9bG4.facebook

2802983

Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ» ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ 

πηγή : Αναγνώστης μας

           amethystos

Δηλώσεις του «Μεγάλου Πατριάρχη» Αθηναγόρα: «Απατώμεθα και αμαρτάνωμεν, εάν νομίζωμεν, ότι η Ορθόδοξος πίστις κατήλθεν εξ ουρανού και ότι τα άλλα δόγματα είναι ανάξια. Τριακόσια εκατομμύρια ανθρώπων διάλεξαν τον Μουσουλμανισμόν διά να φθάσουν εις τον Θεόν των και άλλαι εκατοντάδες εκατομμυρίων είναι Διαμαρτυρόμενοι, Καθολικοί, Βουδισταί. Σκοπός κάθε θρησκείας είναι να βελτιώση τον άνθρωπον». Ορθόδοξος Τύπος Φ 94 Δεκέμβριος 1968. «Εις την κίνησιν προς την ένωσιν, δεν πρόκειται η μία Εκκλησία να βαδίση προς την άλλην, αλλ’ όλαι ομού να επανιδρύσωμεν την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, εν συνυπάρξει εις την Ανατολήν και την Δύσην, όπως εζώμεν μέχρι του 1054, παρά και τας τότε υφισταμένας Θεολογικές διαφοράς». Από την πορείαν της αγάπης σελ.87. Μήνυμα επί την εορτή των Χριστουγέννων του 1967. «Ο αιών του δόγματος παρήλθε». Δήλωση του, Ακρόπολις 29-6-1963. «Καλούμεθα ν’ απαλλαγώμεν του πλέγματος της πολεμικής και της αντιρρήσεως εν τη Θεολογία και να εφοδιάσωμε αυτήν διά του πνεύματος της ζητήσεως και της διατυπώσεως της αληθείας εν τη αγάπη και τη υπομονή. Ο Χριστιανισμός έχει ανάγκη σήμερον μιας Θεολογίας της καταλλαγής». Έθνος 13-10-1967 Στην Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου. Πορεία Αγάπης σελ.53 «Γιατί δεν επανερχόμεθα αυτομάτως και στην Μυστηριακήν επικοινωνίαν; Διότι είναι ανάγκη να προπαρασκευάσωμεν τους λαούς μας και θεολογικώς και ψυχολογικώς. Κατά τα 900 χρόνια που επέρασαν από το 1054 φθάσαμε οι δύο κόσμοι Ανατολής και Δύσεως να νομίζωμεν, ότι ανήκομε σε διαφορετικές Εκκλησίες και σε διαφορετικές Θρησκείες. Και επομένως, γίνεται πρόδηλος ο σκοπός των Διαλόγων. Να προπαρασκευάσουν ψυχολογικώς τους λαούς μας, ότι πρόκειται για μία Εκκλησία και μία Θρησκεία, ότι πιστεύομαι όλοι τον ίδιον Θεόν-τον Σωτήρα Χριστόν. Εσείς και Ημείς σεβόμεθα όλες τις Θρησκείες και εκτιμούμε τον τόπον και την χώραν εις την οποία ζούμε».Ομιλία στο παρεκκλήσι του Λάμπεθ Λονδίνου την 13-11-1967
Έχοντας αυτά υπόψιν τους οι αγιορείτες Πατέρες και, κυρίως, την συνοδική άρση των αναθεμάτων διέκοψαν την μνημόνευση του ονόματος του Πατριάρχου. Στη διακοπή της μνημονεύσεως προέβησαν οι μισές περίπου μονές του Αγίου Όρους. Η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους πήρε κατά τη τακτική συνεδρία της 17-10-1970 την ιστορική για τους καιρούς μας απόφαση κατά την οποία σεβόμενη την ελευθερία και το αυτοδιοίκητο των μονών, άφηνε ελευθερία στο θέμα της μνημόνευσης του Πατριάρχου. Η ίδια απόφαση λήφθηκε και στη διπλή σύναξη της 13-11-1971. Μετά το θάνατο του Αθηναγόρα ο νέος Πατριάρχης Δημήτριος, όσο πράος και αν φαινόταν εξωτερικά, απαίτησε μετά απειλών την μνημόνευση του ονόματός του από τους αγιορείτες Πατέρες. Προς το σκοπό αυτό απέστειλε τον Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Αλέξανδρο ως Πατριαρχικό Έξαρχο για να επιβάλλει με κάθε τρόπο την επαναφορά της μνημονεύσεως. «Ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους προειδοποιεί: Άκυρος η εκλογή ηγουμένου εάν δεν επαναφερθή το μνημόσυνον του Πατριάρχου εις την Μονή…Η τυχόν εκλογή νέου Ηγουμένου, μη συμμορφουμένου εις την απαίτησιν ταύτην, δηλαδή να επαναφέρη την Μονήν εις την οδόν της κανονικής και εκκλησιαστικής τάξεως θα είναι άκυρος και ο νεοεκλεγείς Ηγούμενος θα εκπίπτη του αξιώματός του! Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δηλώνη ο υποψήφιος Ηγούμενος, εκ των προτέρων, ότι θα εφαρμόζη το μνημόσυνον του Πατριάρχου». Ορθόδοξος Τύπος 15 Ιουλίου 1974. Τέτοια μέσα μεταχειρίστηκε και ο πράος και ειρηνικός διάδοχος του Αθηναγόρα, στον Οικουμενικό Θρόνο, Δημήτριος προκειμένου να φιμώσει τα στόματα των Αγιορειτών Πατέρων.

2802983

Eκλογη Μητροπολιτη Μαρωνειας

http://aktines.blogspot.gr/2013/02

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Νέο ποιμαντικό ολίσθημα της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Την περασμένη εβδομάδα αποφάσισε να συγκαλέσει την Ιεραρχία στις 21 Φεβρουαρίου για μιαν μόνο ημέρα και με μοναδικό θέμα της προσέλευσης των 80 Μητροπολιτών μελών της από κάθε γωνιά της Ελλάδος, με όσες δαπάνες συνεπάγεται αυτό στον καιρό της κρίσης, την εκλογή Μητροπολίτου στην Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής. Προφανώς ο Αρχιεπίσκοπος και οι Συνοδικοί Αρχιερείς μέλη της ΔΙΣ έκριναν λανθασμένα ότι δεν υπάρχουν άλλα ζητήματα που απασχολούν την Ελλαδική κοινωνία.

Έτσι δεν θα συζητηθούν τα μείζονα πνευματικά και ηθικά ζητήματα που υπάρχουν και αφορούν ιδιαίτερα την ποιμαίνουσα Εκκλησία και τον τρόπο που η ίδια τα διαχειρίζεται. Δεν θα γίνει ακόμη η εκλογή Μητροπολίτη στην Αργολίδα. Στην επίσκεψη που έκαμε στο Ναύπλιο ο Αρχιεπίσκοπος ενημέρωσε τον Μητροπολίτη Αργολίδος, ο οποίος κατέθεσε επίσημα και δημόσια την παραίτηση του, ότι δεν την προωθεί ακόμη προς αποδοχή από την ΔΙΣ, για να το ξανασκεφθεί. Ουσιαστικά η εκλογή μετατίθεται για την τακτική σύγκληση της Ιεραρχίας τον Οκτώβριο και τότε ελπίζεται να είναι μια σωστή και δίκαιη εκλογή και όχι ευνοιοκρατική.
  Στις ελληνικές καλένδες μετατέθηκαν ακόμα και αυτά τα ζητήματα, που προς στιγμήν είχαν προταθεί και υπήρξε η άποψη να τεθούν στην Ιεραρχία. Έτσι δεν θα συζητηθούν σοβαρότατα προβλήματα, μεταξύ των οποίων:
   1.   Η αντιμετώπιση του τεράστιου χρέους ( πολλών εκατομμυρίων Ευρώ) που έχει η Εκκλησία και που πρέπει να αντιμετωπισθεί στα πλαίσια των Ιερών Κανόνων και των Νόμων της  Πολιτείας.
    2.   Η άρση του επιτιμίου της ακοινωνησίας από τον πρώην Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο. Είναι γνωστό ότι πρέπει να είναι η μοναδική περίπτωση στον κόσμο που ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης έχει δικαιωθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας και εφευρέθηκε η χωρίς δίκη και απολογία «εκκλησιαστική ποινή», που δεν χωρεί προσφυγή στο ΣτΕ. Πρόκειται για αυταρχικότατη πράξη δεσποτοκρατίας, χειρότερη  αυτής της Ιεράς Εξέτασης, αφού τότε, έστω εικονικά και παραπλανητικά, γινόταν κάποια παρωδία δίκης.
   3.   Ήταν παράλογο να συζητηθεί παράλληλα το ζήτημα της άρσεως της καθαίρεσης του πρώην Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα. Και όμως ετέθη προς στιγμήν και αυτό, ως ζήτημα. Ο εν λόγω τώρα μοναχός πρώην Μητροπολίτης καταδικάστηκε από το Εκκλησιαστικό Δικαστήριο υποχρεωτικά και μετά από παραγγελία του αρμοδίου Εισαγγελέως, με βάση το άρθρο 160 του Νόμου 5383/1932.
    4.  Η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, καθώς και επί των διεξαγομένων θεολογικών διαλόγων με τους ετεροδόξους καθώς και η συμβολή της στην προώθηση της διαδικασίας για την Πανορθόδοξο Σύνοδο.
  Το θέμα της εκλογής του Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής είναι ένα τεραστίας σημασίας  ζήτημα, τόσο σε εκκλησιαστικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.  Η συγκεκριμένη Μητρόπολη είναι η μόνη στον Ελλαδικό χώρο που οι Χριστιανοί είναι μειονοψηφία (45%) έναντι των Μουσουλμάνων (55%). Ο Μητροπολίτης έχει να αντιμετωπίσει  το εκεί προξενείο της Τουρκίας, που αποτελεί το κέντρο της πολλαπλής  επίδρασης που επιδιώκει να επιβάλλει η γειτονική χώρα επί του συνόλου των Μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι γνωστό ότι επιδιώκει τον εκτουρκισμό των πομάκων και έχει μια σταθερή στρατηγική για την περιοχή της Δυτικής Θράκης, που χάνεται στο βάθος του μέλλοντος και είναι ορατή μόνο σε όσους γνωρίζουν τον σταθερό τρόπο της σκέψης των κεμαλικών παλαιότερα και των νεοοθωμανών τώρα.
  Ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής ως εκ τούτου οφείλει να έχει εκκλησιαστικό και πνευματικό ζήλο, να έχει πνεύμα θυσίας, να έχει παρρησία λόγου και να είναι πρόθυμος να μπει και στη φωτιά ακόμη για το ποίμνιό του και να υποστεί δοκιμασίες και μαρτύρια για την Πίστη του, να διαθέτει πατριωτισμό, συνδυασμένο  με απεριόριστη αγάπη προς όλους και προς τους εχθρούς του ακόμη, να αγανακτεί, αλλά να μη μισεί, να έχει ευστροφία και διπλωματικότητα, να έχει πολλές και σε βάθος γνώσεις, να είναι άμεμπτος ηθικά  και να γνωρίζει καλά την ιστορία και τον χαρακτήρα των κατοίκων της περιοχής.

  Η Ιεραρχία έχει το προνόμιο και την υποχρέωση να εξετάσει αν ο νέος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής έχει επίγνωση και συναίσθηση των τεράστιων ευθυνών που ζητεί να αναλάβει, ή κινείται μόνο εκ λόγων φιλοδοξίας. Ουσιαστικά πρέπει να παραβληθεί με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, τον από Τραπεζούντος, ο οποίος είχε γεννηθεί στην Κομοτηνή και υπήρξε ευρυμαθής, ικανότατος, άκαμπτος στην επιτέλεση του καθήκοντος, διπλωμάτης άριστος όπου χρειάστηκε, και γενναίος μπροστά στους εξουσιαστές και στους κατακτητές  Ναζιστές, έτοιμος να  μαρτυρήσει για την Πίστη και την Πατρίδα του. Στην περίπτωση της εκλογής Μητροπολίτου στην Κομοτηνή δεν χωρούν ρουσφέτια, υπολογισμοί  και συναισθηματισμοί. Δεν είναι Μητρόπολη για να «τακτοποιηθεί» κάποιος κληρικός. Ούτε χωρούν υποχωρήσεις σε παρακάλια, ή αποδοχή ανακριβειών και αναληθειών. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εις ουδένα έδωσε το χρίσμα και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν θα θυσίαζε το μέλλον της Θράκης για να ικανοποιήσει φιλοδοξίες. Η Ιεραρχία με την εκλογή του Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής ελπίζεται ότι θα δώσει μήνυμα στην Ελλάδα και στους γείτονες της ότι σκέφτεται ιδιαίτερα το δοκιμαζόμενο ακριτικό ποίμνιο της εκεί περιοχής και αποφασίζει υπεύθυνα  για το μέλλον του.-

2802983

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ε.α. ΑΓΓΕΛΟΥ ΒΟΥΛΟΔΗΜΟΥ

ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

 http://hggiken.pblogs.gr/2013/02

Όταν βαριά κι’ αλύπητη ξεσπάει ανάγκη και προστάζει, ανάξιος όποιος διστάζει

   Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλοι και Αναγνώστες της επιστολής

Πριν από λίγο καιρό έγραψα ένα άρθρο-επιστολή με τίτλο «Η ΑΡΕΤΗ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΟΦΙΑ», την οποία σας κοινοποίησα, αλλά αναρτήθηκε και σε δεκάδες blogs τα οποία, θα έλεγα, την υποδέχθηκαν με καλά σχόλια, παρά το ότι προερχόταν από έναν Στρατιωτικό.

   Στην επιστολή αυτή εξέθετα τις απόψεις μου για τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να αντιδράσουμε μπροστά στη λαίλαπα των διαφόρων οικονομικών και όχι μόνον, μέτρων τα οποία επρόκειτο να ληφθούν από την σημερινή Κυβέρνηση.

   Σε γενικές γραμμές οι θέσεις που εξέθετα (το Σεπ. 2012 που προγραμματιζόταν κάποιες δράσεις με οικονομικά αιτήματα των αποστράτων) ήταν να κινηθούμε ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και την προδοσία που πραγματοποιείται σε βάρος του υπερήφανου Ελληνικού λαού και της Πατρίδος μας και να μην ασχοληθούμε μόνο και μόνο με διεκδίκηση οικονομικών θεμάτων, τα οποία είναι μεν σοβαρά, αλλά κατώτερα της αποστολής που επιτελέσαμε όλα τα χρόνια στην ενεργό υπηρεσία. Συγκεκριμένα δε είχα χρησιμοποιήσει και τον όρο ‘Λάμπουσα Πενία’, ο οποίος είναι όρος που χρησιμοποιούσε ο αείμνηστος πατέρας μου (Αξκός ΣΣΕ 1922), όταν αναφερόταν στους συναδέλφους Στρατιωτικούς και ο οποίος δείχνει ότι ο Στρατιωτικός ουδέποτε ήταν πλούσιος, αλλά πάντα έλαμπε για τις Ιδέες και τις δράσεις του.

   Οι απόψεις μου αυτές, σχολιάσθηκαν από τους συναδέλφους (πλην ενός) με ένθερμο και θετικό τρόπο και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Ιδιαίτερα (χωρίς να σημαίνει κάτι) σχολιάστηκαν θετικότατα από Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού από τους οποίους και έλαβα πληθώρα συγχαρητηρίων επιστολών.

   Παρά τη θετική ανταπόκριση που είχα στην προαναφερθείσα επιστολή μου, δεν πραγματοποιήθηκε κάτι από αυτά τα οποία πρότεινα και μπορώ να αντιληφθώ, ότι υπήρχε από πάρα πολλούς η πίστη και η ελπίδα, πως η Ελληνική Κυβέρνηση θα έπραττε κάτι το οποίο θα πλησίαζε, τουλάχιστον, στη λογική.

   Σήμερα είναι πλέον εμφανές ότι η Κυβέρνηση της Ελλάδος απέχει πολύ από τη λογική και πολλοί θα μπορούσαν να προσάψουν και δόλο στις διάφορες ενέργειες και αποφάσεις που λαμβάνονται όταν διαλύονται οι θεσμοί και η Άμυνα της χώρας και ουδείς ενδιαφέρεται παρά μόνο για την καρέκλα στην οποία κάθεται.

 

   Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλοι και Αναγνώστες της επιστολής.

   Γνωρίζω ότι από τους ανθρώπους δε μπορείς να ζητάς περισσότερα από αυτά που μπορούν να δώσουν, όμως είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στους προγόνους μας και στους υστερότερους, να μη μείνουμε απαθείς παρατηρητές των γεγονότων.

   Σήμερα η Πατρίδα πουλήθηκε-παραδόθηκε και είμαστε υποχρεωμένοι να την ‘πάρουμε πίσω’.

   Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα και σοβαρότατες οι ενδείξεις, πως δε λειτουργεί τίποτα με στόχο τη σωτηρία της Πατρίδος, αλλά ο κάθε νοήμων, αντιλαμβάνεται ότι έχουμε παραδοθεί πλήρως και άνευ όρων στον εχθρό, κατά τον αθόρυβο πόλεμο που διεξάγεται.

   Η Ελληνική γη χωρίστηκε με τον ‘Καλλικράτη’ σε τεμάχια, έτοιμα για παράδοση στα ‘φίλια’ όμορα Κράτη. (Θυμηθείτε την κ. Μπενάκη)

   Η Άμυνα της χώρας καταρρέει από κάθε πλευρά, αφού η Μαχητική Ισχύς των Ε.Δ. είναι πλέον στο ναδίρ και οι αρμόδιοι ‘άρχοντες’ που επιλέχτηκαν (με το γνωστό τρόπο που επιλέχτηκαν) για την ασφάλεια της χώρας, είναι (λίαν επιεικώς) ανεπαρκείς και δεν έχουν ανάστημα να υψώσουν απέναντι στους διαφόρους προϊσταμένους τους, είτε εντός είτε εκτός Ελλάδος.

   Χαρακτηριστικό παράδειγμα πλέον είναι και η Blackwater (ιδιωτικός Στρατός) η οποία, όπως μάθαμε πρόσφατα, ετοιμάζεται να έλθει στην Ελλάδα (κληθείσα από την Ελληνική κυβέρνηση) για να προστατεύει αρχικά το κοινοβούλιο και στη συνέχεια ό,τι χρειαστεί. Δηλαδή οι ‘Φίλιες Δυνάμεις’ που θα προστατεύουν το Πάτριο έδαφος (Βουλή των Ελλήνων) θα είναι η ιδιωτική Αμερικανική εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας και όχι κάποια Ελληνική Αστυνομική δύναμη. Πράγμα που αυτόματα συνεπάγεται πως οι κυβερνώντες πλέον θεωρούν τους Έλληνες ως ‘Εχθρική Δύναμη’, αφού ως ‘Φίλια Δύναμη’ θεωρούν την Blackwater.

 

   Αγαπητοί Συνάδελφοι, Φίλοι και Αναγνώστες της επιστολής.

   Δε θέλω να μακρηγορήσω και να καταχραστώ την καλοσύνη που δείχνετε διαβάζοντας αυτή την επιστολή μου, όμως θέλω να σας παροτρύνω να κάνετε κάτι παραπάνω, από αυτό που κάνατε μέχρι σήμερα.

   Το σήμερα δεν είναι όπως το χθες και αν δε δραστηριοποιηθούμε, το αύριο δε θα είναι όπως το σήμερα.

   Τι άλλο και τι πιο επίσημο θέλει να ακούσει κάποιος για την παράδοση της Πατρίδας, όταν υλοποιούνται πλέον σήμερα, αυτά τα ‘περίεργα’ που είχε πει η κ. Μπενάκη (πρόεδρος της Βουλής) το 2005 στον αναλαμβάνοντα, τότε, πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παπούλια;

   Το να δραστηριοποιηθούμε δεν είναι δικαίωμά μας, είναι Ιερά υποχρέωση.

   Θα μου επιτρέψετε να επικαλεσθώ πάλι αυτά που επικαλέστηκα στην προηγούμενη επιστολή μου:

   Όταν σπουδάζαμε στη Σ.Σ.Ε. (και στις άλλες παραγωγικές Σχολές), στοχεύαμε σε Αξίες, Αρχές και Ιδανικά.

   Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε δυναμικά παρόντες, κατευθύνοντας τις εξελίξεις και όχι ρυμουλκούμενοι από αυτές.

   Γι’ αυτό το ‘είμαι παρών’ σπουδάσαμε,

   γι’ αυτό το ‘είμαι παρών’ εκπαιδευτήκαμε,

   μ’ αυτό το ‘είμαι παρών’ ανδρωθήκαμε και

   σ’ αυτό το ‘είμαι παρών’ ορκιστήκαμε.

   Αν κάποιος θέσει το ερώτημα ‘τι μπορώ να κάνω’ θα του έλεγα ότι μπορεί να κάνει πολλά, αλλά το λιγότερο που μπορεί και πρέπει να κάνει είναι να σηκωθεί από τον καναπέ, να βγει έξω από το σπίτι του δραστηριοποιούμενος στην περιοχή του, συμμετέχοντας σε Πατριωτικές Οργανώσεις ή Συλλόγους που υπάρχουν σχεδόν σ’ ολόκληρη την Ελλάδα και οι οποίοι/ες είναι αυτοδιοίκητοι/ες  ώστε να μην ελέγχονται και καθοδηγούνται από σκοτεινά ή άλλα συμφέροντα

   Η παρουσία και συμμετοχή διακεκριμένων και καταξιωμένων ανθρώπων της κοινωνίας, όπως είναι οι Αξκοί των Ε.Δ. και Σ.Α., στις διάφορες γνήσιες, ανιδιοτελείς και έξω από Πολιτικά Κόμματα, Πατριωτικές Κινήσεις και Οργανώσεις, μπορεί να προσφέρει πολλά στη σημερινή δοκιμαζόμενη Πατρίδα.

   Αν θέλει κάποιος, μπορεί μέσα από το Internet, να ψάξει τις δραστηριότητες και τις δράσεις που πραγματοποιούν οι Πατριωτικές αυτές Οργανώσεις, σε όλο σχεδόν τον Ελλαδικό χώρο.

   Επίσης όποιος επιθυμεί, αν στην περιοχή διαμονής του δεν υπάρχει κάποιος Πατριωτικός Σύλλογος, ας έλθει σε επαφή μαζί μου ώστε με τη συνδρομή τη δική μου ή και της ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΒΑΛΑΣ (υπήρξε πρωτοστάτης και πρωτεργάτης όλων αυτών των κινήσεων) να βοηθήσουμε στη δημιουργία αντιστοίχου συλλόγου, όπου δεν υπάρχει.

   Τελειώνοντας θέλω να κλείσω με το μήνυμα που είχα επί του trailer του ποδηλάτου μου, όταν το 2002 έκανα τον ποδηλατικό γύρο της Ελλάδας, με στόχο την ανάδειξη και προώθηση των Ανθρωπίνων Αξιών, καθώς επίσης και με το στίχο του Εθνικού μας ποιητή με τον οποίο ξεκίνησα:

 

Το μέλλον δε το κληρονόμησες από τους γονείς σου,

αλλά το δανείστηκες από τα παιδιά σου

Με εκτίμηση

     Άγγελος Βουλόδημος

 Ταξίαρχος ε.α. (ΣΣΕ 1972)

      Γενικός Γραμματέας

   Πατρ.Κιν.Πολ.Καβάλας

____

 

_

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.