AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ” ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΛΙΘΟΞΟΟΙ ΑΓΙΟΙ

(Φλῶρος καί Λαῦρος, μάρτυρες – 18 Αὐγούστου)

Ἅγιος μαραγκός. Ἅγιος γεωργός. Ἅγιος ναύτης. Γι’ αὐτούς τούς ἁγίους μιλήσαμε στίς δύο προηγούμενες ὁμιλίες. Τώρα θά παρουσιάσουμε δύο ἄλλους ἁγίους, οἱ ὁποῖοι γιορτάζουν στίς 18 Αὐγούστου. Τά ὀνόματα τῶν δύο ἁγίων εἶνε Φλῶρος καί Λαῦρος. Ὑπάρχει δέ καί χωριό στήν Πελοπόννησο, πού φέρει τό ὄνομα τοῦ ἑνός ἀπό αὐτούς, τοῦ Φλώρου, καί γιορτάζει πανηγυρικά τήν ἡμέρα αὐτή σ’ ἕνα ὄμορφο ναό, πού εἶνε κτισμέ-νος πρός τιμή τοῦ ἁγίου Φλώρου.

←←←

Οἱ δύο αὐτοί ἅγιοι ἦταν δίδυμα ἀδέλφια. Γεννήθηκαν στά μέρη τῆς νοτιοανατολικῆς Θράκης, ἔζησαν καί μαρτύρησαν τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν τῶν πρώτων αἰώνων.
Οἱ γονεῖς τους ἦταν φτωχοί ἄνθρωποι. Δέν μποροῦσαν νά τούς σπουδάσουν. Φρόντισαν νά μάθουν τά παιδιά τους μιά καλή τέχνη, γιά νά ζήσουν τίμια μέσ’ στήν κοινωνία. Στά μέρη τους ὑπῆρχε τότε ἕνα ἐργαστήριο, πού τό διηύθυναν περίφημοι τεχνῖτες. Ἐκεῖ oἱ νέοι μάθαιναν πῶς νά πελεκοῦν τίς πέτρες καί νά γίνωνται λιθοξόοι καί χτῖστες. Καί ἕνας καλός καί τίμιος τεχνίτης εἶνε ἕνας πολύτιμος παράγοντας τῆς κοινωνίας καί ἀξίζει πιό πολύ ἀπό ἕνα ἐπιστήμονα, πού ἔμαθε γράμματα ὄχι γιά νά ὑπηρετήση τήν κοινωνία ἀλλά γιά νά τήν ἐκμεταλλευθῆ. Τεχνῖτες φιλότιμοι καί ἐργατικοί προσφέρουν μεγᾶλες ὑπηρεσίες στήν κοινωνία. Ναοί, σχολεῖα καί πανεπιστήμια, νοσοκομεῖα καί γηροκομεῖα, σπίτια, ἐργοστάσια, γέφυ-ρες καί κάθε εἴδους οἱκοδομή εἶνε ἔργα τεχνιτῶν. Εὐλογημένα ἄς εἶνε τά χέρια τους καί κανένας ἄς μήν τούς περιφρονήση.
Στό ἐργαστήριο, πού πῆγαν οἱ δύο νέοι γιά νά μάθουν τήν τέχνη τοῦ λιθοξόου, ἀρχιτεχνῖτες καί δάσκαλοί τους ἦταν δυό σπουδαῖοι ἄνδρες, ὁ Πάτροκλος καί ὁ Μάξιμος. Αὐτοί οἱ δυό δάσκαλοι καί ἀρχιτεχνῖτες ἦταν πιστοί χριστιανοί καί στούς μαθητάς τους προσπαθοῦν ὄχι μόνο νά διδάξουν τήν τέχνη, ἀλλά καί νά τούς μεταδώσουν τήν πίστι στό Χριστό. Ὦ, πόσο σπάνιο πράγμα εἶνε προϊστάμενοι διαφόρων ἐργαστηρίων νά εἶνε εὐσεβεῖς! Ὅσοι εἶχαν τήν εὐτυχία νά μάθουν τέχνη κοντά σέ εὐσεβεῖς ἀρχιτεχνῖτες, μέ αἴσθημα εὐγνωμοσύνης ἀναφέρουν τά ὀνόματά τους. Ἐργαστήριο, πού διευθύνεται ἀπό πιστό χριστιανό, γίνεται σχολεῖο Χριστοῦ. ‘Αντίθετα, ἐργαστήριο, πού διευθύνεται ἀπό ἄπιστο καί διεφθαρμένο ἀρχιτεχνίτη, γίνεται αἰτία νά διαφθείρωνται ἠθικῶς καί θρησκευτικῶς οί μαθητευόμενοι.
Λαμπρό ἦταν τό ἐργαστήριο, πού διηύθυναν οἱ δυό ἐξαίρετοι ἄνθρωποι Πάτροκλος καί Μάξιμος. Οἱ νέοι πού εἶχαν τήν εὐτυχία νά φοιτήσουν στό εργαστήριό τους ἔβγαιναν ἔξοχοι τεχνῖτες καί πιστοί χριστιανοί. Ἦταν περιζήτητοι οἱ τεχνῖτες αὐτοί. Ἀλλά τό λαμπρό αὐτό ἐργαστήριο λιθοξόων καί κτιστῶν ἔκλεισε. Γιατί; Διότι εἰδωλολάτρες, πού φθονοῦσαν τήν πρόοδο τοῦ ἐργαστηρίου, πῆγαν καί κατήγγειλαν στούς ἄρχοντες, ὅτι ὁ Πάτροκλος καί ὁ Μάξιμος εἶνε χριστιανοί καί μαζί μέ τήν τέχνη τους διδάσκουν στούς νέους καί τό Χριστό. Ὕστερα ἀπ’ τήν καταγγελία αὐτή οἱ δύο προϊστάμενοι τοῦ ἐργαστηρίου πιάστηκαν, ὁμολόγησαν μέ θάρρος τήν πίστι στό Χριστό, καί θανατώθηκαν. Πάτροκλος καί Μάξιμος τεχνῖτες, στεφανώθηκαν ἀπό τό Χριστό μέ τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Μετά ἀπό τό μαρτύριο τῶν διδασκάλων τά δυό ἀδέλφια Φλῶρος καί Λαῦρος ἄφησαν τά μέρη ἐκεῖνα καί πῆγαν σέ ἄλλα μακρινά μέρη, στήν Ἰλλυρία καί Σλαβονία, καί ἐκεῖ ἀσκοῦσαν τήν τέχνη τους. Ἡ φήμη τους, ὅτι ἦταν καλοί τεχνῖτες, ξαπλώθηκε. Τά δυό ἀδέλφια ἔγιναν περιζήτητοι. Ὅλοι τούς ζητοῦσαν. Τούς κάλεσε κι ἕνας ἄρχοντας καί τούς ἀνέθεσε νά σχεδιάσουν καί νά κτίσουν ἕνα μεγάλο εἰδωλολατρικό ναό. Τά δυό ἀδέλφια σχεδίασαν τό ναό καί τό σχέδιο ἄρεσε στόν ἄρχοντα καί ἔδωσε αὐτός πολλά χρήματα γιά νά τόν κτίσουν. Ἀλλά τά δυό ἀδέλφια ἦταν χριστιανοί. Πῶς θά ἔκτιζαν ναό εἰδωλολατρικό; Δέν θά ἦταν καί αὐτοί, κατά κάποιο τρόπο, ὑπεύθυνοι γιά τό κτίσιμο ἑνός εἰδωλολατρικοῦ ναοῦ; Δέν θά ἦταν προτι-μότερο νά ἀρνηθοῦν; Ἀλλ’ αὐτοί προτίμησαν κάτι ἄλλο, πού ἀργότερα ἀποδείχτηκε ὅτι ἦταν ἀνώτερο καί συνετέλεσε στή δόξα τοῦ Χριστοῦ. Τί ἔκαναν;
Τά μέν χρήματα, πού τούς ἔδωσε ὁ ἄρχοντας, δέν τά κράτησαν γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά τά πῆραν καίτά μοίρασαν στούς φτωχούς. Αὐτοί δέ τή νύχτα προσεύχονταν στό Θεό, νά τούς κρατήση πιστούς καί ἀφωσιωμένους στό θέλημά του, καί τήν ἡμέρα ἐργάζονταν μέ μεγάλη επιμέλεια, καί μέσα σέ λίγο χρόνο κατώρθωσαν νά κτίσουν ἕνα πολύ ὡραῖο ναό. Ἀλλ’ ὁ ναός αὐτός, πού προωριζόταν γιά τή λατρεία τῶν εἰδώλων, δέν χρησιμοποιήθηκε γιά τό σκοπό αὐτό. Χρησιμοποιήθηκε γιά τή λατρεία του Χριστοῦ. Πώς;
Οἱ δύο τεχνῖτες στό διάστημα πού κτίζανε τό ναό δέν σταμάτησαν νά διδάσκουν καί νά ὁδηγοῦν ἀνθρώπους στό Χριστό. ‘Ανάμεσα δέ στούς ἀνθρώπους πού κατήχησαν καί κατώρθωσαν νά τούς πείσουν νά γίνουν χριστιανοί, ἦταν καί ὁ ἱερεύς τῶν εἰδώλων, Μερέντιος στό ὄνομα. Αὐτός καί ὁ γυιός του πίστεψαν στό Χριστό. Κατόπιν οἱ δύο τεχνῖτες κάλεσαν τούς φτωχούς, πού εἶχαν ἐλεήσει καί τούς εἶχαν κάνει νά πιστέψουν στό Χριστό, καί δίνοντας πρῶτοι αὐτοί τό παράδειγμα, ἔσυραν μέ σχοινιά τά εἴδωλα, τά γκρέμισαν καί τά ἔκαναν κομμάτια. Καί τό ναό τόν ἀφιέρωσαν στή λατρεία τοῦ Χριστοῦ. Καί τέλεσαν λαμπρή τελετή.
Μεγάλο τό κατόρθωμά τους. Ἱερεύς τῶν εἰδώλων χριστιανός. Εἴδωλα γκρεμισμένα καί ναός εἰδωλολατρικός νά μετατρέπεται σέ ναό χριστιανικό. Τί κατώρθωσαν δύο τεχνῖτες, πού πίστευαν καί εἶχαν φλογερή ἀγάπη στό Χριστό!
Ἀλλ’ αὐτό πού ἔκαναν τά δύο ἀδέλφια Φλῶρος καί Λαῦρος δέν ἦταν δυνατό νά μείνη μυστικό. Ἔγινε μπροστά στό λαό. Κι ὅταν ὁ ἄρχοντας ἔμαθε λεπτομερῶς τά καθέκαστα, ὡργίστηκε, ἔπιασε τούς δύο τε-χνῖτες, τούς ἔρριξε στή φυλακή, τούς τυράννησε μέ σκληρά βασανιστήρια. Τέλος τούς ἔρριξε μέσα σ’ ἕνα πηγάδι καί ἐκεῖ βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο.

←←←

ἅγιοι μάρτυρες Φλῶρε καί Λαῦρε, σᾶς παρακαλοῦμε, πρεσβεύετε στόν Κύριο, ὥστε ὅλοι οἱ ὁμότεχνοί σας κτῖστες νά ἐμπνέωνται ἀπ’ τήν πίστι τοῦ Χριστοῦ, πού αὐτή καί μόνο μορφώνει καί ἀναδεικνύει λαμπρούς χαρακτῆρες, τίμια μέλη τῆς κοινωνίας καί κληρονόμους τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν!