Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1957

Τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

.

Η νικη των 12 Αποστολων

«Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων» (Ματθ. 10,16)

.

Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια, ἀγαπητοί μου, δὲν ὑ­πῆρ­χε ἄπιστος καὶ ἄθεος. Τώρα δυστυχῶς ὄ­χι μόνο στὶς πόλεις ἀλλὰ καὶ στὸ μικρότερο χωριὸ ὑπάρχουν ἄπιστοι, ποὺ ἀρ­νοῦνται τὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία· καὶ τὰ διακω­μῳ­δοῦν.
Ψέματα λοιπὸν τὰ θεωροῦν; Ἀπαντοῦμε.
Ἡ θρησκεία μας, ποὺ τὴν ἵδρυ­­σε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, εἶνε ὅλο ἀ­λήθεια, λάμ­πει σὰν τὸν ἥλιο. Καὶ ἔχει ἀποδείξεις, ντοκου­μέντα. Πόσες ἀποδείξεις; Ἂν μπο­ρῇς νὰ μετρήσῃς τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου, ἄλ­λο τόσο μποροῦμε νὰ μετρήσουμε καὶ τὶς ἀπο­δείξεις ὅτι ἡ πίστι μας εἶνε ἡ μόνη ἀληθινή.
Ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἀποδείξεις προβάλλει τώρα μία ἀπὸ τὶς πιὸ τρανές· κι αὐτὴ εἶνε οἱ σημερινοὶ ἅ­γιοι, οἱ 12 Ἀπόστολοι. Λίγα λόγια ἐπ᾽ αὐτοῦ.

* * *

Θ᾿ ἀναφέρω ἕνα παράδειγμα, ποὺ τὸ λέει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος. Ξέρετε, ὅτι στὰ βουνὰ καὶ στὰ δάση ζοῦν λύκοι. Τώρα τὸ καλοκαίρι εἶ­νε ἐκεῖ· ἀλλὰ τὸ χειμῶνα, μὲ τὸ πολὺ κρύο, τὰ ἄ­γρια αὐτὰ ζῷα πεινασμένα κατεβαίνουν χαμη­­λά, πλησιάζουν τὰ μαντριά, ὁρμοῦν σὲ κοπάδια, τρῶνε πρόβατα, κι ἀλλοίμονο στὸν τσο­πᾶνο ποὺ δὲν ἔχει σκυλιά. Πολλοὶ χωρικοί μας ἔχουν δεῖ λύκο. Ὑπάρχουν διάφορες ράτσες· οἱ πιὸ ἐπικίνδυνοι λύκοι εἶνε οἱ γκρίζοι.
Μιὰ παρέκβασι ἐδῶ. Στὴν Τουρκία οἱ «γκρίζοι λύκοι» ἔγιναν σῆμα καὶ ὀνομασία φανατι­κῶν ἐθνιστῶν, ὠργανωμένων σὲ ἐγκληματι­κὲς ὁμάδες μὲ στόχο ἰδίως τοὺς Χριστιανούς. Τέτοιος ἦταν ὁ Κεμάλ, καὶ στὰ ἴχνη του συ­νεχί­ζουν ἄλλοι, ποὺ ζητοῦν νὰ κατασπαράξουν ὅσους Χριστιανοὺς ἀπέμειναν ἐκεῖ.
Ἐπανέρχομαι. Ὑποθέστε λοιπόν, ὅτι ἔχετε 12 πρόβατα· καὶ στὰ ἄκακα αὐτὰ πρόβα­τα, ἐ­κεῖ ποὺ βόσκουν ἥσυχα, ἐπιτίθεται ἕνα κοπά­δι πεινασμένων λύκων. Τί περιμένετε νὰ γίνῃ; Ἀσφαλῶς οἱ λύκοι θὰ τὰ κατασπαράξουν, θὰ τὰ κάνουν μεζέ· δὲν θὰ μείνῃ οὔ­τε κόκκαλο. Ἀλλὰ σήμερα βλέπουμε ἕνα παράξενο γε­γονός, ἕνα θαῦμα· 12 πρόβατα ἔπεσαν μέσα σὲ λύκους καὶ ὅμως δὲν νικήθηκαν! Ποιά εἶ­νε τὰ πρόβατα αὐτά; Οἱ 12 Ἀπόστολοι. Ἔτσι τοὺς εἶ­πε ὁ Χριστός· «Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρό­βα­τα ἐν μέσῳ λύκων» (Ματθ. 10,16. Λουκ. 10,3). Ἀδύνα­τοι ἦταν, ἄοπλοι, χωρὶς οὔτ᾽ ἕνα σου­­γιᾶ πά­νω τους· λεφτὰ δὲν εἶχαν, οὔτε δρα­χμὴ στὴν τσέ­πη, πάμφτωχοι· γράμματα δὲν ἤξεραν, οὔ­τε τὴν ὑ­πογραφή τους μποροῦσαν νὰ βά­λουν.
Τὰ 12 αὐτὰ πρόβατα τά ᾽βαλαν μὲ τοὺς λύκους, μὲ τὸν κόσμο τῆς εἰδωλολατρίας· βασι­λεῖς καὶ αὐτοκράτορες, στρατηγοὺς καὶ ὡ­πλι­σμένα σώματα, φυλακὲς καὶ βασανιστή­ρια, δη­μίους καὶ θηρία, σχολὲς καὶ ἀκαδημί­ες, ῥήτορες καὶ φιλοσόφους. Ὅλοι αὐ­τοί, ὅταν εἶ­δαν τοὺς ἀποστόλους, λύσσαξαν· ἔπεσαν πάνω τους νὰ τοὺς κατασπαράξουν. Κι ὅμως οἱ ἀ­πόστολοι δὲν νικήθηκαν· ἀντιθέτως, αὐτοὶ μὲ τὴ δύ­ναμι τοῦ Χριστοῦ νίκη­σαν ὅλο τὸν ἀρχαῖο κόσμο καὶ διέδωσαν παν­τοῦ τὴν ἀλήθεια τοῦ εὐ­­­αγγελίου. Δώδεκα ἦταν καὶ νίκησαν τόσους. Σήμερα ὅπου νὰ πᾷς θὰ βρῇς νά ᾽χῃ φτάσει ἡ πίστι τοῦ Χριστοῦ. Νά τὸ θαῦμα· τὰ πρόβατα νίκησαν τοὺς λύκους! Καὶ μόνο αὐτό;
Ἔγινε κ᾽ ἕνα ἄλλο ἀκόμη μεγαλύτε­ρο θαῦμα. Ποιό· ὅτι τὰ πρόβατα σὲ πολλὲς περιπτώσεις μετέβαλαν τοὺς λύκους σὲ πρόβατα! Ὡρισμέ­νοι ἀπὸ ᾽κείνους ποὺ τοὺς καταδίωκαν, τοὺς φυ­λάκιζαν, τοὺς βα­­σάνιζαν καὶ τοὺς θανάτωναν, μετανόησαν, πίστεψαν, ἔγιναν κι αὐτοὶ πρόβατα. Πραγματοποιήθηκε ἡ προφητεία τοῦ Ἠ­σαΐα ποὺ λέει, ὅτι «θὰ βοσκήσῃ μαζὶ ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί» (Ἠσ. 11,6). Νά τὸ μεγάλο θαῦμα· ἀνθρώπους ποὺ δὲν μπόρεσαν νὰ τοὺς διορθώσουν οὔτε φιλόσοφοι οὔτε ῥήτορες οὔτε ποιηταί, τοὺς ἄλλαξε τὸ ἀποστολικὸ κήρυγμα. Νά ἡ νίκη τῶν ἀποστόλων!
Δύο θαύματα λοιπόν· τὰ πρόβατα ὄχι μόνο νίκησαν τοὺς λύκους ἀλλὰ καὶ πολλοὺς λύκους τοὺς ἔκαναν πρόβατα. Γι᾿ αὐτὸ εἶπα ὅτι οἱ ἀπόστολοι εἶνε τρανὴ ἀπόδειξις ὅτι ἡ πίστι μας εἶνε ἀληθινή. Γιατὶ διαδόθηκε βέβαια καὶ ἡ θρησκεία τοῦ Μωάμεθ, ἀλλὰ πῶς· μὲ τὸ μαχαίρι, μὲ τὴ βία· ἐνῷ ὁ Χριστιανισμὸς διαδόθη­κε διωκόμενος καὶ σφαζόμενος, κι αὐτὸ δείχνει ὅτι εἶνε ἐκ Θεοῦ.
Θὰ πῇ ἴσως κάποιος· Αὐτὰ εἶνε πράγματα πα­λαιά… Θέλεις λοιπὸν σημερινά; Ὁρίστε.
Ἐπὶ τῶν ἡ­με­ρῶν μας στὴ Ῥωσία κυβερνοῦ­σαν ἄθεοι, ποὺ κατεδίωξαν ἀπηνῶς, σὰν λύκοι, τὴν ποίμνη τοῦ Χριστοῦ· γκρέμισαν ἐκκλη­σίες, θανάτωσαν κλη­ρι­κούς, φυλάκισαν ἀρχιερεῖς, ἔστειλαν στὰ ψυ­χιατρεῖα χιλιάδες πιστούς. Αὐτοὶ προέβλεπαν, ὅτι σὲ λίγα χρόνια δὲν θὰ ἀκούγεται πιὰ στὴ ῾Ρωσία τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ μόνο ὁ Μάρξ, ὁ Λένιν κι ὁ Στάλιν. Πέρασαν λοιπὸν 75 χρόνια, καὶ ἐν τούτοις ἡ θρη­σκεία ζῇ ἐκεῖ, καὶ μάλιστα πολὺ πιὸ θερμὰ ἀ­πὸ ἐδῶ. Θέλετε νὰ δῆτε ζωντανὴ θρησκεία, μὲ ἐκκλησιασμό, κατάνυξι, δάκρυα; πηγαίνετε στὴ Ῥωσία. Οἱ κυβερνῶντες κατάλαβαν, ὅτι δὲν μπορεῖ τὸ κράτος νὰ τὰ βάλῃ μὲ τὴ θρησκεία, καὶ ἔ­δωσε θρησκευτικὴ ἐλευθερία.
Θέλετε ἄλλο ἕνα σημερινὸ παράδειγμα ὅτι ὁ Χριστὸς καὶ ἡ πίστι μας εἶνε ὁλοζώντανα; Προχθὲς ἦρθε στὴ μητρόπολι ἕνας δικός μας ἱεραπόστολος. Πίστευε δυνατὰ στὸ Χριστὸ καὶ νέο παιδί, 25 – 30 χρονῶν, ἄφησε πατέρα καὶ μάνα, καὶ πῆγε στὴν Ἀφρική, στοὺς μαύρους, ποὺ δὲν γνωρίζουν τὸν ἀληθι­νὸ Θεό. Ἔμεινε ἐκεῖ, ἐργάστηκε, κή­ρυξε, κατήχησε καὶ βάπτισε – πόσους λέτε· 15.000 χιλιάδες! Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ ἄλλοι ἀκόμα ποὺ πιστεύουν στὸ Χριστὸ καὶ θέλουν νὰ βαπτισθοῦν.
Νά λοιπὸν ὅτι ὄχι μόνο «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ» ἀλλὰ καὶ σήμερα ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ νικᾷ.

* * *

Γι᾽ αὐτό, ἀγαπητοί μου, κλεῖστε τ᾿ αὐ­τιά σας στὰ κηρύγματα τῶν ἀθέων. Αὐ­τοὶ θὰ πεθάνουν, θὰ σβήσουν καὶ θὰ λησμονηθοῦν, ἐνῷ ὁ Χριστὸς μένει εἰς τὸν αἰῶνα. Ἡ Ἐκκλησία εἶνε δέντρο ποὺ δὲν τὸ φύ­­τεψε ἄνθρωπος· τὸ φύτεψε ἡ ἁ­γία Τριάς, καὶ κανείς δὲν θὰ τὸ ξερριζώσῃ· ὅλοι οἱ σατα­νᾶ­δες νὰ μαζευτοῦν, δὲν μποροῦν νὰ τὸ κλονί­σουν. Σ᾿ αὐτὴ τὴν πίστι ἀ­νήκουμε, σ᾿ αὐ­τὴν βα­πτισθήκαμε, αὐτὴν ὁ­μο­λογοῦμε στὸ «Πι­στεύω», σ᾿ αὐτὴν νὰ μείνουμε μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μας.
Πῶς τελείωσαν τὴ ζωή τους οἱ ἀπόστολοι; Πλὴν τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, ποὺ εἶχε εἰ­ρηνικὸ τέλος, ὅλοι οἱ ἄλλοι μαρτύρησαν γιὰ τὸ Χριστό, ἄλ­λος μὲ τὸν ἕνα κι ἄλλος μὲ τὸν ἄλλο τρόπο (σταύρωσι, ἀποκεφαλισμό, φωτιὰ κ.λπ.). Αὐτὸς εἶνε ὁ Χριστιανός. Οἱ 12 Ἀπόστο­λοι μᾶς καλοῦν ὄχι ἁπλῶς νὰ τοὺς ἑορτάζουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ τοὺς μιμηθοῦ­με.
Δηλαδὴ τί; νὰ ξεκινήσουμε νὰ πᾶμε κ᾽ ἐ­μεῖς στὰ ἄκρα τῆς γῆς νὰ κηρύξουμε τὸ Χριστό; Μακάρι κάποιοι νὰ τὸ ἔκαναν. Πολλοί, γιὰ ἄλλο σκοπό, ἔ­φυγαν στὸ ἐξωτερικό (Αὐστραλία, Κα­ναδᾶ, Ἀμερική, Γερμανία, παντοῦ). Για­τί; Γιὰ τὰ λεπτά, γιὰ τὸ παραδάκι. Γιὰ τὸ Χριστό; οὔτε ἕνας! Τί γιορτάζουμε λοιπὸν τοὺς ἀ­ποστόλους; ψέματα εἶνε ἡ θρησκεία μας;
Ἀλλ᾽ ὄχι ἱεραπόστολοι δὲν γίνονται, μὰ οὔ­τε κι ὅταν ἀκοῦνε ὅτι στὴν Ἑλλάδα ἔχουμε χίλιες ἐ­νορίες χωρὶς παπᾶ συγκινεῖται κανείς. Κανείς δὲν ἀποφασίζει νὰ χειροτονηθῇ. Παπᾶς νὰ γίνω; σοῦ λέει. Ἕνα καλὸ παιδὶ στὴ Φλώρινα, δάσκαλος καὶ ψάλλει καλά, πείσθηκε καὶ μοῦ λέει· Μὲ συγ­κίνησες, θέλω νὰ γίνω ἱερεύς. Ὅταν ὅμως πῆγε στὸ σπίτι καὶ τὸ εἶπε στὴ γυναῖκα του, ἐκείνη θύμω­σε πολύ, ἔσπασε καθρέφτες, καρέκλες, τὰ πάντα. Τί εἶπες; τοῦ λέει· ἂν πᾷς νὰ γίνῃς παπᾶς, χωρίζουμε… Νὰ κλάψουμε. Σημεῖα τῶν καιρῶν!
Δὲν σοῦ λέω λοιπὸν ν᾿ ἀφήσῃς τὸν τόπο σου καὶ νὰ πᾷς κάτω στοὺς ἀγρίους νὰ γίνῃς ἱερα­πόστολος καὶ νὰ θυσιαστῇς, οὔτε σοῦ λέω νὰ βάλῃς τὸ ῥάσο καὶ νὰ γίνῃς κληρικός. Μεῖνε ἐδῶ ποὺ βρίσκεσαι καὶ γίνε ἐδῶ ἕνας ἀπόστο­λος. Οἱ 12 Μαθηταὶ ἦταν μεγάλοι ἀπόστολοι, ἐσὺ γίνε ἕνας μικρὸς ἀπόστολος. Τί θὰ πῇ μικρὸς ἀπόστολος; Εἶσαι π.χ. πατέρας, εἶσαι μά­να; φέρτε τὰ παιδιά σας στὴν ἐκκλησία τὴν Κυ­ριακή, καὶ ὄχι τὴν ὥρα ποὺ χτυποῦν οἱ καμ­πάνες αὐτὰ νὰ κοιμοῦνται, γιατὶ ξενύχτησαν σὲ διασκέδασι καὶ κουρασμένα δὲν σηκώνονται.
Αὐτὰ εἶχα νὰ σᾶς πῶ· καὶ παρακαλῶ τὸ Θεό, ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, νὰ μιμηθοῦμε τοὺς Ἀ­ποστόλους στὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐλογία τους καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Τὸ θέμα μας ἦταν, ὅτι οἱ Ἀπόστολοι εἶνε ἡ πιὸ μεγάλη ἀπόδειξις τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστι­ανισμοῦ· διότι, πρόβατα αὐτοί, νίκησαν τοὺς λύκους, κι ὄχι μόνο νίκησαν τοὺς λύκους, ἀλ­λὰ ἔκαναν καὶ τοὺς λύκους ἀρνιά – μεγάλο θαῦμα ποὺ συνεχίζεται μέχρι καὶ σήμερα.
Διαβάστε τί λέει ἡ Ἀποκάλυψις. Παλεύουν τὰ θηρία, ὁ λύκος, ἡ ἀρκούδα, ἡ τίγρις, τὸ λιον­­τάρι. Καὶ στὸ τέλος ποιό νικᾷ; Ἕνα ἀρνάκι· αὐτό, «τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον» νικᾷ ὅ­λα τὰ θηρία (Ἀπ. 5,6· 17,14). Τὸ δὲ ἀρνίον εἶνε ὁ Κύριος ἡ­μῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Ἀποστόλων Κλειδίου – Ἀμυνταίου τὴν Πέμπτη 30-6-1988