Απὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 66
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟ

Σαλπισμα μετανοiας

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ τῆς μετανοίας σαλπίζει σὲ ὅλους τὰ πιὸ ἔντονα σαλπίσματα ἀφυπνίσεως. Μᾶς φωνάζει καὶ μᾶς λέει· ἀρχιερεῖς τοῦ Ὑψίστου, ἱερεῖς, λαὲ τοῦ Θεοῦ, ἄνδρες, γυναῖκες, μικρὰ παιδιά, νέοι καὶ νέες, μετανοήσατε.
Καὶ ἔχουμε, ἀγαπητοί μου, ὅλοι ἀνάγκη μετανοίας, γιὰ δύο λόγους.
Πρῶτον, διότι κανείς δὲν εἶνε ἀναμάρτητος. Ὅπως πολλάκις ἐτονίσαμε καὶ δὲν παύομε νὰ τονίζωμε, καὶ μία ἡμέρα ἐὰν εἶνε ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου, δὲν εἶνε δυνατὸν νὰ εἶνε ἐκτὸς ἁμαρτίας (βλ. Ἰὼβ 14,4-5). Μόνο ἐὰν κανεὶς ἀπὸ σᾶς εἶνε ἄγγελος μὲ λευκὰ φτερὰ δὲν ἔχει ἀνάγκη μετανοίας. Ἀλλὰ καὶ ἄγγελος κανεὶς ἀπὸ σᾶς ἐὰν εἶνε, πρέπει νὰ φοβᾶται· διότι ἄγγελος καὶ ἀρχάγγελος καὶ ἑωσφόρος καὶ ἄστρο τῆς αὐγῆς τηλαυγέστατο δὲν ἤτανε ὁ σατανᾶς; Καὶ ὅμως ἔπεσε καὶ συνετρίβη καὶ ἔγινε μαῦρος καὶ ἀπαίσιος.
Λοιπὸν

ἂς μετανοήσωμε ὅλοι, διότι ὅλοι ἔχομε ἀνάγκη μετανοίας. Ἂς μετανοήσωμε ἀκόμη, ἀδελφοί μου, διότι δὲν γνωρίζομε τὴν ὥρα καὶ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ μᾶς καλέσῃ κοντά του ὁ Κύριος, καὶ ἀλλοίμονο ἐὰν δὲν θὰ ἔχωμε μετανοήσει καὶ δὲν ἔχωμε ἐπιστρέψει εἰς τὸν Θεόν. Ἡ ζωή μας θὰ εἶνε ματαία.
Ὅλοι σας πιστεύω ὅτι θὰ διατελῆτε κάτω ἀπὸ τὸ κράτος μιᾶς ἰσχυρᾶς ἐντυπώσεως, τὴν ὁποία μᾶς ἐδημιούργησε ὁ θάνατος ἐκλεκτοῦ ἀνθρώπου τῆς πόλεώς μας, τοῦ διευθυντοῦ τοῦ ὑποκαταστήματος τῆς Ἐμπορικῆς Τραπέζης. Χθὲς ἦρθε στὸ γραφεῖο μου γιὰ νὰ μὲ ἀποχαιρετίσῃ καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια μοῦ εἶπε·
―Φεύγω. Δὲν λησμονῶ τὴ Φλώρινα. Δὲν λησμονῶ τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος. Δὲν λησμονῶ τὰ κηρύγματα τὰ ἑσπερινὰ ποὺ ἄκουγα. Θὰ πάω στὴν Καλαμάτα καὶ θὰ σᾶς γράφω τακτικά…
Κ᾿ ἐγὼ τὸν κατευώδωσα. Καὶ ὕστερα ἀπὸ μιὰ ὥρα πάει ἔσβησε! Σὲ μιὰ στιγμὴ κονιορτοποιήθηκε μιὰ ὁλόκληρη ὡραία ζωή.
Ἄγνωστος ἡ ὥρα καὶ ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία θὰ μᾶς καλέσῃ ὁ Κύριος κοντά του. «Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν» (Ματθ. 26,41).