Ἀπό τὸ βιβλίο «ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, έκδοση 1950

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟΝ

«Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορ-
τισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς». Ο ΚΥΡΙΟΣ

   Ἐπλάσθημεν, ἀγαπητοί μας ἀκροαταί, ἐπλάσθημεν διὰ τὴν χαράν, τὴν αἰωνίαν χαράν. Καὶ ὅμως σήμερον ἀντὶ χαρᾶς βασιλεύει εἰς τὸν κόσμον ἡ θλῖψις. Τῆς θλίψεως τὰ μαῦρα σύννεφα τὸ ἕν κατόπιν τοῦ ἄλλου συσσωρεύονται ἀπειλητικὰ εἰς τὸν ὁρίζοντα τῆς ἀνθρωπότητος καὶ πᾶς ἄνθρωπος, εἰς οἱονδήποτε σημεῖον τῆς ὑφηλίου καὶ ἐὰν κατοικῇ, ὑποφέρει. Ὑποφέρει Ἀνατολὴ καὶ Δύσις, Βορρᾶς καὶ Νότος. Ὑποφέρει ἡ ἀνθρωπότης! Τί καὶ ἐὰν γελοῦν καὶ διασκεδάζουν οἱ ἄνθρωποι; Τί καὶ ἐὰν ἀνοίγουν τὰ ραδιόφωνά των διὰ νὰ ἀκούσουν μουσικὰς ἐκπομπάς, τραγούδια εὐχάριστα, χορῳδίας καὶ συναυλίας διασήμων συνθετῶν; Τί καὶ ἐὰν εἰς κάθε γωνίαν τῶν μεγαλοπόλεων ἔχουν ἀνοίξει ποικίλα κέντρα ψυχαγωγίας μὲ ρεκλάμες, ποὺ ὑπόσχονται νὰ δώσουν εἰς τοὺς πολυπληθεῖς πελάτες των τὴν χαρὰν καὶ τὴν εὐφροσύνην; Θλῖψις, θλιψις μεγάλη, τεραστίων διαστάσεων, ὁμοιάζουσα μὲ τὴν θλῖψιν ἐκείνην περὶ τῆς ὁποίας ἐπροφήτευσεν ὁ Κύριος εἰπών: «ἔσται τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόσμου» (Ματθ. ΚΔ΄ 21), ἐπλημμύρισε τὴν γῆν. Κάτω ἀπὸ τὴν φαινομενικὴν γαλήνην τῶν διεθνῶν σχέσεων μαίνεται ἡ τρικυμία. Κάτω ἀπὸ τοὺς τυπικοὺς χαιρετισμοὺς καὶ τὰς φιλοφρονήσεις, ἀπὸ τὰ πλαστὰ μειδιάματα καὶ τὰς ψευδεῖς διαχύσεις τῶν ἀνθρώπων κρύπτεται ἡ θλῖψις ἡ μεγάλη, ἀκούεται ὁ βόγγος, ὁ θρῆνος καὶ ὁ κοπετὸς τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς. Ἀρκεῖ νὰ εὑρεθῇ δι’ ὁλίγα λεπτὰ μόνος του ὁ ἄνθρωπος καὶ ἐμέσως ἡ θλῖψις ἐνθρονίζεται εἰς τὴν καρδίαν του.
Οἱ πάντες θλιβόμεθα! Ὁμοιάζομεν μὲ ἠθοποιόν, ὁ ὁποῖος ἐνῷ ἔχει πένθος εἰς οἰκίαν του εἶνε ἐν τούτοις ὑποχρεωμένος νὰ ἐμφανισθῇ εἰς τὸ θέατρον καὶ νὰ παίξῃ ρόλον γελωτοποιοῦ. Γελᾷ ὁ ἄθλιος καὶ κάμνει καὶ τοὺς ἄλλους νὰ γελοῦν, ἀλλὰ μόλις κλείσῃ ἡ σκηνὴ καὶ ὁ ἠθοποιὸς ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν οἰκίαν του καὶ δῃ ἐν μέσῳ αὐτῆς τὸ φέρετρον ἀρχίζει νὰ κλαίῃ. Νὰ κλαίῃ αὐτὸς ποὺ πρὸ ὀλίγου ἐπάνω εἰς τὴν σκηνὴν ἐγέλα καὶ ἐφαίνετο ὁ εὐτυχέστερος τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλὰ κάτι παρόμοιον συμβαίνει καὶ μὲ τοὺς περισσοτέρους ἀνθρώπους. Εἰς τὸ μέγα θέατρον ποὺ λέγεται ζωὴ παίζουν ρόλον ἠθοποιοῦ. Ἄλλοι εἶνε καὶ ἄλλοι φαίνονται. Read more »

«Μαχαιρι»

«Οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν» (Ματθ. 10,34)

Ὄχι εἰρήνη, ἀλλὰ μαχαίρι ἦρθα νὰ βάλω. Ὁμιλεῖ ὁ Κύριος. Ὁ Κύριος; καὶ λέει τέτοια λόγια; Μὰ ἐκεῖνος δὲν εἶνε ὁ «ἄρχων τῆς εἰρήνης» (Ἠσ. 9,6); στὴ γέννησί του δὲν ἔψαλλαν οἱ ἄγγελοι «καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη» (Λουκ. 2,14); ὁ ἴ­διος δὲν μακάρισε τοὺς «εἰρηνοποιούς» (Ματθ. 5,9); ἐκεῖ­­νος δὲν χαιρέτισε μετὰ τὴν ἀνάστασί του μὲ τὸ «Εἰ­­ρήνη ὑμῖν» (Λουκ. 24,36); Πῶς τώρα λέει «Οὐκ ἦλ­­θον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν»; τὰ παιδιά του θὰ πιάσουν μαχαίρια, ὅπως οἱ σταυροφόροι τοῦ πά­πα; Δὲν εἶνε ἀντίθετα τὸ Σφάζετε μὲ τὸ «Ἀγαπᾶ­τε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34), μαχαίρι καὶ κλαδὶ ἐλιᾶς;
Τί μαχαίρι ἐννοεῖ ὁ Κύριος, τὸ γνωστὸ σιδερένιο ὄργανο ποὺ σφάζει τ᾽ ἀρνάκια; Μὰ αὐτὸ θά ᾽ταν τελείως ἀντίθετο μὲ τὸ ὅλο πνεῦμα του. Ἄοπλος ὁ ἴδιος, ἄοπλοι ἤθελε νά ᾽νε καὶ οἱ ἀ­πό­στολοί του. Γι᾽ αὐτό, ὅταν ὁ Πέτρος στὴ Γεθση­μανῆ χτύπησε τὸ Μάλχο, ὁ Κύριος εἶπε· «Ἀπόστρεψόν σου τὴν μάχαιραν εἰς τὸν τόπον αὐτῆς· πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀ­ποθανοῦν­ται» (Ματθ. 26,52). Ἀθάνατα λόγια! θ᾽ ἀρ­γήσουν, φαίνεται, νὰ τὰ νιώσουν οἱ λαοὶ τῆς γῆς.

* * *

Κάτι ἄλλο λοιπὸν ἐννοεῖ ὁ Χριστός. Φώτισέ μας, Κύριε, νὰ τὸ καταλάβουμε. Ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη μάχαι­ρα. Ποιά; Κατὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, μάχαιρα εἶνε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· αὐτὸς εἶ­νε «ζῶν καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑ­πὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον» (Ἑβρ. 4,12). «Μάχαιρα τοῦ Πνεύματος» εἶνε τὸ «ῥῆ­μα Θεοῦ» (Ἐφ. 6,17). Αὐτὴ νικᾷ τὰ φονι­κὰ ὅπλα καὶ τὰ μεταβάλλει σὲ γεωργικὰ ἐργαλεῖα κατὰ τὸν Ἠσαΐα (βλ. 2,4). Μ᾽ αὐτὴν ἦταν ὡπλισμένοι οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ πατέρες. Κρατῶ ξίφος σιδήρου τομώτερον, ἔλεγε ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε μάχαιρα χειρουργική· κόβει – χωρίζει τὸ ὑγιὲς ἀπὸ τὴ γάγγραινα· γίνεται «χωρισμὸς τοῦ χείρονος ἀ­πὸ τοῦ κρείττονος», λένε οἱ πατέρες. Στὸν μέθυσο π.χ. ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ λέει· «Μέθυσοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομή­σουσι» (Α΄ Κορ. 6,10). Ἂν τὸ δεχτῇ, βάζει μαχαίρι στὸ πάθος, παύει νὰ πίνῃ, κόβει τὴ συναναστροφὴ μὲ θαμῶνες τοῦ Βάκχου σὲ ταβέρνες καὶ κοσμικὰ κέντρα. Πάθος ὀλέθριο, λέει, θὰ σὲ σφάξω! αὐτὴ εἶνε ἡ ἀπόφασι τοῦ μετανοημένου. Ἀλλὰ ἕως ὅ­του νικήσῃ τὸν κακὸ ἑαυτό του, τί πόλεμος! πόλεμος ὅμως εὐλογημένος, ποὺ φέρνει στὸ τέλος τὴν ἀσύλληπτη «εἰρήνην τοῦ Θεοῦ» (Φιλιπ. 4,7). Read more »

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης
5 Μαΐου 2019
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Η αγια Ειρηνη η μεγαλομαρτυς

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει ἡ μεγαλομάρτυς ἁγία Εἰρήνη. Τί ἦταν ἡ ἁγία Εἰρήνη; ἄγγελος, ἀρχάγγελος; Ἄνθρωπος ἦταν, ἀλλὰ ἔγινε ἄγγελος. Ὁ ἄνθρωπος, ἅμα θέλῃ γίνεται ἄγγελος, κι ἅμα θέλῃ γίνεται διάβολος καὶ χειρότερος ἀπὸ τὸ διάβολο.

* * *

Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταν­τίνου. Ἦταν μοναχοκόρη τοῦ ἐπάρχου Λικινίου καὶ τῆς Λικινίας. Γεννήθηκε στὴν Περσία, σὲ χώρα εἰδωλολατρική. Καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλι Μαγεδών. Τὸ πρῶτο της ὄνομα ἦταν Πηνελόπη καὶ ἦταν κι αὐτὴ εἰδωλολάτρις. Ὁ πατέρας της, πολὺ πλούσιος, τὴν ἀγαποῦσε ἰδιαι­τέρως, ὅπως συμβαίνει συνήθως μὲ τὰ μονα­χοπαίδια. Πρὸς χάριν της ἔχτισε ἕνα πύργο, δηλαδὴ ἕνα ἀνάκτορο, μιὰ ἔπαυλι, ὅπου ὅ­λα ἦταν χρυσᾶ. Ἐκεῖ ἔκλεισε τὴν Πηνελόπη σὲ ἡλικία 6 ἐτῶν, καὶ ὥρισε 13 νέες νὰ τὴν ὑ­πηρετοῦν. Τὴ μόρφωσί της ἀνέθεσε στὸν σο­φὸ γέροντα Ἀπελλιανό (εἶνε αὐτὸς ποὺ ἔγραψε τὶς πληροφορίες γιὰ τὸ μαρτύριό της).
Ἀποκλεισμένη στὸν πύργο ἡ Πηνελόπη δὲν εἶχε ἰδέα γιὰ τὸ Θεό. Πῶς τὸν γνώρισε; Δύο γεγονότα συνετέλεσαν ν᾿ ἀλλάξῃ ζωὴ ἀλλὰ καὶ ὄνομα, κι ἀπὸ Πηνελόπη νὰ γίνῃ Εἰρήνη. Τὸ ἕνα ἦταν, ὅτι μέσα στὶς 13 ὑπηρέτριές της ἦταν καὶ μία Χριστιανή. Αὐτή, μὲ τὴ συμπεριφο­ρά της ἀπέσπασε τὴν ἐκτίμησι τῆς ἀρχον­τοπούλας. Ἡ Πηνελόπη αἰσθανόταν ἰδιαιτέρα χαρὰ νὰ συναναστρέφεται καὶ νὰ συνομι­λῇ μ᾿ αὐτήν. Καὶ ἡ ὑπηρέτρια σιγὰ – σιγὰ τῆς ἄ­νοιξε τὰ μάτια, τῆς ἔδειξε τὸ μεγαλεῖο τῆς πίστεώς μας· τῆς μίλησε γιὰ τὸ Χριστό· γιὰ τὰ πάθη, τὴν ἀνάστασι, τὴ διδασκαλία, τὶς προφη­τεῖες, γιὰ ὅλη τὴ ζωή του. Καὶ ἡ Πηνελόπη ἄκουγε μὲ ἀνοιχτὸ τὸ στόμα.
Τὸ ἄλλο γεγονός. Λέει ὁ βίος της, ὅτι εἶδε ἕ­να ὅραμα. Τί ὅραμα; Εἶδε, ὅτι μιὰ μέρα, κα­θὼς ἦταν στὸν πύργο, ἀπὸ τὸ ἀνοιχτὸ παράθυρο μπῆκε ἕνα περιστέρι ποὺ κρατοῦσε στὸ ῥάμφος ἕνα κλαδὶ ἐλιᾶς καὶ τὸ ἄφησε πάνω σ᾿ ἕνα χρυσὸ τραπέζι. Σὲ λίγο, νά κ᾿ ἔρχεται ἕνας ἀετός· μπαίνει ἀπ᾿ τὸ παράθυρο κι ἀφήνει πάνω στὸ τραπέζι ἕνα στεφάνι ἀπὸ λουλούδια. Τέλος μπαίνει κ᾿ ἕνας κόρακας κι ἀ­φή­νει ἕνα φίδι σκοτωμένο. Ξύπνησε τρομα­γμένη καὶ ρωτοῦσε τί σημαίνει τὸ ὅραμα. Read more »

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Πράξ. 5,12-20)
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου

ΤA TΡΙΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

«Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά» (Πράξ. 5,12)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ δευτέρα Κυριακὴ τοῦ Πάσχα ἢ τοῦ Ἀντίπασχα. Θὰ πῶ λίγες λέξεις ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀποστόλου, ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ ποὺ εἶπα στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας, καὶ παρακαλῶ νὰ προσέξετε.

* * *

Ὅποιος σκεφθῇ, ὅτι ἡ θρησκεία μας ἄρχισε ἀπὸ τὸ τίποτα, ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου ἦταν μικρός, ὅτι κι ἀπ᾽ αὐτοὺς τοὺς λίγους μαθητάς του ὁ ἕνας τὸν πρόδωσε καὶ τὸν πούλησε ἀντὶ τριάκοντα ἀργυρίων, ὁ ἄλ­λος τὸν ἀρνήθηκε, κ᾽ οἱ ἄλλοι κρύφτηκαν φοβι­σμένοι· κι ὅταν κατόπιν σκεφθῇ, ὅτι οἱ ἕν­δε­κα μαθηταὶ ἔγιναν ἑβδομήντα, οἱ ἑβδομήν­τα ἔγιναν τρεῖς χιλιάδες, οἱ τρεῖς χιλιάδες πέν­τε χιλιάδες, ὅτι αὐτὸ τὸ ῥυάκι ἔγινε Ἁλι­άκμονας ποὺ δροσίζει τὴν οἰκουμένη, τοῦ γεν­νιέται ἡ ἀπορία· ποιά τὰ αἴτια τῆς ἐξαπλώσεως τοῦ χριστιανισμοῦ; τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ ἔκανε τὴ θρησκεία μας ν᾽ ἁπλωθῇ τόσο πολύ;
Γιὰ νὰ διαδοθῇ μιὰ ἰδέα, ἕνα σύστημα ἢ ἕ­να συγκρότημα, χρειάζονται –κατὰ κόσμον– α΄) χρῆμα, β΄) ὅπλα – βία, γ΄) γνῶσις – ἐπιστήμη. Ποιός ὑπολογίζει μικρὰ κράτη; ὁ νοῦς ὅ­λων εἶνε στραμμένος στοὺς κολοσσούς, στοὺς γίγαντες· αὐτοὺς ποὺ ἔχουν χρῆμα, ποὺ διαθέ­τουν τὰ τελειότερα ὅπλα, ποὺ ἔχουν τοὺς μεγαλύτερους ἐπιστήμονες. Ἀλλὰ εἶχε τέτοια πράγματα ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ; διέθετε λεπτά, ὅπλα, σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονες;
Ἡ γῆ δὲν εἶδε οὔτε θὰ δῇ πιὸ φτωχοὺς ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους. Κι ἂν εἶχαν λίγα χρήματα, τά ᾽δωσαν κι αὐτὰ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ κ᾽ ἔμειναν πάμπτωχοι. Χρήματα δὲν εἶχαν· μή­πως εἶχαν ὅπλα; Μὰ ὁ Χριστὸς τοὺς ἀφώπλισε, τοὺς ἀπαγόρευσε νὰ ὁπλοφοροῦν. Στὸν θερμόαιμο Πέτρο, ποὺ ἔβγαλε μαχαίρι κ᾽ ἔ­κοψε τὸ αὐτὶ τοῦ δούλου Μάλχου, λέει «Βάλε τὴν μάχαιράν σου εἰς τὴν θήκην»· «ὅ­ποιος μα­χαιρώ­σῃ, ἀπὸ μαχαίρι θὰ πάῃ» (Ἰω. 18,11. Ματθ. 26,52)· τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ παράδειγμα τῶν ἀπο­στόλων εἶνε τὸ ὑπόδειγμα τοῦ ἀφοπλισμοῦ γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Χρήματα δὲν εἶχαν, ὅ­πλα δὲν εἶχαν· μήπως εἶχαν σοφία – ἐπιστήμη; οὔτε ῥήτορες τῶν Ἀθηνῶν οὔτε φιλόσοφοι τῆς ῾Ρώμης οὔτε ἄλλοι ἐγγράμματοι ὑπῆρχαν μετα­ξύ τους. Πάμπτωχοι, ἄοπλοι, ἀγράμματοι οἱ ἁ­λιεῖς τῆς Γαλιλαίας. Πῶς λοιπὸν διαδόθηκε ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ μας; τί συνετέλεσε;
Τὰ αἴτια τῆς ἐξαπλώσεώς της δὲν πρέπει νὰ τ᾽ ἀναζητήσουμε σὲ ἐξωτερικοὺς παράγον­τες, δὲν εἶνε ὑλικὰ – οἰκονομικά· θὰ τ᾽ ἀναζητήσουμε στὸν ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ κόσμο καὶ θὰ τὰ βροῦμε στὰ βάθη τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς. Ἐκεῖ βρίσκονται. Ποιά λοιπὸν εἶνε αὐτά; Οἱ ἀπόστολοι εἶχαν τρία μεγάλα ὅπλα.
⃝ Τὸ πρῶτο ποιό ἦταν; Τὸ λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος· ἦταν «τὰ ῥήματα τῆς (αἰωνίου) ζωῆς» (Πράξ. 5,20)· κρατοῦσαν στὰ χέρια τους τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ. Ὤ τὰ λόγια αὐτά! Ὑπάρχει ζυγαριὰ νὰ τὰ ζυγίσῃ; Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶνε μέσα στὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο Εὐαγγέλιο, οὔτε εἰ­πώθηκαν ἀπὸ ἄλλον οὔτε θὰ εἰπωθοῦν ποτε στὸν κόσμο. Read more »

Η αδικια των πολιτικων συστηματων

Β΄ πρὸς Θεσσαλονικεῖς (α)

Από την ερμηνεία της Αγίας Γραφής στον κύκλο ανδρών στη Μητρόπολη
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, το 1975-76 (ἀπόσπασμα)
ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ…
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?m=201903

Φόροι! Ἀπὸ ποῦ ἀλλοῦ θὰ βγοῦν οἱ μισθοὶ τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων; Θὰ μᾶς τιμωρήσῃ ὁ Θεός· ὁ δάσκαλος, ὁ καθηγητής, ὁ παπᾶς, ὁ δεσπότης, ὁ δικαστικός, ὁ στρατιωτικὸς καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι παίρνουν τὰ χρήματά τους ἀπὸ τὸ δημόσιο. Ἂν σκεφτοῦμε ὅμως καλά, θὰ δοῦμε ὅτι αὐτὰ βγαίνουν ἀπὸ τὸν καημένο τὸ βοσκὸ καὶ τὸ γεωργό. Ἀλλ᾿ ἕως πότε;
Παντοῦ γίνεται αὐτό. Καὶ στὰ προοδευτικὰ λεγόμενα κράτη τὸ ἴδιο γινόταν. Μὴ νομίζετε ὅτι ἡ Ῥωσία εἶχε διαφορά. Εἶχαν στὸ Κρεμλῖνο μιὰ εἰκόνα ἑνὸς Γάλλου ζωγράφου, ποὺ ἔδειχνε τὸ ἑξῆς. Στὸ ἐπάνω μέρος τῆς εἰκόνος κάθεται ὁ ἡγέτης, ὁ κυβερνήτης, ὁ βασιλιᾶς. Δὲν ἔχει σημασία κι οὔτε μ᾿ ἐνδιαφέρει, ἂν αὐτὸς λέγεται βασιλιᾶς ἢ πρόεδρος τῆς δημοκρατίας ἢ κάπως ἀλλιῶς· ὅλοι ἴδιοι εἶνε, ζοῦν κι αὐτοὶ ὅπως οἱ βασιλιᾶδες. Κάθεται λοιπὸν ἐπάνω ὁ κυβερνήτης, εἴτε τῆς Ῥωσίας εἴτε τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, καὶ πατάει πάνω στοὺς ἀξιωματούχους τοῦ κράτους. Κι αὐτοὶ πάλι πατοῦν πάνω στοὺς πλουσίους. Καὶ οἱ πλούσιοι πατοῦν πάνω στὸν καημένο τὸ λαό. Ὅλοι μας ἀνεξαιρέτως ζοῦμε ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ λαουτζῖκο. Αὐτὸς μόνο καλλιεργεῖ τὴ γῆ καὶ μᾶς δίνει τὸ ψωμί, τὸ λάδι, τὶς ντομάτες, τὶς πατάτες κι ὅλα τ᾿ ἀγαθὰ γιὰ τὴ συντήρησί μας…
Θὰ πέσῃ καὶ θὰ ἐξευτελισθῇ τὸ χρῆμα….
Τότε θὰ δῇς, τί ἀξία ἔχει αὐτὴ ἡ πατάτα, τί ἀξία ἔχει αὐτὸς ὁ γεωργός. Τώρα ὁ γεωργὸς εἶνε ἀπὸ κάτω καὶ τὸν πατᾶνε· τότε θ᾿ ἀνεβῇ ἀπὸ πάνω καὶ θὰ τοὺς πατᾷ. Θὰ δῇς τότε ἐπιστήμονες νὰ βγοῦν μὲ τὰ τσαπιὰ νὰ σκάβουν τὴ γῆ, νὰ μαζεύουν σιτάρι στὰ χωράφια. Θὰ τὰ δοῦμε αὐτὰ τὰ πράγματα, γιατὶ περιφρονήσαμε τὸ λαὸ αὐτό.
Καὶ αὐτὸ τὸ Σοβιὲτ θὰ πέσῃ(*), ποὺ τέλος πάντων ἔχει καὶ ὡρισμένα πλεονεκτήματα – δὲ᾿ μποροῦμε νὰ τοὺς τὸ ἀρνηθοῦμε. Ἂν δὲν εἶχαν τὴν ἀθεΐα, ἐγὼ σᾶς τὸ λέω καθαρά, θὰ ἤμουν κομμουνιστής. Τὰ οἰκονομικά τους καὶ οἱ ἰδέες τους, σὰν θεωρία, πλησιάζουν μὲ τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔχουν ὅμως τὴν ἀθεΐα καὶ τὴν καταπίεσι, γι᾿ αὐτὸ οἱ ὡραῖες θεωρίες τους δὲν ἐφαρμόζονται καὶ γίνονται καταχρήσεις. Read more »

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰω. 20,19-31)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Τι οφελος εχουμε απο την Εκκλησiα

«Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ᾿ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς» (Ἰω. 20,24)

ΚΥΡΙΑΚΗ εἶνε σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡμέρα τοῦ Κυρίου, οἱ ἐκκλησίες ὅλες λειτουργοῦν καὶ καλοῦν τοὺς πιστοὺς στὸν ἐκ­κλησιασμό.
Στὴν παλιὰ ἐποχή, ποὺ οἱ ἄνθρωποι πίστευαν στὸ Θεό, μόλις ἄκουγαν νὰ χτυπᾷ ἡ καμπάνα, τὰ πόδια τους ἔκαναν φτερὰ καὶ πήγαιναν ὅλοι στὴν ἐκκλησία. Τώρα οἱ ἄν­θρω­ποι, λὲς κ᾿ ἔχουν μολύβια στὰ πόδια τους, δὲν πατοῦν στὴν ἐκκλησία. Κι ὅταν τοὺς πῇς, Γιατί δὲν πᾶτε στὴν ἐκκλησία; σοῦ ἀπαντοῦν·
–Καὶ τί ἔχουμε ἐμεῖς νὰ κερδίσουμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία; Σὲ τί θὰ ὠφεληθοῦμε;
Σ᾿ αὐτοὺς θ᾿ ἀπαντήσουμε τώρα. Θ᾿ ἀπαν­τήσω ὄχι ἐγώ, ἀλλὰ ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς, ποὺ ἑορτάζει σήμερα καὶ τὸ εὐαγγέλιο ποὺ διαβάσαμε μιλάει γι᾿ αὐτόν.

* * *

Τί ἔκανε ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς; Ἔκανε καὶ αὐτὸς τὴν ἁμαρτία ποὺ κάνουν οἱ περισσότε­ροι· ἀπουσίασε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.
Ὅταν εἶδε τὸ Χριστὸ νὰ τὸν καρφώνουν στὸ σταυρό, ἀπογοητεύτηκε. Εἶπε· Ἔσβησαν πιὰ οἱ ἐλπίδες μας σ᾿ αὐτόν… Σκέφτηκε νὰ γυρίσῃ στὴν παλιά του δουλειά, στὸ ψάρεμα, μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους ψαρᾶδες.
Οἱ ἄλλοι μαθηταὶ μαζεύτηκαν, γιὰ νὰ κάνουν τὴν προσευχή τους καὶ νὰ θυμηθοῦν τὸ Χριστό. Ἔτσι ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἔλειπαν δυό· ὁ Ἰούδας, ποὺ τὸν πρόδωσε, καὶ ὁ Θωμᾶς. Τότε ὅμως ἔγινε τὸ πιὸ καταπληκτικὸ γεγονός, τότε ἦρθε τὸ μεγάλο μήνυμα.
Ἐνῷ οἱ μαθηταὶ ἦταν κλεισμένοι, ἐκεῖ κατὰ τὸ ἡλιοβασίλεμα, ξαφνικά, «τῶν θυρῶν κεκλει­σμένων» (Ἰω. 20,19), μὲ κλειστὲς τὶς πόρτες καὶ τὰ παράθυρα, παρουσιάστηκε ὁ Χριστὸς μπροστά τους ὁλοζώντανος. Ἔμειναν κατάπληκτοι.
Καὶ ἡ πρώτη λέξι τοῦ Χριστοῦ ποιά ἦταν; «Εἰρήνη ὑμῖν», τοὺς εἶπε. Καὶ «ἐχάρησαν οἱ μα­θηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον» (ἔ.ἀ. 20,20). Ὤ τί ἔχασε ὁ Θωμᾶς, ποὺ ἔλειπε τὴν ἡμέρα ἐκείνη!
Πῆγαν καὶ τὸν βρῆκαν. Τὸν εἶδαν σκεπτικό, λυπημένο, καὶ τοῦ εἶπαν·
–Θωμᾶ, τὰ ἔμαθες; Ἀνέστη ὁ Κύριος! Τὸν εἴδαμε. «Ἑωράκαμεν τὸν Κύριον» (ἔ.ἀ. 20,25).
–Ὄχι, λέει ὁ Θωμᾶς. Ἐὰν δὲν βάλω τὸ δάκτυλο μόνος μου στὰ σημάδια τῶν πληγῶν του, ἐγὼ δὲν πιστεύω. Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 228-232
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η Θεια Χαρις

Λοιπόν, μπορεῖ νὰ ἔρθῃ μιὰ μέρα νὰ στερεύσῃ τὸ ὑδραγωγεῖο καὶ νὰ μὴν ἔχῃς ἕνα ποτήρι νερό. Ἀλλὰ ἕνα ἄλλο ὑδραγωγεῖο δὲν θὰ στερεύσῃ ποτέ. Ποιό εἶνε αὐτὸ τὸ ὑδραγωγεῖον; Εἶνε χτισμένο ἐπάνω στὸ βράχον τοῦ Γολγοθᾶ. Αὐτὲς οἱ σταγόνες ποὺ ἔπεσαν ἀπὸ τὶς πληγὲς τοῦ Ἐσταυρωμένου τὴν ἡμέρα ἐκείνη, μαζευτήκανε ὅλες καὶ ἐγέμισαν τρόπον τινὰ ἕνα τεράστιο τεπόζιτο ποὺ λέγεται Θεία Χάρις. Ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Θεανθρώπου, ἀπὸ τὰς πληγὰς ποὺ ἐδημιούργησαν τὰ καρφιὰ τοῦ Σταυροῦ, ἀπὸ τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου, ἐβγῆκε αὐτὴ ἡ τεραστία δύναμις, ἡ ὁποία εἶνε ἐγκεκλεισμένη ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅπως μὲ σωλῆνες φεύγει τὸ νερὸ καὶ ἔρχεται στὸ σπίτι σου καὶ ἀνοίγεις τὴν κάνουλα καὶ παίρνεις νερὸ καὶ δροσίζεσαι, ἔτσι ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν οὐράνιον δεξαμενὴν τοῦ Γολγοθᾶ, ἀπὸ τὸν τίμιον Σταυρόν, ἔρχεται μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησία αὐτὸ τὸ μυστήριον, αὐτὴ ἡ θεία δύναμις, ἡ τεραστία δύναμις ποὺ λέγεται Χάρις. Καὶ ἡ Χάρις αὐτὴ τρέχει μὲ ἑπτὰ κάνουλες. Ἑπτὰ κάνουλες ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ἑπτὰ κάνουλες εἶνε τὰ ἑπτὰ μυστήρια. Ὅπου νὰ πάρῃς ὅμως, ὅπου νὰ ἀνοίξῃς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε στρόφιγγα κι ἂν ἀνοίξῃς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε κάνουλα, τρέχει τὸ ἴδιο νερό, τρέχει ἡ Θεία Χάρις.
Ἄλλη στρόφιγγα τρέχει περισσότερο καὶ ἄλλη ὀλιγώτερο. Πάντως ἀπὸ ὅλες τὶς ἑπτὰ στρόφιγγες, ἀπὸ τὶς ἑπτὰ κάνουλες, τρέχει τὸ ἀθάνατο νερό, τρέχει ἡ τεραστία δύναμις τοῦ Θεοῦ.

Τὰ 7 Μυστήρια

Λοιπόν, ἡ μιὰ κάνουλα εἶνε τὸ πρῶτον μυστήριον, τὸ Βάπτισμα. Ἡ δεύτερη κάνουλα εἶνε τὸ Χρίσμα. Ἡ τρίτη κάνουλα εἶνε ἡ Θεία Εὐχαριστία. Ἡ τετάρτη εἶνε ἡ Μετάνοια. Ἡ πέμπτη εἶνε ἡ Ἱερωσύνη. Ἡ ἕκτη εἶνε ὁ Γάμος. Τελευταία εἶνε τὸ Εὐχέλαιον.
Μὲ τὴν πρώτη, ὅταν ἀνοίξῃς τὴν πρώτη στρόφιγγα τῆς Θείας Χάριτος, τότε ἐκεῖ μέσα ὁ ἄνθρωπος βαπτίζεται εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Μὲ τὴ δεύτερη στρόφιγγα πλουτίζεσαι ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Μὲ τὴν ἄλλη κάνουλα, τῆς Θείας Εὐχαριστίας, παίρνεις μέσα σου τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ γίνεσαι ἕνα μὲ τὸ Χριστό, ἑνώνεσαι μὲ τὸ Χριστό.
Μὲ τὴν ἄλλη στρόφιγγα πλύνεσαι ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων.
Μὲ τὴν ἄλλη κάποιος χριστιανὸς γίνεται ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου, παίρνει δύναμη γιὰ νὰ διοικήσῃ τὸν λαό.
Μὲ τὴν ἄλλη, ἄνδρας καὶ γυναίκα ἑνώνονται γιὰ νὰ δημιουργήσουν τὴν οἰκογένεια.
Καὶ μὲ τὴν τελευταία ὁ ἀσθενὴς παίρνει δύναμι διὰ τοῦ Εὐχελαίου.

Τὸ ἅγιο Βάπτισμα

Τὸ Βάπτισμα εἶνε, ὅπως βλέπετε, πρῶτο.
«Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται»(….). Εἶνε ἀναγκαῖον τὸ Βάπτισμα. Read more »

3 Mαιου

NA ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΦΡΑΓΓΕΛΙΟ!

«Μή ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου οἶκον ἐμπορίου» (Ἰω. 2,16)

«…Δύο πρόσωπα διεκδικοῦν τὴν καρδιά μας, ὁ Χριστὸς καὶ ὁ διάβολος. Ποιόν θὰ προτιμήσουμε;Ἂν τὴν δώσουμε στὸν διαβολο, θὰ τὴν κάνῃ  σπηλιὰ ποὺ ἐκεῖ μέσα θὰ φωλιάζουν θηρία καὶ ὀχιές. Ἂν ὅμως τὴν δώσουμε στὸ Χριστό, τόε ἡ καρδιά μας θὰ γίνῃ μιὰ ἐκκλησία μέσα στὴν ὁποία ἄγγελοι θὰ ψάλλουν «Ὡσαννά» καὶ «Ἀλληλούια»(Ἰων. 12,13, Ἀπ. 19,13,4,6). Καὶ ὅταν ἡ καρδιά μας παραδοθῃ στὸ Χριστό, τότε καὶ ὅτι ἄλλο ὑλικὸ θελήσουμε νὰ τοῦ προσφέρουμε θὰ εἶνε δεκτὸ ἀπ᾽ αὐτόν· ἀπὸ χέρια καὶ καρδιὲς ἁμαρτωλὲς δὲν δέχεται τίποτε….».

Γιὰ νὰ διαβάστε ὁλόκληρο τὸ κήρυγμα:  (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἀνήκει στὶς λεγόμενες κινητὲς ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.
Κινητὲς λέγονται οἱ ἑορτὲς τοῦ Τριῳδίου καὶ τοῦ Πεντηκοσταρίου, ποὺ ἔχουν ὡς κέντρο τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα. Τὸ Τριῴδιο (10 ἑβδομάδες, δηλαδὴ 70 ἡμέρες) προηγεῖται τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα, τὸ δὲ Πεντηκοστάριο (7 ἑβδομάδες, δηλαδὴ 50 ἡμέρες) ἀκολουθεῖ. Οἱ ἑορτὲς αὐτὲς ὀνομάζονται κινητές, γιατὶ δὲν ἔχουν σταθερὰ ἡμερομηνία, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὶς ἄλλες ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ ἔχουν σταθερὰ ἡμερομηνία καὶ λέγονται ἀκίνητες. Τῶν κινητῶν ἑορτῶν ἡ ἡμερομηνία κάθε χρόνο ἀλλάζει. Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα. Ὅταν τὸ Πάσχα εἶνε πρώιμο, ἔρχονται καὶ αὐτὲς ἐνωρίτερα· ὅταν τὸ Πάσχα εἶνε ὄψιμο, αὐτὲς ἔρχονται ἀργότερα.
Ἡ ἑορτὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς ἑορτάζεται τὴν Παρασκευὴ τῆς Διακαινησίμου, δηλαδὴ τὴν ἑβδομάδα ποὺ ἀκολουθεῖ ἀμέσως μετὰ τὸ Πάσχα. Μετὰ τὴν Ἀνάστασι εἶνε ἡ πρώτη ἑορτὴ τοῦ Πεντηκοσταρίου. Ἑορτάζεται τὴν ὡραία ἐποχὴ τῆς ἀνοίξεως μέσα στὸ κλῖμα τῆς πασχαλινῆς χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως.
Ἡ Ζωοδόχος Πηγὴ εἶνε μία ἑορτὴ πρὸς τιμὴν τῆς Παναγίας. Δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴ ζωὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπως οἱ ἄλλες γνωστὲς θεομητορικὲς ἑορτές, λόγου χάριν τὰ Εἰσόδια, ὁ Εὐαγγελισμὸς ἢ ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει σχέσι μὲ τὶς θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις τῆς Παναγίας πρὸς σωτηρίαν δυστυχῶν καὶ ταλαιπώρων ἀνθρώπων ποὺ τὴν ἐπικαλέσθηκαν μὲ πίστι. Ἡ Ζωοδόχος Πηγὴ μᾶς ὑπενθυμίζει τὰ θαύματα, ποὺ ἔκανε ἡ Παναγία σὲ ἕνα ὡρισμένο ναό της στὸν τόπο ἐκεῖνο ποὺ προκαλεῖ τὴ συγκίνησι κάθε Ἕλληνος.
Στὴν ὁμιλία αὐτὴ θὰ ποῦμε λίγα λόγια γύρω ἀπὸ τὸ ἱστορικὸ τῆς ἑορτῆς.
Read more »

ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ

Αὐτὸ ἐπιδιώκουν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις.

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης ερμηνεύοντας στον κύκλο ανδρών το 1976, την Β΄ Θεσσαλονικής επιστολή, στο κεφ. 2, έλεγε·

 «…Τι θα πῆ αναρχία; Ας υποθέσουμε, ότι αυτή την ώρα δεν υπάρχει στρατός, δεν υπάρχει χωροφυλακή, δεν υπάρχει καμία εξουσία. Φαντάζεστε τι μπορεί να γίνει; Θα επικρατήσουν αμέσως τα άτακτα στοιχεία. Τριάντα – σαράντα – πενήντα, τα πλέον απίθανα άτομα, θα έρθουν επάνω στην επιφάνεια και θα δημιουργήσουν μια χαώδη κατάσταση. Θα στήσουν στην πλατεία καρμανιόλα και θα κόβουν κεφάλια, εν ονόματι κάποιας αγνώστου δυνάμεως… (Αυτό ἐπιδιώκουν μὲ τὸ μεταναστευτικὸ).

Θα πέσουν λοιπόν, τα καθεστώτα και θα δημιουργηθεί μία αναρχία παγκόσμια. Θα γίνει αυτό που επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Και μέσα στο κλίμα αυτό της αναρχίας θα εκπηδήσει ο αντίχριστος. Αυτός θα είναι ο παγκόσμιος δικτάτωρ…»

Διαβάστε τὴν συνέχεια, ἐδῶ:

1. http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=68624#more-68624
   2) https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=36644

2) ΗΠΑ: Αναγνωριστηκε ως εκκλησια ο ναος του Σατανα

Θὰ τὸν ἐνταξη και αυτον στις «εκκλησιες» ο πατριαρχης Βαρθολομαιος;!!!

Ο Ναός του Σατανά αναγνωρίστηκε πρόσφατα ως εκκλησία από το IRS. δηλαδή την αμερικανική υπηρεσία εσωτερικών εσόδων.
Αυτό σημαίνει ότι ο Ναός του Σατανά έχει αποκτήσει πλέον καθεστώς απαλλαγής από φόρους
‘Αλλά αυτό δεν είναι το σοβαρότερο!
Όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι υπεύθυνοι στον Σατανικό Ναό η νέα αναγνώριση θα τους δώσει πρόσβαση σε επιχορηγήσεις και νόμιμα δικαιώματα που δεν είχαν ποτέ πριν. Επιπλέον, η νέα απόφαση σημαίνει ότι ο Ναός θα έχει πρόσβαση σε περισσότερους δημόσιους χώρους!! Στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν:

https://www.pentapostagma.gr/2019/04/%ce%b7%cf%80%ce%b1-%ce%b1%ce%

3) Άνοιξε ο ασκος του Αιολου:

Φονική διελκυστίνδα ανάμεσα σε φανατικούς μουσουλμάνους και “ψυχοπαθείς” αντι-ισλαμιστές – Νέα στοιχεία

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Σε προ μηνός άρθρο με αφορμή τα χτυπήματα στα τζαμιά στην Νέα Ζηλανδία είχαμε αναλύσει τα δεδομένα σχετικά με το τρίπτυχο ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ-Ισλάμ-ακροδεξιά .
Νέα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας προειδοποιούν πως η φονική διελκυστίνδα, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε φανατικούς μουσουλμάνους και “ψυχοπαθείς” αντι-ισλαμιστές θα κορυφωθεί το επόμενο διάστημα.
Για 1.500 εκπαιδευμένους ισλαμιστές τρομοκράτες που επιστρέφουν στην Ευρώπη έκανε λόγο ο εκπρόσωπος της ρωσικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), Alexander Bortnikov στη Συνδιάσκεψη για την Αντιμετώπιση της Διεθνούς Τρομοκρατίας η οποία έλαβε χώρα στην Αγία Πετρούπολη χθες Πέμπτη. Read more »

Απὸ τὸ βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 52-54

Πως θα γινουμε ζωντανοι Χριστιανοι

.

Λοιπὸν πρέπει νὰ προετοιμάσουμε τὸν ἑαυτό μας. Ἀλλὰ φαίνεται ὅτι εἶνε καὶ ἐκ Θεοῦ γεγραμμένα αὐτὰ νὰ συμβοῦν, διότι πέσαμε σὲ μιὰ ἀδράνεια ὅλοι μας. Περάσαμε σὲ μιὰ κατάστασι χλιαρότητος, εἴμεθα χλιαροὶ Χριστιανοί, δὲν εἴμεθα θερμοὶ καὶ ζωντανοὶ Χριστιανοί. Λέμε λέμε λέμε, ἀλλὰ δὲν ἔχομεν ἔργα, δὲν ἔχομεν ἀρετάς, ὁποίας εἶχαν οἱ ἅγιοι. Ὀρθῶς ἐλέχθη, ὅτι ὁ χριστιανισμὸς εἶνε δένδρο τὸ ὁποῖο ἐφύτευσε ὁ Θεός, ἐφύτευσε ἡ ἁγία Tριάδα· καὶ πᾶν δένδρον τὸ ὁποῖο φυτεύει ὁ Θεὸς δὲν ξερριζώνεται. Θὰ προσπαθήση βέβαια ἡ ἀθεΐα νὰ τὸ ξερριζώσῃ τὸ δένδρο αὐτό, θὰ καταβάλῃ μεγάλη προσπάθεια, ἀλλὰ παρ’ ὅλας τὰς προσπαθείας των δὲν θὰ ξερριζωθῇ τὸ δένδρο αὐτό. Ἐμεῖς βέβαια οἱ Χριστιανοί, ποὺ ἀνήκομεν στὸ δένδρο αὐτό, παρουσιάζουμε μία ξηρότητα, ἔχομε πολλὰ ξηράδια· καὶ ἔχομεν ἀνάγκη κλαδέματος, πρέπει νὰ τὸ ὑποστοῦμε. Ὅπως εἶπα καὶ ἄλλοτε, σήμερα τὸ δένδρο τῆς χριστιανοσύνης παρουσιάζεται μαραμένο, καὶ ἔχει ἀνάγκη ζωογονήσεως. Tὸ δένδρο τὸ φυσικό, γιὰ νὰ ζωογονηθῇ, ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πότισμα καὶ κλάδεμα. Tὸ δένδρο τῆς χριστιανοσύνης, γιὰ νὰ ζωντανέψῃ, νὰ βγάλῃ ἀνθοὺς καρποὺς καὶ φύλλα, ἔχει ἀνάγκη δύο πραγμάτων· ἀπὸ τὰ δάκρυα τῶν μετανοούντων, ὅλων τῶν μετανοούντων, καὶ ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν μαρτύρων.

Δάκρυα μετανοούντων καὶ αἵματα μαρτύρων

Ἐὰν λοιπὸν δὲν εἶνε θέλημά του νὰ μᾶς ζητήσῃ ὁ Θεὸς τὸ αἷμα τῶν μαρτύρων, πάντως καὶ τὸ δάκρυ αἷμα εἶνε. Ἐφ’ ὅσον εἴμεθα στὸ δένδρον αὐτό, τοὐλάχιστον νὰ εἴμεθα διατεθειμένοι νὰ ἔχωμε τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας. Τότε θὰ ξαναζωντανέψῃ τὸ δένδρο αὐτό, τότε καὶ αὐτὴ ἡ ἀδελφότης θὰ ζωντανέψῃ.
Ἔτσι περνοῦμε τὴν ζωήν μας, «ἐν ματαιότητι» ποὺ λέει καὶ ἡ εὐχή. Δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ μαζευώμεθα ἐδῶ, δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ ψάλλωμε. Δὲν πρόκειται νὰ περνοῦμε ἔτσι, τραλαλὰ τραλαλὰ τραλαλά, ἀλλὰ εἶνε ἀνάγκη νὰ δημιουργήσωμε μιὰ νέα κατάστασι, ἑνὸς ζωντανοῦ χριστιανισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπιτυγχάνεται διὰ τῶν δακρύων τῆς μετανοίας καὶ διὰ τῶν αἱμάτων τοῦ μαρτυρίου. Αὐτὰ τὰ δύο πρέπει νὰ προσέξουμε, γιὰ νὰ φθάσωμε στὸν Κύριο.

Ἐσεῖς οἱ γυναῖκες Read more »

ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ! ΠΛΗΣΙΑΣΤΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ

«ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου 23-7-1993

   Παιδιά μου! Πλησιάστε τὸ Χριστό. «Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός». Ἀκολουθῆστε τὴν ὁδὸ τῆς αἰωνίου ζωῆς. Δὲν πλασθήκατε γιὰ τὴ φθορά. Πλασθήκατε γιὰ τὴν ἀφθαρσία.
Ἐκλεκτοὶ ἔφηβοι! Ἀκολουθῆστε κ᾿ ἐσεῖς τὴν στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸ τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀρετῆς. Ἡ μικρὴ ἀλλ᾿ ἔνδοξη πατρίδα μας περιμένει ἀπὸ σᾶς λαμπρὰ κατορθώματα. Εἴθε κανεὶς ἀπὸ σᾶς νὰ μὴ γίνῃ ἄπιστος καὶ προδότης. Κι ἂν ἀκόμη μείνετε λίγοι, μαζί σας εἶναι ὁ Ἀήττητος, ὁ Χριστός, «ὃν παῖδες ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας»

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

———-

———–

2) Απαντηση σε αντιΤριαδιτη

για την Ανασταση και την Θεοτητα του Χριστου

Του Βασιλείου Π. Κερμενιώτη

Χριστός Ανέστη!
Με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής της Ανάστασης του Κυρίου, νιώθω την ανάγκη να δημοσιεύσω την απάντηση που έδωσα σε κάποιον που αμφισβητούσε την Θεότητα του Χριστού και ισχυριζόταν ότι ο Χριστός δεν ήταν ικανός να αναστήσει το σώμα Του, διότι δεν είναι Θεός!
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΕΔΩ:
https://drive.google.com/open?id=1nqz7UOxfO-_bNFECZxf8CAO5ICoTrNrp

ΟΛΑ… «ΔΡΟΜΟΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΕΙΔΟΥΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ
ΤΗΣ «ΚΕΝΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ» ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΟΣ;

ΑΝΑΘΕΡΜΑΝΣΙΣ ΛΥΚΟΦΙΛΙΑΣ
ΓΙΑ «ΔΟΞΑ» ΚΑΙ «ΧΡΥΣΑΦΙ»,
ΓΙΑ «ΛΟΞΑ» ΚΙ’ Ο,ΤΙ «ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ»,
ΚΙ’ ΑΣ ΠΑΝΕ ΟΛΑ «ΣΤΡΑΦΤΙ»!!
—-

Τoῦ συνεργάτου μας Κ.Θ.

«Ποία κοινωνία, λύκου πρός αμνόν»;
Πόσα περί τούτου λέγει ό Σολομών;
Άνάμεσα σέ λύκους, μάθε ότι ζής.
Του Χριστού τά λόγια μή τά λησμονείς.

Μή καί ξεθαρρέψης; Σ’ έφαγεν ευθύς!
Δέν θά εύρης χρόνο, ούτε νά σκεφθής.
Δέν σού λέγω λόγια πού δέν ευσταθούν.
Τό μπελά τους βρίσκουν όσοι δέν τ’ ακούν.

Λυσσασμένος τρέχει, κάποιονε νά βρή,
πού απερισκέπτως βγαίνει απ’ τό μαντρί.
Τήν αδηφαγία ποτέ του δέν κοραίνει
καί τό νέο θύμα πάντα περιμένει.
Μόλις σέ αρπάξη, σέ καταβροχθίζει.
Πρώτα, μέσ’ στή σάρκα τά νύχια του βυθίζει.

Μά … λυκοφιλίες τόσες γύρω-γύρω.
Καί πώς θές στό στρώμα, τό κορμί νά γύρω;
΄Ολες είς τό βάθος, βλέπουν τήν .. «αργύρω»!
Πάντα τό «χρυσάφι» έχουν στό μυαλό τους
καί γι’ αυτό, ανέτως προδίδουν τό Θεό τους. Read more »

Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου

Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο αγιος Γεωργιος

(Ἐναντιον του δρακοντος)

ΣΗΜΕΡΑ εἶνε ἡ ἑορτὴ ἑνὸς ἐκ τῶν μεγαλυτέρων μαρτύρων τῆς πίστεώς μας, τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ συμπίπτει μὲ τὴν πιὸ ὡραία ἐποχή. Καί, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα, ἂς τρέξουμε στὰ χωράφια νὰ κόψουμε λουλούδια νὰ φτειάξουμε στεφάνια νὰ στεφανώσουμε τὸν ἥρωα τῆς χριστιανικῆς μας πίστεως.
Ἀλλὰ τὸ νὰ κόψουμε λουλούδια εἶνε τὸ πιὸ εὔκολο πρᾶγμα. Κάτι ἄλλο σήμερα πρέπει νὰ κάνουμε, κάτι ὑψηλότερο καὶ μεγαλύτερο. Τί εἶνε αὐτό; Πρέπει νὰ γνωρίσουμε, ποιός εἶνε ὁ ἅγιος Γεώργιος. Καὶ σ᾿ αὐτὸ θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς δώσω μία σύντομο ἀπάντησι.

* * *

Πατρίδα τοῦ ἁγίου Γεωργίου εἶνε ἡ Μικρὰ Ἀσία. Γεννήθηκε στὰ μέρη τῆς Καισαρείας καὶ εἶνε συμπατριώτης τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Οἱ γονεῖς του ἦταν πλούσιοι καὶ εὐγενεῖς. Ὁ πατέρας του μαρτύρησε γιὰ τὸ Χριστό, ὅταν ὁ ἅγιος Γεώργιος ἦταν μικρὸς μέσα στὴν κούνια. Ἡ μητέρα του, μόλις εκοσι ἐτῶν τότε, ἤτανε ἀπὸ τὶς μάνες ἐκεῖνες ποὺ πιστεύουν στὸ Θεό. Γι᾿ αὐτὸ δὲν ἦρθε σὲ δεύτερο γάμο, ὅπως κάνουν σήμερα πολλές, ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχει σαπίσει τὸ κορμὶ τοῦ ἀντρός τους στὸν τάφο κι αὐτὲς ζητοῦν νέο ἄντρα. Ὄχι! Στὴ Μικρὰ Ἀσία ἕνας γάμος ὑπῆρχε, ἕνας καὶ μόνο. Ὅπως τὰ τρυγόνια, ποὺ ἂν σκοτωθῇ τὸ ἕνα, τὸ ταίρι του δὲ᾿ ζευγαρώνει μὲ ἄλλο, παρὰ μένει μέχρι τέλους καὶ κλαίει στὰ κλαδιά. Ἔτσι καὶ τότε. Δὲ᾿ λέω ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἔρχονται σὲ δεύτερο γάμο ἁμαρτάνουν, ἀλλὰ ὁ κυρίως γάμος εἶνε ὁ ἕνας ποὺ εὐλογεῖ ὁ Θεός, ἡ ἁγία Τριάς, τὸ πανάγιο Πνεῦμα.
Λοιπὸν ἡ μητέρα του τόσο νέα ἔμεινε χήρα. Ἀκοῦτε σεῖς οἱ γυναῖκες, ἀκοῦτε σεῖς οἱ ἄντρες; Δὲν ἔγιναν οἱ γιορτὲς αὐτές, γιὰ νὰ τρῶμε καὶ νὰ διασκεδάζουμε. Ἔγιναν, γιὰ νὰ ζήσουμε κ᾿ ἐμεῖς σὰν τοὺς ἁγίους. Τότε ὁ ἅγιος Γεώργιος μᾶς εὐλογεῖ καὶ εἶνε μαζί μας.
Ἡ νεαρὰ χήρα εἶχε τὸν Γεώργιο μικρό. Καὶ μαζὶ μὲ τὸ γάλα της τὸν ζύμωσε καὶ τὸν ἔπλασε. Εὐλογημένη λοιπὸν ἡ μάνα. Πίσω ἀπὸ κάθε ἅγιο εἶνε μιὰ μάνα. Καὶ πίσω ἀπὸ τὸν ἅγιο Γεώργιο εἶνε ἡ μάνα, ποὺ τὸν πῆρε στὸ στῆθος της καὶ μαζὶ μὲ τὸ γάλα της τὸν ἐβύζαξε τὴν πίστι, τὴν πίστι στὸ Χριστό. Read more »

«ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΣΤΟ ΣΕΛΤΣΟ ΝΑ ΜΥΡΙΣΟΥΝ»

(Πασχαλιά, 23 Άπριλίου 1804)
—- . —-
ΜΟΝΗ ΣΕΛΤΣΟΥ – ΤΟΠΟΣ ΘΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Μ Π Ο Τ Σ Α Ρ Η
—
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΕΛΤΣΟΥ – ΛΕΝΩ ΜΠΟΤΣΑΡΗ

(Του Συνεργάτου μας Κ.Θ.)

΄Η μάχη τών Σουλιωτών μέ τούς Τουρκαλβανούς στή Μονή Σέλτσου, τό 1804, αφάνισε τά μέλη τής οικογένειας Μπότσαρη, ή οποία λίγα χρόνια αργότερα, έχασε καί τό πιό ένδοξο μέλος της, τόν Μάρκο.

Στήν ανατολική άκρη τού νομού Άρτας, στήν περιοχή όπου ό ποταμός ΄Αχελώος (Άσπροπόταμος) χωρίζει τό νομό, από τούς νομούς Τρικάλων καί Καρδίτσας, υψώνεται ό ορεινός όγκος τής Φρούσιας. Στήν μία από τίς δύο κορυφές της πού ονομάζεται ράχη τού Φράξου, έχει κτιστεί ή ιστορική μονή τού Σέλτσου ή Παναγιά ή Σελτσιώτισσα, αφιερωμένη στήν Κοίμηση τής Θεοτόκου. Τό πιό κοντινό χωριό τής περιοχής είναι οί Πηγές ΄Αρτας (Βρεστενίτσα), μοναδική δίοδος πρός τή μονή, σχεδόν απροσπέλαστη ακόμη καί σήμερα.
Τόν ιερό αυτό τόπο, επέτρεψεν ό Θεός, νά γίνη τό θυσιαστήριο τής ένδοξης γενιάς τών Μποτσαραίων, τό 1804, θυμάτων τής Τουρκαλβανικής θηριωδίας τών στρατευμάτων τού ΄Αλή-Πασά, αλλά καί αιώνια σελίδα δόξας καί ευτοθυσίας τού γένους τών ΄Ελλήνων.
Μετά τήν παράδοση τού Σουλίου στόν ΄Αλή-Πασά μέ τήν συνθήκη στίς 12 Δεκεμβρίου τού 1803, οί Σουλιώτες άρχισαν νά εγκαταλείπουν κατά τμήματα τό Σούλι. Ό Άλή-Πασάς παρασπονδώντας διέταξε νά κυκλωθούν τά μέρη απ’ όπου θά περνούσαν οί οικογένειες, νά τίς αιχμαλωτίσουν καί νά τίς μεταφέρουν στά Γιάννενα.
΄Η πρώτη ομάδα πού κατευθύνονταν πρός τήν Πάργα υπό τίς οδηγίες τού Φώτου Τζαβέλα καί τού Δήμου Δράκου, κάπου 2.000 άτομα, κατάφερε πολεμώντας σκληρά νά φθάση στόν προορισμό της. Read more »

Tοῦ ἁγίου Γεωργίου (Ἰω. 15,17 – 16,2)
Tοῦ  Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Το μισος του κοσμου κατα των γνησιων Χριστιανων

«Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκε­τε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν» (Ἰω. 15,18)

ΜΑΣ ἀξιώνει ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου, νὰ πανηγυρίζουμε τὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Γεωργίου τοῦ μεγαλομάρτυρος, ποὺ εἶνε ἰδιαιτέρως ἀγαπητὸς στὸ λαό μας.
Μίλησα ἄλλοτε γιὰ τὸν βίο τοῦ ἁγίου· τώρα θ᾽ ἀλλάξω θέμα. Συνηθίζω, ὅπως ἡ ὄρνι­θα σκαλί­ζει τὸ χῶμα κι ἅμα βρῇ κανένα σπόρο ἢ σκου­λη­κάκι δὲν τὸν τρώει μόνη της ἀλλὰ καλεῖ καὶ τὰ πουλιά της νὰ τὸν ἀπολαύσουν, ἔτσι κ᾽ ἐ­γὼ σκαλίζω συνεχῶς τὴν ἁγία Γραφή, ἄλλα βιβλία καὶ ἱστορίες, καὶ προσπαθῶ ἀπ᾽ ὅλα αὐτὰ κάτι καινούργιο νὰ βρίσκω γιὰ τὸ λαό μας. Τώρα λοι­πὸν τὸ θέμα θὰ εἶνε ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο (Ἰω. 15,17–16,2).
Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο εἶνε μία περικοπὴ ἀ­πὸ τὴν τελευταία ἀποχαιρετιστήρια ὁμιλία ποὺ εἶπε ὁ Κύριος στοὺς μαθητάς του τὴν ἀ­λησμόνητη νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης. Ἂν ἐνθυμούμεθα τὰ τελευταῖα λόγια τῆς μάνας καὶ τοῦ πατέρα μας, πολὺ περισσότερο πρέπει ―ἂν εἴμαστε Χριστιανοί― νὰ ἐνθυμούμεθα ζωηρὰ τὰ τελευταῖα λόγια ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ μυστικὸ δεῖπνο. Εἶνε ἡ διαθήκη τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι ὀνομάζεται.

* * *

Ὁ Κύριος ἐδῶ προειδοποιεῖ, λέει μία προφη­τεία. Καὶ μόνο ἡ διαπίστωσι ὅτι τὰ λόγια αὐ­τὰ ἐκπληρώθηκαν καὶ ἐκπληρώνεται συνε­χῶς, εἶ­νε μία ἀπόδειξι ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶ­νε κοινὸς ἄνθρωπος. Ἕνας ἁ­πλὸς ἄν­θρωπος ζῇ καὶ κινεῖ­ται σὲ μία χρονικὴ περίοδο καὶ ἔχει μικρὴ γνῶ­σι τῶν πρα­γμάτων· ὁ Χριστός, ὁ Θεὸς καὶ Κύρι­ός μας, εἶνε παν­το­γνώ­στης, τὰ γνωρίζει ὅλα. Γνω­ρίζει τὸ παρελ­θόν, τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον μὲ κά­θε λεπτο­μέρεια. Καὶ σήμερα προειδοποιεῖ τοὺς μαθη­τάς του καὶ διὰ μέσου αὐτῶν ὅ­λους μας – τί; ὅτι οἱ μαθηταί του θὰ διωχθοῦν σκλη­ρά. Μὴν ἀ­πογοητεύε­στε ὅ­μως, λέει· διότι «ὁ κόσμος… ἐμὲ πρῶ­τον ὑ­μῶν μεμίσηκεν», πρὶν ἀ­πὸ σᾶς μίσησε πρῶτα ἐ­μέ­να (Ἰω. 15,18). Read more »