ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ;

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Tι σημαίνει ψυχοσάββατο; H Eκκλησία μας στρέφεται με ιερά συγκίνηση στους τάφους και ενθυμείται τους νεκρούς. Ποιούς νεκρούς; Oι νεκροί είναι πολλοί. Oι νεκροί, που είναι θαμμένοι εδώ στα κοιμητήρια είναι πιο πολλοί από τους ζωντανούς που βρίσκονται στην πόλη Έχουμε δύο πόλεις· η μία αποτελείται από τους ζώντας, και η άλλη από τους κεκοιμημένους. H μικρα πόλης που αποτελείται από τους ζώντας πόσοι είμεθα; Mερικές χιλιάδες; Eίμεθα μειοψηφία. H μεγάλη πόλης, η απέραντος πόλις, είναι το νεκροταφείο. Πάνω από ένα εκατομμύριο είναι θαμμένοι εκεί μέσα. Eμείς είμεθα η μειοψηφία, αυτοί είναι πλειοψηφία. Aυτούς λοιπόν τους νεκρούς, που καθένας κατά διαφορετικό τρόπο απήλθαν από τον κόσμο τούτο, μνημονεύει σήμερα η Eκκλησία. Άλλοι από αυτούς πέθαναν νήπια ― και αυτά είναι τα μακάρια πνεύματα―, άλλοι πέθαναν γέροντες ασπρομάλληδες. Άλλοι πέθαναν μέσα στο σπίτι, και άλλοι έξω στους δρόμους ή στα βουνά. Άλλοι πέθαναν στην ξηρά, άλλοι στη θάλασσα. Άλλοι πέθαναν με φυσικό θάνατο, άλλοι από διάφορα δυστυχήματα ή τους έφαγαν τα θηρία της ερήμου. Όλους αυτούς ενθυμείται σήμερα η Eκκλησία. Eνθυμείται όμως και κάποιους άλλους. Ποιούς; Read more »

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σὲ pdf

ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΘΕΙΩΝ ΔΩΡΩΝ

Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου, φθά­σαμε στὸ τέλος τῶν ἑορτῶν τοῦ Πεντηκοσταρίου. Πρώτη ἑορτὴ εἶνε ἡ ἀνάστασις τοῦ Κυρίου, τὴν ὁποία ἐξαίρει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ­κλησία. Καὶ σ᾽ αὐτὸ τὸ σημεῖο διαφέρουμε ἀπὸ τοὺς φράγκους, ποὺ ἑορτάζουν μεγαλοπρεπέστερα τὰ Χριστούγεννα· οἱ ὀρθόδοξοι στὴν Ἀνατολὴ ὡς βασιλί­δα τῶν ἑορτῶν ἔχουμε τὸ Πάσχα· σαράντα μέρες ἀ­κούγεται τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Μετὰ τὴν Ἀνάστασι εἶνε ἡ ἀ­νά­ληψις τοῦ Κυρίου, ποὺ ἑ­ωρτάσαμε πρὸ δέ­κα ἡμερῶν. Τί νόημα ἔχουν οἱ ἑορτὲς αὐτές; Ἡ Ἀνάστασις· ζῇ καὶ βασιλεύει ὁ Χριστός. Ἡ Ἀνάληψις· «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας».

* * *

Καὶ σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε Πεντηκοστή, τὴ μεγάλη ἑορτὴ ποὺ εἶνε ἡ συμπλήρωσις τοῦ ἔργου τῆς θείας οἰκονομίας καὶ σημαίνει τὴν κάθοδο τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ἂν πᾶτε στὸ Ἅγιο Ὄ­ρος, σὲ βυζαντινοὺς ναούς, θὰ δῆτε πῶς ζωγραφίζεται ἡ Πεντηκοστή.
Βυζαντινοὶ ἁγιογράφοι, ὄχι ὅπως οἱ σημερινοὶ ποὺ μοσχοπωλοῦν τὸ Χριστὸ ἀλλὰ τεχνῖ­τες ποὺ ζωγράφιζαν μὲ πίστι κι ἀνακάτευαν τὰ χρώματα μὲ τὰ δάκρυά τους καὶ νήστευ­αν γιὰ νὰ ζωγραφίζουν τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας, δημιούργησαν εἰκόνες θαυματουρ­γές. Ἀπὸ τὶς σημερινὲς εἰκόνες ἀμφιβάλλω ἂν μέσα σὲ δέκα χιλιάδες θὰ βρεθῇ μία ποὺ νά ᾽νε θαυματουργή. Ἡ κάθε εἰκόνα ἔ­χει βέβαια ἀφ᾿ ἑαυτῆς τὴν ἀξία της, ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εἰκονίζει, ἀλλὰ ἄλλη χάρι ἔχει ὅταν προέρχεται καὶ ἀπὸ μάτι καὶ χέρι ἑνὸς ἁγιασμένου ζωγράφου.
Στὴ βυζαντινὴ λοιπὸν εἰκόνα τῆς Πεντηκο­στῆς θὰ δῆτε ὅτι στὸ κέντρο ζωγραφίζεται ἕνας προφήτης, ὁ προφήτης Ἰωήλ. Εἰκονίζεται νὰ κρατάῃ ἕ­να εἰλητάριο κ᾽ ἐπάνω σ᾽ αὐτὸ εἶνε γραμμένο τὸ ῥητὸ «Ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύ­ματός μου ἐπὶ πᾶ­σαν σάρκα…» (Ἰωὴλ 3,1-2).
Θέλω νὰ μιλήσω, ἀλλὰ διστάζω. Διότι τί ὠ­φελού­μεθα ἀπὸ τὶς ἑορτές; Τώρα γιὰ πολλοὺς ἑορτὴ ἴσον γλέντι, διασκέδασι, χορός… Δὲν λιγοστεύουμε τὶς ἁμαρτίες, ἀλλὰ τὶς αὐ­ξάνουμε. Ἐνῷ γιὰ τὴν Ἐκ­κλησία ἡ ἑορτὴ εἶνε χαρὰ καὶ εὐφροσύνη πνευματική, ἐμεῖς ἑορτάζουμε κατὰ τρόπο ἰουδαϊκὸ καὶ εἰδωλολατρι­κό. Σ᾽ ἐμᾶς ἁρμόζει ἡ φρικτὴ ἐκείνη προφητεία τοῦ Θεοῦ ποὺ λέει «Τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου» (Ἠσ. 1,14).
Διστάζω ἀκόμη, διότι ἡ Πεντηκοστὴ εἶνε ἑ­ορτὴ ποὺ δίδει στὸν ἱεροκήρυκα τὸ δυσκολώτερο ἀπὸ ὅλα τὰ θέματα. Τί εἴμαστε ἐμεῖς; Ὕλη, σκουλήκια, ἀκάθαρτα ζῷα· ταπεινοί, ἁ­μαρτωλοί, «ἀκάθαρτα χείλη ἔχοντες, ἐν μέ­σῳ λαοῦ ἀκάθαρτα χείλη ἔχοντος» (Ἠσ. 6,5). Πῶς νὰ λαλήσουμε σήμερα περὶ Πνεύματος ἁγίου, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ συγκλονίζεται ἀπὸ τὰ ἀθεϊστικὰ κηρύγματα, τὶς αἱρέσεις καὶ τὴν ἐν γένει διαφθορά;
Θά ᾽πρεπε στὴ θέσι μου νὰ εἶνε ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας, τὰ ἄυλα ἐκεῖνα πνεύματα ποὺ δὲν εἶχαν οὔτε μόριο σαρκικότητος καὶ ποὺ ὅταν προσεύχονταν δὲν πατοῦσαν τὴ γῆ. Καὶ θά ᾿πρεπε κ᾽ ἐσεῖς οἱ ἀκροαταί μου νὰ εἶστε ἐξαγνισμένοι, ὥστε τὰ πνεύματά μας νὰ συντονισθοῦν καὶ νὰ ὑψωθοῦμε ὅπως οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι στὸ ὑπερῷο, γιὰ νὰ ἔλθῃ καὶ σ᾽ ἐμᾶς Πνεῦμα ἅγιο. Read more »

Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
στὴν αἴθουσα τοῦ Συλλόγου τῶν «40 Μαρτύρων» Κοζάνης στις 11.6.1961

Για να εινε ακμαιο το εθνος

Διότι τὸ ποσοστὸν ποὺ πρέπει νὰ αὐξάνῃ ἕνα ἔθνος, τὸ ποσοστὸν τῶν γεννήσεων ποὺ εἶνε ἀναγκαῖον γιὰ νὰ ὀνομάσωμεν ἕνα ἔθνος ἀκμαῖον καὶ ῥωμαλέον καὶ ἄξιον νὰ ζῇ, τὸ ποσοστὸν ―κατὰ τὴν κρίσιν τῶν ἐπιστημόνων ποὺ ἠρεύνησαν τὰ στοιχεῖα αὐτά― εἶνε, στοὺς ἑκατὸ ἀνθρώπους νὰ γεννιῶνται μέχρι δύο· ἑνάμισυ μὲ δύο τοῖς ἑκατὸ εἶνε ἡ φυσιολογικὴ αὔξησις ἑνὸς ἔθνους. Μὲ ἄλλα λόγια, ἐμεῖς θά ᾿πρεπε κάθε χρόνο στὴν Ἑλλάδα νὰ ἔχουμε πολλὲς νέες γεννήσεις· μέσα στὶς κούνιες τῶν σπιτιῶν μας ἔπρεπε νὰ κελαηδᾶνε τὰ ἀηδόνια τοῦ οὐρανοῦ. Γιατὶ κάθε παιδάκι εἶνε ἀηδόνι τοῦ οὐρανοῦ, εἶνε ἄγγελος, χερουβὶμ καὶ σεραφίμ, ἀθῷα πλάσματα, ποὺ γι᾿ αὐτὰ μᾶς ἀφήνει καὶ ὁ Θεὸς στὸν κόσμο. Ἀπὸ τὰ ἀθῷα αὐτὰ πλάσματα, ποὺ εἶνε μέσα στὶς κούνιες, ὁ Θεὸς γίνεται εὔσπλαγχνος στὸν κόσμο καὶ ἀναβάλλει τὴν τιμωρία ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.
Θά ᾿πρεπε, λοιπόν, μέσ᾿ στὶς κούνιες τὶς φτωχὲς τῆς πατρίδος μας, σ᾿ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, νὰ κελαηδᾶνε πάνω στὰ δέντρα τὰ οἰκογενειακὰ κάθε χρόνο – πόσα; Φυσιολογικῶς κάθε χρόνο ἔπρεπε νὰ γεννιῶνται στὰ νησιά μας, στὸ Μοριά, στὴν Ἤπειρο, στὴ Ῥόδο, στὰ μεγάλα νησιά, στὴν Κρήτη, στὴ Μακεδονία, παντοῦ, θὰ ἔπρεπε νὰ γεννιῶνται κάθε χρόνο 180.000 νήπια. Δὲν γεννιῶνται 180.000 στὴν Ἑλλάδα. Πέσαμε πολὺ κάτω. Πόσο νομίζετε πέσαμε; 95.000 νήπια γεννιῶνται στὴν Ἑλλάδα. Καὶ προχθὲς μιὰ νέα στατιστικὴ τὰ κατεβάζει ἀκόμη πιὸ κάτω· θὰ φθάσωμε τὸ ἔτος αὐτὸ 80.000 γεννήσεις.
Ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες τῶν Βαλκανίων, καὶ ἀπὸ τὴ χώρα τοῦ Χόντζα τὴν Ἀλβανία, καὶ ἀπὸ τὴ Σερβία, καὶ ἀπὸ τὴ Βουλγαρία, καὶ ἀπὸ τὴν Τουρκία, καὶ ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες τῶν Βαλκανίων καὶ τῆς Εὐρώπης, ἔχομεν τὸ μικρότερον ποσοστὸν γεννήσεων στὴν Ἑλλάδα. Ἀφήνω πλέον τὴ Ῥωσία, ποὺ ἐκεῖ πλησιάζουν ἐπὶ 100 κατοίκων νὰ γεν­νιῶν­ται τρεῖς, αὐξάνουν οἱ Ῥῶσοι τρία τοῖς ἑκατό.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

O ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ

Διαβᾶστε:
http://iasyflo.blogspot.gr/2017/06/blog-post.html
και ἐδῶ:

http://www.triklopodia.gr/o-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CF%83%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%83-%CF%86%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%83-%CE%B1%CE%BC/

26.000 λιγοτερα παιδια γεννιουνται καθε χρονο στην Ελλαδα λογω της οικονομικης κρισης

http://www.businessnews.gr/article/52352/26000-ligotera-paidia-gennioyntai-kath

Ανησυχία για το μέλλον δημιουργούν τα στατιστικά στοιχεία για την πορεία των γεννήσεων στην Ελλάδα. Το 2015, η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε το μικρότερο αριθμό γεννήσεων από το… 1932 που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία (με εξαίρεση την περίοδο του 2ου παγκοσμίου πολέμου και του εμφυλίου που προκάλεσε μια τρύπα στη στατιστική ενημέρωση από το 1940 μέχρι και το 1954). Το 2015 γεννήθηκαν μόλις 91847 παιδιά όταν το 2008, οι γεννήσεις είχαν φτάσει στις 118.302. Read more »

Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
στὴν αἴθουσα τοῦ Συλλόγου τῶν «40 Μαρτύρων» Κοζάνης στις 11.6.1961

Λειπουν 1.700.000 Ελληνες!

Δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἀπογραφὴ ποὺ ἔγινε (το 1961) διαπιστώνεται, ὅτι λείπουν 1.700.000 νέοι Ἕλληνες. Ἀκοῦτε; Ἀπὸ τὴν ἀπογραφὴ τῆς Ἑλλάδος βγαίνει, ὅτι λείπουν 1.700.000 Ἕλληνες. Μὲ ἀκοῦτε;
Mοῦ ἔρχεται νὰ κατεβῶ κάτω καὶ νὰ τελειώσω τὸ κήρυγμα. Γιατὶ εἶστε ὅλοι ἔξυπνοι, πιάνετε πουλιὰ στὸν ἀέρα, καὶ μπορεῖτε τὰ ὑπόλοιπα νὰ τὰ συμπληρώσετε, κύριοι καὶ κυρίες καὶ αἰδεσιμώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί. Ναί, εἶνε εὔκολο.
Nά τὸ ἔγκλημα τὸ τεράστιο. Δὲν λέγω πιὰ θρησκευτικὸ ἔγκλημα, γιὰ νὰ μὴ ταράζω τὰ νεῦρα μερικῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι ἔχουν μοντέρνες ἰδέες μέσα στὰ κεφάλια τους, ἀλλὰ λέγω τὸ τεράστιον ἐθνικὸν ἔγκλημα, ἔγκλημα ἐναντίον τῆς μικρᾶς μας πατρίδος. Ἕνα ἑκατομμύριο ἑπτακόσες χιλιάδες Ἕλληνες λείπουν ἀπὸ τὴν ἀπογραφή.

Ποιoς τους εφαγε

Ποιός τοὺς ἔφαγε; Ποιός λάκκος, ποιό σκοτάδι τοὺς ἔφαγε; Τί λάκκο ἄνοιξε καὶ τοὺς κατέπιεν ἡ γῆ ἕνα ἑκατομμύριο ἑπτακόσιους; Κάναμε πολέμους, σκορπίσαμε τὰ κόκκαλά μας μέχρι τὸ Καλὲ-Γκρότο καὶ τὴν Ἄγκυρα. Φθάσαμε τὰ παιδιά μας καὶ οἱ πατέρες μας μέχρι τὰ στενὰ τῆς Κρέσνας. Βαδίσαμε μέσα στὰ ὀχυρὰ τῆς Ἀλβανίας. Διεσπάσαμε σὰν ἀετοὶ καὶ ἄλογα καὶ ἵπποι τῆς Ἀποκαλύψεως τὰ πέρατα τοῦ κόσμου, μὰ τέτοια ἀπώλεια δὲν ξαναεῖδε τὸ Ἑλληνικὸν κράτος.
Ἴσως μόνον ἡ ἀπώλεια αὐτὴ νὰ φτάνῃ τὴν ἀπώλεια τῆς Μικρᾶς Ἀ­σί­ας, ποὺ ἀπὸ ἕνα τέκνο τῆς Ἄγαρ —σατανᾶς καὶ «Ἀπολλύων» τῆς Ἀποκαλύψεως (Ἀπ. 9,11), ποὺ ἀπαξιῶ νὰ τὸν ὀνομάσω—, Read more »

Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
στὴν αἴθουσα τοῦ Συλλόγου τῶν «40 Μαρτύρων» Κοζάνης στις 11.6.1961

Επικινδυνες διαστασεις της αστυφιλιας

O πληθυσμὸς τῶν πόλεων αὐξάνει τρομακτικῶς. Τρομακτικὴ ἰδί­ως εἶνε ἡ αὔξησι ποὺ παρουσιάζει ἡ πρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος μας. Ἡ Ἀθήνα, ὅπως γνωρίζετε, στὴν ἐποχὴ τοῦ ῎O­θωνος ἦτο μία μικρὰ πόλις. Ὅταν ὁ πρῶτος βασιλιᾶς, ὁ Ὄθων, ἦρθε στὴν Ἀθήνα, ἐπάνω σ᾿ ἕνα ταπεινὸ ἁμάξι, ἡ πρωτεύουσα εἶχε τότε μόλις 5.000 κατοίκους. Ἦταν σὰν τὰ Γρεβενά. Καὶ σήμερα, ἀπὸ τὶς 5.000 κατοίκους, ἡ Ἀθήνα ἔφθασε νὰ ἔχῃ 1.800.000, πληθυσμὸ δυσανάλογο πρὸς τὸν πληθυσμὸ τοῦ κράτους μας. Λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι, ἂν ἐξαιρέσουμε τὴ Βιέννη, ἡ ὁποία καὶ αὐτὴ ἦτο μικρὰ ἐν σχέσει μὲ τὴν αὐτοκρατορία τῆς ὁποίας ἦτο πρωτεύουσα ἄλλοτε, ἐὰν λέγω ἐξαιρέσουμε τὴ Βιέννη, ἡ Ἀθήνα εἶνε ἡ μεγαλύτερη πόλι τῆς Εὐρώπης ἐν σχέσει μὲ τὸ μικρe πληθυσμὸ τῆς χώρας μας.
Ἡ Ἀθήνα φυσιολογικῶς ἔπρεπε νὰ ἔχῃ 300.000 ἕως 400.000, ὅπως ἔχει ἡ Ἄγκυρα. Καὶ ὅμως ἔφτασε ἡ Ἀθήνα 1.800.000, καὶ μαζὶ μὲ τὴν Ἀττικὴ πέρασε τὰ 2.000.000. Αὐτὸ εἶνε ἕνας τρομακτικὸς κίνδυνος διὰ τὸ ἔθνος. Εἶνε ἡ φοβερὰ νόσος τῆς ἀστυφιλίας, ἀπὸ τὴν ὁποίαν κατέχεται ἕνα μέγα μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Θεωρεῖ τὴν Ἀθήνα – θεωρεῖ τὶς μεγάλες πόλεις ὁ λαός μας ὡς παράδεισον.
Δὲν θέλω νὰ εἰσέλθω σὲ κριτική, ἀλλὰ θυμηθῆτε τοὺς λόγους μου. Δὲν εἶμαι προφήτης οὔτε υἱὸς προφήτου, ἀλλὰ κρατῶ στὰ χέρια μου τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἰωάννου, κρατῶ τοὺς προφήτας, κρατῶ τὸν λόγον τὸν προφητικὸν «ὡς λύχνον φαίνοντα ἐν αὐχμηρῶ τόπῳ» (Β΄ Πέτρ. 1,19), καὶ σᾶς εἰδοποιῶ καὶ σᾶς λέγω, ὅτι· Ἂν δὲν βάλῃ ὁ Θεὸς τὸ χέρι του ἐπάνω εἰς τὸν κόσμο, αὐτὲς οἱ πόλεις οἱ ἁμαρτωλές, αὐ­τὲς οἱ μεγάλες πόλεις μὲ τοὺς οὐρανοξύστας καὶ μὲ τὰ παλάτια τους καὶ μὲ τὰ μέγαρά τους, αὐτὲς οἱ πόλεις μέσα σὲ μιὰ νύχτα, ἂν προλάβουνε, ἂν προλάβουνε, θὰ ἀδειάσουν, καὶ οἱ κάτοικοί τους, ἄνθρωποι μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ πτωχοί, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ καὶ ὅλων τῶν χρωμάτων, θὰ τρέχουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν κόλασι, γιατὶ κόλασις θὰ γίνουν. Γιατὶ αὐτὲς οἱ βόμβες οἱ πυρηνικὲς δὲν θὰ πέσουν ἐπάνω στὰ χωριουδάκια μας· θὰ πέσουν μέσα στὶς μεγάλες πολιτεῖ­ες, καὶ τότε φιάλαι Ἀποκαλύψεως θὰ καλύψουν μὲ φλόγες οὐρανομήκεις τὰς πόλεις τῆς ἀδικίας, τῆς ἁρπαγῆς καὶ πάσης ἀνηθικότητος. Read more »

Γιατι να ερθη ο αντιχριστος;
Γιατι ο Θεος δεν τον καταργει;

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 128

«…Θὰ πῇ κάποιος· Γιατί νὰ ᾿ρθῇ ὁ ἀντίχριστος; Δὲν μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ τὸν καταργήσῃ ἀμέσως; Γιατί θὰ τὸν ἀφήσῃ νὰ πάρῃ ἐξουσία; (λένε ἐδῶ, ὅτι τρισήμισυ χρόνια θὰ κυβερνήσῃ τὴν ἀνθρωπότητα· ἄλλοι λένε περισσότερα, ἄλλοι λιγώτερα). Γιατί λοιπὸν ὁ Θεὸς θὰ τὸν ἀφήσῃ; Γιὰ νὰ τυραννήσῃ τὴν ἀνθρωπότητα; Δὲν εἶνε αὐτὸ φοβερό;
Ἀπαντῶ. Τὸ πιὸ σπουδαῖο προσὸν τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἡ ἐλευθερία. Ἀφοῦ δὲν θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸν κυβερνᾷ ὁ Χριστός, θὰ τὸν κυβερνήσῃ ὁ ἀντίχριστος. Εἶνε μυστήριο πρᾶγμα· δὲν θέλει ἡ ἀνθρωπότης τὸν Σωτῆρα της, τὸ Χριστό, θέλει τὸ Βαραββᾶ.
Ἐκείνη ἡ Μεγάλη Παρασκευὴ εἶνε ἕνα δρᾶμα συγκλονιστικό. Ὁ καημένος ὁ Πιλᾶτος, ποὺ κρατοῦσε τὸ ῥωμαϊκὸ δίκαιο, «Ἔ», σοῦ λέει, «ποῦ πᾶνε αὐτοί; Τοὺς ἔθρεψε, τοὺς πότισε, τοὺς θεράπευσε, τοὺς ἀνέστησε καὶ νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροὶ θὰ μείνουν ἀπέναντί του· θὰ τὸν λυπηθοῦν». Γι᾿ αὐτὸ τοὺς παρουσίασε ἕναν κακοῦργο, τὸ Βαραββᾶ, ποὺ τὰ χέρια του ἦταν βουτηγμένα μέσα στὸ αἷμα, καὶ τοὺς εἶπε· ―Ἔχω τὸ Χριστό, ἔχω καὶ τὸ Βαραββᾶ. Ποιόν ἀπὸ τοὺς δύο προτιμᾶτε; ποιόν νὰ ἐλευθερώσω; Φώναξαν ὅλοι· ―Τὸ Βαραββᾶ… Κ᾿ ἐμεῖς τὸ ἴδιο ζητᾶμε. Θέλουμε οἱ Βαραββᾶδες νὰ μᾶς κυβερνήσουν. Κι ἀφοῦ τοὺς Βαραββᾶδες διαλέγουμε, αὐτοί θὰ μᾶς κυβερνοῦν.
Ἔχω πολλὰ σχετικὰ παραδείγματα νὰ σᾶς παρουσιάσω. Τέτοιος εἶνε ὁ κόσμος.

Read more »

Τῶν μεγαλομαρτύρων Εἰρήνης καὶ Ἐφραὶμ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

NEOMΑΡΤΥΡΕΣ

ΤΟΝ μῆνα Μάιο, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ θλιβερὰ ἐπέτειος τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀπὸ τὶς 29 Μαΐου 1453 ἄρχισε ἡ μακρὰ περίοδος τῆς τουρκοκρατίας, ποὺ ἐκράτησε μέχρι τὸ 1821 καὶ τὸ 1912. Μέσα στὸ διάστημα τῶν αἰώνων αὐτῶν πολλοὶ Χριστιανοὶ μαρτύρησαν. Εἶνε οἱ ἅγιοι νεομάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας. Ἂς ποῦμε σήμερα λίγα λόγια γι᾿ αὐτούς, γιὰ τοὺς ὁποίους κ᾿ ἐμεῖς κτίσαμε ναὸ σὲ ὕψωμα τοῦ Ἀμυνταίου.

* * *

Ὑπάρχουν οἱ παλαιοὶ μάρτυρες, τῶν πρώτων αἰώνων· ἀλλὰ κοντὰ σ᾿ ἐκείνους προσετέθησαν καὶ αὐτοί, οἱ μάρτυρες τῶν νεωτέρων χρόνων καὶ μάλιστα τῆς τουρκοκρατίας. Θὰ ἔπρεπε στὶς 29 Μαΐου νὰ χτυποῦν νεκρικὰ οἱ καμπάνες, νὰ μᾶς ὑπενθυμίζουν τὴ μεγάλη συμφορὰ τοῦ γένους, τὴν ἅλωσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ποὺ ἔγινε τὸ 1453. Δυστυχῶς λησμονήσαμε τὸ παρελθόν μας, γίναμε γραικύλοι. Μπῆκαν τότε μέσ᾿ στὴν Πόλι οἱ βάρβαροι, οἱ ὀρδὲς τοῦ Μωάμεθ, καὶ κατέβασαν ἀπὸ τὸν τροῦλλο τῆς Ἁγίας Σοφίας τὸν τίμιο σταυρό. Ἀπὸ τότε ἄρχισε τὸ μαρτύριο τῆς φυλῆς. Σύνθημα τῶν Τούρκων ἦταν ―καὶ μέχρι σήμερα εἶνε― «θάνατος στοὺς γκιαούρηδες». Τότε ὄχι ἕνας καὶ δύο, ἀλλὰ πλήθη μαρτύρησαν· γέροντες καὶ παιδιά, νέοι καὶ νέες, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ἔγγαμοι καὶ ἄγαμοι, κληρικοὶ καὶ μοναχοί, ἐσφάγησαν ὡς ἀρνία ἀπὸ τὴν μάχαιρα τοῦ Μωάμεθ. Αὐτοὶ εἶνε οἱ νεομάρτυρες.
Ἀναφέρω ἕναν μόνο ἀπὸ αὐτούς, γιὰ νὰ λάβουμε μιὰ ἰδέα τί ψευτοχριστιανοὶ εἴμεθα ἐμεῖς μπροστὰ σ᾿ ἐκείνους.

Read more »

Γιναμε σημερα Χριστιανοι νεροβραστοι…

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/orthodoxo-bhma/1423

  Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΓΗ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΜΑΝΤΟ ΜΑΣ…!!!

http://www.stoxos.gr/2017/05/blog-post_1065.htmlκ

ΣΧΟΛΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Μεγάλη, μακαριώτατε, μεγίστη θα έλεγε κανείς, υπήρξε η ζημία που προκλήθηκε στο σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας ένεκα της συγκλήσεως και των αποφάσεων της θλιβερής «συνόδου» του Κολυμπαρίου.

Η διαβόητη αυτή «σύναξη προκαθημένων», όπως προσφυώς απεκλήθη, όχι μόνο υπηρέτησε, διά των τελικών της κειμένων, την οικουμενιστική προοπτική και στοχοθεσία ενίων εκ των διοργανωτών και πρωτουργών της συγκλήσεώς της αλλά και υπονόμευσε την περιλάλητη «πανορθόδοξη ενότητα» για την οποία, κατά τα άλλα, εκόπτοντο οι υποστηρικτές της.
Μεγάλη, επίσης, μέγιστη για την ακρίβεια, είναι και η ευθύνη που βαρύνει προσωπικώς υμάς μακαριώτατε αλλά και τη συντριπτική πλειονότητα των μελών της αντιπροσωπείας της κατ Ελλάδα Εκκλησίας στην προαναφερθείσα ψευδο-σύνοδο ένεκα της απροσδοκήτου, ανεπιτρέπτου και προδοτικής μεταβολής της στάσεως υμών των ποιμένων αναφορικώς με το ζήτημα των σχέσεων Ορθοδοξίας και αιρέσεων εν αντιθέσει και παρά τα αποφασισθέντα κατά τη συνέλευση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας τον Μάιο του 2016 κατόπιν της ασκήσεως καταθλιπτικών πιέσεων εκ μέρους των αρχιτεκτόνων της οικουμενιστικής προδοσίας και εχόντων, από ετών, υποστεί εκκλησιολογικό ναυάγιο, γνωστών και μη εξαιρετέων πατριάρχου Βαρθολομαίου και του «στιβαρού βραχίονός του», μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννη. Σε σχετική ευθαρσή καταγγελία προέβη ο μητροπολίτης Καλαβρύτων, τόσο επί συνόδω όσο και δημοσία.
Πρόκειται, αναντιλέκτως, για σκάνδαλο ολκής και σας είναι γνωστός ο κυριακός-αγιογραφικός λόγος περί σκανδάλων και σκανδαλοποιών…
Τὴν συνέχεια http://aktines.blogspot.gr/2017/05/blog-post_495.html#more

29η Μαιου, επετειος της Άλωσης. Γιατι την επετρεψε ο Θεος;

1. ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ
29 Μαΐου 1453. Μετά από σκληρή πολιορκία πολλών εβδομάδων, η Πόλη πέφτει στα χέρια των Τούρκων! Ο ήχος των σπαθιών και οι ανατριχιαστικές κραυγές απόγνωσης, πόνου, τρόμου και απελπισίας ακούγονται από όλες τις πλευρές της Βασιλεύουσας:
– Παναγίτσα μου, βόηθα μας!
– Χριστέ μου!
– Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μας εγκατέλειψες;

Οι χριστιανοί αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει· νομίζουν ότι βλέπουν ένα κακό όνειρο.

Ο Μωάμεθ ο Πορθητής, για να ευχαριστήσει τους στρατιώτες του, τούς δίνει την άδεια για τρεις ολόκληρες μέρες να κάνουν ό,τι θέλουν! Φωτιές παντού! Οι χριστιανοί βασανίζονται και κατακρεουργούνται!  Τα καλντερίμια της Κωνσταντινούπολης βάφονται με χριστιανικό αίμα. Οι γυναίκες βιάζονται ομαδικά! Οι Αγαρηνοί δεν σεβάστηκαν ούτε τα ανήλικα κοριτσάκια! Γι’  αυτούς, οι βιασμοί των «απίστων» γυναικών δεν είναι αμαρτία· ούτε και η παιδεραστία! Προβλέπονται όλ’ αυτά στο «ιερό» τους βιβλίο, το «Άγιο και Υπερουράνιο» Κοράνιο, όπως το αποκαλεί ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος!¹ Άλλωστε, και ο μεγάλος «προφήτης» τους, ο Μωάμεθ, μεταξύ των συζύγων του είχε και ένα κοριτσάκι εννέα (9) ετών, την Αΐσα! Read more »

H MEIΩΣΙΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Ἀπὸ περιοδικὸ «Χριστιανικὴ ΣΠΙΘΑ», φ. 237,
Μάϊος 1961, θέμα: «ΓΗΡΑΣΚΟΜΕΝ…»)

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε αἰδεσιμώτατοι ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, προσφιλεῖς ἀκροαταί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες ν’ ἀφήσω τὸν ἀπόστολο καὶ τὸ εὐαγγέλιο, καὶ ἀπὸ τὴν κορυφὴν τοῦ Ὀλύμπου ἢ μᾶλλον τοῦ Θαβωρίου ὄρους, ὅπου κανεὶς καὶ εὐκόλως καὶ ἀνέτως καὶ ἐπιχαρίτως φιλοσοφεῖ καὶ θεολογεῖ, νὰ κατέλθω χαμηλότερα. Ἀπὸ τὴν κορυφὴν αὐτὴν τῆς θεωρίας ἐγὼ θὰ κατεβῶ πολὺ χαμηλά, θὰ κατεβῶ μέχρι τὴν κοινωνία, ἐκεῖ κάτω εἰς τὴν πεδιάδα καὶ εἰς τὸν κάμπο, ὅπου τὸ χῶμα τῆς γῆς ζυμώνεται μὲ τὸν ἱδρῶτα τοῦ ἀνθρώπου. Θ᾿ ἀφήσω τὰ σύννεφα τὰ ὑψηλὰ καὶ θὰ κατέβω κάτω, λέγω, στὸν κάμπο ποὺ εἶνε ποτισμένος μὲ τὸν ἱδρῶτα τῶν παιδιῶν τοῦ λαοῦ, καὶ ἐκεῖ κάτω στὸν κάμπο θὰ προσπαθήσω νὰ βάλω τὸ αὐτί μου ν᾿ ἀκούσω τοὺς παλμοὺς τοῦ λαοῦ.
Δὲν εἶμαι ἄλλωστε ἄξιος νὰ εἶμαι ἐπάνω στὰ οὐράνια καὶ ν᾿ ἀκούω τοὺς ἀγγέλους. Κάτω ἐδῶ, μαζί σας, θὰ θελήσω νὰ ἀκούσω τί λέει ὁ λαός. Μὲ ἄλλα λόγια, θὰ κάνω κήρυγμα κοινωνικόν.

Κρατῶ στὰ χέρια μου καθρέπτη

Μία πτυχὴ τῆς πτώσεως τῆς πατρίδος μου, τὴν πτυχὴ τῆς κοινωνι¬κῆς πτώσεως, θὰ παρουσιάσω ἐνώπιόν σας. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θέλω νὰ πῇ κανεὶς ποὺ εἶνε ἐδῶ μέσα ὅτι λέγω ὑπερβολικὰ καὶ ὅτι ζωγραφίζω ἀπελπιστικῶς τὴν κατάστασι τῆς πατρίδος καὶ ὅτι ψάλλω ἰερεμιάδα, ἐπειδὴ δὲν θέλω κανεὶς νὰ μὲ κατηγορήσῃ γιὰ ὑπερβολικότητα κρίσεως, γι᾿ αὐτὸ θὰ παρουσιάσω μπροστά σας ἕνα καθρέφτη. Καὶ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι ὁ καθρέφτης δὲν λέει ψέματα. Εἶνε ἀληθινὸς ὁ καθρέφτης. Ἐὰν εἶνε κανεὶς πτωχὸς – πτωχότατος καὶ εἶνε ὄμορφος, ὁ καθρέφτης θὰ τὸν δείξῃ ὄμορφο· καὶ ἂν εἶνε βασιλιᾶς κ᾿ εἶνε ἄσχημος, ὁ καθρέφτης δὲν θὰ χαριστῇ στὸ βασιλιᾶ, θὰ τὸν παρουσιάσῃ ὅπως εἶνε. Mπορεῖ ἕνα βασιλιᾶ καὶ ἕναν ἄρχοντα καὶ ἕναν πλούσιο Óὰ τὸν κολακεύουν ὅλοι, ἀλλὰ ὁ καθρέφτης τοῦ σπιτιοῦ του δὲν τὸν κολακεύει, τὸν παρουσιάζει ὅπως εἶνε. Read more »

Υπερβολικος ιεροκηρυκας

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἀπόσπασμα τοῦ βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»

Ἄλλοι πάλι μᾶς κατηγοροῦν, ὅτι αὐτὰ ποὺ λέμε, αὐτὰ ποὺ κηρύττομε, αὐτὰ ποὺ γράφομε, εἶνε ὑπερβολές.
«Οὐού, ὑπερβολικὸς ἱεροκήρυκας! Ὑπερβολές, ὅλο ὑπερβολὲς εἶνε. Ὑπερβολικὰ ζωγραφίζει τὴν κατάστασιν τῆς πατρίδος μας, ὑπερβολικῶς τονίζει τοὺς κινδύνους τοὺς ὁποίους διατρέχομε…».
Tί θ᾿ ἀπαντήσω στὴν κατηγορία αὐτή;
Mακάρι. Μακάρι αὐτὰ ποὺ λέγω νὰ ἦσαν ὑπερβολικά. Πιστεύσατέ με, ἀγαπητοί· ὁσάκις κατεβαίνω ἀπὸ τὸ βῆμα ἢ ἀπὸ τὸν ἄμβωνα, πάν­τοτε μιὰ φωνὴ μοῦ λέγει· «Αὐγουστῖνε, εἶπες πολὺ ὀλίγα. Ἔπρεπε νὰ πῇς περισσότερα καὶ ζωηρότερα καὶ τολμηρότερα».
Συνεπῶς, δὲν κηρύττομε οὔτε ἀπὸ ἐλατήρια δημαγωγίας οὔτε ἐξ ἄλλων τινῶν ἐλατηρίων, ἀλλὰ κηρύττομεν ἐξ ἀγάπης πρὸς τὴν ἁγίαν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Xριστοῦ, ἐξ ἀγάπης πρὸς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν μας, καὶ ἐξ ἀγάπης πρὸς τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν καὶ ἐξ ἀγάπης πρὸς τὴν πατρίδα μας.
Kάτι κ᾿ ἐμεῖς οἱ ῥασοφόροι, μικροὶ καὶ ἀσήμαντοι, προσεφέραμε στὸν τόπον αὐτόν, καὶ ἔχομε τὸ δικαίωμα νὰ λέγωμε τὴν ἀλήθεια στὸ λαό.

Ἡ πατρίς μας πίπτει

Ἐπιθυμία ζωηρὰ τῆς καρδίας μας, πόθος μας φλογερὸς καὶ καίων, εἶνε ἕνας· ὁ τόπος μας – ἡ πατρίς μας νὰ γίνῃ ὑπόδειγμα λαοῦ ὀρθοδόξου. Διότι ἡ πατρίς μας, γιὰ νὰ εἰσέλθω ἀπ᾿ εὐθείας στὸ κοινωνικὸ θέμα, ἡ πατρίς μας πίπτει. Πίπτει, πέφτει χαμηλὰ συνεχῶς. Read more »

Κυρ. Πατ. Α΄ Οἰκ. Συνόδ. (Πράξ. 20,16-18,28-36)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΕΑΥΤΟΙΣ» (Πράξ. 20,28)

Ἐπιθυμία, ἀγαπητοί μου, ἐπιθυμία μου ἦ­ταν νὰ βρίσκωμαι σ᾽ ἕνα χωριό. Ἀλλὰ παρουσιάζομαι ἐνώπιον τῆς ἀγάπης σας καὶ παρακαλῶ νὰ ἀκούσετε μερικὰ ἁπλᾶ λόγια.
Σήμερα ἑορτάζουν τριακόσοι δεκαοκτὼ πατέ­ρες τῆς Ἐκκλησίας. Αἰσθάνομαι τὸν ἑαυτό μου μικρό. Φτωχὸς στὴν ἔκφρασι, στὰ νοήματα, στὰ αἰσθήματα· ἔ­­ψαξα ὅμως καὶ βρῆκα ἕνα χρυσὸ νόμισμα. Δὲν εἶνε ἀπὸ ὕλη φθαρτή, ἀ­πὸ μέταλ­λο τῆς γῆς· εἶνε νόμισμα ἀξίας ἀπείρου, ἔχει δύναμι μεγάλη. Ἂν τὸ πάρετε καὶ τὸ θέσετε σὲ κυκλοφορία, χαρὰ στὰ σπίτια σας, χαρὰ στὴν πόλι σας, κ᾽ ἐγὼ θὰ πῶ στὸν Κύριο· Μακάριος ὁ λαλῶν εἰς ὦτα ἀκουόντων (πρβλ. Ματθ. 11,15· 13,9,43. Μᾶρκ. 4,9. Λουκ. 8,8· 14,35. Ἀπ. 2,7,11,17,29· 3,6,13,22· 13,9). Ἐγὼ λοιπὸν ὁ φτωχὸς προσ­φέρω στὸν καθένα σας μιὰ λίρα. Μὴν κοιτάξετε ποιός εἶ­νε ὁ προσφέρων· κοιτάξτε τὸ προσφερόμενο.
Ποιό εἶνε τὸ χρυσὸ νόμισμα; Εἶνε ἕνα ῥητό. Φτάνει ἕνα ῥητὸ τῆς ἁγίας Γραφῆς νὰ σᾶς κά­νῃ πλουσίους. –Ἕνα ῥητὸ λοιπόν; αὐ­τὸ εἶ­νε τὸ χρυσὸ νόμισμα; μεγάλο πρᾶγμα… Μὰ δὲ διαβάσατε τὸν Δαυῒδ ποὺ λέει «Ἀγαθός μοι ὁ νόμος τοῦ στόματός σου ὑπὲρ χιλι­άδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου» (Ψαλμ. 118,72); παραπάνω ἀπ᾽ τὸ ἀ­σή­μι καὶ τὸ χρυσάφι ἀγάπησα, Κύριε, τὸ νόμο σου.
Λοιπὸν τὸ χρυσὸ νόμισμα εἶνε ἕνα ῥητὸ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα· ῥητὸ ποὺ τὸ εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν Ἔφεσο τῆς Μικρᾶς Ἀσί­ας σὲ μία σύναξι πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων, ῥητὸ ἐπάνω στὸ ὁποῖο ῥητόρευσε καὶ φιλοσό­φησε ὁ Μέγας Βασίλειος, ῥητὸ ποὺ εἶνε τὸ ὅ­πλο τοῦ Χριστιανοῦ σὲ κάθε ἐποχή. Τὸ ῥητὸ αὐ­τὸ λέει· Ἀδελφοί, «προσέχετε ἑαυτοῖς» (Πράξ. 20,28).

* * *

Τί σημαίνει «προσέχετε ἑαυτοῖς»; Ἄνθρωποι, στρέψτε τὴν προσοχή, τὰ τηλεσκόπια καὶ μικροσκόπιά σας, ὄχι ἐπάνω στὰ φεγγάρια, σὲ ἀ­στερισμοὺς καὶ γαλαξίες, ἀλλὰ σ᾽ ἕνα ἄλ­λο ἄπειρο σύμπαν, τὸ ὁποῖο κλείνει καὶ ὁ πιὸ ταπεινὸς ἄνθρωπος μέσα του. «Προσέχετε ἑ­αυ­τοῖς» ἴσον ἐπαγρύπνησις διαρκής· εἶνε τὸ «γνῶ­θι σαυτὸν» τῶν ἀρχαίων προγόνων μας, τὸ «ἔνδον σκάπτε» τῆς ἀρχαίας φιλοσοφίας.
Ἀκόμη ἁπλούστερα. Τί κάνεις ὅταν βαδίζῃς σὲ δρόμο ὀλισθηρό; προσέχεις μὴ γλιστρήσῃς. Ἤ, σὲ μέρος ποὺ ὑπάρχουν κακοποιοί, τί κάνεις πρὶν κοι­μη­θῇς; ἀμπαρώνεις πόρτες καὶ παράθυ­­ρα· ὅσοι μά­λιστα ἔχουν παραδάκι, αὐτοὶ ἀσφα­λίζουν ἀκόμη πιὸ πολύ. Ἂν πᾶτε καὶ σὲ τρά­πε­ζα, «ναὸ» τοῦ μαμωνᾶ, ἐκεῖ ὑ­πάρχουν φρου­ροὶ ἕ­τοιμοι νὰ πυροβολήσουν ὅποιον πλησι­άσῃ νὰ διαρρήξῃ τὰ χρη­ματοκιβώτια. Ἔτσι λοιπόν, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, νὰ φυλάξῃς καὶ τὸ ἄλλο σπίτι, τὸ πνευματικό, τὸ σπίτι τῆς ψυ­χῆς. Read more »

Δὲν λαμβάνω, λέγω, ὑπ᾿ ὄψιν τί θέλει ὁ λαός, ἀλλὰ παραπάνω ἀπὸ τὸ τί θέλει ὁ λαὸς λαμβάνω ὑπ᾿ ὄψιν τί θέλει ὁ Θεός, τί διατάσσει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τί λαλεῖ στὰ ὦτα τῆς Ἐκκλησίας ἡ πνοὴ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

«Μη τολμησης και πας…»

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»

Kάποιος μοῦ εἶπε· «Mὴ πᾷς, μὴ τολμήσῃς νὰ πᾷς…». Ποῦ; «Μὴ τολμήσῃς νὰ πᾷς στὴν Πάτρα· ἐκεῖ τὸ 99% τῶν κατοίκων εἶνε ἐναν­τίον σου, διότι εἶσαι ἐκπεφρασμένος ἐναντίον τοῦ αἰσχροῦ καρναβάλου. Μὴ πᾷς. Γιὰ τὸ καλό σου τὸ λέγω. Ἂν πᾷς, θὰ κινδυνεύσῃς· ἂν πᾷς, θὰ σὲ λυντσάρουν οἱ Πατρινοί. Τόσο μῖσος ἔχουν ἐναντίον σου…».
Ἄρα δὲν κάνομε δημαγωγικὸ κήρυγμα. Ἂν θέλαμε νὰ κάνωμε δημαγωγικὸ κήρυγμα, θὰ ἤμεθα κ᾿ ἐμεῖς μαζὶ μ᾿ ἐκείνους ποὺ ἐπιδοκιμάζουν κάθε ἀσχημία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἐμεῖς, κι ἂν ἀκόμα ξέρομε ὅτι ἡ πόλις ὅλη εἶνε ἐναντίον μου, κι ἂν ἀκόμα ξέρω ὅτι ὅλη ἡ Ἑλλὰς εἶνε ἐναντίον μου, ὅταν ἐγὼ γνωρίζω ὅτι αὐτὸ ποὺ θὰ πῶ θὰ εἶνε ἀληθινό, ὅτι αὐτὸ ποὺ θὰ πῶ θὰ εἶνε ἡ ἔκφρασις τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, δὲν λαμβάνω ὑπ᾿ ὄψιν —παρακαλῶ τὸν Κύριόν μου νὰ μὴ λαμβάνω ὑπ᾿ ὄψιν— τί θέλει ὁ λαός. Διότι πολλὲς φορὲς ὁ λαὸς ζητεῖ πράγματα παράλογα καὶ ἀντιφατικά, ἔξω ἀπὸ τὸ συμφέρον του τὸ πνευματικό. Read more »

Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου (Ἰω. 17,1-13)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σὲ pdf

 Η  ΑΙΩΝΙΟΣ  ΖΩΗ

Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου (Ἰω. 17,1-13)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΠΕΡΙ ΕΝΟΤΗΤΟΣ

«Ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ἰωάν. 17,11)

Η σημερινὴ ἡμέρα, ἀγαπητοί μου, ὀνομάζεται «ἑβδόμη Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα». Τί σημαίνει Κυριακή; Ὅπως δηλώνει τὸ ὄνομα, ἀνήκει στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ δημιούργησε καὶ συντηρεῖ καὶ προνοεῖ γιὰ ὅλα. Γι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ τιμοῦμε τὴν ἡμέρα αὐτή· νὰ ἐκκλησιαζώμεθα, νὰ δοξολογοῦμε, νὰ εὐχαριστοῦμε, καὶ νὰ παρακαλοῦμε τὸν Κύριο. Εἶνε ἀπαραίτητος ὁ ἐκκλησιασμός.
Ἀλλὰ ἡ σημερινὴ Κυριακὴ ὀνομάζεται εἰδικῶς Κυριακὴ τῶν πατέρων. Γιὰ ποιό λόγο; Πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ σύμφωνα μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ἔρχονται σὲ κανονικὸ ἐκκλησιαστικὸ γάμο καὶ φέρνουν στὸν κόσμο παιδιά. Παραπάνω ὅμως ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς αὐτοὺς πατέρες εἶνε οἱ πνευματικοὶ πατέρες, δηλαδὴ οἱ διδάσκαλοι, οἱ καθηγηταί, οἱ θεολόγοι, οἱ ἱεροκήρυκες, καὶ προπαντὸς οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἐπίσκοποι. Αὐτοὶ μὲ τὸ λόγο τους ἀναγεννοῦν ψυχές. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γεννᾷ πνευματικὰ τέκνα, ποὺ ἔχουν πνευματικὸ πατέρα τὸν κήρυκα, τὸν κληρικό. Γι᾿ αὐτὸ οἱ πνευματικοὶ πατέρες πρέπει νὰ τυγχάνουν τιμῆς καὶ σεβασμοῦ περισσότερο ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς πατέρας. Read more »

 ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΣΤΗ ΓΗΡΑΣΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ:

Το ΣτΕ καταδικάζει την Πολύτεκνη Οικογένεια! Η φορολογία σημαντικότερη από το Δημογραφικό…

Μετά από δύο χρόνια από την εκδίκαση προσφυγής υπερφορολογουμένου πολυτέκνου που αδυνατούσε να ανταποκριθεί στα φορολογικά βάρη, το ΣτΕ έκρινε ότι η μη θέσπιση ειδικού αφορολογήτου για τους πολυτέκνους,-αρά η δυσβάσταχτη φορολογία γι΄ αυτούς- δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και σε διεθνείς συμβάσεις !
Και όλα αυτή στην Ελλάδα, τη Χώρα που πεθαίνει με γοργούς ρυθμούς χωρίς παιδιά !
Η «τυφλή» Θέμις βάζει την φορολογία πάνω από το Δημογραφικό , σαν να μη βλέπει τα θλιβερά αποτελέσματα της ερήμωσης.
Η Δικαιοσύνη δεν ελέγχει το Κράτος για τις εγκληματικές παραλείψεις του, που οδήγησαν στην ολέθρια υπογεννητικότητα.

Διαβάστε περισσότερα

http://www.tideon.org/index.php/2012-01-20-17-55-40/2012-02-16-20-47-48/10216-2017-04-21-17-33-03

ΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ;

Ἀπό συνεργάτη τῆς ἰστοσελίδος

Ἐχθές, ἔβαλα μία ἑλληνική ταινία νά δῶ˙ τίτλος της ; «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ». Βλέποντας αὐτό τό στιγμιότυπο (κάντε «κλίκ» ἐδῶ : https://www.youtube.com/watch?v=TJaTRGXgurE
Κλεισαν οι δρομοι – Γιαννης Πουλοπουλος)

ἐνθυμήθηκα τόν γέροντα ἅγιο μας, τόν ἅγιο Παΐσιο, ἀλλά καί τόν ἡρωικό ἅγιο ἐπίσκοπο μας τόν Αὐγουστίνο Καντιώτη. Τί ἔλεγε λοιπόν ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ; ὁ γέροντας ἅγιος Παΐσιος ; ἔλεγε καί μᾶς δίδαξε πῶς νά μετατρέπουμε τόν λογισμό μας πρός πνευματική ὠφέλεια μας. Ἔτσι λοιπόν καί ἐγώ, ἄρχισε ὁ λογισμός μου νά φέρεται σάν λογισμικό ὑπολογιστή. Τά λόγια τοῦ γέροντα μπῆκαν ἐδῶ σέ πρακτική ἐφαρμογή, κατάλαβα ὅτι μποροῦμε νά τά ἐφαρμόζουμε, ἀκόμα καί στίς μικρές ἐκεῖνες ὧρες ἀναψυχῆς μας, ὅπως εἶναι ὅταν παρακολουθοῦμε μία παλιά ἑλληνική ταινία κινηματογράφου, ἤ ὅταν ἀκοῦμε τούς στίχους ἀπό κάποιο λαϊκό τραγούδι. Τό τραγούδι (ΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ https://www.youtube.com/watch?v=TJaTRGXgurE) τοῦ τραγουδοποιοῦ στήν ταινία: «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΡΑΠΕΤΗΣ» ἐκίνησαν πρός «δραπέτευσιν» τόν λογισμό μου , ἔγινα καί ἐγώ ἕνας νοητός δραπέτης, ὅμως δραπέτης σέ μία ἄλλη πνευματική κατάσταση.
Αὐτή τήν μετατροπήν τοῦ λογισμοῦ μου, τά λόγια τοῦ ἁγίου (κυρίως ἐκεῖ ποῦ ἔλεγε: . . . «καί ἔβλεπα νά σκοτώνονται ἀνελέητα μικρά παιδιά καί γεροντάκια» ἐκεῖ σκεφτόμουν τά σύγχρονα σφαγεῖα μας, ἐν καιρό «εἰρήνης», τίς ἐκτρώσεις ἀπό τούς γιατρούς, τά γεροντάκια νά πεθαίνουν ἀπό τίς ἀρρώστειες ποῦ ἔχουν ἀφετηρία τίς στεναχώριες τους, ποῦ τούς προκαλοῦν πιό γρήγορα τίς ἀσθένειες τους, ὅπως καρκίνο, κλπ.

ΔIABAΣTE THN ΣΥΝΕΧΕΙΑ:  ΚΛΕΙΣΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ;

Γιατι οι ποιμενες αιρετιζουν;

π. Νικόλαος Μανώλης (Βίντεο)

https://youtu.be/t1-R_R_ETsY

Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ Σ᾿ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΖΗ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ

«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας» (θ. Λειτ.)

Ο ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, πάντοτε θρησκεύει. Εἶνε ἔμφυτη στὴν καρδιά του ἡ ἰδέα τοῦ Θεοῦ, καὶ κανείς δὲ μπορεῖ νὰ τὴν ξεῤῥιζώσῃ. Ὅπως ἀγαπάει τὸ παιδὶ τὴ μάνα καὶ ἡ μάνα τὸ παιδί, ἔτσι μέσα μας, πιὸ ἰσχυρὸ κι ἀπὸ τὸ μητρικὸ φίλτρο, εἶνε τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα. Ὁ ἄνθρωπος πάντοτε θρησκεύει. Τί θὰ πῇ θρησκεύει; Πιστεύει. Καὶ τί πιστεύει; Ὅτι ὑπάρχει Θεός, ὅπως ἄλλωστε εἶνε καὶ λογικό. Σὲ ὅλους ὑπάρχει ἡ πίστι σὲ πλάστη ποὺ δημιούργησε τὰ σύμπαντα.
Διαφέρουν βέβαια οἱ ἄνθρωποι ὡς πρὸς τὴν ἀντίληψι περὶ Θεοῦ. Ὑπάρχουν ποικίλες πίστεις καὶ δόγματα, πολλὲς θρησκεῖες. Ἀλλ᾿ ἐὰν μὲ ρωτήσετε, ποιά ἀπ᾿ ὅλες εἶνε ἡ ἀληθινή, θὰ σᾶς ἀπαντήσω· ἀληθινὴ εἶνε μία καὶ μόνο, ἡ δική μας πίστις, ἡ ὀρθόδοξος πίστις. Γιατί μόνο ἡ δική μας πίστι εἶνε ἀληθινή, καὶ δὲν εἶνε καὶ τῶν Τούρκων ἢ τῶν Ἑβραίων ἢ τῶν ἄλλων; Διότι τὴ δική μας πίστι δὲν τὴ θεμελίωσε ἄνθρωπος· τὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τὴν ἵδρυσε μὲ τὸ τίμιο αἷμα του ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος δὲν εἶνε ἁπλῶς ἄνθρωπος, ἀλλὰ εἶνε Θεάνθρωπος.
Ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός. Ἔχετε ἀποδείξεις; θὰ μᾶς ἐρωτήσουν. Μάλιστα. Εἶνε Θεός· τὸ φωνάζει ἡ διδασκαλία του, ὁ ἅγιος βίος του, οἱ προφητεῖες του, τὰ θαύματά του. Ἀπὸ τὰ θαύματά του τὸ μεγαλύτερο εἶνε ἡ Ἀνάστασις, τὸ ὅτι ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε· μετὰ ἀκολουθεῖ, δεύτερο θαῦμα, αὐτὸ ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα, ἡ ἀνάληψίς του· καὶ τρίτο θαῦμα εἶνε ἡ Πεντηκοστή, ποὺ θὰ ἑορτάσουμε σὲ δέκα μέρες.
Ὁ Χριστός, ὅταν ἀναστήθηκε, ἐπὶ σαράντα μέρες περπατοῦσε ἐπάνω στὴ γῆ καὶ στὸ διάστημα αὐτὸ φανερώθηκε κατ᾿ ἐπανάληψιν σὲ δικούς του ἀνθρώπους. Προτοῦ νὰ φύγῃ καὶ ν᾿ ἀναληφθῇ στὸν οὐρανό, ἔδωσε στοὺς μαθητάς του ἐντολὴ νὰ μαζευτοῦν σὲ κάποιο ὕψωμα, στὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Ἐκεῖ συγκεντρώθηκαν ὅλοι, ἄντρες – γυναῖκες, καὶ ἄκουγαν τὰ λόγια του, τὶς τελευταῖες παραγγελίες τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ὥρα ἐκείνη λοιπὸν ἔγινε τὸ θαῦμα. Ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, δικαίωμά τους· ἐμεῖς πιστεύουμε. Τί ἔγινε; Τὰ εὐλογημένα πόδια τοῦ Χριστοῦ, τὰ πόδια ποὺ τρία ὁλόκληρα χρόνια ὤργωσαν τὴν Παλαιστίνη, τὰ πόδια ποὺ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι καρφώσαμε στὸ σταυρό, ἔπαυσαν πλέον νὰ πατοῦν ἐπάνω στὴ γῆ. Ὁ Χριστὸς ἄρχισε νὰ ὑψώνεται στοὺς οὐρανούς! Φαίνεται αὐτὸ ἀπίστευτο; Ἀλλὰ γιατί; «Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. 18,27).Ὁ Χριστός, ποὺ ἔδωσε στὸν ἀετὸ τὴ δύναμι νὰ πετάῃ, δὲν εἶχε τὴ δύναμι ν᾿ ἀνεβῇ ὁ ἴδιος ψηλά; Read more »