Κυριακὴ Πατέρων Δ΄ Οἰκ. Συν. (Ματθ. 5,14-19)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

OI AΓIOI ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τιμᾷ τοὺς ἁγίους πατέρας. Ἐξηγήσαμε ἄλλοτε τὴν ἔννοια ποὺ ἔχει ἡ λέξις πατήρ. Εἴπαμε, ὅτι Πατὴρ μὲ πῖ κεφαλαῖο εἶνε ἕνας, ὁ Θεός. Κατόπιν, πατέρες εἶνε ὅσοι μὲ τὸν εὐλογημένο γάμο δημιούργησαν οἰκογένεια καὶ ἔφεραν στὸν κόσμο παιδιά. Ἔπειτα πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ τροφοδοτοῦν πνευματικῶς τὸν κόσμο, ὅπως εἶνε οἱ διδάσκαλοι, καθηγηταὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέται τῆς ἀνθρωπότητος. Τέλος, στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα, πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ μὲ λόγους καὶ ἔργα τίμησαν, δόξασαν καὶ στερέωσαν τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθοδοξία.
Τέτοιων πατέρων, μὲ τὴν τελευταία ἔννοια, ἑορτάζουμε τὴ μνήμη σήμερα. Ἑορτάζουμε εἰδικώτερα τὴ μνήμη τῶν πατέρων ποὺ συγκρότησαν τὴν Τετάρτη (Δ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 451 στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

* * *

Συνεκλήθη τότε Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Ποιά ἡ αἰτία; Μία αἵρεσις. Σὲ ἕνα μικρὸ τεῦχος ἀναπτύσσω «Τί εἶνε αἵρεσις» καὶ αἱρετικός. Αἱρετικὸς εἶνε ἐκεῖνος ποὺ πηγαίνει κόντρα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, διδάσκει ξένα πρὸς τὰ δόγματα καὶ τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Ξέρεις πῶς μοιάζει ὁ αἱρετικός; Εἶνε σὰν αὐτὸν ποὺ δηλητηριάζει τὸ γάλα, ποὺ νοθεύει τὸ φάρμακο, πού ἀφήνει ἀφρούρητο κάτι ποὺ τὸν ἔβαλαν νὰ φυλάξῃ, ποὺ παραχαράσσει τὸ νόμισμα, ποὺ παραποιεῖ τὸ τέλειο, ποὺ παρεκκλίνει ἀπ᾿ τὸ σωστό. Πίνετε γάλα νερωμένο; Δέχεστε φάρμακο νοθευμένο; Συναλλάσσεσθε μὲ κίβδηλα νομίσματα; Ἔ, κάτι τέτοιο εἶνε ἡ αἵρεσις. Καὶ ὅπως αὐτὸς ποὺ κάνει τέτοιες δολιοφθορὲς εἶνε ὑπόδικος καὶ καλεῖται ν᾿ ἀπολογηθῇ, ἔτσι καὶ ὁ αἱρετικὸς καλεῖται ν᾿ ἀπολογηθῇ ἐνώπιον τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Διότι αὐτὸς φαρμακώνει τὸ γάλα, κυκλοφορεῖ νόμισμα κίβδηλο, νοθεύει τὰ φάρμακα τῆς Ἐκκλησίας, ἀνακατεύοντας διδασκαλίες τῆς ἁγίας Γραφῆς μὲ δικές του.
Αἱρετικός, ἐξ αιτίας τοῦ ὁποίου συνεκλήθη ἡ Τετάρτη (Δ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἦτο ἕνας ποὺ ὠνομάζετο Εὐτυχής. Ἦταν μοναχός, καλόγερος, ἀρχιμανδρίτης. Εὐτυχὴς στὸ ὄνομα, ἀλλὰ δυστυχέστατος στὴν πραγματικότητα. Διότι δίδαξε πράγματα ἀντίθετα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Τί διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας; Θὰ μιλήσουμε κάπως θεολογικὰ ἐδῶ, καὶ παρακαλῶ νὰ προσέξετε.
Πολλὲς εἶνε οἱ ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Ἀλλ᾿ ὅπως τὸ σπίτι ἔχει θεμέλιο κι ὅπως τὸ δέντρο ἔχει ῥίζα, ἔτσι καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας θεμελιώδης ἀλήθεια, ἐπὶ τῆς ὁποίας στηρίζεται ὅλο τὸ οἰκοδόμημά της, εἶνε μία· ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ἕνα θεανδρικὸ πρόσωπο. Τί θὰ πῇ αὐτό; Ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε, σὲ ἕνα πρόσωπο, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος – πλὴν τῆς ἁμαρτίας. Τὸ δόγμα αὐτὸ τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας λάμπει μέσα στὰ Εὐαγγέλια. Ἐκεῖ θὰ δῆτε τὸ Χριστὸ ἄλλοτε ὡς ἄνθρωπο καὶ ἄλλοτε ὡς Θεό. Ἄλλοτε νὰ πεινάῃ, νὰ διψάῃ, νὰ κοιμᾶται, νὰ κουράζεται, νὰ ἱδρώνῃ, ν᾿ ἀγωνιᾷ, νὰ δακρύζη, ν᾿ ἀναστενάζῃ (αὐτὰ ποὺ δείχνουν ὅτι εἶνε τέλειος ἄνθρωπος), κι ἄλλοτε νὰ διδάσκῃ λόγια ποὺ δὲν ξανακούστηκαν, νὰ περπατάῃ πάνω στὰ κύματα, νὰ λέῃ στὸν ἄνεμο «Σιώπα, πεφίμωσο» (Μᾶρκ. 4,39) κι ἀμέσως ἡ θάλασσα νὰ γαληνεύῃ, νὰ βγάζῃ δαιμόνια μὲ μιὰ προσταγή, νὰ πηγαίνῃ στὸ μνῆμα νὰ λέῃ «Λάζαρε, δεῦρο ἔξω» (Ἰωάν. 11,43) κι ὁ νεκρὸς νὰ βγαίνῃ ζωντανός, καὶ πρὸ παντὸς ν᾿ ἀνασταίνεται ὁ διος ἀπ᾿ τὸν τάφο καὶ ν᾿ ἀναλαμβάνεται στοὺς οὐρανούς (αὐτὰ ποὺ δείχνουν ὅτι εἶνε Θεός).
Τέλειος ἄνθρωπος καὶ τέλειος Θεός. Αὐτὸ δὲν τὸ παραδέχονται οἱ αἱρετικοί. Read more »

ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΤΟΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ;

ΑΣ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ· «…ΕΙΣΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ; ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ… ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ. ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ…»

Ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ οἱ ἄπιστοι δεσποτάδες ποὺ σέρνονται ἀπό πίσω του, συμμάχhσαν μὲ τὶς σκοτεινές δυνάμεις καὶ μᾶς κλέβουν τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ μας καὶ ἐμεῖς κοιμόμαστε. Τὰ φοβερά λόγια τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, θὰ πρέπει νὰ μᾶς βάλλουν σὲ ἀνησυχία, γιατί πραγματοποιοῦνται στὶς μέρες μας!

Σήμερα που ο πατριάρχης Βαρθολομαῖος δεν ἄφησε τίποτε ορθιο στὴν Ὀρθοδοξία· θα βρεθούν ἄραγε ορθόδοξοι ἐπίσκοποι μὲ συνείδηση σαν τον Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιο, τον Φλωρίνης π. Αὐγουστίνο και τον Παραμυθίας Παῦλο για να κόψουν το μνημόσυνο του αιρεσιάρχου πατριάρχου, ὡς μη ὀρθοτομούντα τον λόγο της ἀληθείας;

Ἐφημερίδα «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» 24-3-1970

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΔΕΝ ΘΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΕΦ’ ΕΞΗΣ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΗΔΗ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΗ 24-

“Ο μητροπολίτης ‘Ελευθερουπόλεως σε ἐφαρμογή του ΙΕ´ κανόνα της πρωτοδευτέρας συνόδου, ἔπαυσε να μνημονεύη τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἀθηναγόρα, σὲ ἔνδειξη διαμαρτυρίας και ἀγανακτήσεως κατά των δηλώσεών του ὅσον ἀφορᾶ τον γάμο τῶν κληρικῶν κ.λ.π. Ὁ μητροπολίτης Ἐλευθεροπόλεως ἀπέστειλε πρός την Ἱερά Σύνοδο τηλεγράφημα, στό ὁποῖο ἀφοῦ ἀναφέρεται στόν μητροπολίτη Χαλκηδόνος γιά τίς γνωστές δηλώσεις του περί καρναβάλου, καταλήγει ὡς ἑξῆς:

«Κατόπιν, λοιπόν, των δημοσιευθεισῶν δηλώσεων του πατριάρχου δι’ ὥν οὐτός φέρεται προσχωρών ἀνεπιφυλάκτως εἰς αἴρεσιν, ἐξαντληθείσης τῆς ὑπομονῆς μου και μή ὑπάρχοντος περαιτέρω περιθωρίου ἀναμονῆς, ἔπαυσα ἀπό σήμερον μνημοσύνου τούτου, κατ᾽ ἐφαρμογἠν ΙΕ´ κανόνος πρωτοδευτέρας συνόδου. Του λοιπού θα μνημονεύωμεν ἁγίας και ἱερᾶς ἡμῶν συνόδου, ἐπιφυλασσόμενος ἐπαναλάβω μνημόσυνον αὐτοῦ, εὐθύς ὡς οὖτος ἀποδοκιμάση ἢ διαψεύση ἀντορθοδόξους δηλώσεις τοῦ καθ᾽ἀς αἱ ἐκθεμελιωτικαί της ὀρθοδόξου πίστεως και σατανικῆς ἐμπνεύσεως αἱρέσεις Πρωτείου και Ἀλάθητου ἀποτελοῦν ἁπλά ἐκκλησιαστικά ἔθιμα και ασημάντους διαφορές. Σήμερον σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία γεραίει τήν μνήμην τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, προχθές ἑόρτασε τήν ἱεράν μνήμην τοῦ μεγάλου Φωτίου και πρό τινων ἡμερῶν ἐπανηγύρησεν ἐπί τη ἑορτή τοῦ ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.

Ἐὰν συνταχθῶμεν τούς ἀντορθοδόξους φρονήμασι του πατριάρχου Ἀθηναγόρα, θὰ πρέπει ἀμέσως νὰ διαγραφοῦν ἀπὸ τὸ ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας οὐ μόνον τὰ ὀνόματα τῶν διαληφθέντων ἁγίων ἀλλὰ καὶ ἀπάντων τῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἀγωνισαμένων καὶ ἀναιρεθέντων μαρτύρων.

Λυποῦμαι βαθύτατά διὰ τὴν ἥν ἔλαβον αὐστηρὰν θέσιν ἐναντι ἀνακύψαντος σοβαροτάτου ζητήματος. Ἡ ἀρχιερατική μου συνείδησις μὲ ὑποχρεώνει ἵνα μὴ σιωπήσω περαιτέρω. Καιρός ὅπως ὑψωθούν φραγμοί ἰσχυροί καὶ ἀνυπέρβατοι κατὰ τοῦ παπικοῦ δεσποτισμοῦ καὶ ἐπεκτατικών αὐτοῦ σχεδίων, ταπεινός ὑπηρέτης τῶν ὁποίων ἀνεδείχθη -ἀτυχῶς- ὁ οικουμενικός πατριάρχης καὶ οἱ συν αὐτῶ ἀσθενεῖς τῆ Ὀρθοδόξω πίστει οἰκουμενισταί. Πιστεύομεν ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐλλαδικῆς Ἐκκλησίας οὐ μόνον θὰ κατανοήση ἀπόφασίν μου, εἰς ἥν μὲ ὁδηγεῖ ἐπιταγὴ συνειδήσεώς μου, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐφαρμόση ἔναντι δογματικώς ἐκτροχιασθέντος πατριάρχου, ό,τι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ὑποδεικνύουν καὶ ἐπιτάσσουν».

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΗΤΑΝ

«…Οὐδεμία Σύνοδος ἠγνόησε μέχρι τώρα τὸν λαόν. Οὐδεμία Σύνοδος ἠγνοήθη ὑπὸ τοῦ λαοῦ. Οὐδέποτε οἱ Πατέρες συνεδρίασαν μυστικῶς, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων ἠθέλησαν νὰ ἐπιβάλουν τὰς ληφθείσας ἀποφάσεις ἐπὶ τοῦ λαοῦ…»
                

                     (Ἀπόσπασμα ἀπο την εἰσηγηση τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου στὴν συνεδρία τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς 6-9-1988)
«…Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία συμφώνως πρὸς τοὺς ἱ. κανόνας, δὲν διοικεῖται δικτατορικῶς καὶ ἀπολυταρχικῶς ὡς ὁ παπισμός, ἀλλʼ ἐν γνησίω δημοκρατικῶ πνεύματι, ὅπερ εἶνε τὸ ἀκραιφνὲς χριστιανικόν, ὑπὸ τὸν φωτισμὸν τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τοῦ προεδεύοντος οὐσιαστικῶς καὶ ἀοράτως κατὰ τὰς ἱ. συνάξεις καὶ ἐξασφαλίζοντος ἐλευθέραν συζήτησιν καὶ ἀβίαστον λῆψιν ἀποφάσεων. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὡς παρατηρεῖ σοφὸς ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἶνε Ἐκκλησία τῶν Συνόδων. «Οὐδεμία Σύνοδος» γράφει, «ἠγνόησε μέχρι τώρα τὸν λαόν. Οὐδεμία Σύνοδος ἠγνοήθη ὑπὸ τοῦ λαοῦ. Οὐδέποτε οἱ Πατέρες συνεδρίασαν μυστικῶς, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων ἠθέλησαν νὰ ἐπιβάλουν τὰς ληφθείσας ἀποφάσεις ἐπὶ τοῦ λαοῦ. Ἀρκεῖ νὰ ένθυμηθῶμεν πόσον ἀκριβὰ ἐπλήρωσε τὴν παράβασιν τοῦ χρυσοῦ τούτου κανόνος ἡ βεβιασμένη ἐν Φλωρεντία Σύνοδος, ἐπειδὴ ἐκώφευσεν εἰς τὰς διαμαρτυρίας καὶ περιεφρόνησε τὴν ἀντίδρασιν τοῦ λαοῦ τοῦ Βυζαντίου. Τὸ τέλος της ἦτο νʼ ἀποδοκιμασθῆ καὶ νὰ συναντήση τὴν μῆνιν καὶ τὴν ἀγανάκτησιν. Διὰ τοῦτο ἀπέτυχε καὶ αἱ ἀποφάσεις της ναυαγήσασαι οὐδὲν κῦρος ἀπέκτησαν» (βλ. ἐπισκόπου Μελόης Αἰμιλιανοῦ, «Ἐκκλησία τῶν Συνόδων», Ἀθῆναι 1963, σελ. 7).

ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΡΩΣΗ, ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΦΕΝΤΗ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ. ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ, ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥΣ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ!

ΤΑΛΑΙΠΩΡΕ, ΚΑΚΕ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΕ ΔΟΥΛΕ, ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΗ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ;

ΔΕΝ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΟΥ

 ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ….. ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ , ΛΟΥΚΑ, ΟΝΟΥΦΡΙΟ , ΔΑΜΙΑΝΟ , ΔΑΝΙΗΛ , ΤΗΣ Ι.ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ ΠΟΥ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΙΕΚΟΨΑΝ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ….. ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ…. ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ , ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ , ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ…

http://neataksi.blogspot.gr/

ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΞΟΝ ΓΗ με αυτά που συμβαίνουν στο περιβόλι της Παναγίας , στο ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ-ΑΘΩ από τους Οικουμενιστές λυκοποιμένες , οι οποίοι μετά και την ψευδοσύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης ξεκίνησαν να διώκουν με μανία όσους ομολογούν την αλήθεια , και προχωράνε στην διακοπή της μνημόνευσης του αρχιαιρεσιάρχη οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου.

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ….
Πριν λίγες μέρες από την Ι.Μονή Χιλανδαρίου εκδίωξαν τρείς μοναχούς από την Σερβία , και έναν μοναχό από Βουλγαρία επειδή μετά τα όσα έγιναν στην ψευδοσύνοδο στο Κολυμπάρι της Κρήτης , σταμάτησαν να κατεβαίνουν στις λειτουργίες , δηλώνοντας ότι δεν αναπαύονται πλέον άλλο με το να μνημονεύουν τον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο γιατί είναι αιρετικός.
Η εντολή από τον καθηγούμενο της μονής προς τους μοναχούς ήταν άμεση…. “ Αν δεν κατεβαίνετε στις λειτουργίες μαζέψτε τα και φύγετε “ και μάλιστα δίνοντάς τους περιθώριο μόνο 2-3 μέρες , και χωρίς το δικαίωμα της απολογίας . Αν δεν φύγουνε στο χρονικό περιθώριο που τους δίνουνε , τους παίρνουνε τα κλειδιά από τα κελιά τους .
Κανένα ενδιαφέρον από τα εκτελεστικά όργανα του Βαρθολομαίου που το παίζουνε και ορθόδοξοι για το που θα βρούνε να πάνε οι μοναχοί μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα που τους δίνουνε για να φύγουνε από την μονή.
Η μνημονεύεις τον αιρετικό πατριάρχη, η πέθανε, πείνασε, μείνε στον δρόμο, βγες στον κόσμο, δεν μας ενδιαφέρει για την σωτηρία της ψυχής σου. Αυτοί είναι οι οικουμενιστές του Πάπα, εχθροί του Χριστού που διώκουν τα παιδιά του από το περιβόλι της Παναγίας.
Κάτι άλλο πραγματικά εξοργιστικό που μάθαμε από τους μοναχούς, ήταν ότι τους ζήτησαν από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου να παραδώσουν τις ταυτοτητές τους , κάτι που εκτός από απαράδεκτο, είναι και παράνομο.
Τόσο μίσος έχουν οι λυκοποιμένες οικουμενιστές προς τους ορθοδόξους μοναχούς. Να τους πάρουν και τις ταυτότητες για να έχουνε και πρόβλημα όταν κυκλοφορούνε έξω και να ταλαιπωρηθούν ώστε να έρθουνε σε μεγάλη δυσκολία, πιστεύοντας έτσι οι λυκοποιμένες οικουμενιστές , ότι θα γυρίσουν οι μοναχοί πίσω και θα τους παρακαλάνε.
Και κάτι ακόμα που μάθαμε είναι πως απευθύνθηκαν στην Ι.Μονή του Αγίου Παντελέημωνα (Ρωσική ) για να τους δεχτεί , αλλά η απάντηση ήταν ΟΧΙ….ΦΥΓΕΤΕ.
ΑΛΛΑ ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ , και δεν αφήνει τα παιδιά του που τον αγαπούν και ομολογούν και μαρτυρούν για να κρατήσουν την Ορθόδοξη πίστη. ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΩΚΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ.
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Ι.ΜΟΝΗ ΧΙΛΑΝΔΑΡΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΚΌΨΑΝΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΩΚΤΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ , ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ:
1) ΜΟΝΑΧΟΣ ΛΟΥΚΑΣ – ΣΕΡΒΙΑ
2) ΜΟΝΑΧΟΣ ΔΑΝΙΗΛ ( ΔΟΚΙΜΟΣ ) – ΣΕΡΒΙΑ
3) ΜΟΝΑΧΟΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ – ΣΕΡΒΙΑ
4) ΜΟΝΑΧΟΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ – ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ`

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ .

ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ , ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΦΛΟΓΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ , ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
«ΣΥΝΟΔΙΚΑ», σελ. 13

Μέρος Α΄

•   H Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, ὡς θεσμὸς ἐπιβληθεὶς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ βαυαροκρατίας, μὲ σκοπὸν τὴν εὐκολωτέραν ὑποδούλωσιν τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ κράτος καί δὲν εἶνε σύμφωνος πρὸς τὴν ἀρχαία παράδοσι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
  

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ – ΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

1. ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Συνεδρία τῆς 6-9-1988)
ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ πρόεδρε, σεβασμιώτατοι σύνεδροι,
Ὡς μέλος καὶ ἐγὼ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς νέας περιόδου 1988-89, αἰσθάνομαι ἐν πρώτοις τὴν ψυχικὴν ἀνάγκην νὰ εὐχαριστήσω ἐκ βάθους καρδίας τὸν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὅστις ἐν τῆ ἀπείρω αὐτοῦ ἐλέει, ὕστερον ἀπὸ περιπέτειαν ὀδυνηρᾶς ἀσθενείας, μὲ ἠξίωσε νὰ εὑρίσκωμαι ὑγιὴς ἐν μέσω ὑμῶν. Ἐπιτραπήτω δὲ εἰς ἐμὲ κατὰ τὴν πρώτην αὐτὴν ἐμφάνισίν μου ἐνώπιόν σας μὲ γλῶσσαν ὡμῆς εἰλικρινείας, ὡς συνηθίζω νὰ ὁμιλῶ καὶ νὰ γράφω, νὰ εἴπω τὰ δέοντα, ἐλπίζων ὅτι θὰ μὲ ἀκούσετε μὲ ὑπομονήν.

* * *

Εὑρισκόμην εἰς περιοδίαν τῶν χωρίων τῆς παραμεθορίου περιοχῆς τῶν Πρεσπῶν, ὅτε ἔλαβον τὴν πρόσκλησιν του μακαριωτάτου προέδρου περὶ συμμετοχῆς μου εἰς τὴν σύνθεσιν τὴς νέας Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ εἰς τὰς έργασίας αὐτῆς. Ὁμολογῶ ὅτι πάλη τις παρετηρήθη εἰς τὸ βάθος τοῦ ἐσωτερικοῦ μου κόσμου. Διηρωτώμην τὶ ἔπρεπε νὰ πράξω˙ νὰ ἀποδεχθῶ τὴν πρόσκλησιν ἤ νὰ ἀρνηθῶ τὴν συμμετοχήν μου εἰς αὐτήν; Εἶνε γεγονός, ὅτι εἰς τὰ σύνορα τῆς φιλτάτης μας πατρίδος, εἰς τὴν Μακεδονίαν, οἱ ἀκρῖταί μας μὲ πολλὴν προθυμίαν καὶ μεγάλην συγκίνησιν ἀκούουν τοὺς λόγους τοῦ γέροντος ἐπισκόπου, καὶ θεωρῶ τὸν ἑαυτόν μου ἐκ τῆς ἐπόψεως αὐτῆς εὐτυχῆ. Ἀλλʼ ἐδῶ εἰς τὴν αἴθουσαν τῶν συνεδριάσεων τῆς ἱ. Συνόδου οἱ λόγοι μου, ὡς ἀπέδειξε τὸ ἐγγὺς καὶ τὸ ἀπώτερο παρελθόν, – διατὶ νὰ τὸ ἀποκρύψω; – εἶνε τὸ ὀλιγώτερον δυσπαράδεκτοι, καὶ συχνὰ γίνονται ἀφορμὴ δυσαρεσκειῶν, ἐρίδων καὶ διαπληκτισμών ἀκόμη. Ὡς ἔχων προσωπικὴν πεῖραν τοῦ παελθόντος, ἔκλινα μᾶλλον πρὸς τὴν ἀπόφασιν νὰ μιμηθῶ τὸ παράδειγμα ἀειμνήστου ἱεράρχου τῶν Νέων Χωρῶν, ὅστις καλούμενος ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου δὲν ἀπεδέχετο τὴν πρόσκληση καὶ δὲν κατήρχετο εἰς Ἀθήνας, προτιμῶν νὰ παραμένη πλησίον τοῦ ποιμνίου του παρὰ νὰ εὑρίσκεται εἰς τὸ κλεινὸν ἄστυ. Τὰς σκέψεις μου δὲ ταύτας ἐξεμυστηρεύθην εἰς φίλους καὶ σεβαστὰ πρόσωπα, οἱ ὁποῖοι ὅμως μοῦ συνέστησαν νʼ ἀποδεχθῶ τὴν πρόσκλησιν. Καὶ ἰδοὺ ὁ ὑποφαινόμενος, ὁ γηραιότερος τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εὑρίσκομαι ἐν μέσω ὑμῶν κατὰ τὴν πρώτην αὐτὴν συνεδρίαν. Ἐπιθυμῶ λοιπὸν νὰ παρατηρήσω τὰ ἐξῆς.

1. Ἐν πρώτοις, ὡς καὶ ἄλλοτε προφορικῶς καὶ γραπτῶς ὑπεστήριξα, ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, ὡς θεσμὸς ἐπιβληθεὶς εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ βαυαροκρατίας, μὲ σκοπὸν τὴν εὐκολωτέραν ὑποδούλωσιν τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ κράτος, δὲν εἶνε σύμφωνος πρὸς τὴν ἀρχαίαν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Διότι αὕτη, διὰ τοπικῶν καὶ οἰκουμενικῶς Συνόδων, ὥρισεν ἵνα οἱ ἱεράρχαι τοπικῆς τινος ἐκκλησίας συνέρχωνται εἰς σύνοδον δὶς τοῦ ἔτους, ἄνοιξιν καὶ φθινόπωρον, καὶ ἐν Πνεύματι Ἁγίω ἐπιλύουν τὰ ἑκάστοτε ἀνακύπτοντα ζητήματα (βλέπε ἱ. κανόνας˙ ΛΖ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, Ε΄ τῆς Α΄, ΙΘ΄ τῆς Β΄, Η΄ τῆς Πενθέκτης, ΣΤ΄ τῆς Ζ΄ οἰκουμενικῶν Συνόδων, καὶ Μ΄ τῆς ἐν Λαοδικεία, ΙΗ΄ τῆς ἐν Καρθαγένη τοπικῶν Συνόδων, ὡς καὶ ἀξιόλογον ὑπόμνημα ὑπεβληθὲν ὑπὸ της Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὸ ἔτος 1930 εἰς τὸν τότε πρωθυπουργὸν τῆς χώρας ἀείμνηστον Ἐλ. Βενιζέλον και γνωμοδότησιν τοῦ εισαγγελέως τοῦ Ἀρειου Πάγου Δημ. Τζιβανοπούλου εἰς τὸ περιοδικὸν «Ἐκκλησία», τόμ. 1930, σελ. 1-8).
Ἡ Ὀρθόδοξος λοιπὸν Ἐκκλησία συμφώνως πρὸς τοὺς ἀνωτέρω ἱ. κανόνας, δὲν διοικεῖται δικτατορικῶς καὶ ἀπολυταρχικῶς ὡς ὁ παπισμός, ἀλλʼ ἐν γνησίω δημοκρατικῶ πνεύματι, ὅπερ εἶνε τὸ ἀκραιφνὲς χριστιανικόν, ὑπὸ τὸν φωτισμὸν τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τοῦ προεδεύοντος οὐσιαστικῶς καὶ ἀοράτως κατὰ τὰς ἱ. συνάξεις καὶ ἐξασφαλίζοντος ἐλευθέραν συζήτησιν καὶ ἀβίαστον λῆψιν ἀποφάσεων. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ὡς παρατηρεῖ σοφὸς ἱεράρχης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἶνε Ἐκκλησία τῶν Συνόδων. «Οὐδεμία Σύνοδος» γράφει, «ἠγνόησε μέχρι τώρα τὸν λαόν. Οὐδεμία Σύνοδος ἠγνοήθη ὑπὸ τοῦ λαοῦ. Οὐδέποτε οἱ Πατέρες συνεδρίασαν μυστικῶς, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων ἠθέλησαν νὰ ἐπιβάλουν τὰς ληφθείσας ἀποφάσεις ἐπὶ τοῦ λαοῦ. Ἀρκεῖ νὰ ένθυμηθῶμεν πόσον ἀκριβὰ ἐπλήρωσε τὴν παράβασιν τοῦ χρυσοῦ τούτου κανόνος ἡ βεβιασμένη ἐν Φλωρεντία Σύνοδος, ἐπειδὴ ἐκώφευσεν εἰς τὰς διαμαρτυρίας καὶ περιεφρόνησε τὴν ἀντίδρασιν τοῦ λαοῦ τοῦ Βυζαντίου. Τὸ τέλος της ἦτο νʼ ἀποδοκιμασθῆ καὶ νὰ συναντήση τὴν μῆνιν καὶ τὴν ἀγανάκτησιν. Διὰ τοῦτο ἀπέτυχε καὶ αἱ ἀποφάσεις της ναυαγήσασαι οὐδὲν κῦρος ἀπέκτησαν» (βλ. ἐπισκόπου Μελόης Αἰμιλιανοῦ, «Ἐκκλησία τῶν Συνόδων», Ἀθῆναι 1963, σελ. 7). Read more »

Πῶς, ἐσεῖς κύριοι, μιὰ χοῦφτα 5, 10, 20 ἀνθρώπων, ἀποφασίζετε γιὰ τὴν ζωή 18.000.000 (*) Ἑλλήνων;

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Ἕνα πολύ μικρό ἀπόσπασμα, ηχητικό καὶ ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπὸ τὴν ὁμιλία ποὺ ἔκανα ὁ ἀγωνιστής ἱεράρχης τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους στὴν Κατετερίνη, τὸν Νοέμβριο τοῦ 1961

********************

———————–

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΣTA ΜΕΓΑΛΑ ΕΘΝΙΚΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ 300 ΒΟΥΛΕΥΤΑΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑΣ ΤΥΧΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Θυμᾶμαι μὲ συγκίνηση, ὅταν ἤμουν στὴ Θεσσαλονίκη εἶπα τὸ ἴδιο πράγμα, για τὸ θέμα τοῦ καρναβάλου, εἶπα καὶ κάτι ἄλλο καὶ μοῦ κάνανε φάκελλο, Γιατί να εἶστε βέβαιοι ὅτι τὴν ὥρα αὐτή ὑπάρχει και μυστική ἀστυνομία ἐδῶ. Δὲν τοὺς φοβᾶμαι. Καλόγερος εἶμαι. Παίζω τὸ κεφάλι μου κορώνα γράμματα για τὴν πατρίδα μου. Μᾶς γράφουν καὶ ἐγὼ τοὺς γράφω.

Ὅταν πῆγα στὴ Θεσσαλονίκη εἶπα μεταξύ τῶν ἄλλων· -κατὰ τὴν γνώμη μου-, γνώμη μου εἶναι, ποὺ πρέπει νὰ τὴν πῶ ὡς ἱερεύς στὸ λαό. Γιατί ἐδῶ, δὲν σᾶς μάζεψα, γιὰ νὰ περάση ἡ ὥρα, ὄχι !

Ἔχωμε τὸ ζήτημα γιὰ τὴν βάση τῶν πυραύλων. Θέλουν οἱ α΄, οἱ β΄, νὰ κάνουν στὴν Ἑλλάδα βάσεις πυραύλων, τὰ συμφεροντά τους, τὴ δουλειά τους κάνουν. Δὲν εἶναι πρώτη φορά ποὺ μᾶς ὑπάτησαν. Ὅταν στὴν Μικρά Ἀσία τὸ κύμμα τῆς Σμύρνης κοκίνιζε ἀπὸ τὸ αἴμα, οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ Γάλλοι καὶ ὅλοι αὐτοὶ, διώχνανε μὲ τὰ κουπιά τοὺς Ἕλληνας ποὺ πήγαιναν νὰ σωθοῦν στὰ καράβια τους. Δὲν εἶναι πρώτη φορά ποὺ μᾶς ὑπάτησαν. Νὰ γίνη ἐρώτημα· Θέλεις Ἑλληνικέ λαέ, νὰ γίνη ἡ Ἑλλάς βάσεις πυράυλων. Δύο γνῶμες ὑπάρχουν. Αλλοι θέλουν και ἄλλοι δὲν θέλουν. Πολύ καλά. Νὰ γίνη ψηφοφορία σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Καὶ ἄν οἱ Ἕλληνες νομίζουν ὅτι ἔφτασε ἡ ὥρα νὰ γίνουν πάλι Μεσολόγγι, νὰ γίνουν Ἀρκάδι, ἀν θέλουν νὰ γίνουν κατακαϊδια, νὰ ψηφίσουνε. Ἐὰν ὅμως δὲν θέλουν οἱ Ἕλληνες νὰ γίνουν γιὰ ἄλλη μιὰ φορά πυρανάλωμα των μεγάλων συμφερώντων, τῶν μεγάλων ἐθνῶν, θὰ ποῦν ὄχι κύριοι δὲν θέλουμε. Νὰ ἔχει τὴν εὐθύνη ὁ λαός. Πῶς, ἐσεῖς κύριοι, μιὰ χοῦφτα 5, 10, 20 ἀνθρώπων, ἀποφασίζετε γιὰ τὴν ζωή 18.000.000 (*) Ἑλλήνων; Ποῦ εἶναι ἡ δημοκρατία; Ποῦ εἶναι ἡ δημοκρατία! Γιατί αὐτοὶ ποὺ φωνάζουνε σὲ μιὰ στιγμή μὲ τὰ ἐλικοπτερα, μὲ τὰ ἀεροπλάνα, θὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ θὰ μείνουμε ἐμεῖς μὲ τὸ ράσο, ἐδῶ μέσα στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια, μαζί μὲ τὸ λαό μας. Ἐτσι ὁ λαός νὰ ἀποφασίσει, ἀν θέλει πυραύλους ή ἀν δὲν θέλει.

Εἶναι δίκαιο αὐτὰ ή δὲν εἶναι;

________________________________

(*) Ἐδῶ, ὁ ἀγωνιστής ἱεράρχης δὲν ἐξαιρεῖ τοὺς Ἑλληνας τοῦ ἐξωτερικοῦ.

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ, Φ.243, Δεκ. 1961
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ, ΜΕΤΑΞΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ!

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΕ˙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΙΚΗ, ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΦΩΝΑΖΕ· ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΙΚΗ!

Μία ὡραία πόλις

Μία ἑλληνικὴ πόλις, ἡ ὁποία καὶ μόνον μὲ τὸ ὄνομά της διαλαλεῖ τὴν Ὀρθοδοξίαν, εἶνε ἡ πόλις Κατερίνη, ὀρθότερον δὲ Αἰκατερίνη, ὅπως φέρεται εἰς τὰ παλαιότερα βιβλία καὶ χάρτας.

Ἡ πόλις αὕτη, διὰ νὰ κατατοπίσωμεν ὀλίγον γεωγραφικῶς καὶ ἱστορικῶς τὸν φίλον ἀναγνώστην, εὑρίσκεται ἐπὶ μικρᾶς γονίμου Μακεδονικῆς πεδιάδος, ἡ ὁποία ἀρχίζει ἀπὸ τὰς ὑπωρείας τοῦ Ὀλύμπου καὶ φθάνει μέχρι τῶν ἀκτῶν τοῦ Αἰγαίου πελάγους. Ὁ ἐπισκέπτης βλέπει ἀπὸ τὴν πόλιν τὸν ὑπερήφανον γέρο-Ὄλυμπον νὰ φορῆ πάντοτε τὴν ἄσπρη σκούφια του, νὰ ἔχη τὴν κορυφήν του σκεπασμένην μὲ τὸ χιόνι, καὶ μὲ τὴν ἰδδικήν του γλῶσσαν νὰ ὁμιλῆ εἰς κάθε χριστιανικὴν ψυχὴν καὶ διὰ τῆς θέας τῆς χιόνος νὰ ὑπενθυμίζη τὸ ψαλμικόν˙ «Κύριε! Πλυνεῖς με καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι˙ Κύριε! Εἶμαι ἁμαρτωλός, μαῦρος ὡς τὰ πτερὰ τοῦ κόρακος. Πλῦνέ με καὶ πάλιν πλῦνέ με διὰ τῶν δακρύων τῆς μετανοίας καὶ θὰ γίνω ἄσπρος περισσότερον ἀπὸ τὸ χιόνι». Ναί, ἀγαπητοί μας, ἔτσι λευκὴ καὶ ἀμόλυντος θὰ ἔπρεπε νὰ εἶνε ἡ ψυχή μας. Ἔτσι λευκὴ καὶ ἀμόλυντος, ὅπως ἡ κορυφὴ τοῦ οὐρανογείτονος Ὀλύμπου, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶνε ἡ ἀγαπητή μας Πατρίς. Πρὸς τὰ ἄστρα, πρὸς τὴν ἠθικὴν τελειότητα θὰ ἔπρεπε νὰ βαίνωμεν ὡς ἄτομα καὶ ὡς ἔθνος.

Ἡ Κατερίνη εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ παρόντος αἰῶνος ἦτο μία πολίχνη, ἡ ὁποία μόλις ἠρίθμει 5.000 κατοίκων. Ἦτο δὲ ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν τῆς ἡμισελήνου. Ἡ ζωὴ τῶν ὑποδούλων σκληρά, ἀφόρητος. Ἀσφάλεια οὐδαμοῦ. Ἡ πρὸς Θεσσαλονὶκην ἄγουσα ὁδός, ὁδὸς αἵματος. Κλοπαὶ καὶ φόνοι καὶ ληστεῖαι ἠκούοντο συχνά. Ἡ εὐφορωτάτη πεδιάς, διηρημένη εἰς τσιφλίκια, ἀνῆλεν εἰς τοὺς Τούρκους. Οἱ ραγιάδες ὡς κτήνη εἰργάζοντο εἰς αὐτά. Οἱ μπέηδες καὶ οἱ ἀγάδες ἔπινον μακαριώτατα τὸν ναργιλέν των καὶ ἔβλεπον γλυκὰ ὄνειρα. Ἡ πόλις, ὅπως καὶ πᾶσα πόλις καὶ χωρίον τῆς Μακεδονικῆς γῆς, ἀνεστέναζε κάτω ἀπὸ τὸ πέλμα τῶν βαρβάρων κατακτητῶν. Ἀλλʼ εὐλογητὸς ὁ Θεὸς τῶν πατέρων καὶ αἰνετὸν καὶ ὑπερδεδοξασμένον τὸ ὄνομα Αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀνέτειλε διὰ τὸν τυραννούμενον λαὸν τὸ χρυσοῦν τῆς ἐλευθερίας ἔτος. Ἦτο τὸ 1912. Γενναῖα τῆς Ἑλλάδος παιδιά, στρατιῶται τῆς ἑβδόμης Μεραρχίας, τῆς ὀνομασθείσης διὰ τὴν ὁρμητικότητά τῆς πτερωτῆς, διέβησαν τὰ σύνορα, ἔθραυσαν τὴν ἀντίστασιν, διῆλθον τὰ πατρώνυμα στενὰ τῆς Πέτρας, ἀκάθεκτοι ὥρμησαν πρὸς τὴν πεδιάδα καὶ μίαν ὡραίαν πρωίαν, ποὺ ἔλαμπεν ὁ καθαρώτατος ἥλιος, τὴν πρωίαν τῆς 16 Ὀκτωβρίου 1912 ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν˙ ἡ ἡμισέληνος κατεβιβάσθη˙ ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ ὑψώθη ἐν μέσω φρενίτιδος ἐνθουσιασμοῦ, χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως ἀπεριγράπτου τῶν κατοίκων, οἱ ὁποῖοι μετὰ τέσσαρας αἰῶνας στυγερᾶς δουλείας ἔβλεπον ἐπὶ τέλους τὸ ἦμαρ τῆς ἐλευθερίας. Ὀλίγον ἔξω τῆς πόλεως ἔπεσεν, μεταξὺ τῶν ἄλλων, γενναίως αγωνιζόμενος ὁ ἀείμνηστος συνταγματάρχης Σβορῶνος. Πρὸς τιμὴν τοῦ ἥρωος τούτου ἕν χωρίον τῆς περιοχῆς ἔλαβε τὸ ὄνομά του. Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ ἥρωος τούτου καὶ ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ὑπὲρ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας. Ἄς ἐπιτραπῆ ἐδῶ μία παρέκβασις. Τὸ ἐρχόμενον, σὺν Θεῶ, νέον ἔτος 1962, καθʼ ὅ σημπληροῦται ἡ πρώτη πεντηκονταετία ἀπὸ τῆς ἀπελευθερώσεως τῆς Μακεδονίας, τῆς Ἠπείρου καὶ τῶν νήσων τοῦ Αἰγαίου αἱ ἑορτάζουσαι πόλεις θὰ πρέπη ὅλως ἰδιαιτέρως νὰ τιμήσουν τοὺς ἐπιζῶντας ἥρωας τοῦ ἱεροῦ ἐκείνου ἀγῶνος καὶ νὰ καλέσουν εἰς τὰς ἑορτὰς τοὺς συγγενεῖς τῶν πεσόντων ἡρώων. Read more »

Πρόλογος «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ, Φ.243,  Δεκ. 1961
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

Η ΕΛΛΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΘΝΟΣ;

Ἡ Ἑλλάς, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἡ Ἑλλάς, ἡ προσφιλής μας πατρὶς εἶνε χώρα Ὀρθόδοξος. Μύρια στόματα διαλαλοῦν τοῦτο. Ἐν πρώτοις τὸ Ἑλληνικὸν Σύνταγμα διαπρυσίως κηρύττει τὴν πίστιν τῶν Ἑλλήνων μὲ τὴν συγκινητικὴν ἐπικεφαλίδα του˙ «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος». Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ εἶνε οἱ ἄρχοντες τῆς χώρας μας καὶ ὅλα τὰ μέλη τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας πρέπει νὰ σκέπτωνται καὶ νὰ ἐνεργοῦν κατὰ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν. Σταυρὸς εἰς τὴν σημαίαν μας. Ἐσταυρωμένος εἰς τὰ σχολεῖα μας. Εὐαγγέλιον εἰς τὰς ἕδρας των δικαστηρίων μας. Ἐπίσημος Θρησκεία τοῦ Κράτους ἡ Ὀρθοδοξία. Ὀρθοδοξίαν φωνάζουν τὰ ὀνόματά μας, ὀνόματα τὰ ὁποῖα ἔφερον καὶ ἐτίμησαν ἥρωες τῆς πίστεώς μας. Ὀρθοδοξίας τὸ ἔνδοξον παρελθὸν ὑπενθυμίζουν πολλαὶ τοπωνυμίαι τῆς χώρας μας. Βουνὰ καὶ νάπαι ἀπὸ τὰ ὀνόματα τῶν ἐξωκκλησίων, ποὺ εἶνε ἐκτισμένα ἐπʼ αὐτῶν, ἔχουν λάβει τὰς ὀνομασίας των. Πλοῖα μικρὰ καὶ μεγάλα ποντοποροῦντα εἰς θάλασσας καὶ ὠκεανοὺς φέρουν καὶ αὐτὰ ὀνόματα ἁγίων. Συνοικισμοί, χωρία, κωμοπόλεις, πόλεις καὶ νῆσοι τιμῶνται ἐπʼ ὀνόματι ἁγίων ἤ ἔχουν ὡς πολιοῦχον ἕνα ἐκ τῶν διαλαμψάντων ἁγίων προσώπων τῆς πίστεώς μας. Μεγαλοπρεπεῖς δὲ ἑορταὶ καὶ πανήγυρεις, συνεγείρουσαι ὁλόκληρον τὸν πληθυσμόν, τελοῦνται κατὰ τὴν ἐπέτειον μνήμην τῶν ἁγίων.
Ὅλα ἐδῶ φωνάζουν Ὀρθοδοξία! Ἀλλʼ ἐν τῆ ἰδιωτικῆ καὶ δημοσία ζωῆ μας ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι τιμῶμεν πράγματι τὴν Ὀρθοδοξίαν; Εἴμεθα ὁποῖοι φαινόμεθα; Συμφωνεῖ ἡ καθημερινὴ ζωὴ τῶν ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων πρὸς τὴν Ὀρθόδοξο πίστιν; Ἤ μήπως – ἀλλοίμονον! – μόνον τὰ ὀνόματα ἔχουν ἀπομείνει, ἐν δὲ τῆ πράξει ζῶμεν ἀντιθέτως πρὸς τὸ ὑψηλὸν κήρυγμα τῆς Ὀρθοδοξίας; Ἔχομεν τὴν Ὀρθοδοξίαν. Ἀλλʼ ἔχομεν καὶ τὴν Ὀρθοπραξίαν; Ἐὰν ὄχι, τότε ἡμεῖς εἴμεθα οἱ χειρότεροι διαφημισταὶ τοῦ μεγαλείου τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἰδοὺ ἐρωτήματα σοβαρά, τὰ ὁποῖα ἡ μικρὰ αὕτη ἐφημερὶς δὲν παύει νʼ ἀπευθύνη πρὸς τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν καὶ νὰ καλῆ αὐτὸν σὲ αὐτοέλεγχον, διότι εἶνε φοβερὸν τὸ ἔθνος νὰ βαδίζη κατὰ κρημνὸν καὶ ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι νὰ ζῶμεν μὲ τὴν αὐταπάτην, ὅτι τὰ πάντα βαίνουν καλῶς εἰς τὸν τόπον μας.
Ἐξ ἀφορμῆς ἐπισκέψεώς μας εἰς μίαν πόλιν, ἐξ ὅσων εἴδομεν καὶ ἠκούσαμεν ἐν αὐτῆ, θʼ ἀνασύρωμεν μίαν πτυχὴν τῆς ἠθικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς τῆς Πατρίδος μας καὶ πάλιν ἐν τῶ μέτρω τῶν δυνάμεών μας θὰ κρούσωμεν διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου. «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω».

Stop the Commemoration of the Patriarch!

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Nicholas J. Soteropoulos

The Fathers at the Tomb of Christ have found themselves to be experiencing a crisis of conscience for the reception of the pope and co-prayer, to which Bartholemew has dragged them. The souls of many Hagiorites (i.e., monks of Mount Athos) are like volcanoes about to explode in seeing the Acropolis of Orthodoxy remaining silent guiltily and provocatively before the fearful betrayals of Faith, which are occurring in our days. Many proselytes that have came into Orthodoxy are experiencing conflict and problems, asking, what is the reason, that they came into the Orthodox Church, if Roman Cartholicism, which they abandoned is a sister Church with Apostolic succession, divine grace and valid Mysteries (Sacraments)?
The brethren Hellenes of the Diaspora are found to be in despair and they are in a state of unrest and are calling us and asking ask us what to do to be saved from the pan-heresy of Ecumenism, which the unworthy and traitor ecumenistic hierarchs are advancing in their regions.
Riled up are also many good hierarchs and priests from the intense protests of the faithful believers, who, as the good and worthy metropolitan of Gortynos and Megalopolis Jeremiah, in his encyclical sermon testifies, they stop them in the streets and censure them with boldness, but also with indignation, for their unacceptable silence, tolerance and inertia of the Hierarchy.
According to our humble opinion, at the point we have reached, one is the proved solution: The direct cessation of the commemoration of Patriarch Bartholomew and the other ecumenistic hierarchs. And the beginning must be done by the good and worthy bishops, however few they may be. And if they do not do it, they will cease being good and worthy and they will give an account to God for their cowardice, but also for the scandalization of so many souls from their passive stance, which emboldens and makes the ecumenists more impudent.

1. Why I Did Not Sign the Text “relations of the Orthodox Church With the Rest of the Christian World” _ Orthodox Ethos

2. The Patriarchate of Antioch_ the Council of Crete Is a Pre-synodical Conference _ Orthodox Ethos

3. _declaration of His Eminence Metropolitan Athanasios of Lemesou _ Orthodox Ethos

4. The So-called_great_ Orthodoxcouncil _ Orthodox Ethos

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΥΣΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ,
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 Τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπὸ κάθε σημεῖο τῆς Ἑλλάδος στρέφουν ἐναγωνίως τὰ βλέμματά τους πρὸς τοὺς ποιμένας, ζητώντας ῥωμαλέα ὑπεράσπισι τῆς πατροπαραδότου εὐσεβείας

Ἐπικροτῶ τὴν πρᾶξι τοῦ μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβροσίου, ποὺ ἔπαυσε τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα ἐξ αἰτίας καὶ νεωτέρων δηλώσεών του περὶ κοινοῦ ποτηρίου, πρωτείου, ἀλαθήτου καὶ φιλιόκβε. Ἡ παῦσις ὁπωσδήποτε θὰ ἐπεκταθῇ. Καὶ ἄλλοι ἱεράρχαι ἑτοιμάζονται νὰ διαμαρτυρηθοῦν. Ἡ κατάστασι ἐκτραχύνεται. Τὸ σκάνδαλο παίρνει διαστάσεις. Τὸ γόητρο τοῦ Πατριαρχείου πέφτει. Πλησιάζει κάποια τρομακτικὴ διάσπασις τῆς ἑνότητος τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου· θὰ ἐπακολουθήσῃ πνευματικὸς ὄλεθρος. Νά τ᾿ ἀποτελέσματα τοῦ διαλόγου ποὺ ἄρχισαν πάπας καὶ πατριάρχης. Ὁ διάλογος εἶνε πονηρὴ παγίδα τοῦ παπισμοῦ γιὰ νὰ διαλύσῃ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἡ Διαρκὴς Ἱ. Σύνοδος, ὅπως παρετήρησαν καὶ ἄλλοι, δὲν μπορεῖ ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ τὴν κατάστασι. Εἶνε ἀνάγκη νὰ συγκληθῇ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία στὸ κεφαλαιῶδες τοῦτο ζήτημα εἶμαι βέβαιος ὅτι μὲ θαυμαστὴ ἑνότητα θὰ στηλιτεύσῃ τὶς παρεκκλίσεις ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ θ᾿ ἀπευθύνῃ διάγγελμα πρὸς ὅλο τὸν ὀρθόδοξο κόσμο, ποὺ εἶνε ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὶς ἀντικανονικὲς καὶ ἀντορθόδοξες ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἴσως ὁ πατριάρχης, πρὸ τοῦ κινδύνου καταδίκης του ἀπὸ ὅλη τὴν Ἱεραρχία, ν᾿ ἀνανήψῃ.
Ἡ Διαρκὴς Ἱ. Σύνοδος, ἀμέσως μετὰ τὴ δημοσίευσι τῶν φρικωδῶν δηλώσεων τοῦ πατριάρχου περὶ πρωτείου, ἀλαθήτου τοῦ πάπα καὶ φιλιόκβε, θὰ ἔπρεπε νὰ συγκληθῇ σὲ ἔκτακτη συνεδρίασι, ν᾿ ἀπευθύνῃ ἐρώτημα στὸν πατριάρχη ἂν εἶνε ἀκριβεῖς ἢ ὄχι οἱ δηλώσεις, καὶ νὰ καθησυχάσῃ τὸν ὀρθοδόξου λαοῦ. Ἱεράρχαι ποὺ διαμαρτυρήθηκαν ἢ καὶ ἔπαυσαν τὸ μνημόσυνο, ὄχι μόνο ἀπαλλάσσονται ἀπὸ εὐθύνη, ἀλλὰ εἶνε καὶ ἄξιοι ἐπαίνου, διότι ἑρμήνευσαν ὀρθὰ τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Δημιουργήθηκε σοβαρὸ ζήτημα πίστεως καὶ κρίσεως τῆς ὀρθοδόξου συνειδήσεως, τὸ ὁποῖο μόνο ἡ Ἱεραρχία μπορεῖ ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ. Τὶς τυχὸν ἐναντίον διαμαρτυρομένων ἱεραρχῶν φωνὲς ἀπίστων, ἀθέων, πνευματιστῶν, μασόνων, οἱ ὁποῖοι εἶνε ψυχροὶ καὶ ἀδιάφοροι καὶ ληξιαρχικῶς μόνο ἀνήκουν στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, πρέπει νὰ περιφρονήσουμε σὰν γαυγίσματα μικρῶν σκύλων, ὅπως διδάσκουν ἀείμνηστοι πρόμαχοι τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς ἀκούσουμε τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὰ ὁποῖα ἀπὸ κάθε σημεῖο τῆς Ἑλλάδος στρέφουν ἐναγωνίως τὰ βλέμματά τους πρὸς τοὺς ποιμένας, ζητώντας ῥωμαλέα ὑπεράσπισι τῆς πατροπαραδότου εὐσεβείας (Ἀπολογισμὸς μιᾶς 4ετίας, Ἀθῆναι 1971, σσ. 123-125).
(ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΕΘΑΝΕ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ, ΣΤΙΣ 7 Ιουλιου 1972. Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ 5ης ΦΑΛΑΓΓΑΣ! ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ. http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=6363 ΕΣΤΑΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΩΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΗ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ)!

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Μετὰ τὴν διακοπή (Φεβρ. 1973). Μᾶς κατηγοροῦν, ὅτι δὲν σεβόμεθα τὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὅλως αὐθαιρέτως διεκόψαμε τὸ μνημόσυνο τοῦ ὀνόματος τοῦ πατριάρχου.
Ὄχι, ἀδικοῦν τὴν ἀλήθεια ὅταν λένε «ὅλως αὐθαιρέτως». Τὸ ἀληθὲς εἶνε τὸ τελείως ἀντίθετο. Ἐὰν ἀνοίξετε τὸ Πηδάλιο καὶ μελετήσετε τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τότε θὰ δῆτε ὅτι ὄχι «ὅλως αὐθαιρέτως» ἀλλὰ «ὅλως κανονικῶς» διεκόψαμε τὴ μνημόνευσι τοῦ πατριάρχου. Τὴν διεκόψαμε μετὰ ἀπὸ φρικώδεις δηλώσεις του περὶ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου τοῦ πάπα, περὶ φιλιόκβε κ.λπ.. «Γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» διεκηρύσσοντο, σὲ παγκόσμιο κλίμακα, ἀντορθόδοξες διδασκαλίες, ποὺ ἔχουν καταδικασθῆ ἀπὸ πλῆθος Συνόδους. Οἱ δὲ τρεῖς μητροπολῖται τῆς Βορείου Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι μὲ πόνο ψυχῆς προχωρήσαμε στὴν διακοπὴ τοῦ πατριαρχικοῦ μνημοσύνου, μὲ ἔγγραφο πρὸς τὴν Ἱ. Σύνοδο δηλώσαμε ὅτι, ἐὰν ὁ πατριάρχης διέψευδε τὶς σχετικὲς δηλώσεις, ἐμεῖς θὰ ἐπαναλαμβάναμε τὸ μνημόσυνο. Ἀλλὰ δυστυχῶς ἐκεῖνος ἐπέμεινε στὶς πεπλανημένες ἀντιλήψεις του. Τὸ δὲ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος, παρ᾿ ὅλες τὶς πιέσεις ποὺ δέχθηκε, δὲν προχώρησε νὰ ἐπιβάλῃ κυρώσεις ἐναντίον μας, δείχνει ὅτι κατὰ βάθος ἀνεγνώριζε τὴν ὀρθότητα τῆς ἐνεργείας μας. Προσέφερε δὲ ἡ ἐνέργειά μας αὐτὴ ὑψίστη ὑπηρεσία στὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὑπῆρξε ἕνα φρένο στὸν πατριάρχη, ποὺ ἔσπευδε πυραυλοκινήτως πρὸς ἄκαιρον ἕνωσιν μὲ τοὺς παπικούς (Ἀπαντήσεις τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου, στὸ βιβλίο ἐπὶ ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, Ἀθῆναι 1973, σσ. 49-50).

 *  *  *

Βόμβα από το Άγιο Όρος: Αγιορείτες Πατέρες με επιστολή προς την Ιερά Κοινότητα διακόπτουν το μνημόσυνο του Πατριάρχη

• Αγαπητοί αναγνώστες σας έχουμε ενημερώσει με πολλές δημοσιεύσεις, σχετικά με το εκρηκτικό κλίμα μεταξύ των Πατέρων του Αγίου Όρους και των διοικητικών Οργάνων του(Ιερά Κοινότητα, Καθηγούμενοι των Ιερών Μονών). Η συντριπτική πλειοψηφία των πατέρων, έχει δυσαρεστηθεί πολύ από τις αποφάσεις της Πανορθόδοξης Συνόδου της Κρήτης. Η παρακάτω επιστολή είναι μόνο η αρχή. Η Ιερά κοινότητα καλείται να πάρει ιστορικές αποφάσεις για το αν πρέπει ή όχι να διακοπεί το μνημόσυνο του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. Οι συντάκτες της παρακάτω επιστολής τεκμηριώνουν και στηρίζουν Θεολογικά τη θέση τους. Διαβάστε και διαδώστε τη ώστε να ενημερωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι αδελφοί μας.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 20/6/2016 (3/7/2016 ν.ἡμερ.)
Κυριακή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, ὁμολογητῶν, ὁσίων, ἱεραρχῶν καί μαρτύρων.

Ἀνοικτή Ἐπιστολή Ἁγιορειτῶν Πατέρων
Πρός:
Τήν Ἱερά Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους,
Τούς εἴκοσι καθηγουμένους μετά τῶν συνοδιῶν αὐτῶν,
Καί πρός ἐνημέρωσι τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
«…ὡς φιλοπάτορες υἱοί, τήν πατρικήν κληρονομίαν φυλάξωμεν ἀπαρεγχείρητον· μή καταργήσωμεν τόν τόπον ὡς ἡ ἄκαρπος συκῆ· ἀλλά τῶν Ἡγουμένων ἡμῶν ἀναθεωροῦντες, τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμησώμεθα τήν ΠΙΣΤΙΝ καί τούς ἀγῶνας· ἵνα καί σύν αὐτοῖς τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἐπιτύχωμεν».
(τροπάριο Λιτῆς ἐκ τῆς ἀσματικῆς ἀκολουθίας τῶν Ὁσίων καί Θεοφόρων Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἡμῶν τῶν ἐν τῷ Ἁγιωνύμῳ Ὄρει τοῦ Ἄθω διαλαμψάντων.)
Σεβαστοί Πατέρες,
Μελετήσαντες μετά πάσης προσοχῆς τά κοινοποιηθέντα τελικά κείμενα τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, καθώς καί τίς ἀπαντήσεις ἐγκρίτων θεολόγων καί μητροπολιτῶν, προαγόμεθα ὅπως ἐκθέσωμεν τά ἀκόλουθα.
Τό συμπέρασμα πού ἀβίαστα ἐξάγεται ἐκ τῆς μελέτης των εἶναι ὅτι τελικῶς ἡ σύνοδος αὐτή ἀποδεικνύεται ἀντορθόδοξη, ληστρική καί αἱρετική, διότι: Read more »

ΕKTAKTO: Πρωτοφανείς διώξεις Αγιορειτών Πατέρων από τους οἰκουμενιστἐς-λατινόφρονες τῆς Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου

ἐν Ἁγίῳ Ὃρει τῇ 27/6/2016 ἐκκλησιαστικό ἡμερολόγιο (10/7/2016 πολιτικό ἡμερολόγιο) Κυριακή Νεομαρτύρων Οἱ οἰκουμενιστἐς-λατινόφρονες τῆς Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου ἐδίωξαν τούς…

ἐν Ἁγίῳ Ὃρει τῇ 27/6/2016 ἐκκλησιαστικό ἡμερολόγιο (10/7/2016 πολιτικό ἡμερολόγιο)
Κυριακή Νεομαρτύρων
Οἱ οἰκουμενιστἐς-λατινόφρονες τῆς Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου ἐδίωξαν τούς ὁμολογητές πατέρες λόγῳ τοῦ… Πάπα

Ἡ τελική πράξη τοῦ δράματος στήν ἱστορική, σερβική, Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου ὁλοκληρώθηκε σήμερα πού τό Ἃγιον Ὂρος ἑορτάζει τούς ἐπί Τουρκοκρατίας ἀθλήσαντας Νεομάρτυρας, οἱ ὁποίοι διά τῆς ἂχρις αἳματος ὁμολογίας τους, ἐμεγάλυναν τήν Ὀρθόδοξο πίστι καταισχύνοντας τούς ὁπαδούς τοῦ ἀντιχρίστου Μωάμεθ.
Ἡ άχαλίνωτη μανία τῶν παπο-οἰκουμενιστῶν, μή ἀνεχόμενη τήν πεπαρρησιασμένη ὁμολογιακή στάση τῶν: Λουκᾶ μοναχοῦ, Δαμιανοῦ μοναχοῦ, Ὀνουφρίου μοναχοῦ καί Δανιήλ δ. μοναχοῦ, προέβην στήν ἐκδίωξή τους ἀπό τή Μονή τῆς μετανοίας τους.
Χάριν ἱστορικῆς ἀληθείας ὀφείλουμε νά σημειώσουμε ὃτι δύο εἷναι τά κυρίως πρόσωπα πού πρωτοστάτησαν καί ὁδήγησαν στόν διωγμό: ὁ ἡγούμενος Μεθόδιος καἰ ἐπιπλέον ἓνας προϊστάμενος, ΠΡΏΗΝ ΠΑΠΙΚΟΣ, συνεργούντων δυστυχῶς διά τῆς σιωπῆς τους τῶν ἑτέρων προϊσταμένων. Αὐτός ὁ πρώην παπικός ἒκανε, ἐντός τῆς συνάξεως, οἰκουμενιστικό «κήρυγμα» ὑπέρ τοῦ πάπα, ἀποδεικνύων διά λόγων καί ἒργων ὃτι στό φρόνημα παραμένει ἐξίσου ἢ καί περισσότερο παπικός ἀπό πρίν! Ὀφείλουμε νά ἐπισημάνουμε ὃτι οἱ ἰθύνοντες τῆς Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου ΕΓΚΑΙΡΩΣ εἶχαν εἰδοποιηθεῖ ὂτι παραβαίνουν βασικές διατάξεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη τοῦ Ἁγίου Ὂρους, καθότι τίθεται ζήτημα πίστεως καί θά ὂφειλαν νά τό παραπέμψουν στό ἁρμόδιο ὂργανο τῆς Ἱερᾶς Κοινότητας. Αὐτοί ὃμως προτίμησαν τόν ρόλο τοῦ διώκτη…
Θεωρήσαμε πρέπον ὢστε τό εὐλαβές πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων νά ἐνημερωθεῖ ἐπί τῶν ἐξελίξεων καί παρακαλοῦμε νά συνδράμει δι᾽ ἀποστολῆς email στίς κάτωθι ἠλεκτρονικές διευθύνσεις, ὢστε νά ὑπάρξει εὐαισθητοποίηση ἐπί τῶν ἀδίκων, παρανόμων καί ἀντιμοναχικῶν ἐνεργειῶν τῆς ἠγεσίας τῆς Ἱ.Μ.Χιλανδαρίου.
Ἡ ἰσοπέδωση τῶν ὀρθοδόξων ἀντιστάσεων ἀπό τήν οίκουμενιστική φάλαγγα τῶν ἀποστατῶν δέν πρόκειται νά περάσει! Read more »

ΜΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΖΗΤΟΥΝ!

Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΡΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΩΜΑ

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ! ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΞΕΝΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ! ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ· Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ! ΑΥΤΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙΕΙ! ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟ 2!!! Η ΠΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΟΥΝ «ΟΥΤΕ ΜΟΡΜΟΝΟΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ ΚΤΛ. ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΔΕ ΜΑΣ ΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΟ ΣΑΚΟΥΛΑΚΙ

Υλικό τῶν Πεντηκοστιανων μὲ τὴν Καινή Διαθήκη, ποὺ ἀφήνουν στὶς πόρτες τῶν σπιτιῶν και σε ἄλλα σημεῖα πολυσύχναστων δρόμων.

1. Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ. Μέχρι τώρα μὲ αυτήν ἔκαναν τὴν προπαγάνδα. Τὴν σκορπουν δωρεά κατὰ χιλιάδες. Τὴν ἀφήνουν στὰ μπαμπριζ των αὐτοκινήτων, ἐξω ἀπὸ τὶς πόρτες τῶν πολυκατοικιῶν, στὰ πεζουλια, στὶς ἄκρες τῶν πεζοδρομείων, ἐξω ἀπὸ καφενειᾶ καὶ ὅπου μπορεὶ νὰ φανταστεῖ ὁ ἄνθρωπος, ἀκόμα καὶ έξω ἀπὸ δημόσιες ντουαλέτες!
2. Έγιναν μη κυβερνητικη οργανωση, γιὰ νὰ κάνουν προπαγάνδα στοὺς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ! Τοὺς δίνουν ἀπὸ τὰ κλεμμένα λεφτά τοῦ λαοῦ καὶ γεμίζουν φορτηγά μὲ  προπαγανδιστικά ἔντυπα καὶ χιλιάδες μεταφρασμένες Καινες Διαθήκες. Τὶς μεταφέρουν μὲ φορτηγά στην Κοζάνη, στὴ Φλώρινα στὴ Πτολεμαΐδα, στὴν Καστορία καὶ σ’ ὅποια ἄλλη πόλη πάρουν ἐντολή. Τις ἀφήνουν στὶς πορτες των σπιτιῶν, ἀκομα καὶ στὶς ἄκρες πολυσύχναστων δρόμων.
3. Τό ναϋλον σακουλάκι ποὺ ἔχει τὸ ὑλικό ἔχει σταυρό καὶ ἀπὸ πάνω γράφει
ο Θεός Μας αΓαπάει! Ἀπό κάτω ἔχουν ἕνα ρητό του Χρυσοστόμου, ποὺ δὲν τὸν θεωροῦν ἅγιο.
Ἀπό τὴν ἄλλη μεριά του σακουλιοῦ ἔχει ζωγραφισμένο ἕνα κουτί δώρου καὶ ἀπὸ κάτω γράφει·
! ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ, ΜΟΡΜΟΝΟΥΣ, ΚΤΛ.!
Δὲν μᾶς γράφουν, ὅμως οἱ ἀπατεῶνες, ἀπὸ ποιούς αἰρετικούς εἶναι!

ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΑΚΟΥΛΑΚΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΧΟΥΝ ΔΥΟ ΕΝΤΥΠΑ
Στὸ ἕνα ζητοῦν νὰ γράψουν τὰ στοιχεια τους οι ορθόδοξοι καὶ νὰ τὰ ταχυδρομήσουν σ’ αὐτοὺς στὴν Αθήνα.

ΠΡΟΣΟΧΗ, ΜΗ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ,

ΘΑ ΒΡΗΤΕ ΤΟΝ ΜΠΕΛΛΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΗΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΦΟΡΤΩΘΗΤΕ

Γιὰ νὰ ἐξαπατήσουν τοὺς πιστούς γράφουν καὶ τὸ Συμβολο τῆς Πίστεως!!!

Σ᾽ ἄλλο σημεῖο λένε· Σὲ ἐνθαρρύνουμε νὰ πηγαίνεις στὴν ἐκκλησία της ενορίας῎γειιτονιάς σου καὶ νὰ ακούς το Λόγο του Θεού.
ΠΟΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΝΟΟΥΝ; Αὐτήν ποὺ ὁνομάζει ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ οι πορωμένοι Οικουμενισται! Ασφαλῶς τὴν συγκέντρωση των Πεντηκοστιανῶν! Ἀλλὰ ποὺ νὰ καταλάβει τὴν πονηριά τους ὁ ἁπλός χριστιανός ποὺ δὲν εἶναι ἐνημερωμένος.

ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΝΤΥΠΟ
Μὲ τὴν ιστορία ενός ναρκομανή ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὰ ναρκωτικά, ἀλλὰ ἔμπλεξε στὴν συμμορία τους.

Η συμφιλίωση έγινε; Τα δώρα των Προτεσταντών, αμέσως μετά την Σύνοδο!. Ένα δώρο για σένα.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ

Ένα δώρο για σένα τον Ορθόδοξο ακόμη Χριστιανό!

Τοῦ Δημητρίου Εμμανουήλ

Ο Οικουμενισμός είναι καλός; Όχι! «Ο Οικουμενισμός έχει πνεύμα πονηρίας και κυριαρχείται από ακάθαρτα πνεύματα»! (Γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης).
Ο Δημ. Τσελεγγίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου, πριν την Σύνοδο είπε: «Επιχειρείται θεσμική νομιμοποίηση του συγκρητισμού-οικουμενισμού από την Μεγάλη Σύνοδο».
Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι των αγίων Πατέρων μας, στην «κατασκηνωτικής» φύσεως Σύνοδο της Κρήτης, όλοι σχεδόν οι αρχιερείς μας, που συμμετείχαν, συνθηκολόγησαν και θέλησαν να χαρίσουν* το βαρύ χρέος που έχουν όλες οι αιρέσεις ως προς την Ορθή διδασκαλία της «Mίας αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας» του Χριστού!!! Χάρισαν λοιπόν αντικανονικά (όσο παράξενο και αν σας φαίνετε) τον ευλογημένο τίτλο τιμής’ «Εκκλησίες», στον υπόλοιπο Χριστιανικό κόσμο, δηλαδή στους Προτεστάντες και στους Ρωμαιοκαθολικούς, Μονοφυσίτες, κ. α.. (Εκκλησία = Σώμα Χριστού!). Read more »

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας
11 Ἰουλίου
Του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙΡΟΣ…

«Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου» (Β΄ Κορ. 6,2 = Ἠσ. 49,8)

Θὰ σᾶς παρακαλέσω, ἀγαπητοί μου, νὰ προ­σέξετε. Ἀπ᾽ ὅλα ὅσα ἀκούσαμε σήμερα, θὰ ἑρμηνεύσουμε μόνο αὐτὲς τὶς λίγες λέξεις· «και­ρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου». Εἶνε λόγια τοῦ προ­φήτου Ἠσαΐου, τὰ ὁποῖα ἐ­παναλαμβάνει ὁ ἀ­πόστολος Παῦλος στὴν περι­κοπὴ τῆς ἑορτῆς τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας (᾽Ησ. 49, 8 = Β΄ Κορ. 6,2). Ἂν τὰ καταλάβετε καὶ κυρίως ἂν τὰ ἐφαρμόσετε, κερδίσατε τὸ πρῶτο λαχεῖο. Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά; Θ᾽ ἀρχίσω ἀπὸ κάπως μακριά.

* * *

Ὁ τόπος μας, ἀγαπητοί μου, εἶνε φτωχός. Γι᾽ αὐτὸ οἱ νέοι μας φεύγουν, γίνονται μετανάστες. Τρέχουν, μαζεύουν ὅ­λα τὰ χαρτιά, τὰ ὑ­ποβάλλουν ἐγκαίρως, γιὰ νὰ πάρουν τὸ διαβα­τήριο γιὰ τὰ ξένα. Προσπαθεῖ λοιπὸν ὁ μετα­νά­στης νὰ ὑποβάλῃ τὰ χαρτιά του ἐμ­πρόθεσμα, μέσα στὴν προθεσμία ποὺ ὁ­ρίζει ἡ πρεσβεία.
Καὶ ὁ νέος ἐ­κεῖ­νος ὁ ὑποψήφι­ος, ποὺ θέλει νὰ διαγωνισθῇ γιὰ τὸ πανεπιστήμιο, ὄχι μόνο μελετᾷ, ἀλλὰ καὶ προσπαθεῖ ἐγ­καίρως, μέ­σα στὴν καθωρισμένη προ­θεσμία, νὰ ὑποβάλῃ τὰ χαρτιά του γιὰ νὰ δώσῃ ἐξετάσεις.
Τὸ ἴδιο καὶ ὁ ἔμπορος ποὺ ἔχει γραμμάτια· προσπαθεῖ νὰ τὰ ἐξοφλήσῃ ἐγκαίρως, νὰ μὴν εἶνε ληξιπρόθεσμος καὶ διαμαρτυρηθοῦν.
Ὁ κάθε ταξιδιώτης ἐπίσης ρωτάει πότε φεύγει τὸ τραῖνο ἢ τὸ ἀεροπλάνο, γιὰ νά ᾽νε ἐγ­καί­ρως στὸ σταθμό. Δὲν πάει τελευταία στιγμή.
Τί θέλω νὰ πῶ. Ὅπως ὑπάρχει και­ρὸς γιὰ τὴ μετανάστευσι, προθεσμία γιὰ τὶς ἐξετάσεις, χρόνος γιὰ ἐξόφλησι τοῦ χρέους, ὥρα ἀναχω­ρήσεως γιὰ τὸ ταξίδι, ἔ­τσι ὑπάρχει καιρὸς καὶ γιὰ μιὰ πολὺ σπουδαία ὑ­πόθεσι, σπουδαιότερη ἀ­πὸ κάθε ἄλλη. Ποιά εἶνε ἡ ὑπόθεσι αὐτή;
Τὸ λέει καθαρὰ σήμερα ὁ ἀπόστολος· ἡ σω­τηρία μας. Ἀλλὰ ποιός τὸ νιώθει; Πρέ­πει νὰ κατέ­βῃ ἄγγελος, ν᾽ ἀνοίξῃ τὴν καρδιά μας, νὰ ῥίξῃ μέ­σα μιὰ σταγό­­να πίστι, μιὰ σταγόνα ἀπὸ τὴν πίστι τῆς ἁ­γίας Εὐφημίας ποὺ γιορτάζει σήμερα – διαβάστε τὸ βίο της νὰ κλάψετε. Νὰ ῥίξῃ λοιπὸν ὁ ἄγγελος στὴν καρδιά μας μιὰ σταγόνα ἀπὸ τὴν πίστι αὐτή, γιὰ νὰ αἰ­σθανθοῦμε αὐτὸ ποὺ λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος, ὅ­τι «καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου». Ὅτι δη­λαδὴ ὁ καιρὸς αὐτὸς ποὺ ζοῦμε ἐδῶ στὴ γῆ εἶ­νε πολύτιμος, καιρὸς ἀνεκτίμητος, γιατὶ μέσα σ᾽ αὐ­τὸν μπορεῖς νὰ πετύχῃς τὴ σωτηρία. Read more »

BISHOP AUGUSTINOS KANTIOTES
METROPOLITAN OF FLORINA

WHAT IS HERESY?

Small Pamphlet Issue no.16

“I beg you to contend for the faith that has once and for all been handed down to the saints” (Jude verse 3)

Being ready, my beloved, being ready to speak concerning the heretics and concerning the stance, which we must faithfully observe before them, it is necessary first to say, what is heresy and what is a heretic. For the Orthodox person only then will take the necessary stance before the heretics, when he obtains a clear idea of heresy. Ignorance is a terrible thing and the source of many evils. And if this holds true for all things in general, much more does it hold true, when the object of ignorance is questions relating directly to the Faith. Woe unto us if we struggle to know the small and least important things, and are indifferent towards the greatest things, upon which life or death depends.
What, then, is heresy? We won’t give the definition from the start. For, if we give it from the beginning, on account of the gross indifference of the many for super-cosmic truths, no feeling will be provoked. We live, unfortunately, in the century of disdainers, concerning whom the prophet says: “Behold, you disdainers, and look and marvel marvelously and vanish” (Habakkuk 1:5; Cp also Acts 13:41). These disdainers, as we also wrote about at another time, are like the rooster of the Aesopian myth, which scratched the ground and found diamonds, but not being able to appreciate the value of the diamond, threw it far away and continued his digging of the dirt to find worms…
For this reason we too, in the desire to awaken the interest of the people for the great and sublime truths of our Faith, which at another time shook up the spirits of our living forebears in the Faith and for the Faith, we shall try with examples drawn from the daily experience of life to give an analogous, proportionate idea of heresy and the danger deriving from it. Read more »

Κυριακὴ Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. 6,22-33)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

ΤI AΓΩNIATE;

• Εἶπεν ὁ Κύριος· «Μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αéτ΅ν;» (Mατθ. 6,25-26)

ΑΡΧΙΖΩ, ἀγαπητοί μου, τὸ σύντομο αὐτὸ κήρυγμα μ᾿ ἕνα παράδειγμα. Τὸ ψάρι πλάστηκε νὰ ζῇ μέσ᾿ στὸ νερό, στὶς θάλασσες, τοὺς ποταμοὺς καὶ τὶς λίμνες. Μέσα ἐκεῖ κολυμπᾷ καὶ ζῇ εὐχαρίστως. Ἂν πάρουμε τὸ ψάρι ἀπ᾿ τὸ νερὸ καὶ τὸ βγάλουμε στὴν ἀμμουδιά, ἔστω κι ἂν ἡ ἀμμουδιὰ εἶνε χρυσῆ, αὐτὸ σπαρταρᾷ, ἀγωνιᾷ, ζητᾷ τὴ θάλασσα. Ὅπως λοιπὸν τὸ ψάρι δὲ᾿ μπορεῖ νὰ ζήσῃ ἔξω ἀπ᾿ τὸ νερό, ἔτσι κι ὁ ἄνθρωπος δὲ᾿ μπορεῖ νὰ ζήσῃ μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Πάσχει, ἀγωνιᾷ.
Ἂν ἀνοίξουμε τὶς καρδιὲς τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων, θὰ δοῦμε ὅτι εἶνε γεμᾶτες ἀγωνία, ἀνησυχία, φόβο. Γιὰ πολλὰ ἀγωνιοῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ γίνονται δυστυχισμένοι· ἀλλὰ ἡ σοβαρώτερη ἀγωνία ποὺ τοὺς καταλαμβάνει, εἶνε ἀπὸ τὴ μέριμνα γιὰ τὸ μέλλον. Τὴν ἀγωνία αὐτὴ ζωγραφίζει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Read more »

Kυριακή Γ΄ Mατθαίου
OMIΛIA TOY MHTPOΠOΛITOY ΦΛΩPINHΣ π. AYΓOYΣTINOY KANTIΩTOY

Ή ME TON XPIΣTO Ή ME TON MAMΩNA

«Oυδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ή γάρ τον ένα μισήσει καί τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται καί του ετέρου καταφρονήσει. ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά» (Mατθ. 6,24)

EINE, αγαπητοί μου, είναι τόσο καθαρά τα λόγια που λέει σήμερα ο Kύριος, ώστε δεν oπάρχει ανάγκη νά τα ερμηνεύσει κανείς. Mας καλεί να κάνουμε μιά εκλογή. Nά διαλέξουμε ή τον ένα ή τον άλλο.
Ποιός είναι ο ένας; Tο ακούμε κάθε φορά στη θεία λειτουργία· «Eίς άγιος, είς Kύριος, Iησούς Xριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν». Kαί ο άλλος ποιός είναι; Ω τον βρωμερό, ώ τον ακάθαρτο, ώ τον απαίσιο, που θά έπρεπε να τον μισούμε περισσότερο από ο,τιδήποτε στόν κόσμο!
Είδατε πόσο αγανακτούμε, όταν μιά γυναίκα έχει άνδρα θαυμάσιο και τον αφήνει και σμίγει με άλλον, βρωμερό και τρισάθλιο; Aλλά τό αμάρτημα της γυναικός αυτής είναι μικρό μπροστά σ’ αυτό που κάνουμε εμείς, όταν αφήνουμε τον ωραίο Nυμφίο της Εκκλησίας και εκλέγουμε – ποιόν; Tον διάβολο, το «μαμωνά», τον χειρότερο δηλαδή διάβολο, εκείνον που έχει …χρυσά κέρατα.
Kαί όμως ο Kύριος μας τό λέει καθαρά· δεν μπορείτε να δουλεύετε στό Θεό και στό μαμωνά. δεν μπορείτε να έχετε δυό αφεντικά. δεν μπορείτε να έρχεστε εδώ στην εκκλησιά και να φιλάτε αράδα όλες τίς εικόνες και ν ανάβετε κεριά, κι όταν βγείτε έξω να προσκυνάτε το διάβολο. δεν μπορείτε να είστε χριστιανοί εδώ, και έξω ειδωλολάτρες. «Oυδείς δύναται», λέει, «δυσί κυρίοις δουλεύειν, ή γάρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει» (Mατθ. 6,24).
―Tότε, αφού Θεός και κόσμος είναι ασυμβίβαστα κι αφού δεν μπορούμε να ζήσουμε μέσα στις πολιτείες με το Θεό, πρέπει να πάρουμε τα βουνά και να γίνουμε μοναχοί, για να σώσουμε την ψυχή μας.
Δεν λέει αυτό, αδελφοί μου, το Eυαγγέλιο. Aπόδειξις οι απόστολοι, που δεν πήγαν στα βουνά, αλλά και τόσοι και τόσοι άλλοι. Oλοι αυτοί άκουσαν το «Oυδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν».
―Mά, θά μού πείτε, γιατί είναι τόσο ασυμβίβαστα ο Θεός και ο κόσμος;
Διότι δεν υπάρχει τρίτος δρόμος. O ένας είναι ο δρόμος του Eυαγγελίου, ο δρόμος του Kυρίου, που οδηγεί στον ουρανό. Kαι ο άλλος είναι ο δρόμος του κόσμου και της αμαρτίας, που οδηγεί στήν κόλασι. Mπορείς μια σταγόνα λάδι, όσο κι αν την ανακατέψεις, να τη διαλύσεις μέσα σ’ ένα ποτήρι νερό; Έτσι δεν μπορείς ν’ ανακατέψεις και τη χριστιανική ζωή με την κοσμική.
Προσπαθούν βέβαια οι μοντέρνοι χριστιανοί του αιώνος τούτου, οι χριστιανοί των συμβιβασμών, που θέλουν να τα ‘χουν καλά και με το Θεό και με το διάβολο, προσπαθούν να φτειάξουν ένα τρίτο δρόμο. Aλλά δεν μπορούν. H τον ένα ή τον άλλο δρόμο θ’ ακολουθήσουν. Tο είπε καθαρά ο Kύριός μας.

Read more »