Αυγουστίνος Καντιώτης



ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

date Ιούν 17th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

____________normal_scroll17[1]

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=================

Ιδού, πατέρες και αδελφοί, ότι η Αγιότατη Εκκλησία της Ελλάδος άρχισε να καταπιάνεται με τα ουσιώδη!

Απόφαση πρώτη: Ο Μ.Κ.Ο. “Αλληλεγγύη” μετονομάστηκε σε Μ.Κ.Ο “Αγάπη”! Βεβαίως! Επιβαλλόταν! Ανυπερθέτως! Πώς αλλιώς θα εκπλήρωνε την ιερά αποστολή του με την επωνυμία “Αλληλεγγύη”; Μόλις μετονομάστηκε σε “Αγάπη” θα δείτε τη διαφορά! Ο Μ.Κ.Ο. “Αγάπη” θα επιτελεί από τούδε και στο εξής το έργο του απερίσπαστος χωρίς σκάνδαλα, χαλασμένα κρέατα, καταβρόχθιση εισφορών ή άλλα παρατράγουδα.

Αλλωστε είμαστε η χώρα που είσαι ότι δηλώσεις! Ας μην ξεχνούμε ότι η ειδική Γραμματεύς του υπουργείου παιδείας κ. Δραγώνα κατέλαβε τη θέση της με διδακτορικό περιωπής που έχει εκπονήσει για το μεγαλείο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας! Το πρόβλημα, όπως μας εξηγούν, δεν είναι το περιεχόμενο του διδακτορικού αλλά ότι της απενεμήθη ο τίτλος από μη αναγνωρισμένο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα. Σαν τα διδακτορικά που χορηγεί και τις εκλογές Καθηγητών που πραγματοποιεί η Θεολογική Σχολή Αθηνών επί δυναστείας Χριστινάκη να πούμε.

Εύγε Μακαριότατε και Σεβασμιότατοι! Πράξατε το καθήκον σας στο ακέραιο στο συγκεκριμένο θέμα!

Είδατε; Ορίστε όλοι εσείς οι αείποτε μεμψιμοιρούντες που κατηγορούσατε την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας ότι ασχολείται με «το άνηθον και τον κύμινον» και παραβλέπει τα σοβαρά θέματα.

****

Δεύτερη απόφαση! Αλλά ελήφθη και δεύτερη ιστορική απόφαση, όπως αναφέρει το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου. Στη συνέχεια η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος επικύρωσε την από 18 Ιουνίου 2010 Απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για την αποδοχή της υποβληθείσης, διά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου, παραιτήσεως του Θεοφιλεστάτου Επικόπου Κερνίτσης κ. Προκοπίου από της θέσεως βοηθού Επισκόπου παρά τη Ιερά Μητροπόλει Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Στην διεξοδική συζήτηση που ακολούθησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικαίας κ. Αλέξιος υπέβαλε αίτημα στο Σώμα της Ιεραρχίας, ζητώντας θέση Βοηθού Επισκόπου, σύμφωνα με τον Νόμο 1951 / 1991. Διεξήχθη ψηφοφορία, και με ψήφους 41 υπέρ, εδόθη η θέση του Βοηθού Επισκόπου στην Ιερά Μητρόπολη Νικαίας.

Ακολούθησε η ψηφοφορία για την πλήρωση της θέσεως Βοηθού Επισκόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστιανουπόλεως.

Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Νικαίας, με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Χριστιανουπόλεως, εκλέγεται ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Προκόπιος”. (Εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία”).

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στα πιο πάνω; Πρώτιστα τη μετάθεση του Κερνίτσης από τη Μητρόπολη Καλαβρύτων στη Μητρόπολη Νικαίας με την πονηριά: “Παραιτούμαι από βοηθός επίσκοπος Καλαβρύτων και υποβάλλω υποψηφιότητα και εκλέγομαι σχεδόν παμψηφεί σε βοηθό επίσκοπο του Μητροπολίτη Νικαίας»;! Ολα αυτά φυσικά εν πνεύματι Αγίω!!! Ούτε λόγος να γίνεται γιά προσυνεννόηση μεταξύ των Μητροπολιτών Καλαβρύτων και Νικαίας, του πρώην Κερνίτσης και νυν Χριστουπόλεως Προκοπίου και του Αρχιεπισκόπου! Α! πα! πα! πα! Γίνονται στη Σύνοδο τέτοιες βρωμοδουλειές και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι; Συμβαίνουν ποτέ τέτοιες δοσοληψίες; Ρίχνουν ποτέ οι Αγιοι Συνοδικοί μας στάχτη στα μάτια του κόσμου; Ποτέ! Αυτό είναι το καλό με τους Συνοδικούς μας! Τους Κανόνες της Εκκλησίας τους έχουν πηδάλιο! Σε όλα τα θέματα! Δεν είδατε πώς απεκατέστησαν την αδικία στη Μητρόπολη Αττικής; Ετσι και τώρα! Σεβάστηκαν τους Κανόνες. Από τη μια ψήφισαν ακόμη ένα αντικανονικό βοηθό επίσκοπο και ύστερα τη μετάθεσή του τη μετονόμασαν σε παραίτηση και εκλογή κατόπιν αιτήσεως του Μητροπολίτη Νικαίας!!! Και όλα αυτά με την έγκριση της Ιεραρχίας!!! Εν Πνεύματι Αγίω φυσικά πάντοτε! Ολα ανεξαιρέτως!

Το μόνο που με στενοχωρεί στο όλο θέμα είναι ότι ο Θεοφιλέστατος Κερνίτσης νυν Χριστουπόλεως κ. Προκόπιος δεν μετετέθη τελικά στη Μητρόπολη Ιλίου. Ετσι δεν θα έχει τη δυνατότητα ο καυμένος να διδαχθεί από το εκκλησιαστικό φρόνημα του κ. Αθηναγόρα και τη βαθύτερη έννοια του όρου μοιχεπιβασία. Αλλά δεν βαρυέσαι! Αμα λάχει και χρειαστεί θα βρεθεί κάποιος άλλος να του τη διδάξει! Αλλωστε και ο κ. Αθηναγόρας δεν έγινε μοιχεπιβάτης με την ψήφο του. Καμιά ογδανταριά επίσκοποι συμμετείχαν στις εκλογές για να τον αναδείξουν σε Μητροπολίτη Ιλίου με την “τιμία” ψήφο τους και αρκετοί άλλοι παρουσιάστηκαν και στη χειροτονία και στην ενθρόνισή του!!!

Πώς είπατε; Το υπόλοιπα θέματα;! Εννοείτε

1. Την καθαίρεση του Μεσσηνίας;
2. την καταδίκη και από την Σύνοδο της Ιεραρχίας του Νεοβαρλααμισμού;
3. την έξοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος από το παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως Π.Σ.Ε.;
4. την παραίτηση του Αγίου Μεσογαίας;
5. την αποκατάσταση του Κανονικού Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου;
6. την αξιολόγηση της αιρετικής “βαπτισματικής θεολογίας”;
7. την απαίτηση της Εκκλησίας να εκδιωχθούν κλωτσηδόν από το υπουργείο παιδείας, διά βίου μάθησης και θρησκευμάτων οι κυρίες Διαμαντοπούλου, Χριστοφιλοπούλου και Δραγώνα, και οι Σύμβουλοι του παιδαγωγικού Ινστιτούτου;
8. την απαλλαγή του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας, της Θεολογικής Ακαδημίας της Μητρόπολης Δημητριάδος, της “Θεολογίας” του επίσημου περιοδικού της Εκκλησίας της Ελλάδος από την άρα, τη μάρα, και το κακό συναπάντημα που εισχώρησε επί Αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου;
9. την απαίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος να διατηρηθεί ο ομολογιακός χαρακτήρας των θρησκευτικών;
10.  την αντικατάσταση όλων των οικουμενιστών εκπροσώπων της Εκκλησίας της Ελλάδος με παραδοσιακούς αντιπροσώπους σε όλους τους διαλόγους που διεξάγει και άλλα παρόμοια;

Ολα τα πιο πάνω θα συζητηθούν και θα ληφθούν οι κατά Θεόν αποφάσεις στην αυριανή συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.

Νέο πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων. Πώς είπατε; Από πού αντλώ τις πληροροφορίες μου; Α! ναι! Ξέχασα να σας ενημερώσω. Μόλις έχω συστήσει πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων “Οι ευσεβείς πόθοι”. Διερωτάσθε για την εγκυρότητα των πληροφοριών μου; Καμιά έγνοια να μην έχετε! Είναι απολύτως έγκυρες και διασταυρωμένες. Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιο έγκυρες από αυτές που παρέχει το Οικουμενιστικό πρακτορείο ειδήσεων ΑΜΗΝ του κ. Νίκου Παπαχρήστου που μεταδίδει τους ευσεβείς πόθους των Οικουμενιστών ως εκκλησιαστικές ειδήσεις αλλά και του πρακτορείου “Ρομφαία” που αναγγέλλει τη μια μέρα (“κατ’ αποκλειστικότητα” παρακαλώ), ότι ο Κερνίτσης Προκόπιος μετατίθεται στη Μητρόπολη Ιλίου ως ιεροκήρυκας και την επομένη εκλέγεται ως Χριστιανουπόλεως βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Νικαίας! Αφήνω πια τις επιδόσεις παραπληροφόρησης του εξ Αμερικής συνεργάτη του που βλέπει κάθε τρις και δύο τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο να αποκαθηλώνεται από το Θρόνο της Αμερικής ενώ ο ίδιος προσβλέπει άνετος στη συνέχιση της ποιμαντορίας του!!!

Με συγχωρείτε δηλαδή! Οι ευσεβείς πόθοι των Οικουμενιστών και των Χριστοδουλάνθρωπων είναι έγκυρες πηγές ειδήσεων και οι δικοί μου ευσεβείς πόθοι δεν είναι; Γιατί παρακαλώ;

sxed. 5

Του Βασίλη Κερμενιώτη, κατοίκου Πτολεμαΐδας.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

-1

Οφειλετε να εξηγηθειτε κ. Παπαχρηστου

και να σταματήσετε να παραπληροφορείτε τον πιστό λαό.

Κύριε Παπαχρήστου, διάβασα, προχθές, στην φιλοοικουμενιστική «Πύλη Εκκλησιαστικών Ειδήσεων amen», την οποία διευθύνετε, το άρθρο σας με τίτλο «Σκληρή απάντηση Μεσσηνίας στον Κυθήρων με φόντο το διάλογο με την Ρώμη». Χαρακτηρίζετε την, εκτός θέματος και πλήρη ειρωνίας, απάντηση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας στην τεκμηριωμένη επιστολή του Μητροπολίτη Κυθήρων ως «απάντηση καταπέλτη»!  Και αφού, όπως αναμενόταν, παίρνετε, ουσιαστικά, θέση υπέρ του αιρετίζοντος αρχιερέα, επικαλείσθε κάποιες, υποτιθέμενες, αντιδράσεις επισκοπικών και εκκλησιαστικών κύκλων, για τις οποίες, όμως, οφείλετε να δώσετε κάποιες εξηγήσεις.
Συγκεκριμένα, γράφετε ότι:
■  «Η υπόθεση [εννοείτε την επιστολή του Κυθήρων προς την Ιερά Σύνοδο] έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό σε πολλούς Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας».
Σας ερωτώ: Ποιοί είναι, ονομαστικά, αυτοί οι «πολλοί» Μητροπολίτες;  Και προς τί ο «προβληματισμός» τους;  Τι τους «προβλημάτισε»;  Τους προβλημάτισε το γεγονός ότι βγήκε, επιτέλους, ένας επίσκοπος να πει την αλήθεια, τη στιγμή που αυτοί ακολουθούν την, βολική και ασφαλή, τακτική του στρουθοκαμηλισμού; «Προβληματίστηκαν», λοιπόν, επειδή ένας εξ’ αυτών έπεσε στο “ατόπημα” να… σπάσει τη συνομωσία της σιωπής;    Ή μήπως «προβληματίστηκαν» και αναρωτήθηκαν: «Τι κάναμε τόσο καιρό; Βάλαμε ως εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος στους διαλόγους, έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει στα δόγματα της Εκκλησίας! Έναν αιρετικό!». Απαντήστε μας κ. Παπαχρήστου.

«Σημειώνει στο Αmen.gr, ένας εκ των Μητροπολιτών: “Τους τελευταίους μήνες κάποιοι αδελφοί μας Ιεράρχες εξαπολύουν επιθέσεις κατά του διαλόγου με τη Ρω-μαιοκαθολική Εκκλησία. Καταγγέλλουν τους πάντες, από Πατριάρχες μέχρι λαϊκούς, χρησιμοποιούν ακραία φρασεολογία, συνταυτίζονται με συντηρητικές παρεκκλησιαστικές και άλλες ομάδες, δείχνουν να μην δεσμεύονται από Συνοδικές αποφάσεις. Που οδηγούμαστε; Στο τέλος ο καθένας θα κάνει ό,τι θέλει”».
Κύριε Παπαχρήστου, έχετε χρέος να μας πείτε ποιός είναι αυτός ο μητροπολίτης. Αναμένουμε.
Πάντως, με τις θέσεις αυτού του «μητροπολίτη», το amen και εσείς προσωπικά, επανειλημμένα, δείξατε ότι συμπλέετε. Είτε με δικά σας άρθρα, είτε με επιλεγμένους φιλοοικουμενιστές ή απροκάλυπτους οικουμενιστές «θεολόγους», κληρικούς, κ.ά. περάσατε το μεγάλο ψέμα ότι, δήθεν, οι αντιδρώντες είναι αντίθετοι με τους διαλόγους με τους ετερόδοξους. Δεν είναι αντίθετοι με τους διαλόγους, κ. εκκλησιαστικέ συντάκτη, είναι αντίθετοι με τις αντορθόδοξες και αντιπατερικές υποχωρήσεις των εκπροσώπων μας στους διαλόγους αυτούς, για τις οποίες ουδέποτε εξουσιοδοτήθηκαν από την Ιερά Σύνοδο!
Κύριε Παπαχρήστου, δεν διευθύνετε κανένα blog ώστε να μπορείτε να γράφε-τε ό,τι θέλετε. Είστε δημοσιογράφος και δημοσιογραφία = αλήθεια. Πόσω μάλλον που είστε εκκλησιαστικός συντάκτης. Η Εκκλησία είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος στον οποίο δεν χωρεί το ψέμα. Χιλιάδες χριστιανών “μπαίνουν” καθημερινά στο «amen» με σκοπό να ενημερωθούν αντικειμενικά για τα εκκλησιαστικά δρώμενα και, συ-χνά, εισπράττουν την οικουμενιστική προπαγάνδα!  Ένα εξόφθαλμο παράδειγμα αποτελεί η «δημοσιογραφία» σας σχετικά με την «Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού». Ενώ το σπουδαίο και πατερικότατο αυτό κείμενο δημοσιεύθηκε στα πέρατα της γης (όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά μεταφρασμένο και σε άλλες γλώσσες), το «πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων», που διατηρείτε …δεν έκρινε σκόπιμο να το δημοσιεύσει!!!1 Ιδού, λοιπόν, κ. Παπαχρήστου ποιός είναι, πραγματικά, εναντίον του διαλόγου!  Και αν το δημοσιογραφικό σας ολίσθημα περιοριζόταν μόνο εκεί, θα ήταν καλά. Εσείς, όμως, προχωρήσατε ακόμη περισσότερο: Ενώ δεν δημοσιεύσατε την «Ομολογία Πίστεως» ―ίσως, για να μη μάθει την αλήθεια ο πι-στός λαός, αφυπνισθεί και ράνει με ντομάτες, αντί ροδοπετάλων, τους άθεους Οικουμενιστές―, εν τούτοις, δημοσιεύσατε αρκετές απαξιωτικές «κριτικές» εναντίον της, από αυτόκλητους και μη, «συνηγόρους» του Οικουμενισμού!  Αυτή είναι η δημοσιογραφική και δημοκρατική ευαισθησία σας, κ. Παπαχρήστου;  Αυτή την αντιδεοντολογική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά σας, τη γνωρίζει η εφημερίδα που σας αμείβει; Τη γνωρίζουν οι συνάδελφοί σας δημοσιογράφοι;

■ Τέλος, γράφετε: «Σύμφωνα πάντως με ορισμένες εκτιμήσεις εκκλησιαστικών κύκλων αυτές οι επιθέσεις κατά του προσώπου του Μητροπολίτη Μεσσηνίας “εξυ-πηρετούν” τις φιλοδοξίες κάποιων Αρχιερέων «που εποφθαλμιούν την θέση του α-ντιπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος στο διεξαγόμενο διάλογο Ορθοδόξων-Ρωμαιοκαθολικών»».
Αυτό είναι είδηση!  Γιατί, όμως, δεν μας λέτε κ. Παπαχρήστου, ποιοί είναι αυτοί οι «εκκλησιαστικοί κύκλοι»; Κι αυτό απόρρητο είναι;  Ειλικρινά, δεν ξέρω αν υπάρχουν επίσκοποι με τέτοια φιλοδοξία. Αυτό, όμως, που είναι «ηλίου φαεινότερο» είναι ότι ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας εμφορείται από αιρετικές απόψεις και καλά θα κάνει η Ιερά Σύνοδος, αν δεν τον καθαιρέσει, τουλάχιστον να αδράξει την ευκαιρία και να αποπέμψει τόσο αυτόν, όσο τους άλλους ομοϊδεάτες του ρασοφόρους, από τη νευραλγική θέση της εκπροσώπησης στους διαλόγους. Όλως «τυχαίως» και «συμπτωματικώς», ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ελλαδιτών Αρχιερέων είναι κατά του Οικουμενισμού2, σχεδόν πάντοτε, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας, στους διαλόγους, είναι …Οικουμενιστές!

Κύριε Παπαχρήστου, έχετε δημοσιογραφικό και ηθικό χρέος να απαντήσετε στα ερωτήματα που σας ετέθησαν. Αν δεν το κάνετε, θα αφήσετε να εννοηθεί ότι διασπείρετε ψευδείς ειδήσεις!
Παρατηρώντας, τόσο καιρό, το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, έχω διαπιστώσει ότι τόσο εσείς, όσο και η κυρία Μ. Αντωνιάδου, μεροληπτείτε και, θελημένα ή αθέλητα, ενίοτε, διαστρεβλώνετε την αλήθεια και παραπληροφορείτε τον κόσμο, κάτι που συνιστά σοβαρό δεοντολογικό και δημοσιογραφικό ολίσθημα, για το οποίο θα πρέπει να λογοδοτήσετε στην Ε.ΣΥ.Η.Ε.Α.
Πάντως, να γνωρίζετε, τουλάχιστο χώρο της Εκκλησίας, ότι όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος να κρύψει την αλήθεια, στο τέλος αυτή θα αποκαλυφθεί, γιατί η αλήθεια δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του ίδιου του Θεού («Εγώ ειμί η Αλήθεια» – Ιω. ιδ’ 6).

Πτολεμαΐδα, 23/6/2010

Βασίλης Κερμενιώτης
(Υπαγ. στην Ι. Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας)

1.  Το «Amen», δημοσίευσε, μόνο, κάποια αποσπάσματα.
2. Αυτό, το γράφω «μετά λόγου γνώσεως». Για δύο χρόνια διετέλεσα Γραμματέας ενός σωματείου που αγωνίζεται κατά του Οικουμενισμού. Είχαμε πλήθος επαφών και πληροφοριών απ’ όλη την Ελλάδα. Ως εκ τούτου, μπορώ να πω, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μητροπολιτών της Εκκλησίας μας, θεωρούν αίρεση και τον Οικουμενισμό και τον Παπισμό, παρά το γεγονός ότι αποφεύγουν να το διατρανώσουν δημόσια (πρακτική που, φυσικά, δεν τους τιμά).

_______________

sxed. 3

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Αποδέχονται αυτό το επίπεδο δικαιοσύνης στην Εκκλησία;

Γιατί μοναστήρια και πνευματικοί πατέρες μένουν απαθείς στην συντελούμενη αδικία;

Στην εφημ. της Καλαμάτας «Φωνή» (21/6/2010) και υπό τον τίτλο «Διωγμός μοναχής» δημοσιεύεται το υπ’ αριθ. 294/10,7-6-2010 Έγγραφο του μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου προς μοναχή 75 ετών της Ι. Μ. Αγ. Κων/νου και Ελένης Καλαμάτας, δίνοντας συνέχεια στον άδικο και αντικανονικό διωγμό που από πέρυσι άρχισε εναντίον της Ι. Μονής, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις των εφημερίδων. Το περιεχόμενο του Εγγράφου είναι το εξής:
«Οσιωτάτη μοναχή, κατόπιν της απειθούς και ανυπακόου συμπεριφοράς σας, του ανεπίτρεπτου περιεχομένου των κατά συρροήν εγγράφων σας, ως και του τελευταίου υπ’ αριθ. 126/10, της 4ης Ιουνίου 2010 και του αναιδούς τρόπου εκφράσεως προς το πρόσωπον ημών, εντελλόμεθα υμίν όπως μεταβήτε_επί_εξάμηνον (6μηνον) από της λήψεως του_παρόντος, δια παραμονήν και άσκησιν, εις την Ιεράν Μονήν Χρυσοκελλαριάς.
Εις περίπτωσιν μη υπακοής  θα υποστήτε τα υπό των Ιερών κανόνων οριζόμενα.
Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος».

Σχόλια στα παραπάνω:

1. Όπως σημειώνεται στην εφημερίδα: «τα έγγραφα των οποίων ποιείται μνείαν ο μητροπολίτης κ.κ. Χρυσόστομος», του τα έστελναν «κατόπιν συναποφάσεως απασών των μοναζουσών, των οποίων αύτη ετύγχανε εκπρόσωπος». Ο Μητροπολίτης, λοιπόν, τιμωρεί αντιπροσωπευτικά!
2. Κανένα παράδειγμα από τα ανεπίτρεπτα τάχα παραπτώματα της μοναχής δεν περιέχεται στο Έγγραφο, παρά μόνο χαρακτηρισμοί κατ’ αυτής κατά την προσωπική «κρίση» του Μητροπολίτη, ο οποίος τους βρίσκει «αναιδείς» χωρίς και να τους παρουσιάζει. Και αυθαίρετα προβαίνει σε εκδίκηση-τιμωρία, στέλνοντας την 75 χρονών μοναχή στην εξορία! Υπακοή κατά τον Μητροπολίτη φαίνεται ότι είναι η συμμόρφωση της μοναχής προς τις άδικες διαταγές του, η ισοπέδωση της προσωπικότητός της, η αφαίρεση της θεόσδοτης ελευθερίας της.
3. Ερωτώνται οι νομικοί κύκλοι της Εκκλησίας, οι ηγούμενοι των μοναστηριών να μας ενημερώσουν:
α) Μια μοναχή κρίνεται από τον Μητροπολίτη ή από το ηγουμενοσυμβούλιο της Ι. Μονής;
β) Η ποινή επιβάλλεται χωρίς να κληθεί σε εξέταση η μοναχή, χωρίς δίκη, απολογία, απόφαση εκκλησιαστικού δικαστηρίου, κ.λπ.;
γ) Η χριστιανική αγάπη επιτρέπει την μη συμπαράσταση στη γυναικεία αυτή Ι. Μονή, που πάνω από ένα χρόνο ταλαιπωρείται, ευρισκόμενη στο στόχαστρο του Μητροπολίτη; Ποια ενέργεια συμπαράστασης έδειξαν μέχρι σήμερα τα υπόλοιπα μοναστήρια, που βλέπουν πως η αδικία και η αυθαιρεσία από μερικούς εκκλησιαστικούς ταγούς αποβαίνει πλέον ανεξέλεγκτη;
Θεσσαλονίκη, 23 Ιουνίου 2010

Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσµάς Φλαµιάτος”»
Ο Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ο Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης

sxed. 3

Περί εξομολογήσεως και πνευματικής καθοδηγήσεως

Γέροντος Γερμανού Σταυροβουνιώτη

Η Εκκλησία έχει δύο τρόπους καθοδηγήσεως των ψυχών: Την ακρίβεια και την οικονομία. Τα ζητήματα, που επιδέχονται οικονομία, ο Πνευματικός πρέπει να τα χειρίζεται με προσοχή, προσευχή και διάκριση, ώστε να προκύπτη ωφέλεια και όχι βλάβη. Στα ζητήματα όμως, που δεν είναι επιδεκτικά οικονομίας, να είναι αυστηρότατος, για να μη κατακριθή εν ημέρα Κρίσεως ως θεομάχος.

Ο Πνευματικός κατά το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως έχει τη δυνατότητα να κάνη οικονομία και συγκατάβαση μέσα στα όρια των Ιερών Κανόνων, δηλαδή μέχρι εκείνου του σημείου, που δεν θα βλάψη τον εξομολογούμενο. Διότι η οικονομία δεν γίνεται, για να επαναπαυθή και να παραμείνη ο εξομολογούμενος στις πτώσεις του, αλλά για να παρακινηθή να τις ξεπεράσει.

Υπάρχουν ζητήματα στην Εξομολόγηση, για τα οποία ο Πνευματικός πρέπει να χρησιμοποιήση και το μέτρο της συγκαταβάσεως και οικονομίας, προκειμένου να φέρη τον εξομολογούμενο στην οδό της σωτηρίας. Υπάρχουν όμως και άλλα ζητήματα, στα οποία δεν μπορεί κατ’ ουδένα λόγο να γίνη οικονομία. Για παράδειγμα δεν χωρεί συγκατάβαση, αν ο εξομολογούμενος εμμένει στη μνησικακία, ζητά εκδίκηση, δεν συγχωρεί αυτόν, που του έφταιξε, είτε δίκαια, είτε άδικα. Δεν μπορεί ακόμη να γίνη συγκατάβαση σ’ αυτόν που επιμένει αμετανόητα σε αιρετικά φρονήματα ή και δεν πείθεται να αποχωρήση από αντιχριστιανικές μυστικές θρησκείες, όπως είναι π.χ. η Μασωνία. Είναι επίσης τελείως ανεπίδεκτα οικονομίας τα κωλύματα Ιερωσύνης. Δεν επιτρέπεται δηλαδή σε καμμιά περίπτωση να δοθή συμμαρτυρία, για να προσέλθη στις τάξεις της Ιερωσύνης κάποιος, που έπεσε σε βαριά σαρκικά αμαρτήματα, όπως είναι οι πριν το γάμο του σεξουαλικές σχέσεις, έστω και με αυτήν ακόμη την αρραβωνιαστικιά του, αλλά και κάθε άλλη έξω από τον γάμο του σεξουαλική σχέση, όπως είναι η πορνεία, ή η μοιχεία, ή η αρσενοκοιτία. Οι Πνευματικοί, που συγκαταβαίνουν σε τέτοιες περιπτώσεις και δίνουν συμμαρτυρία, φέρουν τεράστια ευθύνη ενώπιον του Θεού. Αλίμονο και σ’ εκείνους που κρύβουν τέτοια αμαρτήματα από τον Πνευματικό, για να υποκλέψουν συμμαρτυρία, και να γίνουν αναξίως ιερείς!

Ο στόχος του Πνευματικού, όταν εξομολογή, είναι το να κερδηθή ο αμαρτωλός!

Πολλοί εγκαταλείπουν τον Πνευματικό τους και προστρέχουν σε άλλο, ο οποίος, όπως λέγουν, τους «αναπαύει» καλύτερα. Χρειάζεται όμως πολλή προσοχή στο θέμα αυτό, διότι όπως δυστυχώς υπάρχει «καλή ανάπαυση», υπάρχει και «κακή ανάπαυση». Αν κάποιος Πνευματικός εξασθενίζη στη συνείδηση του εξομολογουμένου τη σοβαρότητα κάποιων πτώσεων του ή του επιτρέπει να κοινωνή των Αχράντων Μυστηρίων, παρ’ ότι πέφτει σε σοβαρά αμαρτήματα, τέτοιου είδους «ανάπαυση» καταποντίζει, όχι μόνο τον εξομολογούμενο, αλλά και τον Πνευματικό.

Τα επιτίμια είναι φάρμακα, που τα επιβάλλει ο Πνευματικός, για να κλείση το τραύμα, και να θεραπευθή η ασθένεια του εξομολογουμένου. Τα επιτίμια προλαμβάνουν την επανάληψη της αμαρτίας. Αν δεν μπη το κατάλληλο επιτίμιο σε κάποια σοβαρή πτώση, είναι πολύ εύκολο αυτή να ξανασυμβή.

Οι ιεροί Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων είναι εξίσου θεόπνευστοι, όπως ακριβώς θεόπνευστα είναι και τα Δόγματα, τα οποία διευκρίνησαν και διετύπωσαν οι ίδιες εκείνες Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης χαρακτήρισε το «Πηδάλιον» με τα εξής υπέροχα λόγια: «Αύτη η βίβλος είναι η μετά τας Αγίας Γραφάς Αγία Γραφή, η μετά την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην Διαθήκη. Τα μετά τα πρώτα και θεόπνευστα λόγια δεύτερα και θεόπνευστα λόγια. Αύτη εστί τα Αιώνια Όρια, ά έθεντο οι Πατέρες ημών, και Νόμοι οι υπάρχοντες εις τον αιώνα και υπέρ πάντας τους εξωτερικούς και βασιλικούς νόμους υπερέχοντες…»

Εκείνος, που πραγματικά μετανοεί για την αμαρτία του και έχει γνήσια ταπείνωση, δέχεται αγόγγυστα το επιτίμιο, που έκρινε κατάλληλο να του βάλη ο Πνευματικός. Εκείνος, που γογγύζει για το τυχόν επιτίμιο, που του επιβλήθηκε, αυτός οπωσδήποτε δεν συνειδητοποίησε το μέγεθος της αμαρτίας, στην οποία περιέπεσε, δεν κατανοεί το βάθος του Μυστηρίου της Μετανοίας και Εξομολογήσεως, και με την πρώτη ευκαιρία πάλιν θα ξαναπέση, ίσως και σε χειρότερα.

Όπως ο γιατρός δεν πρέπει να ξεγελά τον άρρωστο, κρύβοντάς του τη σοβαρότητα της ασθένειας του και στερώντας τον τα αναγκαία φάρμακα, παρομοίως πρέπει να ενεργή και ο Πνευματικός. Είναι αδύνατο να οδηγή στη σωτηρία τους ανθρώπους, αν στη συνείδηση τους απαμβλύνη και δικαιολογή κάποιες αμαρτίες, που μερικές φορές μπορεί να είναι και θανάσιμες.

Ως Γέροντας σας και Πνευματικός σας, κάθε ημέρα είμαι νοερώς κοντά σας. Μη νομίζετε ότι σας ξεχνώ.Ο Απόστολος Παύλος λέγει «απών τω σώματι, παρών δε τω πνεύματι» (Α’ Κορ. 5,3). Δηλαδή νοερώς, με το πνεύμα είμαι παρών, άν και απουσιάζω σωματικά. Ναί! Με τη σκέψη και τις προσευχές μου είμαι πάντοτε πλησίον σας, έστω κι άν σωματικά βρίσκωμαι πολύ μακριά. Ας είναι, κι από μακριά, έχω την έγνοια και τη φροντίδα σας.

Μη νομίζετε ότι είστε μόνοι στον αγώνα σας. Ο Γέροντας σας βρίσκεται δίπλα σας, μαζί σας.

Αν σε πλακώση η στενοχώρια και σου βάλη ο πειρασμός τον λογισμό να μη πας στον ναό, ούτε το Απόδειπνο να κάνης, και τα παρόμοια, να ενθυμηθής πως ο Πνευματικός και ο Γέροντας σου είναι δίπλα σου νοερώς, και σε παρακολουθεί. Και θα λυπηθής πολύ, αν υποκύψης στον πειρασμό, και δεν αντισταθής σ’ αυτόν. Μη το ξεχνάτε πως πράγματι ο Γέροντας σας είναι πάντοτε κοντά σας με τις προσευχές του, και σας παρακολουθεί.

Κι άν όλοι γύρω σου σ’ εγκαταλείψουν, δεν πρέπει να επιτρέψης στον εαυτό σου να αισθάνεται πως δεν έχεις ανθρώπινο στήριγμα. Γιατί ο Πνευματικός σου σου υπόσχεται πως θα έχη τη φροντίδα και την έγνοια σου.

Αφού ξέρης πως σε αγαπά ο Θεός και ο Πνευματικός σου, δεν πρέπει να φοβάσαι! Να σκέφτεσαι ότι, «κι άν δεν μου απομείνη τίποτα στον κόσμο να στηριχθώ, να ακουμπήσω, να σταθώ, όμως υπάρχει ο πανταχού παρών Θεός. Γι’ αυτό και δεν μπορώ ν’ απελπισθώ. Κοντά μου βρίσκεται κι ο Πνευματικός μου, και μπορώ να στηριχθώ.» «Τί δύναται να μας χωρίση από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη; Στενοχωρία; Ξίφος; Κίνδυνος; Θάνατος; » (ππρβλ. Ρωμ. 8,35). Τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίση από την αγάπη του Χριστού, όταν έχουμε την πίστη και ελπίδα μας σ’ Αυτόν.

Όταν έχης ανάγκη να ’δης τον Πνευματικό σου, κι αναλογίζεσαι πως είναι πολύ μακριά, και είναι δύσκολο να τον συναντήσης τη στιγμή εκείνη, που έχεις ανάγκη, τότε να έχης υπόψη σου, και να το πιστεύης, πως ο Πνευματικός σου πατέρας, άν και είναι «απών τω σώματι», είναι όμως «παρών τω πνεύματι» (Α΄, Κορ. 5,3) [δηλαδή άν και απουσιάζη σωματικά, είναι όμως παρών πνευματικά], και παρακαλεί τον Θεό να σ’ ενδυναμώνη και να σε σώζη.

Το αν θα «φύγη» (σ.σ εννοεί ο Γέροντας το να αποθάνη) σύντομα ο Πνευματικός σου, σημαίνει ότι ο Θεός το παρεχώρησε αυτό. Και ο Κύριος θα φροντίση οπωσδήποτε για το συμφέρον της ψυχής σου και για τη σωτηρία σου. Κάποιος άλλος θα βρεθή να τον αντικαταστήση. «Ο πιστεύων εις εμέ, κάν αποθάνη ζήσεται» (Ιωάν. 11, 26). Άν κάποιος πιστός αποθάνη, θα ζήση όμως στην άλλη ζωή. Κι άν αποθάνη ο Πνευματικός σου, όμως θα ζη κοντά στον Θεό. Και θα πρεσβεύη σ’ Αυτόν για τα πνευματικά του παιδιά. Θα παρακαλή και για σένα, να σε δυναμώνη ο Κύριος και να σε στηρίζη!

Εγώ πιστεύω στην ευσπλαχνία του Θεού. Αυτός θα σε βοηθήση ν’ απαλλαγής από τον πειρασμό, που έχεις. Πρέπει όμως να κάνης υπομονή, κι εγώ θα παρακαλώ τον Θεό για σένα, όσο μπορώ. Κι εσύ όμως πρέπει να παρακαλής να σε ελεήση ο Θεός. Και θα’ ρθη σίγουρα η λύτρωση.

Πάντοτε η εξομολόγηση στον Πνευματικό πρέπει να είναι καθαρή. Να μη αποκρύπτη ο εξομολογούμενος εν γνώσει του καμμία αμαρτία του. Και τότε θα ’χη τη συγχώρηση από τον Θεό. Όταν η εξομολόγηση είναι ειλικρινής, τότε ακριβώς είναι που βρίσκει ο εξομολογούμενος έλεος, παρηγορία και άφεση των αμαρτιών του.

Ως Πνευματικός σας, ελπίζω και πιστεύω πως σιγά σιγά θα γίνετε όπως σας θέλει ο Θεός. Εγώ, όσο μπορώ, θα σας βοηθώ. Αλλά και σεις πρέπει να υπακούετε σε όσα σας λέγω. Πέραν τούτου, είναι του Θεού δουλειά. Και η δική σας σωτηρία είναι και δική μου σωτηρία.

Για όσους προσέρχονται σε μένα, και με εμπιστεύονται, και γίνονται πνευματικά μου παιδιά, γι’ αυτούς θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Και θεωρώ καθήκον μου να εκπληρώσω στο ακέραιο την υποχρέωση μου απέναντι σ’ αυτά τα πρόσωπα. Η σωτηρία των πνευματικών μου παιδιών είναι ταυτόχρονα και δική μου σωτηρία.

sxed.-2

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Εκδηλώσεις ματαιοδοξίας

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 4/6/2010

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ἀγωνιστής τῆς κατά Θεόν βιοτῆς πρέπει νά εἶναι πάντα προσεκτικός γιά νά μπορεῖ νά βλέπει τό ὀρθό καί το λάθος, νά διακρίνει πότε κάτι τόν ὠφελεῖ καί πότε τόν βλάπτει. Ἰδιαίτερα ὁ κληρικός πρέπει νά ἔχει μύριους πνευματικούς ὀφθαλμούς, γιατί εἶναι μόνιμος στόχος τοῦ διαβόλου καί ἀντιμετωπίζει πολλούς ἐκ δεξιῶν κινδύνους.
Οἱ ἄνθρωποι συνήθως δέχονται τούς ἐπαίνους γιά ὅ,τι καλό και θεάρεστο ἔχουν πετύχει, ἀλλά καί γιά ὅ,τι οἱ ἄλλοι τούς ἀναγνωρίζουν, χωρίς ὅμως νά ὑπάρχει στήν πραγματικότητα. Δυστυχῶς αὐτό τό τελευταῖο συμβαίνει συχνά…..
Ὁ ἔπαινος, τίς περισσότερες φορές, ἔχει ἀρνητικά ἀποτελέσματα, γιατί προκαλεῖ εὐχαρίστηση στόν ἐπαινούμενο χωρίς νά τοῦ ἀξίζει. Σπάνιες εἶναι οἱ περιπτώσεις, ὅπου ἕνας ἐνάρετος ἄνθρωπος ἐπαινεῖται δικαίως καί ὁ ἴδιος δέν αἰσθάνεται ὅτι ἔχει κατορθώσει κάτι σπουδαῖο. Δέχεται ἀπαθῶς τόν ἔπαινο, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τόν ἀποφύγει καί πιστεύει ὅτι ἴσως νά παρακινηθοῦν μερικοί στόν πνευματικό ἀγώνα, ἐνῶ ὁ ἴδιος βρίσκει τήν εὐκαιρία νά ταπεινωθεῖ περισσότερο, ἀποκλείοντας ἀπό τή ζωή του κάθε ραθυμία καί αὐτοϊκανοποίηση.
Στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὅμως ἔχουμε εὐρέως διαδεδομένο τό φαινόμενο Μητροπολίτες να διοργανώνουν διάφορες ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἑαυτοῦ τους!
Χρησιμοποιοῦν τό ταμεῖο τῆς Μητροπόλεώς τους, ἐπιλέγουν τούς ἐγκωμιαστές τους, πού θα ἀναφερθοῦν στό πολυσχιδές ἔργο τους, ἀλλάκαί στήν ἁγιότητά τους, τήν ὁποία ἀπέκτησαν μετά ἀπό πολύχρονη ἄσκηση, καί προσκαλοῦν πρόσωπα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐντελῶς ἄσχετα μέ την θρησκεία καί τήν ᾽Εκκλησία. Ἀπό ὅλο αὐτό τό θέατρο –πού συνήθως παίζεται ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν– προκαλεῖται στούς ἐπαινομένουςμιά μάταιη ἐσωτερική εὐφροσύνη, πού ἱκανοποιεῖ τήν κενοδοξία τους. Παράλληλα ἐπιδιώκουν τίς ἐντυπώσεις στό λαό, προκειμένου νά καλύψουν τή χαλαρή καί χωρίς ἠθικές ἀξίες ζωή τους, ἡ ὁποία σχολιάζεται καθημερινά ἀπό τούς ἁπλούς ἀνθρώπους.
Οἱ ἐντυπώσεις πού προκαλοῦν αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις δέν διαρκοῦν περισσότερο ἀπό μία δύο μέρες, οὔτε καί μεταπείθουν τους ἀνθρώπους, γιά νά μή πῶ ὅτι τίς περισσότερες φορές προκαλοῦν καί ἐξοργίζουν. Δυστυχῶς οἱ Μητροπολίτες αὐτοί εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τό ποίμνιό τους καί ἀδιάφοροι γιά τό τί συμβαίνει στήν κοι- νωνία. Ζοῦν γιά τίς ἐντυπώσεις, τήν προβολή, τούς ἐπαίνους, χωρίς ποτέ νά ἔχουν κοπιάσει γιά τό καλό τῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποίους ὑποτίθεται ὅτι ποιμαίνουν.

Ἀδιάφοροι καθώς εἶναι γιά τά πνευματικά θέματα καί τήν κατά Θεόν προκοπή τους, ἀντιδροῦν σέ κάθε ἔλεγχο πού τούς ἀσκεῖται. Δέν ἀνησυχοῦν οὔτε καί τόν ἐκλαμβάνουν ὡς ἰαματικό. Μόνοι τους συμπεραίνουν αὐθαίρετα ὅτι αὐτοί πού τούς ἐλέγχουν εἶναι ἐμπαθεῖς καί μικρόνοες καί γι᾽ αὐτό δέν τούς δίνουν καμιά σημασία.Ἔτσι διαιωνίζεται ἡ κακοδαιμονία στήν Ἐκκλησία καί συνεχίζεται ὁ σκανδαλισμόςτῶν πιστῶν. Το πρόβλημα εἶναι μεγάλο καί δυσεπίλυτο, γιατί πρωταγωνιστές εἶναι Μητροπολίτες, δηλαδή δεσποτάδες στό ἀπυρόβλητο!
Μόνο τό χέρι τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά λύσει τό πρόβλημα καί νά ξαναδώσει ἐλπίδα στούς καλοπροαίρετους, πού τόσο ἔχουν σκανδαλιστεῖ.

_______________

____________

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.