Πατῆστε τὸν τίτλο και διαβᾶστέ το σε pdf, σελιδοποιημένο

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑΤΟΥΑΖ

ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΡΑΒΑΝΗΣ

ΤΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ,

ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΩΣ ΚΑΤΟΠΤΡΟ ΤΗΣ ΟΨΗΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΑΣ.

Λευ. 19,28  Δέν θά κάμετε ἐντομάς στό σῶμα σας, οὔτε θά χαράξετε γράμματα στό δέρμα σας. Ἐγώ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σας.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τό παρόν πόνημα γράφτηκε συλλογιζόμενος τήν δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου ἀγωνιστή-ἀθλητή, (ὅπως στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες) νά ἐπιτελέσει νίκες στό ἄθλημα πού ἀγωνίζεται ἐπικαλούμενος τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ἡ αἴσθηση πού εἶχα, (ὅπως ἔχουν ἐπίσης καί πάρα πολλοί συνάνθρωποι μου), ἦταν τό ἐνδεχόμενο νά διστάζει ἡ Παναγία μας (ὅταν τήν ἐπικαλούμεθα) γιά νά μᾶς δώσει τό Χρυσό μετάλλιο, ἀνεβάζοντας τόν Σταυρό στήν κορυφή τοῦ κόσμου (ἐθνικός μας ὕμνος-ὁ Σταυρός στή σημαία μας). Διότι, ἡ ψυχή τῶν ἀνθρώπων, ὁ κόσμος ὅλος λαμβάνει ἕνα μυστηριακό νόημα ἀντικρύζοντας τήν γαλανόλευκη σημαία μας, ἔρχεται στίς ψυχές τους ἕνα κύμα δροσιᾶς, ποία δηλαδή εἶναι ἡ ἀληθινή πίστη (ὀρθοδοξία) πού πρέπει νά ἔχει. Καί γιατί ἐνδεχόμενος διστάζει ἡ Παναγία μας; διότι πολλοί Ἕλληνες ἀθλητές πού εὑρίσκονται στήν κορυφή τοῦ κόσμου, οἱ ἕλληνες ὀλυμπιονίκες τῶν ταμάτων καί τῶν ἐπικαλούμενων τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ μας, ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ: ΤΑΤΟΥΑΖ! Ξεκίνησα λοιπόν νά ρωτήσω τόν γέροντα ἅγιο ἱερομόναχο, καί πνευματικό μου Πατέρα: « Πάτερ, σέ παρακαλῶ, θέλω νά ξέρω, ὑφίσταται τέτοιος δισταγμός ἀπό τήν Παναγία μας;» Καί ἡ ἀπάντηση του ἦταν:

Ναί !!!!!!!!!!! Ἄς ἐλπίζουμε λοιπόν νά κάνουν τήν ἴδια ἐρώτηση καί οἱ ἕλληνες ἀθλητές μας στούς δικούς τους πνευματικούς ἤ μοναχούς τοῦ ἁγίου Ὄρους μας, καί τότες θά εἶναι σίγουροι καί ἐκεῖνοι γιά τήν ἐπιβεβαίωση αὐτῆς τῆς ἀλήθειας. Ἐπιβεβαίωση ὅπου θά ἐνεργοποιηθῆ τό ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ, ὥστε τήν ἑπόμενη φορά νά μή βάζουν σέ τόση δύσκολη θέση τήν Παναγία καί τούς ἁγίους μας.-

20-08-2016 . Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ Λ.Α.

Οἱ ὀλυμπιακοί ἀγῶνες κάθε 4 χρόνια φέρνει τό σύγχρονο κόσμο νοερά στήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅταν ὁ κόσμος δέν πολυκαταλάβαινε τά περί Θεοῦ , ὅτι δηλαδή γιά τόν Θεό εἶναι ὅλα δυνατά, ἀκόμα καί ἡ σωματική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, ἀκόμα καί αὐτή δύναται νά τήν ἐνίσχυση πολλαπλάσια ὁ Θεός κάνοντας τόν ἄνθρωπο ἀτρόμητο στούς ἀγωνιστικούς ἀντιπάλους ἤ ἐχθρούς του, διδάσκοντας τους. Κλασσικό παράδειγμα ὁ Σαμψών, πού νικοῦσε τόν στρατό τῶν Φιλισταίων μέ μόνο τήν δύναμιν τῶν χεριῶν του, ἔχοντας καί τήν προστασία τοῦ Θεοῦ σέ ὁλόκληρο τό σῶμα του, χωρίς νά μπορεῖ ὁ ἐχθρός νά τό πλήξει μέ διάφορα τόξα, βέλη, κλπ. Τά πόδια του ἦταν σάν δύο ἀτσάλινες ἀνθρώπινες κολόνες γαντζωμένες στή γῆ, τά χέρια του δυνατά σάν τήν δύναμιν 1000 ἐλεφάντων μαζί, ἡ κίνηση του σέ ὁλόκληρο τό σῶμα του εὐέλικτη, σάν 1000 αἰλουροειδῶν μαζί. Σύν ὅλων αὐτῶν θά πρέπει νά εἶχε καί τήν ἀόρατη προστασία τοῦ Θεοῦ, πάντα ὅμως ὅταν εὑρισκόταν στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί ὄχι ὅταν παρεκτρέποντο, καθώς ἡ ἁγία Γραφή μᾶς πληροφορεῖ ὅτι δέν νικοῦσε μερικούς μόνον στρατιῶτες, ἀλλά τά ἔβαζε καί νικοῦσε ὁλόκληρο τό στρατό τῶν Φιλισταίων, στρατό ἀποτελούμενο ἀπό χιλίων καί πλέον ἀτόμων. Τί σημαίνει αὐτό; σημαίνει ὅτι ἐάν δηλαδή ἀπό μακριά τοῦ πετοῦσαν βέλη, ἀκόντια, καί μαχαίρια κάθε λογῆς, ἐκεῖνα ὅλα ἤ θά πρέπει νά γυρίζανε μέ ὑπερφυσικό τρόπο πίσω στόν ἐχθρό (σάν τα αὐστραλέζικα μπούμερανγκ) , ἤ νά εὕρισκαν ἕνα ἀόρατο τεῖχος, πρίν ἀκουμπήσουν τόν Σαμψών, σάν ἐκεῖνο τό ὑπερφυσικό τεῖχος πού προστάτευσε τόν γέροντα ἅγιο Παΐσιο ὅταν ἐδέχθη ἐπίθεση μέ κλωτσιά στό πρόσωπο ἀπό ἕνα μοναχό τοῦ Θιβέτ (βλέπε: βιβλίο, «ΑΠΟ ΤΟ ΘΙΒΕΤ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΪΣΙΟ»).
Σημείωση: Πληροφορῶ τούς ἀναγνῶστες ὅτι: περί «ἀοράτου τείχους» ἀναφέρθη τότες ἀπό τόν γέροντα Παΐσιο στό περιστατικό μέ τόν βουδιστή Θιβετιανό μοναχό. Βεβαίως, αὐτή ἡ ἀόρατη μορφή προστασίας στό Σαμψών, δέν περιγράφεται στήν ἁγία Γραφή, ἀλλά θεωρῆται βέβαιο ὅτι θά συνέβαινε. Περιπτώσεις ἁγίων μέ τέτοιου εἴδους προστασία ἀπό τόν Θεό ἔχουμε, καί ἀπό ἐκεῖ ἄς ἀντλήσουμε τήν βεβαιότητα ὅτι καί ὁ Σαμψών, ἐκτός τήν σωματική δύναμη πρέπει νά εἶχε καί ἄλλους εἴδους Θεϊκή προστασία, ὅπως προαναφέρθη μέ τόν ἅγιο Παΐσιο, ἀλλά καί ἄλλων ἁγίων μοναχῶν καί ἱερέων. Θά ἀναφέρω ἄλλη μία, ἐνδεικτική (σέ σύνολον βεβαίως πάρα πολλῶν θαυμάτων, ἄγνωστων καί γνωστῶν), τήν περίπτωση πού συνέβη στίς 23-1-1948 κατά τόν συμμοριτοπόλεμο στήν Ἤπειρο. Ὁ Ἱερομόναχος Ἰάκωβος Μπαλοδῆμος, πού πέθανε τό 1961 εἰς ἡλικία 91 χρόνων˙ ἐπέστρεψε μετά τήν Λειτουργία του ἀπό τά Σουδανιά στό Μοναστηράκι τοῦ Προφήτου Ἠλία πού ἀπέχει 8 περίπου χιλιόμετρα. Στόν ἐρημικό ἐκεῖνο δρόμο βαδίζοντας προσηύχετο νοερῶς, ὅπως πάντοτε συνήθιζε. Ἐν τῶ μεταξύ οἱ ἄνδρες τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ ναρκοθέτησαν ἕνα σημεῖον τοῦ δρόμου. Αἴφνης βλέπουν ἀπό τό ὕψωμα πού ἔμειναν νά ξεπροβάλει ἀνύποπτος ὁ π. Ἰάκωβος στό ναρκοθετημένο ἐκεῖνο σημεῖο. Βάζουν τίς φωνές γιά νά τόν προλάβουν: «Παππούλη … Παππούλη». Ἀλλά ὥσπου νά ἀκούσει ὁ γέροντας, πάτησε τήν νάρκη καί ἐξερράγη αὐτή μέ δαιμονιώδην κρότον. Ἐβούιξαν οἱ πλαγιές καί τά φαράγγια καί σύννεφα σκόνης ἐσηκώθηκαν.
«Πάει ὁ φουκαράς ὁ Παππούλης», λέγουν καί τρέχουν στόν τόπο τοῦ δυστυχήματος. Βλέπουν ὅμως τόν π. Ἰάκωβο ἄσπρο μέν ἀπό τήν σκόνη νά τινάζει τά ράσα του, ἀλλά χωρίς νά πάθη τίποτε ἀπολύτως!!! Σήμερα λοιπόν στήν ὀρθόδοξη χώρα μας γίνονται πολλά τάματα γιά θαύματα ἀπό ἀνθρώπους θρησκευόμενους, λένε ἐπί παραδείγματι καί κάποιοι ἀθλητές μας πού συμμετέχουν στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες, καί ἄλλες διεθνεῖς ἀθλητικές ἐκδηλώσεις: «ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΑΓΙΕ ΜΟΥ, κλπ, ΕΑΝ ΝΙΚΗΣΩ ΘΑ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΣΩ». Αὐτή ἡ ἀφιέρωση μᾶς θυμίζει λοιπόν τόν Σαμψών. Ὁ Σαμψών ἦταν ναζιρᾶιος (ναζίρ Θεοῦ), δηλαδή ἀφιερωμένος στόν Θεό. Μερικά χαρακτηριστικά τῆς ἀφιερώσεως αὐτῆς ἦταν ὅτι δέν ἔπρεπε νά πίνει οἰνοπνευματώδη ποτά καί ὅτι δέν ἔπρεπε νά κόβει τά μαλλιά του. Ὁ Θεός, τοῦ ἔδωσε ὑπερφυσική δύναμη, γιά νά τήν χρησιμοποιήσει μέ τέτοιο τρόπο, ὥστε νά βοηθήσει τούς συμπατριῶτες του νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν καταδυναστεία τῶν εἰδωλολατρῶν Φιλισταίων. Ἡ ἀφιέρωση ταμάτων λοιπόν προϋποθέτει καί μία ὅσο τό δυνατόν προσεκτική ἀφιέρωση στόν Θεόν, διότι Ἐκεῖνος ἐνεργεῖ στήν δύναμιν πού ἔχουν οἱ ἅγιοι του, ἀπό Ἐκεῖνον τήν ἀντλοῦν. Ὅταν λοιπόν κάνουμε ἀφιερώσεις στόν Θεό, καί στούς ἁγίους του θά πρέπει νά τηροῦμε καί ἀπόσταση ἀπό ὅλα ἐκεῖνα πού σχηματίζουν τά ἀντίθετα πράγματα πού τά βλέπει ὡς βδελυγμίαι ὁ Θεός, ὅπως τήν εἰδωλολατρία τῶν τατουάζ. Δέν μπορεῖ ἐπί παραδείγματι νά ζητοῦμε τήν προστασία τοῦ Θεοῦ, νά ζητήσουμε νά τοῦ ἀφιερώσουμε πράγματα (ὡς τάματα) πάνω σέ θαύματα του, ὅταν ἐμεῖς ὡς οἱ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τήν ἴδια στιγμή τό σῶμα μας τό μολύνουμε μέ τά εἰδωλολατρικά τατουάζ, ἔστω καί νά ἔχουν ἐπάνω τούς σταυρούς καί εἰκόνες ἁγίων, δέν εἶναι ὁ ὀρθόδοξος τρόπος αὐτός. Διότι καί νά θέλει ὁ Θεός νά βοηθήσει τόν ἄνθρωπο ΔΕΝ θά μπορεῖ, ἡ συμπεριφορά τοῦ ἀνθρώπου θά τόν ἐμποδίζει. Αὐτό τό τελευταῖο τό ἔλεγε ἐπίσης ὁ ἅγιος Παΐσιος, δηλαδή ὅτι διώχνουμε ἀπό ἐπάνω μας τήν προστασία τοῦ Θεοῦ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μέ τά καμώματα μας. Θέλει ὁ Θεός νά βοηθήσει, ἀλλά ΔΕΝ μπορεῖ ὅταν ὑπάρχουν ἐνέργειες τῶν ἀνθρώπων πολύ ἀπρόσεκτες.
Εἰκών: Ὁ Σαμψών καί ἡ Δαλιδά.
Ὁ ἀγωνιστικός στίβος τῶν παντός τύπου ἐπίγειων ἀγωνισμάτων τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων στόν κόσμο μας παρομοιάζονται ὡς σέ ἕνα πλατύ καί μεγάλο κάμπο μέ λίμνες καί ποτάμια, ὡς ἕνα μεγάλο στάδιο πού δοκιμάζονται οἱ ἀντοχές καί οἱ δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου. Σκοπός ἡ νίκη τῶν καλυτέρων, τό στεφάνωμα τῶν νικητῶν τῆς ζωῆς μέσα στόν ἀγωνιστικό στίβο τοῦ κόσμου, ἀλλά καί ἡ ἀγωνιστική προσπάθεια ὅσων συμμετέχουν νά μήν ἀποδώσουν κάτω τῆς βάσης, διαγωνισμός εἶναι, διαγώνισμα ζωῆς, γιά τήν ἐξασφάλιση τῆς αἰώνιας ψυχῆς. Ἡ ἑλληνική νίκη πολλῶν ἀγωνισμάτων στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες, καί ἄλλες μεγάλες διεθνεῖς ἀθλητικές ἐκδηλώσεις ( ἔλεγε κάποτε ἕνας φωτισμένος ἱερεύς στό Θεῖο κήρυγμα τῆς Κυριακῆς) ὀφείλεται στό ὅτι ὁ Θεός δίνει μία ἀκόμα εὐκαιρία στό νά ἐννοήσει ὁ κόσμος τά τῆς ἀληθινῆς πίστης πού θά ἔπρεπε νά ἔχει. Ὑψωνόμενη ἡ ἑλληνική σημαία μέ τόν Σταυρό τῆς ἀληθινῆς πίστης (ὀρθοδοξία) ἐπάνω της, ἀκούγοντας τόν ἑλληνικό ὕμνο ὁ κόσμος ἀπό ὅλη τήν ὑφήλιο, ἐκείνη τήν ὥρα μυστηριακῶς πλησιάζει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσμου ὁλόκληρου ἀνά τήν ὑφήλιο ἡ ἀλήθεια τῆς ἀληθινῆς πίστης, πίστης πού πρέπει νά ἔχει. Ἐξαρτᾶται ὅμως ἀπό τό καλοπροαίρετον τῆς συνείδησης τοῦ καθενός, τό συνειδησιακό φιλότιμο. Ὅμως, ἐάν ἀναλογισθοῦμε ὅτι ὁ ἐκπρόσωπος αὐτῆς τῆς πίστης, ὁ Ἕλλην βαπτισμένος ἀθλητής πού ἀνεβαίνει στό ὑψηλότερο σκαλοπάτι τῶν ἀγωνιζόμενων, ὁ νικητής δηλαδή, ἔχει τυπώσει στό σῶμα του τά εἰδωλολατρικά τατουάζ, τότες τί παράδειγμα, τί συσχετισμός διδάγματος θά μπορεῖ νά δώσει αὐτός ὁ ἀθλητής στόν κόσμο; Γι’ αὐτό πολλές φορές οἱ Ἕλληνες ἀθλητές, ἄν καί πολύ κουράσθηκαν γιά τήν ἀγωνιστική παρουσία τους σέ διεθνῆ ἀγῶνες, ἐάν ἀκόμα καί εἶναι καλύτεροι ἀπό τούς ἀντιπάλους τους, δέν βοηθᾶ ὁ Θεός αὐτούς, ἀκόμα καί ἐάν ἔχουν προσευχηθῆ, κάνει τόν σταῦρο τους, ὑποσχεθοῦν τάματα στούς ἱερούς ναούς μας. Βεβαίως, μπορεῖ κάποτε νά βοηθηθοῦν (ἐάν δέν ἔχουν σοβαρά εἰδωλολατρίας σύμβολα τατουάζ ἐπάνω στό κορμί τους), θά εἶναι ὅμως μία διορία μετανόησης, μέχρι νά ἐξαλείψουν καί ἐκεῖνα (τά λιγότερα ἔνοχα)˙ τό ἔχουμε δεῖ πολλές φορές.
O ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤH ΔΕΡΜΑΤΟΣΤΙΞΙΑ (ΤΑΤΟΥΑΖ) (ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ : ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ, ΚΕΦ. 19, ΣΤΙΧ. 28)
Λευ. 19,28 καί ἐντομίδας οὐ ποιήσετε ἐπί ψυχή ἐν τῶ σώματι ὑμῶν καί γράμματα στικτά οὐ ποιήσετε ἐν ὑμῖν· ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός ὑμῶν.

Λευ. 19,28  Δέν θά κάμετε ἐντομάς στό σῶμα σας, οὔτε θά χαράξετε γράμματα στό δέρμα σας. Ἐγώ εἶμαι Κύριος ὁ Θεός σας.
Ὁ βυζαντινός αὐτοκράτορας Κωνσταντίνος μαζί μέ τό χριστιανισμό ὡς ἐπίσημη θρησκεία τοῦ κράτους, ἀπαγόρευσε τά τατουάζ θεωρώντας ὅτι ἔτσι παραμορφώνεται τό σῶμα τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κάτοπτρο τῆς ὄψης τοῦ Θεοῦ.

————————–
ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Οἱ ὀλυμπιακοί ἀγῶνες θά μποροῦσαν μέσα σέ τρεῖς λέξεις νά ἀποδοθοῦν, νά ἀποδοθοῦν ὡς βαθύτερο νόημα, ποιές εἶναι αὐτές; Παιδεία , ἀγῶνας, καί δουλεία.
Ἡ παιδεία καί ὁ ἀγῶνας εἶναι λίγο πολύ γνωστά, ἐκεῖνο πού μᾶς διαφεύγει συνήθως εἶναι ἡ δουλεία, ποιόν τελικά ὑπηρετοῦμε ; τόν Θεό ; ἤ τόν διάβολον ;
Κάθε τέσσερα χρόνια γίνονται οἱ ὀλυμπιακοί ἀγῶνες στήν ὑφήλιο, ἀγῶνες-θεσμός ἀγωνιστικοῦ πνεύματος μέσω τῶν ἀγωνιζόμενων σωμάτων τῶν ἀνθρώπων ἀπό ὅλον τόν κόσμο. Ὁ ἀγῶνας ὅμως πρέπει νά διεξάγεται γιά τήν ἐπικράτηση τοῦ φωτός ἀντί τοῦ σκότους, ὄχι φωτός εἰδωλολατρίας, φωτός ὅπως ἡ ὀλυμπιακή φλόγα πού ἀνάβει εἰδωλολατρικά κάθε 4 χρόνια στήν ἀρχαία Ὀλυμπία, ἀλλά ἀγῶνας γιά νά κρατοῦμε τήν φλόγα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, τό Ἅγιο Φῶς πού βγαίνει κάθε χρόνο ἀπό τόν Πανάγιο Τάφο στά Ἱεροσόλυμα. Δέν πρέπει νά καταβυθιζόμεθα στήν ἀρχαῖα εἰδωλολατρία, ἀλλά νά ἀντιστεκόμεθα στήν πνευματική φθορά καί τόν πνευματικό θάνατο τοῦ σκοτεινοῦ κόσμου μας πού συνδέεται μέ τό σκοτεινό εἰδωλολατρικό παρελθόν τῆς ἀνθρωπότητας. Δυστυχῶς ὅμως, Ἐκεῖνο, τό ἀληθινό Φῶς τό περιφρονοῦμε, καί δίνουμε περισσότερη σημασία στό ψεύτικο φῶς τῶν εἰδώλων, καθώς πάντα δυστυχῶς ἐπικρατεῖ στόν κόσμο μας τό σκότος, τό σκοτάδι τοῦ Ἀντίχριστου. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τό πολιτικό ἀγώνισμα καί φρόνημα τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὅταν δυστυχῶς ἀντί νά ἀγωνιζόμεθα ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι στό: νά ἐναποθέτουμε καλούς ὁδηγούς-κυβερνῆτες στίς χῶρες μας, ἀντιθέτως ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια ἀντίχριστους πολιτικούς γιά νά ἀγωνισθοῦν γιά τήν δουλεία μας, τήν σκλαβιά μας στόν Ἀντίχριστο. Ὀλυμπιακοί ἀγῶνες ἀρχαίας Ἑλλάδος μέ γυμνά σώματα! ἕνας θεσμός πού τόν ἔφεραν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες στήν ἀνθρωπότητα καί ἀντικατοπτρίζει ἡ γύμνια τους τόν ἀνάπηρο πνευματικό ἀφοπλισμό τοῦ ἀρχαίου κόσμου ἀπέναντι στούς ἀόρατους ἐχθρούς τοῦ πνεύματος, τούς κακοποιούς δαίμονες, τόν πνευματικό ἀφοπλισμό ὡς ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου στό διάβα τῶν ἐποχῶν. Στήν ἀρχή λοιπόν, στήν ἐποχή τῶν πρώτων ὀλυμπιακῶν ἀγώνων στήν ἀρχαία Ἑλλάδα οἱ ἀγωνιζόμενοι ἦταν ἄνδρες, καί ἀγωνιζόταν γυμνοί. Τό ὅτι ἦταν ἄνδρες ἔχει συμβολικό καί διδακτικό νόημα: Δηλαδή, ἡ ἀρχή τῆς Παιδείας κάθε λαοῦ πηγάζει ἀπό τό ἀγωνιστικό φρόνημα τῶν ἀνδρῶν νά διδάξουν ἀγωγή καί παιδείαν. Ἀγωγή ἄλλωστε ὡς λέξη πηγάζει ἐτυμολογικά ἀπό τήν λέξη: ἀγώνισμα. Ἐάν ὁ Ἀδάμ εἶχε διαπαιδαγωγήσει ὡς καλός διδάσκαλος τήν Εὔα στόν Παράδεισο, διαπαιδαγώγηση μέ γνώμονα τήν ἔρευνα περί τῆς δημιουργία της, ὡς ἡ πλευρά του, δηλαδή ὅτι δημιουργήθηκε ἀπό τόν Θεό μέ σκοπό νά γίνει ἡ βοηθός του, οὐδέποτε ἐκεῖνος (ὁ Ἀδάμ) θά γινόταν κακέκτυπο ὁμοίωμα κακοῦ παραδείγματος διδασκάλου, διδασκάλου πού ὑπακούει στά φοβερά λάθη τῆς βοηθοῦ της, τῆς μαθήτριας του (τήν Εὔα), μιᾶς μαθήτριας πού κακῶς δέν τήν θεώρησε ὅτι ἦταν μαθήτρια, ἀλλά τήν ἐξίσωσε, κακῶς βέβαια, παιδαγωγικά-ἀγωνιστικά μέ τήν κεφαλήν του˙ σάν κάποιον δάσκαλο σέ σχολή ὁδηγῶν, νά ἀφήνει νά ὁδηγῆ διδάσκοντας ἡ μαθήτρια του τό ὄχημα, καί ἀπό ἐκεῖ ἦρθε ἡ πρώτη πνευματική παρέκκλιση, τό ὄχημα (ἄνθρωπος) νά πέφτει στόν γκρεμό.
Σημείωση: Σέ ὅλους τούς καλούς φυσικούς χώρους ἐργασίας, ἡ ὀνομασία: βοηθός, ἔχει καί τή βαθύτερη ἔννοια τοῦ βοηθοῦ τοῦ προϊσταμένου του, δέν διανοῆται ὁ βοηθός ἤ ἡ βοηθός οὐδέποτε νά διδάσκει βασικές ἀρχές ὀρθῆς ὁδήγησης καί ἔννομης φυσικῆς τάξης στόν προϊστάμενο του, διότι τότες ἡ βάσις τῆς ἐπιχείρησης ἔχει ἀναπηρία σοβαρή ἤδη ἐκ τῆς ρίζας της, πόσο μᾶλλον ὁ ἤ ἡ βοηθός νά ἀνατρέπει ὅλη τήν ὀρθή βασική ὁδήγηση, καί νά τά δέχεται ὡς ὀρθά ὁ προϊστάμενος του (της). Προϊστάμενος τῆς Εὔας ἦταν ὁ Ἀδάμ, Ἀδάμ πού τήν «προήγαγε» (δυστυχῶς) σέ θηλυκό προϊστάμενο της, ἔτσι ἀνατράπηκε ἡ τάξις, ἡ διασάλευση τοῦ φυσικοῦ κόσμου μας. Ὅταν Θεός ἔδωσε ἐντολή στούς πρωτόπλαστους νά ΦΥΛΑΓΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ἦταν καί ἡ συμβουλή νά φυλάττουν καί νά ἐργάζονται γιά τήν μή παρεκτροπήν τους. Ὁ ἕνας ὡς ἄτομο νά φυλάει τό ἄλλο ἄτομο ἀπό ἐνδεχόμενη παρεκτροπήν˙ ὁρίστε ἡ ἀληθής ἰσότης. Γνώμονας ὀρθότητας τῆς φύλαξης καί τῆς ἐργασίας τους: Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟΥΣ.
Τό ὀνομαζόμενο «Γενική Γραμματεία Ἰσότητας τῶν Φύλων» (Γ.Γ.Ι.Φ.) σήμερα στήν χώρα μας δέν εἶναι καθόλου τυχαῖο πού παρουσιάσθηκε, καί ὄχι μόνον πού παρουσιάσθηκε περίεργα ὡς ὀνομασία γιά τόν κοινωνικό ρόλο του στήν πολιτεία, ἀλλά καί νά μήν ἐπιτελεῖ σήμερα στόν ἀληθινό σκοπό τῆς ἰσότητας τῶν δύο φύλων στην κοινωνία, καθώς δέν φαίνεται ὅτι ἔχει νόημα ἱδρύσεως του πρός τήν ἀληθινή φιλότιμη προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου (ἀνδρός καί γυναικός) νά φθάσει δηλαδή στόν ἀληθινό προορισμό του, πού εἶναι ἡ καλή πορεία τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς προς τόν παράδεισο, ἀγωνιζόμενος ὁ ἄνθρωπος (ἄνδρας καί γυναίκα) ἐδῶ στή γῆ μέ φιλότιμο.

Ἐπικεντρώνεται μόνο στή γενικόλογη ἀποφυγή διάκρισης ρόλων, χωρίς νά διακρίνει ἐπιστημονικῶς τόν σκοπό καί τόν στόχο τοῦ ἀνθρώπου στήν ἐπίγεια πορεία του˙ ρόλο πού ἔπρεπε να «φωνάζει» ὅτι : μαζί ἄνδρας καί γυναίκα πρέπει νά πορεύονται γιά τήν ἀποφυγή παρέκκλισης ἀπό τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Διότι ἡ γυναίκα δέν ἐπλάσθη ἀπό τήν κεφαλή τοῦ ἀνδρός, ἀλλά ἀπό τήν πλευρά του, πλευρά , γιά νά φανερώσει τό ἐπιβοηθητικό ἔργο τῆς γυναίκας γιά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου (ἀνδρός καί γυναικός) καί τήν νίκη του, καί τό στεφάνωμα τοῦ ἀνθρώπου (ἀνδρός καί γυναικός) στή δημιουργική ἀρχή μίας ἐπίγειας ζωῆς (γάμος). Ἐάν λοιπόν ἡ κεφαλή (ἄνδρας) δώσει λαθεμένη παιδεία (μέσω τοῦ κράτους, ἤ ὡς πατέρας) στή γυναίκα, ὅπως σήμερα οἱ ἰθύνοντες τῶν κομμάτων ἔδωσαν πλανεμένες μορφές ἰσότητας, κλπ, παρασύροντας τίς γυναῖκες πολύ χαμηλά, καθώς ὁ ρόλος τους εἶναι ὕψιστος σέ σπουδαιότητα ἀπό τόν Θεό, τότες καί θά ὁδηγηθῆ ὁ κόσμος μας σέ παρεκτροπήν. Τό ἴδιο μπορεῖ νά συμβῆ καί μέ τήν γυναίκα, ἐάν δώσει στά παιδιά (ὡς δασκάλα, ἤ ὡς μητέρα) λαθεμένη παιδεία θά ὁδηγηθῆ ὁ κόσμος μας στήν παρεκτροπήν.
Τό θέμα λοιπόν εἶναι ἡ ἀρχή, θέμα ἀρχῆς τίθεται, καί ἐν ἀρχή δημιουργήθηκε ὁ ἄνδρας, δημιουργήθηκε μέ σκοπό νά δώσει τήν καλή ἀρχή στήν παιδεία τοῦ ἀνθρώπου, νά δώσει καί νά ἐλέγξει τήν παιδεία, ἀρκεῖ νά ἔχει φόβον Θεοῦ καί νά ἐρευνᾶ γιά τήν ἀλήθεια ἡ συνείδηση του. Ὅτι ἦταν βοηθός τοῦ ἀνδρός ἡ Εὔα, τό φανέρωσε ὁ Θεός στόν Ἀδάμ μέ τόν τρόπο τῆς δημιουργίας της, καθώς ἡ γυναίκα του (ἡ Εὔα) δέν εἶχε ἰσότητα στό πηδάλιο διδαχῆς, ἀλλά θά εἶχε ἀγωγή ὀρθή ΕΑΝ αὐτή ἐκπορευόταν ἀπό τήν κεφαλή τῆς πηγῆς τῆς Παιδείας. ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ, ἐάν παρεκτρεπόταν ὁ Ἀδάμ ἀπό τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ, διότι ὅσοι καί ὅσες ἀκολουθοῦν τήν κεφαλήν τῆς Παιδείας πού εἶναι ὁ Χριστός καί Θεός μας, ἔχουν καί τό δικαίωμα διδαχῆς. Ὅπως δεκάδες ἁγίες μας στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, πού ἐναντιώθηκαν ἀπέναντι σέ πατεράδες, συζύγους, κυβερνῆτες, ὅταν ἐκεῖνοι παρεκτρεπόταν ἀπό τόν ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Λέγω διόρθωση, καί ὄχι ὁδήγηση, καί ὁμοιάζει ὡς ἕνα ζευγάρι νά πηγαίνουν κάπου μέ τό αὐτοκίνητο. Ὁ ἄνδρας νά ὁδηγῆ, καί ἡ γυναίκα δίπλα του ὡς συνοδηγός. Στήν πορεία ὁ ἄνδρας πιάνει τήν κουβέντα καί δέν προσέχει τόν δρόμο, ξαφνικά συνέχιζε τό αὐτοκίνητο σέ εὐθεία πορεία σέ μία διασταύρωση καί τό φανάρι εἶναι μέ κόκκινο, μέ κίνδυνο νά συμβῆ τροχαῖο δυστύχημα˙ ΠΡΟΣΕΧΕ!!! , τοῦ φωνάζει τήν τελευταῖα στιγμήν ἡ γυναίκα του, καί ἔτσι σώθηκαν καί οἱ δύο.

Ἐλλείψεως λοιπόν τῆς ὁδηγήτριας-παιδείας του ὁ Ἀδάμ τήν ἔπαθε ὅπως συμβαίνει καί σήμερα στήν χώρα μας (Ἑλλάδα), δηλαδή ἡ παρεκτροπή τοῦ λαοῦ μας στήν ἁμαρτία καί ἡ καταδυνάστευση μας στούς δούλους της (τρόικα, κλπ). Αὐτή τήν διάκριση λοιπόν δέν τήν ἐνόησε ὁ διδάσκαλος Ἀδάμ, καί ἔτσι προδιαγράφηκε ἡ ἀρχή τῶν ἑπόμενων ἐπακόλουθων παρεκκλίσεων ἀπό τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, καί ἑπόμενο ἦταν νά ἀκολουθήσει καί ἡ τελική πτώση τῶν πρωτοπλάστων μέ τήν κοινή ἀπόφαση των γιά ἀνυπακοή πρός τόν Θεόν. Ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων σφραγίστηκε μέ τήν ἁμαρτία, ἀπό δούλους τοῦ Θεοῦ γινήκαμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ διαβόλου, μέχρι πού ἦρθε ὁ Χριστός νά μᾶς δώσει τήν Ἐλπίδα τῆς Σωτηρίας.
Ὅταν τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου λοιπόν εἶναι εὐάλωτο στά ἀόρατα πνεύματα τοῦ σκότους, δέν ὑπάρχει ἐλπίδα νά ἔχει καί ὀρθόδοξες νίκες τό σῶμα , κατά τήν περίπτωση τοῦ Δαυίδ μέ τόν εἰδωλολάτρη καί μάγο Γολιάθ. Αὐτό τό συνειδητοποίησε στήν πράξη ἡ συνείδηση τοῦ ἀγωνιστή πολεμιστή καί ὁ ἀρχαῖος ἑλληνικός κόσμος, καί ἔτσι δέν ὁδηγήθηκαν (εὐτυχῶς) οἱ ἡρωικές μάχες τῶν ἀρχαίων ἑλλήνων πολεμώντας= ἀγωνιζόμενοι ὅπως στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες (δηλαδή γυμνοί), ἀλλά μέ ἐξοπλισμόν καί στολή ἔνδυσης, καί προπαντός μέ φωτεινό πνεῦμα πού νικᾶ τό σκότος , δηλαδή πραγματικά μέ ἐμφάνιση καί πρακτική ἀγωνιστική-πολεμική.
Αὐτό ἱστορικά ἐπιβεβαιώνεται ποιό εἶναι τό ἀληθές πολεμικό πνεῦμα πού νικάει , καί σίγουρα δέν εἶναι ἐκεῖνο πού νικάει ὅπως ἡ γύμνια τῶν Ἀφρικανῶν καννιβάλων, ὅπου ἡττήθηκαν κατά κράτος ὅταν ἐξολοθρεύθηκαν μάθαμε ἀπό τά σπαθιά τῶν λευκῶν, λευκῶν πού εἶχαν πραγματικό πολεμικό ἐξοπλισμό καί ἔνδυση πολεμική, καί δέν ἔπαθαν μεγάλες ζημιές ὁ στρατός τους, πού σέ ἀντίθεση μέ τίς ἀκάλυπτες σάρκες τῶν εἰδωλολατρῶν μάγων-σατανιστῶν καννιβάλων, ὅταν ἦρθαν σῶμα μέ σῶμα σέ πολεμικές ἀναμετρήσεις μέ τά φονικά μέταλλα καί τήν στρατιωτική ἔνδυση καί ἐξοπλισμόν τῶν εὐρωπαίων ἀντιπάλων τους (μαχαίρια, κλπ). Ἁμαρτωλοί ἦταν καί ἐκεῖνοι (οἱ ἀποκαλούμενοι «λευκοί»), ἦταν δολοφόνοι, καί εἶχαν ὅλα τά κακά, δέν εἶχαν ὅμως περιέλθει τόσο βαθιά στό σκοτεινό κόσμο τῆς μαγείας, νά λατρεύουν τά δαιμόνια, ὅπως οἱ πρῶτοι ἰθαγενεῖς κάτοικοι, ὅπως οἱ Ἀφρικανοί (οἱ πρῶτοι πού διδάξαν τήν μαγεία), Πολυνησία (οἱ πρῶτοι πού διέδωσαν το τατουάζ), Ἰνδιάνοι (οἱ πρῶτοι πού διδάξαν τό κάπνισμα), καί ἄλλοι. Δυστυχῶς ὅμως ἱστορικά φαίνεται ὅτι καί ὁ Δυτικός πολιτισμός μολύνθηκε, ὅταν φόνευσαν τούς ἰθαγενεῖς, καθώς ὁ φόνος εἶναι ἁμαρτία, ἀντί νά τούς ἐκπολιτίσουν καί νά τούς διαπαιδαγωγήσουν στήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, ἀντί αὐτῆς τῆς ἀγωγῆς τούς ἐκμεταλλευτῆκαν ἀπάνθρωπα.
Θά ἔμενε λοιπόν αὐτή ἡ φοβερή ἀδικία ἀνεκμετάλλευτη ἐκ τῶν ἀνθρωποκτόνων δαιμόνων; δικαιώματα ἐπιζητοῦσαν, καί τά βρῆκαν, δυστυχῶς γιά τόν ἀπρόσεκτο ἄνθρωπο, τόν δῆθεν «πολιτισμένο». Διότι βεβαίως, βεβαιότατα, και οἱ ὀνομαζόμενοι «λευκοί» τοῦ δῆθεν «πολιτισμένου» κόσμου μας μολύνθηκαν πνευματικῶς καί ὑλικῶς. Ἀπόδειξη; Τούς ἔπιασαν τά μαγικά καί οἱ κατάρες τῶν ἰθαγενῶν σατανιστῶν, στέλνοντας καταπάνω τους ὅλα αὐτά πού μᾶς καταδυναστεύουν σήμερα. Καί γιατί τούς ἔπιασαν τά μαγικά;

ΙΔΟΥ ΤΙ ΕΓΙΝΕ

* ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ: Ὄνειδος  : Ἐτυμολογία [ἐπεξεργασία] ὄνειδος < ἀρχαία ἑλληνική:  ὄνειδος  < (ρίζα) *h₃neid- (κατάρα / καταριέμαι, μέμφομαι) ˙ (λόγιο) ό,τί προκαλεῖ ντροπή ή γενικώτερα μία ντροπιαστική κατάσταση. Συνώνυμα: αἶσχος, αἰσχύνη, καταισχύνη, ντροπή.
Ἀπάντηση: Διότι δέν εὑρίσκονταν μέσα στήν ἀληθινή πίστη, καί τα σωτήρια μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας (ὀρθοδοξία). Ἡ ἱστορία τό ἀποδεικνύει. Συμβαίνει ἀκριβῶς ὅτι καί μέ τά τατουάζ σήμερα, λιγότερο ὀδυνηρό βέβαια σέ καλούς ἀνθρώπους, ἀλλά ὅταν ἔχουν ἄγνοια τό τί σημαίνει τατουάζ˙ δέν γλυτώνουν τήν ἐπίδραση, πού εἶναι πνευματική (λευκή καί μαύρη μαγεία). Ἀφήνει ὅμως, παραχωρεῖ ὁ Θεός, μικρές πτώσεις των, γιά σωφρονισμόν και διαπαιδαγώγησιν. Ἄς προσέξουμε ὅμως καί τό τσιγάρο. Τό ναρκωτικό τσιγάρο, μέ ἐπακόλουθο (στό σχέδιο τῶν δαιμόνων) τά ἑπόμενα σκαλοπάτια τῆς κατρακύλας, δηλαδή τά σκληρότερα ναρκωτικά˙ σέ αὐτά ὅλα δέν παραλείπουν νά μήν προσπαθοῦν νά βάλουν νά συμμετέχουν: ἡ γυμνή μόδα, οἱ χοροί, τά τατουάζ, οἱ θρησκευτικές πλάνες, τά τυχερά παίγνια, πορνεῖες, μοιχεῖες, ἀλκοολισμό, κλπ. Δεῖτε τό κάπνισμα τοῦ τσιγάρου πού ἔφεραν οἱ «λευκοί» στήν Εὐρώπη, κάπνισμα πού ἐφευρέθηκε ἀπό τούς δαιμόνους, ὅπως ὅλα τά ἄλλα, καί τελετουργήθηκε ἀρχικά ἀπό τούς γυμνούς ἰθαγενεῖς, γιά νά περάσει σάν ὀλυμπιακό ἀγώνισμα «σκυταλοδρομίας» κατόπιν καί στόν ὑπόλοιπο κόσμο. Τό κάπνισμα λοιπόν ἔγινε κατάρα, καί σκοτώνει κάθε χρόνο ἑκατομμύρια ἀνθρώπων. Πρόκειται οὐσιαστικά γιά λευκή καί μαύρη μαγεία πού ἔχει τελεσθῆ μέ ὁρμητήριο τούς παρελθόντες φόνους ἰθαγενῶν, καί αὐτό συμβαίνει ἐν ἀγνοία τῶν «πολιτισμένων» ἀνθρώπων, ὅπως καί μέ πολλά ἄλλα πού τά ἐφεῦραν οἱ δαίμονες, καί τά τελετουργῆσαν=μαγεία κατόπιν οἱ ἰθαγενεῖς μεταδίδοντας τα στόν ὑπόλοιπο κόσμο, κόσμο ὅπου βεβαίως μολύνθηκε (βλέπε: ναρκωτικά, ἀστρολογία, μαγεία, μόδα, εἰδωλολατρία, πορνεία, κλπ) ἐπειδή συναναστράφηκε μέ τήν ἁμαρτία . Ἐάν οἱ δῆθεν «πολιτισμένοι» συναντοῦσαν τούς ἰθαγενεῖς μέ σκοπό νά τούς βοηθήσουν ὅπως ἀπαλλαγοῦν ἀπό τά σκοτάδια τους, τότες δέν θά εἴχαμε σήμερα σκλαβωθῆ στήν μαγεία τῶν εἰδώλων τους (κάπνισμα, μόδα, παράξενους χορούς καί τραγούδια, βρώμικες διασκεδάσεις, καί ἄλλα πολλά). Μήπως καί σήμερα, οἱ θρησκευτικές δολοφονικές ἐξάρσεις λαῶν, δέν ἀποτελοῦν τήν ἀδιαφορία τῶν ὑπερδυνάμεων, καί κάθε λαοῦ πού θέλει νά ὀνομάζεται «ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ»; Ἀφήσαμε ἑστίες ἐλεύθερες νά σιγοβράζουν στήν πλάνη τους, καί τό μόνο πού ἐνδιαφερθήκαμε (ὡς οἱ ἰσχυροί ἐξυπνάκηδες-«πολιτισμένοι») ἦταν τά πετρέλαια τους καί τό χρυσό καί τά διαμάντια τους, ἐνῶ ἡ ἀποστολή τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ ΗΤΑΝ: Η ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ἰδιαίτερα ἐκείνων τῶν ἑστιῶν στόν πλανήτη μας πού ἦταν ἐπικίνδυνο φαινόμενο νά ἐκραγοῦν ἐκ τῶν δαιμόνων τους. Καί σήμερα φθάσαμε στό τρομερό ἀποτέλεσμα τῆς ἀνεξέλεγκτης τρομοκρατίας, τήν διασπορά φόνων, καθώς ἡ πνευματική πληγή μολύνθηκε καί ἁπλώθηκε τό μόλυσμα της σέ ὅλο τόν κόσμο. Στίς ἀμερικάνικες χουλιγουντιανοῦ τύπου κινηματογραφικές ταινίες, ταινίες ὅπως οἱ «300 Σπαρτιάτες», καί ἄλλων ἀρχαίων ἑλλήνων ἡρώων (Ἡρακλῆς, κλπ) οἱ σατανιστές ἤ οἱ ἀμόρφωτοι σκηνοθέτες βλεπουμε νά προβάλουν τό ἑλληνικό σῶμα γυμνό ἤ ἡμίγυμνο, καί βεβαίως αὐτό δέν εἶναι μόνον ὅπως νομίζει ὁ πολύς κόσμος, δηλαδή γιά νά προβάλει τούς μῦς τῶν πολεμιστῶν, ἀλλά γιά τούς ἀντίχριστους σατανιστές ἀποτελεῖ σκοπός νά ἐμπνεύσει στό θεατή μιά γοήτρου ἀπατηλή ὀνειροπόληση τοῦ ἀρχαίου ἁμαρτωλοῦ κόσμου, πρίν ἔρθει ὁ Χριστός στήν γῆ.

Ἡ χουλιγουντιανή τύπου ἀμερικανική ταινία «ΟΙ 300 ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ» εἴδαμε ὅτι δηλητηρίασε πάρα πολύ τό πνεῦμα ἑκατομμυρίων ἀνήλικων, ἀλλά καί ἐνήλικων τηλεθεατῶν μέ πολλές βρωμερές σκηνές τους (ὅπως ἀτιμωτική πορνεία, κλπ), καθώς ὑπηρετοῦσαν τήν λατρεία τοῦ σατανισμοῦ τους, καί ὅλα αὐτά βεβαίως ἐν ἄγνοια τοῦ κόσμου πού ἄνοιξε τίς τηλεοράσεις τους, θεωρώντας πλανεμένα οἱ γονεῖς γιά τά παιδιά τους ὅτι πρόκειται περί ἱστορικοῦ περιεχομένου ταινία. Εἶναι ἐπιτρεπτό λοιπόν ἀγῶνας σώφρονων ἀνδρῶν νά ἀγωνίζονται ἡμίγυμνοι; ὅπως μᾶς παρουσίασαν τήν ταινία οἱ ἀμερικανοί ; Ἀκόμα καί σήμερα στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες ὑπάρχει αὐτή ἡ παρεκτροπή, τό πνευματικό αὐτό μόλυσμα τῆς «Νέας ἐποχῆς» μας. Βλέπουμε ἐπίσης στήν πράξη, ὅτι τά φαρδιά καί εὐρύχωρα «σόρτς» (μέχρι τά γόνατα) τῶν σώφρονων ἀθλητριῶν καί ἀθλητῶν στούς παλαιούς ἀθλητές τῶν παλαιότερων ἐποχῶν, ἀλλά καί στούς σύγχρονους ὀλυμπιακούς ἀγῶνες ὅταν τρέχουν σέ ἀγῶνες ταχύτητας, κλπ, δέν ἔχουν τίποτα νά ζηλέψουν ἀπό τίς σύγχρονες κακογουστιές τῶν σύγχρονων ἀθλητῶν, ἀντίθετα διδάσκουν, διδάσκουν πρακτική ἀγωνιστική καί ὀμορφιά , διδάσκουν καί ἀποκρούουν τά δύο ἀκραῖα ἐμφανισιακά καμώματα τῶν σύγχρονων ἀγωνιζόμενων ἀθλητῶν καί ἀθλητριῶν.
Εἰκόνα παλαιᾶς ἐποχῆς ἀθλητή μέ εὐπρεπή καί πρακτική στολή ἀθλητική.
Οὔτε βαρύς ἐξοπλισμός ἔνδυσης λοιπόν, βαρύς πού προσβάλει βάναυσα καί ἀνήθικα τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά οὔτε ἐλαφρύς πού προδίδει εἰδωλολατρία, τήν εἰδωλολατρία τοῦ γυμνοῦ σώματος, ἀλλά ὁ ὀρθός ἀνθρωπινός τρόπος ἔνδυσης πού δέν προκαλεῖ, ἀλλά καί πού δέν προσβάλει τήν ἀνθρωπίνη ἀξιοπρέπεια, διότι προσβάλλεται ἡ ἀνθρωπινή ἀξιοπρέπεια ἀπό τήν ἀκραῖα καί ἀρρωστημένη σκέψη καί πράξη τῶν δῆθεν «ἠθικολόγων», δηλαδή τῶν ἀνήθικων ἀνθρώπων. Ὁ Δαυίδ ὅταν ἀντιμετώπισε τόν Γολιάθ ἡ Ἅγια Γραφή μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ἀπαλλάχθηκε ἀπό τόν βαρύ ἐξοπλισμό του, διότι «ζύγισε» τίς συγκυρίες καί ἔδρασε ὀρθόδοξα, δέν θά μποροῦσε νά ἀντιγράψει τόν εἰδωλολάτρη ἀντίπαλο του, ἔδρασε μέ διάκριση τῶν περιστάσεων, καθώς δέν ἔμαθε βεβαίως μέ περιττά καί μήν πρακτικά πράγματα στή ζωή του, ὅταν ἐκεῖνα μάλιστα δέν τόν βοηθοῦν˙ ἀκριβῶς, διότι θά ἔπρεπε νά κινῆται ἄνετα ὁ ἀγωνιζόμενος πολεμιστής πού ὑπερασπίζεται τά καλά τοῦ Θεοῦ.
ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ (Παλαιά Διαθήκη):
Καί ὁ Σαούλ εἶπε στό Δαυίδ: Πήγαινε, καί ὁ Κύριος ἄς εἶναι μαζί σου.
38 Καί ὁ Σαούλ ὅπλισε τόν Δαυίδ μέ τήν πανοπλία του, καί ἔβαλε στό κεφάλι του μία χάλκινη περικεφαλαία· καί τόν ἔντυσε μέ θώρακα. 39 Καί ὁ Δαυίδ ζώστηκε τήν ρομφαία του ἐπάνω ἀπό τήν πανοπλία του, καί θέλησε νά περπατήσει· ἐπειδή, δέν εἶχε δοκιμάσει. Καί ὁ Δαυίδ εἶπε στό Σαούλ: Δέν μπορῶ μ’ αὐτά νά περπατήσω· ἐπειδή, ποτέ δέν ἔχω δοκιμάσει. Καί τά ξεντύθηκε ὁ Δαυίδ ἀπό πάνω του.

Αὐτά μέχρι ἐδῶ ὡς μία εἰσαγωγή, περί ἀκραίων γυμνῶν καί ἀκραίων ἐνδεδυμένων ἐξοπλισμῶν, ὀρθῆς καί λαθεμένης ἀγωγῆς, καί παιδαγωγιῶν, πρίν εἰσέλθουμε τώρα σέ βαθύτερα «νερά», στόν κόσμο τῶν τατουάζ. Στόν κόσμο ἑνός πνευματικοῦ ἐξοπλισμοῦ πού ἔχει καθαρῶς πνευματικοῦ χαρακτήρα (μαύρη καί λευκή μαγεία) ὅσο καί νά φαίνεται περί διακοσμητικοῦ, πού παραπλανητικά φαίνεται ὅτι μόνο αὐτό εἶναι (δηλαδή διακοσμητικό στοιχεῖο).
Ὅμως, δέν θά γράψω κάτι δικό μου ἐδῶ, θά ἀντιγράψω ἕνα κείμενο πού βρῆκα στό διαδίκτυο, καί μάλιστα ἔχει ἀναπαραχθῆ σέ ὀρθόδοξες ἱστοσελίδες, καί τό θεωρῶ κατατοπιστικό γιά ὅλα ὅσα πρέπει νά ξέρουν σήμερα οἱ Ἕλληνες γιά τό τατουάζ. Εἶναι θεωρῶ τό καλύτερο μάθημα, καθώς ἔχει πνεῦμα παιδαγωγικό, ὅπως ἀκριβῶς ἡ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ μας. Στήν Ἁγία Γραφή δέν εὑρίσκουμε μόνον συμβουλές, αὐτές ἔρχονται πάντα μετά τήν ἐξιστόρηση ἀληθινῶν γεγονότων , γεγονότων πού δέν πέφτουν στήν κατάκριση, καθώς εἶναι δημοσιευμένα περιστατικά, περιστατικά (αὐτά πού θά διαβάσετε παρακάτω) καί πού συνέβηκαν στήν ἱστορία τῆς σύγχρονης ἀνθρωπότητας, ὅπως συνέβησαν ἐπίσης στόν ἀρχαῖο καί παλαιότερο κόσμο μας. Ὅταν ὁ Χριστός μας μᾶς παιδαγωγεῖ γιά ἀποφυγή κακῶν ἑστιῶν, δέν τό πράττει ὡς μονότονες συμβουλές, ἀλλά μᾶς ἐξιστορεῖ ἀληθινά περιστατικά, μᾶς διηγῆται τίς ἱστορίες κάποιων ἀνθρώπων. Ἀκόμα καί οἱ παραβολές, δέν ἦταν φανταστικά γεγονότα, ἀλλά ἀληθινά. Ὁ Κύριος καί Θεός μας δέν παιδαγωγεῖ μέ τήν φαντασία, ἀλλά μέ τήν ἐνθύμηση ἀληθινῶν περιστατικῶν. Τό ἴδιο θά δοῦμε καί παρακάτω νά συμβαίνει, δηλαδή μέ τό ἴδιο πνεῦμα τό ὀρθόδοξο, μέ τό πνεῦμα τῆς ἁγίας Γραφῆς(τό κείμενο τοῦ Λ.Μ.Δ.)

Ἐπίσης τό παρακάτω πού θά διαβάσετε (τοῦ Λ.Μ.Δ. ) τό θεωρῶ ἰδανικό γιά πνευματικό αἴτιο ἥττας, δηλαδή σέ ὅλους ὅσους κυρίως ἐνῶ ἐπικαλοῦνται τήν δύναμιν τοῦ Θεοῦ ἐπάνω στό σῶμα καί τό πνεῦμα τους, καί τήν ἴδια ὥρα ἀγωνίζονται μέ τατουάζ στούς ὀλυμπιακούς ἀγῶνες, κλπ, στά σώματα τους, πρόκειται γιά μία ἀντίφαση, καί σίγουρα φεύγει ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ ἀπό ἐπάνω τους, ἐπικαρπώνονται τήν πικρή ἥττα τους (στό καλύτερο τῶν περιπτώσεων τους πού μπορεῖ νά τούς συμβῆ ). Ἀπευθύνομαι λοιπόν περισσότερο σέ ἀνθρώπους καλοπροαίρετους, πού ἔχουν ἄγνοια περί τῶν τατουάζ, γιατί ὡς καλοπροαίρετοι ἐκεῖνοι μποροῦν νά πιστέψουν καί νά διορθώσουν ὄχι μόνο τα λάθη τους, ἀλλά καί νά διδάξουν τίς ἑπόμενες γενιές τῶν ἑλλήνων. Ἄς σταματήσουν ἐπιτέλους οἱ ἕλληνες (κάθε ἐπαγγέλματος, ἐνασχόλησης, συνηθειῶν, κλπ) νά αὐτοκτονοῦν μέ διάφορους τρόπους, καί νά ἡττῶνται στό κάθε ἀγωνιστικό στάδιο τῆς ζωῆς.

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ (ἀντιγραφή-στό μονοτονικό)
Τραγωδία στη Ρόδο
ΡΟΔΟΣ: Αποστολή ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΕΤΟΥΛΑΔΙΤΗΣ
Θρήνος για την οικογένεια του Διαγόρα, αλλά και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο 25χρονος ποδοσφαιριστής της ομάδας της Ρόδου, Γιάννης Κοσκινιάτης, αυτοκτόνησε λίγες ώρες πριν από την αναμέτρηση του Διαγόρα με τον Ολυμπιακό, βυθίζοντας σε θλίψη συμπαίκτες και φιλάθλους μόλις έγινε γνωστό το τραγικό συμβάν.
Ο Γιάννης Κοσκινιάτης σύμφωνα και με τις μαρτυρίες των ανθρώπων της ομάδας, που τον ζούσαν καθημερινά, είχε τον τελευταίο καιρό σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, με την αστυνομία να θεωρεί πως αυτά τα προβλήματα τον οδήγησαν στην τραγική απόφαση να δώσει τέλος στη ζωή του.
Ο νεαρός ποδοσφαιριστής είχε αποφασίσει εδώ και μέρες να αυτοκτονήσει και μάλιστα την περασμένη Δευτέρα είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει, με τον πατέρα του να τον προλαβαίνει την τελευταία στιγμή. Δυστυχώς χθες δεν τον πρόλαβε.
Τον εντόπισαν από το κινητό
Χθες το πρωί ο νεαρός ποδοσφαιριστής ήταν στο σπίτι του με τον πατέρα του και γύρω στις 10 χάθηκαν τα ίχνη του. Το κινητό του ήταν κλειστό, ενώ έλειπε το μηχανάκι του. Ο Παύλος Δερμιτζάκης τον είχε καλέσει στο γεύμα της ομάδας, παρά το γεγονός ότι ήταν εκτός αποστολής, όπως και σε όλα τα φετινά παιχνίδια έως τώρα, αρχικά λόγω τραυματισμού και στη συνέχεια προφανώς λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζε.
Ο Γιάννης δηλώθηκε αγνοούμενος, με την αστυνομία να ψάχνει για τα ίχνη του και να τον βρίσκει από το ηλεκτρονικό ίχνος του κινητού του. Ο Γιάννης είχε μεταβεί με το μηχανάκι του στο βουνό προφήτης Ηλίας και είχε πέσει στον γκρεμό με το μηχανάκι του.
Το κινέζικο τατουάζ
Οι άνθρωποι που τον ζούσαν καθημερινά έλεγαν πως τα ψυχολογικά προβλήματα είχαν ξεκινήσει από τη στιγμή που αποφάσισε να αφαιρέσει το κινέζικο τατουάζ που είχε στο χέρι του και το οποίο έγραφε «αγάπη, ειρήνη, οικογένεια». Από τότε η συμπεριφορά του άλλαξε. Έδειχνε σκοτεινιασμένος και πιεσμένος. Πριν από μια εβδομάδα άρχισε να εκμυστηρεύεται ότι από τότε που το αφαίρεσε βλέπει εφιάλτες ότι τον κυνηγάνε οι Κινέζοι και δεν μπορεί να κοιμηθεί. Αμέσως όλοι στην ομάδα προσπάθησαν να τον ηρεμήσουν. Δεν πίστευαν πως θα φτάσει μέχρι την αυτοκτονία.
«Δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω»
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε τη Δευτέρα. Δεν πήγε στην προπόνηση και ο πατέρας του τον αναζήτησε. Βρήκε το αυτοκίνητό του κοντά στο σπίτι τους και είδε πως στο κινητό τού γιου του υπήρχε ένα μήνυμα που έγραφε: «Συγγνώμη γιατί σας έχω απογοητεύσει όλους, δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω». Έντρομος ο πατέρας του 25χρονου Ροδίτη έψαχνε και τον βρήκε στα Καβουράκια. Τον πήρε κοντά του και αποσόβησε τα χειρότερα. Είχε, όμως, καταλάβει πως τα πράγματα είχαν γίνει πολύ δύσκολα για το γιο του και γι’ αυτό ειδοποίησε τη μητέρα του στη Σουηδία για να τον ηρεμήσει.
Την Τρίτη ο Γιάννης πήγε στην προπόνηση στο χαλάρωμα εν όψει του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Ο Παύλος Δερμιτζάκης έδωσε εντολή στο βοηθό του Πέτρο Ρουτζιέρη να κάνει την προπόνηση και πήρε τον Γιάννη και του μίλησε για πάνω από μια ώρα. Μάλιστα του ζήτησε να πάνε για καφέ και να συζητήσουν το πρόβλημα, όμως ο νεαρός δεν πήγε. Είχε αποφασίσει για την επόμενη κίνησή του, την τελευταία και πιο τραγική της ζωής του.
«Παίξτε για τον Γιάννη»
Το θλιβερό γεγονός της αυτοκτονίας του Γιάννη Κοσκινιάτη άρχισε να διαδίδεται στο γήπεδο του Διαγόρα από στόμα σε στόμα κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας του ημιχρόνου. Και εκεί που στο πρώτο 45λεπτο η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή με τραγούδια και συνθήματα στήριξης προς τις δύο ομάδες, ξαφνικά όλα «πάγωσαν». Μέσα σε λίγα λεπτά επικράτησε νεκρική σιγή και τα πρώτα δακρυσμένα μάτια δεν άργησαν να φανούν. Η τραγική επιβεβαίωση ήρθε λίγα λεπτά αργότερα, εξαφανίζοντας και τις τελευταίες ελπίδες που υπήρχαν ότι επρόκειτο για φήμες.
Οι συμπαίκτες του το πληροφορήθηκαν όταν στο 77′ του αγώνα «έπεσαν» τα φώτα και επακολούθησαν σκηνές που είναι δύσκολο να περιγραφούν. Οι ποδοσφαιριστές του Διαγόρα έπεσαν στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας τα κεφάλια τους και ξεσπώντας σε λυγμούς. Αρκετοί από αυτούς αρνούνταν να πιστέψουν ότι ο συμπαίκτης και φίλος τους δεν υπήρχε πια, και ο ένας ρωτούσε τον άλλον αν όντως αυτό που έγινε είναι αλήθεια. Ο προπονητής τους, Παύλος Δερμιτζάκης, τους φώναξε κοντά του και τους είπε: «Παίξτε για τον Γιάννη. Πρέπει να συνεχίσουμε». Όταν επανήλθε ο φωτισμός στο γήπεδο, οι οπαδοί της ροδίτικης ομάδας γύρισαν τα πανό τους ανάποδα και φωνάζανε: «Γιάννη ζεις, εσύ μας οδηγείς». Παίκτες του Διαγόρα και οπαδοί αποχώρησαν συντετριμμένοι μετά τη λήξη του αγώνα.
Δερμιτζάκης: «Έφυγε ένα διαμάντι»
Εμφανώς καταβεβλημένος από το τραγικό συμβάν της αυτοκτονίας του Γιάννη Κοσκινιάτη, ο προπονητής της ομάδας του Διαγόρα, Παύλος Δερμιτζάκης, μόνο για ποδόσφαιρο δεν μπορούσε να μιλήσει στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι: «Είχαμε ένα τρομερά δυσάρεστο γεγονός. Έφυγε ένα διαμάντι. Χάσαμε από κοντά μας ένα παιδί που βγήκε από τα σπλάχνα του Διαγόρα. Ο Γιάννης ήταν ένα από τα καλύτερα παιδιά στην ομάδα κι ένας καλός ποδοσφαιριστής, που θα μπορούσε να κάνει πολλά. Συλλυπητήρια στην οικογένειά του, που θα χρειαστεί τώρα τη στήριξη όλων μας, αλλά και στην οικογένεια του Διαγόρα. Να τον θυμόμαστε έτσι όπως πρέπει, είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε στη μνήμη του. Το τι συνέβη μαθεύτηκε κατά τη διάρκεια του αγώνα και τα παιδιά το έμαθαν στη διακοπή. Καταλαβαίνετε ότι έπειτα από αυτό ποδόσφαιρο δεν μπορούσαμε να παίξουμε. Το παιχνίδι μπήκε σε δεύτερη μοίρα».
«Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ»
Εκ μέρους των ποδοσφαιριστών του Διαγόρα μίλησε ο Ηλίας Σαπάνης, εκφράζοντας τη συντριβή όλων και δίνοντας την υπόσχεση ότι ο αδικοχαμένος Γιάννης δεν θα ξεχαστεί ποτέ από κανέναν στην ομάδα: «Είναι πολύ δύσκολες στιγμές για όλους μας και ακόμη δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτό που έγινε. Θα κάνουμε σίγουρα μέρες να το συνειδητοποιήσουμε. Θέλουμε να εκφράσουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια του Γιάννη και να τους πούμε ότι θα είμαστε εκεί σε ό,τι χρειαστούν. Εκ μέρους όλων των παιδιών το μόνο που έχω να πω είναι: Φίλε Γιάννη, πιστεύω ότι υπάρχεις ακόμη, είσαι εδώ δίπλα μας και μας ακούς. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ» κατέληξε ο Σαπάνης, που δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
Πένθος στην ΠΑΕ Διαγόρας
Σε έκτακτη συνεδρίαση συνήλθε χθες αργά το απόγευμα το διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Διαγόρας, αμέσως μετά την αναγγελία του άδικου χαμού του ποδοσφαιριστή της ομάδας, Γιάννη Κοσκινιάτη. Οι αποφάσεις που έλαβε είναι οι ακόλουθες:
1. Να παραστεί σύσσωμο στη νεκρώσιμη ακολουθία.
2. Να εκφραστούν συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.
3. Να κατατεθεί στεφάνι στη μνήμη του.
4. Να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στον προσεχή αγώνα της ομάδας και να αγωνιστούν οι συμπαίκτες του με μαύρο περιβραχιόνιο.
5. Να αποσυρθεί από τις εμφανίσεις της ομάδας ο αριθμός της φανέλας του.
       Ενας εκ των υπευθύνων του γραφείου Τύπου της ΠΑΕ Διαγόρας, ο Μανόλης Μπάτης, μίλησε για το χαμό του Γιάννη: «Πριν από δυο μέρες άφησε ένα σημείωμα στη μητέρα του και στον πατέρα του. Ζητούσε συγγνώμη, γιατί τους είχε απογοητεύσει όλους, και έλεγε ότι είχε αποφασίσει να δώσει τέρμα στη ζωή του. Μίλησαν μαζί του, για να του δώσουν κουράγιο, και οι προπονητές και η διοίκηση. Ήθελαν να του πουν πως πρέπει να είναι δυνατός. Με τη σέντρα του παιχνιδιού πληροφορηθήκαμε το γεγονός, προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε μακριά από τους παίκτες, αλλά στη διακοπή έγινε γνωστό και γι’ αυτό ξέσπασαν σε λυγμούς. Ορκίστηκαν να παίξουν στη συνέχεια για τον «Κόσκι», όπως ήταν γνωστός σε όλους. «Θα τον αγαπάμε και θα τον σκεφτόμαστε πάντα. Ηταν από τα αγαπημένα μας παιδιά».
Συμπέρασμα (ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΑΤΗ):
Τα τατουάζ είναι επικίνδυνα διότι κρύβουν πίσω τους δαιμονικές επιρροές, ιδιαίτερα όταν μπαίνουν για να μας φέρουν υγεία, ευδαιμονία ή όταν «μας προστατεύουν»!!

Οι δαίμονες παίρνουν εξουσία πάνω μας όταν παραβαίνουμε τις εντολές του Θεού, ιδιαίτερα όμως όταν τους επικαλούμαστε, άμεσα (όπως κάνουν οι μάγοι), αλλά και έμμεσα αποδεχόμενοι τις διάφορες πλάνες που αυτοί μετέδωσαν στους ειδωλολατρικούς λαούς (όπως φυλαχτά, ξόρκια, συμμετοχή σε τελετές θρησκευτικού χαρακτήρα ξένου προς την πίστη μας, τατουάζ κλπ). Γενικά πρέπει να ξέρουμε ότι όποιος δεν είναι με το Θεό είναι με το διάβολο! Δεν υπάρχει ενδιάμεσος χώρος στον πνευματικό κόσμο: Φως ή σκοτάδι. Υπάρχουν κλίμακες του καλού και του κακού αλλά μόνο δύο γενικοί χώροι που ονομάζονται επίσης: (αιώνια) ζωή και (αιώνιος) θάνατος αντίστοιχα. Και οι δύο αυτοί χώροι όμως ελέγχονται από το Θεό, ο οποίος δεν θίγει το αυτεξούσιο των λογικών όντων (ανθρώπων και αγγέλων). Και εφ’ όσον κάποιος δεν συντάσσεται με τις δυνάμεις του καλού, με τον τρόπο της ζωής του (όχι μόνο με τις αντιλήψεις του όπως λένε πχ οι προτεστάντες), τότε αναγκαστικά βρίσκεται εκεί που υπάρχει το κακό δηλ. η έλλειψη του καλού. Διότι κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας το κακό δεν είναι παρά η έλλειψη του καλού, και όχι μια αυθύπαρκτη δύναμη.

Αν ζητάμε προστασία από μαγικά φυλαχτά, τατουάζ κλπ τότε ασχέτως αν το συνειδητοποιούμε ή όχι κλείνουμε συμφωνία με τις πνευματικές δυνάμεις που κρύβονται πίσω από αυτά, ότι τις αποδεχόμαστε σαν ρυθμιστές της ζωής μας, σε κάποιο επίπεδο ανάλογα με το είδος των (φυλακτών κλπ). Το τατουάζ επειδή βρίσκεται πάνω στο σώμα μας θεωρείται πιο σοβαρό και σαν παράπτωμα και σαν επιπτώσεις. Αν τα φυλακτά είναι Χριστιανικά, όπως ο Σταυρός, εικονίτσες κλπ τότε παρατηρούμε τη δύναμη και προστασία που μας δίνουν ακόμα και στο υλικό πεδίο ενώ τίποτα κακό δεν μας συμβαίνει αν τα βγάλουμε από πάνω μας παρά μόνο χάνουμε την ευλογία που είχαμε πριν. Οι δυνάμεις του κακού όμως δεν είναι καθόλου φιλάνθρωπες και καθόλου δημοκρατικές! Μόλις τις περιφρονήσουμε αλλάζοντας στάση απέναντί τους, αμέσως προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας αλλάξουν την διάθεση και να μας κάνουν να υποταχθούμε πάλι σ’ αυτές.

Είδαμε πόσο οι πονηροί λογισμοί εξουδένωσαν τον άτυχο ποδοσφαιριστή όταν απεφάσισε, ορθά, να βγάλει το κινέζικο στίγμα από πάνω του. Αν δεν το έβγαζε όσο ζούσε, οι «κινέζοι» δαίμονες θα είχαν εξουσία επάνω του την ώρα του θανάτου του, και τότε δεν θα μπορούσε να κάνει πλέον τίποτε για να σωθεί απ’ αυτούς, ενώ σ’ αυτή τη ζωή υπάρχει η δυνατότητα πάλης και νίκης. Το πλέον ατυχές σημείο της υποθέσεως είναι ότι δεν υπήρξε κανείς να τον συμβουλεύσει να καταφύγει στη δύναμη του Χριστού δια της Εκκλησίας: «…ήθελαν να του πουν πως πρέπει να είναι δυνατός». Το να δίνεις σε ένα εντελώς εξουθενωμένο πνευματικά άτομο αυτή τη συμβουλή είναι σχεδόν κοροϊδία, αλλά δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουμε γιατί είμαστε και εμείς το ίδιο αδύναμοι. Και είναι επομένως θαύμα που δεν έχουμε πέσει ακόμη σε ανάλογες πλάνες πολλοί περισσότεροι…
———–
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΟΝΗΜΑΤΟΣ Ψάχνοντας στό διαδίκτυο, ἐρευνῶντας τά φοβερά δυστυχήματα διάσημων κυρίως ὀνομάτων, ἀναμφίβολα ἀξιαγάπητων στόν κόσμο, καί ἀναμφίβολα καλῶν ψυχῶν, πλήν ὅμως ἀπρόσεκτων, καθώς καί ἐκεῖνοι εἶχαν ἱστορικό μέ τατουάζ στά σώματα τους, τό εἶχαν δημοσιοποιήσει, καί δέν ἀποτελεῖ πλέον (ὅπως παραπάνω λέγει ὁ μοναχός Διονυσιάτης-Λ.Μ.Δ) «θαῦμα πού ΔΕΝ ἔχουμε πέσει σέ ἀνάλογες πλάνες πολλοί περισσότεροι.»
Δυστυχῶς οἱ ἄνθρωποι μας πλήττονται, ἄλλοι σοβαρώτερα καί ἄλλοι ἐλαφρότερα, ὁ Θεός νά βάλει τό χέρι του, τό κακό νά σταματήσει, καί θά σταματήσει μόνον ὅταν ὑπάρξει κοινωνική καί παιδαγωγική ἐνημέρωση, ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Κοινωνική ἐνημέρωση ἀπό τούς πολιτικούς μας πού θά ἔχουν θεολογικό ὑπόβαθρο (δυστυχῶς ἐκεῖ στερούμεθα- καί φταῖμε ἐμεῖς ὁ λαός, γιά τούς ἐπιλέξαμε μέ τήν ψῆφο μας), καί παιδαγωγική ἐνημέρωση ἀπό τούς δασκάλους καί καθηγητές (κυρίως θεολόγους) πού ἐδῶ ὑπάρχουν ἀρκετοί μέ θεολογική κατάρτιση, ἀλλά δέν ἐπαρκοῦν. Δέν νοῆται δυστύχημα θανατηφόρο καί προστασία τοῦ Θεοῦ συγχρόνως, εἶναι δυό πράγματα ἀντίθετα, ἀτύχημα καί προστασία γιά ἀποφυγή χειρότερων ΝΑΙ! , ἐκεῖ μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι «εἶχε ἅγιο», ἀλλά ποτές ΔΕΝ ΝΟΗΤΑΙ θάνατος, ἐκ τροχαίου, ἀεροπορικῆς πτώσης, τραίνου, κλπ, καί προστασία συγχρόνως ἐκ τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει ἐδῶ ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ ὡς προστασία (γιά τούς λόγους πού Ἐκεῖνος γνωρίζει καλύτερα), ἀλλά καί ἐμεῖς ὡς ἄνθρωποι πού μελετοῦμε τήν Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, μποροῦμε νά κάνουμε ὀρθές προσεγγίσεις, μήπως δηλαδή ἡ δική μας συμπεριφορά ἦταν ἡ αἰτία πού ἀποφάσισε ὁ Θεός νά ἀποσύρει τόν ἄγγελο του˙ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, καί ὄχι ΤΙΜΩΡΙΑ, τό διευκρινίζουμε. Εἶναι λάθος νά νομίζει ὁ ἄνθρωπος ὅτι ὁ Θεός συνήθως τιμωρεῖ, σπάνια ὑπάρχουν τιμωρίες (ὅπως τά Σόδομα καί τά Γόμορα, κλπ,) τό συνηθέστερο εἶναι ἡ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ˙ μετά χωρίς προστασία γίνονται ἕρμαια οἱ ἀνίσχυροι ἄνθρωποι στήν κακία τῶν δαιμόνων, πού πολλά , ὄχι ὅλα φυσικά ὀφείλονται ὡς αἰτία στήν ἀπροσεξία τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως ὑπάρχουν καί ὀφείλονται ἀρκετά στήν «κακιά ὥρα»= ὁ κακός χρόνος πού παρεμβαίνουν οἱ κακοποιοί δαίμονες.
Ἀκολουθοῦν ἀπό τό διαδίκτυο διάφορα πληροφοριακά στοιχεῖα (στό μονοτονικό), μέ ἐπιπρόσθετα σχόλια (ἐκτός τοῦ διαδικτύου) ἐκ τοῦ συγγραφέα τοῦ ἐδῶ παρόντος ἐντύπου (στό πολυτονικό).

Ἄς ἐνθυμηθοῦμε καί τόν θάνατο ἑνός ἀμερικανοῦ ἠθοποιοῦ, διαβάζοντας τό βιογραφικό του. Πραγματικά κάποιος ἐγκληματολόγος τῆς ἀστυνομίας, πού ἐπιζητεῖ τήν διατριβή του, ἤ το διδακτορικό του σέ βαθύτερα νοήματα τῆς ἐγκληματολογικῆς ἐπιστήμης, θά βρεῖ φοβερά στοιχεῖα ἀνάπτυξης στό θέμα του γιά τό πῶς μπορεῖ σήμερα νά δράση ἡ μαγεία. Ὁ Ντέϊβιντ Καραντάϊν, ὁ πρωταγωνιστής τῆς γνωστῆς τότες σειρᾶς «Κούνκ Φού» τήν δεκαετία τοῦ 1980, εἶχε γεμάτο τό κορμί του μέ κινεζικές ἐπικλήσεις (τατουάζ). Πηγαίνοντας στήν Ταϊλάνδη, γιά τά γυρίσματα μίας ταινίας, ἔπαθε μία φοβερή κρίση δαιμονοληψίας, κυριολεκτικά ἔπνιξε τόν ἑαυτόν του, αὐτοκτόνησε μέσα στό δωμάτιο του ἐπιζητώντας αὐτοερωτική διαστροφή, καθώς δίπλα ἀπό τό ξενοδοχεῖο του (καί αὐτό πρέπει νά προσέξει ὁ ἐρευνητής) ὑπῆρξε ἕνας βουδιστικός ναός πού τελοῦνταν φοβερές μαγικές ἐπικλήσεις, μέ σεξουαλικά μαγικά σύμβολα.

Εἰκών: Ὁ ἀμερικανός ἠθοποιός νεκρός.

Γι’ αὐτό σέ κάθε αὐτοκτονία, φόνος, δυστύχημα, καί κάθε ἐγκληματική πράξη (ἀκόμα καί οἱ παράνομες ἐρωτικές συνευρέσεις ἀτόμων στά ξενοδοχεῖα καί τουριστικά καταλύματα) πρέπει νά ἐξετάζεται πάντα τό ἐνδεχόμενο ἐκεῖ (στούς χώρους ὅπου διαπράχθηκαν), νά φωλιάζουν ἀκάθαρτα πνεύματα. Ἡ προσοχή τῶν ἰδιοκτητῶν, ἀλλά καί τῶν κρατικῶν ἰθυνόντων, δημάρχων, κλπ (πού ἔχουν εὐθύνη γιά το τί συμβαίνει στούς δημόσιους χώρους τους) θά πρέπει νά εἶναι σέ ἐπαγρύπνηση ὥστε νά μήν ἐπαναληφθοῦν, δηλαδή: νά τελῆται προληπτικά Ἁγιασμός στούς τόπους ἐκείνους.

Πρέπει νά διευκρινισθῆ ἐδῶ, ὅτι δέν ἀρκεῖ ἕνα σύμβολο ἀποκρυφισμοῦ , τατουάζ, γιά νά δράση ἀπό μόνο του γιά κάτι κακό. Ὅπως οἱ μαγικές ἐπικλήσεις τῶν μάγων ἔχουν μία σειρά λέξεων πού πρέπει νά διαβαστοῦν (ὡς ἐπικλήσεις) μέ αὐστηρή πειθαρχική σειρά, ἔτσι κατά τόν ἴδιο τρόπο θά πρέπει νά ἐμφανισθοῦν μέ τήν σειρά κάποιες συγκυρίες γεγονότων (ἁμαρτίες) στούς ἀνθρώπους γιά νά « δέσει» τό κακό συνονθύλευμα. Νόμος τῆς μαγείας φαίνεται ὅτι εἶναι.
Σήμερα, οἱ ἀστρολόγοι, χαρτορίχτρες, καφετζοῦδες, κλπ, ὅπου προβλέπουν τά μελλοντικά στούς ἀφελεῖς πού προστρέχουν σέ αὐτούς, ἐκεῖνοι λοιπόν οἱ ἀστρολόγοι, κλπ, θά ἔπρεπε νά συλληφθοῦν ἀπό τήν ἑλληνική ἀστυνομία, ὅπως καί ὅσοι τούς προβάλουν. Νά συλληφθοῦν ὡς ἠθικοί αὐτουργοί ἐγκλημάτων κάθε εἴδους καί νά ὁδηγηθοῦν στήν δικαιοσύνη ὡς πραγματικοί ἠθικοί αὐτουργοί τῶν κακῶν συναπαντημάτων τῶν ἀνθρώπων πού προστρέχουν ἀνυποψίαστοι σέ αὐτούς γιά νά μάθουν τό μέλλον τους. Διότι, ὅταν προβλέπουν τό μέλλον, καλοῦν ἄμεσα ἤ ἔμμεσα δαιμονικά πνεύματα γιά νά ἐπιτελέσουν ὅτι ἔχει λεχθεῖ ἀπό τόν μελλοντολόγο ἄνθρωπο ἀπατεώνα. Ὁ ἄνθρωπος ἀπατεῶνας συνεργάζεται ἄμεσα ἤ ἔμμεσα μέ τόν πατέρα τῆς ἀπατεωνιᾶς, τόν Σατανά, καί ἐκεῖνος διατάσσει κατόπιν τούς ἐξειδικευμένους δαιμόνους του, τά πονηρά πνεύματα, κάθε ἕναν γιά κάθε περίπτωση, πρός σκηνοθεσία τοῦ κακοῦ τους μέ κάθε λεπτομέρεια. Ἡ ἄμεση ἐμφάνιση τους μέσα σέ γεγονότα τῆς ζωῆς ἔχει τόση πολύ μεγάλη τέχνη καί δυνατότητα , ὥστε νά παρεμβαίνουν καί στή μικρότερα λεπτομέρεια κίνησης, ὅπως σέ τροχαῖο δυστύχημα, καί ἄλλα πολλά. Αὐτό βγαίνει σάν συμπέρασμα ἀπό ἕνα περιστατικό πού διαβάσαμε μέ τόν γέροντα ἅγιο Παΐσιο. Τό ἐξιστόρησε ὁ ἴδιος, ὅταν ἀνέφερε ὅτι πέταξε ἐκνευρισμένος τό ξυπνητήρι ἐπάνω στά κακοτράχαλα βράχια (βρισκόταν τότες στήν ἔρημο-ἐκτός Ἑλλάδος, ὡς ἀσκητής), ὅταν κάποιος δαίμονας τόν χλεύασε γιά τήν μοναστική του ζωή. Τότες, τό ξυπνητήρι, παρόλο ὅπου ἔφερε τοῦμπες ἀπανωτές πάνω στά βράχια, λειτουργοῦσε ἀκόμα! , κάνοντας τόν γέροντα νά πεῖ: «βρέ τόν δαίμονα, χτυποῦσε ἀκόμα το ρολόι , τίκ-τάκ, τίκ-τάκ». Αὐτό τό περιστατικό ἦταν στήν οὐσία μία τρομερή ἀποκάλυψη, ἦταν δῶρο Θεοῦ ὡς ἀποκάλυψη. Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΩΣ ΤΟΝ ΑΙΤΙΟΝ. Ὁ δαίμονας ἐξανάγκασε τόν ἅγιο γέροντα σέ ἐκνευρισμό, ὁ ἐκνευρισμός ἔφερε θυμό, καί ἐνέργησε μέ μία θυμωμένη ἀντίδραση πετώντας τό ξυπνητήρι του στά βράχια. Ἐκεῖ σέ αὐτήν τήν φάση ἐπενέβη πάλι ὁ δαίμονας, ἤ οἱ δαίμονες, καί ὁδήγησαν, ἤ κράτησαν ἐκεῖνοι τά ἐσωτερικά ἐξαρτήματα ὅπου θέλανε μέσα στό ρολόι- ξυπνητήρι ὥστε νά συνεχίζει νά λειτουργεῖ αὐτό ἀκόμα, ἦταν μιά μορφή συνέχειας τοῦ χλευασμοῦ τους πρός τό γέροντα (ἡ περίπτωση τοῦ σατανιστή Γιούρι Γκέλερ μέ τά χαλασμένα ρολόγια ὅπου ξαναλειτουργοῦν, εἶναι παρόμοια, δεκάδες οἱ ἐπιδείξεις του ἀνά τόν κόσμο). Αὐτό ὅμως τό γεγονός, δηλαδή νά συνεχίζει ὁ δαίμονας τόν χλευασμό του στόν ἅγιο γέροντα, ἔδωσε ὁ Θεός νά διδαχθοῦμε. Δηλαδή, ὅτι μπορεῖ ὁ πονηρός νά κατευθύνει μία ἐνέργεια τοῦ ἀνθρώπου ὅταν προκληθῆ ἀπό θυμό, κλπ. Πόσο μᾶλλον μία ἐνέργεια τοῦ ἀνθρώπου ὅταν προκαλεῖ τούς δαίμονες πηγαίνοντας στούς ἀστρολόγους , κλπ, προσδοκῶντας νά ἔρθουν «ἀλλιῶς» τά γεγονότα στή ζωή του. Τό ρολόι στό περιστατικό μέ τόν γέροντα ἅγιο Παΐσιο φανερώνει τόν χρόνο μέσα στόν τόπο (βλέπε: ἡ λαϊκή ἔκφραση: «ἡ κακιά ὥρα»), ὁ τόπος εἶναι ἡ παλαίστρα τοῦ πονηροῦ μεσα στά κακοτράχαλα βράχια= οἱ δύσκολες συνθῆκες πού ἐπικρατοῦν στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων. Τό ξυπνητήρι στό ρολόι φαίνεται ἐδῶ νά εἶναι τό «ξύπνημα»= ἡ αἰτία στόν πονηρό νά ἐνεργοποιήσει τήν κακία του. Ἔδωσε ὅμως ὁ Θεός παραχώρηση νά συμβῆ, ὥστε καί νά ξυπνήσει ὁ ἄνθρωπος-ἀναγνώστης διαβάζοντας τό περιστατικό, ἀντιλαμβανόμενος κάποιες ἀπό τίς μεθοδεύσεις καί δυνατότητες τοῦ ἐχθροῦ ὑπό προϋποθέσεων. Συμπέρασμα: Χρόνος καί τόπος εἶναι ἀλληλένδετα στοιχεῖα πού μπορεῖ νά ἐπέμβει μέσα σέ αὐτά ὁ πονηρός (ὅπως στό ρολόι) γιά νά φέρει κάποια κακότητα στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἀρκεῖ νά τοῦ δώσει ὁ ἄνθρωπος κάποια ἀφορμή.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: Κίνδυνοι από την τέχνη του τατουάζ – η οποία γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη στον 21ο αιώνα, ιδιαίτερα σε άτομα κάτω των 30 ετών – είναι πολλοί και ως επί το πλείστον άγνωστοι, καθώς κανένας δεν ενδιαφέρεται πριν κάνει ένα τατουάζ στο σώμα του, να μάθει τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην υγεία του.

Το τατουάζ, λοιπόν, είναι μία επεμβατική διαδικασία διάτρησης του δέρματος, η οποία – κάθε άλλο παρά αθώα είναι. Διαβάστε ποιοι είναι η κίνδυνοι που κρύβονται πίσω από ένα αθώο – μικρό ή μεγάλο – τατουάζ.

1) «Το έκανα παλιά, αλλά τώρα μετανιώνω»

Πάνω από το 50 % των ατόμων που έχει κάνει τατουάζ, αργότερα το μετανιώνει και θα προτιμούσε να μην το είχε κάνει. Αυτό το εκφράζουν οι νέοι όταν επισκέπτονται έναν δερματολόγο για να αφαιρέσουν ένα τατουάζ, μία διαδικασία επώδυνη, αλλά και δαπανηρή. Στο τεύχος Ιουλίου του Archives of Dermatology, ερευνητές από το Κέντρο Επιστημών Υγείας του Texas Tech University αναφέρουν σε έρευνα, σχετική με το τι οδηγεί κάποιον να αφαιρέσει ένα τατουάζ:

* το τατουάζ δεν τον εκφράζει στο παρόν, καθώς αναφέρεται σε κατάσταση του παρελθόντος

* δημιουργεί προβλήματα με τα ρούχα και την εμφάνιση

* προκαλεί αμηχανία,

* αλλά και ανησυχία ότι το τατουάζ θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τη δουλειά ή καριέρα του. Ίσως, λοιπόν, δεν αποτελεί έκπληξη το ότι τα περισσότερα άτομα που ζητούν αφαίρεση τατουάζ είναι γυναίκες, οι οποίες φαίνεται ότι αισθάνονται περισσότερο ψυχολογική δυσφορία, χαρακτηρίζοντας το τατουάζ τους, στίγμα.

2) Το μελάνι περιέχει καρκινογόνα σε χαμηλή μεν περιεκτικότητα, αλλά επικίνδυνα Χημικοί από το εργαστήριο του Εθνικού Κέντρου Τοξικολογικών Ερευνών των ΗΠΑ, έχουν εντοπιστεί χαμηλά επίπεδα των καρκινογόνων ουσιών στο μελάνι τατουάζ. Ο κίνδυνος είναι ο έξής: Το μελάνι που εγχύεται βαθιά κάτω από την επιδερμίδα, προκαλεί το δέρμα να αντιδρά προστατευτικά, συμπυκνώνοντας την χρωστική ουσία ως ξένη μάζα σε πυκνό ινώδη ιστό, ενώ τα υπολείμματα του μελανιού που ξεφεύγουν μέσα στο δέρμα, μεταφέρονται με το αίμα στους γειτονικούς λεμφαδένες.

3) Η αφαίρεση αφήνει στο δέρμα μια τοξική χωματερή. Παρά το ότι η αφαίρεση του τατουάζ δεν απαιτεί πλέον χειρουργική εκτομή ή βαθιά τριβή του δέρματος όπως παλιότερα, με αποτέλεσμα να απαιτείται στη συνέχεια, μεταμόσχευση δέρματος, το λέιζερ δεν είναι εντελώς αθώο. Στην καλύτερη περίπτωση μετά από πολύμηνη θεραπεία με λέιζερ, το τατουάζ μπορεί να εξασθενίσει σταδιακά κι αυτό να ακούγεται εύκολο.
Όμως, στην πραγματικότητα η διαδικασία αφαίρεσης με λέιζερ, η οποία καταστρέφει τη χρωστική ουσία με καυτή θερμότητα, ενεργοποιεί χημικές αντιδράσεις που δημιουργούν καρκινογόνα με την μετάλλαξη των προϊόντων της διάσπασης του μελανιού, τα οποία στη συνέχεια απορροφώνται από το σώμα. Πρόσφατα, Γερμανοί επιστήμονες ανέφεραν ότι οι συγκεντρώσεις των τοξικών μορίων από κόκκινες και κίτρινες χρωστικές αυξάνεται έως 70 φορές μετά την ακτινοβολία λέιζερ. Και όσο μεγαλύτερο το τατουάζ, τόσο μεγαλύτερη είναι η εκπομπή τοξικών. Αυτό που μένει τελικά στο εσωτερικό του δέρματος, μετά την αφαίρεση αποτελεί μία τοξική χωματερή.

4) Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει την ποιότητα των μελανιών που χρησιμοποιούνται

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) της Αμερικής (πόσο μάλλον στην Ελλάδα) δηλώνει ότι δεν μπορεί ελέγξει τη βιομηχανία των τατουάζ. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι ακριβώς περιέχουν τα πολυάριθμα εμπορικά, αλλά και σπιτικά κατασκευασμένα, πολλές φορές, μελάνια. Πολλά περιέχουν επικίνδυνους διαλύτες και μέταλλα, όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος, αλλά και μια σειρά από ιδιαίτερα επικίνδυνα υλικά για την υγεία, όπως μελάνια για εκτυπωτές ηλεκτρονικών υπολογιστών ή προσμίξεις από χρώμα αυτοκίνητων – τα οποία είναι άκρως απαγορευτικά για έγχυση στο ανθρώπινο δέρμα.

5) Προκαλούν πολύ συχνά σοβαρές ασθένειες, μέχρι και καρκίνο.
Αλλεργικές αντιδράσεις και μολύνσεις του δέρματος μπορεί να εμφανιστούν μετά από ένα «χτύπημα» τατουάζ. Και αν και μπορεί να είναι και τυχαίο, ωστόσο, καρκίνοι του δέρματος, συμπεριλαμβανομένων των μελανωμάτων, έχουν αναφερθεί πολύ συχνά μέσα στις περιοχές των τατουάζ. Το FDA προειδοποιεί, επίσης, για τον κίνδυνο που υπάρχει στα εργαστήρια των τατουάζ για μετάδοση ιών όπως HIV, αλλά και ηπατοκυττατικό καρκίνο-που προκαλείται από τηνπατίτιδα C. Εξαιτίας αυτού του κινδύνου, οι τράπεζες αίματος απαγορεύουν συνήθως σε ανθρώπους έκαναν τατουάζ τους τελευταίους 12 μήνες, να γίνονται δότες αίματος. Το FDA προειδοποιεί επίσης, ότι αν κάποιοι ασθενείς κάνουν μαγνητική τομογραφία, τα τατουάζ τους μπορεί να διογκωθούν ή να καεί το δέρμα τους, κατάσταση που πιθανότητα να συνδέεται με το μέταλλο που υπάρχει σε ορισμένα μελάνια.

6) Κρύβουν σοβαρούς κινδύνους για τις εγκύους
Μεγάλο είναι το πρόβλημα κυρίως για τις γυναίκες. Η αφαίρεση τατουάζ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι καλή ιδέα. Επίσης, κάποιοι αναισθησιολόγοι έχουν, επίσης, εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την επισκληρίδιο αναισθησία, που μπορεί να χρειαστεί να κάνει κάποια γυναίκα, ιδιαίτερα στον τοκετό, κι αυτό έχει να κάνει κυρίως με τις γυναίκες που έχουν κάνει τατουάζ πάνω στην σπονδυλική τους στήλη, στο ύψος της μέσης. Υπάρχει η πιθανότητα, όπως λένε οι γιατροί, η βελόνα να μεταφέρει χρωστική ουσία στο εσωτερικό της σπονδυλικής στήλης και στον μυελό των οστών.

Πηγή: Invitromagazine.gr

ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΟΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ (ἐκ πρακτικῆς πλευρᾶς) ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΝΤΥΠΟ. ΠΩΣ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΜΕ ΑΚΙΝΔΥΝΟ ΤΡΟΠΟ (συνίσταται) ΟΣΟΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ ΑΠΟ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥΣ .
Πρῶτον νά βροῦν ἕνα καλό ἱερέα νά τοῦ διάβαση μία εὐχή, ὥστε νά μήν ὑπάρξουν τά θλιβερά ἀποτελέσματα ὅπως εἴδαμε μέ τήν περίπτωση τοῦ ποδοσφαιριστή τοῦ Διαγόρα Ρόδου. Βεβαίως πρίν νά προηγηθῆ μία καλή ἐξομολόγηση ἐκ βάθους, καί νά ἀκολουθήσει ἡ Θεία Κοινωνία.
Δεύτερον καί σημαντικώτατο, νά βροῦν ἕνα καλό ἐξειδικευμένο κέντρο πού ἀσχολῆται μέ αὐτό τό ζήτημα, καί νά εἶναι ἔγκυρο, νόμιμο, καί ἐγγυημένο γιά τό καλό του ἀποτέλεσμα. Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ, 100%, ΑΣΦΑΛΗΣ, ΚΑΙ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ἀγαπητοί ἀναγνῶστες καί ἀναγνώστριες, τό σημερινό πόνημα δέν ἔχει θέμα μόνον τό τατουάζ ὡς ξεχωριστή ἀποκλειστική περίπτωση, το τατουάζ εἶναι ἡ ἀφορμή. Τό παρόν πόνημα ἔχει βαθύτερη σχέση και νόημα μέ τό σφράγισμα τοῦ Ἀντιχρίστου, τήν κάρτα τοῦ πολίτη, καί τά σχετικά μέ τό 666, πού ὅλα αὐτά θά συμβάλουν νά φύγει ἡ προστασία τοῦ Θεοῦ ἀπό ἐπάνω μας, ὅπως ἀκριβῶς ἐναποθέτουμε τά τατουάζ στά σώματα μας. Σφράγισμα Ἀντιχρίστου πού ξεπροβάλει σιγά-σίγα καί θά πλήξει ὅλη τήν ὑφήλιο μέ πολλούς καί περίπλοκους τρόπους, χρειάζεσαι λοιπόν ἐπαγρύπνηση. Ὅλοι κάνουμε λάθη, ὅλοι μας λίγο-πολύ εἴμεθα σέ κάποιο βαθμό ἀπληροφόρητοι σέ πολλά θέματα γιά τά πράγματα πού περιβάλουν τήν ζωή μας, καθώς οἱ κυβερνήσεις μας ἀδιαφορῆσαν καί ἀδιαφοροῦν, εἶναι καί αὐτοί πλανεμένοι καί πλανεύουν. Ἐάν πέσουμε , ἐάν μᾶς ρίξουν ἐπάνω στό στίβο τῆς ζωῆς, ἐπάνω σέ αὐτήν τήν παλαίστρα τοῦ κόσμου, νά ξέρουμε ὅτι ὀφείλουμε πάλι νά σηκωθοῦμε. Κανένας δέν εἶναι ἀναμάρτητος , ὅλοι ἔχουμε Ἀχίλλειες φτέρνες, καί ὀφείλουμε νά τίς ἐξαλείψουμε. Καθῆκον μας εἶναι. Ὅλοι οἱ ὀλυμπιονίκες πού ἔφυγαν ἀπογοητευμένοι ἀπό τό τελευταῖο ἀγώνισμα τους, ἀπογοητευμένοι μέ τόν ἑαυτόν τους διότι ἔπεσαν, καί δέν χάρισαν μία ἀκόμα νίκη στήν πατρίδα τους, νά σκεφτοῦν τήν αἰτίαν πού ἔπεσαν, ὅπως ὁ κάθε ἁμαρτωλός, ὁ κάθε ἁμαρτωλός πού θά σκεφτῆ καί θά ψάξει γιά τήν αἰτίαν τοῦ πεσίματος του. Διότι ΕΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΨΑΞΟΥΝ τότες θά εὕρουν καί τήν αἰτίαν, θά τήν ἀντιμετωπίσουν, καί θά βγοῦν πάλι νικητές, πολλαπλάσιου βαθμοῦ νικητές, καθώς θά νικήσουν τώρα ἐκεῖνα ὅλα πού τούς ἀνάγκασαν μέ τήν βίαν τῶν κακούργων δαιμόνων στήν ἥττα τους. Κανένας δέν ἀγωνίζεται μόνον γιά τήν συμμετοχή, ὅλοι ὀφείλουμε νά ἀγωνιζόμεθα γιά τήν νίκη, τό Στέφανον τῆς ζωῆς. Ἐάν ὑπῆρχαν ἀγῶνες μόνο γιά τήν συμμετοχή, τότες καί οἱ νικητές θά πικραινόταν γιά τή νίκη τους, καθώς ἀπέναντι τους δέν θά εἶχαν ἀντιπάλους , θά εἶχαν σκιάχτρα καί ὄχι ἀγωνιστές. Τέτοια νίκη δέν θά τήν θέλαν, καί σύντομα θά ἐξαλειφόταν τό πνεῦμα τό ὀρθό ἀγωνιστικό πνεῦμα ἀπό τήν ὑφήλιο, βυθίζοντας τό ὀλυμπιακό πνεῦμα τῶν ἀρχαίων ἑλλήνων στό ὄνειδος, σάν τά ἐγκαταλελειμμένα ὀλυμπιακά στάδια τοῦ 2004 στήν πατρίδα μας, πού τά κοιτᾶς καί σέ πιάνει κατάθλιψη. Ἡ ζωή ἔχει δύο πόρτες, τό καλό καί τό κακό, ἐνδιάμεσο δέν ὑπάρχει, τό ἴδιο συμβαίνει καί μετά θάνατον. Μετά θάνατον ἤ θά μεταβοῦμε στόν παράδεισο ἤ στήν κολάση, ἐνδιάμεσο δέν ὑπάρχει, στάδια (ἐπίπεδα) παραδείσου ὑπάρχουν, ὅπως καί Κόλασις. Νά ξέρουν λοιπόν ὅτι μποροῦν νά συνεχίσουν καί ὅλοι οἱ ὀλυμπιονίκες μας ὅταν ἀποσυρθοῦν ἀπό τόν ἐνεργό στίβο ὡς προπονητές στά ἑλληνικά στάδια μας, τό εὔχομαι νά συμβῆ. Τότες, θά τούς δοθῆ καί ἡ εὐκαιρία θαρρῶ , νά δημιουργήσουμε ἀθλητική καί ἀγωνιστική παιδεία γιά τίς νέες γενιές τῶν ἐπερχόμενων Ἑλλήνων. Θά μάθουν ὅτι γιά νά ἔχουν τίς νίκες τους σίγουρες, δέν ἀρκεῖ μόνον ὁ προσωπικός τους ἀγῶνας μέ τά ὄργανα γυμναστικῆς καί τίς ὁδηγίες τοῦ προπονητή τους γιά τήν φυσική ἀγωγή, ἀλλά θά γνωρίζουν ὅτι γιά νά ἀνέβουν καί στό ὑψηλότερο σκαλί νικητές, ὅτι γιά νά φανεῖ ὁ Σταυρός σέ ὁλόκληρο τήν ὑφήλιο, θά πρέπει νά ἔχουν καί τό ἀνάλογο ὀρθόδοξο χριστιανικό φρόνημα, ἔτσι θαρρῶ θά βοηθηθοῦν ἀπό τόν Θεό σέ πολλαπλάσιο βαθμό. –

ΤΕΛΟΣ