15  Αυγουστου τιμουμε την Κοιμηση και μετασταση της Υπεραγιας Θεοτοκου και μητερας παντων ημων

Η μεγαλύτερη Θεομητορική εορτή είναι η του 15αύγουστου. Τιμάται η κοίμηση της Θεοτόκου. Είναι η ημέρα κατά την οποία η Υπεραγία Θεοτόκος κλείνει τον επί της γης κύκλο της ζωής. Περνά από τα γήινα με τις θλίψεις και τις δυσκολίες στην άφατο αιώνια ζωή και αγαλλίαση. Επιτέλεσε με άριστο τρόπο την επί της γης αποστολή Της.  «Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε  δι ης κατέβη ο Θεός∙ χαίρε, γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν»  ψάλλομε στον ακάθιστο ύμνο. Έγινε η νέα Εύα που γέννησε τον Λόγο του Θεού και λυτρωτή του κόσμου. Κύησε επί εννεάμηνο τον Σωτήρα Χριστό. Δάνεισε τα πάναγνα αίματά Της για να σαρκωθεί ο δημιουργός του κόσμου και του ανθρώπου. Με το γάλα της έθρεψε και μεγάλωσε τον Θεάνθρωπο Κύριο. Τον σωματικό θάνατο της Θεομήτορος εορτάζομε τον 15αύγουστο, την κοίμησή Της, δηλαδή το πέρασμα από την πρόσκαιρη ζωή εις την αιώνιο Ζωή. Για αυτό οι πιστοί χριστιανοί την ημέρα αυτή με χαρά πανηγυρίζουν.
Βαθειά ριζωμένη εις τον άνθρωπο είναι η αγάπη του προς την μητέρα του. Είναι το πρόσωπο  το οποίο πρώτο αντικρίζει όταν έρχεται στη γήινη ζωή και αυτή πρώτη επικαλείται σε κάθε δύσκολη κατάσταση. Την μάνα μας αναζητούμε στη χαρά και τη λύπη  και σε αυτή βρίσκομε παρηγοριά, ελπίδα και αγάπη. Read more »

Χαιρε, οτι βασταζεις τον βασταζοντα παντα»

(Χαιρετισμοί – Στάσις πρώτη)

Μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που διατηρεί (διαχρονικά) ακέραιους τους σκοπούς της Ορθόδοξης Ποιμαντικής, είτε ως προσαρμογή του πιστού στο κοινωνικό περιβάλλον, είτε ως θεολογική – πνευματική ανύψωσή του, είτε ως στάση αγώνα έναντι των αιρέσεων – ετεροδιδασκαλιών, ιδιαίτερο ποιμαντικό ρόλο έχει και η πνευματική υπόσταση των Αγίων Εικόνων.
Με κάθε συντομία θα μπορούσαμε να πούμε:
Πνευματική υπόσταση της Εικόνας είναι η Δογματική έννοιά της και η σιωπηλή διδασκαλία της.
«Για την Ορθόδοξο Εκκλησία η Εικόνα είναι κάποια γλώσσα που εκφράζει τα δόγματά της και τις εντολές της, τόσο καλά, όσο και ο λόγος» (Λεωνίδας Ουσπένσκη. Ήτο καθηγητής Εικονογραφίας στο Ορθόδοξο Ρωσικό Ινστιτούτο της Γαλλίας).
Ο ασπασμός και η τιμητική προσκύνηση των Αγίων Εικόνων είναι σταθερή διδασκαλία και των προ της 7ης Οικουμενικής Συνόδου Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας, όντως συνεχιστών της διδασκαλίας των Αγίων Αποστόλων. Απόδειξη ο Μ. Βασίλειος (+ 379 μ. Χ.), ο οποίος με απόλυτη κατηγορηματικότητα είχε τονίσει: Read more »

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 38-42 και κεφάλαιο ΙΑ΄, εδάφια 27-28

Κεφ.Ι΄ 38 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.
Κεφ.ΙΑ΄ 27 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΑ ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΤΗΣ ΠΑΝΥΠΕΡΑΓΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εάν το δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό και το καλό δέντρο παράγει επίσης καλό καρπό[βλ. Ματθ.7,16: «Ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;(: Από τη διαγωγή τους και τα έργα τους, που σαν καρπό παράγουν, θα τους μάθετε καλά. Μήπως μαζεύουν από τα αγκάθια σταφύλια ή από τους αγκαθωτούς θάμνους σύκα;)» και Λουκ.6,44: «Ἓκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται. οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου τρυγῶσι σταφυλήν(:Κάθε δέντρο διακρίνεται και αναγνωρίζεται εάν είναι καλό ή κακό από τον καρπό που βγάζει· διότι από αγκάθια δεν μαζεύουν ως καρπό σύκα, ούτε από βάτο τρυγούν ποτέ σταφύλι)»], η μητέρα της αυτοαγαθότητος, η γεννήτρια της αΐδιας καλλονής, πώς δεν θα υπερείχε ασυγκρίτως κατά την καλοκαγαθία από κάθε αγαθό εγκόσμιο και υπερκόσμιο; Read more »

H Παναγια στον Πολεμο του ’40

(Ομιλια του π.Θεοδωρου Ζηση)
____

____

Κυκλοφορεί το Σάββατο 13 Νοεμβρίου το νέο τεύχος του Στύλου Ορθοδοξίας

https://orthodoxia.gr/2021/11/10/osios-porfyrios-kaysokalyvitisoloi-piso-oloi-piso-planithikame/

με μία

ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Ὁ ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καί οἱ ἐκδόσεις ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ, σᾶς προσφέρουν ὁλόκληρο τὸ ΙΕΡΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. Πρόκειται γιὰ μία ἱεραποστολικὴ προσφορὰ, ἕναν τόμο ποὺ ἀπευθύνεται σὲ ὅλες ἀνεξαιρέτως τὶς χριστιανικὲς οἰκογένειες, ὥστε νὰ διαβάζουν τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς τους τὸ εὐαγγέλιο τὴς ἡμέρας. Ἀποτελοῦσε ἀνέκαθεν ἄλλωστε σφοδρή ἐπιθυμία τοῦ ταπεινοῦ γέροντα τῶν Ἀγράφων π. Παναγιώτη νά τὸ ἐκδώσουμε. Ἐπιλέξαμε μεγάλα εὐδιάκριτα γράμματα στὶς 424 συνολικὰ σελίδες τοῦ μεγάλου αὺτοῦ ἔργου προκειμένου νὰ μποροῦν ὅλοι εὐχάριστα νὰ τὸ διαβάζουν. Ὁ πολύτιμος αὐτὸς τόμος μπορεῖ κάλλιστα νὰ χρησιμοποιηθεῖ καὶ ἀπό τοὺς ἱερεῖς μας καὶ νὰ κοσμήσει ναούς καὶ ξωκκλήσια σ’ ὅλη τὴν χώρα.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Εβραίους, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 1-7

1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν· 2 σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια. 3 μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων, 4 χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, 5 ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. 6 Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.9,1-14]

«Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος(:Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης και ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1194

Κοίμησις τῆς Θεοτόκου
15 Αὐγούστου
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Η Παναγια κατα την ορθοδοξο αντiληψι

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, μὲ ἰδιαιτέρα συγκίνησι ἔρχομαι ν᾿ ἀποδώσω εὐχαριστία στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο, τὴν ὁποία σέβομαι καὶ ἀγαπῶ ἀπὸ τὴν παιδική μου ἡλικία. Διότι εἶμαι ἀπὸ ἕνα νησὶ τοῦ Αἰγαίου, ἀπὸ τὴν Πάρο, ὅπου, ὕστερα ἀπὸ τὴν Τῆνο, ἡ Θεοτόκος τιμᾶται ὅλως ἰδιαιτέρως καὶ ἔχει εἰκόνα ἱστορική, τῆς Παναγίας τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς.
Τί νὰ ποῦμε; Νὰ ὑμνήσουμε τὴν Παναγία; Δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μᾶς. Τὴν ὕμνησαν ἄγγελοι, ὑμνογράφοι, πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Τί νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς; Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ δὲν πρέπει νὰ γίνεται ἀκολουθία χωρὶς κήρυγμα, ἂν θέλουμε νὰ ἔχουμε ἐκκλησία ζῶσα, θὰ τολμήσω νὰ πῶ λίγες λέξεις πρὸς τιμήν της.
Θ᾿ ἀπαντήσω στὸ ἐρώτημα· τί εἶνε ἡ Παναγία; Αὐτὸ σχετίζεται μὲ ἕνα ἄλλο θεμελιῶδες ἐρώτημα, ποὺ ἔθεσε ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητάς του· «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;» (Ματθ. 16,13), τί ἰδέα ἔχουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ μένα; Διότι ἡ ἰδέα ποὺ ἔχει κανεὶς γιὰ τὴν Παναγία εἶνε σχετικὴ μὲ τὴν ἰδέα ποὺ ἔχει γιὰ τὸ Χριστό. Μεγάλα φρονεῖς γιὰ τὸ Χριστό; μεγάλα θὰ φρονῇς καὶ γιὰ τὴν Παναγία· μικρὴ ἰδέα ἔχεις γιὰ τὸ Χριστό; μικρὴ θὰ ἔχῃς καὶ γιὰ τὴν Παναγία. Ἀντανάκλασις τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ εἶνε ἡ Θεοτόκος. Τί εἶνε λοιπὸν ἡ Παναγία; Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Φιλιππησίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 5-11

5 Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, 8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός(:Εφόσον δηλαδή είστε μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να μιμηθείτε την ταπείνωση και την αυταπάρνησή Του.

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 38-42 και κεφάλαιο ΙΑ΄, εδάφια 27-28

Κεφ.Ι΄ 38 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.
Κεφ.ΙΑ΄ 27 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

Ἑορτολόγιο
08-15 Κοίμησις Θεοτόκου (Λουκ. 10,38-42· 11,27-28)
1939; Φροντίστε καὶ γιὰ τὴν ψυχή! – στ. 10,41-42

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2401

Φροντιστε και για την ψυχη!

«Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία» (Λουκ. 10,41-42)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 10,38-42· 11,27-28). Ἀλλὰ δὲν πρέπει μόνο νὰ τὸ ἀκοῦμε· πρέπει καὶ νὰ τὸ καταλαβαίνου­με, καὶ πρὸ παντὸς νὰ τὸ ἐφαρμόζουμε. Τί μᾶς διηγεῖ­ται λοιπὸν τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο;
Ὅτι ὁ Χριστὸς ἔκανε τὴν ἐπίσκεψί του σὲ ἕ­να ἀγαπητό του σπίτι· εἶνε τὸ σπίτι τοῦ φίλου του Λαζάρου (τοῦ Λαζάρου ποὺ λίγο πρὸ τοῦ σωτηρίου πάθους του θὰ ἀσθενήσῃ «πρὸς θάνατον» [Ἰω. 11,4] καὶ θὰ τὸν ἀ­ναστήσῃ ἐκ νεκρῶν). Ὁ Λάζαρος εἶχε δύο ἀ­δελφές, τὴ Μάρ­θα καὶ τὴ Μαρία. Φαν­τάζεται λοιπὸν καν­εὶς πόση θὰ ἦταν τώρα ἡ χαρὰ στὸ σπίτι αὐτό! Καὶ ἕνας βασιλιᾶς ἀκόμη ἂν τοὺς ἐπισκεπτόταν, δὲν θὰ εἶχαν τέτοια ἀγαλλίασι ὅση ἔχουν τώρα ποὺ εἶνε κοντά τους ὁ Χριστός· ὁ Διδάσκαλος, ὁ Σωτήρας, ὁ Προστάτης τους. Read more »

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 44ο ΨΑΛΜΟ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 13-8-1988], (Α32)

Η εορτή μνήμης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αγαπητοί μου, μας δίδει την αφορμή να δούμε εγκατάσπαρτη μέσα στην Αγία Γραφή την παναγία μορφή της και το ουρανόμηκες μεγαλείο της.
Ο 44ος Ψαλμός θα λέγαμε ότι είναι το θαυμάσιο εκείνο ποίημα, που αναφέρεται στον Μεσσία και την Κυρία Θεοτόκο. Στο πρώτο ήμισυ του ποιήματος εξυμνείται ο Υιός του Θεού, με όλα τα θεανθρώπινα γνωρίσματά Του και στο δεύτερο ήμισυ του ίδιου ποιήματος εξυμνείται η Εκκλησία, που η επιτομή της Εκκλησίας είναι η Παναγία Θεοτόκος. Με όλα εκείνα τα θαυμάσια γνωρίσματά της, σαν άμεσος κτίσις του Θεού.
Ο Ψαλμός ο 44ος έχει ως εξής- θα σας διαβάσω μόνο το κείμενο: Read more »

«Η Υπερευλογημενη Θεοτοκος»

(«Το σκήπτρον της Ορθοδοξίας» – Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας)

• Σε ύμνο του προς την Θεοτόκο ο Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας την αποκαλεί «το σκήπτρον της Ορθοδοξίας».
  Γράφει σχετικά: «Χαίροις παρ’ ημών Μαρία Θεοτόκε, το σεμνόν (σεπτόν) κειμήλιον απάσης της οικουμένης, η λαμπάς η άσβεστος, ο στέφανος της παρθενίας, το σκήπτρον της Ορθοδοξίας, ο ναός ο ακατάλυτος και χωρίον του αχωρήτου, η μήτηρ και Παρθένος…».

Με βαθύτητα νηπτικής και δογματικής προσεγγίσεως – ερμηνείας προσεγγίζουμε οι Ορθόδοξοι (όλο το χρόνο) την υπερευλογημένη Κυρία Θεοτόκο, χωρίς συναισθηματισμούς και μαριολογικές εξάρσεις όπως οι δυτικοί. Σε ατμόσφαιρα πνευματική – κατανυκτική, με νήψη και νοερή ανάβαση, αναπέμπουμε ευχαριστίες, ύμνους και παρακλήσεις στην Θεομήτωρα.
Η τιμή προς την Θεοτόκο βρίσκεται σε άμεση σχέση με την πνευματική ζωή μέσα στην διαχρονική Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι το στήριγμα της Ορθοδοξίας και η καταφυγή των πιστών. Η περιφρόνηση της Ορθόδοξης πίστης, της Λειτουργικής μυστηριακής κοινωνίας με το Θεό και της ασκητικής ζωής, κάνει ανενέργητες τις προσευχές μας προς την Παναγία μας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου

Παρακλητικὸς Κανὼν
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Παρακλησις προς την υπεραγια Θεοτοκο

«Διάσωσον ἀπὸ κινδύνων τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε, ὅτι πάντες μετὰ Θεὸν εἰς σὲ καταφεύγομεν ὡς ἄρρηκτον τεῖχος καὶ προστασίαν»

ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ, ἀγαπητοί μου, παράκλησις στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο Μαρία. ―Ὄχι, λένε κάποιοι· ἐμεῖς δὲ᾿ θέλουμε παρακλήσεις καὶ εὐχέλαια καὶ ἁγιασμούς… Ποιοί εἶν᾿ αὐτοί; Εἶνε οἱ ἄθεοι. Καὶ ἐκτὸς ἀπ᾿ αὐτοὺς εἶνε οἱ χιλιασταὶ ἢ γιεχωβῖτες καὶ ἄλλοι ἀκόμη αἱρετικοί, ὅπως οἱ διαμαρτυρόμενοι. Ὅλοι αὐτοὶ ἀφρίζουν ὅταν ἀκοῦνε, ὅτι ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι κάνουμε Παράκλησι στὴν Παναγία. Αὐτοὶ λένε· ―Μόνο στὸ Γιεχωβᾶ κάνουμε προσευχή, ὄχι σὲ ἄνθρωπο. Ἡ Μαρία εἶνε ἄνθρωπος… Τί ἔχουμε νὰ τοὺς ἀπαντήσουμε;
Ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ δὲν λέμε, ὅτι κάνουμε τὴν προσευχή μας στὴν Παναγία, ἀλλ᾿ ὅτι μὲ τὶς δεήσεις καὶ τὶς παρακλήσεις μας πρὸς τὴν Παναγία, τὴν παρακαλοῦμε νὰ προσευχηθῇ αὐτή στὸ Χριστὸ γιὰ μᾶς. Τὸ νὰ ζητοῦμε ὅμως τὴν προσευχὴ τῆς Παναγίας, αὐτὸ δὲν τὸ ἀπαγορεύει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἁγία Γραφή, ποὺ κρατᾶνε στὰ χέρια τους κι αὐτοὶ οἱ χιλιασταί. Ἄνοιξε, ἄνθρωπέ μου, τὴν ἁγία Γραφή, τὴν Καινὴ Διαθήκη, Ἐπιστολὴ Ἰακώβου, κεφάλαιο 5ο, στίχο 16. Ἐκεῖ θ᾿ ἀκούσῃς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο νὰ λέῃ· «Ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε· πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη» (Ἰακ. 5,16). Ἀκοῦτε; Read more »

Read more »

MEΓΑΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ (Φλωρινα)
_____

_____

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2334

Τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς ὑπεραγ. Θεοτόκου
Τετάρτη 28 Ὀκτωβρίου 2020
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Παρηγορο οραμα

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου, τι­μᾷ πρεπόν­τως τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Καὶ δικαίως. Διότι ἡ Παναγία δὲν εἶνε μία ἀπὸ τὶς πολλὲς γυναῖκες, εἶνε μοναδική· εἶνε, ὅ­πως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, τὸ «ῥόδον τὸ ἀ­μάραν­τον» (καν. Ἀκαθ. ὕμν. α΄3), ἡ «Ἁγνή» (ἔ.ἀ. α΄1), ἡ Παρθένος κόρη, ἐκείνη τὴν ὁποία μεταξὺ μυριάδων γυναικῶν ὅλων τῶν αἰώνων ἐξέλεξε ἡ ἁ­γία Τριὰς γιὰ νὰ γίνῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ.
Πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἡ ἁ­γία μας Ἐκκλησία ἔχει ὁρίσει πολλὲς ἑορτές, ποὺ ὀνομάζονται Θεομητορικές. Ἑορτάζουμε τὸ Γενέθλιόν της στὶς 8 Σεπτεμβρίου καὶ ψάλ­λουμε «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαρὰν ἐ­­μή­νυσε πάσῃ τῇ οἰ­κουμέ­νῃ…» (ἀπολυτ.), τὰ Εἰσ­όδιά της στὸ ναὸ στὶς 21 Νοεμβρί­ου, τὸν Εὐ­αγγελι­­σμὸ στὶς 25 Μαρτίου, τὴν Κοίμησί της στὶς 15 Αὐ­γούστου. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς με­γάλες αὐ­­τὲς θε­ομητορικὲς ἑ­ορ­­τὲς ὑ­πάρχουν καὶ ἄλ­λες μικρό­τερες, μὲ τὶς ὁποῖες τι­μῶνται εἴτε ἱστορικὰ θαύματα τῆς Παναγίας, θαυματουρ­γὲς εἰκόνες της, ἀλλὰ καὶ πολύτιμα ἀντικείμενα τῆς ζωῆς της ὅπως εἶνε τὰ ἁγιασμένα ἐν­­­δύματα ποὺ φοροῦσε (ἐσθὴς ἢ μαφόριον καὶ ζώνη). Στὴν τελευταία αὐτὴ κατη­γορία ὑπάγεται ἡ σημερινὴ ἑορτὴ τῆς Ἁ­γί­ας Σκέπης.
Ἂν βέβαια τ᾽ ἀκούσῃ αὐτὰ κάποιος προτεστάντης ἢ χιλιαστὴς ἢ ἄθεος, αὐτοὶ ποὺ δὲν πιστεύ­ουν στὴν ἀ­ειπαρθενία τῆς Θεοτόκου καὶ δὲν ἐκτιμοῦν πρεπόντως τὸν μοναδικὸ ῥό­λο ποὺ ἔπαιξε αὐτὴ στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτη­ρία τοῦ κόσμου, θὰ γελάσουν. Καλὰ τέλος πάντων, θὰ ποῦν, γιὰ γεγο­νότα τῆς ζωῆς της (γέννη­σι, εὐαγγελισμός κ.λπ.), ἀλλὰ νὰ ἑορτά­­ζων­ται καὶ τὰ ροῦχα ποὺ φοροῦσε ἡ Μαρία; – ἔτσι τὴ λένε αὐτοί.
Τὰ ροῦχα λέτε; Ναί τὰ ροῦχα, κύριοι. Ἐσὺ ὁ «μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἢ ὁ προτεστάντης, ποὺ γελᾶτε καὶ χλευάζετε, ἀνοῖξτε λοιπὸν τὴν Καινὴ Διαθήκη ποὺ κρατᾶτε στὰ χέρια σας, νὰ δῆτε ἐκεῖ, ὅτι αὐτὸ ποὺ κάνουμε οἱ ὀρθόδοξοι εἶνε σύμφωνο καὶ ὄχι ἀντίθετο μὲ τὴν Βίβλο. Ἡ Ἐκκλησία δὲν στηρίζει τὴ λατρευτική της ζωὴ σὲ θεμέλια σαθρά.
Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων διαβάζουμε, ὅτι ἀκόμη καὶ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ ἀντικείμενα θαυματουργοῦσαν. Στὴν Ἔφεσο μὲ τὰ χέρια τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἡ θεία χάρις ἐνεργοῦσε ὄχι συνηθισμένα θαύ­­ματα («δυνάμεις»), ὥστε οἱ πιστοὶ νὰ παίρνουν «σουδά­ρια» (=μαντήλια μὲ τὰ ὁποῖα εἶχε σκουπίσει τὸν ἱ­δρῶτα του) ἢ «σιμικίνθια» (=σκεπάσματα τοῦ σώματός του), νὰ τ᾽ ἀκουμποῦν πάνω σὲ ἀρ­ρώστους καὶ δαιμονιζομένους κι αὐ­τοὶ νὰ θεραπεύωνται ἀπὸ ἀσθένειες καὶ ν᾽ ἀ­παλλάσσωνται ἀπὸ πονηρὰ πνεύματα (Πράξ. 19,12). Read more »