(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» –ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 79), σελ. 208-209

EXOYN TAPAXΘH ΣΦOΔPA

Kύμη τῇ 1-11-1950

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ ἐν Κυρίω Γεώργιε καὶ Εὐθύμιε.
Μόλις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ἐγκατεστάθην εἰς Κύμην καὶ ἄρχισα ἐργασίαν. Ἐδῶ εὗρον τὰς ἐπιστολάς σας αἱ ὁποῖαι μὲ περιέμεναν ἀπὸ πολλοῦ. Ἐπίσης καὶ ἕνα δεματάκι μὲ κάλτσες. ―Εὐχαριστῶ διὰ τὴν ἀγάπην σας.
―Tώρα τί νᾳ σᾶς γράψω; Θὰ ἔπρεπε νὰ σᾶς ἔχω ἐνώπιόν μου καὶ διὰ τοῦ στόματος νὰ σᾶς ειπω λεπτομερῶς τὰ κατ’ ἐμέ. Ἀλλ’ ἐπειδὴ γνωρίζω τὴν ἀγάπην σας, καὶ τὴν ἀνησυχίαν σας, διὰ τοῦτο πρέπει ἔστω καὶ δι’ ὀλίγων, νὰ σᾶς γνωρίσω τὴν ἐξέλιξιν τῶν ζητημάτων.
Kαί ὡς πρὸς τὴν ὑγείαν μου, φαίνεται ὅτι κάπως ἔχει καλλιτερεύσει, ἀλλὰ τώρα πάλιν μὲ τὴν ἐργασίαν ποὺ ἄρχισα, ἡ ζάλη ἐπανέρχεται. Δέομαι τοῦ Κυρίου μετὰ δακρύων, ἵνα μοῦ δώση τὴν ὑγείαν, διότι ζωὴν χωρὶς κίνησιν, χωρὶς κήρυγμα, δὲν θέλω. Προτιμῶ τὸν θάνατον παρὰ ζωὴν κλινήρη καὶ ἀδρανῆ. Μὴ καὶ σεῖς παύσητε δεόμενοι.
―Ὡς πρὸς τὸ ζήτημα τῶν Γρεβενῶν γνωρίζω τὴν ἀνησυχίαν τῶν ἐκεῖ φίλων καὶ πνευματικῶν μας τέκνων, ἀλλὰ καὶ ἡ ἰδικήν μου θέση εἶνε λεπτή. Ἐδῶ δὲν πρόκειται περὶ κοσμικοῦ ἀξιώματος διὰ νὰ κινηθῶ ἐγὼ ἀτομικῶς, ἀλλὰ περὶ διακονίας Κυρίου. Ὁ λαὸς ἐκινήθη. Ἔχουν ταραχθῇ σφόδρα. Ἀλλ’ ἐγὼ δὲν δύναμαι νὰ παρακαλέσω οὐδέναν. Ἐὰν πονοῦν τὴν Ἐκκλησίαν, θ’ ἀκούσουν τὴν φωνὴν τοῦ λαοῦ, ἐὰν δὲν τὴν πονοῦν, ἂς κάμουν ὅτι θέλουν, αὐτοὶ θὰ ἔχουν τὸ κρῖμα. Αὐτὸ διεμήνυσαν εἰς ὅλους τοὺς ἁρμοδίους. Τρέμουν οἱ δυστυχεῖς. Λέγουν· Tὸν Καλύβαν καὶ τὸν Καντιώτην νὰ βγάλωμε; Μᾶς διέλυσαν. Ναί! Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς! Θὰ διαλύσωμεν τὰ μαγαζιά σας καὶ θὰ δείξωμε ποιά εἶνε ἡ ΖΩΣΑ καὶ EΛEYΘEPA EKKΛHΣΙA. Read more »

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-(μέρος 78), σελ. 206-207

ΘΛΙΒΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΠΟΧΗ, ΠΟΥ ΟΡΓΙΑΖΕΙ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ

Αθῆναι τῇ 10 Ὀκτωβρίου 1950

Ἀγαπητέ μοι Γιῶργο
Εὑρίσκομαι ἐδῶ ἕνα περίπου μῆνα, προσπαθῶ ν’ ἀναλάβω εἰς τὸν καθαρὸν ἀέρα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης. Ἀλλὰ δὲν ἦτο θέλημα Θεοῦ ν’ ἀναπαυθῶ οὔτε κατὰ τὸν μῆνα τοῦτον, τῆς ἀδείας μου. Διότι συνέβησαν θλιβερὰ γεγονότα ποὺ μὲ ἠνάγκασαν νὰ διακόψω τὴν παραμονή μου εἰς Πεντέλη καὶ νὰ κατέλθω εἰς Ἀθήνας. Ταῦτα ἦσαν αἰφνίδια·
1) Θάνατος τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Γρεβενῶν Θεοκλήτου, ὅπως γνωρίζης πόσον ὑπεστήριζε τὴν κίνησίν μας καὶ ὑπερασπιζε τὸν ἱεροκήρυκα παντοῦ. Ἦτο τοῦτο ἕνα πλῆγμα.
2) Ὁ Καρυστίας πρὶν ἢ φθάσω εἰς Κύμην παρασυρόμενος ἀπὸ διαφόρους… εἶχε προτείνει τὴν ἀπόλυσίν μου!!!
3) Σοβαρὸν ἀπόστημα εἰς τοὺς ὀδόντας μας―
Tὸ τρίτον ἔκαμα ἐγχείρησίν τινα καὶ ἀπηλλάγην κινδύνου. Τὸ δεύτερον ἐτακτοποιήθη, ἀλλὰ φαντάζεσαι τὴν πικρίαν μου. Δὲν ἔχομεν ἡμεῖς πουθενὰ ἐδάφη πρὸς ἐργασίαν. Δι’ αὐτὸ ἅμα τῇ κενώσει τῆς θέσεως τοῦ Μητροπολίτου ἐτέθη ζήτημα, ἐὰν καὶ κατὰ πόσον θὰ ἔπρεπε νὰ ἀφήσω τοὺς φίλους μου νὰ κινηθοῦν ὑπὲρ ἐμοῦ. Read more »

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 77), σελ. 206

EΠI TOY MAΣONIKOY NIKΩMEN

‘Aθῆναι τῇ 10-1-1950

Ἀγαπητέ μου Γιῶργο, ἀναχωρῶ αὔριο διὰ τὸ νησί μου, Δια μέσου τοῦ αγαπητοῦ στρατιώτου-θεολόγου Δραλία Ι. Θὰ μάθετε λεπτομερίας-
Ἐπὶ τοῦ Μασονικοῦ νικῶμεν. Ἀλλὰ δύο Μητροπολῖται-Κοζάνης  καὶ Θεσσαλονίκης- μὲ ἐμήνυσαν εἰς τὴν Σύνοδον, ἀλλὰ μὴ φοβεῖσθε.―
Ἐδῶ ἄναψε φωτιὰ μεγάλη. Pίπτομεν νέον σύνθημα:
ZHTOYMEN EΛEYΘEPAN KAI ZΩΣAN EKKΛHΣIAN, καὶ γύρω ἀπ’ αὐτοῦ θὰ διεξαχθῇ ἡ μάχη. Τὸ ὑπογράφουν πολλοί. Τιμῆς ἔνεκεν ἀπὸ τὴν Κοζάνην ἔβαλα 4 ὁνόματα ἐκ Kοζάνης· 1) Tὸ ἰδικόν σου 2) Εὐθύμιον 3) Ἀνάργυρον καὶ 4)Μελᾶ. Μὴ φοβηθεῖτε καθόλου. Ἁπλῶς θὰ εἶσθε ὡς μάρτυρες. Ὄχι αὐτὰ ποὺ γράφομεν, ἀλλὰ 100, 1000 παραπάνω μποροῦμε ν’ ἀποδείξωμεν. Θὰ σᾶς ε­ἴπη ὁ Δραλίας. Στείλετε ἀπ’ ὁλίγα εἰς ὅλους τοὺς συνδρομητάς. ―Θὰ γίνη καὶ ἀνατύπωσις, ὁπότε θὰ γίνη δευτέρα ἀποστολή.
― Ψηλὰ τὰ λάβαρα…
Zητῶ τὰς προσευχὰς ὅλων σας.
Δίδομεν τὴν μεγάλυτέραν μάχην. Δὲν θὰ μᾶς ἀφήση ὁ Κύριος―
Χαιρετισμοὺς εἰς ὅλους καὶ στὸν ἀγαπητὸν Στέργιον Τέγον κ.λ.π.

Μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος Ν. Kαντιώτης

ΠOΛYΣ O AΓΩN KAI ΠOΛΛOI OI ANTIKEIMENOI

Αγαπητὲ Γιῶργο,

Μὲ τὸν ἀγαπητὸ Νίκον ποὺ θέλω πάντοτε νὰ παρηγορητε, σας στέλλω ἐγκαρδίους χαιρετισμούς.
―Τί κάνετε διὰ τὴν ἀνέγερσι τῆς αἰθούσης;
Σὲ παρακαλῶ νὰ μοῦ γνωρίσης…
Ἐδῶ ἔχομεν ἀγῶνας―Πρέπει νὰ ἀγωνισθῶμεν μέχρι τέλους. Νὰ προσεύχεσαι πολύ-πολύ Γιῶργο, ὡς καὶ ἡ κα Σουλτάνα καὶ ὁ παπα Δημήτρης, διότι πολὺς ὁ ἀγὼν καὶ πολλοὶ οἱ ἀντικείμενοι.

Μὲ πολλὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 76), σελ. 203-204

ΕΔΩ EINE O AΓΩN, EKEI EINE H ANAΠAYΣIΣ

Kύμη τῇ 9 Σεπτεμβρίου 1950

Ἔλαβα καὶ τὸ τελευταῖον σας γράμμα
Ὁ Κύριος ἀσφαλῶς ἠγάπησε τὸν ἄγγελόν Του, διὰ τὸν μικρὸ Θεόδωρο- καὶ τὸν ἔλαβε πλησίον Του, διὰ ν’ ἑνώση τὴν ἀθώα του φωνὴ μὲ τὴν φωνὴ τῶν ἁγίων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, ποὺ ὑμνοῦν μελωδικῶς καὶ ἀκαταπαύστως τὴν Ἁγίαν Tριάδα. Mήτηρ καὶ υἱὸς ζοῦν τώρα εἰς μακάριον κόσμο τῶν πνευμάτων· βλέπουν καθαρότερα τώρα τὶς τρικυμίες, μέσα εἰς τις ὁποῖες παλεύει ὁ Eὐθύμιος, καὶ δέονται ὑπὲρ ὅλης τῆς οἰκογενείας σου, ἵνα οδηγήση όλα τα μέλη τῆς οικογενείας εις τόν λιμένα τῆς σωτηρίας ο Κύριος.

Εκεῖ εινε η ανάπαυσι εδῶ εινε ὁ ἀγών – Μετ’ ὀλίγον, ὅταν διὰ τὶς ἁμαρτίες ὅλων μας νέαι θλίψεις θὰ εὕρουν τὸ ταλαίπωρον ἔθνος μας καὶ τὰ ὄρη θὰ σείωνται ἐκ ρίζης καὶ αἱ πόλεις θὰ καίωνται ὡς πυροτεχνήματα….. ―Ὦ Κύριε! Ἀπομάκρυνε τὴν μάστιγά Σου!- τότε θὰ μακαρίσωμεν ἐκείνους ποὺ ἀπέθανον ἐν Kυρίω.―
―Ὁ καιρὸς τῆς ζωῆς μας, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, εἶνε «συνεσταλμένος», πολὺ ὀλίγος, καὶ μέσα εἰς τὸν ὀλίγον αὐτὸν χρόνον ἔχομεν νὰ ἐκτελέσωμεν ὕψιστον ἔργον τήν σωτηρία τῶν ἀδελφῶν μας. Μετ᾽᾽ ὀλίγον κόνις, σκιά, ὄνειρον… Ἂς ἐργασθῶμεν λοιπὸν μὲ ζῆλον.
Ἐπιμένατε εἰς τὴν γραμμὴν ποὺ ἐχαράξατε.
Κτυπήσατε ἀλύπητα τὴν ἀμέλειαν, ἡ ὁποία νεκρώνει τὴν πνευματικὴν ζωὴν καὶ παραπέμπει εἰς τὸ αὔριον ὅ,τι πρέπει να γίνη σήμερον. Εἶνε λυπηρὸν τὸ σήμερον νὰ τὸ παίρνη ὁ διάβολος καὶ τὸ αὔριον, τὸ ἀβέβαιον, νὰ τὸ δίδωμεν εἰς τὸν Kύριον.― Read more »

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 75), σελ. 201-202

AΠO THN ΔOKIMAΣIA ΘA BΓH MEΓAΛH ΩΦEΛEIA

Λάρισα τῇ 17-4-1948

Aγαπητέ μοι εν Kυρίω αδελφὲ ΕΥΘΥΜΙΕ

Ἔλαβα τὴν στιγμὴ αὐτὴ τὸ γράμμα σου, εἶδα τὸ πραγματικὸ ἄδολο ἐνδιαφέρον, ἐθαύμασα διὰ μίαν ἀκόμη φορά τὴν ἀγάπην σου πρὸς ἕνα διωκόμενο ἐργάτη τῆς Ἐκκλησίας καὶ εὐχαρίστησα τὸν Θεὸν ἐκ βάθους καρδίας, διότι δὲν μὲ ἀφήνει μόνο εἰς τὰς σκοτεινὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου.
Πολλά κακά σκέπτονται κατ’ ἐμοῦ οἱ ἅγιοι πατέρες, ἀλλὰ διὰ τῶν πυρίνων προσευχῶν τῶν ἐν Kυρίῳ ἀδελφῶν Γεωργίου (Παφίλη) – Εὐθυμίου καὶ εί τινος ἄλλου (ὑπολογίζω πολὺ καὶ εἰς τὰς προσευχὰς τοῦ ὁμίλου γυναικῶν ὧν προΐσταται ἡ Σουλτάνα) ― Θὰ πυρπολήσωμε τὰ σατανικὰ μηχανήματα καὶ ἀπὸ τὴν δοκιμασία αὐτὴ θὰ βγῇ μεγάλη ὡφέλεια.
―Mὴ κλονίζεσαι οὔτε ἐπὶ στιγμὴ ἀπὸ τὴν γραμμή ποὺ μαζὺ ἐχαράξαμε. Εἰπὲ εἰς ὅλους: Ἐγὼ ὁ Εὐθύμιος δὲν θὰ σᾶς ἀφήσω νὰ ἀφαιρέσετε τὸ ῥασο τοῦ ταπεινοῦ Αὐγουστίνου, διότι αὐτὸ τὸ ῥασο μπορεῖ νά  σᾶς καίει σᾶς … ἀλλὰ τὸ ῥασο αὐτὸ ἔγινε κλῶσσα σωτηρίας, διὰ τὸν λαὸ τῆς Kοζάνης. Read more »

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 74), σελ. 200

ΕΜΠΡΟΣ ΤΑΧΥΝΕ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ…

‘Aγαπητέ μοι Εὐθύμιε,
χαῖρε εν Κυρίῳ
Ἔλαβα τό γράμμα σου, τά σήματα, τίς εἰκόνες κ.λ.π. καί σ᾽ εὐχαριστῶ δι᾽ ὅλα, ἰδίως δέ διά τήν ἀγάπη σου.
Πιστευσέ με, ἀγαπητὲ Εὐθύμιε, ὅτι ὅταν σκέπτωμαι ὅτι οἱ λαϊκοὶ σὰν τὸν Εὐθύμιο ἐργάζονται μὲ τόσο ζῆλο, περισσότερο ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ ἔχομε δυστυχῶς μόνον Τίτλους (Παναγιώτατοι, Σεβασμιώτατοι, Πανοσιολογιώτατοι, [πατέρες], ἀλλοίμονό μας!), χωρίς νὰ ἔχωμε καὶ τὸν ζῆλο τὸν ἀνάλογο, ὅταν λοιπόν σκέπτομαι τόν ἰδικόν σας ζῆλο, τύπτω τὰ ἁμαρτωλά μου στήθη καὶ λέγω: Αὐγουστῖνε! Σὲ πέρασε ὁ Εὐθύμιος…
Ἐμπρός. Τάχυνε τά βηματά σου…
-Λαμβάνεις δραχμὰς 3.100 δι᾽ ἀξία σημάτων, εἰκόνων κλπ.
Δέν πρέπει σὺ νὰ ἐπιβαρύνεσαι πάντοτε. Ἐγὼ θὰ τὰ πάρω ἀπό τὴν Ἱ. Μητρόπολη (Γρεβενῶν).
-Ἀπὸ Εὐθύμιον κυρίως ζητῶ εὐχὰς καὶ θὰ χαρῶ ἐὰν σὲ δῶ καμμία ἡμέρα εἰς Γρεβενά. Θὰ τὰ ποῦμε τότε καλά. Θὰ μὲ δείρης καὶ θὰ σὲ δείρω. Ἔτσι μόνο θὰ διορθωθοῦμε, ἀγαπητε Εὐθύμιε!
-Χαιρετισμούς εἰς ὅλη τὴν οἰκογένειά σου καὶ ἰδιαιτέρως εἰς τὴν καλήν σου μητέρα, μάρτυρα καὶ ἡρωΐδα τοῦ οἰκου σας, τὴν ὁποία πάντοτε σέβεσαι, γιὰ νὰ λάβης τὴν ἁγία της εὐλογία.
-Πρόσεξε και τὸν Κωστάκη γιὰ νὰ τὸν δοῦμε καὶ αὐτὸν ἕνα ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ, καὶ ἐὰν εἶνε θέλημα Κυρίου ἱεραπόστολο.

Μὲ ἀδελφικὴ ἀγάπη
Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
ἱεροκήρυξ

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 73), σελ. 198-199

ENAΣ ΣYNEXHΣ AΓΩN

«Οὐ δώσω ὕπνον τοῖς κροτάφοις μου, οὐδὲ τοῖς βλεφάρο, ἕως οὗ εὕρω ἀνάπαυσιν τῷ χριστῷ μου».

ΘA EPΓAΣΘΩMEN EΣTΩ KAI EAN
OI ΔPOMOI ΓEMIΣOYN ΔAIMONEΣ

Λάρισα τῇ 17-3-1950

Ἀγαπητὲ Γιῶργο,
χαῖρε τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου.
Ἔλαβα τὸ γράμμα τοῦ ἀγαπητοῦ Εὐθυμίου καὶ χαίρω, διότι τὸν βλέπω γεμᾶτο ἐνθουσιασμόν. Φαίνεται δὲ καὶ σταθερὸς εἰς τὴν γραμμὴν ποὺ ἐχαράξαμεν.
―Θὰ ἐργασθῶμεν ἔστω καὶ ἐὰν οἱ δρόμοι καὶ αἱ πλατεῖαι γεμίσουν ἀπὸ δαίμονες καὶ μᾶς φωνάζουν· Ἄλτ! ποῦ πᾶτε; ―Ἡμεῖς θὰ προχωρήσωμεν ―Είθε νὰ μᾶς δίδη πίστιν ἀκράδαντον, ὑπομονὴν καὶ Κύριος―
―Ἐδῶ ἀσχολοῦμαι μὲ τὴν ἔκδοσιν τοῦ βιβλίου. Τὸ α΄ τυπογραφικὸν βγῆκε. Τὸ παίρνεις ἀπὸ τὸν π. Βασίλειον(*) ποὺ θὰ σοῦ δώση τὴν ἐπιστολήν. Τὸν ἔστειλα αὐτοῦ, ἀφοῦ ὁ Κοζάνης δὲν ἐννοεῖ νὰ μᾶς δώση ἱερέα. Θὰ ἐξομολογήσῃ καὶ τὰ παιδιὰ τοῦ στρατοπέδου καὶ θὰ λειτουργήση εἰς τον Ἅγιο Ἀθανάσιο…
Πολλοὺς χαιρετισμοὺς εἰς ἀγαπητὸν Ἀνάργυρον, Ἰωάννην, Γεώργιον Πλιάκην, Κ. Κούκην, Κλώνταρην καὶ λοιπούς, θερμοὺς χαιρετισμοὺς εἰς τὴν κ. Σουλτάναν. ΠPOΣEXE, καὶ νὰ προσεύχεσαι διαρκῶς, διὰ νὰ νικήσουμε τούς πειρασμούς.

Μὲ ἀγάπην Χριστοῦ, ὁ ἀδελφός σου
Αὐγουστῖνος

(*) π. Bασίλειος=στρατιωτικός ἱερέας

2. ΑΓΩΝΙΖΟΥ, ΕΥΘΥΜΙΕ

Γρεβενὰ 7 Σεπτεμβρίου 1946

Ἀγαπητέ μου Εὐθύμιε, ἔλαβα τὸ γράμμα σου. Μὲ τὸν ἀγαπητὸν Κ. Γαζῆν ἔστειλα τρία νέα ἄρθρα. Φροντίσατε νὰ τὰ τυπώσητε μὲ στοιχεῖα μεγάλα διὰ νὰ εἶνε εὐανάγνωστα.― Σοῦ ἐσωκλείω καὶ μίαν ατησιν διὰ χαρτί. Ζητήσατε 100 κιλά. Γενναία εἰσφορά. Ἰδέτε προσωπικῶς Νταλίπην καὶ ἐκθέσατε δρᾶσιν ὁμάδος κατὰ τὴν Κατοχήν. Καὶ τώρα―
Ἀγωνίζου, Εὐθύμιε!
Δριμὺς ὁ χειμών, γλυκις ο παράδεισος― αὐτὸ ἔλεγον οἱ 40 Μάρτυρες γυμνοὶ ἐπάνω εἰς τὴν παγωμένην λίμνην.

Μὲ πολλὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος N. Kαντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 72), σελ. 196-197

ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΜΕΧΡΙ ΔΑΚΡΥΩΝ

Λάρισα τῇ 8-7-50

Ἀγαπητέ μου Γεώργιε (ἢ Εὐθύμιε)….
―Ἔχομε νὰ ποῦμε πολλά. Θλίβομαι μέχρι δακρύων διὰ τὴν κατάστασιν ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος καὶ ἰδιαιτέρως τοῦ λαοῦ μας, ο οποῖος παρ’ ὅλα τὰ πρωτοφανῆ κτυπήματα τῆς θείας Προνοίας δὲν θέλει νὰ συνετισθῇ.
―Οἱ ἀρχιερεῖς ὅλοι λούονται εἰς τὰς λουτροπόλεις καὶ ὁ Διάβολος καίει τὰς Mητροπόλεις των…
―Aυριο θὰ σᾶς στείλω τὴν Σπίθα (108) ―Γράφει διὰ τὸν ἅγιον Κοσμᾶν―
―Νὰ τὴν διανείμετε τὴν Κυριακὴν εἰς Κοζάνην καὶ τότε θ’ ἀρχίσῃ ἡ πώλησις τοῦ βιβλίου.
Ζητῶ τις προσευχές σας. Χαιρετισμοὺς εἰς ὅλους.

Μὲ πολλὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος Καντιώτης

IΔIOTEΛEIA BAΣIΛEYEI

Θεσσαλονίκη τῇ 25-9-54
Ἀγαπητέ μοι Γεώργιε, χαῖρε τήν χαρά τῶν αγγέλων.
Τί γίνεσθε;
Χθές επέστρεψα από τό Αγιον Όρος. Τήν Τρίτη τό απόγευμα εάν θέλη ο Κύριος θά επιστρέψω στην Αθηνα.
…Ἱδιοτέλεια βασιλεύει εἰς τίς καρδίες τῶν ἀνθρώπων. Δι’ αὐτὸ καὶ ἀλλάσσουν ὡς οἱ ἀνεμοδεῖκται.
Προσέχετε μὲ τὴν Ἄννα νὰ μὴ γίνωνται λάθη καὶ παραπονοῦνται οἱ ἀναγνῶσται...(*)
Θέλω πάντοτε να κάμης καθημερινά ένα κομποσχοινι υπέρ εμοῦ λέγων 100 φορές Κύριε Ιησοῦ Χριστέ, ελέησον τόν αμαρτωλόν ιερομόναχον Αυγουστὶνο.
Αναμένω γράμμα σου. Γράψε σχετικῶς δι’ ὅ,τι σοῦ γράφω
Χαιρετῶ όλους. Καί ελπίζω μέχρι τα Χριστούγεννα να έχη κτισθῆ ο σκελετός τοῦ κτιρίου (**). ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΥΡΙΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΛΙΑΚΗΣ Read more »

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» -ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-, (μέρος 71), σελ. 195-196

ΕΞΕΛΕΙΠΕ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ;

Λάρισα 18-5-1950

Ἀγαπητοί μοι Εὐθύμιε – Γιώργιε,
Λαμβάνετε 6 δέματα ΣΠΙΘΑΣ- ἐνέσεις χλιαρότητος- Δὲν θὰ διανείμετε οὔτε ἕνα ἕως ὅτου ἔλθω. Θὰ ἔλθω τὴν Τρίτην ἢ τὴν Τετάρτην 23-24, ἐὰν θέλη ὁ Κύριος, καὶ θὰ φέρω καὶ τὰ βιβλία.
Ἔλαβα καὶ τὰ δύο ἑκατομμύρια ΔΑΝΕΙΟΝ ἀπὸ τὴν τράπεζαν τοῦ Μαμμονᾶ!!!
Δὲν μὲ ἐνθουσιάζει καθόλου ἡ ἐνέργεια αὐτή. Ὥστε ἐξέλειπε ἡ τράπεζα τῆς ἐλεημοσύνης (τοῦ καλοῦ ἔργου), ἀπὸ τὴν ὁποίαν νὰ δανείζωνται ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν να κάποιο χριστιανικὸν ἔργον;
Κόσμε! Ἔχεις ἑκατομμύρια, δισεκατομμύρια διὰ τὰ ἔργα τοῦ Σατανᾶ. Ἀλλὰ διὰ τὰ ἔργα ποὺ θὰ προάγουν τὸν χριστιανισμόν, 0!―
―Δὲν τὰ γράφω διὰ νὰ σᾶς λυπήσω… Ἀλλὰ διὰ νὰ ἰδῆτε τὴν ΧΛΙΑΡΟΤΗΤΑ ΜΑΣ. Οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ ἐπώλουν καὶ τὸ ὑποκάμισόν των καὶ ἐπεριπάτουν γυμνοὶ καὶ ἀνυπόδητοι διὰ νὰ κερδίσουν τὴν ΑΓΑΠΗΝ καὶ ἡμεῖς; ΚΟΧΛΙΑΙ ΕΓΩΪΣΜΟΥ.―Ταῦτα δι’ ὅλους μας. Ὁ Θεὸς ἂς γίνη ἵλεος. Δι’ ὅλα αὐτὰ ἔρχεται δυστυχῶς ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος καὶ φωνὴ δικαίας ὀργῆς τοῦ Θεοῦ θα ακουσθῆ. ΕΠEΣEN H BABYΛΩN.
Mέσα εἰς τὴν Βαβυλῶνα ζῶμεν. Δι’ ὃ προσοχή.―
Χαιρετισμοὺς εἰς ὅλους ―ἰδιαιτέρως εἰς ΣΤΕΡΓΙΟΝ ποὺ δὲν παύει νὰ ζῇ… εἰς τὴν Βαβυλῶνα―

Μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος Καντιώτης

• Λῦσε τὸ μικρὸν δέμα. Μέσα σᾶς ἔχω καὶ ἕνα νέον βιβλίον. Δόξα τῷ Θεῷ ποὺ μᾶς βοήθησε νὰ τὸ βγάλωμεν. Τώρα βγαίνει ὁ ΚΟΣΜΑΣ, ἀλλὰ μὲ ΔΑΝΕΙΑ …
  Κανεὶς δὲν εὐρέθη νὰ εἴ­πη· «Ἀναλαμβάνω ὅλα τὰ ἔξοδα εἰς μνημόσυνον τῶν ἰδικῶν μας καὶ σωτηρίαν τοῦ οκου μας». ―Tὸ δάνειο θὰ τὸ ἐπιστρέψω.

____________________ Read more »

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» (μέρος 70), σελ. 191-194

ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΑΣ, ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΕΣ & ΓΙΑ ΜΑΣ

Eνας μεγάλος μαχητής, με μιά ευαίσθητη καρδιά, πού ενω βρισκόταν στην πρώτη γραμμή τοῦ πολέμου ήταν κοντά στόν λαό τῆς Kοζάνης. Kοντά στο λαό πού αγάπησε καί υπηρέτησε τα πιό δύσκολα χρόνια τῆς κατοχῆς.
Eἶνε ὁ στρατηγὸς ὅλης τῆς πνευματικῆς κινήσεως τῶν «40 Μαρτύρων». Οἱ ἐκλεκτοί του συνεργάτες εἶνε οἱ στρατιῶται τοῦ Χριστοῦ ποὺ μὲ χαρὰ ὑποβάλλονται σὲ κάθε θυσία.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος όταν ηλθε εντολή  από την  Ι. Σύνοδο να μετακινηθῆ, ἔφυγε ἀπὸ τὴν Κοζάνη σωματικῶς, ἀλλ’ ἡ καρδιά του έμεινε εκεῖ. Οἱ ἐπιστολές του εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἀψευδὴς μάρτυς, που βεβαιώνουν ότι γνωρίζει τὰ πάντα ἀπὸ τὴν πόλι. Είχε συχνότατη ἀλληλογραφία μὲ τοὺς συνεργάτας του Γεώργιο Παφίλη καὶ Εὐθύμιο Kαρμαζῆ. Τοὺς καθοδηγοῦσε ἀπὸ μακριὰ καὶ τοὺς συμβουλεύει. Ἀνοιγε τὴν καρδιά του καὶ τοὺς έκανε κοινωνοὺς τῶν θλίψεων καὶ περιπετειῶν του. Ζητοῦσε τὴν προσευχή των καὶ ὅταν οἱ συνθῆκες τὸ ἐπέτρεπαν ερχόταν στὴν Kοζάνη.
Ἕνα μέρος αὐτῆς τῆς ἀλληλογραφίας, μοῦ παρέδωσαν οἱ ἀείμνηστοι αὐτοὶ συνεργάτες τοῦ γέροντος πρίν αναχωρήσουν από αυτό τον κόσμο, τις δημοσιεύω  στὶς σελίδες ποὺ ἀκολουθοῦν.

Τις περισσότερες ἐπιστολές μου τις παρέδωσε ὁ Εὐάγγελος Παφίλης, ποὺ μαζὶ μὲ τὰ ἀδέλφια του Γεώργιο καὶ Ἄννα προσέφεραν τὰ πάντα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ για τὴν διακονία τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἔργου τοῦ π. Αὐγουστίνου. Είχαν ωρολογοποιεῖο και χρυσοχοεῖο και τις εισπράξεις της έδιναν όλες για να γίνη το οικοτροφειο των 40 Μαρτύρων και η αιθουσα διδασκαλίας του Συλλόγου, τα οποῖα αρπαξε με παραδικαστικό ο Δημος Κοζάνης, με δημαρχο τότε τον Πάρη Κοκουλόπουλο και αντιδήμαρχο-ψευδομάρτυρα τον νυν δήμαρχο Κοζάνης Λαζαρο Μαλουτα. Τέτοια αρπακτικά μᾶς κυβερνοῦν και περιμένουμε προκοπή!
Ὁ κ. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΜΑΖΗΣ γιὰ 40 χρόνια πρόεδρος τοῦ Συλλόγου, εἶχε χιλιοδιαβάσει τὶς ἐπιστολὲς αὐτὲς τοῦ π. Αὐγουστίνου, καὶ τὶς φύλαγε 50 χρόνια ὡς πολύτιμο θησαυρό. Read more »

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
στήν Κοζάνη» (μέρος 69), σελ. 185-190

+ΕΣΤΙΑ+

ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΑ ΕΘΝΗ

Σὲ ἐρωτῶ: Εἰς ποίαν θρησκείαν ἀνήκεις; Ἄθεος δὲν πιστεύω νὰ εἶσαι. Μόνον παράφρονες ἠμποροῦν νὰ ποῦν Θεὸς δὲν ὑπάρχει. Σὺ πιστεύεις ὅτι ὑπάρχει κάποια ἀνωτέρα Δύναμις. Λέγεις ὅτι ἀνήκεις εἰς τὴν Χριστιανικὴν θρησκείαν, ἐκτελεῖς κἄποτε κἄποτε τυπικῶς μερικὰ θρησκευτικὰ καθήκοντα, ἐμφανίζεσαι ὡς κομήτης τρεῖς ἢ τέσσαρες φορὲς τὸν χρόνον εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἀρέσκεσαι νὰ ἀκούῃς τόν Ἀκάθιστον Ὕμνον, τό τροπάριον τῆς Κασσιανῆς, τὸν Ἐπιτάφιον Θρῆνον, τὸ Χριστὸς Ἀνέστη! Τί; Νά σὲ ὀνομάσω τώρα Χριστιανόν; Ἀλλ᾿ ὁ Χριστιανὸς εἶνε ὄνομα τιμημένον! Ὑπούργημα μεγάλο! Ἄποστολὴ ὑψίστη! Χριστιανὸς=ὀπαδὸς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μέχρι θανάτου. Ὁ Χριστιανὸς Ἀρχηγὸν ἔχει τὸν Χριστόν. Ἀπ᾿ αὐτὸν λαμβάνει διαταγάς. Ἀπ᾿ αὐτὸν ἐμπνέεται. Ἀπ᾿ αὐτὸν ἐξαρτᾶται καὶ κατευθύνεται. Ἀλλὰ οἱ περισσότεροι ποὺ λέγονται σήμερον Χριστιανοὶ ἢ Τὸν ἀγνοοῦν ἢ Τὸν ἔχουν τρομερὰ παρεξηγήσει καὶ ἔχουν πλάσει ἕναν ἰδικόν των Χριστόν, σύμφωνα μὲ τὰς ἐπιθυμίας των ἢ καὶ τὸ χειρότερον, Τὸν ἔχουν προδώσει. Ναί, Τὸν ἀγνοοῦν. Ποῖος εἶνε ὁ Χριστός; Ποία εἶνε ἡ διδασκαλία Του; Ποῖα τά ἔργα του; Δέν ἠθέλησαν νὰ τὰ μάθουν. Δὲν ἤνοιξαν ποτέ τὸ Εὐαγγέλιον, τὴν ἁγίαν Γραφήν, ὅπου εἰς κάθε σελίδα της ἀκτινοβολεῖ τὸ Πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ. Δυστυχῶς! Οἱ ἄνθρωποι τοῦ αἰῶνος τούτου ἐφρόντισαν καὶ ἔμαθαν πολλὰ πράγματα, ἐμπλούτισαν τὸν ἐγκέφαλόν των μὲ γνώσεις, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀχρήστους, προσεκολλήθησαν σὰν στρείδια εἰς διάφορα συστήματα, ἀλλὰ ἔχουν μεσάνυκτα ὡς πρὸς τὴν γνῶσιν τοῦ Χριστοῦ. Ἀγνοοῦν τὰ στοιχεῖα τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, δὲν γνωρίζουν κἂν τὸ ἀλφαβητάριον τοῦ Χριστιανισμοῦ. Read more »

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος 67, σελ. 178-182

+ΕΣΤΙΑ+

Η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΣ

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος 65, σελ. 173-175,