ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΩΤΑ! Οι μαχες για την Ορθοδοξη πιστη δινονταν κατω κι απ᾽ τις πιο δυσκολες συνθηκες, και σε εποχες βαρβαροτητος και δεσποτισμου. Τοτε που υποκλινονταν απο φοβο εμπρος στα εστεμμενα κεφαλια διποδων κτηνων, μονο η Εκκλησια με το στομα θαρραλεων διακονων της εξασκουσε τον δημοσιο ελεγχο, επιτιμουσε και αφωριζε βασιλιαδες και αυτοκρατορες
Posted by: Επίσκοπος on 
Ιούλ 31st, 2017 | 
Filed under: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΩΤΑ!
«Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται» (Ματθ. 5,18)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Εάν, ἀγαπητοί μου, ἔχετε τὴν καλὴ συνήθεια νὰ μελετᾶτε, θὰ βρῆτε στὰ βιβλία σπουδαῖα πράγματα. Μετὰ τὴν ἁγία Γραφή, ποὺ εἶνε ὁ βασιλεὺς τῶν βιβλίων, πολλὰ ὠφέλιμα διδάγματα παίρνει κανεὶς ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν βίων τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἀποτελοῦν τὸ ἐφαρμοσμένο Εὐαγγέλιο. Ἡ ζωὴ καὶ ὁ ἀγώνας τῶν ἁγίων διὰ μέσου τῶν αἰώνων συνθέτουν τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶνε πολὺ διδακτική.
Ἂς ἀνοίξουμε λοιπὸν τώρα κ᾽ ἐμεῖς τὴν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, γιὰ νὰ διδαχθοῦμε.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους ἁγίους, ποὺ ἡ ζωή του ταυτίζεται μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ 4ου αἰῶνος, εἶνε ὁ Μέγας Ἀθανάσιος.
* * *
Τὸν 4ο μ.Χ. αἰῶνα ὅλη ἡ Ἐκκλησία ἀναστατώθηκε. Ποιά ἡ αἰτία; Ἕνας ἱερεὺς στὴν Ἀλεξάνδρεια, ποὺ ὠνομαζόταν Ἄρειος, κήρυξε τὴ βλάσφημη ἰδέα, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶνε Θεός, ἀλλὰ εἶνε κτίσμα, τὸ πρῶτο καὶ ἐξαίρετο κτίσμα τῆς Δημιουργίας, κι ὅτι ὑπῆρχε ἐποχὴ ποὺ δὲν ὑπῆρχε Χριστός.
Ὄχι, τοῦ ἀπαντοῦν οἱ ὀρθόδοξοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Μέγα Ἀθανάσιο· ὄχι, χίλιες φορὲς ὄχι. Τὸ φρόνημά σου, Ἄρειε, εἶνε ἐσφαλμένο. Δὲν πηγάζει ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφή. Ἡ ἁγία Γραφή, ἡ Παλαιὰ καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη, ἀποδεικνύει ὅτι, προτοῦ νὰ πλασθῇ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, προτοῦ νὰ δημιουργηθοῦν τὰ βουνά, οἱ θάλασσες καὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, ὑπῆρχε ὁ Χριστός. Ὑπάρχει «πρὸ πάντων τῶν αἰώνων». «Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸς ἀληθινὸς ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ γεννηθείς, οὐ ποιηθείς, ὁμοούσιος τῷ Πατρί, δι οὗ τὰ πάντα ἐγένετο» (Σύμβ. πίστ. 2).
Ἔτσι δημιουργήθηκαν δύο παρατάξεις· ὁ Ἄρειος μὲ τὴν κακοδοξία του, καὶ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος μὲ τὴ σημαία τῆς ὀρθῆς πίστεως, τῆς Ὀρθοδοξίας. Μερικοί, ποὺ συμπαθοῦσαν τὶς ἰδέες τοῦ αἱρεσιάρχου, κρυπτοαρειανοί, προσπαθοῦσαν δῆθεν νὰ συμβιβάσουν τὰ πράγματα. Αὐτοὶ οἱ ψευτο-ειρηνοποιοὶ ἐπρότειναν, στὴ λέξι «ὁμοούσιος», οἱ ὀρθόδοξοι νὰ δεχτοῦν νὰ προσθέσουν ἕνα καὶ μόνο γράμμα, τὸ γιῶτα (ι), ὥστε ἡ λέξι νὰ γίνῃ «ὁμο-ι-ούσιος», καὶ τότε οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἀρείου θὰ ὑπέγραφαν τὸ Σύμβολο καὶ θὰ ἐπερχόταν ἡ συμφιλίωσι, ἡ εἰρήνη. Ἀλλὰ οἱ ὀρθόδοξοι δὲν δέχτηκαν. Τὸ γιῶτα δὲν προστέθηκε, τὸ Σύμβολο τῆς πίστεως ἔμεινε ἀκέραιο, καὶ μέχρι σήμερα ἀκέραιο ἀκούγεται σὲ ὅλους ναοὺς τῆς Ὀρθοδοξίας ὅπως βγῆκε ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου.
Θὰ πῆτε ἴσως· Γιατί τόση ἐπιμονὴ σὲ μία λέξι; Τόση σημασία ἔχει γιὰ τὴν πίστι μας ἕνα γιῶτα;… Read more »
Be the first! 
