Απὸ τὸ βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 76

Η προθεσμια περνα απρακτη

Οἱ ἡμέρες μᾶς κυλοῦν «ὥσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε! Οἱ κήρυκες τοῦ Θείου Λόγου, οἱ ὁποῖοι συνιστοῦν μετάνοιαν καὶ ἐπιστροφὴ, ἐμπαίζονται καὶ χλευάζονται, ὅπως ἐνεπαίζετο καὶ ἐχλευάζετο ὁ Νῶε, ποὺ συνιστοῦσε μετάνοια εἰς τοὺς συγχρόνους του. 120 ἔτη προθεσμία εἶχε δώσει ὁ Κύριος γιὰ νὰ μετανοήσῃ ἡ γενεὰ τοῦ Νῶε. ᾿Εν τούτοις οὔτε ἕνας μετανόησε. ῾Η προθεσμία πέρασε ἄπαρκτη γιὰ τοὺς ἀνθρῴπους ἐκείνους.
᾿Αδελφοί μου συναμαρτωλοί! ῎Ας τὸ καταλάβωμε, ὅτι σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία τοῦ Κυρίου, αἱ ἡμέραι μας εἶνε ὥσπερ αἱ ἡμέραι Νῶε. Δὲν πηγαίνουμε καθόλου καλά. Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν αὐξήθηκαν, ὁ διεθνὴς ὁρίζωντας θολώνει, μαῦρα σύννεφα συμπυκνώνονται, κεραυνοὶ πέφτουν, ἀστραπταὶ φαίνονται, ἀκοαὶ πολέμων ἀκούονται, τὰ ἔθνη ἀνάστατα, νομίζεις ὅτι ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ θ’ ἀνοίξουν οἱ καταρρᾶκτες τοῦ οὐρανοῦ γιὰ νὰ ρίξουν στὰ κεφάλια τῶν ἀνόμων, ὅλων μας, ὄχι πλέον νερό, ἀλλὰ φωτιά ποὺ θὰ καίῃ χίλιες φορὲς περισσότερο ἀπὸ τὸν ἡλιο…

Ριξτε μια ματια στην κοινωνια

Read more »

Απὸ τὸ βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 73

Μας διδετε προθεσμια

Μιὰ προφητεία τοῦ Κυρίου γιὰ τοὺς ἐσχάτους
καιροὺς ποὺ πραγματοποιεῖται στὶς μέρες μας·
«῞Ωσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε….» (Mατθ. 24, 37)

ΘΥΜΑΣΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὴν σχετικὴ διήγηση τῆς ῾Αγίας Γραφῆς; ῾Η γενεὰ ποὺ ζοῦσε τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε, παρεσύρθηκε ἀπὸ τὴν δύναμι τοῦ κακοῦ, κατεπάτησε τὸν ἠθικὸ Νόμο, ἔπνιξε τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως καὶ ζοῦσε ὡς ἄθεα εἰς τὸν κόσμο. ᾿Αποτέλεσμα τῆς ὑλιστικῆς αὐτῆς ἀντιλήψεως ἦτο ἡ παγκόσμια διαφθορά. ῾Η ἀνθρωπότης ἐπεδόθη εἰς τὴν λαγνεία, τὴν ἰκανοποίησι τῶν ἁμαρτωλῶν ὀρέξεων καὶ ἐπιθυμιῶν. Ἡ πίστις, ἡ ἀγάπη, ἡ ἐλπίδα, ἡ δικαιοσύνη ἐξέλιπαν. ῾Η εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἐξαφανίσθηκε. ῾Η ὕλη ἐκυριάρχησε. Κτῆνος δίποδο κατάντησε ὁ ἄνθρωπος, σάρκα χωρὶς πνευματικὴ ἰκμάδα. ῞Οπως γράφει χαρακτηριστικὰ ἡ Γραφή «ἡ γῆ ἐπλήσθη ἀδικίας».
῾Η γῆ, ἡ κατοικία τοῦ ἀνθρώπου, ἔγινε ἀκάθαρτη. Οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ σπίτια, τὰ βουνά, οἱ κάμποι, τὰ πάντα ἐμολύνθηκαν, ὁ κόσμος ἐβρώμισε καὶ εἶχε ἀνάγκη ἑνὸς γενικοῦ καθαρμοῦ. ῾Ο κόσμος «προσώζεσε καὶ ἐσάπησε» κατὰ τὸν ψαλμῳδό, ἦτο μία πληγή, ἡ ὁποία ἐγέμισεν ἀπὸ πῦον, ἀπὸ ἀκαθαρσία, καὶ ὁ ἱατρὸς ἔπρεπε νὰ πάρῃ τὸ νυστέρι, ν’ ἀνοίξῃ τὸ ἀπόστημα, νὰ καυτηριάσῃ, νὰ καθαρίσῃ τὸν ἄνθρωπο. Καὶ ὁ Πάνσοφος καὶ ὁ Δίκαιος Θεὸς ἔκαμε τὴν ἔγχείρησι, τὸν καθαρμό. Τὸν ἔκανε διὰ τοῦ κατακλυσμοῦ.

Ἡ ἐποχή μας ὅμοια μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε

Ὁ κατακλυσμός ἦτο τὸ τραγικὸν τέλος τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Θεό. ᾿Αλλὰ καὶ ἡ σημερινή μας ἐποχὴ ἔχει πολλὲς ὀμοιότητας μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε. ῾Ο Κύριος προφήτευσε ὅτι οἱ ἔσχατοι καιροί θὰ εἶναι· «῞Ωσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε»! ῾Η διαφθορὰ ἀτόμων, οἰκογενειῶν, κοινωνιῶν καὶ λαῶν ἔχει αὐξηθεῖ εἰς τὸ κατακόρυφο. Εἶνε ἀδύνατον εἰς τὸν μικρὸ τοῦτο χῶρο νὰ ἀναφέρωμε στατιστικές, παραδείγματα, νὰ περιγράψωμε λεπτομερῶς τὴν ἠθικὴ καὶ θρησκευτικὴ διαφθορά τῆς κοινωνίας. Τόσον μόνο γράφομε, ὅτι οὐδέποτε ἄλλοτε ὁ κόσμος καταπάτησε τὶς ἐντολὲς τῆς Θεοῦ ὅσο σήμερα. ῾Ως πρὸς τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἐγκληματικότητα ἡ ἐποχή μας ὑπερέβη τὴν ἐποχὴν τοῦ Νῶε. Μὲ φρίκη οἱ μέλλουσες γενεὲς θὰ διαβάζουν τὰ ἐγκλήματα καὶ τὶς ἁδικίες τοῦ αἰῶνος μας. ῾Η γῆ, παρὰ τ’ ἀναρίθμητα σχολεῖα, Πανεπιστήμια καὶ ᾿Ακαδημίες, «ἐπλήσθη ἀδικίας».

Ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ ἐξαντλεῖται!

«Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;»

Tρία ὁλόκληρα χρόνια ἦταν κάτω στὴ γῆ ὁ Χριστός. Ἐπήγαινε ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἐκήρυττε τὰ θεῖα του λόγια, ἔκανε θαύματα, εὐεργετοῦσε τὸν κόσμο ὅλο. Καὶ ὕστερα ἀπὸ τόσες ἐκδηλώσεις φιλανθρωπίας καὶ ἀγάπης, θὰ ἔπρεπε νὰ μὴν ὑπάρχῃ κανείς ἄπιστος. Ὅμως μόνο ἕνας μικρὸς ἀριθμὸς ἀνθρώπων ἐπίστευσε στὸ Χριστό. Οἱ δὲ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ἦταν ἐναντίον του. Τὸν κατηγοροῦσαν καὶ ἀμφισβητοῦσαν τὸ θεϊκό του κῦρος. Ἔφτασαν μάλιστα μέχρι τὸ σημεῖο νὰ ποῦν· «Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια» (Ματθ. 9,34· Μᾶρκ. 3,22· Λουκ. 11,15). Read more »

Υπαρχει πνευμα πλανης στoν κoσμο

Απὸ τὸ βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 134

Ζοῦμε σ᾿ ἕνα τεράστιο παγκόσμιο ῥεῦμα πλάνης, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὰ μικρότερα καὶ φθάνει ἕως τὰ μεγαλύτερα. Θὰ πέσουν, λέει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος, στὰ δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου ὄχι ὅλοι, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν καλὴ διάθεσι. Αὐτοὶ ποὺ τεντώνουν τ᾿ αὐτιά τους πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ.
Θυμᾶμαι, ἦταν στὴν Ἀθήνα κάποιος σοβαρὸς ἀλλὰ ὄχι πνευματικὸς ἄνθρωπος, ποὺ εἶχε μιὰ ὑπόθεσι. Πῆγε σὲ δέκα πνευματικούς. Ὁ πρῶτος τοῦ ἄνοιξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοῦ εἶπε· Παιδάκι μου, ἔτσι νὰ κάνῃς. Δὲν τοῦ ἄρεσε. Πῆγε σὲ ἄλλον, κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ σὲ τρίτο, καὶ σὲ τέταρτο, καὶ σὲ πέμπτο, καὶ σὲ ἕκτο, καὶ σὲ ἕβδομο, καὶ σὲ ὄγδοο, καὶ σὲ ἔνατο, καὶ τοῦ εἶπαν τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ στὸν δέκατο. Κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ λέει· Δὲν εἶνε τίποτε αὐτό… Τότε εὐχαριστήθηκε αὐτὸς καὶ εἶπε· Ἆ, ἐσύ εἶσαι καλὸς πνευματικός, ἐσύ μοῦ εἶπες τὴν ἀλήθεια! Εἴδατε; μὲ τὸν τελευταῖο, τὸ «μασκαρᾶ», συμφώνησε, ποὺ εἶχε τὸ πνεῦμα του, καὶ αὐτόν ἄκουσε. Τοὺς ἄλλους ἐννιά, ποὺ ἐξέφραζαν τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου, δὲν τοὺς ἄκουσε. Καὶ τώρα κάτω στὴν Ἀθήνα αὐτοί οἱ πνευματικοὶ ἔχουν πέρασι. Ἔ, σοῦ λέει, δὲν εἶνε τίποτε αὐτά, ὅλος ὁ κόσμος τὰ κάνει.
Δὲν εἴδατε τί ἔγινε στὴν Ἀθήνα; Καθηγηταί, ἀνώτεροι ἄνθρωποι, μαζεύτηκαν γιὰ νὰ ἐπισημάνουν τὰ κακὰ τοῦ σέξ. Καὶ μαζεύτηκαν στὴ διάλεξι χιλιάδες νέοι, καὶ φώναζαν καὶ ὠρύοντο· Κάτω ἡ παρθενία, ζήτω ὁ αὐνανισμὸς καὶ ἡ μαλακία… Φρικτὴ εἶνε ἡ κατάστασι. Πνεῦμα πλάνης ἐξαπλώνεται μὲ καταπληκτικὸ ῥυθμό. Δὲν εἶνε τίποτε, σοῦ λέει, ἡ μοιχεία· δὲν εἶνε τίποτε ἡ πορνεία· δὲν εἶνε κακὰ πράγματα αὐτά. Τί κάθεσαι καὶ μοῦ λὲς ἐσύ;…
Τὸ προφήτευσε αὐτὸ ἡ ἁγία Γραφή. Ἔλεγε, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡμέρα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι, ἐνῷ θὰ πορνεύωνται καὶ θὰ κάνουν τὰ αἴσχη, θὰ τὸ θεωροῦν κάτι ἀθῷο, σὰν νὰ πίνουν ἕνα ποτήρι νερό, ἕνα γλυκὸ πιοτό («ἐβδελυγμένος καὶ ἀκάθαρτος ἀνήρ, πίνων ἀδικίας ἴσα ποτῷ» Ἰὼβ 15,16). Αὐτὸ εἶνε τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης ποὺ θὰ ἔχῃ τεραστία διάδοσι. Καὶ αὐτὰ μὲν θὰ συμβαίνουν στὸν κόσμο, ποὺ θὰ πέφτῃ στὰ δίχτυα ποὺ ἁπλώνει ἡ ἁμαρτία.

ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΝ

Του π. Αθανασίου Μυτηλιναίου

——————–

—————————

Απὸ τὸ βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, σελ. 97

«Kρατεῖτε τὰς παραδόσεις»

«Στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις…» (B΄ Θεσ. 2,15)

.

Oἱ προτεστάντες δὲν παραδέχονται τὴν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας. Μόνο τὸ Εὐαγγέλιο κρατοῦν. Ἐμεῖς, κοντὰ στὸ Εὐαγγέλιο, κρατοῦμε καὶ τὴν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα ὅσα ἔχουμε στὴν Ἐκκλησία, δὲν εἶνε μόνο ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφή, ἀλλὰ εἶνε καὶ ἐκ τοῦ προφορικοῦ λόγου, ποὺ μεταδόθηκαν σ᾿ ἐμᾶς ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά.
Ὡς ἐπὶ παραδείγματι· τὸ Εὐαγγέλιο δὲν γράφει πουθενά, ὅτι πρέπει οἱ Χριστιανοὶ νὰ κάνουμε τὸ σταυρό μας. Ἀλλὰ τὸ λέει ἡ ἱερὰ Παράδοσι, ποὺ μᾶς φύλαξε καὶ τὸ Εὐαγγέλιο. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ παρουσιάστηκε ὁ χριστιανισμὸς μέχρι σήμερα οἱ Χριστιανοὶ ἔκαναν τὸ σταυρό τους. Ἐκ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως ἔχουμε τὸ ὅτι πρέπει νὰ κτίζωνται οἱ ἐκκλησίες μας μὲ τὸ ἱερὸ πρὸς ἀνατολάς. Ἐκ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας καὶ πολλὰ ἄλλα πράγματα.
Πρέπει νὰ προσέχουμε, γιατὶ ὑπάρχουν καὶ παραδόσεις εἰδωλολατρικές. Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἕνα κόσκινο, τὸ Εὐαγγέλιο. Ὅ,τι εἶνε ἀντίθετο μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ἀπορρίπτει…
Kρατοῦμε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν ἱερὰ Παράδοσι, ὡς μοναδικὲς πηγὲς τῆς πίστεώς μας. Ὅλα τὰ ἄλλα τὰ ἀπορρίπτουμε.

Τo «Πηδαλιο» – Ιερα Παραδοσι

Δὲν μπορεῖ νὰ σταθῇ ἡ Γραφὴ χωρὶς τὴ βεβαίωσι τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως. Ἡ Ἱερὰ Παράδοσις διακρίνεται σὲ ἀποστολικὴ παράδοσι, αὐτὴ ποὺ παρέδωσαν οἱ ἀπόστολοι, καὶ πατερικὴ παράδοσι, αὐτὴ ποὺ παραδόθηκε ἀπὸ τοὺς πατέρας μέχρι τῆς τελευταίας Ζ΄ (7ης) Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἡ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας συνεχίζεται μέχρι τῶν ἡμερῶν μας ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὅσων παρέδωσαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καὶ οἱ ἅγιοι πατέρες.
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ αὐτὴ παράδοσις βρίσκεται μέσα στὸ Πηδάλιο. Μέσα στὸ Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας εἶνε οἱ ὅροι, οἱ κανόνες, οἱ ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Μέσα σ᾿ αὐτὸ λαλοῦν οἱ μεγάλοι πατέρες, «τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου» (δοξαστ. ἁγ. Πατ.). Αὐτοὶ δίδουν, μὲ τὸ φωτισμὸ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τὴ λύσι τῶν προβλημάτων ποὺ προκύπτουν μέσα στὴν Ἐκκλησία. Read more »

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 149

ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΩΠΟΔΥΤΕΣ

ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

Nὰ ἔχετε ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι θὰ κάνωμε κάτι ἄλλο. θὰ διοργανώσωμε ὁμάδα κρούσεως, θὰ πᾶμε σὲ αὐτοάμυνα – ἐκεῖ ὁδηγούμεθα. Καλὴ εἶνε ἡ δημοκρατία, ἀλλὰ κατήντησε σκιά. Καὶ σήμερα κυριαρχοῦν οἱ ἀπατεῶνες καὶ οἱ λωποδύτες. Σὲ τέτοιες ἐποχὲς ζοῦμε. Κ᾿ ἐσεῖς θὰ ἀναγκασθῆτε ἀργότερα νὰ πᾶτε σὲ αὐτοάμυνα, νὰ ὑπερασπίσετε τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑ­πόληψι τῆς οἰκογενείας σας. Καταλάβατε;
Kαὶ αὐτὸ μᾶς τὸ ἐπιβάλλει καὶ τὸ σύνταγμα. Εἴμεθα ἐντὸς τοῦ συντάγματος. Τί λέει τὸ σύνταγμα; Tὸ τελευταῖο ἄρ­θρο του λέει τὸ ἑξῆς. Ὅταν κινδυνεύῃ ἡ πατρίς, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ θρησκεία, ὅταν κινδυνεύουν τὰ ἰδανικά, καὶ ἀδρανοῦν οἱ ἐντεταλμένοι καὶ ὑπάρχῃ ἀναρχία, τότε φύλακας τοῦ συντάγματος, φύλακας τῆς ἐλευθερίας, φύλακας τῆς θρησκείας εἶνε ὁ λαός. Ἐμεῖς λοιπὸν θὰ ἀγωνιστοῦμε, ἂν θέλουμε νὰ ζήσῃ ἡ πατρίς μας καὶ ἂν δὲν θέλουμε νὰ γίνῃ ἀμπέλι ξέφραγο καὶ νὰ χορεύουν ὅλοι οἱ πίθηκοι, ὅλων τῶν χρωμάτων καὶ καταστάσεων.
Εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος δοῦλος τοῦ Κυρίου, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὰ πόδια σας· ἀλλὰ ὡς πρὸς τὴν πίστιν, πεθαίνω γιὰ τὴν πίστι. Μακάρι ὁ Θεὸς νὰ μ᾿ ἀξιώσῃ ἑνὸς τέλους μαρτυρικοῦ. Καὶ γράμματα παίρνω ἐπάνω ἀπὸ τὴ Φλώρινα, ὅτι θὰ μὲ σκοτώσουν. Ἀλλὰ τολμᾶνε; Πρέπει νὰ ἔχουν, λένε, πολλὲς δυνάμεις, γιατὶ οἱ Χριστιανοὶ εἶνε ἀγωνιστικοί.
Λοιπόν, μπροστὰ σὲ συνθῆκες καὶ σὲ τέτοιες ἡμέρες ποὺ ζοῦμε, χωρὶς ν᾿ ἀνακατευώμεθα μὲ τὰ κόμματα, θὰ κινούμεθα σὲ ἕν· ὑπερκομματικὸ μῆκος, πάνω ἀπὸ τὰ κόμματα. Ἂς ἔχουν διαφορὲς οἱ ἄνθρωποι· ἄλλος τὸ ἄλφα, ἄλλος τὸ βῆτα, ἄλλος τὸ γάμμα φρόνημα κ.λπ.. Ἀλλὰ σ᾿ ἕνα σημεῖο νὰ εἴμεθα σύμφωνοι· πέρα ἀπὸ τὰ κόμματα, πέρα ἀπὸ τὶς ἰδεολογίες, πέρα ἀπὸ ὅλα, θὰ εἴμεθα Ἕλληνες καὶ πρὸ παντὸς Χριστιανοί. Αὐτὰ τὰ δυὸ ἰδανικὰ νὰ τὰ κρατήσωμε καλά.

ΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΘΛΙΨΕΙΣ, ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΗΤΕ

Ὅλοι στὴ ζωὴ αὐτὴ δοκιμάζουμε θλίψεις. Οἱ θλίψεις εἶ­νε τὰ κύματα, ποὺ χτυποῦν τὸ πλοῖο τῆς ζωῆς μας καθημερινῶς. Ταξιδεύου­με σὲ τρικυμισμένη θάλασσα. Ἀλλὰ μὴ ἀπελπισθοῦμε· στὸ τέλος μᾶς περιμένει τὸ λιμάνι. Read more »

 ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΘΑ ΓΙΝΗ ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 30.000 ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΜΑ ΕΑΝ ΜΕΙΝΟΥΝ 100 ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΟΥΝ ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΛΟΥΣΤΡΟΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΗΡΥΤΤΟΥΜΕ ΑΘΕΪΑ

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 15

Πάντοτε τὰ πτωχαδάκια διώκονται, καὶ μένουν κοντὰ στὸ Χριστό. Οἱ ἄλλοι, ποὺ ἔχουν ἀξιώματα, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον πολεμοῦν τὸ Χριστό.
Θὰ γίνῃ διωγμός. Θὰ τὰ δῆτε ἐσεῖς ποὺ θὰ ζήσετε, ἐγὼ γέρος ἄνθρωπος εἶμαι. Θὰ γίνῃ διωγμός, καὶ θὰ δῆτε ὅλους τοὺς δασκαλάκους νὰ προσκυνᾶνε τὸ κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες εἶνε ὅλοι οἱ δάσκαλοι· ζήτημα νὰ μείνουν ἑκατὸ ποὺ νὰ ποῦν· Προτιμοῦμε νὰ γίνουμε λοῦστροι στὴν πλατεῖα τῆς πόλεως, παρὰ νὰ κηρύττουμε ἀθεΐα. Ὅλοι οἱ ἄλλοι, μὲ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τὸν Παπαδόπουλο, μὲ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τὸν Καραμανλῆ, μὲ τὴν ἴδια εὐκολία θὰ χειροκροτοῦνε καὶ τὸν ἀντίχριστο. Θὰ τὰ δῆτε αὐτά. Συμφέρον καὶ μόνο συμφέρον εἶνε σήμερα οἱ ἄνθρωποι, καὶ τίποτε περισσότερο. Τέτοιοι εἶνε καὶ οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ καθηγηταὶ καὶ οἱ ἀξιωματικοί, γιατί ὄχι καὶ οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες – δὲν κάνω καμμία διάκρισι.
Δὲν ἦρθε ἀκόμη ἡ ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου· ὅταν θὰ ἔρθῃ, θὰ τὸ δοῦμε. Μιλάει παρακάτω ὁ ἀπόστολος γιὰ τὴν ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου.
Διαμάντια ἄθραυστα εἶνε οἱ πραγματικοὶ Χριστιανοί.

Read more »

ΟΡΓΑΝΩΘΗΤΕ ΣΕ ΤΡΙΑΔΕΣ… ΚΑΝΤΕ ΑΛΥΣΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΤΟ ΚΑΚΟ

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 152-153

Ὀργανωθῆτε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

Νὰ κάνετε ἁλυσίδα. Τὰ πρῶτα χρόνια τοῦ χριστιανισμοῦ, τοὺς πρώτους αἰῶνας, οἱ Χριστιανοὶ ἦταν ἑνωμένοι, εἶχαν ἁλυσίδα· τρεῖς, τρεῖς, τρεῖς…, πρὸς τιμὴν τῆς ἁγίας Τριάδος. Ὅπως στὴ Ῥωσία· ἐκεῖ ἕνα μικρὸ ἀθῷο παιδάκι, χαριτωμένο, πῆγε στὸν παπᾶ καὶ τοῦ λέει·
—Θέλω νὰ σοῦ πῶ κάτι στὸ αὐτί.
―Τί ἔχεις νὰ μοῦ πῇς; ρωτᾷ ὁ παπᾶς.
―Νά, λέει ὁ μικρός, τώρα γινήκαμε τρεῖς. Στὴ γειτονιά μου εἶνε ἄλλα δυὸ παιδιά, ποὺ συμφωνοῦν μὲ τὶς ἰδέες τὶς χριστιανικές, καὶ γινήκανε τρεῖς.
Λοιπὸν κ᾿ ἐσεῖς, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, νὰ ὀργανωθῆτε κατὰ τριάδας. Σᾶς βάζω κανόνα· καθένας ἀπὸ σᾶς ὄχι μόνος του, ἀλλὰ τρεῖς-τρεῖς, τρεῖς-τρεῖς. Εἶστε 130; νὰ γίνετε 400, 500. Εἶστε σύμφωνοι;

Ἡ νίκη ἀνήκει στὸν Χριστό
(Μελετάτε τὴν Ἀποκάλυψι)

Ἐὰν ἡ μελέτη τῆς Ἀποκαλύψεως εἶνε πάντοτε ὠφέλιμος, πολὺ περισσότερο στὶς ἡμέρες τῶν μεγάλων θλίψεων. Τότε φαίνεται ἡ ἀξία τοῦ βιβλίου αὐτοῦ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὁ χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται τὸν ἀγῶνα τῆς πἰστεως καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ εἰς τὴν πορεία του συναντᾶ μεγάλα ἐμπόδια καὶ τρομεροὺς πειρασμούς, καὶ βλέπει τὸν σατανᾶ νὰ ὠρύεται ἕτοιμο νὰ τὸν καταπιῇ καὶ ὀλιγοπιστεῖ καὶ ἀπελπίζεται καὶ νομίζει ὅτι δὲν ὑπάρχει καμμία διέξοδος, καμμία ἐλπίδα, καμμία ἀκτίνα φωτός, ἔρχεται ἡ Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου καὶ δείχνει τὸν ἀστέρα τὸν λαμπρὸ τὸν πρωϊνὸ καὶ λέγει· «Ἡ νίκη ἀνήκει στὸν Χριστὸ καὶ εἰς τοὺς πιστοὺς ποὺ μένουν κοντά Του, τοὺς ἀγωνιζομένους μέχρις ἐσχάτων.

Read more »

«ΣΑΛΕΥΘΗΝΑΙ… ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΝΑΙ»

 
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν Θεσ/νικης Β´ 2, 2), λέει:
«Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ’ αὐτόν, 2 εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μηδὲ θροεῖσθαι μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι’ ἐπιστολῆς ὡς δι’ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ. 3 μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον…»

———–

—————

ΦΥΣΑΕΙ ΑΓΡΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ, ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΞΕΡΙΖΩΣΗ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΠΑΤΡΙΔΑ & ΤΑ ΠΑΝΤΑ! ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΝΑ ΜΗ ΞΕΡΙΖΩΘΗΤΕ

(Ἀκοῦστε τὸ βίντεο καὶ διαβᾶστε ἀπομαγνητοφωνημένο ὁλόκληρο τὸ ἀπόσπασμα τῆς μελέτης Ἁγίας Γραφῆς ἀνδρῶν, ἀπὸ τὸ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνο Καντιώτη, στὸ ὑπόγειο τῆς Μητροπόλεως τὸ 1976)

Νὰ μὴ σαλευθῆτε

• Mέχρι νὰ ἔρθῃ ἡ ἡμέρα ἐκείνη, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, προσέξτε· «εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς…» (B΄ Θεσ. 2, 2). Nὰ μὴ σαλευθῇ κανείς. Τί σημαίνει αὐτό; Θυμᾶστε τὸν Πέτρο; Εἶπε ὁ Xριστός· Ἀπόψε θὰ μ᾿ ἐγκαταλείψετε, θὰ μ᾿ ἀφήσετε ὅλοι. Ὄχι, εἶπε ὁ Πέτρος, ἐγὼ δὲν σ᾿ ἐγκαταλείπω (Ματθ. 26,30-35). Πέτρο, λέει ὁ Xριστός, θὰ μ᾿ ἐγκαταλείψῃς. Ὁ σατανᾶς θὰ σὲ κοσκινίσῃ «ὡς τὸν σῖτον», ἀλλὰ «ἐγὼ ἐδεήθην περὶ σοῦ, ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου» (Λουκ. 22,32). Ἕνας Πέτρος κλονίστηκε καὶ ἔπεσε καὶ ἀρνήθηκε τὸ Xριστό.
  Προσέξτε, λέει ὁ ἀπόστολος, γιατὶ φυσάει ἄγριος ἄνεμος, φυσάει ὁ ἄνεμος τοῦ διαβόλου. Προσέξτε, γιατὶ ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ξερριζωθῆτε.
  Eἴδατε μέσα στὸ δάσος, ὅταν φυσάῃ ἄνεμος, τί θόρυβος γίνεται; Πῶς κινοῦνται τὰ φύλλα, πῶς ξερριζώνονται δέντρα ὁλόκληρα; Τέτοιος ἀκριβῶς σατανικὸς ἄνεμος πνέει στὴ σημερινή μας κοινωνία καὶ πάει νὰ τὰ ξερριζώσῃ ὅλα. Πάει νὰ ξερριζώσῃ καὶ θρησκεία καὶ οἰκογένεια καὶ πατρίδα καὶ γλῶσσα καὶ τὰ πάντα. Πάει νὰ ξερριζώσῃ ὄχι μόνο καλάμια, ὄχι μόνο δεντράκια, ἀλλὰ καὶ πλατάνια, ποὺ εἶνε ῥιζωμένα βαθειὰ μέσα στὴ γῆ. «Εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς» (Ματθ. 24,24).
  Προσέξτε, λέει, σὲ μιὰ τέτοια ἐποχὴ νὰ μὴ σαλευθῆτε. Βάλτε τὶς ῥίζες σας, ὅπως τὸ δέντρο, βαθειὰ στὴ γῆ, γιὰ νὰ μὴ μπορέσῃ κανείς σατανᾶς νὰ σᾶς κλονίσῃ. Oἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ εἶνε χωρὶς βαθειὲς ῥίζες. Γι᾿ αὐτό, ἂν συμβῇ κάτι, θὰ δῆτε πράγματα καὶ θὰ φρίξετε. Θὰ δῆτε ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς θεωρούσατε Χριστιανοὺς μεγάλους, νὰ μὴν τὸ ἔχουν γιὰ τίποτε νὰ βγοῦν μεθαύριο ἔξω καὶ νὰ ὑψώσουν παντιέρες ξένες πρὸς τὸ χριστιανισμὸ καὶ νὰ φωνάζουν καὶ νὰ ὠρύωνται.

Read more »

Γιατι να ερθη ο αντιχριστος;
Γιατι ο Θεος δεν τον καταργει;

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 128

«…Θὰ πῇ κάποιος· Γιατί νὰ ᾿ρθῇ ὁ ἀντίχριστος; Δὲν μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ τὸν καταργήσῃ ἀμέσως; Γιατί θὰ τὸν ἀφήσῃ νὰ πάρῃ ἐξουσία; (λένε ἐδῶ, ὅτι τρισήμισυ χρόνια θὰ κυβερνήσῃ τὴν ἀνθρωπότητα· ἄλλοι λένε περισσότερα, ἄλλοι λιγώτερα). Γιατί λοιπὸν ὁ Θεὸς θὰ τὸν ἀφήσῃ; Γιὰ νὰ τυραννήσῃ τὴν ἀνθρωπότητα; Δὲν εἶνε αὐτὸ φοβερό;
Ἀπαντῶ. Τὸ πιὸ σπουδαῖο προσὸν τοῦ ἀνθρώπου εἶνε ἡ ἐλευθερία. Ἀφοῦ δὲν θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸν κυβερνᾷ ὁ Χριστός, θὰ τὸν κυβερνήσῃ ὁ ἀντίχριστος. Εἶνε μυστήριο πρᾶγμα· δὲν θέλει ἡ ἀνθρωπότης τὸν Σωτῆρα της, τὸ Χριστό, θέλει τὸ Βαραββᾶ.
Ἐκείνη ἡ Μεγάλη Παρασκευὴ εἶνε ἕνα δρᾶμα συγκλονιστικό. Ὁ καημένος ὁ Πιλᾶτος, ποὺ κρατοῦσε τὸ ῥωμαϊκὸ δίκαιο, «Ἔ», σοῦ λέει, «ποῦ πᾶνε αὐτοί; Τοὺς ἔθρεψε, τοὺς πότισε, τοὺς θεράπευσε, τοὺς ἀνέστησε καὶ νεκρούς. Τέλος πάντων, τόσο σκληροὶ θὰ μείνουν ἀπέναντί του· θὰ τὸν λυπηθοῦν». Γι᾿ αὐτὸ τοὺς παρουσίασε ἕναν κακοῦργο, τὸ Βαραββᾶ, ποὺ τὰ χέρια του ἦταν βουτηγμένα μέσα στὸ αἷμα, καὶ τοὺς εἶπε· ―Ἔχω τὸ Χριστό, ἔχω καὶ τὸ Βαραββᾶ. Ποιόν ἀπὸ τοὺς δύο προτιμᾶτε; ποιόν νὰ ἐλευθερώσω; Φώναξαν ὅλοι· ―Τὸ Βαραββᾶ… Κ᾿ ἐμεῖς τὸ ἴδιο ζητᾶμε. Θέλουμε οἱ Βαραββᾶδες νὰ μᾶς κυβερνήσουν. Κι ἀφοῦ τοὺς Βαραββᾶδες διαλέγουμε, αὐτοί θὰ μᾶς κυβερνοῦν.
Ἔχω πολλὰ σχετικὰ παραδείγματα νὰ σᾶς παρουσιάσω. Τέτοιος εἶνε ὁ κόσμος.

Read more »

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. σελ.

Tι μπορουμε να πετυχουμε με τον αγωνα

Θὰ σᾶς ἀναφέρω μερικὰ παράδειγμα, γιὰ νὰ δῆτε τί μπορεῖ νὰ πετύχῃ ὁ Χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται.
Ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, πλὴν ἑνὸς καὶ τῶν κομμουνιστῶν, ψήφισε ὑπὲρ τοῦ γυμνισμοῦ. Εἶπαν, ὅτι ὁ γυμνισμὸς εἶνε πρόοδος, εἶνε ἐξέλιξις, εἶνε εἶδος ἀνωτέρου πολιτισμοῦ, κι ὅτι μποροῦν πλέον ἐλεύθεροι νὰ κινοῦνται οἱ γυμνισταί. Ὡς δικαιολογία ἔφεραν, ὅτι θὰ πέσῃ συνάλλαγμα στὴν πατρίδα μας.
Kαημένη πατρίδα ποῦ κατήντησες! Εἶνε σὰν μιὰ γυναίκα νὰ πουλάῃ τὸ κορμί της γιὰ τὸ παραδάκι. Ὅπως εἶνε ἄτιμο πρᾶγμα μιὰ γυναίκα νὰ πουλάῃ τὸ σῶμα της γιὰ τὸ παραδάκι, ἔτσι ἄτιμο πρᾶγμα εἶνε νὰ παραδίδουμε τὰ ἀκρογιάλια μας καὶ τὰ ἅγια χώματά μας, ποὺ εἶνε ποτισμένα μὲ αἵματα μαρτύρων καὶ ἡρώων, στὰ ἔκφυλα ὄντα τῆς Εὐρώπης γιὰ τὸ συνάλλαγμα.
Παρουσιάστηκε ἕνα κοπάδι γυμνιστῶν, ὁλόγυμνοι, σὲ κάποιο νησάκι κοντὰ στὴν Αἴγινα. Πᾶνε στὴν ἀστυνομία οἱ κάτοικοι γιὰ νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ λέει ἡ ἀστυνομία·
—Ἔχουμε ἐντολὴ νὰ τοὺς προστατεύσουμε.
—Βρέ ἀμάν, λένε, τί ἀστυνομία εἶστε ἐσεῖς;… Καλά, λένε· ἐφ’ ὅσον ἐσεῖς δὲν ἔχετε διάθεσι νὰ προστατεύσετε τὰ ἤθη, θὰ τὰ προστατεύσουμε ἐμεῖς.
Χτύπησε τὴν καμπάνα ὁ παπᾶς, μαζευτήκανε ἄντρες γυναῖκες καὶ παιδιά, τοὺς ἀπεδοκίμασαν ἀγρίως μὲ φωνὲς «αἶσχος» κ.τ.λ., καὶ σηκωθήκανε καὶ φύγανε, καὶ ξαλάφρωσε τὸ νησί.
Ἂν δὲν τό ᾿καναν αὐτὸ οἱ Χριστιανοί, τώρα θὰ ἦταν στὸ νησάκι αὐτὸ οἱ γυμνισταί.
Παρουσιάστηκε στὴν Ξάνθη ἄλλο κακό. Ἕνα αἰσχρότατο ἔργο. Οἱ κινηματογράφοι, ποὺ πήγαιναν νὰ κλείσουν, ζωντάνεψαν, διότι ἐπέτρεψε τὸ κράτος νὰ παρουσιάζουν σκληρὸ πορνό.
Πῆγαν λοιπὸν στὴν Ξάνθη, γιὰ νὰ παρουσιάσουν ἕνα τέτοιο αἰσχρότατο ἔργο, καὶ ἡ ἀστυνομία πάλι τοὺς παρεῖχε προστασία. Κάποιοι δραστήριοι Χριστιανοὶ ἑνὸς χριστιανικοῦ συλλόγου μαζεύτηκαν ἔξω ἀπὸ τὸν κινηματογράφο, διαμαρτυρήθηκαν, δημιουργήθηκε ταραχὴ μεγάλη, ἅρπαξαν «φραγγέλλιο» (Ἰωάν. 2,15) καὶ ἔτσι οἱ ἐπιχειρηματίες ἀναγκάστηκαν νὰ τὸ ἀποσύρουν.
Tί λέτε, ἔκαναν καλά αὐτοὶ ποὺ ἔδιωξαν τοὺς γυμνιστάς; ἔκαναν καλὰ αὐτοὶ ποὺ διαμαρτυρήθηκαν ἔντονα καὶ δὲν ἄφησαν νὰ παιχτῇ τὸ αἰσχρότατο ἔργο;
Οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶνε ἀγωνιστικοί, πρέπει νὰ ἀγωνίζωνται.

Παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν

Read more »

Σαλπιζω κ᾿ εγω, ενας μικρος σαλπιγκτης μεσα στην Εκκλησια του Χριστου μου, σαλπιζω και λεγω· Ξυπνατε Ελληνες, ξυπνατε!

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. σελ. 139

Διάβασα κάποτε γιὰ ἕναν ποὺ πῆγε πάνω σ᾿ ἕνα βουνό. Τὸ βουνὸ ἦταν ὁ Βεζούβιος κ᾿ ἦταν οἱ παραμονὲς τῆς ἐκρήξεως τοῦ ἡφαιστείου. Πῆγε λοιπὸν καὶ κάθησε πάνω στὸ Βεζούβιο. Ἐδῶ, λέει, ὡραῖα εἶνε· χορταράκι ἄφθονο, δέντρα μὲ ὡραία σκιά… ῎Eβγαλε τὴν κάππα του, ξάπλωσε κάτω, καὶ πῆρε ἕναν θαυμάσιο ὕπνο. Ῥοχάλιζε ἐπάνω στὸ χορταράκι. Ἀπὸ κάτω ὅμως τί ἤτανε; Δούλευε ὁ Βεζούβιος. Ποιός θὰ τοῦ τὸ ἔλεγε; Ἀπὸ κάτω ἤτανε κρατήρας. Σὲ λίγα λεπτά, ἐνῶ αὐτὸς κοιμόταν καὶ ῥοχάλιζε, ἄνοιξε ὁ κρατήρας, τὸν πέταξε καὶ ἡ λάβα τὸν ἔκανε κάρβουνο.
Kοιμούμεθα, ἀδέρφια μου! Κοιμούμεθα ἐπιμενίδειον ὕπνον, καὶ οἱ πολιτικοί μας καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοί μας ἄρχοντες καὶ οἱ πάντες· καὶ οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι, ὅλων τῶν χρωμάτων, καὶ δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ καὶ ὅλων τῶν ἀποχρώσεων. Ὀφείλω νὰ τὸ κηρύξω σήμερα καὶ νὰ πῶ· ὅτι κοιμούμεθα ἐπάνω σὲ ἕνα ἡφαίστειο. Ἂς γλεντοῦνε, ἂς διασκεδάζουν, ἂς χορεύουν, ἂς ὀργιάζουν· τὸ ἡφαίστειο λειτουργεῖ, καὶ μία ἡμέρα θὰ ἐκραγῇ. Οὐαί καὶ ἀλλοίμονον σὲ ὅλους μας. Θὰ μᾶς ἐκτινάξῃ ὁ Βεζούβιος τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Οὐαί τῷ κόσμῳ!
Kοιμᾶσαι λοιπόν; Κοιμᾶσαι ὅταν λειτουργάῃ ὁ ἱερεύς, κοιμᾶσαι ὅταν κηρύττῃ ὁ ἱεροκήρυκας, κοιμᾶσαι ὅταν γίνωνται μεγάλα γεγονότα; Θὰ σαλπίσουν σάλπιγγες Ἀποκαλύψεως. Kαὶ τότε καὶ ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι καὶ μεγάλοι καὶ μικροὶ θὰ ξυπνήσουν. Θὰ εἶνε ὅμως πλέον ἀργά. Θὰ πᾶνε στὰ βουνὰ καὶ θὰ λένε· Βουνά, ἀνοίξατε γιὰ νὰ μᾶς κρύψετε ἀπὸ τὴν ὀργὴ τοῦ Κυρίου (πρβλ. Λουκ. 23,3. Ἀπ. 6,16).
Εἶνε ταῦτα παραμύθια;

Read more »

Θα συλληφθουν στα διχτυα του Αντιχριστου εκεινοι που δεν αγαπουν την αληθεια

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. σελ. 133

Θὰ συλληφθοῦν στὰ δίχτυα τῆς ἀπάτης αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν διάθεσι, ποὺ δὲν ἀγαποῦν τὴν ἀλήθεια, ποὺ τοὺς ἀρέσει νὰ ζοῦνε στὸ ψέμα.
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀγαποῦν τὴν ἀλήθεια εἶνε πολὺ λίγοι. Δὲν βλέπετε κάθε βράδυ τί γίνεται μὲ τὰ ῥαδιόφωνα καὶ τὰ ἄλλα μέσα ἐνημερώσεως; Αὐτὸς ὁ κόσμος εἶνε ἀνόητος, εἶνε τρελλοκομεῖο. Ὁ ἱστορικὸς τοῦ μέλλοντος ―ἐὰν σωθῇ τίποτε μὲ τὴν ἀπάτη ποὺ κυκλοφορεῖ― θὰ τὸ γράψῃ. Οἱ περισσότεροι ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ῥαδιοφωνικοὺς σταθμούς εἶνε μεγάλοι ἀπατεῶνες. Ἁπλώνουν κάθε βράδυ τὰ δίχτυα τους. Τ᾿ ἁπλώνουν ὅπως ὁ ψαρᾶς. Ἔχουν μέσα μασκαρᾶδες, λωποδύτες, ἀπατεῶνες, ψεῦτες… Καὶ ἀπατοῦν τὸν κόσμο κι ἁρπάζουν ὅ,τι μποροῦν.
Βλέπεις τὸν ἄλλο, τὸ χάνο, νὰ κάθεται ὧρες ὁλόκληρες καὶ ν᾿ ἀκούῃ τὸ ῥαδιόφωνο. Ὁ ἕνας ἀκούει τὸ Βελιγράδι, ὁ ἄλλος τὴ Σόφια, ὁ ἄλλος τὰ Τίρανα, ὁ ἄλλος τὴ Μόσχα, ὁ ἄλλος τὴν Ἀγγλία, ἄλλος ἀκούει ἀπὸ ᾿δῶ κι ἄλλος ἀπὸ ᾿κεῖ. Καὶ κάθεται καὶ τοὺς θαυμάζει καὶ τοὺς πιστεύει. Ἆ, σοῦ λέει, τὸ εἶπε τὸ ῥαδιόφωνο, τὸ εἶπε ἡ τηλεόραση, τὸ ἔγραψε ἡ ἐφημερίδα!
Δὲν πρέπει ὁ ἄνθρωπος, ὅπως κατήντησαν αὐτά, οὔτε νὰ τ᾿ ἀνοίγῃ. Θὰ εἶνε πολὺ καλύτερος ὁ ἄνθρωπος, ὅταν δὲν ἀσχολῆται μ᾿ αὐτά. Τώρα ὅλοι πέφτουν στὰ δίχτυα αὐτὰ καὶ δημιουργεῖται ἕνα πνεῦμα πλάνης. Τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης εἶνε σὰν μιὰ ἀσθένεια. Ἂν δὲν προλάβουμε νὰ καταπολεμήσουμε τὴν ἀσθένεια ἐγκαίρως, ἐπεκτείνεται καὶ δημιουργεῖται ῥεῦμα πλάνης. Read more »

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑ ΠΛΑΝΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ.  134

Ζοῦμε σ᾿ ἕνα τεράστιο παγκόσμιο ῥεῦμα πλάνης, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὰ μικρότερα καὶ φθάνει ἕως τὰ μεγαλύτερα. Θὰ πέσουν, λέει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος, στὰ δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου ὄχι ὅλοι, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν καλὴ διάθεσι. Αὐτοὶ ποὺ τεντώνουν τ᾿ αὐτιά τους πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ.

Θυμᾶμαι, ἦταν στὴν Ἀθήνα κάποιος σοβαρὸς ἀλλὰ ὄχι πνευματικὸς ἄνθρωπος, ποὺ εἶχε μιὰ ὑπόθεσι. Πῆγε σὲ δέκα πνευματικούς. Ὁ πρῶτος τοῦ ἄνοιξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοῦ εἶπε· Παιδάκι μου, ἔτσι νὰ κάνῃς. Δὲν τοῦ ἄρεσε. Πῆγε σὲ ἄλλον, κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ σὲ τρίτο, καὶ σὲ τέταρτο, καὶ σὲ πέμπτο, καὶ σὲ ἕκτο, καὶ σὲ ἕβδομο, καὶ σὲ ὄγδοο, καὶ σὲ ἔνατο, καὶ τοῦ εἶπαν τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ στὸν δέκατο. Κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ λέει· Δὲν εἶνε τίποτε αὐτό… Τότε εὐχαριστήθηκε αὐτὸς καὶ εἶπε· Ἆ, ἐσύ εἶσαι καλὸς πνευματικός, ἐσύ μοῦ εἶπες τὴν ἀλήθεια! Εἴδατε; μὲ τὸν τελευταῖο, τὸ «μασκαρᾶ», συμφώνησε, ποὺ εἶχε τὸ πνεῦμα του, καὶ αὐτόν ἄκουσε. Τοὺς ἄλλους ἐννιά, ποὺ ἐξέφραζαν τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου, δὲν τοὺς ἄκουσε. Καὶ τώρα κάτω στὴν Ἀθήνα αὐτοί οἱ πνευματικοὶ ἔχουν πέρασι. Ἔ, σοῦ λέει, δὲν εἶνε τίποτε αὐτά, ὅλος ὁ κόσμος τὰ κάνει.
Δὲν εἴδατε τί ἔγινε στὴν Ἀθήνα; Καθηγηταί, ἀνώτεροι ἄνθρωποι, μαζεύτηκαν γιὰ νὰ ἐπισημάνουν τὰ κακὰ τοῦ σέξ. Καὶ μαζεύτηκαν στὴ διάλεξι χιλιάδες νέοι, καὶ φώναζαν καὶ ὠρύοντο· Κάτω ἡ παρθενία, ζήτω ὁ αὐνανισμὸς καὶ ἡ μαλακία… Φρικτὴ εἶνε ἡ κατάστασι. Πνεῦμα πλάνης ἐξαπλώνεται μὲ καταπληκτικὸ ῥυθμό. Δὲν εἶνε τίποτε, σοῦ λέει, ἡ μοιχεία· δὲν εἶνε τίποτε ἡ πορνεία· δὲν εἶνε κακὰ πράγματα αὐτά. Τί κάθεσαι καὶ μοῦ λὲς ἐσύ;…

Read more »

Δεν θελεις, λαε, Ιησουν τον Ναζωραιο;
Θα σε κυβερνουν οι αντιχριστοι

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 129

«…Καὶ πάλι ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, ἂν παρουσιαστῇ ἕνας πραγματικὰ πιστὸς Χριστιανός ―τώρα δὲν ὑπάρχει, σᾶς τὸ λέω καθαρά, γιατὶ εἴμαστε ἄξιοι τιμωρίας―, ἂν βρισκόταν ἕνας, καὶ ἔλεγε· «Ἕλληνες, δὲν θὰ κυβερνήσουμε τὴν Ἑλλάδα μὲ τὸ ἄλφα ἢ βῆτα ἢ γάμμα κόμμα, ἀλλὰ μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, (μὲ τοῦτο ποὺ κρατῶ, ποὺ εἶνε σοφία. Δὲν ὑπάρχει ἄλλο. Ὅλα τ᾿ ἄλλα εἶνε βλακεῖες, ἀνοησίες καὶ κουταμάρες)· τὸ Εὐαγγέλιο εἶνε ἡ σοφία καὶ μ᾿ αὐτὸ θὰ κυβερνήσουμε τὴν Ἑλλάδα», πέστε μου, θὰ τὸν ψήφιζαν οἱ Χριστιανοί; Ἐμένα, λοιπόν, νὰ μοῦ τρυπήσετε τὴ μύτη, ἂν ἡ παράταξί του θὰ ἔπαιρνε ἕνα βουλευτὴ στὴν Ἑλλάδα. Τὸ Βαραββᾶ θὰ ἐκλέξουν, διότι εἶνε κουμπάρος τους, διότι τοὺς εὐνοεῖ…, πολλὰ ἄλλα διότι.
Δὲν θέλεις, λαέ, Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον; Ἔ, ἄφησε τότε νὰ ἐκλέγωνται οἱ Βαραββᾶδες σου καὶ νὰ σὲ κυβερνοῦν οἱ ἀντίχριστοι.
Δὲν θέλω νὰ ἐπεκταθῶ περισσότερο, γιατὶ θὰ νομίσετε ὅτι πολιτικολογῶ. Δὲν ἀνήκω σὲ κανένα κόμμα. Τοὺς ξέρω ὅλους, ἐπὶ τόσα χρόνια. Ξέρω ποιός εἶνε ὁ ἕνας καὶ ποιός εἶνε ὁ ἄλλος. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς πατάει στὴν ἐκκλησία; ποιός ἐξομολογεῖται; ποιός κοινωνεῖ; Ὁ ἕνας τραβάει ἀπὸ ᾿δῶ κι ὁ ἄλλος ἀπὸ ᾿κεῖ.
Τὸ Εὐαγγέλιο μόνο λύνει τὸ κοινωνικὸ πρόβλημα. Ἡ λύσι τοῦ κοινωνικοῦ προβλήματος εἶνε πάρα πολὺ εὔκολη. Καὶ εἶνε εὔκολη ὄχι μὲ τὸν ἀντίχριστο, ἀλλὰ μὲ τὸ Χριστό.
Πρέπει νὰ γίνῃ στὴν Ἑλλάδα μιὰ κίνησι χριστιανική. Ἀλλὰ ποῦ εἶνε οἱ Χριστιανοί; Εἶνε σπάνιοι οἱ Χριστιανοί, ὅπως σπάνιοι εἶνε καὶ οἱ ἀστροναῦται. Ἀλλ᾿ ὅ,τι καὶ ἂν γίνῃ, τὸ Εὐαγγέλιο θὰ νικήσῃ. Αὐτὸ τὸ τρομερὸ βιβλίο, τὸ ὁποῖο ἐσεῖς δὲν τὸ διαβάζετε.

Read more »

Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 41

Προτιμοτερον θανατος παρα επαισχυντος επιβιωσις

ΤΑΥΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝ διὰ νὰ τονίσωμεν καὶ πάλιν ὅτι, ἐὰν ὁ κατέχων ἀντικείμενόν τι, ἀπὸ τὰ εὐτελέστερα ἕως τὰ ἀκριβώτερα, χαράξῃ ἐπʼ αὐτοῦ τὸν ἀριθμὸν 666 καὶ μᾶς εἴπῃ, «Δὲν θὰ σᾶς τὸ δώσω ἐὰν προηγουμένως δὲν ἀρνηθῆτε καὶ δὲν βλασφημήσετε τὸν Χριστόν», τότε εἰς τὴν συγκεκριμένην αὐτὴν περίπτωσιν, ἄν εἴμεθα πιστοί, θὰ πρέπῃ νὰ προτιμήσωμεν νὰ στερηθῶμεν τοῦ τοιούτου ἀγαθοῦ, ἔστω καὶ ἄν αὐτὸ εἶνε ὁ ἐπιούσιος ἄρτος, καὶ νʼ ἀποθάνωμεν τὸν ἐκ τῆς ἀσιτίας θάνατον, παρὰ νʼ ἀρνηθῶμεν τὸν Χριστόν. Ἡ πίστις εἰς τὴν συγκεκριμένην αὐτὴν περίπτωσιν πρέπει νὰ λάμπῃ ὡς ὁ ἥλιος.
Εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο τοῦ λόγου θʼ ἀναφέρω ἕνα παραπλήσιον γεγονός, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξα αὐτόπτης μάρτυς. Πρὸ 42 ἐτῶν ὡς ἱεροκῆρυξ εὑρισκόμην εἰς μίαν πόλιν τῆς μαρτυρικῆς μας Μακεδονίας, ἡ ὁποία διετέλει τότε κάτω ἀπὸ τὴν δυναστείαν στρατευμάτων κατοχῆς, ἐν οἶς καὶ βουλγαρικῶν, συνεργαζομένων στενῶς μετὰ τῶν ὀρδῶν τοῦ ἀπαισίας μνήμης Χίτλερ. Οἱ Βούλγαροι, διὰ νὰ προσελκύσουν ὀπαδούς, ἐμοίρασαν καρτέλλας εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐδέχθησαν νὰ προσχωρήσουν μὲ τὸ μέρος των, οἱ δὲ ἐφοδιασμένοι μὲ καρτέλλαν ἐπρομηθεύοντο ἐκλεκτὰ τρόφιμα δωρεὰν εἰς περίοδον φρικτῆς πείνης. Εἰς τὸν πειρασμὸν αὐτὸν ὑπέκυψαν οὐκ ὀλίγοι. Τότε συνήντησα Ἕλληνά τινα πατριώτην, πάμπτωχον οἰκογενειάρχην, ὅστις, εἰς τὴν προτροπὴν νὰ δεχθῇ τὴν κάρταν καὶ νὰ λάβῃ τρόφιμα, ἠκούσθη νὰ λέγῃ˙

Read more »