ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑ ΠΛΑΝΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ



Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 129
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 41
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 14-15
Κύριο γνώρισμα των χριστιανών ο διωγμός.
Εκεί πάμε. Θα επανέλθουμε στους αποστολικούς χρόνους. Αυτό θα γίνει ή μέσα από την Εκκλησία ή απ’ έξω με εξωτερικό διωγμό. Όπως στη Ρωσία ήταν εκατομμύρια ψευτοχριστιανοί. Μετά ήρθε το μεγάλο κόσκινο και κοσκινίστηκαν οι Χριστιανοί. Τώρα υπάρχουν λίγοι, αλλά πραγματικοί Χριστιανοί. Ζήτημα μέσα στη Μόσχα, που είναι 8 εκατομμύρια, να υπάρχουν 100-200 Χριστιανοί. Αλλά αυτοί έχουν μέσα τους δύναμη. Ο βίος τους, το παράδειγμα τους, η αυτοθυσία τους το δείχνει. Εδώ εμείς είμαστε όλοι χριστιανοί του γλυκού νερού. Αν πιστεύαμε στο Θεό θα είχαμε εγκαταλείψει κάθε άλλη κοσμική ασχολία. Τι να τα κάνεις τα άλλα, το Ευαγγέλιο ποιος εφαρμόζει.
Στη Θεσσαλονίκη όμως τότε ήταν πραγματικοί χριστιανοί. Και απόδειξις ότι δεν λυγίζανε στους διωγμούς. Εκείνα τα φτωχαδάκια πάλευαν με όλες τις αρχές και τις εξουσίες, που ήταν εχθρικές. Αυτοί οι λίγοι Χριστιανοί εθεωρούντο αμελητέοι, δεν τους υπολόγιζαν και όμως αυτοί ήρθαν σε ρήξη με όλους τους ισχυρούς της Θεσσαλονίκης και υπέστησαν πολλούς διωγμούς.
Αλλά και πάντοτε τα φτωχαδάκια διώκονται και μένουν κοντά στο Χριστό. Οι άλλοι που έχουν αξιώματα, ως επί το πλείστον πολεμούν το Χριστό. Read more »
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 149
(Τὸ βιβλίο θὰ τὸ βρῆτε στὸ βιβλιοπωλεῖο «ΣΩΤΗΡ», στὴ Θεσσαλονίκη
Καὶ στὸ βιβλιοπωλεῖο «ΕΛΑΦΟΣ» στη Φλώρινα, τηλέφωνο 2385028868)
«Nὰ ἔχετε ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι θὰ κάνωμε κάτι ἄλλο. θὰ διοργανώσωμε ὁμάδα κρούσεως, θὰ πᾶμε σὲ αὐτοάμυνα – ἐκεῖ ὁδηγούμεθα. Καλὴ εἶνε ἡ δημοκρατία, ἀλλὰ κατήντησε σκιά. Καὶ σήμερα κυριαρχοῦν οἱ ἀπατεῶνες καὶ οἱ λωποδύτες. Σὲ τέτοιες ἐποχὲς ζοῦμε. Κ᾿ ἐσεῖς θὰ ἀναγκασθῆτε ἀργότερα νὰ πᾶτε σὲ αὐτοάμυνα, νὰ ὑπερασπίσετε τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψι τῆς οἰκογενείας σας. Καταλάβατε;
Kαὶ αὐτὸ μᾶς τὸ ἐπιβάλλει καὶ τὸ σύνταγμα. Εἴμεθα ἐντὸς τοῦ συντάγματος. Τί λέει τὸ σύνταγμα; Tὸ τελευταῖο ἄρθρο του λέει τὸ ἑξῆς. Ὅταν κινδυνεύῃ ἡ πατρίς, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ θρησκεία, ὅταν κινδυνεύουν τὰ ἰδανικά, καὶ ἀδρανοῦν οἱ ἐντεταλμένοι καὶ ὑπάρχῃ ἀναρχία, τότε φύλακας τοῦ συντάγματος, φύλακας τῆς ἐλευθερίας, φύλακας τῆς θρησκείας εἶνε ὁ λαός. Ἐμεῖς λοιπὸν θὰ ἀγωνιστοῦμε, ἂν θέλουμε νὰ ζήσῃ ἡ πατρίς μας καὶ ἂν δὲν θέλουμε νὰ γίνῃ ἀμπέλι ξέφραγο καὶ νὰ χορεύουν ὅλοι οἱ πίθηκοι, ὅλων τῶν χρωμάτων καὶ καταστάσεων.
Εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος δοῦλος τοῦ Κυρίου, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ φιλήσω τὰ πόδια σας· ἀλλὰ ὡς πρὸς τὴν πίστιν, πεθαίνω γιὰ τὴν πίστι. Μακάρι ὁ Θεὸς νὰ μ᾿ ἀξιώσῃ ἑνὸς τέλους μαρτυρικοῦ. Καὶ γράμματα παίρνω ἐπάνω ἀπὸ τὴ Φλώρινα, ὅτι θὰ μὲ σκοτώσουν. Ἀλλὰ τολμᾶνε; Πρέπει νὰ ἔχουν, λένε, πολλὲς δυνάμεις, γιατὶ οἱ Χριστιανοὶ εἶνε ἀγωνιστικοί.
Λοιπόν, μπροστὰ σὲ συνθῆκες καὶ σὲ τέτοιες ἡμέρες ποὺ ζοῦμε, χωρὶς ν᾿ ἀνακατευώμεθα μὲ τὰ κόμματα, θὰ κινούμεθα σὲ ἕν· ὑπερκομματικὸ μῆκος, πάνω ἀπὸ τὰ κόμματα. Ἂς ἔχουν διαφορὲς οἱ ἄνθρωποι· ἄλλος τὸ ἄλφα, ἄλλος τὸ βῆτα, ἄλλος τὸ γάμμα φρόνημα κ.λπ.. Ἀλλὰ σ᾿ ἕνα σημεῖο νὰ εἴμεθα σύμφωνοι· πέρα ἀπὸ τὰ κόμματα, πέρα ἀπὸ τὶς ἰδεολογίες, πέρα ἀπὸ ὅλα, θὰ εἴμεθα Ἕλληνες καὶ πρὸ παντὸς Χριστιανοί. Αὐτὰ τὰ δυὸ ἰδανικὰ νὰ τὰ κρατήσωμε καλά».
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΛΕΣΜΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΟΤΙ: «Θὰ ἀναγκασθῆτε ἀργότερα νὰ πᾶτε σὲ αὐτοάμυνα, νὰ ὑπερασπίσετε τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψι τῆς οἰκογενείας σας…».
ΑΠΟ ΟΜΑΔΑ ΚΟΥΣΕΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΛΕΣΜΑ. ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ, ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ.
* * *
Ἀπίστευτο κι ὅμως ἀληθινό!
Ἔστησαν, μέσῳ ἱστοσελίδας, ἐπιχείρηση οἰκειοθελοῦς ἀφελληνισμοῦ-ἀποχριστιανοποίησης τῆς Πατρίδας μας!
Ἡ Παγκόσμια Νέα Τάξη Πραγμάτων, ἔνθεν κι ἔνθεν, ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, πολύ γρήγορα «ἐργάστηκε» προκειμένου νά στήσει σέ χρόνο dt τήν ἐνσωμάτωση καί ἀποκαταστάστη ἑκατομμυρίων λαθρομεταναστῶν…Οὔτε σχεδιασμένο νά τό εἶχε….:-)
kaiomenivatos.blogspot.gr/2016/03/t_13.html
«Πρόσφυγες ; ή κατακτητές του Αλλάχ» για εξανδραποδισμό της Ευρώπης;
Ζούμε σε καιρούς πανούργους και ανάποδους. Κάπου σαν να έχουμε τρελλαθεί, όπου το άσπρο λέγεται μαύρο και το μαύρο φαίνεται άσπρο κι΄όπου ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του αλλουνού αν τύχει και ακούσει αντίθετο λόγο!
Και μάλιστα από λεγόμενους «δημοκράτες». Πού ξεφτιλίζουν την αρχαία Αθηναϊκή δημοκρατία, το πρότυπο αυτό της δικαιοσύνης της Εξουσίας! Θάλεγε κανείς ότι οι περισσότεροι από έχουνε πιεί εκείνο το «τρελλό νερό» για το οποίο και άλλοτε έχουμε μιλήσει, ώστε να μή μπορούνε να ξεχωρίσουνε «δυό γαϊδουριών άχερα» πού λέει και ο λαός…Μ΄ αυτές λοιπόν τις «εσωτερικές προϋποθέσεις» βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να έρχονται κατά κύματα –και κυριολεκτικά επάνω στα κύματα- άνθρωποι απ΄ όλες τις φυλές της γής και να προσγιαλώνονται στα Ελληνικά νησιά μας. «Σύνορα θαλάσσια δεν υπάρχουν», μας τόνισε χωρίς τσίπα ο κύριος Τσίπρας μαζί με την Τασία δίνοντας έτσι το σφύριγμα όχι μόνο ελεύθερης κατάληψης των νησιών μας αλλά και της καταστροφής του Ελληνικού τουρισμού πηγαίνοντάς τον στον πάτο!…
Ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο://patrablog.blogspot.gr/2016/03/blog-post_17.html
* * *
Ενός κακού μύρια έπονται. Προλάβετε Άη Γιώργη & Άγιοι Πάντες να μη ολοκληρωθή το κακό
Ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 549/2016 Ἀπόφασι τοῦ Δ΄ Τμήματος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ) ἀπορρίψασα τήν σχετική αἴτησί μου πού ὑπάρχει στό Διαδίκτυο κατά τῶν Ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν καί Ὑγείας περί τῆς ἀκυρώσεως τῆς παραλείψεως τοῦ Ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἐκδηλωθείσης μέ τήν ἄπρακτη πάροδο τριμήνου ἀπό τῆς ὑποβολῆς τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 709/18.1.2010 σχετικῆς αἰτήσεώς μου ὅπως προκαλέσει τήν ἔκδοσι σχετικοῦ διατάγματος σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος περί διαλύσεως τοῦ Ἱδρύματος ὑπό τήν ἐπωνυμία «Τεκτονικόν Ἵδρυμα» ὡς καί τοῦ αὐτοαποκαλουμένου Ἱδρύματος «Μέγα Ἀγαθοεργό Σῶμα τῆς ἀποσχισθείσης Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος», ἐσφαλμένως ἑρμήνευσε καί ἐφήρμοσε τίς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 47, παρ. 1 τοῦ Προεδρικοῦ διατάγματος 18/1989 «Κωδικοποίησι διατάξεων Νόμων διά τό Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας» (ΦΕΚ Α΄8) καί τῶν ἄρθρων 3 παρ.1, 5 καί 29 παρ. 1 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977, ΦΕΚ Α΄146), δεχθέν ὅτι δέν θεμελιώνω ἔννομον συμφέρον νά ζητήσω τήν ἀκύρωσι τῆς παραλείψεως τῆς Διοικήσεως νά προκαλέση τήν ἔκδοσι Προεδρικοῦ Διατάγματος περί διαλύσεως τοῦ Ἱδρύματος μέ τήν ἐπωνυμίαν «Τεκτονικόν Ἵδρυμα», τό ὁποῖο ἔχει ὡς πραγματικό σκοπό τήν προώθηση τῆς λατρείας μή γνωστῆς θρησκείας, Read more »
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 45-46
ΑΣ ΜΕΙΝΗ Η ΠΙΣΤΙΣ ΜΑΣ σταθερὰ καὶ ἀκλόνητος. Ὅ,τι καὶ ἄν συμβῇ «ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Ἄς ἔχομεν πλήρη ἐμπιστοσύνην εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Θεὸν καὶ Σωτῆρά μας, ὁ ὁποῖος ποτὲ δὲν θὰ ἐγκαταλείψῃ τοὺς πιστοὺς δούλους του, ἔστω καὶ ἄν οὗτοι πορευθοῦν ἐν μέσω σκιᾶς θανάτου. Ἐν μέσῳ τοῦ βαθυτάτου σκότους θὰ λάμψῃ καὶ πάλιν τὸ φῶς. Πίστις μας εἶνε, ὅτι τὸ ἐσφαγμένον Ἀρνίον τῆς Ἀποκαλύψεως, ὡς φαίνεται καὶ εἰς τὴν εἰκόνα τοῦ παρόντος ἄρθρου, τελικῶς θὰ νικήσῃ ὅλα τὰ θηρία τῆς ἀβύσσου, διότι «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ». Ζῶντες μέσα εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον, εἰς τὸν ὁποῖον τὸ πολυειδὲς κακὸν κατακλύζει τὰ πάντα, ὁσονδήποτε ὀλίγοι καὶ ἄν μείνωμεν, ἄς εἴμεθα ἕτοιμοι, καὶ διὰ λόγου φωτεινοῦ, καὶ διὰ βίου ἁγίου, καὶ διʼ αἵματος ἀκόμη ἄν παραστῇ ἀνάγκη, νὰ δώσωμεν τὴν μαρτυρίαν μας ἐν πάσῃ σοφία καὶ συνέσει πνευματικῇ. Μένοντες δὲ ἐντὸς τῆς κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας, ὡς εἶνε ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία, φρονοῦντες δὲ καὶ πράττοντες κατὰ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, χάριτι θεία θὰ δυνηθῶμεν νὰ διαπλεύσωμεν τὸ τρικυμιῶδες πέλαγος τοῦ κόσμου καὶ νʼ ἀντικρύσωμεν τὰς ἀκτὰς τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ μακαριότητος, εἰς τὴν ὁποίαν πλέον πᾶς φόβος καὶ ἀγωνία θὰ ἔχουν λήξει. Ἐκεῖ εἰρήνη καὶ γαλήνη θὰ ἐπικρατῇ αἰωνίως ἐν Χριστῷ, ὦ ἡ δόξα, ἡ τιμὴ καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
α. http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=50918#more-50918
β. http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=38151
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 103-104
Tὸ πρωὶ ποὺ σηκώνεστε κάνετε προσευχή; Διαβάζετε Γραφή; Ψάλλετε τῷ Θεῷ;
Προσευχή, παιδιά, «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α΄Θεσ. 5,17). Θὰ δοῦμε θαύματα – θὰ δῆτε θαύματα, παιδιά, στὴ ζωή σας.
Tώρα στὰ γηρατειά μου, κάθομαι καμμιὰ φορὰ καὶ θυμοῦμαι τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Θεὸς στὴ ζωή μου καὶ δακρύζω. Θαύματα· μικρὸ παιδὶ πῶς ἐσώθηκα!
Εἴχαμε ἕνα κῆπο μικρὸ ἐκεῖ στὸ σπιτάκι, καὶ ἦταν τότε τὰ πηγάδια ἀνοιχτά. Κ᾿ ἐγὼ μικρὸς ἤμουν πολὺ ζωηρός. Ξαφνικά, ἐκεῖ ποὺ ἔτρεχα, γλιστρῶ καὶ πέφτω κάτω στὸ στόμιο τοῦ πηγαδιοῦ. Τὸ σῶμα μου τὸ μισὸ σχεδὸν κοιτοῦσε μέσα στὸ πηγάδι, εὐτυχῶς ἡ ἰσορροπία τοῦ σώματός μου ἦταν πρὸς τὰ ἔξω. Λίγο τι καὶ θὰ ἔπεφτα μέσα. Ἀφοῦ ἔβλεπα σὰν καθρέπτη τὸ νερό. Μόλις κατώρθωσα καὶ γλύτωσα. Ἂν ἔπεφτα μέσα, θὰ εἶχα πνιγῆ.
Kάποια προσευχὴ μὲ ἔσωσε. Ἔχω κι ἄλλες πολλὲς περιπτώσεις, μεγάλες. Βλέπει ὁ ἄνθρωπος θαύματα στὴν προσευχή.
Λοιπὸν ἔτσι νὰ κάνετε κ᾿ ἐσεῖς, καὶ ὁ Κύριος θὰ σᾶς σώση καὶ ἀπὸ σωματικοὺς κινδύνους καὶ ἀπὸ πνευματικοὺς κινδύνους· μεγάλα καὶ θαυμαστὰ θὰ ποιήσῃ ὁ Κύριος. Μεγάλα ἐν Χριστῷ. Ὄχι ἐμεῖς οἱ μικροὶ καὶ ἀνάξιοι, ἀλλὰ ἡ δύναμις τοῦ Κυρίος, «ἡ θεία χάρις ἡ πάντοτε τὰ ἀσθενῆ θεραπεύουσα καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα» (ἀκολ. χειροτ.).
Ὁ Θεὸς θὰ δώσῃ τὴ χάρι, ὅταν ὑπάρχῃ ταπείνωσι, ἀγάπη, συναίσθησι ὅτι εἴμεθα ἕνα μηδενικό. Καὶ τὰ μηδενικὰ ἀξιοποιοῦνται. Διαβάστε τὸ βιβλίο «Ἀκολούθει μοι». Ἐκεῖ, στὸ τέλος, γράφει· Τὰ μηδενικὰ ἀξιοποιοῦνται, ὅταν ὑπάρχῃ μπροστὰ ἡ μονάδα (σ. 461). Ἂν ἔχῃς ἕνα μηδενικό, γίνεται δέκα· ἂν ἔχῃς δύο μηδενικά, γίνεται ἑκατό· ἂν ἔχῃς τρία μηδενικά γίνεται χίλια. Ἡ συναίσθησι τῆς μηδαμινότητός μας ὅταν ἔχουμε μπροστὰ τὸν Ἕνα. «Ἐν τῷ Θεῷ ποιήσομεν δύναμιν» (Ψαλμ. 59,14).
Θὰ τὰ δοῦμε αὐτά. Δὲν εἶνε μῦθος ὁ χριστιανισμός, ἀλλὰ εἶνε μία πραγματικότης τὴν ὁποία τὴν αἰσθανόμεθα· καὶ καθένας Χριστιανὸς εἶνε ἕνας μικρὸς Χριστός.
Λοιπὸν εἴμεθα σύμφωνοι; Πνευματικοὶ ἄνθρωποι νὰ εἶστε, νὰ προσεύχεσθε καὶ γιὰ μᾶς καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὁλόκληρη.
Ἄντε στὸ καλό, στὴν εὐχὴ τοῦ Χριστοῦ· καὶ δὲν πειράζει, παιδάκι μου, θὰ τραβήξωμε ἐμεῖς τὸ δρόμο μας. Ὁ Χριστὸς «λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει» (Α΄ Πέτρ. 2,23), καὶ οἱ ἀπόστολοι ἔλεγαν· «λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν» (Α΄ Κορ. 4,12). Read more »
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ.31
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 29
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 44-45
Aπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 29-30
Γεννᾶται λοιπὸν τὸ ἐρώτημα· ἐμεῖς εἴμεθα προετοιμασμένοι γιὰ Ἐκκλησία κατακομβῶν; Ὅταν πέσῃ τὸ κόσκινο τοῦ διωγμοῦ, ὅπως στὴν Ἀλβανία καὶ σὲ ἄλλες χῶρες, πόσοι θὰ μείνουμε;
Mιὰ κορυφὴ τοῦ Θαβὼρ εἶνε ἐδῶ πέρα· ἀλλὰ θὰ λείψῃ αὐτὴ ἡ κορυφή. Tώρα εἶστε πολλές. Ὅταν ἀρχίσῃ ὁ διωγμός, ἀπὸ τὶς ὀγδόντα – ἑκατὸ ποὺ εἶστε ἐδῶ, ―νὰ μὴ σᾶς φανῇ παράξενο― ζήτημα ἄν μείνετε δέκα· πέντε ἂν μείνετε. Θὰ φύγουν, θὰ φύγουν, θὰ φύγουν. Θὰ τὰ δῆτε αὐτά. Ἐγὼ δὲ θὰ ζῶ πλέον γιὰ νὰ δῶ αὐτὰ τὰ τραγικὰ γεγονότα. Τὰ ἔζησα αὐτὰ τὰ γεγονότα, καὶ τὰ ξέρουν ἐδῶ πέρα ὅσοι εἶνε. Θὰ βγῇ ἕνα βιβλίο, τὸ ὁποῖο θὰ περιγράφῃ τὰ πρὸ σαράντα ἐτῶν συμβάντα· ὄχι γιὰ τὴ δόξα τὴ δική μου, ἀλλὰ γιὰ νὰ τιμήσουμε τὰς περιστάσεις ἐκείνας. Ἦρθε ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία, ἐνῷ εἶχα σαράντα – πενήντα κον-τά μου, ὅλοι μὲ ἐγκατέλειψαν – πλὴν ἑνὸς προσώπου, τοῦ Γεωργίου Παφίλη. Mόνο αὐτὸς δὲν μὲ ἐγκατέλειψε· ἔμεινε σταθερὸς καὶ ἀκλόνητος. Ὅλοι μὲ ἐγκατέλειψαν.
Λοιπόν, μὴ νομίζετε ὅτι στὸ Θαβὼρ θὰ περάσετε ὅλη σας τὴ ζωή. Θά ᾿ρθῃ ἡ ἐγκατάλειψις καὶ ὁ διωγμός. Kαὶ θὰ πεινάσωμε καὶ θὰ γυμνητεύσωμε, τὰ πάντα θὰ ὑποστοῦμε γιὰ τὸ Χριστό. Θὰ ἔχωμε ἐμεῖς τὸν ἡρωϊσμὸν τῶν μαρτύρων αὐτῶν; Τότε θὰ παρουσιασθοῦν καὶ νέοι νεομάρτυρες. Τοιοῦτοι νεομάρτυρες παρουσιάζονται στὴ Ῥωσία καὶ στὴν Ἀλβανία. Τὸ τί συμβαίνει στὶς χῶρες αὐτὲς εἶνε ἄγνωστον.
Tώρα ἐμεῖς πήγαμε στὴν ἐκκλησία, λειτουργηθήκαμε, ἀκούσαμε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ κήρυγμα, καὶ ἐπιστρέψαμε στὰ σπίτια μας ὑπὸ ἐλεύθερον ἥλιον τέλος πάντων, μολονότι ἔμμεσος εἶνε ὁ διωγμὸς ἐναντίον τῶν ἰδεῶν τοῦ Εὐαγγελίου. Μετὰ θ᾿ ἀρχίσῃ καὶ ὁ ἄμεσος διωγμός. Πᾶς Χριστιανὸς θὰ καταδιώκεται, ἀκόμα καὶ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ ἂν θὰ κάνῃ.
Δὲν τὰ λέγω αὐτὰ διὰ νὰ σᾶς σκορπίσω τὴν ἀπογοήτευσι. Σᾶς τὰ λέω, γιατὶ εἶνε καθρέφτης αὐτός, εἰς τὸν ὁποῖο καθρεφτιζόμεθα, γιὰ νὰ φθάσωμε καὶ ἐμεῖς στὰ ὕψη τῶν ἁγίων· ἀλλὰ καὶ γιατὶ πρέπει νὰ ξέρετε τὴν ἀλήθεια.
Πολλὰ λόγια ἔχομε πεῖ, πάρα πολλὰ λόγια, καὶ ὀλίγη οὐσία ὑπάρχει. Δὲν μιλοῦσαν γιὰ τὸ Xριστὸ ἐκεῖνοι· καὶ ὅμως ἡ συναναστροφή των ἤτανε καθαρῶς χριστιανική. «Ἄνευ λόγου κερδηθήσονται». Aὐτὸ εἶνε. Ἐπῆλθε μία κρυάδα στοὺς Χριστιανούς, ψυγεῖο ἔγινε ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους. Τίς οἶδε τὰς βουλὰς τοῦ Θεοῦ; Tίς οἶδε ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ νέκρα ποὺ ὑπάρχει σήμερα στὴν Ἑλλάδα τί θὰ βγάλῃ ὁ Θεός;
Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 30
Ἐσεῖς ποὺ ἀγωνίζεσθε εἶστε σεσημασμένοι, εἶστε σημαδεμένοι, ἔχετε τὴν σφραγῖδα τοῦ ἀρνίου. Ὅπου βρίσκονται ζωντανοὶ Χριστιανοί, τοὺς γνωρίζουν ἕναν – ἕνα. Μπορεῖ αὐτοὶ σὲ μιὰ νύχτα νὰ τοὺς πιάσουν ὅλους αὐτούς.
Δὲν λένε ἐδῶ πέρα στὴν πόλι οἱ οἰκουμενισταὶ καὶ οἱ μαρξισταί;· «Tί νὰ κάνουμε; Ἐμεῖς ξέρουμε πολὺ καλὰ τοὺς Χριστιανούς, μὴ μᾶς μιλᾶτε γι’ αὐτούς. Ψόφιοι εἶνε. Ἂν μπορέσουμε νὰ διώξουμε τὸν Καντιώτη, τελείωσε ἡ ὑπόθεσι. Ὅλη ἡ Φλώρινα δική μας εἶνε». Ἔτσι θὰ κάνουν· θὰ χτυπήσουν κατακέφαλα.
Tέτοια διάθεσι ἔχουν. Σφοδρῶς πολεμοῦν τὰ κατηχητικὰ σχολεῖα, τὰς κινήσεις, τοὺς ἱεράρχας ποὺ ἀκόμα στέκονται καὶ ἔχουν ἐπὶ κεφαλῆς ἕναν ἀρχιεπίσκοπο ὁ ὁποῖος εἶνε πειθήνιον ὄργανον τῶν θελήσεών τους.
Ὕστερα ὁ καθένας τὸ σπιτάκι του, τὴν οἰκογένειά του, καὶ τίποτε περισσότερο. Δὲν τὸν ἐνδιαφέρουν καθόλου τὰ ἄλλα. Εἶνε ἰδιοτελεῖς πλέον οἱ ἄνθρωποι. Τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῦ Ἰούδα κυριαρχοῦν, ἡ ἰδιοτέλεια καὶ τὸ συμφέρον βασιλεύουν.
Tὸ πρωΐ ἦρθαν νὰ μοῦ παραπονεθοῦν γιὰ κάποιον ἱερέα. Θύμωσα καὶ ὠργίστηκα. Κλοπή, κλοπή, κλοπή! Δίνουν οἱ ἄνθρωποι χρήματα γιὰ τὴν ἐκκλησία, καὶ τὰ ἁρπάζει ὁ παπᾶς ὅλα καὶ δὲν ἀφήνει τίποτα στὴν ἐκκλησία. Νέοι Ἰοῦδαι. Πέρα ἀπὸ τὴν παπαδιά τους καὶ τὰ παιδιά τους τίποτε ἄλλο ἱερὸ καὶ ὅσιο δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει. Σπάνιο πρᾶγμα εἶνε οἱ εὐλαβεῖς ἱερεῖς ποὺ εἶνε ἕτοιμοι γιὰ θυσίες.
Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 27
Ἔ, φεύγουμε κ᾿ ἐμεῖς ἀπὸ τὸ σχῆμα αὐτὸ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀπελαμβάναμε ὡρισμένα προνόμια σὲ ὡρισμένας ἐποχὰς καὶ εἶχε μερικὴ ἐλευθερία. Φεύγουμε πλέον ἀπὸ τὸ σχῆμα αὐτὸ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ μπαίνομε στὸ σχῆμα τῶν κατακομβῶν.
Tότε πλέον, ὄχι μόνο τροπικῶς, ἀλλὰ καὶ τοπικῶς θὰ χωριστοῦμε. Καὶ ἡ Ἐκκλησία θὰ διωχθῇ· καὶ οἱ ναοὶ θὰ κλείσουν, ὃν τρόπον ἔχουν κλείσει στὴν Ἀλβανία καὶ σὲ ἄλλα μέρη.
Διωγμός. Φαίνονται αὐτὰ ἀπίστευτα· ἀλλὰ ὅλες οἱ ἐνδείξεις φανερώνουν, ὅτι ἐκεῖ βαίνομε. Λοιπόν, πρέπει κ᾿ ἐμεῖς νὰ προετοιμάσωμε τὸν ἑαυτό μας γιὰ Ἐκκλησία κατακομβῶν.
Ἀλλὰ γεννᾶται τὸ ἐρώτημα. Ἔχομε ἐμεῖς τὴν διάθεσιν αὐτήν; Τί λέτε; Μήπως συμβῇ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν Πέτρο· «Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον» (ὁ σατανᾶς, λέει, ζητάει νὰ σᾶς κοσκινίσῃ)· «ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου» (Λουκ. 22,31). Ὁ Κύριος ἐγνώριζε τὴν ἀδυναμία τοῦ Πέτρου καὶ ὅτι, ναὶ μὲν εἶχε πόθο εἰλικρινῆ νὰ μείνῃ κοντὰ στὸ Χριστό, ἀλλὰ ἦταν τὸ πνεῦμα του ἀσθενές.
Ὁ Πέτρος ἀπήντησε· «Ἐγώ, Κύριε, μαζί σου θὰ εἶμαι». Κ᾿ ἐσεῖς τώρα εἶστε ἐδῶ πέρα, μαζί μου. Ἀλλὰ θὰ εἶστε πάντα;
Θὰ περάσετε κόσκινο. Δὲν θέλω νὰ σᾶς ἀπογοητεύσω. Ὡραῖα εἶστε τώρα ὅλες ἐδῶ. Δὲν σᾶς πειράζει κανείς, δὲν σᾶς καταδιώκει κανείς. Ἐλεύθερο κατηχητικὸ σχολεῖο ἔχετε, ἐλεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ἐλεύθερα εἶνε ὅλα. Ζῆτε πάνω σ᾿ ἕνα ὄρος Θαβώρ. «Kαλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι» (Mατθ. 17,4). Ἔχετε τὴ συντροφιά σας, τὸ φαγητό σας, τὸν ὕπνο σας, τὰ κέντρο σας, τὰς εὐκολίας σας. Ὅλα αὐτὰ εἶνε καλὰ καὶ εὐχάριστα. Ἀλλὰ μετὰ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς δώσῃ μιὰ κλωτσιά, ὅπως λέει καὶ ὁ Χότζνερ, καὶ θὰ μᾶς πετάξῃ ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβώρ· θὰ μᾶς ῥίξῃ κάτω, στὴν σκληρὰν πεδιάδα, στὸ σχῆμα αὐτό.
Γεννᾶται λοιπὸν τὸ ἐρώτημα· ἐμεῖς εἴμεθα προετοιμασμένοι γιὰ ἕνα τέτοιο διωγμό; Ἔχομε ἐμεῖς τὸ θάρρος καὶ τὴν αὐταπάρνησιν τοῦ μάρτυρος ἐκείνου, ποὺ ἄκουε νὰ πλησιάζῃ τὸ μούγκρισμα τῶν λεόντων καὶ ἔλεγε· «Nά, ἀκούεται ἡ σάλπιγξ, ἀκούεται ἡ σάλπιγγα ποὺ μὲ καλεῖ»; Ἔχομε ἐμεῖς τέτοια αὐταπάρνησι καὶ θυσία; Ἐμεῖς οἱ ὑλικοί, οἱ γήινοι ἄνθρωποι, μποροῦμε νὰ φτάσουμε σ᾿ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ποὺ ἔφτασαν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἥρωες; Ἔχουμε τὴν αὐταπάρνησιν αὐτὴ τῆς Μαριάμ, μιᾶς ταπεινῆς ὑπηρετρίας, ἡ ὁποία κατώρθωσε νὰ κερδίσῃ τὴν Φαβιόλα;
Aπο το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Γ΄, 2015, σελ. 102
Τί πρέπει νὰ κάνουμε, εὑρισκόμενοι σ᾿ αὐτὸ τὸν αἰῶνα – σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ, γιὰ νὰ μείνουμε μὲ τὸ Χριστό; Ἰδοὺ τί μᾶς συμβουλεύει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἕνα ὅπλο πανίσχυρο, ποὺ πρέπει πάντοτε νὰ ἔxουμε μαζί μας οἱ Xριστιανοί, εἶνε ἡ προσευχή. Nὰ μὴν εἴμαστε ἄοπλοι σ᾿ αὐτὴ τὴν σκληρὰ μάχη.
«Tὸ λοιπὸν προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν» (Β΄ Θεσ. 3, 1).
Σ᾿ αὐτὰ τὰ χρόνια ποὺ ζοῦμε, σᾶς παρακαλῶ πολύ, λέει ὁ ἀπόστολος, προσεύχεσθε γιὰ μένα. Ἕνας Παῦλος παρακαλοῦσε τοὺς Xριστιανοὺς τῆς Θεσσαλονίκης, νὰ προσεύχωνται γι᾿ αὐτόν! Tὸ σκεφτήκατε αὐτό; Ἂν ὁ Παῦλος εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τὶς προσευχὲς τῶν Xριστιανῶν, πόσῳ μᾶλλον ἐμεῖς;
Ἀλλ᾿ ἐμεῖς αὐτὴ τὴν προσευχή, ποὺ εἶνε ὅπλο ἰσχυρὸ – πανίσχυρο γιὰ ὅλες μας τὶς ἀνάγκες, ὑλικὲς καὶ πνευματικές, τὴν ἀμελοῦμε.
Ἔχουμε μεγάλο καὶ σκληρὸ ἀγῶνα. Πρέπει νὰ νικηθοῦν οἱ δαίμονες. Kαὶ πρέπει νὰ νικήσῃ ὁ Χριστιανισμός. Bοηθῆστε κ᾿ ἐσεῖς, οἱ Xριστιανοί. Καὶ σήμερα, ἂν δὲν ἔχουμε ἐπιτυχία οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱεροκήρυκες, αἰτία εἶνε ὅτι δὲν προσεύχονται γι᾿ αὐτοὺς οἱ Χριστιανοί. Ἂν πίσω ἀπὸ κάθε ἐπίσκοπο, πίσω ἀπὸ κάθε κήρυκα τοῦ εὐαγγελίου, ὑπῆρχαν δέκα ἄνθρωποι νὰ προσεύχωνται, γιὰ νὰ τοὺς δυναμώνῃ ὁ Θεὸς καὶ νὰ τοὺς φωτίζῃ, θαύματα θὰ γίνονταν. Τώρα ἐμεῖς εἴμαστε θεομπαῖκτες. Βλέπεις τὸν κήρυκα τοῦ εὐαγγελίου ν᾿ ἀνεβαίνῃ στὸν ἄμβωνα; Παρακάλεσε τὸ Θεὸ νὰ τὸν φωτίσῃ, γιὰ νὰ πῇ πέντε λόγια σωστά. Βλέπεις τὸν ἱερέα; Παρακάλεσε τὸ Θεὸ νὰ τὸν δυναμώσῃ στὸν σκληρὸ αὐτὸ ἀγῶνα ποὺ ἔχουμε.
Ανακοινώθηκε επίσημα από την Πανελλήνια Κληρικολαϊκή επιτροπή (που αποτελείται από φορείς και συλλόγους).
Διαβᾶστε ἕνα μικρό ἀπόσπασμα, ἀπὸ τὸ βιβλίο «Οἱ χριστιανοί τῶν ἐσχάτων καιρῶν», σελ. 119 Read more »