ΚΙΒΩΤΟΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ – ΚΙΒΩΤΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ 2) Ὁ παραλογισμος του συγχρονου πολιτισμου· Θ᾿ ανεβουν τα μαυροπουλια στα ουρανια, κι απο ᾿κει ψηλα θα πατησουν τα κουμπια & θα ριξουν φωτια!!! Ιδου ο παραλογισμος του συγχρονου πολιτισμου. Ποσο σοφα λεει η Ἐκκλησα μας· «Χαιρε, (Παναγια,) τεχνολογους αλογους ελεγχουσα».



Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης
π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf
1. ΚΙΒΩΤΟΣ Η ΠΑΝΑΓΙΑ – ΚΙΒΩΤΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9592
Γ΄ Στάσις Χαιρετισμῶν
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αὐγουστίνου
2. Ὁ παραλογισμος του συγχρονου πολιτισμου
«Χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα» (Ἀκάθ. ὕμν. Ρ2β΄)
Κάθε Παρασκευὴ τῶν τεσσάρων πρώτων ἑβδομάδων τῆς μεγάλης Τεσσαρακοστῆς κάνουμε, ἀγαπητοί μου, ὁμιλίες. Σήμερα, ποὺ λέγεται ἡ Γ΄ στάσις τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου, θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ προσέξετε μία σύντομη ἑρμηνεία ἐπάνω στὸν χαιρετισμὸ «Χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα» (Ἀκάθ. ὕμν. Ρ 2 β΄).
Ἐδῶ ἐκεῖνο ποὺ ἑλκύει τὴν προσοχὴ εἶνε ἡ λέξις «τεχνολόγοι». Ἡ «τεχνολογία» εἶνε λέξι παλαιά, ἀλλὰ καὶ σύγχρονη· βρίσκεται καὶ σήμερα στὸ στόμα ὅλων. Ὅπως τὰ παιδιὰ πιπιλίζουν μιὰ καραμέλλα, ἔτσι τώρα μικροὶ – μεγάλοι πιπιλίζουν τὴ λέξι «τεχνολογία». Εἶνε ἡ ἐποχὴ τοῦ τεχνικοῦ πολιτισμοῦ. Συνεπῶς ὁ χαιρετισμὸς «Χαῖρε, (ἡ) τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα» ἁρμόζει καὶ σ᾿ ἐμᾶς.
* * *
⃝ Τί θὰ πῇ «τεχνολόγοι»; ποιοί εἶνε «τεχνολόγοι»; Εἶνε οἱ τεχνῖτες, ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὴν τέχνη. Ἄλλοι δουλεύουν τὸ μάρμαρο, ἄλλοι τὰ μέταλλα, τὸ χρυσὸ καὶ τὸν ἄργυρο, ἄλλοι τὸ ξύλο, ἄλλοι τὰ χρώματα, ἄλλοι ἄλλα. Ἀπὸ τὴν τεχνικὴ ἐπεξεργασία αὐτῶν τῶν πρώτων ὑλῶν βγαίνουν τὰ διάφορα δημιουργήματα (ἀγάλματα, σκεύη, κοσμήματα, πίνακες κ.λπ.).
⃝ Ἀλλὰ «τεχνολόγοι» δὲν εἶνε μόνο αὐτοί· «τεχνολόγοι» εἶνε καὶ ὅσοι δουλεύουν τὸ δυσκολώτερο ἀπ᾿ ὅλα· τὸ λόγο. Ὁ λόγος! ὁ πεζός, ὁ ποιητικός, ὁ γραπτὸς καὶ ὁ προφορικός, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ὁ ἐνδιάθετος λόγος, οἱ σκέψεις. Στὴν Ἀφρικὴ οἱ ἰθαγενεῖς ἔχουν λίγες λέξεις· ἐνῷ ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἔχει χιλιάδες λέξεις, τὸ λεξιλόγιο τῶν ἰθαγενῶν ἐκείνων δὲν ξεπερνᾷ τὶς διακόσες λέξεις. Ὅπως τὸ νήπιο ἔτσι κι αὐτοὶ ἔχουν πενία λέξεων· προσπαθοῦν ἄτεχνα νὰ ἐκφρασθοῦν μὲ λίγες λέξεις. Ἐνῷ ὁ καλλιεργημένος, ὁ λόγιος, ἔχει τέχνη στὸ λόγο, κάνει λογοτεχνία. Καὶ κάτι, ποὺ ὁ ἁπλοϊκὸς τὸ λέει σὲ 4 – 5 λέξεις, οἱ λογοτέχνες καὶ ποιηταὶ τὸ λένε μὲ 100 καὶ 200 λέξεις. Ἀπ᾿ ὅλη ὅμως τὴ λογοτεχνία τί μένει; Συχνὰ δὲν βγαίνει νόημα· σύγχυσι, κουβάρι μπλεγμένο.
⃝ «Τεχνολόγοι» ὅμως ἐδῶ εἶνε προπαντὸς οἱ φιλόσοφοι καὶ ῥήτορες. Αὐτοὶ μπροστὰ στὸ θαῦμα τῆς ἐκ Παρθένου γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ τὰ χάνουν, μένουν ἄφωνοι· ἡ Παναγία τοὺς ἀποδεικνύει «ἀλόγους», ἀφοῦ δὲν μποροῦν νὰ ἐξηγήσουν τὸ ὑπὲρ λόγον θαῦμα της.
Ὁ Χριστός, ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο διὰ τῆς Παναγίας, «ἤλεγξε» αὐτοὺς τοὺς «τεχνολόγους». Πῶς; Read more »