ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ [:Λουκ.15,11 – 32]

Ομιλία αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου,

«Εις την παραβολην περι του ἀσωτου»

Πάντοτε μεν, αδελφοί, οφείλουμε να διακηρύττουμε τη φιλανθρωπία του Θεού (διότι μέσω αυτής «ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν(:ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε)»[Πράξ.17,28])· και μάλιστα σε τούτον τον καιρό έχουμε χρέος να το κάνουμε αυτό, για να υπάρξει κοινή ωφέλεια και για να ευεργετηθούν οι αστέρες που πρόκειται να ανατείλουν από την κολυμβήθρα[: όσοι κατηχούμενοι επρόκειτο σε λίγο να βαπτιστούν]. Καθώς και αυτοί μέσω αυτής θα λάμψουν και εμείς μέσω αυτής σωθήκαμε και σωζόμαστε· αυτή δόθηκε από τον Δημιουργό Θεό και Πατέρα μας σε μας αντί κληρονομίας.
Ας πούμε, λοιπόν, περί της μετανοίας, αυτά ακριβώς που είπε ο Χριστός, ο Δεσπότης και φιλάνθρωπος Υιός του φιλάνθρωπου Πατρός, ο μόνος γνήσιος ερμηνευτής της πατρικής Ουσίας. Ας αναπτύξουμε όλη την παραβολή για τον Άσωτο, για να μάθουμε από αυτήν πώς πρέπει να προσεγγίζουμε τον Απροσπέλαστο και πώς να ζητούμε συγχώρηση των αμαρτιών μας. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ TΟΥ ΑΣΩΤΟΥ[:Α΄Κορ.6,12-20]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΙΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-02-1984], [Β 108]

«Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος».
Οι λόγοι αυτοί, αγαπητοί μου, του Αποστόλου Παύλου στους Κορινθίους, είναι βαρυσήμαντοι. Η Εκκλησία μας καταλλήλως τοποθέτησε την σημερινήν αποστολικήν περικοπήν παράλληλα με την παραβολή του ασώτου υιού. Για να δείξει, με διδασκαλία μεν λόγων, ότι όλα τα πράγματα επιτρέπονται, αλλά δεν συμφέρουν. Ο ευαγγελιστής Λουκάς μάς παρουσιάζει το ίδιο πράγμα, το ίδιο θέμα με μία εικόνα. Με την εικόνα του ασώτου υιού. Ο άσωτος υιός μπορούσε να μένει, μπορούσε και να φύγει. Αλλά δεν συνέφερε να φύγει. Αυτό ακριβώς θέλει να πει ο απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, εδώ σήμερα. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2531

Σάββατο πρὸ τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου
11 Φεβρουαρίου 2023 ἐσπέρας
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἐπιτρεπονται οἱ χοροι;

Mπήκαμε, ἀγαπητοί μου, στὸ Τριῴδιο καὶ αὔ­ριο εἶνε Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου.
Ἡ περίοδος τοῦ Τριῳδίου εἶνε χρόνος γιὰ πνευματικὴ προπαρασκευή, πῶς δηλαδὴ νὰ ἑορτάσου­με πρεπόντως τὸ Πάσχα. Τὸ ἐκκλησι­αστικὸ βιβλίο, ποὺ χρησιμοποιοῦν τώρα οἱ ψάλτες στὸ ἀναλόγιο, λέγεται Τριῴδιον κατα­νυκτικόν· εἶνε βιβλίο προσ­ευχῆς.
Μὲ σύντομα λόγια, τὸ Τριῴδιον ἴσον· συν­αίσθησι, ἀναγνώρισι τῆς ἀθλιότητός μας, μετα­μέ­λεια γιὰ τὰ ἁμαρτήματά μας, δά­κρυα. Τὸ Τρι­ῴδιον ἀκόμη ἴσον· μνήμη θανάτου, Ψυχο­σάβ­βατο, «Τῇ ὑπερμά­χῳ Στρατηγῷ τὰ νικητή­ρια…», «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέ­σῳ τῆς νυκτός…», «Ψυχή μου ψυχή μου, ἀ­νάστα· τί καθεύδεις;…». Τὸ Τριῴδιο ἴσον κυρί­ως· ταπείνωσις, μετάνοια, ἀγάπη, συγχώρησις, συμ­φιλίωσις, ἐξομολόγησις. Τὰ κάνουμε αὐ­τά; Δὲν τὰ κάνουμε δυστυχῶς. Εἴμαστε λοι­­πὸν ἢ δὲν εἴμαστε θεομπαῖχτες;
Ὁ σατανᾶς βρῆκε ἔτσι ἔδαφος καὶ ἔ­φτεια­ξε δικό του ἀντι-Τριῴδιο. Ποιό εἶνε τὸ ἀντι-Τριώδιο; Ὅ,τι πάει κόντρα μὲ τὸ Θεό, μὲ τὴν Πίστι μας, μὲ τὶς ἅγιες διατάξεις τῆς Ἐκκλησί­­­ας. Ὅπου ὁ Χριστὸς λέει Ναί, ἔρ­χεται ὁ διάβο­­λος μὲ τὴ γομμολάστιχά του, τὸ σβήνει καὶ γράφει Ὄχι· καὶ ὅ­που ὁ Χριστὸς λέει Ὄχι, ἔρχεται ὁ διάβολος, σβήνει τὸ Ὄχι καὶ τὸ κά­νει Ναί. Πάντα ἀντίθετα ἀπ᾽ ὅ,τι λέει ὁ Χριστός. Ἔτσι θά ᾽νε κι ὁ ἀντί-χριστος ποὺ λέει ἡ Γρα­φή, «ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται» (Α΄ Ἰω. 2,18).
Ἕνα μέσο λοιπὸν τοῦ σατανικοῦ ἀντι-Τρι­ῳδίου εἶνε καὶ οἱ χοροί. Μὲ τοὺς χοροὺς ὁ σα­τα­νᾶς ζητάει νὰ διαλύσῃ τὴν ἱερὰ ἀτμόσφαι­ρα τῶν ἁ­γίων αὐ­τῶν ἡμερῶν. Καὶ ἄλλοτε ἔχω μιλήσει καὶ δὲν θὰ παύσω νὰ μιλῶ γιὰ τὸ ζήτη­­μα αὐ­τό. Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα· Ἐπιτρέπον­­ται οἱ χοροί; Σ᾽ αὐτὸ ν᾽ ἀπαντήσουμε τώρα.
Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ[:Λουκά 15,11-32]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

«Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους(:Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους. Είπε λοιπόν ο μικρότερος γιος στον πατέρα του: “Πατέρα δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας που μου ανήκει”. Και ο πατέρας μοίρασε και στους δύο γιους την περιουσία. Ύστερα από λίγες μέρες ο νεότερος γιος μάζεψε όλα όσα του έδωσε ο πατέρας του και ταξίδεψε σε χώρα μακρινή. Εκεί διασκόρπισε την περιουσία του κάνοντας μια ζωή άσωτη και ακόλαστη. Όταν ο νεότερος γιος ξόδεψε όλα όσα είχε, έπεσε μεγάλη πείνα στη χώρα εκείνη, κι αυτός άρχισε να στερείται. Και ο άσωτος γιος εξαιτίας των στερήσεων και της πείνας του πήγε σ’ έναν από τους πολίτες εκείνης της χώρας, ο οποίος τον προσέλαβε ως δούλο. Και τον έστειλε στα χωράφια του να βόσκει χοίρους)»[Λουκ.15,11-15]. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ TΟΥ ΑΣΩΤΟΥ[:Λουκά 15,11-32]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«ΑΠΟΔΗΜΟΙ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-02-1998], [Β 370]

«Εὐαγγέλιον ἐν Εὐαγγελίῳ» εχαρακτηρίσθη, αγαπητοί μου, η παραβολή του Ασώτου Υιού, που ακούσαμε σήμερα. Και τούτο γιατί δείχνει την πτώση του ανθρώπου και την αποστασία του από τον Θεό, αλλά και την αγάπη του Θεού για την επιστροφή και σωτηρία του ανθρώπου.
Και η αγάπη του Πατρός εξεδηλώθη σε όλο της το μεγαλείο. Δηλαδή με την προσφορά του Υιού Του, χάριν των ανθρώπων. Και η αγάπη και προσφορά εκφράζεται με τούτα τα λόγια, όπως μας διασώζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Και η όλη η διαδικασία της σωτηρίας είναι η πίστις εις το θεανθρώπινον πρόσωπον του Ιησού Χριστού. Είδατε; «Πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν» θα σωθεί. Δεν θα χαθεί. Δηλαδή ο Θεός οικονομεί την Ενανθρώπηση, που είναι το μέγιστον και ζητά από τον άνθρωπον την πίστιν, που είναι το ελάχιστον. Πρέπει πάντως να υπάρχει αυτή η αμοιβαία προσφορά. Read more »

ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ; – ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΜΕΣῼ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ…;

(Ἐπίσκοπος Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας, «ταῦτα ἔφη»!!!)
—- . —-

«Ἡ δέ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μέν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστή ἐλέους καί καρπῶν ἀγαθῶν, ἀ δ ι ά κ ρ ι τ ο ς καί ἀ ν υ π ό κ ρ ι τ ο ς» (Ἰακ.3,17)
Ναί! Ὁ Χριστός, ἡ Αὐτοσοφία ἀνυποκρίτως, δέν κάνει ἐξαιρέσεις καί δ ι α κ ρ ί σ ε ι ς οὔτε σέ ἐπισκόπους, Κυρέ, Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα, ὥστε μόνο μέσῳ ὑμῶν τῶν ἐπισκόπων(!) -ὅπως ἐδίδασκες-νά προσευχώμεθα εἰς Τόν Σωτῆρα μας Χριστόν, οὔτε ἵστασθε «εἰς τόπον καί τύπον Χριστοῦ». Εἷς, ὁ Ἰησοῦς Χριστός ὁ Σωτήρ πάντων· Εἷς ὁ Πατήρ ἡμῶν· εἷς ὁ Διδάσκαλος· εἷς ὁ Καθηγητής, ὁ ταπεινός «φίλος» ἡμῶν (Ἰωάν.15,15), «ὁ ἐλθών διακονῆσαι καί οὐ διακονηθῆναι» (Μάρκ.10,45), «ὁ ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν ὤν ὡς ὁ διακονῶν καί οὐχί ὡς ὁ ἀνακείμενος» (Λουκ.22,27) «ὁ νίψας πόδας, καί ἔσχατος πάντων στάς» (Ἰω.13,15. 13,14.
Μαρκ.9,35), «Ἰησοῦς ὁ Ναζαρηνός ὁ ἐσταυρωμένος, καί ἀναστάς» (Μάρκ.16,6)

Καταλιπών τά ἐγκόσμια, ἴσως τώρα παραδεχθῇς διδασκαλίας περί τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας μας δοκιμοτέρων σου μελετητῶν, ὡς Χρήστου Ἀνδρούτσου ἤ καί τοῦ ταπεινοῦ Ἀντωνίου Κόμπου, καί -ἔστω μετά θάνατον- ἀναιρέσῃς πολλάς ἐκ τῶν κακοδοξιῶν ἅς κατά καιρούς εἰσήγαγες ἀλλοιῶν τά περί τήν πίστιν δόγματα,τοῦ Θεοῦ περί ἡμῶν κρεῖττον τι προβλεψαμένου, ἵνα μή μεγαλυτέρα ἡ ζημία ἐφ’ ἡμᾶς ἐπέλθῃ…

Πατηστε τον τίτλο και διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του π. Ιωάννου

Πως μποροῦμε να βοηθησουμε τον δοκιμαζόμενο από τον σεισμό λαό τῆς Συρίας, 

Λόγω του εμπάργκο, που επέβαλαν οι ΗΠΑ στη Συρία

ας διαβασουν την παρακατω ανακοινωση

Δανιηλ Κατουνακιωτης

Μια διαχρονικη «φωνη εξ Αγιου Ορους κατα του οικουμενισμου

Του μαθηματικοῦ Νικολάου Ε. Σακαλάκη

ΜΕΡΟΣ Β΄ Read more »

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
«ΤΑ ΤΕΣΣΑΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ» (σελίδες 47-52)

2. – ΤΟ ΛΕΥΚΟΝ

Η ΠΡΩΤΗ ΣΦΡΑΓΙΣ

• «Καὶ εἶδον, ὅτε ἤνοιξε τὸ ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ σφραγίδων καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγοντος ὡς φωνὴ βροντῆς˙ ἔρχου. Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπʼ αὐτὸν ἔχων τόξον˙ καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκ. 6, 1-2)

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄.

Ἡ πρωτη σφραγις

Τὰ δάκρυα τοῦ Ἰωάννου – Ὡς εἴδομεν εἰς τὸ προηγούμενον κεφάλαιον ἕνα βιβλίον μυστηριῶδες ἐσφραγισμένον μὲ ἑπτὰ σφραγίδας ἐθεάθη ἐν τῷ οὐρανῷ. Οὐδεὶς ἐκ τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ, οὔτε ἐκ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς, οὔτε ἐκ τῶν ὑποκάτω τῆς γῆς ἠδύνατο νʼ ἀνοίξῃ καὶ νʼ ἀναγνώσῃ αὐτό. Ὁ Ἰωάννης βλέπων τὴν ἀδυναμίαν ταύτην ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων ἔκλαιε. Ἔκλαιε «πολὺ»* σημειώνει τὸ ἱερὸν κείμενον. Διότι ὁ Ἰωάννης δὲν ἦτο ἀναίσθητός τις ὕπαρξις. Δὲν ὡμοίαζε ποσῶς μὲ τοὺς κακοὺς ἐκείνους ποιμένας τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι ἐκ τῶν ἀναπαυτικωτάτων καὶ προσοδοφόρων αὐτῶν θρόνων βλέπουν τὴν ζοφερὰν τοῦ ποιμνίου των ἄγνοιαν, τὴν κακίαν διαρκῶς ἐξαπλουμένην καὶ περισφίγγουσαν ὅλας τὰς ἡλικίας καὶ τὰς τάξεις, τὸν λαὸν δυστυχοῦντα καὶ ὑποφέροντα ποικιλοτρόπως, τὸν ὁρίζοντα πλήρη συννεφῶν ἐπαπειλοῦντα ἔκρηξιν σφοδρᾶς καταιγίδος, τὸν ἄνθρωπον σταυρούμενον, τὴν γῆν σειομένην, τὸν ἥλιον ἐκλείποντα καὶ αὐτοί… παίζουν ὡς οἱ ἀγροῖκοι τῆς Ρώμης στρατιῶται παρὰ τὴν ρίζαν τοῦ Σταυροῦ. Ἐνῷ μιμοῦμενοι τὸν Ἰωάννην τὸν Εὐαγγελιστήν, Παῦλον τὸν Ἀπόστολον καὶ τὸν λοιπὸν χορὸν τῶν ἀποστόλων, τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἁγίων, θὰ ἔπρεπε νὰ κλαίουν πολὺ καὶ νὰ πενθοῦν διὰ τὴν ἠθικὴν καὶ θρησκευτικὴν ἀθλιότητα τῶν καιρῶν μας, διὰ τὰς φρικτὰς ὁράσεις τοῦ παρόντος καὶ του μέλλοντος, θεωροῦντες τὰς συμφορὰς τοῦ ποιμνίου των ὡς ἰδικάς των συμφοράς˙ ἐνῷ μιμούμενοι τὴν δραστηριότητα τῶν μεγάλων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας θὰ ἔπρεπε νὰ κάμουν τὸ πᾶν διὰ νὰ ρίψουν ὀλίγον φῶς, ἔστω ὀλίγας ἀκτῖνας εἰς τὸ ὁλονὲν ζοφούμενον σκότος, νὰ περιορίσουν τὸ κακόν, νὰ ἐπουλώσουν πληγάς, νὰ ἀπαλύνουν τὸν πόνον, αὐτοὶ ἀδιαφοροῦν, περὶ ἕν καὶ μόνον φροντίζοντες, περὶ τοὺ ἀθλίου αὐτῶν σαρκίου.

Read more »

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)
Μέρος 18, σελ. 44-47

Δεν εκανα διακρισεις, ολους τους βοηθουσα

ΠAPAΔEIΓMA AΓAΠHΣ

.

«Ἦταν φοβερὴ ἡ ἐποχή. Συνέλαβαν ἀπὸ τὰ βουνὰ κάποιον ἀντάρτη· τὸν ξέρουν οἱ παλαιοὶ Κοζανῖται καὶ δεμένο τὸν ἔσερναν μέσα στὴν πόλι. Kάποιοι ἄναδροι Κοζανῖται πού, ὅταν ἦταν στὰ πράγματα, καθόταν κλαρῖνο μπροστά του, τώρα βλέποντάς τον σὰν κτυπημένο σκυλί νὰ τὸν μεταφέρουν στὴν πόλι, τὸν φτοῦσαν. Αὐτὸς ἦταν ἐχθρός μου, ἐπανειλημμένως ἐπιχείρησε νὰ μὲ σκοτώσῃ. Τὸν πιάσαν, λοιπόν, καὶ σὲ ἄθλια κατάστασι τὸν ἔρριξαν στὴν φυλακή. Ὅταν τὸ ἔμαθα, στεναχωρέθηκα. Πῆγα στὶς φυλακές, γιὰ νὰ τὸν δῶ. Οἱ ὑπεύθυνοι τῶν φυλακῶν δὲν μὲ ἄφηναν νὰ μπῶ· “Σ’ αυτόν, έρχεσαι και τοῦ φέρνεις φαγητό’’; με είπαν· “Oχι φαγητό, αλλα δηλητήριο νa τοῦ δώσης’’. Oπως ερχόμουν σ’ εσᾶς καὶ ὲφερνα φαγητο στην φυλακὴ και όχι δηλητήριο, τὸ ­ὶδιο θὰ κάνω καὶ σ’ αυτὸν τὸν φυλακισμένο, τοὺς απήντησα.
Mε άφησαν τότε καd μπῆκα. ≠Oταν ανοιξε η πόρτα και με είδε, ὲκλαυσε. Hταν σε αθλια κατάστασι. Kαι ειπε· “πάτερ Aυγουστινε, εσύ, ηρθες νa με δης! Oυτε η γυναίκα μου ουτε τa παιδιά μου δεν με επισκέφθηκαν. Tώρα πιστεύω ὸτι υπάρχει Xριστός!»

THΣ KAPΔIAΣ MOY H ΠPΩTEYOYΣA
EINE H KOZANH

Απόσπασμα ομιλίας στην αιθουσα των 40 Μαρτύρων στην Κοζάνη το 1959

«Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν.
Εὐσεβὲς ἀκροατήριο…. εἶνε ἆραγε ἀνάγκη νὰ ἐκφράσω τὸν ἐσωτερικό μου κόσμο, εἶνε, λέγω, ἀνάγκη νὰ πῶ ὅτι τὴν ὥρα αὐτὴ αἰσθάνομαι μίαν ὅλως ἰδιαιτέραν χαρὰν καὶ συγκίνησιν;
Eὑρίσκομαι εἰς τὴν Κοζάνη καὶ αὐτὸ ἁπλῶς τὸ γεγονὸς ὅτι εὑρίσκομαι εἰς τὴν Κοζάνη καὶ μόνον αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἄσχετον πρὸς τὴν ὁμιλίαν εἶνε δι’ ἐμέ, πηγὴ χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως. Ἡ πόλις τῆς Κοζάνης δὲν εἶνε δι’ ἐμὲ μία ἀπὸ τὰς πολλὰς πόλεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μὲ ἠλέησε ὁ Θεὸς νὰ εἶμαι ἱεροκήρυξ. Μὲ ἠλέησε ὁ Θεὸς νὰ κηρύξω εἰς πολλὰς πόλεις καὶ τῆς Βορείου καὶ τῆς Νοτίου Ἑλλάδος. Μὲ ἠλέησε ὁ Θεὸς νὰ περιοδεύσω ἀρκετὰ τμήματα τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Read more »

Απο βιβλιο «ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ»,
του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου, σελίδ. 39-46

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄.

Τὰ ἐκ τῆς ὁράσεως διδάγματα. – Ἐκ τῆς ἀνωτέρω συντόμου ἀναπτύξεως τῶν δύο κεφαλαίων βλέπομεν σαφῶς κατὰ ποῖον τρόπον ἡ περὶ τῶν 4 χρωμάτων περικοπὴ εἶνε συνδεδεμένη μὲ τὴν ὅλην εἰκόνα, μὲ τὴν μεγαλοπρεπεστάτην ὅρασιν.
Ἀλλʼ ἐφʼ ὅσον ἀνετρέξαμεν εἰς τὰ προηγούμενα ἄς μὴ προχωρήσωμεν ἀμέσως εἰς τὴν πρακτικὴν ἑρμηνείαν τῆς περικοπῆς: Ἄς σταματήσωμεν ἐπʼ ὀλίγον. Ἄς παρατηρήσωμεν ἐκ νέου προσεκτικώτερον τὴν ὅλην ὅρασιν, ἐξάγοντες ἐκ τῆς θέας αὐτῆς ὡρισμένα διδάγματα. Καὶ ἐν πρώτοις:

3. Τὸ Ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον.

Ποιός εκ των πιστῶν μελετῶν τὴν Ἀποκάλυψιν δὲν ἐννοεῖ, ὅτι τὸ Ἀρνίον εἰκονίζει τὸν Κύριον ἠμῶν Ἰησοῦν Χριστόν; Ἡ εἰκὼν τοῦ Ἀρνίου πόσον εἶναι προσφιλής! Βεβαίως καὶ κατʼ ἄλλους πολλοὺς τρόπους ἐν τῇ γραφῇ εἰκονίζεται ὁ Κύριος, τὸ θαυμαστὸν Αὐτοῦ καὶ ἔνδοξον ἔργον καὶ αἱ ποικίλαι πρὸς τὸν κόσμον καὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκδηλώσεις Αὐτοῦ. Μόλις εἰς τὸν προηγούμενον στίχον (κεφ. 5 στίχ. 5ον) ὁ Κύριος παρουσιάζεται μὲ δύο εἰκόνας. Read more »

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)
Μέρος 17, σελ. 42-43

ΠEPIΠETEIA ME ΤΟ AΛATI

«Στὰ συσσίτια είχαμε ἀνάγκη ἀπὸ ἁλάτι. Ὅποιος τὸ εἶχε, εἷχε χρυσάφι. Οἱ βοσκοὶ ζητοῦσαν ἁλάτι. Ὅλοι ζητοῦσαν ἁλάτι, ἀλλὰ δὲν ὑπῆρχε τίποτε, δὲν εὕρισκαν πουθενά. Τὸ κατέσχον οἱ Γερμανοί, εἰς τὰς ἁλυκάς.
Tότε βρέθηκε ὁ ἀνεψιὸς τοῦ καπετὰν Μάρκου, ὁ Τσιπουρίδης. Ζεῖ, αὐτὸς τώρα; (…)
“Mὴ στεναχωριέσαι’’, μοῦ λέει, “ὁ μπάρμπας μου εἶνε ἀρχηγὸς τῶν Κουμουνιστικῶν δυνάμεων στὴν Βέρροια. Πᾶμε ἐκεῖ καὶ θὰ μᾶς δώσῃ’’. Πῆγα, λοιπόν ἐκεῖ, παρουσιάστηκα στὸν Καπετὰν Μάρκο καὶ τὸν εἶδα μ’ ὅλη τὴν δύναμίν του. Τότε ἤμουν νέος, νεώτατος. Μοῦ δίνει ἕνα σημείωμα, ἦταν παραμονὴ τῆς Βάρκιζας. Τί θὰ πῇ Bάρκιζα; Ξέρετε Ἱστορία; Εἶνε μιὰ συμφωνία καὶ ἦταν ὑπὸ διάλυσει αὐτοί. Μοῦ δίνει ἕνα σημείωμα ὁ Καπετάν Μάρκος, ―ποὺ κάποτε θὰ μ’ ἔπαιρνε τὸ κεφάλι― καὶ μοῦ λέει· “Tώρα παραδίδομε καὶ ἐμεῖς, ἀλλὰ νὰ πᾶτε κάτω στὴν Θεσσαλονίκη, στὸ μονοπώλειο καὶ πᾶρτε ὅλο τὸ ἁλάτι”. Πάω καὶ ἐγὼ μὲ κάτι Καρμαζῆδες καὶ μὲ φορτηγά ἐκεῖ. Δίνω τὸ χαρτί καὶ τοὺς βλέπω νὰ συζητοῦν. Εὐφυέστατοι αὐτοὶ κάναν σύσκεψι καὶ εἶπαν μεταξύ τους· “Aὔριο, ποῦ ξέρουμε τί θὰ γίνῃ; Μπορεῖ νὰ πέσῃ ὁ Καπετὰν Μᾶρκος, γιατὶ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς τὴν εὐθύνη’’. Πατριῶται ἦσαν. Read more »

No 8 – ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ …..ΑΣΤΕΡΕΣ

Αίγιον, 6/02/2023
«Αναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ ».
Και πάλι …..ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ KAI ME TO ΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΗ…. ΟΠΛΟΧΡΗΣΙΑ Νο 8
Η αχίλλειος πτέρνα των Κομμάτων: ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΣ»
Πατηστε τον τίτλο και διαβάστε το άρθρο του ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑ ΝΑ ΤΙΜΑ Η ΧΩΡΑ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.pdf 

Πατηστε τον τίτλο

«Συνθηκη» των Πρεσπων, Τι κανουμε τωρα. | Μαρια Δεληβανη
____

____
Μαρια Νεγρεποντη-Δελιβανη : Οι Τουρκοι καταπατουν την κυριαρχια μας στο Αιγαιο με τις ευλογιες του Κογκρεσου;

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Στην Κυριακάτικη Δημοκρατία της 29/1 η εξαιρετική δημοσιογράφος μας Κύρα Αδάμ προβαίνει σε συντριπτικές, δυστυχώς, αποκαλύψεις, που επικυρώνουν τη θλιβερή πραγματικότητα, σχετικά με τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ, σχετικά με τις σχέσεις της Τουρκίας με την Αμερική, αλλά και σχετικά με τη δική μας (αναγκαστική;) αδιαφορία. Read more »

«NA ΣE ΓPAΨΩME ΣTOYΣ KATAΛOΓOYΣ TΩN EΠIΣHMΩN»

.

Tότε ἡ ζωὴ δὲν εἶχε καμμία ἀξία. Ἐσώθην ἀπὸ πολλὲς περιπτώσεις, ὁ Θεὸς νὰ μοῦ δίνῃ μετάνοια.
Τὰ χρόνια ἐκείνα τὰ τρομερά, ὁ Παφίλης ὁ Γεώργιος ἦταν ἐκεῖνος ποὺ μὲ ἀγαποῦσε, φρόντιζε γιὰ μένα καὶ μὲ φύλαγε. Εἶχε ἀνοίξει τὸ σπίτι του καὶ σ’ ἕνα ὑπόγειο κοιμόμουν καὶ κρυβόμουν. Τὸ βράδυ μὲ τὴν ἀδελφή τους Ἄννα παρακολουθοῦσαν τὰ βήματα τῶν ἀνθρώπων, γιὰ νὰ μὴ ᾿ρθοῦν καὶ μὲ πιάσουν.
Ἐσώθην μιὰ φορὰ ποὺ ἦρθαν οἱ κουμμοῦνες νὰ μὲ συλλάβουν. Περίεργοι ἄνθρωποι ἦταν, θηρία φοβερά. Καὶ ἐμένα μὲ θεωροῦσαν κομμουνιστή, λόγω τῶν ριζοσπαστικῶν κηρυγμάτων, ἀλλὰ ἐγὼ πρέπει νὰ τὸ γράψω αὐτὸ μέσα στὶς ἀναμνήσεις μου.
Mιὰ μέρα μὲ κάλεσαν αὐτοί, ἦταν ὁ Βαφειάδης καὶ ἄλλοι, ἦταν καὶ ὁ δεσπότης Ἰωακείμ. Μὲ κάλεσαν καὶ μοῦ εἶπαν· «Λόγω τῆς δράσεώς σου, τιμῆς ἔνεκεν ἀποφασίσαμε νὰ σὲ ἐγγράψωμε στὸν κατάλογο τῶν ἐπισήμων κομμουνιστῶν». Καὶ τοὺς ἀπαντῶ·
«Tὸ σκεφτήκατε πολὺ ὥρα αὐτό»; “Nαί’’, λένε, “τὸ σκεφθήκαμε’’.
Tοὺς ἀπαντῶ.
―«Ἐκεῖ ποὺ εἶστε ἐσεῖς, δὲν ἔρχομαι, ἐκεῖ ποὺ εἶμαι ἐγώ, θὰ ρθῆτε μιὰ μέρα καὶ ἐσεῖς».
«Δηλαδή», μοῦ λένε, «πῶς τὸ ἐννοεῖς αὐτό;» Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ

«…Έχεις όμως και τρίτο δρόμο που φέρνει στη μετάνοια. Και σου παρουσίασα πολλές οδούς μετάνοιας, για να σου κάνω με την ποικιλία τους εύκολη τη σωτηρία. Όμως ποια είναι αυτή η τρίτη οδός; Η ταπεινοφροσύνη. Έχε ταπεινό φρόνημα και εξάλειψες το πλήθος των αμαρτιών σου. Και έχεις και γι᾽ αυτό απόδειξη από την Αγία Γραφή, από την ανάγνωση της παραβολής του Τελώνη και του Φαρισαίου [:Λουκα 18, 10-14 ]. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

Αγίου Κυρίλλου, αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας,

Ἐξήγησις ὑπομνηματική εἰς τό κατά Λουκάν Εὐαγγέλιον,
κεφ.ιη΄, εδάφια 9-14: η παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου
[…] Για να μάθεις όμως πόση ζημία προκαλεί το να κατακρίνουμε τους άλλους και να μη μετανοούμε για τα δικά μας πταίσματα, θα σου το επιβεβαιώσω και από τα ίδια τα Ευαγγέλια. Λέγει πράγματι αυτός ο μακάριος Λουκάς για τον Σωτήρα μας Χριστό: «Εἶπε δὲ καὶ πρός τινας τοὺς πεποιθότας ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶ δίκαιοι, καὶ ἐξουθενοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολὴν ταύτην(:Σε μερικούς μάλιστα που είχαν τη βεβαιότητα και την αυτοπεποίθηση ότι είναι δίκαιοι και ενάρετοι, και γι’ αυτό περιφρονούσαν τους άλλους, είπε την παραβολή αυτή)»[Λουκ.18,9]. Και ποια είναι η παραβολή;
«Ἂνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται (:Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ιερό για να προσευχηθούν· ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε όρθιος, για να φαίνεται καλά, και προσευχόταν προς τον εαυτό του και για τον εαυτό του με τα εξής λόγια: ‘’Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, διότι δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη· ενώ δηλαδή όλοι οι άλλοι είναι ένοχοι και αξιοκατάκριτοι, εγώ είμαι ο μόνος ανένοχος. Σ’ ευχαριστώ λοιπόν, διότι δεν βλέπω στον εαυτό μου τις τόσες κακίες που έχουν οι άλλοι. Έχω όμως και αρετές: Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα και Πέμπτη. Δίνω το ένα δέκατο απ’ όλα εκείνα που αποκτώ, ακόμη και από τα πιο μικρά και τιποτένια, για τα οποία δεν επιβάλλει ο νόμος τη «δεκάτη»’’. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-14

10 Ἂνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. 11 Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· 12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. 13 Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. 14 Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν
Εφευρετικός είναι για το κακό ο νοερός προστάτης της κακίας· ικανός ν’ αφαιρέσει ευθύς από την αρχή τα θεμέλια της αρετής που ήδη κατατίθενται στην ψυχή, μέσω της ανελπιστίας και της απιστίας, αλλά επίσης ικανός πάλι να επιτεθεί μέσω της αδιαφορίας και της ραθυμίας εναντίον των τοίχων της οικίας της αρετής, την ώρα που ανεγείρονται, ακόμη δε και να κρημνίσει μέσω της υπερηφάνειας και της παραφροσύνης τον όροφο των αγαθών έργων οικοδομημένο ήδη. Αλλά κρατηθείτε, μην πτοηθείτε· Read more »