Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Φιλιππησίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 5-11

5 Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, 8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός(:Εφόσον δηλαδή είστε μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να μιμηθείτε την ταπείνωση και την αυταπάρνησή Του. Read more »

Ομιλια του π. Θεοδ. Ζηση για τις εξελιξεις στην Ψευτομακεδονικη Εκκλησια των Σκοπιων

https://www.youtube.com/watch?v=9c9-YTdOMEE katihis

https://youtu.be/jDo5OaoPr9g

 Εκκλησια της Πολωνιας: Η «Αυτοκεφαλη Εκκλησια της Ουκρανιας» δεν πληροι τις προϋποθεσεις της κανονικοτητας

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Πολωνίας επιβεβαίωσε τη θέση, που είχε διατυπώσει παλαιότερα, σχετικά με την μη αναγνώριση του κύρους των εις επίσκοπο και ιερέα «χειροτονιών» στην «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας», η οποία δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση μερικών σχισματικών ομάδων. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, η οποία αναρτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022 στην επίσημη ιστοσελίδα της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Πολωνίας, Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 27

Ἔβρισες τὴ μάνα μας

Ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ παλαιοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος εἶπε: «Ὁ τόπος αὐτὸς ἦταν, εἶνε καὶ θὰ μείνῃ πάντα Ἑλληνικός». Τὸ εἶπε σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ χτυποῦσε στοὺς δρόμους ἡ Γερμανικὴ μπότα, ὠργίαζαν διάφορες ἀντεθνικὲς προπαγάδες, καὶ κινδύνευε κανεὶς νὰ ἀναφέρῃ τὴν λέξι Ἑλλάδα. Πῶς σώθηκε εἶνε θαῦμα.
Ἂς τὸν ἀκούσουμε:
«Ἐδῶ στὴ Φλώρινα, στὴν παλιὰ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ἐκηρύτταμε τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. Συναναστρεφόμεθα μὲ πατριῶτες καὶ ἀκούγαμε τὴ νύχτα κρυφά, μὲ κίνδυνο τῆς ζωῆς μας, εἰδήσεις ἀπὸ ραδιοφωνικοὺς σταθμοὺς τῶν ἐλευθέρων χωρῶν, ἀπὸ τὸ Λονδῖνο καὶ τὴ Pωσία.
Kάποτε εἶπα σ’ ἕνα κήρυγμα: Ἡ Ἑλλάδα ποτέ δὲν πεθαίνει. Mὲ σταμάτησε τότε κάποιος καὶ μοῦ λέγει: Kοίταξε, σ’ ἀγαπούσαμε, ἀλλὰ τώρα δὲν σ’ ἀγαποῦμε, γιατὶ μᾶς ἔβρισες τὴ μάνα μας. Ἐγώ, τοῦ λέω, δὲν ἔβρισα καμμιά μάνα. Mάνα μας, μοῦ ἀπαντᾷ, εἶνε ἡ Bουλγαρία. Kοίταξε καλά, μοῦ λέει, ἂν μιλήσῃς γι’ αὐτὸ ξανά, δὲν θὰ ἔχῃς ζωή.
Mοῦ ἔκανε κατάπληξι τὸ γεγονός. Ἦταν φοβερὴ ἡ κατάστασι τότε. Ὑπῆρχαν πρόσωπα ποὺ εἶχαν δηλητηριαστεῖ ἀπὸ τὴ Bουλγαρικὴ προπαγάνδα».

Ἡ παντελὴς ἀπουσία τοῦ δεσπότη
αἰτία τῆς ἐξάπλωσις τῆς προπαγάνδας

Μέσα σὲ τρεῖς μῆνες ἄλλαξε ἡ Φλώρινα, τὸ ἔργο τὸ κηρυκτικό, τὸ κοινωνικό, τὸ φιλανθρωπικὸ ἦταν τεράστιο. Aὐτὸ ὅμως δὲν ἱκανοποιοῦσε τὸν ταπεινὸ ἱεροκήρυκα, ἤθελε ἀκόμη περισσότερα. Ἔβλεπε μικρὸ καὶ ἀδύνατον τὸν ἑαυτό του γιὰ νὰ ἀνταποκριθῇ στὶς ἀνάγκες τοῦ λαοῦ. Ἤθελε, τὶς δύσκολες αὐτὲς ὧρες ποὺ περνοῦσε ὁ Φλωρινιώτικος λαός, νὰ ἔχῃ κοντά του τὸν ἐπίσκοπό του. Δὲν μποροῦσε νὰ δικαιολογήσῃ μὲ τίποτε τὴν ἐγκατάλειψι τοῦ ποιμνίου καὶ τὴν ἐγκατάστασί του στὴν Ἀθήνα. Δὲν μποροῦσε νὰ κρατᾶ κλειστὸ τὸ στόμα του, γιὰ νὰ μὴν ἔρθῃ σὲ σύγκρουσι μὲ τὸ δεσπότη, γι’ αὐτὸ κάποια μέρα ἐπαναστάτησε.
«Προτιμότερο κανείς», ἔλεγε, «νὰ πέσῃ μαχόμενος, παρὰ νὰ στέκεται προδότης. Ἐγὼ διαφωνῶ μ᾽αὐτοὺς ποὺ θυσιάζουν τὴν ἀλήθεια χάριν τοῦ κηρύγματος. Ἀγαπούσαμε τὸ κήρυγμα, ὅμως τὸ θυσιάζαμε χάριν τῆς ἀλήθειας καὶ ἔτσι εἴχαμε διωγμοὺς καὶ περιπέτειες στὴ ζωή μας». (Κατασκήνωσι 19.8.1993).
Ἔκανε κήρυγμα στὸν κατάμεστο ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ στὸ τέλος ἔστειλε σκληρὸ μήνυμα στὸ δεσπότη·

Νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν Ἀθήνα καὶ νὰ ἔρθη ἀμέσως
στὴ Μητρόπολί του

Εἶπε: «Ἂν ὁ δεσπότης, αὐτὲς τὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνᾶ ἡ πατρίδα μας, δὲν ἔρθῃ μέχρι τὴν ἄλλη Kυριακὴ στὴ Mητρόπολί του, θὰ κάνω κήρυγμα ἐναντίον του, ποὺ ἀπὸ τὴν σφοδρότητά του θὰ πετιοῦνται τὰ κεραμίδια τοῦ ναοῦ στὸν ἀέρα». Ἔστειλε τὸ μήνυμα καὶ γνώριζε ὅτι θὰ φτασῇ σύντομα στὴν Ἀθήνα.
Tὸ ἔμαθε πράγματι αὐθημερὸν ὁ δεσπότης καὶ ἔστειλε τηλεγραφικὰ τὴν ἀπόλυσι τοῦ ἱεροκήρυκα. Tὸ τηλεγράφημα διέτασσε· Ὁ ἱεροκήρυκας Aὐγουστῖνος Kαντιώτης νὰ ἐγκαταλείψῃ πάραυτα τὴ Mητρόπολι Φλωρίνης καὶ νὰ ἐπιστρέψῃ στὴ Θεσσαλονίκη. Ὁ π. Aὐγουστῖνος ὑπήκουσε. Ἡ μετακίνησί του λόγῳ καιροῦ καὶ λόγῳ γεγονότων δὲν ἦταν εὔκολη, ἀλλὰ ὑπήκουσε. Σὰν κεραυνὸς ἔπεσε στὴν πόλι ἡ εἴδησι ὅτι ὁ δεσπότης διώχνει τὸν ἱεροκήρυκα Aὐγουστῖνο Kαντιώτη ἀπὸ τὴ Φλώρινα.
Ἡ δασκάλα Δόμνα Λαζαρίδου θυμᾶται: Tὸ μάθαμε καὶ πήγαμε στὸ τραῖνο δακρυσμένοι γιὰ νὰ τὸν χαιρετίσουμε, κρατῶντας στὰ χέρια μας ἕνα κέϊκ. Ὅταν μᾶς εἶδε ἀπὸ τὸ παράθυρο τοῦ τραίνου, κατέβηκε μέχρι τὰ σκαλοπάτια τοῦ τραίνου καὶ μᾶς εἶπε· «Tώρα τὸν Aὐγουστῖνο νὰ τὸν ξεχάσετε, τὸ Xριστὸ νὰ μὴ ξεχάσετε ποτέ».
Kαὶ ὅταν πήγαμε νὰ τοῦ δώσουμε τὸ κέϊκ γιὰ τὸ δρόμο, μᾶς εὐχαρίστησε καὶ εἶπε νὰ τὸ δώσουμε στοὺς φτωχούς.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος φεύγει ἀπὸ τὴ Φλώρινα. Ἡ πόλις θρηνεῖ.
Γίνονται διαμαρτυρίες πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις, γίνεται ἐπανάστασι τηλεγραφημάτων ἀπὸ ὅλους τοὺς φορεῖς καὶ ἀπὸ ὅλο τὸ λαὸ τῆς Φλώρινας, ἀλλὰ ὁ δεσπότης ἀπὸ τὴν Ἀθήνα δὲν ἀκούει καὶ δὲν καταλαβαίνει τίποτε.
Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἔφυγε, ἀλλὰ ὁ σπόρος ποὺ ἔπεσε βλάστησε. Ἡ Ἀδελφότητα τῆς «Ἁγάπης», μὲ 150 κοπέλλες, μένει καὶ συνεχίζει τὸ κατηχητικὸ καὶ φιλανθρωπικό του ἔργο….

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

«Έξω οι αδιαντροποι σαν τα σκυλια

και οι οποιοι κατατεμαχιζουν την Εκκλησιαν του Χριστου.

Έξω οι μάγοι (& οι μάγισσες) και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και κάθε ένας, που αρνείται την Αλήθειαν, αγαπά δε και ακολουθεί το ψεύδος της αμαρτίας» (Αποκ.ΚΒ’15)
9. «..Διότι εκείνοι δεν έμειναν πιστοί εις την διαθήκην μου, δι’ αυτό δε και Εγώ τούς παραμέλησα, απέσυρα την εύνοιάν μου απ’αυτών, λέγει ο Κύριος.
10. Διότι αυτή είναι η νέα διαθήκη, την οποίαν θα συνάψω με τον νέον Ισραήλ της χάριτος, δηλαδή με τους πιστούς εις τον Χριστόν, που θα αποτελούν την Εκκλησίαν,..» (Εβρ.Η’9,10)
Παραμελεί ο Κύριος και αποσύρει την εύνοιάν Του από τους προαναφερόμενους, πολλώ δε μάλλον αφήνει γυμνούς χάριτος όσους Τον πρόδωσαν ενώ Τον είχαν γνωρίσει. Το επακολούθημα; Η ρίψη με το πρόσωπο στη γη, η διαρραγή της κοιλίας και το χύσιμο των σπλάχνων χάμω. Read more »

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Την Τεταρτη 7 Σεπτεμβριου 2022, ωρα 7.30μ στο Δημοτικο θεατρο Καλαμαριας

(Μεταμορφώσεως 7),

¨

Απο το νεο βιβλίο: Η ΣΠΑΡΤΗ ΠΙΣΙΔΙΑΣ THΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ
Του Σταυρου Καπλάνογλου, Σπάρταλη εκ πατρός, σελ. 257-269

Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΙΩΑΚΕΙΜ ΠΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ

ΤΟΥ ΜΩΥΣΗ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΑΛΗΔΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Προσπαθώντας μέχρι σήμερα, να ερευνήσουμε, αλλά και να παρουσιάσουμε την ιστορία της Σπάρτης της Μ. Ασίας πολλές φορές καταφύγαμε στα απομνημονεύματα του Παπά Ιωακείμ Πεσμαζόγλου, που ανέλαβε το δύσκολο έργο να προστατεύσει και οδηγήσει το σύνολο των Ελληνορθόδοξων γυναικόπαιδων της Σπάρτης στην Ελλάδα. Οι άνδρες της Σπάρτης βρισκόταν τότε στην εξορία, και λίγοι από αυτούς ήταν κρυπτόμενοι. Την απέλαση των Ελλήνων τῆς Σπάρτης από την πατρίδα τους και τα ιερά χώματα που ζούσαν, για χιλιάδες χρόνια οι πρόγονοι τους, την έκαναν οι Τούρκοι πριν από την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης στις 31/1/1923. Αλλά καὶ μία δεκαετία πριν την εκδίωξη των γυναικοπαίδων ο π. Ιωακείμ ήταν εκείνος, που έκανε τα πάντα, για να τα προστατέψει, από τις άδικες επιθέσεις και ενέργειες της τότε Τουρκικής ηγεσίας. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Α΄ Κορ. 15, 1-11
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Ἡ χαρις

«Χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι» (Α΄ Κορ. 15, 10)

Ο ΠΑΥΛΟΣ! Ἐὰν ἀγαπητοί μου, ἐὰν οἱ ἐχθροί του, προσπαθοῦσαν νὰ τὸν μειώσουν καὶ νὰ τὸν παρουσιάσουν σὰν μικρὸ καὶ ἀνάξιο λόγου ἄνθρωπο, ἡ ἱστορία ὅμως τὸν ἀναγνωρίζει σὰν ἕναν ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα πνεύματα, ἡ δὲ Ἐκκλησία ψάλλει τὸ ἐγκώμιό του˙ τὸν ὀνομάζει πρωτοκορυφαῖο, ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν. Καὶ δικαίως. Γιατὶ κανένας ἄλλος ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους δὲν κοπίασε τόσο ὅσο κοπίασε ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Παρʼ ὅλες τὶς δυσκολίες, τὶς συκοφαντίες, τοὺς καθημερινοὺς κινδύνους ποὺ διέτρεχε, δὲν λύγισε. Μὲ φλογερὴ ἀγάπη, μὲ ἀκράδαντη πίστι, μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐπιμονὴ ἀφάνταστη, μὲ ἄκρα ταπείνωσι καὶ αὐταπάρνησι, μὲ σύνεσι καὶ σοφία, ἀλλὰ καὶ μὲ θάρρος ἀκατάβλητο, ὁ Παῦλος κήρυξε τὸ Χριστό, ἄναψε φῶς μέσα σὲ μυριάδες ψυχές. Ὁ Παῦλος σὰν ἀετὸς μὲ χρυσᾶ φτερὰ πέταξε σʼ ἀνατολὴ καὶ δύσι, ἔστησε τὴ σημαία τοῦ Χριστοῦ στὰ πιὸ ἰσχυρὰ κάστρα τοῦ διαβόλου, στὰ μεγαλύτερα κέντρα τῆς εἰδωλολατρίας. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Ματθ. 19, 16-26
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου

ΠΛΟΥΣΙΟΙ

«Δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται
είς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν»
(Ματθ. 19, 23)

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ, πλησιάζει τὸ Χριστό.
Συνήθως οἱ νέοι, ποὺ βρίσκονται στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας τους, μένουν μακριὰ ἀπʼ τὴ θρησκεία καὶ δὲν θέλουν νὰ γίνεται λόγος γιὰ θρησκευτικὰ πράγματα. Τρυγοῦν τὸ μέλι τῶν ἡδονῶν, ζοῦν τὴ λεγόμεη γλυκειὰ ζωὴ κʼ ἔχουν γιὰ σύνθημα τὸ «Φάγωμεν, πίωμεν˙ αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν» (Λουκ. 12, 19). Τὸ παρὸν τοὺς ἀπασχολεῖ, ὄχι τὸ μέλλον. Σπάνιο πρᾶγμα νέος θρῆσκος. Ἄν στοὺς κοσμικοὺς νέους θυμίση κανεὶς τὰ θρησκευτικά τους καθήκοντα, ἀπαντοῦν˙ «Ὅταν γεράσουμε, τότε θὰ σκεφθοῦμε…». Καὶ δὲν σκέπτονται, ὅτι ὁ θάνατος δὲν ἁρπάζει μόνο γέροντες, ἀλλὰ καὶ νέους, καὶ μάλιστα κατὰ προτίμησι νέους. Read more »

«Μεινε στην Εκκλησια»

(Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος – Λόγος προ των Φώτων)

Καμμιά εκκλησιολογική εκτροπή ή αίρεση στο παρελθόν δεν υπήρξε χωρίς ρητή – σθεναρή αντίδραση από το Εκκλησιαστικό πλήρωμα και, ιδιαίτερα, από τον Μοναχισμό. Όπως, επίσης, καμμία αισιοδοξία – ελπίδα διορθώσεως των υφισταμένων κακώς κειμένων στην Εκκλησία δεν αφέθηκε στην τυχαία πραγμάτωσή της. Δεν υπήρξε δηλ. προσδοκία – επανάπαυση, για μελλοντικές (ελπιζόμενες) θετικές εσώτερες μεταστροφές των εκκλησιαστικών πραγμάτων, απλά και μόνο με την ευχή «έχει ο Θεός».
Σε προδοτικό ρόλο παρατηρητή το σημερινό εκκλησιαστικό πλήρωμα, δεν μας παραπέμπει στα μεγάλα υποδείγματα αγώνων των Αγίων της Εκκλησίας μας υπέρ της Ορθοδοξίας.
Επίσης η στάση των Επισκόπων, Πνευματικών και Γερόντων (Γεροντισσών) δεν φανερώνει, πλην εξαιρέσεων, ούτε μία στοιχειακή διάκριση μεταξύ Ορθοδοξίας και οικουμενισμού. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο ΙΘ΄, εδάφια 16-26

16 Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; 17 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. 18 Λέγει αὐτῷ· ποίας; Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, 19 τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 20 Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; 21 Ἒφη αὐτῷ ὁ ῾Ιησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. 22 Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
23 ῾Ο δὲ ᾿Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. 24 Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 25 Ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; 26 Ἐμβλέψας δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: ‘’Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»[Ματθ.19,16].
Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως κάποιον ύπουλο και πονηρό και εκτιμούν ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα, βέβαια, να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με κανέναν τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να καταλήγει σε τολμηρές κρίσεις για ζητήματα που αφορούν τον εσωτερικό κόσμο κάποιου ανθρώπου και πόσο μάλιστα όταν πρόκειται να τον κατηγορήσει για κάτι, καθώς επίσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία για τυχόν δόλιες προθέσεις του συγκεκριμένου νέου· πιο συγκεκριμένα, λέγει τα εξής για τον νεανίσκο αυτόν: Read more »

Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ. 15,1-11]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-8-1980], [Β33]

Εάν έπρεπε, αγαπητοί μου, να ερωτήσουμε τι είναι το Ευαγγέλιον, θα μπορούσαμε με συντομία να απαντήσουμε: «Η παράδοσις της αληθείας». Αλλά τι είναι αλήθεια; Η αλήθεια είναι ο Χριστός και ο λόγος Του. Όχι ο λόγος Του, αλλά και ο λόγος Του. Διότι ο ίδιος είπε: «Ἐγώ εἰμί ἡ ἀλήθεια». Συνεπώς η αλήθεια είναι τα λόγια Του. Αλλά η πηγή των λόγων Του είναι ο Ίδιος. Συνεπώς η πηγή της αληθείας είναι το πρόσωπό Του.
Επανερχόμενοι λοιπόν εις την ερώτηση, εάν θα πρέπει να ρωτήσουμε τι είναι Ευαγγέλιον, θα απαντούσαμε: «Η Αλήθεια, η Παράδοσις της αληθείας». Δηλαδή ο Χριστός και ο λόγος Του. Αλλ’ όμως πολλές φορές, αγαπητοί μου, ξεχνάμε αυτήν την Παράδοσιν της αληθείας, που είναι το Ευαγγέλιον. Ο Απόστολος Παύλος θα βρεθεί σε μία πολύ δύσκολη θέση, δυσάρεστη, όταν θα γράψει την πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του εις την εκκλησία της Κορίνθου και θα τους πει: «Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε, δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς» κ.λπ. Δηλαδή μερικοί Κορίνθιοι αμφισβητούσαν την ανάστασιν των νεκρών. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Α’ προς Κορινθίους, κεφάλαιο ΙΕ΄, εδάφια 1-11

• 1 Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε, 2 δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. 3 Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, 4 καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, 5 καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· 6 ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· 7 ἔπειτα ὤφθη ᾿Ιακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν· 8 ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί. 9 Ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· 10 χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε (:Σας γνωστοποιώ λοιπόν, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας δίδαξα, το οποίο και παραλάβατε και στο οποίο μένετε αμετακίνητοι από τότε. Με αυτό και θα σωθείτε, εάν το κρατάτε στερεά, όπως εγώ σας το κήρυξα· εκτός αν μάταια και χωρίς λόγο πιστέψατε. Λησμονήσατε όμως, μία ουσιώδη αλήθεια του Ευαγγελίου μου αυτού)»[Α΄Κορ.15,1-2]. Read more »

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 26

Ηταν φοβερη η κατασταση

Διηγήσεις ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν π. Αὐγουστῖνο:
«Ἂν κάποιος ἦτο φλογερὸς πατριώτης, κινδύνευε καὶ ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς κατακτητάς. Ἐὰν δὲν μ’ ἔδιωχνε ὁ δεσπότης… Τοῦ χρωστῶ εὐγνωμοσύνη ποὺ μ’ ἔδιωξε καὶ πρόλαβα νὰ φύγω, γιατὶ μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ἔγινε ἀπαγχονισμὸς 15 πατριωτῶν (στὶς 9.8.1943) στὴν Kλαδορράχη καὶ θὰ ἤμουν ὁπωσδήποτε μεταξὺ αὐτῶν. Nὰ μὴν τὶς ζήσουμε ξανὰ τὶς ἡμέρες αὐτές.
Tώρα ἔχουμε τοὺς Σκοπιανούς [νὰ διεκδικοῦν τὴ Μακεδονία], ποὺ εἶναι εἶδος σαλιγκαρίου, τὰ ὁποία εἶναι κρυμμένα δεξιὰ καὶ ἀριστερά, ἀλλὰ μόλις πέσῃ ἡ βροχούλα, τὰ ἔχετε παρατηρήσει, βγαίνουν ὅλα στὴν ἐπιφάνεια (Kατασκήνωσι 4.8.1992).

Ἐκεῖ ὅπου ὠργίαζε ἡ προπαγάνδα

Ὁ Θεὸς νὰ μὴν ἐπιτρέψῃ πόλεμο. Ἐμεῖς τὸν γνωρίσαμε, στὴ νεότητά μας. Ὅταν μπῆκαν μέσα στὴ Φλώρινα οἱ Γερμανοὶ καὶ οἱ Βούλγαροι, ἀλλοιώθηκε ἀμέσως ἡ πόλι.
Τὰ χρόνια ἐκεῖνα ἦρθα ὁλομόναχος στὴ Φλώρινα ὡς ἱεροκήρυκας καὶ ἔκανα περιοδεία στὰ χωριά. Ὅταν πλησίασα σ᾿ ἕνα χωριό, βγῆκαν ὅλοι γιὰ νὰ μὲ ὑποδεχθοῦν. Κάποιος ποὺ μὲ συνώδευε, λέει·Μὴν τοὺς ἔχεις ἐμπιστοσύνη αὐτούς. Βγῆκαν νὰ σὲ ὑποδεχθοῦν, γιατὶ εἶχαν μήνυμα ἀπὸ τὴ Σόφια ὅτι ἔρχεται Βούλγαρος παπᾶς. Μὲ περάσανε γιὰ Βούλγαρο. Βρέ, λέω, τί κάνουμε τώρα; Ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐπεθύμησα νὰ ξέρω Βουλγαρικά. Θὰ τοὺς μιλοῦσα Βουλγαρικά, δὲν εἶναι ἁμαρτία. Πῆρα τότε ἕνα σταυρὸ καὶ τοὺς εὐλογοῦσα. Μὲ ἀκολούθησαν μέσα στὴν ἐκκλησία. Τώρα, σκέφτηκα, πῶς νὰ τοὺς μιλήσω, ποὺ δὲν ξέρω Βουλγαρικά;
Μόλις ἄνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἀκούσανε Ἑλληνικά, κατάλαβαν ὅτι δὲν εἶμαι αὐτὸς ποὺ περιμένανε καὶ ἄδειασε ἡ ἐκκλησία.
Τώρα, μοῦ λένε φύγε, γιατὶ θὰ σὲ τσακίσουν, θὰ σὲ σκοτώσουν. Σηκώθηκα καὶ ἔφυγα νύχτα, καὶ περιπλανόμουν».

Συνετρίβη ἡ προπαγάνδα

Τὸ μοναδικὸ χωριὸ ποὺ εὐχαρίστησε δημόσια καὶ τίμησε τὸν ἐπίσκοπό του, πρὶν ἀπὸ τὴν παραίτησί του, ἦταν τὸ παραπάνω.
Τὸ χωριὸ αὐτό, ποὺ στὸ βάθος ἔκρυβε εὐγενικὲς ψυχές, στέκεται μὲ εὐγνωμοσύνη καὶ σεβασμὸ στὸν ἐπίσκοπό του καὶ τὸν τιμᾶ στὰ γηρατειά του.
Σὲ εἰδικὴ τελετή, ποὺ ἔκανε τῆς 15.8.1998 παρουσία τῶν ἀρχῶν τοῦ τόπου, ἐκφράζει τὴ μεγάλη του ἀγάπη καὶ τὴν εὐγνωμοσύνη στὸν γέροντα ἐπισκοπό τους. Ἀναγνωρίζει τὶς μεγάλες θυσίες του καὶ τὴν προσφορὰ στὸ χωριό τους καὶ ξεπερνᾶ σὲ εὐγενῆ αἰσθήματα πατριωτισμοῦ καὶ ἀγάπης κάποιους ἄλλους ρασοφόρους πού, ἐνῷ εὐεργετήθηκαν μέχρι τὶς τρίχες τῆς κεφαλῆς τους, συμπεριφέρθηκαν ἄθλια στὰ γεράματά του, γιὰ προσωπικά τους ὀφέλη.

Δὲν ἔμεινε ἴχνος τῆς προπαγάνδας

«Σ᾿ ἕνα ἄλλο χωριό, νὰ μὴν ποῦμε τὸ ὄνομά του, πῆγα καὶ τοὺς μίλησα χριστιανικά. Τὴ νύχτα ἔμεινα στὸ σπίτι τοῦ παπᾶ. Κατὰ τὰ μεσάνυχτα ἀκούω μιὰ ὡραία ψαλμωδία στὰ σλαβικά. Ἔχουν μιὰ περιπαθῆ φωνή. Ξύπνησα καὶ ἄκουγα τὸ τραγούδι τους, χωρὶς νὰ τὸ καταλαβαίνω. Ἔρχεται τότε ὁ παπᾶς καὶ μοῦ λέει: Ξέρεις γιατί ἦρθαν αὐτοί; Σὲ εἰδοποιοῦν μὲ τὸ τραγούδι τους νὰ φύγης καὶ νὰ μὴ σὲ βρῆ ὁ ἥλιος.
Σηκώθηκα καὶ ἔφυγα μέσα στὴ νύχτα μὲ τὰ πόδια». (Κατασκήνωσι Αὔγουστος 1993)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΟΡΓΑΝΩΝ ΑΠΟ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΝΕΚΡΟΥΣ,  ΕΠΙΣΠΕΥΔΟΥΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ & ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΡΟΥΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ

«…Δὲν γνωρίζουμε τί συνέβη μὲ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου τὴν τελευταία στιγμή. Αὐτὰ εἶναι τὰ οἰκογενειακὰ τοῦ Θεοῦ.
Ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ τὸν βλέπεις ἐν ἀγωνία, σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ σὲ ἀνησυχεῖ καὶ νομίζεις ὅτι εἶνε ἡ χειρότερη στιγμή τῆς ζωῆς του, ἐκείνη τὴν ὥρα τρόπον τινα διὰ ἀσυρμάτου νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Θεό, σὲ μιὰ νέα διάσταση καὶ σὲ μιὰ συχνότητα ποὺ δὲν τὴν καταλαβαίνουμε. Ὅπως λόγου χάρι ἐδῶ ποὺ βρισκόμαστε ὑπάρχουν φωνὲς ὅλου τοῦ κόσμου. Ἀλλὰ δὲν ἔχουμε τέτοια διάσταση γιὰ νὰ τὶς ἀκούσουμε, ἀλλὰ ἄν βάλουμε ἕνα ραδιόφωνο σὲ ὁρισμένη συχνότητα θὰ ἀκούσουμε τὴν Κίνα, τὴν Ρωσία, τὴν Ἀμερική κ.τ.λ.
Κάνουμε, λοιπόν τὰ μνημόσυνα, γιατί δὲν ξέρουμε τὴν τελευταία στιγμή τί γίνεται μεταξὺ Θεοῦ καὶ ψυχῆς. Γι᾿αὐτὸ παλαιότερα, ὅταν ξεψυχοῦσε κάποιος ἄνθρωπος, ὅλοι στὸ σπίτι γονατίζαν καὶ προσεύχονταν γι᾿ αὐτή τὴν ψυχή. Τώρα ἐμεῖς γίναμε ρεμάλια…

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ «ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ

Θεμα: Ο «εγκεφαλικα νεκρος» ανθρωπος ειναι ζωντανος

«Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα»

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Νιώθουμε και πάλι την ανάγκη να εκφράσουμε την ιερά αγανάκτησή μας με την προβολή – διαφήμιση της λεγομένης δωρεάς οργάνων. Την αφαίρεση δηλαδή ζωτικών οργάνων από «εγκεφαλικά νεκρούς» συνανθρώπους πριν πεθάνουν. Να μην ξεχνούμε ότι ο θάνατος έχει νικηθεί και για τον λόγο αυτό, τους αδελφούς μας που αναχωρούν από τον μάταιο αυτό κόσμο η Εκκλησία τους ονομάζει «κεκοιμημένους»…. Διαβαστε το άρθρο στην ιστοσελιδα:

http://emmadimitris.blogspot.com/2022/08/blog-post_29.html

Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 25

Ὁ Ὑπουργὸς Γενικῆς Διοικήσεως Mακεδονίας B. Σιμωνίδης

συγχαίρει τὸν ἱεροκήρυκα γιὰ τὴ δρᾶσι του

EΛΛHNIKH ΠOΛITEIA
ΓENIKH ΔIOIKHΣIΣ MAKEΔONIAΣ
ΔIEYΘYNΣIΣ EΣΩTEPIKΩN
ΑPIΘ. ΠPΩT. E. Π. 387.

Ἐν Θεσ/νίκῃ τῇ 1.6.1943

Πρὸς τὸν κ. Aὐγουστῖνον Kαντιώτην Ἱεροκήρυκα, Ἐνταῦθα

Ἡ Γενικὴ Διοίκησις Mακεδονίας, πληροφορηθεῖσα τὴν ἄοκνον καὶ σοβαρωτάτην ἐθνικοθρησκευτικὴν ἐργασίαν ὑμῶν ἐν τῇ πόλει τῆς Φλωρίνης καὶ τὴν πατριωτικὴν ἐν γένει δρᾶσιν σας ἔναντι τῆς ποικιλοτρόπως δρώσης ἐν τῇ περιοχῇ ταύτῃ ξένης προπαγάνδας καὶ ὑπὸ τῆς ὁποίας συστηματικῶς ἐπιδιώκεται ὁ κλονισμὸς τοῦ Ἐθνικοῦ φρονήματος τῶν Ἑλλήνων τῆς Mακεδονίας καὶ ἰδίᾳ τῶν σλαυοφώνων ἐξ αὐτῶν ἐπαινεῖ καὶ συγχαίρει ὑμᾶς διὰ τὴν καθόλου Ἑλληνοπρεπῆ συμπεριφοράν σας, τὴν ἐπαγωγὸν διδασκαλίαν σας καὶ τὰ ἐπιδειχθέντα ἁγνὰ πατριωτικὰ αἰσθήματά σας κατὰ τὴν κρίσιμον ταύτην περίοδον τοῦ Ἔθνους μας, καὶ συνιστᾷ ὅπως ἀντλοῦντες δύναμιν ἐκ τῶν ἀγαθῶν ἀποτελεσμάτων, ἃ ἀπέφερε τὸ ἔργον ὑμῶν ἐν τῇ ἀκραίᾳ ταύτῃ πόλει τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος, συνεχίσητε καὶ ἐν τῷ μέλλοντι μετὰ τῆς αὐτῆς θέρμης τὴν ἐκπλήρωσιν τοῦ ἱεροῦ καθήκοντός σας ὡς καλοῦ Ἕλληνος πολίτου καὶ Θρησκευτικοῦ λειτουργοῦ».

Ὁ Ὑπουργὸς Γ.Δ.M.
B. ΣIMΩNIΔHΣ

Kοινοποιεῖται:
1. Γραφεῖον Πρωθυπουργοῦ, Ἀθήνας
2. Ὑπουργεῖον Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων, Ἀθήνας
3. Ἱερὰν Mητρόπολιν Φλωρίνης
4. κ. Nομάρχην Φλωρίνης»
(Ἡ παραπάνω ἐπιστολὴ φέρει τὴν ὑποσημείωση: «Νὰ ἀποσταλῆ & εἰς τὴν Γενική Ἐπιθεώρησιν Νομαρχιῶν, ἐνταῦθα»)

______

• Αυτοι οι «δοσιλογοι» εκαναν αγωνα για να προστατεύσουν την Μακεδονία μας, από την προπαγάνδα και οι σημερινοί «δημοκράτες» πολιτικοί, την ξεπούλησαν και την γλωσσα και την ιστορία, σε λίγο και τα εδάφη μας στους Σκοπιανοβουλγάρους. αφου αυτο θέλουν οι δολοφόνοι του Ελληνικου λαού!!!