Απρ 18th, 2020 | 
Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, σε pdf
Be the first! 
Απρ 18th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1064
Μέγα Σάββατο πρωῒ
18 Aπριλίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
ΑΥΤΟΣ ὁ στίχος, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούσατε πρὸ ὀλίγου νὰ ψάλλῃ ὁ ἱερεύς, ἐνῷ κρατοῦσε κάνιστρο καὶ σκορποῦσε σ᾿ ὅλο τὸ ναὸ φύλλα δάφνης, ὡς σύμβολα νίκης καί θριάμβου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶνε παρμένος ἀπὸ τὸ Ψαλτήρι. Ψάλλεται εἰδικῶς κατὰ τὴ λειτουργία τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. Δὲν ψάλλεται ἄλλοτε, μόνο σήμερα, μιὰ φορὰ τὸ χρόνο, καὶ ἔχει κάποιο σκοπό. Ποιός λοιπὸν ὁ σκοπός; Ἔχει μεγάλη σημασία.
Ὁ στίχος αὐτὸς εἶνε τὸ προανάκρουσμα τῆς μεγάλης ἑορτῆς, ποὺ θά ἑορτάσουμε σὲ λίγο, τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θὰ μιλήσω ἁπλᾶ πάνω σ᾿ αὐτόν.
«Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν…». Ποιητὴς τοῦ ψαλμοῦ αὐτοῦ εἶνε ὁ Δαυΐδ· αὐτὸς ἔφτειαξε τὸ στίχο αὐτό. Λυπᾶται ὁ Δαυΐδ. Γιατί; Διότι βασιλεύει ἡ ἀδικία.
Λυπᾶται ὁ Δαυΐδ, γιατὶ διαβάζοντας τὴν ἱστορία βλέπει, ὅτι στὸν κόσμο αὐτὸν βασιλεύει ὄχι ἡ δικαιοσύνη ἀλλὰ ἡ ἀδικία, ὄχι ἡ ἀλήθεια ἀλλὰ τὸ ψεῦδος, ὄχι ἡ ἀγάπη ἀλλὰ τὸ μῖσος, ὄχι τὸ φῶς ἀλλὰ τὸ σκότος· δὲ᾿ βασιλεύει ὁ Χριστός, ἀλλὰ βασιλεύει ὁ σατανᾶς. Τὸν Ἄβελ, ποὺ ἦταν σὰν τὸ ἀρνί, τὸν σκότωσε ὁ ἀδελφός του ὁ Καΐν. Ὁ Ἰωσήφ, ποὺ ἦταν τὸ πιὸ διαλεχτὸ παιδὶ τῆς οἰκογενείας, πουλήθηκε καὶ κλείστηκε μέσ᾿ στὴ φυλακή, ἐνῷ οἱ μὲν ἀδελφοί του ζοῦσαν ἀμέριμνοι, ἐκείνη δὲ ἡ αἰσχρὰ γυναίκα τοῦ Πετεφρῆ, ποὺ μὲ τὰ ψέματά της ἔγινε ἡ αἰτία νὰ φυλακισθῇ, γλεντοκοποῦσε μὲ τοὺς ἐρωμένους της.
Λυπᾶται ἀκόμα ὁ Δαυΐδ, γιατὶ καὶ στὴ ζωή, στὸ σύγχρονο κόσμο, βλέπει τὴν ἀδικία. Βλέπει νὰ τυραννιοῦνται οἱ φτωχοὶ ἀπὸ τοὺς πλουσίους, οἱ ἀδύνατοι ἀπὸ τοὺς ἰσχυρούς, οἱ ἀμόρφωτοι ἀπὸ τοὺς μορφωμένους, οἱ χῆρες καὶ τὰ ὀρφανὰ ἀπὸ τοὺς πλεονέκτας καὶ ἅρπαγας, ποὺ παίρνουν τὸ ψωμὶ ἀπ᾿ τὸ στόμα.
Λυπᾶται, στενοχωριέται, καὶ ἐκφράζει τὸ παράπονο· Θεέ μου, κοιμᾶσαι; δὲν τὰ βλέπεις αὐτὰ ποὺ γίνονται ἐδῶ κάτω στὴ γῆ; Ξύπνα, Θεέ μου, «κρῖνον τὴν γῆν» (Ψαλμ. 81,8). Read more »
Απρ 17th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Μεγάλη Παρασκευή πρωϊ
ΤΡΕΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΣΕ pdf
Μεγάλη Παρασκευὴ βράδυ
«Τέξασα Ζωήν, παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, παῦσον Ἐκκλησίας σκάνδαλα καὶ εἰρήνευσον αὐτὴν ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄)
ΜΑΣ ἀξίωσε ὁ Θεός, ἀγαπητοί μου, ν᾽ ἀκούσουμε κι ἀπόψε τὰ ἐγκώμια, ποὺ εἶνεἕνας γλυκύτατος ὕμνος πρὸς τὸν ἐσταυρωμένο Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου. Τὰ ἐγκώμια εἶνε περίπου τριακόσα, ἀλλὰ ψάλλονται μόνο ἑκατό. Ἔχω συνήθεια τὴν ἡμέρα αὐτὴ νὰ ἑρμηνεύω ἕνα ἀπὸ αὐτά. Ἐξέλεξα τώρα τὸ τελευταῖο ἐγκώμιο τῆς δευτέρας στάσεως, ποὺ εἶνε μία δέησις πρὸς τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.
Τί λέει τὸ ἐγκώμιο αὐτό. Παναγία, λέει, «παναμώμητε ἁγνὴ Παρθένε, ἡ τέξασα τὴν Ζωήν (δηλαδὴ τὸν Χριστόν), παῦσον τὰ σκάνδαλα τῆς Ἐκκλησίας καὶ δώρησαι αὐτῇ τὴν εἰρήνην ὡς ἀγαθή» (στ. Β΄). Παρακαλοῦμε τὴν Παναγία νὰ πρεσβεύσῃ στὸ Θεό, νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα ποὺ ὑπάρχουν γενικὰ στὴν κοινωνία καὶ εἰδικώτερα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, καὶ νὰ εἰρηνεύσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Read more »
Απρ 17th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1578
Μεγάλη Παρασκευὴ πρωὶ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη
ΑΠΟ ὅλα τὰ πρόσωπα τοῦ θείου δράματος, ἀγαπητοί μου, ἐκεῖνο ποὺ ἀφήνει τὴν πιὸ ἀλγεινὴ ἐντύπωσι εἶνε ὁ Ἰούδας. Δυστυχῶς ὅμως, ἐνῷ ἐκεῖνος τελείωσε τότε κατὰ τρόπο οἰκτρό, οἱ Ἰοῦδες δὲν λείπουν μέχρι σήμερα. Ὁ Ἰούδας τρόπον τινὰ ἵδρυσε «σχολὴ» καὶ πολλοὶ μαθαίνουν νὰ παίζουν τὸ ῥόλο του σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Σᾶς παρουσιάζω μερικὲς εἰκόνες.
Ἕνας σύγχρονος Ἰούδας εἶνε αὐτὸς ποὺ ἐμφανίζεται πρῶτα – πρῶτα στὸν κύκλο τῆς φιλίας. Γνώρισες κάποιον καὶ λές· Σπουδαῖος ἄνθρωπος! πόσο γλυκὰ μιλάει, τί ἀγάπη δείχνει, τί δῶρα δίνει! Τὸν ἀγαπᾷς παραπάνω κι ἀπὸ τὸν πατέρα καὶ τὸν ἀδερφό σου. Τὸν ἐμπιστεύεσαι, τοῦ ἀνοίγεις τὴν καρδιά σου, τοῦ λὲς τὰ μυστικά σου. Καὶ ξαφνικὰ αὐτὸς ὁ φίλος γίνεται ἐχθρός. Γνωρίζω κάποιον ποὺ ἔπαθε συγκοπὴ καρδίας, ὅταν στὸ δικαστήριο εἶδε ὡς μάρτυρα κατηγορίας ἐναντίον του – ποιόν; τὸν φίλο του. Ἰούδας λυμαίνεται τὸν ἱερὸ δεσμὸ τῆς φιλίας κι ὁ ἄνθρωπος ἀπογοητεύεται.
⃝ Ὁ ἄλλος ἱερὸς κύκλος, τὸν ὁποῖο ἁγίασε ὁ Χριστὸς κάνοντας τὸ πρῶτο θαῦμα στὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας, εἶνε ἡ οἰκογένεια. Βλέπεις, ἐσὺ ὁ νέος μιὰ νέα, σὲ μαγεύει μὲ τὴν ὅλη ἐμφάνισί της, καὶ τὴ βάζεις στὴν καρδιά σου. Τῆς παραδίδεσαι. Τὴν ἀγαπᾷς παραπάνω ἀπὸ τὴ μάνα σου. Καὶ τέλος τὴ στεφανώνεσαι, καὶ νιώθεις ὅτι πλέεις σὲ πελάγη εὐτυχίας. Ἀλλὰ κάποια στιγμὴ ἀνακαλύπτεις ὅτι ἡ γυναίκα αὐτή, ποὺ νόμισες ὅτι θὰ μείνῃ κοντά σου ἄγγελος συμπαραστάτης, ἐνῷ σὲ ἀγκαλιάζει καὶ σὲ γεμίζει φιλιά, τὴν ἴδια ὥρα σὲ προδίδει. Νά κ᾽ ἐδῶ ὁ Ἰούδας στὸν κύκλο τῆς οἰκογενείας. Κι ὅ,τι εἶπα γιὰ τὴ γυναῖκα τὸ λέω καὶ γιὰ τὸν ἄντρα, ποὺ κι αὐτὸς ὑποκρίνεται πὼς ἀγαπᾷ τὴ γυναῖκα του ἀλλὰ κατ᾿ οὐσίαν τὴν ἀπατᾷ, χειρότερα μάλιστα ἀπὸ ὅ,τι ἐκείνη τὸν ἄντρα. Read more »
Απρ 16th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
Περίοδος Γ΄- Ἔτος ΙΣΤ΄
Ἀριθμ. φύλλου 677
Μεγάλη Παρασκευὴ
17 Ἀπριλίου 2020 (1999)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Τὰ λόγια αὐτά, ἀδελφοί μου, εἶνε οἱ ἀποχαιρετιστήριες λέξεις τοῦ Χριστοῦ στὸ τέλος τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου. Ὁ τόνος τῆς φωνῆς του μελαγχολικός· Ὕστερα ἀπὸ ᾽μένα θὰ δοκιμάσετε θλίψεις σ᾽ αὐτὸ τὸν κόσμο, ἀλλὰ θάρρος!
Πράγματι, ἂν κάποιος πόνεσε πολὺ καὶ μπορῇ νὰ ὀνομασθῇ ἄνθρωπος τοῦ πόνου, εἶνε ὁ ἐσταυρωμένος Υἱὸς τῆς Παρθένου. Δὲν νικήθηκε ὅμως ἀπ᾽ τὸν πόνο καὶ τὴ θλῖψι. «Θαρσεῖτε», λέει, «ἐγὼ νίκησα τὸν κόσμο» (Ἰω. 16,33).
Ἡ ζωὴ τοῦ Θεανθρώπου, ἀπ᾽ τὴ στιγμὴ ποὺ γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος σ᾿ ἕνα σταῦλο μέχρι ποὺ εἶπε τὸ «Τετέλεσται» στὸ σταυρό (Ἰω. 19,30), ἦταν ζυμωμένη μὲ τὸ δάκρυ, τὸν πόνο, τὴ θλῖψι.
Ἕνα βλέμμα στὴ ζωή του. Ἐκεῖ στὸ βρώμικο σπήλαιο ἡ ἁγία του Μητέρα τὸν τοποθέτησε στὴ φάτνη τῶν ἀλόγων. Νήπιο καταδιώχθηκε ἀπ᾽ τὸν Ἡρώδη κ᾽ ἔφυγε πρόσφυγας στὴν Αἴγυπτο. Ἔζησε σὰν ὁ φτωχότερος ἄνθρωπος. Οἱ ἀνώτερες τάξεις τὸν περιφρονοῦσαν. Τὸν θεωροῦσαν ὡς τὸν «υἱὸν τοῦ τέκτονος», τοῦ μαραγκοῦ (Ματθ. 13,55). Ὑβρίστηκε καὶ διαβλήθηκε ὅσο κανείς ἄλλος. Αὐτός, ποὺ ἦταν ἀμόλυντος καὶ εἶπε «Τίς ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;» (Ἰω. 8,46), ὠνομάστηκε «φίλος τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν» (Ματθ. 11,19). Αὐτός, ποὺ ἀγάπησε τὸ λαὸ ὅσο κανένας ἄλλος καὶ ἀγκάλιασε τοὺς πονεμένους καὶ περιφρονημένους, ὠνομάστηκε λαοπλάνος, δημαγωγός, ἀπατεώνας, ἀγύρτης. Αὐτός, ὁ Βασιλεὺς τῶν ἀγγέλων, ἀπὸ τοὺς φαρισαίους ὠνομάστηκε –Θεέ μου, συγχώρεσέ με– δαιμονισμένος (βλ. Ματθ. 11,18. Λουκ. 7,33). Αὐτόν, ποὺ ἡ διάνοιά του ἦταν ἥλιος φωτίζων τὸν κόσμο, οἱ ἐχθροί του τὸν εἶπαν τρελλό (βλ. Ἰω. 10,20). Κανένας δὲν συκοφαντήθηκε ὅσο ὁ αὐτός. Μπορεῖτε νὰ φανταστῆτε λοιπόν, τί θλῖψι δοκίμαζε ὅταν ἄκουγε τὰ ψέματα, τὶς διαβολές, τὶς συκοφαντίες, τὶς διαστρεβλώσεις!…
Δὲν ἦταν ὅμως μόνο αὐτὲς οἱ θλίψεις του· ὑπῆρχαν καὶ χειρότερες. Καὶ αὐτὲς προέρχονταν ἀπὸ τὸν κύκλο τῶν μαθητῶν του. Ὤ αὐτοί! Δὲν τὸν καταλάβαιναν καθόλου· ἄλλα ἔλεγε ἐκεῖνος, ἄλλα ἐννοοῦσαν αὐτοί. Ὁ νοῦς τους χαμηλά, ἡ σκέψι τους πεζή, τὰ αἰτήματά τους γήινα. Γι᾿ αὐτὸ τοὺς εἶπε· «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε» (ἔ.ἀ. 20,22). Ὁ ἕνας τὸν πούλησε γιὰ 30 ἀργύρια, ὁ ἄλλος (ὁ Πέτρος) τὸν ἀρνήθηκε μπροστὰ σὲ μιὰ ὑπηρέτρια καὶ μὲ ὅρκο, «Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον» (ἔ.ἀ. 26,74). Τέλος τὴν ὥρα τοῦ πάθους ἔφυγαν ὅλοι κ᾽ ἔμεινε μόνος, μονώτατος, ἐκεῖ στὸ Γολγοθᾶ, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Ὁ Χριστὸς ἔπαθε ὄχι γιὰ δικά του ἁμαρτήματα. Τὸ ὡμολόγησε κι ὁ Πιλᾶτος, ὅτι εἶνε ἀθῷος καὶ «οὐδεμίαν αἰτίαν εὑρίσκει ἐν αὐτῷ» (Ἰω. 18,38). Ὁ Χριστὸς ἔπαθε γιὰ τὰ δικά μας ἁμαρτήματα. Read more »
Απρ 16th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 869
Μεγάλη Πέμπτη βράδυ
16 Ἀπριλίου 2020
Το[υ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε πολὺ δύσκολο νὰ μιλήσῃ κανείς. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ Ἐσταυρωμένου οὔτε οἱ γλῶσσες τῶν ἀγγέλων εἶνε ἱκανὲς νὰ τὸ ὑμνήσουν. Ἀλλὰ θὰ προσπαθήσω μὲ τὴ φτωχή μου γλῶσσα νὰ παρουσιάσω μιὰ πτυχὴ ἀπὸ τὸ θεῖο δρᾶμα.
Εἴδαμε στὰ εὐαγγέλια, ὅτι ὁ ὄχλος μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ἰούδα ἔφθασε στὴ Γεθσημανῆ. Παραβιάζοντας τρόπον τινὰ τὸ οἰκογενειακὸ ἄσυλο τοῦ Χριστοῦ, μπῆκαν μέσα στὸν κῆπο, τὸν συνέλαβαν ἐνῷ προσευχόταν, τὸν ἔδεσαν, καὶ σὰν κακοῦργο τὸν ὡδήγησαν στοὺς ἀρχιερεῖς Ἄννα καὶ Καϊάφα.
Ἦταν μεσάνυχτα. Στὸ παλάτι τοῦ Ἄννα οἱ γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι ἔκαναν συμβούλιο καὶ κατηγοροῦσαν τὸ Χριστό. Ἔλεγαν, ὅτι καταλύει τὸ Σάββατο, ὅτι θέλει ν᾿ ἀνατρέψῃ τὸ καθεστὼς καὶ νὰ γκρεμίσῃ τὸ ναὸ τοῦ Σολομῶντος, ὅτι βλασφημεῖ τὸ Θεό. Καὶ ἔβγαλαν καταδικαστικὴ ἀπόφασι εἰς θάνατον. Ἡ ἀπόφασι ὅμως αὐτὴ θὰ ἦταν ἄκυρη, ἂν ὁ ἡγεμόνας τῆς Παλαιστίνης δὲν ἔβαζε ὑπογραφή. Γι᾿ αὐτό, πρὶν ἀκόμη ξημερώσῃ ἡ Παρασκευή, τὸν ἔφεραν στὸ πραιτώριο τοῦ Πιλάτου.
Απρ 15th, 2020 | Filed under: ΑΡΧΙΚΗ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1163
Μεγάλη Τετάρτη βράδυ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Γεύματα καὶ δεῖπνα κάνουν οἱ μεγάλοι, οἱ πλούσιοι, οἱ μεγιστᾶνες, ποὺ θέλουν νὰ ποικίλουν τὴν ἀνιαρὴ ζωή τους καὶ μ᾿ ἕνα γλέντι. Ἀλλὰ πόσοι προσκαλοῦνται σ᾿ αὐτά; Λίγοι, οἱ ἐπίσημοι· αὐτοὶ ποὺ εἶνε πάντα χορτᾶτοι. Ὁ πολὺς λαὸς μένει ἔξω ἀπὸ τὰ δεῖπνα τῶν μεγάλων. Θὰ σᾶς παρουσιάσω ὅμως ἕνα δεῖπνο, ἐμπρὸς στὸ ὁποῖο ὅλα τὰ ἄλλα δεῖπνα εἶνε μία σκιά. Σ᾿ αὐτὸ εἶνε προσκεκλημένοι ὅλοι. Εἶνε δεκτὸς ἐξ ἴσου τόσο ὁ πλούσιος ὅσο καὶ ὁ φτωχός, τόσο ὁ ἀγράμματος ὅσο καὶ ὁ ἐγγράμματος, τόσο ἡ γυναίκα ὅσο καὶ ὁ ἄντρας. Σ᾿ αὐτὸ μπορεῖ νὰ καθήσῃ δίπλα στὸ βασιλιᾶ καὶ ὁ λοῦστρος, κι ὅταν δειπνοῦν οἱ προσκεκλημένοι παιανίζει ἡ μουσικὴ τοῦ οὐρανοῦ. Τὸ δεῖπνο αὐτὸ εἶνε ὁ μυστικὸς δεῖπνος τοῦ Χριστοῦ μας.
Ἀδελφοί, ἐλᾶτε στὴν τράπεζα τοῦ Κυρίου. Ὁ Χριστὸς διανέμει τὰ προσκλητήρια. Εἶνε γραμμένα ὄχι μὲ μελάνι ἀλλὰ μὲ αἷμα. Καὶ τί γράφει; Σᾶς διαβάζω τὸ προσκλητήριο· «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτό ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (θ. Λειτ., βλ. Ματθ. 26,27). Ἐλᾶτε λοιπόν. Πῶς νὰ σᾶς παραστήσω τὴν ὡραιότητα τοῦ δείπνου; Σᾶς λέω μόνο, ὅτι ὁ μυστικὸς δεῖπνος, ἡ θεία κοινωνία, εἶνε μυστήριο ἀγάπης, μυστήριο ταπεινώσεως, καὶ μυστήριο ζωῆς. Τὶς τρεῖς αὐτὲς ἀπόψεις τοῦ ἁγιωτάτου μυστηρίου θὰ ἐκθέσω μὲ λίγα λόγια στὴν ἀγάπη σας. Read more »
Απρ 15th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Η γῆ, ἀγαπητοί μου, ὁ μικρὸς αὐτὸς πλανήτης, ἦταν ἐποχὴ ποὺ ἦταν καθαρὴ ἀπὸ ἐγκλήματα. Τὸ πρῶτο ἔγκλημα ἔγινε ὅταν ὁ Κάϊν ἐφόνευσε τὸν ἀδελφό του Ἄβελ. Ἀπὸ τότε μολύνθηκε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ μολύνεται.
Ἀναρίθμητα τὰ ἐγκλήματα ποὺ ἔχουν γίνει. Ἀλλὰ τὸ μεγαλύτερο ἀπ᾽ ὅλα εἶνε αὐτὸ ποὺ αὐτὲς τὶς ἅγιες ἡμέρες μᾶς μαζεύει στὴν ἐκκλησία, τὸ ἔγκλημα κατὰ τοῦ Θεανθρώπου. Ἴλιγγος σὲ πιάνει ἂν σκεφθῇς ὅτι τὸ σκουλήκι τῆς γῆς, ὁ ἐλεεινὸς ἄνθρωπος, σκότωσε τὸ Δημιουργό του, τὸν Κτίστη τῶν ἁπάντων! Ἔφθασε στὸ ναδὶρ τῆς ἀθλιότητος. Καὶ ὅπως σὲ κάθε ἔγκλημα ὑπάρχουν φυσικοὶ καὶ ἠθικοὶ αὐτουργοί, ἔτσι καὶ στὸ ἔγκλημα αὐτό. «Ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν» (Ἰω. 19,37). Ἔνοχοι εἶνε οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι, οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ σαδδουκαῖοι, ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας, ὁ Πόντιος Πιλᾶτος καὶ ὁ ὄχλος ποὺ φώναζε «Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (ἔ.ἀ. 19,15).
Ἀλλὰ περισσότερο ἀπὸ ὅλους ἔνοχος εἶνε ὁ Ἰούδας. Τὸ εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν Πιλᾶτο· Κ᾽ ἐσὺ ἔχεις εὐθύνη, ἀλλὰ πιὸ μεγάλη ἁμαρτία ἔχει ἐκεῖνος ποὺ μὲ παρέδωσε σ᾽ ἐσένα (βλ. ἔ.ἀ. 19,11). Γι᾽ αὐτὸ ἡ ὑμνολογία γιὰ τὸν Ἰούδα χρησιμοποιεῖ τὰ πιὸ σκληρὰ λόγια· «δοῦλος», «δόλιος», «ἐπίβουλος», «διάβολος», «προδότης»…
Ἂς δοῦμε τὴν καταγωγή του καὶ τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἔσπρωξε στὸ ἔγκλημα.
Ὁ Ἰούδας δὲν ξεφύτρωσε ἔτσι· κάποια μάνα τὸν γέννησε καὶ τὸν θήλασε, ἕνας πατέρας τὸν ἀνέθρεψε, ἕνα χωριὸ τὸν μεγάλωσε. Γεννήθηκε στὴν Ἰουδαία, στὸ χωριὸ Καριώθ (Ἰερ. 31,24), ἐξ οὗ καὶ Ἰσκαριώτης. Ἔχει σημασία ἡ καταγωγή. Ὅπως ὅταν πᾷς πάνω ἀπὸ ἕνα πηγάδι καὶ φωνάξῃς ἀκοῦς τὸν ἀντίλαλο τῆς φωνῆς σου, ἔτσι καὶ τὰ παιδιὰ εἶνε ἡ ἠχὼ τῆς κοινωνίας ποὺ τὰ διαμορφώνει. Οἱ ἄλλοι ἕνδεκα μαθηταὶ ἦταν ψαρᾶδες καὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴ Γαλιλαία, ἀπὸ μέρη ταπεινὰ καὶ μὲ εὐγενέστερους ἀνθρώπους ἀπὸ ἐκείνους ποὺ κατοικοῦσαν στὴν περιοχὴ τῆς Ἰουδαίας.
Δὲν μποροῦμε πάντως νὰ ἀρνηθοῦμε ὅτι ὁ Ἰούδας, μολονότι προϊὸν μιᾶς κακῆς κοινωνίας, εἶχε καὶ καλὲς διαθέσεις. Δὲν ὑπάρχει ἐγκληματίας ποὺ δὲν ἔχει καὶ κάποια καλὴ διάθεσι· ὅπως δὲν ὑπάρχει καὶ ἅγιος χωρὶς κάποιο ἐλάττωμα. Ἕνας εἶνε ὁ τέλειος καὶ ἀναμάρτητος, ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ὅλα τὰ ἀνθρώπινα τὰ σκιάζει ἡ ἀτέλεια καὶ ἡ ἁμαρτία.
Ὁ Χριστὸς τίμησε τὸν Ἰούδα ὅπως καὶ τοὺς ἄλλους μαθητάς. Δὲν ἔκανε διακρίσεις ὅπως κάνουν κάποιοι γονεῖς στὰ παιδιά τους. Δὲν τὸν στέρησε ἀπὸ τίποτα, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία (βλ. κάθ. ὄρθρ. Μ. Παρ. πρὸ τοῦ Γ΄ εὐαγγ. «Ποῖός σε τρόπος, Ἰούδα…»). Δὲν τὸν χώρισε ἀπὸ τὸν ὅμιλο τῶν ἀποστόλων. Τοῦ ἔδωσε, ὅπως καὶ σ᾽ ἐκείνους, τὸ χάρισμα νὰ θεραπεύῃ ἀσθένειες καὶ τὴν ἐξουσία νὰ βγάζῃ δαιμόνια. Τὸν ἔστειλε, ὅπως κ᾽ ἐκείνους, στὸ κήρυγμα καὶ τὸ ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς. Ὅταν στὴν ἔρημο εὐλόγησε τὰ πέντε ψωμιὰ καὶ χόρτασε ὁ κόσμος καὶ περίσσεψαν δώδεκα κοφίνια μὲ κλάσματα, ἔδωσε καὶ σ᾽ αὐτὸν ἕνα κοφίνι. Κι ὅταν τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης πῆρε νιπτῆρα – λεκάνη κ᾽ ἔπλυνε τὰ πόδια τῶν μαθητῶν, ἔπλυνε καὶ τὰ πόδια τοῦ Ἰούδα, ἂν καὶ γνώριζε ὅτι ὕστερα ἀπὸ λίγη ὥρα θὰ πάῃ νὰ τὸν προδώσῃ. Κι ὅταν κάθησε στὸ τραπέζι καὶ εἶχε ὑπ᾽ ὄψι τὸ σκοπό του, δὲν τὸν προσέβαλε· ἐνῷ μποροῦσε νὰ τοῦ πῇ, Προδότη, ἀχάριστε κ.λ., ἔδειξε ἀνεξικακία καὶ πραότητα. Εἶπε μόνο «Κάποιος ἀπὸ σᾶς θὰ μὲ προδώσῃ» (Ματθ. 26,21). Κ᾽ ἐνῷ ὅλοι ἀνησύχησαν, κι ὁ Πέτρος κι ὁ Ἰωάννης καὶ οἱ ἄλλοι, ἕνας μόνο ἔμεινε ἀσυγκίνητος, ὁ Ἰούδας. Τί κι ἂν Χριστὸς μὲ ἀγάπη τοῦ προσέφερε «τὸ ψωμίον» βουτηγμένο στὸ «τρύβλιον» (ἔ.ἀ. 26,23. Μᾶρκ. 14,20. Ἰω. 13,26-27); ἐκεῖνος ἔμεινε ἀναίσθητος. Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ ἔφυγε ἀπὸ τὸ δεῖπνο.
Απρ 14th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ & ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ.
ΑΝΟΙΞΤΕ & ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ & ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ.
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2283
Μεγάλη Τρίτη βράδυ
14 Ἀπριλίου 2020
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἀπόψε πολλοὶ ἔρχονται στὸ ναὸ γιὰ τὸ τροπάριο τῆς Κασσιανῆς. Οἱ ὕμνοι τῆς Ἐκκλησίας ὅμως δὲν ἔγιναν, ἀγαπητοί μου, μόνο γιὰ νὰ εὐχαριστοῦν τὰ αὐτιά μας· κάθε ὕμνος εἶνε ἕνα σύντομο κήρυγμα, ποὺ προσφέρεται ὄχι σὲ πεζὸ λόγο ἀλλὰ σὲ ποιητικὴ μορφή.
Τὸ τροπάριο ἀναφέρεται στὸ περιστατικὸ τῆς ἀλείψεως τοῦ Κυρίου μὲ μύρο ἀπὸ μία γυναῖκα τὶς παραμονὲς τῶν ἀχράντων παθῶν (βλ. Ματθ. 26,6-13. Μᾶρκ. 14,3-9). Εἶνε ἀριστούργημα, διαμάντι τῶν ποιημάτων τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Ὁ ποιητὴς δὲν εἶνε ἄντρας· εἶνε μία γυναίκα, ἡ Κασσιανή. Ἔζησε σὲ ἐποχὴ ποὺ τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα συγκινοῦσε τὶς εὐγενικὲς καρδιὲς καὶ ἔφερνε δάκρυα στὰ μάτια. Ἔζησε τὸν καιρὸ τοῦ Βυζαντίου, καὶ εἶνε γνωστὴ ἡ ἀφορμὴ γιὰ νὰ γράψῃ τὸ ποίημα αὐτό.
Ἡ Κασσιανὴ ἦταν μία ἀπὸ τὶς νεάνιδες ποὺ παρουσιάστηκαν τὸ 830 μ.Χ. στὰ ἀνάκτορα, γιὰ νὰ διαλέξῃ ἀπ᾽ αὐτὲς τὴν σύζυγό του καὶ μέλλουσα βασίλισσα ὁ νεαρὸς αὐτοκράτωρ Θεόφιλος (829-842 μ.Χ.). Στὴν αἴθουσα τοῦ Τρικλίνου εἶχε συγκεντρωθῆ ὅ,τι ἐκλεκτὸ εἶχε νὰ παρουσιάσῃ ὁ γυναικεῖος κόσμος τῆς αὐτοκρατορίας. Οἱ κόρες ἐκεῖνες δὲν ἦταν μόνο καλλονὲς ἀπὸ πλευρᾶς σωματικῆς ἐμφανίσεως – αὐτὸ θὰ θύμιζε καλλιστεῖα Χόλλυγουντ ποὺ καταδικάζουμε γιατὶ εὐτελίζουν τὴ γυναῖκα· ἦταν διαλεγμένες μία πρὸς μία γιὰ τὸ πνευματικὸ κυρίως κάλλος καὶ τὴν ἀρετή τους. «Καλλιστεῖα» ὑψηλοῦ ἐπιπέδου γίνονταν τότε στὰ ἀνάκτορα. Read more »
Απρ 14th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Μεγάλη Τρίτη
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Μεγάλη Τρίτη βράδυ
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
ΑΠΟΨΕ, εὐσεβὲς ἐκκλησίασμα, σ᾿ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς ᾿Ορθοδοξίας μας ψάλλεται τὸ τροπάριο τῆς Κασσιανῆς. Ὅλοι τρέχουν στοὺς ναοὺς νὰ τ᾽ ἀκούσουν καὶ θαυμάζουν τὸν ψάλτη ποὺ θὰ τὸ παρατείνῃ περισσότερο. Ἀλλ᾽ ἐὰν τοὺς ρωτήσῃς, τί κατάλαβαν ἀπ᾽ αὐτό, οἱ περισσότεροι δὲν ξέρουν ν᾿ ἀπαντήσουν. Σὰ νὰ εἶνε κινέζικα. Γι᾿ αὐτὸ θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ πῶ λίγα λόγια γιὰ τὸ τροπάριο.
Στὰ παλιὰ εὐλογημένα χρόνια, τὸν 9ο μ.Χ. αἰῶνα, στὴν Κωσταντινούπολι, ποὺ εἶνε ἡ πόλις τῶν ὀνείρων μας, βασιλεὺς τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας στέφεται ὁ νεαρὸς Θεόφιλος (829-842). Ἦταν ἄγαμος. Ἡ καλὴ μητρυιά του, ἡ Εὐφροσύνη, θέλοντας νὰ τὸν παντρέψῃ, κάλεσε ἀπ᾿ ὅλα τὰ μέρη τοῦ ἀπεράντου κράτους, σὰν μιὰ ἀνθοδέσμη ἀπὸ λουλούδια τῆς νεότητος, ἐκλεκτὲς κοπέλλες, γιὰ νὰ διαλέξῃ ἀπ᾽ αὐτὲς τὴν σύζυγό του. Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα ἡ Εὐφροσύνη τοῦ ἔδωσε ἕνα χρυσὸ μῆλο, γιὰ νὰ τὸ προσφέρῃ σ᾿ αὐτὴν ποὺ θὰ διάλεγε. Ὁ Θεόφιλος στάθηκε μπροστὰ στὴν Κασσιανὴ κ᾽ ἦταν ἕτοιμος νὰ τῆς τὸ προσφέρῃ, ἀλλὰ τῆς εἶπε κάτι, ποὺ ἡ Κασσιανὴ τὸ θεώρησε προσβλητικὸ γιὰ τὶς γυναῖκες· «Ἐκ γυναικὸς ἐρρύη τὰ φαῦλα», ἀπ᾽ τὴ γυναῖκα ἀπέρρευσαν τὰ κακά· ἐννοοῦσε τὴν Εὔα. Ἐκείνη, εὐφυὴς καθὼς ἦταν, τοῦ ἀπήντησε· «Ναί, ἀλλ᾽ ἀπὸ τὴ γυναῖκα προέρχονται καὶ ὅλα τὰ καλά», καὶ ἐννοοῦσε τὴν Παναγία.
Γυναῖκες, ἀκοῦτε; Ἔχετε τεραστία δύναμι. Ἢ Εὖες θὰ γίνετε, ἢ Παναγίες. Ἢ θ᾿ ἀνεβάσετε τοὺς ἄντρες σας στὸν οὐρανό, ἢ θὰ τοὺς ῥίξετε στὸν ᾅδη· διαλέξτε καὶ πάρτε. Πόσα ἀκούω ἀπὸ ἄντρες! Ἄχ, λένε, δὲν εἶσαι παντρεμένος, νὰ δῇς τί τραβᾶμε. Ἂν ἤσουν στὴ θέσι μας, θὰ προτιμοῦσες νὰ πεθάνῃς παρὰ νά ’χῃς κοντά σου μιὰ κακιὰ γυναῖκα…
Απρ 13th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2282
Μεγάλη Δευτέρα βράδυ
13 Ἀπριλίου 2020
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Τὸ ἔτος, ἀγαπητοί μου, ἔχει 52 ἑβδομάδες. Ἀλλ᾽ αὐτὴ ἡ ἑβδομάδα ξεχωρίζει. Ὀνομάζεται Μεγάλη Ἑβδομάς. Γιατί ὀνομάζεται Μεγάλη; Μήπως ἔχει περισσότερες ἡμέρες ἀπὸ τὶς ἄλλες; Ὄχι, 7 ἡμέρες ἔχει κι αὐτή. Μήπως οἱ ἡμέρες της ἔχουν περισσότερες ὧρες; Ὄχι, 168 ὧρες ἔχει κι αὐτή. Γιατί λοιπὸν ὀνομάζεται Μεγάλη;
Μεγάλη ὀνομάζεται ὄχι διότι διαρκεῖ περισσότερο χρονικῶς, ἀλλὰ διότι τὰ γεγονότα ποὺ ἑορτάζει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία κατ᾽ αὐτὴν εἶνε μεγάλης, κοσμοϊστορικῆς σημασίας. Εἶνε γεγονότα ἀνώτερα μπορῶ νὰ πῶ ἀπὸ τὰ κοσμογονικὰ ἐκεῖνα ποὺ ἔγιναν ὅταν ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ σύμπαν μέσα σὲ 6 ἡμέρες. Τότε, πρὸ τῆς δημιουργίας, τί ὑπῆρχε; Ἡ ἁγία Γραφὴ λέει· «Ἡ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου». Καὶ μέσα στὸ σκοτάδι ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ «Γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς… Καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους»· καὶ τὸ μὲν φῶς τὸ ὠνόμασε ἡμέραν, τὸ δὲ σκοτάδι τὸ ὠνόμασε νύκτα (Γέν. 1,3-5). Ὅπως λοιπὸν πρὸ τῆς δημιουργίας μέσα στὸ φυσικὸ σκοτάδι ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ φῶς, ἔτσι καὶ πρὸ Χριστοῦ ὑπῆρχε ἕνα πνευματικὸ σκοτάδι καὶ μὲ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἦρθε στὸν κόσμο «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν» (Ἰω. 1,9), «διότι φῶς (εἶνε) τὰ προστάγματα» τοῦ Χριστοῦ «ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἠσ. 26,9).
Ὁλόκληρη ἡ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ εἶνε φῶς· φῶς ἡ γέννησί του, φῶς ἡ βάπτισί του, φῶς ἡ ζωή του στὴν ἔρημο, φῶς ἡ διδασκαλία του, φῶς τὰ θαύματά του. Ἀλλ᾽ ὅπως τὸ φῶς τοῦ ἥλιου δὲν προβάλλει ξαφνικὰ τὸ πρωὶ ἀλλ᾽ αὐξάνει σιγὰ – σιγὰ κι ὅταν ὁ ἥλιος μεσουρανεῖ τὸ μεσημέρι τότε πλέον βρίσκεται σὲ ὅλη του τὴν ἔντασι, ἔτσι καὶ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ· ἀφοῦ ἐπρόβαλε ἀμυδρὰ στὴ Βηθλεέμ, ἀνέβαινε καὶ ὑψωνόταν συνεχῶς, καὶ πότε ἔφθασε στὸ μεσουράνημά του; Στὸ Γολγοθᾶ! Ὅταν ὁ Χριστὸς ἔπασχε ἐπάνω στὸ σταυρό, τότε ἔλαμψε ὅσο ποτέ ἄλλοτε, σὰν ἥλιος ὑπέρλαμπρος. Ἐκεῖ, ὅταν σὲ ὅλη τὴ γῆ ἔγινε «σκότος ἀπὸ ὥρας ἕκτης ἕως ὥρας ἐνάτης» (Ματθ. 27,45. Μᾶρκ. 15,33. Λουκ. 23,44), τὸ φῶς του ἔλαμψε στὸν ὑπέρτατο βαθμό.
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ὀνομάζει τὰ ἄχραντα πάθη τοῦ Χριστοῦ «φῶτα», καὶ ψάλλει· «Τὰ πάθη τὰ σεπτὰ ἡ παροῦσα ἡμέρα ὡς φῶτα σωστικὰ ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ» (Μ. Δευτ., ὄρθρ. κάθ.). Ἐὰν τὸ νόημα αὐτὸ χρειάζεται ἐξήγησι, ἂς τὸ ἀναλύσουμε τώρα κάπως πρακτικώτερα. Read more »
Απρ 13th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Mεγ. Δευτέρα βράδυ (Mατθ. 22,15–23,39)
Δύο ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Ἡ πρώτη εἶναι σὲ pdf
Mεγ. Δευτέρα βράδυ (Mατθ. 22,15–23,39)
Xθές, ἀγαπητοί μου, μιλήσαμε γιὰ τὸ θαῦμα τῆς ξηρανθείσης συκῆς, ποὺ εἶνε σύμβολο τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ λαοῦ ποὺ δὲν ἔχει νὰ παρουσιάσῃ καρπούς. Συνεχίζουμε τώρα.
Ὁ Χριστὸς τὴ νύχτα τῆς Μεγάλης Δευτέρας βγῆκε πάλι ἔξω ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα, βρῆκε ἕνα τόπο ἔρημο, κ᾿ ἐκεῖ διανυκτέρευσε μὲ τοὺς μαθητάς του. Τὸ πρωῒ τῆς Τρίτης ἐπέστρεψε στὴν πόλι. Ἀνέβηκε στὸ ναὸ τοῦ Σολομῶντος καὶ στάθηκε στὸ προαύλιο. Ἐκεῖ τὸν περίμενε λαός, ποὺ διψοῦσε ν᾿ ἀκούσῃ τὰ θεϊκά του λόγια. Τὸν περίμεναν ὅμως καὶ ἐχθροί. Ἐχθροὶ τοῦ Χριστοῦ ἦταν τὰ τρία μεγάλα κόμματα ποὺ κυριαρχοῦσαν τότε στὴν δημοσία ζωή· τὸ ἕνα κόμμα ἦταν οἱ Ἡρῳδιανοί, τὸ δεύτερο οἱ Σαδδουκαῖοι, καὶ τὸ τρίτο οἱ Φαρισαῖοι. Ὅπως σήμερα ἔχουμε κόμματα ποὺ διαιροῦν τὸ λαό, ἔτσι καὶ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη· καὶ δυστυχῶς τὰ κόμματα δὲν θὰ ἐκλείψουν ὅσο διαρκεῖ αὐτὴ ἡ ζωή.
Οἱ Ἡρῳδιανοὶ ἦταν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Ἡρῴδου, τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας τὸν ὁποῖο εἶχε ἐγκαταστήσει ἡ ῥωμαϊκὴ ἐξουσία· ἦταν φίλοι τοῦ καίσαρος. Οἱ Σαδδουκαῖοι ἦταν τρόπον τινὰ οἱ ὑλισταὶ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης· δὲν παρεδέχοντο ἀθανασία ψυχῆς καὶ ἀνάστασι νεκρῶν, ἔλεγαν ὅτι ὁ ἄνθρωπος ψοφάει ὅπως τὸ ζῷο. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἐκαυχῶντο γιὰ τὶς ἀρετές τους· θεωροῦσαν τὸν ἑαυτό τους ὡς τὴν ἀφρόκρεμα τῆς κοινωνίας, καὶ περιφρονοῦσαν τοὺς ἄλλους ὡς ἁμαρτωλούς.
Απρ 12th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
‘Απόσπασμα ομιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
———————–
________________
Απρ 12th, 2020 | Filed under: ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ
Κυριακὴ τῶν Βαΐων (Ἰωάν. 12,1-18)
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Iωάν. 12,13)
Σήμερον, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, σήμερον εἶνε ἑορτὴ μεγάλη, ἔνδοξος ἡμέρα. Εἶνε δεσποτικὴ ἑορτή· εἶνε ἡ Βαϊφόρος.
Νὰ διηγηθῶ τὸ ἱστορικὸ τῆς σημερινῆς ἡμέρας; Τὸ ξέρετε ὅλοι. Καὶ τὰ παιδιὰ ἀκόμη ποὺ πᾶνε στὸ δημοτικὸ σχολεῖο, κάποιος καλὸς δάσκαλος τοὺς διηγήθηκε τὴν ἱστορία τῆς σημερινῆς ἡμέρας.
Ὅλοι λοιπὸν γνωρίζομεν, ὅτι σὰν σήμερα στὰ Ἱεροσόλυμα μαζεύτηκαν χιλιάδες λαός. Λένε ὅτι, γιὰ νὰ ἑορτάσῃ τὸ Πάσχα εἶχε συγκεντρωθῆ στὰ Ἰεροσόλυμα τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ἕνα ἑκατομμύριο λαός! Καὶ ὅταν ὅλος ὁ λαὸς ἄκουσε ὅτι ἔρχεται ὁ Χριστός, ἀμέσως ἔγινε κάτι τὸ πρωτοφανές. Ἄφησαν τὶς δουλειές των ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἄνδρες γυναῖκες καὶ παιδιὰ ἀκόμη. Ἄδειασαν οἱ δρόμοι καὶ πλατεῖες εἰς τὰ Ἰεροσόλυμα. Ἔγινε ἔρημος ἡ πόλις. Καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ λαός, σὰν ποτάμι, σὰν χείμαρρος, βγῆκαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλιν, γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦνε τὸ Χριστό. Κι ἄλλοι κρατοῦσαν στὰ χέρια των βάϊα, ἄλλοι κρατοῦσαν κλαδιὰ ἐλιᾶς, ἄλλοι στρώνανε χάμω στὸ δρόμο τὰ ροῦχα τους, γιὰ νὰ γίνουν τάπητας νὰ τὰ πατήσῃ ὁ Χριστός. Καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ ἐφώναζαν μὲ ὅλη τὴν ἁγνή τους καρδιά· «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος…» (Ἰωάν. 12,13). Ἔτσι τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἡ πρωτεύουσα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ, τὰ Ἰεροσόλυμα, ὑπεδέχθη τὸ Χριστό.
Ἡ ἱστορία ἀναφέρει πολλὰς ὑποδοχὰς βασιλέων καὶ αὐτοκρατόρων. Ἀναφέρει, ὅτι αἱ Ἀθῆναι καὶ ἡ Ῥώμη καὶ ἡ Κωνσταντινούπολις πολλὲς φορὲς ὑπεδέχθησαν βασιλεῖς καὶ αὐτοκράτορας, νικητὰς καὶ θριαμβευτάς, οἱ ὁποῖοι ἤρχοντο ὕστερα ἀπὸ ἕνα νικηφόρο πόλεμο ἐναντίον ἰσχυρῶν ἐχθρῶν. Ἐδῶ στὴν Ἀθήνα οἱ παλαιότεροι ποὺ ἔχουν ἄσπρα μαλλιὰ θὰ θυμοῦνται, ὅτι τὸ 1913 ὅλη ἡ Ἀθήνα σὲ ἕναν ἔξαλλο ἐνθουσιασμὸ ὑπεδέχθη τότε τὸν βασιλιᾶ, ποὺ ἤρχετο νικητὴς καὶ θριαμβευτής, ὕστερα ἀπὸ δύο πολέμους ποὺ ἐδιπλασίασαν τὴν μικρά μας πατρίδα.
Απρ 11th, 2020 | Filed under: ΑΘΕΟΦΟΒΟΙ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-θεολόγος-Κιλκίς
Οι καμπάνες και τα σήμαντρα να μην χτυπούν, τα μεγάφωνα για να ακούν οι ενορίτες κλειστά. Μες στο ναό μόνο ο παπάς και ο ψάλτης. Η Θεία Κοινωνία εστία μετάδοσης της ασθένειας. Αστυνομία και συλλήψεις. Πρόστιμα και φυλάκιση. Όπως τα παραθέτω νομίζεις ότι διαβάζεις εικόνες από την εποχή της Τουρκοκρατίας ή της κομμουνιστικής Σοβιετίας και τις διώξεις του Χριστιανισμού…
https://perivleptosfl.blogspot.com/2020/04/blog-post_9.html
https://www.romfea.gr/diafora/36372-xardalias-to-keri-stin-ekklisia-tha-to-anapsoume-otan-teleiosei-i-krisi
Θαυμάστε το στυλ του κυρίου αυτού!
Είναι αυτός που συγκέντρωσε τον κόσμο στην Ξάνθη, σε στενο χῶρο και τους μιλοῦσε χωρις μάσκα! Ολοι θεωροῦνταν αρρωστοι και φοροῦσαν μάσκες! Αυτὸς ἦταν ο μοναδικός με βγαλμένη την μάσκΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟα!
Απάντηση στὸν παραπάνω πρώην δήμαρχο: γεμάτο καταδίκες! Το πηλίκιο του κρεμασμένου…:
ΕΔΩ: https://fonaklas.blogspot.com/2020/04/blog-post_90.html?m=1
ΚΑΙ ΕΔΩ: Δηλαδή άμα πάω ν’ ανάψω λαμπάδα στην ενορία μου την Ανάσταση, θα μου την πέσουν τα καρακώλια;
Ἐδῶ:http://trelogiannis.blogspot.com/2020/04/blog-post_705.html
3) ΧΙΟΥ ΜΑΡΚΟΣ: ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΤΑ ΜΕΓΑΦΩΝΑ…
https://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/36365-austires-sustaseis-markou-gia-ton-eortasmo-tou-pasxa-sti-xio
Λέτε να μεταδίδουν και αυτά τον ιό;
Ιδού ερευνητικόν πεδίον δόξης λαμπρόν για τους λοιμωξιολόγους…
-Πιστοί στη Ροδόπη αντιδρούν για τους κλειστούς Ναούς
https://www.paratiritis-news.gr/article/224282/Rodopi-Polites-diamarturontai-gia-tis-akolouthies-keklismenon-ton-thuron?f0WXJ-WXVss-
-Ο ΓΟΡΤΙΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΙ ΤΑ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ: «Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΉΤΑΝ ΑΣΠΛΑΓΧΝΗ ΑΝ ΧΤΥΠΟΎΣΕ ΤΙΣ ΚΑΜΠΑΝΕΣ»!!! (https://www.romfea.gr/diafora/36359-)
Το πρωί λέμε ότι είναι ανοιχτοί οι ναοί και μετά διευκρινίζουμε ότι αυτό ισχύει μόνο για τους ιερείς…
Χρειάζονταν να βγη ανακοινωση απο την ιερά Συνοδο, για το πότε θα πάνε στους ναούς τους οι ιερεις; Για τόσο ηλίθιο περνουν τον Ελληνικό λαό; Read more »
